Συγκέντρωση πρωινού Σαββάτου 2 Απριλίου 2011 Η Ημέρα του Κυρίου και η μετάληψη Από τον Πρεσβύτερο Τομ Πέρι Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων Αδελφοί και αδελφές μου σε όλον τον κόσμο, αυτό το πρωινό έχουμε έλθει, για να ακούσουμε την φωνή ενός προφήτου. Καταθέτω μαρτυρία ότι η φωνή που μόλις ακούσαμε, είναι η φωνή του ζώντος προφήτου του Θεού επί της γης σήμερα, του Προέδρου Τόμας Μόνσον. Πόσο ευλογημένοι είμαστε να έχουμε τις διδασκαλίες και το παράδειγμά του! Φέτος, όλοι μας έχουμε την ευκαιρία να μελετήσουμε τα λόγια των προφητών στην Καινή Διαθήκη στο Σχολείο Κυριακής. Ενώ η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί μελέτη προφητών και ενός λαού, η Καινή Διαθήκη εστιάζεται στη ζωή και την επιρροή του μοναδικού Ανθρώπου που ήλθε στη θνητότητα με διπλή υπηκοότητα επί των ουρανών και επί της γης -- του Σωτήρος και Λυτρωτή μας, Ιησού Χριστού. Ο κόσμος σήμερα είναι κεκορεσμένος από διδαχές ανθρώπων που είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς και να χάσει την πίστη σε αυτήν την καθ όλα σημαντική αφήγηση της ζωής και της διακονίας του Σωτήρος -- την Καινή Διαθήκη. Αυτός ο ιερός τόμος είναι το κεντρικό τμήμα της ιστορίας των γραφών, όπως ακριβώς ο ίδιος ο Σωτήρας θα πρέπει να είναι το κεντρικό τμήμα της ζωής μας. Πρέπει να δεσμευθούμε να τον μελετάμε και να τον φυλάσσουμε σαν θησαυρό! Υπάρχει πολύτιμη σοφία που μπορεί να βρεθεί στη μελέτη μας της Καινής Διαθήκης. Πάντοτε απολαμβάνω να διαβάζω τις αφηγήσεις του Παύλου καθώς ταξίδευσε και οργάνωσε την Εκκλησία του Σωτήρος, ειδικώς τις διδασκαλίες του προς τον Τιμόθεον. Στο τέταρτο κεφάλαιο των γραπτών του Παύλου προς τον Τιμόθεον, διαβάζουμε: «Αυτά να τα παραγγέλλεις και να τα διδάσκεις. Γίνε τύπος των πιστών σε λόγο, σε συναναστροφή, σε αγάπη, σε πνεύμα, σε πίστη, σε αγνότητα»1. Δεν μπορώ να σκεφθώ κανέναν καλύτερο τρόπο για να αρχίσουμε ή να συνεχίσουμε να είμαστε τύπος πιστών παρά στην τήρησή μας της Ημέρας του Κυρίου. Αρχής γενομένης από τη δημιουργία του κόσμου, ξεχωρίσθηκε μία ημέρα από όλες τις άλλες. «Και ο Θεός ευλόγησε την εβδόμη ημέρα, και την αγίασε»2. Ακόμη και ο Θεός
αναπαύθηκε από την εργασία Του αυτήν την ημέρα και αναμένει από τα τέκνα Του να κάνουν το ίδιο. Προς τα τέκνα του Ισραήλ παρέδωσε την εντολή: «Να θυμάσαι την ημέρα του σαββάτου, για να την αγιάζεις.»τις έξι ημέρες να εργάζεσαι, και να κάνεις όλα τα έργα σου»η ημέρα, όμως, η έβδομη είναι σάββατο του Κυρίου του Θεού σου» Γι αυτό ο Κύριος ευλόγησε την ημέρα του σαββάτου, και την αγίασε»3. Το πρότυπο της τηρήσεως της Ημέρας του Κυρίου πρέπει πάντοτε να συμπεριλαμβάνει λατρεία. Αφού εισήλθαν στη θνητότητα ο Αδάμ και η Εύα, προστάχθηκαν να «λατρεύουν τον Κύριο τον Θεό τους, και να προσφέρουν τα πρωτογέννητα από τα κοπάδια τους [ως] προσφορά προς τον Κύριο είναι παρομοίωση της θυσίας του Μονογενούς του Πατέρα»4. Η θυσία των ζώων υπενθύμιζε στους απογόνους του Αδάμ ότι μία ημέρα ο Αμνός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, θα θυσίαζε τη ζωή Του για εμάς. Καθ όλη τη ζωή Του, ο Σωτήρας έκανε λόγο περί ταύτης της θυσίας5. Την παραμονή της σταυρώσεώς Του, τα λόγια Του άρχισαν να εκπληρώνονται. Αφού συγκέντρωσε τους μαθητές Του μαζί στο άνω δώμα, μακριά από την τύρβη του κόσμου, καθιέρωσε τη μετάληψη του Μυστικού Δείπνου. «Και ενώ έτρωγαν, παίρνοντας ο Ιησούς το ψωμί, και αφού το ευλόγησε, έκοψε, και έδινε στους μαθητές, και είπε: Λάβετε, φάγετε τούτο είναι το σώμα μου.»και παίρνοντας το ποτήρι, και αφού ευχαρίστησε, τους έδωσε, λέγοντας:»πιείτε απ αυτό όλοι επειδή, αυτό είναι το αίμα μου, αυτό της καινής διαθήκης, αυτό που χύνεται χάρη πολλών για άφεση αμαρτιών»6. Από εκεί και έπειτα, η εξιλέωση του Σωτήρος έγινε η μεγάλη και τελευταία θυσία. Όταν ενεφανίσθη στην αμερικανική ήπειρο, ύστερα από την ανάστασή Του, απένειμε την ιεροσύνη Του στους μαθητές Του και παρουσίασε τη μετάληψη, λέγοντας: «Και τούτο θα προσέχετε πάντα να κάνετε όπως εγώ τεμάχισα το ψωμί και το ευλόγησα και σας το έδωσα.
» Και θα αποτελεί μαρτυρία προς τον Πατέρα ότι πάντα με θυμάστε. Και αν πάντα με θυμάστε, θα έχετε το Πνεύμα μου μαζί σας»7. Είναι αξιοσημείωτο που ακόμη και κατά τις σκοτεινές περιόδους της αποστασίας, αυτό το πρότυπο της λατρείας της Ημέρας του Κυρίου και της μεταλήψεως συνέχισε να εφαρμόζεται με πολλούς τρόπους. Όταν αποκατεστάθη το ευαγγέλιο, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, τρεις εκ των Αποστόλων που έλαβαν τη μετάληψη από τον Σωτήρα, ενεφανίσθησαν στον Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ. Υπό την καθοδήγησιν αυτών, η εξουσία της ιεροσύνης, απαραίτητη για τη χορήγηση της μεταλήψεως στα μέλη της Εκκλησίας αποκαταστάθηκε8. Απονεμηθείσα από τον Σωτήρα προς τους προφήτες και τους αποστόλους Του, και από αυτούς προς εμάς, αυτή η εξουσία της ιεροσύνης εξακολουθεί επί της γης σήμερα. Νέοι φέροντες την ιεροσύνη σε όλον τον κόσμο πληρούν τις προϋποθέσεις, για να ασκούν τη δύναμη της ιεροσύνης, τηρώντας ενθέρμως τις εντολές και ζώντας τα πρότυπα του ευαγγελίου. Καθώς αυτοί οι νέοι άνδρες διατηρούν πνευματικώς καθαρά χέρια και αγνή καρδιά, προετοιμάζουν και ευλογούν τη μετάληψη με τον τρόπο του Σωτήρος -- έναν τρόπο καθορισμένο από αυτά που έκανε πριν από περισσότερο από 2.000 χρόνια. Το να μεταλαμβάνουμε είναι το σημαντικότερο σημείο της τηρήσεώς μας της Ημέρας του Κυρίου. Στο Διδαχή και Διαθήκες, ο Κύριος μάς προστάζει όλους: «Για να μπορείς πιο απόλυτα να διατηρείσαι ακηλίδωτος από τον κόσμο, να πηγαίνεις στον οίκο προσευχής και να προσφέρεις τη θεία ευχαριστία σου κατά την άγια μου ημέρα.»γιατί αληθινά αυτή είναι η μέρα που έχει προσδιοριστεί σε σένα για να αναπαύεσαι από τους μόχθους σου, και να εκφράσεις τη λατρεία σου στον Ύψιστο»Και κατά την ημέρα αυτή να μην κάνεις τίποτα άλλο»9. Καθώς συλλογιζόμαστε το πρότυπο της Ημέρας του Κυρίου και της μεταλήψεως στη ζωή μας, φαίνεται ότι υπάρχουν τρία πράγματα που απαιτεί από εμάς ο Κύριος: πρώτον, να διατηρούμαστε ακηλίδωτοι από τον κόσμο, δεύτερον, να πηγαίνουμε στον οίκο προσευχής
και να προσφέρουμε τις θείες ευχαριστίες μας και τρίτον, να αναπαυόμαστε από τους μόχθους μας. Είναι θαυμάσιο να είσαι χριστιανός και να ζεις ως αληθινός μαθητής του Χριστού. Για εμάς, είπε: «Από τον κόσμο δεν είναι, όπως εγώ δεν είμαι από τον κόσμο»10. Προκειμένου να διατηρηθούμε ακηλίδωτοι από τον κόσμο, αναμένει από εμάς να αποφεύγουμε τέτοιες επίγειες αποσπάσεις εργασίας και τόπους ψυχαγωγίας την Ημέρα του Κυρίου. Πιστεύω ότι επιθυμεί να ντυνόμαστε καταλλήλως. Οι νέοι μας ενδεχομένως να σκέπτονται ότι το παλαιό ρητό, «κυριακάτικα ρούχα» είναι παρωχημένο. Εντούτοις, γνωρίζουμε ότι όταν η κυριακάτικη ένδυση χειροτερεύει σε καθημερινό ντύσιμο, τότε ακολουθούν διάφορες νοοτροπίες και πράξεις. Ασφαλώς δεν είναι απαραίτητο να φορούν τα παιδιά μας επίσημη κυριακάτικη ενδυμασία μέχρι να δύσει ο ήλιος. Εντούτοις, με τα ρούχα που τα ενθαρρύνουμε να φορούν και με τις δραστηριότητες που σχεδιάζουμε, τα βοηθάμε να προετοιμασθούν για τη μετάληψη και να απολαύσουν τις ευλογίες της καθ όλη την ημέρα. Τι σημαίνει να προσφέρουμε τις θείες ευχαριστίες μας προς τον Κύριο; Αναγνωρίζουμε ότι όλοι μας κάνουμε λάθη. Καθένας από εμάς χρειάζεται να ομολογήσει και να εγκαταλείψει τις αμαρτίες και τα σφάλματά του προς τον Επουράνιο Πατέρα μας και προς άλλους που ενδεχομένως να έχει προσβάλει. Η Ημέρα του Κυρίου μάς δίδει την πολύτιμη ευκαιρία να προσφέρουμε αυτές --τις θείες ευχαριστίες μας-- προς τον Κύριο. Είπε: «Να θυμάσαι ότι κατά την ημέρα αυτήν του Κυρίου, πρέπει να προσφέρεις τις προσκομιδές σου και τις θείες ευχαριστίες σου προς τον Ύψιστο, εξομολογούμενος τις αμαρτίες σου προς τους αδελφούς σου και ενώπιον του Κυρίου»11. Ο Πρεσβύτερος Μέλβιν Μπάλαρντ έχει προτείνει: «Θέλουμε κάθε Άγιος των Τελευταίων Ημερών να έλθει στην τράπεζα μεταλήψεως, διότι είναι ένα μέρος για διερεύνηση του εαυτού, για αυτοεξέταση, όπου μπορούμε να μάθουμε να διορθώσουμε την πορεία μας και να επανορθώσουμε τη ζωή μας, ερχόμενοι σε αρμονία με τις διδασκαλίες της Εκκλησίας και με τους αδελφούς και τις αδελφές μας»12. Καθώς μεταλαμβάνουμε αξίως, δίδουμε μαρτυρία ότι είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε επάνω μας το όνομα του Σωτήρος και να τηρούμε τις εντολές Του και να Τον θυμόμαστε πάντοτε, ώστε να έχουμε το Πνεύμα Του μαζί μας. Κατ αυτόν τον τρόπο ανανεώνεται η διαθήκη του βαπτίσματός μας. Ο Κύριος διαβεβαίωσε τους μαθητές Του: «Όσο συχνά το κάνετε αυτό, θα θυμάστε αυτήν την ώρα ότι ήμουν μαζί σας»13.
Ενίοτε σκεπτόμαστε το να αναπαυόμαστε από τους μόχθους μας σαν να μην κάνουμε το λειτούργημά μας ή την έμμισθη εργασία μας ή να βάζουμε την πινακίδα Κλειστό στην πόρτα. Όμως, στον σημερινό κόσμο ο μόχθος περιλαμβάνει την καθημερινή εργασία της ζωής μας. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει επιχειρηματικές δραστηριότητες που επιτυγχάνουμε από το σπίτι, αθλητικούς διαγωνισμούς και άλλες ενασχολήσεις που μας παίρνουν μακριά από τη λατρεία της Ημέρας του Κυρίου και από την ευκαιρία να εκτελούμε διακονία στους άλλους. «Μην παίζεις με τα άγια»14, απεκάλυψε ο Κύριος στους Αγίους των Τελευταίων Ημερών, για να μας υπενθυμίσει αυτό που είπε στους μαθητές Του: «Το σάββατο έγινε για τον άνθρωπο, όχι ο άνθρωπος για το σάββατο»15. Αδελφοί και αδελφές, κατά τις τελευταίες ημέρες ο εναντίος επιτυγχάνει, όταν χαλαρώνουμε τη δέσμευσή μας στον Σωτήρα, αγνοούμε τις διδασκαλίες Του στην Καινή Διαθήκη και σε άλλες γραφές και σταματούμε να Τον ακολουθούμε. Γονείς, τώρα είναι καιρός να διδάξετε στα παιδιά σας να είναι τύποι πιστών με το να παρευρίσκονται στη συγκέντρωση μεταλήψεως. Όταν έρχεται το πρωινό της Κυριακής, βοηθήστε τα να έχουν ξεκουραστεί καλά, να είναι καταλλήλως ενδεδυμένα και πνευματικώς προετοιμασμένα να μεταλάβουν και να λάβουν διαφώτιση, πνευματική ανύψωση, εξευγενιστική δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Ας είναι η οικογένειά σας γεμάτη αγάπη καθώς τιμάτε την Ημέρα του Κυρίου όλη την ημέρα και βιώνετε τις πνευματικές ευλογίες του καθ όλη την εβδομάδα. Προσκαλέστε τους υιούς και τις θυγατέρες σας να «σηκωθ[ούν] και [να] λάμψ[ουν]», τηρώντας αγία την Ημέρα του Κυρίου, ώστε «να αποτελ[ούν] σημαία για τα έθνη»16. Καθώς περνούν τα χρόνια, εξακολουθώ να στοχάζομαι τις Ημέρες του Κυρίου της νεότητος και της πρώτης ενηλικιότητός μου. Θυμάμαι ακόμη την πρώτη ημέρα που διένειμα τη μετάληψη ως διάκονος και τα μικρά γυάλινα ποτήρια που διένειμα στα μέλη του τομέως μας. Πριν από λίγα χρόνια, ένα κτήριο της Εκκλησίας στην πόλη μου ανακαινίσθηκε. Ένα τμήμα του άμβωνος είχε σφραγισθεί. Όταν το άνοιξαν, υπήρχαν ορισμένα από αυτά τα γυάλινα ποτηράκια τα οποία είχαν παραμείνει κρυμμένα εκεί για χρόνια. Ένα εξ αυτών μου προσφέρθηκε ως αναμνηστικό. Θυμάμαι επίσης το πράσινο ερμάριο που μεταφέραμε στο σώμα των Αμερικανών πεζοναυτών. Μέσα στο ερμάριο ήταν ένας ξύλινος δίσκος και ένα πακέτο με ποτηράκια μεταλήψεως, ώστε να μπορούσαμε να ευλογηθούμε με τη γαλήνη και την ελπίδα του Μυστικού Δείπνου του Κυρίου, ακόμη και μέσα στη σύγκρουση και απόγνωση του πολέμου.
Καθώς σκέπτομαι αυτά τα ποτηράκια μεταλήψεως από τη νεότητά μου, ένα στην προστατευμένη κοιλάδα του σπιτικού της παιδικής μου ηλικίας και τα άλλα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά στον Ειρηνικό, είμαι πλήρης ευγνωμοσύνης που ο Σωτήρας του κόσμου ήταν πρόθυμος να πιει από το «πικρό ποτήρι»17 για χάρη μου. Και επειδή το έκανε, μπορώ να πω μαζί με τον Ψαλμωδό: «Το ποτήρι μου ξεχειλίζει»18 με τις ευλογίες της απέραντης και αιώνιας εξιλεώσεώς Του. Αυτήν την ημέρα πριν από την Ημέρα του Κυρίου, καθώς αρχίζουμε αυτήν τη μεγάλη συνέλευση, ας θυμηθούμε τις ευλογίες και τις ευκαιρίες που είναι δικές μας καθώς παρευρισκόμαστε στη συγκέντρωση μεταλήψεως κάθε εβδομάδα στους τομείς και τους κλάδους μας. Ας προετοιμασθούμε και ας συμπεριφερθούμε την Ημέρα του Κυρίου με έναν τρόπο που θα προσκαλέσει τις υπεσχημένες σε εμάς ευλογίες επάνω μας και επάνω στην οικογένειά μας. Καταθέτω την ειδική μαρτυρία μου ότι η μεγαλύτερη χαρά που λαμβάνουμε σε αυτήν τη ζωή είναι στο να ακολουθούμε τον Σωτήρα. Είθε να τηρούμε τις εντολές Του, τηρώντας την ιερά ημέρα Του αγία, είναι η προσευχή μου, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν. Σημειώσεις 1. Προς Τιμόθεον Α 4:11-2. 2. Γένεση 2:3. 3. Έξοδος 20:8-11. 4. Μωυσή 5:5, 7. 5. Βλέπε, για παράδειγμα, Κατά Μάρκον 10:32-34, Κατά Ιωάννην 2:19, 10:17, 12:32. 6. Κατά Ματθαίον 26:26-28. 7. Νεφί Γ 18:6-7. 8. Βλέπε Τζόζεφ Σμιθ-Ιστορία 1:68-69, 72. Βλέπε, επίσης, Διδαχή και Διαθήκες 27:12-13. 9. Διδαχή και Διαθήκες 59:9-10, 13. 10. Κατά Ιωάννην 17:16. 11. Διδαχή και Διαθήκες 59:12. 12. Στο Bryant S. Hinckley, Sermons and Missionary Services of Melvin Joseph Ballard (1949), σελ. 150. 13. Μετάφραση Τζόζεφ Σμιθ, Κατά Μάρκον 14:21, στο παράρτημα της Βίβλου. 14. Διδαχή και Διαθήκες 6:12. 15. Κατά Μάρκον 2:27. 16. Διδαχή και Διαθήκες 115:5. 17. Νεφί Γ 11:11. 18. Ψαλμός 23:5.