Επίδραση του Χρόνου Συντήρησης στην Ανάπτυξη των Μηχανικών Ι- διοτήτων Αργιλλο-Αµµωδών Μιγµάτων Σταθεροποιηµένων µε Τσιµέντο Influence of Curing Time on the Development of Engineering Properties of Clay-Sand Mixtures Stabilized with Cement ΣΤΑΥΡΙ ΑΚΗΣ Ε. Τεχνικός Γεωλόγος, Λέκτορας, Α.Π.Θ. ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Ο χρόνος συντήρησης, επηρεάζει, στο σταθεροποιηµένο µε τσιµέντο έδαφος, την α- ντοχή και ανθεκτικότητά του σε διάβρωση, καθώς και το χρόνο έναρξης χρήσης των έργων. Στην παρούσα έρευνα συγκρίνεται η ανάπτυξη της αντοχής σε ανεµπόδιστη θλίψη και του δείκτη διαβρωσιµότητας, από 7 σε 28 ηµέρες συντήρηση, αργιλλικών µιγµάτων που περιέχουν διάφορα ποσοστά µπεντονίτη, καολίνη και άµµου. Συµπερασµατικά η ανάπτυξη της αντοχής και αντοχής σε διάβρωση είναι µεγαλύτερη σε εδαφικά µίγµατα, σταθεροποιηµένα µε τσιµέντο, που περιέχουν αργιλλικά ορυκτά µε χαµηλό όριο υδαρότητας. ABSTRACT: Curing time, influences the engineering properties such as strength and durability of cement stabilized soil mass as well as the construction and usage time of infrastructural soil works. In the present work the development of unconfined compressive strength and slaking index, from 7 to 28 days of curing, was studied between clayey-mixtures containing different proportions of bentonite, kaolin and sand. Conclusively it was found that the increase of strength and durability, in relation to curing time of clayey-sand mixtures stabilized by cement, was higher in mixtures containing clay minerals with low liquid limit. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Οι κυριότεροι παράγοντες που επιδρούν στην ποιότητα του σταθεροποιηµένου εδάφους µε τσιµέντο είναι οι εξής: α) είδος εδάφους, β) περιεκτικότητα σε τσι- µέντο, γ) περιεκτικότητα σε ύδωρ, δ) συµπύκνωση, ε) ανάµιξη, στ) συντήρηση. Ο χρόνος συντήρησης επηρεάζει τη χρήση των έργων όπως για παράδειγµα, κατά την ενίσχυση του εδάφους θεµελίωσης (αύξηση της φέρουσας ικανότητας) θα πρέπει να αποφεύγεται για ένα χρονικό διάστηµα η επιβολή βάρους (φορτίου) στη σταθεροποιηµένη µε τσιµέντο εδαφική στρώση από υπερκείµενες κατασκευές (Kamruzzaman, 2002). Η αύξηση του χρόνου συντήρησης επηρεάζει θετικά το σταθεροποιηµένο µε τσιµέντο εδαφικό υλικό ως προς την αντοχή σε ανεµπόδιστη θλίψη και την ανθεκτικότητά του δηλ. όσο αυξάνει το χρονικό διάστηµα της συντήρησης, τόσο αυξάνει και η παροχή σε Ca(OH) 2 κατά την ε- νυδάτωση του τσιµέντου. Η αύξηση του χρόνου συντήρησης έχει ως αποτέλεσµα την πληρέστερη κρυστάλλωση των καινούργιων ορυκτών που προήλθαν από το τσιµέντο και το εδαφικό υλικό, τη δηµιουργία πληρέστερης συνδετικής δοµής (δικτυωτής ή κυψελωτής) µεταξύ των κόκκων του υλικού και εποµένως την αύξηση της αντοχής σε ανεµπόδιστη θλίψη και την αύξηση της ανθεκτικότητας (Chew et al, 2004). Στην παρούσα έρευνα η αντοχή σε ανεµπόδιστη θλίψη αυξάνεται κατά προσέγγιση γραµ- µικά µε τον λογάριθµο του χρόνου συντήρησης (3-28 ηµέρες) σύµφωνα µε τη θεωρία γα συγκεκριµένο µίγµα µπεντονίτη-καολίνη-άµµου, ενώ αντίθετα ο δείκτης διαβρωσιµότητας µειώνεται γραµµικά µε το λογάριθµο του χρόνου. Επίσης στην παρούσα έρευνα συγκρίνεται η αύξηση της αντοχής και η µείωση του δείκτη δια- 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 1
βρωσιµότητας από 7 σε 28 ηµέρες συντήρησης, σε αργιλλοαµµώδη µίγµατα µε διάφορο αναλογία µπεντονίτη και σταθερό ποσοστό καολίνη (62,5%) συµπυκνωµένα κατά 90%, 95%, 100% και σταθεροποιηµένα µε ποσοστό τσιµέντου 4%. Ο ρυθµός ανάπτυξης της αντοχής και µείωσης της διαβρωσιµότητας των προαναφερθέντων µιγµάτων υπολογίσθηκε µε βάση το δείκτη ανάπτυξης της αντοχής SDI (strength development index) και διαβρωσιµότητας SLDI (slaking development index) αντίστοιχα. Συµπερασµατικά ο ρυθµός ανάπτυξης της αντοχής και της ανθεκτικότητας σε σχέση µε το χρόνο συντήρησης είναι µεγαλύτερη στα µίγ- µατα που περιέχουν αργιλλικά ορυκτά µε χα- µηλές τιµές ορίου υδαρότητας. 2. Ε ΑΦΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΕΡΕΥΝΑΣ Ο Bell (1976), και άλλοι έχουν χαρακτηρίσει ενεργό τη συµπεριφορά του µοντµοριλλονίτη και αδρανή τον καολινίτη όσον αφορά τη σταθεροποίησή τους µε το τσιµέντο. Στην παρούσα ερευνητική εργασία οι δοκιµές έγιναν σε σταθεροποιηµένα µε τσιµέντο αργιλλικά µίγµατα που αποτελούνταν από µπεντονίτη, καολίνη και πυριτική άµµο. Χρησιµοποιήθηκαν οι εµπορικώς διαθέσιµοι, καολίνης, άµµος και ενεργός µπεντονίτης ενώ ο δεύτερος τύπος µπεντονίτη ήταν φυσικός (Πίνακας 1). Η κοκκοµετρική διαβάθµιση της άµµου (µέση έως λεπτή) ήταν οµοιόµορφη µε συντελεστή οµοιοµορφίας κατά Hazen 2,19 (D 10 = 165µm). 3. ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑ - Τα δοκίµια συµπυκνώθηκαν µε βέλτιστη υ- γρασία και µέγιστη ξηρά πυκνότητα (τυποποιη- µένη µέθοδος Proctor - Standard Proctor test) σύµφωνα µε το BSI 1377 δ2 και BSI 1924. - Η διακύµανση της συµπύκνωσης ήταν από 90 έως 100% της µέγιστης ξηράς πυκνότητας (τυποποιηµένη µέθοδος Proctor) που ελήφθη στο εργαστήριο. - Τα κυλινδρικά δοκίµια παρασκευάσθηκαν σύµφωνα µε το A.S.T.M. 1632-96. - Τα όρια Atterberg των αργιλλικών µιγµάτων υπολογίστηκαν σύµφωνα µε το BSI 1377. - Η επιλογή του 4% τσιµέντου έγινε για να δώσει αισθητές αλλαγές στην αντοχή και διαβρω- Πίνακας 1. Ιδιότητες φυσικών δεικτών (χαρακτηριστικών αργίλλων) Table 1. Index properties of clays Ιδιότητες Ενεργός Μπεντονίτης Φυσικός Μπεντονίτης M α M n Καολίνης K Άµµος Α Όριο υδαρότητας (%) 486 112 34 - Όριο πλαστικότητας (%) 42 42 30 - είκτης πλαστικότητας (%) 444 69 4 - Φυσική Υγρασία (%) 9 12 1 0,2 Λεπτότερο από 74 µm (%) 100 100 100 0,5 Μοντµοριλλονίτης (%) - 36 - - Πίνακας 2. Ταξινόµηση και χαρακτηρισµός αντοχής σε διάβρωση (Franklin and Chandra, 1972). Table 2. Classification and characterization of durability (Franklin and Chandra, 1972). Ταξινόµηση αντοχής σε διάβρωση είκτης αντοχής σε διάβρωση Id 2 (%) είκτης διαβρωσιµότητας 100-Id 2 (%) Ε πολύ χαµηλή 0-25 100-75 Α χαµηλή 25-50 75-50 Φ µέση 50-75 50-25 Ο Σ υψηλή 75-90 25-10 Β Ρ Α Χ Ο Σ πολύ υψηλή 90-95 10-5 εξόχως υψηλή 95-100 5-0 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 2
σιµότητα. - Τα αργιλλικά µίγµατα σταθεροποιηµένα µε τσιµέντο συντηρήθηκαν σε 95,5% σχετική υ- γρασία και θερµοκρασία 21 ο C. - Η αντοχή σε ανεµπόδιστη θλίψη (q u ) µετρήθηκε σε συσκευή (πρέσα) µονοαξονικής θλίψης Versa Tester εµπορικώς διαθέσιµη από την Soil Test Inc. - Τα κυλινδρικά δοκίµια υποβλήθηκαν σε ανε- µπόδιστη θλίψη, µε ρυθµό φόρτισης 0,6604 mm/min και είχαν διαστάσεις 35,5 mm διάµετρο και 71 mm µήκος. - Προκειµένου να ελεγχθεί η αντοχή σε διάβρωση των δοκιµίων σταθεροποιηµένων µε τσιµέντο, χρησιµοποιήθηκε η συσκευή Franklin (Franklin and Chandra, 1972). Τελικά υπολογίστηκε ο δείκτης διαβρωσιµότητας (slaking index) του δεύτερου κύκλου, που είναι το κλάσµα του συνολικού βάρους του διαβρωθέντος ξηρού υλικού µετά από 2 κύκλους διάβρωσης, προς το βάρος του αρχικού ξηρού υλικού και συµβολίζεται ως (100 - Id 2 ) (%), (Πίνακας 2). Τα κυλινδρικά δοκίµια που υποβλήθηκαν στη δοκιµή µέτρησης της αντοχής σε διάβρωση του Franklin είχαν διαστάσεις 35,5 mm διά- µετρο και 23,7 mm µήκος. Το ερευνητικό πρόγραµµα περιελάµβανε 138 (46x3) δοκίµια για τη µέτρηση της αντοχής σε ανεµπόδιστη θλίψη και 506 (46x11) δοκίµια για τη µέτρηση του δείκτη διαβρωσιµότητας. 4. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ Η ποζολανική αντίδραση αναπτύσσεται σε ένα σηµαντικό παράγοντα σταθεροποίησης των εδαφών καθώς ο χρόνος συντήρησης αυξάνει. Η παραπάνω αντίδραση βασίζεται στην α- πελευθέρωση ιόντων ασβεστίου από το τσιµέντο του µίγµατος εδάφους - τσιµέντου που καταλαµβάνουν τις θέσεις των ανταλλάξιµων ιόντων στην επιφάνεια των αργιλλικών ορυκτών. Ο αριθµός των θέσεων αυτών εξαρτάται α- πό το ποσοστό της αργίλλου και το είδος των αργιλλικών ορυκτών. Τα ιόντα του ασβεστίου επίσης αντιδρούν µε τις χηµικές ενώσεις πυριτίου και αλουµινίου των εδαφικών ορυκτών. Οι δηµιουργούµενες ασβεστοπυριτικές και ασβεστοαλλουµινικές ενώσεις περιβάλλουν τους κόκκους και σχηµατίζουν ένα ισχυρό εδαφικό σκελετό (Stavridakis, 2003). Για τους παραπάνω λόγους ο ρυθµός αύξησης της αντοχής και µείωσης του δείκτη διαβρωσιµότητας (slaking index) σε σχέση µε την αύξηση συµπύκνωσης και χρόνου συντήρησης και µείωση του ενεργού αργιλλικού ορυκτού µπεντονίτη υπολογίστηκε µε τους δείκτες ανάπτυξης της αντοχής (SDI) και διαβρωσιµότητας (SLDI) ως ακολούθως: α) Υπολογισµός (SDI) q un quo SDI = (%) (1) q uo όπου q un = η αντοχή που αναπτύχθηκε σε αργιλλικό µίγµα σταθεροποιηµένο µε 4% τσιµέντο, συµπυκνωµένο σε ποσοστό µεγαλύτερο του 90% και συντηρηµένο 7 ή 28 ηµέρες και q uo = η αντοχή που αναπτύχθηκε σε αργιλλικό µίγµα σταθεροποιηµένο µε 4% τσιµέντο, συ- µπυκνωµένο σε ποσοστό 90% και συντηρηµένο 7 ή 28 ηµέρες. β) Υπολογισµός (SLDI) Sl - Sl n o SLDI = (%) (2) Slo όπου Sl n = ο δείκτης διαβρωσιµότητας που αναπτύχθηκε σε αργιλλικό µίγµα σταθεροποιηµένο µε 4% τσιµέντο, συµπυκνωµένο σε ποσοστό µεγαλύτερο του 90% και συντηρηµένο 7 ή 28 ηµέρες και Sl o = ο δείκτης διαβρωσι- µότητας που αναπτύχθηκε σε αργιλλικό µίγµα σταθεροποιηµένο µε 4% τσιµέντο, συµπυκνω- µένο σε ποσοστό 90% και συντηρηµένο 7 ή 28 ηµέρες. Οι αρνητικές τιµές του SLDI υποδηλώνουν µείωση του δείκτη διαβρωσιµότητας. Στο Σχήµα 1 φαίνεται η εκθετική µεταβολή της αντοχής σε ανεµπόδιστη θλίψη (a) και δείκτη διαβρωσιµότητας (b) συναρτήσει του χρόνου συντήρησης. Αύξηση του χρόνου συντήρησης δηµιουργεί ισχυρότερους δεσµούς µεταξύ των κόκκων του εδάφους και των προϊόντων ενυδάτωσης - υδρόλυσης του τσιµέντου και σκελετό αυξηµένης ανθεκτικότητας. Στο Σχήµα 2 παρουσιάζεται η επίδραση του µπεντονίτη στην αντοχή και δείκτη διαβρωσιµότητας (Stavridakis, 2004). Είναι προφανές ότι αργιλλο-αµµώδη µίγµατα που περιέχουν το υ- ψηλότερο ποσοστό µπεντονίτη αναπτύσσουν την χαµηλότερη αντοχή και υψηλότερο δείκτη διαβρωσιµότητας σε 7 ή 28 ηµέρες συντήρηση. Στο Σχήµα 3 τα αργιλλοαµµώδη µίγµατα που περιέχουν το χαµηλότερο ποσοστό µπεντονίτη (0%) και είναι συµπυκνωµένα στο υ- ψηλότερο ποσοστό συµπύκνωσης (100%) παρουσιάζουν την υψηλότερη µείωση στο δείκτη ανάπτυξης της διαβρωσιµότητας (SLDI). Αυτό οφείλεται στην ανάπτυξη ισχυρότερων δεσµών 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 3
Σχήµα 1. Σχέση της αντοχής (a) και του δείκτη διαβρωσιµότητας (b) µε τον χρόνο συντήρησης, σταθεροποιηµένου αργιλλικού µίγµατος µε 4% τσιµέντο και συµπυκνωµένου 95%. Figure 1. Relationship between strength (a) and slaking index (b) with curing time of clay mixture stabilized with 4% cement, compacted at 95%. λόγω της µείωσης του ποσοστού µπεντονίτη και στην επίδραση αλληλεµπλοκής (interlocking effect) (Koncagül and Santi, 1999) των µικρότερων κόκκων εδάφους εντός του σταθεροποιηµένου µε τσιµέντο εδαφικού πλέγµατος. Επίσης τα προαναφερθέντα µίγµατα που είναι συµπυκνωµένα στο υψηλότερο ποσοστό συµπύκνωσης παρουσιάζουν τον υψηλότερο δείκτη (ρυθµό) ανάπτυξης της αντοχής, που οφείλεται στη µεγαλύτερη φέρουσα ικανότητα των κόκκων λόγω αύξησης της συµπύκνωσης. Αντιθέτως τα µίγµατα αυτά που περιέχουν το χαµηλότερο ποσοστό µπεντονίτη (0%) παρουσιάζουν το χαµηλότερο δείκτη (ρυθµό) α- νάπτυξης της αντοχής, που οφείλεται στη χα- µηλή φέρουσα ικανότητα των κόκκων του σταθεροποιηµένου µε τσιµέντο εδάφους σε συνδυασµό µε την αυξηµένη επίδραση αλληλε- µπλοκής (interlocking effect) των µικρότερων κόκκων εδάφους εντός του σταθεροποιηµένου µε τσιµέντο εδαφικού πλέγµατος (Σχήµα 3c, d). Συγκρίνοντας τα Σχήµατα 3a, c µε τα Σχή- µατα 3b, d είναι προφανές ότι ο δείκτης (ρυθ- µός) ανάπτυξης της µεν αντοχής αυξάνεται της δε διαβρωσιµότητας µειώνεται στα µίγµατα που έχουν συντηρηθεί 28 ηµέρες έναντι των 7 ηµερών. Στο Σχήµα 4, φαίνεται η επίδραση του είδους του αργιλλικού ορυκτού στην κλίση (κ) ανάπτυξης της αντοχής και του δείκτη διαβρωσιµότητας από 7 σε 28 ηµέρες συντήρησης (Stavridakis, 2005). Στα µίγµατα (Πίνακας 3) που περιέχουν αργιλλικά ορυκτά µε σχετικά χαµηλό όριο υδαρότητας (20Mn80A) µειώνεται ο χρόνος σκλήρυνσης εδάφους - τσιµέντου και αυξάνονται οι αρχικές αντοχές ενώ ταυτόχρονα µειώνεται η διαβρωσιµότητα σε αντίθεση µε αργιλλικά ορυκτά που εµφανίζουν υψηλά όρια υδαρότητας (20M α 80A). Τελικά η σχέση του ορίου υδαρότητας µε την κλίση κ ανάπτυξης της αντοχής (κ qu ) και δείκτη διαβρωσιµότητας (κ sl ) ανάλογα µε το είδος του αργιλλικού ορυκτού παρουσιάζεται στο Σχήµα 5. 5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 1) Επιβεβαιώθηκε ότι η αντοχή σε ανεµπόδιστη θλίψη αυξάνεται κατά προσέγγιση γραµµικά µε το λογάριθµο του χρόνου συντήρησης. 2) ιαπιστώθηκε ότι ο δείκτης διαβρωσιµότητας µειώνεται κατά προσέγγιση γραµµικά µε το λογάριθµο του χρόνου. 3) Η αύξηση του ποσοστού συµπύκνωσης αυξάνει την αντοχή και µειώνει το δείκτη διαβρωσιµότητας. 4) Η βελτίωση αργιλλοαµµωδών µιγµάτων µε τσιµέντο επηρεάζεται αρνητικά από την αύξηση του ποσοστού µπεντονίτη που περιέχουν. 5) Η αύξηση του ποσοστού συµπύκνωσης και 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 4
Σχήµα 2. Επίδραση του φυσικού µπεντονίτη, αργιλλικών µιγµάτων που περιέχουν 62,5% καολίνη, σταθεροποιηµένων µε 4% τσιµέντο, στην ανάπτυξη της αντοχής (a, b, c) και δείκτη διαβρωσιµότητάς (d, e, f) τους από 7 σε 28 ηµέρες συντήρηση. Figure 2. Influence of natural bentonite content, of clayey mixtures containing 62.5% kaolin, stabilized with 4% cement, on their strength (a, b, c) and slaking index (d, e, f) development, from 7 to 28 days of curing. 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 5
Σχήµα 3. Επίδραση της συµπύκνωσης και φυσικού µπεντονίτη στις τιµές του δείκτη ανάπτυξης της αντοχής (SDI) (a, b) και διαβρωσιµότητας (SLDI) (c, d) αργιλλικών µιγµάτων που περιέχουν 62,5% καολίνη, σταθεροποιηµένων µε 4% τσιµέντο και συντηρηµένων 7 (b, d) και 28 (a, c) ηµέρες. Figure 3. Influence of compaction and natural bentonite content on strength (SDI) (a, b) and slaking (SLDI) (c, d) development index of clay mixtures with 62.5% of kaolin, stabilized with 4% cement and cured for 7 (b, d) and 28 (a, c) days. χρόνου συντήρησης αυξάνει το δείκτη (ρυθµό) ανάπτυξης της αντοχής (SDI) και µειώνει τη διαβρωσιµότητα (SLDI). 6) Ο δείκτης (ρυθµός) ανάπτυξης της αντοχής (SDI) αυξάνεται ενώ ο δείκτης ανάπτυξης της διαβρωσιµότητας (SLDΙ), µειώνεται, σε σταθεροποιηµένα µε µικρό ποσοστό τσιµέντου (4%) αργιλλο-αµµώδη εδάφη, όσο αυξάνει το ποσοστό µπεντονίτη που περιέχουν. 7) - Η περιεκτικότητα αργιλλικών ορυκτών µε χαµηλό όριο υδαρότητας αυξάνει τις αρχικές αντοχές και αντοχή σε διάβρωση των αργιλλοαµµωδών µιγµάτων σταθεροποιηµένων µε τσιµέντο σε αντίθεση µε τα µίγµατα που περιέχουν αργιλλικά ορυκτά που εµφανίζουν υψηλότερο όριο υδαρότητας. 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 6
Σχήµα 4. Ανάπτυξη αντοχής (a) και δείκτη διαβρωσιµότητας (b) από 7 έως 28 ηµέρες συντήρηση (Πίνακας 3). Figure 4. Strength (a) and slaking index (b) development from 7 to 28 days of curing (Table 3). Πίνακας 3. Τιµές αντοχής και δείκτη διαβρωσιµότητας Table 3. Strength and slaking index values 100% συµπύκνωση 95% συµπύκνωση 90% συµπύκνωση No Αργιλλικά µίγµατα LL (%) q u (kn/m 2 ) είκτης διαβρωσιµότητας (100-Id2) (%) q u (kn/m 2 ) είκτης διαβρωσιµότητας (100-Id2) (%) q u (kn/m 2 ) είκτης διαβρωσιµότητας (100-Id2) (%) 7 η µ έ ρ ε ς σ υ ν τ ή ρ η σ η 4% τσιµέντο 1 20M n 80A* 26,25 2671 85,50 1959 90,30 1220 93,80 2 20M α 80Α** 55,25 1763 100,00 - - 753 100,00 8% τσιµέντο 1 20M n 80A 26,25 5125 64,24 3600 71,76 2456 76,76 2 20M α 80Α 55,25 3166 81,00 - - 1318 100,00 12% τσιµέντο 1 20M n 80A 26,25 6312 38,67 4999 46,42 3450 58,95 2 20M α 80Α 55,25 4100 58,50 - - 1854 100,00 2 8 η µ έ ρ ε ς σ υ ν τ ή ρ η σ η 4% τσιµέντο 1 20M n 80A 26,25 4280 81,70 3200 85,60 2488 90,00 2 20M α 80Α 55,25 1958 100,00 - - 1150 100,00 8% τσιµέντο 1 20M n 80A 26,25 8163 54,00 6578 60,70 4205 70,60 2 20M α 80Α 55,25 3369 75,00 - - 2319 100,00 12% τσιµέντο 1 20M n 80A 26,25 10842 23,88 8704 31,21 6453 43,46 2 20M α 80Α 55,25 4588 51,50 - - 3119 82,50 * 20M n 80A 20M n = 20% φυσικός µπεντονίτης, 80Α = 80% άµµος ** 20Μ α 80Α 20Μ α = 20% ενεργός µπεντονίτης, 80Α = 80% άµµος 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 7
Σχήµα 5. Επίδραση του ορίου υδαρότητας στην κλίση κ (µεταβολή αρχικών αντοχών και διαβρωσιµότητας) της ανάπτυξης αντοχής (a) και δείκτη διαβρωσιµότητας (b) (Σχήµα 4). Figure 5. Influence of liquid limit on the slope parameter κ (early strength and durability) of strength (a) and slaking index (b) (Figure 4). 6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ASTM D. 1632-96, "Standard Practice for Making and Curing Soil - Cement Compression and Flexure Test Specimens in the laboratory". Bell, F.G. (1976), "The influence of the Mineral Contents of Clays on their stabilization by cement" Bulletin of the Association of Engineering Geologists Vol. XIII, No 4, pp. 267-278. BSI 1377. (1990), "Methods of test for soils for Civil Engineering purposes". BSI 1924. (1990), "Methods of test for stabilized soils". Chew, S.H., Kamruzzaman, A.H., M. and Lee, F.H. (2004), "Physico-chemical and engineering behavior of cement treated clays". J. of Geotechnical and Geoenviromental Engineering, ASCE 130(7): 696-700. Franklin, J.A. and Chandra, R. (1972), "The Slake durabiity test". Int. J. Rock Mech. Min Sc. Vol. 9, pp. 325-341. Kamruzzaman, A.H.M. (2002), "Physico-chemical and engineering behavior of cement treated Singapore marine clay". PhD. Thesis, National Un. of Singapore. Koncagül, C.E. and Santi, M. Paul (1999), "Predicting the unconfined compressive strength of the Breathitt shale using slake durability. Shore hardness and rock structural properties. Int. J. of Rock Mech. and Min. Sc. 36, pp. 139-153. Stavridakis, I.E. (2003), "Influence of composition of soils on their stabilization by cement". 12 th Asian Regional. Conf. on Soil Mech. and Geotechnical Engineering, Singapore, pp. 545-548. Stavridakis, I.E. (2004), "The effect of Bentonite on strength and Durability of cement stabilized clayey admixtures". Proc. of the 5 th Intern. Conf. on Ground Improvement Techniques, K. Lumpur, Malaysia, pp. 297-304. Stavridakis, I.E. (2005), "Assessment and influence of bentonite content on the development of engineering parameters of cement treated clayey mixtures under soaked conditions". Proc. of 6 th Int. Conf. on Ground Improvement Techniques: Coimbra, Portugal, pp. 561-568. 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 8