Για την Ενέργεια Φίλοι και φίλες, συντρόφισσες και σύντροφοι Ο κλάδος ηλεκτρικής ενέργειας είναι ένας στρατηγικός κλάδος της οικονομίας και οργανώνεται, σχεδιάζεται με βασικό στόχο να εξυπηρετήσει τις ανάγκες κοινωνικό- οικονομικού συστήματος του επικρατεί. Ετσι διαχρονικά και στη χώρα μας η ανάπτυξη του κλάδου συνδυάζεται με τις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου είτε αυτό επιτυγχάνεται με την ύπαρξη ενας κρατικού μονοπωλίου είτε με ιδιώτες επενδυτές. Η αστική τάξη σχεδιάζει με βάση τη φάση του οικονομικού κύκλου, τις συνθήκες που επικρατούν, τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων. Στη χώρα μας η ανάγκη στήριξη της εγχώριας βιομηχανίας μεταπολεμικά απαιτούσε μεγάλα κεφάλαια και επιλέχθηκε να αναλάβει αυτό το μεγάλο κόστος ο συλλογικός καπιταλιστής, το κράτος, με την αξιοποίηση του λιγνίτη ενός εγχώριου φθηνού ορυκτού καυσίμου. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, τα μεγάλα περιθώρια κέρδους του κλάδου, η πίεση απο τις κατακτήσεις στις χώρες που οικοδομούσαν Σοσιαλισμό έδωσε σε μια χρονική περίοδο τη δυνατότητα να κρυφτεί αυτή η αλήθεια μέσα απο παραχωρήσεις στους εργαζόμενους του κλάδου, εφαρμόζοντας μια πιο «κοινωνική πολιτική» για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά. Το κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ πάντα λειτουργούσε με βασικό γνώμονα την κερδοφορία της καπιταλιστικής οικονομίας. Φθηνό ρεύμα για την καπιταλιστική βιομηχανία, σκάνδαλα με ΠΕΣΙΝΕ κ.α είναι κάποια παραδείγματα. Η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ αρχικά και στην πορεία στην Ε.Ε. οδήγησε στην μεγαλύτερη πρόσδεση της καπιταλιστικής ελληνικής οικονομίας με τη διεθνή καπιταλιστική οικονομία.η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η δημιουργία μιας ενιαίας εσωτερικής αγοράς στα πλαίσια της ΕΕ (που προωθείται από τη δεκαετία του 1990) σήμανε ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων, την όξυνση των ανταγωνισμών, το βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων του 1
κλάδου και την επιδείνωση των εργασιακών τους σχέσεων, υπηρεσίες στους καταναλωτές με κριτήριο την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των ενεργειακών ομίλων. Εκείνη την περίοδο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, εργοδοτικοί κυβερνητικοί συνδικαλιστές της ΔΕΗ, τοπικοί παράγοντες μας έλεγαν ότι ο ανταγωνισμός θα ωφελήσει τους λαϊκούς καταναλωτές, θα ρίξει το κόστος ρεύματος και ταυτόχρονα θα δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις καλοπληρωμένης εργασίας. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή είπε την αλήθεια. Αποκάλυψε ότι στόχος της «απελευθέρωσης» από την κρατική προστασία της ενέργειας και άλλων στρατηγικών τομέων της οικονομίας, δεν ήταν η λαϊκή ευημερία, αλλά η δημιουργία κερδοφόρων πεδίων τοποθέτησης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των επιχειρηματικών ομίλων. Μια διαδικασία που επιταχύνθηκε μετά την καπιταλιστική οικονομική κρίση των τελευταίων ετών. Η πολιτική της απελευθέρωσης δημιούργησε την ανάγκη περιορισμού της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη, για να δημιουργηθεί αγορά για τα εναλλακτικά καύσιμα, τις ΑΠΕ. Φτάσαμε να αξιοποιείται ως στρατηγικό καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας το φυσικό αέριο που αυξάνει την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας και τη σπατάλη ενέργειας, και μάλιστα προβλέπεται η χρήση φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή να εκτιναχθεί τα επόμενα χρόνια με αντίστοιχη συρρίκνωση της λιγνιτικής παραγωγής. Οι ενεργειακοί όμιλοι προτιμούν το φυσικό αέριο, αφού το μικρό αρχικό κόστος οδηγεί σε μεγαλύτερα και πολύ γρηγορότερα κέρδη. Προτιμούν τις ΑΠΕ με τις παχυλές επιδοτήσεις. Θέση του ΚΚΕ είναι ότι το φυσικό αέριο θα πρέπει να αξιοποιηθεί σε πρωτογενή καύση στις επιχειρήσεις, και για οικιακή χρήση με προφανή οφέλη στην εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση της λαϊκής επιβάρυνσης. Σήμερα έχουμε αρκετή πείρα για να ξέρουμε ποιος είχε δίκιο. Η ζωή απέδειξε που οδηγεί η απελευθέρωση, η στροφή στην πράσινη οικονομία, γενικότερα ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης. Αυτές εξελίξεις είχαν ως αποτέλεσμα: 2
Την τελευταία δεκαπενταετία η λαϊκή οικογένεια να βλέπει απανωτές ανατιμήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία φθάνουν 48,5%, ενώ οι σχετικοί κρατικοί φόροι και τέλη για τα νοικοκυριά αυξήθηκαν 147%. Η ενεργειακή φτώχια έφτασε στην πατρίδα μας στο 30% του πληθυσμού. Πολλαπλασιάστηκαν τα λεγόμενα τέλη ρύπων ΕΤΜΕΑΡ που εκτινάχθηκαν από 30 λεπτά το 2010 σε 26 ευρώ το 2014 για κάθε 1000 KWh κατανάλωσης. Βάρη που φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού για να διασφαλιστεί εγγυημένη κερδοφορία των Ενεργειακών ομίλων. Αντίθετα οι επιχειρηματικοί όμιλοι παίρνουν ολοένα και φθηνότερο βιομηχανικό ρεύμα με νέες μορφής έκπτωσης όπως εκπτώσεις όγκου παραγωγής, δικαιώματα αντιστάθμισης των ρύπων από τις βιομηχανίες. Αυτές οι εξελίξεις ήταν δραματικές ειδικά για την Δυτική Μακεδονία. Το 1994 οι εργαζόμενοι συνολικά στη Δ.Ε.Η. ξεπερνούσαν τους 36.000 με σχέσεις πλήρους και σταθερής εργασίας και σήμερα είναι οι μισοί, κάτω από 18.000 παρά το γεγονός ότι διπλασιάστηκε σχεδόν η εγκατεστημένη ισχύς των μονάδων της ΔΕΗ. Στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας χάθηκαν περίπου 5000 τέτοιες θέσεις εργασίας, από 9.500 το 1994, λιγότεροι από 4.500 σήμερα. Προβλέπεται ακόμα σημαντική μείωση τους στα επόμενα χρόνια. Οι μόνιμοι εργαζόμενοι, αλλά και οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ γνώρισαν συνεχείς μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις που μαζί με την αύξηση των ασφαλιστικών κρατήσεων και της φορολογίας ξεπερνούν το 50%. Κι αν υπολογιστεί η κατάργηση 13ου-14ου μισθού ξεπερνούν το 60%. Και φυσικά οι εργολαβικοί που αντικατέστησαν ένα μέρος των μόνιμων εργαζομένων, δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί με ωρομίσθια 3 και 4 ευρώ σε ακόμα πιο άθλιες συνθήκες εργασίας απλήρωτοι πολλές φορές για μήνες. Το ίδιο συνέβη και με τους εποχικούς οχταμηνίτες εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Όλα αυτά σημαίνουν ότι από την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας χάνονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ το χρόνο εισοδήματος των εργατικών λαϊκών οικογενειών, που τσακίζουν συνολικά την ανάπτυξη 3
της, το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Πλήττονται ιδιαίτερα άλλοι κλάδοι της οικονομίας όπως των κατασκευών, του εμπορίου, τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες και επαγγελματίες. Σύντροφοι συντρόφισσες, φίλοι και φίλες. Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση κατά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ (όπως και για μία σειρά άλλες κρατικές επιχειρήσεις ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΟΣΕ, αεροδρόμια κτλ), η συμπαράταξη του τάχα με τους αγώνες των εργαζομένων της ΔΕΗ και των κατοίκων της περιοχής, δείχνουν ακριβώς τον τυχοδιωκτικό του χαρακτήρα, τον λαϊκισμό του, την ξεδιάντροπη κοροϊδία στο λαό για να αναρριχηθεί στην κυβέρνηση. Ως κυβέρνηση κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου, των σχεδιασμών της ΕΕ που δεν μπορούσαν να τελειώσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Προχώρησε αποφασιστικά και αποτελεσματικότερα την προώθηση της «απελευθέρωσης». Αποδέχτηκε τις προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις για την παράδοση του 49% των μετοχών της ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. * Προχώρησε ήδη στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ με στρατηγικό επενδυτή κινεζικό μονοπώλιο. Το ότι είναι υπό κρατικό έλεγχο του 51% των μετοχών είναι μικρής σημασίας αφού ανα πάσα στιγμή μπορεί να ανατραπεί. Ακόμη και έτσι να παραμείνει, το κριτήριο ανάπτυξης τους θα είναι η μεγιστοποίηση της κερδοφορίας της επιχείρησης με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των δικτύων, αλλά και για τους καταναλωτές. * Παραχώρησε το σύνολο των μετοχών της Δ.Ε.Η. για 100 χρόνια στο υπερταμείο. * Πριν λίγες μέρες πέρασε απο τη Βουλή το νόμο 45...που προβλέπει την πώληση σε ιδιωτικούς μονοπωλιακούς ομίλους του ΑΗΣ Μελίτης και την άδεια για την Μελτίη 2 και τους ΑΗΣ Μεγαλόπολης με τα αντίστοιχα ορυχεία. 4
Σε αυτή την κατεύθυνση βαρύ τίμημα πληρώνει την Δυτική Μακεδονία. Για να χρυσώσουν το χάπι η κυβέρνηση, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, τοπικοί παράγοντες και εργοδοτικοί κυβερνητικοί συνδικαλιστές σχεδιάζουν δήθεν την μεταλιγνιτική περίοδο για τη Δυτική Μακεδονία και κυρίως για τους νομούς Κοζάνης - Φλώρινας. Σε διάφορες ημερίδες και συνέδρια που πρωτοστατούν οι δήμοι Κοζάνης και Εορδαίας, διαφημίζουν τις δυνατότητες που παρέχει η ΕΕ τάχα για την μεταλιγνιτική περίοδο. Στις διάφορες ασκήσεις επί χάρτου και τα παραμύθια τους, τις αερολογίες τους, θέλουν να μας πείσουν ότι οι καταστροφικές συνέπειες από τις εξελίξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με τους σχεδιασμούς τους και εμπλεκόμενους φορείς: ΕΕ, κεντρική κυβέρνηση, τοπική διοίκηση (περιφέρεια, ενεργειακοί δήμοι), ΔΕΗ Α.Ε., φορείς (βλέπε επιχειρηματικούς ομίλους, επιδοτήσεις κτλ), «κοινωνία των πολιτών» (βλέπε χειραγώγηση εργαζόμενων και λ.σ.). Όλους αυτούς δηλαδή που ευθύνονται για την σημερινή κατάσταση. Οι ίδιοι αναφέρουν «οι πλέον υποσχόμενοι τομείς που έχουν εντοπισθεί για περιφερειακή οικονομική ανάπτυξη αφορούν: «Γεωργία και μεταποίηση γεωργικών προϊόντων «Κατασκευή με έμφαση στην ενεργειακή απόσβεση και εξοικονόμηση ενέργειας «Ανάπτυξη ΑΠΕ «Υπηρεσίες εστιασμένες στον τουρισμό Το κόστος υλοποίησης αυτής της στρατηγικής εκτιμάται μεταξύ 2 και 4 δις ευρώ ανάλογα με την τελική δομή του περιφερειακού οικονομικού μοντέλου». Φυσικά σε βάθος χρόνου μέχρι το 2050 τουλάχιστον, δηλαδή μιλάμε για 60 ως 120 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Αυτό κι αν δεν είναι στην κυριολεξία ψίχουλα, χάντρες και καθρεφτάκια για ιθαγενείς. Οι ίδιοι μη μπορώντας να κρύψουν τις καταστροφικές συνέπειες (ανεργία, φτώχεια για ε.τ., τα λ.σ.) για το τι σημαίνει μεταλιγνιτική περίοδος 5
αναφέρουν: «Απαιτούνται επείγουσες δράσεις λόγο της προγραμματισμένης απόσυρσης 6 λιγνιτικών μονάδων (1850 MW) εώς το 2020 (ΑΗΣ Καρδιάς και Αμυνταίου) που επηρεάζουν περίπου 12.000 τοπικές θέσεις εργασίας» και σε άλλο σημείο αναφέρουν «22,5 χιλιάδες άμεσες και έμμεσες παραγωγικές θέσεις εργασίας σχετίζονται με την λιγνιτική βιομηχανία. 2009» - «Για κάθε μόνιμη θέση προσωπικού στην εξόρυξη λιγνίτη και στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δημιουργούνται και διατηρούνται 3,28 θέσεις στην τοπική αγοράς εργασίας. Για κάθε ευρώ που δαπανά η ΔΕΗ σε μισθούς και υπεργολαβίες περισσότερα από τρία ευρώ παράγονται επαγωγικά στο κύκλο της τοπικής κοινωνίας». - «Το σημερινό ποσοστό ανεργίας είναι περίπου 30% και το ποσοστό ανεργίας των νέων είναι το υψηλότερο σε επίπεδο ΕΕ.» Οι ίδιοι, που θα μας σώσουν την μεταλιγνιτική περίοδο, ομολογούν τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών της «απελευθέρωσης» της ενιαίας αγοράς ενέργειας της ΕΕ, που έχει οδηγήσει την ε.τ. και τα λ.σ. της περιφέρειας της Δ.Μ. στην ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση. Επιβεβαιώνουν ακριβώς δηλαδή όλα αυτά που έλεγε το ΚΚΕ, όταν όλοι αυτοί που προπαγάνδιζαν και παραμύθιαζαν το λαό για τα καλά της «απελευθέρωσης», των στρατηγικών της ΕΕ για την ενιαία αγορά ενέργειας. Όλοι αυτοί ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι τέτοια ανάπτυξη που να υπηρετεί τα συμφέροντα των κατοίκων, των εργαζομένων, των λ.σ. της περιφέρειας της Δ.Μ., να είναι βιώσιμη και αειφόρος δεν υπάρχει στο καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, γι αυτό συνειδητά και ξεδιάντροπα προσπαθούν να λένε παραμύθια στο λαό που έχουν ξεζουμίσει για το πόσο καλή θα είναι η μεταλιγνιτική περίοδος και τα δώρα που θα φέρει και κρύβουν τους δράκους, όπως έκαναν και όταν διαλαλούν τα καλά της απελευθέρωσης. Καπιταλιστική ανάπτυξη στη Δ.Μ., στα πλαίσια της ΕΕ, σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού, μεγαλύτερη 6
μετανάστευση, ερημοποίηση της Δ.Μ. Ανάλογη είναι και η ανάπτυξη με τον αγωγό ΤΑΠ, ο οποίος θα μεταφέρει αζέρικο φυσικό αέριο και οι ΗΠΑ εποφθαλμιούν να διοχετεύσουν μέσω του ΤΑΠ, πολύ πιο ακριβά, αμερικάνικο σχιστολιθικό φυσικό αέριο, με τεράστιους αποθηκευτικούς χώρους που σκοπεύουν να εγκαταστήσουν στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Ο διακηρυγμένος στόχος να μετατραπεί η Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο (αφού ο αγωγός βρίσκεται πλέον σε στάδιο κατασκευής) υλοποιείται. Όμως αυτό σημαίνει τεράστια κέρδη για τα μονοπώλια, προμηνύει κινδύνους για τους λαούς, οξύνει τους ανταγωνισμούς. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, χώρα που είναι ενεργειακός κόμβος, αλλά και στην Β. Αφρική, την Μ. Ανατολή, πρέπει να μας προβληματίσουν και να βγουν συμπεράσματα. Βασικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης το μόνο που μπορεί να δώσει στην περιοχή μας είναι φτώχια, εξαθλίωση, πολέμους Η θέση του ΚΚΕ: Για το ΚΚΕ υπάρχει άλλος δρόμος. Στην Δ. Μακεδονία τα λιγνιτικά αποθέματα πρέπει να αξιοποιηθούν με την ανάλογη ανάπτυξη των μονάδων Πτολεμαΐδα 5, Μελίτη 2, περιβαντολογική αναβάθμιση μονάδων όπως στο Αμύνταιο και στον Αγ. Δημήτριο ή όπου αλλού κριθεί σκόπιμο με βάση τις δυνατότητες και τις επιστημονικές επεξεργασίες για την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση του και τις λιγότερες επιπτώσεις για το φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον. Παίρνοντας υπόψη και την τηλεθέρμανση των πόλεων και οικισμών που τροφοδοτούνται σήμερα και σε όποιες επιβάλλεται να επεκταθεί. Όμως ούτε η επιστροφή στο κρατικό μονοπώλιο, ούτε οι κυβερνητικές ρυθμίσεις «απελευθέρωσης», ενιαίας αγοράς, μπορούν να υπηρετήσουν μια ολόπλευρη ανάπτυξη της αξιοποίησης του λιγνίτη, που θα υπηρετεί την ανάπτυξη της χώρας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. 7
Για να λυθεί ριζικά απαιτείται γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με το καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ, με το καθεστώς ιδιοκτησίας των μονοπωλίων στον τομέα της ενέργειας και συνολικά στην οικονομία. Απαιτείται εντελώς διαφορετικό εναλλακτικό σχέδιο στην κοινωνική οργάνωση, την οικονομία, ο σοσιαλιστικός δρόμος ανάπτυξης. Να κοινωνικοποιηθούν τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, η γη, να καταργηθεί η σκλαβιά της μισθωτής εργασίας, να εδραιωθούν οι σχέσεις κοινωνικής ιδιοκτησίας, να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία. Αυτή η λύση που προτείνει το ΚΚΕ μέσα από το πρόγραμμα του, απαιτεί Εργατική Λαϊκή Εξουσία. Μόνο μέσα σε αυτό το πλαίσιο της κεντρικά σχεδιασμένης παραγωγής με στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας, στη παραγωγή, μεταφορά και διανομή της ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής εξουσίας. Στα πλαίσια αυτά ο ενεργειακός σχεδιασμός θα διασφαλίζει: α) Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας β) Την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης γ) Τη διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας και των υποδομών για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιαζόμενης βιομηχανίας δ) Τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών όπως της Δ. Μακεδονίας και κλάδων της οικονομίας. ε) Την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον. Πάνω από όλα θα κατοχυρώσει ότι το ενεργειακό προϊόν θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Μόνο αυτός ο νέος τρόπος παραγωγής, η εργατική εξουσία, μπορεί να αξιοποιήσει της μεγάλες δυνατότητες του σημερινού επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών 8
δυνάμεων προς όφελος των κοινωνικών αναγκών, να απογειώσει τις τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες της Δ.Μ., τη λαϊκή ευημερία για τους κατοίκους της περιφέρειας και ολόκληρης της χώρας. Πάνω σε αυτό το έδαφος του νέου τρόπου παραγωγής ο ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας θα μπορεί να αυξάνει την παραγωγικότητα της εργασίας, για την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών, να αξιοποιεί τις αναπτυξιακές δυνατότητες για την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας, με άξονες: - Το προσδιορισμό για το βέλτιστο ενεργειακό μείγμα με την συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εγχώριων πηγών (λιγνίτης, νερά, ΑΠΕ, υδρογονάνθρακες) - Αξιοποιώντας τα έργα του ενεργειακού τομέα ως μοχλού ανάπτυξης βιομηχανικών κλάδων της μεταποίησης και των κατασκευών, με ανάλογη αξιοποίηση και του ορυκτού πλούτου της χώρας. - Την υλοποίηση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης βαθμού ενεργειακής απόδοσης, ελαχιστοποιώντας τις επιπτώσεις στο περιβάλλον - Προωθώντας την έρευνα για αξιοποίηση νέων εγχώριων πηγών και την διακριτικά αμοιβαία επωφελή συνεργασία στους τομείς της εξόρυξης και εκμετάλλευσης κοιτασμάτων, δικτύων, αγωγών μεταφοράς ενέργειας και γενικότερα τεχνογνωσίας στον ενεργειακό τομέα, με διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της εργατικής εξουσίας στη χώρα μας. - Φίλοι και φίλες συντρόφισσες και σύντροφοι Αυτός ο μοναδικά ελπιδοφόρος δρόμος ανατροπής προετοιμάζεται από σήμερα. Το ΚΚΕ, η επιτροπή περιοχής Δ.Μ. Του ΚΚΕ, προβάλει τη γραμμή αντεπίθεσης με ριζοσπαστικούς διεκδικητικούς στόχους, δείχνει την προοπτική. Ταυτόχρονα καλεί την ε.τ., τα λ.σ., σε μαζική ταξική αγωνιστική συσπείρωση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, 9
την συμπόρευση με το ΚΚΕ, για αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, σε συνδικάτα, τοπική αυτοδιοίκηση και κεντρική εξουσία, να βαδίσουμε αυτό το δρόμο από σήμερα με αιτήματα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας, μέχρι την τελική νίκη. Η Ε.Π. Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ καλεί όλες τις λαϊκές δυνάμεις, εργατοϋπαλλήλους, αυτοαπασχολούμενους εμποροβιοτέχνες και αγρότες, να οργανώσουμε την πάλη, μέσα από τα ταξικά σωματεία, τους λαϊκούς μαζικούς φορείς σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά να δώσουμε μαζί αποφασιστική μάχη για: - Να μειωθούν δραστικά τα τιμολόγια της λαϊκής κατανάλωσης, να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι στα καύσιμα και τα πράσινα τέλη υπέρ των επενδυτών ΑΠΕ. - Να καταργηθούν οι εργολαβίες της ΔΕΗ ΑΕ, οι 8μηνες συμβάσεις και να απορροφηθεί με πλήρη σταθερή εργασία το εποχικό προσωπικό της ΔΕΗ ΑΕ. - 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο και εγκατάλειψη της πολιτικής των υπερωριών (6ωρο για τις βάρδιες) - Να αντικατασταθούν οι παλιές θερμικές μονάδες με σύγχρονες, με αυξημένο βαθμό απόδοσης. - Για να μην παραδοθούν μονάδες, λιγνιτωρυχεία, λιγνιτικά αποθέματα και υδάτινο δυναμικό σε ιδιωτικούς ομίλους, να μην νομιμοποιηθεί καμία τέτοια ενέργεια στην συνείδηση της ε.τ., των λ.σ., να παλέψουμε για την ανατροπή της. - Την αξιοποίηση του υδάτινου δυναμικού με κρατικά υδροηλεκτρικά έργα, που συμβάλουν ταυτόχρονα στην άρδευση αγροτικών εκτάσεων, ύδρευσης πόλεων και οικισμών, την παροχή αντιπλημμυρικής προστασίας. - Την αποκατάσταση εδαφών των ορυχείων που πρέπει να περάσουν στην ιδιοκτησία του κράτους. 10
- Την μετεγκατάσταση οικισμών με όλες τις απαιτούμενες δράσεις για την προστασία των κατοίκων και την διασφάλιση της διαβίωσης τους και της δουλειάς τους. Ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ είναι ένας δύσκολος δρόμος όμως είναι ο μοναδικός ρεαλιστικός δρόμος φιλολαϊκής ανάπτυξης του ενεργειακού τομέα στην πατρίδα μας. 11