Χαιρετισμοί προς την Παναγία την Γοργοϋπήκοο Α θωνος ώραιότης, καταφεύγομεν πάντες τη σή, Γοργοϋπήκοε, σκέπη, (εκ γ') μοναστών και μιγάδων χοροί και ψαλμοίς εύήχοις σε πιστώς στέφομεν ως μόνην έκβλαστήσασαν Χριστόν, άναβοώντες ταύτα - Χαίρε, σεπτόν τού Δεσπότου σκήνος χαίρε, λαμπρόν Παρακλήτου σκεύος. Χαίρε, γλυκασμέ των αγγέλων αίώνιε χαίρε, ίλασμέ των πιστών ίερώτατε. Χαίρε, τράπεζα η φέρουσα αφθαρσίας την τροφήν - Χαίρε, γέφυρα συνδέουσα ουρανόν τε και την γην. Χαίρε, ότι υπάρχεις ποταμός ίαμάτων χαίρε, ότι έδείχθης αύλαξ θείων ναμάτων. Χαίρε, ολκάς φαρμάκων ή γέμουσα χαΐρε, λαμπάς ή σκότη φωτίζουσα. Χαίρε, δι' ης ίατρεύονται πάθη χαίρε, δι' ης καταγάλλονται πλήθη.
Β άθρον στερρόν άγνείας και κρηπίς παρθενίας, άγνότητος άνάδειξον στήλας τους την σήν παναγίαν μορφήν προσκυνούντας πίστει άκραιφνεί πάντοτε, σεμνή Γοργοϋπήκοε, και κράζοντας φωναίς αίσίαις Γ έρας Δοχειαρίου, προμηθεύς και άκέστωρ υπάρχεις του χορού μονοτρόπων και απάντων πιστών αρωγός, των σπευδόντων πόθω σον λαμπρόν έκτυπον άσπάσασθαι, Πανάχραντε, και ύμνοις μελιχροίς βοήσαι - Χαίρε, του Άθω ή εύκοσμία - χαίρε, λαού σου ή σωτηρία. Χαίρε, έκζητούντων τήν χάριν σου πλήρωμα - χαίρε, εύσεβούντων φαιδρόν άγαλλίαμα. Χαίρε, τείχος και όχύρωμα σεβασμίας σου μονής χαίρε, εύχος τιμιώτατον όμηγύρεως της σης. Χαίρε, Δοχειαρίου ταχινή άντιλήπτορ - χαίρε, του χριστωνύμου πλήθους θεία συλλήπτορ. Χαίρε, έμών των πόνων διάλυμα χαίρε, δεσμών θανάτου άπάλλαγμα. Χαίρε, χαρά των έν θλίψεσιν όντων - χαίρε, φθορά παντελής των απίστων. Δ ρόσον ως μυροβόλον χοϊκών τάς καρδίας πιαίνουσαν τάς σάς ικεσίας λογιζόμεθα προς τον Θεόν και σεπτόν Υίόν σου, θεϊκή πρέσβειρα ημών, Γοργοϋπήκοε, και ύμνοις μυστικοίς βοώμεν
Ε χει ό θόλος άνω ουρανών την ψυχήν σου και σώμα σου, Παρθένε Μαρία, έξαστράπτοντα και σήν μορφήν τήν άγίαν ώσπερ τιμαλφές κόσμημα το θείον Δοχειάριον, προς ην μελισταγώς κραυγάζει Χαίρε, ή μόνη ευλογημένη χαίρε, ή όντως δεδοξασμένη. Χαίρε, μονοτρόπων χορού καταφύγιον - χαίρε, θλιβομένων γλυκύ παραμύθιον. Χαίρε, πέλαγος άπύθμενον της προς πέλας αρωγής χαίρε, ήλιος σεμνότητος και άγνείας φωταυγής. Χαίρε, χειμαζομένων ό πανεύδιος όρμος - χαίρε, τών κλονουμένων αδιάρρηκτος στύλος. Χαίρε, σοφών προτύπωμα άριστον χαίρε πιστών εδραίωμα άσειστον. Χαίρε, τυφλών η στερρά βακτηρία χαίρε, ημών φοβερά προστασία. Ζ όφωσιν άτεκνίας ή αγία Είκών σου αύτη τοις εύλαβώς προσιούσι διαλύει και άρρητον φώς εύτεκνίας σθένει θεϊκώ άπασι πιστοίς, Γοργοϋπήκοε, δωρείται τοις τρανώς βοώσιν Η νοιξας παρηκόου μοναχού ποτε Νείλου τά όμματα σώ σθένει, Παρθένε, ον είργάσω άόμματον πριν, ταις αυτού άπαύστοις προσευχαίς, Δέσποινα, ύπείκουσα - διόπερ σοι βοώμεν ευθαρσώς τοιαύτα Χαίρε, έλπίς τών άπηλπισμένων χαίρε, σανίς τών θαλαττευόντων. Χαίρε, άνιάτως νοσούντων ή ίασις χαίρε, κατωδύνως πασχόντων άνάψυξις.
Χαίρε, ίρις ποικιλόχροε γεγονότων θαυμαστών χαίρε, λάμψις χρυσαυγίζουσα αρετών παντοδαπών. Χαίρε, ότι διώκεις λοιμικάς ασθενείας χαίρε, ότι σκεδάζεις ζοφεράς αρρωστίας. Χαίρε πυξίς ανθρώπων αλάνθαστος Χαίρε κρηπίς μερόπων στερέμνιος Χαίρε, δι' ης οι εχθροί έκπορθούνται χαίρε, δι' ής ευσεβείς κραταιούνται. Θ είον έχουσα όλβον και άσύλητον πλούτον, Αγνή, Δοχειαρίου ή μάνδρα την Εικόνα σου, πίστει πολλή εν δεινοίς αύτη περιχαρώς σπεύδουσα τάς δόσεις της σης χάριτος λαμβάνει και τρανώς κραυγάζει Ι δοιμί σε, Παρθένε, εν τη ώρα θανάτου διώκουσαν δαιμόνων τα πλήθη και όδόν ευκρινώς σωστικήν την προς φως και δόξαν ουρανών άρρευστον ίθύνουσαν, Πανύμνητε, ως αν αεί τρανώς βοώ σοι Χαίρε, Θεού προανάρχου Νύμφη χαίρε, Υίού συνανάρχου Μήτηρ. Χαίρε, εκ κινδύνων πολλών άπαλλάττουσα - χαίρε, εκ παγίδων του πλάνου ή σώζουσα. Χαίρε, κρήνη ή προχέουσα ίαμάτων οχετούς χαίρε, κλίνη χρυσοπόρφυρε άναπαύουσα πιστούς. Χαίρε, τών οίκετών σου παρακλήτορ ταχεία χαίρε, τών ύμνητών σου άντιλήπτορ αγία. Χαίρε, εχθρού τά κέντρα συντρίβουσα - χαίρε, αύχμού τά νέφη σκορπίζουσα. Χαίρε, δεινής αρρώστιας ή λύσις χαίρε, ψυχής τής έμής ώραιότης.
Κ λέπτας σή μεσιτεία φανεροίς τού πλησίον συλήσαντας τά χρήματα, Μήτερ, και αυτά άποδίδως γοργώς τω δικαίως πάλαι και καλώς έχοντι, κλεινή Γοργοϋπήκοε, ψαλμοίς άναβοώντι θείοις Λ άμπει δύσις, έωα και βορράς τε και νότος φαιδρώς, Γοργοϋπήκοε Κόρη, έκ φωτός των χαρίτων των σων και των ξένων όντως, ά τελείς άπασι πιστώς παρακαλούσί σε και κράζουσι φωναίς εύήχοις Χαίρε, σεμνώς ή κεκοσμημένη χαίρε, λαμπρώς ή έστολισμένη. Χαίρε, μοναζόντων θερμόν καταφύγιον χαίρε, ποντουμένων έν βίω προσφύγιον. Χαίρε, σύ γάρ ει μεσίτρια γηγενών αμαρτωλών χαίρε, σύ γάρ εγγυήτρια πέλεις πάντων προς Θεόν. Χαίρε, ότι ανόμων τήν κακίαν συντρίβεις χαίρε, ότι άκρίδων τον έσμόν άπελαύνεις. Χαίρε, κακών πιστούς ή έξάγουσα χαίρε, παθών ημάς άπαλλάττουσα. Χαίρε, τερπνή μυροθήκη του Λόγου χαίρε, κοινή προστασία του κόσμου. Μ άνδρας Δοχειαρίου φωτοπάροχε λύχνε, τα σκότη άκηδίας ταχέως εξ ημών των σπευδόντων πιστώς προσκυνήσαι, Αχραντε, το σον έκτυπον, αγνή Γοργοϋπήκοε, έκδίωξον και πίθε κράζειν Ν έον ποτέ κλαπέντα εκ ληστών έλυτρώσω, φιλόστοργος ώς μήτηρ όφθείσα, προσκαλούσα αυτόν προς σαύτήν εν νυκτί, Παρθένε, εως ου χάριτι αυτόν ση έφυγάδευσας και ήγειρας βοαν σοι ταύτα Χαίρε, νεότητος προστασία χαίρε, τού σύμπαντος θυμηδία.
Χαίρε, των μητέρων θειότατον κλέϊσμα χαίρε, τών αγίων αγγέλων απαύγασμα. Χαίρε, πύργος αδιάσειστος της πιστών καταφυγής χαίρε, άνθος εύωδέστατον άγιότητος της σης. Χαίρε, ότι οδόντας τών δρακόντων συνθλάττεις χαίρε, ότι τάς κόρας τών ληστών κατακλείεις. Χαίρε, εικών Αγνής θαυματόβρυτε χαίρε, λειμών άγνείας ήδύπνευστε. Χαίρε, γεέννης ημάς λυτρουμένη χαίρε, άπάσης φθοράς ρυομένη. Ξένων πρόξενος πέλεις υπέρ λόγον, Παρθένε, μονής Δοχειαρίου σεμνότης συ γάρ κόρας νηπίου τυφλού θαυμαστώς εκ νόσου λοιμικής ήνοιξας και ήγειρας προς αινόν σου αύτοϋ τους συγγενείς βοώντας Ο λην μου την ελπίδα άνατίθημι πίστει εις σέ, Γοργοϋπήκοε, κράζων μη παρίδης καμού προσευχάς, αλλά στήσον άλγος ψυχικόν, Δέσποινα, ή ρύσιν πάλαι στήσασα αιμάτων μονάχου βοώντος Χαίρε, λαμπάς φωταυγής του κτίστου χαίρε, παστάς διαυγής του Λόγου. Χαίρε, Ασωμάτων μονής έγκαλλώπισμα χαίρε, τών άϋλων δυνάμεων σέμνωμα. Χαίρε, νόσων άποδίωξις ζοφερών και λοιμικών χαίρε, πάντων ή άνάρρωσις ασθενών χριστιανών. Χαίρε, άπηλπισμένων φωτεινή όδοδείκτης χαίρε, απεγνωσμένων και καμνόντων προστάτις. Χαίρε, αιμάτων ρύσιν ή παύσασα - χαίρε, θαυμάτων βρύσις ή πέλουσα.
Χαίρε, χαρά παντελής τής ψυχής μου χαίρε, φαιδρά λαμπηδών τής ζωής μου. Π άσαι αί των μερόπων και αγγέλων χορείαι, μονής Δοχειαρίου κοσμήτορ, σέ ύμνούσι φωναίς ίεραίς ως θαυμάτων κρήνην αληθώς άφθονον κιρνώσαν τους προσπίπτοντας σοι πόθω και άεί βοώντας Ρ ώσιν τάχος νοσούσιν εύσεβέσι βραβεύεις, σεμνή Γοργοϋπήκοε, πάσιν, ως ποτέ γυναικός ασθενούς το καρκίνου πάθος εκ χειρός ήλασας και έπιθες κραυγάζειν σοι αυτήν άξιοχρέως ταύτα - Χαίρε, καρκίνου ή θεραπεία - χαίρε, τού κόσμου σκέπη ή θεία. Χαίρε, ή τά ώτα κωφών διανοίγουσα - φυλάττουσα. χαίρε, ή τά σκήπτρα άγνείας Χαίρε, ότι σώ προστάγματι πάσα φύσις πειθαρχεί - χαίρε, ότι σώ κελεύσματι παύει κλύδωνος ορμή. Χαίρε, ή τάς αιτήσεις εύσεβούντων πληρούσα χαίρε, ή τάς παγίδας τού Βελίαρ πατούσα. Χαίρε, φλογμόν παθών ή σβεννύουσα χαίρε, παντός κινδύνου εξαιρούσα. Χαίρε, δι' ης κατεπόθη ό Άδης χαίρε, δι ης ένεδύθημεν δόξαν. Σ άλω αμαρτημάτων περιπίπτοντες φαύλων και βίου ζοφεραίς τρικυμίαις, καταφεύγομεν εις το σεπτόν έκτυπόν σου, Μήτερ, και θερμώς κράζομεν γενού, Γοργοϋπήκοε, ήμίν προστάτις τοις αεί φωνούσιν
Τ ι σοι προσάξω δώρον τη γοργή άρωγώ μου εν πάσαις περιστάσεσι βίου; συν πιστών άνακράζω χοροίς Γοματίου, ούσπερ έξ οργής έσωσας απίστου, Κόρη, άρχοντος και πόθω έκβοώ σοι ταύτα Χαίρε, τό άσμα της Εκκλησίας χαίρε, τό θαύμα της παρθενίας. Χαίρε, παρειμένων ταχεία άνόρθωσις χαίρε, πενομένων γλυκεία άντίληψις. Χαίρε, πάντερπνον ψαλτήριον προφητάνακτος Δαβίδ χαίρε, πάνσεπτον θησαύρισμα χερουβίμ και σεραφίμ. Χαίρε, ότι ακρίδας εις την θάλασσαν ρίπτεις χαίρε, ότι σάς χείρας εις τους χρήζοντας τείνεις. Χαίρε, αύλάς Εδέμ ή καλλύνουσα χαίρε, ψυχάς σών δούλων ή σώζουσα. Χαίρε, λαμπρόν Όρους Άθωνος στέμμα - χαίρε, φαιδρόν προς τους πάσχοντας όμμα. Υ μνος άπας αρμόζει τη Γοργοϋπηκόω Μητρί του Λυτρωτού των ανθρώπων, ταίς ημών προφθανούση αεί συμφοραίς και βλάβαις τού πικρού όφεως διό αυτήν γεραίροντες φωνούμεν άσιγήτω γλώσση Φ λέγει με θείος έρως καθοράν σου το κάλλος και φέγγος της άγίας μορφής σου και ου κόρον λαμβάνω ύμνείν σε, χαρά και σέβας ιερόν Άθωνος διό προ τής Εικόνος σου βοώ γονυπετώς σοι ταύτα Χαίρε, τό κύδος Δοχειαρίου χαίρε, τό κλέος παντός τοϋ κόσμου. Χαίρε, άκεσώδυνον φρέαρ ιάσεων χαίρε, πολυτίμητον Λόγου άνάκτορον.
Χαίρε, ώ Γοργοϋπήκοε, Θεοτόκε θαυμαστή χαίρε, Μήτερ άπειρόγαμε τού Υψίστου άγλαή. Χαίρε, ότι έλαύνεις άθυμίας τά νέφη χαίρε, ότι συντρίβεις των δαιμόνων τά στίφη. Χαΐρε, δι' ην ό Άθως σεμνύνεται - χαίρε, δι' ης ή πίστις κρατύνεται. Χαίρε, χαρά και παράκλησις πάντων χαίρε, φθορά τών ανόμων και πλάνων. Χ αίρε, Δοχειαρίου ή μονή, και εύφραίνου, ώς έχουσα προστάτιδα θείαν και σεπτήν άρωγόν του παντός την Κυρίαν, ης τη ίερα σπεύδοντες Είκόνι, χάριν άφθονον λαμβάνομεν πιστώς βοώντες Ψ αύοντες σης Εικόνος της άγιας, Παρθένε, και άδοντες ίκέσιον βίβλον, δυσωπούμέν σε θραύσον δεσμούς αμαρτίας πάσης σαις εύχαίς τάχιστα ημών, Γοργοϋπήκοε, ώς αν σοι εύλαβώς βοώμεν Χαίρε, κρατήρ άειζώου μύρου χαίρε, πρηστήρ εχθρού μισοκάλου. Χαίρε, Σιλωάμ κολυμβήθρα εν Άθωνι χαίρε, Μαριάμ, βοηθέ έν τοις κλύδωσι. Χαίρε, ότι σον εικόνισμα πέλει ξένων ποταμός χαίρε, ότι σόν έκτύπωμα ώφθη νόσων ιατρός. Χαίρε, Δοχειαρίου τού σεμνείου το κάλλος χαίρε, της ουρανίου όμηγύρεως στέφος. Χαίρε, θερμή έν βίω άντίληψις χαίρε, γοργή νοσούντων επίσκεψις. Χαίρε, μορφή ιλαρά της Παρθένου χαίρε, στακτή μυριστή θείου μύρου.
Ω γοργή παρακλήτορ, ζοφερώς τών στενόντων και πάντων παραστάτις έν βίω (εκ γ') τών πιστών, μη παρίδης ημών τάς έντεύξεις, θείε γλυκασμέ Άθωνος, και δούλων σου έπάκουσον τών ύμνοις μυστικοίς βοώντων ΛΗΜΜΑ ΓΕΝΝΗΤΟΡΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΝ ΕΣΜΟΣ www.limma.net (www.limmagennitoros.org)