"τέκνον ἐμόν, ποόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων.



Σχετικά έγγραφα
σεύατ ἔπειτ ἐπὶ κῦμα λάρῳ ὄρνιθι ἐοικώς, ὅς τε κατὰ δεινοὺς κόλπους ἁλὸς ἀτρυγέτοιο ἰχθῦς ἀγρώσσων πυκινὰ πτερὰ δεύεται ἅλμῃ τῷ ἴκελος πολέεσσιν

ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΟΥΣ Σάββατο

Zeusl'assembleurdenuéesluiditcesmotsenréponse: τὴνδ ἀπαμειβόμενοςπροσέφηνεφεληγερέταζεύς "Quelleparoleafranchil'enclosdetesdents,ômafille?!

α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.

Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον. Ἕτερον. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη.

ὣς δ αὖ νῦν μοι ἄγασθε, θεοί, βροτὸν ἄνδρα παρεῖναι. τὸν δ ἄρα δεῦρ ἄνεμός τε φέρων καὶ κῦμα πέλασσε.

0a1qqW+1a1`qÁlw n εν σοί Κύ ρι ε τρο πού μαι τού τον.

ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε ε

ΚΕΙΜΕΝΑ. Α. Το τέχνασμα του Θεμιστοκλή

ο Θε ος η η µων κα τα φυ γη η και δυ υ υ να α α α µις βο η θο ος ε εν θλι ψε ε ε σι ταις ευ ρου ου ου ου ου σαις η η µα α α ας σφο ο ο ο

ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι χε ε ρου ου βι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ιµ µυ υ υ υ υ υ υ Π ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ζο ο ο ει ει κο ο

Homer Odyssey 13. Ὀδυσσέως ἀπόπλοος παρὰ Φαιάκων καὶ ἄφιξις εἰς Ἰθάκην. ὣς ἔφαθ, οἱ δ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ,

Κυ ρι ον ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ευ. λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και πα αν. τα τα εν τος µου το ο νο µα το α γι ον αυ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ & ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΕΣΠΕΡΑΣ 1-15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ. Παρασκευή 1/08/2014 Ἑσπέρας Ψάλλοµεν τὸ Ἀπολυτίκιο τῆς 2/8/2014. Ἦχος.

ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

Περικλέους Σταύρου Χαλκίδα Τ: & F: chalkida@diakrotima.gr W:

Αὐτὰρ ἐπεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον ἔβησαν. φεύγοντες, πολλοὶ δὲ δάμεν Δαναῶν ὑπὸ χερσίν, Il.15.3 οἳ μὲν δὴ παρ ὄχεσφιν ἐ ένοντες

πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern

Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Α1,1 και Γ1, 1-2. απόσπασμα α

Od Ἡ μὲν ἄρ ὣς ἕ άλιν κίεν αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς. ἤϊεν ἐς κλισίην. Θάμβησε δέ μιν φίλος υἱός, Od ταρβή ἑτέρωσε βάλ ὄμματα, μὴ θεὸς εἴη,

ΠΕΤΡΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ

EDU IT i Ny Testamente på Teologi. Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Β ΓΥΜΝΑΙΟΥ

Και θα γίνει κατά τις έσχατες μέρες να εκχύσω ( αποστείλω ) το Πνεύμα σε κάθε άνθρωπο.

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. 1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο. Πλάτωνος Πρωταγόρας, (321 Β6-322Α). Η κλοπή της φωτιάς

«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7

FAX : spudonpe@ypepth.gr) Φ. 12 / 600 / /Γ1

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 7

Δ ι α γ ω ν ί ς μ α τ α π ρ ο ς ο μ ο ί ω ς η σ 1

Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ)

ΜΑΡΤΙΟΣ Θ 2014 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

Οἱ μὲν ἔπειτ ἀπονιψάμενοι χεῖράς τε πόδας τε. εἰς Ὀδυσῆα δόμονδε κίον, τετέλεστο δὲ ἔργον. Αὐτὰρ ὅ γε προσέειπε φίλην τροφὸν Εὐρύκλειαν

Ψαλτήριον. Ψαλμοί 3. Ἐκλογαὶ κατ ἦχον 146

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΑΠΟΔΟΣΕΩΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΜΕΤΑ Β ΣΤΑΣΕΩΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΚΕΚΡΑΓΑΡΙΑ

Πρόσληψη του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους:

ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ε Τιθωνοῖο καθίζανον λέγε κήδεα Ὀδυσῆος μνησαμένη νύμφης νισόμενον

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2014 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤ ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης. Ἦχος

Ε υ _ λο _ γη _ τος _ ει _ Κυ _ ρι _ ε _ δι _ δα _ ξον _ με _ τ α_ δι _. Τ ων _ α _ γι _. ων _ ο _ χο _ ρος _ ευ _ ρε _ π η_ γη _ ην _ τ ης_

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

1 Definite Article. 2 Nouns. 2.1 st Declension

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται

Ἦμος δ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς, 1. ὄρνυτ ἄρ ἐξ εὐνῆς ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο, ἂν δ ἄρα διογενὴς ὦρτο πτολίπορθος Ὀδυσσεύς.

Hexaemeron. Orientalia Christiana Analecta 278. Rome 2007.

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2011

Θεωρι α Γραφημα των 8η Δια λεξη

Τι μπορεί να δει κάποιος στο μουσείο της Ι.Μ. Μεγάλου Μετεώρου

14 Ἰουνίου. Προφήτου Ἐλισσαίου. Τῇ ΙΔ τοῦ µηνὸς Ἰουνίου. Μνήµη τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἐλισσαίου Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Δόξα. Ἦχος Πα

Βυζαντινοί Ιστορικοί και Χρονογράφοι ΙI

καταλήξεις ασυναίρετων της β' κλίσης Ενικός ον. γεν. δοτ. αιτ. κλ. -ον -ου -ῳ -ον -ον -ος -ου -ῳ -ον -ε Πληθυντικός -οι -ων -οις -ους -οι

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

Cirillus Alexandrinus - De synagogae defectu

Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης Ἦχος Γα

Θεωρι α Γραφημα των 5η Δια λεξη

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Γείνατο δ αὖ Κύκλωπας ὑπέρβιον ἦτορ ἔχοντας, Βρόντην τε Στερόπην τε καὶ Ἄργην ὀβριμόθυμον, 140 [οἳ Ζηνὶ βροντήν τε δόσαν τεῦξάν τε κεραυνόν.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ ΠΕΤΡΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΥ

οξαστικὸν Ἀποστίχων Ὄρθρου Μ. Τετάρτης z 8 a A

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ 322Α - 323Α

Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο. Πλάτωνος Πρωταγόρας, (324 Α-C).

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ε ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Κατάλογος τῶν Συγκερασµῶν ὅλων τῶν Βυζαντινῶν ιατονικῶν Κλιµάκων µέχρι καὶ σὲ 1200 µουσικὰ διαστήµατα (κόµµατα)

Εισαγωγή στη Φιλοσοφία

ιδαγμένο κείμενο Πλάτωνος Πρωταγόρας 324A C

Ἠὼς δ ἐκ λεχέων παρ ἀγαυοῦ Τιθωνοῖο ὤρνυθ, ἵν ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν: οἱ δὲ θεοὶ θῶκόνδε καθίζανον, ἐν δ ἄρα τοῖσι Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, οὗ

αὐτόν φέρω αὐτόν τὸ φῶς τὸ φῶς αὐτόν τὸ φῶς ὁ λόγος ὁ κόσμος δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω αὐτόν

Τῇ Τρίτῃ τῆς Διακαινησίμου. Μνήμην ἐπιτελοῦμεν. τῶν Ἁγίων ἐνδόξων νεοφανῶν καί Θαυματουργῶν. Ὁσιομαρτύρων Ραφαήλ και Νικολάου,

Περὶ Εἰρήνης Λόγος ή Συµµαχικὸς Προοίµιο (απόσπασµα)

Αἰολίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ' ἔνθα δ' ἔναιεν 1. Αἴολος Ἱπποτάδης, φίλος ἀθανάτοισι θεοῖσιν, πλωτῆ ἐνὶ νήσῳ πᾶσαν δέ τέ μιν πέρι τεῖχος

ΘΕΜΑ 243ο: Θουκυδίδου Ἱστορίαι, 3,

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ Ο. ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΝΟΥ

εἰ δὲ μή, παῦσαι ἤδη, ὦ θαυμάσιε, πολλάκις μοι λέγων τὸν αὐτὸν λόγον, bepaling cmpl. attribuut complement (object)

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ἐκτὸς ἐπ ἀσπαλάθων κνάµπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σηµαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐµπεσούµενοι ἄγοιντο.» Α. Από το κείµενο που

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ 2,1,28. Η ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς

Οι τα α α α α α α α Κ. ε ε ε ε ε ε ε ε ε Χε ε ε. ε ε ε ε ε ε ρου ου βι ι ι ι ι ι ι. ιµ µυ στι κω ω ω ω ω ως ει κο ο

Εισαγωγή στη Φιλοσοφία

Ὁ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν

Καταβασίαι ἀντί τοῦ Ἄξιόν ἐστιν...

Ό λοι οι κα νό νες πε ρί με λέ της συ νο ψί ζο νται στον ε ξής έ να: Μά θε, μό νο προκει μέ νου. Friedrich Schelling. σελ. 13. σελ. 17. σελ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ. Εἰς τὸν Ὄρθρον. ε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η. μιν ευ λο γη με νος ο ερ χο με νος εν ο

Αλήθεια, ακόμη και τώρα, έχετε αναρωτηθεί ποια ήταν αυτά τα κείμενα και τι περιεχόμενο είχαν;

Δοξαστικά αἴνων Πεντηκοσταρίου

Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ

Α. Διδαγμένο κείμενο : Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους ( Β1, 5-7 & 7-8 )

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ

Ο πύργος της Βαβέλ Πως «εξηγεί» η ιουδαιοχριστιανική θρησκεία την ποικιλία γλωσσών στον κόσμο

1. ιδαγµένο κείµενο από το πρωτότυπο Θουκυδίδου Ἱστοριῶν Β 36

Στοιχεία του μαθητή : Ονοματεπώνυμο :... Α. ΚΕΙΜΕΝΟ... Να αποδοθεί -στη νέα ελληνική- το ακόλουθο απόσπασμα :

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8

ΘΕΜΑ 63ο: Θουκυδίδου Ἱστορίαι, 3, 70, 3-6.

ттсöттсöттўтссчсчøѓūţşѓф

Transcript:

Od.5.1 Od.5.2 Od.5.3 Od.5.4 Od.5.5 Od.5.6 Od.5.7 Od.5.8 Od.5.9 Od.5.10 Od.5.11 Od.5.12 Od.5.13 Od.5.14 Od.5.15 Od.5.16 Od.5.17 Od.5.18 Od.5.19 Od.5.20 Od.5.21 Od.5.22 Od.5.23 Od.5.24 Ἠὼς δ ἐκ λεχέων παρ ἀγαυοῦ ι θωνοο ὤρνυθ, ἵν ἀ θανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοσιν οἱ δὲ θεοὶ θῶκόνδε καθίζανον, ἐν δ ἄρα τοσι Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, οὗ τε κράτος ἐστὶ μέγιστον. τοσι δ Ἀθηναίη λέγε κήδεα πόλλ δυσῆος μνησαμένη μέλε γάρ οἱ ἐὼν ἐν δώμασι νύμφης "Ζεῦ πάτερ ἠδ ἄλλοι μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες, μή τις ἔτι πρόφρων ἀγανὸς καὶ ἤπιος ἔστω σκηπτοῦχος βασιλεύς, μηδὲ φρεσὶν αἴσιμα εἰδώς, ἀλλ αἰεὶ χαλεπός τ εἴη καὶ αἴσυλα ῥέζοι, ὡς οὔ τις μέμνηται δυσσῆος θείοιο λαῶν, οἷσιν ἄνασσε, πατὴρ δ ὣς ἤπιος ἦεν. ἀλλ ὁ μὲν ἐν νήσῳ κεται κρατέρ ἄλγεα πάσχων, νύμφης ἐν μεγάροισι Καλυψοῦς, ἥ μιν ἀνάγκῃ ἴσχει ὁ δ οὐ δύναται ἣν πατρίδα γααν ἱκέσθαι οὐ γά ρ οἱ πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταροι, οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ εὐρέα νῶτα θαλάσσης. νῦν αὖ παδ ἀγαπητὸν ἀποκτεναι μεμάα σιν οἴκαδε νισόμενον ὁ δ ἔβη μετὰ πατρὸς ἀκουὴν ἐς Πύλον ἠγαθέην ἠδ ἐς Λακεδαίμονα δαν." τὴν δ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς "τέκνον ἐμόν, ποόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων. οὐ γὰρ δὴ τοῦτον μὲν ἐβούλευσας νόον αὐτή, ὡς ἦ τοι κείνους δυσεὺς ἀποτείσεται ἐλθών;

Od.5.25 Od.5.26 Od.5.27 Od.5.28 Od.5.29 Od.5.30 Od.5.31 Od.5.32 Od.5.33 Od.5.34 Od.5.35 Od.5.36 Od.5.37 Od.5.38 Od.5.39 Od.5.40 Od.5.41 Od.5.42 Od.5.43 Od.5.44 Od.5.45 Od.5.46 Od.5.47 Od.5.48 ηλέμαχον δὲ σὺ πέμψον ἐπισταμένως, δύνασαι γάρ, ὥς κε μάλ ἀσκηθὴς ἣν πατρίδα γααν ἵκηται, μνηστῆρες δ ἐν νηῒ παλιμπετὲς ἀ πονέωνται." ἦ ῥα, καὶ Ἑρμείαν, υἱὸν φίλον, ἀντίον ηὔδα "Ἑρμεία σὺ γὰρ αὖτε τά τ ἄλλά περ ἄγγελός ἐσσι νύμφῃ ἐϋπλοκάμῳ εἰπεν νημερτέα βουλήν, νόστον δυσσῆος ταλασίφρονος, ὥς κε νέηται, οὔτε θεῶν πομπῇ οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων ἀλλ ὅ γ ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων ἤματι εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο, Φαιήκων ἐς γααν, οἳ ἀγχίθεοι γεγάα σιν οἵ κέν μιν περὶ κῆρι θεὸν ὣς τιμήσουσι, πέμψουσιν δ ἐν νηῒ φίλην ἐς πατρίδα γααν, χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά τε δόντες, πόλλ, ὅσ ἂν οὐδέ ποτε ροίης ἐξήρατ δυσσεύς, εἴ περ ἀπήμων ἦλθε, λαχὼν ἀπὸ ληΐδος αἶσαν. ὣς γά ρ οἱ μορ ἐστὶ φίλους τ ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γααν." ὣς ἔφατ, οὐδ ἀπίθησε διάκτορος Ἀργεϊφόντης. αὐτίκ ἔπειθ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα, ἀμβρόσια χρύ σεια, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ ὑγρὴν ἠδ ἐπ ἀπείρονα γααν ἅμα πνοιῇσ ἀνέμοιο. εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει, ὧν ἐθέλει, τοὺς δ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει

Od.5.49 Od.5.50 Od.5.51 Od.5.52 Od.5.53 Od.5.54 Od.5.55 Od.5.56 Od.5.57 Od.5.58 Od.5.59 Od.5.60 Od.5.61 Od.5.62 Od.5.63 Od.5.64 Od.5.65 Od.5.66 Od.5.67 Od.5.68 Od.5.69 Od.5.70 Od.5.71 Od.5.72 τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς Ἀργεϊφόντης. Πιερίην δ ἐπιβὰ ς ἐξ αἰθέρος ἔμπεσε πόντῳ σεύατ ἔπειτ ἐπὶ κῦμα λάρῳ ὄρνι θι ἐοικώς, ὅς τε κατὰ δεινοὺς κόλπους ἁλὸς ἀτρυγέτοιο ἰχθῦς ἀγρώσσων πυκινὰ πτερὰ δεύεται ἅλμῃ τῷ ἴκελος πολέεσσιν ὀχήσατο κύ μασιν Ἑρμῆς. ἀλλ ὅτε δὴ τὴν νῆσον ἀφί κετο τηλόθ ἐοῦσαν, ἔνθ ἐκ πόντου βὰ ς ἰοειδέος ἤπειρόνδε ἤϊεν, ὄφρα μέγα σπέος ἵκετο, τῷ ἔνι νύμφη ναεν ἐϋπλόκαμος τὴν δ ἔνδοθι τέτμεν ἐοῦσαν. πῦρ μὲν ἐπ ἐσχαρόφιν μέγα καίετο, τηλόσε δ ὀδμὴ κέδρου τ εὐκεάτοιο θύου τ ἀνὰ νῆσον ὀδώδει δαιομένων ἡ δ ἔνδον ἀοιδιάουσ ὀπὶ καλῇ ἱστὸν ἐποιχομένη χρυ σείῃ κερκίδ ὕφαινεν. ὕ λη δὲ σπέος ἀμφὶ πεφύ κει τηλεθόωσα, κλήθρη τ αἴγειρός τε καὶ εὐώδης κυπάρισσος. ἔνθα δέ τ ὄρνιθες τανυσίπτεροι εὐνάζοντο, σκῶπές τ ἴρηκές τε τανύγλωσσοί τε κορῶναι εἰνάλιαι, τῇσίν τε θαλάσσια ἔργα μέμηλεν. ἡ δ αὐτοῦ τετάνυστο περὶ σπείους γλαφυροο ἡμερὶς ἡβώωσα, τεθήλει δὲ σταφυλῇσι. κρῆναι δ ἑξείης πίσυρες ῥέον ὕ δατι λευκῷ, πλησίαι ἀλλήλων τετραμμέναι ἄλλυδις ἄλλη. ἀμφὶ δὲ λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελί νου

Od.5.73 Od.5.74 Od.5.75 Od.5.76 Od.5.77 Od.5.78 Od.5.79 Od.5.80 Od.5.81 Od.5.82 Od.5.83 Od.5.84 Od.5.85 Od.5.86 Od.5.87 Od.5.88 Od.5.89 Od.5.90 Od.5.91 Od.5.92 Od.5.93 Od.5.94 Od.5.95 Od.5.96 θήλεον. ἔνθά κ ἔπειτα καὶ ἀ θάνατός περ ἐπελθὼν θηήσαιτο ἰδὼν καὶ τερφθείη φρεσὶν ᾗσιν. ἔνθα στὰ ς θηετο διάκτορος Ἀργεϊφόντης. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα ἑῷ θηήσατο θυ μῷ, αὐτίκ ἄρ εἰς εὐρὺ σπέος ἤλυθεν. οὐδέ μιν ἄντην ἠγνοίησεν ἰδοῦσα Καλυψώ, δα θεά ων οὐ γάρ τ ἀγνῶτες θεοὶ ἀλλήλοισι πέλονται ἀ θάνατοι, οὐδ εἴ τις ἀπόπροθι δώματα ναίει. οὐδ ἄρ δυσσῆα μεγαλήτορα ἔνδον ἔτετμεν, ἀλλ ὅ γ ἐπ ἀκτῆς κλαε καθήμενος, ἔνθα πάρος περ, δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυ μὸν ἐρέχθων [πόντον ἐπ ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων]. Ἑρμείαν δ ἐρέεινε Καλυψώ, δα θεά ων, ἐν θρόνῳ ἱ δρύ σασα φαεινῷ σιγαλόεντι "τίπτε μοι, Ἑρμεία χρυ σόρραπι, εἰλήλουθας, αἰδοός τε φίλος τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις. αὔδα ὅ τι φρονέεις τελέσαι δέ με θυ μὸς ἄνωγεν, εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν. [ἀλλ ἕπεο προτέρω, ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω.]" ὣς ἄρα φωνήσασα θεὰ παρέθηκε τράπεζαν ἀμβροσίης πλήσασα, κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν αὐτὰρ ὁ πνε καὶ ἦσθε διάκτορος Ἀργεϊφόντης. αὐτὰρ ἐπεὶ δείπνησε καὶ ἤραρε θυ μὸν ἐδωδῇ, καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν

Od.5.97 Od.5.98 Od.5.99 Od.5.100 Od.5.101 "εἰρωτᾷς μ ἐλθόντα θεὰ θεόν αὐτὰρ ἐγώ τοι νημερτέ ως τὸν μῦθον ἐνισπήσω κέλεαι γάρ. Ζεὺς ἐμέ γ ἠνώγει δεῦρ ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα τίς δ ἂν ἑκὼν τοσσόνδε διαδράμοι ἁλμυρὸν ὕ δωρ ἄσπετον; οὐδέ τις ἄγχι βροτῶν πόλις, οἵ τε θεοσιν Od.5.102 ἱ ερά τε ῥέζουσι καὶ ἐξαίτους ἑκατόμβα ς. Od.5.103 Od.5.104 Od.5.105 Od.5.106 Od.5.107 Od.5.108 Od.5.109 Od.5.110 Od.5.111 Od.5.112 Od.5.113 Od.5.114 Od.5.115 Od.5.116 Od.5.117 Od.5.118 Od.5.119 Od.5.120 ἀλλὰ μάλ οὔ πως ἔστι Διὸς νόον αἰγιόχοιο οὔτε παρεξελθεν ἄλλον θεὸν οὔθ ἁλιῶσαι. φησί τοι ἄνδρα παρεναι ὀϊζυρώτατον ἄλλων, τῶν ἀνδρῶν, οἳ ἄστυ πέρι Πριάμοιο μάχοντο εἰνάετες, δεκάτῳ δὲ πόλιν πέρσαντες ἔβησαν οἴκαδ ἀτὰρ ἐν νόστῳ Ἀθηναίην ἀλίτοντο, ἥ σφιν ἐπῶρσ ἄνεμόν τε κακὸν καὶ κύ ματα μακρά. ἔνθ ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταροι, τὸν δ ἄρα δεῦρ ἄνεμός τε φέρων καὶ κῦμα πέλασσε. τὸν νῦν σ ἠνώγειν ἀποπεμπέμεν ὅττι τάχιστα οὐ γά ρ οἱ τῇδ αἶσα φίλων ἀπονόσφιν ὀλέσθαι, ἀλλ ἔτι οἱ μορ ἐστὶ φίλους τ ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γααν." ὣς φάτο, ῥίγησεν δὲ Καλυψώ, δα θεά ων, καί μιν φωνήσασ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα "σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων, οἵ τε θεασ ἀγάασθε παρ ἀνδράσιν εὐνάζεσθαι ἀμφαδίην, ἤν τίς τε φίλον ποιήσετ ἀκοίτην.