ΘΕΑΤΡΙΚΟ 25 ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1-)Επιλογή θεατρικού έργου από τους µαθητές 2-) ιανοµή ρόλων στους µαθητές και προσπάθεια προσέγγισης των χαρακτήρων του έργου µε τις προσωπικότητες των µαθητών. 3-)Συζήτηση για την επιλογή των κατάλληλων σκηνικών. 4-)Επιλογή µουσικής επένδυσης της παράστασης. 5-)Αναζήτηση των ενδυµασιών του έργου καθώς και των διαφόρων συµπληρωµατικών ειδών. 6-)Συζήτηση µεταξύ των µαθητών και ανάλυση των µυνηµάτων του επιλεχθέντος έργου για προβληµατισµό και καλύτερη υποκριτική απόδοση. 7-)Πρόβες της παράστασης και προσπάθεια απόδοσης των χαρακτήρων του έργου. 8-)Συνεργασία για την µικροφωνική και ηλεκτρονική εγκατάσταση. 9-)Συνεργασία για την εγκατάσταση των σκηνικών του έργου. 10-) ιακόσµηση της αίθουσας σχετική µε το έργο. 11-)Τελική ολοκληρωµένη πρόβα του έργου. 12-)Παρουσίαση του έργου στο σχολείο ως συνηµµένο σενάριο.
«ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» Πρόσωπα : Ιερέας, έξι παιδιά ( Χρηστάκης, Βασίλω, Κωστάντω, Λένω, Νικολιός, Γιώργης ) Τούρκος πασάς. Τούρκος στρατιώτης Σκηνικό : Εσωτερικό ναού, µε ψαλτήρι, εικόνες, κηροστάτη και καντηλάκια. Εισαγωγή :( Ο ιερέας διαβάζει ένα βιβλίο, ενώ έξω από τη σκηνή ακούγεται το «Φεγγαράκι µου λαµπρό». Χτυπάει η πόρτα συνθηµατικά ένα αργό-δύο γρήγορα, ένα αργό-δύο γρήγορα) ΧΡΗ Ποιος είναι Εγώ, παππούλη, ο Χρηστάκης του Μυλωνά µε το Νικολιό του Γιώργη. Ελάτε, παιδιά µου, κοπιάστε µα πού είναι τα άλλα παιδιά, µόνοι σας ήρθατε απόψε; ΝΙΚ Έχει πολλή τουρκιά έξω απόψε παππούλη και αναγκαστήκαµε να χωριστούµε για να τους µπερδέψουµε. ΧΡΗ Τ άλλα παιδιά κάνουν κύκλους στο χωριό. Καλά, πάρτε µιαν ανάσα και ακούω βήµατα, θα ρχονται κι οι άλλοι. Εµπρός! ( Χτυπάει η πόρτα πάλι συνθηµατικά ) ΚΩΝ ΚΩΝ Η Κωστάντω είµαι παππούλη, µε τη Βασίλω του Κώστα Μήτρου. Μπείτε, βολευτείτε. υσκολευτήκαµε απόψε παππούλη, οι Τούρκοι κάτι έχουν υποψιαστεί, τη νύχτα βγαίνουν σεργιάνι στους δρόµους.
( Σκεφτικός ) Ίσως πρέπει να αραιώσουµε τις συναντήσεις µας ή να τις σταµατήσουµε για λίγο θα δούµε εµπρός, στη δουλειά µας τώρα Κωστάντω, το Βαγγέλιο πού σταµατήσαµε ψες βράδυ ; ΚΩΝ Μια στιγµή, παππούλη, να το βρω ( Ξαναχτυπάει η πόρτα συνθηµατικά ) ΛΕΝ Ποιος είναι Η Λένω του Μάρκου, παππούλη, µε το Βασίλη του Πάνου Γρίβα. Ελάτε, κοπιάστε κι εσείς, τ άλλα παιδιά έχουν έρθει. Βολευτείτε. ( Παίρνουν θέση όλα τα παιδιά γύρω από τον ιερέα ) ΚΩΝ Παππούλη, είµαστε στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 16 ο. «Εγώ ειµί η άµπελος η αληθινή, και ο Πατήρ µου είναι ο γεωργός. Παν κλήµα εν εµοί µη φέρον καρπόν»( τη διακόπτουν ξαφνικοί πυροβολισµοί και φωνές πολύ κοντά στο εκκλησάκι ) Σςςςς! ( Τα παιδιά µαζεύονται γύρω του τροµαγµένα. Μένουν έτσι για λίγο χωρίς να µιλούν ) ΒΑΣ Πάει πέρασε παιδιά µου, δεν ήταν για µας. Συνέχισε Κωστάντω Ως πότε θα χουµε αυτόν το φόβο παππούλη ; Γιατί να έχουµε τους Τούρκους πάνω απ τα κεφάλια µας;
ΒΑΣ/ΚΗΣ Γιατί να µην έχουµε σχολειά να µαθαίνουµε εκεί γράµµατα ; Έννοια σου Βασιλάκη, όπου να ναι θα γίνει κι αυτό. Έρχεται ο καιρός που δε θα χρειάζεται να τρέχετε µέσα στη νύχτα για να µάθετε γράµµατα.που δε θα έχετε πια το φόβο µες στην καρδούλα σας. Το γένος µας πάει για ξεσηκωµό. Η φλόγα άναψε. Είναι.( τον διακόπτει απότοµα ο Χρηστάκης ) ΧΡΗ Θα το ξεχνούσα παππούλη. Η µαµά µου µού έδωσε αυτό, είπε να στο δώσω στο χέρι. (Του δίνει ένα µαντίλι. Ο ιερέας το παίρνει, το ξετυλίγει και βγάζει από µέσα ένα χρυσό δαχτυλίδι. Τα παιδιά το κοιτούν µε γουρλωµένα τα µάτια ) ΠΑΙ ΙΑ Αααααα! ΒΑΣ/ΚΗΣ Τι δαχτυλίδι είναι αυτό παππούλη ; Είναι για τον Αγώνα παιδί µου. Ο καθένας προσφέρει ό,τι µπορεί. Όλα όσα µαζεύουµε, γίνονται καριοφίλια, βόλια και µπαρούτι. Να πολεµήσουµε την τουρκιά. ΝΙΚΟΛ Και ποιος τα κάνει αυτά παππούλη ; Είναι τρεις έµποροι, Γραικοί, δικοί µας, κάπου πολύ µακριά από δω, στην Οδησσό της Ρωσίας. Έφτιαξαν µια µυστική οργάνωση, τη Φιλική Εταιρία. ΝΙΚΟΛ Τι είναι αυτή η Φιλική Εταιρία παππούλη ; Η ελπίδα µας για Λευτεριά Νικολάκη. Θα φέρει τη µέρα που δε θα χρειάζεται να
τρέχετε µέσα στη νύχτα µε το φόβο στη καρδιά για να µάθετε γράµµατα ΒΑΣ/ΚΗΣ Εγώ δε φοβάµαι παππούλη. Κι όταν έρθει αυτή η ώρα που µας λες θα πολεµήσω. Στο υπόγειο έχουµε φυλαγµένα τ άρµατα του παππού µου, του καπεταν-βάσου Μη βιάζεσαι Νικολάκη, κάνε υποµονή, έχεις χρόνια για αγώνας αργότερα. ΚΩΝ/ΝΑ Πάει καιρός που χάσαµε τη Λευτεριά µας παππούλη ; Πολύς καιρός κόρη µου, αιώνες. ΚΩΝ/ΝΑ Αιώνες ; Ναι, πολύ πριν γεννηθούν κι οι παππούδες των παππούδων σας. Όταν σ αυτόν εδώ τον τόπο υπήρχε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ΒΑΣ Ευτυχώς που έχουµε κι εσένα παππούλη να µας τα λες αυτά, αλλιώς δε θα ξέραµε τίποτα, ούτε για το Γένος µας, ούτε για την Πίστη µας. ΚΩΝ/ΝΑ Και τη γλώσσα µας θα την ξεχνούσαµε κι αυτή. ( Ξαφνικά ακούγεται κάποιος έντονος θόρυβος σαν κάποιοι να πλησιάζουν ) ΧΡΗ (Τινάζεται απότοµα ) Κάτι ακούγεται απ έξω, πάω µια στιγµή να δω, οι άλλοι κάντε ησυχία. ( Βγαίνει από τη σκηνή, τα άλλα παιδιά περιµένουν ανήσυχα, γυρίζει ξαφνικά τροµαγµένος ) ΧΡΗ Παππούλη, παππούλη Τι είναι Χρήστο παιδί µου ;
ΧΡΗ Τούρκοι, παππούλη, τους είδα στο φεγγαρόφωτο, έρχονται προς τα δω, πέρασαν Κιόλας τη βρύση του Καραλή. εν προλαβαίνετε να φύγετε, θα σας δουν. Βασίλω, Κωστάντω εσείς µείνετε δω, πάρτε από να πανί και κάντε ότι συγυρίζετε. Οι άλλοι στην αποθήκη γρήγορα. Τρυπώστε κάτω απ τα ξύλα και µη βγάλετε άχνα. Ο Θεός να µας βοηθήσει. ( Τα αγόρια βγαίνουν από τη σκηνή, τα κορίτσια κάνουν ότι συγυρίζουν το εκκλησάκι, ο ιερέας παίρνει ένα βιβλίο και κάνει ότι ψέλνει. Μπαίνουν οι Τούρκοι απότοµα, τα κορίτσια τροµάζουν ) ( Κάνει µια µικρή υπόκλιση ) Πασά µου, τι χαρά είναι αυτή, καιρό έχουµε να σε δούµε στο εκκλησάκι µας, αλλά γιατί µας ήρθες τέτοια ώρα ; Ποιος καλός άνεµος σ έφερε προς τα δω; ΠΑΣ Τι γίνεται εδώ ορέ παπά ;Πώς κι είσαι τέτοια ώρα µε τα κοριτσόπουλα στην Εκκλησιά ; Πλησιάζει το πανηγύρι µας, πολυχρονεµένε µας, κι οι ανιψιές µου βοηθούν στο ώρα. ΠΑΣ συγύρισµα. Όλη µέρα στα χωράφια σου, δε βρίσκουµε άλλη ( Χαϊδεύει σκεφτικός τα γένια του ) ε µου τα λες καλά παπά, ούτε εσύ, ούτε οι άλλοι οι Γκιαούρηδες. Κάτι έχετε πάθει τώρα τελευταία, κάτι µαγειρεύετε, το νιώθω. Τις νύχτες ούλο παιδοµάνι πλαλοκοπάει στα σοκάκια. Φυλλάδες πολλές αλλάζουν
χέρια. Στα παιδιά σας δίνετε ονόµατα παλιακά, αρχαία τι να χετε στο µυαλό σας ορέ. Θα το βρω όµως, µα τον Αλλάχ! Οµέρ! ΟΜΕΡ Στις προσταγές σας Πασά µου! ΠΑΣ Για ρίξε µια µατιά ένα γύρω ορέ µην είναι κι άλλοι εδώ πέρα. ΟΜΕΡ Αµέσως Πασά µου! ( Ο Οµέρ φεύγει για να ψάξει ) Άδικα µας υποψιάζεσαι πασά µου,δεν υπάρχει άλλος εδώ µέσα, µόνοι µας είµαστε. Κι άδικα σκας την καρδιά σου, τίποτα δεν έχεις να φοβάσαι από µας. Εµείς υπακούµε τους κοτζαµπάσηδες κι είµαστε πιστοί στο Σουλτάνο. ΠΑΣ Ας τα αυτά παπά και δε µε ξεγελάς εµένα.σου είπα, στα αυτιά µου φτάνουν άσχηµα χαµπέρια. Και καλό δεν είναι κανένα. Πού θα πάει όµως, θα βρω τι τρέχει και τότε θα τα ξαναπούµε. ( Μπαίνει λαχανιασµένος ο Οµέρ ) ΟΜΕΡ Έψαξα παντού πασά µου, δεν υπάρχει ψυχή, ούτε στο Ιερό ούτε στο γυναικωνίτη. ΠΑΣ Ας είναι. Τη γλίτωσες σήµερα παπά. Πάµε Οµέρ! ΟΜΕΡ Όπως προστάζεται πασά µου.
( Βγαίνουν από την εκκλησία, τους ακολουθεί κρυφά η Βασίλω. Μετά από λίγη ώρα κι ενώ οι άλλοι δύο είναι φανερά ανήσυχοι η Βασίλω επιστρέφει ) ΒΑΣ Έφυγαν παππούλη, µπήκαν κιόλας στον τουρκικό µαχαλά. Σύρε µωρέ Κωστάντω και φώναξε τ άλλα παιδιά. ( Φεύγει από τη σκηνή η Κωστάντω και σε λίγο επιστρέφει µε τα υπόλοιπα παιδιά ) Ελάτε παιδιά µου, ο Καλός µας ο Θεούλης το κανε το θαύµα του, µας γλίτωσε. Ας κάνουµε το σταυρό µας κι ας δοξάσουµε το όνοµά Του. ΠΑΙ ΙΑ ( Σταυροκοπιούνται ) όξα Σοι, Κύριε! Και τώρα, ελάτε παιδιά µου, να πούµε το Θούριο του Ρήγα, τον ύµνο µας, όλοι µαζί. ( Πιάνονται όλοι µαζί χέρι µε χέρι και τραγουδούν ) ΟΛΟΙ «Ως πότε παλικάρια να ζούµε στα στενά, µονάχοι, σαν λιοντάρια στες ράχες, στα βουνά ; Καλύτερα µιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!... ΑΥΛΑΙΑ