ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Α ΚΥΡ. ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΗΧΟΣ Α

Transcript

1 ΚΥΡΙΑΚΗ Α. ΤΗΣ ΟΡΘΟΟΞΙΑΣ. \ Ἀνάμνησις τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων» (843). Ἀλεξίου ὁσ. τοῦ ἀνθρώπον τοῦ Θεοῦ (411). Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΕΡΑΣ. Ἦχος αʹ. ΙΕΡΕΥΣ: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Ἀμήν. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Ψαλμὸς ργ (103). Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, Κύριε ὁ Θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ. Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. 1

2 Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν. Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰς τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά. Ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν. Ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν, ἀναμέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. οτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν. Ἐπ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. οτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερώων αὐτοῦ ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. 2

3 Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. Χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃς ἐφύτευσας. Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν. Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυγὴ τοῖς λαγῳοῖς. Ἐποίησε σελήνην εἰς καιρούς ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπᾶσαι, καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς. Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου. 3

4 Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος, ἐκεῖ ἑρπετὰ ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων. Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ. άντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον δόντος σου αὐτοῖς συλλέξουσιν. Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται. Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμα σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. Ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων, καὶ καπνίζονται. 4

5 ᾌσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. Ἠδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ. Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Καὶ πάλιν Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. όξα... Καὶ νῦν... Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. όξα σοι ὁ Θεός (ἐκ γ ). Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι. ΙΑΚΟΝΟΣ: Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ἐλέησον. [καὶ μετὰ ἀπὸ κάθε αἴτηση] Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 5

6 Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καὶ τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ πατρός καὶ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (...), τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντός τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ Λαοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καὶ Ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, τοῦ κατὰ ξηρὰν θάλασσαν καὶ ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς πόλεως (ονῆς, Κώμης) ταύτης, πάσης πόλεως καὶ χώρας καὶ τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 6

7 Ὑπὲρ πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καὶ τῆς σωτηρίας αὐτῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου αρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοὶ, Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 7

8 ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ. Ἦχος Νη Ν Κυ ρι ε ε λε ε η σον Ν Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε Ν Ν ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Ν Κυ Κυ ΕΤΕΡΑ. ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον Ν 8

9 Ν Κυ Κυ Ν Κυ Γ Κυ Κυ Κυ Ν Κυ Ν ρι ε ε ε λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Γ ρι ε ε ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι Κυ ρι ε Ν 9

10 Εἰς τὸ, Κύριε ἐκέκραξα, ψάλλομεν Στιχηρὰ ι. Ψαλμὸς ρμ (140) Ἦχος α Nε Κυ ρι ε ε κε ε κρα α α ξα προς σε ει ει σα κου ου σο ο ο ον µου ει σα α κου ου ου σο ον µου Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ε ε Κυ ρι ε ε κε ε κρα α α ξα προς σε ει ει σα κου ου σο ο ο ον µου προ ο σχες τη φω νη η η η η τη η η ης δε η η η σε ε ε ω ω ω ως µου εν τω κε κρα γε ε ναι αι µε ε προ ος σε ε ε ει σα α κου ου ου σο ον µου Κυ υ 10

11 υ υ ρι ι ι ι ε Κα τευ θυν θη η η η η τω η προ σε ευ χη η η η µου ως θυ µι ι ι α α µα α α α ε νω ω ω πι ι ι ο ο ο ον σου ε παρ σις τω ω ων χει ει ρω ων µου θυ σι ι α ε σπε ε ρι ι νη η η ει σα α κου ου ου σο ον µου Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ε Θου ου Κυ ρι ε φυ λα κην τω στο µα τι ι µου και θυ υ ραν πε ρι ο χης πε ρι τα χει λη µου 11

12 η εκ κλι νης την καρ δι αν µου εις λο γους πο νη ρι ι ας του προ φα σι ζε σθαι προ φα α σεις εν α µαρ τι αις Συν αν θρω ποις ερ γα ζο µε νοις την α νο µι αν και ου µη συν δυ α σω µε τα των ε κλε κτων αυ των αι δε ευ σει µε δι και ος εν ε λε ει και ε λεγ ξει µε ε ε λαι ον δε α µαρ τω λου µη λι πα να τω την κε φα λην µου Ο τι ε τι και η προ σευ χη µου εν ταις ευ δο κι αις αυ των κα τε πο θη σαν ε 12

13 χο µε να α πε τρας οι κρι ται αυ των Α κου σον ται τα ρη µα τα µου ο τι η δυν θη σαν ω σει πα χος γης ερ ρα γη ε πι της γης δι ε σκορ πι σθη τα ο στα αυ των πα ρα τον α δην Ο τι προς σε Κυ ρι ε Κυ ρι ε οι ο φθαλ µοι µου ε πι σοι ηλ πι σα µη αν τα νε λης την ψυ χην µου Φυ λα ξον µε α πο πα γι ι δος ης συ νε στη σαν το ο µοι και α πο σκαν δα λων των ερ γα ζο µε ε νων την α νο µι αν 13

14 ε σου ουν ται εν αµ φι βλη στρω αυ των οι α µαρ τω λοι κα τα µο νας ει µι ε γω ε ως αν πα ρελ θω Φω νη η µου προς Κυ ρι ον ε κε κρα ξα φω νη µου προς Κυ υ ρι ον ε δε η θην Εκ χε ω ε νω πι ον αυ του την δε η Ν σι ιν µου την θλι ψιν µου ε νω πι ον αυ του α παγ γε λω Εν τω ε κλει ει πει ειν εξ ε µου το πνευ µα µου και συ ε γνως τας τρι βους µου 14

15 Εν ο ο µην Κα ο δω τα αυ τη η η ε πο ρευ ε κρυ ψαν πα γι δα µοι τε νο ουν εις τα δε ξι α και ε πε βλε πον και ουκ η ην ο ε πι γι νω σκων µε Α πω λε το φυ γη η απ ε µου και ουκ ε ε στιν ο εκ ζη τω ων την ψυ χην µου Κ Ε κε κρα ξα προς σε ε Κυ ρι ε ει ει πα συ ει η ελ πις µου µε ρι ις µου ει εν γη ζων των ρο ο σχε ες προς την δε η σι ιν µου 15

16 ο ο τι ε τα πει νω θην σφο δρα Ρυ σαι µε εκ των κα τα δι ω κον των µε, ο ο τι ε κρα ται ω θη σαν υ περ ε µε Ν Ε ξα γα γε εκ φυ λα κης την ψυ χην µου του ε ξο µο λο γη σα σθαι τω ο νο µα τι ι ι ι σου Ν Τας ε σπε ρι νας η µω ων ε ε ευ χας προσ δε ξαι Α γι ι ε Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ε και πα ρα σχου η µι ιν α φε ε σιν α α µαρ τι ι ι ων ο τι µο ο νο ος ει ο 16

17 δει ξας εν κο σµω την α να α α α στα α α α σιν Ν Ε µε υ πο µε νου σι δι και οι ε ως ου αν τα πο δω ω ω ως µοι Κυ κλω σα τε λα α οι Σι ι ων και πε ρι λα βε τε ε ε ε α α α αυ την και δο τε δο ξαν εν αυ τη τω α να σταν τι ι εκ νε ε ε κρων ο τι αυ τος ε στι ι ι ιν ο ο Θε ο ο ος η η η µω ων ο λυ τρω σα µε ε νο ος η η µα ας εκ των α νο µι ω ω ων η η η η µων 17

18 Ν Εκ βα θε ων ε κε κρα ξα σοι Κυ ρι ε Κυ ρι ε ει σα κου σον της φω νη η η ης µου ευ τε λα οι υ µνη σω ω µεν και προ σκυ νη σω µεν Χρι ι στον δο ξα ζον τες αυ του την εκ νε κρων Α να α α α στα α α α σιν ο τι αυ τος ε στι ι ι ιν ο ο Θε ο ο ος η η η µων ο εκ της πλα νη ης του ε ε εχ θρου τον κο ο ο σµον λυ τρω σα α α α µε ε ε ε νος Ν Γε νη θη τω τα ω τα σου προ σε χον 18

19 Ν τα εις την φω νην της δε η σε ω ω ω ως µου Ευ φραν θη τε ου ρα α νοι σαλ πι σα τε τα θε µε λι α τη ης γης βο η η η σα α τε τα α ο ο ο ρη ε ευ φρο συ υ υ υ νην ι δου γαρ ο Ε εµ µα νου ου ηλ τας α µαρ τι ας η µων τω Σταυ ρω ω προ ο ση η η λω ω ω ω σε και ζω η η ην ο δι ι δου ους θα να τον ε νε κρω ω σε ε τον Α δαµ α να στη σας ως φι λα α α αν θρω ω ω ω πος 19

20 Ν Ε αν α νο µι ας πα ρα τη ρη σης Κυ ρι ε Κυ ρι ε τις υ πο στη σε ται ο τι πα ρα σοι ο ι λα σµο ος ε ε ε ε στιν Τον σαρ κι ε κου σι ως σταυ ρω θεν τα α δι η η µας πα θον τα και τα α φε εν τα και α να σταν τα α εκ νε ε κρων υ υ µνη σω ω µεν λε ε ε ε γο ο ο ον τες στη ρι ξον ορ θο δο ξι α την εκ κλη σι ι α αν σου Χρι ι στε και ει ρη νευ σον την ζω ην η η µων ως α γα θος και φι λα α α αν θρω ω ω ω 20

21 πος Ε νε κεν του ο νο µα τος σου υ Ν πε µει να σε Κυ ρι ε υ πε µει νεν η ψυ χη µου εις τον λο γον σου ηλ πι σεν η ψυ χη µου ε πι τον Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ον Ν Τω ζω ο δο χω σου τα φω πα ρε στω ω τες οι οι α α να α α ξι ι ι ι οι δο ξο λο γι αν προ σφε ρο ο µεν τη α φα τω σου ε ευ σπλα αγ χνι ι α Χρι στε ο Θε ο ο ο ος η η η η µων ο τι Σταυ ρον κα 21

22 τε δε ε ε ξω και θα να τον α να µαρ τη η τε ι να τω κο σµω δω ρη ση την Α να α στα α σιν ως φι λα α α αν θρω ω ω ω πος 22

23 Στίχος ροσόμοια τοῦ Τριῳδίου δ. Ἦχος πλ. β. Ὅλην ἀποθέμενοι. Α πο φυ λα κης πρω ι ας µε χρι νυ κτος α πο φυ λα κης πρω ι ας ελ πι σα τω Ισ ρα ηλ ε πι τον Κυ ρι ον Σὲ τὸν ἀκατάληπτον, πρὸ ἑωσφόρου ἀνάρχως, ἐξ ἀΰλου λάμψαντα, ἀσωμάτου τε γαστρὸς τοῦ Γεννήτορος, οἱ ροφῆται Κύριε, οἱ τῷ σῷ νεύματι, ἐμπνευσθέντες προηγόρευσαν, αιδίον ἔσεσθαι, ἐξ Ἀπειρογάμου σαρκούμενον, ἀνθρώποις συναπτόμενον, καὶ τοῖς ἐπὶ γῆς καθορώμενον δι ὧν ὡς Οἰκτίρμων, ἐλλάμψεως ἀξίωσον τῆς σῆς, τούς ἀνυμνοῦντας τὴν ἄφραστον, σοῦ σεπτὴν Ἀνάστασιν. Στίχος Ο τι πα ρα τω Κυ ρι 23 ω το ε λε ος και πολ λη παρ αυ τω λυ τρω σις

24 και αυ τος λυ τρω σε ται τον Ισ ρα ηλ εκ πα σων των α νο µι ων αυ του Λόγῳ σε κηρύξαντες, οἱ θεηγόροι ροφῆται, καὶ ἔργοις τιμήσαντες, ἀτελεύτητον ζωὴν ἐκαρπώσαντο τῇ γὰρ κτίσει έσποτα, παρὰ σὲ τὸν Κτίσαντα μὴ λατρεύειν καρτερήσαντες, τὸν Κόσμον ἅπαντα, εὐαγγελικῶς ἀπεστράφησαν, καὶ σύμμορφοι γεγόνασιν, οὗπερ προηγόρευσαν άθους σου ὧν ταὶς ἱκεσίαις, ἀξίωσον ἀμέμπτως διελθεῖν, τῆς ἐγκρατείας τὸ στάδιον, μόνε ολυέλεε. Στίχος Αι νει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ε θνη ε παι νε σα τε αυ τον παν τες οι λα οι Φύσει ἀπερίγραπτος, τῇ θεϊκῇ σου ὑπάρχων, ἐπ ἐσχάτων έσποτα, σαρκωθεὶς ἠξίωσας περιγράφεσθαι τῆς σαρκὸς προσλήψει γάρ, καὶ τὰ ἰδιώματα, ἀνελάβου ταύτης 24

25 ἅπαντα διὸ τὸ εἶδός σου, τὸ τῆς ἐμφερείας, ἐγγράφοντες, σχετικῶς ἀσπαζόμεθα, πρὸς τὴν σὴν ἀγάπην ὑψούμενοι, καὶ τῶν ἰαμάτων, τὴν χάριν ἀπαντλοῦμεν ἐξ αὐτοῦ, τῶν Ἀποστόλων ἑπόμενοι, θείαις παραδόσεσιν. Στίχος Ο τι ε κρα ται ω θη το λε ος αυ του εφ η µας και η α λη ε θει α του Κυ ρι ου µε νει εις τον αι ω να Ὑπέρτιμον κόσμησιν, ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, τῶν σεπτῶν ἀπείληφε, καὶ ἁγίων Εἰκόνων, τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, καὶ τῆς Θεομήτορος καὶ Ἁγίων πάντων, φαιδροτάτην ἀναστήλωσιν δι ἧς φαιδρύνεται, καὶ καταγλαΐζεται χάριτι, καὶ στῖφος ἀποβάλλεται, τῶν αἱρετικῶν ἐκδιώκουσα, καὶ ἀγαλλομένη, δοξάζει τὸν φιλάνθρωπον Θεόν τὸν δι αὐτὴν ὑπομείναντα, πάθη τὰ ἑκούσια. 25

26 όξα... Ἦχος β. Ἦχος ι ο ο ο ξα α α τρι και αι Υι υι υι ω και Α γι ι ω νε ε ευ µα τι Η χα α α ρις ε ε πε λαµ ψε ε τη η ης α α α λη θει ει ας τα προ τυ που µε ε να πα α λαι αι σκι ω ω δω ω ω ως νυν α να φαν δο ο ον εκ τε τε ε ε λε ε ε ε σται ι δου ου γα αρ η η η ε ε εκ κλη σι ι α την εν σω µον ει κο να Χρι ι στου ως υ περ κο σµι ι ο ον κο ο ο σµο ον ε ε ε παµ φι ι ε ε εν νυ υ υ υ ται 26

27 της σκη νης του ου ου µα α αρ τυ ρι ι ου τον τυ υ πον προ υ υ υ πο γρα α φου ου ου σα και την ορ θο δο ξον πι ι στιν κα τε ε ε χου σα ι ι να α ον σε βο µε θα του ου του ου και αι αι τη η ην ει κο ο να δι α κρα τουν τε ε ες µη πλα νω ω ω µε ε ε ε θα εν δυ σα σθω ω ω σα α αν αι σχυ υ νην οι οι ου ου τω ω µη πι στε ε ευ ο ο ο ον τες η µι ιν γα αρ δο ο ο ξα του σαρ κω θεν το τος η µο ορ φη η η η ευ σε βως προ σκυ νου ου µε ε ε νη 27

28 ου ου θε ε ο ο ο ποι οι οι ου ου µε ε ε νη τα αυ την κα τα σπα ζο µε ε ε νοι πι στοι οι βο η η η η σω ω ω ω µεν ο Θε ε ος σω σον το ο ον λα ο ον σου και ευ λο γη η σον την κλη ρο ο νο ο µι ι ι α α α α σου 28

29 Τὸ ογματικὸν Θεοτοκίον. Και νυν και α ει ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α α α α µην Την παγ κο σµι ον δο ο ο ξαν την εξ αν Ν θρω ω πων σπα α ρει ει ει σαν και τον ε σπο τη ην τε ε κου ου σαν την ε που ρα α α νι ι ι ον πυ υ υ υ λην υ µνη σω ω µεν α ρι ι αν τη ην α αρ θε ε ε ε ε νον των Α σω µα τω ων το ο α α σµα και των πι στων το εγ καλ λω ω ω ω πι ι ι ι σµα αυ τη γαρ α νε δει ει ει χθη 29

30 ου ρα α νος και να ο ος της Θε ε ο ο ο τη η η η τος αυ τη το µε σο τει χον της εχ θρας κα θε ε λου ου σα ει ρη νην αν τει ση η ξε ε και το βα σι λει ο ον η νε ε ε ε ω ω ω ω ξε ταυ την ουν κα Ν τε χο ον τες της πι στε ως την αγ κυ υ ραν υ περ µα χον ε χο ο µε εν τον εξ α αυ της τε χθε ε εν τα Κυ υ ρι ι ι ον θαρ σει ει ει τω τοι οι οι νυν θαρ σει τω λα ο ο ος του Θε ε ου και γαρ αυ τος πο λε µη σει τους ε εχ θρου ους ως παν το δυ υ 30

31 υ υ να α α α µο ο ο ος 31

32 Εἴσοδος, Φῶς ἱλαρὸν. Φως Ἦχος Β ι λα ρον α ι γι ας δο ο ο ξης α θα α να α του α τρος ου ρα νι Β ι ι ου α γι ου µα κα ρος Ι ου Χρι ι ι ι στε ελ θο ο η ο σου ο ο ον τες ε πι ι την η λι ου δυ υ υ σιν ι δον τε ες φως ε σπε ρι νον υ µνου ου µεν α τε ε ρα Υι ο ον και Β α α γι ο ον νε ευ µα Θε ο ον α ξι ο ο ον σε εν πα α σι και ροις υ µνει ει ει σθαι αι φω ναις αι σι ι αις Υι ε ε 32

33 Β Θε ε ε ου ου ζω η η η η η η ην ο ο δι ι δου ους δι ο Β Γ ο ο ο ο κο ο σµος σε ε ε δο ο ξα α α ζει ει 33

34 ΡΟΚΕΙΕΝΟΝ. Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΕΡΑΣ. Ἦχος ι Ο Κυ υ ρι ος ε βα σι ι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ υ σα το Στίχ. Ε νε δυ σα το ο Κυ ρι ος δυ να µιν και πε ρι ε ζω σα το Ο Κυ υ ρι ος ε βα σι ι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ υ σα το Στίχ. Και γαρ ε στε ρε ω σε την οι κου µε νην η τις ου σα λευ θη σε ται Ο Κυ ρι ος ε βα σι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ υ σα το ο ο 34

35 Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν. Κύριε, ἐλέησον (ἅπαξ). Κύριε παντοκράτορ ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον (ἅπαξ). Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἒλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος). Κύριε, ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (κώμῃ, πόλει) ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ 35

36 ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων κτιτόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης, καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς, κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων. Κύριε, ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν καρποφορούντων καὶ καλλιεργούντων ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ πανσέπτῳ ναῷ τούτῳ, κοπιώντων, ψαλλόντων καὶ ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὸ παρὰ Σοῦ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος. Κύριε, ἐλέησον (ἅπαξ). Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ ροεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς 36

37 τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, έσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ ιάκονος: ληρώσωμεν τὴν ἑσπερινὴν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ. Κύριε, ἐλέησον. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ Σῇ χάριτι. Κύριε, ἐλέησον. Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρά τοῦ Κυρίου, αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρά τοῦ 37

38 Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου αρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ 38

39 παραθώμεθα. Σοὶ, Κύριε. Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοί τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Εἰρήνη πᾶσι. Καὶ τῷ πνεύματί σου. Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν. Σοὶ, Κύριε. Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ κλίνας οὐρανοὺς καὶ καταβὰς ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ἔπιδε ἐπὶ τοὺς δούλους σου καὶ ἐπὶ τὴν κληρονομίαν σου. Σοὶ γὰρ τῷ φοβερῷ καὶ φιλανθρώπῳ κριτῇ, οἱ σοὶ δοῦλοι ὑπέκλιναν τὰς κεφαλάς, τοὺς δὲ αὐτῶν ὑπέταξαν αὐχένας; οὐ τὴν ἐξ ἀνθρώπων ἀναμένοντες βοήθειαν, ἀλλὰ τὸ σὸν περιμένοντες ἔλεος, καὶ τὴν σὴν ἀπεκδεχόμενοι σωτηρίαν, οὓς διαφύλαξον ἐν παντὶ καιρῷ, καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ἑσπέραν καὶ τὴν προσιοῦσαν νύκτα, ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ, ἀπὸ πάσης ἀντικειμένης ἐνεργίας διαβολικῆς, καὶ διαλογισμῶν ματαίων καὶ ἐνθυμήσεων 39

40 πονηρῶν. Εἴη τὸ κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον καὶ δεδοξασμένον, τοῦ ατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. 40

41 Σαββάτῳ Ἑσπέρας. Ἀπόστιχα. Ἦχος α Τω πα θει σου Χρι στε πα θων η λευ θε ρω θη µεν και τη α να στα σει σου εκ φθο ρας ε λυ τρω θη µεν Κυ ρι ε δο ο ξα α σοι Ο Κυ ρι ος ε βα σι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ σα το ε νε δυ σα το ο Κυ ρι ος δυ να µιν και πε ρι ε ζω σα το Α γαλ λι α σθω η κτι σις ου ρα νοι οι ευ φραι νε σθω σαν χει ρας κρο τει τω 41

42 τα ε θνη µετ ευ φρο συ νης Χρι στος γαρ ο Σω τηρ η µων τω σταυ ρω προ ση λω σε τας Ζ α µαρ τι ι ας η µων και τον θα να τον νε κρω ω ω σας ζω ην η µι ιν ε δω ρη σα το πε πτω κο τα τον Α δαµ παγ γε νη α να στη σας ως φι λα αν θρω πος Και γαρ ε στε ρε ω σε την οι κου µε νην η τις ου σα λευ θη σε ται Βα σι λευς υ παρ χων ου ρα νου και γη ης α κα τα λη πτε ε κων ε σταυ ρω σαι δι α φι λαν θρω πι ι αν ον ο Α δης 42

43 συ ναν τη σας κα τω θεν ε πι κραν θη και δι και ων ψυ χαι δε ξα µε ναι η γαλ λι α σαν το Α δαµ δε ι δων σε τον κτι στην εν τοις κα τα χθο νι οις α νε στη ω του θαυ µα τος πως θα να α του ε γευ σα το η των α πα αν των ζω η αλλ η ως η βου λη η θη κο σµον φω τι ι σαι κραυ γα ζον τα και λε γον τα ο α να στας εκ των νε κρων Κυ ρι ε δο ο ξα α σοι Τω οι κω σου πρε πει α γι α σµα Κυ ρι ε εις µα κρο τη τα η µε ρων 43

44 Γυ ναι αι κες µυ ρο φο ροι µυ ρα φε ρου σαι µε τα σπου δης και ο δυρ µου τον τα φον σου κα τε λα βον και µη ευ ρου σαι το α α χραν τον σω µα σου πα ρα δε του αγ γε λου µα θου σαι το και νο ον και πα ρα δο ξον θα αυ µα τοις Α πο στο λοις ε λε γον α νε ε στη ο Κυ ρι ος πα ρε χων τω κο σµω το µε γα ε ε λε ε ος 44

45 όξα... Καὶ νῦν... τῶν Ἀποστίχων. Ἦχος β. Ἦχος ι Nε ο ο ο ξα α α α τρι ι ι και Υι ω και Α γι ι ω νε ε ευ µα τι Β Και νυ υ υ υν και α Β α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α µην Οι εξ α σε βει ας εις ευ σε βει α α αν προ βα αν τες και τω φω τι της γνω ω σε ε ω ω ως ε ε ελ λα αµ φθε ε εν τες ψαλ µι κως τας χει ει ρας κρο τη η η σω µεν ευ χα ρι στη η η ρι ι ι ον αι αι νον 45

46 Θε ω ω προ σα α α α γο ο ο ον τες και τας εν τοι χοι οις και αι αι πι να α ξι και ι ε ροι οι οι οις σκε ευ ε ε σιν εγ χα ρα χθει ει σας ι ε ε ρας Χρι στου ου ου ει κο ο νας της α να α α γνου και αι αν τω ω ων τω ω ων Α γι ι ων τι µη τι κω ω ως προ σκυ νη η η σω ω ω ω µεν α πο βαλ λο ο µε ε ε νοι τη η ην δυ υ υσ σε ε βη των κα κο ο δο ο ο ξω ων θρη σκει ει ει ει αν η γαρ τι µη η τη η ης ει κο ο νος ως φη σι Βα α α σι λει ει ος ε 46

47 πι το πρω το ο τυ υ πο ο ον δι ι ι α α βαι αι αι νει αι του µε ε νοι ταις πρε σβει αις της Α χρα αν του ου σου µη η τρος Χρι ι στε ε ε ο Θε ο ο ος η η η η µων και αι παν των τω ω ων Α γι ι ων δω ρη θη ναι η µιν το µε ε γα α ε ε ε λε ε ε ε ο ο ος 47

48 ΙΕΡΕΥΣ: Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, έσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ ). όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... αναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, έσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. 48

49 ὁ ἱερεὺς: Ὅτι σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ ατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 49

50 Του Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. λι θου σφρα γι σθεν τος υ πο των Ι ου δαι αι ων και στρα τι ω των φυ λα σον των το α χραν τον σου σω ω µα α νε ε στης τρι η µε ρος Σω τηρ δω ρου µε νος τω κο σµω την ζω ην δι α του το αι δυ να α µεις των ου ρα νων ε βο ο ων σοι Ζω ω δο τα δο ο ξα τη α να στα σει σου Χρι στε δο ο ξα τη βα σι λει α σου δο ξα τη οι κο νο µι α σου µο νε φι λα αν θρω ω πε 50

51 όξα... Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος ι Την α χραν τον Ει κο να σου προ σκυ νου µεν Α γα θε αι του µε νοι συγ χω ρη σιν των πται σµα των η µων Χρι στε ο Θε ος βου λη σει γαρ ηυ δο κη σας σαρ κι α νελ θειν εν τω Σταυ ρω ι να ρυ ση ους ε ε πλα σας εκ της δου λει ας του εχ θρου ο θεν ευ χα ρι στως βο ω ω µεν σοι χα ρας ε πλη ρω σας τα παν τα ο Σω τηρ η µων πα ρα γε νο µε νος εις το σω σαι τον Κο ο ο σµον 51

52 Θεοτοκίον. Ἦχος ι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην αν τα υ περ εν νοι αν παν τα υ περ εν δο ξα τα σα Θε ο το κε µυ στη ρι α τη α γνει α ε σφρα γι σµε νη και παρ θε νι α φυ λατ το µε ε νη η τηρ ε γνω σθης α ψευδης Θε ον τε κου σα α λη θι νον αυ τον ι κε τευ ε σω θη ναι τα ψυ χας η µω ω ων 52

53 ΙΕΡΕΥΣ: Σοφία! ΧΟΡΟΣ: Εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Ὁ ὢν εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Στερεώσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν ἁγίαν καὶ ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ πόλει (ἢ τῇ μονῇ, ἢ χώρᾳ, ἢ τῇ νήσῳ) ταύτῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν. ΙΕΡΕΥΣ: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Ἀναγνώστης: Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. ΙΕΡΕΥΣ: όξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ Ἀναγνώστης: όξα... Καὶ νῦν..., Κύριε ἐλέησον (γ'), άτερ ἅγιε, εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ 53

54 μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων υνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου ροδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων αρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων ατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός. ΙΕΡΕΥΣ: ι εὐχῶν τῶν ἁγίων ατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 54