DE TRAGEDIE Euripides Bakchai

Σχετικά έγγραφα
Ε Υ Ρ Ι Π Ι Δ Ο Υ Β Α Κ Χ Α Ι

ΤΕΛΟΣ 1ης ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ

«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Α. «Ἐπεί δ ἡ πόλις τῶν συγκειµένων τοῖς ἀπό συµβόλων κοινωνοῦσι»:να µεταφράσετε το απόσπασµα που σας δίνεται. Μονάδες 10 Β. Να γράψετε σ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Και θα γίνει κατά τις έσχατες μέρες να εκχύσω ( αποστείλω ) το Πνεύμα σε κάθε άνθρωπο.

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 7

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ 322Α - 323Α

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους:

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Περὶ Εἰρήνης Λόγος ή Συµµαχικὸς Προοίµιο (απόσπασµα)

persoon praesens imperfectum sigmatische aoristus

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Α ΓΥΜΝΑΙΟΥ

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Αριστοτέλους Πολιτικά, Θ 2, 1 4)

Δειγματική Διδασκαλία του αδίδακτου αρχαιοελληνικού κειμένου στη Β Λυκείου με διαγραμματική παρουσίαση και χρήση της τεχνολογίας

πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern

Ὁ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν

ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι χε ε ρου ου βι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ιµ µυ υ υ υ υ υ υ Π ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ζο ο ο ει ει κο ο

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Β ΓΥΜΝΑΙΟΥ

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Θουκυδίδου Περικλέους Ἐπιτάφιος (ΙΙ, 41)

Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ

EDU IT i Ny Testamente på Teologi. Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen

Α. Διδαγμένο κείμενο : Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους ( Β1, 5-7 & 7-8 )

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ (Β1, 1-4) Διττῆς δὴ τῆς ἀρετῆς οὔσης, τῆς μὲν διανοητικῆς τῆς δὲ ἠθικῆς,

Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Α Γυμνασίου. Δειγματικό Εξεταστικό Δοκίμιο. Α Τετράμηνο

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτων, Πολιτεία 615C-616Α Αρδιαίος ο τύραννος

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Γ ΓΥΜΝΑΙΟΥ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ιδαγμένο κείμενο Πλάτωνος Πρωταγόρας 324A C

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Αισχύλος - Σοφοκλής

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ (διαγώνισμα 3)

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2015 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ. Αριστοτέλη «Πολιτικά»

Hexaemeron. Orientalia Christiana Analecta 278. Rome 2007.

Gregorius Nyssenus - De deitate filii et spiritus sancti

καταλήξεις ασυναίρετων της β' κλίσης Ενικός ον. γεν. δοτ. αιτ. κλ. -ον -ου -ῳ -ον -ον -ος -ου -ῳ -ον -ε Πληθυντικός -οι -ων -οις -ους -οι

ἐκτὸς ἐπ ἀσπαλάθων κνάµπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σηµαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐµπεσούµενοι ἄγοιντο.» Α. Από το κείµενο που

Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον. Ἕτερον. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη.

α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε

ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2011

ιδαγμένο κείμενο Αριστοτέλους Πολιτικά Θ 2.1-4

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀκούω δ αὐτόν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπὶ τοῦτον τὸν λόγον τρέψεσθαι, ὡς

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ H ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Β ΓΥΜΝΑΙΟΥ

Cirillus Alexandrinus - De synagogae defectu

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ Ο. ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΝΟΥ



1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο Πλάτωνος Πρωταγόρας (323Α-Ε)

44 Χρόνια Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης

ΓΡΑΠΣΗ ΕΞΕΣΑΗ ΣΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ B ΛΤΚΕΙΟΤ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΑΝΑΣΟΛΙΜΟΤ ΑΝΘΡΩΠΙΣΙΚΩΝ ΠΟΤΔΩΝ AΔΙΔΑΚΣΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2014 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 6

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. Αρχαία ελληνική γλώσσα. Κορίνα Τσιτσιρίκου

ιδαγμένο κείμενο Πλάτωνος Πρωταγόρας 322b6-323a3

ƆƧʽƧƤƭƵƱ ƭƨʽ ƨưʊ ƌʊƶƭƶƨƣƨʊƶ ƍƴƵƱƲƬƿƯ Ɖ 115 ƐƱƯʷƧƨƳ 20 ƈ1.ƥ. ɦƮƤƥƱƯ ɢ ƱƮƠ ƱƶƯ ɢƭơƲƶưƤƯ ƨʅʈʊư

α α α α α α α α α α Χε ρου ου βει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει χε ε κο νι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι Γ

ιδαγμένο κείμενο Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια (Β1, 1-3 και Β6, 1-4)

οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι τα α α α α α α α α α α α α Χε Δ βι ι ι ι ι ι ιµ µυ Ν ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι χι

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΔΟΚΙΜΙΟ

Η απρόσωπη σύνταξη στα ν.ε. Απρόσωπα ρήματα είναι : α) τα ρήματα που σχηματίζονται μόνο στο γ' ενικό πρόσωπο: πρέπει, πρόκειται, επείγει κ.ά.

1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο. Πλάτωνος Πρωταγόρας, (324 Α-C).

Α. Διδαγμένο κείμενο : Πολιτικά Αριστοτέλους ( Α2,15-16) &( Γ1, 1-2/3-4/6/12 )

ΚΑΝΟΝΙΟΝ ΕΤΟΥΣ 2013 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΗΜΕΡΟΜ. ΗΧΟΣ ΕΩΘΙΝΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 6. Τῆς ἑορτῆς Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ (Τίτ.

Στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ

ΚΕΙΜΕΝΑ. Α. Το τέχνασμα του Θεμιστοκλή

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2018 Β ΦΑΣΗ ΑΡΧΑΙΑ

Πώς βρίσκουμε το υποκείμενο σε μια πρόταση;

Σύνδεσε με μια γραμμή καθένα από αυτά με μια από τις σημασίες της δεξιάς στήλης.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ & ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΕΣΠΕΡΑΣ 1-15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ. Παρασκευή 1/08/2014 Ἑσπέρας Ψάλλοµεν τὸ Ἀπολυτίκιο τῆς 2/8/2014. Ἦχος.

Nominativus 3rd person (αὐτός, αὐτή, αὐτό) is not used for he/she/it/they. (οὗτος, ἐκεῖνος can be used instead)

Κατάλογος τῶν Συγκερασµῶν ὅλων τῶν Βυζαντινῶν ιατονικῶν Κλιµάκων µέχρι καὶ σὲ 1200 µουσικὰ διαστήµατα (κόµµατα)

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους, Ἠθικὰ Νικομάχεια Β 6, 9-13

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.

Εισαγωγή στη Φιλοσοφία

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. 1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο. Πλάτωνος Πρωταγόρας, 322Α-323Α.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Κριτήριο αξιολόγησης στα Αρχαία Ελληνικά Κατεύθυνσης Γ Λυκείου

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Α ΓΥΜΝΑΙΟΥ

ΘΕΜΑ 242ο: Ξενοφῶντος Ἑλληνικά, 2, 3, Να μεταφραστεί το τμήμα: Ἐγώ, ὦ βουλή, νομίζω ἡμεῖς θανατοῦμεν. Μονάδες 30

Οι τα α α α α α α α Κ. ε ε ε ε ε ε ε ε ε Χε ε ε. ε ε ε ε ε ε ρου ου βι ι ι ι ι ι ι. ιµ µυ στι κω ω ω ω ω ως ει κο ο

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτωνος Πρωταγόρας 323C-324Α

ΚΕΙΜΕΝΟ: Υπερείδης, Επιτάφιος, 23-26

1 1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος

ΑΡΧΗ & ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ

ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. Ας θυμηθούμε τις χρονικές προτάσεις στα νέα ελληνικά:

Ο πύργος της Βαβέλ Πως «εξηγεί» η ιουδαιοχριστιανική θρησκεία την ποικιλία γλωσσών στον κόσμο

Μέτοπον Τ.Τ Δεσποινίς

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ

Biblical Readings AGE Ch. 13

Transcript:

τὸ ὄνοµα DE TRAGEDIE Euripides Bakchai Pallas 3 Hoofstuk 7 Griekse literatuur keuzepensum Gymnasium Erasmianum Roterodamo MMXIV

2. DE EERSTE CONFRONTATIE TUSSEN PENTHEUS EN DIONYSOS (451 518) a. Dionysos maakt Pentheus nieuwsgierig 1 Μέθεσθε χειρῶν τοῦδ ἐν ἄρκυσιν γὰρ ὢν οὐκ ἔστιν οὕτως ὠκὺς ὥστε µ ἐκφυγεῖν. Ἀτὰρ τὸ µὲν σῶµ οὐκ ἄµορφος εἶ, ξένε, ὡς ἐς γυναῖκας, ἐφ ὅπερ ἐς Θήβας πάρει 5 πλόκαµός τε γάρ σου ταναός, οὐ πάλης ὕπο, 455 γένυν παρ αὐτὴν κεχυµένος, πόθου πλέως λευκὴν δὲ χροιὰν ἐκ παρασκευῆς ἔχεις, οὐχ ἡλίου βολαῖσιν, ἀλλ ὑπὸ σκιᾶς, τὴν Ἀφροδίτην καλλονῇ θηρώµενος. 10 Πρῶτον µὲν οὖν µοι λέξον ὅστις εἶ γένος. 460 Οὐ κόµπος οὐδείς ῥᾴδιον δ εἰπεῖν τόδε. Τὸν ἀνθεµώδη Τµῶλον οἶσθά που κλύων. 1

Οἶδ ὃς τὸ Σάρδεων ἄστυ περιβάλλει κύκλῳ. Ἐντεῦθέν εἰµι, Λυδία δέ µοι πατρίς. 15 Πόθεν δὲ τελετὰς τάσδ ἄγεις ἐς Ἑλλάδα; 465 Διόνυσος ἡµᾶς εἰσέβησ, ὁ τοῦ Διός. Ζεὺς δ ἔστ ἐκεῖ τις, ὃς νέους τίκτει θεούς; Οὔκ, ἀλλ ὁ Σεµέλην ἐνθάδε ζεύξας γάµοις. Πότερα δὲ νύκτωρ σ ἢ κατ ὄµµ ἠνάγκασεν; 20 Ὁρῶν ὁρῶντα, καὶ δίδωσιν ὄργια. 470 Τὰ δ ὄργι ἐστὶ τίν ἰδέαν ἔχοντά σοι; Ἄρρητ ἀβακχεύτοισιν εἰδέναι βροτῶν. Ἔχει δ ὄνησιν τοῖσι θύουσιν τίνα; Οὐ θέµις ἀκοῦσαί σ, ἔστι δ ἄξι εἰδέναι. 25 Εὖ τοῦτ ἐκιβδήλευσας, ἵν ἀκοῦσαι θέλω. 475 2

Ἀσέβειαν ἀσκοῦντ ὄργι ἐχθαίρει θεοῦ. Τὸν θεὸν ὁρᾶν γὰρ φῂς σαφῶς, ποῖός τις ἦν; Ὁποῖος ἤθελ οὐκ ἐγὼ τασσον τόδε. Τοῦτ αὖ παρωχέτευσας εὖ κοὐδὲν λέγων. 30 Δόξει τις ἀµαθεῖ σοφὰ λέγων οὐκ εὖ φρονεῖν. 480 Ἦλθες δὲ πρῶτα δεῦρ ἄγων τὸν δαίµονα; Πᾶς ἀναχορεύει βαρβάρων τάδ ὄργια. Φρονοῦσι γὰρ κάκιον Ἑλλήνων πολύ. Τάδ εὖ γε µᾶλλον οἱ νόµοι δὲ διάφοροι. 35 Τὰ δ ἱερὰ νύκτωρ ἢ µεθ ἡµέραν τελεῖς; 485 Νύκτωρ τὰ πολλά σεµνότητ ἔχει σκότος. Τοῦτ ἐς γυναῖκας δόλιόν ἐστι καὶ σαθρόν. Κἀν ἡµέρᾳ τό γ αἰσχρὸν ἐξεύροι τις ἄν. 3

b. Pentheus sluit Dionysos op 1 Δίκην σε δοῦναι δεῖ σοφισµάτων κακῶν. Σὲ δ ἀµαθίας γε κἀσεβοῦντ ἐς τὸν θεόν. 490 Ὡς θρασὺς ὁ βάκχος κοὐκ ἀγύµναστος λόγων. Εἴφ ὅ τι παθεῖν δεῖ τί µε τὸ δεινὸν ἐργάσῃ; 5 Πρῶτον µὲν ἁβρὸν βόστρυχον τεµῶ σέθεν. Ἱερὸς ὁ πλόκαµος τῷ θεῷ δ αὐτὸν τρέφω. Ἔπειτα θύρσον τόνδε παράδος ἐκ χεροῖν. 495 Αὐτός µ ἀφαιροῦ τόνδε Διονύσου φορῶ. Εἱρκταῖσί τ ἔνδον σῶµα σὸν φυλάξοµεν. 10 Λύσει µ ὁ δαίµων αὐτός, ὅταν ἐγὼ θέλω. Ὅταν γε καλέσῃς αὐτὸν ἐν βάκχαις σταθείς. Καὶ νῦν ἃ πάσχω πλησίον παρὼν ὁρᾷ. 500 Καὶ ποῦ στιν; οὐ γὰρ φανερὸς ὄµµασίν γ ἐµοῖς. 4

Παρ ἐµοί σὺ δ ἀσεβὴς αὐτὸς ὢν οὐκ εἰσορᾷς. 15 Λάζυσθε καταφρονεῖ µε καὶ Θήβας ὅδε. Αὐδῶ µε µὴ δεῖν σωφρονῶν οὐ σώφροσιν. Ἐγὼ δὲ δεῖν γε, κυριώτερος σέθεν. 505 Οὐκ οἶσθ ὅ τι ζῇς, οὐδ ὃ δρᾷς, οὐδ ὅστις εἶ. Πενθεύς, Ἀγαύης παῖς, πατρὸς δ Ἐχίονος. 20 Ἐνδυστυχῆσαι τοὔνοµ ἐπιτήδειος εἶ. Χώρει καθείρξατ αὐτὸν ἱππικαῖς πέλας φάτναισιν, ὡς ἂν σκότιον εἰσορᾷ κνέφας. 510 Ἐκεῖ χόρευε τάσδε δ ἃς ἄγων πάρει κακῶν συνεργοὺς ἢ διεµπολήσοµεν 25 ἢ χεῖρα δούπου τοῦδε καὶ βύρσης κτύπου παύσας, ἐφ ἱστοῖς δµωίδας κεκτήσοµαι. 5

στείχοιµ ἄν ὅ τι γὰρ µὴ χρεών, οὔτοι χρεὼν 515 παθεῖν. ἀτάρ τοι τῶνδ ἄποιν ὑβρισµάτων µέτεισι Διόνυσός σ, ὃν οὐκ εἶναι λέγεις 30 ἡµᾶς γὰρ ἀδικῶν κεῖνον εἰς δεσµοὺς ἄγεις. 3. PENTHEUS WORDT NIEUWSGIERIG EN WIL DE BAKCHANTEN BESPIEDEN (775-861) a. Brutale taal van Pentheus 1 Χο. Ταρβῶ µὲν εἰπεῖν τοὺς λόγους ἐλευθέρους 775 πρὸς τὸν τύραννον, ἀλλ ὅµως εἰρήσεται Διόνυσος ἥσσων οὐδενὸς θεῶν ἔφυ. Ἤδη τόδ ἐγγὺς ὥστε πῦρ ὑφάπτεται 5 ὕβρισµα βακχῶν, ψόγος ἐς Ἕλληνας µέγας. Ἀλλ οὐκ ὀκνεῖν δεῖ στεῖχ ἐπ Ἠλέκτρας ἰὼν 780 πύλας κέλευε πάντας ἀσπιδηφόρους ἵππων τ ἀπαντᾶν ταχυπόδων ἐπεµβάτας 6

πέλτας θ ὅσοι πάλλουσι καὶ τόξων χερὶ 10 ψάλλουσι νευράς, ὡς ἐπιστρατεύσοµεν βάκχαισιν οὐ γὰρ ἀλλ ὑπερβάλλει τάδε, 785 εἰ πρὸς γυναικῶν πεισόµεσθ ἃ πάσχοµεν. Πείθῃ µὲν οὐδέν, τῶν ἐµῶν λόγων κλύων, Πενθεῦ κακῶς δὲ πρὸς σέθεν πάσχων ὅµως 15 οὔ φηµι χρῆναί σ ὅπλ ἐπαίρεσθαι θεῷ, ἀλλ ἡσυχάζειν Βρόµιος οὐκ ἀνέξεται 790 κινοῦντα βάκχας <σ > εὐίων ὀρῶν ἄπο. οὐ µὴ φρενώσεις µ, ἀλλὰ δέσµιος φυγὼν σώσῃ τόδ ; ἢ σοὶ πάλιν ἀνατρέψω δίκην; 20 Θύοιµ ἂν αὐτῷ µᾶλλον ἢ θυµούµενος πρὸς κέντρα λακτίζοιµι θνητὸς ὢν θεῷ. 795 7

Θύσω, φόνον γε θῆλυν, ὥσπερ ἄξιαι, πολὺν ταράξας ἐν Κιθαιρῶνος πτυχαῖς. Φεύξεσθε πάντες καὶ τόδ αἰσχρόν, ἀσπίδας 25 θύρσοισι βακχῶν ἐκτρέπειν χαλκηλάτους. Ἀπόρῳ γε τῷδε συµπεπλέγµεθα ξένῳ, 800 ὃς οὔτε πάσχων οὔτε δρῶν σιγήσεται. 8

b. Pentheus komt in de ban van de god 1 Ὦ τᾶν, ἔτ ἔστιν εὖ καταστῆσαι τάδε. Τί δρῶντα; δουλεύοντα δουλείαις ἐµαῖς; Ἐγὼ γυναῖκας δεῦρ ὅπλων ἄξω δίχα. Οἴµοι τόδ ἤδη δόλιον ἔς µε µηχανᾷ. 805 5 Ποῖόν τι, σῷσαί σ εἰ θέλω τέχναις ἐµαῖς; Ξυνέθεσθε κοινῇ τάδ, ἵνα βακχεύητ ἀεί. Καὶ µὴν ξυνεθέµην - τοῦτό γ ἔστι - τῷ θεῷ. Ἐκφέρετέ µοι δεῦρ ὅπλα, σὺ δὲ παῦσαι λέγων. Ἆ. 810 10 Βούλῃ σφ ἐν ὄρεσι συγκαθηµένας ἰδεῖν; Μάλιστα, µυρίον γε δοὺς χρυσοῦ σταθµόν. Τί δ εἰς ἔρωτα τοῦδε πέπτωκας µέγαν; Λυπρῶς νιν εἰσίδοιµ ἂν ἐξῳνωµένας. 9

Ὅµως δ ἴδοις ἂν ἡδέως ἅ σοι πικρά 815 15 Σάφ ἴσθι, σιγῇ γ ὑπ ἐλάταις καθήµενος. Ἀλλ ἐξιχνεύσουσίν σε, κἂν ἔλθῃς λάθρᾳ. Ἀλλ ἐµφανῶς καλῶς γὰρ ἐξεῖπας τάδε. Ἄγωµεν οὖν σε κἀπιχειρήσεις ὁδῷ; Ἄγ ὡς τάχιστα, τοῦ χρόνου δέ σοι φθονῶ. 820 20 Στεῖλαί νυν ἀµφὶ χρωτὶ βυσσίνους πέπλους. Τί δὴ τόδ ; ἐς γυναῖκας ἐξ ἀνδρὸς τελῶ; Μή σε κτάνωσιν, ἢν ἀνὴρ ὀφθῇς ἐκεῖ. Εὖ γ εἶπας αὖ τόδ ὥς τις εἶ πάλαι σοφός. Διόνυσος ἡµᾶς ἐξεµούσωσεν τάδε. 825 c. Pentheus wil weten wat hij moet doen 1 Πῶς οὖν γένοιτ ἂν ἃ σύ µε νουθετεῖς καλῶς; Ἐγὼ στελῶ σε δωµάτων ἔσω µολών. 10

Τίνα στολήν; ἦ θῆλυν; ἀλλ αἰδώς µ ἔχει. Οὐκέτι θεατὴς µαινάδων πρόθυµος εἶ. 5 Στολὴν δὲ τίνα φῂς ἀµφὶ χρῶτ ἐµὸν βαλεῖν; 830 Κόµην µὲν ἐπὶ σῷ κρατὶ ταναὸν ἐκτενῶ. Τὸ δεύτερον δὲ σχῆµα τοῦ κόσµου τί µοι; Πέπλοι ποδήρεις ἐπὶ κάρᾳ δ ἔσται µίτρα. Ἦ καί τι πρὸς τοῖσδ ἄλλο προσθήσεις ἐµοί; 10 Θύρσον γε χειρὶ καὶ νεβροῦ στικτὸν δέρας. 835 Οὐκ ἂν δυναίµην θῆλυν ἐνδῦναι στολήν. Ἀλλ αἷµα θήσεις συµβαλὼν βάκχαις µάχην. Ὀρθῶς µολεῖν χρὴ πρῶτον εἰς κατασκοπήν. Σοφώτερον γοῦν ἢ κακοῖς θηρᾶν κακά. 15 Καὶ πῶς δι ἄστεως εἶµι Καδµείους λαθών; 840 11

Ὁδοὺς ἐρήµους ἴµεν ἐγὼ δ ἡγήσοµαι. Πᾶν κρεῖσσον ὥστε µὴ γγελᾶν βάκχας ἐµοί. Ἐλθόντ ἐς οἴκους ἃν δοκῇ βουλεύσοµαι. Ἔξεστι πάντῃ τό γ ἐµὸν εὐτρεπὲς πάρα. 20 Στείχοιµ ἄν ἢ γὰρ ὅπλ ἔχων πορεύσοµαι 845 ἢ τοῖσι σοῖσι πείσοµαι βουλεύµασιν. d. Dionysus vertelt de afloop 1 Γυναῖκες, ἁνὴρ ἐς βόλον καθίσταται, 848 ἥξει δὲ βάκχας, οὗ θανὼν δώσει δίκην. 847 Διόνυσε, νῦν σὸν ἔργον οὐ γὰρ εἶ πρόσω τεισώµεθ αὐτόν. πρῶτα δ ἔκστησον φρενῶν, 850 5 ἐνεὶς ἐλαφρὰν λύσσαν ὡς φρονῶν µὲν εὖ οὐ µὴ θελήσῃ θῆλυν ἐνδῦναι στολήν, ἔξω δ ἐλαύνων τοῦ φρονεῖν ἐνδύσεται. 12

Χρῄζω δέ νιν γέλωτα Θηβαίοις ὀφλεῖν γυναικόµορφον ἀγόµενον δι ἄστεως 855 10 ἐκ τῶν ἀπειλῶν τῶν πρίν, αἷσι δεινὸς ἦν. Ἀλλ εἶµι κόσµον ὅνπερ εἰς Ἅιδου λαβὼν ἄπεισι µητρὸς ἐκ χεροῖν κατασφαγείς, Πενθεῖ προσάψων γνώσεται δὲ τὸν Διὸς Διόνυσον, ὃς πέφυκεν ἐν τέλει θεός, 860 15 δεινότατος, ἀνθρώποισι δ ἠπιώτατος. 4. HET TWEEDE BODEVERHAAL (1043 1152) a. Aankomst op de Kithairon 1 Αγ. Ἐπεὶ θεράπνας τῆσδε Θηβαίας χθονὸς λιπόντες ἐξέβηµεν Ἀσωποῦ ῥοάς, λέπας Κιθαιρώνειον εἰσεβάλλοµεν 1045 Πενθεύς τε κἀγώ - δεσπότῃ γὰρ εἱπόµην - 13

5 ξένος θ ὃς ἡµῖν ποµπὸς ἦν θεωρίας. Πρῶτον µὲν οὖν ποιηρὸν ἵζοµεν νάπος, τά τ ἐκ ποδῶν σιγηλὰ καὶ γλώσσης ἄπο σῴζοντες, ὡς ὁρῷµεν οὐχ ὁρώµενοι. 1050 Ἦν δ ἄγκος ἀµφίκρηµνον, ὕδασι διάβροχον, 10 πεύκαισι συσκιάζον, ἔνθα µαινάδες καθῆντ ἔχουσαι χεῖρας ἐν τερπνοῖς πόνοις. Αἳ µὲν γὰρ αὐτῶν θύρσον ἐκλελοιπότα κισσῷ κοµήτην αὖθις ἐξανέστεφον, 1055 αἳ δ, ἐκλιποῦσαι ποικίλ ὡς πῶλοι ζυγά, 15 βακχεῖον ἀντέκλαζον ἀλλήλαις µέλος. 14

b. Dionysus zet Pentheus in een boom 1 Πενθεὺς δ ὁ τλήµων θῆλυν οὐχ ὁρῶν ὄχλον ἔλεξε τοιάδ ὦ ξέν, οὗ µὲν ἕσταµεν, οὐκ ἐξικνοῦµαι µαινάδων ὄσσοις νόθων 1060 ὄχθων δ ἔπ, ἀµβὰς ἐς ἐλάτην ὑψαύχενα, 5 ἴδοιµ ἂν ὀρθῶς µαινάδων αἰσχρουργίαν. Τοὐντεῦθεν ἤδη τοῦ ξένου <τὸ> θαῦµ ὁρῶ λαβὼν γὰρ ἐλάτης οὐράνιον ἄκρον κλάδον κατῆγεν, ἦγεν, ἦγεν ἐς µέλαν πέδον 1065 κυκλοῦτο δ ὥστε τόξον ἢ κυρτὸς τροχὸς 10 τόρνῳ γραφόµενος περιφορὰν ἕλκει δρόµον ὣς κλῶν ὄρειον ὁ ξένος χεροῖν ἄγων ἔκαµπτεν ἐς γῆν, ἔργµατ οὐχὶ θνητὰ δρῶν. Πενθέα δ ἱδρύσας ἐλατίνων ὄζων ἔπι, 1070 15

ὀρθὸν µεθίει διὰ χερῶν βλάστηµ ἄνω 15 ἀτρέµα, φυλάσσων µὴ ἀναχαιτίσειέ νιν, ὀρθὴ δ ἐς ὀρθὸν αἰθέρ ἐστηρίζετο, ἔχουσα νώτοις δεσπότην ἐφήµενον ὤφθη δὲ µᾶλλον ἢ κατεῖδε µαινάδας. 1075 Ὅσον γὰρ οὔπω δῆλος ἦν θάσσων ἄνω, 20 καὶ τὸν ξένον µὲν οὐκέτ εἰσορᾶν παρῆν, ἐκ δ αἰθέρος φωνή τις, ὡς µὲν εἰκάσαι Διόνυσος, ἀνεβόησεν ὦ νεάνιδες, ἄγω τὸν ὑµᾶς κἀµὲ τἀµά τ ὄργια 1080 γέλων τιθέµενον ἀλλὰ τιµωρεῖσθέ νιν. 25 Καὶ ταῦθ ἅµ ἠγόρευε καὶ πρὸς οὐρανὸν καὶ γαῖαν ἐστήριξε φῶς σεµνοῦ πυρός. 16

Σίγησε δ αἰθήρ, σῖγα δ ὕλιµος νάπη φύλλ εἶχε, θηρῶν δ οὐκ ἂν ἤκουσας βοήν. 1085 c. De mainaden zien Pentheus 1 Αἳ δ ὠσὶν ἠχὴν οὐ σαφῶς δεδεγµέναι ἔστησαν ἔστησαν ὀρθαὶ καὶ διήνεγκαν κόρας. Ὃ δ αὖθις ἐπεκέλευσεν ὡς δ ἐγνώρισαν σαφῆ κελευσµὸν Βακχίου Κάδµου κόραι, 5 ᾖξαν πελείας ὠκύτητ οὐχ ἥσσονες 1090 ποδῶν τρέχουσαι συντόνοις δραµήµασι, µήτηρ Ἀγαύη σύγγονοί θ ὁµόσποροι πᾶσαί τε βάκχαι διὰ δὲ χειµάρρου νάπης ἀγµῶν τ ἐπήδων θεοῦ πνοαῖσιν ἐµµανεῖς. 10 Ὡς δ εἶδον ἐλάτῃ δεσπότην ἐφήµενον, 1095 πρῶτον µὲν αὐτοῦ χερµάδας κραταιβόλους 17

ἔρριπτον, ἀντίπυργον ἐπιβᾶσαι πέτραν, ὄζοισί τ ἐλατίνοισιν ἠκοντίζετο. Ἄλλαι δὲ θύρσους ἵεσαν δι αἰθέρος 15 Πενθέως, στόχον δύστηνον ἀλλ οὐκ ἤνυτον. 1100 Κρεῖσσον γὰρ ὕψος τῆς προθυµίας ἔχων καθῆσθ ὁ τλήµων, ἀπορίᾳ λεληµµένος. Τέλος δὲ δρυΐνους συγκεραυνοῦσαι κλάδους ῥίζας ἀνεσπάρασσον ἀσιδήροις µοχλοῖς. 20 Ἐπεὶ δὲ µόχθων τέρµατ οὐκ ἐξήνυτον, 1105 ἔλεξ Ἀγαύη φέρε, περιστᾶσαι κύκλῳ πτόρθου λάβεσθε, µαινάδες, τὸν ἀµβάτην θῆρ ὡς ἕλωµεν, µηδ ἀπαγγείλῃ θεοῦ χοροὺς κρυφαίους. αἳ δὲ µυρίαν χέρα 18

25 προσέθεσαν ἐλάτῃ κἀξανέσπασαν χθονός 1110 ὑψοῦ δὲ θάσσων ὑψόθεν χαµαιριφὴς πίπτει πρὸς οὖδας µυρίοις οἰµώγµασιν Πενθεύς κακοῦ γὰρ ἐγγὺς ὢν ἐµάνθανεν. d. Pentheus wordt gedood 1 Πρώτη δὲ µήτηρ ἦρξεν ἱερέα φόνου καὶ προσπίτνει νιν ὃ δὲ µίτραν κόµης ἄπο 1115 ἔρριψεν, ὥς νιν γνωρίσασα µὴ κτάνοι τλήµων Ἀγαύη, καὶ λέγει, παρηίδος 5 ψαύων ἐγώ τοι, µῆτερ, εἰµί, παῖς σέθεν Πενθεύς, ὃν ἔτεκες ἐν δόµοις Ἐχίονος οἴκτιρε δ ὦ µῆτέρ µε, µηδὲ ταῖς ἐµαῖς 1120 ἁµαρτίαισι παῖδα σὸν κατακτάνῃς. Ἣ δ ἀφρὸν ἐξιεῖσα καὶ διαστρόφους 19

10 κόρας ἑλίσσουσ, οὐ φρονοῦσ ἃ χρὴ φρονεῖν, ἐκ Βακχίου κατείχετ, οὐδ ἔπειθέ νιν. Λαβοῦσα δ ὠλένης ἀριστερὰν χέρα, 1125 πλευραῖσιν ἀντιβᾶσα τοῦ δυσδαίµονος ἀπεσπάραξεν ὦµον, οὐχ ὑπὸ σθένους, 15 ἀλλ ὁ θεὸς εὐµάρειαν ἐπεδίδου χεροῖν Ἰνὼ δὲ τἀπὶ θάτερ ἐξειργάζετο, ῥηγνῦσα σάρκας, Αὐτονόη τ ὄχλος τε πᾶς 1130 ἐπεῖχε βακχῶν ἦν δὲ πᾶσ ὁµοῦ βοή, ὃ µὲν στενάζων ὅσον ἐτύγχαν ἐµπνέων, 20 αἳ δ ἠλάλαζον. ἔφερε δ ἣ µὲν ὠλένην, ἣ δ ἴχνος αὐταῖς ἀρβύλαις γυµνοῦντο δὲ πλευραὶ σπαραγµοῖς πᾶσα δ ᾑµατωµένη 1135 20

χεῖρας διεσφαίριζε σάρκα Πενθέως. e. Agaue verlaat de Kithaeron 1 Κεῖται δὲ χωρὶς σῶµα, τὸ µὲν ὑπὸ στύφλοις πέτραις, τὸ δ ὕλης ἐν βαθυξύλῳ φόβῃ, οὐ ῥᾴδιον ζήτηµα κρᾶτα δ ἄθλιον, ὅπερ λαβοῦσα τυγχάνει µήτηρ χεροῖν, 1140 5 πήξασ ἐπ ἄκρον θύρσον ὡς ὀρεστέρου φέρει λέοντος διὰ Κιθαιρῶνος µέσου, λιποῦσ ἀδελφὰς ἐν χοροῖσι µαινάδων. Χωρεῖ δὲ θήρᾳ δυσπότµῳ γαυρουµένη τειχέων ἔσω τῶνδ, ἀνακαλοῦσα Βάκχιον 1145 10 τὸν ξυγκύναγον, τὸν ξυνεργάτην ἄγρας, τὸν καλλίνικον, ᾧ δάκρυα νικηφορεῖ. Ἐγὼ µὲν οὖν <τῇδ > ἐκποδὼν τῇ ξυµφορᾷ 21

ἄπειµ, Ἀγαύην πρὶν µολεῖν πρὸς δώµατα. Τὸ σωφρονεῖν δὲ καὶ σέβειν τὰ τῶν θεῶν 1150 15 κάλλιστον οἶµαι δ αὐτὸ καὶ σοφώτατον θνητοῖσιν εἶναι κτῆµα τοῖσι χρωµένοις. 22