Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Tήν Παρασκευήν, 18 ην /31 ην Δεκεμβρίου 2010 ἑωρτάσθη εἰς τό Πατριαρχεῖον ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Μοδέστου, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων. Ὁ Ἅγιος Μόδεστος, Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων (632-634) εἶναι ὁ ὅσιος καί θεῖος ἐκεῖνος Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος μετά τήν καταστροφήν ἐκ τῆς εἰσβολῆς τῶν Περσῶν, τό 614 μ.χ., ἀνέλαβε τήν ἀνακαίνισιν Ναῶν καί Ἱερῶν Μονῶν, τήν ἠθικήν ἐμψύχωσιν καί ὑλικήν συμπαράστασιν τῶν ποικιλοτρόπως πληγέντων καί ὡς ἄλλος Ζοροβάβελ ὡδήγησε τόν λαόν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων εἰς εὔδιον λιμένα καί νομάς σωτηρίας. Ἡ παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας διατηρεῖ ὅτι ὁ Ἅγιος Μόδεστος εἶναι ἐνταφιασμένος εἰς περιοχήν νοτίως τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπέναντι τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών, ἔνθα ὑπάρχει καί παρεκκλήσιον ἐπ ὀνόματι αὐτοῦ, γνωστόν καί μέ τήν ἐπωνυμίαν «Ἀμποῦ Τόρ», σημαίνουσαν τόν «πατέρα τοῦ ταύρου», προφανῶς ἐπειδή ὁ Ἅγιος εἶναι καί προστάτης τῶν βοσκημάτων, τῶν ζῴων. Εἰς ἕν τῶν τροπαρίων τοῦ Μηναίου ὑμνεῖται ὡς «ἔχων εὐσπλαχνίας ἱλαρότητα παρεχομένην ἀνθρώποις καί βοσκήμασι καί ὡς παραμυθία τῶν τεθλιμμένων. Πέριξ τοῦ παρεκκλησίου τούτου καί τοῦ μετ αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Προκοπίου, ἔχει τό Πατριαρχεῖον ἀξιόλογον περιουσίαν ἐννέα (9) περίπου στρεμμάτων, ἐμπλακέντων δυστυχῶς εἰς ἀστόχους καί ἐπιζημίους ἐνοικιάσεις εἰς τό παρελθόν ὑπό τοῦ Πατριαρχείου, ἀπεμπλακέντων δέ κατά τά ἔτη 2006 καί 2007 δι ἀποπληρωμῆς ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τάς ἐνοικιασάσης ἑταιρείας τοῦ ποσοῦ τῶν 9 ἑκατομμυρίων δολλαρίων (USD$). Εἰς τό παρεκκλήσιον τοῦτο ἐτελέσθη θεία Λειτουργία τήν Παρασκευήν, 18 ην /31 ην Δεκεμβρίου 2010, ὑπό τοῦ ἐπιστάτου τῆς Μονῆς Ἀρχιδιακόνου π. Ἀθανασίου. Εἰς τοῦτο προσῆλθον ἔνιοι Ἁγιοταφῖται καί μοναχαί καί λαϊκοί ἐξ Ἱεροσολύμων. ngg_shortcode_0_placeholder ΤΟ ΕΤΗΣΙΟΝ ΣΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΕΙΣ ΒΗΘΛΕΕΜ. Τήν Πέμπτην, 17 ην /30 ήν Δεκεμβρίου 2010, ἡμερομηνίαν καθορισθεῖσαν ὑπό τῶν Ἑλληνορθοδόξων καί κοινοποιηθεῖσαν εἰς τούς Φραγκισκανούς καί τούς Ἀρμενίους, ἔλαβε χώραν τό σάρωμα (καθάρισμα) τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ.

Τοῦτο διεξήχθη ἀπό τάς τρεῖς θρησκευτικάς Κοινότητας, τῶν Ἑλληνορθοδόξων, Φραγκισκανῶν καί Ἀρμενίων, συμφώνως πρός τό ἀνέκαθεν ἰσχῦον προσκυνηματικόν καθεστώς διά τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως, τό ὁποῖον ὁρίζει τούς τόπους, εἰς τούς ὁποίους ἔχει δικαίωμα καθαρίσματος ἑκάστη. Εἰδικῶς κατά τό ἔτος τοῦτο ἴσχυσεν ἄνευ ἀντιρρήσεων καί ἐνστάσεων ἐκ μέρους τῶν Ἀρμενίων ἡ διαταγή τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας τοῦ ἔτους 2008, ὡς αὕτη ἐτροποποιήθη ὑπό διατάξεως τῆς αὐτῆς Ἀρχῆς, ἐκδοθείσης τό τρέχον ἔτος τοῦτο, καί καθοριζούσης τόν ἀριθμόν τῶν Ὀρθοδόξων καί Ἀρμενίων κληρικῶν εἰς ἑπτά κατά τό καθάρισμα εἰς τό παρεκκλήσιον ἔναντι τῆς βορείου πύλης τοῦ Σπηλαίου τό χρησιμοποιούμενον ὑπό τῶν Ἀρμενίων. Διά τό καθάρισμα τῆς Βασιλικῆς προσέτρεξαν πάντες σχεδόν οἱ δυνηθέντες Ἁγιοταφῖται, οἱ ἐγγύς καί οἱ μακράν ἀπό βορρᾶν καί νότον, ἀπό πόλεις καί Ἱεράς Μονάς τῆς ἐρήμου, παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί τῆς κ. Ἀσπασίας Μίτση, Ἐκπροσώπου τοῦ Ἑλληνικοῦ Γενικοῦ Προξενείου εἰς τά Ἱεροσόλυμα καί τῶν ἐκπροσώπων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, τοῦ πρῴην Ὑπουργοῦ κ. Ζιγιάντ Μπάντακ, Ὑπευθύνου τῶν Χριστιανικῶν Σχέσεων καί τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἀστυνομίας Βηθλεέμ κ. Χαλέδ Ταμίμη. Τό σάρωμα (καθάρισμα) τοῦτο διεξήχθη ἐν συνεργασίᾳ, εἰρηνικῷ τῷ τρόπῳ, τόσον εἰς τήν Βασιλικήν, εἰς τήν ὁποίαν ἔχουν ἀποκλειστικόν δικαίωμα λατρείας καί καθαρισμοῦ μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι, ὅσον καί εἰς τό παρεκκλήσιον, τό χρησιμοποιούμενον ὑπό τῶν Ἀρμενίων καί εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον, εἰς τό ὁποῖον ὁ καθαρισμός γίνεται βάσει τῶν δικαιωμάτων ἑκάστης Κοινότητος, τῶν ἀπορρεόντων ἐκ τοῦ κρατοῦντος καθεστῶτος. Μετά τήν καθιερωμένην ἐπίσκεψιν εἰς τούς Φραγκισκανούς καί τούς Ἀρμενίους, παρετέθη ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Βηθλεέμ κ. Θεοφυλάκτου τράπεζα, εἰς τήν ὁποίαν παρεκάθισαν οἱ ὡς ἄνω Ἐκπρόσωποι τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, κ. Ζιγιάντ Μπάντακ, ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας, οἱ Φραγκισκανοί πλήν τῶν Ἀρμενίων, προσκληθέντων καί μή προσελθόντων, καί βεβαίως πάντες οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες, οἱ μετασχόντες τοῦ σαρώματος. ngg_shortcode_1_placeholder ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΗΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΠΙ Τῼ ΝΕῼ ΕΤΕΙ 2011. Τήν Τετάρτην, 16 ην /29 ην Δεκεμβρίου 2010, ἔλαβε χώραν ἡ ἀπό τινων δεκαετιῶν καθιερωθεῖσα ἐπίσκεψις τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς ἐπί τῷ νέῳ ἔτει εἰς τό Προεδρικόν Μέγαρον τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ.

Ἡ ἐπίσκεψις αὐτή περιελάμβανε δεξίωσιν ἀρχικῶς, ἐν συνεχείᾳ δέ τελετήν μετ ἐκτελέσεως ἐκλεκτῶν μουσικῶν ἀποσπασμάτων ὑπό τοῦ ἐκ Βαγδάτης μουσικοῦ κ. Ἰαείρ Νταλάλ, ἐν συνεχείᾳ δέ τελετήν κατά τήν ὁποίαν ὁ Πρόεδρος τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ κ. Συμεών Πέρες, ἐκαλωσώρισε τούς Ἀρχηγούς τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί τούς συνοδούς αὐτῶν, Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς καί λαϊκούς καί ηὐχήθη εἰς αὐτούς καί εἰς τάς Κοινότητας αὐτῶν εἰρηνικόν καί εὐλογημένον τό Νέον πολιτικόν ἔτος 2011. Συγκεκριμένως εἶπεν: «Εἶμαι εὐτυχής διά τήν ἀνταπόκρισιν ὑμῶν εἰς τήν πρόσκλησιν διά τήν ἐκδήλωσιν αὐτήν. Δι ἡμᾶς, ἐννοῶ τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ἕκαστον πρόσωπον ἤ θρησκευτικόν ἵδρυμα εἶναι ἐλεύθερον νά πιστεύῃ εἰς τά τῆς θρησκείας του. Ἔχομεν κοινόν Πατέρα τόν Θεόν, κοινούς οὐρανούς, ἄρα ἔχουν καθῆκον αἱ θρησκεῖαι παρά τάς διαφοράς αὐτῶν νά φέρουν εἰρήνην εἰς τόν κόσμον ὡς καί οἱ πολιτικοί. Εἶναι δύσκολος ἡ διαδικασία τῆς εἰρήνης, ὅμως ἡ εἰρήνη εἶναι ἀδήριτος ἀνάγκη. Νομίζω ὅτι δέν ἔχομεν ἄλλην ἐπιλογήν, καθ ὅτι ζῶμεν εἰς μίαν ἐποχήν ὑψηλῆς τεχνολογίας ἐν γένει καί ὑψηλῆς ἰδίᾳ εἰς τήν τεχνολογίαν τῶν ὅπλων. Ἐπιτρέψατέ μου νά προειδοποιήσω ὅτι δέν ἔχομεν ἄλλον καιρόν. Οἱ Παλαιστίνιοι προετοιμάζονται, διά νά ἱδρύσουν τό κράτος αὐτῶν. Ὁ σοφώτερος τρόπος διά τήν εἰρήνην εἶναι νά θέλῃς τήν πρόοδον τοῦ ἀντιπάλου σου. Ὅσον καλλίτερος εἶναι ὁ ἀντίπαλός σου, τόσο καλλίτερον μπορεῖς νά κάνεις εἰρήνην μετ αὐτοῦ. Ἐπίσης εἶναι ἐπιτακτική ἡ ἀνάγκη τῆς εἰρήνης καί διά τόν λόγον ὅτι ἀπό τόν πόλεμον εἰς τά πεδία τῶν μαχῶν, ὅπως συνέβαινε εἰς τό παρελθόν, ἔχομεν εἰσέλθει εἰς μίαν ἐποχήν τοῦ φαινομένου τῆς τρομοκρατίας, διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς ὁποίας χρειάζεται ἡ συνεργασία πολλῶν πολιτικῶν καί θρησκευτικῶν παραγόντων. Ἡμεῖς, ὡς κράτος τοῦ Ἰσραήλ προετοιμαζόμεθα διά τήν λύσιν τῶν δύο κρατῶν, διά τήν ὁποίαν καί ὑμεῖς, οἱ θρησκευτικοί ἀρχηγοί ἐνδέχεται νά διαδραματίσητε σημαντικόν ρόλον. Προσευχηθῆτε διά τήν εἰρήνην εἰς τόν ἕνα Πατέρα καί Θεόν ἡμῶν. Εὔχομαι εἰς ὑμᾶς καί εἰς τάς Κοινότητας ὑμῶν τό νέον ἔτος 2011 νά εἶναι ἔτος εἰρήνης, προσευχῆς, κατανοήσεως, ἐλπίδος, συνεργασίας, προόδου καί ἐπιτυχίας». Μετά τοῦτο προσεκλήθη νά ὁμιλήσῃ ἐξ ὀνόματος τῶν παρόντων ἀρχηγῶν ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἡ προσφώνησις τοῦ ὁποίου ἔχει ἀγγλιστί ὡς ἕπεται: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον http://en.jerusalem-patriarchate.info/2010/12/29/1093/ ). Ἐπί τούτοις, ἔλαβε τέλος ἡ ἐκδήλωσις ἐπί τῷ νέῳ πολιτικῷ ἔτει 2011 εἰς τό Προεδρικόν Μέγαρον. ngg_shortcode_2_placeholder Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ

ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ. Τήν Δευτέραν, 14 ην /27 ην Δεκεμβρίου 2010, περί τήν μεσημβρινήν ὥραν, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ.κ. Δωροθέου, ἀνεχώρησε διά τό Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας. Τήν 4.00 μ.μ. ὥραν τῆς αὐτῆς ἡμέρας ὁ Μακαριώτατος καί ὑπό τήν ἰδιότητα Αὐτοῦ ὡς Προέδρου τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἰορδανίας, περιστοιχούμενος ὑπό τοῦ ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φιλουμένου καί τῶν Ἀρχηγῶν τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν εἰς Ἰορδανίαν, ἐδέχθη εἰς τήν Μητρόπολιν ἐπίσκεψιν τοῦ Πρωθυπουργοῦ της Ἰορδανίας κ. Σαμήρ Ριφάϊ δι εὐχάς αὐτοῦ τοῖς Χριστιανοῖς τῆς Ἰορδανίας ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων ἐξ ὀνόματος τοῦ βασιλέως τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλλα Ἴμπν Χουσεΐν Β. Eἰς τό πλαίσιον τῆς συναντήσεως αὐτῆς ὁ Πρωθυπουργός κ. Σαμήρ Ριφάϊ ἐξέφρασε τήν παγίαν θέσιν τοῦ Βασιλέως καί τῆς Κυβερνήσεως δι ἐλευθερίαν τῆς λατρείας εἰς τό κράτος τῆς Ἰορδανίας καί τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν καί συμβίωσιν Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων καί ἐπῄνεσε τάς καταβαλλομένας ὑπό τῶν Ἐκκλησιῶν προσπαθείας διά τήν καλλιέργειαν τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου. Προσφωνῶν τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν, ὁ Μακαριώτατος εἶπε: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον ) Τήν ἑπομένην, Τρίτην, 15 ην /28 ην Δεκεμβρίου 2010, ὁ Μακαριώτατος, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Ἀρχηγῶν τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν εἰς Ἰορδανίαν καί ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου, ἐπεσκέφθη τόν βασιλέα τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλλα Β εἰς τό Παλάτιον. Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην ὁ Μεγαλειότατος Βασιλεύς ηὐχήθη εἰς τούς Ἀρχηγούς τῶν Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἑορτάσουν τάς ἑορτάς τῶν Χριστουγέννων ἐν εἰρήνῃ καί χαρᾷ καί διέλθουν τό Νέον Ἔτος ἐν ὑγιείᾳ καί προόδῳ τῶν ποιμαινομένων ὑπ αὐτῶν Χριστιανικῶν ποιμνίων καί ἐπανέλαβε τήν διαβεβαίωσιν αὐτοῦ περί ἀνεξιθρησκείας καί θρησκευτικῆς ἐλευθερίας εἰς τό κράτος τῆς Ἰορδανίας καί περί συμπαραστάσεως τῶν Χριστιανῶν, ἵνα προοδεύωσιν εἰς τά ἐπαγγέλματα αὐτῶν καί συμβιώνωσιν ἁρμονικῶς μετά τῶν Μουσουλμάνων καί ἐζήτησε τήν συνεργασίαν τοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἰορδανίας διά προώθησιν τῆς συνδιαλλαγῆς. Προσφωνῶν τόν Βασιλέα, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετέφερε εἰς τόν Βασιλέα τάς εὐχαριστίας τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου διά τήν συμπαράστασιν αὐτοῦ εἰς τά διάφορα προβλήματα τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν Κοινότητος. Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην καί οἱ ἄλλοι Ἀρχηγοί τῶν Ἐκκλησιῶν ἐξέφρασαν εἰς τόν Βασιλέα τάς εὐχάς αὐτῶν καί ἐξέθεσαν τά αἰτήματα αὐτῶν: Τόσον τό γεγονός τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἰορδανίας εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου, ὅσον καί ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Μακαριωτάτου ὑπό τήν ἰδιότητα Αὐτοῦ ὡς Προέδρου τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἰορδανίας ἔχουν ἰδιαιτέραν σημασίαν διά τάς ἀνέκαθεν ἀγαστάς σχέσεις συνεργασίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων μετά τοῦ Μουσουλμανικοῦ κόσμου, ἰδιαιτέρως δέ μετά τοῦ Χασιμικοῦ

Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας. ngg_shortcode_3_placeholder Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Συμφώνως πρός τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τοῦ μηνός Δεκεμβρίου τυπικήν διάταξιν ἡ μνήμη τῶν Προπατόρων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζεται εἰς τήν τυχοῦσαν Κυριακήν ἀπό τις ΙΑ ἕως τῆς ΙΖ τοῦ μηνός Δεκεμβρίου.Κατά τό ἔτος τοῦτο ἡ Κυριακή αὕτη συνέπεσε τήν 13 ην τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. Κατά τήν ὡς ἄνω Κυριακήν, 13 ην /26 ην Δεκεμβρίου 2010, ἑωρτάσθη ἡ μνήμη τῶν Προπατόρων ἐν ὅλῃ αὐτῆς τῇ λαμπρότητι εἰς τόν ἐπ ὀνόματι τῶν Προπατόρων ἱερόν Ναόν τῆς Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν πόλιν Μπετσαχούρ, ἀραβιστί σημαίνουσαν ἑλληνιστί «Χωρίον τῶν Ποιμένων». Ἡ πόλις αὕτη εἶναι γνωστή εἰς ἡμᾶς ἐκ τῶν Εὐαγγελικῶν διηγήσεων τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἐκείνη, τῆς ὁποίας οἱ ἀγραυλοῦντες ποιμένες ἤκουσαν τόν ἀγγελικόν ὕμνον εἰς τούς οὐρανούς καί ὑπήκουσαν εἰς τήν προτροπήν τῶν ἀγγέλων καί μετέβησαν εἰς Βηθλεέμ καί εἶδον τό ρῆμα τό γεγονός, ὅ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν αὐτοῖς, ἤτοι «βρέφος ἐσπαργανωμένον κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ», (Λουκ. 2,12). Λόγῳ τῆς θέσεως αὐτῆς εἰς τήν ἐν Χριστῷ ἀποκάλυψιν καί φανέρωσιν, εὐθύς ἐξ ἀρχῆς τῶν Βυζαντινῶν χρόνων, ἐπί τοῦ 326 μ.χ. καί ἑξῆς, ἱεροί Ναοί καί ἱεραί Μοναί ἐκτίσθησαν εἰς αὐτήν καί τά περίχωρα αὐτῆς, ὡς ἡ ἱστορία καί ἡ ἀρχαιολογική σκαπάνη μαρτυρεῖ. Μία τῶν Μονῶν τούτων τοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἡ ἐν τῷ κέντρῳ τῆς πόλεως τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων Μονή, ἀρχαιόθεν γνωστή ὡς Ποιμενεῖον, θεμελιωθεῖσα ἀρχικῶς ἐπί τῆς ἐποχῆς τῆς Ἁγίας Ἑλένης, ὡς ἐμφαίνει ὁ ἐν αὐτῇ ὑπόγειος ναός τῶν Ποιμένων, ἄνωθεν τοῦ ὁποίου ὑπάρχει μεταγενέστερος τοῦ 5 ου μ.χ. αἰῶνος, ἀνασκαφείς κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1970 ὑπό τοῦ Ἕλληνος ἀρχαιολόγου κ. Βασιλείου Τζαφέρη. Πλησίον τούτων ὑπάρχει ὁ νεώτερος ναός τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου μετά τοῦ παρεκκλησίου τῶν Ἀρχαγγέλων καί τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, ἀνεγερθείς καί τελειωθείς κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1980 ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἁγιοταφίτου Σεραφείμ τοῦ ἐκ Κυθήρων, διατελέσαντος πνευματικοῦ τῆς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σάββα ἐπί τεσσαρακονταετίαν. Τῆς Μονῆς ταύτης προΐσταται ὁ Ἁγιοσαββίτης Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰγνάτιος, ἀναπτύξας ἐν αὐτῇ ἀξιόλογον ἔργον συντηρήσεως καί ἀνακαινίσεως τῆς Μονῆς καί περιφράξας τό πέριξ αὐτῆς ἐλαιο-ἀγρόκτημα, εἰς μέρος τοῦ ὁποίου τό Πατριαρχεῖον διατηρεῖ πλῆρες σχολεῖον μέ Δημοτικόν Γυμνάσιον καί Λύκειον. Εἶναι Ἀραβόφωνον καί ὡς ξέναι γλῶσσαι διδάσκονται τά Ἑλληνικά καί τά Ἀγγλικά. Φοιτοῦν εἰς αὐτό 600 περίπου μαθηταί, Χριστιανοί καί Μουσουλμάνοι.

Πλησίον τῆς Μονῆς ταύτης εὑρίσκεται ὁ παμμεγέθης καί περικαλλής ναός τῶν Προπατόρων τῆς Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου, ἀριθμούσης περί τάς 8.000 μέλη. Εἰς τόν ναόν τοῦτον κατέφθσαν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τήν πρωΐαν τῆς ὡς ἄνω Κυριακῆς τῶν Προπατόρων μετά συνοδείας. Πρό τοῦ ναοῦ τούτου ἐγένετο ἐνθέρμως δεκτός ὑπό τοῦ Ἱερατείου καί τῶν Ἐπιτρόπων αυτοῦ. Εἰς τόν ναόν τοῦτον προεξῆρξε τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τῶν Ἱερομονάχων Ἀρχιμανδρίτου π. Εὐδοκίμου, πνευματικοῦ τῆς Λαύρας τοῦ ὁσίου Σάββα, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου, ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ποιμένων καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου, ἡγουμένου ἐν τῷ Φχές τῆς Ἰορδανίας. τῶν ἱερέων π. Ἀΐσσα Μοῦσλεχ, π. Σάββα Χέρ, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τοῦ ναοῦ καί συμμετέχοντος ἐν κατανυκτικῇ προσευχῇ πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος τῆς Ἑλληνορθοδόξου Κοινότητος τῆς πόλεως ταύτης. Εἰς τούς πιστούς τούτους ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί: «Τῶν Προπατόρων σήμερον, πιστοί, τελοῦντες μνημόσυνα, ἀνυμνήσωμεν Χριστόν τόν Λυτρωτήν. Τόν μεγαλύναντα αὐτούς ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καί θαυμάτων τά παράδοξα πιστῶς ἐπιτελέσαντα Κύριον, ὡς κραταιόν καί δυνατόν καί ἐξ αὐτῶν ἀναδείξαντα, ράβδον δυνάμεως ἡμῖν, τήν μόνην ἀπείρανδρον καί Θεόπαιδα Μαρίαν τήν ἁγνήν ἐξ ἧς τό ἄνθος προῆλθε, Χριστός βλαστήσας πᾶσι τήν ζωήν καί ἀδάπανον τρυφήν καί σωτηρίαν τήν αἰώνιον». Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί. Εὐλαβεῖς Χρισταινοί. Ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σήμερον, διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ αὐτῆς, νά τελέσωμεν τήν μνήμην τῶν ἁγίων Προπατόρων καί νά ἀνυμνήσωμεν Χριστόν τόν Θεόν καί λυτρωτήν ἡμῶν. Καί τοῦτο, διότι ἡ ἑόρτιος μνήμη τῶν ἁγίων Προπατόρων, εἰς αὐτόν τοῦτον τόν ἱερόν τόπον τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων, ἔνθα «ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καί δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς.καί ἐξαίφνης ἐγένετο σύν τῷ ἄγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων: «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», (Λουκ. 2,9,15). ἀποτελεῖ γεγονός μαρτυροῦν τήν συμμετοχήν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους εἰς τό μέγα μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας. Δηλαδή εἰς τό μυστήριον τῆς ἐνσαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς παρακειμένης πόλεως Βηθλεέμ. Οἱ Προπάτορες ἔχουν ὡς κορυφαῖον τόν Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαλδαίων καί ἦτο ἐθνικός, διότι εἶχε πατέρα εἰδωλολάτρην, καί «οὐδέν ἔσχε κώλυμα πρός θεογνωσίαν. Κατανοήσας γάρ, λέγει ὁ Συναξαριστής αὐτοῦ, ὡς οὐδέν τῶν κτισμάτων Θεός καί τήν εὐταξίαν τῶν ὄντων συνιδών ἐκ τῶν ὁρωμένων τόν ἀόρατον ἔγνω καί Θεόν τοῦτον προσεκύνησε. Διά τοῦτο καί ἀναδεικνύεται πατήρ πολλῶν ἐθνῶν, ἐξ αὐτοῦ ἐγεννήθησαν οἱ Πατριάρχαι Ἰσαάκ καί Ἰακώβ. Ἀπό δέ τοῦ Ἰακώβ ἐγεννήθη /προῆλθεν ὁ Ἰούδας (ἀφ οὗ καί ὁ Χριστός) καί οἱ λοιποί αὐτοῦ ἀπόγονοι.

Ὁ Ἀβραάμ μέ ἄλλα λόγια ἀναδεικνύυεται ὁ Προπάτωρ τοῦ Χριστοῦ, διότι ἐξ αὐτοῦ, δηλονότι τοῦ γένους τοῦ Ἀβραάμ «ἀνεδείχθη ἡμῖν ράβδος δυνάμεως, ἡ μόνη ἀπείρανδρος παρθένος καί Θεόπαις Μαρία ἡ ἁγνή ἐξ ἧς τό ἄνθος προῆλθε Χριστός ὁ Θεός καί Σωτήρ ἡμῶν». Αὐτό ἐξ ἄλλου τό γεγονός προεῖπε καί ὁ προφήτης Ἡσαΐας «Δώσει Κύριος Αὐτός ὑμῖν σημεῖον ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει, καί τέξεται υἱόν, καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», (Ἠσ. 7, 14). «Σοφώτατοι θεῖοι, προφῆται γεγένηνται, Ἀβραάμ ἀπόγονοι, τόν ἐκ τοῦ Ἀβραάμ καί Ἰούδαν τικτόμενον Λόγον, θερμῶς προαναγγείλαντες ἐν Πνεύματι θείῳ», ψάλλει ὁ ὑμνῳδός. Ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία καί ἐν προκειμένῳ ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἔχουσα τήν διαδοχήν αὐτῆς ἀμέσως ἐκ τῶν ἀπογόνων τῶν προπατόρων ὡς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου αὐτῆς, ἐξακολουθεῖ ἀδιακόπως καί ἀκαταπαύστως νά δίδῃ τήν ἐν Χριστῷ αὐτῆς μαρτυρίαν οὐχί μόνον κηρυγματικῶς καί εὐχαριστιακῶς /λειτουργικῶς, ἀλλά καί φυσικῶς ἤ καλλίτερον εἰπεῖν ἱστορικῶς διά τῆς διαφυλάξεως καί διακονίας τῶν ἱερῶν φυσικῶν τόπων καί χώρων, δηλονότι τῶν παναγίων προσκυνημάτων ὡς τοῦ προσκυνήματος τῶν Ποιμένων τοῦ χωρίου ὑμῶν, τοῦ τῆς γεννήσεως ἐν Βηθλεέμ, ἀλλά καί τοῦ τῆς σταυρώσεως καί ἀναστάσεως εἰς Ἱερουσαλήμ. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, οὖσα τό σῶμα τοῦ Θεανθρώπου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀφ ἑνός καί ὡς ὑπερβαίνουσα τά βιολογικά, ἐθνικά καί φυλετικά ὅρια ἀφ ἑτέρου, ἀποτελεῖ τήν κιβωτόν τοῦ μυστηρίου τῆς θείας οἰκονομίας. Δηλαδή τήν κιβωτόν ἐντός τῆς ὁποίας καί διά τῆς ὁποίας τελεσιουργεῖται τό μυστήριον τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. «Ἐν πίστει τούς Προπάτορας ἐδικαίωσας, τήν ἐξ ἐθνῶν δι αὐτῶν, προμνηστευσάμενος Ἐκκλησίαν, ψάλλει ἱκετευτικῶς ὁ ὑμνῳδός. Καυχῶνται ἐν δόξῃ οἱ Ἅγιοι, ὅτι ἐκ σπέρματος αὐτῶν ὑπάρχει καρπός εὐκλεής, ἡ ἀσπόρως τεκοῦσά Σε. Ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν». Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μᾶς καλεῖ σήμερον διά στόματος τῶν ἁγίων Θεοφόρων αὐτῆς Πατέρων νά προετοιμάσωμεν ἑαυτούς, διά νά ἑορτάσωμεν τήν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ θεϊκῶς καί οὐχί κοσμικῶς, θεοπρεπῶς καί οὐχί ἐθνικῶς, ὡς μᾶς παραγγέλλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Τοῦτο οὖν λέγω καί μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθώς καί τά λοιπά ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοός αὐτῶν, ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διά τήν ἄγνοιαν τήν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διά τήν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν», (Ἐφ. 4, 17, 18). Δεῦτε λοιπόν ἅπαντες, ἀγαπητοί μου, πιστῶς πανηγυρίσωμεν τῶν πρό νόμου Πατέρων Ἀβραάμ καί τῶν σύν αὐτῷ τήν ἐτήσιον μνήμην. Τοῦ Ἰούδα τήν φυλήν ἀξίως τιμήσωμεν. Τῶν προφητῶν τάς προρρήσεις, ἀσφαλῶς κατέχοντες μετά τοῦ Ἡσαΐου μεγαλοφώνως βοήσωμεν «Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί λήψεται καί τέξεται Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ ὅ ἐστι μεθ ἡμῶν ὁ Θεός». Αὐτόν ἀκριβῶς τόν Υἱόν τῆς Παρθένου Μαρίας, τόν Ἐμμανουήλ δοξάσωμεν. Αὐτόν τοῦτον τόν Ἐμμανουήλ, τόν ἐξ οὐρανῶν ἐπί γῆς κατελθόντα ἀπαντήσωμεν. Καί τοῦτο, διότι ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας: «Νῦν ἡ προσδοκία τῶν Ἐθνῶν ἐκ Παρθένου προέρχεται καί Βηθλεέμ τήν κεκλεισμένην, ὑπανοίγει προσφόρως, Ἐδέμ. Λόγον σωματούμενον, εἰσδεδεγμένον καί φάτνῃ σαρκί ἐπανακλινόμενον». Ἀμήν

Πρό τῆς ἀπολύσεως ὁ Μακαριώτατος ἀπένειμε τό μετάλλιον τῆς δισχιλιετίας τοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν Δήμαρχον τῆς πόλεως κ. Χάννη Χάϊκ, εἰς τόν Πρόεδρον τῶν Ἐπιτρόπων κ. Ἰμβραήμ Τζάμπερ καί εἰς τά μέλη τῆς χορῳδίας. Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ ἐγένετο δεκτός ἐν θερμῇ ὑποδοχῇ εἰς τήν παρακειμένην τῷ Ναῷ μεγάλην αἴθουσαν ἐνοριακῶν ἐκδηλώσεων τῆς Κοινότητος. Εἰς ταύτην προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον ὁ Πρόεδρος τῶν Ἐπιτρόπων κ. Ἰμβραήμ Τζάμπερ καί ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως κ. Χάννη Χάϊκ, εὐχαριστοῦντες διά τό ποιμαντικόν ἐνδιαφέρον καί τήν τιμήν ἐκ τῆς παρουσίας Αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτῆν τῆς Κοινότητος αὐτῶν. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ καί πολλοί ἄλλοι προσκεκλημένοι παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν παρατεθεῖσαν πρός τιμήν Αὐτοῦ ὑπό τῆς Κοινότητος εἰς τήν αἴθουσαν Royal. ngg_shortcode_4_placeholder Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Μία ἐκ τῶν εἴκοσι Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Πατριαρχείου ἐντός τῶν τειχῶν τῆς Παλαιᾶς Πόλεως Ἱεροσολύμων εἶναι ἡ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, προσκειμένη ἐσωτερικῶς εἰς τό βόρειον τμῆμα τοῦ τείχους, τοῦ μεταξύ τῆς Νέας Πύλης καί τῆς Πύλης τῆς Δαμασκοῦ. Ὁ ἱερός ναός αὐτός πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος εἶναι σχετικῶς μικρός καί ἀπέριττος, ηὐπρεπισμένος ὅμως καί κεκαλλωπισμένος κυρίως ὑπό τοῦ ὑπέρ τήν εἰκοσαετίαν διατελέσαντος ἡγουμένου ἐν αὐτῷ, μακαριστοῦ Κυπρίου Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου Σωφρονίου. Τά ὀλίγα πέριξ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ οἰκήματα ἐνοικιάζονται ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἕλληνας καί Ἄραβας Χριστιανούς εἰς λίαν χαμηλόν ἐνοίκιον, προκειμένου νά βοηθῶνται οὗτοι εἰς τό ὑπάρχον στεγαστικόν πρόβλημα. Ἕν τῶν οἰκημάτων τούτων εἶναι τό ἡγουμενεῖον, εἰς τό ὁποῖον κατοικεῖ σήμερον ὁ νῦν ἡγούμενος τῆς Μονῆς, Ἀρχιμανδρίτης Ματθαῖος. Εἰς τήν ἐν λόγῳ Ἱεράν Μονήν ἔλαβε χώραν ἡ ἑορτή τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, τό Σάββατον 12 ην /25 ην Δεκεμβρίου 2010. Ἡ ἑορτή περιελάμβανε πανηγυρικόν Ἑσπερινόν ἀφ ἑσπέρας καί πανηγυρικήν Θ. Λειτουργίαν ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, συλλειτουργοῦντων αὐτῷ Ἱερομονάχων, Πρεσβυτέρων καί Διακόνων μετά πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναζουσῶν καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν,

Ἑλλήνων, Ἀράβων, Ρώσων καί Ρουμάνων, ἁσπαζομένων τήν μίαν, ἁγίαν καί Ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν. Προϊούσης τῆς θ. Λειτουργίας, μετά τήν ἀκολουθίαν ἐν τῷ Κεντρικῷ Μοναστηρίῳ, προσῆλθε πρός προσκύνησιν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν & Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά συνοδείας Ἁγιοταφιτῶν. Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Ματθαῖος ἐδεξιώθη φιλοξένως εἰς τό ἡγουμενεῖον τόν προεξάρξαντα τῆς πανηγύρεως Μητροπολίτην Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιον, τό ἱερατεῖον καί τόν λαόν. ngg_shortcode_5_placeholder Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗΝ ΟΧΘΗΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Τήν Τρίτην, 8 ην /21 ην Δεκεμβρίου 2010, ὁ Συντονιστής τῶν Δραστηριοτήτων τοῦ Ἰσραήλ εἰς την Δυτικήν Ὄχθην, Συνταγματάρχης κ. Ἐϊτάν Ντανκότ, ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, μετά συνοδείας τοῦ Στρατιωτικοῦ Διοικητοῦ Βηθλεέμ κ. Ἰγιάντ Σιρχάν καί τοῦ βοηθοῦ αὐτοῦ κ. Ντάνυ Ζέντλερ καί τινων ἄλλων συνεργατῶν καί τοῦ κ. Σεζάρ Μαρζῆε, Διευθυντοῦ τοῦ Γραφείου Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ. Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς ὁ κ. Ἐϊτάν εἶπεν εἰς τόν Μακαριώτατον: Αἰσθανόμεθα εὐτυχισμένοι νά εἴμεθα εἰς τό Πατριαρχεῖον. Σᾶς μεταφέρομεν τάς εὐχάς ἡμῶν ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων. Προετοιμαζόμεθα, διά νά διευκολύνωμεν, ὅσον τό δυνατόν καλλίτερον. Ἀπεφασίσαμεν νά ἐλαφρύνωμεν τά μέτρα ἐλέγχων εἰς τάς διαβάσεις, οὕτως ὥστε ὅλοι νά αἰσθανθοῦν τήν ἑορτήν, ὅσον τό δυνατόν βαθύτερον, καί νά προσέλθουν περισσότεροι προσκυνηταί ἐν συνεργασίᾳ μεθ Ὑμῶν. Ἀπαντῶν ὁ Μακαριώτατος, εἶπε: Αἰσθανόμεθα τιμήν νά ὑποδεχώμεθα ὑμᾶς. Ἐκφράζομεν τήν ἐκτίμησιν καί τάς εὐχαριστίας Ἡμῶν διά τήν ἐπισκευήν τοῦ δρόμου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χοτζεβᾶ, τήν συνεργασίαν μετά τῶν ἁρμοδίων παραγόντων τοῦ Πατριαρχείου διά τάς διαβάσεις τῶν πιστῶν ἡμῶν ἐκ τῶν κατεχομένων περιοχῶν καί Ἡμῶν προσωπικῶς, τάς ἀδείας πρός τούς πιστούς ἡμῶν νά ἔλθουν εἰς Ἱεροσόλυμα καί τήν ἄδειαν δι ἀνακαίνισιν τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου εἰς Ἰορδάνην. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος κατευοδῶν αυτούς ἐπέδωσεν εἰς τόν Συνταγματάρχην & τῆς Συνοδείας αὐτοῦ τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου.

ngg_shortcode_6_placeholder Η ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ. ΝAOΜI ΤΖΟΥΡ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Τήν Τρίτην, 8ην /21ην Δεκεμβρίου 2010, ἡ Ἀντιδήμαρχος τῶν Ἱεροσολύμων κ. Nαομί Τζούρ μετά τοῦ Συμβούλου ἐπί τῶν Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τῆς αὐτῆς Δημαρχίας κ. Ἰακώβ Ἀβραάμ ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον εἰς τό Πατριαρχεῖον διά θέματα συνεργασίας τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Δημαρχίας. Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ἡ κ. Ἀντιδήμαρχος προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον ἀνάγλυφον ἀντίγραφον ἀρχαίας Συναγωγῆς, ὁ δέ Μακαριώτατος κατευοδῶν αὐτούς, ἐπεδωσεν αὐτοῖς τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου. ngg_shortcode_7_placeholder ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Γ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ 2010. «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱός καί ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχή ἐγενήθη ἐπί τοῦ ὤμου αὐτοῦ» 6). (Ἡσαΐου 9, Ἡ ἀνά τά πέρατα τῆς οἰκουμένης Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερον μυστήριον ἀνήκουστον καί παράδοξον. Πανηγυρίζει γεγονός ὑπερβαῖνον τήν ἀνθρωπίνην διάνοιαν καί δύναμιν. Διαλαλεῖ τό γεγονός τῆς τοῦ Θεοῦ συγκαταβάσεως πρός τόν ἄνθρωπον. Βιώνει καί πάλιν τήν ἀλήθειαν

ὅτι ὁ Θεός, ὁ ἐξ ἀγάπης πλάσας τόν ἄνθρωπον, δέν ἐγκατέλειψεν αὐτόν ἀποστατήσαντα καί πορευόμενον εἰς τάς ἀδιεξόδους ὁδούς τῆς πλάνης, τῆς ἀπάτης καί τῆς φθορᾶς. Ὁ Θεός Πατήρ ἐξ ἄκρας φιλανθρωπίας ἐνεργῶν, ἀπέστειλεν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων, ἐπί Ρωμαίου αὐτοκράτορος Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου, τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν Μονογενῆ εἰς τόν κόσμον, «ἵνα σώσῃ τόν κόσμον» (Ἰω. 12, 47). Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ «σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» ( Ἰω. 1, 14), «ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου ἐγένετο, καί σχήματι ὡς ἄνθρωπος εὑρέθη» (Φιλιππ. 2, 7 ). Τό μυστήριον τοῦτο τό πρῶτον ἐν Ναζαρέτ ὑπό τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ εἰς Παρθένον κόρην εὐηγγελίσθη, ὅτι συμφώνως πρός τήν τοῦ Ἡσαΐου πρόρρησιν: «ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται Υἱόν καί καλέσουσι τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ ἡμῶν ὁ Θεός» (Ματθ. 1, 23 ). Τό μυστικῶς εὐαγγελισθέν εἰς Ναζαρέτ, εἰς τήν πόλιν ταύτην τῆς Βηθλεέμ ἐμφανέστερον εἰς τούς ἀνθρώπους ἀπεκαλύφθη. Εἰς τό ἀπέριττον Θεοδέγμον τοῦτο σπήλαιον ὁ Χριστός ἐκ τῆς Παρθένου ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων ἐτέχθη καί ὑπ αὐτῆς ὡς βρέφος ἐσπαργανώθη (Λουκ. 2, 6-7). Εἰς τοῦτο, μάγοι ἐξ Ἀνατολῶν ὑπό ἀστέρος ὁδηγούμενοι, τά δῶρα αὐτῶν τῷ τεχθέντι βασιλεῖ προσήνεγκον (Ματθ. 2, 12). Εἰς τοῦτο ποιμένες ἀγραυλοῦντες, ἐκ τῆς ὁμόρου κώμης τῶν ποιμένων προσελθόντες, «βρέφος ἐσπαργανωμένον κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ εἶδον» (Λουκ. 1, 12-13). Εἰς τούς οὐρανούς τῆς πόλεως ταύτης ἄγγελοι τήν γέννησιν τοῦ ἄρχοντος τῆς εἰρήνης τρανῶς διελάλησαν διά τοῦ: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνης, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» ( Λουκ. 2, 14 ). Τό γεγονός τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐνανθρωπήσεως καί τόν τόπον τοῦτον τῆς αὐτοῦ ἀποκαλύψεως ἀοίδιμοι Πατριάρχαι τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί εὐσεβεῖς Βυζαντινοί αὐτοκράτορες, ὡς ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καί ἡ Ἁγία Ἑλένη, ὁ Ἰουστινιανός καί Ἐμμανουήλ ὁ Κομνηνός, ἐτίμησαν διά τῆς μεγαλειώδους ταύτης Βασιλικῆς, τοῦ σεμνώματος τούτου τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῆς πόλεως τῆς Βηθλεέμ. Εἰς τοῦτον τόν ναόν ὡς καί εἰς πάντας τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτῆς δικαιοδοσίας ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἐπετέλεσεν ἀνά τούς αἰῶνας τό ἁγιαστικόν, λυτρωτικόν, εἰρηνευτικόν καί συνδιαλλακτικόν ἔργον τοῦ Ἱδρυτοῦ αὐτῆς. Ἐπετέλεσε τοῦτο κηρύσσουσα ἐνανθρώπησιν, ἤτοι λατρεύουσα Χριστόν «οὐχί ὡς θεοφόρον ἄνθρωπον, ἀλλ ὡς σωματωθέντα Θεόν», κατά τόν θεοφόρον Κύριλλον Ἀλεξανδρείας καί Γρηγόριον Ἀρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης τόν Παλαμᾶν. Τοῦτον τόν λόγον τόν σωτήριον, ὅτι «Θεός ἐνηνθρώπησε, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» κατά τόν Μέγαν Ἀθανάσιον, ἑπόμενοι τοῖς Πατράσι ἡμῶν καί ἐπευλογοῦντες Πατριαρχικῶς καί Πατρικῶς, κηρύσσομεν καί Ἡμεῖς σήμερον ἀπό τῶν κόλπων τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, ἀπό τοῦ Θεοδέγμονος τούτου Σπηλαίου, εἰς τό ποίμνιον Ἡμῶν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ καί ὁπουδήποτε καί εἰς πάντα ἄνθρωπον. Κηρύσσομεν Θεοῦ συγκατάβασιν καί ἀνθρώπου πρόσληψιν καί υἱοθεσίαν. Θεοῦ πτωχείαν καί κένωσιν καί ἀνθρώπου πλοῦτον καί πλήρωσιν. Εἰρήνην τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς. Δικαιοσύνης μάθησιν εἰς τούς ἐνοικοῦντας ἐπί τῆς γῆς. Σεβασμόν τῆς ἐλευθερίας ἑκάστου ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἐθνικῶν γεωγραφικῶν ὁρίων ἑκάστου λαοῦ, ὡς «ὁ Θεός ὥρισε τάς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν» (Πράξ. 17, 26). Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Βηθλεέμ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010.

Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης, ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΣ ΜΠΕΤΖΑΛΛΑΣ. Ἡ ἑορτή τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νικολάου Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ Θαυματουργοῦ ἑωρτάσθη μέ ὅλην αὐτῆς τήν μεγαλοπρέπειαν εἰς τόν ἱερόν Ναόν αὐτοῦ εἰς τήν πόλιν τῆς Μπετζάλλας, τήν Κυριακήν, 6 ην /19 ην Δεκεμβρίου 2010. Ἡ πόλις Μπετζάλλα, παρά τήν Βηθλεέμ, δεξιά τῷ διερχομένῳ τόν συνοριακόν ἔλεγχον τοῦ τάφου τῆς Ραχήλ, εἶναι μία τῶν «οὐχί ἐλαχίστων» πόλεων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀριθμοῦσα 15.000 χιλιάδας περίπου κατοίκων, ἐκ τῶν ὁποίων 7.000 χιλιάδες περίπου εἶναι Ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι, ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου. Ἡ Κοινότης αὐτή εἶναι καλῶς ὠργανωμένη μέ πολλά ἐκκλησιαστικά καί φιλανθρωπικά ἱδρύματα, ὑπαγόμενα ποιμαντικῶς εἰς τό Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον διατηρεῖ εἰς τήν πόλιν ἡγουμενεῖον μέ ἡγούμενον σήμερον τόν Ἁγιοταφίτην Ἀρχιμανδρίτην Νάρκισσον καί τρεῖς ἐγγάμους ἱερεῖς, τούς αἰδιεσιμωτάτους π. Νικόλαον, π. Γεώργιον καί π. Παῦλον. Ἡ Ἑλληνορθόδοξος αὐτή Κοινότης κοσμεῖται ὑπό δύο μεγάλων καί περικαλλεστάτων ναῶν τοῦ 19 ου αἰῶνος, αὐτοῦ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου καί αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἑορτάζοντος τήν 6 ην Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους. Ὑπό τόν ναόν τοῦτον ὑπάρχει κρύπτη εἰς σχῆμα φυσικοῦ σπηλαίου ὡς ἐπί τό πλεῖστον, δι οὗ ἡ παράδοσις διατηρεῖ ὅτι διῆλθε ὁ Ἅγιος Νικόλαος. Ἄν καί ἀναπόδεικτον ἐξ ἱστορικῶν πηγῶν, δέν δύναται κανείς νά τό ἀπορρίψῃ, ἐάν σκεφθῇ ὅτι ὁ Ἅγιος Νικόλαος, διαπιστωμένως ἐπισκεφθείς ὡς προσκυνητής τούς Ἁγίους Τόπους, ὁπωσδήποτε ἐπεσκέφθη τήν Βηθλεέμ καί τό Θεοδέγμον Σπήλαιον τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐκ τοῦ ὁποίου ὁλίγον μόνον ἀπέχει ἡ πόλις τῆς Μπετζάλλας, ἡ γνωστή καί βιβλικῶς, Παλαιοδιαθηκικῶς ὡς Γκηλώ. Πρός τόν ναόν τοῦτον τοῦ Ἁγίου Νικολάου κατηυθύνθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς, 6 ης /19 ης Δεκεμβρίου 2010 ἐξ Ἱεροσολύμων μετά συνοδείας. Φθάσαντος εἰς τήν πόλιν, ὑπεδέχθη Αὐτόν εἰς τό ἡγουμενεῖον ὁ Ἀρχιμανδρίτης Νάρκισσος. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος τῇ τιμητικῇ συνοδείᾳ τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀστυνομίας προσῆλθεν ἐκ τοῦ ἡγουμενείου εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἔνθα γενόμενος δεκτός ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ναρκίσσου καί τῶν ἱερέων, ἐνεδύθη μανδύαν, ηὐλόγησε τόν λαόν καί ἤρξατο τῶν Καταβασιῶν, ἀκολούθως δέ προεξῆρξε τοῦ Ὄρθρου μετ ἀρτοκλασίας καί ἐν συνεχείᾳ τῆς θ. Λειτουργίας. Συλλειτουργοί Αὐτοῦ Ἀρχιερεῖς ἦσαν οἱ Σεβασμιώτατοι Γέρων Ἀρχιγραμματεύς,

Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, οἱ ἔγγαμοι ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καί ὁ ἡγούμενος τοῦ Προσκυνήματος τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων π. Ἰγνάτιος καί τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ, Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀνανίας καί ἱεροδιάκονοι. Ὁ Ὀρθόδοξος, ἀλλά καί μή Ὀρθόδοξος λαός προσήρχετο εἰς τόν Ναόν σταδιακῶς ἀπό τῆς πρωΐας, ἄχρις οὗ ἀσφυκτικῶς ἐπλήρωσεν τοῦτον. Ἐν εὐσεβείᾳ μετέσχεν οὗτος τῆς θείας Λειτουργίας εἰς τήν μυσταγωγίαν της ὁποίας ἐπαγωγικῶς προσείλκυε ἡ βυζαντινῶς ψάλλουσα μεικτή χορῳδία τῆς Μπετζάλλας. Εἰς τήν θ. Λειτουργίαν παρέστη ὁ Δήμαρχος τῆς Πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν καί ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά συνοδείας. Εἰς τό Κοινωνικόν ἡ Α.Θ.Μ. ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς περί τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἔχοντα οὕτως ἑλληνιστί: Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, καί πιστέ θεράπον, λειτουργέ Κυρίου, ἄνερ ἐπιθυμιῶν, σκεῦος ἐκλογῆς, στῦλε καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας, Βασιλείας κληρονόμε, Ἱεράρχα Νικόλαε, μή παρασιωπήσῃς τοῦ βοᾶν ὑπέρ ἡμῶν πρός Κύριον», ἀναφωνεῖ εὐχετικῶς ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας. Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, Εὐλαβεῖς Χριστιανοί, Μέ αὐτούς τούς λόγους περιγράφει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας τήν προσωπικότητα τοῦ σήμερον ἑορτίως καί πανηγυρικῶς τιμωμένου Ἁγίου Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας του Θαυματουργοῦ. Οὗτος ἤκμασεν ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ μεγάλου καί εὐσεβοῦς αὐτοκράτορος τῶν Ρωμαίων Κωνσταντίνου. Ὑπῆρξεν εἷς ἐκ τῶν 318 Ἁγίων Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐν ἔτει 325 καί ἀπεβίωσε περί τά 330. Τόσον πολύ ἠγάπησεν ὁ Ἅγιος Νικόλαος τόν Χριστόν, ὥστε νά καλῆται ὡς ἄλλος προφήτης Δανιήλ, «ἀνήρ ἐπιθυμιῶν» δηλονότι, ἀγαπητός τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος. Καί ὡς ἄλλος Παῦλος, «σκεῦος ἐκλογῆς», ἀλλά καί ὡς ἄλλος Τιμόθεος μαθητής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ». Μέ ἄλλα λόγια, ἡ εἰς Χριστόν τελεία πίστις τοῦ Ἁγίου Νικολάου τόν κατέστησε μιμητήν τοῦ Χριστοῦ ἀφ ἑνός καί δοχεῖον τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀφ ἑτέρου. Τοῦτο ἐξ ἄλλου ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι τό λείψανον τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν σῴζεται ἄφθορον εἰς τήν πόλιν Μπάρι τῆς Ἰταλίας. Προσέτι δέ καί ἐκ τῆς θείας δυνάμεως τῆς θαυματουργίας, τήν ὁποίαν ἔλαβε παρά τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ἀγαπητοί μου, μεθ ὅλων τῶν Ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί μεθ ἡμῶν τῶν φερόντων τήν σφραγῖδα τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά τοῦ ἱεροῦ βαπτίσματος συναποτελοῦμεν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τήν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον διακρίνεται εἰς στρατευομένην καί θριαμβεύουσαν. Ἤ, καλλίτερον εἰπεῖν, εἰς ἐπίγειον καί οὐράνιον. Τό μυστήριον τοῦτο τῆς Ἐκκλησίας παραμένει ἀκατάληπτον εἰς πολλούς ἀνθρώπους

καί ἄν ἀκόμη οὗτοι ὀνομάζονται Χριστιανοί. Ὅπως ἐξ ἴσου ἀκατανόητον παραμένει τοῖς πολλοῖς τό μυστήριον τῆς μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν, δηλονότι τῶν Χριστουγέννων. Τοῦτο δέ συμβαίνει, διότι ἡ εἰς Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν πίστις εἶναι χλιαρή, ὅπως ὁ χλιαρός ἄνθρωπος τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἀποστόλου Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου: «Οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου». (Ἀπ. Ἰω 3, 16). Κατά δέ τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἰάκωβον τόν ἀδελφόθεον καί πρῶτον Ἱεράρχην τῶν Ἱεροσολύμων ἡ πίστις ἄνευ ἔργων νεκρά ἐστι. «Ὥσπερ γάρ τό σῶμα χωρίς πνεύματος νεκρόν ἐστι, οὕτω καί ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι», (Ἰακ. 2,26). Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ἀγαπητοί μου, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀναγνωρίζεται ὡς στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας καί συνεπῶς κληρονόμος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Καί τοῦτο διότι ὁ Ἐπισκοπος τῆς πόλεως τῶν Μύρων τῆς Λυκίας ὑπῆρξεν πιστός θεράπων καί λειτουργός τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου, τῆς Ἐκκλησίας λόγῳ τε καί ἔργῳ. Νά λοιπόν, διά τί ὀ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέγει ὅτι πρέπει νά ἑορτάζωμεν ὄχι μέ δημοσίας πανηγύρεις, ἀλλά κατά τρόπον θεϊκόν. Ὄχι κατά τρόπον κοσμικόν, άλλά κατά τρόπον ὑπερκόσμιον, ὄχι τά ἰδικά μας, ἀλλά περισσότερον τά τοῦ Κυρίου. Ὄχι τά σχετικά μέ τήν ἀσθένειαν, ἀλλά τά σχετικά μέ τήν θεραπείαν. Ἐκτρεπόμενοι, οὕτως, ὡς παραγγέλλει ὁ σοφώτατος Παῦλος, «τάς βεβήλους κενοφωνίας καί άντιθέσεις τῆς ψεωδωνύμου γνώσεως, ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περί τήν πίστιν ἠστόχησαν», (Α Τιμ. 6, 20-21). Καί ὄντως, ἀδελφοί μου, πολλοί Χριστιανοί ἠστόχησαν περί τήν πίστιν εἰς Χριστόν, διότι ἔθεσαν ἑαυτούς ὑπεράνω καί συνεπῶς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, γενόμενοι οὕτως ὑπέρμαχοι τῆς ἀσεβείας καί ἀντίπαλοι τῆς εὐσεβείας. Συνετάχθησαν, μέ ἄλλα λόγια, μέ τό φρόνημα τοῦ κόσμου τούτου, ὅστις «κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται», κατά τόν Ἀπόστολον καί Εὐαγγελιστήν Ἰωάννην, (Α Ἰω. 5,19). Διά τῆς σημερινῆς διπλῆς ἑορτῆς καί λέγομεν διπλῆς ἑορτῆς διότι ἑορτάζομεν ἀφ ἑνός τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ, ἀφ ἑτέρου τήν χαρμόσυνον κλῆσιν, τό κάλεσμα τῶν Χριστουγέννων-, ἀποδεικνύεται, ἐπαναλαμβάνομεν, διά τῆς διπλῆς αὐτῆς ἑορτῆς ὅτι ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία καί μάλιστα ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων δέν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου καί συνεπῶς δέν φρονεῖ τά τοῦ κόσμου τούτου, δηλονότι τά τοῦ μαμωνᾶ, ἀλλά τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου. Δέν φρονεῖ τά τοῦ Ἡρώδου, ἀλλά τά τοῦ Χριστοῦ. Ὁ δέ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀνήρ ἐπιθυμιῶν, τό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς καί τέλος ὁ κανών τῆς πίστεως, δηλονότι ὁ Ἅγιος Νικόλαος, δέν εἶναι ὁ Santa Claus τοῦ ἐμπορίου καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλά ὁ ζῶν καί ἀψευδής μάρτυς τῆς σεσαρκωμένης ἐλπίδος καί τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, δηλαδή τοῦ ἐν σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ γεννηθέντος ἐκ Παρθένου Μαρίας ἐπί Καίσαρος Αὐγούστου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Πατρός Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. «Ἡμῶν γάρ διακηρύσσει ὁ σωφώτατος Παῦλος, τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καί Σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν», (Φιλιπ. 3,20). Οὐχί λοιπόν κοσμικῶς, ἀλλά θεϊκῶς καλούμεθα, ἀδελφοί μου νά ἑορτάσωμεν καί ἡμεῖς τήν ἱεράν μνήμην τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν Νικολάου, λέγοντες αὐτῷ μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ: «Τῶν ἀθεάτων τά κάλλη περιερχόμενος, τήν φοβεράν ἐκείνην κατενόησας δόξαν, Ἅγιε Ἁγίων. Ὅθεν ἡμῖν τά οὐράνια λόγια, τῶν ἀειζώων ἐκείνων θεωριῶν,

ἀναγγέλλεις, Ἱερώτατε». Οὐχί κοσμικῶς ἀλλά ἐκκλησιαστικῶς καλούμεθα, ἀδελφοί μου, νά ἑτοιμάσωμεν ἑαυτούς, διά νά ὑποδεχθῶμεν τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ Πατρός Βουλῆς τόν Ἄγγελον τῆς εἰρήνης καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν. Μετά τοῦτο ἐπί ὥραν πολλήν ὁ Μακαριώτατος καί οἱ ἱερεῖς μετέδιδον τήν θ. Κοινωνίαν εἰς τούς ἀθρόως προσερχομένους πιστούς. Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία πέριξ τοῦ Ναοῦ καί εἰς τό ὑπό κάτω αὐτοῦ σπήλαιον, τό συνδεδεμένον ἐν τῇ παραδόσει μετά τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἐν μέσῳ πανδήμου πλήθους ἐντός καί ἐκτός τοῦ ναοῦ, ἐκδηλοῦντος ἐν πλήρει χαρᾷ καί αὐθορμητισμῷ, ὀρθοδόξῳ τῷ τρόπῳ, τήν εὐλάβειαν αὐτοῦ πρός τόν Ἅγιον Νικόλαον καί τόν σεβασμόν αὐτοῦ πρός τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Μετά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς Ἀρχιερατικῆς καί Ἱερατικῆς συνοδείας καί τῇ τιμητικῇ προσκοπικῇ παρελάσει μετέβη εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἔνθα ἐδέχθη μικράν ἀναψυχήν. Ἐν τῷ μεταξύ, συμφώνως πρός τό διοργανωθέν πρόγραμμα τῶν τριημέρων ἑορτασμῶν τῆς πόλεως προσῆλθεν ὁ Πρωθυπουργός τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Σαλάμε Φαγιάντ. Προσελθών ὁ Πρωθυπουργός, ἐγένετο δεκτός εἰς θερμοτάτην λαϊκήν ὑποδοχήν πρό τοῦ Ὀρθοδόξου ἡγουμενείου εἰς τήν πλατεῖαν τῆς πόλεως. Ἐνταῦθα προσεφώνησεν αὐτόν ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν, ἀκολούθως δέ ὡμίλησεν ὁ ἴδιος, ἐκφράζων τήν χαράν αὐτοῦ διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτήν τῆς πόλεως καί ηὐχήθη τήν εἰρήνην καί δικαιοσύνην ἐπί τῆς γῆς ὅλης καί ἐπί τῆς γῆς τῆς Παλαιστίνης, συμφώνως πρός τό ἀγγελικόν μήνυμα: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Ἐκ τῆς ἐξέδρας εἰς τήν πλατεῖαν ὁ Πρωθυπουργός προσῆλθεν εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ὀρθοδόξου ἡγουμενείου, ἔνθα ἤναψε συμβολικῶς τό δένδρον τῶν Χριστουγέννων. Ἐκ τοῦ τόπου τούτου συνοδευόμενος ὁ Πρωθυπουργός ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ναρκίσσου καί τοῦ λοιποῦ ἱερατείου, εἰσῆλθεν εἰς τό ἡγουμενεῖον. Ἐνταῦθα προσεφώνησεν αὐτόν ὁ Μακαριώτατος. Εὐχαριστῶν τόν Μακαριώτατον ὁ Πρωθυπουργός, ηὐχήθη τήν συνεργασίαν τοῦ Πατριαρχείου μετά τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς διά τήν καλλιτέρευσιν τῶν ὅρων τῆς ζωῆς τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν ἐθνικῶν πόθων αὐτοῦ. Ἐκ τοῦ ἡγουμενείου ὁ Μακαριώτατος, ὁ Πρωθυπουργός, μέλη τῆς Κυβερνήσεως, Ἱερατεῖον, Ἐπίτροποι καί πολλοί ἐκ τοῦ λαοῦ παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν ἐν τῷ ξενοδοχείῳ Nativity, παρατεθεῖσαν ὑπό τοῦ Δημάρχου τῆς πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν. Ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ ἑωρτάσθη καί εἰς τήν ἐν Ἱεροσολύμοις παρά τό Πατριαρχεῖον Ἱεράν αὐτοῦ Μονήν δι ἑσπερινοῦ καί ἱεροῦ εὐχελαίου ἀφ ἑσπέρας καί διά θ. Λειτουργίας ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου.

ngg_shortcode_8_placeholder