ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΔΗΛΩΣΗ

Transcript

1 ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΔΗΛΩΣΗ ΚΡΕΑΝΓΚΑ Μιχαέλας-Χριστίνας του Νικολάου, Επικουρικής Ιατρού Γενικής Χειρουργικής στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, κατοίκου Ρεθύμνου. ΠΡΟΣ Τον κ. ΜΟΣΧΟΒΑΚΗ Γεώργιο, Πρόεδρο του Συμβουλίου Προσλήψεων- Κρίσεων, που εδρεύει στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου και Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου. Κοινοποιούμενη προς: 1) Τα Μέλη του Συμβουλίου Προσλήψεων-Κρίσεων δια της Γραμματείας του Συμβουλίου. 2) Τον κ. Εμμανουήλ Γ. Φραγκιαδουλάκη, Διοικητή της 7 ης Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης (οδός Σμύρνης, αριθ.26, Ηράκλειο). 3) Τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο, Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κατοικοεδρεύοντα στην Αθήνα (οδός Αριστοτέλους, αριθ.17). 4) Τον κ. Δημήτριο Βαρνάβα, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (Ο.Ε.Ν.Γ.Ε.) (οδός Μάρνη, αριθ.30, Αθήνα). 1

2 5) Τον Συνήγορο του Πολίτη (οδός Χατζηγιάννη Μέξη, αριθ.5, Αθήνα). 6) Την Επιτροπή Ίσης Μεταχείρισης, που εδρεύει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (Λεωφ. Μεσογείων, αριθ.96, Αθήνα). 7) Το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (Λεωφ. Συγγρού, αριθ.60, Αθήνα). 8) Τον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ρεθύμνου Δυνάμει της υπ αριθ.πρωτ.3118/ Προκήρυξης του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου, προκηρύχθηκε, μεταξύ των άλλων, η πλήρωση μιας (1) θέσης ειδικευμένου Ιατρού ειδικότητας Χειρουργικής στον εισαγωγικό βαθμό Επιμελητή Β επί θητεία. Στην εν λόγω Προκήρυξη συμμετέχω ως υποψήφια, προερχόμενη από Κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ρουμανία), καταθέσασα εμπροθέσμως, ήτοι την , τη σχετική Αίτηση-Δήλωση και όλα τα αναγκαία κατά Νόμο δικαιολογητικά, όπως το έπραξαν, άλλωστε, και άλλοι υποψήφιοι. Η συγκεκριμένη διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη, ήδη δε έχει αποσταλεί στη Γραμματεία του Συμβουλίου Προσλήψεων-Κρίσεων η μια Εισηγητική Έκθεση, αναμενομένης και της ετέρας Εισηγητικής Έκθεσης το αμέσως προσεχές διάστημα. 2

3 Επισημαίνω, ότι από το έτος 2008 έως και σήμερα, υπηρετώ στη Χειρουργική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου, ως Επικουρικός Ιατρός για δύο συνεχόμενες θητείες, με σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου ιδιωτικού δικαίου. 2. Έχω γεννηθεί την στη Ρουμανία, είμαι νυμφευμένη με έλληνα πολίτη από το έτος 1997 και κατοικώ μόνιμα στο Ρέθυμνο. Κατά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής υποψηφιοτήτων, στο πλαίσιο της ως άνω Προκήρυξης, ήτοι την , ήμουν ηλικίας 45 ετών, 9 μηνών και 2 ημερών, υπερβαίνουσα, δηλαδή, το όριο ηλικίας που αναγράφεται στην ως άνω Προκήρυξη, ως προϋπόθεση αποδοχής των υποψηφιοτήτων. Συγκεκριμένα, στη περ.α, σημείο 4 της Προκήρυξης αναφέρεται, ότι «Για τις παραπάνω θέσεις γίνονται δεκτοί ως υποψήφιοι όσοι έχουν: Ηλικία που να μη υπερβαίνει το 45 ο έτος για τους Επιμελητές Β, το 55 ο έτος για τους Επιμελητές Α και το 60 ο έτος για τους Διευθυντές». Επισημαίνω με ιδιαίτερη έμφαση το γεγονός, ότι ουδέποτε απέκρυψα την ηλικία μου στους υπευθύνους κατάθεσης και συγκέντρωσης των φακέλων των υποψηφίων, αντιθέτως δε, στο προβληματισμό μου για το όριο ηλικίας, οι υπεύθυνοι μου ανέφεραν πως υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις συναδέλφων Ιατρών, στο πλαίσιο άλλων Προκηρύξεων, όπου, παρά την υπέρβαση του ορίου ηλικίας, όχι μόνο είχε γίνει δεκτή η συμμετοχή τους στη διαδικασία κρίσης, αλλά είχαν καταλάβει και τη θέση η οποία είχε προκηρυχθεί. 3

4 Τις διαβεβαιώσεις αυτές τις είχα εκλάβει, αφελώς, ως αναγνώριση της προσφοράς μου στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, εφόσον, θεωρώ, ότι, όχι μόνο είμαι ικανή Χειρουργός, αλλά έχω εργασθεί αμισθί στο Νοσοκομείο αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως, την , ο συνάδελφός μου κ. Κουντουράκης Ευάγγελος, επίσης Επικουρικός Ιατρός Χειρουργικής στην ίδια Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου και συνυποψήφιος, στο πλαίσιο της ως άνω Προκήρυξης, υπέβαλε την με αριθ.πρωτ.7702/ Αίτηση Ενστάσεως, όπως την απεκάλεσε, προς την Ιατρική Υπηρεσία και τον Διοικητή του Νοσοκομείου, ζητώντας να εξετασθεί ο φάκελος συμμετοχής μου στην υπ αριθ.3395/ Προκήρυξη(!!!) του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου για τη πλήρωση θέσης Επιμελητή Β Χειρουργικής, λόγω υπέρβασης του 45 ου έτους (όριο ηλικίας). Παρά το γεγονός, ότι ο συνάδελφος κ. Ε. Κουντουράκης στην Αίτησή του αυτή αναφερόταν σε Προκήρυξη, που ουδεμία σχέση έχει με τη προκείμενη Προκήρυξη (Αριθ.3118/ ) όπως και ότι δεν συμμετείχα στην επικαλούμενη από το συνάδελφο Προκήρυξη, υπέβαλα το από Υπόμνημα, που απηύθυνα στη Διοίκηση του Νοσοκομείου όπως και το Επιστημονικό Συμβούλιο, ως απάντηση στην οποιαδήποτε αμφισβήτηση της νομιμότητας της συμμετοχής μου στην υπ αριθ.3118/ Προκήρυξη και ζήτησα να επισυναφθεί, όπως και τα συνημμένα σε αυτό έγγραφα, στο φάκελο υποψηφιότητάς μου. Στο εν λόγω Υπόμνημα ανέφερα, ότι οι διατάξεις της υπ αριθ.διππ/φ.επ.9/ 5625/2003 (ΦΕΚ Β 466) Απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, με τις οποίες θεσπίζεται όριο ηλικίας για τη πρόσληψη Ιατρών κλάδου Ε.Σ.Υ., προδήλως αντίκεινται: 4

5 α) Στην Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της , η οποία ορίζει κατά τρόπο δεσμευτικό την απαγόρευση των διακρίσεων με βάση την ηλικία (άρθρα 1, 2 και 4). β) Στο άρθρο 10 παρ.11 του Ν.3051/2002, με το οποίο καταργείται το ανώτατο όριο ηλικίας για τη πρόσληψη στο Δημόσιο και τα Ν.Π.Δ.Δ. γ) Στα άρθρα 1, 2, 3, 4, 7 του Ν.3304/2005, με τα οποία επίσης απαγορεύονται οι διακρίσεις λόγω ηλικίας στην απασχόληση. δ) Στο άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει την αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας. Περαιτέρω, επικαλέσθηκα την υπ αριθ.307/2009 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας, με την οποία δικαιώθηκε συνάδελφος Χειρουργός θώρακος στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, η οποία, λόγω ορίου ηλικίας, είχε αποκλεισθεί από τη πρόσληψή της στο Ε.Σ.Υ. Με την Απόφασή του αυτή το Δικαστήριο έκρινε, ότι η ηλικία «δεν συνιστά παράμετρο μείωσης των ικανοτήτων που προσιδιάζουν στο ιατρικό επάγγελμα και ο καθορισμός του ανώτατου ορίου ηλικίας των 45 ετών για τον διορισμό Επιμελητή Β δεν είναι πρόσφορος και αναγκαίος για την άσκηση του επαγγέλματος αυτού». Στο ως άνω Υπόμνημά μου επεσύναψα την ως άνω Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας, τη σχετική Εισήγηση του Εισηγητή Δικαστή, την υπ αριθ.υ10α/γ.π.77656/ Απόφαση της Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΦΕΚ Γ 776/ , σελ.6348) διορισμού της συναδέλφου Ιατρού στην ως άνω θέση Επιμελητή Β αναδρομικά από την ημερομηνία της ανακαλούμενης πράξης διορισμού του συναδέλφου, ο οποίος είχε κριθεί επιτυχώς κατά παράλειψή της, βάσει παράνομης ηλικιακής διάκρισης. 5

6 Περαιτέρω, συνυπέβαλα και Γνωμοδότηση του Εργατολόγου Δικηγόρου παρ Αρείω Πάγω κ. Ιωάννη Τουτζιαράκη, στην οποία εξηγείται με σαφήνεια το ισχύον σχετικό νομικό πλαίσιο. Ενόψει όλων των ανωτέρω στοιχείων, που υπέβαλα την , ζητούσα την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης στη περίπτωσή μου, χωρίς ηλικιακές διακρίσεις, αλλά αποκλειστικά με βάση ακαδημαϊκά και νόμιμα κριτήρια. Όμως, από την ημερομηνία υποβολής της ως άνω Αίτησης του συναδέλφου κ. Ε. Κουντουράκη, έχω γίνει αποδέκτης πλήθους φορτικών πιέσεων, επισήμων και μη, δυνάμει των οποίων μου προτείνεται είτε να αποσύρω την υποψηφιότητά μου, εφόσον "ούτε καν θα μου επιτρέψουν να διαγωνισθώ"(!!!), είτε να αποδεχθώ προσωρινή θέση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας "μέχρι να δω τι θα κάνω"(!!!), κλπ. Έχω, επίσης, κληθεί σε ακρόαση, ενώπιον του κ. Διοικητή του Νοσοκομείου, της Ιατρικής Υπηρεσίας όπως και όλων των μελών του Επιστημονικού Συμβουλίου, οι οποίοι, στο σύνολό τους, ενώ είχαν ενημερωθεί πλήρως για την Αίτηση του συναδέλφου κ. Ε. Κουντουράκη, μου δήλωσαν, ότι δεν είχαν γνώση του περιεχομένου του απαντητικού Υπομνήματός μου(!!!) Το προβαλλόμενο επιχείρημα είναι, ότι έχει υποβληθεί ερώτημα στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τη περίπτωσή μου και ότι, μολονότι το Υπουργείο τελεί σε γνώση της ως άνω Απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας (όπως και άλλων παρόμοιων Δικαστικών Αποφάσεων), η απάντηση είναι αρνητική για εμένα(!!!) Θεωρώ, ότι η διαμορφούμενη θέση είναι, να μη μου επιτραπεί να συνεχίσω να συμμετέχω στη διαδικασία κρίσης, ενώ η Γραμματεία του Συμβουλίου, η οποία έχει επωμισθεί το βάρος "επίλυσης του προβλήματός μου", μου 6

7 εισηγείται να απευθυνθώ στα Δικαστήρια "για να βρώ το δίκιο μου" και ότι το Νοσοκομείο δεν έχει δικηγόρο(!!!) Το εξαιρετικά δε δυσάρεστο ζήτημα στη περίπτωσή μου, είναι ότι τα πάντα διαξάγονται ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ και δεν υπάρχει το παραμικρό έγγραφο, στο οποίο να τεκμηριώνονται πλήρως, εφόσον, φυσικά, συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις έκδοσής του, οι θέσεις και τα προβαλλόμενα επιχειρήματα σε βάρος της συμμετοχής μου στη προκείμενη Προκήρυξη. 3. Ο όρος της ως άνω Προκήρυξης, στην οποία συμμετέχω ως υποψήφια, σύμφωνα με τον οποίο για τη προκηρυχθείσα θέση Επιμελητή Β γίνονται δεκτοί ως υποψήφιοι όσοι έχουν ηλικία που να μην υπερβαίνει το 45 ο έτος, είναι άκυρος, ως προδήλως παράνομος, το όργανο δε που εξέδωσε τη συγκεκριμένη Προκήρυξη πρέπει να ακυρώσει με διευκρινιστική δήλωσή του τον όρο αυτό της Προκήρυξης. Ο ενδεχόμενος αποκλεισμός μου από το Συμβούλιο Προσλήψεων-Κρίσεων θα είναι παράνομος, αδικαιολόγητος και κυρίως αντισυνταγματικός λόγω προφανούς παραβίασης της κείμενης και μάλιστα αυξημένης τυπικής ισχύος νομοθεσίας. Συγκεκριμένα: 3.1 Η Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της "για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και εργασία", ορίζει, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 1, ότι «Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι η θέσπιση γενικού πλαισίου για την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων, ειδικών αναγκών, ηλικίας ή γενετησίου προσανατολισμού στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας, προκειμένου να υλοποιηθεί η αρχή της ίσης μεταχείρισης στα κράτη μέλη». 7

8 Στο άρθρο 2 αναφέρεται, ότι «1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, η αρχή της ίσης μεταχείρισης σημαίνει την απουσία άμεσης ή έμμεσης διάκρισης για έναν από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο Για τους σκοπούς της παραγράφου 1: α) συντρέχει άμεση διάκριση όταν, για έναν από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 1, ένα πρόσωπο υφίσταται μεταχείριση λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν την οποία υφίσταται, υπέστη ή θα υφίστατο σε ανάλογη κατάσταση ένα άλλο πρόσωπο, β) συντρέχει έμμεση διάκριση όταν μια εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική ενδέχεται να προκαλέσει μειονεκτική μεταχείριση ενός προσώπου μιας ορισμένης θρησκείας ή πεποιθήσεων, με μια ορισμένη ειδική ανάγκη, μιας ορισμένης ηλικίας, ή ενός ορισμένου γενετήσιου προσανατολισμού, σε σχέση με άλλα άτομα εκτός εάν, i) η εν λόγω διάταξη, κριτήριο ή πρακτική δικαιολογείται αντικειμενικά από ένα θεμιτό στόχο και τα μέσα για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι πρόσφορα και αναγκαία...». Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 3, «1. Εντός των ορίων των εξουσιών που απονέμονται στην Κοινότητα, η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε όλα τα πρόσωπα, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων φορέων, όσον αφορά: α) τους όρους πρόσβασης στην απασχόληση, την αυτοαπασχόληση και την εργασία, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων επιλογής και των όρων πρόσληψης, ανεξάρτητα από τον κλάδο δραστηριότητας και σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής ιεραρχίας, συμπεριλαμβανομένων των προαγωγών...», 8

9 ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 18, «Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση προς την παρούσα οδηγία το αργότερο έως τις 2 Δεκεμβρίου ». Όπως γνωρίζετε, σύμφωνα με το άρθρο 249, εδ.τρίτο (παλαιό 189, εδ. τρίτο) της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, «Η Οδηγία δεσμεύει κάθε κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται, όσον αφορά το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αλλά αφήνει την επιλογή του τύπου και των μέσων στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών». Από τη διάταξη του άρθρου αυτού συνάγεται, ότι η Οδηγία δεσμεύει κάθε κράτος μέλος ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αφήνοντας την επιλογή του τύπου και των μέσων για την υλοποίηση του αποτελέσματος στη διακριτική ευχέρεια της εθνικής αρχής. Με την ως άνω Οδηγία 2000/78/ΕΚ, η αρχή της ίσης μεταχείρισης στο τομέα της απασχόλησης και της εργασίας, καθιερώνεται ως γενική αρχή του Κοινοτικού Δικαίου, οι δε διατάξεις της έχουν άμεση εφαρμογή (ως περιέχουσες κανόνες σαφείς, ορισμένους, απαλλαγμένους από αιρέσεις και δεκτικούς άμεσης εφαρμογής), αφού, αφενός μεν, η προθεσμία ενσωμάτωσής τους στην εσωτερική μας έννομη τάξη έχει προ πολλού εκπνεύσει (από την , σύμφωνα με το άρθρο 18 της Οδηγίας), αφετέρου δε, οι διατάξεις αυτές έχουν ήδη μεταφερθεί, όπως εκθέτω στη συνέχεια, με το Ν.3051/2002 και το Ν.3304/2005 στο εσωτερικό μας δίκαιο, με συνέπεια οι κανόνες που θεσπίζουν, όχι μόνο να έχουν καταστεί γνωστοί στους ενδιαφερόμενους για τους οποίους γεννούν δικαιώματα, αλλά να συνιστούν κανόνες αυξημένης τυπικής ισχύος, οι οποίοι υπερισχύουν οποιασδήποτε αντίθετης διάταξης Νόμου και ειδικότερα της διάταξης του άρθρου 26 9

10 παρ.2 του Ν.1397/1983 "Εθνικό Σύστημα Υγείας" (ΦΕΚ Α 143), σύμφωνα με την οποία «α) για την κατάληψη θέσης Επιμελητή Β απαιτείται η κατοχή του τίτλου ειδικότητας και ηλικία μέχρι 45 ετών...», διάταξη, η οποία έχει ήδη καταργηθεί, σύμφωνα με τη παρ.1 του άρθρου 25 του Ν.3051/2002. Σας είναι γνωστό, ότι μετά τη Συνθήκη Προσχώρησης της , που κυρώθηκε σύμφωνα με το άρθρο 1 του Νόμου 945/1979 (ΦΕΚ Α' 170), με την οποία η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και τη κύρωση με το Νόμο 2077/1992 (ΦΕΚ Α' 136) της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου διέπεται από το νομικό καθεστώς του Κοινοτικού Δικαίου, στο οποίο περιλαμβάνονται και οι Οδηγίες, οι οποίες αποτελούν ενεργείς νομοθετικές πράξεις (παράγωγο δίκαιο) και οι οποίες μεταφερόμενες στην εσωτερική έννομη τάξη, είτε με την εκπνοή της προθεσμίας ενσωμάτωσής τους είτε με νομοθετική ή κανονιστική πράξη του εθνικού νομοθέτη, αποκτούν αυξημένη τυπική ισχύ και υπερισχύουν οποιασδήποτε αντίθετης διάταξης της εθνικής νομοθεσίας, καθιστώντας την αυτοδικαίως ανεφάρμοστη, με βάση την αρχή της υπεροχής του Κοινοτικού Δικαίου έναντι του εσωτερικού δικαίου των Κρατών μελών. Άλλωστε και κατά τη πάγια Νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η υπεροχή του Κοινοτικού Δικαίου έναντι των αντίθετων διατάξεων των εθνικών δικαίων συνιστά βασικό χαρακτηριστικό της κοινοτικής έννομης τάξης, θεμελιούμενη στη φύση και την αυτονομία της έννομης αυτής τάξης (ΣτΕ 3312/1989, 3596/1985, Ολομ. 2152/1986, 815/1984 κλπ.). Αυτό ενισχύεται και από το άρθρο 28 του ισχύοντος Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο, 10

11 «1. Οι γενικά παραδεδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμο. 2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα Κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα». Κατά δε την ερμηνευτική δήλωση του ίδιου άρθρου, «Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Ενόψει αυτών, ο Ν.3051/2002 και ο Ν.3304/2005 ενσωματώνουν παράγωγο Κοινοτικό Δίκαιο, διατάξεις δηλαδή Κοινοτικής Οδηγίας. Πέραν αυτών, αφότου έχει λήξει η τασσόμενη προθεσμία συμμόρφωσης της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ, οι διατάξεις της που περιέχουν κανόνες σαφείς, ανεπιφύλακτους, ορισμένους και δεκτικούς απευθείας εφαρμογής, παράγουν άμεσο αποτέλεσμα, δηλαδή άμεση ισχύ στην εσωτερική έννομη τάξη της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία είναι και ο παραλήπτης της. Συνεπώς, έναντι της Ελληνικής Πολιτείας, δικαιούνται οι Έλληνες πολίτες και συνακόλουθα οι Ιατροί να επικαλούνται έναντι πάντων τις επαρκώς σαφείς και απαλλαγμένες αιρέσεων διατάξεις της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ. Η επίκληση αυτή δεν είναι δυνατή μόνο ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων, αλλά απευθύνεται στο σύνολο των φορέων εξουσίας της Ελληνικής Πολιτείας, δεδομένου ότι ενόψει του δεσμευτικού αποτελέσματος της Οδηγίας αυτής, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτήν επιβάλλονται και 11

12 σε όλα τα όργανα της διοίκησης και σε κάθε εν γένει αρχή της Ελληνικής Πολιτείας. Επομένως, από το άμεσο αποτέλεσμα της Οδηγίας αυτής, δεσμεύονται και όλες οι δημόσιες αρχές που είναι επιφορτισμένες με τη δημόσια υγεία. Εξάλλου, η Ελληνική Πολιτεία δεσμεύεται από το ανωτέρω άμεσο αποτέλεσμα είτε ενεργεί με την ιδιότητα της δημόσιας αρχής είτε με την ιδιότητα του εργοδότη. Περαιτέρω, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.), έχει ήδη ερμηνεύσει αυθεντικά την ως άνω Οδηγία 2000/78/ΕΚ και έχει τοποθετηθεί σε θέματα διάκρισης λόγω ηλικίας, όπως στην υπόθεση Domnica Peterssen (Υπόθεση C341/08) κατά της Επιτροπής Επαγγελματικών Αδειών της Περιφέρειας Westfallen-Lippe (Γερμανία). Στην εκδοθείσα Απόφαση του 2009, το Δ.Ε.Κ. δέχθηκε, ότι η θέσπιση ανώτατου ορίου ηλικίας, συγκεκριμένα της ηλικίας των 68 ετών μετά την οποία απαγορεύεται σε κάποιο Ιατρό να συμβληθεί με Ασφαλιστικά Ταμεία, αποτελεί διάκριση λόγω ηλικίας, η οποία δεν δικαιολογείται ούτε από το σκοπό της διασφάλισης της δημόσιας υγείας, όπως επικαλέσθηκε το Γερμανικό Ασφαλιστικό Ταμείο, ούτε από καμία άλλη αιτία. Για το λόγο αυτό το Δ.Ε.Κ. έκρινε, ότι ήταν παράνομη και αδικαιολόγητη η απόφαση του Ασφαλιστικού Ταμείου να αποκλείσει από τις συμβεβλημένες Οδοντιάτρους την κ. Domnica Peterssen, επειδή είχε συμπληρώσει την ηλικία των 68 ετών. 3.2 Όπως προκύπτει από τη ρητή και σαφή διατύπωση της Εισηγητικής Έκθεσης του Ν.3051/2002 "Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς διατάξεις" (ΦΕΚ Α 220), η διάταξη της παρ.11 12

13 του άρθρου 10 του Νόμου αυτού (η ισχύς της οποίας, σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ.2 αρχίζει από τη δημοσίευση του Νόμου αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι την ), με την οποία ορίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι καταργείται το ανώτατο όριο ηλικίας πρόσληψης ή διορισμού στο Δημόσιο και τα Ν.Π.Δ.Δ. κλπ., θεσπίστηκε σε συμμόρφωση με την ως άνω Οδηγία 2000/78/ΕΚ, προκειμένου να ρυθμισθεί το ζήτημα των ορίων ηλικίας, σχετικά με τη πρόσβαση στην απασχόληση, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην Οδηγία αυτή. Πράγματι, με τη διάταξη του άρθρου 10 παρ.11 του Ν.3051/2002, ορίσθηκε, ότι «Καταργείται το ανώτατο όριο ηλικίας πρόσληψης ή διορισμού στο Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. α και β βαθμού και τα Ν.Π.Ι.Δ. του δημόσιου τομέα της παρ.1 του άρθρου 14 του Ν.2190/1994, όπως αυτό ισχύει, και της παρ.3 του άρθρου 1 του Ν.2527/1997, καθώς και το ανώτατο όριο ηλικίας τοποθέτησης ή πρόσληψης των προστατευόμενων ατόμων του Ν.2643/1998 που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παρ.7 του άρθρου 8 του ίδιου νόμου. Ειδικά όρια ηλικίας που απαιτούνται από τη φύση και τις ιδιαιτερότητες των καθηκόντων των προς πλήρωση θέσεων μπορεί να καθορίζονται με την οικεία προκήρυξη, μετά από γνώμη του οικείου φορέα και απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης». Εξάλλου, το άρθρο 25 παρ.1 του ίδιου Νόμου ορίζει, ότι «Γενικές ή ειδικές διατάξεις που είναι αντίθετες με τις διατάξεις του παρόντος νόμου καταργούνται». Επίσης, η υπ αριθ. ΔΙΠΠ/Φ.ΕΠ.9/5625/2003 "Καθορισμός ειδικών ορίων ηλικίας διορισμού του κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ." (ΦΕΚ Β 466/ ) Απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Απο- 13

14 κέντρωσης, που εκδόθηκε κατ εξουσιοδότηση της διάταξης του άρθρου 10 παρ.11 του Ν.3051/2002, ορίζει, ότι «Καθορίζουμε ανώτατο όριο ηλικίας διορισμού του κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ., ως κατωτέρω: Ιατροί Επιμελητές Β 45 ο έτος, Επιμελητές Α 50 ο έτος, Διευθυντές 55 ο έτος», ενώ η ως άνω υπ αριθ.3118/ Προκήρυξη, για τη πλήρωση μιας (1) θέσης Επιμελητή Β Χειρουργικής επί θητεία, επαναλαμβάνει, ότι απαιτείται ηλικία που να μη υπερβαίνει τα 45 έτη, προκειμένου να γίνουν δεκτοί υποψήφιοι. Επειδή, ενόψει της φύσης και των ιδιαιτεροτήτων του ιατρικού επαγγέλματος, που έχει το χαρακτήρα δημοσίου λειτουργήματος και το οποίο απαιτεί μακροχρόνιες σπουδές, υπηρεσία υπαίθρου (αγροτικό), την επί μακρόν χρόνο αναμονή για το χρόνο εξειδίκευσης, καθώς και τη διάρκεια αυτή καθεαυτή του χρόνου εξειδίκευσης για την απόκτηση του τίτλου της ειδικότητας, η ηλικία από μόνη της δεν συνιστά παράμετρο μείωσης των ικανοτήτων που προσιδιάζουν στο ιατρικό επάγγελμα και ο καθορισμός ως ανώτατου ορίου ηλικίας των 45 ετών για το διορισμό Επιμελητή Β δεν είναι πρόσφορος και αναγκαίος για την άσκηση του επαγγέλματος αυτού. Κατά συνέπεια, με τον ηλικιακό αυτό περιορισμό δεν εξασφαλίζεται η πρόσβαση στην απασχόληση και ο μη αποκλεισμός προσώπων που συγκεντρώνουν τα νόμιμα προσόντα. Επομένως, τόσο η ως άνω Προκήρυξη, όσο και η ως άνω ΔΙΠΠ/Φ.ΕΠ.9/5625/2003 Απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, που θέτουν το ως άνω ανώτατο όριο ηλικίας, αντίκεινται στην αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου που κατοχυρώνεται 14

15 στο άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος (πρβλ.στε 509/2009, 1319/2008, 1166/2008, 1431/2005 και 5088/1997), σύμφωνα με το οποίο, «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη». 3.3 Περαιτέρω, σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Ν.3304/2005 "Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετησίου προσανατολισμού" (ΦΕΚ Α 16), που μετέφερε στο εσωτερικό δίκαιο τις Οδηγίες 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου της και 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της (οι οποίες βασίζονται στα άρθρα 6 παρ.1 και 13 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση), απαγορεύονται οι διακρίσεις (άμεσες ή έμμεσες), μεταξύ άλλων, και λόγω ηλικίας. Κατά δε το άρθρο 4, οι διατάξεις του Νόμου αυτού εφαρμόζονται σε όλα τα πρόσωπα, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Μοναδική εξαίρεση, που επιτρέπει το άρθρο 11, δηλαδή να υπάρξει διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας, είναι όταν θεσπίζονται ανώτατα όρια ηλικίας για τη πρόσληψη με βάση την απαιτούμενη κατάρτιση (για παράδειγμα όχι μικρότερος των 30) για τη συγκεκριμένη θέση ή την ανάγκη εύλογης περιόδου απασχόλησης πριν από τη συνταξιοδότηση (όχι πολύ κοντά στη συνταξιοδότηση). 3.4 Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 21 "Απαγόρευση διακρίσεων" του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτός υπογράφηκε και διακηρύχθηκε από τους Προέδρους του Ευρωπαϊκού 15

16 Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας την , «Απαγορεύεται κάθε διάκριση ιδίως λόγω... ηλικίας...». 3.5 Εξάλλου, στο τέλος της παρ.2 του άρθρου 26 του Ν.1397/1983 "Εθνικό Σύστημα Υγείας" (ΦΕΚ Α 143), όπως ισχύει μετά την επαναφορά της σε ισχύ με τη διάταξη της παραγράφου 6 του άρθρου 34 του Ν.2519/1997 (ΦΕΚ Α 165), προστέθηκε εδάφιο γ, ως εξής: «γ. Στις ανωτέρω περιπτώσεις, ο περιορισμός του ορίου ηλικίας δεν ισχύει για τους ιατρούς και οδοντιάτρους που επιθυμούν να καταλάβουν θέσεις, οι οποίες προκηρύσσονται σε περιοχές άγονες και προβληματικές Α κατηγορίας, όπως ορίζονται στο Π.Δ.131/1987 (ΦΕΚ Α 73)». Εδώ, προφανέστατα τίθεται ζήτημα διακριτικής μεταχείρισης και παραβίασης της συνταγματικής αρχής της ίσης μεταχείρισης, ως προς το όριο ηλικίας, καθόσον ο περιορισμός του ορίου ηλικίας δεν ισχύει για τους Ιατρούς και Οδοντιάτρους, οι οποίοι επιθυμούν να καταλάβουν θέσεις, οι οποίες προκηρύσσονται σε περιοχές άγονες και προβληματικές Α κατηγορίας, όπως αυτές ορίζονται στο Π.Δ.131/1987 "Χαρακτηρισμός ως προβληματικών και άγονων πόλεων ή κωμοπόλεων και ιατρικών ειδικοτήτων διάκρισή τους σε κατηγορίες και θέσπιση κινήτρων ιατρών", ενώ, αντίθετα, ο περιορισμός του ορίου ηλικίας ισχύει για εμένα, που επιθυμώ να καταλάβω τη συγκεκριμένη θέση Επιμελητή Β Χειρουργικής για το Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, του οποίου η έδρα βρίσκεται σε περιοχή (Ρέθυμνο) άγονη και προβληματική Β κατηγορίας(!!!), σύμφωνα με το άρθρο 1, παρ.1, περ.β.30 του Π.Δ.131/

17 4. Σε συνέχεια των ως άνω αναμφισβήτητων παραδοχών προκύπτει, ότι δεν θα είναι νόμιμη η απόφαση του Συμβουλίου Προσλήψεων-Κρίσεων που θα εκδοθεί για την πλήρωση της προκηρυχθείσας θέσης όπως και ο ερειδόμενος στον κατά τα ανωτέρω αντισυνταγματικό όρο της Προκήρυξης ενδεχόμενος αποκλεισμός μου καθώς και κατά συνεκδοχή η εκδοθησόμενη Απόφαση διορισμού του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αυτού που θα έχει προκριθεί για τη πλήρωση της εν λόγω θέσης. Περαιτέρω, υπέχουν ευθύνη λόγω παραβίασης της κείμενης και αυξημένης τυπικής ισχύος νομοθεσίας τόσο το όργανο που προέβη στην έκδοση της παράνομης Προκήρυξης (κατά το συγκεκριμένο όρο του ορίου ηλικίας) όσο και τα μέλη του Συμβουλίου Προσλήψεων-Κρίσεων. Πράγματι, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ.1 του Ν.3304/2005, «Όποιος παραβιάζει την κατά τον παρόντα νόμο απαγόρευση της διακριτικής μεταχείρισης για λόγους εθνοτικής ή φυλετικής καταγωγής ή θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετησίου προσανατολισμού, κατά τη συναλλακτική διάθεση αγαθών ή προσφορά υπηρεσιών στο κοινό τιμωρείται με φυλάκιση έξι (6) μηνών μέχρι τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή χιλίων (1.000) έως πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ». Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 17 του αυτού ως άνω Νόμου, «Η παραβίαση της κατά τον παρόντα νόμο απαγόρευσης της διακριτικής μεταχείρισης από πρόσωπο που ενεργεί ως εργοδότης, κατά τη σύναψη ή άρνηση σύναψης εργασιακής σχέσης ή στη διάρκεια, λειτουργία, εξέλιξη ή λύση αυτής, συνιστά παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και κατά την έννοια του άρθρου 16 παράγραφος 1 εδάφιο Α του ν.2639/1998 (ΦΕΚ 205 Α ), όπως ισχύει, για την οποία επιβάλλεται το προβλεπόμενο από αυτήν τη διάταξη πρόστιμο». 17

18 Περαιτέρω, ο ενδεχόμενος αποκλεισμός μου λόγω υπέρβασης της ηλικίας των 45 ετών, θα επισύρει τις κυρώσεις της Ανεξάρτητης Αρχής "Ο Συνήγορος του Πολίτη" (άρθρα 19 παρ.1 και 20 παρ.2 και 3 Ν.3304/2002), της Επιτροπής Ίσης Μεταχείρισης, που εδρεύει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Δικαιοσύνης (άρθρα 21, 22 και 23 Ν.3304/2002), του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) του Υπουργείου Εργασίας (άρθρο 19 Ν.3304/2002) και του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, μη αποκλειομένης της αστικής ευθύνης του Συμβουλίου Προσλήψεων-Κρίσεων, καταλογιζομένης με Δικαστική Απόφαση, προκειμένου να υποχρεωθεί να μου καταβάλλει ό,τι θα εδικαιούμην εάν είχα προσληφθεί, εάν δεν είχα υποστεί την παράνομη και αδικαιολόγητη διάκριση λόγω ηλικίας και συνακόλουθα τον αποκλεισμό μου από τη διαδικασία κρίσης. Περαιτέρω, ο ενδεχόμενος αποκλεισμός μου από τη συγκεκριμένη διαδικασία, κατά παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας, θα αποτελέσει τη νομοτυπική μορφή τόσο του ποινικού αδικήματος της παράβασης καθήκοντος κατ άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, όσο και του πειθαρχικού παραπτώματος της παράβασης υπηρεσιακού καθήκοντος κατ άρθρο 107 παρ.1, περ.β σε συνδυασμό με το άρθρο 106 του Ν.3528/2007 "Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ." (ΦΕΚ Α 26). Ενόψει των ανωτέρω αναμφισβήτητων δεδομένων, θεωρώ, ότι γνωρίζετε ότι είσθε υπάλληλος κατά την έννοια των άρθρων 13 περ.α και 263 Α του Ποινικού Κώδικα σε συνδυασμό με τα άρθρα 7 παρ.7 και 10 του Ν.3329/ 2005 "Εθνικό Σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και λοιπές διατάξεις" (ΦΕΚ Α 81) και 4 παρ.θ του Ν.3754/2009 "Ρύθμιση όρων 18

19 απασχόλησης των νοσοκομειακών ιατρών του Ε.Σ.Υ., σύμφωνα με το π.δ.76/2005 και άλλες διατάξεις" και συνεπώς δεν αναγνωρίζεται ούτε συγχωρείται άγνοια Δικαίου. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ και με τη ρητή επιφύλαξη των νομίμων δικαιωμάτων μου Διαμαρτύρομαι εντονότατα για τον επαπειλούμενο αποκλεισμό μου από την σε πλήρη εξέλιξη τελούσα διαδικασία αξιολόγησης και κρίσης για τη κατάληψη μιας (1) θέσης Επιμελητή Β Χειρουργικής επί θητεία για τη Χειρουργική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου, στην οποία συμμετέχω ως υποψήφια δυνάμει της υπ αριθ.3118/ Προκήρυξης, με πρόσχημα την υπέρβαση του ορίου ηλικίας των 45 ετών, κατά πρόδηλη παραβίαση της κείμενης και αυξημένης τυπικής ισχύος νομοθεσίας. Σας Καλώ να ακυρώσετε με διευκρινιστική δήλωση τον όρο της Προκήρυξης δυνάμει του οποίου για τη προκηρυχθείσα θέση Επιμελητή Β Χειρουργικής γίνονται δεκτοί ως υποψήφιοι όσοι έχουν ηλικία που να μην υπερβαίνει το 45 ο έτος και να συνεχίσω ακωλύτως να συμμετέχω στη διαδικασία αξιολόγησης και κρίσης για τη πλήρωση της προκηρυχθείσας θέσης, άλλως, Σας Δηλώνω, ότι για τη προστασία των δικαιωμάτων μου, θα προσφύγω άμεσα και άνευ ετέρου ενώπιον των αρμοδίων Δικαστικών και Εισαγγελικών Αρχών. Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει νόμιμα τη παρούσα προς τον κ. ΜΟΣΧΟΒΑΚΗ Γεώργιο, Πρόεδρο του Συμβουλίου 19

20 Προσλήψεων-Κρίσεων, που εδρεύει στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου και Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου, κάτοικο Ρεθύμνου, προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες, αντιγράφων αυτήν ολόκληρη στη συνταχθησόμενη Έκθεση Επίδοσης. Επικολλήθηκε ένσημο Τ.Π.Δ.Α., αξίας 1,15 Ευρώ. Αθήνα, 11 Νοεμβρίου 2010 Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος Μιχαήλ Δ. ΜΙΧΑΗΛ Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω 20