06/07/2019 Άγνωστες πτυχές από την ζωή του Αγίου Παϊσίου / Ορθόδοξες Προβολές 12 Ιουλίου τιμάται η μνήμη του Ο Γέρων Παΐσιος υπηρέτησε στο στρατό το 1945 και ως ασυρματιστής στον Εμφύλιο. Τότε λέγεται πως όταν κάποιοι αμφισβητούσαν τον χρησιμοποιούσε τη φράση: «Οι μοναχοί είναι ασυρματιστές του Θεού». Orthodoxia News Agency μοναχισμό
Κατά τον Εμφύλιο ήθελε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και αυτό για να μη χαθούν άνθρωποι που είχαν οικογένειες. Αφού απολύθηκε αποφάσισε να μονάσει (1949). Αρχικά έμεινε για λίγο στο Άγιον Όρος, καθώς έπρεπε να αποκαταστήσει τις αδελφές του. Μόλις το έκανε, επέστρεψε στον Άθω. Από το 1964 και έπειτα δεν το εγκατέλειψε ποτέ. Μετά την τελετή «ρασοευχής» πήρε το όνομα Αβέρκιος. Στη Μονή Φιλοθέου διαμορφώθηκε ο απόλυτα μοναχικός του χαρακτήρας, ενώ ονομάστηκε Παΐσιος χάρη στο μητροπολίτη Καισαρείας, Παΐσιο Β. Το 1966 η κατάσταση της υγείας του θεωρήθηκε ιδιαίτερα σοβαρή. Υποβλήθηκε σε μερική αφαίρεση πνεύμονα στο νοσοκομείο Παπανικολάου. Ανάρρωσε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, στη Σουρωτή και έπειτα επέστρεψε στο Άγιον Όρος. Αργότερα μετακινήθηκε στα Κατουνάκια, στο Λαυρεώτικο Κελί του Υπάτου. Παρά το βεβαρημένο πρόγραμμά του συνέχιζε την έντονη ασκητική ζωή. Ξεκουραζόταν μόνο δύο με τρεις ώρες την ημέρα. Στη σκήτη Παναγούδα έζησε ως το τέλος της ζωής του. Ήταν τότε όπου δεχόταν δεκάδες ανθρώπους. Υπήρξαν πολλές και καθημερινές οι επισκέψεις, για αυτό και υπήρχαν ειδικές σημάνσεις στο κελί του ώστε να μην ενοχλούνται οι άλλοι μοναχοί! «Όλα θα βολευτούν με το χώμα» έλεγε όταν άρχισε το 1993 να παρουσιάζει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας. Ο Παΐσιος δεν δέχτηκε να νοσηλευτεί. Μετά από λίγο μεταφέρεται στο Θεαγένειο. Οι γιατροί τον ενημερώνουν ότι έχει όγκο στο
παχύ έντερο και χειρουργείται. Έπειτα πάλεψε με τις καταστάσεις στον πνεύμονα και το ήπαρ, ωστόσο, οι γιατροί δεν έδιναν πολλά περιθώρια ζωής. Κοινώνησε για τελευταία φορά στο κρεβάτι του, ενώ προς το τέλος δεν έπαιρνε φάρμακα, παρά τους φρικτούς πόνους που είχε. Εκοιμήθη στις 12 Ιουλίου 1994 και ενταφιάστηκε στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Ο Άγιος Παΐσιος ανακηρύχθηκε προστάτης των Διαβιβάσεων από τη διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, Δ.Ι.Σ. Σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν: Συνήλθε χθες και σήμερα η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, Δ.Ι.Σ., της 161ης Συνοδικής Περιόδου, για τον μήνα Νοέμβριο, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.Κατά τη χθεσινή και σημερινή Συνεδρία η Δ.Ι.Σ ενέκρινε την πρόταση της Συνοδικής Επιτροπής επί της Κοινωνικής Προνοίας και Ευποιίας περί εκδόσεως Συνοδικού
Εγκυκλίου Σημειώματος «περί υποβολής Απολογισμού των Δαπανών διά την Φιλανθρωπικήν Διακονίαν κατά το έτος 2017 υπό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος». Επίσης, ενέκρινε νέες Ιερές Ακολουθίες, την ανασύσταση παλαιών Ιερών Μονών και το αίτημα της Διευθύνσεως Στρατιωτικών Ιερέων του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης περί ανακηρύξεως του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, ως Προστάτου του Στρατιωτικού Σώματος των Διαβιβάσεων. Τέλος η Δ.Ι.Σ. ασχολήθηκε με θέματα Ιερών Μητροπόλεων, Εισηγήσεις Συνοδικών Επιτροπών, αποσπάσεις κληρικών και τρέχοντα υπηρεσιακά θέματα Γιατί ο Άγιος Παΐσιος ανακυρήχθηκε προστάτης των Διαβιβάσεων Η απόφαση αυτή ελήφθη από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, λόγω της ειδικότητας του Αγίου ως διαβιβαστή κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, την περίοδο του εμφυλίου πολέμου.έτσι πλέον και το όπλο των Διαβιβάσεων μετά την Αεροπορία Στρατού και το Πυροβολικό, έχει αποκτήσει τον δικό του προστάτη. Η απόφαση για την ανακήρυξη του»τηλεγραφητή του θεού» ως προστάτη των Διαβιβάσεων, ελήφθη στις 12 Ιουλίου 2017, ημέρα μνήμης του Αγίου. Ο Άγιος Παΐσιος στις διαβιβάσεις Ο Άγιος Παΐσιος, το 1945 που κατατάχτηκε στο στρατό υπηρέτησε σαν ασυρματιστής κατά τον ελληνικό εμφύλιο. Όσο καιρό δεν ήταν ασυρματιστής, ζητούσε να πολεμά στην πρώτη γραμμή, προκειμένου κάποιοι οικογενειάρχες, να μην βλαφτούν. Το μεγαλύτερο όμως διάστημα της θητείας του το υπηρέτησε με την ειδικότητα του ασυρματιστή. Γι αυτό και πολλές εκδόσεις αφιερωμένες στη
ζωή του Γέροντα τον αναφέρουν ως «Ασυρματιστή του Θεού». Μάλιστα, ο Γέροντας φέροντας ως παράδειγμα την κατά τη στρατιωτική του θητεία αυτή ιδιότητα, απάντησε σε κάποιον που αμφισβητούσε τη χρησιμότητα της μοναχικής ζωής ότι οι μοναχοί είναι «ασυρματιστές του Θεού», εννοώντας την θερμή τους προσευχή και την έγνοια τους για την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Απολύθηκε από το στρατό το 1949.