Αντιβιοτική αγωγή από το στόμα σε νεογνά & μικρά βρέφη Χατζηδάκη Ελευθερία Παιδίατρος- Νεογνολόγος Νεογνολογική Κλινική Πανεπιστημίου Κρήτης
Λοιμώξεις Αποτελούν σημαντική αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας 1.6 εκατομμύρια νεογνά πεθαίνουν κάθε χρόνο από λοιμώξεις WHO 2002
Νεογνά & μικρά βρέφη ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα η συμπτωματολογία συχνά είναι ήπια, άτυπη & μη ειδική υψηλή επίπτωση σοβαρών μικροβιακών λοιμώξεων η κλινική προβολή της σοβαρής λοίμωξης δεν είναι πάντα θορυβώδης
Πυρετός σε μικρά βρέφη σοβαρή μικροβιακή λοίμωξη στο 10 15% 15%
Καθοριστικής σημασίας.. Έγκαιρη διαγνωστική & θεραπευτική παρέμβαση Για κάθε ένα νεογνό που πάσχει από αποδεδειγμένη νεογνική σηψαιμία θεραπεύονται 23
Νεογνά & μικρά βρέφη Ηλικιακή ομάδα με πολλές ιδιαιτερότητες Ανώριμοι ενζυμικοί μηχανισμοί Αυξημένος εξωκυττάριος όγκος Χαμηλή νεφρική κάθαρση βιοδιαθεσιμότητα η απορρόφηση χορηγούμενων από το στόμα φαρμακευτικών σκευασμάτων επηρεάζεται (ph στομάχου, χρόνο κένωσης του στομάχου, διαπερατότητα του βλεννογόνου, διαταραχές περισταλτισμού του εντέρου.)
Ουρολοιμώξεις 0.5-1% των βρεφών παρουσιάζουν ουρολοίμωξη κατά τη διάρκεια της νεογνικής περιόδου Στα μικρά βρέφη συχνότερα στα αγόρια Συχνά συνυπάρχει σηψαιμία Escherishia coli κύριος αιτιολογικός παράγοντας στις λοιμώξεις της κοινότητας
Ουρολοιμώξεις Θεραπεία με παρεντερική χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής συνολικής διάρκειας 10 ημερών συνήθως Μεγαλύτερη διάρκεια σε επιμένουσα βακτηριουρία, ανατομική απόφραξη ή απόστημα Συνολική διάρκεια τουλάχιστον 10 ημέρες (5-7 ημέρες iv & στη συνέχεια ΡΟ) Fanaroff and Martin s s neonatal-perinatal medicine, 2006
Αμοξυκιλλίνη Ουρολοιμώξεις χημειοπροφύλαξη 20 mg/kg/ημέρα σε 2 δόσεις Remington JS Infectious diseases of the fetus and newborn infant, 2006
Περιορισμοί στη χορήγηση αντιβιοτικών με βάση την ηλικία Κεφακλόρη Χορηγείται σε Βρέφη μεγαλύτερα του 1 μηνός Τριμεθοπρίμη Σουλφαμεθοξαζόλη Χορηγείται σε βρέφη μεγαλύτερα των 8 εβδομάδων Νιτροφουραντοΐνη Χορηγείται σε παιδιά μεγαλύτερα των 3 ετών (έχει χορηγηθεί σε βρέφη >3 μηνών)
Οξεία μέση ωτίτιδα Σε 9% των βρεφών αναφέρεται 1 επεισόδιο ΟΜΩ μέχρι την ηλικία των 3 μηνών Συχνότερα στα αγόρια, σχιστίες, LBW που παρέμειναν πολύ στον αναπνευστήρα Fanaroff and Martin s s neonatal-perinatal medicine, 2006
Οξεία μέση ωτίτιδα Δεν υπάρχουν μελέτες που να τεκμηριώνουν την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα χορήγησης αγωγής από το στόμα Προτείνεται η ενδοφλέβια χορήγηση. Διάρκεια αγωγής 10-21 ημέρες ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα, την ανταπόκριση στην αγωγή και την ενδεχόμενη συνύπαρξη σηψαιμίας ή μηνιγγίτιδας
Οξεία μέση ωτίτιδα Πολλοί ερευνητές την κατατάσσουν στις σοβαρές λοιμώξεις, ενώ άλλοι δεν συμφωνούν Αγωγή από το στόμα μπορεί να συζητηθεί σε ΤΜ νεογνά μεγαλύτερα των 3 εβδομάδων σε καλή κατάσταση??????????, χωρίς υποψία λοίμωξης αλλού, στα οποία δεν αναφέρονται προβλήματα κατά τον τοκετό ή την μέχρι τώρα εξωμήτρια ζωή τους Fanaroff and Martin s s Neonatal-Perinatal Medicine, 2006
Αμοξυκιλλίνη κλαβουλανικό Χορηγείται σε νεογνά μεγαλύτερα των 2000g 30mg/Kg/24 24ωρο σε 2 δόσεις Nelson Pocket Book of Pediatric Antimicrobial Therapy 2008-2009 2009
Περιορισμοί στη χορήγηση αντιβιοτικών με βάση την ηλικία Κεφουροξίμη Χορηγείται σε βρέφη μεγαλύτερα των 3 μηνών Κλαριθρομυκίνη Χορηγείται σε βρέφη μεγαλύτερα των 6 μηνών Κεφπροζίλη Χορηγείται σε βρέφη μεγαλύτερα των 6 μηνών
Κοκκύτης Αζιθρομυκίνη Ερυθρομυκίνη 10mg/Kg σε 1 ημερήσια δόση για 5 ημέρες 12.5 mg/kg /δόση/ανά 6ωρο για 14 ημέρες Ο κίνδυνος ανάπτυξης πυλωρικής στένωσης αυξάνεται στο 10πλάσιο σε νεογνά μικρότερα των 2 εβδομάδων που πήραν ερυθρομυκίνη για κοκκύτη
ριφαμπικίνη Προφύλαξη Μηνιγγιτιδόκοκκος νεογνά βρέφη >1 μηνός 10 Αιμόφιλος νεογνά 5mg/Kg /δόση/ανά 12ωρο για 2 ημέρες 10mg/Kg /δόση/ανά 12ωρο για 2 ημέρες 10mg/Kg /δόση/ανά 24ωρο για 4 ημέρες βρέφη >1 μηνός 20mg/Kg /δόση/ανά ανά 24ωρο για 4 ημέρες
Συγγενής Τοξοπλάσμωση Πυριμεθαμίνη 1 mg/kg κάθε 12 ώρες για 2 ημέρες και στη συνέχεια 1 mg/kg/ημέρα για 2-6 μήνες (στη συνέχεια Δευ-Τε Τε-Πα) Σουλφαδιαζίνη 50 mg/kg κάθε 12 ώρες Λευκοβορίνη 10 mg 3 φορές την εβδομάδα Διάρκεια 1 χρόνο
Συγγενής Τοξοπλάσμωση Κατά τη διάρκεια και μια εβδομάδα μετά τη διακοπή της θεραπείας με πυριμεθαμίνη παρακολουθούμε με γενική αίματος
Φυματίωση της μητέρας Μητέρα με μόνο εύρημα τη θετική δοκιμασία φυματίνης απαραίτητος ο έλεγχος της οικογένειας το νεογνό δεν χρειάζεται έλεγχο ή αγωγή Μητέρα πάσχουσα ή με θετικά ακτινολογικά ευρήματα πλήρης έλεγχος νεογνού δοκιμασία φυματίνης συνήθως αρνητική εάν όχι νόσος ισονιαζίδη προφυλακτικά 10mg/Kg/ mg/kg/ημέρα για 3 μήνες νέα δοκιμασία φυματίνης....εάν αρνητική σταματάμε.
Φυματίωση της μητέρας Μητέρα πάσχουσα από εξωπνευμονική μορφή πλήρης έλεγχος νεογνού εάν η νόσος δεν μπορεί να αποκλεισθεί θεραπεία θεραπεία δοκιμασία φυματίνης.ισονιαζίδη νέα δοκιμασία φυματίνης σε ηλικία 3 & 6 μηνών εάν αρνητική σταματάμε
ανεμευλογιά Ενδοφλέβια αγωγή με ακυκλοβίρη στα πάσχοντα νεογνά περιορίζει τον κίνδυνο ανάπτυξης επιπλοκών Η απορρόφηση του φαρμάκου από το ΓΕΣ είναι περιορισμένη Δεν υπάρχουν μελέτες που να τεκμηριώνουν την προφυλακτική από του στόματος χρήση σε νεογνά της ακυκλοβίρης μετά από έκθεση με σκοπό την πρόληψη Ωστόσο υπάρχουν αναφορές που θεωρούν αποτελεσματική την προφύλαξη συνήθως σε συνδυασμό με ανοσοσφαιρίνη Reproductive Toxicology 2006 Seminars in Fetal & Neonatal Medicine 2009
Λοίμωξη της μητέρας από τον ιό HIV Χορήγηση Ζιδοβουδίνης (ZDV) στην έγκυο PO μετά το 1 ο 3μηνο ενδοφλέβια κατά τον τοκετό στο νεογνό PO για τις 6 πρώτες εβδομάδες ζωής μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης από 25% σε 8% N Engl J Med 1994 Pediatrics 2008 Σε μη θηλάζουσες μητέρες ο συνδυασμός 3 αντιϊκών κατά την κύηση με στόχο τον περιορισμό του ιϊκού φορτίου σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης σε επίπεδα <1% Clin Infect Dis 2005 Pediatrics 2008
Λοίμωξη της μητέρας από τον ιό HIV Ζιδοβουδίνη (ZDV) PO για τις 6 πρώτες εβδομάδες ζωής (έναρξη 6-12 ώρες από τη γέννηση) χορηγείται σε δόση 2 mg/kg/δόση με μεσοδιαστήματα... < 29 εβδομάδων 0-28 ημερών ανά 12ωρο > 28 ημερών ανά 8ωρο 30-34 34 εβδομάδων 0-14 ημερών ανά 12ωρο > 28 ημερών ανά 8ωρο > 35 εβδομάδων σε όλα ανά 6ωρο
Λοίμωξη της μητέρας από τον ιό HIV Νεβιραπίνη 2mg/Kg PO σε μία δόση στις 48-72 ώρες ζωής (εάν η μητέρα δεν έχει πάρει κατά τη διάρκεια του τοκετού χορηγείται αμέσως μετά τη γέννηση) Λαμιβουδίνη (3TC) 2mg/Kg/ mg/kg/δόση PO ανά 12ωρο για την πρώτη εβδομάδα μετά τη γέννηση
Λοίμωξη της μητέρας από τον ιό HIV Γενική εξέταση αίματος στην αρχή της θεραπείας και κάθε εβδομάδα στη συνέχεια (αναιμία, θρομβοπενία, ουδετεροπενία) Έναρξη προφύλαξης για πνευμονία από Pneumocystis σε ηλικία 6 εβδομάδων εάν η λοίμωξη από HIV δεν έχει αποκλεισθεί
Οι λοιμώξεις αποτελούν σημαντικό παράγοντα νοσηρότητας και θνησιμότητας για τα νεογνά και μικρά βρέφη Η επαρκής και σωστή αντιμετώπιση κάθε μικρού βρέφους με υποψία λοίμωξης αποτελεί πρόκληση για κάθε κλινικό
Η δυνατότητα χρήσης φαρμακευτικών σκευασμάτων χορηγούμενων από το στόμα σε αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι προς το παρόν περιορισμένη Η διενέργεια τυχαιοποιημένων προοπτικών μελετών με στόχο την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας συγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων είναι απαραίτητη και καθοριστικής σημασίας για την ασφαλή χορήγησή τους
βιβλιογραφία Remington JS Infectious diseases of the fetus and newborn infant, 2006 Fanaroff and Martin s s neonatal- perinatal medicine, 2006 Nelson s s pocket book of Pediatric antimicrobial therapy 2008-2009 2009 Nelson s s Textbook of Pediatrics, 18 th ed, 2007 AAP Red Book, 2006 Gomella TL. Neonatology: Management, procedures, on-call problems, diseases and drugs. 5 th ed. USA: Lange medical books/mcgraw-hill;2004. Pediatr Crit Care Med 2005 Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed 2004 WHO 2002 Pediatr Infect Dis J 2009;28:S1 Pediatri Infect Dis J 2009;28:S31 Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed 2007;92:F15 Eur J Clin Pharmacol 2007;63:657 Pediatrics 2009;123:175 Pediatr Infect Dis J 2009;28:S22 Pediatr Infect Dis J 2009;28:S31 PediatriInfect Dis J 2009;28:S3 Committee on Pediatric AIDS. Pediatrics 2009;1127 Arch Dis Child Educ Pract Ed 2007;92:189.Pediatrics 2008;122:1112 Curr Opin Urol 2007;17:252 Clin Infect Dis 2005 N Engl J Med 1994 Seminars in Fetal & Neonatal Medicine 2009 (in press) Reproductive Toxicology 2006;21:410