26/03/2019 Η Ομογένεια θρηνεί τον Ποιμενάρχη της Οικουμενικό Πατριαρχείο / Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας Γράφει η Ναταλία Δανδόλου «Όλα τα ποτάμια που κυλούν ορμητικά ή ράθυμα έχουνε μια μονάχα νοσταλγία: τη θάλασσα» Από το ποιητικό έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, κυρού Στυλιανού Η Ομογένεια στην Αυστραλία πενθεί. Η είδηση για την κοίμηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, κυρού Στυλιανού, αν και δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία εξαιτίας των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, βύθισε στη θλίψη την ελληνοορθόδοξη κοινότητα. Ποιητής, με έντονο φιλανθρωπικό έργο ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος, ήταν πολύ αγαπητός: «Ο δικός μας αρχιεπίσκοπος» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος του ομογενειακού μέσου neoskosmos.com στο οποίο φιλοξενεί μαρτυρίες όσων των γνώρισαν.
Διαβάστε εδώ μερικές από τις μαρτυρίες «Ήταν ένας από τους κορυφαίους ιεράρχες της Ορθοδοξίας. Νοικοκύρεψε και ανέδειξε την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας σε μία από τις πιο οργανωμένες Ορθόδοξες Αρχιεπισκοπές του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Με δεκάδες εκκλησίες, μοναστήρια, σχολεία, φιλανθρωπικούς οργανισμούς, γηροκομεία, γυριατρεία και άλλα κοινωφελή ιδρύματα» γράφει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα. Οι Κρήτες της Μελβούρνης Μετά μεγάλης λύπης η Παγκρήτια Ένωση Μελβούρνης πληροφορήθηκε τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού. Τα Κρητικά Σωματεία της Μελβούρνης τον υποδέχθηκαν όταν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας το 1975. Μας έδωσε ευχές και νουθεσίες και έκτοτε ήταν για μας όχι μόνο ο συμπατριώτης μας, αλλά και ο πνευματικός μας πατέρας. Ο θάνατός του αφήνει ένα τεράστιο κενό στην Ωκεανία. Τον Ιανουάριο του 1985, η Παγκρήτια Ένωση Μελβούρνης του απένειμε τον τίτλο του Επίτιμου Μέλους ενώ κάθε χρόνο τα μουσικό χορευτικά τμήματα της Ένωσης τον τιμούσαν στην ονομαστική του εορτή Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί το Σάββατο 30 Μαρτίου στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϊ της Αυστραλίας, και ώρα 11.30.
Έως τότε οι σημαίες στο γενέτειρά του, το Ρέθυμνο θα κυματίζουν μεσίστιες και κατά την ώρα του Τρισαγίου οι κώδωνες θα κρούσουν πένθιμα. Θα ανοιχθεί δε Βιβλίο Συλλυπητηρίων Ευχών, το οποίο θα κατατεθεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Τα ποιήματά του Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος κυρός Στυλιανός, παράλληλα με το ποιμαντορικό του έργο ήταν ένας εξαιρετικός ποιητής, με πλούσιο συγγραφικό και εκδοτικό έργο.
Λίγα λόγια για τον βίο του Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης στις 29 Δεκεμβρίου 1935.
Σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από όπου αποφοίτησε το 1958. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1957 και ιερέας το 1958. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη συστηματική θεολογία και τη φιλοσοφία της θρησκείας στη Βόννη της Γερμανίας, από το 1958 έως το 1966. Στους διδασκάλους του συμπεριλαμβανόταν ο Καρδινάλιος Γιόζεφ Ράτσινγκερ, ο οποίος αργότερα έγινε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ. Έγραψε τη διατριβή του στην ιδέα πως η Ορθόδοξη Εκκλησία κατείχε το αλάθητο όταν ενεργούσε από κοινού με συνοδικότητα (π.χ. τα Οικουμενικά Συμβούλια). Τη περίοδο αυτή, η ιδέα του αλάθητου φαινόταν πως ανήκε αποκλειστικά στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, και ήταν εντελώς ξένη στην Ορθόδοξη. Το 1965, ενώ ολοκλήρωνε τις μεταπτυχιακές του σπουδές, ανακυρήχθηκε καθηγητής Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1966 ορίστηκε ηγούμενος στη Μονή Βλατάδων στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ιδρυτικό μέλος, στη συνέχεια αντιπρόεδρος και εν τέλει πρόεδρος, του Πατριαρχικού Ινστιτούτου Πατερικών Μελετών στη μονή. Από το 1969 έως το 1975, δίδαξε συστηματική θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1970, εξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Μιλητουπόλεως (ενώ παρέμενε στην Ιερά Μονή Βλατάδων) ως έξαρχος υπεύθυνος για θέματα που απασχολούσαν τη βόρεια Ελλάδα και το Άγιον Όρος. Το 1975, ο Στυλιανός Χαρκιανάκης εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας και Έξαρχος Ωκεανίας. Κατέχοντας αυτή τη θέση, συμμετείχε σε αρκετούς διαλόγους μεταξύ της Ορθοδοξίας και άλλων Χριστιανικών ομάδων. Η πλέον περίοπτη θέση που κατείχε ήταν αυτή του αντιπροέδρου του θεολογικού διαλόγου με τη Ρωμαικαθολική Εκκλησία, αλλά και ως αντιπρόεδρος με τις Αγγλικανικές εκκλησίες. Δίδασκε θεολογία και πνευματικότητα στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ από το 1975. Το 1986, αναγορεύθηκε ο πρώτος κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ανδρέα, όπου επίσης κατέχει τη θέση του διδάκτορα στη Συστηματική Θεολογία. Το 1973, του απονεμήθηκε το Διεθνές βραβείο Χέρντερ. Επίσης του απονεμήθηκε το Βραβείο Ποίησης από την Ακαδημία Αθηνών το 1980, ως ένας αξιοσημείωτος ποιητής με εκτενή βιβλιογραφία. Το 1985 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ από το Πανεπιστήμιο του Λούμπλιν στη Πολωνία. Ακόμη, ένα από τα ποιήματα του, το «Μετά Εφιάλτου», μελοποιήθηκε από τον Κώστα Τσικαδέρη. Το 2014 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης. του Παιδαγωγικού Τμήματος