Η εκδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που επιχειρείται όλο και πιο έντονα η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και γενικότερα, από την αστική τάξη, τις κυβερνήσεις της, την ΕΕ και τα επιτελεία της. Χαρακτηριστική αυτής της προσπάθειας ήταν ο πρόσφατος αντικομουνιστικός καταιγισμός για τον οποίο έδωσαν το σύνθημα υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΕ και ακολούθησαν στη χώρα μας μια σειρά ΜΜΕ, με αφορμή την επέτειο της υπογραφής του Συμφώνου μη επίθεσης "Μολότοφ Ρίμπεντροπ". Μέρα την οποία η ΕΕ εδώ και μερικά χρόνια έχει ονομάσει σε «Ευρωπαϊκή Μέρα μνήμης στα θύματα του ολοκληρωτισμού και των αυταρχικών καθεστώτων». Σκοπός τους είναι η συκοφάντηση των λαϊκών κινημάτων, της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών, η ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό. Παρά τα περί "οριστικής ήττας του σοσιαλισμού", περί "αιωνιότητας του καπιταλισμού", περί "αποτυχημένου συστήματος" τα λόγια και τα έργα τους φανερώνουν το αντίθετο. Η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις και τα επιτελεία της ξέρουν καλά πως το βάρβαρο, για τον εργαζόμενο λαό, σύστημά της έχει «ημερομηνία λήξης». Τον 20ο αιώνα έγινε η πρώτη απόπειρα απελευθέρωσης της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση στη Σοβιετική Ένωση και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Παρά τα λάθη και τις παρακλήσεις, τις τελευταίες δεκαετίες, ο σοσιαλισμός απέδειξε στην πράξη πως είναι το μέλλον για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Τις τεράστιες κατακτήσεις των εργαζομένων, στις χώρες που οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, θέλει να κρύψει η αστική
προπαγάνδα με την ταύτιση κομμουνισμού- φασισμού, γιατί οι συγκρίσεις με τη ζωή μας σήμερα είναι συντριπτικές. Η επίθεση που βιώνουμε καθημερινά σε κάθε πτυχή της ζωής μας είναι ο αναγκαίος για το κεφάλαιο δρόμος για να επιτευχθεί ο στόχος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτό το στόχο έρχεται τώρα πιο δυναμικά να υπηρετήσει η νέα αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας πάνω στο κόκκινο χαλί που έστρωσε η εξίσου αντιλαϊκή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως τα παχιά λόγια για το τρένο της καπιταλιστική ανάπτυξης, λόγια που τα μοιράζονται με κοινό πάθος όλα τα αστικά κόμματα δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης είναι που κλείνει επιχειρήσεις γιατί οι ιδιοκτήτες τους βρήκαν αλλού πιο «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον», είναι αυτή που για λόγους εκσυγχρονισμού της παραγωγής προετοιμάζει τις νέες στρατιές ανέργων. Αντί η ανάπτυξη της τεχνολογίας να βελτιώνει την θέση των εργαζομένων, να εξασφαλίζεται μείωση του εργάσιμου χρόνου, εξάλειψη της ανεργίας και νέα, σύγχρονα δικαιώματα για όλους συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο γιατί αυτό συμφέρει τα μονοπώλια για τα κέρδη τους. Παράλληλα παίρνουν και τα μέτρα τους! Οι ίδιοι που ζαλίζουν καθημερινά τον λαό ότι κανένας αγώνας δεν έχει σημασία, ότι «οι απεργίες δεν έχουν αποτελέσματα», οι ίδιοι τώρα προετοιμάζονται να κάνουν ακόμα πιο ασφυκτικό το πλαίσιο για την προκήρυξη απεργίας στους χώρους δουλειάς. Αυτό σημαίνουν οι αλλαγές που διαφημίζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στον συνδικαλιστικό νόμο που προβλέπουν ότι για την προκήρυξη μίας απεργίας θα πρέπει να γίνεται
ηλεκτρονική ψηφοφορία με την συμμετοχή του 50%+1 των εργαζομένων. Αυτοί που έχουν εκλεγεί με το 40% του 57% που ψήφισε στις πρόσφατες εκλογές, δηλαδή με κάτω από 25% όσων έχουν δικαίωμα ψήφου, κάνουν μαθήματα δημοκρατίας στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους. Η ΝΔ βέβαια κι εδώ βρήκε την δουλειά στρωμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Με ίδια σχεδόν επιχειρήματα επιχειρεί να κάνει πιο αυταρχικό το πλαίσιο για την κήρυξη απεργιών. Ξέρουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική τους δημιουργεί προϋποθέσεις οι εργαζόμενοι, η νεολαία, να μπουν ορμητικά στον αγώνα για να διεκδικήσουν το μέλλον και τη ζωή που έχουν ανάγκη. Ξέρουν επίσης ότι η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στη συλλογική οργάνωση και δράση, ότι σε αυτή τη διαδικασία δίνει πνοή και προοπτική η πολιτική του ΚΚΕ, η δράση των μελλών και φίλων του για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος. Τους προειδοποιούμε! Σε κάθε προσπάθεια να βάλουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων, στα σωματεία και στο δικαίωμα της απεργίας θα απαντήσουμε με απεργία! Οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι δεν αρκούνται στην αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, συνολικά του εργαζόμενου λαού της χώρας μας, αλλά επεκτείνουν τη δράση τους στην ευρύτερη περιοχή μας, τα Βαλκάνια, την Μέση Ανατολή, τη Βόριο Αφρική. Μπαίνουν σε σύνθετες σχέσεις συνεργασίας και ανταγωνισμού με μονοπωλιακούς ομίλους άλλων κρατών
βάζοντας στο μάτι την εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς. Η Κυβέρνηση της ΝΔ, και σε αυτό τον τομέα, πιάνει το νήμα από εκεί ακριβώς που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που οξύνονται ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Οι ίδιοι που λένε στον λαό για την Ελλάδα που είναι νησίδα σταθερότητας και ασφάλειας, εφησυχάζοντας τον λαό μπροστά σε επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας είναι οι ίδιοι που έχουν ως στόχο η Ελλάδα να παίξει πιο αναβαθμισμένο ρόλο στα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή. Είναι πρόκληση το επιχείρημα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ πώς η μοιρασιά του ενεργειακού πλούτου σε μεγάλα μονοπώλια των ΗΠΑ, της Γαλλίας με την συμμετοχή και ελληνικών εταιριών κ.α. διασφαλίζουν την προστασία της χώρας από προκλητικές ενέργειες και υπαρκτούς κινδύνους που προέρχονται από την Τουρκική κυβέρνηση. Αλήθεια γιατί η Κύπρος που έχει δώσει άδειες και γίνονται γεωτρήσεις στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη από τους ίδιους ομίλους δεν έχει προστατευτεί ακόμη από την προκλητικότητα της τούρκικης άρχουσας τάξης, που αυτό το διάστημα διενεργεί παράνομα έρευνες και γεωτρήσεις στην ΑΟΖ και τα χωρικά ύδατα της Κύπρου; Καμία ασφάλεια δεν προσφέρουν σε κανέναν λαό οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ. Καμία σταθερότητα δεν υπάρχει όταν μπλέκει η χώρα και ο λαός μας στο μεγάλο παζάρι που μικρογραφίες του είναι οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο, τα Βαλκάνια.
Μπροστά σ αυτές τις εξελίξεις το ΚΚΕ δεν κρύβει τα λόγια του! Διέξοδος είναι η πάλη, ο αγώνας εδώ και τώρα με γραμμή ρήξης με την πολιτική κυβέρνησης-εε-μονοπωλίων που μας έχει φέρει ως εδώ. Αυτή η πολιτική είναι η κόκκινη κλωστή που συνδέει τα έργα και τις ημέρες της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αυτή η πολιτική έχει πρόσημο, είναι πολιτική υπέρ του κεφαλαίου και των κερδών του. Αυτή είναι η κλωστή πρέπει να κόψουμε. Εδώ και τώρα απαιτείται να δυναμώσει η προσπάθεια για να αυξηθούν οι εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης, σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης, να διευρύνεται η δύναμη του Κόμματος και της ΚΝΕ με νέους αγωνιστές και αγωνίστριες. Για να αναπτύσσεται η συμμαχία των μισθωτών εργαζομένων, των φτωχών αγροτών και επαγγελματιών, των επιστημόνων, των καλλιτεχνών, των ανθρώπων από το χώρο της εκπαίδευσης, της υγείας, του πολιτισμού και του αθλητισμού. Να αγκαλιάζει πιο πλατιά τις γυναίκες και τη νεολαία που έχουν ιδιαίτερα προβλήματα και ανάγκες. Σήμερα στη χώρα μας υπάρχουν τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες. Κυρίως υπάρχει έμπειρο και εξειδικευμένο εργατικό και επιστημονικό προσωπικό και ταυτόχρονα υπάρχουν πλούσιες πρώτες ύλες, όλων των ειδών οι ενεργειακές πηγές, υπάρχει η δυνατότητα αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που να καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες. Δηλαδή υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ώστε ο λαός μας να ζήσει πολύ καλύτερα μέσα από τη δουλειά του. Για να μεταφραστούν οι σημερινές δυνατότητες σε μία πραγματικά
καλύτερη ζωή για όσους σήμερα χάνουν την γη κάτω από τα πόδια τους ένα εμπόδιο πρέπει να βγει από την μέση: η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Το κυνήγι του μέγιστου κέρδους είναι που υπονομεύει αυτές τις δυνατότητες, που τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας δεν αξιοποιούνται προς όφελος του λαού. Την αναρχία της καπιταλιστικής οικονομίας που οικοδομείται με βάση το κέρδος μπορεί να την ξεπεράσει μόνο ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας αξιοποιώντας όλες τις παραγωγικές δυνατότητες για την εξασφάλιση της ευημερίας του λαού, μετατρέποντας σε λαϊκή περιουσία όλα τα εργαλεία με τα οποία γίνεται η παραγωγή, καθορίζοντας τι, πόσο, που, από πόσους και ποιους θα παραχθεί με γνώμονα όχι το κέρδος του ενός ή του άλλου ομίλου αλλά την κάλυψη των αναγκών του λαού. Πραγματική δημοκρατία και συμμετοχή του λαού σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής μπορεί να εξασφαλίσει μόνο η εργατική εξουσία. Μία εξουσία με θεμέλιο τους ίδιους τους τόπους δουλειάς που σε τίποτα δεν μοιάζει με την σημερινή δημοκρατία, που σταματάει ακριβώς έξω από αυτούς τους χώρους. Ο κάθε εργαζόμενος θα έχει τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο, αλλά και το βήμα, για να ενημερωθεί, να δραστηριοποιηθεί, να πει τη γνώμη του, να προσφέρει, να συμμετέχει στην άσκηση της εξουσίας. Η συμμετοχή του δεν θα περιορίζεται στο να επιλέγει κάθε τέσσερα χρόνια ποιο από τα αστικά κόμματα θα τον σφάξει. Πραγματική ελευθερία μπορεί να υπάρξει μόνο σε μια κοινωνία ελεύθερη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όπου ο καθένας θα παίρνει ολοκληρωμένη μόρφωση, θα μπορεί να αναπτύξει τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντά του και την
προσωπικότητά του, να θέσει τις ικανότητές του στην υπηρεσία του κοινού καλού. Στην καθημερινή πάλη, να έχει ο καθένας τη δική του συμβολή για να φτάσει πιο πλατιά η ανατρεπτική πρόταση του ΚΚΕ που αποτελεί μονόδρομο στα βάσανα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Να έχει ο καθένας τη δική του συμβολή στη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, για να δυναμώσουν τα σωματεία και οι σύλλογοι στην περιοχή μας.