Μνήμη τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ. ος Κυ ρι ος και ε πε ε φα α νεν η

Transcript

1 Γ νήμη τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Ἦχος Γα Θε ος Κυ ρι ος και ε πε ε φα α νεν η Ν η µιν ευ λο γη µε νος ο ε ερ χο µε νος εν ο νο µα α τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.(τό ὡς ἄνω) Στίχ. β. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Γ Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα α νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. γ. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τό ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου. Ἦχος Γα Γ Θε ο το κε α ει παρ θε νε των αν θρω πων η η σκε ε ε πη ε σθη τα και ζω νην του α χραν του σου σω µα τος κρα ται αν τη πο λει σου πε ρι βο λην ε δω ρη η η σω τω α σπο ρω το κω σου α φθαρ τα δι α µει ναν τα ε ποι σοι γαρ και φυ σις και νο το µει ται και αι χρο ο ο νος δι ο δυ σω που µεν σε ει ρη νην τη οι κου µε νη 2

3 δω ρη σα σθαι και ταις ψυ χαις η µων το µε γα α ε λε ε ο ο ος 3

4 ετὰ τὴν α' Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α' Τὸν τάφον σου Σωτὴρ Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτὴρ Τὴν Ζώνην τὴν σεπτήν, τοῦ ἀχράντου σου σκήνους, ὑμνοῦμεν οἱ πιστοί, Παναγία Παρθένε, ἐξ ἧς ἀρυόμεθα νοσημάτων τὴν ἴασιν, καὶ κραυγάζομεν ῆτερ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, σὺ ἡ λύτρωσις, τῶν σὲ τιμώντων ὑπάρχεις, αρία Θεόκλητε. όξα... Καὶ νῦν... Τὸ αὐτὸ ετὰ τὴν β' Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος δ' Ἐπεφάνης σήμερον Τῆς τιμίας Ζώνης σου τῇ καταθέσει, ἑορτάζει σήμερον, ὁ σὸς πανύμνητε λαός, καὶ ἐκτενῶς ἀνακράζει σοι Χαῖρε Παρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα. όξα... Καὶ νῦν... Τὸ αὐτὸ Ὁ Ν ψαλμός χῦμα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. 4

5 Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ Πνεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ 5

6 ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 6

7 Εἶτα οἱ δύο Κανόνες τῆς Θεοτόκου. Κανὼν πρῶτος. ᾨδὴ α Ἦχος δ Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Λαμπάδα φωτοφανῆ καὶ ἄδυτον, ὁ τῆς Παρθένου ναός, ὡς οὐρανὸς εὑράμενος φαιδρός, τὴν ὑπέρλαμπρον Ζώνην αὐτῆς, τὴν οἰκουμένην σήμερον, ταῖς τῶν θαυμάτων αἰθριάζει αὐγαῖς. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἰσχύν τε καὶ ἀσφαλείας σύνδεσμον, τὴν σὴν Πανάχραντε, θείαν ὡς ὄντως Ζώνην νοητῶς, ἐζωσμένη ἡ πόλις σου, τὸ κράτος ἀδιάσπαστον, ἔχει διὸ καὶ ἐγκαυχᾶται ἐν σοί. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τῆς πάλαι ὡς ἀληθῶς ὑπέρτιμος, ἡ σὴ σορὸς κιβωτοῦ, Θεογεννῆτορ ὤφθη τοῖς ἐν γῇ, οὐ τὰ σύμβολα φέρουσα, ἀλλὰ πιστῶς φυλάττουσα, τῆς ἀληθείας τὰ γνωρίσματα. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἀρώματα μυστικὰ προχέονται, ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἁγνῆς, ἐκ τῆς τιμίας σήμερον σοροῦ, καὶ πληροῦσι τοῦ Πνεύματος, τῆς εὐωδίας ἅπαντας, τοὺς μετὰ πόθου προσιόντας αὐτῇ. 7

8 Κανὼν δεύτερος. ᾨδὴ α Ἦχος πλ. δ. Ἁρματηλάτην Φαραὼ Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἰσχὺν με θείαν εὐσεβῶς περίζωσον, ὑμνολογοῦντά σου, τὴν Ἱερὰν Ζώνην, θεῖον χρηματίζουσαν, τῇ πόλει σου περίζωμα, καὶ κραταίωμα Κόρη, καὶ ἀρραγὲς περιτείχισμα, ἄχραντε Παρθένε τῇ ποίμνῃ σου. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Σὺ τὸν Θεὸν τὸν δυνατὸν ἐκύησας, περιζωννύοντα, τοὺς εὐσεβεῖς πάντας, δύναμιν Πανάμωμε διὸ σε μακαρίζομεν, καὶ τὴν θείαν σου Ζώνην, περιχαρῶς ἀσπαζόμενοι, χάριν ἀπαντλοῦμεν καὶ ἔλεος. όξα. Χαρμονικῶς τῇ καταθέσει σήμερον, περιχορεύσωμεν, τῆς Ἱερᾶς Ζώνης, τῆς ἁγνῆς Θεόπαιδος ἐξ ἧς ἡμῖν περίζωμα, ἀφθαρσίας ὑφάνθη, καὶ ἀδιάρρηκτον ἔνδυμα, καὶ περιβολὴ ἀδιάσπαστος. Καὶ νῦν. Ὑπὸ τὴν σὴν ὁ σὸς λαὸς Πανάμωμε, προστρέχει δύναμιν, ὑπὸ τὴν σὴν σκέπην, καταφεύγει πάντοτε, πᾶσι γενοῦ βοήθεια, καὶ τὰ πρὸς σωτηρίαν τοῖς πᾶσι δίδου αἰτήματα, σῴζουσα δεινῶν τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 8

9 ᾨδὴ γ' τῆς ἑορτῆς Εὐφραίνεται ἐπὶ σοὶ Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τιμήσωμεν οἱ πιστοί, ὡς συναφείας πρὸς Θεὸν σύνδεσμον, τὴν τῆς Ἁγνῆς σήμερον Ζώνην, καὶ πιστῶς προσκυνήσωμεν. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἀέναοι ὀχετοί, ἐκ τῆς ἀχράντου σου σοροῦ ῥέοντες, τῶν χαρισμάτων Ἁγνή, πάντας τοὺς πιστοὺς καταρδεύουσιν. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἰάματα τοῖς πιστοῖς, ἡ πολυύμνητος ἡμῖν σήμερον, τῆς ὑπερτίμου Ἁγνῆς, Ζώνη ἀναβρύει ἐν χάριτι. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ὡς δρόσος ἑωθινή, ἡ εὐφροσύνη σου Ἁγνὴ ῥέουσα, τὴν τῶν παθῶν κάμινον, τῶν σὲ ἀνυμνούντων κοιμίζει ἀεί. 9

10 Ἕτερος τῆς ἑορτῆς Οὐρανίας ἁψῖδος Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Νεουργεῖται καρδία, πίστει θερμῇ ψαύουσα, Ζώνῃ Ἱερᾷ τῆς Παρθένου, καὶ περιζώννυται, δύναμιν ἄμαχον, κατὰ παθῶν ἀκαθάρτων, δυσμενῶν ἀσάρκων τε, ἄτρωτος μένουσα. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. ένει ἄφθορος ἔτι, ἡ Ἱερὰ Ζώνη σου, ἥτις σοῦ τὸ ἄχραντον σῶμα, Κόρη διέζωσε, καθαγιάζουσα, τοὺς εὐσεβῶς προσιόντας, καὶ φθορᾶς ἐξαίρουσα, νόσων καὶ θλίψεων. όξα. Ἐχρημάτισας οἶκος, περικαλλὴς Ἄχραντε, Λόγου τοῦ ἐκ σοῦ σαρκωθέντος, καὶ ἐν ἁγίῳ σου οἴκῳ εὐδόκησας, Ζώνην τὴν σὴν ἐντεθῆναι, ἣν καὶ κατασπαζόμενοι ἁγιαζόμεθα. Καὶ νῦν. Τὴν τιμίαν σου Ζώνην, τιμητικῶς ἅπαντες, ἐν ἀγαλλιάσει καρδίας, περιπτυσσόμεθα, τιμὴν ὑπάρχουσαν, πάντων πιστῶν Θεοτόκε, ὡς τῷ ὑπερτίμῳ σου, ψαύσασα σώματι. 10

11 Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ Τὰ καταθέσια τῆς σῆς θείας Ζώνης, ἡ Ἐκκλησία σου φαιδρῶς ἑορτάζει, καὶ ἐκτενῶς κραυγάζει σοι Παρθένε Ἁγνή Ἅπαντας περίσῳζε, τῆς ἐχθρῶν δυναστείας θραῦσον τὰ φρυάγματα, τῶν ἀθέων βαρβάρων, καὶ τὴν ἡμῶν κυβέρνησον ζωήν, πράττειν Κυρίου τὰ θεῖα θελήματα. όξα... Καὶ νῦν... Ὅμοιον Οἱ τῶν θαυμάτων ποταμοὶ Θεοτόκε, ἐκ τῆς πανσέπτου σου σοροῦ προερχόμενοι, ὡς ἐξ Ἐδὲμ ποτίζουσι τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, χάριτας προχέοντες, τοῖς πιστῶς σε τιμῶσιν ὅθεν ἀνυμνοῦμέν σε, καὶ σεπτῶς εὐφημοῦμεν, καὶ εὐχαρίστως κράζομεν ἀεί Χαῖρε ἡ μόνη ἐλπὶς τῶν ὑμνούντων σε. 11

12 Κοντάκιον Ἦχος πλ. β Τὴν ἐν πρεσβείαις Τὴν θεοδόχον γαστέρα σου Θεοτόκε, περιλαβοῦσα ἡ Ζώνη σου ἡ τιμία, κράτος τῇ πόλει σου ἀπροσμάχητον, καὶ θησαυρὸς ὑπάρχει, τῶν ἀγαθῶν ἀνέκλειπτος, ἡ μόνη τεκοῦσα ἀειπάρθενος. Ὁ Οἶκος Τὶς γηγενῶν τὰ σὰ μεγαλεῖα διηγήσεται λόγος; ποία γλῶσσα βροτῶν; νοῦς γὰρ οὐδὲ οὐράνιος, ἀλλ' ἡ τεκοῦσα τῆς συμπαθείας τὸ ἀμέτρητον πέλαγος, δέξαι καὶ νῦν ἐξ ἀκάρπων χειλέων τὰ ᾄσματα, καὶ δίδου μοι θείαν χάριν, εὐφημῆσαι τὴν σὴν Ζώνην έσποινα, δι' ἧς κόσμος ἀγάλλεται, σὺν Ἀγγέλοις ὑμνῶν σου τὰ θαύματα, ἡ μόνη τεκοῦσα ἀειπάρθενος. Συναξάριον Τῇ ΛΑ τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἀνάμνησις τῆς ἐν τῇ Ἁγίᾳ σορῷ καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐν τῷ σεβασμίῳ αὐτῆς οἴκῳ, τῷ ὄντι ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις, ἀνακομισθείσης ἀπὸ τῆς Ἐπισκοπῆς Ζήλας, ἐπὶ 12

13 Ἰουστινιανοῦ τοῦ Βασιλέως. Ἔτι δὲ καὶ τοῦ γεγονότος θαύματος, διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης εἰς τὴν βασιλίδα Ζωήν, τὴν σύζυγον Λέοντος τοῦ Βασιλέως. Στίχοι Χρυσῆν κορωνίδ' οἷα, σεμνὴ Παρθένε, Τῷ τοῦ χρόνου τίθημι σὴν Ζώνην τέλει. Θέντο σορῷ Ζώνην πρώτῃ Πανάγνου Τριακοστῇ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Νεωρίῳ. Ταῖς τῆς ἀχράντου ητρός σου πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 13

14 ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Ἦχος ᾨδὴ α' Γ Σταυ ρον χα ρα ξας ω σης επ ευ θει ας ρα βδω την Ε ρυ θραν δι ε τε µε τω Ι σρα ηλ πε ζευ σαν τι την δε ε πι στρε πτι κως Φα ρα ω τοις αρ µα σι κρο τη σας η νω σεν επ ευ ρους δι α γρα ψας το α ητ τη τον ο πλον δι ο Χρι στω α σω µεν τω Θε ω η µων ο τι δε δο ξα σται ᾨδὴ γ' Ρα βδος εις τυ πον του µυ στη ρι ου πα ρα λαµ βα νε ται τω βλα στω γαρ προ 14

15 κρι ι ι νει τον ι ε ρε α τη στει ρευ ου ση δε πρω ην Εκ κλη σι α Χορός νυν ε ξην θη η σε ξυ υ λον Σταυ ρου Α εις κρα τος και στε ρε ε ω ω µα ᾨδὴ δ' Eι σα κη κο α Κυ ρι ε της οι κο νο µι ι ας σου το µυ στη ρι ον κα τε νο η σα τα ερ γα σου και ε δο ξα σα σου την Θε ο τη τα ᾨδὴ ε' Ω τρι σµα κα ρι ι στον ξυ υ υ λον εν ω ε τα α θη Χρι στος ο Βα σι λευς και Κυ ρι ος δι ου πε πτω κεν ο ξυ λω 15

16 α πα τη σας τω εν σοι δε λε α σθεις Θε ω τω προ σπα γεν τι σαρ κι τω πα ρε χο ον τι την ει ρη νην ταις ψυ χαι αις η η µων ᾨδὴ στ' Νο τι ου θη ρο ος εν σπλα α αγ χνοις πα λα µας Ι ω νας σταυ ρο ει δως δι εκ πε τα σας το σω τη ρι ον πα θος προ δι ε τυ υ που σα φως ο ο θεν τρι η µερος εκ δυς την υ περ κο σµιον Α να στα α σιν υ πε ζω γρα φη η σε του σαρ κι προ σπαγεν τος Χρι στου ου του Θε ου και τρι η µε ρω ε γε ερ σει τον κο ο σµον φω 16

17 τι ι σα αν τος ᾨδὴ ζ' Ε εκ νο ον προ στα γµα τυ ραν νου δυσ σε βους λα ους ε κλο νη σε πνε ον α πει λης και δυ σφη µι α ας θε ο στυ γους ο µως τρεις Παι δας ουκ ε δει µα τω ω σε θυ µος θη ρι ω δης ουου πυρ βρο µι ον αλλ αν τη χου ντι δρο σο βο λω πνευ µα α τι πυ ρι συ νον τες ε ψα αλ λον ο υ περ υ µνη η το ος των Πα τε ρων και η µων Θε ος ευ λο γη τος ει ᾨδὴ η' Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ 17

18 σκυ νου ου ου µε εν τον Κυ ρι ον Ευ λο γει τε Παι αι αι δες της Τρι α δος ι σα ριθ µοι η µι ουρ γον Πα τε ρα Θε ον υ µνει ει τε τον συγ κα τα βαν τα Λο ο γον και το πυρ εις δρο σον µε τα α ποι η σαν τα και υ περ υ ψου τε το πα α σι ζω ην πα ρε χον Πνευ µα πα να γι ον εις τους αι ω ω να α α ας 18

19 Ν ε Τιµιωτέρα. Ἦχος Νη γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνε ευ µα µου ε πι τω Θε ω τω Σω τη ρι µου Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ 19

20 α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα Ν α α σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ν Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε ε νοις αυ τον 20

21 Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ν Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ι ας αυ των Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον 21

22 Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν Ν Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν 22

23 Αν τε λα βε το Ισρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Ν Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι ι τω ως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο ο µεν 23

24 Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή Ν υ στι κως ει Θε ο το ο ο κε ε Πα ρα δει σος α γε ωρ γη η τως βλα στη σα σα Χρι στον υφ ου το του Σταυ ρου ζω η φο ρον εν γη πε φυ του ουρ γη ται δεν δρον δι ο νυν υ ψου µε νου προ σκυ νου ουν τες αυ τον σε ε µε γα λυ νο µε ε ε ε ε ε εν 24

25 Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε Ὁ πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν, τὰ σὰ ποιήσας, Ἄχραντε, τὴν σὴν Ἐσθῆτα καὶ Ζώνην, ἐτίμησεν ἀφθαρσίᾳ, τῇ πόλει σου κραταίωμα, δοὺς ταύτην καὶ ἀσφάλειαν, ἧς καὶ νῦν τὴν κατάθεσιν, περιχαρῶς ἐκτελοῦντες, πανηγυρίζομεν πόθῳ. Ἕτερον ὅμοιον Κυρία πάντων πέλουσα, τῶν ποιημάτων έσποινα, καὶ πλήρης ὄντως σοφίας, τῆς ὑπερφώτου ὡς ήτηρ, Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος, φωτὸς καὶ θείας γνώσεως, καὶ χάριτός με πλήρωσον, τῇ συμπληρώσει τῶν ὕμνων, σοῦ τῆς ἁγνῆς Θεοτόκου. 25

26 Εἰς τούς αἴνους. Ἦχος Πα Π Β Π Nε Πα Π α α σα πνο η αι νε σα Β α τω ω το ον Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ον Αι νει τε τον Κυ ρι ον εκ τω ω ω ω ων ου ρα νω ω ων αι νει ει ει τε α α αυ το ο ο ον εν τοι οις υ υ υ ψι ι ι ι στοις Σοι πρε ε ε ε πει υ υ µνο ος τω Θε ε ω ω Β Αι Π τες οι Α νει ει ει ει τε α αυ τον πα α αν αγ γε ε ε λοι α α αυ του αι Β νει ει ει ει τε αυ τον πα σαι αι δυ να 26

27 Β α α µεις α α αυ του Σοι πρε ε ε Β ε πει υ υ µνο ος τω Θε ε ω ω Καὶ τῆς ἑορτῆς, γ εἰς δ. Ἦχος δ Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν Στιχ. Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ Β να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Ὡς ὑπέρλαμπρον στέφανον, Θεοτόκε πανάχραντε, τὴν ἁγίαν Ζώνην σου περιέθετο, ἡ Ἐκκλησία καὶ χαίρουσα, φαιδρύνεται σήμερον, καὶ χορεύει μυστικῶς, ἐκβοῶσά σοι έσποινα Χαῖρε στέφανε, καὶ διάδημα θεῖον, χαῖρε μόνη, τοῦ πληρώματός μου δόξα, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος. 27

28 Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα ρα Ὡς ὑπέρλαμπρον στέφανον, Θεοτόκε πανάχραντε, τὴν ἁγίαν Ζώνην σου περιέθετο, ἡ Ἐκκλησία καὶ χαίρουσα, φαιδρύνεται σήμερον, καὶ χορεύει μυστικῶς, ἐκβοῶσά σοι έσποινα Χαῖρε στέφανε, καὶ διάδημα θεῖον, χαῖρε μόνη, τοῦ πληρώματός μου δόξα, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος. Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Σὺ πανάχραντε έσποινα, κραταιὸν περιτείχισμα, ἀρραγές τε στήριγμα καὶ διάσωσμα, τῷ σῷ λαῷ καὶ τῇ πόλει σου, ὑπάρχουσα δέδωκας, ὡς φαιδρὰν περιβολήν, 28

29 τήν ὑπέρτιμον Ζώνην σου, περισῴζουσαν, συμφορῶν ἐκ παντοίων, τοὺς ἐν πίστει, καὶ ζεούσῃ προθυμίᾳ, ταύτην τιμῶντας Θεόνυμφε. Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον Ὁ ναός σου Πανάχραντε, ὡς πηγὴ ἀνεξάντλητος, τῶν θαυμάτων σήμερον ἀναδέδεικται οἱ ποταμοὶ γὰρ τῆς χάριτος, ἀφθόνως προχέονται, τῆς ἁγίας σου σοροῦ, καὶ πιστῶν τὴν διάνοιαν, κατευφραίνουσι, τῶν ἐν πίστει καὶ πόθῳ σοι βοώντων Ἡ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη, καὶ ἡ ζωὴ σὺ ὑπάρχεις ἡμῶν. 29

30 Ἦχος ι Nε ο ο ο ξα Πα α α τρι ι ι και Υι ω και α γι ι ω Πνε ε ευ µα 4 τι Β Και νυ υ υ υν και Β α α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α µην Ως ως στε φα νο ον υ υ υ υ πε ερ λα α αµ προν πα να α χρα αν τε ε ε Θε ε ε ε ε ο το ο κε την ζω ω ω ω νη ην σου ου ου τη η ην α γι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι αν η Εκ κλη 30

31 Β σι α του Θε ου ου ου πε ρι ε ε ε θε ε ε ε το και φαι δρυ νε ται χαι αι ρου ου σα α α ση η µε ε ε ρον και µυ στι ι ι κω ω ω ως χο Β ρε ευ ει ει ε σποι οι να α α α εκ βο ω ω ω ω σα α α α σοι χαι αι αι αι ρε ε δι α δη µα τι ι ι µι ι ι ι ον και αι στε ε φα α α νε ε τη η Β ης θει ει ει ει α ας δο ο ο ο ξης χαι αι αι Γ ρε ε η η µο ο νη δο Β ο ξα α του ου πλη ρω ω ω ω ω µα α α α τος και 31 αι

32 ω ω νι ι ος ε ε ε ε ευ φρο ο ο ο συ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ νη χαι ρε των εις σε προ στρε ε χο ο ον των λι µην και προ ο ο στα α σι ι ι ι ι ι ι ι ι α και σω τη η ρι ι ι α η η η µω ω ω ων 32

33 Ἦχος δεύτερος, Ἐπιλογές Ἦχος ι Nε ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως ο ξα εν υ ψι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη νη εν αν θρω ποις ευ δο κι ι ι α Υ µνου µεν σε ευ λο ο γου µεν σε ε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο ο γου µε εν σε ευ χα ρι στου µε εν σοι δι α την µε γα α λην σου ου δο ο ο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε Πα τερ παν το κρα α τω ωρ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε 33

34 και Α α γι ον Πνε ε ευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του Πα τρος ο αι αι αι ρων την α µαρ τι ι αντου κο ο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του ου κο ο ο σµου Προ σδε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ων του Πα τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει ει µο νος Α γι ος συ ει ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι 34

35 στος εις δο ο ξαν Θε ου Πατρος Α µην Καθ ε κα α στην η µε ραν ευ λο ο γη σω σε ε και αι νε ε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω νατου αι ω ω ω νος Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα τα αυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µας Ευ λο γη τος ει ει ει Κυ ρι ε ε ο Θε ος των Πα τε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου 35

36 εις τους αι ω ω νας Α µην Γε\\ νοι το ο Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα α α σου (γ ) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη θης η µιν εν γε νε α και γε νε α Ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σο ον µε ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ο ον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι 36

37 δα ξο ον µε ε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει ει ο Θε ο ο ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι ι σου ο ψο ο µε θα φω ω ω ως Πα ρα τει νον το ε λε ο ος σου τοις γι νω σκουσι ι ι σε ε Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ο ος Ι σχυ ρος Α γι ος Α α θα να τος ε λε η σον η µα α α ας Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ο ος Ι σχυρος Α γι ος Α α θα να τος ε ίς λε η σον η µα α α ας 37

38 ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Α γι ος Α α θα να τος ε λε η σον η µα α α ας Ἀσµατικόν Α α α α α α α α α γι ο ος ο ο Θε ε ο ο ο ο ο ο ος Α α α α α α α α α γι ο ος Ι ι σχυ υ ρο ο ο ο ο ο ος 38

39 Α γι ο ος α α α θα να α α τος Ε λε ε η η σο ον η η µα α α α α α α α ας 39

40 Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου. Ἦχος Γα Γ Θε ο το κε α ει παρ θε νε των αν θρω πων η η σκε ε ε πη ε σθη τα και ζω νην του α χραν του σου σω µα τος κρα ται αν τη πο λει σου πε ρι βο λην ε δω ρη η η σω τω α σπο ρω το κω σου α φθαρ τα δι α µει ναν τα ε ποι σοι γαρ και φυ σις και νο το µει ται και αι χρο ο ο νος δι ο δυ σω που µεν σε ει ρη νην τη οι κου µε νη δω ρη σα σθαι και ταις ψυ χαις η µων το µε γα α ε λε ε ο ο ος 40

41 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργία ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν Κυ Ν ρι ε ε λε ε η σον Κυ Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Π Ν Κυ ρι ε Ν ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε Ν ε λε ε ε ε η σον Κυ Ν Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον 41

42 Ν Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Π Κυ Ν ρι ε ε λε ε η σον Κυ Γ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Γ Ν Κυ ρι ε ε Π λε η σον Κυ Ν ρι ε ε λε ε η σον Ν Κυ Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 42

43 Ἀντίφωνον α Γ Ἦχος ι Α µη η ην Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 43

44 τερ σω σον η µας 3 Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Τὸ τρίτον Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Αι µη η ην νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω 44

45 Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α α κα ρι ος ου ο Θε ος Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Βα σι λευ σι Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γεν νε α 45

46 αν και γεν νε αν Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι Γ Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε 46

47 Β Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις Ν τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω Πα τρι και Γ τω Α γι ω Πνευ µα τι σω σον η µα α ας 47

48 Ἀντίφωνο γ Στίχ. Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος. Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου. Ἦχος Γα Γ Θε ο το κε α ει παρ θε νε των αν θρω πων η η σκε ε ε πη ε σθη τα και ζω νην του α χραν του σου σω µα τος κρα ται αν τη πο λει σου πε ρι βο λην ε δω ρη η η σω τω α σπο ρω το κω σου α φθαρ τα δι α µει ναν τα ε ποι σοι γαρ και φυ σις και νο το µει ται και αι χρο ο ο νος δι ο δυ σω που µεν σε ει ρη νην τη οι κου µε νη δω ρη σα σθαι και ταις ψυ χαις η µων το µε 48

49 γα α ε λε ε ο ο ος Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο Γ ο ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου. Γ Ἦχος Γα Θε ο το κε α ει παρ θε νε των αν θρω πων η η σκε ε ε πη ε σθη τα και ζω 49

50 νην του α χραν του σου σω µα τος κρα ται αν τη πο λει σου πε ρι βο λην ε δω ρη η η σω τω α σπο ρω το κω σου α φθαρ τα δι α µει ναν τα ε ποι σοι γαρ και φυ σις και νο το µει ται και αι χρο ο ο νος δι ο δυ σω που µεν σε ει ρη νην τη οι κου µε νη δω ρη σα σθαι και ταις ψυ χαις η µων το µε γα α ε λε ε ος Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 50

51 Κοντάκιον Ἦχος πλ. β Τὴν ἐν πρεσβείαις Ἦχος ι Την θε ο δο χον γα στε ρα σου Θε ε 2 ο το ο κε πε ρι βα λου σα η Ζω νη σου η η τι µι ι α κρα τος τη πο λει σου α προ σµα α χη τον και θη σαυ ρος υ παρ χει των α γα θων α νε ε κλει πτος η µο νη τε κου σα α ει πα αρ θε νο ο ος 51

52 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ Προκείμενον. Ἦχος γ εγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου. Στίχ.Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου 9:1-7 Ἀδελφοί, εἶχεν ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Αγιον κοσμικόν. Σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτῃ ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Αγια. ετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Αγια Αγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δὲ τὴν δευτέραν 52

53 ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. Ἀλληλούϊα. Ἦχος πλ. β Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε. Στίχ. Τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ. Κοινωνικόν Ἦχος Πα Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α 53

54 Στίχος. Ε πι στευ σα δι ο ε λα α λη σα ε γω δε ε τα πει νω θην σφο δρα Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Στίχος. Π Τι αν τα πο δω σω τω Κυ ρι ι ω πε ρι πα αν των ων αν τα πε δω κε µει 54

55 Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Στίχος. Π Τας ευ χας µου τω Κυ ρι ω α πο δω ω σω ε ναν τι ον παν το ος του λα Π Πο ου α αυ του τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο 55

56 µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Στίχος. Ω Κυ ρι ε ε γω δου λος σος ε γω ω δου ου λος σος και υι ο ος της παι δι σκη ης σου δι ερ ρη ξας τους δε σµους µου Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Στίχος. Ε πι στρε ψον ψυ χη µου εις την 56

57 α να παυ σιν σου ο τι Κυ ρι ος ευ ηρ γε τη σε σε Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Στίχος. Ε λε η µων ο Κυ ρι ος και δι και ος και ο Θε ος η µω ων ε λε ει Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη 57

58 η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Στίχος. Ευ α ρε στη σω ε νω πι ον Κυ ρι ου Π εν χω ρα ζω ων των Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α 58

59 Στίχος. Σοι θυ σω θυ σι ι ι αν αι νε σε ως και εν ο νο µα τι Κυ ρι ου ε πι κα λε σο µαι Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Στίχος. Τας ευ χας µου τω Κυ ρι ω α πο δω σω ε ναν τι ον παν τος του λα ου αυ του εν αυ λαις οι κου Κυ ρι ου εν 59

60 µε ε σω σου Ι ε ρου σα ληµ Π Πο τη ρι ι ον σω τη ρι ι ου ου λη η ψο ο ο µαι και το ο νο µα α Κυ υ ρι ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο µαι Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα Παπαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 60