ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ» Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012 Βιβλιοθήκη Μ.Σ.Θ., 4 η 5 η ώρα
Ανοιχτό μάθημα ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ Η Παναγιά τα πέλαγα κρατούσε στην ποδιά της. Την Σίκινο, την Αμοργό και τ' άλλα τα παιδιά της. Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι γεια σας κι η ώρα η καλή. Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει; Κι όλ' αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει... ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
Από την άκρη του καιρού και πίσω απ' τους χειμώνες άκουγα σφύριζε η μπουρού κι έβγαιναν οι Γοργόνες. Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι γεια σας κι η ώρα η καλή. ΟβασιλιάςοΉλιοςζει; Κι όλ' αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει... ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
Κι εγώ μέσα στους αχινούς στις γούβες στ' αρμυρίκια σαν τους παλιούς θαλασσινούς ρωτούσα τα τζιτζίκια: Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι γεια σας κι η ώρα η καλή. Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει; Κι όλ' αποκρίνονται μαζί.
Ζεικαιζεικαιζει... ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
100 χρόνια από τη γέννησή του 1911-2011
Γέννηση: 1911- Αποδημία:1996
Οδυσσέας Ελύτης: Φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλη
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ Ο έρωτας Το αρχιπέλαγος Κι η πρώρα των αφρών του Κι οι γλάροι των ονείρων του Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει Ένα τραγούδι
Ο έρωτας Το τραγούδι του Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του Κι η ηχώ της νοσταλγίας του Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει Ένα καράβι
Ο έρωτας Το καράβι του Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του Κιοφλόκοςτηςελπίδαςτου Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει Τον ερχομό.
Μίκη Θεοδωράκη: Μελοποιήσεις Άξιον Εστί: - Της δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ - Ένα το χελιδόνι - Της Αγάπης αίματα Μικρές Κυκλάδες Του μικρού Βοριά ΗΜάγια
Μελοποιήσεων συνέχεια Τα Ρω του Έρωτα - «Το θαλασσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκκοτου - «Τα τζιτζίκια» του ιδίου «Η πεντάμορφη στον κήπο» του Γιώργου Κουρουπού «Η νεροσταγόνα» του Θόδωρου Αντωνίου «Με την πρώτη σταγόνα της βροχής» του Μάνου Χατζηδάκι
και συνέχεια «Ο Ήλιος ο ηλιάτορας» του Δημήτρη Λάγιου «Προσανατολισμοί» του Ηλία Ανδριόπουλου - Οδυσσέας Ελύτης, δίσκος (1984) «Ο Ήλιος ο ηλιάτορας» του Ζαράνη Πέτρου «Ο Αύγουστος» τουπέτρουζαράνη
ΤΗΣΑΓΑΠΗΣΑΙΜΑΤΑ Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν καιχαρέςανείδωτεςμεσκιάσανε οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΦΕΛΗΣ "Κρίμας το κορίτσι" λένε το κεφάλι τους κουνάν Τάχατες για μένα κλαίνε δε μ'απαρατάν! Μες στα σύννεφα βολτάρω σαν την όμορφη αστραπή κι ό,τι δώσω κι ό,τι πάρω γίνεται βροχή.
Βρε παιδιά προσέξετέ με κόβω κι απ'τις δυο μεριές το πρωί που δε μιλιέμαι βρίζω Παναγιές και το βράδυ όπου κυλιέμαι στα γρασίδια καθενού λες και κονταροχτυπιέμαι ντρούγκου-ντρούγκου-ντρου
Τη χαρά δε τη γνωρίζω και τη λύπη τηνπατώ σαν τον άγγελο γυρίζω πάνω από τον γκρεμό
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Πρώτη φορά σ' ενός νησιού τα χώματα Δύο του Νοεμβρίου ξημερώματα Βγήκα να δω τον κόσμο και μετάνοιωσα Τα " ζόρικα " που λεν αμέσως τά νοιωσα
Μήνες εννέα πριν την πρώτη μέρα μου Δούλευα για το σπέρμα του πατέρα μου Και πεντακόσιους τρεις κατά συνέχεια Μετά - για την ψευτιά και την ανέχεια
Δύσκολο, δύσκολο της γης το πέρασμα Και να μην βγαίνει καν ένα συμπέρασμα Μέσα στον εαυτό μου τόσο κρύφθηκα Πουμήτεοίδιοςδεντοαντελήφθηκα
Ώσπου μια μέρα τόφερε η περίσταση Κι αγάπησα χωρίς καμμιάν αντίσταση Αλλά και στην προσπάθεια την ελάσσονα Πάντοτε βρε παιδιά μου τα θαλάσσωνα
Πρώτον διότι κυνηγούσα το άπιαστο Και δεύτερον γιατ' ήμουν είδος άμοιαστο Εφ' ώ και αφού την τύχη μου σιχτίρισα Πίσω στον εαυτό μου ξαναγύρισα...
Ελύτης, ο εικαστικός Τα κολάζ
Διακρίσεις 1960: Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης 1965: Παράσημο Ταξίαρχου του Φοίνικος 1979: Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1982: Χρυσό Μετάλλιο Τιμής του Δήμου Αθηναίων 1988: Βραβείο Μεσόγειος της Κοινότητας των Μεσογειακών Πανεπιστημίων 1989: Παράσημο του Ανώτατου Ταξίαρχου της Τιμής (Παρίσι)
Το 1972 αρνήθηκε βραβείο θεσπισμένο από τη δικτατορία. Το 1977 αρνήθηκε την αναγόρευσή του ως Ακαδημαϊκού. Το 1987 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων της Ρώμης και της Αθήνας.
Απονομή βραβείου Νόμπελ 10 Δεκεμβρίου 1979 Το βραβείο τού επιδίδεται από το βασιλιά Κάρολο Γουστάβο Τον επόμενο χρόνο ο Ελύτης κατέθεσε το χρυσό μετάλλιο και τα διπλώματα του βραβείου στο Μουσείο Μπενάκη.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ τα μάτια μου ήσουν φως Πριν απ τον Έρωτα έρωτας Κι όταν σε πήρε το φιλί Γυναίκα
Κατά πού θ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός Κατά πού θ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρυνές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ τα μάτια μου ήσουν φως Πριν απ τον Έρωτα έρωτας Κι όταν σε πήρε το φιλί Γυναίκα
Συμμετείχαν οι μαθητές: Αντώνης Ακριβόπουλος (Α1): φλάουτο Μόνα Ακριτοπούλου (Α1): βιολί Αναστασία Βούρκα-Φτάκα (Α1): φλάουτο Ειρήνη Ζαχαριάδου (Α1): πιάνο Λυδία Καραγκεζίδου (Α1): πιάνο Στέφανος Νικολαΐδης (Α3): πιάνο Μαρία Τσόγια-Ραζάκοβα (Α3): βιολί
Συμμετοχής συνέχεια Μαρία Γιουλδούρη (Β1): απαγγελία Κωνσταντίνα Περούλη (Γ2): πιάνο Χρήστος Φώτης (Γ2): απαγγελία - τραγούδι Ελένη Καλαϊδοπούλου (ΛΒ1): απαγγελία τραγούδι - κιθάρα
Συνεργασία συμμετοχή: Βασίλης Βέτσος Υπεύθυνες καθηγήτριες του προγράμματος: Παναγιώτα Αντωνίου Αναστασία Αρζόγλου Λευκή Εφραιμίδου Μέμα Παπανδρίκου