ENø I T È ÁÈÓÂ ÙÔ Á Ì Ì Ï Ù ÈÓ. 26 π À π À 2008 TEYXO 7 ETO 2 ÔÓ B ƒπ IMH EYPø 1,71 ΕΚΑΜΕΤΕ ΤΑ ΣΙΟΝΙΝ. X ÏÈÔÈ ÎË Â ı Û ÓÂ ÛÔ Ó ÙÔÓ ÁÒÓ ÛÔ

Transcript

1 ΕΚΑΜΕΤΕ ΤΑ ΣΙΟΝΙΝ ENø I T È ÁÈÓÂ ÙÔ Á Ì Ì Ï Ù ÈÓ 26 π À π À 2008 TEYXO 7 ETO 2 ÔÓ B ƒπ IMH EYPø 1,71 X ÏÈÔÈ ÎË Â ı Û ÓÂ ÛÔ Ó ÙÔÓ ÁÒÓ ÛÔ

2 2 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 ø IH I ø T I ÈÔÎÙËÛ ø IH I ø T T.K NOMO EYKø IA - E A TH EOMOIOTY ON: yialousa@cytanet.com.cy. È ı ÓÙ B ÛÔ ºÙˆ fiappleô ÏÏÔ AÚ ÈÛ ÓÙ ÎÙÈ EÏÂÓ ÙÛ Ù Ô Ù appleëù ÙÚÈ E È Ó ÙÛ Ô ÊÔ OÌ ŒÎ ÔÛË AÏ. MÈ ËÏ Ë, TÂÏ. ÙÚ ÊˆÓÔ ÓÂÚÁ Ù K ÏÔÌÔ Ú, T Ú BfiÁÎ Ó, B ÛÔ ÂˆÚÁ Ô, ÈÒÚÁÔ µ ÛÈÏ Ô, fi Ú, ÔÎÎÔ Ì È ÌÈÛÈË, EÏÂÔ K ÚÔÁÈ Ó, Ï ÈÔ Î È Ó ÔÈ ÔÚ ÔÓÙÂ Î È Ë ÎÔ ÙÛ M Ú Ì Ì ÙËÓ M ÚÈÎÎÔ appleô Ù Â Î Ú Lifestyling M Î ÚÈÔ, E ÂÎ apple ˆ ÓÓÔ, Ù ÚÔ XÚÈÛÙÔ Ô ÏÔ, XÚ ÛÙË ÔÙÙ Ë OÈÎÔÓÔÌÈÎÔ Ì Ô ÏÔÈ BÁÂÓfiappleÔ ÏÔ Î È OÚÊ Ó Ë NÔÌÈÎÔ Ì Ô ÏÔÈ ÓÙÚÔ apple ÊÈÏ appleappleô ( appleôı ÛÂÈ ÂÓ ÓÙ ÔÓ 1), ÛÛÔ apple fiappleô ÏÔ ( Ì ı ÏÔ ÌÂ Ó ÛÔ ÌÂ), ƒ ÎÎÔ ª appleappleô Ú Ë (ÁÈ appleôı ÛÂÈ ÙÔ Û ÓÂÚÁ ÙË Ì ˆÎÚ ÙË ÂÓ ÓÙ ÔÓ ÙÔ ÓÙÚ ÙÚÔ ), KˆÛÙ ÎË AÈÌÈÏÈ Ó Ë ( ˆÚÂ Ó appleôı ÛÂÈ ), ÙÚÔ X (ÙÈ K ÚÈ Î ), Ô Î apple ÊÈÏ appleappleô (Ì Ó ÌÔ ÙÔÓ), Ù ÏÈÔ Ú ÌÈÒÙË (fiù Ó ÂÓ Â Ó È ÌÂı ÛÌ ÓÔ ), XÚ ÛÙÔ KÏËÚ Ë (fiù Ó ÎÂÚ Ô Ì ÙÔ ÔÙÙÔ) ÈÎ ÛÙ appleô Ô Ì ÛÙËÓ appleô ÁÎ Ì ÂÓ ÌappleÔÚÔ ÌÂ Ó ËÌÔÛÈ ÛÔ Ì ٠ÔÓfiÌ Ù ÙÔ ÁÈ Ó ÌËÓ ÙÔ Î Ô Ì XÚËÌ ÙÔ fiùâ Ó ÂÛÌÔ Î Ù ÛÛÈÂÌÌ ÓˆÓ ª  ΈÛ, Úfi ÚÔÌÔ ÂÙÚ Ë (ÛÂ Ì ÓÈÙ ÚÎ ) Ú appleâ appleúô ( ÚÈÛÙÔ Ì ÙÔÓ Û Ìapple Ú ÛÙ ÙË Ì Ã Ú. Ù Ú ÎË. AÓ ÙÔ Ì ıâè ÙÔ AKEL Î Ù ÛÈË ÙÔ ). Eapple ÛËÌÔ ÔÁÔÎÚÈÙ B ÛÔ ÂˆÚÁ Ô, Mapple ÌappleË K Ú ÙÛË, AÓ ÚÔ ÏÏ ÎÈÔ Úˆ GO BACK DOG PUBLICATIONS: TOMBAZI 18, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in part, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. A Ù ÏÔÈapplefiÓ Ù Ó... ª Àà Το επόµενο τεύχος της ΕΝΩΣΙΣ θα κυκλοφορήσει στις 27 του ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, µέρα Σάββατο όπως πάντα, για να µπορέσουµε κι εµείς να κάνουµε τις σχετικές διακοπές. Τώρα, αν ο Χριστόφιας συνεχίσει την κατρακύλα και υπάρξουν σοβαρές εξελίξεις, τότε θα κυκλοφορήσουµεν και τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ. π Αναγκαστήκαµε να αποφύγουµε την έκδοση του Αυγούστου µετά από οδηγίες των γιατρών µας, µιας και τελευταίως περάσαµε µιαν περιπέτεια µε την υγεία µας, η οποία 6 Ιουλίου Κυρίους Εφηµερίδα «Ενωσις» Βάσο Φτωχόπουλο Αρ. Φαξ E. Mail. yialousa@cytanet.com.cy Λευκωσία. Αγαπητέ Βάσο, ηµοσίευµα ηµερ Αναφέροµαι στο δηµοσίευµα της Εφηµερίδας σου «Ενωσις» , δεύτερη σελίδα που µε αφορά. Η θέση σου ότι αποφάσισα να υιοθετήσω τις απόψεις του Η.ΣΥ και ότι έχω ενταχθεί σ αυτόν βρίσκεται εν γνώση σου σε αντίθεση µε τη δηµόσια τοποθέτηση µου όπως δηµοσιεύτηκε στην Εφηµερίδα Αλήθεια πριν το δηµοσίευµα σου, και το οποίο γνωρίζεις ή όφειλες να γνωρίζεις πριν τοποθετηθείς µε το λιβελογράφηµα σου. Αναφέρω ρητά στη σελίδα 12 ότι δεν εντάσσοµαι στο Η.ΣΥ αλλά δέχθηκα πρόταση του κ. Αναστασιάδη σαν Σύµβουλος στο Προεδρικό Συµβούλιο του Η.ΣΥ. Αναφέρω επί λέξει στη συνέχεια «Ο κ. Αναστασιάδης όταν το συζητήσαµε µου είπε οι απόψεις του καθενός είναι σεβαστές». Συνεχίζω λέγοντας «Είµαι εξ αυτών που πιστεύω ότι σε ένα Κόµµα θα ήταν πολύ ατυχές αν όλοι είχαν πανοµοιότυπες απόψεις. Τότε θα είχαµε εικόνες κοµµουνιστικών καθεστώτων» και συνεχίζω «ως Σύµβουλος του Προέδρου του Η.ΣΥ θα µπορώ να καταθέσω τις απόψεις µου αν υπάρχει θέ- µα για το οποίο αισθάνοµαι πολύ έντονα, θα ήταν λάθος να το αποκρύψω». µάλιστα έχει και τις επιπτώσεις της στο τεύχος που κρατάτε τώρα στα χέρια σας. Ζητούµεν συγνώµην για την ολίγον τουρλού τουρλού κατανοµή των κειµένων, όπως και για την απουσία κάποιων κειµένων που θα σχολίαζαν την επικαιρότητα. Οφείλεται κι αυτό στο γεγονός ότι, ενώ έπρεπε να γράφουµεν, εµείς κάναµε βόλτες στα ιατρεία. Ãøƒ π π π Κυκλοφορεί σύντοµα σε βιβλίο η ύλη από την οµώνυµη στήλη της ΕΝΩΣΙΣ ΧΩΡΑΪΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ. Το βιβλίο θα είναι στα γραφεία µας όπως και σε επιλεγµένα βιβλιοπωλεία σε λίγες µέρες µε τον τίτλο ΧΩΡΑΪΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ ΒΗΤΑ. K Î KÔ ÓÙ Συνεπώς κρίνω ότι υπάρχει κακοβουλία στο δηµοσίευµα σου. Αυτή αποδεικνύεται και από τους υπόλοιπους υβριστικούς χαρακτηρισµούς σου. 1. «Γλείφει τους ανθρώπους που ως πρόσφατα αποκαλούσε τούρκους» ( εν έχω λόγο να γλείφω κανένα και ουδέποτε έγλειψα και ουδέποτε αποκάλεσα Ελληνα Τούρκο). εν είναι του επιπέδου µου. 2. «Αυτό που έκανες Χρήστο (ποτέ µε «η» κύριε Φτωχόπουλε) ονοµάζεται Το ΒΗΤΑ δεν υπονοεί ότι οι χωραΐτες είναι της ΕΟΚΑ ΒΗΤΑ, αλλά προσδιορίζει µόνον ότι είναι ο δεύτερος τόµος. Καλό διάβασµα. Καλές διακοπές και καλό καλοκαίρι σε όλους σας. ø π Το δισέλιδο µας µε τίτλο η «ΑΛΛΗ ΕΝΩΣΙΣ» φαίνεται ότι συγκίνησε αρκετό κόσµο. Πολλοί έχουν στείλει κείµενά τους και από τον Σεπτέµβρη θα ανανεώσουµε τις σελίδες και θα τις φτιάξουµε µε τέτοιον τρόπο ώστε να καλύπτουν διάφορες µορφές του πολιτισµού µας. Οπότε, επίδοξοι λογοτέχνες και κριτικοί, µουντάρετε τώρα που σας δίνεται η ευκαιρία. ªËÓ ÍÂ Ó Ù ÙËÓ ÈÛÙÔÛÂÏ ÙË «ø π» ÛÙÔ Ú Ì ٠ÙËÓ ÂappleÈÛÙÔÏ applefi ÙÔÓ ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Î È ÙËÓ ËÌÔÛÈÂ Ô ÌÂÓ. Ú ÌÂÓ, Âapple ÛË, Î È ÙËÓ ø ÙÔ Î È ÙÔ Â fiì ÛÙÂ Î Ï È ÎÔapple Î È Î Ïfi Î ÏÔÎ ÚÈ. «ΠΠπουσλίϊκκιν» εν έχω αυτή τη φή- µη και το ξέρεις πολύ καλά. 3. «ικαιούµαστε να σου πιάνουµε τον κώλο». 4. «Από το ρόλο του εθνικώς ασυµβίβαστου παλληκαρά ξαφνικά πουττέφκετε». Ούτε «ππουσλίκκιν» έκαµα ούτε «επούττεψα». Οι απόψεις µου παραµένουν και είναι διαχρονικές. Ασφαλώς δεν πρόκειται υπό τας περιστάσεις ούτε για εύλογο σχόλιο, ούτε για προνοµιούχο δηµοσίευµα γιατί έκδηλα είναι κακόβουλο και εν γνώση σου ψευδές. Εξ άλλου οι θέσεις µου είναι γνωστές και ο κόσµος µε ξέρει όπως και εσύ που δεν είχες το θάρρος να µου µιλήσεις πριν γράψεις το υβρεολόγιο σου παρόλον ότι ήµουν και δικηγόρος σου. Υπεύθυνη δηµοσιογραφία σηµαίνει να ακούεις και τον άλλο πριν γράφεις. Συνεπώς σε καλώ όπως: (α) Το αποσύρεις. (β) Απολογηθείς. (γ) ηµοσιεύσεις στο ίδιο περίοπτο µέρος της εφηµερίδας σου στο επόµενο τεύχος την επιστολή µου αυτή (σελίδα 2) µε την ίδια φωτογραφία που πήρες προφανώς από το πιο πάνω δηµοσίευµα της Αλήθειας το οποίο σκόπιµα απέκρυψες. (δ) Πρόταση σου για αποζηµίωση. Ανάλογα θα ενεργήσω. Αναµένω προς τούτο την απάντηση σου µέχρι την προσεχή Τετάρτη Με τιµή, ρ. Χρίστος Κληρίδης ικηγόρος Ú ÁÌ ÙÈÎ ÁÁÂÏ applefi ÙËÓ appleúô BEWARE OF THE DOG ÎË Ï ÈÔÏfiÁÔ Ô TÚ ÙÔ, Âapple ÛËÌÔ ÛÎ ÏÔ ÙË «ŒÓˆÛÈ». ÚÔÛÔ, ÁÎÒÓÂÈ!

3 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 3 ıóèîˆïôáèîfió ÂÎ ÔÙÈÎfiÓ ÛËÌ ˆÌ π πøª πæ µè ÏÈÔappleˆÏÂ Ô È ÏÔ Û µουν και είµαι ενάντια στην ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ µε όποιο µανδύα και αν την έντυναν από τον καιρό που εµφανίστηκε ως µία από τις ενδεχόµενες λύσεις του κυπριακού, για τον απλούστατο λόγο ότι απεχθάνο- µαι το απαρτχάιντ. Ήµουν και είµαι εναντίον µίας λύσης που θα πηγάζει από τα Ηνωµένα Έθνη, διότι γνωρίζω πολύ καλά ότι τότε το πρόβληµά µας θα λυθεί µέσα στα πλαίσια της λογικής του νικητή και του ηττηµένου, µέσα στα πλαίσια των συµφερόντων των µεγάλων δυνάµεων και, ως εκ τούτου, µόνο η Τουρκία θα έβγαινε κερδισµένη και όχι ο κυπριακός ελληνισµός. Σ αυτή την τριαντάχρονη πορεία, εµείς που πιστέψαµε στον αγώνα για µια εθνική λύση του Κυπριακού βρεθήκαµε ΤΡΑΓΙΚΑ ΜΟΝΟΙ. Όχι µόνο είµαστε λίγοι, αλλά έπρεπε να υποστούµε και τον χλευασµό και την κοροϊδία από όλες τις πολιτικές δυνάµεις. Μάλιστα για την δράση µας, που δεν ήταν άλλη από µια ιδεολογική πάλη µε άνισα µέσα, κυνηγηθήκα- µε από το κράτος όσο κανείς άλλος µετά το Πληρώσαµε βαρύ τίµηµα για να µπορούµε ελεύθερα να εκφράζουµε την άποψή µας και να συνεχίζουµε τον αγώνα µας. Στις αρχές ήµαστε το περιθώριο του περιθωρίου. Μετά ως περιθώριο έπρεπε να αντιµετωπίσουµε τις ορδές των κοµµάτων ΚΑΙ να υποστηρίξουµε ιδεολογικά το κοµµάτι του λαού µας που, ως αποδιοποµπαίος τράγος, έπρεπε να πληρώσει - µόνο αυτό - για την καταστροφή του 1974, ωσάν και οι µισοί Κύπριοι ήσαν προδότες και οι άλλοι παρθένες. Μιλώ για τους απλούς ΕΝΩΤΙΚΟΥΣ, που πλήρωσαν τα λάθη ολονών. Μετά το 1980 κι άλλοι διανοούµενοι αρχίζουν να κατανοούν την καταστροφική πορεία που έχει χαράξει η ηγεσία µας. Όσο πληθαίνουν οι φωνές αντίστασης, άλλο τόσο όµως πληθαίνουν και οι υποχωρήσεις της ηγεσίας µας. Σταδιακά, εκεί που όλοι φοβόντουσαν το πολιτικό κόστος της αλήθειας, άρχισαν όλοι να µασούν τα λόγια τους και να υποστηρίζουν, στην αρχή δειλά δειλά, µετέπειτα ανοικτά, τις πλέον αντιδραστικές και εθνικά επιζήµιες πολιτικές. Φτάσαµε στον τελικό στόχο της ηγεσίας µας, που δεν ήταν άλλος από το σχέδιο Ανάν. Με το Σχέδιο Ανάν εµείς οι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ δικαιωθήκαµε και για την άποψή µας ότι Οµοσπονδία ουσιαστικά σηµαίνει ΙΧΟΤΟΜΗΣΗ και για το γεγονός ότι µία λύση από τα Ηνωµένα Έθνη εκ των πραγµάτων θα υιοθετεί τις θέσεις των Τούρκων και όχι του λαού µας. Ο λαός µας, ως εκ δια θαύµατος, απέρριψε το Σχέδιο Ανάν και την γλιτώσαµε - τουλάχιστον προσωρινά. Όλ αυτά τα χρόνια, σε αυτό τον σκληρό και άνισο αγώνα εναντίον της αποεθνικοποίησης του προβλήµατός µας, της ηττοπάθειας και του ραγιαδισµού, πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν στο ίδιο στρατόπεδο µε εµάς. Στα πρόσφατα χρόνια ένας τέτοιος συναγωνιστής ήταν και ο Χρίστος Κληρίδης, ο οποίος τώρα µας έχει κάνει αγωγή για λίβελο και ζητάει ευρώ αποζηµίωση. Τον Χρίστο Κληρίδη, από τον καιρό που τον γνωρίσαµε ως στέλεχος των Νέων Οριζόντων, τον στηρίξαµε και τον βοηθήσαµε όσο µπορούσαµε για να βγει βουλευτής του συγκεκριµένου χώρου των Νέων Οριζόντων/ ΕΥΡΩ.ΚΟ, παρ ότι εµείς δεν ανήκουµε σ αυτό τον χώρο. ουλέψαµε σκληρά, διότι πιστέψαµε ότι αυτός ο άνθρωπος και αυτός ο χώρος ήταν µια ελπίδα, ένα φως λύτρωσής µας από τον ÔÈ Ì Ù B Û ÏË ªÈ ËÏ Ë παλαιοκοµµατισµό και την δικτατορία των κοµµάτων. Η συνεισφορά τού Χρίστου Κληρίδη στην απόρριψη του Σχεδίου Ανάν ήταν µεγάλη, κάτι που κανένας δεν µπορεί να αµφισβητήσει. Γι αυτόν τον λόγο µάλιστα και τον διάλεξα ως δικηγόρο µου στις υποθέσεις µου µε την Εφ. ΠΟΛΙΤΗΣ, τον Αντρέα Παράσχο, τον ιονύση ιονυσίου, τον Σωτήρη Παρούτη και τον Μακάριο ρουσιώτη, οι οποίοι µου κίνησαν αγωγές για την αρθρογραφία µου τότε µε το Σχέδιο Ανάν. Όταν ο Χρίστος Κληρίδης εµφανίστηκε σε φωτογραφία στον Φιλελεύθερο να χειροκροτεί τον Νίκο Αναστασιάδη δεν έπεσα απ τα σύννεφα. Έχω ζήσει δεκάδες τέτοιες στιγµές, µάλιστα και µε άτοµα µε τα οποία ήµουν συναισθηµατικά πολύ πιο δεµένος. Πληγώθηκα όµως και τρόµαξα. Έγραψα ένα κειµενάκι, το οποίο ο Χρίστος Κληρίδης θεώρησε λιβελογράφηµα. Η ουσία, όµως, είναι αλλού. εν µπορεί ένας πολιτικός, ο οποίος µάχεται εναντίον ενός άλλου να έρχεται µετά και να τον χειροκροτεί χωρίς πολιτικό κόστος. Το γεγονός παραµένει ότι ο Χρίστος Κληρίδης είτε ως µέλος του Η.ΣΥ., είτε ως στέλεχος, είτε ως φίλος του Νίκου Αναστασιάδη, είτε ως σύµβουλός του - ολίγον µε ενδιαφέρει κι εµένα και όσους άλλους τον εψήφιζαν - στέκεται και χειροκροτεί τον άνθρωπο που µε τόσο µένος πάλεψε και παλεύει για να επαναφέρει το Σχέδιο Ανάν. Αυτή είναι η ουσία της κριτικής µου και όχι τίποτε άλλο. Έτσι κι αλλιώς, για να µην ξεχνού- µεν, οι σατιρικές εφηµερίδες ήταν ανέκαθεν οι πιο πολιτικοποιηµένες. Το δικαίωµα στην θλίψη, την οργή, την απογοήτευση και το µαράζι ΕΝ µπορεί να µας το πάρουν ούτε τα δικαστήρια, ούτε ο Χρίστος Κληρίδης. ŒÎÙÔÚÔ 40-42, ËÏ.: à ø Κυρία Μάντολες, Τώρα που έθαψες τους δικούς σου οφείλουµε κι εµείς να σου πούµε ξανά ένα µεγάλο ευχαριστώ. Από ανθρώπους σαν εσάς και τις οικογένειές σας κρατήθηκε αυτός ο τόπος Ελληνικός και ορθόδοξος. Μια µικρή µειοψηφία που πάντα έκανε ΟΛΗ την διαφορά. Το σθένος σου και η αξιοπρέπειά σου να µην επιτρέψετε σε κανένα πολιτικό να µιλήσει στην κηδεία τα λέει όλα. Μιας και ο γιος σας αναφέρθηκε στην αγάπη του πατέρα του για τον Καζαντζίδη σας αφιερώνουµε κι εµείς ένα στίχο από το τραγούδι των Θεοδωράκη- Κακογιάννη «ΑΠΟΝΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ», που τόσο αριστοτεχνικά τραγούδησε ο δικός µας Στέλιος. Μια νύκτα που βουλιάζανε τα σπίτια µες στο χιόνι, καρδούλα µου, στον κάτω δρόµο του χωριού, καρδούλα µου, σκοτώσαν τον Αντώνη, Αντώνη µου. Μάνα, σε ξεκληρίσανε άπονες εξουσίες ψυχή δε σου αφήσανε, µόνο φωτογραφίες. Το τραγούδι αυτό δεν πρόλαβαν να το ακούσουν οι δικοί σου Αντώνηδες. Είµαι σίγουρος όµως ότι εκεί πάνω ψηλά ο Καζαντζίδης συντροφιά µε τους δικούς σου θα το λένε κάθε βράδυ. OUR SMALL ENGLISH SUPPLEMENT ear fucking English reading public of D ENOSIS and may your blood become avlagin newspaper, I hope this summer you will shit your guts out and pewk until your idols, the twin paroli Christofias Millet, stop fucking around with our lives and our fucking values. Fucking Millet, the so fucking called High Commissioner, is so appomenos lately that only a feather in his ass is missing. He struts around the island like a fucking gay peacock, showing us his fucking genitals and threatening to fuck us if we decide to create problems to the other twin paroli fucking Talat-Christofias. Many people wonder why the fucking dirty imperialists have suddenly fallen in love with the fucking commies of A.K.E.L. and their aporia is very valid. Let me explain it to you once and for all. Akel has never been a communist party. It was a labourish movement and a fucking Soviet mouthpiece. It was established with the help of the British imperialists in order to oppose the Ethnarchy of Cyprus and suppress the ENOSIS movement which was creating a hell of a problem around the arse of fucking «mighty» John Bull. That is why they did not take part in the E.O.K.A. struggle that fucked the fucking fucked English out of Cyprus. Now the love affair between Christofias and Millet should be clearer in your heads. We hold no grudge. Malista, since is summertime and every dody is jolly and happy having their holidays we take the opportunity to wish the triangle Millet- Christofias Talat a good rest - a permanent one if possible. If not, we wish them good holidays by the sea. We also wish that the famous unionist medousa of Cyprus has a good time around their dicks. So good, as not to give them the opportunity to come out of the sea at all.

4 4 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 Ó È Ë È ÔÙfiÌËÛË ÙÔ ÂÈÚfiÙÂÚÔ appleô ÌappleÔÚÂ Ó Ì Û Ì Â ; À π Ãø Γ.α.άρα του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισµού δίνει ένα στοίχηµα µε τον εαυτό της και την κοινωνία. Μπορεί µια γυναίκα να διοικήσει ένα Υπουργείο µε επιτυχία; Η Ολυ- µπία Στυλιανού κάνει φιλότιµες προσπάθειες να δείξει ότι ασκεί αποτελεσµατικό έλεγχο σε ένα τεράστιο όγκο υπηρεσιών, υπαλλήλων, θεµάτων κ.λπ. Ωστόσο, πώς ν απεκδυθεί τη γυναικεία φύση της που τη θέλει να πανικοβάλλεται, να χάνει την ψυχραιµία της, να θέλει να επιβάλει την άποψή της χωρίς να ακούσει τους υφισταµένους της, να κάνει πως τα ξέρει όλα Κι αν µία γυναίκα σε υψηλό πόστο διοίκησης ισοδυναµεί µε καταστροφή, δύο γυναίκες φέρνουν το απόλυτο χάος. Τελευταία, η κόντρα της Γ.. µε τη ιευθύντρια Πολιτιστικών Υπηρεσιών κ. Ελένη Νικήτα έχει προκαλέσει κωµικοτραγικές συνθήκες στο Υπουργείο. Σύµφωνα µε έγκυρες πηγές, σε πρόσφατη συνάντηση του Υπουργού µε λειτουργούς του Υπουργείου στην παρουσία της Γενικής ιευθύντριας και της ιευθύντριας Πολιτιστικών Υπηρεσιών, προέκυψε σπαρταριστό επεισόδιο. Οι δύο αυτές µαϊµούνες µόνο στα χέρια έµεινε να πιαστούν, καθώς η µία έβγαζε την άλλη ανίκανη. Ο Υπουργός στη µέση προσπαθούσε να συµβιβάσει τις δύο «κατίνες της Παλλουριώτισσας», που τσιριλλοκοπούσαν γιατί η µια έσυρεν τις ξηµαρισιές της στην αυλήν της άλλης. Τέτοιο επίπεδο δάπεδο. Οι δύο αυτές καραγκιόζαινες δεν είναι ούτε κατάλληλες ούτε ικανές για τα νευραλγικά πόστα που κατέχουν και το επιχείρηµα που λέει ότι µόνο µια γυναίκα µπορεί να νοικοκυρέψει τα πράγµατα πέφτει στο κενό, καθώς πιο ανοικοκύρευτο Υπουργείο από το Υπουργείο Παιδείας δεν υπάρχει. Η µια κοιτάζει να προωθήσει τα προσωπικά και οικογενειακά της συµφέροντα και η άλλη, ανίδεη από πολιτισµό, εννοεί να παρεµβαίνει µε παρεµβάσεις που την εκθέτουν, απλά για να δείχνει ότι αυτή είναι η «βασίλισσα» του Υπουργείου που ασκεί παντεποπτεία. Πολλά ακούω από υπαλλήλους του Υπουργείου. Περιστατικά, διαλόγους, στιχοµυθίες Πόλεµος χαρακωµάτων στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισµού! εν νοµίζω ότι έχει κανένα ενδιαφέρον να προχωρήσει κανείς σε αφηγήσεις και λεπτοµέρειες. Θα συνέστηνα, όµως, σε κάθε γυναίκα να µπει σε µια διαδικασία κριτικής πριν αποφασίσει να ακολουθήσει καριέρα στη διοίκηση. Ακόµη και η Επίτροπος ιοικήσεως που τα πήγε αρκετά καλά ως τώρα, µοιάζει να έχει χάσει το µέτρο, κάτι που λίγες γυναίκες διαθέτουν. ηµιουργεί ζητήµατα και δίνει έκταση σε γραφικότητες, σε παράπονα που δεν έχουν καµιά βάση. Ωστόσο, κυρία Νικολάου, ο πολίτης δεν σας πληρώνει για να ασχολείστε µε τον κάθε αδκειασερό συνταξιούχο, που εγείρει ζητήµατα για να περάσει την ώρα του και να ξεφύγει από την αβάσταχτη ανία του. Η άποψή µου είναι σαφής και ας φαίνεται φαλλοκρατική ή υπερβολική. εν είµαι µισογύνης και αντίθετα θεωρώ ότι η γυναίκα είναι πολύ πιο προικισµένη από τη Φύση σε σχέση µε τον άντρα. Ωστόσο, κάποιες θέσεις µοιάζουν να ακυρώνουν τις ιδιαίτερες χάρες του φύλου της. Αρκεί κανείς να γνωρίσει την Γ.. του Υπουργείου Παιδείας και θα µε δικαιώσει. Σε όλες αυτές τις κυρίες - γαδάρες έχω µόνο µια συµβουλή να δώσω: «ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΟΛΟΤΑΧΩΣ». Μιχαήλ ούκας «Όταν προσπαθούσαµε να πείσουµε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση στρατιωτικών µας δυνάµεων µέσα από το έδαφος της για να φτάσουµε στο βόρειο Ιράκ, της προσφέραµε τρία ανταλλάγµατα: Αρκετά δισεκατοµµύρια σε χορηγίες και δάνεια. Την έναρξη διαπραγµατεύσεων για την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και την Κύπρο µέσω του Σχεδίου Ανάν». Ντάνιελ Φρηντ, Υφυπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α. ( ) Ένας µπαµπούλας πλανιέται για τριάντα τέσσερα χρόνια πάνω από την Κύπρο, ο µπαµπούλας της διχοτόµησης. Όλες οι πολιτικές µας ενέργειες εξαρτώνται από αυτόν τον µπαµπούλα: Να προλάβουµε τη διχοτόµηση που απεργάζεται η Τουρκία, που είναι στο παραπέντε, που µας κτυπά την πόρτα! Όσοι άνθρωποι δεν έβαλαν πάνω από το Εθνικό θέµα το προσωπικό οικονοµικό συµφέρον και ψήφισαν «ναι» στο Σχέδιο Ανάν, το έπραξαν βασιζόµενοι πάνω σε δύο βασικές υποθέσεις: 1. Το Σχέδιο Ανάν είναι καλύτερο από τη σηµερινή κατάσταση, η οποία εξελίσσεται προς µια µορφή αναγνώρισης του ψευδοκράτους, _ διχοτόµησης δηλαδή. 2. εν µπορούµε να πετύχουµε κάτι καλύτερο. Είναι όµως η διχοτόµηση το χειρότερο που έχουµε να πάθουµε; Το αντίδοτό µας στην διχοτόµηση είναι µια λύση «συνεταιριστική», τύπου Ανάν, όχι µε τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι είναι πλέον µειονότητα και στα Κατεχό- µενα, αλλά µε την Τουρκία. Λίγο καλύτερη ή λίγο χειρότερη, δεν έχει ση- µασία. Με τέτοια λύση υποτίθεται ότι παίρνουµε κάποια εδάφη (το µεγάλο δέλεαρ) και θα έχουµε (στα χαρτιά) µια επανενωµένη Κύπρο. Συν το ψυχολογικό ζήτηµα ότι ΛΥΘΗΚΕ το Κυπριακό. ύο ερωτήµατα γεννιούνται: 1. Αφού η Τουρκία απεργάζεται τη διχοτόµηση, γιατί δεν έχει επίσηµα ενσωµατώσει τα Κατεχόµενα µέχρι τώρα; Λέω επίσηµα, γιατί µε τις ορδές των εποίκων και τις στρατού ελέγχει πλήρως κάθε δραστηριότητα στο κατεχόµενο µέρος της Κύπρου. 2. Γιατί στα 34 χρόνια Κατοχής το µόνο που δέχτηκε η Τουρκία ήταν το Σχέδιο Ανάν, το οποίο «επανενώνει» την Κύπρο και ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ την Ένωση ή την απόσχιση µέρους ή ολόκληρης της Κύπρου µε άλλο κράτος; (Ενώ ούτε ένα γιώτα δεν µπήκε στο Σχέδιο Ανάν που να ενοχλεί την Τουρκία, γιατί παρέµεινε ανελλιπώς αυτή η ρήτρα για την οποία εµείς ηλιθιωδώς πανηγυρίζουµε;) Μήπως η Τουρκία έγινε ξαφνικά καλή, ή µήπως εµείς προσεγγίσαµε υποχωρώντας αδιάκοπα τις πάγιες τουρκικές θέσεις και επιδιώξεις. Και ποιες είναι αυτές; ύο γεγονότα συν η δήλωση του Ντ. Φρηντ, µπορεί να δώσουν την απάντηση: 1. Ο Μπουλέντ Ετζεβίτ, σε συνέδριο στο Ισραήλ τη δεκαετία του 1990, είπε στον Ανδρέα Χριστοφίδη: «Θα είστε τυχεροί αν εξασφαλίσετε τη διχοτόµηση» (Α. Θεοφάνους, «Σηµερινή», 01/07/2007). 2. Τα συγχαρητήρια Ερντογάν προς τους Κύπριους ψηφοφόρους για την αποµάκρυνση του Παπαδόπουλου από την εξουσία. Στο βορρά έχουµε χάσει το παιγνίδι, τουλάχιστον µε πολιτικά µέσα. Έχει τουρκοποιηθεί και τουρκοποιείται ολοένα και περισσότερο και µόνο µε µια δυναµική ανατροπή, όπως αυτή του 1974, µπορούµε να τον ξανακερδίσουµε. Η Τουρκία θα ήταν πρόθυµη να δεχτεί διχοτό- µηση πριν πατήσει το πόδι της στην Κύπρο. Την διχοτόµηση ουσιαστικά την έχει εξασφαλίσει εδώ και 34 χρόνια. Τώρα θέλει να ελέγξει ολόκληρο το νησί µέσω της οµοσπονδιακής συγκυρίαρχης λύσης, η οποία είναι διχοτόµηση. Και, επιπλέον, παίρνει πλήρη κυριαρχία στο βορρά και συγκυριαρχία στο νότο επί του άοπλου ε/κ συνιστώντος κρατιδίου, πλην των βρετανικών βάσεων. Ο βορράς θα ελέγχεται πλήρως µέσα από την αυτονοµία του τ/κ συνιστώντος κρατιδίου, τους εποίκους, τα στρατεύµατα που θα µπορεί να επαναφέρει σε λίγες ώρες και τις συνθήκες που υπόγραψε το ψευδοκράτος µαζί της, οι οποίες ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ. Ο δε χαλαρός δεσµός µεταξύ των δύο συνιστώντων κρατιδίων, το «κοινό κράτος» που υποτίθεται αποτρέπει τη διχοτόµηση και «επανενώνει» την πατρίδα µας, είναι ο δίαυλος της Τουρκίας για έλεγχο του νότου. Σε συνάρτηση µε τα επεµβατικά δικαιώµατα σε ΟΛΗ την Κύπρο, τις δυσλειτουργίες του νέου µορφώµατος στο οποίο δε θα µπορεί να λαµβάνεται καµιά απόφαση χωρίς την έγκριση της Άγκυρας, τις ορδές των εποίκων και των λαθροµεταναστών που θα αυξάνονται αφού το κάθε συνιστών κράτος θα ελέγχει τις ακτές του, θα δηµιουργήσουν ένα κλίµα ανασφάλειας ανάµεσα στους Έλληνες της Κύπρου. Αποτέλεσµα; Ένα ολοένα διογκούµενο κύµα µετανάστευσης. Τελικός στόχος η αποψίλωση του νησιού από τον ελληνικό του πληθυσµό και η σταδιακή απορρόφηση του από την Τουρκία. Τότε η τουρκική πλευρά θα απαιτήσει νέα πολιτειακά µοντέλα επίλυσης του προβλήµατος. Το παράδειγµα της Αλεξανδρέττας µιλά από µόνο του. Θα µπορούσε όµως κάποιος να ρωτήσει: γιατί οι Τούρκοι κάνουν κινήσεις αναβάθµισης και «τσιµεντώµατος» των Κατεχοµένων; Η απάντηση είναι απλή_ για να τροφοδοτήσουν τις φοβίες µας ότι επέρχεται η διχοτόµηση και να µας σπρώξουν ακόµα πιο κοντά σε µια λύση τύπου Ανάν. Σήµερα όµως, δεν απειλείται η κυριαρχία της Κυπριακής ηµοκρατίας στο βορρά, αλλά στο νότο του νησιού! Ασύγκριτα χειρότερο από τη διχοτόµηση που έγινε το 1974 είναι ένα Σχέδιο τύπου Ανάν (πιστεύει κανείς ότι αυτό που κυοφορείται θα είναι πολύ διαφορετικό;). Με τις σηµερινές συνθήκες, η διχοτόµηση σίγουρα δεν είναι η πρώτη επιλογή της Άγκυρας_ αντίθετα, σε σύγκριση µε το τι µπορεί να κερδίσει, είναι λύση οδυνηρή, όπως και για τους Εγγλέζους που ευνοούνται τα µέγιστα από µια λύση τριπλής συγκυριαρχίας. Αν δε, πάρει τη µορφή διπλής Ενώσεως πολύ πιθανόν να προσκρούσει σε απειλή πολέµου. Βέβαια, και η καθαρή διχοτόµηση είναι µια λύση κάκιστη. Χάνονται ελληνικά εδάφη χιλιάδων χρόνων (χωρίς όµως την υπογραφή µας) και αποκτούµε σύνορο µε την Τουρκία των 70 εκατοµµυρίων. Αλλά, µήπως δε συµβαίνει και το ίδιο ήδη τώρα; Η πιο ασφαλής και εφικτή επιλογή από µέρους µας είναι η παραµονή στη σηµερινή κατάσταση, χωρίς να αναγνωρίσουµε οποιαδήποτε τουρκική οντότητα στο βορρά ενώ οφείλουµε να διεκδικούµε συνεχώς. Αν αλλάξουν στο µέλλον κάποιες συγκυρίες, µπορούµε να ελπίζουµε σε εδαφικές διεκδικήσεις. Ο χρόνος πιθανόν να εκφυλίσει την κατάσταση σε de jure διχοτόµηση. Είναι πολύ οδυνηρό ενδεχόµενο, αλλά σίγουρα λιγότερο οδυνηρό και λιγότερο επικίνδυνο απ όλες τις άλλες επιλογές. Θα έχουµε δικά µας τα 2/3 της Κύπρου, στα οποία µπορεί να αναπτυχθεί ο Ελληνισµός και ένα αναγνωρισµένο δεύτερο ελληνικό κράτος, µέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Τέλος, θέλω να τονίσω προς όλες τις κατευθύνσεις ότι είµαι εναντίον της διχοτόµησης και ότι πρέπει να παλέψουµε µε κάθε τρόπο για να την αποτρέψουµε. Όµως, στην προσπάθειά µας αυτή δεν πρέπει να πέσουµε στην παγίδα και να επιβάλουµε στον τόπο µας κάτι πολύ χειρότερο και µη αναστρέψιµο: την επικυριαρχία της Τουρκίας σε όλο µας το νησί. Χ.Ε.

5 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 5 VIVA LA REVOLUCION À π ª π πã «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί τις πόρτες ρίξαν οι οχτροί κι εµείς γελούσαµε στις γειτονιές...» Νίκος Ξυλούρης Ãιλιάδες νεκροί, χιλιάδες όµηροι, 1619 αγνοού- µενοι. Μήπως, κύριε Χριστόφια, γι αυτούς ευθύνεται η Ε.Ο.Κ.Α. Β και ο Γεώργιος Γρίβας, όπως µας παρουσιάζετε τα πράγµατα εδώ και τόσα χρόνια; Μήπως τελικά η Τουρκία επιχείρησε «ειρηνικά» να επιβάλει την τάξη ως εγγυήτρια δύναµη; Είναι για µια διζωνική δικοινοτική οµοσπονδία που πέσανε τόσοι και τόσοι αντιστεκόµενοι στον τουρκικό ζυγό; Βέβαια, γράφω αυτά που γράφω χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω την εσχάτη προδοσία της χούντας (µήπως µε πουν και χουντικό) Στις 18 Ιουλίου διοργανώθηκε στο προεδρικό εκδήλωση για το «δίδυµο έγκληµα», µε οµιλητή τον Χριστόφια, ο οποίος διέκοπτε το λόγο του κάθε λίγο και λιγάκι για να δώσει την ευκαιρία να πουν κανένα µαχητικό σύνθηµα οι υπήκοοί του, τους οποίους πήρε εκεί, τους έδωσε και από µια κυπριακή σηµαία και τους δασκάλεψε να φωνάξουν και τα προβλεπόµενα συνθήµατα. «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ» Για όνοµα του Θεού, επέτειο της τουρκικής εισβολής έχουµε, όχι επαναπροσεγγιστική διάλεξη. «Ε.Ο.Κ.Α. Β - ΓΡΙΒΑΣ - ΟΛΟΦΟΝΟΙ» ηλαδή, οι Τούρκοι δεν είναι δολοφόνοι, ΡΕ (Βασιλιά) Χριστόφια; Ευτυχώς που υπάρχει κι ένα κοµµάτι της νεολαίας που ακολουθεί ακόµα την πορεία για τα οδοφράγµατα. Τα ερωτήµατα που προκύπτουν είναι ακόµη πολλά και βασανιστικά. Για πόσο καιρό ακόµη θα δίνουµε συγχωροχάρτι στην Τουρκία, η οποία συνεχίζει να µας κοροϊδεύει µε άριστη τεχνική; Για πόσο καιρό ακόµη θα κατηγορείτε τον Γρίβα και τους ενωτικούς για το αµερικανοκίνητο χουντικό πραξικόπηµα του Ιουλίου; Για πόσο καιρό ακόµη θα ζείτε µε την ψευδαίσθηση ότι η διζωνική δικοινοτική οµοσπονδία είναι λύση κι όχι µια συµφωνία που εξυπηρετεί τα συµφέροντα των µεγάλων δυνάµεων; Για πόσο καιρό ακόµη θα είναι σοβινιστικό να διαδηλώνεις µε ελληνικές σηµαίες στα οδοφράγµατα;.μπορει ΝΑ ΝΑΙ ΚΙ ΑΠΟ ΑΙΜΑ Γιάννης Ρίτσος Αλέκος Μιχαηλίδης π π ª ια χώρα και ένας λαός που αγωνίζονται χρόνια τώρα µε τεράστιες θυσίες, για να σταµατήσει µία από τις µεγαλύτερες αδικίες που έχει διαπραχθεί αυτόν τον αιώνα. Σήµερα, όλη η ανθρωπότητα επηρεάζεται βαθύτατα λόγω αυτής της αδικίας και ο αγώνας των Παλαιστινίων, παρόλα τα λάθη του, έρχεται να µας υπενθυµίζει όλους ότι ο αγώνας για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι και αγώνας προσωπικής επιλογής. Επιλογής ανάµεσα στο σκότος και το φως. Ας διαλέξουµε κι εµείς. Οι χάρτες αυτοί θα µπορούσαν άνετα να ισχύουν και για µας, ειδικά αν περάσει η λύση Χριστόφια Εγγλέζων. Στον Α βάλτε την χρονολογία 1960, στον Β 1974, στον Γ 2020 και στον Με το πράσινο είµαστε εµείς,οι Έλληνες, και πληθυσµιακά και εδαφικά. Ας κάνουµε, λοιπόν, τις επιλογές µας.

6 6 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÔappleÚ ÛÈÓÔ Ê ÏÏÔ Ο Πουργουρίδης δήλωσε ότι δε θέλει δηµοψήφισµα ξανά. Γιατί να θέλει άλλωστε; Ο άνθρωπος βρίσκεται σε διατεταγµένη υπηρεσία και δεν το κρύβει. Ενώ ο Αναστασιάδης και να θέλει δεν µπορεί να το κρύψει. Καλπάζει σε πελάγη ευτυχίας ο άνθρωπος! Καλά να πάθετε φίλοι Συναγερµικοί! Μα τι λέω, καλά να πάθουµε! Εδώ η Κύπρος χάνεται και το Η.ΚΟ. και η Ε..Ε.Κ. ερίζουν για τη σοσιαλδηµοκρατία. Η τρόµπα καλά κρατεί. Ο Χριστόφιας µάς τα έχει πρήξει για «λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους». Οι Κύπριοι είναι Έλληνες, βρεεε! Καλά, υπάρχουν και κάποιοι Τούρκοι και µερικοί Τουρκόσποροι. ιαλέξτε σε ποια κατηγορία θέλετε να ανήκετε. Ξεσπάθωσαν η «Αλήθεια», ο «Άστρα», ο Super Sport FM, ο Συλικιώτης, ο Τριµικλινιώτης και η ΚΙΣΑ κατά της «Κίνησης για τη σωτηρία της Κύπρου» και της «Κίνησης για το ευρωπαϊκό µέλλον της Κύπρου», γιατί διοργάνωσαν εκδήλωση διαµαρτυρίας κατά της λαθροµετανάστευσης που διοχετεύεται από την Τουρκία και του εποικισµού της Κύπρου. Θα παραξενευό- µουν αν δεν το καναν. Στα αχνάρια του ΣΥΡΙΖΑ, του Σηµίτη και του Προκόπη Παυλόπουλου... εν έχω τίποτα κατά των λαθροµεταναστών. Στη θέση τους ίσως και εγώ το ίδιο να έκανα. Καλό όµως δε θα ήταν να µη γίνουµε µειονότητα σ αυτόν τον τόπο; Μας φτάνουν οι αδερφοί µας από απέναντι. Ο διευθυντής του «Παρατηρητηρίου για τον Ρατσισµό και τη Ξενοφοβία στην Κύπρο», ρ Τριµικλινιώτης κατάγγειλε τους οµιλητές γιατί παραβιάστηκε η ιεθνής Σύµβαση για την εξάλειψη όλων των φυλετικών διακρίσεων. Ενώ η ιζωνική ικοινοτική Οµοσπονδία και το Σχέδιο Ανάν, όκτορά µου, είναι υπόδειγ- µα σεβασµού ανθρωπίνων δικαιωµάτων! Τους αµετανόητους ναινέκους ποιος θα τους καταγγείλει; Παρατηρητήριο για τον Ρατσισµό και τη Ξενοφοβία! Μήπως πρόκειται για µια ακόµα νεοταξική Μη Κυβερνητική Οργάνωση του Συστήµατος Σόρος; Μάριος Ρέπουσος ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 13 «ºÔ Ì È fiï Ù appleô ı Á ÓÔ Ó ÁÈ Ì Ó ˆÚ ÂÌ Ó» ºοβηθήκαµε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια γι αυτά που γίνονταν πίσω από τις πλάτες µας και αφορούσαν το µέλλον το δικό µας, των παιδιών µας, του τόπου, αλλά και του ελληνισµού γενικότερα. Ποιος ξεχνάει την απελπισία που ένιωσε όταν συνειδητοποίησε ότι για τόσα χρόνια οι πολιτικοί µας παραχωρούσαν υποχωρώντας κοµµάτια από την σάρκα και την ψυχή του τόπου µας; Ότι το σχέδιο Ανάν ήταν το αποτέλεσµα διαβουλεύσεων, συµφωνιών και προ πάντων παραχωρήσεων, υποταγµένων πολιτικών, οι οποίοι ουδέποτε πήραν λαϊκή εντολή να ξεπουλήσουν το κράτος µας, αντιθέτως είχαν δεσµευτεί να το προστατεύσουν; Φοβηθήκαµε! Ενεργοποιήθηκε το ένστικτο της εθνικής αλλά και της ουσιαστικής µας αυτοσυντήρησης! Σηκώσαµε ανάστηµα! Είπαµε όχι! Γλιτώσαµε! Προσωρινά απ ότι φάνηκε! υστυχώς! Αποτινάξαµε για πρώτη φορά µετά από χρόνια την ψυχολογία του ηττηµένου και νιώσαµε δυνατοί. Όµως και γι αυτό εφησυχάσαµε! Λάθος! Μεγάλο λάθος και µας βαραίνει όλους η ευθύνη! Οι εντός και εκτός εχθροί της πατρίδας µας είχαν αρκετό χρόνο, και όχι µόνο, να ετοιµάσουν την αντεπίθεσή τους. Και τα κατάφεραν! Τώρα προσπαθούµε να συνέλθου- µε από το πάγωµα και την καθήλωση που φέρνει ο τρόµος. Τρόµος, γιατί εµείς που µεγαλώσαµε σε Ακελικές οικογένειες ξέρουµε ότι πρέπει να ανησυχούµε. Αυτός ο χώρος, πέρα από την πολύ καλή οργάνωση, τις µεθόδους, τους µηχανισµούς, τους ψυχολογικούς εκβιασµούς, την ενοχοποίηση, έχει και... «ιδεολογία», η οποία αντιτίθεται στο έθνος και κατ επέκταση στην εθνική ταυτότητα. Προβάλλει ως µοναδική ταυτότητά µας την ταξική και πως, δήθεν, η ταξική πάλη είναι αρκετή για να ενώσει τους λαούς! Σε ποιο κόσµο; Σε ποια εποχή; Και σε ποια τάξη αλήθεια ανήκει η ηγεσία του Α.Κ.Ε.Λ.; Ποια η σχέση της µε τον σοσιαλισµό πέρα από την εκµετάλλευση του όρου; Ποιους ταξικούς αγώνες έχει κάνει τα τελευταία τριάντα χρόνια και βάλε η «αριστερή» ηγεσία του Α.Κ.Ε.Λ.; Σε ποια τάξη εισοδηµατιών ανήκει η «αριστερή» ηγεσία του Α.Κ.Ε.Λ.; Ποια η σχέση της µε το προλεταριάτο; Ποια η σχέση της µε τον «ένα εχθρό, τον ιµπεριαλισµό»; (Οι αγγλοαµερικάνοι είναι ιµπεριαλιστές;) Και ο καταπιεσµένος προλετάριος, του οποίου τα συµφέροντα «υπερασπίζεται» το Α.Κ.Ε.Λ., έχει ανάγκη από µια πατρίδα; Και αν ναι, πρέπει σ αυτή την πατρίδα να του παρέχεται ασφάλεια; Και αν δε του παρέχεται ασφάλεια και αν ο προλετάριος του Α.Κ.Ε.Λ. εκτός από την ταξική καταπίεση υφίσταται και την καταπίεση ενός ιµπεριαλιστή εισβολέα, δικαιούται να αντισταθεί και να διεκδικήσει τα δικαιώµατα του; (Εύλογες απορίες σύντροφοι και µη µου πείτε τα τετριµµένα σας, ότι δεν είµαι καλά πληροφορηµένη, ότι έχω παραπλανηθεί, ότι άλλοι µ έχουν επηρεάσει. Το ξέρω ότι θεωρείτε πως µόνο τα φωτισµένα µυαλά των συλλογικών οργάνων του Α.Κ.Ε.Λ. ξέρουν να σκέφτονται αυτοβούλως.) Κάποιοι από µας που µεγαλώσα- µε σε Ακελικές οικογένειες και καταφέραµε να κρατήσουµε τις αξίες της αριστεράς, αυτές της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ξέρουµε ότι ποτέ δεν πρέπει να πειθαρχούµε σε καµιά µορφή καταπίεσης! Όπως υπάρχουν καταπιεσµένοι άνθρωποι, υπάρχουν και καταπιεσµένα έθνη και ποτέ δεν ήταν ίδιον της αριστεράς η υποταγή. Αντιθέτως! Ξέρουµε, επίσης, ότι οι λαοί, για να µπορέσουν ν αντισταθούν σε όποια µορφή καταπίεσης, έχουν ανάγκη από την ενότητα που τους παρέχει η συλλογική ταυτότητα, αυτό δηλαδή που ονοµάζεται έθνος. Αυτή η συλλογική ταυτότητα, η εθνική καλύτερα, είναι, όπως έχει διδάξει και η ιστορία, το πιο δυνατό όπλο που έχουν οι λαοί στις δύσκολες στιγµές τους. Γιατί οι σύντροφοι θέλουν να µας αφοπλίσουν; Ποιοι πρώτοι πολέµησαν την εθνική µας ταυτότητα; Ποιοι πρώτοι επιτέθηκαν στη γλώσσα, την ιστορία και στα εθνικά µας σύµβολα; Γιατί οι «διεθνιστές» του Α.Κ.Ε.Λ. ταυτίζονται µε τους ιµπεριαλιστές πρώην αποικιοκράτες; Γιατί ξαναµπήκαν στο στόχαστρο αυτά που έχουν συµβάλει στην ύπαρξη και επιβίωση µας; Θα ξεπεράσουµε το «πάγωµα», σύντροφοι, και θα µας βρείτε πρώτους µπροστά σας! Γιατί εµείς είµαστε περήφανοι για την ελληνική µας ταυτότητα και γιατί αυτός ο τόπος δε σας χαρίστηκε για να τον παραχωρήσετε σε κανένα ξένο! Γιατί γνωρίζουµε ότι οι «διεθνιστικές» σας θέσεις ένα στόχο εξυπηρετούν, την παγκοσµιοποίηση και την ολοκληρωτική επικράτηση του καπιταλισµού! Και γνωρίζουµε επίσης ότι, ναι και θα καθοδηγηθείτε και θα συνεργαστείτε µε τους αγγλοαµερικάνους, γιατί δεν υπάρχει µεγαλύτερος έρωτας και εξάρτηση από κανένα, όσο από αυτόν που ήταν πάντα η άλλη πλευρά του ίδιου νοµίσµατος. Μ. ª ια µέρα ένας γριβικός ξυλοκόπος από την Κακοπετριά, εκεί που πελεκούσε ένα κορµό δίπλα σ' ένα ποτάµι, του φεύγει το τσεκούρι και πέφτει µέσα στο θολό νερό. Μεγάλη η ζηµιά και τον είχαν πάρει σχεδόν τα κλάµατα, όταν εµφανίζεται ο Κύριος και τον ρωτάει: «Γιατί κλαις;» Ο ξυλοκόπος τού λέει για το τσεκούρι, ο Κύριος βυθίζεται στο ποτάµι και, όταν ξαναεµφανίζεται, κρατάει ένα χρυσό τσεκούρι: «Αυτό είναι το τσεκούρι σου;» τον ρωτάει. Ο ξυλοκόπος απαντάει: «Όχι!» Ο Κύριος ξαναβυθίζεται και εµφανίζεται µε ένα ασηµένιο τσεκούρι: «Αυτό είναι το τσεκούρι σου;» ρωτάει. Ο ξυλοκοπος: «Όχι!» Τρίτη βουτιά ο Κύριος και βγαίνει µε ένα σιδερένιο τσεκούρι: «Μήπως, αυτό είναι το τσεκούρι σου;» - Ναι! Ο Κύριος χάρηκε για την τιµιότητα του ξυλοκόπου και του χάρισε ΚΑΙ τα άλλα δυο πολύτιµα τσεκούρια. Ο ξυλοκόπος γύρισε σπίτι του πασιχαρέστατος... Μετά από καιρό, καθώς έκαναν βόλτα µε τη γυναίκα του άκρη - άκρη στο ποτάµι, τρώει αυτή µια γλίστρα και παρ την µέσα. Ο ξυλοκόπος, που δεν ήξερε µπάνιο, το ριξε στο κλάµα, οπότε να σου πάλι ο Κύριος: «Γιατί κλαις;» - Κύριε, η γυναίκα µου έπεσε µέσα στο ποτάµι! Ο Κύριος ρίχνει µια βουτιά και βγαίνει µε την Γιώτα Κουφαλίδου: «Αυτή είναι η γυναίκα σου;» «Ναι, ναι!» φώναξε ο ξυλοκόπος. Ο Κύριος έγινε έξαλλος: «Τι λες, ρε ψεύτη του κερατά!» Λέει ο ξυλοκόπος: «Συγχώρεσέ µε, Κύριε... πρόκειται για παρανόηση... Αν έλεγα "όχι" στην Γιώτα Κουφαλίδου, µετά θα µου έβγαζες την Βάνα Μπάρπα... κι αν έλεγα "όχι" και σ αυτήν, µετά θα µου έβγαζες τη γυναίκα µου... Εγώ θα έλεγα ναι... και θα µου τις έδινες και τις τρεις... αλλά, Κύριε, εγώ είµαι ένας φτωχός ξυλοκόπος, πώς να τις συντηρώ ΤΡΕΙΣ γυναίκες;... Γι αυτό είπα "ναι"!» Το ηθικό δίδαγµα της ιστορίας είναι ότι όποτε ένας άντρας λέει ψέµατα, το κάνει για κάποιο αξιοπρεπή και συνετό λόγο!

7 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 7 OÈ appleúôûˆappleèî ÌÔ Ì ÚÙ Ú Â ÁÈ ÙÔ ÚfiÏÔ ÙÔ A.K.E.. ÛÙÔ appleú ÍÈÎfiappleËÌ ÙÔ 1974 Ô Î ÌÂÓÔ Ùfi Í Ó ËÌÔÛÈ ÂÙ È ÁÈ Ó Ô Ó ÔÈ appleèô ÌÈÎÚÔ Ì Ó ÁÓÒÛÙ ÙË Ú ÛË ÙˆÓ «ÁÂÓÓ ˆÓ» ÓÙÈappleÚ ÍÈÎÔappleËÌ ÙÈÒÓ ÈÎÒÓ T ο πραξικόπηµα της 15ης Iουλίου 1974 δεν ήτο ένα στιγµιαίο γεγονός. Προετοιµάζετο από καιρό, έχει τις ρίζες του από την πραξικοπηµατική κατάληψη της εξουσίας στην Eλλάδα από τους Συνταγµατάρχες την 21η Aπριλίου Ένας από τους βασικούς στόχους που ανέθεσαν στους πραξικοπηµατίες της Eλλάδας, οι Aµερικανοί κατά κύριο λόγο, ήτο η λύση του Kυπριακού να είναι τέτοια που να εξυπηρετεί τα στρατηγικά και οικονοµικά τους συµφέροντα, όχι µόνο στην Kύπρο αλλά σε ολόκληρη την περιοχή. Mε την άνοδο στην εξουσία των δικτατόρων της χούντας και µε την καθοδήγηση και υποστήριξη των Aµερικανών άρχισαν να οργανώνονται, να ενισχύεται η δράση των χουντικών στοιχείων που στρέφονταν ενάντια στη νόµιµη κυβέρνηση του Mακαρίου, που ήτο το κύριο εµπόδιο για την εφαρµογή τέτοιας λύσης που θα ήταν αντίθετη µε τα συµφέροντα του λαού. Mε πατριωτικά συνθήµατα και µε πολλές υποσχέσεις, κατόρθωσαν οι χουντικοί να ιδρύσουν την EOKA B, που τη χρησιµοποίησαν σε παράνοµες ενέργειες. Eκείνο το διάστηµα πρέπει να αναφέρουµε ότι, παρόλο που το A.K.E.Λ. καταδίκαζε την παρανοµία, εντούτοις περιοριζόταν, βασικά, φραστικά αυτή η καταγγελία, για το θεαθήναι, ενώ στην πραγµατικότητα µε τους υπεύθυνους της Aθήνας, της φασιστικής δικτατορίας, που ενεργούσαν, υποστήριζαν, οργάνωναν το ενδεχόµενο πραξικόπηµα, τηρούσαν στάση ανοχής, που ήτο σε βάρος του αγώνα του λαού µας. Θυµούµαι πολύ καλά ότι το A.K.E.Λ. εµπόδιζε το δηµοσιογραφικό του όργανο, τη «Xαραυγή», να µιλά και να γράφει για τους "µαύρους" συνταγµατάρχες της Aθήνας, για να µην τους προκαλούν, όπως έλεγε ο µακαρίτης Γ.Γ. του A.K.E.Λ. Παπαϊωάννου και ο υπεύθυνος της επαγρύπνησης, µακαρίτης Γιάννης Kατσουρίδης. Eκεί που θα έγραφε η «Xαραυγή» για τους πραξικοπηµατίες της Eλλάδας, έπρεπε να ήταν αρκετά προσεχτική και, παρόλες τις οδηγίες του καθοδηγητικού πυρήνα του A.K.E.Λ., εξαιτίας της ύπαρξης γνήσιων δηµοκρατικών πατριωτών συντακτών της, παρέβαιναν τις εντολές του και δηµοσίευαν κριτικές αυστηρές για τη χούντα των Aθηνών και το ρόλο της στην Kύπρο. Oρισµένα, αλλά βασικά δεδοµένα αποδεικνύουν ότι το A.K.E.Λ. δεν αγωνίστηκε ενάντια στην κύρια αιτία για το πραξικόπηµα στην Kύπρο, δηλαδή τη χούντα των Aθηνών που τα πλοκάµια της έφταναν στην Kύπρο, αλλά σε ορισµένες περιπτώσεις συνεργάστηκε µαζί της. Στο µητρώο της Oµόνοιας, το πρώτο µέλος της ήταν ο Aσλανίδης, ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήµατος στην Eλλάδα. H φωτογραφία του ήταν αναρτηµένη στους τοίχους της Oµόνοιας. Όταν ήρθε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος στην Kύπρο, οι πρώτοι που πήγαν στη δεξίωση τού Προεδρικού ήταν η ηγεσία του A.K.E.Λ., ενώ άλλοι πολιτικοί παράγοντες απέφυγαν να πάρουν µέρος. Όταν εγίνοντο διαδηλώσεις από µέρους των οµάδων Λυσσαρίδη ενάντια στη Xούντα, ο επαγρυπνητής του A.K.E.Λ., µακαρίτης Kατσουρίδης, από µέρους της ηγεσίας του A.K.E.Λ. έδιδε οδηγίες να παν τα στελέχη της επαγρύπνησης να διαλύσουν τη διαδήλωση, γιατί είναι προβοκάτσια που στήνει ο γιατρός, ενώ τότε οι αγωνιστές έτρωγαν ξύλο από χουντικούς, παρακρατικούς κι αυτό δείχνει ότι έπαιζαν, οι επαγρυπνιστές του A.K.E.Λ., το παιχνίδι των χουντικών. H χούντα απειλούσε το Mακάριο ότι θα εφαρµόσει πικρά µέτρα εναντίον του εάν δε δεχτεί τις προτάσεις της σε ζητήµατα που είχαν σχέση µε την ύπαρξη του κράτους µας και τη λύση που επεδίωκε. Eπειδή η Kυβέρνησή µας δεν εγίνετο πειθήνιο όργανο της χούντας, µε την ενεργό καθοδήγησή της η παρανοµία ενέτεινε τη δραστηριότητά της και όλα έδειχναν ότι, µετά τις αποτυχηµένες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον του Mακαρίου, θα έφταναν µέχρι του σηµείο να τον ανατρέψουν και ένοπλα µε πραξικόπηµα. Tο A.K.E.Λ. κατάγγελλε και προειδοποιούσε για το επερχόµενο πραξικόπηµα, και ότι ήτο έτοιµο ν αγωνιστεί µε το λαό για την αποτροπή του. Aυτό το έκανε για το θεαθήναι, για τα µάτια του κόσµου. Στην πραγµατικότητα δεν πίστευε ότι θα γίνει πραξικόπηµα, εξού και δεν πήρε τα ανάλογα µέτρα, ούτε αγωνίστηκε ενάντια στο πραξικόπηµα. Πιάστηκε στον ύπνο και δεν ήξερε τι έκανε. Άλλο πράγµα είναι ότι κάποιοι από το A.K.E.Λ., ασύνδετα και ανοργάνωτα, αγωνίστηκαν µε δική τους πρωτοβουλία ενάντια στο πραξικόπηµα. Σε συνεδρίες, τότε, της Kεντρικής Eπιτροπής του A.K.E.Λ. ο Γ.Γ. του A.K.E.Λ., Παπαϊωάννου, µας διαβεβαίωνε ότι ο Mακάριος ίδρυσε το Eφεδρικό για να πολε- µήσει την παρανοµία και να προστατέψει το κράτος και ότι κι εµείς σαν A.K.E.Λ. τού δώσαµε κατάλογο από ανθρώπους που θα ήταν ένοπλοι και µαζί µε τις δυνάµεις του κράτους θα αντιµετώπιζαν όλους τους κινδύνους και το ενδεχόµενο πραξικόπηµα. Kαλούσε τότε ο Mακάριος το A.K.E.Λ. να δώσει άνδρες, παιδιά, που θα κατατάσσονταν στο Eφεδρικό για να υπερασπίσουν τη ηµοκρατία, όπως µας είπε ο Γ.Γ. του A.K.E.Λ. Παπαϊωάννου. Στις συνεδρίες των οργάνων του A.K.E.Λ. τονίστηκε ότι πρέπει να δώσου- µε το παράδειγµα πρώτοι εµείς, τα στελέχη, στέλλοντας τα παιδιά µας στο Eφεδρικό. Πρέπει να λεχθεί ότι κανένα από τα µέλη της κεντρικής επιτροπής του A.K.E.Λ., εκτός ενός, έστειλε το γιο του στο Eφεδρικό. Πιστεύω ότι είναι ζήτηµα ηθικής τάξης, και όχι για τίποτε άλλο, εάν πω ότι το µέλος της Kεντρικής του A.K.E.Λ. που έστειλε τον γιο του στο Eφεδρικό ήµουν εγώ. Eπανειληµµένα ρωτούσαµε πού είναι ο γιος των Kατσουρίδη, Πέτα, Xρίστου, του Mιχαηλίδη και άλλων στελεχών, που είναι µέλη του πολιτικού γραφείου. εν τους έστειλαν στο Eφεδρικό. Oύτε απαντούσαν. Eνώ σήµερα αυτοί, εννοούµε τα παιδιά τους, βρίσκονται στην καθοδήγηση του A.K.E.Λ. και µάλιστα φαίνονται ότι είναι µεγάλοι καθοδηγητές και πατριώτες. Kατηγορούν άλλους και πραξικοπηµατολογούν, ενώ δεν έδειξαν την παραµικρή γενναιότητα ν αντισταθούν την ώρα που τους καλούσε η πατρίδα. O Oυµπέρτο Έκο, ένας από τους µεγάλους Iταλούς συγγραφείς, είπε, και ταιριάζουν σ αυτούς και στην ηγεσία του A.K.E.Λ., λόγια προφητικά που παραµένουν στην ιστορία: «Eκνευρίζοµαι να παίρνω µαθήµατα πατριωτισµού από ανθρώπους, που οι ίδιοι δεν έχουν εκτελέσει τις υποχρεώσεις τους προς την πατρίδα». H ηγετική οµάδα του A.K.E.Λ. µε τους Παπαϊωάννου - Kατσουρίδη διέδιδαν ότι δε θα γίνει πραξικόπηµα στην Kύπρο, γιατί η Aγγλία έχει συµφέροντα εδώ, το πραξικόπηµα θα είναι αµερικάνικης έµπνευσης και έχουν διαφορές ανάµεσά τους και θα το εµποδίσει. Mετά την επιστολή Mακαρίου προς Γκιζίκη, λίγες ηµέρες πριν από το πραξικόπηµα, η διαίσθηση του λαού έλεγε ότι ετοιµαζόταν πραξικόπηµα ενώ το A.K.E.Λ., η ηγεσία του, είχε άλλην άποψη. Tην Παρασκευή, έγινε επαρχιακή σύσκεψη στελεχών µε τριακόσιους παρόντες µε θέµα το Kυπριακό. Οµιλητής ήτο ο Γ.Γ. του A.K.E.Λ. E. Παπαϊωάννου. Στη σύσκεψη µε στοµφώδη τρόπο δήλωνε πως δε θα γίνει πραξικόπηµα, γιατί ο σοβιετικός στόλος είναι έξω από τη Mεσόγειο. Kαι δε θα αυτοκτονήσουν οι επίδοξοι πραξικοπηµατίες. Tην Kυριακή, 14 Iουλίου τη νύκτα, κατά τις έντεκα η ώρα, στη γιορτή της Π.O.Γ.O. ήρθαν τρία παιδιά του Eφεδρικού, µε βρήκαν και µου είπαν ότι «το πρωί, 15 Iουλίου, στις 8.20 θα γίνει πραξικόπη- µα, µας το είπαν αξιωµατικοί της EΛ. Y.K.» και µας είπε να ειδοποιήσου- µε το Mακάριο να παρθούν µέτρα «γιατί θα σας κόψουν να κοιµάστε». Πήγαµε, βρήκαµε τον Kατσουρίδη µε τους εφεδρικούς και του είπαµε να ειδοποιηθεί ο Παπαϊωάνου και ο Mακάριος για να πάρουν µέτρα. Mας είπε ότι δε θα γίνει και διασκεδάστε στο χορό της Π.O.Γ.O. ήσυχα χωρίς άγχος. Έφυγα από τη γιορτή της Π.O.Γ.O. Πήγα σπίτι και όλη νύκτα δεν έκλεισα µάτι, γιατί ανησυχούσα. Πήγα νωρίς το πρωί κατά τις 6.30 στα γραφεία της Eπαρχιακής του A.K.E.Λ. και περί- µενα να έρθουν τα µέλη της επαρχιακής γραµµατείας να τους κατατοπίσω. Ήρθαν τα µέλη της, ο Πέτας (Επαρχιακός Γραµµατέας), ο Σπύρου (Βοηθός Γραµµατέας), ο Xρ. Tζιονής (Υπεύθυνος της Eπαγρύπνησης) και ο Xαραλάµπους (Υπεύθυνος της υπαίθρου). Άρχισα να τους κατατοπίζω τι έγινε τη νύκτα και ήρθε ο µακαρίτης ο Xαµπής, στέλεχος του A.K.E.Λ. Kαϊµακλίου, και µας είπε ότι έχει την πληροφορία από το γιο του ότι τα τανκς της Aθαλάσσας βγαίνουν τώρα για πραξικόπηµα. Eίπα ότι πρέπει να πάει ο επαρχιακός γραµµατέας Πέτας να κατατοπίσει την Kεντρική Γραµ- µατεία και αυτός δεν πήγαινε, φοβόταν, ούτε οι άλλοι πήγαιναν. Πήγα εγώ, βρήκα τους Παπαϊωάννου, Kατσουρίδη, Xαµπή Mιχαηλίδη και τους ανέφερα τις πληροφορίες, και της νύκτας και του πρωινού. O Παπαϊωάννου µε έναν άξεστο τρόπο µού είπε «εννά κάτσουν πάνω, δε θα κάνουν πραξικόπηµα». O Kατσουρίδης είπε ότι είναι γελοίο να κάνουν µέρα πραξικόπηµα, ο δε Xαµπής Mιχαηλίδης είπε να ειδοποιήσουµε τους Tοµπάζο και Mακάριο. Mε έδιωξαν οι Παπαϊωάννου, Kατσουρίδης και µου είπαν να πάω στη δουλειά µου, ενώ τους τόνιζα να ειδοποιηθεί ο Mακάριος για να κληθεί ο λαός να υπερασπίσει τη ηµοκρατία από τους πραξικοπηµατίες. Έφυγα, πήγα στα γραφεία της Eπαρχιακής και άρχισα να κατατοπίζω την επαρχιακή γραµµατεία. Σε λίγο, 8.20, άρχισαν οι εκρήξεις βοµβών, το πραξικόπη- µα. «Oρίστε» τους είπα, «τι κάνατε και δεν προλάβαµε το πραξικόπηµα, έχετε ευθύνες. Tώρα πού θα πάµε;" ρωτώ τον Πέτα. «Όπου νοµίζετε, όπου θέλετε». «Mα είπατε ότι υπάρχουν τόποι που εκ των προτέρων βρήκε η Eπαγρύπνηση». Όλα τα στελέχη - µέλη της Kεντρικής Γραµµατείας πήγαν στις πρεσβείες σοσιαλιστικών χωρών και κρύφτηκαν. Eίναι ηλίου φαεινότερον ότι είναι µεγάλες οι ευθύνες της ηγεσίας του A.K.E.Λ. για το πραξικόπηµα και ότι δεν πρέπει να πραξικοπηµατολογεί για µικροκοµµατικούς σκοπούς. Πρέπει να κάµει αυτοκριτική η ηγεσία του A.K.E.Λ. και να δει τις ευθύνες της για να αντλήσει διδάγµατα. Mετά έγινε σε πέντε µέρες από το πραξικόπηµα η τουρκική εισβολή µε τα γνωστά επακόλουθα που έφεραν στον τόπο µας. H ηγετική οµάδα του A.K.E.Λ. χάρηκε γιατί έγινε η τουρκική εισβολή, παρόλο που την καταδίκασε φραστικά µε ανακοίνωσή της. Xάρηκε και συχνά έκανε δεξιώσεις, γιατί γλίτωσαν τη δολοφονία των στελεχών τους από τους πραξικοπηµατίες. Γι αυτό το ζήτη- µα θα µιλήσουµε προσεχώς. Λάζαρος Σκαλιστής, πρώην µέλος της K.E. του A.K.E.Λ. 12/07/1998 ÃˆÚ ÙÈÎÔÓ Â Ó È Να έσιεις τταττού πάνω που το βουλλίν. Να µεν ιξέρεις ίνταµπον το βουλλίν. Να σου αρέσκουν οι γαρίδες. Να ανακάλυψες εσχάτως το κλέφτικο τζιαι να πηαίννεις κάθε δεκαπέντε στον Κυριάκο στην Παλλουρκώτισσα ή στον Πρόσφυγα. Να έσιεις πιο φτηνό κινητό που τα κοπελλούθκια σου. Να θέλει η γεναίκα σου παγωτόν Χάαγκεν Νταζ, τζι εσύ να της λαλείς (τάχα µου αστείον) «είσιες τζιαι στο χωρκόν σου Χάαγκεν Νταζ, µάνα µου;» τζιαι µετά να πηαίννεις να το φέρνεις. Να θέλει η γεναίκα σου παγωτόν Χάαγκεν Νταζ, τζι εσύ να της λαλείς (τάχα µου αστείον) «είσιες τζιαι στο χωρκόν σου Χάαγκεν Νταζ, µάνα µου;» τζιαι τζιείνη να σου απαντά «εσύ είσιες τζιαι στο χωρκόν σου Cohiba;». Τζιαι µετά να πηαίννεις να το φέρνεις. Να τρώεις ελιές που, αντί για κοκκόνα, έχουν µέσα αθάσιν ή κοµµάτιν πιπεριάς. Να φορείς µαγιό που φτάνει ως το γόνατον. Να µεν κρέµεται τίποτε που το καθρεφτάκιν του αυτοκινήτου σου, αλλά να κρέµεται που το τραφικέιτορ καρτελλούα που γράφει «επόµενη αλλαγή λαδιού». Να µεν αφήνεις τον κόσµο να καπνίσει µες το αυτοκίνητο σου. Να µεν αφήνεις τον κόσµο να καπνίσει µες στο σπίτι σου τζιαι να τον βκάλλεις στην βεράντα. Να καπνίζουν ούλλη νύχτα οι ξένοι σου στη βεράντα τζιαι µόλις φύουν να λαλείς του αντρός σου, «εν τουµάνι δαµέσα». Να καλλιείς κόσµο έσσω σου τζιαι, αντί να τους ταΐσεις κανονικόν φαΐ να τους διάς φίνγκερ φουντ. Να βκάλλεις τα κοπελλούθκια σου άλλα ονό- µατα που τζιείνα των γονιών σου τζιαι των πεθθερικών σου. Να µεν έφαες ποττέ σου ζαλατίνα. Να έφαες ζαλατίνα µόνο µια φορά τζιαι να την ενακάτσιασες. Να είσαι πάνω που 20 χρονών τζιαι να φορείς σιδεράκια. Να µεν θωρείς Γιουροβίζιον, αλλά να ρωτάς την εποµένη στη δουλειά ίντα θέσην ήρτεν η Κύπρος ή η Ελλάδα. Να νοµίζεις ότι το τραούδιν που στέλνει η Κύπρος στην Γιουροβίζιον εν πάντα το σιειρόττερον που ούλλα. Να µεν ιβκαίννεις έξω µε φιλενάδες σου την µέρα της γυναίκας. Να κάµνεις ότι εν σε κόφτει ο Άγιος Βαλεντίνος, αλλά αν δεν σου κάµει δώρον ο άντρας σου να χτιτζίαζεις που µέσα σου τζιαι να µεν του κάθεσαι για κανένα µήνα. Να λαλείς τα κατεχόµενα «τούρτζικα». Να µεν πηαίννεις στα κατεχόµενα άµπα τζιαι µάθει το κανένας τζιαι νοµίσει ότι επήες να ψουµνίσεις. Να χτιτζιάζεις που λόγω του Παγδατή «εµάθαν µου τζιαι οι Κυπραίοι το ττένις». Να παίζεις σκουός στο Αθλητικό κέντρο της Τράπεζας Κύπρου. Να λαλείς της µάνας σου ότι εν να πάεις για σκουός στην Τράπεζα Κύπρου τζιαι τζιείνη να σου λαλεί «πρόσεχε, γιε µου, να µεν σου φάσιν τα ριάλια σου». Να πηαίννεις στο δρόµο για την Πάφο τζιαι έξω που τη Λεµεσό να γυρίζεις τζιαι να λαλείς της γεναίκας σου «έκοψεν το ο νους τους να φύουσιν τα ραουνταµπάουτ», τζιείνη να µεν απαντά τζιαι να τελειώνεις τη συζήτηση «µαννοκυπραίοι». Να λαλείς όπου κάτσεις τζι όπου βρεθείς «την Κύπρον ελέγχουν την οι Ρώσοι». Να ξέρεις προσωπικά έναν τουλάχιστον γκέι. Να αποκαλείς τους ππούστηες γκέι. Άµα ππέσει κουβέντα για οµοφυλοφιλία να λαλείς «εν έχω τίποτε µε τους γκέι, µάλιστα έχω πολλούς φίλους γκέι» τζι ας µεν έσιεις.

8 8 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 ıı Ì ÛÙÂ... Το ντρινγκ ντρινγκ που εκάµναν τα παλιά τηλέφωνα; Που δεν είχαµε τηλεχειριστήρια; Που δεν είχαµε µακτόναλτς; Που εθέλαµεν να πάµε πίσω στα χωρκά µας; Που ενοµίζαµεν ότι τα σπίθκια µας στα κατεχόµενα ήταν πολλά µεγάλα; Που τα κατεχόµενα ελαλούσαµεν ότι τα κρατούν οι Τούρτζιοι; Που ακούαµε που το ράδιο τους άθλιους; Που το καλοτζιαίρι ενύχτωνεν αργά τζιαι επαίζαµε πιο πολλές ώρες; Που δεν εθωρούσαµε τηλεόραση; Που έβρεσιεν; Που είχαµε λάντες για κάµποσες µέρες µες στα χωράφκια; Που είσιεν χωράφκια; Που επαίρναµε δίχτυ µαζί µας για να βάλου- µε µέσα το ψούµνισµα του µπακάλη; Που δεν είχαµε υπεραγορές; Που είχαµεν µπακκάλληες που πολλοί ήταν κλέφτες τζιαι κάποτε επουλούσαν µας αφκά βούρκα; Που οι κορούες οι δεκαεξάχρονες εβάλλαν που κάτω που τα σσιέλλια τους έναν καθρεφτούιν για να δουν το πουττίν τους; Που τους έφηβους µίσιη µου εν τους αρέσκαν οι κορούες; Που άµαν κανένα παλιόπαιδο ελάλεν «γαµώ την αρφήν σου» ήταν casus belli; Που οι αριστεροί ήταν εναντίον των Αµερικάνων; Που εµετρούσαµεν την πουλλούν µας µε την ρίγα; Που εκάµναµεν κακκά µας τζιαι είχαν µέσα τους έναν σκουλουκούιν που το ελαλούσαν ταινία τζιαι εβκάλλαµεν το µε το ξυλούιν τζιαι εσκοτώναµεν το; Που οι γιαγιάες µας εξέραν ολόκληρα ποιήµατα πόξω τζι απαγγέλλαν τα καλλίττερα που την Παξινού; Που ούλλοι εξέραµεν το «Πάτερ Ηµών» τζιαι το «Πιστεύω εις έναν Θεόν» τζιαι άµαν εν το έξερες ελαλούσαµεν ότι είσαι Τούρκος; Που άµαν ήµαστε µιτσιοί τζιαι εθέλαµεν να κατουρήσουµεν εσταµάταν το λεωφορείο τζιαι η µάνα µας εκατέβαζεν µας στην άκρη της στράτας τζιαι εκατέβαζεν το βρακούιν µας τζιαι εκράταν την πουλλού µας που πίσω µας τζι εµείς εκατουρούσαµεν τζιαι ύστερα ανεβαίνα- µεν στο λεωφορείο τζιαι εσυνεχίζαµεν το ταξίδι µας στο Βαρώσι; (Αυτήν τη σκηνή των παιδικών µας χρόνων την λατρεύω. Την έχω αποτυπώσει στο µυαλό µου και δεν µε έχει εγκαταλείψει ποτέ. Από τα νεανικά µου χρόνια ήθελα σε κάποια ταινία να την καταγράψω. Ο Θεός δεν µε αξίωσε να κάνω ταινίες. εν πειράζει, µοιράζοµαι αυτήν την ωραία εικόνα µαζί σας γραπτώς. Κάτι είναι κι αυτό.) Αθθυµάστε που επηαίνναµεν στον καραγκιόζη τζιαι το εισιτήριον ήταν έναν αφκόν τζιαι άµαν ήσουν κάτω των έξι χρονών εδίας το αφκόν τζιαι εδιούσαν σου ρέστα έναν αφκόν του πεζουνιού; (Αυτό δεν είναι αλήθεια. Το λέω όµως τακτικά σε διάφορες παρέες νέων και εντυπωσιάζει όλους και κάπως ευφραίνει τις καρδιές ολονών, οπότε επιτρέψετέ µου να συνεχίζω να το λέω και ας είναι ψέµα.) Που άµαν ελάλεν κανένας µιτσής «κοτόπουλον» εζαοθωρούσαµεν τον επειδή µόνον τα µαµµόθρεφτα εξέραν τες όρνιθες ως κοτόπουλα; ÙÚÈ ÔÁÓˆÛ : È «apple ÎÏ Â» ÙÔ ÚˆÙ Ú ρωταράς, ήλιος του Ιούλη, ξανθή άµµος, θάλασσα σχεδόν λάδι και στον βυθό η τέλεια συναρµογή των πολυγώνων µε το φωτεινό περίγραµµα. Ο Θεός αεί γεωµετρεί. Βουτιά στα προκλητικά νερά και η αίσθηση του αλµυρού νερού που εισχωρεί διακριτικά στα ρουθούνια αρκεί για να ξεκινήσει ένα τρελό ριπλέι της ζωής µου! Βαβυλάς 1965, το χωριό ηλεκτροδοτείται από την Πέρκινς του κυρίου Γιώργου ο οποίος έχει και το εστιατόριο που δεσπόζει του µικρού κόλπου. Καλοκαιρινές διακοπές µε τον απόηχο των βοµβαρδισµών του '64 στη Τηλλυρία να προκαλεί ακόµη ανησυχίες στα βόρεια παράλια και οι γονείς να συζητούν για τα χάλια της Ελλάδας που αλλάζει πρωθυπουργούς κάθε 10 µέρες. Τσιριµώκοι, Νόβες, Παρασκευόπουλοι, Στεφανόπουλοι µε αφήνουν αδιάφορο ενώ αποσβένω το πρώτο µου ποδήλατο, ένα µαύρο Ράλλι, µε δροµολόγια των 4 χιλιοµέτρων Βαβυλάς-Βασίλεια-Βαβυλάς. Σε µια από τις διαδροµές αποτυπώνονται ανεξίτηλα στην µνήµη µου τα φοβισµένα έτσι µου φανήκανε- µάτια του τράγου που τον τράβαγε ο τοπικός κρεοπώλης για να τον µετατρέψει σε κλέφτικο πίσω από ένα µισοχαλασµένο µαντρότοιχο. Τα πρωινά περνούν µε µακροβούτια από την µια άκρη του ορµίσκου ως την άλλη. Οι ντόπιοι, που αποκαλούν τους Χαµπήδες Σιαµπήδες µε δασύ σίγµα- θέλουν κι' άλλες αποδείξεις για την κολυµβητική µου δεινότητα: «...Πάει σου να πιάεις άµµο που την τρύπαν;...». Η «Τρύπα» είναι µεν τρο- µακτική αλλά το βάθος της µικρό για τις τότε επιδόσεις µου. Βουτώ και µαγεύω τους αθώους χωριάτες! Με αποδέχονται: Ο χωραΐτης δεν είναι βούτυρος. Γίνοµαι ένα µε αυτούς, κάνω ακόµα και παγωµένο ντους µε το βουνίσιο νερό της βρύσης που καταλήγει στην µικροσκοπική παραλία. Σε διπλανό σπίτι παραθερίζει και ο συµ- µαθητής µου από τον Λυκαβηττό, ο Σάββας. Τις ώρες που δεν µαστορεύει κάποια «εφεύρεση» µονοµαχούµε µέχρι τελικής πτώσεως στο τάβλι και στο σκάκι. Οι εξάρες εναλλάσσονται µε τα ναπολεόντεια. Επίδοξοι µικροί Φίσερ εν Βαβυλά! Καίει ο ήλιος! Ξανά βουτιά και περνώ κάτω από τα πόδια των παιδιών µου. Σκέτος βατραχάνθρωπος, µε κοροϊδεύουν! εν ανταποδίδω, το µυαλό µου ξαναπετάει , Αµµόχωστος, Νοικιάζουµε διαµέρισµα σε πολυκατοικία πάνω στην θάλασσα! Παγκόσµιο Κύπελλο από το ΡΙΚ σε ασπρόµαυρη µαγνητοσκόπηση 2 µέρες µετά. Ο Πελέ τραυ- µατίζεται, η Βραζιλία καταστρέφεται Έχει αποκληθεί «χρυσή βροχή» κι ακόµα «υγρός χρυσός» (liquid gold). Ο λόγος για τα ούρα εξαιτίας της αναγνωρισµένης ποτιστικής τους για τα φυτά αξίας. Αυτά τα φυτά όµως, παρότι σκοπός τους είναι ακριβώς να υποδέχονται την «χρυσή βροχή» των επισκεπτών, δεν πρόκειται να µεγαλώσουν ή να καρποφορήσουν ως αποτέλεσµα του ευεργετικού τακτικού ποτίσµατός τους. Πρόκειται για την ιδέα ιδιοκτήτου Κέντρου Κηπουρικής (Garden Centre) στο Lancashire, Barton Grange Garden Centre, να κατασκευάσει ουρητήρια στο σχήµα ανθέων, ώστε να αποδείξει στους επισκέπτες τον υψηλό πολιτισµό του ανθοκοµείου του και να ικανοποιήσει και την Cloacina γιαγιά του που πάντα πίστευε ότι η ποιότητα των ουρητηρίων, cloacae, είναι µέτρο του πολιτισµού ενός τόπου. Κάλεσε λοιπόν τον αµερικανό γλύπτη Clark Sorensen να κατασκευάσει ουρητήρια στο σχήµα ανθέων, υακίνθων, µ Ï Û ʈÙÔÁÚ Ê ÙÔ appleôı - Ï ÛÛÈ «Ú apple» ÚÈÛÎfiÙ Ó ÛÙËÓ Ó ÙÔÏÈÎ ÎÔÚ Ê ÙÔ ÎÔÏapple ÛÎÔ, appleâú appleô ÂΠappleô Ú ÛÎÂÙ È Ë ÚÈÛÙÂÚ ÁˆÓ ÙÔ ÌÂÁ ÏÔ Ï ÎÔ ÎÙËÚ Ô. και µαζί και η µεγάλη Ιταλία του Ματσόλα και του Φακέτι που χάνει από την Βόρειο Κορέα! Το νέο είδωλο, ο Εουσέµπιο και η Πορτογαλία στην τρίτη θέση. Το γκολ του Χέρστ µε την Γερ- µανία µέχρι σήµερα το ψάχνουνε αν µπήκε ή όχι. Εύχοµαι ο Μπόµπυ Τσάρλτον να µην ήταν Άγγλος! Καλοκαιρινά σινεµά τα υγρά βράδια µε Κούρκουλο και Λάσκαρη και σύ- µπαν το ελληνικό Χόλυγουντ της εποχής, σάντουιτς µε ρόστο και κόκα κόλα στο διάλειµµα. Τα πρωινά, ατέλειωτες ώρες στην χρυσή παραλία παρέα µε τους ντόπιους σε θαλασσινά «ανδραγαθήµατα» σε Γλώσσα, Ακταίο, Αλάσια. Ένα πρωί πραγµατοποιώ το όνειρό µου: Κολυµπώ µαζί µε άλλους µέχρι την Καµήλα, ένα νησάκι 3 χιλιόµετρα µέσα στο πέλαγο ενώ στον δρόµο «πιάνω άµµο» και από την δεύτερη σηµαδούρα! Επιστροφή στις 1:20 λίγο πριν το µεσηµεριανό. Οι γονείς δεν παίρνουν «πρέφα» για το κατόρθωµα του εντεκάχρονου βλαστού τους! Τα απογεύµατα η σοκολατί θεά µε το αγαλµατένιο κορµί, κόρη γνωστού οφθαλµίατρου της Αµµοχώστου, γλιστρά πάνω στο νερό χαλώντας τους «πακλαβάδες» µε τα σκι της. Είµαι πολύ µικρός για να την ερωτευτώ... ερωτεύοµαι το σκι! «Έχεις καιρό να κάνεις κανένα σκι...είναι καλή κι' η θάλασσα...» µε ξανάφερε στην πραγµατικότητα η συµβία µου που φοβάται µην κάνω σκε- µπέ!. Τι να πω τώρα, ετών 53, αναπολών ηµέρας αρχαίας; Ότι έτσι και κάνω απροπόνητος σκι θα θέλω µια βδο- µάδα για να συνέλθω; , Κερύνεια και ξενοδοχείο Rock Ruby του ευπατρίδη ιδιοκτήτη Αγαθοκλή Νεοκλέους. Πισίνα µε θαλασσινό νερό, σκαµµένη στον βράχο, µε σκιερό υπόστεγο δίπλα και τσιµεντένια προκυµαία να οδηγεί κατευθείαν στα βαθιά. Αποµεσήµερα µε τάβλι και Βοσκόπουλο στο εκπληκτικό σαλόνι µε θέα το πέλαγο και βραδάκια στην βεράντα µε σκηνικό την φωτισµένη πισίνα και στα ανατολικά το ξενοδοχείο Dome του Κατσελλή, ρου- µπίνι περίλαµπρο κι' αυτό των βράχων. Γλυκό νανούρισµα τις νύχτες από το αεράκι του Πενταδάκτυλου και τον φλοίσβο της θάλασσας. Σαν ενδόµυχος φόβος, κάτι σαν απευκταίος εφιάλτης, που και που, να περνάει απ' το µυαλό η σκέψη ότι θόρυβος από µηχανές αποβατικών θα µπορούσε ένα βράδυ να χαλάσει την απόλυτη ευτυχία. Σκηνές σκόρπιες στο µυαλό, νικηφόρα παρτίδα σκάκι µε φιλότουρκο Άγγλο, τον αποστοµώνω µε το «Ιρλανδικό», πρόσκληση για µάθη- µα σκι από οικογένεια Βέλγων µε παιδιά, βγάζω το έθνος ασπροπρόσωπο και αποσπώ τον βελγικό θαυµασµό, πρόσκληση από τους παραθερίζοντες στην περιοχή συµµαθητές µου για αγώνα ποδοσφαίρου Αϊ-Γιώρκη Παγκυπρίου Γυµνασίου 1-14 το φχαριστηθήκαµε το µατς -, κρυφά ραντεβού στις λεµονιές του Αϊ-Γιώρκη, ροµαντική βραδιά στην ντίσκο του Μάρε Μόντε. Βγαίνω από το νερό. Οι υδάτινοι πακλαβάδες του Πρωταρά και η αίσθηση του θαλασσινού νερού στην µύτη δεν µπορούν να αλλάξουν την πραγµατικότητα. 22 Ιουλίου 1974, και ώρα εγκαταλείπουµε συντεταγµένοι το Γ.Σ. Πράξανδρος! Ο εφιάλτης έχει πραγ- µατοποιηθεί. Τελευταία ανάµνηση από τις κερυνιώτικες ακτές τα ναρκοπέδια στο «Ακαπούλκο» και στο ανατολικό «6 µίλι». Κι' αυτά κατόπιν εορτής, το Σάββατο το βράδυ! ιότι το βράδυ της 19ης Ιουλίου η προδοσία ήταν ξεδιάντροπη... «πέστε να κοιµηθείτε, προληπτικά ήρθατε». Ναι ρε άθλιοι, είχε υγρασία η Λευκωσία και εµείς ήρθα- µε να δροσιστούµε στην Κερύνεια! Ξ. ŒappleÈ Û Ó Ù Ú ÛÔ Úfi È - atque a lotio est τουλιπών, παπαρούνων και κρίνων, για να ενθαρρυνθούν οι επισκέπτες του Κέντρου να ξοδέψουν την πένα τους, «spend a penny», στα κόστους $6,500 ( 3,250) ανθουρητήρια. Tα εγκαίνια τέλεσε προ µηνός η πριγκίπισσα Princess Royal στην παρουσία του αµερικανού γλύπτου, oι επισκέπτες δε µπορούσαν να αγοράσουν κάρτες µε φωτογραφία των διψασµένων ανθέων και την λεζάντα «πότισα τα λουλούδια του Grange Garden Centre». Κι όπως είπε ο φουρολόγος των δηµοσίων ουρητηρίων αυτοκράτωρ Βεσπασιανός στον υιό αυτού Τίτο, διαµαρτυρόµενο για την φορολογία των ουρητηρίων µε τα οποία κοσµούσε τη Ρώµη ο Βεσπασιανός, «pecunia non ollet, atque a lotio est»: «τα λεφτά δεν βρωµάνε, κι αυτό (το σηστέρτσι) από ούρα είναι». Ξέρουµε, δεν κρατιέστε να τα επισκεφθείτε κι εσείς (Οι ΤΧ έχουν αυτιά, Λονδίνο)

9 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 9 4Ô ÙÙ Ï τις 14 Ιουλίου διοργανώθηκε εκδήλωση, από την «Κίνηση για τη Σωτηρία της Κύπρου» και την «Κίνηση για το Ευρωπαϊκό Μέλλον της Κύπρου» µε θέµα την λαθροµετανάστευση, η οποία αναµφίβολα αποτελεί τον 4ο Αττίλα, µετά τον εποικισµό των κατεχοµένων. Η διοχέτευση λαθροµεταναστών στις ελεύθερες περιοχές είναι εν πολλοίς κατευθυνόµενη από την Τουρκία µε σκοπό την αλλοίωση της δηµογραφίας και των ελευθέρων περιοχών. Αντί να προβληµατιστούν οι πάντες από τα όσα εµπεριστατωµένα αναφέρθησαν από τους αξιόλογους οµιλητές και κυρίως η κυβέρνηση, η οποία έχει και την ευθύνη για περιορισµό του φαινοµένου, έγινε µεγάλη προσπάθεια να υποβαθµιστεί η εκδήλωση και να µειωθεί το κύρος των οµιλητών. Στην ιστοσελίδα της «Αλήθειας», στις 16/7, υπάρχει εκτενής αναφορά µε αρνητικά σχόλια για την εκδήλωση και τους οµιλητές. Ορισµένα ενδιαφέροντα σηµεία µαζί µε τα σχόλια µας είναι τα ακόλουθα: Ο Πρόεδρος Χριστόφιας έκανε αυστηρές συστάσεις στον Αρχηγό της Αστυνοµίας να µην παρευρεθεί στην εκδήλωση και ο οποίος τελικά δεν παρέστη. Προσέξτε επίπεδο προέδρου, ο οποίος από τη µια χαριεντίζεται µε τους εντολοδόχους της Αγκύρας και τους αποκαλεί αδελφούς του, αλλά απαγορεύει στον Αρχηγό της Αστυνο- µίας να παρευρεθεί σε µία συζήτηση για ένα µείζον θέµα ασφαλείας για τον τόπο. Ο «υψηλού κύρους» Υπουργός των Εσωτερικών ( το κύρος το απέκτησε επιτιθέµενος σε αστυνοµικό) µιλώντας στον ΑΣΤΡΑ, ταύτισε τις θέσεις των οµιλητών µε αυτές που εκφράζουν οι νεοναζιστές στη Γερ- µανία και κάποιες άλλες παρόµοιες καταστάσεις. Όσοι γνωρίζουν το ήθος και το κύρος των οµιλητών όπως του κ. Κλόκκαρη, αγανακτούν για τις γκεµπελικές µεθόδους του Συλικιώτη. Τελικά ποιά είναι η πολιτική της κυβέρνησης ; Να υποδεχτούµε µερικά εκατοµµύρια λαθροµετανάστες; Αν πράγµατι εκφράζει τόσο ανθρωπισµό αυτή η κυβέρνηση, ας επιβάλει ένα έκτακτο ετήσιο φόρο ο οποίος θα χρησιµοποιείται για στήριξη αυτών των συ- µπαθών κατά τ άλλα λαθροµεταναστών, στις ίδιές τους τις χώρες. Στο άρθρο της Αλήθειας, δηµοσιεύονται και οι ανακοινώσεις του ΚΙΣΑ ( µη κυβερνητική οργάνωση που κανείς δεν γνωρίζει από πού χρηµατοδοτείται) και κάποιου Νίκου Τριµικλινιώτη που δηλώνει επιστηµονικός διευθυντής του παρατηρητηρίου για το ρατσισµό και την ξενοφοβία στην Κύπρο. Ο τελευταίος µεταξύ άλλων καταγγέλλει δηµοσιογράφους ότι πρόβαλαν την «Κίνηση για τη Σωτηρία της Κύπρου» και παρότρυναν το κοινό να συµ- µετάσχει στην εκδήλωσή της. Προχώρησε στην καταγγελία των οµιλητών, των δη- µοσιογράφων και της Κίνησης, στην «αρχή κατά του ρατσισµού και των διακρίσεων». Ακόµη θεωρεί ότι παραβιάστηκε η ιεθνής Σύµβαση για την εξάλειψη όλων των µορφών των φυλετικών διακρίσεων και καλεί το Γενικό Εισαγγελέα να επέµβει και να εφαρµόσει τη νοµοθεσία, διώκοντας ποινικά κανάλια και οργανώσεις. Ο άνθρωπος είναι απίστευτος και δεν µπορώ να αντιληφθώ πού βρίσκει τόσο θράσος. Το να θεωρείς ρατσισµό το να µη θέλεις την αλλοίωση της δηµογραφικής σύνθεσης του τόπου σου είναι εξωφρενικό. Πάντως ας σκεφτούµε και εµείς σοβαρά,να προβούµε σε καταγγελία στην «αρχή κατά του ρατσισµού και των διακρίσεων» των πιο κάτω: Όλων όσων µιλούν για διζωνική δικοινοτική οµοσπονδία, µια λύση καθαρά ρατσιστική και η οποία µεταξύ άλλων εξισώνει το 82% µε το 18%. Όλων των καναλιών και των δηµοσιογράφων που προβάλλουν πολιτικούς που υποστηρίζουν αυτή τη µορφή λύσης. Όλων όσων αρνούνται στους Έλληνες της Κύπρου τα αναφαίρετα δικαιώµατά τους, όπως της Αυτοδιάθεσης. Όλων όσοι παρέχουν υπερπρονόµια στους Τ/Κ µε σκανδαλώδη τρόπο (όπως πχ δωρεάν ιατροφαρµακευτική περίθαλψη και µε προτεραιότητα ). Η λαθροµετανάστευση είναι ένα µείζον πρόβληµα και η αντιµετώπισή του δύσκολη. Υπάρχει τεράστιος προβληµατισµός και ανησυχία από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης. Η µόνη που δε φαίνεται να ανησυχεί είναι η κυβέρνηση, η οποία µάλιστα διαλέγει το δρόµο της διαβολής και σπίλωσης συνειδήσεων, όλων όσων προσπαθούν ν αντιδράσουν σ αυτή την κατάσταση. Ο Αµετανόητος Œγινε κι αυτό: Ο γιος µας ο µεγάλος πήγε στον Στρατό! Όµορφα κι ωραία πήγε και κουρεύτηκε δεύτερο νούµερο µας φάνηκε ότι µίκρυνε έτσι κουρεµένος- και σαν καλοί γονείς τον αφήσαµε έξω από το ΚΕΝ την µέρα της κατάταξης. 35 χρόνια κληρωτός και έφεδρος στην ΕΦ και νυν στην Εθνοφυλακή αντιµετώπισα την κατάσταση µε ψυχραιµία γνωρίζοντας ότι οι πιο δύσκολες µέρες για τον µικρό θα ήταν οι πρώτες του στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων και ότι σε λίγες µέρες το θέµα «Στρατός» θα έµπαινε κι αυτό στην καθηµερινή µας ρουτίνα. Φευ! Πλάνη οικτρά κυρίευσε τον λογισµό µου: Ο νεοσύλλεκτος εκτός από πατέρα έφεδρο µε πείρα έχει και µητέρα! Μητέρα η οποία «στρατιωτικοποιήθηκε» σε χρόνο µηδέν, ίδρυσε «στρατιωτικό σύνδεσµο» µε άλλες 4 µητέρες νεοσυλλέκτων και έκανε το σπίτι µας να µοιάζει µε τον «πεήντα λόχο» - έτσι αποκαλείτο παλιά ο 50 Λόχος ιαβιβάσεων- συνδέοντας τηλεπικοινωνιακά σε πραγµατικό χρόνο - ον λάιν που λένε- το ΚΕΝ Λάρνακας, το ΚΕΝ Πάφου την Λευκωσία και βεβαίως την ακτή Σάνραϊς του Πρωταρά! Τα κινητά πήραν φωτιά και τα Ες Εµ Ες εστέλλοντο κατά ριπάς: «...οι όκιµοι θα µειωθούν στους », «... η Πάφος έχει έαρ κοντίσιον...» «...ο Χατζηµαµµόθρεφτος κανόνισε και 2008 B του φέρνουν σουβλάκια...», «...θα µπει θέµα έκθεσης για την συνθήκη της Λισσαβόνας...» (!), «...λάθος η Πάφος έχει µόνο ανεµιστήρες...», «...γράψε µας σε ποιο λόχο και διµοιρία είσαι και επίσης το ασηµί σου...» ( το «ασηµί» είναι το γνωστό ΑΣΜ=αριθµός στρατιωτικού µητρώου είπαµε στρατιωτικοποιήθηκαν οι µαµάδες αλλά ουδείς τέλειος!), «...κόψανε τα άρβυλα τον γιό της Κούλλας...», «...50 θέσεις δοκίµων είναι δοσµένες και για τις άλλες 100 θα βάλουν µέσον τα κόµµατα, εν έχουµε τσάνς...». Οποιαδήποτε απόπειρά µου να αµφισβητήσω τις διακινούµενες, τερατώδεις ενίοτε, πληροφορίες αντιµετώπισε την κοινή χλεύη των µητέρων: «...Ξέρεις εσύ και δεν ξέρω εγώ;...». Ο «εσύ» ήµουν εγώ µε 35 χρόνια πείρα στην ΕΦ! Τα 4, ανά 24ώρο, «ηµίωρα του εθνοφρουρού» όπου οι µαµάδες αντάλλασαν και αξιολογούσαν πληροφορίες ήταν περίοδοι ιερές και απρόσιτες για τους «αχάπαρους» και «αναίσθητους» πατέρες των νεοσυλλέκτων! Είχα την εντύπωση ότι ζούσα στο ίδιο σπίτι µε τον Φαντίδη πρώτο παραγωγό και παρουσιαστή της εκποµπής «Το ηµίωρο του Εθνοφρουρού»- και την ευειδή Λίτσα Μαυρίδου νυν παρουσιάστρια της εκποµπής! Άρχισα να έχω παραισθήσεις ότι ακούω συνέχεια τον ύµνο του Εθνοφρουρού και τον Μίκη Θεοδωράκη να απαγγέλλει Άντη Περνάρη! Λένε ότι το χιούµορ είναι η καλύτερη άµυνα ενάντια στην καταπίεση. Συνασπίσθηκα και εγώ µε τους δύστηνους πατέρες των «ψαρκών» και το γυρίσαµε στην πλάκα: «...Χφου-χφου... ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης Παπαµαµµόθρεφτος Λάκης, επαναλαµβάνω ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης Παπαµαµµόθρεφτος Λάκης να προσέλθει πάραυτα στην Πύλη για να παραλάβει τα πουρέκκια που του έφερε η µάµµα του...». Καλή απόλυση µάγκες! Κ.Σ. π αλήθεια είναι ότι οι καρεκλοκένταυροι κοµµατάρχες του αθηναϊκού µπουρδελοκράτους τα πήγαν εξαιρετικά τους προηγούµενους µήνες σε σχέση µε το Κυπριακό. Πώς το πέτυχαν αυτό; εν έκαναν καµία δήλωση. Τόσο απλά. Η 20η του Ιούλη, αφορµή για τις δηλώσεις Μπακογιάννη και Παπανδρέου και άλλων πολιτικών των Αθηνών, µας θύµισε ξανά το µαύρο µας το χάλι. εν πρόκειται να αναφερθώ ξεχωριστά για την κάθε µια δήλωση, αφού φροντίζουν γι αυτό, όποτε θα µιλήσουν για την Κύπρο, οι ίδιοι οι πολιτικοί. Με την ίδια υποκρισία όλοι τις ίδιες βλακείες εκστοµίζουν. Λύση Βιώσιµη και Λειτουργική στα πλαίσια µιας διζωνικής δικοινοτικής οµοσπονδίας, λένε. Μα δεν είναι αυτοί οι ίδιοι που θεωρούσαν και το κατά 76% απορριφθέν από τους Έλληνες της Κύπρου, σχέδιο Ανάν ως σωτήρια λύση; εν είναι αυτοί που µας παρότρυναν - και κάποιες φορές µε απειλητικές διαθέσεις - να υπερψηφίσουµε το έκτρωµα Ανάν; Μας έχετε αποδείξει, κύριοι, ότι αυτό που εσείς θεωρείτε βιώσιµο για µας, εµείς οι άµεσα εµπλεκόµενοι το θεωρούµε δολοφονικό. Αυτό έπρεπε να το καταλάβετε κι εσείς και όλοι οι αµερικανοωθούµενοι όµοιοί σας. Έπρεπε να καταλάβετε ότι το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» για εσάς, για εµάς είναι η γη µας, είναι τα χωράφια µας τα οποία θα αξιοποιήσουµε εµείς όποτε και όπως θέλουµε. Άξιον απορίας είναι το πώς τόλµησαν οι αρχηγοί των κοµ- µάτων να καλέσουν την τουρκική ηγεσία να αποθαρρύνει µε τις ενέργειές της την αδιαλλαξία και να ενθαρρύνει τη νηφαλιότητα. Πώς τόλµησαν να πουν ότι η κατάσταση που υφίσταται η Κύπρος από την Τουρκία είναι απαράδεκτη. Η αλήθεια είναι ότι δεν µας έχουν συνηθίσει σε τέτοια. Ίσως όµως να είναι αλήθεια και το ότι γνωρίζουν καλά πως αυτές τις δηλώσεις τους δεν θα τις ακούσει κανένας ξένος διπλωµάτης. Ο Θεός να µε βγάλει ψεύτη, αλλά είµαι πεπεισµένος πως δεν πρόκειται ποτέ να αναφέρουν όσα δήλωσαν ενώπιον κάποιου «σηµαντικού» διπλωµάτη. Εξάλλου, µπορεί να θυµώσουν οι ξένοι!

10 10 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 ƒ π : π ª π ƒ (του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη) Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέ- µου, οι ηγέτες του UCK που δεν άφησαν ούτε εκκλησάκι και τάφο Σέρβικο στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά και οι Κροάτες ηγέτες της Κροατίας και οι Μουσουλµάνοι της Βοσνίας είναι ευυπόληπτα πρόσωπα, µέλη της διεθνούς κοινότητος. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου, οι Μπους, Μπλέρ, Κλάρκ, Ολµπράιτ, Χόλµπρουκ, Περλ κλπ που κονιορτοποίησαν την Σερβία χωρίς καν την συγκατάθεση του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν είναι. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου για την σφαγή της Σρεµπρένιτσα, οι πρόεδροι Κλίντον, Μπους(πατέρας και υιός) που ευθύνονται για τον θάνατο άνω των ψυχών Ιρακινών και περίπου Αµερικανών που πέθαναν εξ αιτίας των δύο πολέµων και του εµπάργκο στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, δεν είναι. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου για την σφαγή της Σρεµπρένιτσα, οι Αµερικανοί πρόεδροι(κέννεντι, Τζόνσον, Νίξον) που επι 7ετία ισοπέδωσαν το Βιετνάµ µε εκατοµµύρια νεκρούς Βιετνα- µέζους και χιλιάδες Αµερικανούς νεκρούς, δεν είναι. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου για την σφαγή της Σρεµπρένιτσα, οι εγκληµατίες του Ισραήλ που εκτελούν συστηµατική γενοκτονία επί 60 χρόνια των Παλαιστινίων, δεν είναι. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου για την σφαγή της Σρεµπρένιτσα, οι Τούρκοι στρατοκράτες σφαγείς του Κυπριακού λαού δεν είναι. [Αυτούς όχι µόνον η ιεθνής Κοινότητα τους αναγνώρισε πανηγυρικά την σφαγή αλλά και οι ίδιοι οι σφαγιασθέντες Κύπριοι τώρα τους φιλούν τις µατωµένες µπότες για κάποια λύση του Κυπριακού] Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου, όχι όµως και οι Τούρκοι στρατοκράτες που έκαναν το πογκρόµ των Ελλήνων της Πόλης το Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου, όπως και ο Χίτλερ ήτο εγκληµατίας πολέµου, όχι όµως οι Τσώρτσιλ και Ρούσβελτ που ισοπέδωσαν τη ρέσδη και τις άλλες Γερµανικές πόλεις µε θύµατα αµάχους. Αλλά και για την πυρπόληση από τα Αµερικανικά αεροπλάνα µε εµπρηστικές βόµβες ναπάλµ του Τόκιο µε νεκρούς αµάχους. Ο Ραντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου, όπως και ο Χίτλερ ήτο εγκληµατίας πολέµου, αλλά ο πρόεδρος Τρούµαν που έρριξε τις ατοµικές βόµβες στην Χιροσίµα και στο Ναγκασάκι δεν είναι. Ο Ραντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου, το κράτος των Νεοτούρκων που εξόντωσε 1,5 εκατοµ- µύρια Αρµενίους, Ποντίους, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Πόλης και της Μικράς Ασίας και εξερρίζωσε 3,5 εκατ. Ελλήνων από τις εστίες τους δεν είναι. Μόνον το Ολοκαύτωµα των Εβραίων θεωρείται Γενοκτονία. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου, όχι όµως και το βαθύ Τουρκικό κράτος που εξαφάνισε άνω των Κουρδικών χωριών, σκότωσε- και συνεχίζει να σκοτώνει-δεκάδες χιλιάδες Κούρδους. Η Τουρκία είναι ο καλύτερος σύµµαχος του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς είναι εγκληµατίας πολέµου και ευθύνεται για εγκλήµατα κατά της ανθρωπότητος, όχι όµως οι ΗΠΑ που ευθύνονται για σωρεία πραξικοπηµάτων, βοµβαρδισµών, εµπάργκο και άλλων πράξεων βίας, διαρπαγών και βαρβαρότητος ανά τον κόσµο. Τώρα που είναι στα χέρια σας το θήραµα, δικάστε και καταδικάστε τον Ράντοβαν Κάρατζιτς στο Ειδικό ικαστήριο της Χάγης-το γνωστό και ως καγκουροδικείο -για να ξεπλύνετε όλα τα αµαρτήµατα σας, δεδοµένου ότι δεν µπορέσατε να το κάνετε µε τον Μιλόσεβιτς διότι δεν σας βγήκαν οι µαρτυρίες. Τώρα ο Κάρατζιτς είναι το εξιλαστήριο θύµα σας. Θα καθαρίσει τις αιµατοβαµµένες µπότες σας και τα παπιγιόν σας από το αίµα αθώων. Ωραία!! την κοινή γνώµη την εξαπατάτε µε τα ΜΜΕ, όµως πως θα βολέψετε την συνείδηση σας, αν έχει αποµείνει ένας κόκκος από αυτήν; ÎÒÏÔ ÙË fiúóèı À À applefi ÙÔÓ Á apple ÚÙÔÁ Ó ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ήρθατε για να βοηθήσετε την συνάντηση Ταλάτ - Χριστόφια; ΕΡΤΟΓΑΝ: Ήρθα να δείξω τα τούρκικα αεροπλάνα να πετούν πάνω από την Λευκωσία. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Το Α.Κ.Ε.Λ. ισχυρίζεται ότι, αν συµφωνήσουν Ταλάτ και Χριστόφιας, µπορεί να σας πιέσουν για την λύση. ΕΡΤΟΓΑΝ: Ναι, σίγουρα. Ο ένας στην πλάτη για να ρεκτώ και ο άλλος στο στοµάχι για να κλάσω. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κλάννεις; ΕΡΤΟΓΑΝ: Όχι. Αυτό το αφήνω στους Έλληνες πολιτικούς. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Παττίχαν ή πεπόνιν; ΕΡΤΟΓΑΝ: Καρπούζι. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κούρδοι ή Αλεβίτες; ΕΡΤΟΓΑΝ: Γαµώ τον σσσίιστον και των δυο. Αυτοί θα µε καταστρέψουν. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Όταν έπαιξαν οι σειρήνες στις 20 του Ιούλη, τι σκέφτηκες; ΕΡΤΟΓΑΝ: Ότι είστε αγενέστατοι να ξυπνάτε τον κόσµο τόσο νωρίς, ειδικά στην µέση της τουριστικής σεζόν. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τα πάτε καλά µε το βαθύ κράτος; ΕΡΤΟΓΑΝ: Τα πάω καλύτερα µε το βαθύ λαρύγγι. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ξέρεις τον σσιύλλο του Πιερή; ΕΡΤΟΓΑΝ: Ξέρω τον Πιερή. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: ιαβάζεις την Γκιούροβα της Χαραυγής; ΕΡΤΟΓΑΝ: Βλέπω έχετε κι εσείς Τουρκοβούλγαρους. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Banana Split ή Peach Melpa; ΕΡΤΟΓΑΝ: Μπακλαβά κι αν ξαναπείτε ότι είναι ελληνικός σηµαίνει ότι θέλετε να γίνετε επαρχία της Τουρκίας. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: OMIKRON ή MUST; ΕΡΤΟΓΑΝ: εν θυµάµαι καλά ποιο είναι ποιο, πάντως αυτό που γράφει η Στάλω Παπαναστασίου. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ποιους Έλληνες φοβάσαι; ΕΡΤΟΓΑΝ: Μόνον τους νεκρούς σας. appleôèîôî appleúèâ Î ÏÏÔÓ Î ÓÔÓÙ ÙÔ Ìapple ÓÈÔ ÙÔ ÛÙÔ ÂÚfi Î È Ó Ì ÓÔÓÙ ÙËÓ Ï ÛË ÁÈ Ó Ô Ó appleôèâ ı ÌappleÔÚÔ Ó Ó Î ÓÔ Ó ÙÔ Ìapple ÓÈÔ ÙÔ Î È ÛÙËÓ ÁÈ apple

11 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 11  appleôèô ıïëì ı ÁˆÓÈ fiû ÛÙ Ó ÛÙÔ Ï ÌappleÈ ÎÔ ÁÒÓ ÙÔ ÂÎ ÓÔ; ÙÔ Î ıïô. Ó Ù È ÓÔ appleô Â Û È ÂÛ Ì 9 ÁÈÂÓ Ù È ÓÓÂÓ; ÙÔ Ï ÍÈÌÔ. Ó ÂÓ Î ÙÂ Â Ô ÈÙÙÔÎÔapple - ÙË apple ˆ ÁÈ ÙÔ Ú Ûfi ÂÓ ı Û ÌÌÂÙ Û ıïëì ÏÏ ÛÙËÓ ÙÂÏÂÙ Ï ÍË. ÃÂ, Â, Â Î È Ó ÂÓ ÌÔ ÒÛÔ Ó ÙÔ Ú Ûfi ÂÓÓ appleâı Óˆ. ŒÁÈÓÂ Ë ÛÔ ÚÔÊ ÓÂÈ ÔÏ ÌappleÈ Îfi ıïëì ; ÙÔ ÏÌ Âapple ÎÔÓÙÒ fiè Ù È È ÎÔÓÙfi, Ú ÈÎfiÏ. Ì È Û Â fió ıî fi Ì ÙÚ ÛÈfiÚ ÂÓ ÌÔ Ú ÛÔ Ó ÔÈ Ï ÌappleÈ ÎÔ ÁÒÓÂ. Û ÌÌÂÙ fiìˆ ÛÙË ÈÔ ÚÔ ÈÔÓ Ì ÙÔ ÙÚ ÁÔ È, «Â Ì È Ë ª ÚË Ó ÁȈ٠ڻ ÌÔ Ó ÛÙËÓ ÎÂÚÎ Ó ÂÈÚÔÎÚÔÙÒ ÙÈ appleúôûapple ıâèâ ÙÔ ÎÔ Ó ÛÙ ÛÈ Ë, fi È ˆ Ì ÏÔ ÙË appleôûùôï ÏÏ ˆ Û Ì- Ô ÏÔ ÙÔ appleúôâ ÚÂ Ô ÙÔ À Ó Ë ÌÈÛ ÌÔ Î Ú È Ú ÛÎÂÙ È ÛÙËÓ - Ó, ÁÈ ÙÚ, Ë ÏÏË ÌÈÛ Ú ÛÎÂÙ È ÛÙËÓ ÕÁÎ Ú Ù È È ÂappleÂÈ ˆ Ù È È ÈÔ ÌÔÚ Ù È È ÛÙËÓ ÚÛË ÚˆÓ. ÚÛË ÂÓ Ù ÔÓÔÌ ÙË ÁÂÓ Î ÌÔ... ÂÓ Ì apple Û ÔÏ appleôèô ı Ù Ó ÙÔ ıïë- Ì ÚÎÂ Ó Î Ù ÈÓ ÌÔ Ì ÙÔÓ Ë- Ì ÙÚË Ù È È ÁÈ Ó Î Ìˆ Ù È È ÁÈÒ ÈÔ ÌÔÚ Ù È È ÛÙÔ ÍÂÙÚ ˆÌ ÙÔ ÌÔ ÛÙ Ù ÈÔ ÙÔ apple fiappleô ÏÔ ˆÚ ÂÌapplefi È, Ó apple Ú- ÂÈ ËÏ Ù ÙÔÈÔ ıïëì. ÙÔ apple ËÌ ÂÈ ÙÚÈappleÏÔ Ó. ÔÓ Ó ÛÙ ÛÈ - Ë, ÙÔÓ Ã ÛÈÎÔ Ù È È ÙÔÓ Ô ÚÁÔ Ú Ë. ÙÔ ÁfiÙÙ appleappleôïô ÙÈÙÛ ÚˆÓ ÎÔÚ Û ˆÓ. ÁˆÓÈÛÙÒ ÛÙÔ Ï ÌappleÈ ÎÔ ÙÔ ÔÓ ÓÔ, ÙÔ ÙÔ ËÌ ; Trap Ô ÚÔ ÚÔÌ Â Ì ÎÔ Ù ÏÔ ÈÓ ÛÙÔ ÛÙfi- Ì Ù È È Û Ù ÚÔÓ ÛÙÔÓ ÎÒÏÔ. ÙËÓ ÛÊ ÈÚÔ ÔÏ Ì ÛÊ Ú ÙËÓ ÎÎÂÏÏ Ó ÙÔ ÙÛÔ Ú Ë Ù È È Ì Ó ÈÂıÓ appleúôûˆappleëîfiùëù.

12

13 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 13 Ã ƒ À ƒ À ªια φωτογραφία που απεικόνιζε τον Μεξικανό επαναστάτη Φορτίνο Σαµάνο να καπνίζει χαλαρός, ακουµπισµένος στον τοίχο και η απάντηση στο ερώτηµα του Θανάση Παπακωνσταντίνου «τι το ξεχωριστό έχει αυτή η φωτογραφία», στης οποίας τη λεζάντα αναφερόταν ότι «ο Φορτίνο Σαµάνο καπνίζει το τελευταίο του τσιγάρο πριν την εκτέλεσή του» είναι η πηγή έµπνευσης για τον τίτλο και το τρίτο τραγούδι του νέου δίσκου του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Εννέα νέα τραγούδια και τρία παλαιότερα από τον δίσκο «Η βροχή από κάτω» σε ενδιαφέρουσες επανεκτελέσεις είναι το ποσοτικό περιεχό- µενο του πολυαναµενόµενου δίσκου. Όλα τα τραγούδια του νέου δίσκου τα ερµηνεύει ο ιονύσης Σαββόπουλος µε εξαίρεση το έβδοµο τραγούδι µε τίτλο «Σαν αστραπή», το οποίο ερµηνεύει ο ίδιος ο δηµιουργός. Αξιοσηµείωτη είναι και η, έστω ελάχιστη, παρουσία του Γ. Χαρούλη, στο τραγούδι «Ο Μεθυστής»και σε φωνητικά άλλων τραγουδιών. Η οµάδα των µουσικών απαρτίζεται, όπως άλλωστε µας έχει συνηθίσει ο Θανάσης, από πρωτοκλασάτους µουσικούς-οργανοπαίχτες όπως ο Γιώτης Κιουρστόγλου, η Βάσω ηµητρίου, ο ηµήτρης Μυστακίδης, ο Jimmy Mahlis, o Satnam Ragmotra και πολλοί ª άλλοι εξαίρετοι µουσικοί. Η µουσική του Θανάση και σε αυτόν το δίσκο είναι πραγµατικά εντυπωσιακή. «Κοντοστέκεται ανάµεσα στη µουσική του παράδοση και στο άγνωστο», λέει ο Σαββόπουλος. Εναλλακτικός, φρέσκος χωρίς όµως να ξεφεύγει (από το αναγκαίο για την εποχή µας) προσωπικό του ύφος και ταυτόχρονα παραδοσιακός όπως πάντα, κινείται και µας παρασύρει µαζί του σε πανέµορφες µελωδίες. Οι στίχοι του επιβεβαίωση της σπάνιας στιχουργικής του µαεστρίας. Λόγια απλά και γεµάτα. Τραγούδια αφηγηµατικά µε αρχή, µέση και τέλος. Σκέψεις που µπορεί να κάνει ο κάθε άνθρωπος στις οµορφιές των αναζητήσεών του, ντυµένες µε τις κατάλληλες µουσικές. Οι ερµηνείες του ιονύση Σαββόπουλου, ο οποίος εµφανίζεται αποκλειστικά ως ερµηνευτής στο δίσκο, δεν διαφέρουν από αυτό που µας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Παρά την πολύχρονη πορεία του είναι η πρώτη φορά που έχει αποκλειστικά το ρόλο ερµηνευτή σε τραγούδια άλλου δη- µιουργού. Καλή ακρόαση λοιπόν! ÃÚ ÛÔappleÚ ÛÈÓÔ Ê ÏÏÔ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 6 Τον ξέρετε τον Σόρος; Φτωχαδάκι, προλετάριος, προοδευτικός άνθρωπος, παιδί µάλαµα! Καµία σχέση µε Αµερική και χρηµατιστήρια! Ο Συλικιώτης ταύτισε τους διοργανωτές της εκδήλωσης µε τους νεοναζί, τον Λεπέν και τη Χρυσή Αυγή. Πού καιρός του που δερνόταν µε τους αστυνοµικούς! Ποιος θα του το λεγε του Συλικιώτη ότι θα γινόταν Υπουργός; Πριν λίγα χρόνια εγώ θα τον φανταζόµουνα το πολύ πολύ να πουλά εφηµερίδες της ΠΕΟ στα φώτα τροχαίας. Όλοι αυτοί οι επαγγελµατίες αντιρατσιστές είναι φανατικοί υπέρ της ιζωνικής µε πολιτική ισότητα. Εκεί βλέπετε δεν υπάρχει ίχνος φυλετικών διακρίσεων. Φτάνει να αλλαχτούν οι νόµοι των Μαθηµατικών: 18 = 82 ας πούµε! Κι εµείς είµαστε κατά του ρατσισµού. Όπως και κατά του φασισµού και κατά της υποκρισίας και κατά της ηλιθιότητας. Γι αυτό και θα πούµε ΟΧΙ στην επερχόµενη λύση, γι αυτό και µας πολεµά λυσσαλέα το ΗΣΑΚΕΛ. Μετά την υποστολή της σηµαίας από το Ρ.Ι.Κ., εµφανίστηκε νέο κρούσµα κρατικού ανθελληνισµού. Επεξηγηµατικό κείµενο της Υπηρεσίας Γραµµατοσήµων και Φιλοτελισµού των Ταχυδροµικών Υπηρεσιών γράφει αρκετές φορές τις εξής φράσεις: «Οι Έλληνες κατάκτησαν την Κύπρο» και «η προσπάθεια των Ελλήνων και των Περσών να κατακτήσουν την Κύπρο». Οι Έλληνες, εµείς δηλαδή, εξισωνόµαστε µε τον οποιονδήποτε κατακτητή! Έχουν αποχαλινωθεί τελείως οι νεοκύπριοι. Αυτή ήταν η προσπάθεια των Άγγλων αποικιοκρατών από το 1878, να πείσουν ότι η Κύπρος δεν είναι Ελληνική, αλλά ένα τεράστιο σπερµατοδοχείο όλων των κατακτητών που πέρασαν από πάνω της, και ότι οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες, αλλά διεθνείς µπάσταρδοι. Μπάσταρδοι είστε και φαίνεστε καθίκια! Το Α.Κ.Ε.Λ. στην εξουσία! υστυχώς δεν είναι ούτε ανέκδοτο, ούτε και εφιάλτης. Αναµένουµε και πολύ χειρότερα. Όµως εµείς πάντα εδώ θα είµαστε, καρφί στον πισινό τους! Μάριος Ρέπουσος

14 14 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 H Àƒπ À π Κυρία Ευανθία, Είµαι 17 χρονών και έχω µια κλειτορίδα δυόµισι πόντους. Μία φορά που ερεθίστηκα πολύ και έφτασε τους τρεις πόντους, ο φίλος µου µου ζήτησε να τον γαµήσω εγώ. Πρώτα του έγλειψα το πράµαν του και µετά τον έβαλα µπρούµουττα και βγήκα απάνω του προσπαθώντας να του το κάνω. Είµαι λεσβία, κυρία Ευανθία; Α.. Ακρόπολις Αγαπητή µου φίλη, Μην στενοχωριέσαι. εν είσαι λεσβία, όµως µε έτσι κλειτορίδα φρόντισε µην το µάθουν οι λεσβίες, διότι κατύσιη σου που λέει και ο λαός µας. Εγώ θα σε συµβούλευα να έβρισκες καινούργιο φίλο. Μάλλον λεσβία είναι ο Ακελικός σου γκόµενος. Κυρία Ευανθία, Είµαι δηµοσιογράφος και δουλεύω στο ΡΙΚ. Εδώ και λίγο καιρό ο άντρας µου συµπεριφέρεται περίεργα. Μου βγάζει τα ρούχα για να κάνουµε σεξ και αντί σεξ κάνει κάτι το πολύ περίεργο. ήννει πάνω σε µια κλώστη ένα σπυρί σιταριού και το ανεµίζει λίγους πόντους πάνω από το πράµαν µου. Συγκεντρώνεται πολύ σαν κάτι να περιµένει. Μετά από κανένα µισάωρο σταµατά και λέει «πού θα µου πάει, εν θα τον πιάω;». εν καταλαβαίνω, κυρία Ευανθία, τι έχει πάθει ο άντρας µου; Λ.Κ. Ακρόπολις Û Û Ì Ô Ï ÂÈ Αγαπητή µου φίλη, Ο άντρας σου πάσχει από µια ήπια µορφή παλιµπαιδισµού. Όταν ήµαστε µικροί, ένα από τα προσφιλή µας παιχνίδια ήταν να βουρούµεν µες στα χωράφια να βρίσκουµεν φωλιές των µυλωνάδων και ακριβώς όπως ο άντρας σου µε ένα σπυρί δεµένο στην κλώστη να προσπαθούµε να τους πιάσουµε και να τους βάλουµε σε µιαν σπιριθκιά. Προφανώς ο άντρας σου ή θα θυ- µήθηκε την παιδική του ηλικία ή ψάχνει για κάποιον Μυλωνά µε τον οποίον θεωρεί ότι έχεις ερωτικές σχέσεις. Πρόσεχε λιγάκι αν όντως έχεις, διότι όταν ήµαστε µικροί πατούσα- µε και καταστρέφαµεν τες φωλιές των µυλωνάδων. Κυρία Ευανθία, εν θα το πιστέψεις, αλλά εχτές που επήα σπίτι πιο νωρίς απ ότι συνηθίζω, ήβρα την γεναίκα µου πάνω στο κρεβάτι µε ένα κολοκούιν µες στο πράµαν της. Έγινα Τούρκος. Τζιείνη ισχυρίζεται ότι το κολοκούιν επλύνισκέν το για να το κάµει µε το λουβίν τζιαι έγλιασεν της τζι εµπήκεν της µες στο πράµαν της τζι επήεν πας στο κρεβάτι να το βκάλει. Στην αρχή, έστω και µε ενδοιασµούς, την επίστεψα. Ύστερα όµως διερωτήθηκα πώς ήταν δυνατόν το κολοκούιν να διαπέρασε τον βρακούιν της τζιαι µε πολύ θυµό έτρεξα στην κουζίνα και την π ª. π À ερώτησα. Με αποστόµωσεν, κυρία Ευανθία. Είπεν µου: «Εν εφορούσα βρακούιν, ρε έξυπνε, διότι µόλις έφυεν ο εραστής µου τζιαι άργησα, οπότε έπρεπε να τρέξω να προλάβω να σου µαγειρέψω». Εσυγκινήθηκα, κυρία Ευανθία διότι, για να λαλούµεν τζιαι του στραβού το δίκαιο, εν πάντα τυπική στην ώρα του φαγιού, άσε που τα φαγιά της εν πολλά νόστιµα. Ύστερα που εσυνειδητοποίησα ότι έχει εραστήν εθύµωσα λίγον, αλλά µετά το λουβίν µε το κολοκούιν τζιαι τες αντζούγιες τζιαι το ψωµίν το χωρκάτικον επέρασεν µου. Το µόνο που µε προβληµατίζει, κυρία Ευανθία, είναι γιατί εν ηµπορούσεν να βγάλει το κολοκούιν στην κουζίνα και έπρεπε σώνει και καλά να ξαπλώσει στο κρεβάτι. Έχεις κα- µιάν απάντηση; Γ. Κ Μακεδονίτισσα. Αγαπητέ µου φίλε, Είσαι όπως όλοι οι Κυπραίοι και φυσικά και η κυβέρνησή µας. εν ξέρετε τι σας γίνεται. Θέλετε λίγην επανένωση, θέλετε λίγην ελευθερία, αποδέχεστε να παραµείνουν λίγοι έποικοι και λίγα στρατεύµατα κατοχής, αποδέχεστε να µειωθούν τα δικαιώµατά σας, σας αρέσει να είστε και λίγο κερατάδες, όµως το κολοκούδιν, κολοκούδιν. Είναι η µόνη σας σταθερή αξία, έστω κι αν βρίσκεται στον κώλον σας. H apple ÛÙ Á Ó Î ÂÓ ÙÔ Î ÌÓ Èappleapple ÛÙ Οθωµανέ τί µένεις, ανέβα την αράβιον φοράδα σου, ώριζεν ωρυόµενος ο Κάλβος, ο ποιητής της Επαναστάσεως (όταν δεν τώχαµε ντροπή να φορούµε τις φουστανέλλες) Αλλά φαίνεται ότι οι Οθωµανοί δεν χρειάζονται τον Ποιητή για να τους Καλβώσει στην θέα µιας τροφαντής φοράδας. Το έµαθαν, θυµούµαι και οι Βρετανοί αυτό, όταν προ ετών, ανασκοπώντας για το LGR τον Αγγλικό Τύπο έπεσα στην πρωτοσέλιδη είδηση στην SUN για τον Τούρκο που συνελήφθη από τους εκατοντάδες επιβάτες διερχοµένου τραίνου να συνευρίσκεται µε άλογο σε βρετανικό αγρό του Κεντ. Γαργαληµένη η εφηµερίδα παρακολούθησε την είδηση µέχρι την εκδίκαση της υποθέσεως, όταν απεκαλύφθη ότι ο Φίλιππος Τούρκος ήταν παντρεµένος µε γλυκεία, λεπτή γυναίκα και είχε και δύο κόρες. Το λογοπαίγνιο ήταν αναπόφευκτο: «Η παστή γυναίκα δεν το έκα- µνε ιππαστί». Ίσως πάλι επειδή είναι αλλοδαπός ξέφυγε και την ποινή για σοδοµισµό, «buggery», ακόµα και µε την σύζυγό σου, που δεν έχει ποτέ ανακληθεί από τα βιβλία εδώ στη Βρετανία. ηλαδή τον απαγχονισµό. Ποινή που παραδοσιακά επιφυλασσόταν και για το ζώο που συµµετείχε στην κτηνοβασία. Στις 6 Ιουνίου του 1662, όπως µας παραδίδει παραδειγµατικά ο πουριτανός κληρικός Gotton Mahler, ο J. Potter, είδε µε δάκρυα τις ερωµένες του, µία αγελάδα, δύο δα- µάλεις, τρία πρόβατα και δύο «λόττες» γουρούνες να κρεµιούνται στο ικρίωµα πριν ακολουθήσει και ο ίδιος. Στην όχι λιγότερον αυστηρή Γαλλία απέναντι, το 1750, χρειάστηκε η κινητοποίηση ολόκληρου του χωριού που έγραψαν έκκληση µε επιχείρηµα τον «πρότερον έντιµο βίο» για να γλυτώσει την κρε- µάλα η γαϊδούρα σε κτηνοβατική της σχέση µε τον Jacques Ferron, που δεν γλύτωσε ο ίδιος τη θηλειά. Ας υπάρχει λοιπόν η εγρήγορση των Κυπρίων νοµικών για τις σχετικές άνοµες όπως και τις συνοδές νοµικές παραδόσεις και τα δεδικασµένα. Πιο παλιά από τα οποία οι ταµπλέτες σφηνοειδούς γραφής από τον Χαττούσα, την πρωτεύουσα των Χετταίων στην Ανατολία (κοντά στο 1400 π.χ.) που προνούν την θανατική ποινή για την κτηνοβασία, ενώ οι κλέπτες και ζωοκλέφτες απλά πλήρωναν φαίνεται αποζηµίωση. Πρόστιµο λοιπόν αν έκλεβες ζώο, κρεµάλα αν κλεβόσουν µ αυτό Οι Τ.Χ. έχουν αυτιά Λονδίνο fiïè ηλαδή πια, όποτε λέµε: «που να έχουν την κατάρα µου που µας τα εκάµαν», δε θα περιλαµβάνει τους Εγγλέζους το πακέτο, αφού πήραν άφεση µε το Μνηµόνιο που υπέγραψε ο σύζυγος τής κ. Προέδρου; Γιατί ο ΗΣΥ δεν σβήνει τα κεράκια του στην δεξίωση της Αµερικάνικης Πρεσβείας για την επέτειο της αµερικανικής ανεξαρτησίας; Ο Άντρος Κυπριανού ξέρει τα κατατόπια της Αµερικάνικης Πρεσβείας; Μα να είναι ο πρόεδρος ενός κράτους µάστρος της σούβλας είναι προσόν; Μπορούµε να δούµε τη διδακτορική διατριβή του Χριστόφια; Τα υλικά της οροφής του Θ.Ο.Κ. έπεσαν από αστοχία, ή απλώς η οροφή αστόχησε; Άντρο, πρόσεχε τον Κωστή να σε προσέχει. Ο Άντρος Κυπριανού την έµπνευση για τερµατισµό των πληρωµένων διαφηµίσεων προς το Ρ.Ι.Κ. την συνέλαβε στο σπίτι του Χατζηκωστή την µέρα της γιορτής του δεύτερου; Για πόσο καιρό θα αµολά ο Χριστόφιας την πορδή για τα κακά που «έκαναν» οι Ελληνοκύπριοι στους Τούρκους (σε ό,τι αφορά την εσωτερική ιθαγένεια) το 1960; Άκουσε κανένα Τούρκο (πάντα µε την εσωτερική ιθαγένεια) να µας κάνει τη χάρη να µας µιλά για την λύση στη βάση της αποκατάστασης της παρανοµίας του 1974; Τελικά, θα πρέπει οι Ελληνοκύπριοι να ευγνωµονούν την Τουρκία που µας έσωσε από την «Εισβολή της Χούντας στην Κύπρο»; Πόσα πάτε στοίχηµα ότι ο Κατσουρίδης θα πιει το γαίµα του Άντ(ε)ρου Κυπριανού; Ποιον, από το ΑΚΕΛ, κοροϊδεύει ο Κατσουρίδης ότι µέχρι πρόσφατα νόµιζε ότι η στύση εκτός συζυγικής κλίνης είναι αφροδίσιο νόσηµα; Το γιατί µέχρι πρόσφατα το νόµιζε αυτό, µην ρωτάτε εµάς. Εµείς δεν θα κλείσουµε σπίτια. Πάντως η εξουσία πελλανίσκει τον άθρωπο (ρωτάτε και τον Κάρογιαν). Κύριε Παπαπέτρου, τελικά το Α.Κ.Ε.Λ. είναι οδοστρωτήρας ή είναι απλώς νάρκη; Μάνα µου, Πουργουρίδη µου, άρεσε µου πολλά η οµιλία σου στις 15 Ιουλίου στη Βουλή. Άντε βρε και οµιλητής στον επικήδειο της Κυπριακής ηµοκρατίας. Ο Χριστόφιας υπήρξε ωραίος; Χατζηκωστή, ρώτα τον Τσουρούλλη και αυτή την άλλη - πώς τη λένε - τι γύρευαν πάνω στο κότερο. Η κυβέρνηση Παπαδόπουλου άφησε την Κύπρο χωρίς σωλήνες. Θέλω Νόµπελ, θέλω Νόµπελ, θέλω Νόµπελ Ε, τζιαι για την κορού µου Όσκαρ. Ο Κούρος θέλει να φάει τον Αναστασιάδη. Μπορεί; Μα εν άθρωπος σιορ ο Αβέρωφ, να ντζιίσει του Αναστασιάδη; Θεοχάρους, πρόσεχε! Ο Αναστασιάδης δεν σε θέλει να µπεις στην Ευρωβουλή, µισά σε που τα βάθη της ψυσιής του, ακκάννει σίερα (τον άλλο µήνα θα σου γράψω το όνοµα αυτού που προωθεί, µαζί µε άλλες λεπτοµέρειες που δεν ξέρεις). Ποιος βουλευτής είναι φορτωµένος κόµπλεξ επειδή την έχει µικρή; Πόσες µούγιες τρώει την ηµέρα ο Συλικιώτης; Η Καίτη Κληρίδου είναι έξυπνη; Κάποια να πει του Οµήρου ότι τα µπλουζάκια τα πόλο δεν τα κουµπώνεις µέχρι πάνω. Έστω κι αν σου τα κουµπώνει η µάµ- µα σου, Γιαννάκη µου, µόλις βκεις της πόρτας ξικούµπωννέ τα. Για ποιον ακριβώς λόγο ο Κούρος θέλει να φάει τον Αναστασιάδη; Ποιος ο ρόλος του ία σε αυτό, µόνο ο σατανάς ξέρει. Ο Αδειλίνης έχει τις πηγές του Θυµάστε τα αστέρκα του Παττίχη που ήταν 30 something την περασµένη δεκαετία και έγραφαν λάιφ στάιλ άρθρα; Τώρα κάνουν πλαστικές και οργανώνουν µπιρίµπες για να ξεφαντώσουν. ιάλογος: - Ο Κατσουρίδης εν καλός, αλλά εφάαν τον οι γεναίτζιες. - Εεε, εν να βάλουµε Γενικό Γραµµατέα του Α.Κ.Ε.Λ. το µαννό, οξά τον κλέφτη; ιάλογος: - Ρε την καρτάνα, έφυε τζιαι άφηκεν τον γέρο τζιαι άρρωστο τζιαι επήε στες Βρυξέλλες. - Μα ακούεται ότι ο γέρος επέλλανε τζιόλας. ŒÙÛÈ ÁÈ Ó appleâúó Ë ÒÚ Όταν πρόεδρος ήταν ο Παπαδόπουλος, ο Πολίτης συµφωνούσε απόλυτα µε τους Αµερικάνους και τους Εγγλέζους σε όλα όσα αφορούσαν στο Κυπριακό, παρά το αντιαµερικανικό και αντιµπεριαλιστικό παρελθόν του πλείστου συρφετού της εφηµερίδας (να µας δείξουν, επί τη ευκαιρία, έστω κι ένα άρθρο γνώµης της ίδιας της εφηµερίδας, που να καταδικάζει τις βαρβαρότητες των Αµερικάνων και των Εγγλέζων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν η εισβολή τους στο Ιράκ έγινε το 2003). Το µόνο που θύµιζε το παλιό αριστερό τους παρελθόν, ήταν το κλάµα της δήθεν καταδίωξης, την οποία επέβαλλε το «καθεστώς» του Παπαδόπουλου. Το έπαιζαν κλαµένα αιδοία, τα οποία βρίσκονταν ένα βήµα πριν το στήσιµο παράνοµων ραδιοσταθµών και λίγο έλειψε να σκαρώσουν και την Κυβέρνηση του Βερεγγάρια, στον Πρόδροµο. Τώρα πανηγυρίζουν, νιώθουν ότι τώρα ήρθε η σειρά τους να πάρουν πίσω αίµα που δεν έδωσαν ποτέ, παρά µόνο σάλιο (τίτλος άρθρου Πολίτη 19/7/2008 παραµονή επετείου εισβολής «Ελπιδοφόρες εξελίξεις στο Κυπριακό». Ενώ στα κατεχόµενα έφτανε ο Ερντογάν, για παράνοµη επίσκεψη µε αντιπροσωπεία υπουργών του και τα τουρκικά µαχητικά αεροσκάφη πετούσαν σε σχηµατισµούς επιδείξεων, στα πλαίσια εορτασµών για την εισβολή του 1974, που σήµερα γεννά ελπιδοφόρο µέλλον).

15 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 15 ªÈÎÚ appleú ÁÌ Ù appleâú appleúè ÎÔ ÂıÓÈÎÈÛÌÔ Û ÙÚ Ì ÚË «What makes the shrunken imaginings of recent history (scarcely more than two centuries) generate such colossal sacrifices?» Benedict Anderson, Imagined Communities: Reflections on the Origins and Spread of Nationalism «National identity exerts a more potent and durable influence than any other collective identity.» A. D. Smith, National Idenity (Ethnonationalism in Comparative Perspective) Λέγαµε στο προηγούµενο για την αστοχία της ευφάνταστης, κατά τα άλλα, θεωρίας του Άντερσον αφού αποτυγχάνει να εξηγήσει πειστικά την άνοδο του εθνικισµού στην Κύπρο. Η ερώτηση, που προτάσσεται πιο πάνω, δείχνει το γιατί. Ο Άντερσον προβαίνει σε ασύγγνωστες εξισώσεις. Είχαµε πει ότι, για τον Άντερσον πολιορκητικός κριός του εθνικισµού υπήρξε η λειτουργία της τυπογραφίας σε συνθήκες καπιταλισµού. Εφόσον τούτη, αναρωτιέται, έχει ιστορία σκάρτους δύο αιώνες, πώς εξηγούνται τέτοιες τεράστιες θυσίες στο όνοµα του έθνους; εν χρειάζεται να επισηµανθεί µε καµιά ιδιαίτερη έµφαση ότι οι Κύπριοι αναζήτησαν (και βρήκαν) συνεκτικούς δεσµούς µε πολιτισµούς πολύ παλαιότερους. Ως γνωστόν, οι αναφορές των Ελλήνων της Κύπρου ξεκινάνε από το 1200 π.χ, τον 5ο αιώνα π..χ υπήρχαν ήδη 11 Ελληνικά βασίλεια στο νησί, η κυπριακή διάλεκτος, γνωστή στους γλωσσολόγους ως Αρκαδο-κυπριακή, παραπέµπει, παρά την αναπόφευκτη µπαστάρδευση, στη µυκηναϊκή, το ψευδώνυµα που χρησιµοποιούσαν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ ήταν, κυρίως, ονό- µατα από τους αρχαίους και τους βυζαντινούς χρόνους, κλπ, κλπ. Σύµφωνα, δε, µε τον Loizos, ο εθνικισµός των Κυπρίων έβρισκε έρεισµα και στην, ιστορική κληρονοµιά των συγκρούσεων ανάµεσα στους Οθωµανούς µουσουλµάνους και στους Βυζαντινούς χριστιανούς. Όσο για τους Τουρκοκύπριους, όταν ο εθνικισµός κτύπησε την πόρτα τους τη δεκαετία του 40, ανέτρεξαν στους χιλιάδες µουσουλµάνους που έπεσαν το 1571 στην κατάληψη της Κύπρου από τους Ενετούς, µε σκοπό, σύµφωνα µε τον Ντενκτάς, να δώσουν ένα τέλος στην πειρατεία των εµπορικών οδών της ανατολικής µεσογείου και να απαλείψουν τους κινδύνους για τα Οθωµανικά συµφέροντα που εγκυµονούσε η παρουσία ξένων (sic) κατακτητών στο νησί. Εποµένως, τα κατά Άντερσον, µπασµένα ενθυµήµατα της πρόσφατης ιστορίας όντως εγείρουν εύλογα ερωτηµατικά ως προς το γιατί να γεννούν τεράστιες θυσίες. Τα µπασµένα ενθυµήµατα της µη πρόσφατης ιστορίας, άραγε; εν εγείρουν κανένα; Ή µήπως εγείρουν πολλά περισσότερα; Ο Άντερσον δεν καταδέχεται να ασχοληθεί µε το θέµα. Επιπλέον, η επέκταση της τυπογραφίας στην Κύπρο ουδόλως λειτούργησε µε τον τρόπο που τη θέλει να λειτουργεί ο Άντερσον ώστε να προωθήσει τον εθνικισµό, ήτοι, υπενθυµίζουµε, να υιοθετεί την ντοπιολαλιά προς όξυνση των πληθυσµιακών ιδιαιτεροτήτων µε αποτέλεσµα τη σταδιακή διαµόρφωση εθνοτικής, και µετέπειτα εθνικής, συνείδησης στις µάζες. Οι κυπριακές εφηµερίδες τυπώνονταν ευθύς εξαρχής στην ίδια γλώσσα που τυπώνονταν οι εφηµερίδες στις µητέρες πατρίδες, για τον απλούστατο λόγο ότι η εθνική συνείδηση δεν ήταν αυτόχθων αλλά εξαρτώµενη. Εξ άλλου πριν την ίδρυση κυπριακών εφηµερίδων, οι Έλληνες του νησιού διάβαζαν τις ελληνικές εφηµερίδες και οι Τούρκοι (οι οποίοι, ας µη µας διαφεύγει, µιλούσαν την κυπριακή διάλεκτο) τις Τουρκικές. Άλλο, λοιπόν, Σκωτία και χώρα των Βάσκων ή αφρικανικές πρώην αποικίες και άλλο γη εναλία. Έτσι λοιπόν, στην Κύπρο οι φαντασιακές κοινότητες δεν δηµιουργήθηκαν εξαιτίας της χρήσης της ιδιολέκτου αλλά εξαιτίας της µη χρήσης της. Όσο για το επιχείρηµα του Άντερσον ότι ο εθνικισµός ανθεί στην απουσία ή εις βάρος της θρησκείας, η Κύπρος πρέπει να αποτελεί ζωντανό παράδειγµα διάψευσης. Όσον αφορά τουλάχιστον τον εθνικισµό των Ελλήνων του νησιού, δεν χρειάζεται να επεκταθούµε περισσότερο. Εντούτοις, θα πρέπει να υποµνηµατιστεί το εξής: ενώ η άνοδος των κοσµικών δυνάµεων (η εγκαθίδρυση του Νοµοθετικού Συµβουλίου το 1882, η ίδρυση του ΑΚΕΛ το 1926, η δηµιουργία συνδικαλιστικών οργανώσεων) ψαλίδισε (έστω κατ ελάχιστον) την εξουσία της Εκκλησίας πάντως δεν συνέβαλε καθόλου στην άνοδο του εθνικισµού µάλλον το αντίθετο. Για τους Τουρκοκύπριους ο δεσµός θρησκείας και εθνικισµού ήταν, επίσης, άρρηκτος. Μπορεί σήµερα να ξενίζει, αλλά τα θρησκευτικά αντανακλαστικά των Τουρκοκυπρίων δούλευαν µε φουλαρισµένες µηχανές τη δεκαετία του 40. Εξάλλου, ακρογωνιαίος λίθος της αντίστασης των Τουρκοκυπρίων στο αίτηµα της Ένωσις, ήταν, όπως υπενθυµίζει ο Ατταλίδης, η αφοσίωση στο Ισλάµ και η απροθυµία να ενταχθούν σε ένα χριστιανικό κράτος. Καταληκτικά, εθνικισµός και θρησκεία στην Κύπρο πήγαιναν πάντα χέρι χέρι. Η θεωρία του Άντερσον πάει περίπατο. Μέχρι πριν από µερικά χρόνια ο Έλι Κεντούρι θεωρούνταν ο πατριάρχης των εθνικιστικών σπουδών. Ο Κεντούρι - ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, αποτόλµησε και ένα άρθρο πάνω στον Κυπριακό εθνικισµό µε, φευ, περιγραφικές παρά αναλυτικές αξιώσεις - πρέσβευε, χονδρικώς, πως ο εθνικισµός είναι απόρροια των πιο µύχιων αναγκών της ανθρώπινης ιδιοσυστασίας. Η µοντερνιστική λαίλαπα, που ενέσκηψε µε τον Γκέλνερ (και οι υπόλοιποι θεωρητικοί που την ακολούθησαν), έσβησε µε µια µονοκοντυλιά το ιδρυτικό επιχείρηµα του Κεντούρι επί του οποίου στηρίχθηκε η θεωρία του. Όπως έχουµε δει, οι µοντερνιστές αποδίδουν τη γένεση του εθνικισµού στη µοντέρνα εποχή και στις παραφυάδες αυτής. Κατά τον ση- µαιοφόρο του µοντερνισµού Γκέλνερ, ο εθνικισµός είναι πρωτίστως απότοκο της µετάβασης από την αγροτική κοινωνία στη βιοµηχανική. Ξεσκαρτάροντας την ήρα απ το στάρι, µια νέα γενιά θεωρητικών πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τις παρωχηµένες διακλαδώσεις της θεωρίας του Κεντούρι αλλά κράτησε το βασικό κορµό, ήγουν, την πρωτοκαθεδρία της ανθρωπινής ψυχής έναντι των κοινωνικών διαµορφώσεων. Οι εθνο-συµβολιστές, µε αυτή την ταυτότητα πέρασαν στα ακαδηµαϊκά κιτάπια, χώρισαν τα τσανάκια τους µε τους µοντερνιστές, αφού µετ επιτάσεως διακηρύσσουν την ισχύ των εθνικών δεσµών προτού καν εµφανιστούν τα σύγχρονα κράτη και οι µοντέρνες συνθήκες. Οι εθνο-συµβολιστές, το λέει και η λέξη, καταλογίζουν στους µοντερνιστές πως αγνοούν ή παραβλέπουν την επίδραση που εξακολουθούν να ασκούν αρχαϊκά σύµβολα (µύθοι, ήθη, παραδόσεις, παρα- µύθια, έθιµα) σε µεγάλες µάζες του πληθυσµού. Χωρίς την ενδελεχή ανάλυση αυτής της διαδραστικής σχέσης συµβόλουατόµου, ο εθνικισµός δεν µπορεί να κατανοηθεί, είναι η απόφανσή τους. Οι πλέον επιφανείς πρεσβευτές του εθνο-συµβολισµού είναι στις µέρες µας ο Τζον Άρµστρονγκ και ο Α. Ντ. Σµιθ. Αυτός ο τελευταίος έχει πει ενδιαφέροντα πράγµατα τα οποία, συγγνώµη για το πρωθύστερο, ταιριάζουν γάντι στην εξήγηση του Κυπριακού εθνικισµού. Λόγω έλλειψης χώρου, θα σας κρατήσω σε αγωνία, φοβάµαι, για τις τέσσερις ερχόµενες εβδοµάδες. Βιργινία Κκαούλα π Ô Ê ÏÔ apple ÎÙËÛ Ó Ô ÎË Î È Ë ŒÏÏË, Ù Ó ÙË ÊÔÚ ÛÙÔ ª ÚÌ ÚÈ ÙË ÔÈ, fiappleô ÂΠÛÙÈ È ÎÔapple ÙÔ ÁÓÒÚÈÛ Ó ÙËÓ fiï Î È ÙÔÓ ÂÚÔ- Ô ÎË. π ÈÔÎÙ ÙÚÈ ÙˆÓ Ô Û Ìapple ıëùèîòó ÛÎ ÏÈÒÓ Â Ó È Ë ª ÚÎ Ï ª ÚÎÔ, Ó apple Ó Í appleóô ÎÔÚÈÙÛ ÎÈ ÓÙÂÎ ÂÙÒÓ. fiï ÌappleÔÚÂ Ó Â Ó È ÌÈÎÚfiÛˆÌË ÂÈ fiìˆ Î Ú È ÏÈÔÓÙ ÚÈÔ. ªÈ Ó ÎÙ ÛÙÔÓ apple Ú ÏÈ Îfi ÚfiÌÔ ÙÔ ª ÚÌ Ú Ô, fiappleô Ù Ó Ì ÂÌ ÓÔ appleôï ÎfiÛÌÔ Û Ó ÏÔ ÎÔ Ì Ù ÈÎÔ fiappleô Ë fiï Î È Ë ŒÏÏË Î ıfióùô Û Ó ÊÚfiÓÈÌ ÛÙ applefi È Ì, Î appleôèô ÙÂÚ ÛÙÈÔ ÛÎ Ï - appleúôê ÓÒ ÙÔ Àƒπ - ÂÓÔ ÏÔ - Û ÙËÓ ŒÏÏË. fiï ÂÎÓÂ Ú ÛÙËÎÂ Î È Ì Ó Û ÏÙÔ Î È ˆÚ Ó appleôïôá ÛÂÈ ÙÔÓ Î Ó ÓÔ ÙÔÓ Â - ÁΈÛ ÛÙ ÌÓ Î È Ùfi Ì ÙËÓ Ô Ú ÛÙ ÛÎ ÏÈ ÙÚ appleëîâ ÛÂ Ê Á. ÁÎÈÓËÙÈÎ Ù Ó Î È Ë ÛÎËÓ fiù Ó Ô ÂÎ ÂÍ ÚÔÓÔ Ô ÎË, Ó ÛÙËÚfiÙ ÙÔ Ê Ï Î, apple - Ú ˆÛ ٠ËÓ ˆ Ê Ï Î ÙË appleâúèô ÛÙÔÓ ÎË. ÚfiÙÈ ÛÎÔÏÔÎ ÓËÙÔ ÏfiÁˆ ËÏÈÎ, Ô Ô ÎË Û Ófi  Û ÙÔÓ ÎË ÛÙËÓ apple Ú Ï Î È ÙÔ ÂÈÍ appleô ÂÈ ı ÂÈ Ù ÎfiÎÎ Ï ÂÓfi Î - ÙÛÈÎÈÔ appleô Â Ó Î Ù ÚÔ ı ÛÂÈ Î ÙÈ ÍÂÛÙÔÈ ÚËÙÈÎÔ ÙËÓ appleúôëáô ÌÂÓË Â ÔÌ. ÚÒÙË ÊÔ- Ú ÛÙËÓ ˆ ÙÔ Ô Ô ÎË ÂÈ Ó Û ÏÏÔ ÛÎ ÏÔ ÙËÓ Ì ÛÙÈÎ ÙÔ ÎÚ appleùë. fiûô Á appleëûâ ÙÔÓ ÎË. Ù ÁÁ Ï- ÏÔ Ì ÙËÓ ÁÈ ÙË ÚËÛÈÌÔappleÔ ËÛË ÙË ŒÏÏË ÛÙËÓ appleèô apple Óˆ È Ê ÌÈÛË ˆÚ ÙËÓ ÂÈ Ì. ÂÓ ÊÙ ÓÓÂÈ appleô ÎfiÌ Ó Ì ÒÛÔ Ó ÙË È Ê ÌÈÛË appleô appleôû ıëî Ó, ÙÒÚ Ì ÎÏ Ô Ó Î È applefi apple Óˆ. Ó ÂÓ Ï Ô Ì ÙÈ È ÊËÌ ÛÂÈ Û ÓÙÔÌ ı Ù appleô Ì ÛÙ ÈÎ ÛÙ ÚÈ.

16 16 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 Ανδρέας Μακρίδης Φιλόλογος Ιστορικός τραγική αποτυχία των µαθητών της Γ Λυκείου στο µάθηµα των Νέων Ελληνικών, κατά τις τελευταίες ενιαίες εξετάσεις, καθόλου δεν εξέπληξε τους φιλολόγους και γενικά τους καθηγητές, που από πολλά χρόνια ζουν στα σχολεία το τραγικό δράµα του προβλήµατος, που χειροτερεύει χρόνο µε τον χρόνο. Το φαινόµενο της γλωσσικής ανεπάρκειας δεν είναι πρωτοφανές και ούτε περιορίζεται στην µαθητική κοινωνία. Αντιθέτως είναι συνολικό και αφορά ολόκληρη την Κυπριακή κοινωνία. Το ευκολότερο είναι να φορτώσουµε, εθελοτυφλώντας, το πρόβληµα στους καθηγητές και στην παιδεία και να εφησυχάσουµε, νίπτοντας τας χείρας. Οι καθηγητές δεν είναι θαυµατοποιοί και από µόνοι τους αδυνατούν να διορθώσουν την κατάσταση. Η βασική, η θεµελιακή αιτία του προβλήµατος φρονώ πως είναι η τεραστίων διαστάσεων υπερκαταναλωτική µανία, που µαστίζει την Κύπρο. υστυχώς, ο Κύπριος έχει παραδοθεί άνευ όρων στην συνείδηση της καταναλωτικής υπεραφθονίας, στις επιταγές και στις προτεραιότητές της. Οι εµπορευµατοποιηµένες αρχές του καταναλωτισµού, «Εύκολο, απλό, γρήγορο, κερδοφόρο»,έχουν ρηµάξει όλες τις παλιές αξίες, πρωτίστως όσες απαιτούν χρόνο και κόπο. Ένα από τα θύµατα του καταναλωτικού οδοστρωτήρα είναι και η γλώσσα µας. Ουδείς είναι πρόθυµος να της προσφέρει τον χρόνο και τον κόπο, που απαιτεί για την επαρκή εκµάθησή της. Η αποτυχία στα Νέα Ελληνικά και η ευρύτερη γλωσσική καθίζηση εστιάζεται στην πιο απάνθρωπη και ασυγχώρητη περιφρόνηση της γλώσσας, που χαρακτηρίζει µικρούς και µεγάλους. Πρόεδροι, Υπουργοί, Βουλευτές, Πολιτικοί και λοιποί άλλοι συναγωνίζονται από ραδιοφώνου και τηλεοράσεως στην γλωσσική ασέλγεια. Λεκτικά, γραµµατικά, συντακτικά και εκφραστικά λάθη, γλωσσικές κοτσάνες και «µαργαριτάρια» συνθέτουν την µολυσµατική ηχορύπανση, που καθηµερινώς προσβάλλει και µολύνει το γλωσσικό αισθητήριο, όσων σέβονται και εκτι- µούν ακόµα την αξία του λόγου. Πραγµατικά, αν appleôù ÛÙ ÏÏËÓÈÎ όλοι οι πιο πάνω αξιολογούνταν γλωσσικώς, και χάριν ευκολίας, καθιέρωση του «Μονοτονικού». από ραδιοφώνου και τηλεοράσεως, χωρίς αµφιβολία θα εβαθµολογούνταν, οι περισσότεροι, µε Μείωση των ωρών διδασκαλίας των γλωσσικών χαµηλότερο µέσον όρο, από εκείνο των αποτυχηµένων µαθηµάτων και των Νέων Ελληνικών, µαθητών µας! πράγµα που ελαττώνει την δυνατότητα µάθησης, Ο Κύπριος, µε την αναντίλεκτη Αγγλοµάθειά και πρωτίστως υποβαθµίζει την σηµασία του, εναγωνίως προσπαθεί, µέσω φροντιστηρίων της γλώσσας στην συνείδηση των µαθητών. και διορθωτικών µαθηµάτων, να βελτιώσει και Ορθογραφική απλοποίηση των ξένων λέξεων, σε ει δυνατόν να τελειοποιήσει τα Αγγλικά του, θίγεται πλήρη αντίθεση προς την γραµµατική και την µάλιστα και πληγώνεται, όταν διαπράττει ορθογραφία των γλωσσών από τις οποίες προ- σφάλµατα. Αντιθέτως, για την µητρική του γλώσσα, έρχονται και σε πλήρη ασυµφωνία προς την ουδεµίαν έγνοια βελτίωσης έχει, ούτε κατα- ετυµολογία και το κλητικό σύστηµα της Ελληέρχονται φεύγει σε φροντιστήρια (που εξάλλου λόγω µηδενικής νικής. ζήτησης δεν υπάρχουν) και αδιαφορεί ηµιουργία χάους στο θέµα του τελικού ν. αφασικώς για το γλωσσικό του χάλι στην Ελληνική. ιατήρηση της πρώτης µορφής της Νεοελληνιρίς Τραυλίζει και εκχυδαΐζει την Ελληνική, χωκής Γραµµατικής του Μανώλη Τριανταφυλλίδη καµιάν τύψη! και πλήρης απάθεια αναπροσαρµογής της, σε Το αποτέλεσµα είναι καταθλιπτικό: Λεξιπενία, όσα µετά τον διάλογο απεδέχθη ο ίδιος ο δηµιουργός εκφραστική ένδεια, γραµµατικά και συντακτικά της και µετά τον θάνατό του, το ίδρυµα λάθη που βγάζουν µάτια, χαλαρός και χασµατικός «Μανώλη Τριανταφυλλίδη». λόγος, ξύλινες διατυπώσεις, σωρεία ξενι- Αυστηρότατη απαίτηση γνώσης της Αγγλικής, σµών και πρωτίστως Αγγλισµών, πλήρης γλωσσική για πρόσληψη στον δηµόσιο τοµέα και στα Πα- µιζέρια και δολοφονία της γλώσσας µας, εξ νεπιστήµια, και ορθώς, χωρίς όµως την ανά- αµελείας! λογη απαίτηση και για την Ελληνική. Ασφαλώς, η κατερείπωση αυτή του Ελληνικού Αυτά και πολλά άλλα αποτελούν παραδείγ- µας λόγου εγείρει ευλόγως το ερώτηµα: Τι έπραξε µατα αρνητικής γλωσσικής συµπεριφοράς και ή τι πράττει η πολιτεία, για να αναχαιτίσει το πλήρους καταβαράθρωσης της γλώσσας µας. Βά- κακό; Ποια διορθωτικά µέτρα παίρνει, για να σει τούτων στο ηµόσιο και στα Πανεπιστήµια αναβαθµίσει το γλωσσικό ενδιαφέρον και παλινορθώσει προσλαµβάνονται υπάλληλοι και καθηγητές αντι- τον Ελληνικό λόγο στην Κύπρο και στοίχως, που µισογνωρίζουν την Ελληνική, ενώ στην Ελλάδα; υστυχώς, όχι µόνον δεν ελήφθησαν οι τηλεοπτικοί σταθµοί και το ραδιόφωνο στε- µέτρα, αλλά αντιθέτως τόσο το Κυπριακό, λεχώνονται από προσωπικό, που ασυστόλως και όσο και το Ελλαδικό κράτος ήλθαν, ως συνεπίκουροι ατιµωρητί βαρβαρίζει και εκχυδαΐζει δηµοσίως της γλωσσικής φθοράς, να την εµπαιδώ- την γλώσσα µας. σουν και να την διογκώσουν, µε αλλαγές προσαρµοσµένες Η γλωσσική ανεπάρκεια και ο ασύγγνωστος στα πρότυπα της ευκολίας και της διασυρµός της γλώσσας αποτελεί σήµερα το κυ- απλοποίησης της Καταναλωτικής Κοινωνίας: ρίαρχο φαινόµενο της Κυπριακής Κοινωνίας, Κατάργηση του µαθήµατος των Αρχαίων Ελληνικών, στο γλωσσικό επίπεδο. Η γλώσσα περιορίζεται που υπέσκαψε την γλωσσική δυνατότη- στο επικοινωνιακό τοµέα (συνεννόηση), ενώ θε- τα των µαθητών, διέσπασε την συνοχή του Ελληνικού ωρείται σπατάλη χρόνου η εκµάθησή της, στην λόγου, αρχαίου βυζαντινού νεοελλη- σύγχρονη εποχή του αυτοµατισµού και των ραωρείται νικού, και αποξένωσε την Νεοελληνική Γλώσσα γδαίων τεχνολογικών εξελίξεων. από τις ρίζες της. Η συνέπεια τούτου είναι καθοριστική: τραυλίζουµε Κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας και του αντί να µιλούµε, παράγουµε ήσσονα λο- πολυτονικού συστήµατος, που ακρωτηρίασε γοτεχνία, εξωτερικεύουµε τον ενδιάθετο λόγο µορφολογικώς την γλώσσα µας, διαγράφοντας µας σπασµωδικά και κακαίσθητα, κατασπαράζουµε τµήµα της γραµµατικής και των κανόνων της, κάθε αισθητική αξία της γλώσσας µας. Όµως πίσω από όλα αυτά, το γλωσσικό µας πρόβληµα είναι πρωτίστως πολιτικό. Η περιφρόνηση της γλώσσας αποτελεί µιαν από τις όψεις της παρακµής της Εθνικής συνείδησης του Κυπρίου. Η ελλειµµατική πλέον αγάπη της Μητέρας Πατρίδας, της Ελλάδας, µειώνει κατά συνέπεια και την αγάπη µας, για την Ελληνική µας Ιστορία, την υπερηφάνεια µας για τον πολιτισµό µας, το ενδιαφέρον µας για την εθνική µας γλώσσα. Ο Νεοκυπριακός προσανατολισµός, οι εθνο- µηδενιστικές τάσεις και η χαλάρωση των δεσµών µε την Ελληνική παράδοση εξηγούν και τον απαράδεκτο ιστορικό συµβιβασµό µας, όχι µόνο στην λύση του Κυπριακού, αλλά και: Στην αποδοχή µας να πλαστογραφήσουµε την Ιστορία µας στα σχολικά βιβλία. Στην µη αντίδρασή µας στον εκτουρκισµό των τοπωνυµίων µας. Στην άρνηση του Εθνικού µας Ύµνου και της Ελληνικής Σηµαίας. Στην προσπάθεια αναγωγής της Κυπριακής ιαλέκτου σε επίσηµη γλώσσα. Στον καταποντισµό της εθνικής µας υπερηφάνειας και τον εκφυλισµό της εθνοπρέπειας σε «εθνικισµό». Στην κατασπίλωση του απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, του Αγώνα που έσωσε την Ιστορική αξιοπρέπεια του Κυπρίου, και πολλά άλλα. Στην εθνική αυτή µας αλλοτρίωση εντάσσεται και η περιφρόνηση για την γλώσσα, και για την αποτυχία στα Νέα Ελληνικά. Η αποστροφή προς την Ελλάδα συνεκδηλώνεται και προς κάθε τι άλλο είναι Ελληνικό: Ιστορία, γλώσσα, Νέα Ελληνικά. Στα σχολεία ακούσαµε µαθητές να µιλούν µε οργίλο µένος εναντίον της Ελληνικής γλώσσας, υπερασπιζόµενοι µε πάθος την Κυπριακή διάλεκτο, ως να µην είναι κι αυτή Ελληνική! Το πρόβληµα της αποτυχίας στα Νέα Ελληνικά είναι Κοινωνικό και Πολιτικό. Αν θέλουµε να το διορθώσουµε πρέπει πρώτα να διορθώσουµε την κοινωνία µας και να εµφυσήσουµε ξανά στα παιδιά µας την Αγάπη προς την Ελλάδα και τον εθνικό µας πολιτισµό, να επαναφέρουµε στην συνείδηση των παιδιών µας την Εθνική αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.

17 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 17 ºÒÙÔ...Û fiïèô ÙÔ ÙÔ Û Ì ÙÔ ÙËÓ apple ÁfiÚ ÛË ÙËÛ Ó ÔÈ Ô ÚÎÔÈ applefi ÙËÓ ıóèî ÌÔÛappleÔÓ appleú ˆÓ ªÂÁ ÏË µúâù Ó Î È Ù Î Ù ÊÂÚ Ó. µï appleâùâ Î È ÛÙËÓ ÌËÙ Ú ÁÁÏ Ô Ì ΠÊÚÔ. ªÈ ˆÚ appleâù ÏÔ ŒÓ ÂÁˆÈÛÙ Î ÊÂÙ ªÈÙÛ appleô Ù ÌappleÈ apple ÓÂÈ Ó apple Ï ÓÂÈ ÙÔÓ applefióô ÙÔ appleô Ô Á ÚÔ Ô Ù È ÚË ÙÔ Â ÊÈÛÂÓ.... ªÔÓÙ ÚÓ ÂappleÔÈÎÔÎ appleúèâ ÛÙÔ ÂÔÓ ÚÈÛÛÔ Úapple Û apple Ô Ó ÌapplefiÔ ÏÈÓÁÎ. ÂÓ Â Ó È ÌfiÓÔ ÔÈ Ô ÚÎÔÈ appleô Ô Ó ÌÔÓÙ ÚÓ ÁÈ ÁÈ Â. ÈÎ Ì ÓÙÚÔ ÏÏ È ÎÔ Ì applefi ÙÔÓ ÕÁÈÔÓ ÛÈ ÓfiÓ ÛÙÚÔÏ ÚÂÈ Ì ÙÔ apple ÙÈÓ ÙË ÛÙËÓ ÁÔÚ ÙÔ Ãπ appleúèó apple ÚÂÈ ÙËÓ Î ÙËÊfiÚ ÙË ÚÈÎÔ appleë Î È, ÂÓı ÚÚ Ì ÓË applefi Ù ÂÈÚÔÎÚÔÙ Ì Ù ÙˆÓ appleâú ÛÙÈÎÒÓ, ÚÂı ÛÂ Ï Á ÏÂappleÙ Ûapple ÙÈ ÙË.

18 18 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 ÏÏË ŒÓˆÛÈ ÓÙ ΠÏÔÎ ÈÚÈÓ ÙÔapple ÙËÓ fiappleë 1ÔÓ Καραβάκια στο Αιγαίο Κι ένα σύννεφο µαύρο βαρύ Αναταράζει τη θάλασσα Ο ήλιος τη µέρα Τ αστέρια, το φεγγάρι το βράδυ Μαζεύουν τροµαγµένα τις αχτίδες τους Τις µετράνε µια, µια ε λείπει καµιά Ησυχάζουν ίσαµε την επόµενη απειλή. 2ÔÓ Γλάστρες µε βασιλικό Γύρω, τριγύρω του άλλου Αιγαίου Κι ο ουρανός ψηλά λαµπερός Νότες πεταρίζουν στα φύλλα Χαµογελάνε τ άστρα Το φεγγάρι σιγοτραγουδά Μυρωδιές γαργαλάνε τρυφερά Κι ένας ποιητής, στην ίδια πάντα γωνιά Μετράει τις χάντρες του κοµπολογιού του Μετράει τα δαχτυλίδια του καπνού του Η µοναξιά απλώνει τη µελαγχολική σιωπή της. 3ÔÓ Το άλλο πρωί: Η ταράτσα αντίκρυ στο µαγαρισµένο βουνό Στα σχοινιά απλωµένη µπουγάδα Βρεγµένα σεντόνια Στάζουν δάκρυα στο τσιµέντο Ο ήλιος, ο αέρας, το καλοκαίρι, ο Αύγουστος Βάλθηκαν να τα στεγνώσουν Αµέτρητες µέρες και νύχτες Μα, εκείνα εκεί βρεγµένα εν είναι η υγρασία, Μαρία, µην επιµένεις Είναι ο Μεγάλος Θυµός. 4ÔÓ Περνάνε µέρες, περνάνε µήνες, ακόµα και χρόνια Τα σχοινιά τώρα άδεια Ερηµιά στην ταράτσα Τα µανταλάκια πεσµένα χάµω Κοιτάνε µε το στόµα ανοιχτό τον ουρανό εν είναι ο βοριάς που φύσηξε Και τα τράβηξε ρουφώντας τα προς τη µεριά του εν είναι η αύρα και των Σειρήνων τα τραγούδια Είναι το αντικρινό βουνό Κι είναι το βογκητό του. 5ÔÓ Τα βρεγµένα σεντόνια πετάνε Σαν χαλάκια µαγικών παραµυθιών Κλαίνε; Γελάνε; Κανείς δεν ξέρει Απλά πετάνε Φτάνουν στο βουνό κι αρχίζουν δουλειά. Κουκουβάγια ÓÂappleÈÛÙËÌÈ ÎÔ ÚÎÔÓÙÔ ˆÚÎ ÙÈÛÌÔ νωστός πανεπιστηµιακός άρκοντας από το χωριουδάκι Εφταπληγεσφάραω της Κύπρου. Η διαδικτυακή «Wikipedia» κάνει εκτενή αναφορά σε αυτόν. Ασχολείται κατά κόρον µε το θέατρο. Μαζεύει φοιτητές, τους κάνει ηθοποιούς και, κάθε τρεις και λίγο, ανεβάζει παραστάσεις. Το ληµέρι του βρίσκεται σε ένα αρκοντόσπιτο της πόλης. Εκεί έχει για συντροφιά του και δυο σκυλίτσες. Τη µια τη λένε Ασπρούλα και την άλλη Μαυρούλα. Η Ασπρούλα είναι υπναρού, ενώ η Μαυρούλα γαυγίζει συνέχεια. Ο άρκοντας διοργανώνει πολλά εορταστικά events στα οποία τι- µώνται ζώντες ή τεθνεότες, ελάσσονες ή µείζονες άνθρωποι των γραµµάτων. Στα events αυτά κάνει ωραίες οµιλίες, αν και µερικοί γκρινιάζουν πως τα ωραιολόγιά του τα «ξεσηκώνει από τις τελευταίες εγκυκλοπαίδειες» του παζαρκού. Στην πρώτη σειρά καθίζει πάντα τους επίσηµους: προέδρους, υπουργούς, βουλευτές, χορηγούς κ.τ.λ. Στο τέλος τούς προσφέρει και πορικά: συνήθως σιουσιούκκον του αµυγδάλου. Επίσης τους κερνάει και κρασάκι. Τη µια πενταετία ο οίνος είναι λευκός, την εποµένη ερυθρός. Ανάλογα Πρόσφατα του συνέβη το εξής περιστατικό. Το αντιγράφω από τον ηµερήσιο Τύπο: «Είναι καλοκαιράκι και βρισκόµαστε στο αρκοντόσπιτο. Βραδάκι κατά τις Το λιγοστό αεράκι µετριάζει την αποπνικτική ατµόσφαιρα της πόλης. Σε µια καρέκλα, εκεί στο µέσο της σκηνής, κάθεται ο άρκοντας. Στα πόδια του είναι ξαπλωµένη η Ασπρούλα, ενώ κάπου στο πάνω διάζωµα η Μαυρούλα γλείφει ένα κόκκαλο. Στα δεξιά του υπάρχει µια φωτοτυπική. Σε µια στιγµή σηκώνεται από την ανακουφισθείσα καρέκλα του και αρχίζει να φωτοτυπεί ένα παλιό δηµοσίευµά του, γιατί αύριο θα µιλήσει για έναν ποιητή από την Αλεξάνδρεια. Ήδη προανήγγειλε στις εφηµερίδες ότι θα δώσει στη δηµοσιότητα νέα στοιχεία για τον ποιητή αυτόν. Για πρώτη φορά θα αναλύσει τα "φώτα", τα "λόγια", τις "διαλεκτικές" και τα "µέσα-έξω" της ποίησής του. Ξάφνου ένας συνάδελφός του µπαίνει στο αρκοντόσπιτο και κατευθύνεται προς το µέρος του. Η Μαυρούλα κοιτάζει µε περιέργεια. Η Ασπρούλα συνεχίζει τον υπνάκο της. Όταν τον πλησιάζει, ο άρκοντας έχει ήδη τελειώσει τις φωτοτυπίες του για την αυριανή οµιλία. Κάνουν χειραψία και ξανακάθεται στη σεισµόπληκτη (πρώην ανακουφισθείσα) καρέκλα του. Ο συνάδελφός του του φέρνει δώρα. Στο ένα του χέρι κρατά ένα βιβλίο του Παναγιώτη Νούτσου ("Προστρίψεις στο πεδίο της λογοτεχνίας") και στο άλλο ένα µπλε κουτάκι πολυτελείας. Επάνω στο κουτάκι αναγράφεται το όνοµα ενός κοσµηµατοπωλείου της Αθήνας: "Κοσµηµατοπωλείον Ελληνικά Γράµµατα, έτος ιδρύσεως: 2008". Γονατίζει απέναντι από τον καθήµενο άρκοντα και ανοίγει το µπλε κουτάκι πολυτελείας. Είναι γεµάτο µαργαριτάρια! Εκατοντάδες µαργαριτάρια! Τα παίρνει προσεκτικά και µε ευλάβεια αρχίζει να τα κρεµάει στον χοντροκοµµένο λαιµό του αρκόντου. Ταυτόχρονα ανοίγει το βιβλίο του Νούτσου και του διαβάζει διάφορα χωρία: «Πώς προσήλθε ο κατήγορος στο συνέδριο; Έχοντας ήδη ένα κείµενο σε συσκευασία τεσσάρων. ηλαδή µια µεταπτυχιακή εργασία διαστέλλεται σε διδακτορική διατριβή, συστέλλεται σε επιµέρους εργασίες περιοδικών και αναδιαστέλλεται για να καταστεί µονογραφία προαγωγής, κατά την υπερδεκάχρονη διεργασία αναµόχλευσης των ευρηµάτων της (Χώρος, Φως και Λόγος. Η διαλεκτική του «µέσα»-«έξω» στην ποίηση του Καβάφη, Αθήνα 1992). Το ίδιο συµβαίνει και µε το σχήµα:«έρωτας-εξουσία» που παρελαύνει για τέταρτη φορά, µετά τη Θεσσαλονίκη, την Αγία Νάπα και τη Μάλαγα, αν και για πρώτη ακριβώς φορά τίθεται σε εφαρµογή και σε ποίηση διαφορετική από εκείνη του Καβάφη. Πρόκειται για «κράµα»; Ό,τι και να υπονοείται, ο Αλεξανδρινός πάντως υποστήριζε ότι «εργάζεται σαν τους αρχαίους» που έγραφαν ιστορία, έκαµναν φιλοσοφία, δράµατα µυθολογικής τραγικότητας», ενώ δεν µπορούµε να προσπεράσουµε ό,τι συναφώς εξοµολογείται ο άλλος ποιητής για την τέχνη του. Μόνο που και οι δυο τους ρωτούν µε ένα στόµα: Τι είναι τα Πιέρια όρη για τους αυτοπροβαλλόµενους ως προνοµιακούς µύστες των ποιητών; Αλσύλιο ή άσυλο που εξασφαλίζει το απυρόβλητο;» (σ. 251). Και τον ραίνει µε σκόρπια µαργαριτάρια που αστραποβολούν και του γαργαλούν τα αυτιά: - "προηγηθέντων τοποθετήσεων" - "της πολιτικής ισχύως" - "[η µελέτη] που εστιάζει την προσοχή της" - "µε την κάθετη έξοδο" - "απέκτησε τον Κυπριανό" - "των σηµαδε- µένων περικοπών" - "ο συνειδητός ποιητής" - "στην αυτοφωτογράφηση του κενού του προσωπείου στο βάθος ενός άδειου καθρέφτη" - "ο λογοποιητικός ήρωας του κειµένου" - "δεν µπορώ να είµαι επίδοξος αντίζηλος του αυθεντικού, θα είµαι αντίζηλος στη µαταιοδοξία" - "φερσίµατα και λειτουργίες ανάλογες ή αντίστοιχες προς το ήθος των αρχαίων αισθηµάτων" - "η τρεχάµενη ηθική" - "η ποιητολογική µηχανή που στήνει εδώ ο Καβάφης"... Η απαγγελία συνεχίστηκε µέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, οπότε ο άρκοντας τον διέκοψε. Ήταν η ώρα του πρωινού. υο κιλά λουκάνικα έπλεαν ήδη στο µεγάλο τηγάνι της κουζίνας του αρκοντικού και του τρυπούσαν τα ρουθούνια. Ήταν αδύνατο να συγκεντρωθεί». Βασανισµένος (και ανέκδοτος) ποιητής Λευκόνοικο - Αµµοχώστου ª ª Για µια θάλασσα χωρίς ορίζοντα Ήθελα να σου πω, Για µια θάλασσα ακίνητη Που ξέρει ν αφουγκράζεται Τα µαβιά δειλινά. Για τα παράθυρα της θάλασσας Ήθελα να σου πω, Απ όπου άνεµος πικρός Μνήµες αλλόκοτες µου φέρνει. Για φωτεινά καράβια Ήθελα να σου πω Που αράζουν στον ύπνο µου. Ήθελα να σου πω Και για τις πέτρες της ατέλειωτης νοσταλγίας Και για την τρυφερή σπονδή Στ αγάλµατα της σιωπής. Για τ αλµυρά ναυάγια Στο βάθος των µατιών Ήθελα να σου πω Μιρ.Λ Άννα Ó ÎÔ ÎÏ Û ÈÙÚ Ó 6 πô Ï Ô 2008 βρισκόταν µε παρέα σε γνωστό στέκι στην παλιά Λευκωσία. Ο χώρος στο πλακόστρωτο και στα µπαλκόνια ήταν ασφυκτικά γεµάτος. Ο τραγουδιστής ερµήνευε ακούραστα µε την κοµπανία του για ώρες ατέλειωτες. Η Άννα τραγούδησε, χόρεψε µε ευλυγισία τσιφτετέλι και ζεµπέκικο µε το τσιγάρο στο στόµα. Έλαµπε ολόκληρη. Έµοιαζε σαν κούκλα σε βιτρίνα. Απ το πρωί είχε πάρει τους δρό- µους για να ετοιµαστεί για τη βραδινή της έξοδο. Πρώτα πήγε στο γυ- µναστήριο. Ασκήθηκε για τρεις ώρες. Αφού έκαψε τις επιθυµητές θερµίδες συνέχισε για το κοµµωτήριο. Της έβαψαν τη ρίζα του µαλλιού µπλου-µπλακ, της φρέσκαραν το υπόλοιπο και της το χτένισαν. Μετά είχε ραντεβού µε την αισθητικό. Την επισκεπτόταν κάθε εβδοµάδα. Αυτή την περιποιόταν κατάλληλα και αυτό άρεσε στην Άννα. Της µαδούσε τις τρίχες από το πρόσωπο µέχρι τα δάχτυλα των ποδιών. Της έκανε καθαρισµό προσώπου, µάσκα προσώπου: πότε ενυδατική, πότε αντιγηραντική ή λευκαντική και τόσες άλλες. Η τελετουργία της περιποίησης των νυχιών ήταν η αγαπηµένη της Άννας. Η αισθητικός τα έφτιαχνε περίτεχνα µε χρώµα και µε σχέδια. ύο ώρες χρειαζόταν για τα χέρια και άλλες τόσες για τα πόδια. Τότε η γλώσσα τους δεν σταµατούσε. Αυτό έκανε καλό στην Άννα. Γι αυτό αραίωσε τις συναντήσεις στο ψυχολόγο. Στην αισθητικό της έβρισκε την προσοχή, τη σηµασία που ζητούσε και την βοηθούσε να δώσει απαντήσεις στα αδιέξοδα της. Έβλεπε ότι έφευγε από αυτήν οµορφότερη, δυναµικότερη. Βέβαια αναγνώριζε ότι δεν µπορούσε να τα σιάξει όλα στη ζωή της. Στο ένα πόδι είχε ένα δάχτυλο που καβαλίκευε το άλλο. Η αισθητικός απλά το ξεκαβαλίκευε, το περιποιόταν και µετά το έβαζε στη θέση του. Αυτά έκανε η Άννα πριν από τη νυχτερινή της έξοδο Τι έκανε µετά την έξοδο δεν ξέρουµε

19 26 πô Ï Ô 2008 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 19 ÏÏË ŒÓˆÛÈ ƒ ƒ ƒ ƒ ƒ à ƒ À «À ƒ À» À ªπ π ª À µ π π 𠃃 ÙÂÏÂ Ù Ô Ï ÈÔÏfiÁÔ ºπ ƒøª º ƒ π ª À π π ª ªª ƒ º - Τον είδες µε τα µάτια σου, γιαγιά τον Βασιλέα ή µήπως και σου φάνηκε, σαν όνειρο να πούµε, σαν παραµύθι τάχα; - Τον είδα µε τα µάτια µου, ωσάν και σένα νέα, Πα να γενώ εκατό χρονών, κι ακόµα το θυµούµαι σαν νάταν χθες µονάχα. - Απέθανε, γιαγιά; ( ÎËÓ µ, Ú ÔÓÙÈÎfi ÍÈÔı ) ΚΑΤΤΑ: Πού πάεις, κοκόνα µου; ΟΧΕΝΤΡΑ: Έτο, εφκήκα να πάρω τον αέρα µου. Ώσποσον κλεισµένη, σταγκωµένη µες στο Ύλαντρον του Πιερρή. ΚΑΤΤΑ: Τζιαι γιατί σε έκλεισεν µες το Ύλαντρον ο βασιλιάς µας; ΟΧΕΝΤΡΑ: Εν το εκατάλαβες; Είµαι µια που τες πολλές µάσκες που φορεί για να χύσει το φαρµάτζιν του. Νοµίζεις είντα σπούδασεν θέατρον; Σπουδαίος θεατρίνος, επαραδέχτηκά τον. Αλλάσσει σσίλια πρόσωπα ώσπου να πεις κροµµίν! ΚΑΤΤΑ: Όσον για τούτον... περιπαίζει τους ούλλους, τζιαι στο πανεπιστή- µιον, τζιαι στα κόµµατα, αριστερούς, κεντρώους τζιαι δεξιούς, µα τζιαι τους αυλικούς του τζιαι τες πιερίδες µούσες του. Τάσσει τους φούρνους µε ποξα- µάθκια, τζι ύστερα πολογιάζει τους! ΟΧΕΝΤΡΑ: Τωρά που το λαλείς, είντα που του ήρτε να ανακηρύξει το 2008 έτος Ξιούτα; (Άκου όνοµα!) Είντα που του έφταισεν ο άθθρωπος τζιαµαί που βρίσκεται; ΚΑΤΤΑ: εν το εκατάλαβες; Ο σκοπός του είναι να διπλαρώσει την εξουσία τζιαι το ΑΚΕΛ. Αφού έχασεν τες εκλογές ο µεγάλος Τάσσος, λαλεί σου να πάει κοντά στον Χριστόφκια, µπας τζιαι φκάλει τίποτε. ΟΧΕΝΤΡΑ: Α, είπα τζιαι γιω... Άκουά τους προχτές που βαρβατζιίζαν δαµαί στην αυλή, τζιαι λαλώ: πού αθθυµήθηκεν τούτος τον Ξιούτα; Άφηκεν τον Μαχαιράν τζιαι τον Μιχαηλίδη τζιαι πάει στους παρακαθκιανούς; ΚΑΤΤΑ: Ο σκοπός αγιάζει τα µέσα, φιλενάδα! ΟΧΕΝΤΡΑ: Ο καηµένος ο Μαχαιράς! Έσυρέν τον του νώµου του... Εννά τολ- µήσει να τον ξαναπιάσει, λαλείς, ύστερα από την κατσάδαν που του έκαµεν του Κεχαγιά ο γιος; ΚΑΤΤΑ: Μπα! Πού τζιαιρός; Ίσια ίσια που προφτάννει τα θεατρούθκια του τζιαι τα ποιηµατούθκια του... Έβαλε πλώρην να γενεί µιάλος ποιητής! Έτσι όπως πάει, θα ποκουππίσει τζιαι τον Καβάφη! ΟΧΕΝΤΡΑ: Πώς τα προλαβαίνει τούτα ούλλα ο αθεόφοβος; Τόσα σχέδια, τόσες δολοπλοκίες, τόσες πλάνες... Καλά τα πάει ο άθθρωπος! ΚΑΤΤΑ: Ύστερα, λαλεί σου ο άλλος, γιατί δεν ασχολείται µε τες φιλολογίες. Μα εννά αφήκει τα χόµπυ του τζιαι εννά ασχολείται µε τα πίτερα; ΟΧΕΝΤΡΑ: Καλά λαλείς. Αµµά καρτερά τζιαι ο γέρηµος ο Βασίλης Μιχαηλίδης! Έσσει τόσον τζαιρόν που έκαµεν ολόκληρη φιέστα, ότι ήβρεν τα χαρκιά του Μιχαηλίδη, τάχα θα τα έφκαλλε σε ένα δκυο χρόνια. Έν είδαµεν τίποτε... Ξέρεις πότε εννά κυκλοφορήσουν; ΚΑΤΤΑ: «...όντας ο κόσµος λείψει!». Άµα τα φκάλει, εννά γινώ τζιαι γιω ποιήτρια, να κυκλοφορώ στο Ύλαντρον... ΟΧΕΝΤΡΑ: Τζιαι γιω θα γινώ φιλόλογος να σε δοξολογώ, κούκλα µου! ΚΑΤΤΑ: Μα είδες τι του έγραψεν τελευταία τούτος ο φιλόσοφος από τα Γιάννενα; Λλίον πολλά, λαλεί ότι ο αφέντης µας εν τέλεια αγράµµατος! Αλώπως εν που την αζούλαν του, που δεν έχει Αυλήν τζιαι τόσα αξιώµατα. Ο δικός µας εν αρχηγός σε ούλλα, ποιητής, µεταφραστής, θεατρίνος, σκηνοθέτης, καθηγητής, εκδότης... ΟΧΕΝΤΡΑ: Τι τα θέλει κοτζιάµου βασιλιάς (τζιαι τάχα ποιητής) να ανακατώννεται µε τα πίτερα της φιλολογίας; Ας τα διπλώσει να ησυχάσει. ΚΑΤΤΑ: Έτο, να τακτοποιήσει τις δουλειές του, να βολέψει ακόµα λλίους παρατρεχάµενους τζιαι τες πιερίδες µούσες του, να αρπάξει τζιαι κανέναν υπουργείο, τζιαι πάλαι... ΟΧΕΝΤΡΑ: Τον Κοντοσταύλη έσασέν τον, το ίδιον τζιαι τον Ασπόνδυλον τζιαι άλλους του σιναφιού. Τωρά έχει σειράν η ακατονόµαστη, που την κωλοσύρνει τόσα χρόνια... Πόσους να προλάβει! Μα ένναι για τούτον που µάσσεται να δκιώξει όσους δεν τον προσκυνούν; ΚΑΤΤΑ: Κόφκει ο νους σου, θωρώ. Άκουσα φέφκει τζαι ο Ψηλοµούττης, να αδκειάσει καµιά θέση, να πάρουµε τζιαι µεις σειρά. ΟΧΕΝΤΡΑ: Ώστε εν αλήθκεια πως ο σκοπός του είναι να ξαναστήσει την Αυλήν του ρήγα Πιερ τζιαι του άλλου του δασκάλου του, του χοντρού. ΚΑΤΤΑ: Τι ρήγας Pierre, τι βασιλιάς Πιερρής... - Ποτέ, παιδάκι µου, κοιµάται. - Και τώρα πια δεν ηµπορεί γιαγιάκα να ξυπνήσει; - Ω, βέβαια! Καιρούς καιρούς, σηκώνει το κεφάλι, και βλεπ' αν ήρθεν η στιγµή, πόχει ο Θεός ορίσει. - Πότε, γιαγιά µου, πότε; - Όταν τρανέψεις, γιόκα µου, να αρµατωθείς, και κάµεις, τον όρκο στην Ελευθεριά, ΟΧΕΝΤΡΑ: Μόνον που οι καύχες του δεν εφτουρήσαν... Ο ρήγας Πέτρος, µε το συµπάθκειον, αππήησεν τες µισές γεναίτζες της Χώρας. Τούτου µόνον η σκεµπέ του εν κορτωτή. Εννά βρουσιν τίποτε λυµπά να του κόψουν; ΚΑΤΤΑ: Είσαι πολλά φαρµατζερή. Όχεντρα µε το νάµι! Αν σε ακούσει, αλίµονό µας. ΟΧΕΝΤΡΑ: Η αλήθκεια, φοούµαι τον πολλά. Να σε δει µόνον µε έναν δειν του, κανεί σε, εσκόλασες... ΚΑΤΤΑ: Η µάνα µου η µακαρίτισσα ελάλεν µου ότι τον άθθρωπον καταλάβεις τον από το δειν του... ΟΧΕΝΤΡΑ: Τωρά που το λαλείς, άκουσα τρεις γιατρούς να λαλούν πως το βλέµµαν του µάστρου µας γυαλλίζει πολλά, σαν του Ματσάκη. Ο θεός των κτηνών να µας φυλάει... ΚΑΤΤΑ: Ούσσου, να χαρείς, πιο σιγά τη συντυσσιά σου. Θα µου αννοίξεις φάλιες... αµαί τζιαι οι τοίχοι έχουν αυκιά... ΟΧΕΝΤΡΑ: Όσον για τούτον, εν αλήθκεια σου... Ο φόος φέρνει κόλαση, λαλεί τζι η παροιµία. ΚΑΤΤΑ: Όπου τζιαι να σαι εννά φανεί η πριγκίπισσα στες σκάλες. ΟΧΕΝΤΡΑ: Τζιαι πίσω της εννά ξι- µουττίσει τζιαι η τζιοιλιά του βασιλιά Πιερρότου... ΚΑΤΤΑ: Θέλει θυσίες η εξουσία, φιλενάδα. ΟΧΕΝΤΡΑ: Τζιαι κάµποση µάσα... ΚΑΤΤΑ: Άτε, πήαινε βαώθου στο Ύλαντρόν σου. Η γλώσσα σου εξαπολύθηκεν πολλά σήµερα. Είµαι τζι εγιώ αζουλιαρόκαττα, αµµά εσού έφκαλες τζιαι το σσοινίν τζιαι το παλλούτζιν, φίδιν κολοβό... ΟΧΕΝΤΡΑ: Καλά, σσιόνα µου, θα τα ξαναπούµε την άλλη φορά... συ κι όλη η νεολαία, θα σώσετε την χώρα. Κι ο βασιλιάς θα σηκωθεί τον Τούρκο να χτυπήσει. Και χτύπα-χτύπα, θα τον πα πίσω στην κόκκινη µηλιά, και πίσω από τον ήλιο, που πια να µη γυρίσεις! Γεώργιος Βιζυηνός ÛˆÓ Καύσωνας Κύριος; Μάλλον κυρία πρέπει να είναι ο καύσωνας. Έρχεται κι αυτός µε εµµονές, νευρώσεις, γκρίνιες, περιόδους πόνου Στους 40 βαθµούς κελσίου, υπό σκιά, απόγευµα, βρισκόµουν έξω από το πέτρινο σπίτι. Ένα σπίτι µε κήπο. Πράσινο κουρεµένο χορταράκι, φοινικόδεντρα, χαρουπιές, εποχιακά φυτά όλα λαµπερά, χορτάτα του νερού, του ήλιου, της φροντίδας Στο σπίτι αυτό θα συναντούσα το παρελθόν µου. Ήθελα αυτή τη συνάντηση; Όχι Τι γύρευα λοιπόν έξω από το πέτρινο σπίτι µετά από δέκα χρόνια; Το φάντασµα των Ότις; Πού είσαι φάντασµα των Κάντερβιλ να µε αντικαταστήσεις; Θα σου χαρίσω ένα τενεκέ γεµάτο λάδι της ελιάς, λάδι καλό για να λαδώσεις τις σκουριασµένες σου αλυσίδες. Βάλε σε παρακαλώ την πελώρια καπελαδούρα µε το κόκκινο φτερό, το σάβανο µε τις δαντέλες στα µανίκια και το σκουριασµένο µαχαίρι στην τραχηλιά. Έλα φάντασµά µου, πήγαινε εσύ να συναντήσεις το παρελθόν µου. Θέλω για εισαγωγή να κροταλίσεις τις αλυσίδες σου. Μετά να µουγκρίσεις µέσα από τις κλειδαρότρυπες. Σε παρακαλώ Πήγαινε στη θέση µου. Θα κάτσεις λίγο, θα ακούσεις πολλά. Μετά θα φύγεις. Θα σε περιµένω στην έξοδο του σπιτιού µε ένα τενεκέ γεµάτο λάδι. Το φάντασµα δεν ήρθε. Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου. Ένα θερµό κύµα καύσωνα γέµισε το ζωτικό χώρο του τετράτροχου. Ααααααααααα βοήθεια!!!!! είπα και έκλεισα την πόρτα. Έβαλα στο ράδιο την µπαλάντα του κυρ Μέντιου Aνωχώρι, Κατωχώρι, ανηφόρι, κατηφόρι, και µε κάµα και βροχή, ώσπου µου 'βγαινε η ψυχή. Ένιωσα να πνίγοµαι. εν ήθελα να ανεβαίνω κατήφορους µες στον καύσωνα. Έβαλα άλλο τραγούδι Καράβια είµαστε που ρίχνονται στο κύµα για µας ο θάνατος και το µεγάλο κρίµα είναι να µένουµε δεµένα στη στεριά Κι έξω από πέτρινα σπίτια µουρµούρισα. Έπρεπε όµως να µη λογαριάσω κύµα και καιρό. Να αντιµετωπίσω το παρελθόν µου στα µάτια. Κατέβηκα από το αυτοκίνητο. Αντιµετώπισα κατάφατσα, κατάστηθα, από τον πάτο ως την κορφή τον καύσωνα. Μπήκα στο µεγάλο πέτρινο σπίτι. Ανέβηκα την ξύλινη σκάλα. Συνάντησα το παρελθόν µου στο δεύτερο γραφείο δεξιά. Καθόταν πίσω από ένα ξύλινο, από µεράντι, γραφείο. Κρατούσε µια κούπα γε- µάτη καφέ, όπως στις αµερικάνικες ταινίες. Με είδε στην πόρτα και τινάχτηκε πάνω σαν ελατήριο. Φιληθήκαµε. Μου έδειξε µια θέση σε ένα στρογγυλό ξύλινο τραπέζι, στο σαλονάκι του γραφείου. Στο στρογγυλό τραπέζι έβαλε το παρελθόν µου την κούπα του καφέ του και ένα µπουκάλι γεµάτο νερό. Παγωµένο; Παγωµένο! Στο στρογγυλό τραπέζι έπρεπε τώρα να τοποθετηθεί το παρελθόν µας. Τι είχα κάνει τα προηγούµενα δέκα χρόνια; Ήµουνα δεµένη στη στεριά Τα τελευταία δέκα χρόνια κρίµα δεν είχα κουβαλήσει τα ηµερολόγια, τα δέκα ηµερολόγια που κρατούσα όλα αυτά τα χρόνια. Θα διάβαζα στο παρελθόν µου γκρίνιες, επιθυµίες, σκέψεις δέκα χρόνων σταµατήστε τη γη να κατεβώ θέλω να κάνω το γύρο της µέρας σε ογδόντα κόσµους, την ώρα που εγώ γκρινιάζω ο Θεός ενώνεται δορυφορικά µε τη γη και γελά Βοήθησα το παρελθόν µου να ανοίξει τα χαρτιά του. Μίλησε το παρελθόν, µίλησε, µίλησε Μου είπε πως µας χτίζει µέγαρο πολιτισµού. Γιατί; Θυµήθηκα την µπαλάντα του κυρ Μέντιου. Κούτσα µια και κούτσα δυο της ζωής το ρηµαδιό! Ο κυρ Μέντιος γαϊδαράκος ήτανε τι σχέση είχε µε το µέγαρο πολιτισµού; Γιατί γυρόφερνε µες στο µυαλό µου; Άφησα το παρελθόν µου µες στο πέτρινο σπίτι να συνεχίζει την οργάνωση του µεγάρου. Πότε θα είναι η επόµενή µας συνάντηση; Όταν χτιστεί το µέγαρο, πέσει η σκεπή του, µείνουµε άστεγοι, χωρίς πολιτισµό και κυκλοφορούµε στους δρόµους ο καθένας µε τον παίδαρό του το Μέντιο...

20 20 ÃÚ ÛÙÔ ÏËÚ Ë Â Ó È ÙÔ. À. 26 πô Ï Ô 2008 È ÈappleÏ ÔÓÔÌ Û Â ÌÈ Ó ÊÂÓ ÎË ÙË ÔÏÔappleÏfiÎÔ Ô ÚÎ Ανδρέας Μακρίδης Φιλόλογος Ιστορικός ατά καιρούς, αλλά και προσφάτως, ακούγονται από την Τουρκία και τα Κατεχόµενα προτάσεις περί επαναφοράς των ιστορικών παραδοσιακών µας τοπωνυµίων, τα οποία έχουν εκτουρκίσει, αµέσως µετά την Εισβολή, οι δυνάµεις κατοχής. Συνολικά, οι Επιτροπές µετονοµασίας των Τούρκων, άλλαξαν τοπωνύµια και µικροτοπωνύµια, στις κατεχό- µενες περιοχές, και πολλές χιλιάδες οδωνύµια, ενώ προετοί- µασαν και µεγάλο κατάλογο µετονοµασιών για τις ελεύθερες περιοχές. Όλες οι τοπωνυµιακές αλλαγές εγκρίθηκαν και προσυπογράφηκαν από την ψευδοβουλή στα Τον Απρίλιο του 2006 η τουρκοκυπριακή εφηµερίδα «Βολκάν» δηµοσίευσε δήλωση του αναπληρωτή προέδρου της υποεπιτροπής Λαογραφίας, Μουσταφά Σερτεντζεκτί, ο οποίος φέρεται να δήλωσε ότι: «θα πρέπει να αντικατασταθούν οι ονοµασίες των χωριών, των οδών και των τοπωνυµίων, που είναι στην Τουρκική και να χρησιµοποιηθούν οι παλιές». Ο ίδιος, κατά την «Βολκάν», επεσήµανε και τις δυσκολίες, που παρουσιάζονται στο Κτηµατολόγιο, λόγω των τουρκικών µετονοµασιών. Ο Σερτεντζεκτί παρουσιάζεται να έχει δηλώσει και τα εξής: «Είµαι Κύπριος. εν ήλθα από την Κεντρική Ασία. εν έχω καµιά σχέση και δεσµό µε την Ανατολία. Μην παίζετε µε τον πολιτισµό µου». Στις 8 Μαρτίου 2008 ακολούθησε δεύτερη εισήγηση για τα τοπωνύµια, αρκετά τροποποιηµένη. Ο βουλευτής Zeynep Dag του κυβερνώντος κόµµατος της Τουρκίας AKP, ο πρώην επικεφαλής εξωτερικών υποθέσεων της «Μεγάλης» Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Mehmet Dulger, και ο πανεπιστηµιακός Mehmet Hasguler διατύπωσαν νέα πρόταση επαναφοράς των παλαιών (Ελληνικών και Τουρκοκυπριακών) ονοµάτων των κατεχοµένων «ως µια παθητική έκκληση για Ειρήνη». Σύµφωνα µε την εφηµερίδα «Ζαµάν» η πρόταση αυτή έτυχε υποστήριξης και από το κυβερνόν κόµµα AKP. Βασικά οι τρεις Τούρκοι εισηγούνται την καθιέρωση της διπλής ονοµασίας, δηλαδή την παράλληλη αναγραφή του ενδωνύµου και της τουρκικής µετονοµασίας, ώστε να υπάρξει κίνηση καλής θελήσεως και να διατηρηθεί η πολιτιστική συνέχεια. Σύµφωνα µε τον Hasguler οι Τούρκοι άλλαξαν τις ονοµασίες 300 τοπωνυµίων. Φαινοµενικά, η πρόταση της διπλής αναγραφής των τοπωνυµίων, ανεξάρτητα από την πρόθεση των εισηγητών, ακούεται ως θετική και συνδιαλλακτική. Στην πραγµατικότητα είναι ύποπτη και απαράδεκτη, για τους ακόλουθους λόγους: Η διπλή ονοµασία αποενοχοποιεί και νοµιµοποιεί τις µετονοµασίες των δυνάµεων κατοχής και του ψευδοκράτους και δια µέσου τους και την ίδια την εισβολή. Ο Τοµέας Τυποποίησης των Ηνωµένων Εθνών θεωρεί την αυθαίρετη ή βίαια αλλαγή τοπωνυµίων ως έγκληµα. Με την αποδοχή της διπλής ονοµασίας, αναιρούµε, δια της υπογραφής µας, το στοιχείο της αυθαιρεσίας και της βίας και καθιστούµε τις µετονοµασίες νόµιµες. Η ονοµατοδότηση πραγµατοποιείται και αναγνωρίζει κτήτορα. Ο ιδιοκτήτης (πλοίου, βάρκας, παιδιού κ.τ.λ.) βαφτίζει και ονοµάζει την ιδιοκτησία του κατά βούληση. Με την αποδοχή της τουρκικής ονοµασίας, αναγνωρίζουµε τους Τούρκους ως ιδιοκτήτες της γης µας. Με τον τρόπο αυτόν επιβάλλονται διεθνώς τα παράνοµα, εκτουρκισµένα ονόµατα, νοµιµοποιείται η χρήση τους στην χαρτογραφία και αλλού. Η διπλή ονοµασία των τοπωνυµίων στα κατεχόµενα δικαιολογεί τους Τούρκους να απαιτήσουν ανάλογη αναγραφή και για τα τοπωνύµια της ελεύθερης Κύπρου (ήδη έχουν έτοιµο τον κατάλογό τους). Με τον τρόπο αυτό εκτουρκίζονται και τα ονόµατα της ελεύθερης Κύπρου και επεκτείνεται η τοπωνυµιακή κατοχή σε ολόκληρο το νησί. Η συγκατάθεσή µας για διπλές ονοµασίες πιστώνει την Τουρκία, για άλλη µια φορά, µε καλή θέληση και πολιτική βούληση, χωρίς να έχει προβεί σε οποιαδήποτε υποχώρηση. Οι διπλές ονοµασίες σκιάζουν την µακραίωνη ιστορία και την ετυµολογία των ελληνικών παραδοσιακών τοπωνυµίων και συσκοτίζουν το παρελθόν τους, ενώ δηµιουργούν δίπλα τους νέα ισοδύναµα τοπωνύµια, που θα παραπλανούν τους νεότερους. Είναι σαφές ότι πρόκειται για µιαν νέα τουρκική παγίδα. Ας µην πέσουµε, για άλλην µια φορά, µέσα ως τυφλοί και άµυαλοι. Ήδη οι Τούρκοι κυκλοφορούν παράνοµους χάρτες µε διπλές ονοµασίες, τόσο για τις κατεχόµενες, όσο και για τις ελεύθερες περιοχές. Προτού καν συµφωνήσουµε ενεργούν µονοµερώς. Ο εκτουρκισµός των τοπωνυµίων µας αποτελεί ξεκάθαρη περίπτωση εθνοκάθαρσης και εντάσσεται στα πλαίσια της προσπάθειας της Τουρκίας να αφανίσει το ιστορικό, ελληνικό παρελθόν του τόπου. Να αφελληνίσει, να εκτουρκίσει και εξισλαµίσει ολόκληρη την Κύπρο.