ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ

Transcript

1 ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2021 ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΙΡΙΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥ

2 Οι Φίλοι της Μέριμνας διοργανώνουν και παρουσιάζουν τη διαδικτυακή εικαστική έκθεση: «ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ» με τη συμμετοχή 100 καλλιτεχνών. Σκοπός της εκδήλωσης είναι η ενίσχυση και η προβολή του έργου της Μέριμνας. Οι «Φίλοι της Μέριμνας» είναι ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο, που ιδρύθηκε το 2002 με αποκλειστικό σκοπό την ηθική και οικονομική ενίσχυση του έργου της «Μέριμνας». Είναι μια μεγάλη ομάδα εθελοντών, όπου με τις δράσεις και τις εκδηλώσεις που υλοποιούν υπηρετούν εδώ και 20 χρόνια το σκοπό τους: να παρέχουν στη «Μέριμνα» τα μέσα και την οικονομική στήριξη, ώστε όποιο παιδί έρθει αντιμέτωπο με την έννοια του θανάτου για τον εαυτό του ή για κάποιο αγαπημένο πρόσωπο να έχει τη βοήθεια που χρειάζεται και που πρέπει. Οι «Φίλοι της Μέριμνας» είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί». Η «Μέριμνα» είναι η μοναδική οργάνωση στην Ελλάδα με ειδίκευση στην Παιδιατρική Ανακουφιστική Φροντίδα στο Σπίτι και στη Συμβουλευτική Πένθους για παιδιά και εφήβους. Στα 26 χρόνια λειτουργίας της, η Μέριμνα παρείχε δωρεάν υπηρεσίες σε περισσότερα από παιδιά & οικογένειες στην αρρώστια και τον θάνατο, επιμόρφωσε με πολύωρα προγράμματα περισσότερους από εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας & ψυχικής υγείας. Επίσης, συνεργάστηκε με περισσότερα από σχολεία για τη στήριξη μαθητών ύστερα από τραυματικά γεγονότα ή καταστροφές, οργάνωσε 6 πανελλήνια συνέδρια και περισσότερες από 350 ημερίδες και σεμινάρια. Ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» στην Ίριδα Κρητικού που αγκάλιασε με ιδιαίτερη ευαισθησία το έργο μας και με πολλή αγάπη οργάνωσε και προώθησε αυτή τη δράση. Αγαπητοί επισκέπτες, Οι «Φίλοι της Μέριμνας» και η «Μέριμνα», με μεγάλη χαρά και προσδοκία για την επιτυχία της δράσης «Μου Λείπεις», σας καλούν να συμμετέχετε ενεργά και να απολαύσετε το ταξίδι που ξεδιπλώνεται μέσα από τα υπέροχα έργα των δημιουργών. Με θερμές ευχαριστίες, Ζωή Δελατόλα Πρόεδρος των Φίλων της Μέριμνας Δανάη Παπαδάτου Πρόεδρος της Μέριμνας 2

3 Ήμουν τόσο κοντά σου, που κρυώνω κοντά στους άλλους... Paul Eluard «Η απώλεια και η απειλητική για τη ζωή αρρώστια είναι γεγονότα που επηρεάζουν βαθιά τη ζωή της οικογένειας, τη ζωή των παιδιών και των εφήβων. Αν και δεν μπορούμε να απαλλάξουμε τα παιδιά από τον πόνο που τους προκαλούν αυτές οι εμπειρίες, μπορούμε, όμως, να τα βοηθήσουμε να μάθουν να τις αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και να τις εντάσσουν στην ιστορία της ζωής τους. Όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη να εκφράσουν τις σκέψεις, απορίες και τα συναισθήματά τους, και όλα έχουν ανάγκη να νιώσουν ότι οι δικοί τους άνθρωποι τα καταλαβαίνουν και τα στηρίζουν. Όταν η στήριξη που τους παρέχουν ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες ανάγκες τους, τότε διευκολύνεται η φυσιολογική τους εξέλιξη και προσαρμογή τους στις όποιες προκλήσεις, ενώ παράλληλα προλαμβάνονται δυσκολίες προσαρμογής». Με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση όλων μας για το πολυσχιδές έργο της ΜΕΡΙΜΝΑΣ και λαμβάνοντας υπόψη τις ακόμη πιο φορτισμένες συναισθηματικές και κοινωνικές συνθήκες που βιώνουμε την τρέχουσα περίοδο, με χαρά και ευθύνη ανέλαβα την προετοιμασία μιας καταρχήν διαδικτυακής έκθεσης που, σε διοργάνωση του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ, συγκεντρώνει τα ξεχωριστά έργα διακεκριμένων και αγαπημένων φίλων εικαστικών. Τα έργα, μικρά και μεγάλα, ζωγραφικά, φωτογραφικά ή γλυπτά, που στις περισσότερες περιπτώσεις φιλοτεχνήθηκαν ειδικά για τους σκοπούς της έκθεσης, ή επελέγησαν με αγάπη από τους συμμετέχοντες από τα πολύτιμα αρχεία τους, ή, ακόμη, δωρήθηκαν με αγάπη από συλλέκτες για αυτόν τον σκοπό, αγκαλιάζουν ιδανικά τη θεματική και φωτίζουν υπαινικτικά, καθόλου αποτρεπτικά αλλά 3

4 καταλυτικά και συναισθητικά, έτσι όπως μόνο η τέχνη μπορεί, το ζήτημα της απώλειας και του πένθους. Στο σύνολό τους, αποτελούν ένα πραγματικό πανόραμα της σύγχρονης ελληνικής τέχνης. Ένα πανόραμα εικόνων, συμβόλων, συναισθημάτων και συνοδευτικών αποτυπωμένων σκέψεων που πιστεύουμε θα γοητεύσει τα περισσότερα βλέμματα, τους περισσότερους εν δυνάμει αποδέκτες. Ο τίτλος «Μου λείπεις», που αποτελεί το πρόσημο της έκθεσης, ταιριαστός στο πένθος μα ακόμη, ξεπερνώντας το άμεσο αντικείμενο της ΜΕΡΙΜΝΑΣ, αντανακλά το δίχως άλλο συναισθήματα νοσταλγίας και μοναξιάς που όλοι μας έχουμε επίσης νιώσει τον τελευταίο ετούτο έγκλειστο χρόνο... «ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ»... Εσύ, εσείς, εκείνος, εκείνη, εκείνοι Ίσως ακόμη και ο χαμένος από καιρό εαυτός μου Ο γονιός που έφυγε, το μωρό που μεγάλωσε. Η παιδική μου ηλικία και ο γενέθλιος τόπος μου. Ένας απολεσθείς γεωγραφικός/συμβολικός προορισμός. Ένας αγαπημένος φίλος που χάθηκε Ένας παλιός έρωτας που έσβησε. Ένα άλλο πρόσωπο από καιρό χαμένο. Ένα σπίτι που δεν υπάρχει πια. Η γεύση, η εικόνα, η φωνή, η αφή, η μυρωδιά σου Σε όλους εσάς, τους εικαστικούς που μας δώσατε τον καλύτερο εαυτό σας, μα και σε όλους εσάς, που αγκαλιάζετε αυτήν την προσπάθεια, ένα μεγάλο, ένα τεράστιο «ευχαριστώ»! Ίρις Κρητικού Επιμελήτρια της έκθεσης 4

5 ΤΑ ΕΡΓΑ

6 Ηώ Αγγελή Μάης, 2021 Μικτή τεχνική, 23x35 εκ. Εύθραυστη, πολύχρωμη, ανυπάκουη σαν Άνοιξη... 6

7 Δάφνη Αγγελίδου Γη των ανθρώπων, 2016 Λάδι σε καμβά, 30x20 εκ., 30x30 εκ., 30x20 εκ. (τρίπτυχο) Αποξένωση o καθένας μας στο δικό του «τελάρο» 7

8 Γιάννης Αδαμάκης Ένα καραβάκι, 2020 Ακρυλικά σε μουσαμά, 30x40 εκ. «Καλό ταξίδι, αλαργινό καράβι μου, στου απείρου και στης νυχτός την αγκαλιά, με τα χρυσά σου φώτα!» Κώστας Καρυωτάκης, Αλαργινό καράβι 8

9 Χρήστος Αλατσάκης Ο μαθητής, 2021 Λάδι σε καμβά, 35x45 εκ. «Shadows on the wall Noises down the hall Life doesn t frighten me at all» Maya Angelou 9

10 Νεκτάριος Αποσπόρης La bouquetière, 2021 (Τα τριαντάφυλλα της γιαγιάς μου) Λάδι σε καμβά, 60x40 εκ. «Η ζωή είναι μια παρατεταμένη απώλεια όλων όσα αγαπάμε» Βικτώρ Ουγκώ 10

11 Καλλιόπη Ασαργιωτάκη Μωβ ανάμνηση, 2006 Λάδια και παστέλ σε χαρτί επικολλημένο σε μουσαμά 58x85 εκ. «Σ αναζητώ πιο πέρα από την προσμονή Πιο πέρα από τον εαυτό μου Και πια δεν ξέρω πόσο σ αγαπώ Ποιος απ τους δυο μας απουσιάζει.» Paul Eluard,

12 Άννα Αχιλλέως Μυρωδιές, 2021 Ακρυλικά σε καμβά, 100x80 εκ. «Το δρόμο ράντισε ροδόσταγμα που φτιάξαμε κείνο το χρόνο τον στεγνό» Άντρια Γαριβάλδη 12

13 Κάτια Βαρβάκη Ο άνεμος μέσα της, 2020 Λάδι σε καμβά, 60x60 εκ. Πίσω από τα κλειστά βλέφαρα νιώθεις την ανάσα του ανέμου να σε διαπερνά, ψίθυροι, τραγούδια, κίνηση, μυρωδιές, απαλό χάδι στα μάγουλα και το δωμάτιο γίνεται ο κόσμος όλος. 13

14 Μαριλίτσα Βλαχάκη Ανάμεσα στο πρόσωπό σου, 2007 Μικτή τεχνική, 60x70 εκ. «Ανάμεσα σε δυο πικρές στιγμές δεν έχεις καιρό μήτε ν' ανασάνεις ανάμεσα στο πρόσωπό σου και στο πρόσωπό σου μια τρυφερή μορφή παιδιού γράφεται και σβήνει» Γιώργος Σεφέρης («Επιτύμβιο», σελ. 149) 14

15 Ειρήνη Βογιατζή Χωρίς τίτλο, 2018 Χρυσός, σινική μελάνη, ξυλομπογιές σε χαρτί ακουαρέλας, 28x20 εκ. Δεν είχα τότε καμία προθυμία ν' αγκαλιάσω τον πόνο για όσο χρόνο χρειάζεται, όσο να μου δώσει τους καρπούς του. Προχώρησα στα τυφλά μέσ απ' την απώλεια, προσπαθώντας να προσανατολιστώ στις απαιτήσεις της εξωτερικής πραγματικότητας, χωρίς εσωτερική πυξίδα. Όλοι οι γύρω μου είχαν ανάγκη να είμαι "εντάξει" γιατί δεν ήξεραν καθόλου πώς να μου φερθούν αν δεν ήμουν". Tα κύματα του θρήνου είναι πολύ παράξενα για όποιον δεν μετρήθηκε μαζί τους. 15

16 Ιάκωβος Βολκώβ Χίλια συγγνώμη, 2016 Ψηφιακή Εκτύπωση 1AP (Edition of 10), 58x86 εκ. Το «Χίλια συγγνώμη», το έκανα την περίοδο που ήμουν στη Θεσσαλονίκη και δούλευα στο περίπτερο ενός φίλου μου. Δίπλα υπήρχε ένα εστιατόριο στο οποίο δούλευε πακέτο και γενικά έκανε τα πάντα ο Πέτρος. Ο οποίος συχνά έλεγε αυτή την φράση και από κει μου ήρθε η ιδέα να το γράψω. Να κάνω τη σύγκριση με την λεκτική έννοια και την γραπτή. Τελικά η γραπτή είναι δύσκολη θέλει υπομονή και χρόνο. Μετά από 3 χρόνια και αφού μετακόμισα στην Αθήνα, έμαθα ότι ο Πέτρος πέθανε σε ένα τροχαίο. Τώρα πια, όποτε βλέπω το έργο, το συνδέω με τον Πέτρο -σαν να μην χάθηκε ποτέ. Σαν να είναι ακόμα στην Θεσσαλονίκη και να δουλεύει στο ίδιο εστιατόριο 16

17 Κική Βουλγαρέλη Μου λείπεις, 2021 Μικτή τεχνική σε θήκη plexiglass, 20x13 εκ. το καθένα «...Ήταν ένα βλέμμα που μόνο κατά το ήμισυ κοίταζε σε άνθρωπο ενώ ατένιζε κλεφτά τον ουρανό...» Joseph Roth 17

18 Μάριος Βουτσινάς Αποκατάσταση, 2021 Μικτή τεχνική -σίδερο, χαλκός, ύφασμα, βαμβάκι, 40x22x25 εκ. «I have always dependent on the kindness of strangers» Tennessee Williams «A streetcar named desire» 18

19 cacao rocks Hush, 2020 Ακρυλικά σε καμβά, 90x90 εκ. Το έργο χρησιμοποίησαν σαν ψηφιακό τους εξώφυλλο ο τραγουδιστής Άλεξ Καββαδίας με την Σμαράγδα για το τραγούδι τους HUSH το καλοκαίρι του Τα πρόσωπά τους απεικονίζονται στον πίνακα. 19

20 Μαίρη Γαλάνη - Κρητικού Εκείνο που μου έλειψε πιο πολύ, 2021 Κέντημα με μαλλί, 45x35 εκ. «τη θάλασσα τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;» Γιώργος Σεφέρης «Μυθιστόρημα» 20

21 Ανδρέας Γεωργιάδης Νησιά, 2021 Μελάνι σε χειροποίητο χαρτί 43x76 εκ. «Ρεμβάζει ώρα στο βάθος ένα νησί βουλιάζει μόνο.» Παρασκευάς Καρασούλος Polaroid, ποιήματα χαϊκού 21

22 Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου Αντίο, 2021 Ξύλομπογιές σε χαρτί, 20x15 εκ. «Ως άνθος μαραίνεται και ως όναρ παρέχεται...» Ιωάννης Δαμασκηνός 22

23 Ειρήνη Γκόνου Τέλος εποχής, 2021 Χειροποίητο ινδικό χαρτί βαμμένο με φυσικές βαφές, ξερά φύλλα, 48x57 εκ. It s the end of an era End of an era when our lives Did so effortlessly collide We had a good time didn t we End of an Era, Michelle Gurevich -lyrics 23

24 Ανδρέας Δεβετζής Kήπος, 2021 Λάδι σε καμβά, 45x55 εκ. Η εικόνα ενός μαγικού κήπου και η παρουσία ενός πιστού φίλου, μας υπενθυμίζουν αυτό που λείπει από την καθημερινότητα στη μεγαλούπολη. Η ομορφιά και η αρμονία της αγνής φύσης... 24

25 Δικαία Δεσποτάκη Πολύαιγος, 2018 Λάδι σε καμβά, 80x60 εκ. Πολύαιγος, μεσημέρι Αυγούστου... κλείνεις τα μάτια και βουτάς στο θρασύ απέραντο τυρκουάζ... ανήμπορος να αντισταθείς άλλο στο επίμονο κάλεσμα, παραδίνεσαι στην αέναη κίνηση της σκέψης σου, της θύμησης μου λείπεις τόσο 25

26 Τάνια Δημητρακοπούλου Μαζί, 2021 Λάδι σε μουσαμά, 50x70 εκ. Μαζί την πρώτη μας βουτιά, παρέα στον ήλιο και στην απέραντη αγκαλιά της θάλασσας 26

27 Βασιλική Δήμτσιου Προσμονή, 2017 Ακουαρέλα σε χαρτί, 20x29 εκ. Σ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα. Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. Κωνσταντίνος Καβάφης, Τα παράθυρα (απόσπασμα) 27

28 Μαρία Διακοδημητρίου Remains, 2021 Μεικτή τεχνική, 50x50 εκ. Σε όλα τ αγαπημένα παρούσα η συνέχεια Όλα τα τότε παραμένουν τώρα 28

29 Φραγκίσκος Δουκάκης Νυχτερινό, 2018 Λάδι σε καμβά 90x100 εκ. Περπατώντας στον νυχτερινό δρόμο της παιδικής μου ηλικίας, όλα ήταν εδώ, ξανά 29

30 Κωνσταντίνος Έσσλιν The judge, 2019 Μικτή τεχνική, 70x50 εκ. Με λιτή αφήγηση και συμβολιστική ευκρίνεια, θεμελιώδη ανθρώπινα ορόσημα και καταλυτικές εμπειρίες όπως ο θάνατος, ο αποχωρισμός και η απουσία, προσεγγίζονται μέσα από το έργο με τίτλο «the judge». 30

31 Αλεξία Ευσταθοπούλου Πάντοτε σε περίμενα, 2021 Ακρυλικά σε χαρτί, 37x27 εκ. «Alice: How long is forever? White Rabbit: Sometimes, just one second.» Lewis Carroll, «Alice in Wonderland» 31

32 Γιώργος Ζογγολόπουλος Ομπρέλα, 1988 Ανοξείδωτος χάλυβας, 60x54x20 εκ. «Η ομπρέλα σαν αντικείμενο προστατευτικό είναι οικείο σε όλο τον κόσμο. Όλοι βρίσκουμε προστασία και θαλπωρή κάτω από τον ανάλαφρο θόλο της. Θα μπορούσαμε να τη θεωρήσουμε σαν αντικείμενο κοινό στη χρήση του και φανταστικό στην τέχνη». Γιώργος Ζογγολόπουλος 32

33 Ειρήνη Ηλιοπούλου Ύπνος, 2020 Λάδι σε πανί, 25x20 εκ. ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ «Οι νεκροί αφήνουν πίσω τους αξόδευτη μια ολόκληρη αιωνιότητα οι ερωτευμένοι χάνονται προς το βράδυ μες το μυστήριο του ενός και αυτοί που κέρδισαν γρήγορα είναι χαμένοι για πάντα...» Τάσος Λειβαδίτης 33

34 Τζουλιάνο Καγκλής Γενέθλια, 2019 Λάδι σε μουσαμά, 35x45 εκ. «Τα αόρατα νήματα είναι οι ισχυρότεροι δεσμοί» Φρίντριχ Νίτσε 34

35 Μηνάς Καμπιτάκης Τ απομεινάρια μιας μέρας, 2016 Ακρυλικά σε καμβά, 60x50 εκ. Το πάλλευκο πανί άστραφτε αφημένο πάνω στην καρέκλα! Όταν θα επέστρεφε θα είχαν αλλάξει σχεδόν όλα... 35

36 Εβίτα Κανέλλου Soft violet, 2021 Μικτή Τεχνική, 30x30 εκ. Αν ενώσεις το βροχόνερο με το δάκρυ σου το γέλιο σου με τον ήλιο το σίφουνα, τον αγέρα με την ξεσηκωμένη αγανάκτησή σου Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ 36

37 Τίνα Καραγεώργη Ανάμνηση, 2008 Ιαπωνικό χειροποίητο χαρτί και αυγοτέμπερα επάνω σε ξύλο 60x40 εκ. Το πιο αγαπημένο φουστανάκι ήταν αυτό. Ξεχασμένο σε κάποιο πατάρι ανάμεσα σε άλλα και άλλα πράγματα. Κι όμως, μόλις το έπιασα στα χέρια μου, ξεχύθηκε ένα φως γεμάτο εικόνες μιας εποχής γεμάτης χρώματα χαρούμενων καλοκαιριών... 37

38 Βασίλης Καρακατσάνης Distinct District No.54, 2019 Ακρυλικό, γκουάς και λάδι σε καμβά 40x40 εκ. áπώλεια < 'áπüλλυμι > στέρηση πράγματος που είχε κανείς στην κατοχή του (για καταστάσεις): απώλεια της συνειδήσεως φθορά, ζημία διαρροή αφανισμός, καταστροφή θάνατος (πληθ.) απώλειες, το σύνολο των νεκρών, τραυματιών και αιχμαλώτων σε πολεμική επιχείρηση (μτφ.) διαφθορά, ηθική κατάπτωση 38

39 Γεωργία Κοκκίνη «Je vous», 2021 Ακρυλικό σε καμβά, 60x60 εκ. «Je vous ai fui et je vous ai chercheé» 39

40 Μαριλία Κολιμπίρη In house they set fire, 2021 Oil and oil stich on canvas 180x210 εκ. 2021, δεν λείπει κάτι, είναι η φλόγα μόνο. Μες στο σπίτι η φλόγα, καίγεται το σπίτι. Δες το σπίτι που έμενες, αποφάσισε ετούτο για εσένα. 40

41 Αγγέλικα Κοροβέση Αλησμόνητες πατρίδες, 1980 Χυτός μπρούτζος, μάρμαρο 27x19x20 εκ. «Λίγο χώμα από τη γη μας για να φυτέψουμε ένα βασιλικό στον ξένο τόπο, για να θυμόμαστε» Μενέλαος Λουντέμης 41

42 Βούλα Κορυζή Το σπίτι της γιαγιάς μου, 2021 Υδατογραφία, 35x24 εκ. Το σπίτι της γιαγιάς. Με ωραίες, τρυφερές παιδικές αναμνήσεις 42

43 Σοφία Ρόζα Κοσμίδου Longing for our castles on sand 2021 Ακρυλικά σε καμβά, 40x50 εκ. Ας μπορούσαμε να ξαναχτίσουμε παλάτια στην άμμο 43

44 Νίκος Κρανάκης In Memoriam, 2018 Aκρυλικό σε καμβά, 110x90 εκ. «Κι αν ήταν η μέρα της ανάμνησης μέσα μου ηλιόλουστη ερχόταν η φαντασία να προσθέσει λεπτομέρειες όμως όταν η θλίψη κυριαρχούσε στην ψυχή η ανάμνηση κι αυτή θρηνούσε». Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, «Μνήμη, το σπασμένο παιχνίδι» 44

45 Ελένη Κυριαζοπούλου Απομόνωση, Απρίλιος 2020 Ακρυλικά, 70x50 εκ. «Εν ασημένιο κέρμα το φεγγάρι, που κάποτε τινάξαν στο διάστημα οι θεοί, κορώνα γράμματα την τύχη παίζοντας αυτού του κόσμου, εν ασημένιο κέρμα που δεν έπεσε ποτέ, αλλ έμεινε εκεί, μετέωρο, στο χάος. Γι αυτό και δεν αποφασίστηκε ακόμα η τύχη αυτού του κόσμου, γι αυτό κι αδιάκοπα κοιτάμε μ αγωνία το φεγγάρι, μην πάει και πέσει απ του χαμού μας την πλευρά». Αργύρης Χιόνης 45

46 Νίκος Λεοντόπουλος Στο παράθυρο, 2020 Εικόνα επεξεργασμένη, εκτυπωμένη σε καμβά και επικολλημένη σε τελάρο, 50x35 εκ. Με τη δύναμη της εικόνας, οι δεσμοί με το παρελθόν δεν σπάνε ποτέ 46

47 Βασίλης Λιαούρης Σπουδή πορτραίτου της Α. Κ. (εν προόδω), 2021 Λάδι σε καμβά, 20x20 εκ. «Βλέπεις, μόλις δεν είναι ο ένας πολύ κοντά στον άλλον, τίποτε δε γίνεται.» Γιώργος Σεφέρης 47

48 Φιλιππίνα Λιβιτσάνου Η Λάμπα, Απώλεια, 2017 Χρωματιστά μολύβια, 35x50 εκ. το καθένα «Each that we lose takes part of us; A crescent still abides, Which like the moon, some turbid night, Is summoned by the tides» Emily Dickinson 48

49 Σπύρος Λύτρας Παντοτινή Αγάπη, 2021 Ακρυλικό, κάρβουνα, 85x70 εκ. Η μεγαλύτερη, η πρώτη αγάπη, είναι η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στην μητέρα και το παιδί. Σχέση αγνή, ουσιαστική, διαχρονική που παραμένει ανεξίτηλη, στην μνήμη και στην καρδιά τους και τους συντροφεύει παντοτινά στην πορεία της ζωής τους. 49

50 Λυδία Μαργαρώνη Τοπίο ζωής, 2012 Μολύβι, γραφίτης, χρυσός, σύρμα, 30x40 εκ. Σχεδία Αφήνω τον αέρα να πάρει την ανάσα σε προσφιλές παιχνίδι και φαντάζομαι ότι με ένα φτεροκόπημα, τ ακροδάχτυλα θ αφήσουν το χώμα της προέλευσής μου, για να σκαρφαλώσω στη φωτεινή σχεδία του ουρανού που μόλις ανέτειλε. Ένα μικρό λαμπερό σωσίβιο στη φουρτούνα του μυαλού, παρήγορο δεν κλυδωνίζεται, μόνο αργά χαράσσει την πορεία του στο νυχτερινό ταξίδι, ώσπου να με αποθέσει στη κορυφογραμμή της δύσης τα ξημερώματα. 50

51 Παναγιώτης Μαρίνης Προσωπείο, 2018 Πωρόλιθος, 39x36 εκ. «Το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου» Κ. Π. Καβάφης 51

52 Alessandro De Martino I colori del tempo (Τα χρώματα του χρόνου), 2021 Ακρυλικά σε τελάρο, 100x100 εκ. Ο γενέθλιος τόπος μου, η Φλωρεντία που μου λείπει όλο και περισσότερο, με το πέρασμα των χρόνων 52

53 Αλίνα Μάτσα Επόμενη σελίδα, 2021 Ακρυλικό σε καμβά, 80x70 εκ. Η μέρα μου το ίδιο μαγική και σήμερα. Το φως δεν έχει όρια ούτε εμπόδια. Φυλακισμένη μέσα σε τέσσερις τοίχους; Αλήθεια; Μα όλα αυτά που έχω αφήσει, είναι εδώ. Μέσα στους τέσσερεις τοίχους. Στις εικόνες κάποιου ξεχασμένου άλμπουμ στις μνήμες που ξαφνικά αναδύονται, στις σκέψεις που πάντα βιαζόντουσαν να δραπετεύσουν. Ό,τι με τρέφει, είναι εδώ 53

54 Ειρήνη Ματσούκη Η εποχή του ύπνου, 2021 Ακρυλικά σε μουσαμά, 36x46 εκ. «Η εποχή του ύπνου», είναι ένα από τη σειρά έργων μικρής διάστασης που ξεκίνησα να δουλεύω μέσα στον εγκλεισμό της καραντίνας. Ο τίτλος προέρχεται από ένα αγαπημένο μου ποίημα της Μελισσάνθης: «...Ανάμεσα ξύπνου και ύπνου ονειρευόμαστε /όλες οι μέρες μας να λαμπαδιάσουν /σε μια και μόνη φλόγα... οι τρόμοι μας όλοι να γίνουν μια κραυγή μεγάλη, που μ αυτή θ αναμετρήσουμε την άβυσσο της Θείας Αγάπης... 54

55 Βαρβάρα Μαυρακάκη Απουσία, περ Ακρυλικό σε χαρτί, 60x70 εκ. Ξυπνώ με το όνομά σου ίσα να παίρνω δύναμη. και εσύ γενναία όπως πάντα με στηρίζεις λατρεμένη μου Β.Μ. 55

56 Κυριακή Μαυρογεώργη Φόβος, 2012 Υαλωμένη πορσελάνη και τσιμέντο, 8 εκ. Τη στιγμή που συμφιλιωνόμαστε με τον φόβο και αποδεχόμαστε την παρουσία του στη ζωή μας, συμπορευόμαστε μαζί του και τότε ο φόβος μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη μετακίνησης σε αλλά πεδία συνειδητότητας. 56

57 Στέλλα Μελετοπούλου Μαγικό τοπίο, 2019 Ακρυλικό σε καμβά, 50x50 εκ. «Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις. Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει, θα σαι για πάντα μέσα σ όλα εκείνα που γι αυτά έχεις λείψει, θα σαι για πάντα μέσα σ όλο τον κόσμο» Γιάννης Ρίτσος 57

58 Τίμος Μπατινάκης Γυμνό, 2019 Λάδι σε ξύλο, 29.5x19.5 εκ. «Από μας θα μείνει μέχρι της συντελείας των αιώνων αυτό το σ αγαπώ που σου ψιθύρισα στις ώρες μας τις πιο κρυφές» (Ν. Εγγονόπουλος, από το ποίημα «Ελεονώρα II») 58

59 Γιάννης Μπεκιάρης To φουστάνι της μαμάς, 2018 Λάδι σε καμβά, 110x80 εκ. Her blue dress is a silk train is a river is water seeps into the cobblestone streets of my sleep, is still raining is monsoon brocade, is winter stars stitched into puddles is good-bye in a flooded, antique room, is good-bye in a room of crystal bowls and crystal cups, is the ring-ting-ring of water dripping from the mouths of crystal bowls and crystal cups, is the Mississippi River is a hallway, is leaks like tears from windowsills of a drowned house, is windows open to waterfalls is a bed is a small boat is a ship, is a current come to carry me in its arms through the streets, is me floating in her dress through the streets is only the moon sees me floating through the streets, is me in a blue dress out to sea, is my mother is a moon out to sea. Saeed Jones, The Blue Dress 59

60 Παναγιώτης Μπελντέκος Τοπίο μνήμης 2021 Λάδι σε καμβά, 60x85 εκ. Γενέθλιος τόπος η θάλασσα, πλησμονή μνήμης το αττικό φως 60

61 Λίνα Μπέμπη Όχι εγώ, Αύγουστος 58, 2021 Ψηφιακή εκτύπωση, 50x50 εκ. Το έργο μου βασίζεται σε μια οικογενειακή φωτογραφία αγνώστων που βρήκα στον δρόμο σχετικά πρόσφατα, αλλά συνδέεται άμεσα με την προσωπική μου ιστορία και τα θέματα της μνήμης και της απώλειας. 61

62 Άννα Μπίλη Τοπίο, 2015 Λάδι σε καμβά, 20.5x20.5 εκ. «Ο κάμπος με τα λιόδεντρα ανοίγει και κλείνει σαν βεντάγια. Πάνω στον ελαιώνα είναι ουρανός βαθύς και μια σκούρα βροχή από κρύα αστέρια.» Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Τοπίο (απόσπασμα) 62

63 Μάρκος Μπλάτσιος Starting point, 2014 Λάδι σε λινό, 90x80 εκ. Ξέρω πως είσαι πάντα εκεί και με περιμένεις. Συναντιόμαστε, είναι αλήθεια, όλο και πιο σπάνια 63

64 Γεωργία Μπλιάτσου Nάνι νάνι το μωράκι, 2017 Μικτή τεχνική με βάση ακρυλικού 40x40 εκ. «Νάνι νάνι το μωράκι να του πω ένα τραγουδάκι» Α. Τσέχωφ, «Η Νύστα» 64

65 Ρούλη Μπούα Η Υπόσχεση, 2021 Ακρυλικά σε παλαιό μεταλλικό δίσκο, 25Χ32εκ. «Κι αν θα διψάσεις για νερό, θα στύψουμε ένα σύννεφο» Νίκος Γκάτσος 65

66 Ρόιλα Μπουζέα Περπατώ εις το δάσος, 2020 Λάδι σε καμβά, 50x110 εκ. «κι όταν πέφτει το τέλος η ζωή συνεχίζεται. Ειρήσθω εν παρόδω όχι όπως θέλουμε αλλά όπως μπορούμε.» Μιχάλης Γκανάς 66

67 Ιόλη Ξιφαρά Μου ΛειΠειΣ, Χαρτί να μιμείται τον σοβά, κολλημένο σε πανί και ακρυλικά χρώματα Le Franc Bourgeois, 87x117 εκ. Είναι ένα έφηβο έργο όπου σημασία έχει η ένταση του συναισθήματος. Δεν θυμάμαι αν αφορούσε συγκεκριμένο πρόσωπο νομίζω πως όχι... Είναι Άνοιξη προς καλοκαίρι, από το μπλε του ουρανού η ώρα που βραδιάζει και σε ένα αντικρινό περβάζι κάποιος ρεμβάζει. Τα χρώματα γίνονται πιο κόκκινα δραματικά και εγώ θέλω αγκαλιές και όχι ζωγραφιές... Κάποιος προσφέρει μια ανθοδέσμη τριαντάφυλλα 67

68 Μίλτος Παντελιάς Ενθύμηση, 2020 Ακρυλικά και μολύβια σε ξύλο 60x40 εκ. «Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε. Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε.» Κώστας Καρυωτάκης, Είμαστε κάτι (απόσπασμα) 68

69 Γεύσω Παπαδάκη Γυρισμός, 2020 Ακρυλικό σε καμβά, 70Χ40 εκ. Τούτες τις όμορφες ώρες του δειλινού με τα μενεξεδιά χρώματα, μια νοσταλγία, μια μελαγχολία με τυλίγει! Μετρώ τις αποστάσεις, μετρώ το χρόνο. Όλη μου η ζωή σαν ταινία. Περιμένω 69

70 Ηλίας Παπαηλιάκης Το πορτραίτο του Μ. Βαμβακάρη, 2018 Χρώματα λαδιού σε καμβά, 100x100 εκ. Eλάχιστo χρώμα απλωμένο ομοιόμορφα στον καμβά. Σχέδιο με μια γραμμή χωρίς διορθώσεις. Αυτά είναι όσα χρειάζομαι για να ζωγραφίσω. Αυτά είναι η πιο λιτή και ουσιαστική έκφραση του εαυτού μου. Η. Π. 70

71 Ηλίας Παπανικολάου Lovers, 2021 Xρωστικές σκόνες σε καμβά, 50x50 εκ. Το έργο αυτό είναι ένα φλερτ, ένα πλησίασμα μιας φιγούρας με το κενό της ή με τον καθρέφτη της αναζητώντας ίσως ένα περιεχόμενο, ένα νόημα. Είναι και η δυσκολία να συσχετιστούμε ως άνθρωποι στο σήμερα. Είναι και οι ψευδαισθήσεις που τρέφουμε. Είναι κι οι δαίμονές μας. 71

72 Χριστίνα Παρασκευοπούλου Της ψυχής τα χρώματα 2021 Μικτή τεχνική σε χαρτί, 50x70 εκ. Πόσο μου λείπεις Πεταλούδα η ψυχή Ξεχνώ το χρώμα Χ.Π. 72

73 Μαρία Πάστρα Η πούδρα, 2016 Λάδι σε καμβά, 70x100 εκ. Το έργο αυτό το έκανα για τη μητέρα μου. Η εικόνα είναι υπαρκτή, είναι η τουαλέτα της παλιάς της κρεβατοκάμαρας, με το Chanel No 5 που φορούσε, με την πούδρα και τα καλλυντικά της. Τώρα, αναπαλαιωμένη με το αγαπημένο μου χρώμα, την έχω εγώ. 73

74 Λίζα Πενθερουδάκη Αναμνήσεις, Ακρυλικά και πενάκι, 102x32 εκ. Αναμνήσεις Ό,τι μας λείπει από την παιδική μας ηλικία όπου η ξενοιασιά και η αθωότητα στεφάνωναν ευεργετικά την καθημερινότητα μας! 74

75 Ελένη Πεχλιβάνη Απροσμέτρητη αγάπη, 2021 Μικτή τεχνική, 50x35 εκ. «We usually recognize a beginning. Endings are more difficult to detect. Most often, they are realized only after reflection. Silence. We are seldom conscious when silence begins it is only afterward that we realize what we have been a part of. In the night journeys of Canada geese, it is the silence that propels them. Thomas Merton writes, Silence is the strength of our interior life. If we fill our lives with silence, then we will live in hope.» Terry Tempest Williams 75

76 Κατερίνα Πολυζωΐδη Μαυρολέων Ονειρεύομαι ένα ακόμη ταξίδι, 2017 Ακουαρέλα σε χαρτί, 38x56 εκ. Νοσταλγώ τη στιγμή κρατώ την εικόνα 76

77 Ελιάννα Προκοπίου Προσμονή, 2021 Μικτή τεχνική, 50x35 εκ. Μέσα από τον πόνο και την βαθιά θλίψη, πρέπει να βρεις το κουράγιο να σηκώσεις το κεφάλι και να κοιτάξεις ψηλά προς το φως της ελπίδας και της ψυχικής λύτρωσης. Τότε θα τα δεις όλα πιο καθαρά, πιο λαμπερά, πιο αισιόδοξα. Και θα μπορέσεις με καινούργια δύναμη να προχωρήσεις μπροστά. 77

78 Ράνια Ράγκου Το πού, 2021 Λάδι σε καμβά, 50x40 εκ. Όλο και πιο πολύ ενώ περνάει ο χρόνος, σε βλέπω Στις λέξεις, Συχνά στο πίσω μέρος του βλέμματος, Στο σχήμα των χεριών μου Στην κλειδωμένη θεωρία μου για το δίκαιο κι άδικο (μπαμπά μου) 78

79 Ιωάννα Ράλλη Η σχέση συνεχίζει, 2021 Τέμπερα σε χαρτί και χαρτόνι, 37x60 εκ. Ονειρεύτηκα πως ήμουν πεταλούδα; Η μήπως είμαι πεταλούδα που ονειρεύτηκε πως ήταν άνθρωπος; Zhuang Zhou 79

80 Chrys Roboras The long road ahead, 2020 Λάδι, παστέλ και μολύβι σε λινό 80x60x3 εκ. «Σε ψάχνω στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων στις νευρωτικές διαδρομές, σε σταθμούς και στοές, σε ψάχνω Στα μικρά τα στοπ, στα απαγορεύεται στα τρύπια μου χέρια στη θάλασσα που δεν θα 'ρθει ξανά βαρέθηκε ν' αλλάζει χρώματα» Στίχοι: Δώρα Σιτζάνη 80

81 Σοφία Ροζάκη My clothes are going back into charitable hands, 2017 Μικτή τεχνική σε καμβά, 90x90 εκ. Τα ρούχα έχουν τη δύναμη να λειτουργούν ως δοχεία και τεκμήρια μνήμης. Στο ύφασμά τους, αναπαύονται ίχνη παρελθόντων εμπειριών. Στη φόδρα τους, παραμένουν αξήλωτοι οι δεσμοί με τους ανθρώπους που τα φόρεσαν, με τους ανθρώπους που αγαπήσαμε πολύ. Ι.Κ. 81

82 Κυριάκος Ρόκος ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ, 2004 Μολύβι και σινική, 120x80 εκ. (Από τη σειρά «31 Σχέδια και ένα Γλυπτό ζητούν ποιητή») «Στην ουσία ψάχνεις την αλήθεια στη ζωή. Κι αυτή πηγάζει από μια καρδιά, κι ύστερα ξεχύνεται από τα μέσα προς τα έξω». Το περίεργο είναι, πως ποτέ δεν ξέρεις αν εσύ σκαλίζεις την πέτρα ή εκείνη σκαλίζει την ψυχή σου... 82

83 Γιώργος Σαλταφέρος Spatial memory, 2017 Aκρυλικά σε καμβά, 120x130 εκ. Το εγώ και το άλλο, μικροί κόκκοι ανθρωπότητας στα γρανάζια του πιο βιαστικού σύμπαντος, αρνούνται να ξεχαστούν και επανεφεύρουν τον τετελεσμένο τους χρόνο» 83

84 Ρουμπίνη Σαρελάκου Πέρασμα, 2018 Μολύβια, ακουαρέλα, 78x59 εκ. «Στην γλώσσα των ματιών, φλύαρη ακούγεται κι η ελάχιστη λέξη» Από το βιβλίο «ΠΕΡΑΣΜΑ» του Γιάννη. Χ. Παπαιωάννου 84

85 Ματίνα Σταυροπούλου Μου λείπεις, 2021 Σκόνες, ξηρά παστέλ, κάρβουνο σε χαρτί fabriano, 100x70 εκ. J étais si près de toi que j ai froid près des autres Paul Éluard 85

86 Μαρίνα Στελλάτου Μου λείπεις (Τhe huge little something), 2021 Λάδι σε καμβά, 35x45εκ. Ένα μωρό ορθώνει το βλέμμα και παίζει και η γυναικεία φιγούρα το κοιτά και το καμαρώνει....όταν συμβεί αυτό το «μου λείπεις», νομίζω πως αυτός που μένει πίσω, νοιώθει πως εκείνο το πλάσμα που λείπει εξακολουθεί να τον κοιτά. Φεύγει προς τη ζωή παίρνοντας μαζί του τον εαυτό του και τα παιχνίδια, μα και τον χώρο ολόκληρο. Αυτό που δεν μπορεί όμως να πάρει κανείς, ούτε η απόσταση, ούτε ο χρόνος, ούτε και ο μικρός ή ο παντοτινός αποχωρισμός είναι η αγάπη. Αυτό το φως που μένει αιώνιο. 86

87 Παναγιώτης Τούντας Παιδική Αθωότητα, 2021 Λάδι σε μουσαμά, 30x30 εκ. Είναι εκείνες οι στιγμές της ανεμελιάς,του ατελείωτου παιχνιδιού, το ξεκαρδιστικό γέλιο χωρίς ιδιαίτερο λόγο, που μεγαλώνοντας τη θέση τους παίρνουνε οι έννοιες, το τρέξιμο για επιβίωση και οι ευθύνες. Η σπίθα όμως υπάρχει και από εμάς εξαρτάται αν θα την κρατήσουμε ζωντανή. Κανείς και τίποτα δεν θα μπορέσει να πάρει το παιδί που έχουμε μέσα μας. 87

88 Δημήτρης Τράγκας Η Φλόγα, 2021 Μικτή τεχνική, 25,5x25,5 εκ. Ποτέ δεν σβήνει η φλόγα μιας δυνατής σχέσης... 88

89 Βάσω Τρίγκα Αχνό / Sombre/ Dim, 2018 Λάδι σε καμβά, 30κΧ50 εκ. «Η έλλειψη του ανεπανάληπτου έρωτα, που τόσο τον «βελόνιζε» κάτω από τον ήλιο, μέσα στη μέρα, ερχόταν το σούρουπο, στη ξεκούραση, συντροφιά του, αχνή και αρωματισμένη από γέλια, παρηγοριές και σιωπές, με αγγίγματα βελούδινες» 89

90 Αντώνης Τσακίρης Γιώργος, 2020 Λάδι σε καμβά, 20x20 εκ. Μπορεί τον τελευταίο καιρό να βρίσκεσαι σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη, αλλά κι εγώ βάζω τα χρώματα που σ αρέσουν. 90

91 Εύη Τσακνιά Αλληλεγγύη 1989, 2011 Ακρυλικά σε καμβά, 32x24 εκ. «Αλληλεγγύη 1989» Στο έργο «Αλληλεγγύη 1989» (solidarnosc), βλέπουμε μέσα από την οθόνη μιας παλιάς τηλεόρασης τον Μπόλεκ και τον Λόλεκ, τους ήρωες του γνωστού πολωνικού κινουμένου σχεδίου που παιζόταν για δεκαετίες σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, να κρατούν τους τίτλους τέλους της σειράς και μαζί της του τέλους μιας ολόκληρης εποχής. Λίγο πριν το κατώφλι του καινούργιου αιώνα, μαζί με έναν κόσμο που άλλαζε ραγδαία, αποχαιρετούσαμε και την παιδική και εφηβική μας ηλικία. Το έργο είναι μέρος της ενότητας «Europa 80s-90s» που παρουσιάστηκε στην Αθήνα το

92 Κλαίρη Τσαλουχίδη - Χατζημηνά Η πράσινη τσαγιέρα, 2021 Κάρβουνο και παστέλ σε χαρτί, 40x50 εκ. «Τη φιλία μας στη ράχη της τσαγιέρας θα ακουμπάω» Χαϊκού της Α.Β. 92

93 Ελευθερία Τσέικο Στο τέλος..., 2021 Aκρυλικό και κάρβουνο σε ξύλο, 30x48 εκ. «Μέσα στον φόβο και στες υποψίες, με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια, λιώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε για ν αποφύγουμε τον βέβαιο τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μάς απειλεί. Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν αυτός στον δρόμο ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα (ή δεν τ ακούσαμε, ή δεν τα νιώσαμε καλά). Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν, εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας, κι ανέτοιμους πού πια καιρός μας συνεπαίρνει.» Κ.Π. Καβάφης, Τελειωμένα [1910, 1911*] 93

94 Κατερίνα Τσεμπελή Σούρουπο, 2017 Aκρυλικά σε ξύλο, 45x55 εκ. «Τὸ σούρουπο ἔχει πάντα τὴ θλίψη ἑνὸς ἀτέλειωτου χωρισμοῦ» Τάσος Λειβαδίτης, Αὐτὸς ποὺ σωπαίνει (απόσπασμα) 94

95 Ανδρέας Τσορτανίδης Παράπηγμα 8, Παράπηγμα 9, 2020 Πίσσα, κερί, λίπος σε χαρτί, 38x45 εκ. 95

96 Αγάπη Φεσατίδου - Ψαρράκη Άτιτλο, 2021 Ακρυλικό σε καμβά, 40x40 εκ. «...άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες που ήρθαν όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν που μ άφησαν να τις αγγίξω ύστερ απ τη σιωπή μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια.» Γιώργος Σεφέρης Σχέδια για ένα καλοκαίρι [Άνθη της πέτρας ] από τα Ποιήματα, Ίκαρος

97 Βιργινία Φιλιππούση Το λιβάδι με τους ασφόδελους 2021 Λάδι σε καμβά, 40x80 εκ. «Ό,τι χάνεις μένει μαζί σου για πάντα κι η Λυπιού είναι μια χώρα που έφτιαξα για να μαι πάντα ένα μ αυτά που χω χάσει όταν πιάνουν εκείνα τ αβάσταχτα σούρουπα κείνα τα άφωνα ξημερώματα κι είναι σαν να περιμένεις το κουδούνι του σχολείου να χτυπήσει, το μάθημα πάλι ν αρχίσει μια ακόμη άσκηση πάνω σε άγνωστο θέμα...» Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ (απόσπασμα από την ποιητική σύνθεση «Λυπιού») 97

98 Μαρία Φιλοπούλου Κάτω από το νερό, 2021 Λάδι σε καμβά, 82x60 εκ. «Δουλεύοντας κάτω από το νερό, απολαμβάνοντας τη δυνητική καταβύθιση, ξαναβρήκα τον εσωτερικό μου χώρο» 98

99 Γιώργος Χαδούλης Acropolis, 2021 Μελάνι, κάρβουνο, παστέλ σε χαρτί, 35x50 εκ. Η Ακρόπολη, προορισμός του δικού σου και του δικού μου βλέμματος, πάντα 99

100 Αθηνά Χατζή Σε λίγο θα είμαι ψηλά, 2021 Ακρυλικά σε καμβά, 50x40 εκ. Σε λίγο θα είμαι ψηλά... και θα σε βλέπω όταν ο ήλιος θα ανατέλλει. Και όταν θα δύει. Όταν η θάλασσα θα είναι ήρεμη. Και άγρια επίσης. Μπορεί να σου λείπω και θα μου λείπεις κι εσύ, μέχρι να συναντηθούμε ξανά. Σε μία άκρη που μόνο εμείς θα ξέρουμε 100

101 Νίκος Χιωτίνης Στην τροχιά του χρόνου, 2021 Λάδι σε καμβά, 70x70 εκ. Οι αμυγδαλιές θα ανθίσουν και πάλι 101

102 Αριστείδης Χρυσανθόπουλος Πού είσαι;, 2013 Ακουαρέλα, 30x29 εκ. «Αν έχασα τη ζωή μου είναι γιατί πάντα είχα μίαν άλλη ηλικία απ την αληθινή ώσπου ξημέρωνε κι ερχότανε ένας καινούριος πόνος να με σώσει απ τον παλιό». Τάσος Λειβαδίτης 102

103 ΙΔΙΩΤΙΚΉ ΔΩΡΕΆ

104 Διαμαντής Αϊδίνης Κάκτος 60x45 εκ. Ζωγραφική σε μέταλλο 104

105 Μαριλίτσα Βλαχάκη Χωρίς τίτλο, 1996 Λάδι σε καμβά, εκ. 105

106 Χριστίνα Δάρρα 2010 Ακρυλικό σε καμβά, εκ. 106

107 Χριστίνα Δάρρα από τη σειρά «Dutch Blue» Ακουαρέλα σε χαρτί, 29,6 20,8 εκ. 107

108 Χριστίνα Δάρρα από τη σειρά «Dutch Blue» Ακουαρέλα σε χαρτί, εκ. 108

109 Χριστίνα Δάρρα από τη σειρά «Dutch Blue» Ακουαρέλα σε χαρτί, εκ. 109

110 Χριστίνα Δάρρα από τη σειρά «Dutch Blue» Ακουαρέλα σε χαρτί, 29,6 20,8 εκ. 110

111 Κατερίνα Καλούδη Ελλάδα, 1994 Φωτογραφία 1/3, 32,5 46,5 εκ. 111

112 Τάσος Μαντζαβίνος Χωρίς τίτλο, 1997 Ακρυλικό σε καμβά, 80x80 εκ. 112

113 Ιωάννα Ράλλη Χωρίς τίτλο, 2016 (από τη σειρά «Όνειρα & Σύμβολα») Φωτογραφία - metal print 1/3 70x70 εκ. 113

114 Ιωάννα Ράλλη Χωρίς τίτλο, 2016 (από τη σειρά «Όνειρα & Σύμβολα») Φωτογραφία - metal print 1/3 70x70 εκ. 114

115 ΤΙΜΕΣ

116 6. Ηώ Αγγελή Δάφνη Αγγελίδου Γιάννης Αδαμάκης Χρήστος Αλατσάκης Νεκτάριος Αποσπόρης Καλλιόπη Ασαργιωτάκη Άννα Αχιλλέως Κάτια Βαρβάκη Μαριλίτσα Βλαχάκη Ειρήνη Βογιατζή Ιάκωβος Βολκώβ Κική Βουλγαρέλη 400 το καθένα 18. Μάριος Βουτσινάς cacao rocks Μαίρη Γαλάνη Κρητικού Ανδρέας Γεωργιάδης Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου Ειρήνη Γκόνου Ανδρέας Δεβετζής Δικαία Δεσποτάκη Τάνια Δημητρακοπούλου Βασιλική Δήμτσιου Μαρία Διακοδημητρίου Φραγκίσκος Δουκάκης Κωνσταντίνος Έσσλιν Αλεξία Ευσταθοπούλου Γιώργος Ζογγολόπουλος Ειρήνη Ηλιοπούλου Τζουλιάνο Καγκλής Μηνάς Καμπιτάκης Εβίτα Κανέλλου Τίνα Καραγεώργη Βασίλης Καρακατσάνης Γεωργία Κοκκίνη Μαριλία Κολυμπίρη Αγγέλικα Κοροβέση Βούλα Κορυζή Σοφία Ρόζα Κοσμίδου Νίκος Κρανάκης Ελένη Κυριαζοπούλου Νίκος Λεοντόπουλος Bασίλης Λιαούρης Φιλιππίνα Λιβιτσάνου 450 / Σπύρος Λύτρας Λυδία Μαργαρώνη Παναγιώτης Μαρίνης Alessandro De Martino Αλίνα Μάτσα Ειρήνη Ματσούκη Βαρβάρα Μαυρακάκη Κυριακή Μαυρογεώργη Στέλλα Μελετοπούλου Τίμος Μπατινάκης Γιάννης Μπεκιάρης Παναγιώτης Μπελντέκος Λίνα Μπέμπη Άννα Μπίλη Μάρκος Μπλάτσιος Γεωργία Μπλιάτσου Ρούλη Μπούα Ρόιλα Μπουζέα Ιόλη Ξιφαρά Μίλτος Παντελιάς Γεύσω Παπαδάκη Ηλίας Παπαηλιάκης Ηλίας Παπανικολάου Χριστίνα Παρασκευοπούλου Μαρία Πάστρα Λίζα Πενθερουδάκη Ελένη Πεχλιβάνη Κατερίνα Πολυζωΐδη-Μαυρολέων Ελιάννα Προκοπίου Ράνια Ράγκου Ιωάννα Ράλλη Chrys Roboras Σοφία Ροζάκη Κυριάκος Ρόκος Γιώργος Σαλταφέρος Ρουμπίνα Σαρελάκου Ματίνα Σταυροπούλου Μαρίνα Στελλάτου Παναγιώτης Τούντας Δημήτρης Τράγκας Βάσω Τρίγκα Αντώνης Τσακίρης Εύη Τσακνιά Κλαίρη Τσαλουχίδη Χατζημηνά Ελευθερία Τσέικο Κατερίνα Τσεμπελή Ανδρέας Τσορτανίδης 250 το καθένα 96. Αγάπη Φεσατίδου Ψαρράκη Βιργινία Φιλιππούση (το δίπτυχο) 98. Μαρία Φιλοπούλου Γιώργος Χαδούλης Αθηνά Χατζή Νίκος Χιωτίνης Αριστείδης Χρυσανθόπουλος 700 ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΩΡΕΑ 104. Διαμαντής Αϊδίνης Μαριλίτσα Βλαχάκη Χριστίνα Δάρρα Χριστίνα Δάρρα Χριστίνα Δάρρα Χριστίνα Δάρρα Χριστίνα Δάρρα Κατερίνα Καλούδη Τάσος Μαντζαβίνος Ιωάννα Ράλλη Ιωάννα Ράλλη ΣΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΦΠΑ 24% 116

117 Αγαπητοί Φίλοι, Για οποιαδήποτε πληροφορία ή διευκρίνηση χρειαστείτε σχετικά με τα έργα μη διστάσετε να έρθετε σε επικοινωνία μαζί μας στα τηλέφωνα: Γραφεία Φίλων της Μέριμνας Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00-17:00 Μπορείτε επίσης να μας στείλετε mail και θα σας απαντήσουμε άμεσα: info@friendsofmerimna.gr Για την εξέλιξη της δράσης και τη διαθεσιμότητα των έργων η ιστοσελίδα μας θα ενημερώνεται διαρκώς. Σας ευχαριστούμε πολύ! ΣΧΕΔΙΑΣΜΌΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ: ΑΝΔΡΈΑΣ ΓΕΩΡΓΙΆΔΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΈΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ: ΊΡΙΣ ΚΡΗΤΙΚΟΎ

118