Σχέδιο εισήγησης για τον προσυνεδριακό διάλογο Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

Σχέδιο εισήγησης για τον προσυνεδριακό διάλογο Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ 1. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα: Ήττα και διαρροή της εκλογικής μας βάσης σεόλο το πολιτικό φάσμα Κύριο ζήτημα: Το κόμμα που ηγεμόνευσε στην μεταπολίτευσηκαταγράφει την 7η θέση στις εκλογές και είναι αντιμέτωπο με τον κίνδυνο τουπολιτικού περιθωρίου.τα αίτια:α) Η αναγκαστική επιλογή του Μνημονίου (προκειμένου νααποφευχθεί η χρεοκοπία) και τα προβλήματα που δημιούργησε η εφαρμογή του στηνκοινωνία λειτούργησαν ως καταλύτης για τις αρνητικές εξελίξεις.όμως στην αναγκαιότητα του Μνημονίου οδήγησε μια μεγάληοικονομική κρίση. Και γι αυτήν υπάρχουν ευθύνες στη λειτουργία του πολιτικούσυστήματος τα τελευταία 40 χρόνια, άρα και στο χώρο μας. Το γεγονός βέβαια ότιαναλάβαμε το 2010 μόνοι μας το σύνολο της ευθύνης (και αυτήν που δεν μαςαναλογούσε) επέδρασε ιδιαίτερα αρνητικά στην παράταξη μας. Επέτρεψε νααναπτύσσεται μια στείρα αντιμνημονιακή ρητορία τόσο από τη Ν.Δ. με τα αλήστουμνήμης «Ζάππεια», όσο και από τα κόμματα της αριστερής,της ριζοσπαστικής,τηςακροδεξιάς και εθνικιστικής αντιπολίτευσης.μόνον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ με την αποκαλυπτικήπρόταση που κατέθεσε για σύσταση εξεταστικής επιτροπής δεν βλέπει τιςαυτονόητες ευθύνες της ΝΔ για την περίοδο 2004-2009 που κατέληξε σε ύφεσηαπό το 2008, εκμηδενισμό της ανταγωνιστικότητας με έλλειμμα -15% στο ισοζύγιοτρεχουσών συναλλαγών,σε δημοσιονομικό έλλειμμα -15,7 %,σε πρωτογενές έλλειμμα-12,4% και σε μη εξυπηρετήσιμο και χρηματοδοτήσιμο χρέος.το ΠΑΣΟΚ παρακολουθεί στωικά αλλά με μεγάλη θλίψη ναχάνεται η ιστορική μνήμη των όσων άλλαξαν στο κράτος και την ελληνικήκοινωνία χάρις στις πολιτικές του την περίοδο 1981-1989 και την περίοδο1993-2003.είμαστε υπερήφανοι γιατί το ΠΑΣΟΚ ένωσε το 1981 τηνελληνική κοινωνία, στήριξε τις μη προνομιούχες τάξεις και στρώματα του λαούμας, συγκρότησε το κράτος πρόνοιας και οδήγησε την Ελλάδα στο επίτευγματης ΟΝΕ μέσα από σημαντικές εκσυγχρονιστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.όμως το ΠΑΣΟΚ έχει τις δικές του ευθύνες γιακαθυστερήσεις και παρωχημένες πολιτικές λογικές,πελατειακές πρακτικές και κοινωνικές νοοτροπίες που σώρευσαν προβλήματα στην οικονομία.αυτές όμως οι λογικές και πρακτικές επικράτησαν στο σύνολο του πολιτικού μας συστήματος τις τελευταίεςδεκαετίες. Πρώτα και κύρια φυσικά στα κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα, αλλά και στα κόμματα που αντιπολιτεύτηκαν με λαϊκισμό και άρνηση κάθε ουσιαστικήςαλλαγής και μεταρρύθμισης.αναφερόμαστε σε λογικές και πρακτικές όπωςαυτές :Των «εύκολων λύσεων», του παρασιτισμού, των πελατειακώνσχέσεων και του φόβου του πολιτικού κόστους.αναφερόμαστε στην ανοχή στο κρατικοδίαιτο μέροςτης ιδιωτικής οικονομίας, τις συντεχνιακές αντιλήψεις που εμπόδιζαν τις αναγκαίεςμεταρρυθμίσεις, την στροφή στον καταναλωτισμό με δανεικά που δημιούργησανυπερχρέωση.τη δημιουργία της υπερτροφικής και γραφειοκρατικήςδημόσιας Διοίκησης, την έλλειψη σύγχρονου παραγωγικού σχεδίου, την παλαίωση (σεσχέση με τις αντιλήψεις λειτουργίας και την αποτελεσματικότητά της) των βασικώνπυλώνων του κοινωνικού κράτους, της υγείας, της παιδείας, της φορολογικήςπολιτικής, της Κοινωνικής Ασφάλισης.Κύριο ζήτημα του δημόσιου βίου ήταν η διαπραγμάτευση γιατην διανομή του παραγόμενου πλούτου και όχι η δημιουργία των συνθηκών για τηναύξησή του και φυσικά την δίκαιη διανομή του προς όφελος της κοινωνίας και όχιόσων πίεζαν περισσότερο.υπό την πίεση της κρίσης,των άμεσων ταμειακών αναγκώνκαι του κινδύνου χρεοκοπίας ήταν πολύ δύσκολο να διασφαλισθεί η δίκαιη κατανομή του βάρους της κρίσης ώστε αυτή να θίξει περισσότεροτα μεσαία και ανώτερα στρώματα, και να δημιουργηθεί έγκαιρα ένα ισχυρόδίκτυ προστασίας για εκείνους που αντιμετωπίζουν την φτώχεια και τον κοινωνικόαποκλεισμό.ιδιαίτερο πρόβλημα υπήρξε η ταύτισή μας με τοκράτος και την κρατική εξουσία. Ταύτιση που

δημιούργησε αρνητικάαντανακλαστικά στην κοινωνία, και οδήγησε σε απαράδεκτες αντιλήψεις καισυμπεριφορές στελεχών, υπονομεύοντας την διαφάνεια και την αξιοκρατία, πουέπρεπε να χαρακτηρίζουν τις επιλογές μας.παράλληλα είναι δυστυχώς αλήθεια ότι ορισμένα εμβληματικά στελέχη, μας εξέθεσαν ανεπανόρθωτα σε θέματα ηθικής τάξης.οι καταστάσεις αυτές καλλιέργησαν συμπεριφορές μέσα στηνκοινωνία που ευνόησαν αυτούς που δίχασαν με το πλαστό δίλημμα«μνημόνιο-αντιμνημόνιο» και επένδυσαν πολιτικά σε ψεύτικες υποσχέσεις καιλαϊκισμούς. Η κοινωνίαξαναζήτησε την επίπλαστη ευφορία της μεταπολίτευσης, καταγγέλλοντας το ΠΑΣΟΚ ως ηγεμονική πολιτική δύναμη της μεταπολίτευσης.β) Η συνύπαρξη με τη ΝΔ στην διακυβέρνηση της χώρας ήτανμια αναγκαία εθνική επιλογή που επιδιώχθηκε από τον Ιούνιο του 2011 καιεφαρμόστηκε από το Νοέμβριο του 2011 με τη συμμέτοχη μάλιστα και του ΛΑΟΣ. Ηδεύτερη φάση της τριμερούς συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ μετά τιςεκλογές του Ιουνίου 2012 που εξελίχθηκε σε διμερή συνεργασία μετά την αποχώρησητης ΔΗΜΑΡ τον Ιούνιο του 2013 ήταν μια δύσκολη αλλά εθνικά αναγκαία προσπάθειαπου βασιζόταν στην εκ των υστέρων αποδοχή της δικής μας εθνικής στρατηγικής απότους δυο άλλους εταίρους.δεν κατέστη όμως δυνατόν-μια και ήμασταν ο «μικρός»εταίρος-να αναδείξουμε την ίδια περίοδο τις ιδεολογικές μας διαφορές και νακαταστήσουμε επικοινωνιακές ορατές τις σημαντικές παρεμβάσεις μας.η αμφιθυμία ορισμένων στελεχών μας δεν επέτρεψε να αναδειχθούν οι θέσεις μαςκαι οι παρεμβάσεις της κοινοβουλευτικής μας ομάδας και των κυβερνητικώνστελεχών μας. Κυρίως οι τοποθετήσεις και δηλώσεις του Προέδρου του ΠΑΣΟΚΕυάγγελου Βενιζέλου που έδιναν πάντα το υπεύθυνο και ολοκληρωμένο στίγμα τηςεθνικής στρατηγικής.η λογική της «κυβερνητικής σταθερότητας» και της εθνικήςανάγκης και υπευθυνότητας σε μια δύσκολη περίοδο εμπόδισε να αναδειχθείτο προοδευτικό πρόσημο της παρουσίας μας στην Κυβέρνηση. Κι αυτό παρότιαναλήφθηκαν πρωτοβουλίες όπως το Αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο, τα Μέτρα για τηνανεργία, το Ελάχιστο Εγγυημένο Κοινωνικό Εισόδημα, η άρνηση των πλειστηριασμώντης Α κατοικίας, οι «κόκκινες γραμμές» στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους γιατις ομαδικές απολύσεις, τις συντάξεις, τους μισθούς κ.α.όχι τόσο η συγκυβέρνηση όσο η εκβιαστική διπολική λογικήτου εκλογικού νόμου με το μπόνους των 50 εδρών οδήγησε στην υπέρβαση πολιτικώνδιαχωριστικών γραμμών από αρκετούς προοδευτικούς πολίτες, που υπερψήφισαν στιςεκλογές τη ΝΔ ως αντι-συριζα επιλογή. Στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 χωρίς τηνπίεση του εκλογικού νόμου των εθνικών εκλογών,η ελιά πέτυχε μια αξιοσημείωτηκαταγραφή ιδίως σε σχέση με την εκλογική επίδοση της ΝΔ.Γ) Τέλος σημαντικό ρόλο στις εκλογές του 2015,διαμόρφωσε η διάσπαση και το προσωποπαγές κόμμα του κ. Παπανδρέου, που όχι μόνομας στέρησε αριθμητικά την απολύτως εφικτή τρίτη θέση, αλλά δημιούργησεεσωστρέφεια, υπονόμευσε τις προσπάθειές μας και απογοήτευσε πολίτες που μαςστηρίζουν παραδοσιακά στρέφοντάς τους σε άλλες επιλογές...2. Αναγκαίο είναι να αναφερθούμε και στις προσπάθειες που έγινανόλο αυτό το διάστημα για τη συγκρότηση της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης Το ΠΑΣΟΚ υιοθέτησε με ευθύτητα και ειλικρίνεια εξαρχής την αναγκαιότητα της ευρύτερης συνεργασίας και στράτευσης κομμάτων,κινήσεων, πολιτικών στελεχών, και πολιτών του ευρύτερου προοδευτικού,σοσιαλδημοκρατικού και κεντροαριστερού χώρου και την έκφρασή της μεκοινούς συνδυασμούς αρχικά στις Ευρωεκλογές και εν συνεχεία στις εθνικές εκλογές.θετικά μηνύματα υπήρξαν αρχικά με την κίνηση των «58»και με την «Ελιά» στις ευρωεκλογές. Δυστυχώς η στείρα άρνηση της ΔΗΜΑΡ, ηυπονομευτική στάση του κ. Παπανδρέου και η επιφυλακτικότητα (ως άρνηση) αρκετώνστελεχών μας, δεν επέτρεψαν να ευοδωθούν οι πρωτοβουλίες αυτές, ενώ ευνοήθηκανάλλες πολιτικές κινήσεις(ποταμι). Σε αυτό επηρέασε αρνητικά και η αμφιθυμίααρκετών στελεχών της Κεντροαριστεράς.Παραμένει όμως ως θετική παρακαταθήκη η στενή συνεργασίαμας με

τις κινήσεις και τα πολιτικά στελέχη που εκφράστηκε αρχικά με την «Ελιά»και εν συνεχεία με τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη.Στελέχη που θέλουμε κοντά και μαζί μας στις σημερινέςπρωτοβουλίες μας, στην πορεία προς το Συνέδριο, και στις διαδικασίεςσυγκρότησης οργάνων που θα υπάρξουν...3.για τα άλλα κόμματα Α) Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να παλινωδεί μεταξύ της αναγκαίαςστροφής στον ρεαλισμό και των παλαιοκομματικών λογικών που στηρίζονται στιςιδεοληψίες, το λαϊκισμό και τις πελατειακές λογικές.οι εξελίξεις θα δείξουν ποιά λογική θα επικρατήσει καιτι συνέπειες θα επιφέρει η κρίση ταυτότητάς του, όταν χρειασθεί να κάνει τις«δύσκολες» επιλογές.προς το παρόν εξαντλείται σε μια διπλή ρητορεία (εξωτερικού και εσωτερικού) για επικοινωνιακούς στόχους και στην πελατειακήπροσπάθεια εξυπηρέτησης όσων επ ανταλλάγματι τον στήριξαν στις εκλογές.χαρακτηρίζεται από ανυπαρξία σχεδίου για την οικονομίακαι τη χώρα, και έλλειψη κυβερνησιμότητας, με ορατά ήδη τα πρώτα δυσμενήαποτελέσματα στην οικονομία, την αγορά, τις προοπτικές της ανάπτυξης.δεν θέλει και δεν μπορεί ακόμη να «χωροθετήσει» τηνκοινωνική του βάση, πριν κατασταλάξει στο πως θα διαχειρισθεί την κρίση τηςχώρας.πάντως φαίνεται να προετοιμάζει τη σταδιακή υποβάθμισητων οραμάτων και προσδοκιών των μεσαίων στρωμάτων που τον στήριξανσυγκυριακά, ενώ προσπαθεί να «συντονιστεί» με μη παραγωγικά στρώματαπαρέχοντας προνόμια που θα λειτουργήσουν ως «εκλογική προστασία».ο ΣΥΡΙΖΑ στη σημερινή του μορφή είναι η τεχνητή παράτασητου παλαιού πολιτικού συστήματος και όχι η αρχή του νέου. Η μετάβαση από ταψέματα,τις ψευδαισθήσεις και τους τυχοδιωκτισμούς της εύκολης αντιμνημονιακής δημαγωγίας,στο χώρο της κυβερνητικής ευθύνης είναι δύσκολη.ακόμη δεν έχουν γίνει οι τελικές,κρίσιμες και δύσκολες επιλογές της κυβέρνησηςπου θα μας επιτρέψουν να εκτιμήσουμε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ.Υπάρχει όμως η ιδεολογικοπολιτική και όχι απλώςπρογραμματική τερατογένεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ σε μια επικίνδυνηεθνικολαϊκιστική βάση που θέτει σε διακινδύνευση τις βάσεις της εξωτερικήςπολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας της χώρας.εμείς οφείλουμε να έχουμε ανοιχτό το μέτωπο σε ό, τιθέτει σε κίνδυνο τη χώρα, ενώ αποτελεί πάγια θέση μας η θετική συμβολή στηνυλοποίηση της μόνης εθνικής στρατηγικής αυτή που προτείνουμε- για την υπέρβασητης κρίσης.β) Το ΠΟΤΑΜΙ προσπαθεί να δώσει το πολιτικό στίγματου νέου χωρίς ιστορικές,ιδεολογικές και αξιακές αναφορές. Δεναποδέχεται την ένταξη του στην κεντροαριστερά αλλά διατηρεί εκ τωνπραγμάτων γέφυρες με τον ευρύτερο αυτό χώρο.δεν έχει διαμορφώσει σχέσεις με οργανωμένες κοινωνικέςδυνάμεις, όπως και αν αυτές λειτουργούν.δεν εκφράζει συνεπώς συγκεκριμένο ιδεολογικόρεύμα, αλλά λειτουργεί ως «θυρίδα» ανέντακτων ψηφοφόρων που δεν θέλουν τοπαλαιό, χωρίς να έχουν βρει ακόμη το νέο.πάντως είναι ο πιο «συγγενής» πολιτικός μας χώρος. Γι αυτό είμαστε θετικοί σε κοινές πρωτοβουλίες στην Βουλή, για θέματα θεσμώνκαι μεταρρυθμίσεων, όπως και στο διάλογο για ευρύτερες πολιτικές πρωτοβουλίες.γ) Η Ν.Δ. (και ο χώρος της δεξιάς) θα δρομολογήσει καιεκείνη εκ των πραγμάτων εξελίξεις για την αναδιάταξη του πολιτικού τηςχώρου.η εκλογική πολυδιάσπαση της συντηρητικής παράταξης λόγωτου διχασμού της σε μνημονιακή και αντιμνημονιακή, δεν έχει ίσως παγιωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό όπως σε άλλα κόμματα παρότι η ετερόκλητησχέση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ αποκτά οργανικά χαρακτηριστικά.το ζήτημα είναι εάν εγκαταλείψει τη συντηρητική ρητορείακαι υπερβεί τον εγκλωβισμό στην πολιτική δικαίωση των επιλογών της χωρίς καμίααυτοκριτική διάθεση και μετακινηθεί πολιτικά στον κεντροδεξιό ευρωπαϊκόπροσανατολισμό. Εάν απεκδυθεί οριστικά αντιλήψεις ακροδεξιάς απόκλισης πουοδηγούν σε συμπεριφορές τύπου Μπαλτάκου.Σε κάθε όμως περίπτωση για μας είναι κρίσιμο ζήτημα η εκ νέουανάδειξη των πολιτικών και ιδεολογικών μας διαφορών. Διαφορών που πρέπει να συνειδητοποιηθούν και πάλι από τουςπροοδευτικούς πολίτες και να εμφανίζονται

έμπρακτα στις πολιτικές μας πρωτοβουλίες.η κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ δεν ήταν για εμάς επιλογή ιδεολογικοπολιτική αλλά επιλογή εθνικής ανάγκης βασισμένη στην αποδοχήτης δικής μας εθνικής στρατηγικής. Δεν νιώθουμε σύμπλεγμα ένοχης για τησυνεργασία αυτή,ούτε σύμπλεγμα δικαίωσης για τη περίοδο της συνεργασίας μετη ΔΗΜΑΡ.Η στάση μας σε σχέση με τη ΝΔ προσδιορίζεται από τηνπολιτική και αξιακή μας ταυτότητα και δεν έχουμε τίποτα να αποδείξουμε σεκανένα γιατί ενεργήσαμε με συνείδηση εθνικής ευθύνης.δ) Εμμένουμε στη λογική της συνεργασίας του Δημοκρατικού Συνταγματικού Τόξου στη Βουλή, απέναντι στο φασιστικό μόρφωματης Χρυσής Αυγής.Φυσικά δεν αφήνουμε να περνούν απαρατήρητα τα πολιτικάφλερτ της Χ.Α. με την εθνικολαϊκιστική ακροδεξιά των ΑΝΕΛ αλλά και μεσυγκεκριμένα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο.Ε) Είναι ισχυρή η άποψή μας για την συνεργασία (χωρίς συμμετοχήστην Κυβέρνηση) όλων των δυνάμεων που θέλουν και δεσμεύονται για την παραμονή της χώρας στις Ευρωπαϊκέςεξελίξεις και στη ζώνη του ευρώ.αυτό συνοδεύεται και με την πρότασή μας για την ΕθνικήΟμάδα Διαπραγμάτευσης με το ΠΑΣΟΚ έτοιμο να συμβάλει από τη θέση του ωςκόμματος της αντιπολίτευσης στη Βουλή.Και αυτό περιλαμβάνει και ένα ΣΥΡΙΖΑ που θααποφασίσει επιτέλους να λάβει καθαρή θέση και να απαντήσει στα υπαρξιακά τουδιλήμματα...4. Υπάρχουν περιθώρια ανάκαμψης του χώρου μας;σαφώς ναι, αλλά αυτό προϋποθέτει μεγάλες αλλαγές, τομέςτης στρατηγικής μας επιλογής. Δεν είναι δυνατόν να εθελοτυφλούμε.να στοχεύουμε στην διατήρηση ενός σκληρού, συμπιεσμένουκαι συρρικνωμένου πυρήνα στελεχών, μακριά από τις ενεργές δυνάμεις τηςκοινωνίας.δεν μπορεί να είναι ο στόχος μας μόνο να συσπειρωθούμεμεταξύ μας και να αναμένουμε την πιθανή επιστροφή των παλιών ψηφοφόρωνμας, εάν ή όταν απογοητευθούν από τον πολιτικό σχηματισμό που προτίμησαν.δεν είναι το κύριο ζήτημα η πολιτική μας δικαίωση γιατις δύσκολες και αναγκαίες επιλογές που κάναμε.θέλουμε αντίθετα και πάλι να συμμετέχουμε ενεργά στην δημιουργίαενός μεγάλουρεύματος πλειοψηφίας με νέο πολιτικό στίγμα για την χώρα, στην Κοινωνία, τις ανάγκεςτων πολιτών.ενός πολιτικού ρεύματος που εκφράζει την σύγχρονη ευρωπαϊκήσοσιαλδημοκρατία, τον προοδευτικό μεταρρυθμιστικό χώρο, τιςδημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας Αυτό όμως προϋποθέτει ότι ο προηγούμενος κύκλος της πολιτικήςμας κλείνει οριστικά.ότι αφήνουμε πίσω όλες τις παθογένειες του παρελθόντος,και κάνουμε μια καινούργια αρχή, ότι είμαστε έτοιμοι για νέες τολμηρέςπολιτικές και ρήξεις με ό,τι κρατά την χώρα καθηλωμένη στο παρελθόν.το νέο πολιτικό μας στίγμα πρέπει να στηρίζεται σ ένασυγκεκριμένο και ιεραρχημένο ΕθνικόΣχέδιο Ανασυγκρότησης, που προωθεί βαθιές αλλαγές στο κράτος, το πολιτικόσύστημα, τους θεσμούς, που θεμελιώνει την ανάπτυξη σε βάσεις υγιείς όπως η εργασία,η γνώση, η επιχειρηματικότητα και συμβάλλει στη δημιουργία πολλών νέων θέσεωνεργασίας.ένα σχέδιο που εκφράζει τις σύγχρονες παραγωγικέςδυνάμεις της κοινωνίας, τους νέους ανθρώπους τους δημιουργούς αυτούς που θέλουννα εξελιχθούν, να προχωρήσουν, να συμβάλλουν στη δημιουργία του εθνικούπλούτου..που φέρνει στην πρώτη γραμμή την αντίληψη για ένασύγχρονο κοινωνικό κράτος, που δεν υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, αλλάδημιουργεί ένα ουσιαστικό δίχτυ ασφάλειας γι αυτούς που έχουν ανάγκη, καιεγγυάται την κοινωνική συνοχή, διαθέτοντας κατά προτεραιότητα τους αναγκαίουςπόρους.ένα σχέδιο που με τόλμη προωθεί αλλαγές καιμεταρρυθμίσεις στους βασικούς πυλώνες του κοινωνικού κράτους, δημιουργώνταςσύγχρονα, αποτελεσματικά, προσβάσιμα, νέα συστήματα υγείας, παιδείας,κοινωνικής ασφάλισης.που κατοχυρώνει επί τέλους την δίκαιη διανομή τουπαραγόμενου πλούτου μέσω ενός σταθερού, δίκαιου,απλού,αποτελεσματικούκαι σύγχρονου φορολογικού συστήματος......5. Η πορεία προς ένα Ανοιχτό, Ιδρυτικό Συνέδριο για τη νέαδημοκρατική Παράταξη Η προοπτική της μετεξέλιξηςτου

ΠΑΣΟΚ και της συμβολής του στην δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικήςπαράταξης, προϋποθέτει καθαρές αποφάσεις σε αυτό το Συνέδριό μας. Νααποφασίσουμε ότι θα προχωρήσουμε στη μετεξέλιξή μας, ότι θα υπερβούμε τον εαυτόμας, ότι όλοι θα ξεκινήσουν από την αρχή, με τολμηρές αλλαγές στο πολιτικό μαςστίγμα, με περισσότερα νέα πρόσωπα στην κεντρική «εικόνα».αποφάσεις για τον στόχο, την πορεία υλοποίησης και τοχρονοδιάγραμμά του.ένα σαφή «οδικό χάρτη» για την ενεργοποίηση και τοδιάλογο μεταξύ προσώπων, κινήσεων, δυνάμεων της κοινωνίας και της παραγωγής πουέχουν ανάλογους προβληματισμούς.ο «ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ» μπορεί να προωθεί ενέργειες όπως: Την ενίσχυση της δημιουργίας μιαςκεντρικής «Επιτροπής Επανίδρυσης» με συμμετοχή στελεχών όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ,αλλά και προσώπων του ευρύτερου προοδευτικού και κεντροαριστερούχώρου, νέων ανθρώπων που δραστηριοποιούνται επίσης στο χώρο, με ανοιχτήπρόσκληση συμμετοχής στελεχών από τα άλλα κόμματα και τις προοδευτικές κινήσειςπολιτών. Χωρίς μικρότητες και εισοδισμούς. Με αλληλοσεβασμό, μεγενναιοδωρία, με ανοικτό πολιτικό ορίζοντα.αυτή η Επιτροπή θα συμβάλλει ουσιαστικά στο διάλογο προςτο ιδρυτικό Συνέδριο, θα αναλάβει τις σχετικές πρωτοβουλίες, θα προετοιμάσειτις επόμενες κινήσεις.στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας ευνοούμε και αυτόνομεςεπιτροπές με συμμετοχή νέων ανθρώπων που θέλουν να αναλάβουν ανάλογεςπρωτοβουλίες. Την οικοδόμηση «μέτρωνεμπιστοσύνης» με άλλους φορείς του χώρου εντός Βουλής (ΠΟΤΑΜΙ) ή εκτός Βουλής(ΔΗΜΑΡ, Κινήσεις κ.λ.π.) με κοινές πρωτοβουλίες, εκδηλώσεις, διατύπωσηπροτάσεων. Προχωρούμε σε ανοιχτέςθεματικές συζητήσεις σε όλη την Ελλάδα, θέτοντας την πολιτική βάση τουεγχειρήματος σε όλες τις πτυχές της, ζητώντας να συμμετέχουν ως εισηγητέςστελέχη από όλο το χώρο της ευρύτερης παράταξηςδεν θα είναι μια εύκολη και ευθύγραμμη πορεία. Είναι όμως αναγκαίονα γίνει.υπάρχουν προσωπικές επιδιώξεις, πολιτικές φιλοδοξίες,αρνητικές εμπειρίες κ.α. που χρειάζονται χρόνο και κόπο για να υπερβούμε.γιατί το εγχείρημα ενός τέτοιου «Ιδρυτικού Συνεδρίου»δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στις δυνάμεις που συγκροτούν την Ελιά(οι οποίεςθα διαδραματίσουν φυσικά καθοριστικό ρόλο στην όλη προσπάθεια).φυσικά οφείλουμε μέχρι τότε ως ΠΑΣΟΚ να είμαστε ενεργάπαρόντες στις εξελίξεις στη Βουλή, στην κοινωνία, με ευθύνη απέναντι στουςψηφοφόρους μας και στο σύνολο των πολιτών.γι αυτό και στο μεσοδιάστημα χρειάζεται η ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, ως πρώτο βήμα για την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης, της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας.ο ρόλος της ΚΟ είναι,μέσα στο πλαίσιο αυτό,καθοριστικός καθώς με την παρουσία και τις πρωτοβουλίες της στη Βουλή πρέπεινα εκφράζει το εύρος και την προοπτική όλου του χώρου.... 6. Ένα ανοιχτό και θεσμικό ΠΑΣΟΚ, ενεργά παρόν στις εξελίξεις Ένας από τους λόγους της αποδυνάμωσης του ΠΑΣΟΚ είναικαι η πολύχρονη υποβάθμιση της θεσμικής λειτουργίας του, η αδρανοποίηση τωνοργάνων του, η έλλειψη πολιτικού διαλόγου και συλλογικών αποφάσεων. Δεν πρέπει όμως να λησμονούμε ή να υποβαθμίζουμε το γεγονός ότι όλες οι κρίσιμες αποφάσεις από τις εκλογές του 2012 και μετά ελήφθησαν συλλογικά από την ΚΟ,την ΚΠΕ,το Συνέδριο του 2013.. Η πορεία προς την επανίδρυση της Δημοκρατικής Παράταξης, προϋποθέτει και τηνανασυγκρότηση του πολιτικού υποκειμένου που θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σεαυτήν, το ΠΑΣΟΚ που είναι ανοικτό στην προοπτική της ευρύτερης παράταξηςκαι αυτό σημαίνει:α) Φορέας ανοιχτός,αλλά και θεσμικός με μέλη,όργανα που λειτουργούν, δημοκρατικές διαδικασίες και συλλογικές αποφάσεις.συντεταγμένη λειτουργία, συλλογικότητα και πολιτικήπαρέμβαση στις εξελίξεις.β) Διαδικασίες ουσιαστικής συμμετοχής με άμεσο τρόπο ήκαι μέσω διαδικτύου των μελών και φίλων του στις στρατηγικές επιλογές.γ) Παράταξη οικονομικά αυτοδύναμη,με

διαφανείςπόρους από τους πολίτες που την εμπιστεύονται.είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε και να επεξεργαστούμεαλλαγές που ενισχύουν και υλοποιούν όλους τους παραπάνω στόχους και να τιςθεσμοθετήσουμε.όλα όμως τα παραπάνω πρέπει να διασφαλίζονται μέσα από τηνπροοπτική της ριζικής υπέρβασης,της ανασύστασης του χώρου. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για παράδειγμα να εξετάσουμε:α) Την πλήρη οριοθέτηση και διαχωρισμό τον στελεχών πουμετέχουν στα όργανα της παράταξης από την κρατική εξουσία και τουςφορείς της.την δέσμευση για ανοιχτές και αξιοκρατικές διαδικασίεςστελέχωσης του δημόσιου τομέα, όταν η παράταξη μετέχει σε κυβερνητικά σχήματα.β)αλλαγές που θα ενδυναμώσουν την συλλογική λειτουργία και θα κατοχυρώσουν τις δημοκρατικής διαδικασίες λήψης αποφάσεων για όλα τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα και τις σχετικές επιλογές μας.η ανασυγκρότηση δεν επιτυγχάνεται με λογικές αυτοδιάλυσης και αφηρημένες επικλήσεις, αλλά με άμεσες, σημαντικές καιειλικρινείς πρωτοβουλίες υπέρβασης και συσπείρωσης.επισημαίνουμε ότι πρέπει να υπάρξουν ειδικές προβλέψειςγια την ουσιαστική συμμετοχή στο Συνέδριο και στις επόμενες πρωτοβουλίες των στελεχών των κινήσεων της «Ελιάς», που συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια ήκαι συμπορεύτηκαν μαζί μας στους πολιτικούς αγώνες μας.... 7. Οι νέες σχέσεις με την κοινωνία και τους φορείς της Υπάρχουν σημαντικές δυνάμεις που προέρχονται ήέχουν σχέση με τον χώρο μας, μέσα στην Αυτοδιοίκηση, τα Συνδικάτα, τιςαντιπροσωπευτικές οργανώσεις.χρειάζεται να ανασυστήσουμε με ειλικρίνεια και σε νέεςβάσεις τις πολιτικές γέφυρες επικοινωνίας μαζί τους και τις προϋποθέσειςσυμπόρευσης πάνω στους νέους στόχους μας.αυτό δεν μπορεί να γίνει στη βάση των παλαιώνπελατειακών αντιλήψεων, των κλειστών και συγκεντρωτικών δομών, των προσώπωνπαραγόντων.δεν προσφέρει ουσιαστικά σε εμάς η καταμέτρηση ποσοστώνσε εκλογικές συνδικαλιστικές διαδικασίες και συλλόγους, αν οι δυνάμειςαυτές δεν εκφράζουν και σύγχρονες, προοδευτικές πολιτικές αντιλήψεις καισυμπεριφορές.σημασία έχει ο ανοιχτός διάλογος, η πολιτικήεπικοινωνία, η συστράτευση και οι συνέργειες στους Νέους στόχους μας, η ενεργήσυμβολή τους στην πορεία πάνω από όλα της χώρας. Ώστε να συνδυάζεται ηδιεκδίκηση για τα επαγγελματικά συμφέροντα με την συμβολή τους στην ανάπτυξη,την ανασυγκρότηση του κράτους, τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους ανέργουςμας.εμείς οφείλουμε να μιλήσουμε και πάλι ειλικρινά, με τις δυνάμεις της εργασίας, της παραγωγής, της επιστήμης, με τις Τοπικές Κοινωνίες και τα Κινήματά τους. Με συνδικάτα, ΟΤΑ, επιστημονικούς και επαγγελματικούς Συλλόγους και επιμελητήρια.να αποδείξουμε ότι κατανοούμε τα προβλήματα, ότι προτείνουμε σύγχρονες λύσεις, ότι συστρατευόμαστε για να τις πετύχουμε.αλλά χρειάζεται και οι ίδιες οι οργανώσεις να προχωρήσουν σε μια ριζική ανανέωση αντιλήψεων, δομών και προσώπων στους μαζικούς χώρους, ώστε να εξασφαλίζεται η αμφίδρομη σχέση και αλληλοτροφοδότηση με τις ενεργές δυνάμεις της κοινωνίας....