Η ΜΕΛΙΣΣΑ ΤΩ Ν ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΑΡΙΘ. 22. ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ } ΕΠΙΣΤΟΛΗ E.V02 ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΙΙΕΡΙΙΙΓΙΙΓΟ Γ ΕΚ ΤΟΤ ΗΤΪΕΙΝΟΓ ΠΟΝΤΟΥ.

Transcript

1 Η ΜΕΛΙΣΣΑ ΤΩ Ν ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ } ΑΡΙΘ. 22. ΕΠΙΣΤΟΛΗ E.V02 ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΙΙΕΡΙΙΙΓΙΙΓΟ Γ ΕΚ ΤΟΤ ΗΤΪΕΙΝΟΓ ΠΟΝΤΟΥ. Ο ί χριστιανοί έν τή Tcupxia. ό Κύριος Στράφορδ Κ,άνιγκ. ΑΙ άποστασίαι τών Αλβανών ( Συνέχεια ir.b τήν Σελ ) 6 Κάνιγ* δέν είναι αγαπητός είς τούς όδωμανοΰς μεγΐίγίτνις. ίΐ εύθετης, ή εϊλιχρ.νεια χαί ή ένεργητιχότη;} μεϋ ών έπεμβαίνει si; δλα τά πολιτιχα ζητήματα είς πχταν μ*τα τής Πόρτας σχέσιν, άντίχειται παρα πολύ ε ς τήν όμοιοειδή φυσιν τών πολιτιχώ# άνδρών τή; Τουοκίας τήν πλτίρη αύλοτυπκής χολαχεί*,-, ΰποχριτιχότητος χαί ψϊύ^ -υς. Με δλην δμως τοϋ AiSavioj τή ν δυσμένειαν ΧατόρΟωτεν άρ' ετέρου πάντοτε 6 Π;>έαβυς τή; Α γγλία ς τήν διεξαγωγήν τών άπαιτητεών του. ό νιμ ζων δ τ ι δύνχται vi χερδίση έν Κωνστιντινουπίλει δ ιπ λ ω μ α τιώ ν έτιροήν δια τών μελίρρυτων αΰτοΰ λόγων περί παλαια; φιλίας, περί αρχαίας χαί πιστής συμμαχίας, 4 τβιοΰτος άλλο δέν ήθελε χάμει, παρα νά προίώσ*) τήν πληρεστάτην αύτοϋ άγνοιαν περί τοΰ τουρχιχοΰ χαραχτήρος. Οί Τοΰρχοι, μεταξύ ό αύτών χαι αυτοί οι ό.ταδοί τϋν μεταρρυθμίσεων^ έχουσι πάντοτε εναντίον ήμών τών Ευρωπαίων μίαν έσω τεριχήν αντιπάθειαν, άν χαί χρυπτωσιν αύτήν έπιτηδείως, O ji) άγβπώσιν ήμάς τοΰς Γερμανούς περισσότερον τών λοιμών Ευρωπαίων, χαί άν άχόμη δειχνυώμεθα προς αύτοΰς δεχαπλασίως εύφειδέστερο. χαί έπιειχέστεροι, χαί α. αχόμη ίπιθυμώρεν δσον δίδεται είλικρινώς τό χαλόν των. Είναι λοιπόν άπειράχις προτιμώτερον τό να μισώσι μέν τινα οί Τοΰρ«οι, άλλ έν ταύτφ νά τόν φοβώνται χαί να τόν σ ί βω νται, ΐϊαρα τό να μήν μισήται μέν, ά λλ ούδέ πάλιν νά χινή τον φόβον χαί τό σέβας αύτών, χα ί έν ταύτω νά δ ι- ατ=λ^ περιφρονουμενος εί; τδν έσχατον βαθμόν. Είς Ρώσους διπ λ ω μ ά τη ς μοί έξεφρασθη ποτέ ώ ; άχολουθω; : αεϊς πασαν συγχοινωνίαν, είς πάσαν ά παίτησιν πρέπει τ ις νά έπιδειχνύϊΐ είς τοΰς μ«γιστάνα; τής Τουρχίας μέ τήν μίαν χεϊρα τό άργυριον, μέ τήν έτέραν τήν ράβδον τό μέν άργύριον πρός δωροδόχησιν, τήν δέ ράβδον πρό; έχφόοησιν, έν δέ ώ.α άν-.-'γχης χαί πρός ραβδισμόν, Αδτη είναι παρά τοΐς όθωμανοΐς ή άρίστη, χαί ή μόνη ισχυρά διπλω ματία.. Τί δέ χατόρθωσαν μ δλην αύτών τήν μαχροθυμίχν χαί αί Δυνάμεις έχεγναι, αί όποΐαι προσεφίρθησαν αείποτε πρός τήν Πόρταν μετά μεγάλης φειδοΰς χαί υπομονής; έρωτη* σατε δλους τοΰς μεμυημένους εις τάς διπλωματικός τής Κωνιταντινουπόλεως σχέσεις* όποίχ έπιροή Ιχεΐσε ισχύει, όποΐαι sx τών μεγάλων Δυνάμεων φέρουσιν έχει τα πρω τεία, αί ένεργητιχαί χαί άπειλητιχαί, η αί ύπομονητιχαί; Διά ποιον άλλως λόγον οί ΰπηχοοι τών έπιχρατειών ε κείνων, δσαι δέν εχουσιν ίδιον έν Κωνστατινουπόλει Α ντιπρόσωπον, συνωθοΰσιν άλλη'λου; είς τα γραφεί* τής Α γ γλικής?ι τής ί Μσσιχής πρεσβείας, διά νά χαταγρχφώσι παρ αΰταΐς, εί δ,ινχτόν, εις τόν κατάλογον τών προστατευο- μένων; Λέγουσι τινές, οτι δλαι αί πρεσβεϊαΐ ίιπερασπίζοντ*ι τοΰς προστατευομένοι/ς αύτών, δταν προσβλη9ώ:ιν η προπ/ιλαχιαθΰσιν, ώς τοΰτο συμβαίνει συχνχ είς Κωνσταντινούπολή, δτι ΰποςτρίζουσιν ώσαυτοις τοΰς π ϊλά τα ς αύτών όταν ϊχω σι νομίμου; χατά τής Πόρτας άπαιτ>{σεις. Εν τούτοις είς τό Πέρα καθώς χαί καθ άπασαι τήν Τουρχίαν έπιχρατεΐ ή όμόφωνος σχεδόν γνώμη, δτι διά ν' απόλαυση τ ί; ίχανοποίησιν δια τάς ύβρεις, η τήν ίχπληρω-

2 ιν τ 5 ν νομίμων χρηματικών άταιττίσεών του, πρέπει ά- τάξεις τοΰ Κώδηχος τοΰ Νιζ*μίου. φεύκτως ν* ηναι $ Α,γγλος, η ί»ώ3σις, $ τούλάνιστον «Ιν τά όποια έκραξαν οί Καρδοΰχοι εναντίον τών χοΐ 7 ΐανών κα- Γάλλος. Τά ανοσιουργήματα, ΐϊδυνάμην να έκθέτω είς υμάς έπι τοΰ ουσιώδους τοί'.ων είς Δζιουλαμέρ*, Ιμεινον μέν άνεχδίκητα, διό τι είς. τούτου άντικειμένου μίαν μχχράν καί διεξοϊικήν σειράν τήν Καρδου^ιανήν ή Πόρτα ει-ναι παρά πολΰ αδύνατος, ά λ γεγονότων, τά όποια δέν χρηζουσι σχολείων, έ π ί τοδ πα λά μολοντούτο διά τής ίσχυρας πάλιν τοΰ Κ άνιγγος μέσο- ρόντος άρκοϋμαι άναφερων, ότι όλοι, όσοι έχουσι τήν τύ^ην λαβνίσείος επετράπη είς το ΰς Νεστοριανούς νά έπανέλθωσιν / ά*ολαμβάνωσιν έν τη Τουρκία τήν Αγγλικήν ύπεράσπισιν εις τάς προτέρας αύτών κατοικίας, άπεκατέστη πάλιν δ εόρίσκουσι πάντοτε καί εις πασαν αύτών άνάγκην είς τδν Πατριάρχης είς τά παλαιά αΰτοΰ δικαιώ ματα, καί χαθύς Στράτφορδ Κ άνιγχ τδν άνδρεΐον χα ί άτφαλή προστάτην βεβαι ούμεθα άπδ άτφχλεϊς πληροφορίας, τάς όποίας προ* των δικαιωμάτων των. σφάτω; ελάβομεν έχ τής πόλεως έρζερούμ, δ Βαδέρ Χάν Τδ αγγλικόν ΰπουργεΐον 5sv ήγνόει ποσώς, δτι ό κύριος άπελυσεν ελεύθερα τά περισσότερα ex τών πορ αύτοΰ άν»ρ Κ άνιγχ, εν**α των προηγουμένων αύτοΰ χα τά τή* εποχήν πασθέντων χ α ί δυναστικώς τουρχευ^έντων νεστοριανών ι:α» τοϋ έλληνιχοΰ αγώνας, δέν ητον αρεστός είς τήν Πόρταν^ δίων. άλλά μόλον τοΰτο δέν εδίσταζε νά διορίο #) αύιόν χαί έχ Α λλ ά τδν ένδοξό τερον τών θριάμβων του προοεχ- τη'σϊτο δ Πρε'σβυς τής Α γγλία ς είς ιό περί τών έξοαωτών δευτέρου εί$ τήν πρεσβείαν τ ις Κωνσταντίνουτόλεως εννο ζνί*ημϋ'. ούν χάλλιστα, ότι παρά τοΐς Τούρκοι; εκ;ΐνος είναι ό άρμό- θργ,σχε ;τιχδν νόρον,» εγραφον τότε μεριχοί Γερμανοί, ά λ διος άνθρ»πος, d όποιος είς όλα τά πολιτικά ζητήμα τα β Αδύνατον είναι νά ηοραιτιίση ή Πόρτα ενα λά φιλότουρχοι άνταπ-ιχριταί εκ Κ.ωνσταντΐνηυΓ,δλεως φέρεται μετά σοβαρότατος, άν δέ είναι άναγχαΐον, καί μετά χ α ί μολαταύτα ή Π''ρτα ένέδωχεν. ίσχυρας προσέτι χαί πρακτικής ένεργείας. β ΰ ίστο-ία, β ρισοότεραι άποδείξεις διά νά τεισθη tic δτι ή Πόρτα δύνα* λέγει ό Ι μ μ ε ο, «μ ά ς διδάσκει, ότι πας χαιρδ;, παραχω- ται νά υποχρέωση είς πασαν παραχώρησιν, τήν δτοίαν μία Απαιίτοΰνταΐ ήδη π ε- Ρούμενος είς τους Τούρκους είναι άπολετμένος καί μάταιος, ε'κ τών μεγάλων Ε ρ«π>ϊχών ΔJvάμεωv ν απαίτηση μέ δταν δέν περιορίζεται δ ι ανατρεπτικών προίεσμιών) έκμε- ε νεργητϊχδν τόνον ; τρουμένων άχριβώς, άτοπώτερον, παρά τδ νά φρονη τίς, ότι τά.τελευταία έν τη χατά τήν συνη'δειαν τών μ έ τδ μέτρον δηλ. τοΰ εφηρτηκ,ένου ξίφους, ο Ρωμαίων Μέχοι τοΰ- Τ ίπο τε άλλο πραγμ*τικώ ς δέν είναι Αλβαν α χα ί έν τη Ανατολή χινγματα είναι τά αποτελέ δε χατδρθασεν δ Κανιγκ δλας αΰτοΰ τάς απαιτήσεις, μέ σματα τής άπαιτήσεω ς, τήν όποίαν εχαμιν δ Κ άνιγχ διά δλον τδ μίσος, τδ όποιον ώμωσεν εναντίον του ό χραταιδς τήν μ εταρρύθμισιν ένδ; άπανθ:ω7τ0υ Ρρτ,σκιυτιχοϋ νόμου. Ρ ιζα Πασάς, μέ δλην τήν αντιπάθειαν, τήν ό,τοίαν τρέφου- ΙΙολύ τώ όντι φροντίζουσι περί τής άκριβοΰς χα ί >.αδαρχς σι κατ αΰτοΰ όλοι τ ι ς Τουρκίας οί μεγιστάνες. Εϊς τδ τη ρη ΐίω ; τών διατάξεων τοΰ Κορανίου οί Αλβανοί έχεΐνοι Συριαχδν ζη'τημα ή ά γγλ ιχή πολιτική εθριάμβευιεν έξ ολο ληαταί, τδ φαυλόλατον αύτδ, τδ οΰτιδανώτατον τοΰ χόσμου κλήρου ή Πόρτα, χατεπειγομένη ύπδ tcu Αγγλου πρέ φΰλον, τδ *ποιον ρ ετα β αίνον άπδ τοΰ Ινδς δεσπότου είς σβεως, ήναγκάσθη νά λάβη πρδς ύπεράσπισιν τών χρισ τι τδν άλλον, άπαρνεϊται τρις έν τη ήμέρα τοΰ Σαββάτου τδν ανών εναντίον τών μιαιφόνων Αλβανών δραστ/ρια μέτρα, Κύριον αΰτοΰ διά νά αύτορολη'ση πρδς αλλιλ ( όπως π α χα ί «δί( έτιμώρησεν αυτη μέ άρχετή/ αυστηρότητα τ*ς λαιόθεν δ ιστορικός Φραντζής έχοραχτιίρισε τοΰς Αλβα προσφάτους τών ληστρικών έκείνων συρμοριών χαχουργίας νούς. ) διά τής είς τήν Αλβανίαν εισαγωγής τοΰ τ.ιρΐ άπογραφ?ς σμένη καί προητοιμασμένη π.λ λ φ πρότερον, πριν ίΐ ίδεά- ή άποστασία τής Αλβανίας υπήρχε προσχεδιχ- νόμου, δυνάμει τοΰ όποίου χιλ ιά δες έχ τοΰ άτιθάσσου τού οθ/ι τίς είς Κωνσταντινούπολιν τδ περί τών άρνησιθρήσχων του ληστρικού όχλου ε σύρθησαν ηδη δέσμιοι εις Κωνσταν- θέμα. τινούπολιν, χα ι χατηναγχάσδησαν, άχεχδυόμενοι τήν φευ- τήν έχτρεχομένην πρδ πολλου δυσμένειαν τών άρχηγών *al στανέλλαν, νά ένδυθώσι τάς στενάς άναξυρίδας, φιλοδωρη τών χατοίχω ν τοΰ τόπου εκείνου διά τήν έχ μέρους τής θεντες πρδς τούτοις π λο^ιοπ αρόχω ς διά τδ δύστροπον καί Π-'ρτ*ς παραμέλησιν αύτών, χαθότι πρότινων ίδ η χρόνων απειθές αύτδν ήθος μέ επίμετρα ^αβδισμών χα τ«τά ς δια ήτον άπϊίγορεϋμένον νά στρατολογώνται σμήνη Αλβανών Τδ κίντμα τοΰτο άλλην αιτίαν δέν είχεν, παρά πρός λεηλασίαν καί πρδς έπί^ε-τιν χατά τών χριστιανών τής Ευρωπαϊκής Τουρκίας, είς δέ τάς περιστάσεις, καθ άς πρότερον έχρητίμευον οί Αλβανοί, ή Πόρτα ειχ^ν άντικαταστησειν άντ αύτών τδν ταχτιχδν στρατόν. Ούτος ήτον χαδώ; πα ς τίς όρθώς πλ'ηροφορημένος έν Κ ω νστα/τι νουτόλει γνωρίζει ό άλι.θ.ΐς χαί δ μό ος λόγος, ό όποιος υπεκίνησε τδ άγριον και ληστρικόν έχεΐνο πλήθις νά εξόρ μηση έ* τών ορέων αυτοΰ και νά ζητη ση είς τάς γνωστάς έχείνας καχουργίας τήν ά πιζημίω σίν του ίιά τήν πολυχρό νιον αχρηστίαν τών υπηρεσιών του, Εϊς Γερμανδς πεοιη. καί άλλαχο'τε μ ιμ η τ ά ;!» Η ιστορία μ άς διδάσκει, οτι πάσα ταπείνωσις τών Τούρκων έκ μέρους μιάς ΕύρωπιΙ-.ής Δυνάμεως, μακράν τοϋ νά προκαλέση αίματηράς έχδικη'τεων εκρήξεις, χατεστησεν αυτούς αείποτε φιλανθρωποτέ- ρουί, επιει/.εστερους, σωφρονεστέρους καί χαλλιτέρους παρ οσον προτερον ηταν. ή πρώτη άρχή ένδς πραοτέρου καί φιλανθρωποτέρου συστη'ματος τής Πόρτας χρονολογείται έκ τή ; εποχής τών περί ειρήνη; συνθηκών τής Κ αρλοβιχία; χαι τής Πασαροβι*ιας, όπου οί Τοΰρχοι υπέγραψαν τα π ε ι νότατα τά ; συμφωνίας, τάς όποίας οι νικηφόροι Γερμανό' γητής, γνωρίζων έξ ίδιας πείρας τήν κατάστασιν τ ί ς Α λ ΰπηγόρευσαν τότε είς αυτούς, α Απδ τής έν Καρλοβικία εί- βανίας και έκδώσας περί τής έν Τουρκία διαμο/ής του ρην/ΐς, λέγει ό Ααμβρ, αρχίζει πάλιν ό άνβγνώστης τής ά 'ιό λ ο /ο ν σύγγραμμα, λέγει, ότι είς τήν Αλβανίαν όλίγω ν μόνων εκατομμυρίων ταλληρων ή φρόνηχος διαμονή ά π α ιτή τα ι, διά νά στρατολογηθώτιν έκει μυριάδες μιτδο- ό 'ω μ α ν ίχ ή ς ί ιτορίας ν άναπνέη άπδ τήν πνιγηρά ν άτμοσφίΐραν τοΰ αίματος καί τών σφαγών, τής βαρβαρότατοςτδ σκότος όλίγον κ α τ όλίγον διασκεδάζεται, ούδέ διαβαί- φόρων στρατιωτών, οί όποιοι ηθελον ετοθz ι πρόθυμοι κατά νουσι πλέον τήν σκηνήν τοιαΰτα φρικαλέα φάσματα, όποια τδ πρόσταγμα τοΰ άρχηγοΰ αύτών αδιακρίτως ειτε τήν ή τυραννία Μοϋ(.άτου τοΰ τετάρτου, ή «τρατμ ίτιχή άναρ- Πόρταν χαι τδν ίτλαμισμδν άφ ίνδς νά καταστρέψωτιν, η χία έπί τής άνηλικιότητος Μωάμεθ τοΰ τετάρτου και ή ^ω - ε.ς τάς χρισ τίϊνικάς χώρας μέ τάς παντοίας καί φρικαλέας κ>τών άνοσιουργίας ά φ ετέρου νά έπισκνίψωσιν. Α λλα δέ τινα σποραδικά κινήματα, τά όποια εξε^άγησαν κατά τδ διάστημα τοΰ ίτους μεταξύ τών Καρϊούχων xal Λαζών έν τη Ασία, όπου τά ορεινά ταϋτα έθνη έπι* πίπτνυσι μετά τής αύτή; π (»oojμίας κατά τε τών Τούρκων καί τών Ραγιάδω ν, δεν εΐχον ωσαύτως κάμμίαν σχέσιν μέ τδ περί τών έξομωτών ζήτημα, καί διά τδν γ,ωρίζοντα τά εθ.η έκεΐνα δέν υπάρχει τ ί μάλλον καταγέλαστον, π α ρα τδ ν ακουη, ότι τινες επιτηδεύονται νά παρα?τήσωσιν νική πολιτική τοΰ γέροντος Κωυπρουλή. Είς τήν Καρ- λοβικίαν καί είς τήν Πασσνροβιχίαν οί Γερμανοί εϊσέτι ίφερον τδν πρώτον λόγον Απέναντι τής Πόρτας χαί ενώ πιον τών έχει παρευρισκομένων Διβλιομβτδν όλων τών λοιπών μεγάλω ν Δυνάμεων, ή φνίμη τών γερμανικών άνδραγαδημάτων ηχοίετο τότε ήχτφά βίς τάς παρά τόν Ιιτρον χώρας, καί οί άετοί τής Γερμανίβς έχΐ/μάτιζον έπί τών τειχών τοΰ Βελιγραδιού. έκεΐνοι! Πόσον ησαν ώραγοι οί καιροί 0 χατακτητής έχε^νος τοΰ Βελιγραδιού, δ όδ«γή- σας είς τήν νίχην τά γερμανικά στρατεύματα, ό ίρως Ε υγέ άνθρώπους, όποιοι ό Νουρουλλ^άς Βέγ χαί οί ληστάρχαι νιος τής Σ αβ.ΐχς, δυσκόλως ήθελί φαντασδή τότε, ότι μετά τής Αλβανίας, ώς τούς παρά τής θρητχείας εμπνευσμένους ίχδ ιχη τά ς τής ταπεινώσεως. τής έπενεχθείσης παρά τής παρέλευσιν μιας εκατονταετηρίδάς ήδε^ιν ισχύει ούχί ή Α γγλίας είς τήν Πόρταν, Γερμανιχνί,-άλλά έτέρα τις έπιροή «ίς τάς χάτω χώρας τοϋ ό αξιότιμος άνταποκριτνίς Σας Γϊτρ'.υ, καί ότι είς τήν αύτήν έκείνϋν πόλιν έπί τής άχροπό- ύπδ τδ σημεΐον παρωμοίασε τήν άνδρικήν τοΰ Στράτφορδ λεως τής δποίας είχεν δ ίδιος στήσει τήν νικηφόρον γερμα Κάνιγγος διαγωγήν είς τήν περί τών άρνησιδρήσ*ων ύπό νικήν σημαίαν, είς Πρόξενος τής ί ωσσίας -ήθελεν ενδυθή τδ θεσιν μέ τάς άνδραγαθία; τοΰ Δδν Κυσότου, άλλά ή ειρω σ χ ίμ α τοϋ Κυριάρχου, νεία αΰίη μοί έφάνη άχυχεστάτη. thq ai ηχούσα τινά Πόσον χαλόν ηθελεν τών εν Πέρα άναγνωστών τής εφη- μεοίδος Σας νά λ έ γ η άν τπ α ΰ τα Δονκισοτικά κατορθώ ματα πρδς ταπείνωσιν τής τουρχιχής β»ρβαρότητος χαί πρδς ώ^ελος τών χαταδυναστευμένων βαγιάδων εΰοισχον ( κ τής Γεν. έφτ,μερ. τής Αυγούστης ) ( Μετάφρασις Ρ ψ μ α το νη Λ K & xx ircv. )

3 ΤΑ Π Ε Ρ Ι ΤΗ Ν Α Α ΙΕ Ι ΑΝ ΤΙΙΣ ΦΑΛΑΙΝΗΣ. t κωπία σ α ς! ί φωνάζει ό πηδαλιούχος, καί πάραυτα τ ι- χηγός τ/,ν μαχ^άν λόγχη ν του είς τά ζω τικά τοΰ λευϊάίαν, χαταοή διά νά φύγν! άπό τούς άδυσωτήτους εχθρούς του* νάσσονται είς τόν άέρα δ στίλβων κάμαξ βλέπεται Ο τ ι ρ ένψ, χατά τήν αύτήν στιγμήν, έξ άλλου άχατίου χώ εται ά λ λ είναι πλέον άνίσχυρον κεφαλής τοΰ καμαχευτοΰ έν ροπή οφθαλμού ακοντίζεται δεύτερες χάμαξ είς τήν απέναντι πλευράν του' μετά δε τήν επιφάνειαν, καί προχωρεί βραδέως, έωσοΰ ή οδύνη τοΰ μέ δύναμη/ καί εΰιτοχίαν, καί χώ νεται βχθέως «ίς τήν ταΰτα, απομακρύνονται τά άκάτια μέ τα χύτη τα έκ τοΰ θανάτου κυριεύση αύτό, καθ ήν περίστασιν λαμβάνει δψιν κατα τό» Βόρειόν Ειρηνικόν ή'-εανόν τε ρπεται μέ τήν πλευράν τοΰ παμμεγέθους ζώου. έχ τών έν τοΐς άχατίοις χ α ΐ. τών έπί τοΰ πλοίου ά ν τη /ε ΐ κινδύνου. Μχν.ώδης άπό τήν άγω νίαν,-τήν εκ τών νέων τούτων είς τό άκρον φοβεράν. μνήμην τών παρεληλυθότων ή ναϋς ίτω ς ήρεμα χαί μ ε γαλοπρεπές διασχίζει τήν λείαν επιφάνειαν τού ωκεανού- ταύτοχρόνως. ή θάλασσα, ή πρό μιας σ τιγμή ς άχύμαν τραυμάτω ν, περιστρέφεται καί περικυχλίεται, τυλίσσουσα καίου οργάνου, προσπαθεί πάσαις δυνάμεσι ν άπαλλαχθϊ)' τα παντα διαφυλάττουσι σοβαράν τινα ησυχίαν, χαι δ νίxιο ς ^ ι - τ ί ΐ έπί τοΰ αχανούς πελάγους τάς φλογέράς καί θαμ. τος} άφρίζει νυν δερνομένη ύπό τοΰ πληγωθέντος ιχθύος, πέριξ έαυτής μέγιστον σχοινιού μήκος* άνυψόνει τήν τερα οί 5πασμοί αύτοΰ επιφέρουσιν εκατόν παντοίας διαστροφάς όστις μέ τήν παμμεγέθη ούρ-zj χτυπά χατά πάσαν διευθυν τώ δη κεφαλήν, χαί με τάς άνεφγμένας σιαγόνας της συλ* τής πλέον βιαίας φύσεως* ή θάλασσα άφριζε., καί τά άκά βω ηκάς ακτίνας του αίφνης λύει τήν μονότονον σιωπήν σιν έπί τών εχθρών του. ζωηρά τις φωνή ε * τοΰ υψους τοΰ ιστίου, λαμ βά νΐΐ wav τό προστυγχάνον άέρα τό γιγαντιαΐον σώμά του συ^παράσσεται άπό τ ή ν τια ενίοτε χαταθραύονται, καί τό πλγίρωμά των μ ετ αύ τών. * Ας ύποθέσΐ) ό ά ν χ γ ν ώ ιτη ;, δτι στέκει έπ ί τοΰ κα τα στρώματος πλοίου τ^ ό ς άπό τά τήν φάλαιναν άλιεύοντζ, * ά<αφυσά ί d e Ιδοί>, ιχθύς Ο πλοίαρχος πηδά έν άχαρεΐ είς τό χα τά - στρώμα, καί έρωτά, α Ποΰ ;» αγωνίαν. Ε j ρρότυνος άλαλαγρός Ανυψώνει τήν κεφαλήν εί; τόν Τό πέριξ υδωρ δέν είναι είμή άφρός- μέρος α ύ όρμα μ* τήν κεφαλήν εναντίον τών ά*ατίων, άτινα ώθοΰνται βιαστικώ ς, χαι ποτε Π άσχ.ν ir.o πνιγμόν, ή άπό εμφραξιν άλλου τινός αναγ Α λλ άφοΰ π α ρ έλ ^ θραύονται έξ δλοχλ.'ρου. εύθύς σχεδόν άνυψοΰται είς ή βίαιος ουτη ένέργεια, προβαίνει Α λλ ίσως τήν έπομένη* τοΰ άναπη?α είς μέγα υψος τό ήχημχ τών εί; τήν επ ι σ τιγμ ή ν πας ένας καί άπό τα ιστία καί άιτό τό κατβς-ρωμα βλέπει ευμεγέθη φάλαιναν, ώ; δύο στάδια έ< τοΰ πλοί φάνειαν τής θαλάσσ/ς έχ τής ούρδς χτύ«ω ν άιούεται μ ίλια μακράν! ου, ίδ η άναβάσαν είς τήν έπιφάνειαν τής θαλάσσης διά νά Αϊφνη; ή φάλαινα γίνεται άφαντος κα'να^αινίΐ εϊς τά άναπνεύσ^' δ μέγας δβος της προέχει τρεις πόδας, χαΐ τό βάθη τοϋ ώχεανοΰ, τόν χά μ α τα φε'ρ'.υσα έριπεπηγμένον εϊς όγκος είς τήν έπιφάνειαν τοΰ κρυσταλλώδους ώχεανοΰ, θδ- δίω ρ άναφυσάται όρμητικώς έχ τοΰ έμπροσθίου μέρους τή; σπά τό σχοινίον, τό δέ άνατρέπεται, καί οί ναΰται χολυμ- την πλευράν της, καί με άπερίγραπτον τα χύτη τα τό σ^οι* βώσι πρός τό σωθ?,ναι. μα τής τυραννίας καί περιφιλαυτίας, ώς καί θαυμαστή τερατώδους κεφαλής της, συνωδευμένον μέ τήν κραυγήν νίον έκ τοΰ άκατίου ελχουσα τό a y οινίον ή )η χαπνίζει, εχάστου τών έπί τοΰ πλοίου, οίτινες μέ καρδίαν χαΐ μέ ψυ- Φεύγει κατά τήν έπιφάνειαν μέ θαυμαστήν ταχύτητα, υπέρ πυρονει καί άνάπτει έκ τής θερμότητος τής άπό τήν τριβήν χήν συνάδουσι, τοΰ ΰδατος εχουσα τήν κεφαλη'ν- άλλά τα δύο άκάτια, τά παρχγομέ/ης ό άρχηγός, ψυχρός χαί άτάραχος, έπιχέει δεύτερα παρέρχονται είς τήν θεωρίαν δρμώτιν εΐς τά άχά είσέτι μή καμαχεύιαντα, άχοπίαστα δντα καί έλεόθερα, υόωρ εις αυτο. τια, παρευθΰς καταβιβαζόμενα πρός υποδοχήν αύτών. ζωηρώς νΰν κ αταδιώ κουϊΐν ά κ ά τιο ν δηλοΐ ότι τό σχοινίον πλησιάζει πρός τό τέλος καί «ίς δύο λεπτά μετά τήν πρώτην παρατνίρν,σιν τής φ3. αύτοΰ όργυιαΐ ή ΐη έξηντλη'βησαν προστρέχει άλλο λαίνης, τρία ΐ τέσσαρα άκάτια είναι είς τήν θάλασσαν, κο- νώδης πληγάς της" χαΐ αί διαχότιαι όργυιαί σχοινιού, αί άχάτιον, καί συνδένει τό ιδιόν του σχοινίον μέ τό χινδυ- Οποία χαί άν ίν α ι ή φύσις ενός έδάφους, ήμπορεΐ νά πτ.λατούμενα ίσον τάχιστα πρός τόν ίχδόν, τοΰ αρχηγού άνή«.ουσαι είς τό άνατραπέν άκάτιον, τό όποιον σύρει έξο- νεΰον ν άπολεσθή. Αλλ ετ ι τό τέρας χαταβαίνει- ζητεί βελτια θ^ δχι μόνον διά τής τέχνης, άλλά καί διά τής συ αϊοντος τό σύνηθες ασμα τών άλιεων της φαλαίνης. πί-τω της διά μέσου τοΰ ΰδατος, χωλύουσι τήν πρόοδόν ν «παλλαχθ ^ τών έχθρών του καταδυόμενον είς τά σκο νέργειας τής φύσεως, τή ; οποίας ή ένέργεια «ίναι μέν βρα- τ η ; οί διω χται πάλιν τήν προφθάνουσι, καί άλλος χάμαξ τεινά χαί άγνωστα βάθη τοΰ άχανογς ώχεανου. ακοντίζεται καί χώ νεται βα^έως είς τήν σάρ<α της. «Πάλιν, πάλιν!» Χ γ ο ψ,ιν, π * T ie ;, ά γ ω ρ,ί ν, Α λλά ολίγα μόνον η α Γ ίι;! Ά λ λ ένψ προβαίνουν όρμητικώς, ή φάλαινα αναπνέει- Αλλα Κωπί^ν άν^ψοΰται τώρα είς τό Καί ά λ Καί δευτέρα λόγχη χώ νεται είς τό σώμα τοΰ δυστη'νου ζώου τότε ή άλγηδών αύτοΰ φαίνεται άνυπόφορος* είς τήν ά*μήν τής άγωνίας πηδα παντάπασιν ε.ω τοΰ φυσιχοϋ στοιχείου του τά άκάτια ελχονται σφοδρώς, καί τοΰ μ έν ή φάλαινα είναι τώρα ελεύθερα! Οί ίσως ίχουσιν ε'τι αρκετόν δ ιά σ η μ α νά κοπηλατήσωσι, tooi v φθάσωσιν έντός βολής τοΰ καμαχίου. Τ* άναφυσή βη είς βχθος ρίς βο/,θειαν παρά τών άλλω ν, ά τ λ ώ ; εί; τήν μίαν πλευ ο σετε!» έχ^ωνεΐ δ άρχνιγός τοΰ τετάρτου άχατίου, ( διο' μ α τά της έγγίζουν είς τό τέλος ή ϊη μέλλει νά χαταβή ράν του προσαρτηθέντεί εϊς δέ εισέρχεται, χαί τα /έω ς τ ι ενίοτε, καίτοι σιτανίως, ό ΐχθΰς σύρει μεθ εαυτοΰ τά ή άκούει τά άκάτια πλησιάζοντα. άφαιρεΐ τό υδωρ μέ τόν πΐλον του, ώ ιτ ε τό άχάτιον αύ σχοινιά καί τώ# τεσσάρων χκατίω ν, ό ρ ρ ιά ς ) άλλά τών άπαλλάσσεται, χαί μ ετ όλίγον τ.άλιν βλέπεται χα ο ί έπί τοδ πλοίου άφεθίντες, οΐτινες άνησύχως στρέφουσι τά βλεμαατα άπό δέν χρειάζεται, άναβαίνει. τήν φάλαιναν είς τά βαθμηδόν προσεγγίζοντα άκάτια, έχ- τό άχάτιον, χαί περιτυλίσσεται είς τόν τόπον του. φωνοΰτιν,. Ιδο^υ, κ α τα β α ίνει!. Μ ο*λον τοοτο, ά, α φυοα πάλιν, καίτοι βραδέως τό δδωρ φαίνεται πάλιν τε-α ραγμένον πέριξ αύτής- οί έ< τοϋ πλοίου Θ;ατα1 φρ0ν0ΰν δτι βλέπουν αύτήν αληθώς έτοιμαζομένην νά κ α τα β ^ χαί ίλ, φωνοΰσιν, α έχά θη!, Ά λλά τά ά χ ά π * πρ,φθάνου,ι τό προπορευομενον ήδη μέλλε, νά προσβάλ,, έπ άνω Τ* Τό σχοινίον συμμαζεύεται εϊς ίΐ φά κχδιώκον. αίφνηδίως άχολουοεΐ. Τό γιγαντιαΐον άπόδειξις τών μεγάλων δυνάμεων τοδ νοός τοΰ άνθρώπου. ( Αποθιίχη τών Ωφελ. Γνώσ. ) ΓΕΝ1ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΓΑΙΩΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ. δυτέρα άλλά ή έξ αύτή; επομένη β«λτία»7ΐς δέν έπιφέρει μεγάλα έξοδα, λουν μ^γάλω ft καλλιέργεια καί τό κόπρισμα συμβάλ είς τήν επιτυχίαν τών προϊόντων* άλλά ό άήρ, ή θερμότης καί τό δδωρ είναι τά πρώ τα μέσα, τά όποΐι διατηρούν τήν ζωήν τώ ν φυτών, καθώς καί τών ζώ ων. ft ελλειψ ς δέ ενός μόνου αύτών τών στοιχείων είναι ίνανή ^ φέρΐ) τόν θάνατον είς κάθε όν όποϋ ζ ξί καί αυξάνει. Ό άήρ ένεργεΐ χημιχώ ς χα ί μηχανικώς είς τά φυτά : 0 θανατηφόρος λόγχη έμ πήγεται τελευταΐον τό αίμα λαινα βλέπεται νΰν πλησιάζουσα είς τήν έπιφάνειαν* άναγ- έξορμα άπό τήν μυκτήρα τοΰ δυιτυχοΰς ζώου άφθονον καί γέλλει δέ τοΰτο καί ά προηγούμενος βορβορυγμός καί π α μέλαν, κηλιδόνον τά καθαρά γαλανά υδατα τοΰ ώκεανοΰ φλασμός τοΰ ΰδατος ή ρίν αύτής εξέρχεται τής θαλάσση; Ε<ς άρκετήν άπόστασιν έκ τοΰ το'που τής μάχης. Συχνάκις τό ΰδωο αίφντ,ς καί όρμητικώς άναφυσάται είς μέγα δψος. δέ ριπτεται καί έπί τών εν τοΐς άκατίοις άνθρώπων, ογτΐ- Τό άχάτιον, έξ ου έρρίφθη δ πρώτος κάμαξ, σύρεται έλα- νες σεμνύνονται εΐς τήν έπίδειξιν αύτοΰ. φρώς πρός τό τρέμον κήτος, <al πάραυτα έμπηγε ι δ ip - διαλύσ^ως, ή τις ζώον π λ α γ ιά ζ ύ έ.τί τής πλευράς του, χα ί πλέει άψυχος αίματος τοΰ άφθόν»; ρέοντος άπό τ ά ; βαθείας καί κινδυ ναΰται τοΰ άνατραπεντος άκατίου ήδη άνίρθοΰσιν αύτό χω έτο ιμ α ιθ η τε νά ιτροτδβ- Τ ΰτο είναι τό εοχατον κίνημα, προηγούμενον αμέσως τή ; ή φάλαινα άπαοδα, έχ τοΰ λο σχοινίον προσδένβται- τρία σχεδόν έξηντλήθησαν κ α ;ε όργυιώ ν τα χ έο ς τό νΰν άναίσθητον ζώον, τομήν κύκλου διαγράφον. Τό π α μμέγιθες ζώον ίσως καί πάλιν προσπαθήσϊ] να τήν πρώτην του ένεργειαν θελω έξηγήσει είς τό περί φυτι κής φυιιολογία; βιβλίον. έ δ ώ άναπτύσσω τήν έπί τών φυτών μηχανικήν αύτοΰ έπίρροιαν. (1 ) Τά φυτά αυξάνουν μέσα είς τόν άέρα, δς τις είσχωρών (1 ) Π *ρ 1 ά ί ρ ο ς»» ϊ e u i O t e «j α ύ τ ο ΰ Λ μ β τ ω ι β ιβ λ ίο ν, 191 β ί; τ ί π β ρ ί ί ι γ ι ι ΰ ν

4 βίς τάς αρτηρίας και τοΰ^ πόρους των, τά ποτίζει μέ τά ; Θρεπτικά; ούσίχς, τάς ό,τοίας μεςαφέοει. Ο άήρ όμιίω ς ft θ;ρμότη; κατεργάζεται τά ; διαφόρους υλας, μέ τάς φανερόν ότι ίτεό χρ η τες, ηγοϊν αληθινοί, γνήσιοι, σωστοί ισθμόν τής χερσονήσου ώ ; προείπ^με». όποίας ζοϋν τά φυιά^ καϊ είναι άναγχαϊα διά τήν ώρίμωσιν Κ-ρήτες έλέγοντο οί πρώτοι έξ άμνημονεύτων χρόνων κ ά έρημόπολις κατά τήν άνατολικήν τής νήσου παραλίαν άντικρΰ τών νησιδίκ ν Λ ε ω x η ς καί ό ν η σ ι α ι, τών φέρει «ίς τά φυτά τήν υγρασίαν καί τήν δρ ίσον, ήτις ϋψου* ιώ ν όπώρων χαί τών σπερμάτων. μένη έν δσω διαρκεΐ ή δραστη:ΐότης τών άκ;ί>ων τοΰ θερμότης είναι ίκ.ανή; ή ποιότης τδν ότώρων εινχι τελειό ήλίου, ξαναπίπτει τήν νύχτα διά νά δροσίσι^ τό έϊαφος τερα, χαί ή ποσότης τώ* θρεττίχών ουσιών τών καρπών και τά φυτά. είναι άφθονωτέρα. Δί αύτό χαί δτα> ή ενέργεια τής υγρασία; ίίναι τόσον μεγαλταέρα, δσον ή φύσις τογ* έδάφιυ; συντείνει μεγάλως είς τήν επιτυ ή γή εΐναι πορώδη; ί π ίδη τότε εΐσ/ωροΰσα εύχολώτερα χίαν τών φ,ιτών, άλλά δέν είναι ή μόνη ή επίπεδος ή ή εί( αύτήν ζωογονεί χαί τάς ρίζας, χω ρίς νά ττεριοριζττ τήν κατηφορική θέσις τών γαιών, τό κλίμα, αί συχναί ή σ πά ί ενέργειαν της είς τά φύλλα μόνον τών φυτών. Τό άδια νιαι βροχαί, έχουν μεγάλην επί^ροιαν είς τήν βλάστησιν, φιλονείκητον αύτό άκοτελεσμα τή ; δρόσου ή χπ ορ ιΐ εύχό- Τά άλατα ομοίως, δσα εμπεριέχονται είς τήν χοπρίαν, ή μ - λω ς νά παρατηρήοηρ τινά; είς τά ς άμπέλους χ*ί τοΰς χή - ποροΰν νά γίνουν επιβλαβή είς τά φυτά, δταν ίν α ι ύπίρ πους μετά τά βχαλίσ ματα. τό δέον άφθονα* διά τοΰτο χαί πρίκει νά γίνεται τό χό Αί αργιλώδεις λοιπόν γαϊαι, ώς ΤΕθρ *'.δέΐς ευκολύνουν τήν εισαγωγήν τοΰ άέρος είς αϋτάς, ft χαλλιέργεια τέλος πάντων xal πρό πάντων συμβάλ το ιά ΰΐκ έδαφη, wap* είς τά πυχνά xal στεοεά. λει μ εγαλώ τατα είς τήν χαλήν βλάστησιν* επειδή διαιρεί Ο άί,ρ χαι τό υδωρ όχι μόνον τρέφουν ι ά φυτά, άλλά τήν γήν, τήν μαλακώνει, χαί τήν χατασταίνει έπομένως χρησιμεύ,υν καί ώ; διαλυτιχά μέσα είς τ ά ; εόρισκομένας είς πορώδη x al άρμοδίαν νά ώφεληθ/, άπό τήν ενέργειαν τοΰ τήν γγ;ν ϊ τή» Ατμόσφαιραν, χα ί διαττρούσας τά φυτά δλας. άέρος, τής θερμότητας καί τών ΰδάτων. ή ένέργεια του άέρος «ίς τήν βλάστ/ισίν είναι τοσοΰτον Τα συχνά οργώ μ α τα φθείρουν όιοίω ς τά παράσιτα φυτά, τά όποια άφαι- μςγα λη τίρα, χαθ δσον ί εκθειΐ; τϊ.ς γής ευκολύνει τήν ( Γρ. Π αλαιολόγος.) ορεινή χ α ι υψηλά μέρη, ωφελούνται περισσότερον άπό τον άέρα ταρά τά Ιδια φυτά, δταν αυξάνουν εί; πεδιάίας. Τα ξύλα ομοίως τ δ ν βλας-ανόντων είς όρεινοΰ; τόπους δένδρων Δ ΙΚ Τ Ε Α H Ε Τ Ε Ο Κ Ρ ΙΠ 1 Α. είναι βαρύτερα, πιχνυτερα x al στερεώτερα άπό τά τών χαμηλώ ν δέσεων. Διχταίαν, άπό τοΰ επιχρατοΰντος όρους Δ ιχτη ς, ένός πο^έ νά έξι«ο»6^ μέ τήν ποιότητα xal δύναμιν τοΰ χαταακολουθεί χκ ι είς τ ά ; νομάς. τών ύψηλοτάτων τής μεγαλονη'σου Κρήτης, ή έτεοχρητίαν Τό αύτό άπό τών ένοιχούντων έτεο><ρητών, τών αρχαιότατων τής Ό δια βοσχήν χόρτος είναι νη'σου χατοίχων, δυνάμεθα νά όνομάιω μϊν τήν άνατολκ,ήν μ ίν αραιότερος είς -τά βουνά, ά λ λ εύχυλότερος καί ούδ ; μερίδα τής Κ ρήττς, μάλλον τή; δυτιχής χερρονησίζουσαν, ποάριον άφίνουν έχει τά ζώ α, έν φ τά βλέπει τινά; νά κα λήγουσαν δ ΐ είς τόν άπό Ιεραπότνης εις Μινύαν τήν Aux- ταφρονούν τ ά ; νομάς τών χαμηλώ ν κο-ι ύγρών τό.των, αί τίω ν έξηχονταστάδιον ίςθμό» χατά Στράβωνα, όποΐαι είναι μέν παχβϊαι, πλήν στερούνται άρθόνου άέρος, ίν α ι χρεί* νά δόοωμεν όνομα xal είς τόν ισθμόν αύτόν δ ς τ ις είναι άναγιβιότατος είς τήν εύρωστίαν τών φυτών, Χαθώ; Χβί τδ ν ζώων. δυνάμεθα νά τόν ό/ομάσωμεν Δΐ'.ταίον όμοίως άιτ4 τοϋ εί- ή ενέργεια τοϋ άέρος είς τήν βλ ά - ρημένου όρους, τοΰ όιτοίου ή όψηλοτερα χορυφή λέγεται στησιν φαίνεται καί «ίς τ ά δένδρα, τά όποια εύδοκιμοΰν χυδαιότερον ΛάσΟι ί Λασίτι. χαλητερα, δταν ήν*ι άρ,ηότεριχ τά πυκνοφυτευμένα έιιπο- ί> ίοθμός ούτος έχει σήμε ρον τό ytopiov Κεντρί, χαί όλίγον άνατολιχώτερον τά χωρία διζόμεν* αναμεταξύ των καί μή ποπζόμενα άρκετά άπό τόν ζωοπαροχον αύτόν άε'ρα, μένουν μικρά, άοθενή χαί κ ι τρινωπά. έαν δέ Επισχοπήν, Βχσιλιχήν χαί Καβοίσ;, τής νΰν Επαρχίας ίερα ' πότνης., Κ ατά τήν σημασίαν τής αρχαίας λέξίω ς έ τ ί ό ς, είναι νΰν Σίτανος. Α μ π ε λ ο ς, όλίγον άπέχουσ* τής ίτάνου πρός νότον. Αί ί δέ νΰν λεγομένων Γράδων, ϊτανος, λευτήν καί μάλλον απρόσιτον, μετά τήν εισροήν τών έπη* έρυθραία καί Χερρόνησος ησαν, ώς φαίνεται κατά τήν νο λύδων λαών, Πελασνών, Κουρητών, Δαχτύλων, Τελχίνων, τίαν παραλίαν ού μακραν τής Αμπέλου. Α /ο ιώ ν, Στράβων άναφέρβι ώς αύτόχθονας κατοίκους τής νήσου καί άναφέρονται ταΰτα. Κ η» ί *, παρά τήν πόλιν ό τε ία ν. Σ α μ ώ ν ι ο ν, τό βορ ιότ»ρον κ*ί άνατολκώτερον, τάνΰν τοΰς Κύδωνας, 'ώ ν όποίων (στ,μειω :έον και τοΰτο εν πα- λεγόμενον Σαλμώ ι. κ.τ.λ. Δ ω ρια ίω ν, παρεχτός τών έτεοχρητών ό ομώνυμον πόλιν. Αμπελος Τοΰς έτεόκρητας επονομάζει μεγαλήτορας, ήτοι μεγα- έρυθραΐον, λοκαρδίους αν. Χ ε ρ ρ ό ν η σ ο ς, είναι λείψανα οΐ νΰν λεγόμενοι έφακιανοί. δ δ μ τ ρ ς, άναμφιβόλκς καθό γενναίους, καρ Ακρωτήρια δέ ϊ ι λ ν ο ς, νΰν Σίτανος, παρά τήν όυίόνυμον πόλιν. ρ ό δ ω \ ίτα,ς π ά λβ ι seal νδν παρά τήν *αρά την πόλιν Έδρα ί. ε φ ού ή ομώνυμος πόλις. ft έπαοχία έχει οήαερον ώς 7Q χ ω ρ ίϊ, ΐ δ ν όποίων τά άξιώσεως τής βρχαίας τοΰ τόπου κατοχής, οί Ετεό/.ρητες μεγαλήτερα είναι Μ αγγασία, (ίξ ου κατάγονται π ολλ οί ησαν ϊσως xcri μεγαλόσωμοι καίέξησκημένοι είς τά π Ά ε - Κάσιοι), Μέσα Μυλιανά, Κ άτω Μυλιανά, Τουρλωτή, Σφά* ^ ικ ά έργα. άν σώζωνται περίπου τ'.ΐοΰτοι ί κ ϊ, Ζίρος, όρνος, Αάστρον, Πισκοκέφαλον, (πλησίον τής νΰν κάτοικοι, μάλιστα οί ορεινοί, τής Χερτονήσου, περί 3ς άρ/αίας ώ τίας), Μ ετόχια, Αρμένη, Κάνδρ*, Ι*ουχάκα, Λ ι- ό λόγος. θίναι, Σταυροδοξάρι, Σίτανος, ή τό πά λα ι ϊτανος πόλις, ώ ; τών Α γ ν ο ο? ϋ ν Α λλ οί Κάσιοι, άπόγονμ πιθανώς καί ουτ<.ι έτεοχρητώ ν, σώζουσιν, ώς φαίνεται, πολλάς άρετάς Πρωτεύουσα δέ τών έτεοκρητών ητον προείπομεν καί άλλα. 6 δε αριθμός τών κατοίκων τής επαρχίας ταύτης λο γ ίζετα ι ώς οίκογένει*ι, έξ «ν τό ή μεσόγειος πόλις Πραισός, νΰν Π?ασ;ω, πλησίον τοδ χωρί.υ τέταοτον πεοί^ου Μωαμεθανοί. Βαοίλου, περίπου έν τώ μίσο> τής χερσονή-ι^υ. λον κατοιχημένον μέρος τής έπαρχίας είναι τά προσάρκτι* Τό εύφορότερον καί μ ά λ ft Δ ικ τιία χερσόνησος δλη άποτ«λεΐ σήμερον μίαν έπ α ρ παράλια. Τό μνημονευθέν χωρίον Μ αγκασί*, εχον ώς χίαν λεγομένην τής Σι,Τίίας ή Στείας, άπό τής π α λ α ιϊς οίκογενείας, δλας σχεδόν χριστιανικά;, χεΐτα ι χατά τήν πόλεως ή τία ς η ϊϊτεία ς, κειμένης κατά τ>ν άρκτιχήν τής άνατολικήν παραλίαν χα ί είναι μεσόγειον. /βρ'ονήσου παραλίαν, δθεν π ιθα νές έκοινώνουν οί έτεό χρη. Ο δε οίνο; τών πεδιάδων δέν ήμπορεϊ σχευαζομένου μέ σταφυλήν τών ίιψηλών δέσεων. γεταν, όχυράν καί άλίμενον, επομένως καί όλιγωτερον ζ η έκείνου τοΰ λαού. ροΰν τήν τροφήν τών καλλιεργητών. ελευθέρων κύτοϋ x v>mv επομένως δία φυτά αυξάνουν είς άνατολικήν -Λς νήσου χερσόνησον ταύτην, ώς φύτει τρα τερικούς καί μεγαλεπη^όλους, επειδή μετά τ?ς εύνενοΰς πρίσμα μέ φρόνησιν. δς Ώ ς ωφελεί τ ά ; ρίζας τών φυτών περισσότερον εις τά τοικοι τής Κ ρή τη ς, άποσυρθέντες $ περιορισθίντες είς τήν Γ ρ ά μ μ ι ο ν νΰν έ π ι τοΰ άκροτηρίου Σαυωνίου, τό όποιον ιίνα ι ζυγοί sxsito Χερρονησώδηί, συναπτόμενοι μετά τής Δίκτης, ί μάλλον πιθαν ς είς παραλίαν τινά κολπώδη άντιχρΰ τών Διονυ- είπεΐν κλάδος τής Δίκτης χερρονησίζων, κεϊται τό περίφη- σαδων νήσων πρός μεσημβρίαν, δπου νΰν Σετεία. μον μονασ-νήριον τες μετά τών λοιπών έλλη^ω ν. χα ί ή τ ις ησαν πόλεις Βοιωτίας καί τής ft πόλις τής Λαχωνικής Εύβοιας ά ρχ^ΐαι. αυτη έταεΐς τοϋ Πλοΰ λεγόμενον, ίσως παλαιόθεν, έτίω νός τής διότι ζχεΐθεν κατοπτεύεται ό πλονς τών έχ τής έπαρχίας Η δ ί ίίτεια κατά ταύτης πλεόντων εΐ; τά βορειοδυτικά x al τά ανατολικά χαί Δ. Λαέρτιον?, Η τία κατά Στίφανον τέν Β υζάντιον ή Κρη μέρη έκείντ,ς τής χρρσονήσευ. τική πόλις, περί ής ό λόγος, -ήτο πιθανώς έπίνειον τής τάστατος καί βοηθουμένη πολλαχόθεν ηδύνατο χαί έσύμ.» Πτανσοΰ, ώς πλησ έστερον αύτής παράλιον. Πόλε'ς δέ άρ φερε νά χρησιμεύσει ώς τ ι διδασκαλεΐον τής επαρχίας καί χο ΐαι τής Δικταίας χέρσο ήσου άναφέρονται Α σ ο ς κατά τής Κάσου, Ιαν έπετύγχανεν έκ Σύρου καλόν Σχολάρχ»ν τό νΰν λεγόμενον Λεόπετρον, χα ί άν έκατόρθωνε νά συστη'ση έν Ιαυτί Βιβλιοθήκην τινχ ή τία ς ώς δύο ώρας τό πολύ. κείμενον πρός δυσμάς τι λεγομένη Γαλλοχυδοϊστί Μονφόρτι. τής 'Α λ λ α ρ ί α, τάνΰν 6 λ ε ρ ο ς, τής ό δτωσοϋν χαλήν. ft μονή αυτη ουσα εΰκα» ft Ελληνική παιδεία, δπου εισχωρήσει, αυξάνει όπωσοϋν καί πλουτίζει τόν λαόν, μάλιστα τόν ποίας ή θέσις ά π έχει ώς δύο ώρας π{ός άνατολάς τών χ ω ορεινόν καί τόν τελειοποιεί είς πασαν άρετήν. ρίων έπ ισ κοπ ή ς καί Βασιλικής, παρακειμένων σετε λοιπόν, ώ άγαθοί έτεόχρητες, ί δ τιο ι, συμπατριώ ται είς τόν Μήν άμελή-

5 τοδ Μύσωνος, ενός των έπτά σοφών κατά Πλάτων*, την ο ζη μ ία ν διότι καί άλλοι έγόγγι-αν άρχήτερ* διά τό δέν εΐδομεν είμή δύο πλοιάρια ήγκυρωμένα, τά δποΐα ητο συνεταξάδεύσαμεν άπό τήν Σύρον. ίδιαν ταύτνιν, δηλονότι νά συσττ^τετε καί σείς xjzu περαι» αύτο πράγμα, καί δτι ητο αδύνατον νά μοί τό συγχω- δύσχολον είς τήν δρμήν το3 διάπλου μας να μάς φθάσωσιν. εΐς τό ζητούμενον μέρος, καί ό φίλος μου μέ έδέχθη μετά τέρω αναβολής ΣχολεΤον φιλολογικόν ί) ίν τώ πρυείρημίνω ρήστ).» Μοναστηρ'ω, ή εν Μαγγασία, ώς κβτοικςυμένη!ικο Χρι καί ζητών μικρόν Ttva τόπον άναπαύσεως, μόλις καθη'με- δ δέ πλοίαρχος μάς είπεν : στιανών, ίΐ δπου άλλαχογι τής έπαρχίας κρίνετε ά ρ μ ο ίιά - νο; περιμαζευρένω; ν απολαύσω όλίγον ύπνον, β μας άφαιρέσωιιν δ,τι καί άν εχωμεν, άλλ ή σκληρότης νά περιεργασθώ τά πέριξ έκεΐ μέρη, τερον. Εισαγάγετε προσέτι είς τά κυριώτερχ χωρία σας Τό δε περίΐργον ητο, δτι άμα άνεσηκόνιτό τις έκ τών ίπ ι τρεις σ/εδόν ώρας, δίν είδαν άλλο είμή χέρσους λόφους την στοιχειώδη παιδείαν, clov ίν ίτάνω, Μ ϊτοχίοις, Τουρ μέ τήν όποίαν μεταχειρίζονται αύτοί οί πειραταί τούς βατών διά νά γυρίστ; έ - ί τής άλλης πλευράς, ηκουε τήν β άν9ρώ*ους, είναι τρομερά! Α'.ούετε πόσα μαρτύρια ΰπο- καί βουνά πετρώδη και δύσβατα* ώστε τό βορει\όν μέρος λω τή, Μυλιανοΐς, Λιθίναις, καί εϊς τα π ε pi II;(αν καί φωνήν παρά τοΰ πλοιάρχου : c Ε! μή κ ιν είσ α ι, διότι γύ- ο φίρουσιν δσοι υποπίπτουν εϊς τ ά ; αίμοβόρους χεΐρας αύ- τή ; νη'σου είναι καθολοκληρίαν πετρώδες. Γραμμών, δπου υπάρχουν οί πλείονε; δρμοι καί λιμένες ν pci τό Raton, *αί έμποδίζεται άπό τόν δρόμον του.» τών, καί δ τι οί περισσότεροι τούτων φονεύονται μέ τόν της έ π α ρ χ ία ; σα;, λαβον ίπ ΐ τέλους τήν άπόφασιν περί τούτου, η ίυ ν ή θ η ν έντός ενό ετάοτου ά φ ίϊα μ εν τά νησίδία ό'πισ εν ήμών, α Δέν είναι ό φόβο;, δτι θά χαράς, Μετ όλίγον εφθασα έίτει 5ή δέ κατά τήν ώραν έκείνην έξήρχετο ούτος είς τό κυννίγιον, τόν ήκολούθησα καί έγώ μέ τόν σκοπόν Περιπατών λοιπόν Τήν 2 0, ηλθον είς τήν Πόλιν, διά νά περιέλθω αύτην. έκεΐδεν δέ αρχίσατε κατά τό παρά T iv 1 8 ή γέρθημεν άπαντεί οί άποτελοΰντις τό πλήρω δειγμ α τών αδελφών οας Κασίων νά κατασκευάζετε πλοι μα τοΰ πλοίου πρ&ί, εΰρεθέντες δε'κα περίπου μίλια μαχράν άρια καί νά ταξειδεύετ* είς τήν μιχράν Ά σ ία ν καί Σύρον, τής Νη'σου, βορινώς. Βλέποντες δέ <ξ ενός μεν μέρους καί δπου άλλαχοϋ, επειδή ή ναυτηλία ζωογονεί καί φω τίζει είς τόν λιμένα τής Χίου μή δυνάμενοι δέ %ά έξέλθωμεν είς τήν σμικρότητα χαί άθλιόττιτα τοΰ πλοιαρίου, έξ άλλου δέ τόν Τόπον ενεκα υγειονομικών διατάξεω ν, ήναγκάσθην καί έπισημότερα μέρη τής πόλεως είς τά όποια πρίν τής άλώ- καί ενισχύει τόν λαόν είς τούτο έχετε βοτ,θούς *αί συντρό έαυτού; εκτεθειμένους εί; τό πέλαγος, ήρ^ίσαμεν ίπ α ν τες φους τοΰ; γείτονας καί συγγενείς σας Κ ασίαι;, δευτέραν φοράν νά κακονυκτνίσω είς τό άθλιε'στατον εκείνο σεως αύτής συνώκουν αί πρώται τοΰ Τόπου οίκογένειαι, άν νά τό συλλογώμεθα, οϋχ ηττον δέ ό ανόητος πλοίαρχος, πλοιάριον. καί πυρπολημέναι αί οίκίαι τών συνοικιών τούτων άπό Ανεγείρετε εί δυνατόν, καί συνοιχησα-e πάλιν την παλαιάν σας μ η τ- δστι; διά νά κερδίσν) 1 0, $ 2 0, ρόπολιν την Πραισέν, ώς πόλιν ένάερονκαί μεσάζουσαν της ταξείδιόν του έκίνδύνευιε νά πάρη τόσαζ ψυχάς είς τον Χ?ρσοννίσου σας. λαιμόν του. Κατοικήσατε προσέτι τάς π α λα ιά ; πό Δραχμά; πλέον είς τό Δύο μάλιστα έκ τών συνεχώς ταξειδευόντων λεις σας ή τία ν, καί Γράμμιον, καί ϊτανον, ίλκύοντε; είς μέ έμπορεύματα τήν θάλασσαν Ικείνην, ίβλεπον μέ μ ε γ ί- αύτάς κατοίκους ν/,σιώτας έκ τ?ς Κάσου καί τ ί ; Καρπά λην ανησυχίαν ιο ν θου, δπου υπάρχει πολύ; λαός καί ολίγη γή. Αυξάνετε δε τήν κτήσιν σα; διά τ ι ς φιλοπονίας χαί τής οικονομία?. Οδτως άνασταίνετε κατ ολίγον την αρχαίων φήμην τής πατρίδος σας, καί ώφελεΐτε δλην τήν νήσον, Φηλητιος Κάσίος Η Μ Ε Ρ Ω Ν Π ΕΡΙΗΓΗΣΙΣ. μέρος, είς τό 7 a arcap^rjr, έπίφοβσν τών ναυτών όποιον ώ; εδιηγοδντο ούτοι είχον δια άλλ ή ψυχνί μου εμελαγχόλησ βλέπουσα τό ημιου αύτής» πλέον άπάνθρωπον τρόπον! ο Εντοσούτω, μ ετά τριών ωρών διάκλουν ήγκυροβολησαμεν Τήν 1 9. έξυπνησας τερπνός καί εΐίχαρις αμέσως ύπό τής άξιολόγου θέας τ ο υ τοΰ Β ρ ο ν τ ά δου, δπου προσεβλι^θην Κάμπου καί έφαίνετο υπεροχή τις τής ετερον, εί; ερείπια! ΰ τό δέ Απλωταρία καί δ έγκρεμός, τά είκοσιπέντε ή'δη έτών, Ιδείκνυον δμως έκ τής εξωτερικής αύ τών θέας κάποιον μεγαλεΐον τών οίκούντων έν αύταΐς ποτέ άτόμων. Τελο; πάντων, ύπήγον εί; τό παλαιόν Γυμνά- άνθρωπίνου καλλιεργείας* δ δε λιμήν έφείλκυσεν άρκετά σιον, τό όποιον εύρον έξ δλοκλη'ρου κατεδαφισμένον. τήν προσοχη'ν μου, έμπεριέχων έξη'κοντα περίπου μιχρά καί βάς δέ μετά τοδ συνωδεύσαντό; με έπί τή ; στέγης τ ή ; κεν μεγάλα πλοία. τρική; κλίμακος έστάθην ικανήν ώραν έπ αύτής διά νά κινδυνεύσειν ά π ϊιρ ία ; μέ σκάφη πλέον μεγάλα καί ικανά* Μετ ολίγον έξιίλθο μεν εϊς τόν Τόπον, καί ή ψυχνί μου ή δέ καρδία δλων ήμών έκτυπα ά κα τά π ιυσ τα, διό τι ά* ίζωογοντ,θη βλέπουσα την άκατάπαυστον κίνησιν τών άν μ ά ; προσέβαλλαν οί περιοδικοί άνεμοι ήθελον μας έκ'ίέσίΐν εϊς άφίυκτον κίνδυνον. θρώπων. Τέλος πάντων, τα βοηθητικά ρεύματα καί ή κωπηλατεί* μέρος κατεϊαφισμένον είς έκτεταμένας πεδιάδας* Διήλθον παρευθΰς τέσσαρας ούκ εύκατα^ρονγ[τους θεωρήσω τά διάφορα τοΰ Γυμνασίου μέρη, τά δποΐα έκ τών θεμελίων διεχρίνοντο. Είδον έν πρώτοις τό τής Τυπογραφίας δω μ ά τιο ν τήν άγοράς, είς τάς δποίας έθεώρουν μέ θαυμασμόν τών έν αΰ- i αξιομνημόνευτων έχείνην γωνίαν, ί τ ι ς τα ΐ; ένεργούντων προσώπων. δύο 0 είς εφερεν ολίγα λεμόνια, Λνα- πιεστηρίων μέ τόν άρμονικόν κρότον ένέπνεέ ποτε τήν ζωηρότητα μας Ιφερον άνεπαισθη'τως περί ήλίου βατίλευαα είς τό αν ό άλλος πορτοκάλια, καί δ έτερος όλίγην μασ τίχη ν καί τόν ένθουσιασμόν εϊς τήν πόλιν, καί ητίς δικαίως πρέ τίκρυ μέρος, παρά τά Κ α ράψ πουρνα. ά λ λ ή υποθεσι; είναι, δτι άπαντες εύρίσκοντο προθύμως π ει σήμερον νά κατέχυ) άξιόλογον μέρος είς τό ύπέρ τής εϊς ενέργειαν. Ανεξαρτησίας ήμών γενικόν τ ή ; Ιστορίας τών εθνών θέμα. Τότε ε χομεν άσφα- λισθίν 8 0, επί τοΐς εκατόν ώς πρός τόν θαλάσσιον κίνδυ* νον. Εκειθε/ εύρόντες ουριον άνιμον διευ^ίνβημεν κατά ό σ ο ι άνθρωποι άγαποϋν νά έργάζωνται, έκεινογ είναι Ειδον τό έστολισμένον ποτέ μέ 1 2,0 0 0 τόμους δω μ ά περί τό μεσονύκτιον. Αμα δέ *!φθάσαμεν έν τώ μίσ'ρ αύτών, Χ μα έμβήκα είς τό πλοιάριον έζη'τη«α τόπον»ά καθίσω τών αδυνάτων νά μήν εΰτυχώσιν, έ'καστος κατ άναλογίαν τής ίκανότητος αύτοΰ. Καί, οί περιμένοντες νά ευρίσκω τιον τής Βιβλιοθη'κη;, τό όποιον, ώς μέγας τις καί λ α μ δπερ λογίζεται ώς ή πηγή τών πειρατών, ένώ ή σιγή τή«σι ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΑ διά νά ΰποβάλλωσι τ ά α γ γ ε λ ι κ ά ίονίας. Είδον, τέλος πάντων, δλων τών παραδόσεων τά άλλα δέν εύρον! έρευνών Si περαιτέρω, είδον δτι ύπήρχον έν αύτφ έννέ* έπιβά ται, *αί οί τρε^ς ναυται ήτοι 12 νυκτέί μάς διίτκέδαζε τοίις συλλογισμού; καί μάς κατέ- αύτών καί π ε ρ ι π ο ι η μ έ ν α είς τόν ζυγόν δωμάτια η δέ θέα αΰτη μ Ιφερβν είς μίαν παράδοξον κ α τά - νυγε τάς καρδίας, αίφνης εξς έκ τών επιβατών κτυπά τά τής εργασίας, καθώς καί οί έλπίζοντες έκτακτον έξ ούρανοΰ στασιν, μεταξύ μεγάλου ένθουσιασμοϋ καί βαθυτάτης λύπϊΐς! πυρω τήίιά του διά νά καπν/ίστ). πλοίαρχος παρίυθΰ< τύχην διά νά κάμωσιν είς ί αυτούς τοιαύτην άπόφασιν, αυ Ατένισα έπί τέλους τούς οφθαλμούς μου είς τά α π έ είπών : # Ν* σιωπάτε καί νά ησυχάζετε το ί άναμφιβόλως άποονιίσκουσι μέ μόνην τήν όλεθρίαν ταύ ραντα ύψη τών ουρανών, διά νά διασκεδάσω τούς παραδό την Ιδίαν, δυστυχείς καί ταλαιπω ρημένοι! ξου; συλλογισμούς μου, καί έκεΐ μοί έφάνη δτι διακεκριμέ- (Συνέχεια άπό τας Σελ. S 2, 1 0 8, 1 2 4, καί ) άνθρωποι, οΐτινες, μέ τό μικρόν φορτίον της σαπούνη; καί τοΰ τυρίου, έβύθιζον αύτό παρά μίαν σπιθαμήν! έζήτησ α τότε έπιμόνως νά έξελοω, στοχαστείς δ τι δεν εΐχον κάμμ ίαν άνάγκην να εκθέσι» έμ αυτόν-είς τόσον δυσάρεστον καί έπι κίνδυνον θέσιν ά λλ δ πλοίαρχος μ ίκαμβ ττ,ν πορατϊίρησιν ιδιαιτέρως β δτι τοΰτό ήθελε τόν επιφέρει μεγάλην τά; Οίνοόσα;^ τόν έλάκτισεν, διαπερώντες μεταξύ τών νησιδίων τούτων ό όλοι, διότι εδώ είναι ή εδρα τών πειρατών 1 ο Ο φόβος ηρχισεν ευθύς νά μάς καταλαμβάνω καί ιδίως τούς ναύτας, (.ίτίνες έγνώριζον τά άπ3τελέσματα τή ς πειρατείας. ΟΙ οφθαλμοί δλων έσπινοηρο^όλουν είς τά πέριξ μ^ρη, δπο» σώ ματα πρός Πλανη'τη;, διέλαμπε τότε καθ δλον τόν δρίζοντα τής Λ ι- νως εβλεπον τ ά ; σκιάς δλων τών έναρέτων, τών σεβαστών β ά δ ι α, βορεινήν θέσιν άπέχουσαν ήμίσειαν περίπου ώραν καί πεπαιδευμένων άνδρών, οΐτινες μέ τόσην φρόνησιν καί Μετά τόν μικρόν τοοτον γϋρον, ύπήγον είς τ ά ί κ τής Πόλεως, πρός έντάμωσιν τινός φίλου μου μεθ οδ προθυμίαν διεύθυνον τό ουράνιον: τό κοινωφελέστατον καί

6 άμίμητον εκ,εΐνο σύστημα! Mol έφάνη 5τι εβλεπυν τόν Α. πο λιτισ μ ένα μέρη. τω ν οΐχιώ ν κ ϊ ΐ τώ ν ό^ών, δτου έχάνετό τ ις ιιε τ ϊξ ύ μ α κ χαιρόν είς τήν otvrpiav, ηγουν εΐς τήν παντελή άργίαν /α ί ί*ύσιον, τόν Α. Πάριον, τόν Δ. Πρώϊον, τόν Κ.. βχρδα* ρω; εις τό Γποστατικόν τοϋ δυσιαοδέντος έν τή κατ^στ ροφή ρών καί χα μ ηλώ ν 6ό>.ων. ματαιοπονίαν, δέλετ ΐδεΐν δτι δέν ψεύδομαι, Χάχον, τόν I. Τσελεπήν, τόν Π λάτων* Χίου, τόν Κ. Σ. Κ. Σ τα μ α τίο υ Ψ ύχα, ύπήγον πρός ζήτ/ισιν αύτοΰ, τό όποιον φ=ρει τόν άνθροιπον είς άσοενείας χαί συντέμνει πολύ τήν Γαλατην, τόν Ζ. Βλαστόν, τον Θ. Πετροκόχχίνον, ρόν φ ιούίΐον, ό δέ Πύργος είναι τ κεντρική δύ ^α ρις τ_ΰ μέ πολλήν ερευνάν εύρον χα ί έπ έρ χ;α έχει τήν νύκτα, πε* f wpio ι' ώ σ τε π ρέπει sv συκπεράνη τις δ τ ι οί κάτοικοί ζωη'ν του. χαι λοιπού; ένθέρμους τών φώτων ζηλω τάς, ιλ'τινες άνεγάλλοντο έν τοΐς ούρανοϊς, δια ττ,ν παραδειγματικήν επί τής Γης ζωήν αύτών! Τότε ένδυμήδ/;ν τό λείψανον εκείνο τής Γό δε ε:π ίρ α ς ;υ;-< μένος ώ* ι δ ι χ ι ι ε - ριθαλπομενοί ύφ ένος γέροντος γεωργού εύσεβεστάτον. Τήν 2 2. ήγ?ρ ην π ο λλ ά προ-ί, εχω ν άφ εσπέρας ήτοι- τώ ν Μ α σ τι/ο-χ ω ρίω ν πρό 1 0 3, ί, Ιτώ ν, δντες π λο ύ» ζει τήν σκουρίαν, φθείρουσα πλέον π»ρά τήν έργϊσία / δι* ι ότι, δσον πλέον μεταχειρίζεσαι τό κλειδί, τόσον λ α μ - διά νά ύπάγω είς τινα χωρία τής Χίου. Η ^ ελ η σ α νά π ρ ο/ω ρ η 'σ ω κ χ ί είς ά λ λ α γ ω ρ ίκ ά λ λ ' ε π ε ι 6αυμασίως προετοίμασαν καί διεύθυνον τό της έλευθερίας δ ή μ e π λ r p 'φ ό ρ r 17αv δ τ ι δέν ή ίε λ ο ν είδ ή ε?μή τ ««ύ τ ά ο ΐ- ά/.όμη ό καλός Ριχάρδος, μου, τό όποιον ρ έ διη'γειρεν κ ατα νυκ τιχά α ισ θήμ α τα, δ ιχ μας couxov δράμα! κ ή (/α τ *, τ ά α ύ τά πίρ-'που ifhn κ α ί τ^ ύ ς ίδ ίο υ ς σκήνους τ ή ς» αύτόν ή ζωή μ.ετραταΐ. Jι τήν βαδυτάτην εύσεβειαν τή ν όποίαν εδείκνυεν είς οικογένειαν τού ϋ π ο α ια τικ ο Γ', Εκκλησία δλη ν τις τή * ό Α γιο; Κ. Ν. Βάμβα, δστις ήτο ή πρώτη βάσις χα ΐ χίν/)σις τοϋ ίωάννης, μέ Γυμνασίου έχείνου... Ανεχάλεσα ζωηρώς εΐς τόν \οΰν ρούμενη έν τω προαυλιω αύτοΰ, έχί,η σ * είς τήν οδοιπορίαν μου. μου τούς ζώντας ετι χαί εύδαιμονοΰντας έν τ?ι άρετή αύτών, τρεΐ; σονεργάτας τοϋ ύψηλοΰ έχείνου σκοπού' εννοώ τόν Π αιίαν Α Ράλλην, τόν Νιχο'λαον Φραγκόπουλον χαί τόν Μ ιχαήλ ΙΙετροχόκχίνον: τού; μ έγα ν ποδον κα! μέ ό ηλόν Δύο περίπου ώρας έ β ά ϊιζ α μ έ / f ις Jj δ ια τ η ε 'φ θ α,α ε ίς Κ αλυμασίαν, ν ά,τό τά χαλούμενα Μα σ τίχο-χ ω ρία. τήν μ α σ τ ίχ η ς, έπε'στρεψα είς το ν Κ ά μ π ο ν, δ ια β ο ίν ω ν μ ε τ α ξ ύ s πρότερον γ ί εται. s Α λλ αν άγαπατε τήν ζωήν λέγει «O U ovotuire αναγκαίου δέν δίδομεν καιρόν είς τόν ΰτνον; νοΰμεν τό, δτι* λ υ μ α σ ία ς.» vet, καί δτι δί άρκετόν καιρόν δέλομεν κοιμηθήν δταν κ α Ka^i δλον τό απόγευμα διε'αεινον είς τόν Κάμπον, δπου c Η κοιμ&>μένη άλωποΰ δρνιθ*; δέν πιά - ί τϊβ ώ μ εν είς τόν τάφον.» Αν ό χρόνο; είναι τό πολυτι- έπ^ρασα τόν καιρόν εύ^ϊρίστως π*ραττρών τήν άξιόλογον μώτερον τών καλών, flr ίΐ ά/οικονομισίχ του, κατά τόν κα- καί έπι-ήδειον καλλιέργειαν τών πορτοκαλιών, τών λεμονι» λόν Ρ χάρδον; είναι ή μεγαλητέρα άσοιτεία» Κ,^θ ώ ν, τών νεραντζιών, κ.τ.λ. ή'τις, έάν ειπω, δτι φθασε τόν s κατ αύτόν άκόμη. θ')-ν η λ π ιζα να ειύω ΐν μερει τήν φυσικήν ώ ρ α ιό ττιτϊ, ή τ 'ς πρώτον αύτής είς τήν Νήσον βϊδμ,όν, νομίζω δτι δέν θέλω s θροίζεται π ά λιν,» κ α ί ποοώς σφάλλει. τάπαυστον φροντίδα να φιβτίζω η τι.ύς συμπολίτας των, ι είναι παρά πολύ σύντομος,» διότι δέν εβλεπον είμή γήν ξηράν ιχί άγονον. Εκείνο ~Λ καί νά άναστησωσι μεμορφωμένχ χαΐ χαλώ ; άνκτεθροιμ- όποιον παντ«/_όδεν "φραττεν ή φύτις σ ^ κ,τό τ α τ α iv μενα τέ*να..... λ ή νη, Τό δέ εσπέρα.' έπ*νήλθον είς τήν πόλιν. ( λ χ ο λ β υ θ ε ΐ) >Ιι.ο Π ΕΡΙ» νίαν εύκολα, ΦΙΛΟΠΟΝΙΑΣ. έ κ τ ό ς τινών κ/,πων κ ^ ί αμπελώ νω ν, δείκ,,υ^μέ* νων όπωσούν μάλλον έκ τ ή ( βεβιασμένης,.αλ>ιεργείας τών Σκαναϋή, 6 όποιος είχε δώσει χορόν δια τόν άπό Αονδΐνον Α γαπητοί φίλοι, και καλοί γείτονες, τό μεγάλον βάρος φ ι/έρ γω ν κατοίκων ή έκ τής φ υ η^ή ς χ ά ρ ιτο ;, τίπ ο τε ά λ λ ι φθάσαντα υιόν του, μέ ήνάγκασε νά ^ώ ν φόρων είναι άναντίρρητον ά λ λ άν εΐχαμεν μόνην τήν δέν έβ>επε τις νά τέρπϊ τήν βρασίν του, χα ι θέλοντα καί μή θελοντα. έκινήσαμεν δέ περί τήν έ ν τ ο ο ο ύ.φ, χμ.% έφοαια είς τήν Κ αλυμασίαν έπεσχέφ μίαν ώραν 31. Μ. διά τόν Κάμπον, ουνοδευόμενα χαί ύπό 9r,v 'l'q α λλ η λο δ ιδα κ τικ ό ν άλλων τινών νέων τής πόλεως. μ α ίη τ ά ς καί προαγόμενον πολύ βρχδεως είς τήν πρόοδον.-» Φθάσαντες έντός δύο Σχολεΐον, ελ ων περίπ. ( ώρών ε!ς τήν οΐχίαν, ευρομεν έκεΐ πλήρη συναθροισιν άνδρών έήβσκεφθη. ν (διαιτίρον Σχολεΐον μ ί 3 0 /, 4 0 μ α θη τά ς, χα τε χαί γυναικών πάσης ηλικίας. α να,ιο ν έ < ί ϊ ίτυχον τήν περί πα ντός λόγου, Επεσκέφθην ενα όχορότατον κ χ ι λούς βαρυτέρους φόρους. Παραδείγματος χάριν τήν όχνη- άλοζωνεί^ν, τριπλασίως καί τήν άστο^ασίαν μας τετράπ λα σ ίω ;. Αύταί αί δασμοφορίϊΐ εΐ^αι TotauTat, ώστε οί νάξωσι τό βάρος των άλλ' είν ελπίς σωτηρίας δί ήμάς, 8ν δίλω μεν ν άκούσωμεν συμβουλήν. τών όποίω* αί έν τώ μ έ. φ π α -.ώ μ α τι χα ιεστρά φ ησ αν δ ιχ Ρ ιχ ίρ δ ίς είς τοΰ έτους τό μηηλόγιον 4 Ό τής βίας, αί ύε έν τώ χνω τά τω εφυγον διά νυκτός, δτε ηναγ-» λέγει είς τόν άνθρωπον, βοηθού, άν θέλης νά σέ βοηθησω. ϊ μάλλον στολίζοντα τήν αίθουσαν τοΰ Κ, Σχαναβή, Τ ί δέ έφόρει ή μία, τί εχαμνεν ή άλλη χαί πώς έχόρευεν ή ετέρα,, ήσαν μεταξύ δλων αύτών π ράγμ ατα άδιάφορα καί άνεξέ- όποιας ευρον ά<ραν καθαριότητα καί είδον τ ά ; οίχοδεσποί.ταστα, ένφ ταΰτα είιαι τά μάλλον έπασχολοΰντα τά λεπ- νας -ieor ιών Κ» " '...,τικείμενα είς τάλεγόμενα φορολόγοι άδυνατοΰν νά τά ί έλαφ^ύνω^ΐν χαζοντο να έπιστρέφωσιν οι άγριοι καταστροφεϊς ενεκα φ όβου είς τήν π ο λ ιν. έπεσχέφθ/)ν δύο κατοικίας, είς τ ά ; βαρέως ένασχολουμένας είς τ ά otxtaxa αύτών έργα' & αι τιλ ίυ τα ϊο ν, μ ϊκ α μ εν μ ϊγ α λ η ν ίντύπ εο ιιν τ^ σ /έ *» βάρδος, βαδίζει τότον άργά, ώ ττε δέν έ'χε» κόπον ή π τω - «EjxSafvei κλίννιν *0 ίία ν, ή π ς μας φορολογεί διπλασίως τ ι ς Διοικηίεως τήν ησαν τεσσαρες περίπου χ ιλ ιά δ ες ψ υχαί πρ φ υλα γμενα ι, έκ Η άπλότης Τοϋ ήδο.ις καί τών ενδυμάτων, η ια ν τά II οίνγρ'α, λέγει πάλιν ό καλός Ρ ι-» χεία νά τήν φ$άση καί τόν όποιον μέ ειπον δ τι έπ ί τή ς καταστροφής τοϋ Τόπου Χιακής ιστορίας, β του νυκτιάζετβι.» υποδέσεις σ?υ, μήν τάς «φί,-ϊρς νά σέ σπρόχνωσι-» καί υψηλόν Πύργον, κείμενον χ α τά τό *ένιρον Tju Χωρίου, είς του τόπου άναφερο'μενον ύπό τής Ο άργά έξυπνούμενος γυρίζει ίδώ κ έκεΐ νά τούς οίκονομ-ητωμεν εύκόλως i'/ομεν δμως άλλου; πολ- τ?,; πρό της καταστροφής e Είς τήν οκνηρίαν, κατά άπό τήν διοίιιησιν ζητουμένην πληροιμνίν των ελπίς η to στάσιν νά είδω τό* άξιολογον χαρακτήρα τών νεανιδων πόλεως, εχοντα μεγάλην ομοιότητα μ εκείνον τόν Ανδρίζεσδε λοιπόν κα*. Δ 'ά τής προδυμίας κατορ- «τό πλέον τής ημέρας, καί μόλις έπιστρέφων εΐς τό έ ργον φίλου μου, ϊστίς,,ων προσκεκλημένος παρά τοϋ Κορίου Ν. Ζ. τόν ακολουθήσω ειγάζεσδαι, έν δσ&ι έμπορεΐτε β τον καλό" ί ιχάρδον, δλα είναι δύσκολα, είς τήν φιλοτο- χ τη μ ά τω ν, εδώ τά ίφραττον έν γέν=ι οί λίθοι t* i τό ξηοό χώ μα! β 6 λεγόκενος άρ/.ετός χοόνοί, θοομεν πολλά μ όλίγον κόπον, ή το ι τά ς όδούς καί τά ^ ω ρ ί-τμ α τι τώ ν ιδ ω τιχώ ν ο έπη δο, β Χρόνος διασκορπισδΰς δέν συνα- έο ϊ'μίωνεν τήν δ ρ α -,ίν μ ο υ είς Μ ιτυλη νη ν ά λ λ ' ή τα τή βη, Τήν 2 1. ήμέραν Κυριακήν, εμεινα εϊς τήν οΐχίαν τινός Α λησμο. το ΰ Ν εοχω ^ίου τό όποιον σ /ε δ ο ν ε ίχ ε τό σ^ε'διον τ ή ς Κ α - εντίμου; τούτους πολίτος, ρας μέ τά ς τοιαύτας σπουδαίας διασκέψεις. τόν χαιρόν* μέ ί Πόσον πλε'ον τοΰ φυτικώς οΐτινες έγεννήθησαν, ηχμασαν χαί παρη'χμασαν μέ τήν άχα- Επέρασα όθεν τό έ/ςίλοιπον τής ήμε- οκνηρία σΐ-ΐ, χ α τ ε ^ ώ 'ο ν τ ο σφόδρα ύ τό τώ ν τ ε ν τ ώ ν. Αφου λοιπόν περιήλδον τό υποστατικόν τοΰ καταλύματος, χα ΐ έξοδον αξίαν τοΰ Σεβαστού χαΐ ενάρετου Διδασκάλου ίπ π ο ν ή Η ά*νηοία χ*τά τόν κτίλόν Ρ;χάρδ^ν, όι,οιά- έκτεταμενης σειράς τών λογίων μας, οΐτινες όμοφώνως καί ένθυμτίδην, λέγω, τήν πραγματικήν μασμένον Π ζσκ οί.ία σ χ η μ α τίζ ε ι ε< μ ια η νά μάς άποτι* ( 'Ι ) ί Τί σημα'νευν αί ελπίδες κ «ί οί εύχαί μ α ; δ ί εύτυχεστέρους καιρούς; Οί καιροί μεταβάλλονται είς τό καλόν, δταν ήμεϊς μεταβαλθώμεν.» Η φ'λοπονία, κατά τόν κα» λόν Γ χάρδον^ χρείαν δέν Ι /ε ι άπό τάς εύχά;. (^στις Θε^ς δωσι τακτικώς τό δέ/.ατον τής ώρας των εις δούλευσίν του, δέν ή θίλϊτε τόν νομίσειν σκληρότατον; Λ λλ ο! πλειό Γεροί μας φορολογούνται άπό τήν όκννρίτν μέ τρόπον τυ* f αννικώτερον. ε ν ω ρ ίς, φ*ύγει Tr.v σαν χα ράξγ^ θίλω ν κ τ ή μ α τ α, και νου*, κ υ γεία ν νά φ υ λ ά ξ /.» Διότι, ώς λέγει ό καλ3ς Αν κάνένας μόναρχος έοίαζε τούς υπηκόους του νά δ ίί «Σπρώχν εμπρός τάς π ά λ ιν, Διότι, άν λογαριάσετε τόν δαπανώμενον (1 ) Ο π ρ ό ε δ ρ ο ς τ ο ΰ κ ρ ιτ η ρ ίο υ τ ο υ Λ ο ν δ ί ν ο υ, β π ο τ έ Α ο ν ^ ο ; τ\δοζ%ε σ υ ν ε ίθ ίσ ε π ρο πολλώ * χρ όνω ν ρ α ς ε ί ς τ ο κ ρ ιτ τ,ο ιο ν εφ ύλα ςα ν; τ& υ, νά έρ ω τα τούς κ α λ ο ύ μ ενο υ ς η λ ικ ιω μ έ ν ο υ ς α ν θ ρ ώ π ο υ ς, ε ^ ιο υ υ ώ ν ν ά σ ο ν τ ά ξ η γ ε ν ι κ ό ν π ο ία ν Μ χ σ φ ιμάρτυ δ ία ιτ α ν ζω τς κ α ν ο 'ν α π ε ρ ί τ ω ν α ι τ ί ω ν r f ; u.a - κ ρ ο β ιο τ η τ ^ ς. T b σ υ α π ε 'ρ α σ ιχ α τ ώ ν π α ρ α τ ν ι ρ τ σ ε ώ ν τ ο υ άπο τ ίιν ίγ κ ρ α τ ε ια ν τοΰτο σ ύ μ φ ω νη f, ά κ ρ α τ ε ι α ν x tc v, ο τ ι 2 λ ο ι cj/ ω ς ρ o'vcv, ό τ ι έ ξ ύ π ν ο υ ν π ο λ λ ά αύτοι π ρ ω ί. σ υ ν ο ίγ ε τ ^» τ ί π ο τ # οί γ η ρ α ιο ί τ σ α ν ε ις

7 ελ π ίδ α ;: κίνδυνευει ν αποθάν/( τή ς π ε ίν α ;, s βοσχεται μ» Κέρδος χω ρίς κόπον δέν γ ίνετα ι,» Ε π ειδή δέν εχω χ ω να τά. Δ ιότι κατά τό Μηνολόγιον (δέν ενθυμούμαι ποίου μέν είς τήν άμετον διοίκησιν τής ίψ η λ ή ς Πύλης, ώς 4 f t αναλογία τώ ν χριστιανών κατοίκων τών Τελευταίων χρόνου,) του καλοΰ Ρ ιχά ρδου, α Νίρόν στάζον ά δια κ ό π ω ί Μολδαυΐα, ή Βλαχία, ή Σερβία, ή Α ίγυπτο;, ή Τρίπολις, έπαρχιών πρό; τοΰ; όθωμανοΰ; είναι 2 πρό; 3. ράφια, πρέπει να μέ χρησιμεύσωσιν αί χεΐρές μου κ α ί άν τρύπα κα ί ή Τοΰνις, αναγνωρίζουν δέ τήν κυριαρχίαν τοΰ Σουλ θυσμός δλης τή ; Ασιατικής Τουρκία; άναβαίνει εϊς 16, ε ιχα, έπειδη πληρονουν μεγάλους φόρους, ώ ς φρόνιμα το νήν ό π ο ντικ ό ; κ ό π τει χονδρά σχοινιά, τάνου Τ'5ν 03ω μανών, , εστοχασθη ό καλός α λ λ επ ά λ λ η λ ο ι κ τύ π ο ι καταβάλλουσι μ ε γ ά λ α ; β α λα νιδία ς. Ρ ιχάρδος.» αφοράν δέν έχουν. α έργαστήριον καί γή δ ι- Πάσα τέχ νη κέρδο; και τιμ ή ν φ έρει. τήν πέτραν. Μέ τόν κόπον καί τήν επ ιμ ο καί μικροί, ά λ λ Φ αίνεται μ ε δ τ ι άκούω κάνενα σας νά λέγνι* Α ναγκαΐον δμω ς είναι νά έπ ιμ ελ ώ μ εθ χ τό Ιργον κ α ί τήν» π ει λοιπόν ν άναπαύω μαι ό λ ίγ ο ν ;» υποληψίν μας* α λ λ έω ς ο υ τ ό θΐρισμός, ούτε τό έμπόριον φ ίλοι, μέ τοΰς λόγους τοϋ καλοΰ Ριχάρδου* «Ο βιο- θε'λει μ ά ς βοηθησειν είς πληρω μήν τ ΰ ν φόρων, ^ Υ 61 ό καλός Ρ ιχά ρδος, δέν φ >βετται πείναν.» ί ΐ πείνα στέκει πρό τ ί ς θείρας τοϋ βιομηχάνου, καί δέν το λ μ ά να έμβΐί τήν σ έβ ετ άκόμη καί ό φορολόγος καί οί ΰ π αύτόν δ ιό τ ι, κ α τα τόν καλόν Ρ ιχάρδον, χα νία α ft β ιο μ η - πληρόνει τά χρ έη, κ ' ή α π ελ π ισ ία τ α υ ξά ν ει.» Χ ρεία δεν είναι να ευρητε θ/,σαυρου;, ουτε πλουτίου; σ υ γ γενείς να σάς κάμω σι κληρονόμου; τω ν. αή ένασχόλη Είς τήν Ασιατικήν Τουρκίαν πρέπει νά προστεθώβιν αί β Δέν π ρ έ. νήσοι Κύπρος μέ περίπου 6 5,0 0 0 κατοίκων, Κρ^τη μέ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΟΥΡΚΙΑ , Σάμος μέ 5 5,0 0 0, Χίος με 6 5, Μιτυλϊίνη Σας αποκρίνομαι, α Κ α λ ο μ ετα - f t Βοσνίά, βορειοτέρα ουσα κ α ί δυ τικ ω τέρ α τώ ν επαρ χιώ ν τή ς ΕΟρωπαΓ^ής τουρκίας, κ α ί συνορούουσα μέ τήν Αύστρίαν, π ερ ιέχει τών νη'σων συμποσοϋται ώς έγγιστα είς 2 0 εκατομμύρια,. βέβαιοι ούδέ τοΰ λεπτού.» όθωμανών, 2 0 0,0 0 0 γραικών κ α ί 1 0 0,0 0 0 λατίνω ν. Τής ψ υ χα γω γία ς τόν καιρόν έμπορετ τ ις νά έξοδεύστ] είς τ ίπ ο τ ω φ έλιμ ον, ό 6 0 0,0 0 0 κατοίκω ν, ητοι 3 0 0,0 0 0 ft Βουλγαρία, εντεύθεν τοΰ Δουνάβεως, μεταξΰ τής Σερ ε ιδ,ς βίας, τοΰ Αίμου καί τοϋ Εύξείνού, περιέχει 7 0 0,0 0 0 τής Ευρώπης, επειδή «άνεργος ζω ή, κατά* τόν καλόν κατοίκων, ών τα δύο τρίτα είναι χριστιανοί καί τό έν όθω- καί ή οκνηρά ζωή δέν διαφέρουν τίιτοτ».. μανοί, κατοικοϋντες ώ; ίπ ί τό πλευστόν εΐ; τάς πόλεις καί Γαλλία καί ή μεγάλη Βρετανία έχουσι μεγαλήτερον πλη θυσμών; Πλανάσθαι άν νο μ ίζετε ή δονκω τέρα ν τήν αργίαν, παρά τό κ«μοπόλει;. Π Θ.ά.ιη, πρωτευούσα; εχουσα τήν Κωνοταντινούπολιν λής μόνος, ο χ ι ό οκνηρός, εμπορεΐ ν άπολαύστ] τό τοϋτο τή ς άναπαύσεω ς. ϊρ ^ ά ρ δ ο ν, a ό Θ εό; δέν άρνεΐται τίπ ο τε ε ί; τήν φ ι- ι γεννά φροντίδας, καί ή μή άναγκαία άνάπαυσις προξενίγ-» λοπονίαν. * Γ εω πονεΐται ένώ δ δκντρός κ ο ιμ ά τα ι, καί μέ 8 0 0,0 0 0 κατοίκων, καί τήν Αδριανούπολιν μέ 100> d β χρείας, λ υ π α ς. Πολλοί θέλουν νά ζώσιν ά κ ο π ιά σ τω ; 0 0 9, είναι ή πλουσιωτέρα καί πολυανθρωποτέρα έπαρχία ο καί δια μονής τ ή ; αγχίνοιας τω ν, ά λ λ ά δέν έπ ιτυ χ α ίν ιυ ν τ?,ς Εύρωπαϊκή; Τουρκίας, επειδή ό πληθυσμός αύτή; άνα- τήσειν τήν JSpior. Διά τοΰτο λ εγει δ καλός Ρ ιχάρδος, «Σημερινή μ ία καλή ή;χέρα, προ τιμ ω τέρα άπό δύο αΰριον Δ ιό τι άκόμη κατά» μήν Ιχο ντες τά μέσα.» τό ν ΐ> χάρδ:>ν ρει πά ντοτε τήν ηδονήν, τή ν άφθονίαν καί τήν τιμη'ν. φεόγοντες τή ν ήδονήν, τή ν απαντούν συχνότερα, π ν ω ; κλώ θουτα.δέν στερείται ΰποκάμισον. κτησα μανδρι και α γελά δα ν, Αν ί,σθε ΰπη οέτα ι τινός καλοϋ οικοδεσπότου, λ έγει δ καλός Ριχάρδος. λ α τ ε έντραπήν αν σάς ώνόμαζεν οκνηρούς; «θε κύριοι του έαυτου σας. α ft άργία ό βιομ η χα νία, έξ εναντίας, φέ κ α ί π ά λ ιν α Σημερινόν εργον είς τήν αΰριον μήν τ άφίνρ,-.ο ί Δεν ήθέα λλ έσεΐς εί Οί ή άγρύ- σ Αφοΰ ά π έ - δλοι μέ χαιρετοΰν ώς Φρογ<λΐνος ) «έ ν τ ρ ά π η τ α ι λοιπόν, ώ ; λε- Ο ΩΣ ΕΓΓΙΣΤΑ. ΠΛΗΘΥΣΜ ΟΣ Τ Η Σ Ο Θ Ω Μ Α Ν ΙΚ Η Σ Μήν α να β ά λ λετα ι τόν καιρόν μ έ προφάσει;, δόθητε είς τό εργον, ά, σχληρυνβώσιν αί π α λ ά μ α ι Σας διά της συχνής μ,«ταχειρίσεω; τω ν εργαλείω ν, καί ένθυμεισθαι τ ί λεγει ό καλός Ριχάρδος, α Κ άτος κλεισμένος είς σάκκον ποντικούς γ δέν πιάνει.. κάματε δσα Α Υ Τ Ο Κ ΡΑ Τ Ο ΡΙΑ Σ. θ έ λ ε τ ε ϊσως είπ είν, δ τ e V αδύνατον νά ά π αρ ίθμ ητα. έ ν δ έχετα ι μέ τήν θ έλ η,,ν «μ.ω«καί τήν έπ.μονήν θέλετε κάμειν καί τά άδύνα τα δ υ. κατοίκων κατά τό έν ft Θ ισσαλία έχει 2 5 0,0 0 0 κατοίκω ν, ών τά δυο τρίτα μόνον ή Ρω ϊσία, ή Αυστρία; ή Π Ε Ρ Ι ΤΟΥ ΝΥΝ ΠΑΠΑ Ε Ν Ρ Ω Μ ^. 6 ενθουσιασμό; τώ ν Ρ ω μ α ίω ν υπέρ τοΰ Π άπ α είναι α τ ε λεύτητο;* προσπαθοΰσι νά διατρανώσωσιν αύτόν δ ί δλων τώ ν μέσων, ώ ; καί δ ί αύτώ ν τώ ν συρμών, Λΐ Κυρ ία ι φο- ροϋσιν έοθήτας, πετάσους καί σάλια έθνικών χ ρ ω μ ά τω ν, λευκου δ η λ, καί κιτρύνου* οί δέ Κύριοι λ εμ ο δ ίτα ς καί yapφίδας τοΰ αύτοΰ χρ ώ μ α τος. Π ω λοΰνται ^ινόμ χκτρα καί λ α ιμ ο δ έτα ί μέ τήν εικόνα χα ί τ ά οικόσημα τοΰ Π ά π α, δσ- Η Ηπειρος καί ή Αλβανία κατοίκων όθωμα» 5 πρός 4. τις π α ρα σ τα ίνεται π ο τέ μέν φερόμενος εντός τή ς ά μ άξης του ΰπό τοϋ λαοϋ, π ο τέ δέ δίδ ω ν τήν εύλογίαν του* οίκο- Τό δλον τοϋ πληθυσμού τής Εύρωπαϊνής Τουρκίας άνα- ν ο ^ α φ ία ι τοΰ Π άπα εγειναν π α ντός μεγέθους καί σ χ ή μ α βαίνει λοιπόν κατά τόν υπολογισμόν τοΰτον είς 6, 0 5 0,0 0 0, τος, καί δεν είναι μέρος είς τό όποιον νά μ ή π ω λ ώ ν τ α ι, ήρ- Α ΣΙΑ Τ ΙΚ Η μ ή αί πρώ τα ι ά κτϊνε; του ήλίου βλέπουται τήν γήν ε ϊκ ω σ ιν ίδοΰ ό α'νανδρος κ ο ιμ ά τα ι. ft Μχκεδονία περιέχει 0 0,0 0 0 πρέπει νά θ;ωρηθίί ώ ; πρώτη τών δευτερευουσών δυνάμεων χηβαν ήδη νά έπιστρέφωσιν είς τή^ π α τρ ίδ α τω ν σ» ;, είς τόν κύριον τής π ολιτεία ς άφήσατε λοιπόν τήν κ λ ίνην εΰθΰς δταν χ α ρ ά ζ ^ Τά τρία π έμ π τα τοΰ τρίτον δθωμανών καί κατά τά δύο χριστιανών, νών καί χριστιανών, κατ άναλογίον Ε χ ε τε πολλά χρέη νά π λ η ρώσετε είς έα υτου;, ε ί; τήν οικογένειαν, εί< τήν π α τρ ίδα βαίνει εί; δύο εκατομμύρια ψυχών. πληθυσμού τούτου εΐναι χριστιανοί καί τά δύο όθωμανοί. χριστιανοί, ( Β. - γει δ καλός Ρ ιχάρδος, δτι μ έλ λετε νά κατηγορήσετε αύ»> τοί έ*υτοΰς ώς οκνηρούς.» ft δέ οθωμανική αύτοκρατορία κατά τόν πληθυσμόν της έ π ιμ ε - χ ια ς» και, σήμερογ, δ ιό τ ι δέν γνω ρίζετε ποια εμ π ό δια θ έλ ε ι ά π χ ν - Είς τρίπον ώ ι τ ϊ δλος δ άνάπαυσιν, β κ α ί, β Μήν έξοδεύετε ώραν, έπειδή δέν είσθε καιρόν, άν θέλετε νά λ ά β ετε αμοιβήν τή ν ε'ργον. ω π ονειτα ι καθ δ λ α ; τ ά ; σ τ ίγ μ α ;, τά ς όποίας όνομάζομεν μέ , καί τινες άλλαι. πληθυσμός τή ; τε Ευρωπαϊκής καί Ασιατική; Τουρκία; και χειρίζεσθε τόν * <ιις, ώς λ έ γ ε ι ό καλός Ρ ιχά ρ δο ς, είναι ή μιίτηρ τ^ ς εϋτυ* θέλετε εχει τόν άναγκαίον σίτον, καί διά νά πω λη'ιετε γ ε- ό δέ π λ η Τ Ο Υ Ρ Κ ΙΑ. ν η γ α λ λ ία ν 2 5 Ηρανίσθημεν έκ βιβλίου νεω στί έκδιδομένου τά ς ίξή* ft έντός τοΰ Ταύρου Μικρά Ασία περιέχει ώ; 6 έκατομ* πληροφορίας π ερ ί πληθυσμοδ τής οθωμανικής αύτοκρατο μύρια κατοίκων, έ; ώ < τά 4 όθωμανοί, ρίας τά ς όποίας όποβάλλομεν εϊ; τοΰς άναγνώ στας μ α ς, μ έ ft Αρμενία (π α λ α ιά ) 2 0CO OOO. τή* ορθήν παρατηρησιν τοϋ α υγγρ α φ έω ;, δ τι μ η δ έπ ο τε γε ft Ασσυρία (π α λ α ιά } 1, νομ,ένη; τα κ τικ ή ς τίνος άπαριθμιίσεω ς τώ ν κατοίκω ν τή«ft Μεσοποταμία 7 0 0, Τουρκίας, οί π λεΐσ το ι τώ ν επομένων αριθμών ύ π ελ ο γίσ θη - ft Βαβυλωνία 5 0 0, σαν ώ ; έ γ γ ισ τα. ft Αραβία ώς ίγ γ ισ τ α 3 εκατομμύρια καί Ε ίς τόν επόμενον κατάλογον δέν σ υμ περιεληφθησαν εκτός τούτου δσαι έπ α ρ χ ία ι δέν ΰπόκειντα* π ο λλ ο ί έκ τώ ν τυχόντων άμννιστείας άπό Κορφών εφθασαν εις Σ ικαί άλλοι 7 8 έκ Σ ιβ ιτα β έκ ια ς, είς δλους διενεμήθησαν έν δ ;μ α τα καί γ ίν ετ α ι φροντίς νά δοθή ένασχόλησίς τ ις είς δτου; εύρίσκονται άνευ έργου. Π ΕΙΡΑ Μ Α ΤΑ ΣΙΔΗ ΡΩ Ν ΠΛΟΙΩ Ν. κατοίκων, ft Συρία ώ; έγγιστα δυο έκατομμύρια, κατοίκων. Εσχάτως έγειναν είς τήν Α γγλίαν πειράματά τινα π ε ρί τής αξίας τώ ν σιδηρών πλοίων χ«ί ιδίως περί τής δυνά-

8 μ:ω ς α ύ τ ϊν κατά τών πυροβόλων. οιδηροΰν άτμό- πλουν έτέθτ) σκοπδ; μεγάλη; κανονοφόρου λέμοου. Το δέ «ποτέλεσμα τών πειραμάτων τού:ων άπεδβιξεν δ η τά σιδηρά πλοία δέν δύιαντχι ν' άντί'.κταττ-ή-ϊωσι τά σύνϊ^η πολεμι*ά, διότι φαίνεται o n ι ί jtjpivai σφαΐραι β \ά π :ο υ σι τα πρώτα πολύ πλειότερον η τά ξύλινα πλοία β Μαν- θάνομεν, λέγει ό Π ρω ίας Ταχυδρόμος, ό'η «ατά τήν προ~ β εχ/i έπίσ κΐψ.ν των λόρδων τού ναυαρχείου εί; Πορτσμοΰθ άρευ-.τον ώ Ίτμόν ή θΐλητίς σου εΐ αι ε ; τήν ν0 > μ ^ ο ν νά πάρω, άλλα καί νά θ?λη*ω νά πάρω τδ δ :ΐνα πινα<ιον, καί ο χ ι τ ; ά*λο' έγώ δέν ά τ ο 'ρ ίν ο μ α ι εί; τοΰτο διό τι εχω τήν εξουσίαν νά εκλέξω, δ,τ ι θ ίλ ω. Μ ο τι αι αποφ-ίσεις τ ή, θελήσεώς τω - δεν άρμόζουσιν εί; α ύ το υ ;, ά λ λ είναι δεμε αι συ α λ λ ό λ ω ; πρδ αύτών διά μ έ σου άμεταβλη'του ειμ α ρμένη ;. τιν ά ; να άπο«ρίνεται. Πρό; τούτου; δέν π ρέπει Κ αθείς γνω ρίζει είς τδ β ά θ >; τ ή ; καρδίας του, δ τ ι αί άτοφάσεις του είναι τ ή ; θ ελ η -ίώ ; του. Τ ά παθη η ιπ οροΰν είς τήν μέθήν τω ν, v i ά π ατ/ίσ ω σ ι τδ τ ι ; δοΰλο; εύρήκεν εί; τα μεταλλεία τής Β*χία; άδάμαντα ακαθάριστον ζυγίζοντζ μίαν ούγγίαν. II ώ; έγγισ τα άξία αύτου nro 4 5,0 0 0 λιτρών ( 4,9 5 0,0 0 3 γροσίων', δ δέ μζΰρο; επώ ληίε τδν πολύτιμον λίθjv μόνον 3 5 λίτρα; ( 3,8 5 0 γρόσια,) ό ευτυχή; άγορβστίς άπήλδβν αμέσως εΐ; τήν π( ωτεύουσαν τή, Βρασιλίας Ρϊον διά νά λάβη τήν ϊίρ ιγμ α τικ ή ν άξίαν του άδάμαντο;. ( έ< λογικον μου, να ί μ π οδίσ ω τι τήν έ κ λ ο γ /ν μ ου, μ ολον τοΰ* το καμνω έκλογήν} καί δταν ΰποτά σσ ω μ α ι εί; αύτά, μ δλον δτι έλ γ χ ω ταύτν,ν μου τήν ΰττακοήν, ή εξωτερική δΰν α μ ι; ήμπ>ρει νά μέ βιάσ^ νά πράξω, $ νά μή πράξω ολν) ομ ω ; Τι ο κ ο ο μ έ.ϊ) εκ σύμφωνου Sbj ή χπορεΐ νά μέ αναγκάτ») ν ί θελητω, ή νά μή θελήσω. Αν ή θ^λ/.σι; τοΰ άνθρωπου δέν ειχ ε τδ αυτεξούσιον, το καλδν καί τό κα/.δν δέν ιτ,θίλεν είσθαι δι αύτδν, καθώ ; δέν είναι διά τ ;,ν άψ,ι- τ^ ς Ταχυπιέρου Φ /ίμ η ;.) χον καί άλογον μ ι ί χ α ν ^, καί δέν ήοελεν έ χ ε ι κ ίμ μ ία ν ά πολογία ν' διό τι δε είχε τό αυτεξούσιον νά έκλέγ'η. π ρ α γμ α ο μ ω ; δεν εχει ούτως ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ. τδ πϋρ ύψόνεται, οταν τδ νερδν έξατμίζεται δ.ά τή ; θερρότητος, η παγόνίι άπδ τδ ψόχο;, δεν άποδίδομεν είς αύτά κακήν η καλήν βέλησιν* άλλ' δταν τδ ά τομον κε>τά, ή τδ άγριον θηρίον σχιζγ) τδ κυ;ήγι.όν του, τότε λέγω, δτι εί ναι κακοποιδν ον, λαί ό'χι φθαρμενον διότι ό τίγρ ι; ά<ολουθεί τδν αύιοματισμδν καί δέν ήξεύρει αν ηναι «αλόν, ή κακόν τδ εργον του. Σΰ όμως δέν διευθύνεται άπδ τδν αύτοματισμδν καθίο; τά άλογα ζώ.*, χω ρί; νά ή*αι πληροφορηρένο;, ώ ; νά μήν είχε; ελεγχον συνειδτίσεω;. Ε ίνα ι υπεύθυνο; ι ί, κακίαν δ ιό τ ι -ήμπορεΐ νά κάρνι καί τδ καλόν, ό τα ν ή οφενδονιζομένη πέτρα π ίπ τ/ι εΐ; τον γήν, δταν Σΰ δέν είσαι ώ ; τά άψνχα οντα, ά\«γκ&.σμένος νά υπάκουες εί; Τδ ό άνθρωπο; Ιχ ε ι d i t :ήν διό τι ήμπορεΐ νά χάμν) και τό κακόν. Π ΕΡ Ι ΤΟΤ ή Πρόνοια άρίνει τδ κακδν, δια νά λάβτ, υπαρξιν ή άρετή. ΣοχνοΙ ο μ ω ; κίνδυνοι ήθελαν τα ρα 'ττει τήν ήσυχίαν τώ ν ανθρωπων κ α ί τ/,ν ζω ϊΐν τω<, έάν κάθε άνθρωπο; ήμποροΰσε νά ενεργή χ ω ρ ι; χ α λ ιν ο ύ ;, ναί χω ρ ί; κα νό νι, κατά τήν θέλήσίν του, καλδν $ κακόν. ναντίον τ ή ; καταχρήσεως τούτου του αυτεξουσίου έ<άστου ατόμου, ήτον άναγκαία ή σύστασι; τώ ν κοινωνιών, π α ν ra χαρα^τηρίζουσιν τδ υφος τοΰ Α/,μοοθενους. όθ εν διά <οινδν καλόν, ό άνθρω π ο ; ήμπορεΐ νά κάμνι μόν-.ν, δ,τ ι π ρ έπ ει νά κάμν). ( Βαρδαλάχο;. ) ό αλη θέστερος καί δια.αέστερος πατριωτισμός έμπνέεται είς δ* είμ α ι ά να ντι^ρήτω ; β α τα έ- δλον τ ο ϋ τ ι νι»s *>-/; τα ν μερικοί νά πείσω σι το ύ ; ά νθ.ώ -ο υ ς, Αί έ<ρημερίδΐ; τ ί ; Βρασιλία; δημόσιεόουίΐν δτι μαορο; & ενέργεια, σαφήνεια, Ιμφασις καί εύφρίδεια; ταυτα TU 2 KAIMAKOS. έ α ν κάνεν»; μ ; ειπ ^, δτι^ δταν π ο λλ ά πινά/.ια <ραγή» τώ» β χλθώσιν έμπροσθεν nou οτι ταΰτα θέλουν προ'.αλέσει τί)' διαγωγήν τ/.ς πα]σ;ω ς ΕΥΡΕΣΙΣ ΑΑ α ΜΑΝΤΟΥ, IAEA TOY API9.VI0Y ΤΩΝ ΒΑΘΜΙΔΩΝ σου, κ /ι ε ί; τδν εαυτόν σου θέλεις άπολογηθή διά τήν εκ. λ ο γ ν σου. θέλουν γίνει νέα πειράματα έ.ώ -ιον «ύτών, καί π.θινδν τής κατασκε,ιή; π ο λ ε μ ίω ν σ.δ ',ι&ι πλοίων. ΔΒΜΟΣΘΕΝΗΣ. εξουσίαν Τ ά ό'ντα τή ; ήμετέρα; σφαίρας παρομοιάζουν κ λίμ α /.α λα του τά πονήματα. με τό σ α ; β α θ μ ίδα ς, οπου ή μ ία δέν ή μ π ορ -ΐ»ά σταθ ^ χ ω ρ ί; τήν άλλήν. Α ; ύποθεσοιμεν Μά; σώζονται έ η έξήκοντα ενας λόγοι κκ'ι εξηκονταπέντε Π ρ ο ο ί μ ι α δ η μ η γ ο ρ ι κ ά. δύο τοίχου; κεκλιμένους Εκ τών λό*(ων του, οί άξιώτεροι τοΰ νά μελετώνται πρό; άλλήλου; διά νά κ άμ ω ρεν κ λ ίμ α κ α μ ετα ξύ αύτώ ν, j άπδ τοΰ; έραστά; τ?ς πρέπει h κ α τω τά τω β α θ μ ΐ; νά ήναι μ ιχροτά -.η, π. χ. μ ι* έξ?; 1. δ δ:ύτερ«; κατά Λεπτίνου, ^ π ε ρ ί ά τ ε λ ι ι ώ ν. ά ; σπιθαμής* δεν ήμποροίμ εν λοιπόν νά τήν καταφρο ήσωμεν* διό τι ώς πρδ; τδν σκοπόν είναι τελειοτάτη* π α ρ ο 2. Ελληνικν; Φιλολογίας, είναι οί οι τρ ;,ς όλυ.θιακοί. τών 3. οι τέσσαρες Φ ιλιππικοί μοίως κοί τά δν τα, τδ εν χρησιμεύει?ιά τδ ά λλο, και ού έπι γραφόμενοι π ε,ί τ ή ς ε ι ρ ή ν η ς περί τή ; Α. λ ο ν ^σ- τω ς ακολούθως σ ο υ, αί δεκαοκτώ ή ε?κθοι χ ιλ ιά δ ε ς φυτών ( ή δημηγορία ΰτη φαίνίται νά ήναι τοΰ ό γισ ίπ» είναι τόσαι βα θμ ίδες, όπου ά π δ τήν μ ία ν τδ Ιν είδος άνα π υ, ή άλλου τι.δ ς ά,ω,ύμου) περί τώ / εν Χ ε ρ ^ ο ν η Saivst είς τήν ά λλ η ν. οω καί τ ή ν π ρ δ ς Φ ί λ ι π π ο ν ε π ι σ τ ο λ ή ν. Τδ άπλοΰν πα ρά γει τδ σ ύ νίετο ν τδ μόριον παρα'γει τήν 4. ό περ'φημος λόγο; περί στεφάνου, τδ αριστούργημα της ινα, ή ί; τδ ά γγεΐο ν, τδ άγγεΐον πα ρά γει τδ δργανον, τδ αρχαία; εύγ7ω ττίας. ό'ργ'/νον παράγει τδ σώ μα. διορί': /; ό λαό; ένα χρυσοΰν στέφανον πρδς άνταμοιβήν τών II κ λ ίμ α ξ λοιπόν τ ή ; φύσεως 0 Κτησιφών είχε προβάλλει του νά προχωρεί ά π δ τδ συνθετικόν εί; τδ σύνθε.ον, άπό τά ά τ λ α μεγάλων πρό; τήν πατρίδα του εκδουλεύσεων, μο'ρια, ήγουν ά π δ τά άδιαίρετα άτομα φ α ίνετα ι δ : ι β ά :ις νή<, άντίζήλο; του Λημοσθένους, έκατηγόρησε τδν Κ τησι- τών σίερεών σω μάτω ν είναι ή καθαρά γή ά π δ τήν ενωαιν φώντα ώς παραβιάζοντα τήν μορφήν τοΰ νόμου διά τή ; τα ύτη ς j>8 *ά διάφορα ε ϊίή τού λαδίου, μ έ τδ θ ίιά ριον, μ έ τά ά λ α τ α, γ εν.ώ ν τα ι διάφορα εΐίτ, γαιώ ν, τά ίπ ο ΐά χρη σιμεύουν είς τροφήν ιών ώργανισμένων σω μάτω ν. Η «ίσ - σα καί τδ θειά^ιον, τά δποΐα συνθέτονται άπό καύσιμον σώ μα καί άπδ γήν, μ ά ; δδ/ιγουσιν είς τά ; μ ε τ α λ λ ικ ά ; ούσίας. Ο Α ίσ χ ί- προτά.εω ς ταύτης* δ Δημοσθένη; ύπερασπίσθ/ι τδν Κ ιη ιιφώντα καί εθριάμβευ-τε κατά τοΰ Αισχίνους. Με ιδ ίου περί κονδύλου. 5. Κατά Τέλο?, σώζονται έτι I ; έπ'.σιολαί τοΰ Αημοσθίνους, τάς δποίας έγρ*ψεν εις τδν Λήμον τών Αθηναίων εί; τδν καιρόν τή ; εξορίας του. Τά μ έτα λ λ α βω; τήν σνίμερον δέν εύρεθ/,σαν σύ θε ( Εκ τής ίόλλη.ικ. Φιλολογίας ) τά μ ετά τά μ έ τ α λ λ α άκολουθοΰν τά ή μ ιμ έ τ α λ λ α, κ^δώ; τδ άντιμόνιον, κ.τ.λ. καί τα ΰ τα κάμνουν τήν μετα,βασιν ά π δ τ ά ; ρ ε τ α /λ ικ α ; ο ΰ ιία ; εί; τά ά λ α τα, τώ ν όποίων β ά σ ι; είναι τδ ν:ρόν καί ή γν, μ ετά τά ά λ α τα άκολουθ,ΰν οί π έτρ α ι. Μ ερικαι άπδ τ α ύ τ α ; είναι σ χη μ α τισ μ ένα ι φύλλα και j/ έ ίνα; καί φα ίνετα ι OTt ά π δ αύτάς γ ίν ε τ α ι ή μ ετα βασ ις άπδ τά άνοργάνιστα ο ώ μ α τα είς τά ώργανισμέ» να, καί πρώτον είς τά φυτά. Ο ΰ τω ; καί εί; κάθε ε ί ν'ο ; τώ ν όντων τδ Sv άτομον είναι τελειότερον ά π δ τδ άλλο^ εω ; νά φθάσνι εί; τδ τελ β ιό τα ιο ν> καί οδτω ; μ ετα β αίνει ή φύσις είς ά λλο τελειότερον είδος, ώς θέλεμεν ίδ ε ΐ είς τήν άκολο υθίαν. Α Ν 1 Ρ Κ ΑΙ ΓΥΝΗ. μϊ 0 άνήρ εί.αι ισχυρός ή δέ γυνή ωραία. Ό άν/ρ έχει τολρην καί πεποί'ησιν ή γυνή δειλίαν καί ρετριοφροσύνην. Ο άνήρ είναι μ έ γ α ;, όπόταν ένεργ^ ή δέ γονή, διτοταν πάσχ^. οίκον. 0 άνήρ λάμπει είς τήν άγ'ράν, ή γυνή βίς τδν Q άνήρ δμιλεΐ διά νά πληροφ ρη ή γυνή διά νά πείθτ) καί νά ή^ύν ^. Ο άνήρ έχει σκληράν καρδίαν ή γυνή τρυφβράν καί εΰαίσθητον. Ο άνήρ εμποδίζει τήν αθλιότητα ή γυνή τήν ανακούφιζε, Ό άνήρ έχει ίπις^λ

9 μ η ν ή γυνή φιλοκαλίαν. Ο άνίρ έχει κρίσιν ή γυνή εύαισθησίαν. Ο άνήρ θέλει δικαιοσύνην ή γυνή Ιλεος, ΠΕΡΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Αί γυναίκες λέγει 6 Αριστοτέλ/ι;, sivotι το ήμισυ μέρος τή ; πολιτείας, όθεν δστι; δέν φροτίζη πλήν μόνων των άνδρών τήν παιδείαν, άφίνει τή; πολιτείας τό ήμισι» νά ζή ώς θέλει, και οχι κατα τους νόμους, β Α στ έν οσαι; πο-» λιτείαις φαύ>ως εχει τό περί τά ; γυναίκα;, τό ήμπυ» τής πόλεως είναι δει νόμιζαν άνομοίέτνιτον. d Λλλ δταν εΰρίσκεται τδ ήμι<τυ χωρίς νόμων, έγρήγορα και τό άλλο τίμιου παύει νά σέβεται του; νόμου;. 'Από τάς γυναίκας γεννώμεθα, είς αύτών τάς χετρας διατρίβομεν τά πρώτα ετη τής άπαλωτέρας, και έπομένως «ύκολωτέρα; νά λάβνι δποιανδήποτε μορφήν, ήλικίας, δποΐα ήθη εχουσιν «ί γυ ναΐκες, τοιαΰτα μέ τό γάλα των αύτό μα; ποτίζουσι. ( Κοραή;. ) Α,νευ τής έξ άρχής σπουδαίας ανατροφής, δ άνθρωπος δέν δύναται νά φθάσνι είς τίίν τελειοποίησιν, διά τήν όποίαν έπλάσθκ) δέν δύναται νά αίσθανδη τήν εύγένειαν τ ις φύσεως αύτοΰ' δέν δύναται να συγκροτήσν) κοινωνικόν βίον ενδαίμονα. Σφάλλομεν δέ τά μέγιστα, έάν φρονώμεν ότι ή άνατροφή των γυναικών δέν απαιτεί τόσην μεγάλην έπι μέλειαν, άλλ άρκεΐ τό πολύ να γράφωσιν ολίγον και νά άναγινώσκωσιν. Αΐ γυναίκες συγκροτοΰσι τό ήμισυ τή; ανθρώπινης συγκοινωνίας είς τάς γυναίκας εμπιστεύονται οί άνδρες τήν επιστασίαν τής οικιακής οικονομίας* είς τάς φροντίδας τών γυναικών παραδίδει ά(/έσω; ή φυσι; τήν φυσικήν και λογικήν άνάπτυξιν τών παίδων. Πώ; λοιπόν δέν πρέπει νά λαμβάνωσι και αύταΐ ανατροφήν σπουδαίαν ού μόνον είς τα ήδη, άλλά κα\ είς τήν παιδείαν, ώστε να έξεόρωσι μετα λόγου ποια είναι τά καθήκοντα τής γυναικός πρός τδν άνδρα τή; μητρός πρός τά τέκνα μέ ποίαν μέθοδον πρέπει νά φυλάττωσι καί νά αύξάνωσι τήν Ιεράν ταύτην παρακαταθήκην τοΰ Θεοΰ, τής φύσεως καί τής πατρίδος ( Ηθ. Κ. Βάμβα*) ( έ κ τή ς έφημ. τών 'Αγγελιών. ) ΜΕΓΑΡΙΣ. Η Μεγαρί; ίχ ε ι πρός άνατολα; τήν Α ττικήν υρό< μ ε σημβρίαν τόν Σβρωνικόν κόλπον- πρός δυσμά;, τόν ίτθμόν, και πρό; βο^ραν τή* Βοιωτίαν. Βουνά, όνβία δρη, χωρίζουν τήν Μεγαρίδα άπό τήν Κόρυνθον. Μ ι ν ώ α άκρα, εί; τδν Σϊρωνικόν κόλπον. Κέρατα, χωρίζει τήν Μεγαρίδα άπό τήν Α τ τικήν. Πόλεις. Μέγαρα, πρ ωτεόουσα, Ν ί σ ε α, ό λιμήν, εσυνέχετο διά τών τειχών μέ τήν πόλιν. Ο τόπο; είναι βουνώδη; καί τραχύ;, ΗΦΑΙΣΤΟΣ Ητον υίός τοΰ Διός καί τής βρας* έγεννηθη τόσον άσχημος, ώςτε δ Ζευς, όργιζό^,ενος δια τήν άσχνμίαν του, τόν έκρήμνισεν άπό τόν ούρανόν ολόκληρον ήμέραν εκυλίετο εΐς τόν ά/ρα, καί τό έσπέρα; ίπεσεν εΐς τήν νήσον Λήμνον, καί έσυντρίφθη ό μηρός του, χαί εμεινε δια πάντα χωλός. Ητον θεό; τοΰ πυρός, καί πρώτος τών χαλκέ ων, οΐτινες κατεσκεύαζαν τόν κεραυνόν τοΰ Διός. Τά χ α λ κεία του ησαν είς τήν Λήμνον, είς xty Λιπάρην καί είς τδ σπήλαιον τοΰ βουνοΰ τής Αίτνης, Σύντροφοί του ησαν οί Κύκλωπες, οί δποΐοι είχαν ν μόνον όμμάτιον είς τήν μέιην τοΰ μετώπου ΠΙΝΑ3 ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ. Συνεχεία επιστολής ένας Γερμανού περιηγητοΰ έκ τοΰ Εύξείνου Πόντου Τά περί τήν αλιείαν τή; φαλαίντ,ς, 1 4 8, ΓενικαΙ περί γαιών παρατηρήσεις Δικταία ή τεοκρητία , ήμ;ρών Περιήγησις* ΙΙέρί φιλοπονίας * Ο ώς Ιγγιστα πληθυσμός τής όθω μανικίς Αυτοκρατορίας Περί τοΰ Πάπα έν ί ώμη. Πειράματα σιδηρών πλοίων, Εδρεσις Αδαμάντου. Περί τοΰ Αύτεξουσίου Ιδέα τοϋ Αριθμού τ δ ν βαομίδων τής κλίμα-. t, καί γυνή