Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ Αθήνα 25-4-89 ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΚΥΡΟ - 17Ν, ΑΠΟΧΗ, ΛΕΥΚΟ ΣΤΙΣ «ΕΚΛΟΓΕΣ» Στην προκήρυξη μας της 11ης Νοέμβρη 88 για το σκάνδαλο Κοσκωτά, λέγαμε ότι αυτό δεν ήταν κεραυνός στον αίθριο οικονομικό ουρανό της χώρας. Ότι η μεταπολεμική ελληνική κοινωνία αλλά και η μεταπολίτευση είναι γεμάτες από σκάνδαλα τεραστίων διαστάσεων σε βάρος της χώρας και αναφέραμε τις απάτες του τραπεζίτη Ανδρεάδη στην Εμπορική πριν το 75, απάτες που άφησε ατιμώρητες η τότε κυβέρνηση Καραμανλή. Μιλάγαμε για το σκάνδαλο των σκανδάλων, των «προβληματικών», επί διακυβέρνησης Ν.Δ., όπου μια χούφτα καπιταλιστές έκλεψαν απ' τη χώρα ένα ποσό που σε σημερινές δραχμές ανέρχεται σε ένα τρισεκατομμύριο. Ποσό που κατώρθωσαν να διοχετεύσουν στο εξωτερικό με διάφορες κομπίνες, ζητώντας δάνεια για δήθεν επενδύσεις. Λέγαμε ότι όπως ακριβώς σήμερα οι κύριοι υπεύθυνοι για το σκάνδαλο Κοσκωτά, ο πρωθυπουργός Παπανδρέου και οι υπουργοί του που αποφάσισαν τη χρηματοδότηση του με το αζημίωτο, έτσι και για το σκάνδαλο των προβληματικών οι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι τότε πρωθυπουργοί της Ν.Δ. και οι οικονομικοί υπουργοί της περιόδου 77-81 και σημερινοί ηγέτες της που αποφάσισαν, με το αζημίωτο, τη χρηματοδότηση των «προβληματικών» επιχειρήσεων των φίλων τους καπιταλιστών (ο μεγαλομέτοχος της Πειραϊκής- Πατραικής Στράτος ήταν υπουργός της Ν.Δ. γνωρίζοντας ότι τα δάνεια δεν θα επιστρέφονταν ποτέ). Λέγαμε ότι ο Κοσκωτάς δεν έκανε τίποτε διαφορετικό απ' το να επαναλάβει, με περισσότερο ζήλο και ορμή ίσως, την πρακτική του Ανδρεάδη, του Κατσάμπα, του Σκαλιστήρη, του Αγγελόπουλου, του Κιοσέογλου κλπ. Και οι Παπανδρέου, Κουτσόγιωργας, Πέτσος, Ρουμελιώτης και λοιποί την πρακτική των Ράλλη, Μητσοτάκη, Έβερτ, Παλαιοκρασσά και σία, γνωρίζοντας όλοι τους, ότι όπως και οι προηγούμενοι θα μείνουν ατιμώρητοι και ότι δεν ρισκάρουν τίποτε. Σήμερα λοιπόν, έξι μήνες μετά την προκήρυξη, όλα όσα υποστηρίζαμε επιβεβαιώνονται καθημερινά. Δικαιοσύνη, Βουλή, Κόμματα, τύπος συνεργάζονται αρμονικά στον προκλητικό εμπαιγμό του ελληνικού λαού. Ενώ κανένας, εκτός απ' τους δύο ποδοσφαιριστές και το Μαντζουράνη (που δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά) δεν έχει επιστρέψει ούτε δραχμή απ' τα κλεμμένα, οι διάφοροι μεγαλόσχημοι, καπιταλιστές, εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοεκδότες, μεγαλοδημοσιογράφοι συνεχίζουν να αλληλοσπαράσσονται για να τσεπώσουν το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα των κλεμμένων. Παράλληλα παρουσιάζουν σαν κάθαρση και τιμωρία των ενόχων την προφυλάκιση ορισμένων διοικητών ΔΕΚΟ των οποίων η ευθύνη είναι τελείως δευτερεύουσα, μπροστά σ' αυτή των κύριων υπεύθυνων, Παπανδρέου και υπουργών του, και αποκρύβοντας το γεγονός ότι οι ενέργειες αυτές είναι σταχτή στα ματιά του κόσμου μπροστά στην αδυναμία τους να αγγίξουν τους πραγματικούς ενόχους. Αποκρύβοντας ότι όλοι οι προφυλακισμένοι θα αφεθούν ελεύθεροι το ταχύτερο κι ότι οι προφυλακίσεις εντάσσονται μέσα στα πλαίσια του άγριου προεκλογικού πολέμου για την εξουσία που σπαράσει τις δύο μερίδες του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης, τους νεοδημοκράτες και τους πασόκους. Η περίπτωση άλλωστε της Βλάχου αποκαλύπτει τους πραγματικούς σκοπούς αυτών των προφυλακίσεων. Ενώ έχει αποδεχτεί με πλήθος στοιχείων, εγγράφων και ότι αποδέχτηκε εκατοντάδες εκατομμύρια απ' τα κλεμμένα του Κοσκωτά και ότι τα εξήγαγε σε συνάλλαγμα παράνομα στο εξωτερικό, εντούτοις δεν προφυλακίζεται ενώ
το σύνολο του τύπου ποιεί την νήσαν πάνω στο ζήτημα. Ας υπογραμμίσουμε τέλος το θράσος και τον αριστοκρατικό και διανοουμενίστικο αυριανισμό της εκπροσώπου της πεφωτισμένης δεξιάς να χλευάζει τον κόσμο και να θεωρεί ότι είναι δικαίωμα της να μην επιστρέφει τα κλεμμένα, αλλά και τη δουλικότητα της αριστεράς πούχει καταπιεί την γλώσσα της σ' αυτό το θέμα. Τίποτε όμως δεν δείχνει καλύτερα την πλήρη εξαχρείωση της επίσημης πολιτείας όσο η περίπτωση Κουτσόγιωργα. Αποκαλύπτεται ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και σημαντικότερος υπουργός της επιχείρησε να πουλήσει τον «Κουτσονόμο» στον Κοσκωτά εισπράττοντας δύο εκατομμύρια δολλάρια. Παρουσιάζεται πλήθος στοιχείων, ντοκουμέντων, λογαριασμών. Η θεσμοθετημένη όμως ελληνική πολιτεία, η Βουλή, η Δικαιοσύνη, το Σύνταγμα, οι Νόμοι είναι τελείως ανίσχυροι απέναντι του. Τίποτε δεν μπορεί να τον αγγίξει. Σύμφωνα λοιπόν μ' αυτό τον κοινοβουλευτισμό, ένας υπουργός έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να κλέβει ανοιχτά τη χώρα, προάγοντας σε ψηλότερα επίπεδα τον εκμαυλισμό της, χωρίς να μπορεί κανείς να τον διώξει, δικάσει, τιμωρήσει. Πρόκειται για μια κυνική αποκάλυψη-ομολογία ενός κοινοβουλευτικού καθεστώτος εκμαυλισμού, προαγωγού των μεγαλοαπατεώνων υπουργών και συνάμα προστάτη τους. Ο Κουτσόγιωργας λοιπόν επιχείρησε μια τόσο χοντροκομένη κομπίνα και στην περίοδο που βοούσε η χώρα ενάντια στον Κοσκωτά, γιατί ήξερε ότι δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος υπουργός που χρηματίζεται, και γιατί προστατεύονταν απ' τη βουλευτική ασυλία. Αλλά και γιατί ήξερε καλά ότι αν παρ' ελπίδα πήγαιναν άσχημα γι' αυτόν τα πράγματα μπορούσε ν' αντεπιτεθεί με συγκεκριμένα στοιχεία ενάντια σ' άλλους υπουργούς τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ. πούχαν επίσης χρηματιστεί. Γιατί αν ο Κουτσόγιωργας επιχείρησε να πουλήσει τον Κουτσονόμο δύο εκατομμύρια δολάρια, τότε πόσα εκατομμύρια δολάρια πούλησαν τις παράνομες χρηματοδοτήσεις των «προβληματικών» οι υπουργοί της Ν.Δ. και σημερινοί ηγέτες της; Μια λοιπόν ενδεχόμενη τιμωρία του Κουτσόγιωργα θάφερνε αμέσως συγκεκριμένα στοιχεία για τους χρηματισμούς των υπουργών της Ν.Δ. Έτσι ούτε το ΠΑΣΟΚ αλλά ούτε κυρίως η Ν.Δ. έχουν συμφέρον να τιμωρηθεί ο Κουτσόγιωργας. Αντίθετα μάλιστα, είναι φανερό ότι μετά τις εκλογές, θα μεθοδεύσουν το γρήγορο κλείσιμο της υπόθεσης με την παράλληλη εκτόξευση ορισμένων πυροτεχνημάτων για λόγους εντυπωσιασμού. Γιατί έχουν απόλυτη συνείδηση ότι η διαιώνιση του ισοδυναμεί με τεράστια βόμβα πολλών μεγατόνων στα θεμέλια του κοινοβουλευτισμού, αφού ξεγυμνώνει τους πολιτικούς, αποκαλύπτει τη σήψη και τη διαφθορά του πολιτικού κόσμου, δείχνει με στοιχεία χειροπιαστά ότι οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων είναι εξωνημμένοι, αργυρώνητοι και απατεώνες που εμπαίζουν το λαό. Τον κίνδυνο αυτό έχει διαβλέψει μέρος του ΠΑΣΟΚ, η αριστερά και οι τρεις γνωστές δημοκρατικές εφημερίδες. Διαπιστώνοντας τις διαστάσεις πούχει πάρει το σκάνδαλο, τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, αλλά και γνωρίζοντας καλά ότι ούτε κάθαρση πρόκειται να γίνει ούτε τιμωρία των ενόχων, προωθούν ένα ερζάτς κάθαρσης-τιμωρίας, ένα πλαστικό υποκατάστατο της. Ψευδολογούν ασύστολα, παρουσιάζοντας τους δικαστές και τον επίτροπο σαν δήθεν αδέκαστους και τις προφυλακίσεις σαν τιμωρία ενόχων ενώ παράλληλα προωθούν το πλάνο τους που αποσκοπεί στη σιωπηρή παραίτηση Παπανδρέου-Κουτσόγιωργα για να υπάρξει κάποια εκτόνωση της λαϊκής οργής. Σχέδιο που θα αφήσει ανέπαφους και ατιμώρητους ενόχους και που προετοιμάζει το έδαφος για το επόμενο σκάνδαλο. Ο χρηματισμός όμως και η ληστεία χρημάτων απ' το κοινωνικό σύνολο για λόγους ατομικού πλουτισμού είναι ένα απ' τα βαρύτερα εγκλήματα εναντίον της
χώρας και του λαού. Καμία κοινωνία δεν μπορεί να επιτρέψει την κατά συρροή διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων χωρίς κάποιο μηχανισμό αυτοάμυνας και τιμωρία ενόχων. Η απουσία ενός τέτοιου μηχανισμού αυτοάμυνας και η συνεχής και ανώδυνη διάπραξη τους, λόγω της βουλευτικής ασυλίας, βάζει σε κάθε λαϊκό αγωνιστή, σαν πρώτο καθήκον του, τον αγώνα με όλα τα μέσα, ακόμη και με τα όπλα, ενάντια σ' αυτούς τους εγκληματίες. Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε το δεύτερο κατά σειρά σπουδαιότητος μετά τον Κουτσόγιωργα, τον πασίγνωστο σε όλους το φαύλο, εξωνημένο και αργυρώνητο πρώην υπουργό Γ. Πέτσο. Ο κύριος αυτός, όντας υπουργός έπαιρνε δεκάδες εκατομμύρια απ' τον Κοσκωτά μέσα σε βαλίτσες, όπως έχουν δηλώσει αρκετοί μάρτυρες, και έδωσε προσωπικά εντολή σε διοικητή ΔΕΚΟ να καταθέσουν τα χρήματα τους στην Τράπεζα Κρήτης. Είναι λοιπόν ένας απ' τους κύριους υπεύθυνους της ληστείας απ' το λαό των 35 δισεκατομμυρίων. Σήμερα, όπως ακριβώς και ο Κουτσόγιωργας, λοιδωρεί και χλευάζει τον ελληνικό λαό κρυπτόμενος πίσω απ' τη βουλευτική ασυλία, αφού ούτε η Δικαιοσύνη ούτε η Βουλή δεν μπορούν και δεν θέλουν να τον αγγίξουν. Όσον αφορά τους σωματοφύλακες του της νέας υπηρεσίας αντιτρομοκρατικού τμήματος, έχουμε να πούμε τα εξής. Όπως κάθε τμήμα της αστυνομίας, έτσι και το αντιτρομοκρατικό υποτίθεται ότι καταπολεμάει το έγκλημα, και ότι σα σκοπό έχει τη σύλληψη των εγκληματιών. Ο Κοσκωτάς έκλεψε 35 δις απ' τη χώρα και το αντιτρομοκρατικό τμήμα της αστυνομίας αντί να τον συλλάβει, ή τουλάχιστον να τον εμποδίσει να διαφύγει, του πρόσφερε κάλυψη, προστασία και ασφάλεια σ' όλη τη διάρκεια της περιόδου που κατέθετε στον ανακριτή. Οι μπάτσοι του αντιτρομοκρατικού έπαιζαν έτσι το ρολό του σωματοφύλακα ενός κλέφτη κι απατεώνα ενώ ο αρχηγός τους Ρουμελιώτης συνεργαζόταν στενά με τον Κοσκωτά μέχρι τη στιγμή που τον φυγάδευσε στο εξωτερικό. Σήμερα τέλος οι ίδιοι μπάτσοι του αντιτρομοκρατικού, προφυλάσσουν όλους τους κλέφτες, τον Κουτσόγιωργα, τον Πέτσο όπως και όλους τους απατεώνες καπιταλιστές πούχουν κατακλέψει τη χώρα. Παίζουν κατά συνέπεια ανοιχτά το ρόλο του γκάγκστερ-σωματοφύλακα των απατεώνων που λυμαίνονται τη χώρα, και όχι του διώκτη του εγκλήματος. Κατά συνέπεια θα τους χτυπάμε χωρίς καμιά προειδοποίηση. Και προειδοποιούμε όλους τους νέους μπάτσους του αντιτρομοκρατικού, τους οποίους κοροϊδεύουν οι προϊστάμενοι τους, λέγοντας τους ότι περνάμε απαρατήρητοι, μετά απ' τα μαθήματα τους, όταν ντύνονται παρδαλά κι αφήνουν μούσια, ή όταν κυκλοφορούν με ολοκαίνουργιες μηχανές μεγάλου κυβισμού. Τους καλούμε να παραιτηθούν απ' αυτή τη βρώμικη δουλειά που κάνουν και να βρουν άλλη όσο είναι ακόμη καιρός. Όπως τόχουμε ξανατονίσει, αν οι σημερινοί ηγέτες του ΠΑΣΟΚ είναι κλέφτες, οι ηγεσίες της ΝΔ, για οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση της πρόσφατης ιστορίας, είναι οι μέγιστοι αρχικλέφτες. Ο Μητσοτάκης είναι το κλασικό μοντέλο του πολιτικού που ξεπουλάει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, που ξεπουλιέται σαν τη χειρότερη πόρνη. Τόκανε όχι μόνο το 65 αλλά και το 77, όταν κατακεραύνωνε την οικονομική πολιτική του Καραμανλή και προσχώρησε στη ΝΔ λίγο μόνο μετά. Πέρα όμως απ' το Μητσοτάκη και οι υπόλοιποι ηγέτες και δελφίνοι δεν είναι διαφορετικού ύφους και ήθους. Ο Έβερτ υπήρξε ο Βακάλης του Ανδρεάδη στις απάτες του στα Ναυπηγεία. Μαζί με το Μητσοτάκη, τον Παλαιοκρασσά και άλλους υπήρξαν αυτοί που χρηματοδότησαν τις «προβληματικές», δηλαδή βρίσκονται στην ίδια θέση με τον Κουτσόγιωργα, τον Πέτσο, τον Ρουμελιώτη. Ακόμη όμως και πρόσφατα όλοι αυτοί, όπως και ο Ανδριανόπουλος, ο Σαμαράς, ο Παλαιοκρασσας, είχαν στενότατες σχέσεις συνεργασίας με τον Κοσκωτά. Κατά συνέπεια-κανένας τους δεν μπορεί να μιλάει για κάθαρση και τιμωρία ενόχων, αφού οι ίδιοι είναι ένοχοι ανάλογων εγκλημάτων.
Σ' αυτούς τέλος που θα μας κατηγορήσουν ότι γενικεύουμε αυθαίρετα έχουμε να τους απευθύνουμε την εξής πρόταση-πρόκληση που είναι κατά τη γνώμη μας η μόνη που μπορεί ν' αποδείξει στον ελληνικό λαό ότι οι βουλευτές είναι καθαροί. Να κάνουν αυτό που ζητάνε απ' τον Κουτσόγιωργα. Ν' απευθύνει ο Πρόεδρος της Βουλής επίσημο έγγραφο εν ονόματι όλων των βουλευτών, στην κεντρική υπηρεσία των ελβετικών τραπεζών και να ζητάει την πλήρη δημοσίευση των λογαριασμών καταθέσεων στις ελβετικές τράπεζες όλων των βουλευτών, όχι μόνο της σημερινής Βουλής, αλλά όλων των κοινοβουλίων απ' το 77 και πέρα και του Καραμανλή συμπεριλαμβανόμενου. Και θα δει τότε ο ελληνικός λαός ότι οι Κουτσόγιωργες με τα αδικαιολόγητα εκατομμύρια δολάρια είναι στρατιά ολόκληρη τόσο μέσα στη Ν.Δ. όσο και μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Είναι βέβαιο γεγονός ότι μια Βουλή που θα απαρτίζονταν μόνο από κλέφτες δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει, θάπεφτε σε πλήρη ανυποληψία και δεν θα μπορούσε να παίζει το ρόλο του κύριου θεσμού του καθεστώτος. Οι κλέφτες λοιπόν χρειάζονται και ορισμένους άλλους, καθαρούς, τίμιους, η παρουσία των οποίων στη Βουλή είναι το άλλοθι των πρώτων και η πολιτική κάλυψη τους, για όλες τις παρανομίες τους. Χρειάζονται λοιπόν απαραίτητα ορισμένα τίμια κολλητήρια στα οποία προσφέρουν ορισμένες έδρες στη Βουλή και με αντάλλαγμα αυτό τους αφήνουν να κλέβουν ανενόχλητοι. Αυτό το ρόλο παίζει η αριστερά απ' το 74 μέχρι σήμερα. Η αριστερά λοιπόν (ΚΚΕ, ΕΑΡ) σήμερα εμπαίζει τους εργαζόμενους όταν υπόσχεται κάθαρση και τιμωρία των ενόχων. Γιατί σαν πραγματικό κολλητήρι της λματ, ποτέ μετά το 74 δεν έκανε έναν πραγματικό μαζικό και μαχητικό αγώνα ενάντια στις απάτες και τα σκάνδαλα της, ποτέ δεν αγωνίστηκε για την τιμωρία των ενόχων. Δεν έκανε απολύτως τίποτε το 75 ενάντια στις απάτες του. Ανδρεάδη όμοιες μ' αυτές του Κοσκωτά. Δεν έκανε κανένα πραγματικό αγώνα ενάντια στους απατεώνες καπιταλιστές των «προβληματικών» που έκλεψαν ένα τρισεκατομμύριο απ' το λαό. Τέλος, και ενώ η χώρα βοούσε ενάντια στον Κοσκωτά, αυτοί κατέθεταν το μεν ΚΚΕ κεφάλαια στην Τράπεζα Κρήτης, η Δε ΕΑΡ έπαιρνε δάνεια απ' τον Κοσκωτά. Δηλαδή πρόσφεραν πολιτική κάλυψη στον κλέφτη των 35 δις. Και σήμερα δεν τολμάνε όχι ν' αγωνιστούν αλλά ούτε να υψώσουν τη φωνή τους μη τύχει και τους μαλώσουν οι αστικές φυλλάδες σαν μη σύγχρονους κομμουνιστές, για να απαιτήσουν την άμεση επιστροφή των κλεμένων απ' τη Βλάχου και τους άλλους κλεπταποδόχους. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι θα κάνουν κάθαρση; θα ζητήσουν τιμωρία των ενόχων; Το μόνο που ενδιαφέρει τα δύο κόμματα της αριστεράς είναι οι βουλευτικές έδρες. Αυτές είναι το μυστικό μιας χωρίς αρχές, πλαστής πολιτικής συνεργασίας, ανάμεσα σε δύο κόμματα που διαφωνούν πάνω σ' όλα τα ζητήματα. Αυτό είναι ηλίου φαεινότερο ιδιαίτερα για το κόμμα με τον ψευδεπίγραφο τίτλο ΕΑΡ ενώ η Ελληνική Δεξιά θα του πήγαινε γάντι αφού δεν έχει ουσιαστικές διαφωνίες με τη ΔΗΑΝΑ. Αφού έχει σαν όραμα να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια μοντέρνα Δυτικοευρωπαϊκή χώρα, αποκρύβοντας με επιμέλεια ότι οι εξελίξεις του διεθνοποιημένου μεγάλου κεφαλαίου το αποκλείουν, χειροτερεύουν τη θέση της ελληνικής οικονομίας στο διεθνή καταμερισμό της εργασίας, μεγαλώνουν το χάσμα ανάμεσα στο ευρωπαϊκό εισόδημα και το ελληνικό, οδήγησαν στο σημερινό ξεπούλημα της ελληνικής οικονομίας. Αποκρύβοντας ότι αυτές οι εξελίξεις οδηγούν κι αυτές ακόμη τις αναπτυγμένες Δυτικοευρωπαϊκές χώρες όχι προς της Δημοκρατία και τις κοινωνικές παροχές αλλά προς τον άγριο αυταρχισμό, την ανεργία και την περιθωριοποίηση ενός τρίτου του πληθυσμού, γεγονός που προμηνύει ζοφερό το άμεσο μέλλον της ελληνικής εργατικής τάξης. Παρουσιάζοντας τέλος τα καθεστώτα αυτά σαν ιδεώδη
και ανθρωπιστικά, ενώ αποκρύβουν τα φρικαλέα εγκλήματα τους ενάντια στους λαούς του Τρίτου Κόσμου και τις γενοκτονίες τους, χάρη στα οποία συγκέντρωσαν ένα μεγάλο μέρος του σημερινού τους πλούτου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι άνθρωποι της ΕΑΡ μας απευθύνουν την ίδια ακριβώς ύβρη, με την οποία οι μαναρχοφασίστες λοιδωρούν τους κομμουνιστές το 50 (συμμορίτες-δολοφόνους). Μας αποκαλούν συμμορία και δολοφόνους. Αυτό και μόνο δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι σήμερα δεν έχουν καμιά σχέση με την αριστερά. Η κάθαρση λοιπόν του Συνασπισμού της αριστεράς είναι εμπαιγμός και κοροϊδία των εργαζομένων. Ψηφίζοντας για το Συνασπι-σμό δεν ψηφίζεις κάθαρση αλλά επιλέγεις τα κολλητήρια των απατεώνων της λματ, τους διάφορους Κύρκους, Γιάνναρους, Αν-δρουλάκηδες και λοιπούς, οι οποίοι εδώ και χρόνια τα κάνουν συνεχώς πλακάκια με τους κλέφτες, πίσω απ' την πλάτη λαού, σε αντάλλαγμα των εδρών και των άλλων θέσεων που τους προσφέρουν οι κλέφτες. Ψηφίζοντας λοιπόν ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, ξαναφέρνεις στην εξουσία τους κλέφτες. Είναι σαν να λες: ναι, είμαι ηλίθιος, συνεχίστε να με κλέβετε. Ψηφίζοντας Συνασπισμό επιλέγεις τα κολλητήρια των κλεφτών. Η μόνη κατά συνέπεια σωστή λύση για τους εργαζόμενους είναι το σαμποτάρισμα αυτού του θεάτρου των εκλογών. Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμιά απολύτως δυνατότητα σήμερα να επιρεάσει μέσω των εκλογών έστω και κατ' ελάχιστο τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις. Κι αυτό γιατί τα δυο μεγάλα κόμματα των κλεφτών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα παίξουν το προεκλογικό τους θέατρο χωρίς συγκεκριμμένο πρόγραμμα, ενώ όπου αναγκαστούν να δώσουν κάποια υπόσχεση ή να δεσμευθούν, δεν θα διστάσουν να κατακουρελιάσουν μετεκλογικά αυτές τις δεσμεύσεις, όπως τόκαναν και τα δύο στο πρόσφατο παρελθόν. Οι εκλογές τέλος είναι ένα θέατρο, γιατί η μετεκλογική πολιτική που θα ακολουθήσει η οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση όπως και όλες οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί από αλλού. Το Δ.Ν.Τ., οι Βρυξέλλες, οι μεγάλες Δυτικές Τράπεζες και οι διάφοροι διεθνείς οργανισμοί του ιμπεριαλισμού έχουν ήδη αποφασίσει για μας νέα πολιτική λιτότητας για να περιοριστούν και τα ελλείμματα του Δημοσίου, νέα επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, θα εφαρμοστεί η ίδια πολιτική στα κύρια σημεία οποιαδήποτε κι αν είναι η κυβέρνηση. Το σαμποτάρισμα λοιπόν του θεάτρου των «εκλογών» είναι η μόνη σωστή λύση για τους εργαζομένους. Οι διαφορετικές όμως τοπικές συνθήκες που επικρατούν στα διάφορα μέρη της χώρας, όπως και ορισμένοι πρακτικοί λόγοι, επιβάλλουν διαφοροποίηση κατά τόπους της υλοποίησης αυτού του σαμποταρίσματος. Αλλού, όπου είναι δυνατόν, πρέπει να χρησιμοποιηθεί το άκυρο ψηφοδέλτιο με το σήμα ή την ένδειξη 17Ν. Αλλού η αποχή, αλλού τέλος το λευκό ψηφοδέλτιο. Άκυρο, αποχή ή λευκό, ανάλογα με τις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες, είναι η μόνη σωστή στάση στο θέατρο των «εκλογών». Καμιά λοιπόν λύση εξυγίανσης και κάθαρσης δεν μπορεί να προέλθει μέσα απ' αυτό το καθεστώς. Ούτε το ένοχο κοινοβούλιο μπορεί να τη δώσει, ούτε η συνένοχη Δικαιοσύνη, ούτε οι εκλογές αφού θα φέρουν πρώτο κόμμα, με τη σημερινή συστηματική ψευδολογίας και πλύσης εγκεφάλου, ένα απ' τα δύο μεγάλα κόμματα των κλεφτών και λυμεώνων της χώρας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ούτε τέλος τα κολλητήρια της αριστεράς. Οποιαδήποτε κάθαρση και εξυγίανση πρέπει να συνοδεύεται απ' την ολική αλλαγή ολόκληρου του πολιτικού κόσμου, την ολική αλλαγή του δικαστικού σώματος, τη ριζική αλλαγή του νομικού καθεστώτος. Η λύση δεν μπορεί παρά νάναι καθαρά επαναστατική. Για την ανατροπή του φαύλου καθεστώτος των σκανδάλων, της ρεμούλας, της διαφθοράς. Για τη Λαϊκή Εξουσία με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Για το
Σοσιαλισμό με καθεστώς αυτοδιαχείρησης από τους ίδιους τους εργαζόμενους στις οικονομικές μονάδες. Μέχρι την τελική νίκη. Αθήνα 25-4-89 Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ Υ.Γ. Δυστυχώς, ο απατεώνας και κλέφτης του ελληνικού λαού Γ. Πέτσος είχε τύχη βουνό. Όπως λέει κι ο λαός μας: «κακό σκυλί ψόφο δεν έχει».