ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 13 \ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΜΑΡΤΥΣ (Χ. Μπούσια. Ἔγκριση Ἱ. Σ. Ἐκκλ. Ἑλλ.2037/90) ΟΡΘΡΟΣ. µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν

Transcript

1 ΣΕΠΤΕΒΡΙΟΥ 13 \ ΑΡΙΣΤΕΙΗΣ ΑΡΤΥΣ (Χ. πούσια. Ἔγκριση Ἱ. Σ. Ἐκκλ. Ἑλλ.2037/90) ΟΡΘΡΟΣ Κ Ἦχος Πα Θε ο ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ι ι ι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχος 2. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ι ι ου Στίχος 3. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Κ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. Α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τω Χρι στω προ ση νε χθης θυ σι α α µω µος και ο λο καρ πω µα θει ον αι ω ρη θει εις α πη νως εν αγ χο νη Α ρι στει δη γεν ναι ο τα τε γο νε κλει νε των Α θη νων και φι λο σο φε σε πτε δι ο ο σε νυν ευ φη µου ουν τες φω ναις ευ η χοις βο ω ω µεν Χρι στον δυ σω πει υ περ πα αν των η µων ο ξα Πα τρι και Υι ω και α γι ω (Τὸ αὐτό) Πνευ µα τι 2

3 Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Κ Χαι ρε Πυ λη Κυ ρι ου η α δι ο δευ τος χαι ρε τει χος και σκε πη των προ στρε χον των εις σε χαι ρε α χει µα στε λι µην και α πει ρο γα µε η τε κου σα εν σαρ κι τον Ποι η την σου και Θε ον πρε σβευ ου σα µη ελ λει πης υ περ των α νυ µνου ουν των και προ σκυ νου ουν των τον το ο κο ον σου ου ου ου 3

4 ετὰ τὴν α στιχολογίαν, κάθισμα. Ἦχος α. Τὸν τάφον Σου Σωτήρ. Προλάμπει τοῦ Σταυροῦ, τῆς ὑψώσεως άρτυς, ἡ μνήμη σου φαιδρῶς Ἀριστείδη καὶ πάντας, πρὸς αἶνον εὐφρόσυνον συγκαλεῖ τοῦ Παντάνακτος, χεῖρας τείναντος τῷ τοῦ Σταυροῦ θείῳ Ξύλῳ, καὶ ἐν σκάμμασι σὲ κραταιώσαντος άρτυς, ἀνδρείας κειμήλιον. όξα. Καὶ νῦν. Προεόρτιον. Τὸ Ξύλον τοῦ Σταυροῦ, οἱ πιστοὶ προσκυνοῦντες, ἐν ᾧ ὁ Λυτρωτής, τὰς παλάμας ἁπλώσας, τὸ κράτος ἐπάτησε τοῦ θανάτου καὶ ἔσωσεν, ἅπαν βρότειον, ἀπολωλὸς ἡμῶν γένος, μεγαλύνομεν, τὸν ἐν αὐτῷ ταννυθέντα, φιλάνθρωπον Κύριον. ετὰ τὴν β στιχολογίαν, κάθισμα. Ἦχος γ. Τὴν ὡραιότητα. Πόνοις ἀθλήσεως, Πάτερ ἠρίστευσας, καὶ κατετρόπωσας, ἀπίστων φάλαγγας, ὁμολογήσας σθεναρῶς τὸν Κύριον τῶν ἁπάντων, ὅθεν οὐρανίων σε, δωρεῶν κατηξίωσεν, ὁ σὲ δείξας ἄτρωτον ἀθλητὴν ἐν τοῖς σκάμμασιν, ᾧ πρέσβευε κλεινὲ Ἀριστείδη, δοῦναι ἡμῖν πταισμάτων λύσιν. 4

5 όξα. Καὶ νῦν. Προεόρτιον. Σταυρὸν τὸν τίμιον, καὶ ὑπερύμνητον, τὸν ἀνυψούμενον, εἰς ἀγαλλίασιν βροτῶν ἡ κτίσις εὐλαβῶς γεραίρει, προεορτίως θείοις μελῳδήμασι, καὶ δοξάζει τὸν Κύριον, τὸν καταδεξάμενον δι ἡμᾶς ὡς κατάδικον ἁπλῶσαι, ἐπὶ Ξύλου τὰς χεῖρας, μόνον Ἐσταυρωμένον Λόγον. ετὰ τὸν Πολυέλεον, κάθισμα. Ἦχος δ. Ἐπεφάνης σήμερον. Ὅφιν τὸν ἀρχέκακον, κατηγώνισω, Ἀριστείδη πάνσοφε, ἀνδραγαθήσας εὐσεβῶς, καὶ νίκης κότινον εἴληφας, παρὰ Κυρίου, ὡς άρτυς πανάριστος. όξα. Καὶ νῦν. Προεόρτιον. Τοῦ Σταυροῦ Σου Κύριε, τὸν ζωηφόρον, ξύλον καὶ πανάγιον ἀναδησόμεθα ψαλμοῖς, βοῶντες Χαῖρε σεβάσμιε, Σταυρὲ τοῦ κόσμου, σωτήριον σύμβολον. 5

6 Τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ' Ἤχου. Ἦχος Β Εκ νε ο τη το ος µου πολ λα α πο λε µει µε πα θη αλλ αυ τος αν τι λα βου και σω σον Σω τηρ µου Β ίς Οι µι σουν τες Σι ων αι σχυν θη τε α πο του Κυ ρι ου ως χορ τος γαρ πυ ρι ε σε σθε α πε ξη ραµ µε νοι Β ίς ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι Π Β Α γι Π ω Πνευ µα τι πα σα ψυ χη ζω Β ου ου ται και κα θαρ σει υ ψου ται λαµ πρυ νε 6

7 Π Β ται τη Τρι α δι κη ο να α δι ι ε ρο κρυ φι ως Β Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας τον αι Π Β ω νων α µην Α γι ω Πνευ µα τι α να βλυ υ ζει τα Π Β της χα α ρι τος ρει θρα αρ δευ ο ον τα α πα σα ντην κτι ι σιν προς ζω ο γο νι ι αν Προκείµενον Ἦχος δ ι ι ι και ος ως φοι οι νιξ αν θη η σει και ω σει κε ε δρος η εν τω Λι βα ίς νω πλη θυν θη σε ται 7

8 Στιχ. Πεφυτευμένος ἐν οἴκῳ Κυρίου,ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει. Το τρίτον ι και ος ως φοι οι νιξ αν θη η η σει και ω σει κε ε δρος η εν τω Λι βα νω πλη θυν θη σε ται αι αι αι αι αι 8

9 Τάξις Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου Πᾶσα Πνοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν Ν Ὁ Χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... Ὁ Χορός: 3 Α µη 3 ην 3 3 Πα α α Κυ υ ρι ον Τὸ τρίτον σα πνο η αι νε σα τω τον (ίς) Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Ν Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου 9

10 Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χορός: Και τω Πνευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: ΟΡΘΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΟΥ Ὁ ιάκονος: Πρόσχωµεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε ο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. Ὁ Ν ψαλµός χῦµα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. 10

11 Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ Πνεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. 11

12 Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 12

13 Ἦχος ι ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι Ταις του α θλο φο ο ρου πρε σβει αις ε ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των 13

14 Ἦχος Πα Ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτοιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα α α α µου Π Προ σε νε χθεις ως θυ µα τε λει ον και ι ε ρει ον α µω µη τον Χρι στω τω Πα ντα να κτι η θλη σας ως α σα α αρ κος ο πλι τα Α ρι στει δη θε ο δο ο ο ξα α α α στε Κοι νω νος ουν γε νο µε νος των πα θη µα α των Αυ του Α θη ναι ων ω ρα 14

15 ι ι σµα και της βα σι λει ει ας Αυ του α α ξι ω θεις πρε σβευ ει εις α α πα α α αυ στως υ περ τω ων ψυ χω ω ων η η η η µω ω ω ω ω ων 15

16 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε (ίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 16

17 Κανὼν τῶν Ἐγκαινίων ᾨδὴ α' Ἦχος δ' Ὁ Εἱρμὸς Θαλάσσης, τὸ ἐρυθραῖον πέλαγος, ἀβρόχοις ἴχνεσιν, ὁ παλαιὸς πεζεύσας Ἰσραήλ, σταυροτύποις ωσέως χερσί, τοῦ Ἀμαλὴκ τὴν δύναμιν, ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐτροπώσατο.ὶς Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ στύλῳ καθοδηγῶν τὸ πρότερον τὸν ἐκλεκτὸν Ἰσραήλ, διὰ λουτροῦ βαπτίσματος Χριστέ, ἐν Σιὼν κατεφύτευσας τὴν Ἐκκλησίαν κράζουσαν ᾌσωμεν ᾆσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Σήμερον, τῆς ἀπροσίτου δόξης σου, ἡ ἐπιφοίτησις, τὸν ἐπὶ γῆς παγέντα σοι ναόν, οὐρανὸν κατεσκεύασεν, ἐν ᾧ συμφώνως ψάλλομεν ᾌσωμεν ᾆσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Οὐ νόμῳ, ἡ Ἐκκλησία Κύριε, ἐγκαλλωπίζεται, οὐ δουλικῶν ἐκτάσεσι χειρῶν, τοῦ Σταυροῦ δὲ τῇ χάριτι, ἐγκαυχωμένη ψάλλει σοι ᾌσωμεν ᾆσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 17

18 Ἀσπόρως, τῷ τοῦ Πατρὸς βουλήματι, ἐκ θείου Πνεύματος, τὸν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱόν, καὶ σαρκὶ ἀπεκύησας, τὸν ἐκ Πατρὸς ἀμήτορα, καὶ δι ἡμᾶς ἐκ σοῦ ἀπάτορα. 18

19 Κανὼν ὁ Προεόρτιος. ᾨδὴ α' Ἦχος δ' Τριστάτας κραταιούς, Στίχ. Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου. Ἀγάλλου οὐρανὲ καὶ ἡ γῆ εὐφραινέσθω, ὁ πανάγιος Σταυρός, προέρχεται ἡμᾶς, ἁγιάζων ἐν χάριτι, τοῦτον κατασπαζομένους, ὡς πηγὴν ἁγιάσματος, καὶ τῆς πάντων θεώσεως αἴτιον. Στίχ. Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου. Βαδίζειν εὐσεβῶς τὴν οὐράνιον τρίβον, ἐνδυνάμωσον ἡμᾶς, πανάγιε Σταυρὲ τοὺς πιστῶς προσκυνοῦντάς σε, ὅπως τὰ τῶν ἐναντίων ἀποκλίναντες βάραθρα κοινωνοὶ θείας δόξης γενώμεθα. Στίχ. Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου. Γνωστοὶ τῷ Ποιητῇ, διὰ σοῦ γεγονότες, πανσεβάσμιε Σταυρέ, καρδίᾳ καὶ ψυχῇ, προσπτυσσόμεθα πάντοτε, σὲ προκείμενον ὁρῶντες, καὶ τὸν νοῦν φωτιζόμεθα, τόν παναίτιον Λόγον δοξάζοντες. 19

20 Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ, τὸ τοῦ παμβασιλέως, Θεοδόχον εὐαγὲς κειμήλιον σεπτόν, Θεοτόκε πανάμωμε, φρούρησον τὴν κληρουχίαν, τὴν ἀεὶ εὐφημοῦσάν σε, καὶ γεραίρουσαν πίστει τὸν τόκον σου. 20

21 Κανὼν τοῦ Ἁγίου ᾨδὴ α. Ἦχος δ. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἐλέησον Κύριε τὸν ὑπεράθλιον δοῦλόν σου, καὶ λόγους μοι δώρησαι τοῦ ἀνυμνῆσαι φαιδρῶς, τὰ παλαίσματα, τοῦ θείου Ἀριστείδου, ὁπλῖτου τῆς πίστεως πάνυ ἀλκίφρονος. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὑψίστου ὡράϊσας τὴν Ἐκκλησίαν ἀγῶσί σου, καὶ χθόνα ἡγίασας τῶν Ἀθηνῶν ὀχετοῖς, τῶν αἱμάτων σου, τρισμάκαρ Ἀριστείδη, βραβεῖα δεξάμενος αἰωνιότητος. όξα... Ψαλμοῖς καταστέφομεν τὴν παναοίδιμον μνήμην σου, καὶ ᾄσμασι μέλπομεν τὴν τῶν σῶν πόνων πληθύν, δι ὧν ἔθραυσας, ἰσχὺν τοῦ παλαιμναίου, φιλόσοφε πάντιμε πίστεως ἔρεισμα. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Ὑμνεῖν δεῖ σε Ἄχραντε Θεοχαρίτωτε έσποινα, παλάτιον ἔμψυχον τοῦ παναγάθου Θεοῦ, καὶ ἐν ᾄσμασι, δαβιτικῶς σὲ μέλπειν, τὴν γάλακτι θρέψασαν τοῦ Παντοκράτορος. 21

22 Τῶν Ἐγκαινίων ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρμὸς Εὐφραίνεται ἐπὶ σοί, ἡ Ἐκκλησία σου Χριστὲ κράζουσα Σύ μου ἰσχὺς Κύριε, καὶ καταφυγὴ καὶ στερέωμα.(ὶς) Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἡγίασας ἐπὶ γῆς, τὴν Ἐκκλησίαν σου Χριστὲ Πνεύματι, χρίσας αὐτὴν σήμερον, σῆς ἀγαλλιάσεως ἔλαιον. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Θεμέλιόν σε Χριστέ, ἡ Ἐκκλησία ἀρραγὲς ἔχουσα, τῷ σῷ Σταυρῷ στέφεται, ὡς βασιλικῷ διαδήματι. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἀνέδειξας ἀγαθέ, τὴν χειροποίητον σκηνὴν σήμερον, τῆς ὑπὲρ νοῦν δόξης σου, οἰκονομικῶς οἰκητήριον. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Σὺ μόνη τοῖς ἐπὶ γῆς, τῶν ὑπὲρ φύσιν ἀγαθῶν πρόξενος, ήτηρ Θεοῦ γέγονας ὅθεν σοι τὸ χαῖρε προσάγομεν. 22

23 Προεόρτιος ᾨδὴ γ'. Οὐκ ἐν σοφίᾳ, Στίχ. Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου. όξαν Χριστοῦ σε, χρηματίσαντα πίστει δοξάζομεν, δοξαζόμενοι ταῖς σαῖς, δεδοξασμένε Κυρίου Σταυρέ, σεπταῖς περιπτύξεσι, καὶ φωτιζόμενοι. Στίχ. Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου. Ἐν εὐφροσύνῃ, προσελθόντες Πιστοὶ ἀρυσώμεθα, ὡς ἐκ κρήνης καθαρᾶς Σταυροῦ, ἀείζωα νάματα, καὶ διασῳζόμενοι, Θεὸν ὑμνήσωμεν. Στίχ. Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου. Ζωὴ ὑπάρχων, Ἰησοῦς κρεμασθεὶς τεθανάτωται, ἐπὶ ξύλου τοῦ Σταυροῦ ὃν νῦν πιστῶς προσπτυσσόμενοι, πάθη ἀποφεύγομεν, θανάτου πρόξενα. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἐπιφανεῖσα, τῆς ψυχῆς μου τὸ σκότος ἀπέλασον, ἁμαρτίας τὰς σειρᾶς, ἁγνὴ Παρθένε διάρρηξον, σῶσόν με κυήσασα, τὸν Πανοικτίρμονα. 23

24 Κανὼν τοῦ Ἁγίου ᾨδὴ γ. Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Χορεύει σὺν τάξεσι Ἀγγέλων, περὶ τὸν Παντάνακτα Θεόν, ὡς άρτυς καρτερότατος, καὶ ἔνθεος φιλόσοφος, κατηξιώθης ἄριστε, χριστιανῶν ἔμπνουν στήριγμα. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὁδὸν τῆς ἀθλήσεως ἀνύσας, γηθόμενος ἤνεγκας στεῤῥῶς, βασάνων τὸ ἐπώδυνον, καὶ αἰκισμῶν τὸ ἄμετρον, σοφῶς ἀποσκοπούμενος, πρὸς δόξαν ὄντως τὴν ἄπονον. όξα... Νικήσας σαρκός σου τὰς ὀρέξεις, καὶ πάσας βουλὰς τοῦ δυσμενοῦς, σπαράξας ὡς ἀήττητος, Χριστοῦ ὁπλίτης ἤθλησας, καὶ δάφνης στέφος εἴληφας, ὦ Ἀριστείδη ἀμάραντον. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. ὴ φλέξας τὴν μήτραν σου ὁ μόνος, ὑπάρχων πῦρ Ἅγιος Θεός, ἐκ Σοῦ ἐτέχθη Πάναγνε, Θεόνυμφε Παντάνασσα, καὶ πρόξενον ἐποίησε, σὲ τῆς μερόπων θεώσεως. 24

25 Κοντάκιον τῶν Ἐγκαινίων Ἦχος δ' Ἐπεφάνης σήμερον Οὐρανὸς πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία, ἀνεδείχθη ἅπαντας, φωταγωγοῦσα τοὺς πιστούς ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν Τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε. Ὁ Οἶκος τῶν Ἐγκαινίων Ἐπιδημήσαντος ἡμῖν, τοῦ Λόγου κατὰ σάρκα, ὁ τῆς βροντῆς μὲν γόνος φησὶ καθυπογράφων Ἐθεασάμεθα φαιδρῶς τὴν δόξαν, ἣν εἶχεν ὁ Υἱὸς παρὰ τοῦ Πατρός, ἐν ἀληθείας χάριτι. Ὅσοι δὲ πίστει τοῦτον ἐλάβομεν, ἔδωκε τοῖς πᾶσιν ἐξουσίαν, τοῦ γενέσθαι τέκνα Θεοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς ἀναγεννηθέντες, ἀλλ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου ἐπαυξηθέντες, οἶκον προσευχῆς ἐπήξαμεν, καὶ βοῶμεν Τοῦτον τὸν οἶκον στερέωσον Κύριε. 25

26 Κάθισμα. Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Χριστὸν ὡμολόγησας, ἐν ταῖς Ἀθήναις λαμπρῶς, καὶ ἤθλησας ἄριστα τοῦ παμβεβήλου βουλάς, πατάξας στεῤῥότατα, ὅθεν καὶ περατώσας, δι ἀγχόνης σὸν βίον, στέφανον ἐξεδρέψω, Ἀριστείδη γενναῖε, τῆς δόξης τῆς ἀφάτου χρυσοῦν καὶ πολυτίμητον. όξα. Προεόρτιον. Ὅμοιον. ᾨδὴν προεόρτιον, τῷ τοῦ Κυρίου Σταυρῷ, χοροὶ εὐσεβόφρονες ἐν κατανύξει ψυχῆς, πιστῶς ἀναμέλψωμεν, χεῖρας γὰρ ὁ εσπότης, ἐπὶ τούτου ἁπλώσας, ἥνωσε διεστῶτα τὰ τὸ πρὶν καὶ τῷ κόσμῳ, ἐδώρησεν ὡς μόνος Θεός, βίον αἰώνιον. Καὶ νῦν... Τῶν Εγκαινίων. Θεοτοκίον Ταχὺ προκατάλαβε Ἐν πίστει τὰ Ἐγκαίνια, ἐπιτελοῦμεν φαιδρῶς, τοῦ οἴκου σου Ἄχραντε, εὐλογημένη ἁγνή, Παρθένε πανύμνητε χαίροντες τῇ ἐλπίδι, τῇ εἰς σὲ Θεοτόκε, αἰτοῦμέν σε τοῦ πρεσβεύειν, τῷ Σωτῆρι ἀπαύστως, αὐτῷ τῷ σαρκωθέντι ἐκ σοῦ, σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 26

27 Κοντάκιον. Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Ἀκαταπλήκτῳ ἐναθλήσας καρδίᾳ, ἐν ταῖς Ἀθήναις Ἀριστείδη στεῤῥόφρον, κατέβαλες τὸν δόλιον Βελίαρ σαφῶς, καὶ αρτύρων τάγμασι χαίρων συνηριθμήθης, μαθητὰ περίδοξε, τοῦ Ἀρεοπαγίτου ιονυσίου, ἅμα τοῦ κλεινοῦ Ἱεροθέου, φιλόσοφε ἔνθεε. Ὁ Οἶκος. Τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου βαστάζων ἐν σώματι, καὶ ἀπαρνησάμενος πὰν ῥέον καὶ πρόσκαιρον, πρὸς μαρτυρικὰ ἐχώρησας σκάμματα, ὁπλῖτα περίδοξε. Σὺ γὰρ ὑπεραμυνόμενος τοῦ χριστεπωνύμου λαοῦ, καὶ ὑπὸ θείου ἔρωτος τιτρωσκόμενος, εὐτόλμως ἐκήρυξας τὸ πάντιμον τοῦ Κυρίου ὄνομα, ἀψηφῶν βασάνους καὶ θάνατον. Τελέσας οὖν δι ἀγχόνης καλῶς τὸν ἀγῶνά σου ἐν Ἀθήναις, καὶ τῶν οὐρανίων θαλάμων πολίτης γενόμενος, ἀεὶ δυσώπει διδόναι ἡμῖν τὸ ἄμετρον ἔλεος, Ἀριστείδη φιλόσοφε ἔνθεε. Συναξάριον. 27

28 Τῇ ΙΓ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου άρτυρος Ἀριστείδου. Ἀριστεὺς ὀφθεὶς Ἀθλητῶν Ἀριστείδη, Κλεινῶν Ἀθηνῶν ἐπορφύρωσας χθόνα. Οὗτος ἧν Ἀθηναίος φιλόσοφος ἐνδόξου γένους καὶ ἤθλησεν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ ἐπὶ Ἀνδριανοῦ τῷ 120 μ. Χ. Ἐχρημάτισε μαθητὴς τοῦ ιονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου καὶ τοῦ Ἱεροθέου, μυηθεὶς ὑπ αὐτῶν τῇ εἰς Χριστὸν εὐσεβείᾳ. Ὑπεραμυνόμενος τῶν διωκομένων χριστιανῶν, συνέγραψεν ἀπολογίαν, ἥν ἀπέστειλε τῷ Ἀνδριανῷ. Κηρύττων παῤῥησίᾳ τὸν Κύριον, ὑπεβλήθη εἰς πλῆθος βασάνων καὶ ἐτελείωσε δι ἀγχόνης τὸ μαρτύριον κρεμασθεὶς ἐν τῇ ἀγορᾷ τῶν Ἀθηνῶν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἐγκαινίων τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν Αναστάσεως. Νόμον παλαιὸν Ἰσραὴλ πληρῶν νέος, ἐγκαινίοις σοι τὸν τάφον τιμᾷ Λόγε. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Κορνηλίου τοῦ Ἑκατοντάρχου. Ζωῆς ἀπίστου Κορνήλιε ἐξάγεις, Πιστῶν ἀπαρχὴν τῶν ἀπ ἐθνῶν Χριστέ μου. Οὗτος ἐν τοῖς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων 28

29 χρόνοις ὑπῆρχεν, ὅς βίον μετερχόμενος ἀνεπίληπτον, εἶδεν Ἄγγελον προτρεπόμενον αὐτῷ, τὸν Ἀπόστολον Πέτρον μετακαλέσασθαι, καὶ παρ αὐτοῦ ἀκοῦσαι ἅ δεῖ. Καὶ δὴ παραγενόμενος ὁ Πέτρος πρὸς αὐτόν, καὶ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου τοῖς τε συνεληλυθόσι καὶ αὐτῷ προσειπών, κατηχήσας τε καὶ βαπτίσας, τὴν προστασίαν τῆς Σκέψεως πόλεως ἐγχειρίζει, ἥν εὑρὼν κατείδωλον, χάριτι Χριστοῦ πάντας ἐβάπτισε, καὶ αὐτὸν τὸν ἄρχοντα ημήτριον πανοικὶ τῷ Χριστῷ πεπιστευκότα, ὅθεν ἀποστολικῶς τὸν βίον διανύσας, πρὸς Κύριον ἀπέρχεται. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Κρονίδου, Λεοντίου, Σεραπίωνος, Στράτωνος, Σελεύκου, ακροβίου, Γορδιανοῦ, Ζωτικοῦ, Ἠλεί, Λουκιανοῦ καὶ Οὐαλεριανοῦ. Ὑπῆρξεν ἄθλος ἡ θάλασσα καὶ τάφος, Σεραπίωνι, Κρονίδῃ, Λεοντίῳ. Τὸν Γορδιανόν, καὶ Σέλευκον θηρίοις, Οἱ θηριώδεις ἐκδιδοῦσιν ἀγρίοις. Ὁ ακρόβιος τὸν μακρὸν ποθῶν βίον Θηρῶν ὁδοῦσι τὸν βραχὺν λείπει βίον. Οὐαλλέριος ἐκ πόθου τῶν αρτύρων, 29

30 Θνήσκει πρὸς αὐτῷ τῷ τάφῳ τῶν αρτύρων. Κέδροις ὁ άρτυς προσδεθεὶς Στράτων δύο, Εἷς ὤν τὸ σῶμα δείκνυται μέρη δύο. Σὺν Λουκιανῷ Ζωτικὸν στέφους ἔρως, ἐρᾶν ἐποίει καὶ στεφανοῦντος ξφφους. Λύπη παρῆλθεν ὁ πρὶν Ἠλεὶ τὸν βίον, Ἠλεὶ δὲ άρτυς οὖν χαρᾷ θνήσκει ξίφει Ἐν τῇ Ἀλεξανδρέων ητροπόλει, τοῦ μακαρίου Κρονίδου ιακόνου ἀναλάμψαντος, ἐπίστευσαν δι αὐτὸν Λεόντιος καὶ Σεραπίων. Ἐν δὲ Γαλατίᾳ τῇ βαρβάρῳ καὶ ἀπίστῳ, Σέλευκος, Οὐαλεριανός, ακρόβιος καὶ Γορδιανός. Στράτων δὲ ἐν Νικομηδείᾳ τῆς Βιθυνίας. Καὶ ὁ μὲν Κρονίδης, Λεόντιος, καὶ Σεραπίων, ἐν Αἰγύπτῳ μετὰ πλείστας βασάνους δεθέντες, χεῖρας καὶ πόδας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀπεῤῥίφθησαν, καὶ τὰ τούτων λείψανα διὰ ξηρᾷ διασωθέντα, δι ὀπτασίας Ἄγγελοι πιστοῖς ἀνδράσι τῇ καλύψαι προσέταξαν. Οἱ δὲ ἐν Γαλατίᾳ Σέλευκος, ακρόβιος καὶ Γορδιανός, διὰ τοῦ ἐκεῖ σε ἄρχοντος, πυρὶ καὶ ξίφει, διαφόροις τε στρέβλαις τιμωρηθέντες, τέλος θηρίοις βορὰ ἐξετέθησαν, καὶ τὰς ψυχὰς τῷ 30

31 Θεῷ παρέθεντο. Ὁ δὲ τῆς Βιθυνίας ἄρχων, δύω φυτῶν κλάδους ἐπὶ τὸ αὐτὸ κυρτώσας, μετὰ τὸ πολλὰ τιμωρήσασθαι τὸν Ἅγιον Στράτωνα, ἑκατέρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ προσέδησε, καὶ ἀθρόον κελεύσαντος ἀπολυθῆναι τοὺς κλάδους εἰς τὸν ἴδιον τόπον, διεμερίσαντο τὸν Ἅγιον, καὶ οὕτω τῷ Θεῷ τὸ πνεῦμα παρέδωκεν. Ὁ δὲ Ζωτικός, Ἠλεί, καὶ ὁ Λουκιανός, κατὰ τὴν Τομέαν πόλιν, προστάξει αξίμου τοῦ ἡγεμόνος μετὰ πολλὰς τὰς βασάνους ξίφει ἐτελειώθησαν. Ὁ δὲ Οὐαλεριανός, ἐπὶ τῷ τάφῳ τῶν Ἁγίων θρηνῶν ἐτελειώθη. Ἤθλησαν δὲ οὗτοι πάντες ἐπὶ Λικινίου τοῦ τυράννου, ἐν ἔτει 315. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν Πέτρος ὁ ἐν τῇ Ἀγρέᾳ τῆς Βιθυνίας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Ῥαγεὶς ὁ Πέτρος τῇ λύσει τοῦ σαρκίου, Πρὸς αῤῥαγῆ μετῆλθε τὸν Θεὸν πέτραν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Ἱεροθέου, τοῦ ἐκ Καλαμῶν μὲν τῆς Πελοποννήσου καταγομένου, ἐν δὲ τῇ κατ Ἄθῳ Ἱερᾷ ονῇ τῶν Ἰβήρων ἀσκήσαντος, καὶ ὁσίως κοιμηθέντος ἐν ἔτει 31

32 1745. Ἱερόθεε ἱερὸς Θεῷ ὤφθης, Κτείνας τὰ πάθη ἐγκρατείας τοῖς πόνοις. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου ελετίου τοῦ Πηγά, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς κειμένης ἐν τῇ Ἱ.. Ῥοβελίστης Ἄρτης. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. 32

33 ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Ἦχος ᾨδὴ α' Γ Σταυ ρον χα ρα ξας ω σης επ ευ θει ας ρα βδω την Ε ρυ θραν δι ε τε µε τω Ισ ρα ηλ πε ζευ σαν τι την δε ε πι στρε πτι κως Φα ρα ω τοις αρ µα σι κρο τη σας η νω σεν επ ευ ρους δι α γρα ψας το α ητ τη τον ο πλον δι ο Χρι στω α σω µεν τω Θε ω η µων ο τι δε δο ξα σται ᾨδὴ γ' Ρα βδος εις τυ πον του µυ στη ρι ου πα ρα λαµ βα νε ται τω βλα στω γαρ προ 33

34 κρι ι ι νει τον ι ε ρε α τη στει ρευ ου ση δε πρω ην Εκ κλη σι α Χορός νυν ε ξην θη η σε ξυ υ λον Σταυ ρου Α εις κρα τος και στε ρε ε ω ω µα ᾨδὴ δ' Eι σα κη κο α Κυ ρι ε της οι κο νο µι ι ας σου το µυ στη ρι ον κα τε νο η σα τα ερ γα σου και ε δο ξα σα σου την Θε ο τη τα ᾨδὴ ε' Ω τρι σµα κα ρι ι στον ξυ υ υ λον εν ω ε τα α θη Χρι στος ο Βα σι λευς και Κυ ρι ος δι ου πε πτω κεν ο ξυ λω 34

35 α πα τη σας τω εν σοι δε λε α σθεις Θε ω τω προ σπα γεν τι σαρ κι τω πα ρε χο ον τι την ει ρη νην ταις ψυ χαι αις η η µων ᾨδὴ στ' Νο τι ου θη ρο ος εν σπλα α αγ χνοις πα λα µας Ι ω νας σταυ ρο ει δως δι εκ πε τα σας το σω τη ρι ον πα θος προ δι ε τυ υ που σα φως ο ο θεν τρι η µερος εκ δυς την υ περ κο σµιον Α να στα α σιν υ πε ζω γρα φη η σε του σαρ κι προ σπαγεν τος Χρι στου ου του Θε ου και τρι η µε ρω ε γε ερ σει τον κο ο σµον φω 35

36 τι ι σα αν τος ᾨδὴ ζ' Ε εκ νο ον προ στα γµα τυ ραν νου δυσ σε βους λα ους ε κλο νη σε πνε ον α πει λης και δυ σφη µι α ας θε ο στυ γους ο µως τρεις Παι δας ουκ ε δει µα τω ω σε θυ µος θη ρι ω δης ουου πυρ βρο µι ον αλλ αν τη χου ντι δρο σο βο λω πνευ µα α τι πυ ρι συ νον τες ε ψα αλ λον ο υ περ υ µνη η το ος των Πα τε ρων και η µων Θε ος ευ λο γη τος ει ᾨδὴ η' Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ 36

37 σκυ νου ου ου µε εν τον Κυ ρι ον Ευ λο γει τε Παι αι αι δες της Τρι α δος ι σα ριθµοι η µι ουρ γον Πα τε ρα Θε ον υ µνει ει τε τον συγ κα τα βαν τα Λο ο γον και το πυρ εις δρο σον µε τα α ποι η σαν τα και υ περ υ ψου τε το πα α σι ζω ην πα ρε χον Πνευ µα πα να γι ον εις τους αι ω ω να α α ας Τήν Θεοτόκον... 37

38 Ν ε Τιµιωτέρα. Ἦχος Νη γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνε ευ µα µου ε πι τω Θε ω τω Σω τη ρι µου Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ 38

39 α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα α α σαι αι γε νε αι Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ν Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε ε νοις 39

40 αυ τον Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ν Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ι ας αυ των Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως 40

41 των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ν Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον 41

42 σε µε γα λυ υ νο ο µεν Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν 42

43 Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή Ν υ στι κως ει Θε ο το ο ο κε ε Πα ρα δει σος α γε ωρ γη η τως βλα στη σα σα Χρι στον υφ ου το του Σταυ ρου ζω η φο ρον εν γη πε φυ του ουρ γη ται δεν δρον δι ο νυν υ ψου µε νου προ σκυ νου ουν τες αυ τον σε ε µε γα λυ νο µε ε ε ε ε ε εν 43

44 Ἐξαποστειλάριον. Ἦχος γ. Ὁ οὐρανὸν ταῖς ἄστροις. Τῇ τοῦ Χριστοῦ ἀγάπῃ ὑπῆλθες τὸ μαρτυρικὸν σκάμμα, κλεινὲ Ἀριστείδη, περιχαρῶς καὶ τοῦ ἐχθροῦ τὴν πλάνην ᾔσχυνας τάχος διό σε ὕμνοις τιμῶμεν. Προεόρτιον. Ὅμοιον. Ἀπολλυμένων μωρία καὶ σῳζομένων ἡ ἰσχύς, Σταυρὲ Κυρίου, ὑπάρχεις, στῦλε ἁπάντων τῶν πιστῶν σὲ γὰρ ἡγίασεν ὄμβροις αἱμάτων ὁ Ζωοδότης. 44

45 Εἰς τούς αἴνους Ἦχος Πα Π Ν Π Πα α α σα πνο ο η η αι αι αι νε Π ε σα α α τω ω το Ν Π ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι ον εκ τω ω ω ων ου ρα α νω ω ω ων αι νει ει ει τε Π ε α αυ το ο ον εν τοι οι οις υ ψι Ν ι ι ι στοις σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω Π ω ω ω Θε ε ε ε ω ω Π Αι νει τε Π αυ το ον πα α α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε α α αυ τον πα σαι αι 45

46 δυ να α α µεις α αυ του ου ου ου σοι Ν Π πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω Θε ε ε ε ω ω ω ω Εἰς τοὺς Αἴνους. Ἦχος α. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων. Στίχος. Π Αι νει τε αυ τον 3 3 ε πι ταις 3 δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον 3 κα τα το πλη θος της µε γα λω 3 συ νης αυ του ιονυσίου τοῦ θείου καὶ τοῦ θεόφρονος Ἱεροθέου λόγοις τοῖς σοφοῖς, Ἀριστείδη, πειθόμενος ἐγένου τῆς ἀρετῆς τιμαλφὲς ἐνδιαίτημα καὶ ἀληθοῦς εὐσεβείας ὑπογραμμός, Ἀθηναίων ἐγκαλλώπισμα. 46

47 Στίχος. Π Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα Χριστιανῶν τρυχομένων ἔνθεον στήριγμα ἐπώφθης, Ἀριστείδη, καλλιμάρτυς γενναῖε, καὶ κῆρυξ διαπρύσιος τῆς σεπτῆς ἀκραιφνοῦς ἡμῶν πίστεως διὸ σὲ πάντες, φιλόσοφε εὐκλεές, ἐν ᾠδαῖς εὐσήμοις μέλπομεν. Στίχος. 2 Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα 3 3 νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαις και ορ γα α νω Τοῖς τῶν ἰχώρων σου ὄμβροις χθόνα κατήρδευσας τῆς σῆς κλεινῆς πατρίδος καὶ ἐμάρανας πλάνης ἀκάνθας καὶ τριβόλους τὰς ζοφεράς, Ἀριστείδη θεσπέσιε διὸ καὶ χαίρων ἐτέλεσας βιοτὴν ἐν ἀγχόνῃ τὴν σὴν βρότειον. 47

48 Στίχος. Π Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον Τῆς ἀφθαρσίας τῷ στέφει καλλωπιζόμενος ὡς ἀθλητὴς Κυρίου, Ἀριστείδη ἄλκιφρον, ἀπαύστως ἐκδυσώπει τὸν Λυτρωτὴν ἐκλυτροῦσθαι τοὺς μέλποντας ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις τὴν μνήμην σου ἐκ δεινῶν, πειρασμῶν καὶ περιστάσεων. όξα. Ἦχος πλ. α. 48

49 Ἦχος Πα Π ο ο ξα Πα τρι ι ι ι και αι Υι ω και Α γι ι ω Πνευ µα α α τι Τω φω τι ι της πι ι στε ε ως κα τα λα µπο µε ε ε νος τε κνον του α ι δι ου φω τος α α α νε ε δει χθης Α ρι στει δη πα αµ µα α κα α α α ρι ι ι ι ι στε τον γαρ κα λον α γω να δι αγ χο νης τε λε ε ε σας τον παµ βε βη λον βα σι λε α του σκο τους κα α θει ει ει λες α θλη τι κη η εν στα α α α σει αλλ ως ε χων παρ ρη 49

50 σι ι α αν προ ος Θε ον Α θη ναι αι ων θη σα α αυ ρι ι ι ι σµα πρε σβευ ε ει ρη νην δω ρη σα α α σθαι τοις σε µα α κα ρι ι ι ζου ου σι ι ι ι 50

51 Καὶ νῦν. Θεοτοκίον τοῦ ἤχου Ἦχος Πα Κ Κ Και νυν και αι ει και Κ εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 3 3 Π α κα ρι ζο µεν σε Θε ο το κε Παρ θε ε νε και δο ξα ζο µεν σε οι πι στοι κα τα χρε ε ος την πο ο ο λιν την α σει στον το τει ει χος το αρ ρη κτον την αρ ρα γη η προ στα σι ι αν και κα τα φυ γη η των ψυ χων η µων 51

52 οξολογία εγάλη σε ἦχο πλ. α. Ἐπιλογές. Κ Ἦχος Πα ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ Κ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι Κ α Υ µνου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ Κ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν Σοι δι α την µε γα α λην \σου δο ξαν Κ Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε Πα τερ πα ντο κρα α τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 52

53 Πνευ µα Κ Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του Πα τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου Κ Προ σδεξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του Πα τρος και ε λε Κ η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε ου Πα τρος α µην 53

54 Κ Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κ Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ Κ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των Κ πα τε ε ρων η µων και αι νε το ον και δε δο ξα σµε ε νον το ο νο µα α σου εις τους αι ω νας α µην 54

55 Γε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι ι σα µεν ε πι σε Κ Ευ λο γη το ος ει Κυ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα Σου Κ (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σο ον µε ι α σαι την ψυ χην µου ου ο τι η µαρ τον Σοι Κ Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξο ον µε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει 55

56 ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως Κ Πα ρα τει νον το ε λε ος σου ου τοις γι Κ νω σκου σι Σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε (τρίς) η σον η µας Κ ο ξα Πα τρι ι και Υι ω και α γι ω Πνευ µα τι Κ Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 56

57 Κ Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Κ Ἀσµατικόν. Α γι ι ι ος ο Θε ε ε ος Α α α α γι ι ος Ι ι σχυ υ υ ρος Α γι ος Κ Α α α θα να α τος ε Κ ε λε η η σο ο ον η η η η µα α α ας 57

58 Κ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. Α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τω Χρι στω προ ση νε χθης θυ σι α α µω µος και ο λο καρ πω µα θει ον αι ω ρη θει εις α πη νως εν αγ χο νη Α ρι στει δη γεν ναι ο τα τε γο νε κλει νε των Α θη νων και φι λο σο φε σε πτε δι ο ο σε νυν ευ φη µου ουν τες φω ναις ευ η χοις βο ω ω µεν Χρι στον δυ σω πει υ περ πα αν των η µω ω ω ω ω ω ω ω ων 58

59 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν Κυ Ν Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Π Κυ ρι ε Ν Ν ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Ν Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον Ν 59

60 Ν Ν Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Γ Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Ν Ν Κυ Γ ρι ε ε λε Π λε η σον Π ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι Κυ ρι ε Ν 60

61 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Γ Α µη η ην Στίχ. α. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 61

62 τερ σω σον η µας Στίχ. γ. Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ευ λο γει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ερ γα αυ του εν πα ντι το πω της δε σπο τει ας αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 62

63 όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Στίχ. α. µη η ην Αι νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι Στίχ. β. αλ λη λου ι α α κα ρι ος ου ο Θε ος 63

64 Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. γ. Τον ποι η σαν τα τον ου ρα νον και αι την γην την θα λασ σαν και πα αν τα τα εν αυ τοις Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο ο ος 64

65 Γ ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. δ. Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α αν και γε νε αν Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι Γ Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην 65

66 Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις Ν τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω Πα τρι και τω Γ Α γι ω Πνευ µα τι σω σον η µα α ας 66

67 Ἀντίφωνο γ Ἦχος Κε Α α µην Υ πο µε νων υ πε µει να τον Κυ ρι ον και προ σε σχες µου και ει ση κου σε της φω νης της δε η σε ως µου Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. Α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Κ Τω Χρι στω προ ση νε χθης θυ σι α α µω µος και ο λο καρ πω µα θει ον αι ω ρη θει εις α πη νως εν αγ χο νη Α ρι στει δη γεν ναι ο τα τε γο νε κλει νε των Α θη νων και φι λο σο φε σε πτε δι ο ο σε νυν ευ φη µου ουν τες φω ναις ευ η χοις βο 67

68 ω ω µεν Χρι στον δυ σω πει υ περ πα αν των η µω ω ω ω ω ω ω ω ων 68

69 Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο Γ ο ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. Α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Κ Τω Χρι στω προ ση νε χθης θυ σι α α µω µος και ο λο καρ πω µα θει ον αι ω ρη θει εις α πη νως εν αγ χο νη Α ρι στει δη γεν ναι ο τα τε γο νε κλει νε των Α 69

70 θη νων και φι λο σο φε σε πτε δι ο ο σε νυν ευ φη µου ουν τες φω ναις ευ η χοις βο ω ω µεν Χρι στον δυ σω πει υ περ πα αν των η µων Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 70

71 Κοντάκιον τῶν Ἐγκαινίων Ἦχος δ' Ἐπεφάνης σήμερον Οὐρανὸς πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία, ἀνεδείχθη ἅπαντας, φωταγωγοῦσα τοὺς πιστούς ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν Τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε. 71

72 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ Προκείμενον. Ἦχος δ. Ψαλμός 91ος ίκαιος ὡς φοίνιξ ἀνθήσει, καὶ ὡσεὶ κέρδος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται. Στίχος: Πεφυτευμένος ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν. Πρὸς Τιμόθεον Β Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα ( β 1-10). Παῦλος, ἀπόστολος Χριστοῦ Ιησοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ κατ' ἐπαγγελίαν ζωῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ιησοῦ, 2 Τιμοθέῳ ἀγαπητῷ τέκνῳ χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ Ιησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. 3 Χάριν ἔχω τῷ Θεῷ, ᾧ λατρεύω ἀπὸ προγόνων ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, ὡς ἀδιάλειπτον ἔχω τὴν περὶ σοῦ μνείαν ἐν ταῖς δεήσεσί μου νυκτὸς καὶ ἡμέρας, 4 ἐπιποθῶν σε ἰδεῖν, μεμνημένος σου τῶν δακρύων, ἵνα χαρᾶς πληρωθῶ, 5 ὑπόμνησιν λαμβάνων τῆς ἐν σοὶ ἀνυποκρίτου πίστεως, ἥτις ἐνῴκησε πρῶτον ἐν τῇ μάμμῃ σου Λωΐδι καὶ τῇ μητρί σου Εὐνίκῃ, πέπεισμαι δὲ ὅτι καὶ ἐν σοί. 6 ι' ἣν αἰτίαν ἀναμιμνήσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ Θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς 72

73 ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν μου 7 οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς Πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ. 8 μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ, 9 τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ' ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ Ιησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων, 10 φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ιησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαντος μὲν τὸν θάνατον, φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου. Ἀλληλούϊα. Ἦχος δ. Ψαλμός 39ος Στίχος. Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχες μου καὶ εἰσήκουσε τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου. Στίχος. Καὶ ἔστησε ἐπὶ πέτρα τοὺς πόδας μου καὶ κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου 73

74 Εἰς νημόσυνον... Κωνσταντίνου Πρίγγου Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου Τ..Τ.Χ.Ε. Ἦχος Πα Ἔκτασις. Π Nε ε ε Ει ει Π ει ει ει ει ει ει Π ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Π Εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Ζ ο ο ο ο ο ο ο ο Π ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Π ο ο ο ει ει εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο συ Π υ υ νο ο ο ο ο ον αι 74 ω ω ω ω

75 Γ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω αι ω ω ω ω Π ω ω ω ω ω ω Ζ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω νι ι ι ι ι ι αι ω ω ω ω ω ω Ζ ω νι ι ι ο ον ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε σται δι Π ι ι ι και αι αι ο ο ο ο ο ος Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι α α α α α α α α α 75

76 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα Παπαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 76