Νομολογία 2003/2003 ΣτΕ

Νομολογία 2003/2003 ΣτΕ Υπόθεση Ολυμπιακών έργων Σχολιασμός:Νικολαϊδου Ελένη Αριθμός 2003/2003 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ «Η πιο πάνω αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της από 17 Ιουλίου 2002 πράξης του Προέδρου του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, λόγω της σπουδαιότητάς της, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 εδαφ. α του Π.Δ. 18/1989. Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν τα υπ αριθμ. 11-4- 2002 και 8-5-2002 Προεδρικά Διατάγματα (ΦΕΚ 363 Δ ) και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. 1. Επειδή για την κρινόμενη αίτηση καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ αριθμ. 379154, 541083, 541084, 939955/2002 ειδικά έντυπα παραβόλου). 2. Επειδή με την αίτηση αυτή, η οποία εισάγεται προς εκδίκαση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου με την από 17.7.2002 πράξη του Προέδρου του λόγω της σπουδαιότητάς της, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 εδ. α του π.δ. 18/1989 (Α 8), ζητείται η ακύρωση του από 11.4.2002 προεδρ. διατάγματος με το οποίο εγκρίθηκε η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου των δήμων Αγ. Ιωάννη Ρέντη και Ταύρου στην πολεοδομική ενότητα του "Ελαιώνα" Ν. Αττικής καθώς και η μεταβολή των χρήσεων γης στην ίδια περιοχή (Δ 363/8.5.2002). 3. Επειδή, καθό μέρος πλήττεται η επελθούσα με το διάταγμα τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του δήμου Αγ. Ιωάννη Ρέντη για τον καθορισμό χώρου αθλητικών εγκαταστάσεων Ολυμπιακών Αγώνων ("αθλητικός πόλος"), το προσβαλλόμενο πρ.δ/μα ακυρώθηκε ήδη με την 2002/2003 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού. Συνεπώς, κατά το μέρος αυτό η δίκη πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 32 παρ. 1 του π.δ. 18/1989, να κηρυχθή καταργημένη και για το λόγο αυτό δεν ερευνώνται οι λόγοι ακυρώσεως που αφορούν την περιοχή του "αθλητικού πόλου". 4. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η παρέμβαση που ασκήθηκε στην παρούσα δίκη, υπέρ του κύρους του προσβαλλομένου πρ.δ/τος κατά το ακυρωθέν μέρος του, από το αθλητικό σωματείο..., καθίσταται πλέον άνευ αντικειμένου. 5. Επειδή, κατά τα λοιπά, ήτοι καθό μέρος η αίτηση αφορά την τροποποίηση με το προσβαλλόμενο πρ.δ/μα του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου στην περιοχή των δήμων Αγ. Ιωάννη Ρέντη και Ταύρου που περικλείεται από τις οδούς Πειραιώς, Πολυκράτους, Θέμιδος και Αγρινίου για τη δημιουργία χώρου πολιτιστικών δραστηριοτήτων ("πολιτιστικός πόλος"), κατά το οποίο η δίκη διατηρεί το αντικείμενό της, παραδεκτώς παρεμβαίνει σ αυτήν το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία..., υπέρ και με δαπάνη του οποίου κηρύχθηκε στη συνέχεια (με την 1044960/4255/0010/27.5.2002 κοινή απόφαση του Υπουργού..., Δ 465/7.6.2002) αναγκαστική απαλλοτρίωση έκτασης συνολικού εμβαδού 30.151,80 τ.μ. εντός της πιο πάνω περιοχής, προκειμένου να διαμορφωθεί πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο που θα προβάλλει την ιστορία και τα επιτεύγματα του μείζονος ελληνισμού και θα χρησιμοποιηθεί για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα. 6. Επειδή, οι αιτούντες, φερόμενοι ως ιδιοκτήτες και εκμεταλλευτές ακινήτων ρυμοτομουμένων με το προσβαλλόμενο δ/μα, με έννομο συμφέρον ασκούν την κρινόμενη αίτηση, παραδεκτώς δε ομοδικούν προβάλλοντες κοινούς λόγους ακυρώσεως, στηριζόμενους στην ίδια νομική και πραγματική βάση. 7. Επειδή, κατά το μέρος που αφορά τον "πολιτιστικό πόλο" το προσβαλλόμενο πρ.δ/μα εκδίδεται, όπως από το προοίμιό του προκύπτει, βάσει των διατάξεων

των άρθρων 152 παρ. 6, 154, 160 παρ. 1 και 2 και 161 παρ. 1 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ, π.δ. της 14.7.1999 Δ 580/1999) που αφορούν την κατά τις πάγιες διατάξεις του ν.δ/τος της 17.7.1923 τροποποίηση εγκεκριμένων σχεδίων πόλεως, έγκριση όρων και περιορισμών δομήσεως και ρύθμιση χρήσεων γης, καθώς και του άρθρου 99 παρ. 2 του ν. 1892/1990 (Α 101), όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 7 του ν. 2052/1992 (Α 94), κατά το οποίο επιτρέπεται η κατά τις πάγιες διατάξεις τροποποίηση εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως σε περιοχές που έχουν καθορισθεί ως Ζώνες Ελεγχόμενης Ανάπτυξης (ΖΕΑ), όπως εν προκειμένω (π.δ. από 18/20.12.1990, Δ 709). Ως προς το μέρος αυτό με το προσβαλλόμενο δ/μα προβλέπεται η διάσπαση και ενοποίηση οικοδομικών τετραγώνων, η κατάργηση και η δημιουργία νέων κοινόχρηστων χώρων και η αλλαγή των χρήσεων γης με κύρια κατεύθυνση τη δημιουργία χώρων πολιτιστικών δραστηριοτήτων και κτιρίων διοίκησης αντί των κατά το προηγούμενο πολεοδομικό καθεστώς (πρ.δ/μα της 20.9/30.11.1995, Δ 1049, όπως τροποπ.) εμπορικών προεχόντως χρήσεων. 8. Επειδή με το άρθρο 3 παρ. 1 του προϊσχύοντος από 20.9/30.11.1995 πρ.δ/τος "Έγκριση πολεοδομικής μελέτης, αναθεώρησης και επέκτασης τμημάτων των δήμων Αθηναίων, Αγ. Ιωάννη Ρέντη, Αιγάλεω, Περιστερίου και Ταύρου (περιοχή Ελαιώνα) Ν. Αττικής" καθορίζονταν ως επιτρεπόμενες στους οικοδομήσιμους χώρους ή τμήματα αυτών που χαρακτηρίζονταν στα σχετικά διαγράμματα με το στοιχείο Α οι χρήσεις βιομηχανίας - βιοτεχνίας χαμηλής και μέσης όχλησης, πλην των αναφερομένων στο άρθρο 7, μόνο για τις νόμιμα υφιστάμενες βιομηχανικές - βιοτεχνικές μονάδες, καθώς επίσης και για μονάδες που προέρχονταν από μετεγκατάσταση από άλλη περιοχή του Ελαιώνα όπου λειτουργούσαν νόμιμα. Εξάλλου, το άρθρο 7 του ιδίου πρ.δ/τος όριζε ότι: "1. Υφιστάμενες εγκαταστάσεις βυρσοδεψείων, χυτηρίων, επιμεταλλωτηρίων, κεραμοποιείων και έτοιμου σκυροδέματος επιβάλλεται να απομακρυνθούν σε διάστημα 5 ετών από τη δημοσίευση του παρόντος πρ.δ/τος... 2. Υφιστάμενες εγκαταστάσεις που δεν προβλέπονται από τις παραπάνω αναφερόμενες διατάξεις, εφόσον λειτουργούν νόμιμα μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, επιτρέπεται να επισκευάζονται και να εκσυγχρονίζονται. Η απομάκρυνση των εγκαταστάσεων αυτών είναι υποχρεωτική μετά την πάροδο 15 ετών". Ήδη, με το άρθρο 3 παρ. 2 του προσβαλλομένου πρ.δ/τος ορίζεται ότι στην έκταση του χώρου πολιτιστικών δραστηριοτήτων ανατολικά της οδού Θέμιδος και βόρεια της οδού Πολυκράτους επιτρέπονται οι χρήσεις χώρων συνάθροισης κοινού, γραφείων, εστιατορίου και εκκλησίας, οι οποίες εξυπηρετούν αποκλειστικά τις παραπάνω δραστηριότητες. Συνεπώς, στο χώρο αυτό δεν επιτρέπεται πλέον η λειτουργία βιομηχανιών και βιοτεχνιών χαμηλής και μέσης όχλησης. 9. Επειδή προβάλλεται ότι το προσβαλλόμενο προεδρικό διάταγμα παραβιάζει, ως προς τους αιτούντες που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και δη επεξεργασία δέρματος ή είναι ιδιοκτήτες ακινήτων στα οποία λειτουργούν επιχειρήσεις, τις αρχές της χρηστής διοικήσεως και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων προς τη δράση της διοικήσεως καθώς και την αρχή της αναλογικότητας κατά την επιβολή περιορισμών των συνταγματικών δικαιωμάτων, γιατί με την αλλαγή των χρήσεων γης επέρχεται ουσιαστικά, χωρίς σχεδιασμό και προγραμματισμό, η επ αόριστον αναστολή και τελικά η κατάργηση των οικονομικών αυτών δραστηριοτήτων. Επίσης προβάλλεται ότι η αρχή της χρηστής διοικήσεως παραβιάζεται και ως προς τους λοιπούς αιτούντες, γιατί δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για τη μετεγκατάσταση των επιχειρήσεών τους. Οι λόγοι αυτοί είναι ερευνητέοι, ως ελέχθη, μόνο καθόσον αφορούν την περιοχή του "πολιτιστικού πόλου". 10. Επειδή, όπως γίνεται δεκτό, ναι μεν το άρθρο 5 του Συντάγματος προστατεύει την προσωπική ελευθερία, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται και η επαγγελματική και οικονομική ελευθερία, η συνταγματική όμως αυτή κατοχύρωση δεν αποκλείει να θεσπίζονται από τον κοινό νομοθέτη ή την κανονιστικώς δρώσα διοίκηση περιορισμοί της ελευθερίας αυτής κατά τρόπο γενικό και αντικειμενικό, εφόσον συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι περιορισμοί δε αυτοί μπορούν να φθάσουν μέχρι και την πλήρη απαγόρευση της άσκησης ορισμένης επαγγελματικής δραστηριότητας (Oλ. ΣτΕ 1821/1995, 4357/1997). Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του

φακέλου (βλ. ιδίως την από 21.7.1999 εισήγηση προς την Εκτελεστική Επιτροπή του Οργανισμού Αθήνας), η εγκριθείσα με το προσβαλλόμενο π.δ/μα τροποποίηση τμήματος του ρυμοτομικού σχεδίου των δήμων Αγ. Ιωάννη Ρέντη και Ταύρου στην πολεοδομική ενότητα του "Ελαιώνα" σκοπεί στη δημιουργία πόλου υπερτοπικής σημασίας, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 2 γ του ν. 2730/1999, εντός του οποίου προβλέπεται η χωροθέτηση αφενός μεν αθλητικών και λοιπών συναφών εγκαταστάσεων που θα χρησιμοποιηθούν κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αφετέρου δε, στο τμήμα ειδικότερα που περικλείεται από τις οδούς Πειραιώς, Πολυκράτους, Θέμιδος και Αγρινίου και το οποίο εμφανίζει ιδιαίτερα υποβαθμισμένη εικόνα (με εξαίρεση τις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών), χώρων πρασίνου, τουρισμού, αναψυχής, κοινωνικών εξυπηρετήσεων και πολιτιστικών δραστηριοτήτων με επίκεντρο το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, που θα χρησιμοποιηθούν και για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα. Με τον τρόπο αυτό, εκτός από τη στήριξη των Ολυμπιακών Αγώνων, επιτυγχάνεται η αναβάθμιση ενός μεγάλου τμήματος της περιοχής του "Ελαιώνα", και μάλιστα αυτού που έχει μέτωπο επί της οδού Πειραιώς, και πραγματοποιείται μία από τις βασικές επιδιώξεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας, που είναι η αναβάθμιση του ιστορικού αυτού άξονα. Με τα δεδομένα αυτά η επίδικη ρύθμιση, που συνίσταται σε απαγόρευση άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας σε συγκεκριμένο χώρο λόγω ασυμβατότητάς της με την σκοπούμενη χρήση, δεν παραβιάζει την επαγγελματική ελευθερία, διότι υπαγορεύθηκε από σοβαρούς και επείγοντες λόγους δημοσίου συμφέροντος. Ως εκ τούτου οι προαναφερθέντες λόγοι ακυρώσεως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. 11. Επειδή, η τυχόν ρυμοτόμηση νομίμως ανεγερθέντων κτιρίων δεν αποτελεί λόγο κωλύοντα την τροποποίηση σχεδίου πόλεως, εφόσον συντρέχουν οι νόμιμες προς τούτο προϋποθέσεις. Κατά συνέπεια, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίον προβάλλεται ότι κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της προστατευομένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων ρυμοτομούνται και κατεδαφίζονται με το προσβαλλόμενο δ/μα πολυόροφα κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα, όπως των 9ου, 10ου, 13ου και 14ου των αιτούντων, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, τοσούτω μάλλον καθόσον δεν προβάλλεται από τους αιτούντες ότι είχε προταθεί στη Διοίκηση άλλη ηπιότερη εναλλακτική λύση αντί της κατεδάφισης. 12. Επειδή προβάλλεται ότι το προσβαλλόμενο πρ.δ/μα είναι ακυρωτέο καθόσον δεν συνοδεύεται από ειδική χωροταξική και οικονομοτεχνική μελέτη ως προς τις συνέπειες της μετεγκατάστασης των οικονομικών δραστηριοτήτων της περιοχής, ούτε και από ειδική κυκλοφοριακή μελέτη σχετικά με την κάλυψη των κυκλοφοριακών αναγκών αυτής. Ο λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι ούτε από την πολεοδομική νομοθεσία ούτε από τον ν. 1650/1986 (Α 160) ή άλλη διάταξη επιβάλλεται κατά την τροποποίηση σχεδίου πόλεως και τον καθορισμό των χρήσεων γης η τήρηση των πιο πάνω διατυπώσεων. 13. Επειδή στην από 21.7.1999 εισήγηση προς την Εκτελεστική Επιτροπή του Οργανισμού Αθήνας αναφέρεται, ως προς την περιοχή που εφάπτεται της οδού Πειραιώς και περικλείεται από τις οδούς Πολυκράτους, Θέμιδος και Αγρινίου, ότι "... οι δραστηριότητες που κυριαρχούν σ αυτό το τμήμα είναι μεταφορικές εταιρίες εγκατεστημένες σε ευτελή κτίσματα ενώ υπάρχουν και μικρές βιοτεχνίες επίπλων, ένα βυρσοδεψείο, ένα χυτήριο, ένα συνεργείο, υπαίθριες εγκαταστάσεις σκυροδέματος ΧΑΛΥΨ και μονάχα ένα διόροφο κτίσμα όπου κατασκευάζονται ελαστικές ταινίες. Εάν εξαιρέσουμε το τελευταίο κτίριο που βρίσκεται σε μέτρια κατάσταση, τα υπόλοιπα κτίσματα είναι ασήμαντα... ". Ήδη, προβάλλεται ότι η περιγραφή αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, γεγονός που πλήττει την αιτιολογία του προσβαλλομένου πρ.δ/τος, γιατί αγνοεί την ύπαρξη στην περιοχή πολλών και σημαντικών επιχειρήσεων, την καλή κατάσταση κατασκευής πολλών από τα κτίρια που στεγάζουν επιχειρηματικές δραστηριότητες και την ύπαρξη σπανίων και σημαντικής αισθητικής και πολιτιστικής αξίας μεταποιητικών δραστηριοτήτων (π.χ. βιοτεχνία φυσητού γυαλιού). Ο λόγος ακυρώσεως, που ερευνάται, ως ελέχθη, μόνο κατά το μέρος που αφορά τον "πολιτιστικό πόλο", είναι απορριπτέος προεχόντως ως αόριστος, άλλως ως πλήττων αναποδείκτως την αιτιολογημένη κατ αρχήν, εκτίμηση της Διοικήσεως ως προς την υπάρχουσα στην περιοχή πραγματική κατάσταση.

14. Επειδή η επίδικη τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου των δήμων Αγ. Ιωάννη Ρέντη και Ταύρου για τη δημιουργία του "πολιτιστικού πόλου" έγινε νόμιμα, όπως αναφέρθηκε ήδη (έβδομη σκέψη), βάσει των διατάξεων του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ) που αφορούν την κατά τις πάγιες διατάξεις του ν.δ/τος της 17.7.1923 τροποποίηση εγκεκριμένων σχεδίων πόλεως, καθώς και του άρθρου 99 παρ. 2 του ν. 1892/1990, δεν είναι δε τέτοιας έκτασης, όπως από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει, ώστε να απαιτείται να έχει προηγηθεί ειδικότερη τροποποίηση του ν. 1515/1985, η οποία να προβλέπει τη χωροθέτηση κτιρίων και εγκαταστάσεων πολιτιστικών δραστηριοτήτων στην εν λόγω περιοχή, όπως αβασίμως προβάλλεται. λλωστε, το περιεχόμενο της ρύθμισης αυτής όχι μόνο δεν αντιβαίνει αλλ εναρμονίζεται με τους στόχους του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας (Ρ.Σ.Α.) και του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Γ.Π.Σ.) της περιοχής (υπ αριθμ. 72888/3764/3.7.1991 απόφαση του Υφυπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., (Δ 434) καθόσον αφορά την απομάκρυνση των οχληρών δραστηριοτήτων από την περιοχή με συνέπεια να μην απαιτείται προηγούμενη τροποποίησή τους. Από τον προβλεπόμενο, εξάλλου, με το άρθρο 4 παρ. 3 του προσβαλλομένου δ/τος συντελεστή δόμησης (0,6) συνάγεται ότι η έκταση και το μέγεθος των εν λόγω κτιριακών εγκαταστάσεων δεν θα αντιβαίνει κατ αρχήν στο χαρακτήρα της περιοχής ως "πολιτιστικού πόλου". Είναι, συνεπώς, απορριπτέος ως αβάσιμος ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός των αιτούντων, όπως αβάσιμος είναι και ο ισχυρισμός, κατά τον οποίον της έκδοσης του προσβαλλομένου δ/τος έπρεπε να είχε προηγηθεί η έκδοση του κατά το άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 1515/1985 (όπως η διάταξη αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 11 παρ. 2 του ν. 2052/1992) πρ.δ/τος, δεδομένου ότι ακριβώς με το προσβαλλόμενο πολεοδομικό διάταγμα εξειδικεύονται οι προβλεπόμενες με το Ρ.Σ.Α. χρήσεις (βλ. Σ.τ.Ε. 2403/97 Ολ.) 15. Επειδή, τέλος, ο περί μειώσεως των κοινόχρηστων χώρων λόγος ακυρώσεως καθό μέρος αφορά τον "πολιτιστικό πόλο" είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, εφόσον, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (εισηγήσεις από 21.7.1999, 24.7.2000 και 14.5.2001 προς την Εκτελεστική Επιτροπή του Οργανισμού Αθήνας), με τις ρυθμίσεις του προσβαλλομένου πρ.δ/τος αυξάνεται το καθαρό ποσοστό των κοινόχρηστων χώρων στην περιοχή αυτή. 16. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει η δίκη να κηρυχθεί εν μέρει καταργημένη, να απορριφθεί δε η κρινόμενη αίτηση κατά τα λοιπά και να γίνει δεκτή η παρέμβαση του... Δ ι ά τ α ύ τ α Κηρύσσει τη δίκη εν μέρει καταργημένη, κατά τα αναφερόμενα στο αιτιολογικό. Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση κατά τα λοιπά. Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου. Δέχεται την παρέμβαση του... και Επιβάλλει σε βάρος των αιτούντων τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, που ανέρχεται σε τριακόσια ογδόντα (380) ευρώ και του..., που ανέρχεται σε πεντακόσια τριάντα (530) ευρώ.» Περίληψη: Η απαγόρευση άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας σε συγκεκριμένο χώρο που συνεπάγεται η τροποποίηση τμήματος του ρυμοτομικού σχεδίου των Δήμων Αγ. Ιωάννη Ρέντη και Ταύρου στην πολεοδομική ενότητα του «Ελαιώνα» δεν παραβιάζει την επαγγελματική ελευθερία, διότι δικαιολογείται από σοβαρούς και επείγοντες λόγους δημοσίου συμφέροντος. Οι λόγοι αυτοί συνίστανται στη δημιουργία αφενός μεν αθλητικών και λοιπών συναφών εγκαταστάσεων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αφετέρου δε χώρων πρασίνου, τουρισμού, αναψυχής, κοινωνικών εξυπηρετήσεων και πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Απορρίπτεται η αίτηση ακυρώσεως. Σχολιασμός: Η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου επιτρέπει, ως γνωστόν, τον περιορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Τέτοιους λόγους δημοσίου συμφέροντος αποτελούν, μεταξύ άλλων, η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Στις περιπτώσεις αυτές, μάλιστα, το Σ.τ.Ε. επιδεικνύει ιδιαίτερη ευαισθησία,

δίνοντας την προτεραιότητα στο περιβάλλον. Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας των περιορισμών αυτών πρέπει να βασίζεται σε στάθμιση μεταξύ των διακυβευόμενων συμφερόντων, ενώ, συγχρόνως, πρέπει να τηρείται η αρχή της αναλογικότητας. Δεν χωρεί, ασφαλώς, αμφιβολία ότι συγκεκριμένοι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας, καθώς και η βελτίωση του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος και η προαγωγή πολιτιστικών δραστηριοτήτων μπορούν να δικαιολογήσουν σημαντικούς περιορισμούς στην ατομική ελευθερία, οι οποίοι είναι δυνατόν να φτάνουν μέχρι την απαγόρευση ορισμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η αρχή του κράτους δικαίου θα επέβαλε πιθανόν αναγνώριση δικαιώματος αποζημίωσης σε περιπτώσεις που η απαγόρευση της συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας οδηγεί σε υπέρμετρο περιορισμό της οικονομικής ελευθερίας, ανατρέποντας, έτσι, τη δίκαιη ισορροπία που πρέπει να υπάρχει μεταξύ της επιδίωξης του δημόσιου συμφέροντος από τη μία πλευρά και της ανάγκης προστασίας της ατομικής ελευθερίας από την άλλη.