Στὴν ἐρώτηση ἑνὸς νέου θεολόγου

Transcript

1 Γιατί ὁ Γάμος περνάει Κρίση στήν ἐποχή μας; Στὴν ἐρώτηση ἑνὸς νέου θεολόγου γιατὶ ὑπάρχει σήμερα κρίση στὸν ἱερὸ θεσμὸ τοῦ γάμου ἕνας ἁγιασμένος Καθηγούμενος, ὁ Ἀρχιμ. Κύριλλος σὲ ἕνα ἐμπνευσμένο γράμμα του μᾶς δίνει μιὰ ἰδιαιτέρως διευκρινιστικὴ καὶ ἱκανοποιητικὴ θεωρῶ ἀπάντηση γιὰ τὶς αἰτίες αὐτῆς τῆς κρίσης. «Ἀγαπητέ, Χαῖρε ἐν Κυρίῳ καὶ ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς Πίστεως! Τὸ ἐρώτημα ποὺ μᾶς θέτεις εἶναι συγχρόνως ἁπλό, ἀλλὰ καὶ περίπλοκο. Διότι δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε τὴν παραμικρὴ ἀμφιβολία πὼς ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸ θέλημα (τὶς ἐντολὲς) τοῦ Θεοῦ προκαλεῖ δυστυχία, φαυλότητα, ψυχολογικὲς ἀνισορροπίες καὶ γενικότερα μιὰ ἄσχημη κατάσταση (μιὰ κρίση, ὅπως συνηθίζεται νὰ ἀποκαλεῖται) στὴν ὁποία δὲν εἶναι δυνατὸν ἢ ἔτσι φαίνεται νὰ δοθεῖ κάποια λύση. Καὶ σ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ σημεῖο περιπλέκεται ἡ κατάσταση. Ὁ ἐγωπαθὴς ἄνθρωπος δὲν προστρέχει στὸν Θεό, ὥστε μὲ ἁπλὸ καὶ σίγουρο τρόπο νὰ λύσει τὰ προβλήματά του, παρὰ ἀναζητᾷ ἐντὸς τῶν ὁρίων ΤΕΥΧΟΣ 71 - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2010 τῆς λογικῆς του θεραπεῖες, δηλαδὴ στὴν οὐσία θέλει νὰ τὰ ὑπερβεῖ μόνος του. Ἐὰν λοιπὸν ἐπιδερμικῶς ἐξετάσουμε τὸ θέμα θὰ βεβαιωθοῦμε πὼς στὴν ἐποχή μας ὁ κανόνας εἶναι ἡ ἄρνηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, σ ὅ,τι ἀφορᾷ στὸ γάμο γενικότερα καὶ εἰδικότερα στὶς σχέσεις τῶν δύο φύλων, τὴ συζυγικὴ καὶ οἰκογενειακὴ ζωή. Πῶς λοιπὸν ζητοῦμε νὰ ὑπάρχει εὐλογία καὶ εἰρήνη; Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ καταδεικνύουν οἱ ἐξαιρέσεις τοῦ κανόνος τὴν σίγουρη ὁδό. Οἰκογένειες ποὺ ζοῦν στὴν οὐσία καὶ τὸ τονίζω αὐτὸ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ἡ ζωή τους εἶναι πράγματι τρισευλογημένη παρὰ τὰ φαινομενικὰ ὑφιστάμενα προβλήματα (οἰκονομικά, ὑγείας κ.λπ.). Αὐτὰ μπορῶ νὰ σοῦ τὰ βεβαιώσω ἀπὸ μαρτυρίες τῶν ἰδίων ὑπὸ τὴν ἰδιότητα τοῦ πνευματικοῦ πατρός. Ὁ ὑπερβολικὸς καὶ αὐξανόμενος ἀριθμὸς τῶν δια ζυγίων ἔχει ὡς βασικοὺς λόγους ὅσο καὶ ἂν τοὺς παραβλέπουμε συγκαλύπτοντάς τους ὑπὸ ἄλλων, παραλόγων αἰτιῶν τὸν ἐγωϊσμὸ καὶ τὴν σαρκολατρεία τῶν ἀνθρώπων. Τόσο πολὺ

2 ἔχουμε τυφλωθεῖ ἀπὸ τὴν ἀρρωστημένη ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ μας ὥστε νὰ μὴν ἀνεχόμαστε τὴν παραμικρὴ προσβολὴ ἢ διαφωνία οὔτε αὐτοῦ ποὺ ἐπιλέξαμε ὡς αἰώνιο σύντροφο! Τοποθετοῦμε (ἄσχετα ἐὰν τὸ ἀρνούμαστε στὰ λόγια) ὡς κέντρο τοῦ κόσμου τὸ ἄτομό μας καὶ ἔτσι εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀγαπήσουμε κάτι ἢ κάποιον. Ἴσως φαίνονται βαριὰ τὰ λόγια αὐτὰ ὅμως εἶναι ἡ σκληρὴ πραγματικότης. Διό τι τί εἴδους ἀγάπη ἔχει ἕνας ἄνθρωπος ποὺ διαλύει τὸ γάμο του καὶ δὲν σκέφτεται οὔτε τὰ παιδιά του, τὰ ὁποῖα στὴν κυριολεξία διχοτομοῦνται; Πόσο πιὸ ὑψηλὰ μπορεῖ νὰ φτάσει ὁ δείκτης τῆς φιλαυτίας; Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ἀσυδοσία σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ τὴν ἠθικὴ ὠθεῖ τὴν κατάσταση σὲ ἀκόμη χειρότερη κατηφόρα. Εἶναι πολὺ φυσιολογικὸ ὅταν κάποιος ἔχει ἐθισθεῖ ἀπὸ μικρὴ ἡλικία στὴν διαρκῆ ἐναλλαγὴ συντρόφων νὰ μὴν μπορεῖ νὰ ἀρκεστεῖ σὲ κάποιον συγκεκριμένο. Τὸ καταστροφικό, γιὰ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα, παιχνίδι τοῦ «φλὲρτ» διδάσκεται στὸν σύγχρονο ἄνθρωπο «ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων» καὶ τὸν συνοδεύει διαρκῶς ὡς τρόπος ζωῆς καὶ ὡς κάτι τὸ φυσιολογικό. Μὲ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ στερεωθεῖ ἕνας γάμος; Ἡ ὑγιὴς οἰκογένεια θεμελιώνεται στὴν ὀρθὴ συζυγικὴ σχέση ἡ ὁποία διέπεται ἀπὸ μοναδικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο ἔρωτα. Αὐτὸν τὸν ἔχει ἐνσπείρει ὁ Δημιουργὸς στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, ὅπως διδάσκει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Δυστυχῶς ὁ παράνομος ἔρωτας καὶ οἱ προγαμιαῖες σχέσεις ἔχουν λάβει τρομερὲς διαστάσεις. Αὐτὰ ὅμως πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐκδιώκουν τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ ἄνθρωπος παραδέρνει στὴν τρικυμία τῶν πειρασμῶν τοῦ βίου καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ διαβόλου. Πῶς λοιπὸν θέλουμε ὁ Θεὸς νὰ εὐλογήσει τὴ ζωή μας καὶ τὶς πράξεις μας ὅταν ἔχουμε βγάλει τὸν Θεὸν ἔξω ἀπὸ αὐτήν; Ἔτσι πολλοὶ ζοῦν στὴν παρανομία γιὰ χρόνια καὶ κατόπιν ζητοῦν τὴν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ μυστήριο τοῦ γάμου. Φοροῦν στὶς κορυφές τους τὰ στέφανα τὰ ὁποῖα εἶναι τὰ ἔπαθλα γιὰ τὸν ἀγῶνα τῆς ἐγκρατείας! Κοροϊδεύουμε τοὺς ἑαυτούς μας ἢ τὸν Κύριο; Κατόπιν δεύτερο φοβερὸ εἶναι τὸ διαζύγιο ὥστε ἡ μία νίκη τοῦ διαβόλου νὰ ἀκολουθεῖται μὲ δεύτερη. Ἀντὶ νὰ σκεφτοῦμε κατ αὐτὸν τὸν τρόπο καὶ νὰ μετανοήσουμε ἀκούγεται ἡ διεστραμμένη παροιμία: «ὁ γάμος σκοτώνει τὸν ἔρωτα», καὶ ἔτσι ὑποτιμᾶται καὶ βλασφημεῖται τὸ ὄνομα καὶ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ. Ὅλα τὰ παραπάνω ποὺ γράφηκαν μὲ τηλεγραφικὴ συντομία, περιγράφουν βέβαια μία τραγικὰ νοσηρὴ κατάσταση. Τὰ ἐπισημαίνουμε ὄχι γιὰ νὰ ἀπελπιστοῦμε ἀλλὰ γιὰ νὰ συναισθανθεῖ ὁ καθένας τὸ φταίξιμό του καὶ ὅλοι μαζὶ νὰ ἐπιστρέψουμε στὸν Κύριο. Αὐτὸς θὰ μᾶς χαρίσει τὴν λύση κάθε προβλήματος καὶ τὴν πραγματικὴ εὐτυχία. Ἐὰν ἀγωνιστοῦμε γιὰ τὴν τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν θὰ προχωροῦμε φυσιολογικὰ ἐπάνω στὶς ράγες τῆς κατὰ Θεὸν ζωῆς χωρὶς ἐκτροχιασμούς. Ὁ Κύριος ὅρισε τὴν τελειότητα τῆς συζυγικῆς σχέσεως ἀντιπαραβάλλοντάς την μὲ τὴν θεία σχέση τοῦ Ἰδίου μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὡς κεφαλὴ τὸν Χριστὸ καὶ Αὐτὸς Τὴν περιβάλλει μὲ τὴν θυσιαστική Του ἀγάπη. Ἔχοντας αὐτὸ πρὸ ὀφθαλμῶν τὸ ζεῦγος πορεύεται μὲ φόβο, ὁ ὁποῖος «οὐκ ἦν φόβος», δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ κάνει τὸν/τὴν σύζυγο νὰ τρέμει καὶ μόνον στὴν σκέψη νὰ μὴν λυπήσει τὴν/τὸν σύζυγό της/του. Καὶ ἐὰν ἡ πορεία αὐτὴ ποὺ εἶναι πορεία πρὸς τὴν θέωση χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν διαρκῆ ἀλληλοευγνωμόσύνη (ὅπως προέτρεπε ὁ Γέρων Πορφύριος) γιὰ τὸ κάθε τι καὶ κατανοηθεῖ ὡς ἄμιλλα ὑποχωρήσεων θὰ πέσει στὸ κενὸ ἡ φαιδρὴ δικαιολογία περὶ «ἀσυμφωνίας χαρακτήρων». Αὐτά, παιδί μου, ἐὰν ἀπὸ τώρα τὰ καλλιεργεῖς καὶ προσεύχεσαι ἐὰν ἐπιθυμεῖς τὸν γάμο νὰ εἶσαι βέβαιος πὼς ὁ Θεὸς θὰ εὐλογήσει ἐσένα καὶ τὴν οἰκογένειά σου καὶ θὰ τὴν καταστήσει πνευματικὴ ὄαση ἐντὸς τῆς συγχρόνου ἐρημώσεως. Νὰ θυμᾶσαι: «ἢ μὲ τὸν Χριστὸ ἢ στὸ χάος»! Μετ εὐχῶν Ὁ Καθηγούμενος, Ἀρχιμ.Κύριλλος Πηγή: 2

3 r ΔΥΟ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ s Μὲ τὶς εὐλογίες δύο πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, τολμῶ νὰ καταγράψω δύο συγκλονιστικὲς περιπτώσεις ἀνθρώπων πιστῶν καὶ δοσμένων στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Πρόκειται γιὰ τὴ γιαγιά μου (τὴν προσφωνούσαμε Μανούλα) καὶ τὴ μητέρα μου. Ἡ μανούλα μου λοιπὸν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἐκκλησίας διαβιοῦσε σχεδὸν ἀσκητικὰ καὶ πρόσφερε ὁλόψυχα καὶ ἀγόγγυστα τὴ βοήθειά της στὴν οἰκογένειά μας. Κάθε Κυριακὴ στὴν ἐκκλησία μὲ τὴν πρώτη καμπάνα καὶ φέρνοντας τὸ ἀντίδωρο. Περιμέναμε νηστικοὶ ὅσοι δὲν πήγαμε ἐκκλησία γιὰ νὰ τὸ φᾶμε. Τὸ ἀντίδωρο εἶναι ἁγιασμένο καὶ ἔχει μεγάλη δύναμη. Κάποια Κυριακὴ προσφέροντας τ ἀντίδωρο σ ἕνα μέλος τῆς οἰκογενείας, λὲς καὶ ὁ σατανᾶς τὸν κατέλαβε, ἄρχισε νὰ φωνάζει καὶ νὰ βρίζει τὴ μανούλα καὶ τὴν Παναγιά μας Φρίκη!!! ἡ καϋμένη τὸν σταύρωνε λέγοντάς του «παιδάκι μου, ἀντίδωρο σοὔδωσα, ὁ Χριστὸς μαζί σου» Ἄλλη φορὰ στὴν ἐκκλησία, σχετικὰ ἀργὰ στέκεται δίπλα της μιὰ νεαρὴ κυρία σὲ λίγο τὴν τραβάει ἀπὸ τὴ φούστα νὰ καθήσει. Αὐτὴ κατακοκκίνησε, ἀρνούμενη νὰ καθίσει καὶ ἡ ἀείμνηστος γιαγιά μου τῆς εἶπε: «Ἐσὺ παιδάκι μου, εἶσαι κουρασμένη, δουλειὲς ἔκαμες, ἐγὼ καθόμουν ἀπὸ τὸ πρωΐ»! Μεγάλα μαθήματα αὐτά, βιωματικά! Σὲ μεγάλη ἡλικία ἀπὸ κρυολόγημα τὴν πήγαμε στὸ Νοσοκομεῖο, ἀλλὰ χειροτέρευσε. Ἕνα ἀπόγευμα ποὺ ἤμαστε ὅλα τὰ παιδιὰ ἐκεῖ, μᾶς εὐχήθηκε καθένα χωριστά, δίνοντάς μας τὴν Εὐχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας! (ὄχι τὴν δική της, ταπείνωση θαυμαστή). Τρεῖς μέρες πρὸ τῆς κοιμήσεώς της οἱ νοσοκόμες μοὔλεγαν ὅτι ἡ γιαγιὰ τἄχει χαμένα, ἀγανάκτησα ἐσωτερικά, ἀλλὰ τίποτα. Τὴν τρίτη ἡμέρα πηγαίνω πρωΐπρωΐ καὶ ὁμόφωνα μοῦ λένε ὅτι ἡ γιαγιὰ τἄχασε!!! Πηγαίνω σιγὰ-σιγὰ στὴν πόρτα τοῦ δωματίου της καὶ τὴ βλέπω ἀνασηκωμένη στὰ μαξιλάρια της, τὸ πρόσωπό της κατάφωτο, τὰ δὲ μάτια της, λὲς καὶ ἦταν γυάλινα, καρφωμένα, ἀπέναντι μακρυά, καὶ καταφώτεινα. Ἐγὼ ἔμεινα ἄφωνη, παρακολουθώντας την. Τὰ χέρια ψηλά, τὸ πρόσωπο καὶ τὰ μάτια της, λὲς καὶ εἶχαν μεγαλώσει, καταφώτεινα καὶ τὸ ἀπλανὲς καὶ βαθὺ βλέμμα καρφωμένο στὸ ἄπειρο, ἀναφωνόντας μὲ τόση χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση: «δές, δές, ὄχι, ὄχι δὲν πεθαίνουμε! Ἐδῶ εἶναι ἡ ζωή!» καὶ κάθε τόσο ὅλο καὶ φωτεινότερο τὸ πρόσωπο, γεμάτο χαρὰ καὶ ἀπορία, ἀναφωνοῦσε ὀνόματα προσώπων, συγγενῶν ἢ γειτόνων ποὺ εἶχαν κοιμηθεῖ ἀπὸ χρόνια, ἐπαναλαμβάνοντας «ὄχι, ὄχι, ἐδῶ εἶναι ἡ ζωὴ» καὶ ἡ ἀγαλλίαση στὸ πρόσωπό της ἀφάνταστη. Σὲ κάποια στιγμὴ μὲ στενοχώρια ἀναρωτιόταν «γιατὶ ἡ μανούλα μου δὲν εἶναι ἐδῶ;». Αὐτὴ ἡ σκηνὴ κράτησε περίπου 5 καὶ περιττὸν νὰ σᾶς πῶ ὅτι ἐγὼ κόντευα νὰ πάθω συγκοπή. Τέτοιο φωτεινὸ πρόσωπο, μάτια ὁλόφωτα, ἀγαλλίαση!!! Κάποια στιγμὴ ἐπανέρχεται καὶ γυρνάει πρὸς τὸ μέρος μου, λέγοντάς μου, «.. (ὄνομα) μου φοβήθηκες;» Ἐγὼ ὅσο πιὸ πειστικὰ μποροῦσα τῆς εἶπα ὅτι κοιμόταν, γι αὐτὸ δὲν μπῆκα μέσα. Τότε μὲ μιὰ ἀπορία ὅλο σκεπτικισμὸ μοῦ λέει: «Ἂ κοιμώμουνα;...». Μιλήσαμε ἀρκετά, ἤρεμα καὶ λογικὰ καὶ τὸ βραδάκι παρέδωσε τὴν ψυχούλα της. Ὁ Κύριος μὲ ἀξίωσε μετὰ ἀπὸ χρόνια, διαβάζοντας Νηπτικοὺς Πατέρες νὰ βρῶ διάφορα περιστατικὰ σχετικὰ μὲ αὐτό. Ὁ Κύριος χαρίζει σὲ κάποιες ψυχὲς αὐτὸ τὸ ὑπερκόσμιο θέαμα, τὴν ἀτένιση τοῦ φωτὸς καὶ τῆς δόξας τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ὅταν ἐπανέρχονται δὲν ἔχουν συνείδηση ἂν ἦταν ὄνειρο ἢ εὑρίσκονταν σὲ ἔκσταση. Γι αὐτὸ καὶ ἡ ἀπορία τῆς μανούλας μου ἂν κοιμόταν ἢ ὄχι. Βέβαια αὐτὴ ἡ ὑπερκόσμια δόξα καὶ τὸ φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος δὲν περιγράφεται μὲ λόγια. Γι αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι ποὺ δέχθηκαν αὐτὸ τὸ Δῶρο προσπαθοῦν μὲ τὴν περιορισμένη διάνοιά τους νὰ τὸ ἀποδώσουν μὲ ἀνθρώπινες δυνάμεις καὶ «ἀνθρωποκεντρικά». Αἰωνία ἡ μνήμη της. Τὸ δεύτερο περιστατικὸ ποὺ ἔζησα σὲ χρόνια ποὺ δὲν ἤξερα καὶ πολλὰ πολλὰ καὶ εἰς βάθος γιὰ τὸ μεγαλεῖο τῆς πίστης μας, τῆς δωρεᾶς τῆς Χάριτος καὶ τῆς ἀπύθμενης ὑπομονῆς ἀνθρώπου ποὺ σηκώνει μεγάλο Σταυρό! Συνέβη στὴν μητέρα μου. Ἡ μητέρα μου σὲ ἡλικία 50 ἐτῶν διαπιστώνεται ὅτι ἔχει ἕνα ὄγκο στὴν κοιλιακὴ χώρα. Πηγαίνουμε στὸ νοσοκομεῖο καὶ τὸ ἀπόγευμα ὁ γιατρὸς μὲ καλεῖ ἐγὼ φρόντιζα γιὰ ὅλα τὰ δύσκολα, γιὰ νὰ μοῦ πεῖ ὅτι ἡ μητέρα ἔχει καρκίνο καὶ ἐδῶ καὶ τώρα νὰ χειρουργηθεῖ. Τί νὰ πῶ, νεαρότατη μητέρα ἤμουν, μοὖρθε κεραυνὸς καὶ λέγω στὸ γιατρὸ κάντε ὅ,τι πρέπει. Δὲν ἔχω πάει ἀκόμη στὸ δωμάτιο, ὁ γιατρὸς τὴν προετοίμαζε λέγοντάς της ὅτι μιὰ φλεγμονώδης κύστη στὸ νεφρὸ πρέπει νὰ χειρουργηθεῖ. Περιμένοντας στὸ γραφεῖο τὸ γιατρὸ μοῦ εἶπε ὅτι ἡ μητέρα μου συμφώνησε καὶ τὸ ἑπόμενο πρωΐ 3

4 θὰ ἐχειρουργεῖτο. Πηγαίνω στὸ δωμάτιο καὶ ἡ ἴδια μοῦ λέγει τὰ τοῦ γιατροῦ καὶ ὅτι ἐγὼ παιδί μου θέλω νὰ ΚΟΙ- ΝΩΝΗΣΩ πρὶν τὸ χειρουργεῖο. Ἐμένα μ ἔπιασαν κάτι λυγμοί, διότι μέσα μου πίστευα ὅτι εἶναι τὸ τέλος της γιὰ νὰ θέλει νὰ κοινωνήσει. Πλήρης ἄγνοια!!! Ἡ καϋμενούλα μου μὲ παρηγοροῦσε, λέγοντάς μου, «παιδί μου, τὴ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ ζητῶ, δὲν θὰ πεθάνω! Γιατὶ κλαῖς; Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι δύναμη, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ποὺ θὰ μὲ βοηθήσει!». Πέρασε ὅμως ὀκτὼ χρόνια, μὲ δύο ἐγχειρήσεις καρκίνου, μὲ ἀκτινοβολίες καὶ χημειοθεραπεῖες. Μιὰ ζωὴ ἀρκετὰ ὑποφερτὴ χάρη στὴν ἀπίστευτη ὑπομονὴ καὶ καρτερία της στοὺς πόνους.ὁ Κύριος ἦταν δίπλα της!! Οἱ γιατροὶ βγαίνοντας ἀπὸ τὰ κατὰ καιροὺς δωμάτια ἀποροῦσαν τί τοὺς κάνει αὐτὴ ἡ γυναῖκα τοὺς πόνους! Πάντα καρτερική, παρηγοροῦσε ἐμᾶς τὰ παιδιά της, λέγοντας ὅτι ὅλα θὰ πᾶνε καλά! Παντρεύτηκαν ὅλα τὰ ἀδέλφια μου, τρία τὸν ἀριθμό, ἀπέκτησε καὶ ἀγκάλιασε ἐγγονάκια, κι οὔτε ἕνα παράπονο, οὔτε ἕνας γογγυσμός, οὔτε ἕνα γιατί, Θεέ μου;, ἀλλὰ πάντα δόξα τῷ Θεῷ! Τὰ δύο τελευταῖα χρόνια δὲν εἶχε μείνει τίποτε ὄρθιο στὸν ὀργανισμό της. Πνεύμονες, συκώτι, ὀστᾶ. Ἕνα βράδυ, κοιμώμουν δίπλα της σ ἕνα ράντζο (ἤμασταν ἐξοχή), πονοῦσε πολὺ φαίνεται καὶ στὸ τέλος τὴν πῆρε τὸ παράπονο καὶ λέει: «δὲν μὲ νοιάζει τίποτα, μόνο ποὺ μὲ περνᾶνε κουτή, καὶ δὲν ξέρω τί συμβαίνει», γιατὶ τότε δὲν ἔμπαινε στὸ στόμα μας ἡ λέξη καρκίνος. «Τί φίδια μὲ τρῶνε;» καὶ τὴν πιάνουν τὰ κλάματα. Ἐμένα ἡ καρδιά μου κόντευε νὰ σπάσει. Ποῦ βρῆκε Θεέ μου τὴ δύναμη μὲ ὁλικὸ καρκίνο στὰ ὀστᾶ! Γονατίζει στὸ κρεββάτι καὶ ὑψώνοντας τὰ χέρια λέει: «Χριστούλη μου, ἥμαρτον! Μὴ μὲ ἐγκαταλείπεις τὶς τελευταῖες στιγμές μου, δῶσέ μου δύναμη νὰ σηκώσω τὸν σταυρὸ ποὺ μοὔδωσες». Ἐγὼ πετάγομαι ἐπάνω νὰ βγῶ ἔξω νὰ κλάψω, καὶ γυρίζει ἀδιάφορα δῆθεν λέγοντάς μου «κοιμᾶσαι παιδί μου;» «Πηγαίνω στὴν τουαλέτα». Ἐρχόταν καλοκαίρι καὶ κάποια φίλη μου μὲ καλοῦσε μὲ τὰ παιδιά μου νὰ πᾶμε στὸ σπίτι της στὴ Θεσσαλονίκη γιὰ τῆς Παναγίας. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ ἀποφάσισα νὰ φύγω στὶς 11 Αὐγούστου 74. Τὴν ἄλλη ἡμέρα μοῦ τηλεφωνεῖ ὁ ἀδελφός μου ὅτι ἡ μάνα μας χειροτέρεψε, τί ἔπρεπε νὰ κάνει. Βλέπετε ὅλη τὴν ἱστορία τὴν διαχειριζόμουν ἐγώ. Μεταφέρεται σ ἕνα νοσοκομεῖο ποὺ ἦταν ἕνας φίλος μας γιατρός. Ἔπρεπε νὰ γυρίσω ἀμέσως! Τὰ παιδιὰ τὰ ἄφησα στὴ φίλη μου καὶ τὸ πρωῒ θὰ πήγαινα στὸ ἀεροδρόμιο νὰ περιμένω νὰ μπῶ στὸ πρῶτο ἀεροπλάνο. Εἶχαν ἀπεργία. Μὲ τὴν ἀγωνία μου, ἂν θὰ βρῶ ἀεροπλάνο, βλέπω στὸν ὕπνο μου τὴ μάνα μου νεκρή, ἔτσι ὅπως τὴν νεκροστολίσαμε μ ἕνα κερὶ ἀναμμένο δίπλα σχεδὸν μέχρι τέλους. Βλέποντάς την λέγω: «Παναγίτσα μου, γιατὶ νὰ μὴν τὴν προλάβω, τόσα χρόνια εἶμαι δίπλα της». Καὶ τότε ἀνοίγει λίγο τὰ μάτια καὶ μοῦ λέει: «Παιδί μου, δὲν πέθανα ἀκόμη, ἦλθε ὁ Προφήτης Ἀββακοὺμ καὶ μοῦ εἶπε: Κατερίνα, θὰ σοῦ πάρω τὴν ψυχή, ἀφοῦ πεῖς 5 φορές, ἀπὸ 3 φορὲς τὴν κάθε φορὰ τὸ Ἐλέησόν με ὁ Θεός». Δυστυχῶς τότε δὲν γνώριζα τίποτα περὶ Ἀββακούμ Καὶ μέσα στὸ ὄνειρο λέγω, «πόσο ἔχει σήμερα ὁ μήνας 13 καὶ 3 φορὲς*5=15, ἄρα ἡ μάνα μου θὰ πεθάνει στὶς 28 Αὐγούστου»! Ἔρχομαι στὴν Ἀθήνα καὶ μὲ ταξὶ πηγαίνω στὴν κλινικὴ ποὺ ἦταν ὁ χῶρος καὶ τὸ δωμάτιο ὅπως τὄδα στὸ ὄνειρό μου. Εἶχε πάθει ἡπατικὸ κῶμα, συνῆλθε, ζήτησε νὰ κοινωνήσει καὶ τὴν ἑπομένη μέρα εἶχε δεύτερη ρῆξι τοῦ ἥπατος. Ὅταν συνῆλθε μοῦ εἶπε: «Παιδί μου, τί κακὸ μὲ βρῆκε, πλημμύρισα στὸ αἷμα, εὐτυχῶς πρόλαβα καὶ κοιμήθηκα πέντε λεπτὰ γιατὶ κοινώνησα» (εὐσεβὴς ἀντίληψη). Ἕνας ἡλικιωμένος παπούλης ἐρχότανε ἀγόγγυστα καὶ τὴν κοινωνοῦσε καί, ὅταν πράγματι ἔφυγε σὰν πουλάκι τὸ πρωῒ τῆς 28ης Αὐγούστου, εἰδοποίησα τὸν παπούλη νἄρθει νὰ τὴ διαβάσει καὶ ἡ νύφη μου νὰ φέρει τὰ ροῦχα της. Τὴν νεκροστολίσαμε μὲ τὸ κερὶ νὰ καίει, ὅπως ἦταν στὸ ὄνειρό μου. Τὸ νοσοκομεῖο ἐπέτρεψε νὰ παραμείνουμε στὸ δωμάτιο γιὰ νὰ τὴν ντύσουμε ἐμεῖς τὰ παιδιά της καὶ ὅταν ἦλθε ὁ ἱερέας ἐμεῖς σταματήσαμε καὶ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ διάβαζε ἀπὸ μέσα του κάνοντάς μας νόημα νὰ τελειώσουμε. Μᾶς εὐλόγησε λέγοντας ὅτι ἦταν ἡ ἱερότερη πράξη ποὺ κάναμε γιὰ τὴν μητέρα μας καὶ ὁ Θεὸς νἆναι μαζί μας. Κι ἔτσι ἀνεχώρησε καὶ ἡ μάνα μας, σὰν πουλάκι βγῆκε ἡ ψυχούλα της, ἡ κόρη τῆς μανούλας μας ποὺ γράφω προηγουμένως, ἀφήνοντάς μας παρακαταθήκη τὴν ἀπύθμενη ὑπομονή της, τὴν βαθιά της πίστη στὸν Κύριό μας καὶ τὴν ὅλη ἁγιασμένη καὶ καρτερικὴ βιωτή της. Ἂς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη της! Κωνσταντίνα Μπαμπίλη, μαθηματικός 4

5 ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ Πανήγυρις Ὁσ. Γερασίμου Τὴν μνήμη τοῦ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ πανηγύρισε ὁ ἐνοριακός μας Ναός, πρὸς τιμὴν τοῦ ὁποίου εἶναι ἀφιερωμένο τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο κλίτη του. Τὴν παραμονή, Τρίτη 19 Ὀκτωβρίου στὶς 6.30 τὸ ἀπόγευμα τελέσθηκε ὁ ἑόρτιος Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Θεοφ. Ἐπισκόπου Ναζιανζοῦ κ. Θεοδωρήτου, ὁ ὁποῖος κήρυξε καὶ τὸν θεῖο λόγο. Τὴν ἑπομένη, Τετάρτη 20 Ὀκτωβρίου τελέσθηκε ὁ Ὄρθρος καὶ ἡ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ ἰδίου Ἐπισκόπου. Κατὰ τὴν ὁμιλία του ὁ Θεοφιλέστατος ἀναφέρθηκε στὴν προσωπικότητα καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου, τὴν ἰδιαίτερη σημασία τῆς ἀφθαρσίας τοῦ ἱεροῦ του Λειψάνου, καθὼς ἐπίσης καὶ στὴν τῶν τριῶν Ἁγίων Σπυρίδωνος, Γερασίμου καὶ Διονυσίου στὰ Δυτικά μας σύνορα. Ἐπηκολούθησε Λιτάνευση τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου πέριξ τοῦ Ναοῦ καὶ οἱ εὐχαριστίες τοῦ Ἱερατικῶς προϊσταμένου π. Φιλοθέου πρὸς τὸν Θεοφιλέστατο, πρὸς τοὺς φιλαγίους ἐνορίτες μας ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸν ἄγοντα τὰ ὀνομαστήριά του ἐφημέριό μας Αἰδεσ. Οἰκονόμο π.γεράσιμο Φακιώλα.

6 ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ Ἱερὰ Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἀνακομιδῇ Ἱ. Λειψάνων Ἁγ. Γεωργίου Τὴν περασμένη Τρίτη πρὸς Τετάρτη (2-3/11) τελέσαμε στὸν Ἱερὸ Ναό μας, πανηγυρικὴ Ἀγρυπνία πρὸς τιμὴν τῆς Ἀνακομιδῆς τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Προστάτου καὶ Ἐφόρου τῆς Ἐνορίας μας, Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ καὶ Τροπαιοφόρου. Κατὰ τὴν Ἀγρυπνία, ἡ ὁποία τελεῖται ἐπὶ πολλὰ ἔτη στὴν Ἐνορία μας ἐτέθη σὲ προσκύνηση ἀπότμημα τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου μας, τὸ ὁποῖο φυλάσσεται στὸν Ναό μας. Ἀρκετοὶ ἐκ τῶν ἐνοριτῶν μας συμμετεῖχαν στὴν Ἀγρυπνία τοῦ Ἁγίου μας 6 καὶ εὐχόμαστε ὁ Μεγαλομάρτυς Γεώργιος νὰ προστατεύει τὴν Ἐνορία μας, τὴν χώρα μας καὶ νὰ χαρίζει στὸν καθένα ποὺ τὸν ἐπικαλεῖται «κατὰ τὴν καρδίαν αὐτοῦ»! Πανήγυρις Ἁγ. Νεκταρίου Μὲ λαμπρότητα ἑορτάσθηκε ἡ μνήμη τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως τὴν Δευτέρα 8 καὶ Τρίτη 9 Νοεμβρίου στὸ Ἱ. Παρεκκλήσιο τῆς Στέγης Γερόντων τῆς Ἐνορίας μας, στὸν ὁποῖο καὶ εἶναι ἀφιερωμένο. Τὴν παραμονὴ τελέσθηκε ὁ Μέγας Ἑσπερινὸς κατὰ τὸν ὁποῖο κήρυξε τὸν θεῖο λόγο ὁ Αἰδεσ. Πρωτ. Παναγιώτης Χαβάτζας. Τὴν ἑπομένη κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία λειτούργησαν ὁ προαναφερθεὶς π. Παναγιώτης μετὰ τοῦ πρώην ἐφημερίου καὶ Προέδρου τοῦ Ἐνοριακοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου μας Αἰδεσ. Πρωτ. Κων/νου Βαστάκη, ὁ ὁποῖος ἀνήγειρε ἐκ βάθρων τὸ κτίριο τῆς Στέγης Γερόντων καὶ τὸ ἐν αὐτῇ Παρεκκλήσιο, στὸν α ὄροφό της. Πολλοὶ ἐνορίτες μας προσῆλθαν κατακλύζοντας τὸν α ὄροφο, ὅπου τὸ Ἱ. Παρεκκλήσιο γιὰ νὰ τιμήσουν τὸν Ἅγιο καὶ νὰ προσκυνήσουν τμήμα τοῦ Τιμ. Λειψάνου του, ποὺ φυλάσσεται στὸν Ναό μας. Εὐλογήθηκαν κόλλυβα τοῦ Ἁγίου ἐνῷ οἱ ἱερεῖς μας κοινώνησαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων καὶ τὶς φιλοξενούμενες κυρίες ποὺ δὲν δυνήθησαν νὰ προσέλθουν στὸ Παρεκκλήσιο. Ὁ δίσκος ποὺ περιῆλθε πρὸς ἐνίσχυσιν τῆς Στέγης Γερόντων ἀνῆλθεν εἰς τὸ ποσὸν τῶν 385,90. Εὐχαριστοῦμε ἰδιαιτέρως ὅσους ἐνίσχυσαν καὶ ἐνισχύουν παντοιοτρόπως τὸ Ἵδρυμά μας καὶ ὅλους ὅσους προσῆλθαν καὶ ἐτίμησαν τὸν Ἅγιο Ἱεράρχη τοῦ αἰῶνός μας. Εὐχόμαστε σὲ ὅλους τοὺς ἐνορίτες μας ὅπως ὁ Ἅγιος Νεκτάριος χα-

7 ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ρίζῃ ἀδιάπτωτη ὑγιεία, οἰκογενειακὴ καὶ προσωπικὴ πρόοδο καὶ εὐτυχία, ἔχοντας πάντοτε στραμένο τὸν νοῦ μας πρὸς τὸν Κύριο Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ πρέπει νὰ εἶναι ὁ κεντρικὸς ἄξονας τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς καὶ ὕπαρξης. ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ Τὸ Σαρανταλείτουργο τῶν Χριστουγέννων ἤδη ξεκίνησε στὴν Ἐνορία μας καὶ καθημερινῶς μέχρι τὴν 25η Δεκεμβρίου θὰ τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία στὴν Ἐνορία μας. Ἔτσι κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴ ἡ Θεία Λειτουργία κάθε Τρίτη θὰ τελεῖται στὸ Ἱερὸ Παρ/σιο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τῆς Στέγης Γερόντων καὶ κάθε Τετάρτη στὸ Ἱ. Παρ/σιο τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη. Ἐτήσιος Ἔρανος Ἀγάπης Ἱερὸν Εὐχέλαιον Τὴν Τετάρτη 17 Νοεμβρίου θὰ τελεσθεῖ στὸν Ναό μας τὸ Ἱερὸν Μυστήριον τοῦ Εὐχελαίου ἐπὶ τῇ ἐνάρξῃ τῆς Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων. Μετὰ τὸ πέρας θὰ ἐπακολουθήσει ἡ ἑβδομαδιαία σύναξις Μελέτης τῆς Ἁγ. Γραφῆς μὲ τὸν π. Γεράσιμο. Ὥρα ἐνάρξεως: 5:00μ.μ. Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια εἶναι καθιερωμένος, ἔτσι καὶ ἐφέτος θὰ πραγματοποιηθεῖ ὁ ἐτήσιος Ἔρανος Ἀγάπης. Ἀποτελεῖ σημαντικὸ στήριγμα γιὰ τὴ δράση τῆς Ἐνορίας μας. Κι αὐτὸ γιατὶ τὸ ποσὸν ποὺ συγκεντρώνεται δαπανᾶται γιὰ διανομὴ χρηματικῶν βοηθημάτων τῶν Χριστουγέννων σὲ ἀπόρους ἀδελφοὺς τῆς Ἐνορίας μας καὶ ἐνίσχυση τῆς Στέγης Γερόντων ὅπου φιλοξενοῦνται 72 γερόντισσες. Γιὰ τὴν πραγματοποίηση καὶ ἐπιτυχία του ὅμως ἀπαιτοῦνται ὅλοι ἐκεῖνοι, συνήθως κυρίες, οἱ ὁποῖες θὰ περάσουν πόρτα-πόρτα ἀπὸ ὅλη τὴν Ἐνορία μας καὶ θὰ διαθέσουν τὰ κουπόνια. Τὸ Ε.Φ.Τ. κάνει καὶ πάλι ἔκκληση πρὸς τὶς κυρίες ποὺ θὰ θελήσουν νὰ τὸ ἐνισχύσουν στὸ πολυσήμαντο αὐτὸ ἔργο. Πληροφορίες καὶ συμμετοχὲς ἐθελοντῶν δηλώνονται στὴ Γραμματεία τῆς Στέγης μας, στὴν ὑπεύθυνη κ. Μ. Δεληβάνη, καθημερινῶς 9-12 μ. Ἡ καθιερωμένη Θεία Λειτουργία γιὰ τὶς ἐθελόντριες κυρίες τοῦ Ἐράνου θὰ τελεσθεῖ στὸ Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου τῆς Στέγης Γερόντων τὴν Τρίτη 7 Δεκεμβρίου. 7

8 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ Παραμονή Παρασκευὴ 3 Δεκεμβρίου 6:00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς Κυριώνυμος, Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 7:00 π.μ. Ὄρθρος καὶ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία Ἱ. Μνημόσυνον Κων/νου & Δεσποίνης Κανάρη. Μετὰ τὸ πέρας θὰ ἐπακολουθήσει Λιτάνευση διὰ τῶν ὁδῶν: Ζακύνθου, Σπετσῶν & Εὐβοίας 5:00 μ.μ. Μεθέορτος Ἑσπερινὸς & Ἱ. Παράκλησις τῆς Ἁγίας. ΔΩΡΕΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Ἀγγελοπούλου Γεωργία ,00 Ἀναγνωστοπούλου Ἀμαλία ,00 Ἀνώνυμος ,00 Ἀνώνυμος ,00 Ἀνώνυμος ,00 Ἀνώνυμος ,00 Βακοτούζη Ξανθίππη ,00 Βελτσίδου Φωτεινὴ ,00 Δικαιᾶκος Ἀντώνιος ,00 Δουδούμη Φωτεινὴ ,00 Δουφέκα Ματίνα ,00 Κατσουλάκη Σοφία ,00 Μαλικούτη Ἀθανασία...50,00 Μιχαλοπούλου Μαρία...50,00 Μοδινοῦ Χρυσάνθη...50,00 Μουστάκα Ἑλένη...50,00 Μπούκη Κονδυλία ,00 Ἕνωσις Κιμωλίων...50,00 Ξανθὸς Νικόλαος ,00 Οἰκονομίδου Οὐρανία...50,00 Πανταλέων Νικόλαος ,00 Παπαγεωργάκη Βασιλικὴ ,00 Περιστέρη Κλεάνθη ,00 Σολομωνίδου Μαρία ,00 Σοφιανοῦ Τριανταφυλλιὼ ,00 Σπυριάδου Ἀργυρὼ ,00 Τσαγκάδας Βύρων ,00 Φουντουκάκου Δρακούλης & Νταίζη ,00 Ψάρρη Ἀθηνᾶ ,00 Διάφοροι δωρηταὶ ,00 Δίσκοι Ἱ. Παρ/σίου Ἁγ. Ἀποστόλων-Κανάρη...277,30 Περισσότερες φωτογραφίες καί νέα στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἐνορίας μας: ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÏÑÉÁÓ ÁÃÉÏÕ ÃÅÙÑÃÉÏÕ ÊÕØÅËÇÓ ÅÐÉÌÅËÅÉÁ - ÕÐÅÕÈÕÍÏÓ: Ἀñ éμ. ÖÉËÏÈÅÏÓ Ì. ÍÉÊÏËÁÊÇÓ Ô.Ê ÊõøÝëç, Ôçë ÅÊÄÏÔÉÊÇ ÐÁÑÁÃÙÃÇ: ôçë ÄÉÁÍÅÌÅÔÁÉ ÄÙÑÅÁÍ