Ένωση Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ)

Transcript

1 Ένωση Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ) Η ΟΓΕ αγωνίζεται από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της για την αναγνώριση της κοινωνικής αξίας της μητρότητας. Η στήριξη του νέου ζευγαριού, και ιδιαίτερα της γυναίκας όσο θα συνεχίζεται η ανισοτιμία προς αυτήν είναι αναγκαία. Όταν λοιπόν μιλάμε για προστασία της μητρότητας, αναφερόμαστε στην κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών και σε όλη αυτήν την περίοδο, δλδ εμβρυική, βρεφική, παιδική, εφηβική, την ενήλικη. Οι Δωρεάν κρατικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί είναι αγωνιστικό αίτημά μας, στο βαθμό που ανακουφίζει την εργαζόμενη γυναίκα από τους διπλούς και τριπλούς της ρόλους, σαν ένα κίνητρο για τη νέα γυναίκα να δημιουργήσει οικογένεια και να γεννήσει παιδιά. Από το 2001 που η ευθύνη για τους παιδικούς σταθμούς πέρασε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με ελλειμματικούς πόρους, δημιουργήθηκε μείζον πρόβλημα στις λαϊκές οικογένειες, αφού υποχρεώνονται, μέσα στην ανεργία και τη φτώχεια που τις μαστίζει, να πληρώνουν και τροφεία στους σταθμούς. Η κυβέρνηση προωθεί με τη βοήθεια της ΚΕΔΕ (κεντρική ένωση δήμων Ελλάδας) έναν κανονισμό λειτουργίας των παιδικών σταθμών, ενταγμένο πλήρως στις γενικότερες αναδιαρθρώσεις που υλοποιούνται στην Παιδεία. Εδώ στο Δήμο, οι αιτήσεις εγγραφής των παιδιών ξεκίνησαν 16 Μαΐου και θα συνεχιστούν μέχρι τις 7 Ιουνίου. Στο Δήμο λειτουργούν 25 βρεφονηπιακοί σταθμοί και φέτος θα γίνουν δεκτά 2000 παιδιά προσχολικής ηλικίας από 8 μηνών. Πολύ μικρός αριθμός σε σχέση με τις ανάγκες. Ενώ η γυναικεία ανεργία καταγράφει θηριώδη ποσοστά, αποκλείονται άνεργες μητέρες, με το επιχείρημα ότι η άνεργη μητέρα έχει τη δυνατότητα να κρατήσει το παιδί στο σπίτι. Όμως η άνεργη μητέρα πρέπει να έχει χρόνο να ψάξει δουλειά και δεύτερον οι παιδικοί σταθμοί δεν είναι παρκινγκ, είναι χώροι προσχολικής αγωγής, βοηθούν στην κοινωνικοποίηση και στην σωστή ανάπτυξη των παιδιών. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με αυτό που φαίνεται επίσημα, γιατί υπάρχουν μητέρες που επειδή είναι άνεργες και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις δεν πηγαίνουν καν να κάνουν τα χαρτιά τους. Απαράδεκτο είναι επίσης το θέμα με τα τροφεία, αποτελούν ακόμα ένα χαράτσι για τη λαϊκή οικογένεια. Πρέπει μια οικογένεια να αντιμετωπίζει οξύτατο πρόβλημα επιβίωσης για να απαλλαγεί από το βάρος των τροφείων, καθώς μηδενικά είναι τα τροφεία όταν το εισόδημα είναι κάτω από ευρώ. Από κει και πάνω και μέχρι εισόδημα ευρώ, τα τροφεία κλιμακώνονται από 25 έως 60

2 ευρώ το μήνα ενώ για υψηλότερο εισόδημα ορίζονται στα 70 ευρώ μηνιαίως. Οι νέοι γονείς όμως δεν αναγκάζονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη μόνο για τα τροφεία. Στη δική τους πλάτη πέφτει πρόσθετο βάρος, αφού κατά τη διάρκεια της χρονιάς πρέπει να πληρώσουν για αναλώσιμα υλικά που είναι αναγκαία για τις δραστηριότητες των παιδιών αλλά και για διάφορες πολιτιστικές και άλλες δραστηριότητες (π.χ. για θεατρικές παραστάσεις, εκδρομές, κ.τ.λ.). Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς που φτάνει στο τέλος της, δεν ήταν λίγοι οι σταθμοί στους οποίους παρουσιάστηκαν σημαντικές ελλείψεις. Και πάλι οι γονείς κλήθηκαν να πληρώσουν για υλικά, όπως απορρυπαντικά, να συνεισφέρουν επιπλέον ποσά για τη σίτιση των παιδιών ή αναγκάστηκαν να δίνουν στα παιδιά φαγητό από το σπίτι. Δίπλα σε αυτά οξύνονται μια σειρά από προβλήματα. Στον αέρα βρίσκονται η στελέχωση, η χρηματοδότηση και τελικά η ίδια η λειτουργία των παιδικών σταθμών. Εκατοντάδες συμβάσεις που αφορούν παιδαγωγικό και βοηθητικό προσωπικό λήγουν και παραμένει άγνωστο πόσοι παιδικοί σταθμοί θα λειτουργήσουν και πόσα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν τη νέα σχολική χρονιά. Ακόμα κι όταν προσλαμβάνεται προσωπικό, αυτό γίνεται με ολιγόμηνες, ακόμα και δίμηνες συμβάσεις, με τις αρνητικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται όσον αφορά στην παιδαγωγική διαδικασία. Όλη αυτή η κατάσταση κάνει την προσπάθεια εξασφάλισης μιας θέσης για το παιδί, να μοιάζει αγώνας δρόμου. Η κατάσταση που επικρατεί εντείνει την αγωνία των γονιών. Παράλληλα, η ανεργία και η ανασφάλεια, η φορολεηλασία και η επίθεση στους μισθούς των νέων γονιών καθιστούν απαγορευτικό το κόστος των ιδιωτικών παιδικών σταθμών και πολλαπλασιάζουν τις αιτήσεις που δέχονται οι δήμοι. Από τους χιλιάδες γονείς που αγωνιούν αν θα γίνει δεκτό το παιδί τους, πολλοί θα δουν την αίτησή τους να απορρίπτεται, ενώ και για όσους σταθούν «τυχεροί» τα προβλήματα δε θα σταματήσουν με την εγγραφή του παιδιού τους στον παιδικό σταθμό. Ενδεικτική για το δυσβάσταχτο βάρος των τροφείων είναι η αύξηση των αιτήσεων των μητέρων στο πρόγραμμα που υλοποιεί, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, η Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Η συμμετοχή σε αυτό

3 εξασφαλίζει στα παιδιά τους θέση σε βρεφονηπιακούς, παιδικούς σταθμούς και Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) και απαλλαγή από την καταβολή τροφείων. Οι αιτήσεις αυξάνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, καθώς η συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι ο μόνος τρόπος να στείλουν το παιδί τους στον παιδικό σταθμό οι άνεργες μητέρες, αλλά και εργαζόμενες με ολιγόμηνες συμβάσεις, μερική απασχόληση και γενικά ελαστικές εργασιακές σχέσεις, που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τα τροφεία. Ετσι, από το 2010, οι αιτήσεις ανέβηκαν στις το 2011 και την περασμένη χρονιά σκαρφάλωσαν στις Από τις περσινές αιτήσεις εγκρίθηκαν λιγότερες από τις μισές, με αποτέλεσμα ο αριθμός των παιδιών που έμειναν εκτός να ξεπεράσει τις Στη συνέχεια, το υπουργείο Εργασίας προχώρησε, σε συμφωνία με τους δήμους και τους ιδιωτικούς σταθμούς που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, σε μείωση του ανώτατου ορίου ετήσιας δαπάνης που καταβάλλει η ΕΕΤΑΑ για κάθε παιδί κατά 12,5%, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για να επιβληθούν τροφεία και πληρωμές και στις μητέρες που έγιναν δεκτές στο πρόγραμμα και κάνοντας «σκόντο» στις ανάγκες των παιδιών για επαρκές παιδαγωγικό προσωπικό και υλικό, για κατάλληλες υποδομές και διατροφή. Φέτος δεν έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση δημοτικών και ιδιωτικών σταθμών από το ΕΣΠΑ, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη συνέχιση της χρηματοδότησης των παιδικών σταθμών με 150 εκατ. ευρώ, από άλλα επιχειρησιακά προγράμματα δεν διευκρίνισε όμως ποια είναι αυτά τα προγράμματα και αν όντως υπάρχουν ενταγμένα σε αυτά τα κονδύλια που υπόσχεται. Επιζήμιες για τη λαϊκή οικογένεια είναι και οι κινήσεις στις οποίες προχωρούν ορισμένες διοικήσεις δήμων, με τη δημιουργία «κοινωνικών επιχειρήσεων», συνεταιρισμών δηλαδή απολυμένων συμβασιούχων και άλλων ανέργων. Αντί να διατηρούν υποδομές, να προσλαμβάνουν προσωπικό και να παρέχουν οι ίδιοι κοινωνικές υπηρεσίες, οι δήμοι θα τις αγοράζουν από τους συνεταιρισμούς αυτούς. Στη θέση των βρεφονηπιακών σταθμών ένας δήμος θα αγοράζει φθηνές υπηρεσίες από έναν τέτοιο συνεταιρισμό, που, όμως, δε θα μπορεί να διαθέτει το απαραίτητο παιδαγωγικό προσωπικό, τον εξοπλισμό, την υποδομή και τα μέσα για να τις παρέχει σε όλους και σε υψηλό επίπεδο. Παράλληλα, μέσα από τις «κοινωνικές επιχειρήσεις» ανοίγει ο δρόμος για να βάλουν οι ιδιώτες χέρι στις υπηρεσίες προσχολικής αγωγής, για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίησή τους, με όλες τις αρνητικές

4 συνέπειες που αυτή συνεπάγεται για το κόστος και την ποιότητά της. Μπροστά στην κατάσταση αυτή, η ΟΓΕ καλεί από τώρα τις νέες μητέρες και τα νέα ζευγάρια να συνδεθούν με τον σύλλογό, τα σωματεία τους, να δημιουργήσουν επιτροπές αγώνα για να μην απορριφθεί καμία αίτηση από τους δήμους. Να γυρίσουν παράλληλα την πλάτη στο ρατσιστικό δηλητήριο της Χρυσής Αυγής, που, με στόχο να αθωώσει την αντιλαϊκή πολιτική, προβάλλει ως αιτία των προβλημάτων τους μετανάστες και τα παιδιά τους. Μέσα από τα εργατικά σωματεία, τους συλλόγους και τις ομάδες της ΟΓΕ, τους συλλόγους και τις επιτροπές γονέων, τις Λαϊκές Επιτροπές στις συνοικίες, να παλέψουν για το δικαίωμα των παιδιών στη δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή, διεκδικώντας: Οι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί να είναι κρατικοί, δωρεάν, σύγχρονοι και επαρκείς για να καλύψουν τις ανάγκες όλων των παιδιών της χώρας, έτσι ώστε να σταματήσουν οι πελατειακές σχέσεις και να μην αποκλείονται τα παιδιά που δεν έχουν να πληρώσουν. Να καταργηθούν τα τροφεία και οι δαπάνες από τους γονείς. Αποκλειστικά κρατικούς δημόσιους δωρεάν σύγχρονους και ασφαλείς παιδικούς σταθμούς με κτιριακή επάρκεια, καταλληλότητα, υποδομή, ποιότητα του φαγητού, μόνιμο, εξειδικευμένο και επαρκές προσωπικό. Ενιαίο φορέα προσχολικής αγωγής, ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα και χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Όχι στην προσχολική αγωγή δύο και τριών ταχυτήτων όπως ακριβώς μεθοδεύεται για τα σχολεία. Θέση στον βρεφονηπιακό και παιδικό σταθμό πρέπει να έχουν και τα παιδιά της άνεργης, της μετανάστριας και της γυναίκας που μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της. Να μην κλείσει κανένας σταθμός. Να μη γίνει καμιά απόλυση Μόνιμο και επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό για κάθε παιδικό σταθμό. Το προσωπικό των πολλών ταχυτήτων (4ωρο, ΟΑΕΔ, 8ωρο, 2μηνο, 2χρονη σύμβαση) βλάπτει την ομαλή ψυχοκοινωνική ισορροπία του παιδιού και την κοινωνικοποίησή του. Άμεση κρατική επιχορήγηση στους δήμους για να αντιμετωπιστεί η σημερινή εκρηκτική κατάσταση. Άμεση αξιοποίηση κρατικών και δημοτικών κτιρίων.

5