1280 (I-II, XV 55-XVIII)

Transcript

1 A = Ambr. G 32 sup.: series Vaticana C = Ambr. B 75 sup.: compositus (C 3 ) D = Par. gr. 2726: compositus (D 3 ) XIII ex. XV-XVI (Ovum, XXVIII-XXX) XV ex. (XXIV, XXII 69-fine, XXVI, XXVIII, M. IV, XXV 85-fin., XXV 1-84) G = Laur : compositus (G 1 Va) XIII ex. (I, V, VI, II-IV, VII 54) H = Vat. gr. 913: compositus (H 2 Ambr.) XIII-XIV (XXVIII, XXIX 8) K = Ambr. C 222: series Ambrosiana XIII ex., in realtà L = Par. gr. 2831: compositus (L 1 Va) XIII-XIV (V 55-XIII) M = Vat. gr. 915: compositus (M 2 ) XIII ex. (XXII, XXV) N = Ath. Iber. 161: compositus (N 2 Va) XIII ex. (VIII-IX, II, X-XV, III) P = Laur : compositus (P 1 La) XIII-XIV (I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIII) Q = Par. gr. 2884: series Laurentiana 1301 R = Par. gr. 2832: varium corpus (R 2 Mosch.) = Tr Wilamowitz, Gow, ma Gallavotti R «cum ipsius Triclinii manu iam scriptum non esse satis constet Suvrigx) S = Laur : compositus et duplex (S 1 Va) U = Vat. gr. 1825: series Vaticana V (W X) = Vat. gr. 1824: varium corpus (Laur. Conv. soppr. 15: varium corpus (V 1-2 La-Mosch.), Vat. gr. 1311: corpus compositum (X 2-3 )) XIV (II, XIV-XVI, XXV, M. IV, XVII, M. III, XXII, XVIII, XX, XXI, B. I, XXIII, B. II, Suvrigx, Bwmov", 1280 (I-II, XV 55-XVIII) XIV in. XIV in. (XIV, XV ex.) Bar = Ox. Barocc. 50 X (per XXIII 28-32) Gallavotti elenca anche E = Vat. gr. 42, F = Ambr. B 99 sup., I = Vat. gr. 44, Par = Par. gr. 2772, T = Vat. gr. 38, Y = Vat. gr. 434 (tria carmina figurata), Z = Laur. Ashburnh (tria carmina figurata), Eliminatio di alcune famiglie: recensio Moschopulea, familia Parisina, genera Vallianum et Lascarianum, familia Perusina GPS visibili al sito: della Biblioteca Laurenziana (inserendo nella ricerca Plut o Plut etc.) Ahrens 1855 Ziegler (1879) (MPK) Hiller, Beiträge zur Textgeschichte der griechischen Bukoliker, Leipzig 1888: XXII, XXV, XX, XXI, XIX, XXIII Wilamowitz KT (Vat. gr. 38) Carl Wendel, ededizione scolî Teocrito 1914, e Überlieferung und Entstehung der Theocrit-Scholien ) Ambrosiana: rappresentata da K che riporta la serie: I, VII, III-VI, VIII-XIII, II, XIV, XV, XVII, XVI, XXIX, Epigrammata 1-22, Ptevruge", Pevleku". Latore unico di lezioni egregie, spesso in comune con il PAnt. Per esempio omette , pone i vv dopo il v. 42, omette con la Perg. Paris.-Vind., legge ajpov in con POxy Latore unico di errori, come, ad esempio: ajnepauvsato, 2. 3 fivla, 4 tavla", 65 ejk thvnw d a[rxw, Divcwna, 42 pai'da, 68 dmwav, 143 nevon dmwa; per ajmw'n < DMWA < AMWN povqon KP; vd aujgalevoi KGP a.c. (Par aujalevoi), 36 ajpoivceto KGP, 43 kevntauro" PAnt, ken tau'ro" KGPPar, 58 ajpodramei'n KP (non PAnt GPar), 70 a " PAnt KGP; o[clo" polu;" PAntKGPPar, 60 ei\ta om. PAntKGPPar, 68 dmwa; K dmwi;" GPPar, 91 kai; tou'to ripetuto post Korivnqiai KGP. H e M (1. 24 o{ka KH, e ga'n KHM 1, mitavlan KM, deivlan tu kai; ejk mevsw KM, 30 ta;n kuvtison KSH, deielinh;n KM 2, 48 ejxefovbhsen KM 2 ). 2) Vaticana comprende in origine Idill. I-XVIII A E (= Vat. gr. 42) G I (= Vat. gr. 44) L N S T (= Vat. gr. 38) U G: Va fino a (G 1 ), poi La (G 2 ), ma in XIV e XV recensione strettamente affine a P (G 3 ) L: Va fino a XIII (L 1 ), poi La (L 2 ) N: I, V, VI, IV, VII rec. La (N 1 ), poi VIII-IX, II, X-XV, III Va (N 2 ) S: I-II e XVIII Va (S 1 ), «cum omnia quae media inveniuntur, quinione insiticio a Maximo Planude anno 1280 conscripto atque inserto ex alio fonte manent genusque contaminatum redoleant» (S 2 ) T: II, XIV, XVI Va (T 2 ) LU (lacune L I-V 54; U I-II 12, II 42-73, V 15-79, , VI 39-VII 15), AEI, strettamente affini, «nonnullas habent notas recentiore nota designandas».

2 Errori comuni: I (S 1 G 1 AEI) 47 kou'ro"; 62 om. toi; 63 pw; 80 om. toiv; 87 bateu'nti; 112 au\qi" (tranne G) V (G 1 L 1 UAEI) 45 touvtw druve" ejntau'qa kuvpeiro" (deff. LU); 67 th'/d ; 94 ojrumalivde" GLU ojrugmalivde" AEI; 102 Kunaivqa; 116 mevmna/; 118 o{kka me;n th'/de; 127 ta;n kavlpida; 128 kuvtilon; 142 khjgw; mevn; 146 livmna" (M quoque, contra kravna" reliqui libri cum PAnt) VIII (L 1 N 2 UAEI) 11 d w\n; 24 ge pro me; 25 hjmw'n; 30 prw'to"; 39 poimaivnete (tranne L); 63 tw'n utroque loco; 92 Davfni" para; poimevsi prw'to" XV (S 1 N 2 UAEI) 4 ajdamavntou (deest S 1 usque ad 55); 19 phrw'n; 20 rjuvpo"; 32 tau'ta; 38 kalo;n ei\pa"; 97 qugavtar (praeter N); 105 brotoi'si(n); 106 qnatw'n; 130 para;; newvtato" (monwvtato" S, utrumque N); 142 om. te; 148 poq h{koi". N 2 e S 1 costituiscono un gruppo a parte, con lezioni peculiari rispetto agli altri codici: cf , 74, 76, 107, 122, quindi 2. 65, quindi 2. 2, 61, 74, 118, 126 3) Laurenziana La serie, di 12 Idilli doveva essere la seguente: I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIII. Tricliniano, che aggiunse, presi da altra fonte: II, XIV-XVI, XXV, M. IV, XVII, M. III, XXII, XVIII, XX, XXI, M. I, XIX, B. I, Ad, XXIII, B. II, Syr., Ara. Sono qui da considerare: a) QN 1 T 1 G 2 P 1 Par b) (Tricliniani) L 2 RV (apogr. W X 2 ) N: I, V, VI, IV, VII rec. La (N 1 ), poi VIII-IX, II, X-XV, III Va (N 2 ). T: II, XIV, XVI Va (T 2 ) P: I-XIII La «saepius vero lectiones novae (quarum nonnullae cum Moschopuli recensione conspirant) docti cuiusdam viri operam declarant, qui pluribus etiam testibus et bonis usus est» (P 1 ), II, XIV-XV affine a K (Ambr.) (P 2 ), M. III, XVI, XXII, XVII (P 3 ) G Va fino a (G 1 ), poi La (G 2 ), ma in XIV e XV recensione strettamente affine a P (G 3 ) L Va fino a XIII (L 1 ), poi La (L 2 ) R La (R 1 ), Mosch. (R 2 ) Esempi di errori comuni: I (P 1 N 1 QT 1 VW) 56 qau'ma; 97 kh[fa ti; 110 ta[lla; 114 post 115; 126 ajgatovn; 143 min vel nin III (P 1 Par 1 N 1 QT 1 VW) 10 thnw' de; 17 ijkavnei; 52 ajlgw'; 53 om. dev V (P 1 Par 1 N 1 QT 1 VW) 32 tei'nde (tavnd Par 1 ); 45 kuvpeiron (et Par 1 ante corr.); 52 calepwvteron; 67 tei'nde (tavnd Par 1 ); 115 potevontai; 118 tei'nde (tavnd Par 1, thnei; Q); 140 Moivsai" VII 2 de; 13 Lukivda"; 34 a[lwna; 47 oij poti; to;n Ci'on; 101 peri;; 125 ejpiv (praeter ajpo; N = POxy K) Tradizione più recente Planudea: S I-II e XVIII Va (S 1 ), «cum omnia quae media inveniuntur, quinione insiticio a Maximo Planude anno 1280 conscripto atque inserto ex alio fonte manent genusque contaminatum redoleant» (S 2 ); I 19 gavr pote, 25 ai\gav nu toi, 36 gelw'sa, 60 kai; mavla toi, 82 dev ge, 94 sqq. numquam pavlin, 130 e[rcomai, 132 a[kanqoi I 11 ajxh'/ S corr., 75 d au\ S b, 90 gelw'nti S b, 130 Aido" S corr. Su alcuni codici recenziori: C e D C: Ambros Silloge composita, scritta da tre mani tra il XV secolo e il XVI iniziale C 1 : prima manus; I-III, V, IV, VI-XIII; recensio Moschop. C 2 : secunda manus; XI, XIV-XVI, XXV, M. IV, XVII, M. III, XXII, XVIII, XX, XXI, B. I, XXIII, B. II, Syrinx, Ara; descriptus ex R C 3 : secunda manus; comm. in Securim, Ovum, XXVIII-XXX C 4 : tertia manus; M. II, Adon., XIX; descriptus ex Aldina C 5 : tertia manus; Epigrammata, XXIV, XXVI, XXVII D: Paris. gr. 2726, XV sec. D 1 : descriptus ex Par. gr. 2721, fam. Perusina D 2 : XVII, XVIII, XV D 3 : XXIV, poi spazio, XXII 69-fine, XXVI, XXVIII, M. IV, XXV 85-fin., XXV 1-84, M. III D 4 : XXVII, lacuna, Securis

3 L'archetipo (a Gallavotti) Ermogene (II p. C. II metà) e Siriano (V d. C.). In Theocr. XVI 44 Hermog. peri; ijdew'n legge deino;" ajoidov", il suo commentatore Siriano, nello stesso luogo, legge qei'o" ajoidov". Hyperarchetypum u (POxy , 1618, PAnt) ante 400 d. C. esempi di La (POxy ) > KVa, LaVa > K, KVa > La, K > LaVa Casi di Va vs KLa kravna" KLa, livmna" Va ajrgurivw contra ajrgurivou KLa, 49 kekrotamevnoi contra kekrothmevnoi KLa, 114 Surivw de; muvrw contra Surivou de; muvrou KLa» VaPAnt > KLa mhpitamh/" vs mh ti tamh/" afikneu vs afikeu ausetai vs oisetai VI 29 ulaktein nin Va contra ulaktei(n) KLa; VII 97 erantai Va contra eranti KLa; VII 120 Va kai; dh; ma;n ajpivoio pro dh; mavl KLa V 25 tavd Va contro tavde g di KLa Per Idyll. I-XVIII 26: «nam cum Ambrosianae stirpis perpetuus K testis habendus sit» «iam inter Vaticanos AEIUG 1 L 1 (= e) saepius fit ut librorum L et U testimonia desiderentur, G 1 sit valde contaminatus; at ex AEI, simillimis inter se, A selegi, rarius in re incerta EI commemoravi. Ex codicibus N 2 S 1 T 2 (= z), praetermisso T 2, testes adhibui N 2 S 1 in illis saltem carminibus, quae integra servaverunt» «in Laurentianis G 2 N 1 P 1 QT 1 (= g) potissimum fuit in PQ acquiescere, cum GPar libro P simillimi sint, Q pedisseque NT sequantur. In reliquis L 2 RVW (= d), cum W totus e V pendeat, vetustiorem V quoad superest selegi, et in eius locum, ubi deficit, W adhibui; qui ubi et ipse deficit, ad apographum X 2 cessi. Quod ad R testem attinet, cum sit in R 1 scil. usque ad XIII penitus cum recentioribus contaminatus, illum abieci, postea R 2 semper cum L 2 adhibui, quamquam cum Vaticanis contaminatione minime caret novisque coniecturis abundat, quae Demetrio Triclinio fere omnes debentur. Ad genus Triclinianum etiam Par accedit, libris P et V simillimum, et in Par 2 quasi libri P 2 gemellus; quare rarius commemoravi in adparatu» «etiam G 3 P 2 et Par 2, ad Ambrosianam stirpem accedentes, sed penitus contaminatos, in XIV et XV rarius commemoravi. Abiciendus autem est P 3 in XVI et XVII, quippe qui familiae Va sit. Denique saepius fit, ut SHM aliique sint codices commemorandi in carminibus I-XVIII, qui nullum tamen integrum et perpetuum recensionis fundamentum praebent» Per Idyll. XIX ss. Oltre La genus z (=L 2 RVW) sono importanti: C 3 per Ovum e XXVII-XXX D 3 per XXIV, XXII, XXVI, XXVIII, M. IV, XXV; D 4 per XXVII Inoltre: H: «qui ex S pendens... subiunxit ex alio fonte XXVIII et XXIX» M: «qui post XVII exscripsit XXII et XXV» X: «in X 3 protulit carmen rarissimum XXIV» recensionis fundamentum XIX librum V XX, XXI, XXIII libros RX XXII e XXV sono traditi in La e M cui si aggiunge per XXII D 3 (inoltre PAnt, POxy 1806, Perg. Paris.-Vind., PBerol ) XXIV: PAnt X > D 3, PAnt D 3 > X» Per XXVII D 4 è testimone unico Per XXVI anche PAnt e Perg. Paris.-Vind. Per XXX oltre a C 3 il PAnt Per XXVIII il POxy 3551 e PAnt e C 3 H vs D 3 Per XXIX la situazione è simile: PAnt e C 3 H vs K XXXI è tràdito (framm.) dal solo PAnt Papiri (ricerca per autori, etc.) (per riproduzioni dei papiri di Ossirinco) Sigle di Gallavotti

4 Pg = PHamb 201 (ante 50 d. C.): XV 41-55, Pi = POxy 1806 (I d. C. ex.): XXII 8, 38-39, 40-69, Py = POxy 694 (II d. C. pars prior): XIII Ob = POxy 2945 (II d. C.): XIV Op = POxy 3552 (II d. C.): XVIII Ow = POxy 3550 (II d. C.): XIV 43-56, XVIII Ba = PBerol (II d. C.): I 31-35, Ok = POxy 3546 (II d. C.): II 30-32, Po = POxy (II d. C. ex.): I , VI, IV, V , VII, III, VIII, IX 1-25, XI Pe = Perg. Paris.-Vind. (V d. C.): I 14-19, 27-32, 46-52, 59-65; IV 34-38; V 3-8, 50-56, 83-89; XIII 53-66, XXVI 10-20, XV 15-25, 48-59, XVI 6-31, 40-64, XXII 33-35, Pu = POxy 1618 (V d. C.): V 53-65, 81-93, , , ; VII 4-13, ; XV 38-47, 51-57, 59-80, Pa = PAnt + PAnt 207 (V/VI d. C.): I, V, X, XIV, XIII, XII, II, XVIII, XV, XXVI, XXIV, XVII, XXVIII, XXIX, XXX, XXXI, XXII Perg = Pergamena Berolinensis 5017 (VI/VII?): XI 20-24, XIV Bo = PBerol (VI d. C.): VII , III 1-8 Be = PBerol (III-IV d. C.): XXII Oc = POxy 3545 (II d. C.): I 68-74, Om = POxy 3547 (II d. C.): III 49-IV 2 On = POxy 3549 (II d. C.): X Ox = POxy 3551 (III d. C.): XVII , XXVIII 1-13 Da aggiungere (non in Gallavotti): POxy (II d. C.): III 8-14, 34-37, 39-44, VII 84-87, PKöln (II d. C.): XXII , corruttele (exx , 106, 2. 3, 10, 60, 159, 5. 25, 7. 8, ff., , f., 14. 4, 15. 7, 50, 72, 98, 17. 2, , s.), congetture e letture false (ad es , 62, 165; , 41; 15. 2, 17, 86, 99, 143; 18. 7; ). testo di PAnt e mss. inaccettabile ( , , 14. 4, 38, 43, , 18, 127, 128, , )

5 Bibliografia specifica (dal 1924 circa) Théocrite (Bucoliques grecs, I) / texte et trad. Par Legrand E. Ph. Paris : Les Belles Lettres, 1925 Theocriti quae supersunt / rec., italice redd. Pisani V. Milano : Ist. Ed. Ital., 1946 Theocriti carmina / scholarum in usum ed. Latte K. Iserlohn : Silva-Verl., 1948 Theocritus / ed. with transl. & comment. by A. S. F. Gow. 2nd ed. Cambridge : Cambridge Univ. Pr., 1952 Die griechischen Bukoliker. Theokrit, Moschos, Bion, / Text übers. & Kommentar von Beckby H. Meisenheim : Hain, 1975 Idilli / testo, trad., note di Pisani V. ;aggiorn. di Gregorio L. Roma : Nuovo Ist. Edit. Ital., 1984 Idyll XVII. A stylistic commentary / by Rossi Mary Ann. Amsterdam : Hakkert, 1989 Theocritus quique feruntur bucolici Graeci / rec. Carlo Gallavotti. 3 e ed. Roma : Istituto Poligrafico dello Stato, 1993 O. Vox, Carmi di Teocrito e dei bucolici greci minori, Torino 1997 B. Effe, Theokrit. Gedichte. Griechisch-deutsch. Hrsg. u. übers., Düsseldorf 1999 Encomium of Ptolemy Philadelphus / Theocritus ; text and transl. with introd. and commentary by Richard L. Hunter. Berkeley (Calif.) : University of California Pr., 2003 Two Theocritus papyri / ed. Hunt A.& Johnson J. London : Egypt Explor. Soc., p. 2 pl. Köhnken, Adolf. - Theokrit : (1996) / unter Mitarb. von Robert Kirstein. Lustrum : Köhnken, Adolf. - Addenda zu Theokrit 1. Teil (Lustrum 37, 1995). Lustrum : Köhnken, Adolf. - Theokrit / unter Mitarb. von Anja Bettenworth und Robert Kirstein. Lustrum : 9-63 ; Perrotta G. - Studi di poesia ellenistica. SIFC 1926 IV : 5-68 Gow A. S. F. - Bucolica. CR 1927 XLI : Shechter S. - Theocritus 17.2 once again. RhM 1965 CVIII : 184 Levi M. A. - L'idillio XVII di Teocrito e il governo dei primi Tolemei. RIL 1975 CIX : Fantuzzi M. - Ἐκ Διος ἀρχώμεσθα Arat. Phaen. I e Theocr. XVII,1. MD 1980 V : Gerber D. E. - Theocritus, Idyll 17, 53-57, I. Corolla Londin. : White H. - Theocritus, Ptolemy Philadelphus and Colonus, I. Corolla Londin. : Belloni L. - Variazioni omeriche e callimachee nel carme XVII di Teocrito. Aevum 1982 LVI : Grottanelli C. - La prova del buon figlio. V. Lanternari-M. Massenzio-D. Sabbatucci (Edd.), Religioni e civiltà. Scritti in memoria di Angelo Brelich, Bari 1982 : Rostropowicz J. - Remarks to Id. XVII, lines 43 and 44 of Theocritus. Eos 1982 LXX : White H. - On a line of Theocritus. CL 1982 II : Rossi M. A. - The «arte allusiva» of Theocritus' Idyll XVII. CL 1983 III : Rossi M. A. - A textual problem in Theocritus, Idyll XVII, 90. MPhL 1984 VI : Brioso Sánchez M. - Teócrito, Idillio xvii Habis 1984 XV : Vox O. - Particolari teocritei dall' «Encomio di Tolemeo». CL 1989 V: Lévêque Pierre. - Le blond Ptolémée, les héros et les dieux. N. Fick-Michel (éd.), Mélanges É. Bernand, Paris 1991 : Effe, Bernd. - Alexandrinisches Herrscherlob : Ambivalenzen literarischer Panegyrik. Affirmation und Kritik : zur politischen Funktion von Kunst und Literatur im Altertum / / hrsg. von Gerhard Binder und Bernd Effe. Trier : WVT (Wissenschaftlicher Verlag Trier), 1995: G. Bona, Pindaro tra poeti e filologi alessandrini, «Aevum(ant)» 8, 1995, Fantuzzi, Marco. - Il proemio di Theocr. 17 e Simon. IEG2 fr. 11 W. : eroi, discendenti di semidei. Prometheus (2) : White, Heather. - Notes on Theocritus. Myrtia : Pretagostini, Roberto. - La nascita di Tolemeo II Filadelfo in Teocrito, «Idillio» XVII e la nascita di Apollo in Callimaco, «Inno a Delo». Letteratura e riflessione sulla letteratura nella cultura classica : tradizione, erudizione, critica letteraria, filologia e riflessione filosofica nella produzione letteraria antica : atti del convegno, Pisa, 7-9 giugno 1999 / a cura di Graziano Arrighetti. Pisa : Istituti Editoriali e Poligrafici Internazionali, 2000 : Molinos Tejada, María Teresa. - Observaciones sobre la lengua de los Idilios XVI y XVII de Teócrito. Actas del X congreso español de estudios clásicos : (21-25 de septiembre de 1999). 1, Sesiones de inauguración y clausura, lingüística griega, literatura griega / ed. por Emilio Crespo y María José Barrios Castro. Madrid : Sociedad Española de Estudios Clásicos, : Fantuzzi, Marco. - Theocritus and the «demythologizing» of poetry. Matrices of genre : authors, canons, and society / ed. by Mary Depew and Dirk D. Obbink. Cambridge (Mass.) : Harvard University Pr., 2000 : Hunter, Richard L. - Virgil and Theocritus : a note on the reception of the «Encomium to Ptolemy Philadelphus». SemRom (1) :

6 Fantuzzi, Marco. - Heroes, descendants of ἡμίθεοι : the proemium of Theocritus 17 and Simonides 11 W2. The new Simonides : contexts of praise and desire / ed. by Deborah Boedeker and David Sider. Oxford ; New York : Oxford University Pr., 2001 : Effe, Bernd. - Der Held als Gott : die Apotheose des Herakles in der alexandrinischen Dichtung. Gottmenschen : Konzepte existentieller Grenzüberschreitung im Altertum / Gerhard Binder, Bernd Effe, Reinhold F. Glei (Hg.). Trier : Wissenschaftlicher Verl. Trier, 2003 : Di Marco, Massimo. - Teocrito tra inno e encomio : sul proemio dell'«idillio» XVII. SIFC a ser. 2 (1) : Schneider, Werner J. - Geträufelte Hymnen : ein neuer Vorschlag zum Text von Theocr. id. 17, 2 : ein pindarisches Bild hymnischer Dichtung? Philologus (2) : White, Heather. - Observations on the text of Theocritus. Habis : Cusset, Christophe. - Irrévérence de l'éloge du pouvoir lagide dans les Idylles de Théocrite, in B. Delignon- Y. Roman (Édd.), Le poète irrivéréncieux. Modèles hellénistiques et réalites romaines, Paris, De Boccard 2009, M. Sanchez-Wildberger, Theokrit-Interpretationen, Diss. Zürich 1955, Meincke W. - Untersuchungen zu den enkomiastischen Gedichten Theokrits. Ein Beitrag zum Verständnis hellenistischer Dichtung und des antiken Herrscherenkomions. Kiel, 1966, 85 ss. F. Cairns, Generic composition in Greek and Roman poetry, Edinburgh 1972, 100 ss. Griffiths F. T. - Theocritus at court. Leiden : Brill, x & 135 p. E. R. Schwinge, Künstlichkeit von Kunst. Zur Geschichtlichkeit der alexandrinischen Poesie, München 1986, 59 ss.; S. Goldhill, The poet's voice, Cambridge 1991, 278 ss. G. Weber, Dichtung und höfische Gesellschaft, Stuttgart 1993, 218 ss., 390 Hunter, Richard. - Theocritus and the archaeology of Greek poetry. Cambridge ; New York (N. Y.) : Cambridge University Pr., XII-207 p. Stephens, Susan A. - Seeing double: intercultural poetics in Ptolemaic Alexandria. Berkeley (Calif.) : University of California Pr. Sulla lingua di Teocrito Arena R. - Studi sulla lingua di Teocrito. Boll. del Centro di Studi Filol. e Linguistici Siciliani (Palermo Mori) IV-V , 5-27, V. Di Benedetto, Omerismi e struttura metrica degli Idilli dorici di Teocrito, «ASNP» 25, 1956, Turrioni A. - Osservazioni sul lessico degli Idilli dorici di Teocrito. ASNP 1963 XXXII : C. Gallavotti, Sulla protostoria greca di Sicilia attraverso la testimonianza linguistica di Teocrito, «Kokalos» 10-11, , K. Strunk, Dorisches und Hyperdorisches, «Glotta» 42, 1964, W. F. Wyatt, Short accusative plurals in Greek, «TAPhA» 97, 1966, Stanford W. B. ;. - On the zeta/sigma-delta variation in the dialect of Theocritus. A literary approach. Proc. Irish Acad LXVII C1 : 1-8 G. Fabiano, Fluctuation in Theocritus' style, «GRBS» 12, 1971, G. R. McLennan, Sur l'usage stylistique de l'augment chez Homère et les Alexandrins, «Mnemosyne» 27, 1974, Gold L. H. - Adjectives in Theocritus. A study of poetic diction in the pastoral Idylls. Univ. of Wisconsin Madison, p. Darms G. - Die Ionismen des Papyrus Antinoae in der Pharmakeutria des Theokrit. Glotta 1981 LIX : Dimitrov P. - La langue de l'idylle de Théocrite. Principes, éléments, expression linguistique. REG 1981 XCIV : Ruijgh C. J. - Le dorien de Théocrite, dialecte cyrénien d'alexandrie et d'égypte. Mnemosyne 1984 XXXVII : M. T. Molinos Tejada, Bucolici. Los dorismos del Corpus bucolicorum, Amsterdam 1990 J. G. J. Abbenes, The Doric of Theocritus. A literary language, in Theocritus / ed. by M. Annette Harder, Remco F. Regtuit and G. C. Walker. Groningen: Forsten, 1996, 1-19 G. Wakker, The discourse function of particles. Some observations on the use of mavn/mhvn in Theocritus, in Theocritus / ed. by M. Annette Harder, Remco F. Regtuit and G. C. Walker. Groningen: Forsten, 1996, Schade, Gerson. - Zu einigen Dialekterscheinungen bei Theokrit und Alkman. Glotta (3-4) : Briand, Michel. - Les énoncés en me;n de; dans les «Idylles» de Théocrite: syntaxe, pragmatique, poétique. Structures parallèles et corrélatives en grec et en latin: actes du colloque de linguistique grecque et latine: Bordeaux, septembre 2002 / textes réunis et présentés par Paulo de Carvalho et Frédéric Lambert. Saint-Étienne : Publications de l'université de Saint-Étienne, 2005 :

7 Isocr. Euagora 8-11 οἶδα μὲν οὖν ὅτι χαλεπόν ἐστιν ὃ μέλλω ποιεῖν, ἀνδρὸς ἀρετὴν διὰ λόγων ἐγκωμιάζειν. σημεῖον δὲ μέγιστον περὶ μὲν γὰρ ἄλλων πολλῶν καὶ παντοδαπῶν λέγειν τολμῶσιν οἱ περὶ τὴν φιλοσοφίαν ὄντες, περὶ δὲ τῶν τοιούτων οὐδεὶς πώποτ αὐτῶν συγγράφειν ἐπεχείρησεν. καὶ πολλὴν αὐτῶν ἔχω συγγνώμην. (9.) τοῖς μὲν γὰρ ποιηταῖς πολλοὶ δέδονται κόσμοι καὶ γὰρ πλησιάζοντας τοὺς θεοὺς τοῖς ἀνθρώποις οἷόν τ αὐτοῖς ποιῆσαι καὶ διαλεγομένους καὶ συναγωνιζομένους οἷς ἂν βουληθῶσιν, καὶ περὶ τούτων δηλῶσαι μὴ μόνον τοῖς τεταγμένοις ὀνόμασιν, ἀλλὰ τὰ μὲν ξένοις, τὰ δὲ καινοῖς, τὰ δὲ μεταφοραῖς, καὶ μηδὲν παραλιπεῖν, ἀλλὰ πᾶσιν τοῖς εἴδεσιν διαποικῖλαι τὴν ποίησιν (10.) τοῖς δὲ περὶ τοὺς λόγους οὐδὲν ἔξεστιν τῶν τοιούτων, ἀλλ ἀποτόμως καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς πολιτικοῖς μόνον καὶ τῶν ἐνθυμημάτων τοῖς περὶ αὐτὰς τὰς πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστιν χρῆσθαι. Πρὸς δὲ τούτοις οἱ μὲν μετὰ μέτρων καὶ ῥυθμῶν ἅπαντα ποιοῦσιν, οἱ δ οὐδενὸς τούτων κοινωνοῦσιν ἃ τοσαύτην ἔχει χάριν ὥστ, ἂν καὶ τῇ λέξει καὶ τοῖς ἐνθυμήμασιν ἔχῃ κακῶς, ὅμως αὐταῖς ταῖς εὐρυθμίαις καὶ ταῖς συμμετρίαις ψυχαγωγοῦσιν τοὺς ἀκούοντας. (11.) γνοίη δ ἄν τις ἐκεῖθεν τὴν δύναμιν αὐτῶν ἢν γάρ τις τῶν ποιημάτων τῶν εὐδοκιμούντων τὰ μὲν ὀνόματα καὶ τὰς διανοίας καταλίπῃ, τὸ δὲ μέτρον διαλύσῃ, φανήσεται πολὺ καταδεέστερα τῆς δόξης ἧς νῦν ἔχομεν περὶ αὐτῶν. ὅμως δὲ καίπερ τοσοῦτον πλεονεκτούσης τῆς ποιήσεως, οὐκ ὀκνητέον, ἀλλ ἀποπειρατέον τῶν λόγων ἐστὶν, εἰ καὶ τοῦτο δυνήσονται, τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας εὐλογεῖν μηδὲν χεῖρον τῶν ἐν ταῖς ᾠδαῖς καὶ τοῖς μέτροις ἐγκωμιαζόντων Gow 1952, LXXII: I - Genuine poems in Doric: Idd. 1-7 (I Dwrivdi add. S, II Dwrivdi add. PAntKAGP, III Dwrivdi add. K), 10, 11, 14 (D[wrivdi PAnt), 15 (Dwrivdi add. PAnt), 18 (Dwrivdi add. PAntTr), 26 (Dwrivdi PAnt et cod. Ath.) II - Dubious or spurious poems in Doric: Idd. 8, 9, (20 Dwrivdi Tr, 21 Dwrivdi Tr), 23 (Dwrivdi Tr), 27 III - Poems prevailingly in Epic dialect with an admixture of Doric: Idd. 13 (Dwrivdi add. PAntKALUSarg.), 16 (Dwrivdi add. LTr), 17 (Dwrivdi add. Tr), 24 (Dwrivdi PAnt et cod. Ath.) IV - Poems in Epic and Ionic: Idd. 12 (th'/ koinh'/ Iavdi codd., gevgraptai de; Iavdi dialevktw/ Sarg.), 22 (koinh'/ Iavdi XTrM), 25 (Dwrivdi Tr) V - Poems in Aeolic: Idd esempi: -sd-/-z- e inf. -en/-ein/-hn Pisani II 19 ejkpepovthsai, 115 trevcwn, XIV 49 duvsthnoi, XV 2 h\lqe", aujth'/, 49 kekrothmevnoi, XXVI 13 Bavgcou codd. poq ajmetevrh(i)si quvrh(i)sin, editori -h/si -aisin, Brunck -aisi -aisin, Il para; Priavmoio quvrh/sin codd. ejn ajgkoivnh/sin ejklivnqh, Winterton -aisin; Il ejn ajgkoivnh/sin ijauvei" hypothesis di XII: th'/ koinh'/ Iavdi codd., gevgraptai de; Iavdi dialevktw/, Iperdorismi ad es. ma'la 3. 46, poimavn 1. 7, a{ba" 1. 44, na'ma , karw'/ * * * PAntinoe Pohlenz: 19 aiolomitrh", 50 nhon, 54 misgomenh, 65 fh, 67 Dhlon, ma 62 a vs. h} Gallavotti: 62 aj non hj, 101 Aijguptivaisi non Aijguptivh/si, forse 5 ajmiqevwn non hjmiqevwn, 61 Antigovna", 63 nwdunivan, forse 49 kuanevan, 56 Aijakivda Hunterth'no" 16, 46, 118; part. in -oisa in 36, 130 (unanimemente), 62, 64, 132 (insieme a -ousa); poteikovta, v. 44; III plur. -onti 73, 91, 108, 115 (unanimemente tràditi); kaleu'ntai 25, ajriqmeu'ntai 27, aijteu' 137 [Od kaleu'nte", etc.] XVII: K[Ambr.] LWR[Laur.] ASU[Vat.] PAnt. (1-31, 42-75, 83-88, , ), POxy 3551 (94-105) ἐγκῶμιον εἰς Πτολεμαῖον LWRASU, ]εἰ[ς] Πτολεμαιο[ν] PAnt, (ὑπόθεσις) ἐπαίνου Πτολεμαίου K (Gallavotti, ma ἔπαινος Πτολεμαίου K Gow), Δωρίδι add. R ( Dialectus autem incerta Gow) Testo di partenza quello di Gow ἐκ Διὸς ἀρχώμεσθα καὶ ἐς Δία λήγετε Μοῖσαι, (1)

8 IC , Gortyna I a. C. Σωτά δας / Δαματρίω, / Μοῖσα Δάμα, IG II Atene I d. C., [ἦ μάλα σ]ᾶς ἐδάησαν ἀπὸ φρενὸς ἄξια Μοισᾶ[ν], / [Σώκρατ]ες, Ὠγυγίων υἷες Ἐριχθονιδᾶν Pind. Nem o{qen per kai; ÔOmhrivdai / rjaptw'n ejpevwn ta; povll ajoidoiv / a[rcontai, Dio;" ejk prooimivou. Od qeou' a[rceto Hes. Th. 1 Mousavwn ÔElikwniavdwn ajrcwvmeq ajeivdein *Hes. Th. 34 sfa'" d aujta;" prw'tovn te kai; u{staton aije;n ajeivdein Hes. Th. 36 Mousavwn ajrcwvmeqa *Hes. Th. 47 deuvteron au\te Zh'na, qew'n patevr hjde; kai; ajndrw'n, / ajrcovmenaiv q ujmneu'si qeai; lhvgousaiv t ajoidh'", / o{sson fevrtatov" ejsti qew'n kravtei>v te megisto" *Hes. fr ajrcovmenoi de; Livnon kai; lhvgonte" kalevousin inni omerici: a[rcom ajeivdein (2. 1, 11. 1, 16. 1, 22. 1, 26. 1, 28. 1), seu' d ejgw; ajrxavmeno" (5. 293, 9. 9), Mousavwn a[rcwmai Apovllwnov" te Diov" te (25. 1), a[rceo Mou'sa (31. 1) *H. Hom se; d ajoido;" e[cwn fovrmigga livgeian / hjdueph;" prw'tovn te kai; u{staton aije;n ajeivdei; vd s. oij dev s ajoidoiv / a[/domen ajrcovmenoi lhvgontev" t *29. 5 ouj ga;r a[ter sou' / eijlapivnai qnhtoi'sin i{n ouj prwvth/ pumavth/ te / ÔIstivh/ ajrcovmeno" spevndei Alcm. fr. 2 ejgw; d ajeivsomai / ejk Dio;" ajrcomevna *Theogn. 1-4 w\ a[na, Lhtou'" uijev, Dio;" tevko", ou[pote sei'o / lhvsomai ajrcovmeno" oujd ajpopauovmeno", / ajll aijei; prw'tovn te kai; u{staton e[n te mevsoisin / ajeivsw Pind. Nem o{qen per kai; ÔOmhrivdai rjaptw'n ejpevwn ta; povll ajoidoi; a[rcontai, Dio;" ejk prooimivou Nem aij de; prwvtiston me;n u{mnhsan Dio;" ajrcovmenai semna;n Qevtin Phleva q Soph. fr. 737b 1 s. Page Fleguva] kouvra periwvnume ma'ter ajlexipov[n]o[io] qeou' / (.)...]." ajkeirokomas.[.]enavrxoma i [u{m]non ejgersibovan Ion fr s. von Blum. spevndonte" d ajgnw'" ÔHraklei' t Alkmhvnh/ te, / Proklei' Perseivdai" t ejk Dio;" ajrcovmenoi / pivnwmen, paivzwmen Aristoph. Vesp. 846 ÔEstiva" ajrcovmenoi Cratet. fr. 44 K.-A. ejx ÔEstiva" ajrcovmeno" eu[comai qeoi'" Sophr. fr. 41 Hordern ejx ÔEstiva" ajrcovmeno" kalevw Diva pavntwn ajrcagevtan Apoll. Rh ajrcovmeno" sevo Foi'be Arat. 1 ejk Dio;" ajrcwvmesqa *Arat. 14 tw'/ min ajei; prw'tovn te kai; u{staton ijlavskontai Theogn Elpivdi te prwvth/ kai; pumavth/ quevtw [Terp.] fr. 2 P. [= 3 Gost.] Zeu' pavntwn ajrcav, pavntwn ajghvtwr, / Zeu', soi; pevmpw tautan u{mnwn ajrcavn Orph. 243 F Bernabé Zeu;" prw'to" gevneto, Zeu;" u{stato" ajrgikevrauno": / Zeu;" kefalhv, Zeu;" mevssa, Dio;" d ejk pavnta tevtuktai = 14 F, 31 F Soph. fr R. [= adesp. trag. 621 Sn.-K.] oujde; qevoisi aujqaivreta pavnta pevlontai / novsfi Diov": kei'no" ga;r e[cei tevlo" hjde; kai; ajrchvn Isagog. 4 ss. prevpei de; kai; poihtai'" mavlista au[th hj ajrch; ejpei; kai; ejn toi'" sumposivoi" trei'" krath'ra" ejkivrnwn kai; to; me;n prw'ton Dio;" Olumpivou, to;n de; deuvteron Dioskouvrwn kai; hjrwvwn, to;n de; trivton Dio;" Swth'ro". dio; kai; oj Qeovkrito" (sq ). oj de; Orfeu;" pavnta kairo;n ajnativqhsi Dii; levgwn (sq. fr. 243 F 2 Bern.). o{qen ajkolouvqw" kai; tw'/ e[qei tw'/ palaiw/' kai; th'/ ujpokeimevnh/ ujpoqevsei ajpo; Dio;" pepoivhtai th;n ajrchvn Il Atreivdh kuvdiste, a[nax ajndrw'n Agavmemnon, / ejn soi; me;n lhvxw, sevo d a[rxomai, ou{neka pollw'n / law'n ejssi; a[nax k.t.l Dio Chrys Omhro" de; kai; prw'to" kai; mevso" kai; u{stato" panti; paidi; kai; ajndri; kai; gevronti, tosou'ton af aujtou' didou;" o{son e[kasto" duvnatai labei'n Philostr. Vita Soph xustavntwn ejp aujto;n tw'n Apollwnivou tou' Naukrativtou ejtaivrwn, w n prw'to" kai; mevso" kai; teleutai'o" Markiano;" oj ejk Dolich" ejgevneto schol. ad l. Arateiva/ kevcrhtai eijsbolh' Esiodo di Opp. 1 s. Mou'sai Pierivhqen, ajoidh'/si kleivousai deu'te, Div ejnnevpete Theog. 48 (Zh'na) ajrcovmenaiv q ujmneu'si qeai; lhvgousiv t ajoidh'" v. 36 Mousavwn ajrcwvmeqa». Herodot lhvgei de; au{th (scil. hj ajkthv)... ej" to;n kovlpon to;n Aravbion, Paus ej" ajndrw'n ajgaqw'n fora;n e[lhxen hj ÔEllav", nonché Thuc hj naumaciva... ejteleuvta ej" hjlivou duvsin, ejteleuvta ej" nuvkta oujde;n eij" n a lh'gon ujpe;r mivan sullabh;n qhlukovn (Hdn. II ), oujde;n oujdevteron eij" a " lh'gon (Hdn. II ); nonché Alex. Aphr. in Aristot. Anal prior. CAG 2. 1, 328 Wallies ajrcovmenai ajpo; tou' aujtou' aij protavsei" lhvgousin eij" e{tera, trivton dev, ejn w/ ajpo; diafovrwn ajrcovmenai lhvgousin eij" taujtovn; Polyb o{ te ga;r crovno" oj penthkontakaitrieth;" eij" tau't e[lhgen, h{ t au[xhsi" kai; prokoph; th'" ÔRwmaivwn dunasteiva" ejteteleivwto ἀθανάτων τὸν ἄριστον, ἐπὴν ἀείδωμεν ἀοιδαῖς ἀείδωμεν codd. (ἀίδωμεν LW, ἄιδωμεν S corr. Pisani, Rossi): κλείωμεν Schaefer, Gallavotti, Palumbo, αὐδῶμεν Cholmeley, Legrand, Beckby, μνασθῶμεν Latte, αἰνῶμεν Warton, ai[rwmen vel αἰδώμεθ Edmonds ἀοιδαῖς codd.: ]εν αοιδης PAnt, ἀοιδῆς Latte, ἀοιδῇς Gallavotti, Palumbo LXX Deuteron ejpaeivdwn ejpaoidhvn, Anacr ajeivdw / ejrwtika;" ajoidav", Maneth ἀλλ οὐκ ἀσφαλέως τις

9 ἀείδοι τήνδε γ ἀοιδήν Apoll. Rh ai{de d ajoidaiv / eij" e[to" ejx e[teo" glukerwvterai ei\en ajeivdein Hes. Theog. 44 kleivousin ajoidh'/, Op. 1 ajoidh'/si kleivousi, HHom , livtomai ajoidh'/ HHom oij dev s ajoidoiv / a[/domen ajrcovmenoi lhvgontev" t Hes. Opp. 1 Mou'sai Pierivhqen, ajoidh'/si kleivousai Hesych. k 2093 Latte kleivoimi: a[/doimi schol. pa'n poivhma o{tan gravfwmen Gow diaqw'men ajoidav" o memnwvmeq ajoida'" (anche kosmw'men ajoidav" (HHom )). Shechter 1965, 184, a[/dwmen ajoidav", Hymn. Cer. 325 au\ti" e[peita <path;r> mavkara" qeou;" aije;n ejovnta". Theocr ss. aijei; tou'to Dio;" kouvrai" mevlei, aije;n ajoidoi'", / ujmnei'n ajqanavtou", ujmnei'n ajgaqw'n kleva ajndrw'n. / Moi'sai me;n qeai; ejntiv, qeou;" qeai; ajeivdonti: / a[mme" de; brotoi; oi{de, brotou;" brotoi; ajeivdwmen Schneider rjaivnwmen ajoidai'"/ajoidh'/" (Pind. Pyth s. caivrwn de; kai; aujtov" / Alkma'na stefavnoisi bavllw, rjaivnw de; kai; u{mnw/, Isthm u[mme t, w\ crusavrmatoi Aijakivdai, / tevqmiovn moi fami; safevstaton e[mmen / tavnd ejpisteivconta na'son rjainevmen eujlogivai") ajoidh'/" (o ajoidh'/s ). ἀνδρῶν δ αὖ Πτολεμαῖος ἐνὶ πρώτοισι λεγέσθω medesima posizione metrica Il ὀτρύνων, καὶ δ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισι μάχεσθαι Il ἔσσεσθ, οὔτέ κεν αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισι μαχοίμην Il Ἀργείων, ἤ κ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη Il ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὅ γ ἔλπομ ἐνὶ πρώτοισιν ὁμιλεῖ altra posizione metrica Hesiod. Theog. 713 οἱ δ ἄρ ἐνὶ πρώτοισι μάχην δριμεῖαν ἔγειραν altro contesto [Hesiod.] fr ἀμφαλλὰξ δείπνοισιν ἐνὶ πρώτοισιν ὀπηδεῖ Apoll. Rh τὸν μὲν ἐνὶ πρώτοισι Μυκηνάων ἀγορῇσι cf. Il ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι Od εἰ γὰρ νῦν ἐλθὼν δόμου ἐν πρώτῃσι θύρῃσι Od τῶ κέ μ ἴδοις πρώτοισιν ἐνὶ προμάχοισι μιγέντα e Od πῦρ νῦν μοι πρώτιστον ἐνὶ μεγάροισι γενέσθω Call. HDel. 16 ajllav oij (scil. a Delo) ouj nemeshto;n ejni; prwvth/si levgesqai ejniv Theocr , , , 22 (vv. 94, 190) 25 (v. 163) Hes. Theog. 27 ἴδμεν ψεύδεα πολλὰ λέγειν ἐτύμοισιν ὁμοῖα καὶ πύματος καὶ μέσσος ὃ γὰρ προφερέστατος ἀνδρῶν. προφερέστατος PAntKASU: προφερέστερος LWR Rossi ἄλλων Legrand (P) Theogn. 1-4 w\ a[na, Lhtou'" uijev, Dio;" tevko", ou[pote sei'o / lhvsomai ajrcovmeno" oujd ajpopauovmeno", / ajll aijei; prw'tovn te kai; u{staton e[n te mevsoisin / ajeivsw Orph. 243 F Bernabé Zeu;" prw'to" gevneto, Zeu;" u{stato" ajrgikevrauno": / Zeu;" kefalhv, Zeu;" mevssa, Dio;" d ejk pavnta tevtuktai = 14 F, 31 F Dio Chrys Omhro" de; kai; prw'to" kai; mevso" kai; u{stato" panti; paidi; kai; ajndri; kai; gevronti, tosou'ton af aujtou' didou;" o{son e[kasto" duvnatai labei'n Philostr. Vita Soph xustavntwn ejp aujto;n tw'n Apollwnivou tou' Naukrativtou ejtaivrwn, w n prw'to" kai; mevso" kai; teleutai'o" Markiano;" oj ejk Dolich" ejgevneto Il Atreivdh kuvdiste, a[nax ajndrw'n Agavmemnon, / ejn soi; me;n lhvxw, sevo d a[rxomai, ou{neka pollw'n / law'n ejssi; a[nax k.t.l., Il ὣς Ἕκτωρ ὁτὲ μέν τε μετὰ πρώτοισι φάνεσκεν, / ἄλλοτε δ ἐν πυμάτοισι κελεύων, L w}" Ektwr ojte; mevn te meta; prwvtoisin favnesken, / a[llote d ejn pumavtoisin keleuvwn, C 203 eij mhv oij puvmaton te kai; u{staton h[ntet Apovllwn proferhv" Il , Od , 221, , Hes. Theog. 79, 361, Ibyc. fr. S Davies [cf. lyr. adesp. fr. 101 I 8 Page], Antim. frr. 23 e 24 Wyss, Theocr., Arat. 177, 240, 325; Apoll. Rh , , , 730, Nic. Ther. 396, 498, 698 Scutum 260 Ἄτροπος οὔ τι πέλεν μεγάλη θεός, ἀλλ ἄρα ἥ γε / τῶν γε μὲν ἀλλάων προφερής τ ἦν πρεσβυτάτη τε

10 Plat. Euthyd. 271b 4 οὗτος δὲ προφερὴς καὶ καλὸς καὶ ἀγαθὸς τὴν ὄψιν che sembra più vecchio della sua età, ben cresciuto ; Aristox. fr. 39 καθόλου μὲν φυλάττεσθαι τὸ καλούμενον προφερές, οὔτε γὰρ τῶν φυτῶν οὔτε τῶν ζῴων εὔκαρπα τὰ προφερῆ γίγνεσθαι, ἀλλὰ χρόνον τινὰ προπαρασκευάζεσθαι τῆς καρποφορίας, ἐν ᾧ ἐξισχύσαντα καὶ τετελειωμένα τὰ σώματα παρέχειν τά τε σπέρματα καὶ τοὺς καρποὺς δεδύνηται prematuro, forzato precoce Galen. simpl. medicament. temp. ac fac φάρμακον δ ἔστιν ὁ πομφόλυξ, εἰ πλυθείη, σχεδὸν ἁπάντων ὅσα ξηραίνειν ἀδήκτως πέφυκε προφερέστατον, ὅθεν εἴς τε τὰ καρκινώδη τῶν ἑλκῶν ἐστιν ἐπιτήδειος καὶ τἄλλα τὰ κακοήθη πάντα; Lucian. parasit. 26 ἐπειδὰν καὶ τούτων ἀποδείξαιμι τὴν παρασιτικὴν πολὺ κρατοῦσαν, δῆλον ὅτι τῶν ἄλλων τεχνῶν δόξει προφερεστάτη; astrol. 12 καὶ τὸ ξυνὸν τῶν Ἀργείων ἄρχειν ἔγνωσαν ἑωυτῶν ὅστις τοῦ ἑτέρου σοφίην προφερέστερος. Il ἀλλ ὅτε δή ῥ ἀπέην ὅσσόν τ ἐπὶ οὖρα πέλονται / ἡμιόνων αἱ γάρ τε βοῶν προφερέστεραί εἰσιν / ἑλκέμεναι νειοῖο βαθείης πηκτὸν ἄροτρον Od οἵ περ ἐμεῖο βίῃ προφερέστεροί ἐστε Hes. Theog. 79 Καλλιόπη θ ἡ δὲ προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων Hes. Theog. 361 καὶ Στύξ, ἣ δή σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων Ibyc. fr. S Davies τ]ῶν μὲν πρ[οφ]ερέστατος α[ἰ]χ μᾶι Antim. fr Wyss τὸ ῥά οἱ προφερέστερον εἴη Antim. fr Wyss τὸ ῥά οἱ προφερέστερον εἴη Apoll. Rh τῶ καὶ πασάων προφερεστάτη ἔπλετο νηῶν Apoll. Rh εἴθ ὅγε πάντων / φθείσεται ἡρώων προφερέστατος εἴτε χερείων Nic. Ther. 498 ὃ γὰρ προφερέστατον ἄλλων Nic. Ther. 698 ὸ δέ τοι προφερέστατον ἄλκαρ / ἐσσεῖται Passi formalmente dissimili dal modello seguito da Teocrito Od ἅλματι δ Ἀμφίαλος πάντων προφερέστατος ἦεν Od τῶν δ ἄλλων ἐμέ φημι πολὺ προφερέστερον εἶναι, (nell'arco) Arat. 325 οὐρανὸν εἰσανιδὼν προφερέστερα θηήσεσθαι Arat. 177 ἀλλ αἰεὶ Ταῦρος προφερέστερος Ἡνιόχοιο Arat. 240 Ἰχθύες. Ἀλλ αἰεὶ ἕτερος προφερέστερος ἄλλου Apoll. Rh Κλῦτε Πανελλήνων προφερέστατοι, εἰ ἐτεὸν δή Apoll. Rh εἴ γέ τι σῆς ψυχῆς προφερέστερον ἠέ τι παίδων / σῶν θείην, οἳ δή μοι ἀδελφειοὶ γεγάασιν Nic. Ther. 396 tεκμαίρευ δ ὀλίγον μὲν ἀτὰρ προφερέστατον ἄλλων Situazioni di varietà testuale Od : polu; fevrtato" U (a 129 per polu; fevrtato" multi hanno proferevstero" -tato") Od proferevstato" PStrassb. codd. pauci Antim. fr Matth. proferevstato" ut videtur PBerl Theocr proferevstero" LWR Nic. Ther. 698 a[llwn WEut., a[lkar S gr Callim. H. V 36 wj" e[qo" Argeivwn tou'to palaiovteron Idyll to; crh'ma sofwvtaton aj qhvleia (sofwvtaton PAnt Hartung; -teron codd.), o{sti" ejp a[grwn tw'nde geraivtero" aijsumnhvth" (gerarwvtato" WR), gerarwvtero" Il Kühner-Gerth I 22: Od ai] ga;r pavntwn... mnhsthvrwn cersivn te bivhfiv te fevrtero" ei[hn Ecevnho", / o}" dh; Faihvkwn andrw'n progenevstero" h\en, X. Cyr hjmw'n oj geraivtero", Theokr. 17, 4 Teocrito to;n gavr fasi mevgiston ejpouranivwn kecolw'sqai, 44 tou' gavr me kai; h[gagen ejnqavde creiwv, 197 to; ga;r polevwn per ejovntwn, fr (Berenice) ὃ γάρ θ ἱερώτατος ἄλλων ἥρωες, τοὶ πρόσθεν ἀφ ἡμιθέων ἐγένοντο, (5) α[μιθεων ut videtur PAnt, η[μιθεων Meliadò α[ιμιθεων: cf. aijmisevwn in IG XII 2. 1 Mytilene IV pars prior; aijmiqevwn Alc. fr V., aijmiovnoi" Sapph. fr V. Opp Ζεὺς Κρονίδης ποίησε, δικαιότερον καὶ ἄρειον, / ἀνδρῶν ἡρώων θεῖον γένος, οἳ καλέονται / ἡμίθεοι, προτέρη γενεὴ κατ ἀπείρονα γαῖαν (Il = 6. 67, , w\ fivloi, h{rwe" Danaoiv, qeravponte" Arho"; h{rwe" Danaoiv: su; de; kertomevwn ajgoreuvei"; du'ne de; povnton ijwvn: povqesan d h{rwe" Acaioiv; Od kai; mevliti glukerw'/: polloi; d h{rwe" Acaioiv). Diodoro Siculo: τὸ πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν; μέγισται γὰρ καὶ πλεῖσται συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ τῶν ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν; ; ; Il hjmiqevwn gevno" ajndrw'n Teocrito cai're, a[nax Ptolemai'e: sevqen d ejgw; i\sa kai; a[llwn / mnavsomai hjmiqevwn; μῶνος (scil. Menelao) ἐν ἡμιθέοις Κρονίδαν Δία πενθερὸν ἑξεῖς; Ἀργὼ... / Βέβρυκας εἰσαφίκανε θεῶν φίλα τέκνα φέρουσα, ἱστία δ ἡμίθεοι μεσονύκτιον αὖτε καθαίρουν, Κάστορι δ οὔτις ὁμοῖος ἐν ἡμιθέοις πολεμιστής; ἕρπεις, ὦ φίλ Ἄδωνι, καὶ ἐνθάδε κἠς Ἀχέροντα / ἡμιθέων, ὡς φαντί, μονώτατος. οὔτ Ἀγαμέμνων / τοῦτ ἔπαθ οὔτ Αἴας ὁ μέγας, βαρυμάνιος ἥρως, / οὔθ Ἕκτωρ, Ἑκάβας ὁ γεραίτατος εἴκατι παίδων τᾶμος ναυτιλίας μιμνάσκετο θεῖος ἄωτος / ἡρώων, 73 Ἡρακλέην δ ἥρωες ἐκερτόμεον λιποναύταν, ὣς δ αὔτως ἥρωας ἰὼν ἐκαλέσσατο πάντας / Μαγνήσσης ἀπὸ νηὸς ὑπείροχος ἐν δαῒ Κάστωρ, 92 ἥρωες κρατερὸν Πολυδεύκεα θαρσύνεσκον, i Dioscuri ujmei'" d ejn pavntessi diavkritoi hjrwvessi, ἀπὸ στέρνων πλατὺς ἥρως (Eracle), 106 υἱὸς Ἀπόλλωνος

11 μελεδωνεὺς ἄγρυπνος ἥρως (Lino), [25.] 178 (Eracle), i Greci a Troia φίλοι δέ τε πάντες ἀοιδοί / Τυνδαρίδαις Ἑλένῃ τε καὶ ἄλλοις ἡρώεσσιν, / Ἴλιον οἳ διέπερσαν ἀρήγοντες Μενελάῳ e , vd. supra (Aiace), ἐν δ αὐτοῖς Ἱέρων προτέροις ἴσος ἡρώεσσι Simon. fr. 11 W. (Elegia per i caduti di Platea) vv. 17 ss. ejpwvnumon ojp [lotevr]oisin / poivhs (scil. Omero) hjm]i qevwn wjkuvmoron geneh v[n. Il hjmiqevwn gevno" ajndrw'n Hes. Op. 160 Ζεὺς Κρονίδης ποίησε, δικαιότερον καὶ ἄρειον, / ἀνδρῶν ἡρώων θεῖον γένος, οἳ καλέονται / ἡμίθεοι, προτέρη γενεὴ κατ ἀπείρονα γαῖαν Callin. fr λαῶι γὰρ σύμπαντι πόθος κρατερόφρονος ἀνδρὸς / θνήσκοντος, ζώων δ ἄξιος ἡμιθέων Pind. Pyth , 184, 211 Simon. fr Polt. oujde; ga;r oi} provteron pevlonto / qew'n ejx ajnavktwn uij<ev>e" hjmivqeoi, HHomSol. 19 ἐκ σέο δ ἀρξάμενος κλῄσω μερόπων γένος ἀνδρῶν / ἡμιθέων ὧν ἔργα θεοὶ θνητοῖσιν ἔδειξαν; HHomLun. 19 σέο δ ἀρχόμενος κλέα φωτῶν / ᾄσομαι ἡμιθέων ὧν κλείουσ ἔργματ ἀοιδοὶ. Eur. IA 172 Ἀχαιῶν τε πλάτας ναυσιπόρους ἡ/μιθέων, οὓς ἐπὶ Τροίαν / ἐλάταις χιλιόναυσιν Acus. FGrHist 2 F 30 γίνονται δὲ αὐτῶι παῖδες ἐξ αὐτῆς Ζήτης καὶ Κάλαις, οἳ καὶ δι ἀρετὴν μετὰ τῶν ἡμιθέων εἰς Κόλχους ἐπὶ τὸ νάκος ἔπλευσαν ἐν τῆι Ἀργοῖ, 12x in Isocrate (ad es. Nicocl. 49 ὁ μὲν γὰρ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς πολέμους τοὺς τῶν ἡμιθέων ἐμυθολόγησεν), 4x in Platone (ad es. Apol. 28c 1 φαῦλοι γὰρ ἂν τῷ γε σῷ λόγῳ εἶεν τῶν ἡμιθέων ὅσοι ἐν Τροίᾳ τετελευτήκασιν οἵ τε ἄλλοι καὶ ὁ τῆς Θέτιδος ὑός), Xenoph. conv καὶ Ὀρέστης δὲ καὶ Πυλάδης καὶ Θησεὺς καὶ Πειρίθους καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ τῶν ἡμιθέων οἱ ἄριστοι ὑμνοῦνται οὐ διὰ τὸ συγκαθεύδειν ἀλλὰ διὰ τὸ ἄγασθαι ἀλλήλους τὰ μέγιστα καὶ κάλλιστα κοινῇ διαπεπρᾶχθαι. Isocr. Panegyr. 84 ἀλλὰ τῶν αὐτῶν τοῖς ἐκ τῶν θεῶν γεγονόσιν καὶ καλουμένοις ἡμιθέοις ἀξιωθεῖεν, Euag. 39 οὐδεὶς οὔτε θνητὸς οὔθ ἡμίθεος οὔτ ἀθάνατος εὑρεθήσεται (Hel. 48 ἧς (scil. Elena) ἕνεκα πολλοὶ τῶν ἡμιθέων ἀποθνῄσκειν ἠθέλησαν). Theocr ejn ajqanavtoi" Apoll. Rh τὸν (scil. Talos) μέν, χαλκείης μελιηγενέων ἀνθρώπων / ῥίζης λοιπὸν ἐόντα μετ ἀνδράσιν ἡμιθέοισιν Il τῷ δ ἤδη δύο μὲν γενεαὶ μερόπων ἀνθρώπων / ἐφθίαθ, οἵ οἱ πρόσθεν ἅμα τράφεν ἠδ ἐγένοντο / ἐν Πύλῳ ἠγαθέῃ, οὕτω καὶ τῶν πρόσθεν ἐπευθόμεθα κλέα ἀνδρῶν / ἡρώων; Od αὐτὰρ ἐγὼν αὐτοῦ μένον ἔμπεδον, εἴ τις ἔτ ἔλθοι / ἀνδρῶν ἡρώων, οἳ δὴ τὸ πρόσθεν ὄλοντο Pind. Ol Ἀναξιφόρμιγγες ὕμνοι, / τίνα θεόν, τίν ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; ῥέξαντες καλὰ ἔργα σοφῶν ἐκύρησαν ἀοιδῶν ἐργα Meliadò Il ῥέξαντας μέγα ἔργον, ὅ κε Τρώεσσι μελήσῃ, s. θηεῦντο δὲ μέρμερα ἔργα / ὅσσ ἄνδρες ῥέξαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας, Od kai; d a[llh nemesw'/ h{ ti" toiau'tav ge rjevzoi, Il mevga rjevxa" ti kai; ejssomevnoisi puqevsqai ὅγε ῥέξαι τι λιλαιόμενος μέγα ἔργον; cf. anche αἳ τόδε ἔργον ἔρεξαν ὀρίναντος Διονύσω perikalleva e[rga (Od , , Hes. frr , ), cf. Sapph. fr V. πόδας δὲ / ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι/ον κάλον ἔργον Pyth τὸ δ ἄχνυμαι, / φθόνον ἀμειβόμενον τὰ καλὰ ἔργα, Nem ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ ἐκόμισα, Ol τὸ λαλαγῆσαι θέλον / κρυφὸν τιθέμεν ἐσλῶν καλοῖς / ἔργοις, Nem ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ, / εἰ Μναμοσύνας ἕκατι λιπαράμπυκος / εὕρηται ἄποινα μόχθων κλυταῖς ἐπέων ἀοιδαῖς, fr prevpei d ejsloi'sin ujmnei'sqai... καλλίσταις ἀοιδαῖς. / τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον {ῥηθέν}, / θνᾴσκει δὲ σιγαθὲν καλὸν ἔργον (vd. anche Isthm. III/IV 60 e 6. 22) Bacchyl τό γ έ τοι καλὸν ἔργον / γνησίων ὕμνων τυχὸν / ὑψοῦ παρὰ δαίμοσι κεῖται ὅ τε πανδ[α]μάτω[ρ] χρό/νος τὸ καλῶς / [ἐ]ργμένον αἰὲν ἀ[έξει ]. Herodot , Thuc , Isocr. Panath. 260 τελευτήσας δὲ τὸν βίον μεθέξειν ἀθανασίας, οὐ τῆς τοῖς θεοῖς παρούσης, ἀλλὰ τῆς τοῖς ἐπιγιγνομένοις περὶ τῶν διενεγκόντων ἐπί τινι τῶν καλῶν ἔργων μνήμην ἐμποιούσης, Plat. AP σοὶ δέ, Δίων, ῥέξαντι καλῶν ἐπινίκιον ἔργων / δαίμονες εὐρείας ἐλπίδας ἐξέχεαν Teocrito πολλά τοι, ὦ Πτολεμαῖε, πεποίηται καλὰ ἔργα, / ἐξ ὧ ἐν ἀθανάτοις ὁ τεκών Il s. mevga rjevxa" ti kai; ejssomevnoisi puqevsqai iati: vv. 7 καλὰ εἰπεῖν, 11 μυρία εἰπεῖν, 13 μέγα ἔργον, 18 φίλα εἰδώς, 38 φαντὶ ἁδεῖν, 62 δέ οἱ, 63 πατρὶ ἐοικώς, 75 δέ οἱ, 135 χαῖρε, ἄναξ aijdoivwn brotw'n kurh'sai (Hom. Epigr. 6, 6 HCer. 188 s. e HVen. 173 s. melavqrou / ku're kavrh Archil. fr. dub W. κουριδίων εὖτ ἐκύρησε γάμων, Eschilo (ad es. Pers. 910 δύστηνος ἐγὼ στυγερᾶς μοίρας / τῆσδε κυρήσας ἀτεκμαρτοτάτης, 797 ἀλλ οὐδ ὁ μείνας νῦν ἐν Ἑλλάδος τόποις / στρατὸς κυρήσει νοστίμου σωτηρίας). Idyll III 51 o}" tovsswn ejkuvrhsen, o{s ouj peusei'sqe bevbaloi Od , : mu'qon wj" o{t ajoido;" ejpistamevnw" katalevxa" Pyth : Nevstora kai; Luvkion Sarphdovn, / ajnqrwvpwn favti", ejx ejpevwn / keladennw'n, tevktone" oi a sofoiv / a{rmosan, gignwvskomen

12 αὐτὰρ ἐγὼ Πτολεμαῖον ἐπιστάμενος καλὰ εἰπεῖν Theocr αὐτὰρ ἐγὼ τιμήν τε καὶ ἀνθρώπων φιλότητα, αὐτὰρ ἐγὼ κέρας ὑγρὸν ἑλὼν κοίλην τε φαρέτρην, αὐτὰρ ἐγὼ θάμνοισιν ἄφαρ σκιεροῖσιν ἐκρύφθην ἄγγελον. αὐτὰρ ἐγὼ κλᾳξῶ θύρας, ἔστε κ ὀμόσσῃ; cf. anche εἷρφ ὁδόν αὐτὰρ ἐγών τε καὶ Εὔκριτος ἐς Φρασιδάμω Call. aujta;r ejgw; Mousevwn pezo;n [e[]peimi nomovn (fr Pf.), aujta;r ejgw; tutqo;" parev[hn g]ovno" (fr Pf.). HSol ss. cai're a[nax... / ejk sevo d ajrxavmeno" klh/vsw merovpwn gevno" ajndrw'n / hjmiqevwn w n e[rga qnhtoi'sin e[deixan, HLun ss. cai're a[nassa qea;... /... sevo d ajrcovmeno" kleva fwtw'n / a[/somai hjmiqevwn w n kleivous e[rgmat ajoidoiv / Mousavwn qeravponte" ajpo; stomavtwn ejroevntwn). Simon ajlla; su; me;]n nu'n cai're, qea'" ejriku[devo" uijev / kouvrh" eijn]alivou Nhrevo": aujta;r ejgw; [ / kiklhvskw] s ejpivkouron ejmoiv, p [oluwvnum]e Mou'sa, / eij pevr g ajn]qrwvpwn eujcomevnw[n mevleai formula aujta;r ejgw; kai; sei'o kai; a[llh" mnhvsom ajoidh'" Hymn.Hom.Ap. 177 αὐτὰρ ἐγὼν οὐ λήξω ἑκηβόλον Ἀπόλλωνα / ὑμνέων ἀργυρότοξον ὃν ἠΰκομος τέκε Λητώ (nel passaggio dalla sezione delia a quella delfica), 546 καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε Διὸς καὶ Λητοῦς υἱέ / αὐτὰρ ἐγὼ καὶ σεῖο καὶ ἄλλης μνήσομ ἀοιδῆς Callim. fr χαῖρε, Ζεῦ, μέγα καὶ σύ, σάω δ [ὅλο]ν οἶκον ἀνάκτων / αὐτὰρ ἐγὼ Μουσέων πεζὸν [ἔ]πειμι νομόν Poseidippos, SH αὐτὰρ ἐγὼ / γήραϊ μυστικὸν οἷμον ἐπὶ Ῥαδάμανθυν ἱκοίμην) Emped. fr D.-K. αὐτὰρ ἐγὼ παλίνορσος ἐλεύσομαι ἐς πόρον ὕμνων, / τὸν πρότερον κατέλεξα Theocr ταῦτα δ ἴσως ἐσορεῦσα ποεῦντά με πολλάκι πεμψεῖ / ἄγγελον. αὐτὰρ ἐγὼ κλᾳξῶ θύρας, ἔστε κ ὀμόσσῃ / αὐτά μοι στορεσεῖν καλὰ δέμνια τᾶσδ ἐπὶ νάσω; χὢ μὲν ἀποκλίνας ἐπ ἀριστερὰ τὰν ἐπὶ Πύξας / εἷρφ ὁδόν αὐτὰρ ἐγών τε καὶ Εὔκριτος ἐς Φρασιδάμω / στραφθέντες; χαιρέτω ὅστις τοῖος, ἀνήριθμος δέ οἱ εἴη / ἄργυρος, αἰεὶ δὲ πλεόνων ἔχοι ἵμερος αὐτόν / αὐτὰρ ἐγὼ τιμήν τε καὶ ἀνθρώπων φιλότητα / πολλῶν ἡμιόνων τε καὶ ἵππων πρόσθεν ἑλοίμαν XXV aujtavr continuativo: 206 τὸν μὲν ἐμοὶ πρώτιστα τελεῖν ἐπέταξεν ἄεθλον / Εὐρυσθεύς, κτεῖναι δέ μ ἐφίετο θηρίον αἰνόν (scil. il leone nemeo). / αὐτὰρ ἐγὼ κέρας ὑγρὸν ἑλὼν κτλ.; 227 αὐχμηρὰς πεπάλακτο φόνῳ χαροπόν τε πρόσωπον / στήθεά τε, γλώσσῃ δὲ περιλιχμᾶτο γένειον (scil. il leone nemeo). / αὐτὰρ ἐγὼ θάμνοισιν ἄφαρ σκιεροῖσιν ἐκρύφθην. Apoll. Rh μή τις ἑοῦ (scil. di Zeus) ἀντάξιος ἄλλος ἀνάσσοι / ἀθανάτων, ἀλλ αἰὲν ἑὸν κράτος εἰρύοιτο. / αὐτὰρ ἐγὼ τὸν ἄριστον ἐπιχθονίων πόσιν εἶναι / δῶκά τοι (scil. Era a Teti) ejpistavmeno" savfa eijpei'n (Il ); e. ai[sima rjevxein (ep ); and ej. meivlico" ei\nai (Il Od mu'qon d wj" o{t ajoido;" ejpistamevnw" katevlexa, Hymn.Hom.Herm kala; kai; eu\ kata; kovsmon ejpistamevnw" ajgoreuvein (cf. anche Od ὡς ὅτ ἀνὴρ φόρμιγγος ἐπιστάμενος καὶ ἀοιδῆς / ῥηϊδίως ἐτάνυσσε νέῳ περὶ κόλλοπι χορδήν) Il s. mevga rjevxa" ti kai; ejssomevnoisi puqevsqai Hymn.Hom.Herm. 479 eujmovlpei meta; cersi;n e[cwn liguvfwnon ejtaivrhn / kala; kai; eu\ kata; kovsmon ejpistamevnw" (ejpistamevnhn Barnes) ajgoreuvein. Od οὐ καλὸν ἔειπες ἀτασθάλῳ ἀνδρὶ ἔοικας Eur. Hippol. 291 ἐγώ θ ὅπηι σοι μὴ καλῶς τόθ εἱπόμην, in Hec. 382 καλῶς μὲν εἶπας, θύγατερ, ἀλλὰ τῶι καλῶι / λύπη πρόσεστιν Suppl. 293 εἴπω τι, τέκνον, σοί τε καὶ πόλει καλόν; Or ὡς τἄλλα γ εἶπας, εἴπερ εὐτυχήσομεν, / κάλλισθ, Bacch. 818 καλῶς γὰρ ἐξεῖπας τάδε Soph. OR 1172 ἡ δ ἔσω / κάλλιστ ἂν εἴποι σὴ γυνὴ τάδ ὡς ἔχει. eijph'n Ambr. G 32 povli"/povlisma, qhvr/qhrivon, ajgreuthvr/ajgreuthv" ὑμνήσαιμ ὕμνοι δὲ καὶ ἀθανάτων γέρας αὐτῶν. ϋμνοι τ εκ Meliadò Il w{" e[fat, e[deisen de; peri; xanqw'/ Menelavw/ Theocr ujmnei'n ajqanavtou", ujmnei'n ajgaqw'n kleva ajndrw'n, 103 ujmnei'n su;n laoi'si kai; aijcmhth;n Ievrwna ss. χαῖρε, ἄναξ Πτολεμαῖε σέθεν δ ἐγὼ ἶσα καὶ ἄλλων / μνάσομαι ἡμιθέων, δοκέω δ ἔπος οὐκ ἀπόβλητον / φθέγξομαι ἐσσομένοις ἀρετήν γε μὲν ἐκ Διὸς αἰτεῦ Isthm eujklevwn d e[rgwn a[poina crh; me;n ujmnh'sai to;n ejslovn, Critias fr West kai; nu'n Kleinivou uijo;n Aqhnai'on stefanwvsw / Alkibiavdhn nevoisin ujmnhvsa" trovpoi", Plat. Legg a touv" ge mh;n e[ti zw'nta" ejgkwmivoi" te kai; u{mnoi" tima'n oujk ajsfalev", pri;n a]n a{pantav ti" to;n bivon diadramw;n tevlo" ejpisthvshtai kalovn Plat. Legg. 700b 1-2 kaiv ti h\n ei\do" wj/dh'" eujcai; pro;" qeouv", o[noma de; u{mnoi ejpekalou'nto, Legg. 607a 4 eijdevnai de; o{ti o{son movnon u{mnou" qeoi'" kai; ejgkwvmia toi'" ajgaqoi'" poihvsew" paradektevon eij" povlin Ammon. Diff. 482 Nickau ὕμνος ἐγκωμίου διαφέρει. ὁ μὲν γὰρ ὕμνος ἐστὶ θεῶν, τὸ δὲ ἐγκώμιον ἀνθρώπων; Men. Rhet. I R-W ἔπαινος δέ τις γίνεται, ὁτὲ μὲν εἰς <θεούς, ὁτὲ δὲ εἰς τὰ θνητά καὶ ὅτε μὲν εἰς> θεούς, ὕμνους καλοῦμεν, καὶ τούτους αὖ διαιροῦμεν κατὰ θεὸν ἕκαστον τοὺς μὲν γὰρ εἰς Ἀπόλλωνα παιᾶνας καὶ ὑπορχήματα ὀνομάζομεν, τοὺς δὲ εἰς Διόνυσον διθυράμβους καὶ ἰοβάκχους, καὶ ὅσα τοιαῦτα..., τοὺς δὲ εἰς Ἀφροδίτην ἐρωτικούς, τοὺς δὲ τῶν ἄλλων θεῶν ἢ τῷ... γένει ὕμνους καλοῦμεν <ἢ> μερικώτερον <οἷον> πρὸς Δία

13 Alcune traduzioni: Legrand 1925, 146: «les hymnes font honneur aux Immortels eux-mêmes Gow 1952, p. 131: «and songs are the meed even of the immortals themselves» Beckby 1975, 139: «denn Lieder sind Ehre sogar für die Götter» Palumbo 1993, p. 287: «gli inni sono un dono anche per gli immortali» Vox 1997, p. 263: «gli inni sono un onore per gli immortali stessi» Effe 1999, p. 129: «Preislieder sind eine Ehrengabe auch für die Unsterblichen selbst» Hunter 2003, p. 104: I shall hymn Ptolemy; hymns are what even the immortals receive Teocrito ὑμνεῖν ἀθανάτους, 50 τίς δ ἂν ἀριστῆας Λυκίων ποτέ, τίς κομόωντας / Πριαμίδας ἢ θῆλυν ἀπὸ χροιᾶς Κύκνον ἔγνω, / εἰ μὴ φυλόπιδας προτέρων ὕμνησαν ἀοιδοί;, Ὑμνέομεν Λήδας τε καὶ αἰγιόχου Διὸς υἱώ, 4 ὑμνέομεν καὶ δὶς καὶ τὸ τρίτον ἄρσενα τέκνα / κούρης Θεστιάδος, Λακεδαιμονίους δύ ἀδελφούς, 26 ἀμφοτέρους ὑμνέων Πολυδεύκεα πρῶτον ἀείσω, 135 καὶ σὺ μὲν ὕμνησαί μοι, ἄναξ σὲ δέ, Κάστορ, ἀείσω, 214 χαίρετε, Λήδας τέκνα, καὶ ἡμετέροις κλέος ὕμνοις / ἐσθλὸν ἀεὶ πέμποιτε, 219 ὑμνήσας Πριάμοιο πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν / Ἰλιάδας τε μάχας Ἀχιλῆά τε πύργον ἀυτῆς αἴ κά μοι τύ, φίλος, τὸν ἐφίμερον ὕμνον ἀείσῃς Il w}" kai; ejgw;n... keivsom, ejpeiv ke qavnw: nu'n de; klevo" ejsqlo;n ajroivmhn A 118 aujta;r ejmoi; gevra" aujtivc ejtoimavsat o[fra mh; oi\o" / Argeivwn ajgevrasto" e[w, ejpei; oujde; e[oike con 368 s. kai; ta; me;n eu\ davssanto meta; sfivsin ui e" Acaiw'n, / ejk d e{lon Atreivdh/ Crushiv>da kallipavrhon, A 162 kai; dhv moi gevra" aujto;" ajfairhvsesqai ajpeilei'", / w / e[pi polla; movghsa, dovsan dev moi ui e" Acaiw'n Theocr geravwn de; qeoi'" kavlliston ajoidaiv Pind. Isthm ajll ejgw; ÔHrodovtw/ teuvcwn to; me;n a{rmati teqrivppw/ gevra" Il , gevra" hjmei'", Od gevra" e{xein, HHomMerc. 291 gevra" e{xei" Ἴδαν ἐς πολύδενδρον ἀνὴρ ὑλατόμος ἐλθών ὑλατόμος KLa: ὑλητόμος sive ὑλoτόμος (Rossi) Va ἐνθὼν K Pisani, εν[θω]ν Meliadò Call. HAp. 54 didumotovko" corretto in didumatovko" o didumhtovko Teocrito devspoin, a} Golgwv" te kai; Idavlion ejfivlhsa", daidalevon d w{rmase meta; xivfo", o{ oij u{perqen (spuri e ) Il οἳ δ ἴσαν ὑλοτόμους πελέκεας ἐν χερσὶν ἔχοντες, 123 πάντες δ ὑλοτόμοι φιτροὺς φέρον, HHomCer. οἶδα γὰρ ἀντίτομον μέγα φέρτερον ὑλοτόμοιο. dafnhfor-, nikhfor- Hesiod. Opp. 529 ujlhkoi'tai, Aristoph. Ach. 272 ujlhfovron, Call. fr. 373 Pf. ujlhwroiv, Apoll. Rh ujlhvwroi, ujlhourgoiv, Leonid. A. P ujlhwrovn, Nic. Ther. 55 ujlhwvrea", Erodiano (III 1, 72, 200, III 2, 685 [Arcad , Theogn ); Suda u 96 ujlhkoivth", u 98 ujlhfovron Polluce, ἔτι τοίνυν οἱ ἐξ ἀγορᾶς ἢ ἐκ λιμένος κομίζοντες..., καὶ τὰ ῥήματα ὑληφόροι καὶ ὑληφορεῖν, Phryn. PS ὑληφορεῖν: ἀντὶ τοῦ φορτία ἄγειν, o Phot Porson ὑλάστριαι: καὶ ὑλαζόμενοι, οἱ ξύλα συλλέγοντες καὶ ὑληφόροι, οἱ ξυλοφόροι, Sext. Emp. Pyrrh. hyp τῶν τε ζῴων τὰ μέν ἐστι ποηφάγα τὰ δὲ θαμνοφάγα τὰ δὲ ὑληνόμα τὰ δὲ σπερμοφάγα τὰ δὲ σαρκοφάγα τὰ δὲ γαλακτοφάγα. Od kh'pon... poludevndreon; 23, 139 ajgro;n... poludevndreon; poludevndreon ajgrovn; h. Hom. Apol. 475 Knwsso;n poludevndreon Strabo μεταξὺ δὲ τῶν Ἐρυθρῶν καὶ τοῦ Ὑποκρήμνου Μίμας ἐστὶν ὄρος ὑψηλὸν εὔθηρον πολύδενδρον; schol. Od ἀλωὴν καὶ τὴν πολύδενδρον γῆν φησιν Il Idh"... poluptuvcou ujlhevssh"; Suda i 101 Idh: pa'n suvmfuton o[ro" (cf. anche schol. Theocr a ἴδας δέ φασι πάντα τὰ ὑψηλὰ ὄρη ἀπὸ τοῦ ἀπ αὐτῶν δύνασθαι ἰδεῖν πάντα) polupi'dax Il Idh"... poluptuvcou ujlhevssh", Bacchyl oi av te fuvll a[nemo" / Ida" ajna; mhlobovtou" / prw'na" ajrgesta;" donei' aijpovloi a[ndre" B 474, ajoido;" ajnhvr g 267 pw'" d a[r s ujmnhvsw: HHOmAp πῶς τάρ σ ὑμνήσω πάντως εὔυμνον ἐόντα; / πάντῃ γάρ τοι, Φοῖβε, νομὸς βεβλήαται ᾠδῆς, / ἠμὲν ἀν ἤπειρον πορτιτρόφον ἠδ ἀνὰ νήσους. / πᾶσαι δὲ σκοπιαί τοι ἅδον καὶ πρώονες ἄκροι / ὑψηλῶν ὀρέων ποταμοί θ ἅλα δὲ προρέοντες, / ἀκταί τ εἰς ἅλα κεκλιμέναι λιμένες τε θαλάσσης = πῶς τ ἄρ σ ὑμνήσω πάντως εὔυμνον ἐόντα; / ἠέ σ ἐνὶ μνηστῇσιν ἀείδω καὶ φιλότητι / ὅππως μνωόμενος ἔκιες Ἀζαντίδα κούρην / Ἴσχυ ἅμ ἀντιθέῳ Ἐλατιονίδῃ εὐίππῳ; / ἢ ἅμα Φόρβαντι Τριοπέῳ γένος, ἢ ἅμ Ἐρευθεῖ; / ἢ ἅμα Λευκίππῳ καὶ Λευκίπποιο δάμαρτι / πεζός, ὁ δ ἵπποισιν; οὐ μὴν Τρίοπός γ ἐνέλειπεν. / ἢ ὡς τὸ πρῶτον χρηστήριον ἀνθρώποισι / ζητεύων κατὰ γαῖαν ἔβης ἑκατηβόλ Ἄπολλον; (Hunter 2003, 106, aggiunge Eur. El tivn ajrch;n prw'tav s ejxeivpw kakw'n, / poiva" teleutav" tivna mevson tavxw lovgon ; [Andoc.] Alcib. 10 kaivtoi ajporw' ge dia; to; plh'qo" tw'n ajmarthmavtwn povqen a[rxwmai; Isoc. De bigis 39 dia; de; to; plh'qo" tw'n ejnovntwn eijpei'n ujpe;r tou' patro;" ajporw', tivno" ejn tw'/ parovnti prevpei mnhsqh'nai kai; poi' aujtw'n crh; paralipei'n; [Dem.] polla; toivnun e[cwn eijpei'n w n oi{de praxavnte" dikaivw" ejpainhqhvsontai, ejpeidh; pro;" aujtoi'" eijmi toi" e[rgoi", ajporw' tiv prw'ton ei[pw Men. rhet oi on wj" diaporou'nto" tou' levgonto" o{qen crh; th;n ajrch;n tw'n ejgkwmivwn poihvsasqai. Od eij prw'tovn toi e[peita, tiv d ujstavtion katalevxw / khvde ejpeiv moi polla; dovsan qeoi; Oujranivwne"

14 Cherilo di Samo, SH s. oujdev ph/ e[sti / pavnth/ paptaivnonta neozuge;" a{rma pelavssai Polyb kai; pa'san dh; th;n tragikh;n... u{lhn... ujperqhsovmeqa, Longin kai; eij" poihtika;" u{la" pollacou' sunembh'nai kai; fravsei", Aristot. Eth. Nic. 1094b 12 levgoito d a]n ijkanw'", eij kata; th;n ujpokeimevnhn u{lhn diasafhqeivh. Horat. Ars poet nec sic incipies ut scriptor cyclicus olim: / «forunam Priami cantabo et nobile bellum» / quid dignum tanto feret hic promissor hiatu? / parturient montes, nascetur ridiculus mus. / quanto rectius hic qui nil molitur inepte: / «dic mihi, Musa, virum, captae post tempora Troiae / qui mores hominum multorum vidit et urbis» Il ss. οἳ δ ἴσαν ὑλοτόμους πελέκεας ἐν χερσὶν ἔχοντες / σειράς τ εὐπλέκτους πρὸ δ ἄρ οὐρῆες κίον αὐτῶν. / πολλὰ δ ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ ἦλθον / ἀλλ ὅτε δὴ κνημοὺς προσέβαν πολυπίδακος Ἴδης, / αὐτίκ ἄρα δρῦς ὑψικόμους ταναήκεϊ χαλκῷ / τάμνον ἐπειγόμενοι ταὶ δὲ μεγάλα κτυπέουσαι / πῖπτον κτλ. Simon. fr W. p a i'[sev] s.[... su; d h[ripe", wj" o{te peuvkhn / h] pivtun ejn bhvs[sai" ou[reo" oijopovlou / ujlotovmoi tavm[nwsi Theocr νεβροῦ φθεγξαμένας τις ἐν οὔρεσιν ὠμοφάγος λίς / ἐξ εὐνᾶς ἔσπευσεν ἑτοιμοτάταν ἐπὶ δαῖτα / Ἡρακλέης τοιοῦτος ἐν ἀτρίπτοισιν ἀκάνθαις / παῖδα ποθῶν δεδόνητο, πολὺν δ ἐπελάμβανε χῶρον, μάστακα δοῖσα τέκνοισιν ὑπωροφίοισι χελιδών / ἄψορρον ταχινὰ πέτεται βίον ἄλλον ἀγείρειν / ὠκυτέρα μαλακᾶς ἀπὸ δίφρακος ἔπτετο τήνα / ἰθὺ δι ἀμφιθύρω καὶ δικλίδος, ᾇ πόδες ἁδύ τι τὸ ψιθύρισμα καὶ ἁ πίτυς, αἰπόλε, τήνα, / ἁ ποτὶ ταῖς παγαῖσι, μελίσδεται, ἁδὺ δὲ καὶ τύ / συρίσδες καὶ πῶλοι μαίνονται ἀν ὤρεα καὶ θοαὶ ἵπποι / ὣς καὶ Δέλφιν ἴδοιμι, καὶ ἐς τόδε δῶμα περάσαι / μαινομένῳ ἴκελος λιπαρᾶς ἔκτοσθε παλαίστρας τοὶ τέττιγες, ὁρῆτε τὸν αἰπόλον ὡς ἐρεθίζω / οὕτω κὔμμες θην ἐρεθίζετε τὼς καλαμευτάς ἆρά γέ πᾳ τοιόνδε Φόλω κατὰ λάινον ἄντρον / κρατῆρ Ἡρακλῆι γέρων ἐστάσατο Χίρων; ταῦτ ἄρα λεπτός, / χὠ μύσταξ πολὺς οὗτος, ἀυσταλέοι δὲ κίκιννοι. / τοιοῦτος πρώαν τις ἀφίκετο Πυθαγορικτάς, / ὠχρὸς κἀνυπόδητος ἐν δὲ μιᾷ τιμῇ Τρίοπον καταθεῖο κολώναν, / ἶσον Δωριέεσσι νέμων γέρας ἐγγὺς ἐοῦσιν / ἶσον καὶ Ῥήναιαν ἄναξ ἐφίλησεν Ἀπόλλων αὐτός τ ἰφθίμα τ ἄλοχος, τᾶς οὔτις ἀρείων / νυμφίον ἐν μεγάροισι γυνὰ περιβάλλετ ἀγοστῷ, / ἐκ θυμοῦ στέργοισα κασίγνητόν τε πόσιν τε. / ὧδε καὶ ἀθανάτων ἱερὸς γάμος ἐξετελέσθη / οὓς τέκετο κρείουσα Ῥέα βασιλῆας Ὀλύμπου / ἓν δὲ λέχος στόρνυσιν ἰαύειν Ζηνὶ καὶ Ἥρῃ / χεῖρας φοιβήσασα μύροις ἔτι παρθένος Ἶρις Ἀὼς ἀντέλλοισα καλὸν διέφανε πρόσωπον, / πότνια Νύξ, τό τε λευκὸν ἔαρ χειμῶνος ἀνέντος / ὧδε καὶ ἁ χρυσέα Ἑλένα διεφαίνετ ἐν ἁμῖν. avverbio (w{", w de, ou{tw), pronome (toiou'to", toiovnde), congiunzione kaiv anche, comparativo ὠκυτέρα παπταίνει, παρεόντος ἄδην, πόθεν ἄρξεται ἔργου. (10) toi'o" paptaivnw kajgw; povqen a[rxomai u{mnou Il νῦν δ οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν πάντῃ δέ μοι ὄσσε / Τρωϊκὸν ἂμ πεδίον παπταίνετον εἰσορόωντι; Od ἔκαμον δέ μοι ὄσσε / πάντῃ παπταίνοντι πρὸς ἠεροειδέα πέτρην Il Λήϊτον αὖθ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρ ἐπὶ καρπῷ / υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε δὲ χάρμης / τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ / ἔγχος ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν, Od μνηστῆρες κατὰ δώμαθ, ὅπως ἴδον ἄνδρα πεσόντα, / ἐκ δὲ θρόνων ἀνόρουσαν ὀρινθέντες κατὰ δῶμα, / πάντοσε παπταίνοντες ἐϋδμήτους ποτὶ τοίχους / οὐδέ που ἀσπὶς ἔην οὐδ ἄλκιμον ἔγχος ἑλέσθαι. Theocr ἐκ δὲ θαλάσσας / οἰστρεῖ παπταίνοισα ποτ ἄντρα τε καὶ ποτὶ ποίμνας, Pind.. Ol μηκέτι πάπταινε πόρσιον; Isthm τὰ μακρὰ δ εἴ τις / παπταίνει; Aesch. PV 1034 σὺ δὲ / πάπταινε καὶ φρόντιζε, μηδ αὐθαδίαν / εὐβουλίας ἀμείνον ἡγήσηι ποτέ. Il = = Od πάπτηνεν δὲ ἕκαστος ὅπῃ φύγοι αἰπὺν ὄλεθρον Il eijwqovte" e[dmenai a[dhn (fine verso) 3x in Eschilo (fr. 47a 826 [satyr.] καὶ τήνδ [ἐ]σορῶ νύμφην ἤ [δ]η / πάνυ βουλομένην τῆς ἡμετέρας / φιλότητος ἅδ η ν κορέσασθαι, Ag. 828 ὑπερθορὼν δὲ πύργον ὠμηστὴς λέων / ἅδην ἔλειξεν αἵματος τυραννικοῦ, PV 585 ἅδην με πολύπλανοι πλάναι / γεγυμνάκασιν, 4x in Euripide (Ion 975, Hel. 620, [Rhes.] 480, fr Kann. [οὐχ εἷ ς ἄδην σ ἔπλησεν;), in Herodot ὡς δὲ ἄδην εἶχον κτείνοντες, 7x in Platone (vd. Resp. 341c 4 Ἅδην, ἦν δ ἐγώ, τῶν τοιούτων, Euthyphr. 11e 2 καὶ τούτων μὲν ἅδην) Il οἵ μιν ἅδην ἐλόωσι καὶ ἐσσύμενον πολέμοιο / Ἕκτορα Πριαμίδην, οὐ λήξω πρὶν Τρῶας ἅδην ἐλάσαι πολέμοιο, Od ἀλλ ἔτι μέν μίν φημι ἅδην ἐλάαν κακότητος Od αὐτὸν δ οὐ σάφα οἶδα, πόθεν γένος εὔχεται εἶναι; Il τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν ὅ μευ ἔτλης ἀντίος ἐλθεῖν; Theocr νῦν δὴ μώνα ἐοῖσα πόθεν τὸν ἔρωτα δακρύσω; / ἐκ τίνος ἄρξωμαι;, νῦν δὲ πόθεν; μῦς, φαντί, Θυώνιχε, γεύμεθα πίσσας, μᾶ, πόθεν ὥνθρωπος;, πᾶς δ ὑπὸ κόλπου χεῖρας ἔχων πόθεν οἴσεται ἀθρεῖ / ἄργυρον; Arat οὐδέ ποθεν νεφέλαι πεπιεσμέναι ἀντιόωσιν, / οὐδέ ποθεν ζόφος ἄλλος ὑποτρέχῃ οὐδὲ σελήνη. Soph. Phil tiv crh'ma dravsei" w{" m ujph'lqev ti" fovbo", Eur. El. 967 tiv dh'ta drw'men mhtevr h] foneuvsomen Pind. Ol uije; Tantavlou, se; d ajntiva protevrwn fqevgxomai τί πρῶτον καταλέξω; ἐπεὶ πάρα μυρία εἰπεῖν

15 πρᾶτον LWR X 102 dhlhvsetai, I 262 εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον, ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω / ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρ Ἀγαμέμνων = g 80 εἴρεαι ὁππόθεν εἰμέν ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω, x 99 οὐδὲ ξυνεείκοσι φωτῶν / ἔστ ἄφενος τοσσοῦτον ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω. Od tiv prw'tovn toi e[peita, tiv d ujstavtion katalevxw Aristoph. Lys. 394 ὁ δὲ Δημόστρατος / ἔλεγεν ὁπλίτας καταλέγειν Ζακυνθίων Aristoph. Ach ὅταν στρατιώτας καταλέγωσι Aristoph. Plut. 517 ταῦτα γὰρ ἡμῖν πάνθ ὅσα νῦν δὴ κατέλεξας / οἱ θεράποντες μοχθήσουσιν Aristoph. Plut. 555 ὡς μακαρίτην, ὦ Δάματερ, τὸν βίον αὐτοῦ κατέλεξας,/ εἰ φεισάμενος καὶ μοχθήσας καταλείψει μηδὲ ταφῆναι Eubul. fr K.-A. τοῦτον καταλεκτέ ἐστὶν ἐς τοὺς κόλλοπας / τοὺς ἐκδρομάδας Diphil. fr K.-A. ἕτερα μυρία / τοιαῦτα καταλέξαιμ ἄν Diodor. fr K.-A. ἀλλὰ κατέλεγεν / ἐκ τῶν πολιτῶν δώδεκ ἄνδρας ἐπιμελῶς. ajlhqeivhn, ajtrekevw", dihnekevw", ejoikovta, ejpistamevnw", eu\, ejn moivrh/, kata; moi'ran, ou[ ti yeu'do Od καὶ τότε τῶν ἄλλων ἑτάρων κατέλεξεν ὄλεθρον, σοὶ δ ἐγὼ εὖ μάλα πάντα καὶ ἀτρεκέως καταλέξω, / ἡμετέρου θανάτοιο κακὸν τέλος, οἷον ἐτύχθη Il ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω / ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρ Ἀγαμέμνων, Od (sim ) ἀλλ ἄγε μοι σὺ γυναῖκας ἐνὶ μεγάροις κατάλεξον, / αἵ τέ μ ἀτιμάζουσι καὶ αἳ νηλείτιδές εἰσι Od μῦθον δ ὡς ὅτ ἀοιδὸς ἐπισταμένως κατέλεξας Od : tiv prw'tovn toi e[peita, tiv d ujstavtion katalevxw ; h. Hom. XXI 4 hjdueph;" prw'tovn te kai; u{staton aije;n ajeivdei; Ap. Rhod. I 288: mivtrhn prw'ton e[lusa kai; u{staton Od κήδε ἐπεί μοι πολλὰ δόσαν θεοὶ Οὐρανίωνες οἷσι θεοὶ τὸν ἄριστον ἐτίμησαν βασιλήων. Theocr ἣ δίκη οἰκήων οἷσιν βίος ἔπλετ ἐπ ἀγροῦ, 45 εἰ δ ὃ μὲν ἂρ κατὰ ἄστυ μένει παρὰ οἷσι πολίταις / δήμου κηδόμενος Hes. Theog o{ntina timhsousi Dio;" kou'rai megavloio / geinovmenovn te i[dwsi diotrefevwn basilhvwn OGIS 56 A 20 (Tanis, Egitto 238 a. C.) ἀνθ ὧν (ovvero una serie di azioni positive compiute da Tolomeo III Euergete I) οἱ θεοὶ δεδώκασιν αὐτοῖς εὐσταθοῦσαν τὴν βασιλείαν καὶ δώσουσιν τἆλ [λ] ἀ γ αθὰ πάντα εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον, OGIS (Bolbitine, Egitto 196 a. C.) ἀνθ ὧν (ovvero una serie di azioni positive compiute da Tolomeo V Epifane) δεδώκασιν αὐτῶι οἱ θεοὶ ὑγίειαν, νίκην, κράτος καὶ τἄλλ ἀγαθ[ὰ πάντα], τῆς βασιλείας διαμενούσης αὐτῶι καὶ τοῖς τέκνοις εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον (iscrizioni menzionate da Hunter 2003, 107) Hes. Theog. 418: se un uomo praticherà il culto di Ecate pollhv te oij e{speto timhv e (v. 420) kaiv tev oij o[lbon ojpavzei Hes. Theog. 532: Zeus onora il figlio Eracle permettendogli di uccidere l'aquila che mangia il fegato di Prometeo o[fr(a) klevo" ei[h Il Teti chiede a Zeus di onorare Achille (poiché Agamennone lo ha disonorato) Il = 2. 4 Zeus che medita come onorare Achille, ojlevsh/ de; povlea" ejpi; nhusi;n Acaiw'n Il Zeus onora Ettore dandogli la gloria in battaglia Od Atena onora Odisseo HHom caivrete, tevkna Diov", kai; ejmh;n timhvsat ajoidhvn HHom oj d o[lbio", o{n ke su; (scil. Gai'a) qumw'/ / provfrwn timhvsei": tw'/ t a[fqona pavnta pavresti Tyrt. fr W. a[rcein me;n boulh'" qeotimhvtou" basilh'a" Sapph. fr (gavmbro") soi; cavrien me;n ei\do", o[ppata... / mevllic, e[ro" d ejp ijmevrtw/ kevcutai proswvpw/ /... tetivmak e[xocav s Afrodivta Theogn. 169 o}n de; qeoi; timw'sin, oj kai; mwmeuvmeno" aijnei': / ajndro;" de; spoudh; givnetai oujdemiva Bacchyl o}n <a]n> ajqavnatoi ti[mw'si, touvtw/ / kai; brotw'n fhvman e{p[esqai Aesch. Ag kai; tw'/de povlin me;n ejlei'n e[dosan / mavkare" Priavmou, / qeotivmhto" d oi[kad ijkavnei Cleanth ajnqrwvpou" rjuvou <suv g > ajpeirosuvnh" ajpo; lugrh'": / h}n suv, pavter, skevdason yuch'" a[po, do;" de; kurh'sai gnwvmh" h / pivsuno" su; divkh" mevta pavnta kuberna'/": / o[fr a]n timhqevnte" ajmeibwvmesqav se timh'/ Thom: onore: dono della gnwvmh, che consente di capire l'ordine divino e anche dono della posizione dell'uomo in questo ordine Il s. qumo;" de; mevga" ejsti; diotrefevo" basilh'o", / timh; d ejk Diov" ejsti, filei' dev ej mhtiveta Zeuv" ἐκ πατέρων οἷος μὲν ἔην τελέσαι μέγα ἔργον Rhet. Alex. 1440b24, meta; ta; prooivmia prwvthn th;n genealogivan tavxomen Theocr ajch;n ejk patevrwn penivhn ajkthvmona klaivwn, Eu[ruto" ejk patevrwn megavlai" ajfneio;" ajrouvrai" oi o": Od Televmac, oujd o[piqen kako;" e[sseai oujd ajnohvmwn / eij dhv toi sou' patrov" ejnevstaktai mevno" hjuv, / oi o" kei'no" e[hn televsai e[rgon te e[po" te e[hn: Il τίς τὰρ τῶν ὄχ ἄριστος ἔην σύ μοι ἔννεπε Μοῦσα, o 768 ἀνδρῶν αὖ μέγ ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας tevlesai: Callim. H ajll e[ti paidno;" ejw;n ejfravssato pavnta tevleia (Zeus); ejspevrio" kei'nov" ge telei' tav ken h\ri nohvsh/: / ejspevrio" ta; mevgista, ta; meivona d, eu\te nohvsh/ (Tolemeo Filadelfo) Aesch. Suppl. 598 s. pavresti d e[rgon wj" e[po" / speu'sai. tiv tw'nd ouj Dio;" fevrei frhvn, Ag. 973 Zeu' Zeu' tevleie, ta;" ejma;" eujca;" tevlei.

16 IK Kyme (I a. C.) ὃ ἂν ἐμοὶ δόξῃ, τοῦτο καὶ τελεῖτα[ι]. mevga e[rgon: La medesima posizione finale si trova solamente in Il ; la posizione nettamente favorita è RF Theocr h[toi o{ge rjevxai ti lilaiovmeno" mevga e[rgon, Call. HDian. 49 ἑσταότας περὶ μύδρον ἐπείγετο γὰρ μέγα ἔργον. Il ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρί / Τυδεΐδης, μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ ἄνδρε φέροιεν, / οἷοι νῦν βροτοί εἰσ ) Il νῦν αὖτε μάλιστά με φῖλαι Ἀθήνη, / δὸς δὲ πάλιν ἐπὶ νῆας ἐϋκλεῖας ἀφικέσθαι / ῥέξαντας μέγα ἔργον, ὅ κε Τρώεσσι μελήσῃ Il Ἀργεῖοι δ ἑτέρωθεν ἐκαρτύναντο φάλαγγας / τείχεος ἔντοσθεν, μέγα δέ σφισι φαίνετο ἔργον Od οὐδὲ κέ τίς μιν / κλαῦσεν Ἀχαιϊάδων μάλα γὰρ μέγα μήσατο ἔργον (scil. Egisto) Apoll. Rh ἐπεὶ μέγα ἔργον ἐρέξαμεν Herodot , di un re, Gige, ἐσέβαλε μέν νυν στρατιὴν καὶ οὗτος, ἐπείτε ἦρξε, ἔς τε Μίλητον καὶ ἐς Σμύρνην, καὶ Κολοφῶνος τὸ ἄστυ εἷλε. ἀλλ οὐδὲν γὰρ μέγα ἀπ αὐτοῦ ἄλλο ἔργον ἐγένετο βασιλεύσαντος δυῶν δέοντα τεσσεράκοντα ἔτεα ἀποδεξάμενοι ἔργα μεγάλα ἀπέθανον γενναίως Od πολλὰ δὲ μηρί ἔκηε θεῶν ἱεροῖσ ἐπὶ βωμοῖς, / πολλὰ δ ἀγάλματ ἀνῆψεν, ὑφάσματά τε χρυσόν τε, / ἐκτελέσας μέγα ἔργον, ὃ οὔ ποτε ἔλπετο θυμῷ (Egisto) = ὢ πόποι, ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως ἐτελέσθη / Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε φάμεν δέ οἱ οὐ τελέεσθαι. [Hes.] Scut. 22 ἐκτελέσαι μέγα ἔργον, ὅ οἱ Διόθεν θέμις ἦεν (scil. Amfitrione) Scut. 38 ἐκτελέσας μέγα ἔργον ἀφίκετο ὅνδε δόμονδε (scil. Amfitrione) Od οὐδὲ κέ τίς μιν / κλαῦσεν Ἀχαιϊάδων μάλα γὰρ μέγα μήσατο ἔργον e πολλὰ δὲ μηρί ἔκηε θεῶν ἱεροῖσ ἐπὶ βωμοῖς, / πολλὰ δ ἀγάλματ ἀνῆψεν, ὑφάσματά τε χρυσόν τε, / ἐκτελέσας μέγα ἔργον, ὃ οὔ ποτε ἔλπετο θυμῷ FGrHist Satyr. 631 F 1 Dionuvsou kai; Alqaiva"... gegenh'sqai Dhiavneiran: th'" de; kai; ÔHraklevou" tou' Dio;" oi\mai Ullon... tou' de; Arsinovhn: th'" de; kai; Lavgou Ptolemai'on to;n kai; Swth'ra: tou' de; kai; Berenivkh" Ptolemai'on to;n Filavdelfon ktl. OGIS basileu;" mevga" Ptolemai'o" (scil. III), uijo;" basilevw" Ptolemaivou kai; basilivssh" Arsinovh", qew'n Adelfw'n, tw'n basilevw<"> Ptolemaivou kai; basilivssh" Berenivkh", qew'n Swthvrwn, ajpovgono" ta; me;n ajpo; patro;" ÔHraklevou" tou' Diov", ta; de; ajpo; mhtro;" Dionuvsou tou' Diov" HHomApoll oij d ejpitevrpontai qumo;n mevgan eijsorovwnte" / Lhtwv te crusoplovkamo" kai; mhtiveta Zeuv" / ui a fivlon paivzonta met ajqanavtoisi qeoi'si, 5-9 Λητὼ δ οἴη μίμνε παραὶ Διὶ τερπικεραύνῳ, / ἥ ῥα βιόν τ ἐχάλασσε καὶ ἐκλήϊσε φαρέτρην, / καί οἱ ἀπ ἰφθίμων ὤμων χείρεσσιν ἑλοῦσα / τόξον ἀνεκρέμασε πρὸς κίονα πατρὸς ἑοῖο / πασσάλου ἐκ χρυσέου Λαγείδας Πτολεμαῖος, ὅτε φρεσὶν ἐγκατάθοιτο Λαγείδας Geier: Λαγίδας codd. Rossi ὅτε Ziegler, cf. 59: ὅκα codd. Legrand Latte Pisani Rossi un patronimico da un nome in -o" deve essere in -i±da": Herodian. III Lentz Κοδρίδης: διὰ τοῦ ι τὸ δρι. τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς ος διὰ τοῦ ιδης γινόμενα διὰ τοῦ ι γράφεται, Κόδρος Κοδρίδης, Κρόνος Κρονίδης; ss. τὰ εἰς ος ἀρσενικὰ εἴτε ἀπὸ εὐθείας εἴτε ἀπὸ γενικῆς ποιοῦντα πατρωνυμικὰ ἢ τύπον πατρωνυμικὸν ἔχοντα εἰς δης διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν, Κρονίδης, Κλυτίδης, Πριαμίδης, Τανταλίδης, Ἑκτορίδης, Πελοπίδης, Κεκροπίδης, Μεμνονίδης, Φοινικίδης, Ἀλεξανδρίδης, Λεωνίδης, Ἀπολλωνίδης, Βηλίδης, Κοδρίδης, Λαγίδης, Ὑπερίδης I. Kition 2070 (Larnaca III/II a. C.) 3-4 Πραξαγόρας δ ὄνομ ἔσχον ἐπικλεές, ὃν πρὶν ἐπ ἀνδρῶν / θήκατο Λαγείδας κοίρανος ἁγεμόνα, Callim. fr Lageivdh, Kodreivdh" (< Kovdro") in Callim. fr , Alhtei'dai in Callim. fr Il Phlhi>avdew Acilh'o", Laertiavdh" per Laertivdh" Crit. fr. 4 West αὶ νῦν Κλεινίου υἱὸν Ἀθηναῖον στεφανώσω / Ἀλκιβιάδην νέοισιν ὑμνήσας τρόποις / οὐ γάρ πως ἦν τοὔνομ ἐφαρμόζειν ἐλεγείωι, / νῦν δ ἐν ἰαμβείωι κείσεται οὐκ ἀμέτρως Callim. fr. inc. auct. 734 Pf. Laavgou fivlo" uijo;" ajrivzhlo" Ptolemai'o" φρεσὶν ἐγκατάθοιτο: Od a[thn... ejw'/ ejgkavtqeto qumw'/ Hes. Opp. 27 w\ Pevrsh, su; de; tau'ta tew'/ ejnikavtqeo qumw'/ Simonid. fr West παῦροί μιν θνητῶν οὔασι δεξάμενοι / στέρνοις ἐγκατέθεντο formulare ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν (delle parole di qualcuno; Il , etc., 14x in Omero, HHom.Ap. 261, Hes. Opp. 107 (cf. 274 con la variante metrica meta; fresiv), Archestr. fr SH), con le varianti (ancora mediali) Theogn. 258 σὺ δ ἐν θυμῶι καὶ φρεσὶ ταῦτα βάλευ (consigli), [Theocr.] σφετέρῃσιν ἐνὶ φρεσὶ βάλλομαι ἄρτι (oggetto un racconto), (attive) Il ajlla; Zeu;" kai; Moi'ra kai;... Erinuv" / oi{ tev moi... fresi;n e[mbalon a[grion a[thn, Od πρὸς δ ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ φρεσὶν ἔμβαλε δαίμων (attivo; oggetto una idea), Apoll. Rh (Eros) dai'mon... / οἷος Μηδείῃ στυγερὴν φρεσὶν ἔμβαλες ἄτην (attivo) quindi l' ejpi;/ejn fresiv tiqevnai da parte di divinità Il τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη (un'idea) εἰ μὴ ἐπὶ φρεσὶ θῆκ Ἀγαμέμνονι πότνια Ἥρη (un'idea) μένος δέ οἱ ἐν φρεσὶ θῆκε / Ξάνθος Od μᾶλλον ἐποτρύνω καί οἱ (Telemaco) μένος ἐν φρεσὶ θείω (Atena) αὐτὴ γὰρ ἐνὶ φρεσὶ θάρσος Ἀθήνη / θῆχ εἰ μὴ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη (un'idea) τῇ γὰρ Ἀθήνη / θάρσος ἐνὶ φρεσὶ θῆκε αὐτὰρ ἐμοὶ τὰ φίλ ἔσκε, τά που θεὸς ἐν φρεσὶ θῆκεν (una inclinazione) εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης, / τήν οἱ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ δασπλῆτις Ἐρινύς.

17 ὁππότε κεν πολύβουλος ἐνὶ φρεσὶ θῇσιν Ἀθήνη (un'idea) πρὸς δ ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ θῆκε Κρονίων (un'idea) = τῇ δ ἄρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη (un'idea) HHomVen. 15 ἡ δέ τε παρθενικὰς ἁπαλόχροας ἐν μεγάροισιν / ἀγλαὰ ἔργ ἐδίδαξεν ἐπὶ φρεσὶ θεῖσα ἑκάστῃ [Theocr ] ἔνθα μοι ἀθανάτων τις ἐπὶ φρεσὶ θῆκε νοῆσαι Apoll. Rh Ἥρη, σεῖο ἕκητι σὺ γὰρ καὶ ἐπὶ φρεσὶ θῆκας / Ἀρήτῃ πυκινὸν φάσθαι ἔπος Ἀλκινόοιο o tra pari, mortali o immortali: Il πείθεο δ ὥς τοι ἐγὼ μύθου τέλος ἐν φρεσὶ θείω (Achille a Patroclo) Ζεῦ πάτερ ἀργικέραυνε ἔπος τί τοι ἐν φρεσὶ θήσω (Ilizia a Zeus) Od ῥηΐδιόν τοι ἔπος ἐρέω καὶ ἐνὶ φρεσὶ θήσω (Tiresia a Odisseo) HHomApoll, 257 Φοῖβε ἄναξ ἑκάεργε ἔπος τί τοι ἐν φρεσὶ θήσω (Telfusa ad Apollo) 534 ῥηΐδιον ἔπος ὔμμ ἐρέω καὶ ἐπὶ φρεσὶ θήσω (Apollo al capo dei cretesi) oppure, medio come nel caso di bavllomai: Il ἀλλ ἐν φρεσὶ θέσθε ἕκαστος / αἰδῶ καὶ νέμεσιν Od σχέτλιαι, οὐδ ὑμεῖς περ ἐνὶ φρεσὶ θέσθε ἑκάστη / ἐκ λεχέων μ ἀνεγεῖραι Theocr θάρσει μελλόντων δὲ τὸ λώιον ἐν φρεσὶ θέσθαι Casi più isolati portatori più o meno del medesimo concetto, ovvero di collocare, mettere, preservare un qualcosa ejn fresiv sono: con intervento divino Il σφῶϊν δ ὧδε θεῶν τις ἐνὶ φρεσὶ ποιήσειεν / αὐτώ θ ἑστάμεναι κρατερῶς καὶ ἀνωγέμεν ἄλλους Od αὐτὰρ ἐμοὶ Ζεὺς αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶν ὧδε νόημα / ποίησ φᾶρος μέν μοι πρῶτον ἐνέπνευσε φρεσὶ δαίμων / στησαμένῃ μέγαν ἱστὸν ἐνὶ μεγάροισιν ὑφαίνειν αὐτοδίδακτος δ εἰμί, θεὸς δέ μοι ἐν φρεσὶν οἴμας / παντοίας ἐνέφυσεν Bacchyl τὰν (il canto) εἰκ ἐτύμως ἄρα Κλειὼ / πανθαλὴς ἐμαῖς ἐνέσταξ[εν φρασίν,] soggetto impersonale: Od καὶ μὲν τοῖσ ὄπιδος κρατερὸν δέος ἐν φρεσὶ πίπτει [Mosch.] Meg. 62 δαιμονίη παίδων, τί νύ τοι φρεσὶν ἔμπεσε τοῦτο / πευκαλίμῃς; altro: HHomApoll. 544 εἴρηταί τοι πάντα, σὺ δὲ φρεσὶ σῇσι φύλαξαι Tyrt. fr West ἀλλὰ μέγαν ποιεῖτε καὶ ἄλκιμον ἐν φρεσὶ θυμόν Aesch. Choe. 450 τοιαῦτ ἀκούων < > ἐν φρεσὶν γράφου Viene essenzialmente utilizzato in maniera concreta: Il τῆ νῦν τοῦτον ἱμάντα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ μειδήσασα δ ἔπειτα ἑῷ ἐγκάτθετο κόλπῳ HHomCer. 286 παῖδ ἀνὰ χερσὶν ἑλοῦσα ἑῷ ἐγκάτθετο κόλπῳ Hes. Opp. 627 ὅπλα δ ἐπάρμενα πάντα τεῷ ἐγκάτθεο οἴκῳ fr. dub συμμάρψας δ ὅ γε χερσὶν ἑὴν ἐγκάτθετο νηδύν (cf. anche Opp. 890 e 899 dove è in competizione con ejskavtqeto sempre con oggetto nhduvn) Theogn. 276 χρήματα δ ἐγκαταθῆις πόλλ ἀνιηρὰ παθών Pind. fr. 52b 61 τοὶ σὺν πολέμῳ κτησάμ[ενοι / χθόνα πολύδωρον, ὄλ[βον / ἐγκατέθηκαν (con un senso diverso: stabilirono, fondarono?; Bona : «vi fondarono la loro fortuna», ma Radt: «Wohlstand darin aufspeicherten» ( accumularono ) Callim. HDian. 229 σοὶ δ Ἀγαμέμνων / πηδάλιον νηὸς σφετέρης ἐγκάτθετο νηῷ («dedicò nel tempio») Arat. 34 ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν Apoll. Rh γλυφίδας μέσσῃ ἐνικάτθετο νευρῇ («adattò la cocca in mezzo alla corda») Anyt. HE 702 τοῖον ἐλαφρίζοντι τεῷ ἐγκάτθετο κώλῳ / ἰὸν ἀμείλικτον ποικιλόδειρος ἔχις Ptol. Euerg. I fr SH πολλοὶ ταῦτα τὰ φαινόμενα / βίβλοις ἐγκατέθεντο Nicand. Alex. 616 Καὶ τὰ μὲν οὖν Νίκανδρος ἑῇ ἐνικάτθετο βίβλῳ / μοχθήεντα μύκητα παρ ἀνέρι φαρμακόοντα Agathyll. fr SH Νήσῳ δ ἐγκάτθετο παῖδας / δοιάς («lasciò in custodia») Hes. Opp. 27 ὦ Πέρση, σὺ δὲ ταῦτα τεῷ ἐνικάτθεο θυμῷ Od ὃς κεῖνον τελαμῶνα ἑῇ ἐγκάτθετο τέχνῃ ἄτην οὐ πρόσθεν ἑῷ ἐγκάτθετο θυμῷ Simonid. fr West οἵη περ φύλλων γενεή, τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν / παῦροί μιν θνητῶν οὔασι δεξάμενοι / στέρνοις ἐγκατέθεντο Simonid. fr West οἵη περ φύλλων γενεή, τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν / παῦροί μιν θνητῶν οὔασι δεξάμενοι / στέρνοις ἐγκατέθεντο oujd... ejni; fresi; qevsqe (IV 729) βουλάν, ἃν οὐκ ἄλλος ἀνὴρ οἷός τε νοῆσαι. (15) Il Dio;" d ejteleiveto boulhv Hes. Th. 534 ou{nek ejrivzeto boula;" ujpermenevi Kronivwni.

18 οἷός τε + inf.: Od h[dh ga;r ajnhvr (scil. Telemaco), oi ov" te mavlista / oi[kou khvdesqai Od oi ov" (scil. Telemaco) t h[dh patro;" ajevqlia kal ajnelevsqai (menzionato dalla Rossi) Od ouj gavr toi sev (scil. Telemaco) ge toi'on ejgeivnato povtnia mhvthr, / oi ovn te ruth'ra biou' t e[menai kai; oijstw'n. ad es. tacevw" ejbaivnomen, w{" te pro; nukto;" oi[kad ijkevsqai, camminavamo veloci e così eravamo a casa prima di notte, così da arrivare a casa prima di notte > taceve" h\men, oi oiv te a[eqla fevresqai eravamo veloci, quali da riportare premi, eravamo veloci e (= ovvero) quali da riportare premi. Herodot wj" de; ajneurei'n oujk oi oiv te ejgivnonto th;n qhvkhn tou' Orevstew Il Agamevmnwn / i{stato davkru cevwn, wj" te krhvnh melavnudro" τῆνον καὶ μακάρεσσι πατὴρ ὁμότιμον ἔθηκεν th'non: kein- in e in fr (che non ha traccia di dorismi), nonché nell'idyll. 25 (spurio e pesantemente omerizzante) e nell'epigr. I (genere diverso); (eolico) kh'no Ahrens: kei'no codd. «PAnt has (ej)kei'no" at 14. 7, 26 corrected in the latter place» (26 keinon suprascr. thnon, 7 th'no" codd.); kei'na LW; «Cal. at «(neither strictly Doric poems)». «in [th'no" K: kei'no" WANS] and [thvnoisi PQ 2 N: keivnoisi KQ 1 WALU] the majority of mss. favour it. The latter is a spurious poem; at th'no" seems again to depend on one ms but in this case it is the best, K» makavressi: Teocrito in Ἑλίκας δὲ λίπε ῥίον αἰπύ τε σᾶμα / τῆνο Λυκαονίδαο, τὸ καὶ μακάρεσσιν ἀγητόν κὤταν μὲν σὺ θέλῃς, μακάρεσσιν ἴσαν ἄγω / ἀμέραν Antip. Sid. AP εἴης ἐν μακάρεσσιν, Ἀνάκρεον, εὖχος Ἰώνων. Od w\rto makavressi qeoi'si vs w\rt ajqanavtoisi qeoi'sin Pind. Pyth mavkar me;n ajndrw'n mevta / e[naien, h{rw" d e[peita laosebhv", se zwo;n ejtivomen i\sa qeoi'sin ojmovtimon: Il ὢ πόποι ἦ ῥ ἀγαθός περ ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπεν / εἴ μ ὁμότιμον ἐόντα βίῃ ἀέκοντα καθέξει ojmovtimo" toi'" suggenevsi PTebt (113 a. C.) 1 τῶν ὁμοτίμω[ν τοῖς] συγγενέσι καὶ ἐπὶ τῶν προσό[δων]; PGrenf (1 giugno 108 a. C.) 1 ss. Ἑρμίας Δημητρίωι χαίρειν. τοῦ παρʼ Ἑρμώνακτος τῶν ὁμοτίμων τοῖς συγγενέσι καὶ ὑποδιοικητοῦ χρηματισμοῦ ἀντίγραφον ὑπόκειται. Si possono aggiungere, tra le occorrenze più antiche, P. Tor. Choach. 11 bis (26 giugno 119 a. C.) 20 ss. ἐπέδωκα κατʼ αὐτῶν ὑπόμνημα Ἑρμίαι τῶν ὁμ[οτί]μων τοῖς [σ]υγγε νέσι καὶ στρατηγῶι καὶ νομάρχηι καὶ παραγγελέντος αὐτοῖς [ἔ]ρ χεσθαι εἰς τὸ [σ]υνέδρ ι ο ν συνιστοροῦντες ἑαυτοῖς οὐδὲν βέβαιον ἔχουσι ἐξέκλιν[ο]ν; PTebt (ca 113 a. C. ) 1 ss. Ἀσκληπιάδει τῶν ὁμοτίμων τοῖς συγγεν[έσι καὶ] ἐπὶ τῶν προσόδων παρὰ [Πε]τεσούχου τοῦ Πετῶτος κωμάρχου καὶ τῶν μετʼ αὐτοῦ βασιλικῶν γεωργῶν τῶν ἐξ Ὀξυρύγχων τῆς Πολέμωνος μερίδος SEG s. (Palaipaphos, a. C.) καὶ ἱερεὺς το[ῦ θεοῦ, τῶν ὁμοτίμων] τοῖς συγγενέ[σι; Theb. Syen ss. (Hermonthis a. C.) ἐ[πὶ Καλλιμάχου τοῦ] [Καλλιμ]ά[χ]ου [τῶν ὁμοτίμων τοῖς συγγενέσι καὶ στρατηγοῦ καὶ] [νομάρχου] κα[ὶ ἱ]ππάρχου; Fayum ss. (Soknopaiou nesos, 97/6 a. C.) Ἀπολλώνιος Ἰσχυρίωνος γραμματεύων Πανταλέ! οντι τῶν ὁμοτίμων τοῖς συγγενέσι καὶ οἰκονό μωι σιτικῶν τῆς Ἡρακλεί! δου μερίδος IG (Nicuria, ca 280 a. C.) πρό [σήκ]ει πᾶσι τοῖς νησιώταις τετιμηκόσιμ πρ[ότε] [ρον τ]ὸν σωτῆρα Πτολεμαῖον ἰσοθέοις τιμαῖ[ς] [καὶ δι]ὰ τὰς κοι[νὰς εὐεργεσίας] καὶ διὰ τὰς ἰδίο[υς] [ὠφελείας τῶι βασιλεῖ Πτο]λεμαίωι παρακαλοῦ[ν] [τι ἔν τε τοῖς ἄλλοις συλλα]μβάνεσθαι καὶ νῦγ κατὰ [τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ μετὰ πάσης] προθυμία[ς ψηφίσα]σθα[ι] Lycurg. In Leocr. 88 τοιγαροῦν μονώτατοι ἐπώνυμοι τῆς χώρας εἰσίν, ἰσοθέων τιμῶν τετυχηκότες Men. fr. 823 K.-A. νόμος γονεῦσιν ἰσοθέους τιμὰς νέμειν SEG ss. (Ramnunte /39 a. C.) ἐπειδὴ ὁ βασιλεὺς Ἀντίγονο ς καὶ σωτὴρ τοῦ δήμου, διατελεῖ εὐερ <γ>ετῶν τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων κ[α] ὶ διὰ ταῦτα αὐτὸν ὁ δῆμος ἐτίμησεν {τι} τιμαῖς ἰσοθέοις, τύχει ἀγαθεῖ IG V ss. (Megalopolis 182 a. C.) ἔδοξε τᾶι] [π]όλει τιμᾶσαι Φιλο[π]ο[ίμενα Κραύγιος] [τ]ιμαῖς ἰσοθέοις [ἀρε]τᾶς [ἕνεκεν καὶ εὐ] [ε]ργεσίας IStratonikeia (senza data) [ ]οσος Στρατονεικέ[ων] [ἐτίμη]σεν τὸ τέταρτον [ταῖς] [μεγί]σ ταις καὶ ἰσοθέο[ις τιμαῖς] MAMA II, 1 ss. (Apollonia, Frigia, II a. C.) ὁ δῆμος ἐτίμησεν ἰσοθέοις τιμαῖς Μενέλαον Μενεσθέως ἄνδρα καλὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ εὐεργέτην τοῦ δήμου. Dionisio di Bisanzio, Anaplus Bospori 41 (GGM II 34) μικρὸν δ ὑπὲρ αὐτοῦ νεὼς Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου τοῦτον ἐτίμησαν ἶσα θεῷ Βυζάντιοι, μεγαλοφροσύνης τ αὐτοῦ καὶ τιμῆς τῆς περὶ τὴν πόλιν ἀπολαύσαντες καὶ γὰρ χώραν ἐπὶ τῆς Ἀσίας δωρεῖται καὶ σίτου πολλὰς μυριάδας καὶ βέλη καὶ χρήματα Apollod. fr K.-A. ἐ π ὰν ὁ μὲν θ λ [ιβό]μενος οἴκαδ [εἰϲφέρηι / πάνθ, ἡ [γ]υ[νὴ δὲ] μηθαμοῦ τα[...].[.]ι / ἀ λ λην ὁ μ ό τ[ιμ]ος εἰϲ τὸ κοιν [...]ϲ / κατά[μα]θε τ[ὴ]ν μέλιτταν, ὡ[ϲ οὐδὲν πον]εῖ / ἔξωθεν Ps.-Archyt. p. 43 Thesl. οὐδὲ πολλὸν ἀπὸ τούτων εὐτυχέστεροί ἐντι τοὶ ἐξαίροντες μὲν τὸ καλόν, ὡς κατ αὐτό τι μὴ λέγεν, ὁμότιμον δὲ αὐτῷ τὰν ἁδονὰν καὶ τὰν ἀναλγησίαν καὶ τὰς εὐπαθείας τὰς πρώτας καὶ φυσικὰς καὶ ἀλόγως ὁρμὰς ἢ σώματος ἢ ψυχᾶς ἀντέχοντες ἀθανάτοις, καί οἱ χρύσεος θρόνος ἐν Διὸς οἴκῳ θρόνος Bergk: δόμος codd. Gallavotti, Rossi, Palumbo, Vox oij: Theocr πολλαί οἱ πὰρ ποσσὶ βόες, πολλοὶ δέ τε ταῦροι αἰεί οἱ περὶ τύμβον ἀολλέες εἴαρι πρώτῳ κτῆσιν ἐποψόμενος, ἥ οἱ νήριθμος ἐπ ἀγρῶν καί οἱ ἀεὶ δριμεῖα χολὰ ποτὶ ῥινὶ κάθηται, αἰτεῖ καὶ δωσῶ οἱ, ἐπεὶ τύ μοι ἐνδιαθρύπτῃ, καὶ νάσοις Κυκλάδεσσιν,

19 ἐπεί οἱ νᾶες ἄρισται, Ἄργει ἐν ἱπποβότῳ κειμήλια, καί οἱ ἀαγεῖς, εἴ οἱ καὶ φρένες ὧδε νοήμονες ἔνδοθεν ἦσαν, καί οἰ μνᾶστιν ἄει τὼ φιλαοίδω παρέχῃς ξένω XXIV 42 δαιδάλεον δ ὥρμασε μετὰ ξίφος, ὅ οἱ ὕπερθεν V (Hom. C 307 tov oij ujpo; lapavrhn I) Hom. O 349 aujtou' oij (I), Z 91 kaiv oij poluv (III), G 387 h{ oij Lakedaivmoni II cett.» cru±seo": Il πολλὰ δὲ καὶ σπένδων χρυσέῳ δέπαϊ λιτάνευεν Od τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπᾳ, ὄφρα πίοιμι ἐν δέπαϊ χρυσέῳ, ὄφρα λείψαντε κιοίτην καὶ δέπαϊ χρυσέῳ δειδίσκετο φώνησέν τε, ἐν δέπαϊ χρυσέῳ, καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν. C 470 crush' Afrodivth E 724 crusevh i[tu" a[fqito" Il , 743 s. Ἥβη δ ἀμφ ὀχέεσσι θοῶς βάλε καμπύλα κύκλα / χάλκεα ὀκτάκνημα σιδηρέῳ ἄξονι ἀμφίς. / τῶν ἤτοι χρυσέη ἴτυς ἄφθιτος, αὐτὰρ ὕπερθε / χάλκε ἐπίσσωτρα προσαρηρότα, θαῦμα ἰδέσθαι / πλῆμναι δ ἀργύρου εἰσὶ περίδρομοι ἀμφοτέρωθεν / δίφρος δὲ χρυσέοισι καὶ ἀργυρέοισιν ἱμᾶσιν / ἐντέταται, δοιαὶ δὲ περίδρομοι ἄντυγές εἰσι. / τοῦ δ ἐξ ἀργύρεος ῥυμὸς πέλεν αὐτὰρ ἐπ ἄκρῳ / δῆσε χρύσειον καλὸν ζυγόν, ἐν δὲ λέπαδνα / κάλ ἔβαλε χρύσει ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν Ἥρη / ἵππους ὠκύποδας, μεμαυῖ ἔριδος καὶ ἀϋτῆς /... κρατὶ δ ἐπ ἀμφίφαλον κυνέην θέτο τετραφάληρον / χρυσείην, ἑκατὸν πολίων πρυλέεσσ ἀραρυῖαν τρὶς μὲν ὀρέξατ ἰών, τὸ δὲ τέτρατον ἵκετο τέκμωρ / Αἰγάς, ἔνθα δέ οἱ κλυτὰ δώματα βένθεσι λίμνης / χρύσεα μαρμαίροντα τετεύχαται ἄφθιτα αἰεί. / ἔνθ ἐλθὼν ὑπ ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδ ἵππω / ὠκυπέτα χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν κομόωντε, / χρυσὸν δ αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροΐ, γέντο δ ἱμάσθλην / χρυσείην εὔτυκτον, ἑοῦ δ ἐπεβήσετο δίφρου Callim. HApoll χρύσεα τὠπόλλωνι τό τ ἐνδυτὸν ἥ τ ἐπιπορπίς / ἥ τε λύρη τό τ ἄεμμα τὸ Λύκτιον ἥ τε φαρέτρη, / χρύσεα καὶ τὰ πέδιλα πολύχρυσος γὰρ Ἀπόλλων / καὶ πουλυκτέανος Il oi} me;n kakkeivonte" e[ban oi\kovnde e{kasto" / h ci ejkavstw/ dw'ma perikluto;" Amfiguhvei" / Hfaisto" poivhsen ijduivh/si prapivdessin Theocr clwrai; de; skiavde" malakw' brivqoisai ajnhvqw / devdmanq H. Merc. 87 devmwn ajlwhvn Herodot th;n (scil. ojdo;n) e[deiman e[rgon ejovn ktl., lat. munire viam. Il αὐτὰρ ἐν αὐτῷ / πεντήκοντ ἔνεσαν θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο / πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι Od ὅθι οἱ θάλαμος περικαλλέος αὐλῆς / ὑψηλὸς δέδμητο Od s. oij me;n e[peita / ejxeivh" e{zonto kata; klismouv" te qrovnou" te h\ rja kai; ej" qrovnon i ze par Alkivnoon basilh'a Il qeoi; a{ma pavnte" ajnevstan / ejx ejdevwn sfou' patro;" ejnantivon Athen. 17f kaqevzontai d ejn toi'" sundeivpnoi" oij h{rwe", ouj katakevklintai. tou'to de; kai; par Alexavndrw/ tw'/ basilei' ejnivote h\n, w{" fhsi Dou'ri" Soph. Tr. 689 kat oi\kon ejn dovmoi" Il s. qeoi; a{ma pavnte" ajnevstan / ejx ejdevwn sfou' patro;" ejnantivon Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐΰτροχον ἅρμα καὶ ἵππους / Οὔλυμπον δὲ δίωκε, θεῶν δ ἐξίκετο θώκους. / τῷ δὲ καὶ ἵππους μὲν λῦσε κλυτὸς ἐννοσίγαιος, / ἅρματα δ ἂμ βωμοῖσι τίθει κατὰ λῖτα πετάσσας / αὐτὸς δὲ χρύσειον ἐπὶ θρόνον εὐρύοπα Ζεὺς / ἕζετο, τῷ δ ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετ Ὄλυμπος HHomAphr. 203 s. i{n ajqanavtoisi meteivh / kaiv te Dio;" kata; dw'ma qeoi'" ejpioinocoeuvoi Callim. H s. aujth; d ej" patro;" dovmon e[rceai: oij dev s ejf e{drhn / pavnte" ojmw'" kalevousi Il αὐτὰρ ἐν αὐτῷ / πεντήκοντ ἔνεσαν θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο / πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ παῖδες / κοιμῶντο Πριάμοιο παρὰ μνηστῇς ἀλόχοισι, / κουράων δ ἑτέρωθεν ἐναντίοι ἔνδοθεν αὐλῆς / δώδεκ ἔσαν τέγεοι θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο / πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ γαμβροὶ / κοιμῶντο Πριάμοιο παρ αἰδοίῃς ἀλόχοισιν dovmo" LSJ I 1: part of a house, room, chamber Od , χρυσέων οἴκων ἄναξ in Pind. Isthm. 3/4. 78 Il οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο / χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ Pind. Nem ἥμισυ δ οὐρανοῦ ἐν χρυσ<έοι>ς δόμοισιν Od ajll ejmo;n aujtou' crei'o", o{ moi kako;n e[mpesen oi[kw/ e 48 nu'n d au\ kai; polu; mei'zon, o} dh; tavca oi\kon a{panta / pavgcu diarraivsei Il βῆ δ ἴμεν ἐς θάλαμον, τόν οἱ φίλος υἱὸς ἔτευξεν / Ἥφαιστος, πυκινὰς δὲ θύρας σταθμοῖσιν ἐπῆρσε / κληῗδι κρυπτῇ, τὴν δ οὐ θεὸς ἄλλος ἀνῷγεν Il οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο / χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ Pind. Nem ἥμισυ μέν κε πνέοις γαίας ὑπένερθεν ἐών, / ἥμισυ δ οὐρανοῦ ἐν χρυσ<έοι>ς δόμοισιν Isthm , nu'n de; par Aijgiovcw/ kavlliston o[lbon / ajmfevpwn naivei, tetivma/taiv te pro;" ajqanavtwn fivlo", Hban t ojpuivei, / crusevwn oi[kwn a[nax kai; gambro;" Hra" Hes. Theog. 933 Τρίτων εὐρυβίης γένετο μέγας, ὅς τε θαλάσσης / πυθμέν ἔχων παρὰ μητρὶ φίλῃ καὶ πατρὶ ἄνακτι / ναίει χρύσεα δῶ Mimn. fr. 11a 2 W. Αἰήταο πόλιν, τόθι τ ὠκέος Ἠελίοιο / ἀκτῖνες χρυσ<έω>ι κείαται ἐν θαλάμωι / Ὠκεανοῦ παρὰ χεῖλος Pind. Pyth νῦν δ εὐρυλείμων πότνιά σοι Λιβύα / δέξεται εὐκλέα νύμφαν δώμασιν ἐν χρυσέοις / πρόφρων Eur. Heraclid. 916 Ἥβας τ ἐρατὸν χροΐ/ζει λέχος χρυσέαν κατ αὐλάν Phaeth. 238 Diggle ἃ τὸν μέγαν / τᾶσδε πόλεως βασιλῆ νυμφεύεαι / ἀστερωποῖσιν δόμοισι χρυσέοις / ἀρχὸν φίλον Ἀφροδίτα Ion 459 Ὀλύμπου χρυσέων θαλάμων / πταμένα (scil. Νίκα) πρὸς ἀγυιάς Asclepiad. o Posidipp. AP Ἔρωτες, / Κύπριδος ἐκ χρυσέων ἐρχόμενοι θαλάμων Posidipp. epigr ὤιετ Ἀθήνης γαμβρὸς Ὀλυμπίου ἐν Διὸς οἴκωι / εὕδειν χρυσείωι πάννυχος ἐν θαλάμωι Diotim. AP ὄλβιος ἦσθα, κύπασσι, καὶ ὡς τότε καὶ πάλιν ὡς νῦν / χρύσεον Ἀρτέμιδος τοῦτ ἐπέβης μέλαθρον

20 adesp. hexam SH Μοῦσαι Πιερίδες, κοῦραι Διὸς ὑψιμέδοντ[ος, / αἵ τε θεῶν γένεσίν τε καὶ ἀγλ<α>ὰ δῶρα[ / πατρὸς ἐρισθενέος χρύσεον πρὸς Ὀλ[υμπ / Πιερίηθεν ἀπορνύμεναι ὄρεος ζαθ[έοιο adesp. epigr SH [ ]ιδα χρύσεον οἶκον ἰδ<ε>ῖν Antipat. Sid. AP Ἤδη μὲν κροκόεις Πιτανάτιδι πίτνατο νύμφᾳ / Κλειναρέτᾳ χρυσέων παστὸς ἔσω θαλάμων Apoll. Rh h\, kai; ajnai>vxasai ejpi; mevga dw'ma nevonto / Kuvprido", o{frav te oij dei'men povsi" ajmfiguhvei" Callim. fr Mass. i{]l ao " hjmetevrhn o{sti" e[deime [dovm]o n) Il αὐτὸς δὲ χρύσειον ἐπὶ θρόνον εὐρύοπα Ζεὺς / ἕζετο Il δῶρα δέ τοι δώσω καλὸν θρόνον ἄφθιτον αἰεὶ / χρύσεον crusovqrono", applicato a diverse divinità (Eos, Era, Artemide nelle 20 occorrenze tra Iliade, Odissea e Inni, altre da Pindaro in poi) Il αὐταὶ δὲ χρυσέοισιν ἐπὶ κλισμοῖσι κάθιζον (scil. Era e Atena) Pind. Pyth καὶ Κρόνου παῖδας βασιλῆας ἴδον χρυσ<έα>ις ἐν ἕδραις, Eur. Hel. 241 ἁ δὲ χρυσέοις θρόνοισι / Διὸς ὑπαγκάλισμα σεμνὸν / Ἥρα, Eur. Ion 909 ὠή, τὸν Λατοῦς αὐδῶ, / ὅστ ὀμφὰν κληροῖς / πρὸς χρυσέους θάκους / καὶ γαίας μεσσήρεις ἕδρας Callim. HDel. 228 ἦ καὶ ὑπὸ χρύσειον ἐδέθλιον ἷζε κύων ὥς (Iris sotto il trono di Era) E. E. Rice, The Great Procession of Ptolemy Philadelphus, Oxford 1983 Kallixeinos di Rodi FGrHist 627 F 2 (IIIc Jacoby) ἐπόμπευσαν δὲ καὶ θρόνοι πολλοὶ, ἐξ ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ κατεσκευασμένοι ὧν ἐφ ἑνὸς ἔκειτο στεφάνη χρυσῆ, ἐπ ἄλλου δίκερας χρυσοῦν, ἐπ ἄλλου δὲ ἦν στέφανος χρυσοῦς, καὶ ἐπ ἄλλου δὲ κέρας ὁλόχρυσον. ἐπὶ δὲ τὸν Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος θρόνον στέφανος ἐπέκειτο ἐκ μυρίων κατεσκευασμένος χρυσῶν Hans Herter, Zum Bildlosen Kultus der Alten II, «WS» 79, 1966, D. J. Thompson, Philadelphus' Procession: Dynastic Power in a Mediterranean Context, in L. Mooren (Ed.), Politics, Administration and Society in the Hellenistic and Roman World, Leuven 2000, Curt. Ruf tunc Perdicca regia sella in conspectum volgi data, in qua diadema vestisque Alexandri cum armis erant, anulum sibi pridie traditum a rege in eadem sede posuit, Diod. Sic (Eumene di Cardia) ἀπεφαίνετο δὲ αὑτὸν ἑωρακέναι κατὰ τὸν ὕπνον ὄψιν παράδοξον, ἣν ἀναγκαῖον ἡγεῖσθαι δηλῶσαι πᾶσι δοκεῖν γὰρ αὐτὴν πολλὰ συνεργήσειν πρός τε ὁμόνοιαν καὶ τὸ κοινῇ συμφέρον. δόξαι γὰρ κατὰ τὸν ὕπνον ὁρᾶν Ἀλέξανδρον τὸν βασιλέα ζῶντα καὶ τῇ βασιλικῇ σκευῇ κεκοσμημένον χρηματίζειν καὶ τὰ προστάγματα διδόναι τοῖς ἡγεμόσι καὶ πάντα τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν διοικεῖν ἐνεργῶς. «διόπερ οἶμαι δεῖν ἐκ τῆς βασιλικῆς γάζης κατασκευάσαι χρυσοῦν θρόνον, ἐν ᾧ τεθέντος τοῦ διαδήματος καὶ σκήπτρου καὶ στεφάνου καὶ τῆς ἄλλης κατασκευῆς ἐπιθύειν ἅμ ἡμέρᾳ πάντας αὐτῷ τοὺς ἡγεμόνας καὶ πλησίον τοῦ θρόνου συνεδρεύειν καὶ τὰ προστάγματα λαμβάνειν ἐκ τοῦ ὀνόματος τοῦ βασιλέως, ὡς ζῶντος καὶ προεστηκότος τῆς ἰδίας βασιλείας». πάντων δ ἀποδεξαμένων τοὺς λόγους ταχέως ἅπαντα κατεσκευάσθη τὰ πρὸς τὴν χρείαν, ὡς ἂν πολυχρύσου τῆς βασιλικῆς οὔσης γάζης. εὐθὺς οὖν κατασκευασθείσης μεγαλοπρεποῦς σκηνῆς ὅ τε θρόνος ἔχων τὸ διάδημα καὶ τὸ σκῆπτρον ἐτέθη καὶ τὰ ὅπλα οἷς εἰώθει χρῆσθαι καὶ κειμένης ἐσχάρας ἐχούσης πῦρ ἐπέθυον ἐκ κιβωτίου χρυσοῦ πάντες οἱ ἡγεμόνες τόν τε λιβανωτὸν καὶ τῶν ἄλλων <θυμιαμάτων> εὐωδῶν τὰ πολυτελέστατα καὶ προσεκύνουν ὡς θεὸν τὸν Ἀλέξανδρον. ἀκολούθως δὲ τούτοις δίφρων πολλῶν κειμένων ἐκάθιζον ἐπὶ τούτων οἱ τὰς ἡγεμονίας ἔχοντες καὶ συνεδρεύοντες ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ἀεὶ κατεπειγόντων. ὁ δ Εὐμενὴς ἐν πᾶσι τοῖς χρηματιζομένοις ἴσον ἑαυτὸν τοῖς ἄλλοις ἡγεμόσιν ἀποδεικνύων καὶ πάντας ταῖς φιλανθρωποτάταις ὁμιλίαις δημαγωγῶν τόν τε καθ ἑαυτοῦ φθόνον ἀπετρίψατο καὶ πολλὴν εὔνοιαν ἐν τοῖς ἡγεμόσι πρὸς ἑαυτὸν κατεσκεύασεν. ἅμα δὲ καὶ τῆς κατὰ τὸν βασιλέα δεισιδαιμονίας ἐνισχυούσης ἀγαθῶν ἐλπίδων ἅπαντες ἐπληροῦντο, καθάπερ θεοῦ τινος αὐτῶν ἡγουμένου Ephippus, FGrHist 126 F 4 fhsin o{ti ejn tw'/ paradeivsw/ e[keito aujtw'/ crusou'" qrovno" kai; kli'nai ajrgurovpode", ejf w n kaqezovmeno" ejcrhmavtize meta; tw'n ejtaivrwn Polyclit. FGrHist 128 F 1 ejpi; crush'" klivnh" koima'sqaiv fhsi to;n Alevxandron Phylarch. FGrHist 81 F 41 (nella tenda di Alessandro) kata; de; mevshn th;n skhnh;n crusou'" ejtivqeto divfro" (Polyaen ha qrovno"), ejf ou kaqhvmeno" ejcrhmavtizen oj Alevxandro". Leonid. AP οἵδε χαλινοὶ / στοιχηδὸν ξεσταί τ ἀμφίβολοι κάμακες / δέδμηνται, ποθέουσαι ὁμῶς ἵππους τε καὶ ἄνδρας; [Hes.] fr. 273 M.-W. ἡδὺ δὲ καὶ τὸ πυθέσθαι, ὅσα θνητοῖσιν ἔδειμαν / ἀθάνατοι δειλῶν τε καὶ ἐσθλῶν τέκμαρ ἐναργές Nic. Ther. 419 κοῖτον δὲ βαθεῖ ἐνεδείματο θάμνῳ