ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο

09-11-2014 ΥΡΙΑΗ Β νήµη τῶν Ἁγίων αρτύρων Ὀνησιφόρου καὶ Πορφυρίου, τῆς Ὁσίας ητρὸς ἡµῶν ατρώνης, καὶ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡµῶν εκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ Θαυµατουργοῦ Ἦχος πλ. α Ἑωθινόν ΙΑ Ἦχος Πα Θε ο ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ υρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχος 2. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι υρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ου Στίχος 3. Παρὰ υρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

Ἀπολυτίκια Ἀπολυτίκιον ἦχος πλ. α Τον συ να ναρ χον λο γον Πα τρι και Πνευ µα τι τον εκ Παρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του ο ξα Πα τρι και Υι ω και α γι ω (Τὸ αὐτό) Πνευ µα τι 2

Τον συ να ναρ χον λο γον Πα τρι και Πνευ µα τι τον εκ Παρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι νων α µην Χαι ρε Πυ λη υ ρι ου η α δι ο δευ 3

τος χαι ρε τει χος και σκε πη των προ στρε χον των εις σε χαι ρε α χει µα στε λι µην και α πει ρο γα µε η τε κου σα εν σαρ κι τον ποι η την σου και Θε ον πρε σβευ ου σα µη ελ λει πης υ περ των α νυ µνου ουν των και προ σκυ νου ουν των τον το ο κο ον σου ου ου ου 4

αθίσµατα ετὰ τὴν α Στιχολογίαν. Τὸν συνάναρχον Λόγον Τον Σταυ ρον του υ ρι ου εγ κω µι α σω µεν την τα φην την α γι αν υ υ µνοις τι µη σω µεν και την Α να στα σιν αυ του υ περ δο ξα σω µεν ο τι συ νη γει ρε νε κρους εκ των µνη µα των ως Θε ος σκυ λευ σας κρα τος θα να του και ι σχυν δι α βο ο λου και τοις εν Α δη φως α νε τει ει λε ο ξα Πα τρι και Υι ω και α γι ω Πνευ µα τι υ ρι ε νε κρος προ ση γο ρευ θης ο νε 5

κρω ω σας τον θα να τον εν µνη µα τι ε τε θης ο κε νω ω σας τα µνη µα τα α νω στρα τι ω ται τον τα φον ε φυ λατ τον κα τω τους απ αι ω νος νε κρους ε ξα νε στη σας παν το δυ να µε και α κα τα λη πτε υ υ ρι ε δο ξα α σοι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι νων α µην Χαι ρε α γι ον ο ρος και θε ο βα δι στον χαι ρε εµ ψυ χε βα τε και α κα τα φλε κτε χαι ρε η µο νη προς Θε ον κο σµου γε φυ 6

ρα η µε τα γου σα θνη τους προς την αι ω νι ον ζω ην χαι ρε α κη ρα τε κο ο ρη η α πει ραν δρως τε κου ου σα την σω τη ρι αν των ψυ χων η η µων υ ετὰ τὴν Β' Στιχολογίαν. ρι ε µε τα την τρι η µε ρον σου α να στα σιν και την των α πο στο ο λων προ σκυ νη σιν ο Πε τρος ε βο α σοι γυ ναι κες α πε τολ µη σαν κα γω ε δει λι α σα λη στης ε θε ο λο γη σε κα γω ω ηρ νη σα µην σε α ρα κα λε σεις µε του λοι 7

που µα θη την η πα λιν δει ξεις µε α λι ε α βυ θου αλ λα µε τα νο ουν τα µε δε ε ξαι ο Θε ος και σω σο ον µε ο ξα Πα τρι και Υι ω και α γι ω Πνευ µα τι υ ρι ε εν µε σω σε προ ση λω σαν οι πα ρα νο µοι των κα τα δι κων και λογ χη την πλευ ραν σου ε ξε κεν τη σαν ω ε λε η η µον τα φην δε κα τε δε ε ξω ο λυ σας Α δου τας πυ λας και α νε ε στης τρι η µε ρος ε δρα µον γυ ναι κες ι δει ειν σε και 8

α πηγ γει λαν α πο στο λοις την ε γερ σιν υ περ υ ψου µε νε Σω τηρ ον υ µνου σιν αγ γε ε λοι ευ λο γη µε νε υ υ ρι ε δο ο ξα α σοι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι νων α µην Α πει ρο γα µε νυµ φη θε ο γεν νη τρι α η της Ευ ας την λυ πην χα ρο ποι η σα σα α νυ µνου µεν οι πι στοι και προ σκυ νου µεν σε ο τι α νη γα γες η µας εκ της αρ χαι ας α ρας και νυν δυ σω πει α πα αυ 9

στως πα νυ µνη τε πα να γι ι α εις το σω θη η ναι η µας 10

Εὐλογητάρια Ἦχος Πα Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου 11

Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε 12

θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου ου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε λου τρα νως προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ 13

µα τι Προ σκυ νου µεν Πα τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον Πνευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει υ ρι ε αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω Παρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα 14

ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τό γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 15

Ἡ Ὑπακοή. Ἀγγελικῇ ὁράσει τὸν νοῦν ἐκθαμβούμεναι, καὶ θεϊκῆ ἐγέρσει τὴν ψυχὴν φωτιζόμεναι, αἱ υροφόροι τοῖς Ἀποστόλοις εὐηγγελίζοντο Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι, τὴν Ἀνάστασιν τοῦ υρίου, συνεργοῦντος τοῖς θαύμασι, καὶ παρέχοντος ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Οἱ ἀναβαθµοί Άντίφωνον α Εν τω θλι βε σθαι µε αυ ι τι κως α δω σοι Σω τηρ µου ρυ υ σαι µου την ψυ χην εκ γλω ωσ σης δο λι ι ι ι ι ας Τοις ε ρη µι κοις ζω η µα κα ρι ι α ε στι θε ι κω ε ε ρω τι πτε ρου µε ε νοις ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι 16

αινυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νω α µην Α γι ω Πνευ µα τι πε ρι κρα τει ται παν τα τα ο ρα τα α τε ε συν τοις α ο ρα α τοις αυ το κρα τες γαρ ον της Τρι α α δος εν ε στιν α ψε ε ε ε ευ στως Ἀντίφωνον Β' Εις τα ο ρη ψυ χη αρ θω ω µεν δε ευ ρο ε κει ει σε ο θεν βο η η θει α η η κει ε ξι α σου χειρ κα µε Χρι στε ι πτα µε ε νη σκαι ω ρι ας πα α ση ης πε ρι φυ 17

λα ξα α τω ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νω α µην Α γι ω Πνευ µα τι θε ο λο γουν τες φω µεν συ ει Θε ος ζω η ε ρως φως νου ους συ Χρι στο ο της ω ω νας συ βα σι λε ευ εις εις τους αι Ἀντίφωνον Γ' Ε πι τοις ει ρη κο σι µοι εις τας αυ λας προ σβω µεν υ ρι ου χα ρας πολ λης πλη 18

σθεις ευ χα ας α να πε ε ε ε εµ πω Ε πι οι κον α βιδ τα φο βε ρα τε λε σι ουρ γει ει ται πυρ γαρ ε κει φλε ε γον α παν τα αι σχρο ο ο ο ον νουν ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νω α µην Α γι ω Πνευ µα τι ζω αρ χι κη α ξι ι α εξ ου πα αν ζω ον εµ ψυ χου ου ται Β χορός ως εν Πα τρι ι ι ι α µα τε και λο 19

ο ο ο ο γω Προκείµενον Α να στη θι υ ρι ε ο Θε ο ος µου ο (ίς) τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας Στίχος: Ἐξομολογήσομαί σοι, ύριε, ἐν ὅλη καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. Τὸ Τρίτον. ο ος µου Α Β χορός να στη θι υ ρι ε ο Θε ο τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας 20

Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. Πᾶσα Πνοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ υρίου δεηθῶµεν υ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 Πα α υ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον Αι νε σα τω πνο η πα σα τον υ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: αὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. 21

Ὁ Χορός: αι τω Πνευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: Πρόσχωµεν. ο ξα σοι υ ρι ε ο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, ύριε, δόξα Σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, ύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν ύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ ' Ψαλµὸς 22

Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 23

Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 24

ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 αρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 25

3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το Πνευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 26

α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου υ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου 3 3 3 Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 27

νω σει Α γα θυ νον υ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α 28

γι ω Πνευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 29

και κα τα το πλη θος των οικ τιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 30

Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... ύριε, ἐλέησον (ιβ ). υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε Β (δίς) ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε Β ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 31

ΟΕΒΡΙΟΣ Θ 2014 Ὁ Ἀναστάσιµος ανών. ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος Πα Ιπ\ πον και α να βα την εις θα λασ σαν ε ρυ θραν ο συν τρι βων πο λε ε µους εν υ ψη λω βρα χι ο νι Χρι στος ε ξε τι να ξε Ισ ρα ηλ δε ε σω σεν ε πι νι κι ον υ µνον α δον τα ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Σε η α καν θη φο ρος Ε βραι ων συ να γω γη ου στορ γην ευ ερ γε τα προς σε φυ λα α α ξα σα µη τρι κην Χρι στε ε στε φα νω 32

σε τον γε ναρ χην λυ ον τα της α καν θης το ε πι τι µι ον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Η γει ρας µε πε σον τα τω βο θρω ε πι κλη θεις ζω ο δο τα α πτω ω τως και της ε µης δυ σω δους φθο ρας Χρι στε α να σχο ο µε νος α πει ρα στως θει ας ου σι ας µυ ρω µε ευ ω δι ι α α σας Θεοτοκίον. Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας 33

Λε λυ ται η κα τα ρα η λυ πη πε παυ ται η γαρ ευ λο γη µε νη και κε χα ρι τω µε ε νη πι στοις χα ρα αν εξ α νε τει λεν ευ λο γι αν πα σιν αν θη φο ρου ου σα Χρι στον τοις πε ρα α σιν 34

Ὁ ανὼν τῶν αρτύρων, ᾨδὴ α Ἦχος δ ᾌσοµαὶ σοι ύριε ὁ Θεός µου, Ἦχος Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Β Φε ρου σα τοις πι ι στει σε ευ φη µου σιν ο νη σιν θει αν η σε πτη ε φε ε στη κε µνη µη σου εν η σε ι κε τευ ο µεν Παµ µα καρ η µων µνη σθη τι Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Β Ε χων παρ ρη σι ι ας µε µε στω µε 35

νον τον σον γεν ναι ον λο γι σµον α λο ο γου προ σταγ µα τος η λο γη σας Θε ο πνευ στε και χαι ρων α καρ η θλη σας Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Β Ρω µη δυ να µου ου µε νος ου ρα νι ω Ο νη σι φο ρε προς δει να ε χω ω ρη σας βα σα να και πα σαν κα τε πα λαι σας ι σχυν του πο λε µη το ρος Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας 36

Β Ε στη σας θα να α του την τυ ραν νι δα α θα να σι αν και ζω ην τω κο ο σµω κυ η σα σα Χρι στον τον λυ τρω την η µων Παρ θε νε α πει ρο γα µε 37

Ὁ ανὼν τῆς Ὁσίας ατρώνης. ᾨδὴ α Ἦχος πλ. δ ᾌσωµεν τῷ υρίῳ πάντες λαοί Α γι α του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Τα ξε σιν ου ου ρα νι ι ι αις παν το τε συ νου σα και µε θε ξε σι θε ι και αις θε ου µε νη τους τι µων τα ας σε σω ω ζε πρε σβει ει αι αις σου Α γι α του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Ο λη τω θει ει ω πο ο ο θω πε ρι και ο µε νη υ πεκ καυ µα τα η δο νω ων ψυ 38

χο φθο ρων εγ κρα τει ας τοις ο οµ βροις κα τε ε σβε ε σας όξα... Τι µι ον του ου ε σπο ο ο του σκευ ος α νε δει χθης εκ κα θα ρα σα την καρ δι ι αν α τρω να των πα θων Θεοτοκίον της σαρ κο ος δι' α σκη η σε ε ως αὶ νῦν... Η κυ η σα α σα κο ο ο σµω θει αν σω τη ρι αν και α να κλη σιν ταις πρε σβει ει αις σου σω ζε τους πι στως σοι προ στρε ε χον τας Α α χρα αν τε 39

Ὁ Ἀναστάσιµος ανών. ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος Πα Ο πη ξας επ ου δε νος την γη ην τη προ στα ξει σου και µε τε ω ρι σας α σχε τως βρι θου σα ε πι την α σα λευ τον Χρι στε πε τραν των εν το λων σου την εκ κλη σι αν σου στε ρε ω σον µο νε α γα θε ε και φι λαν θρω ω πε ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Χο λην µεν οι εκ πε τρας το µε λι θη λα σαν τες τω εν τη ε ρη µω τε ρα τουρ 40

γη σαν τι σοι προ σε νη νο χα σι Χρι στε ο ξος αν τι του µαν να ευ ερ γε σι αν σοι η µει ψαν το παι δες Ι σρα η ηλ οι α γνω µο νες ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Οι πα λαι φω το ει δει νε φε ε λη σκε πο µε νοι την ζω ην εν τα φω Χρι στε κα τε θε ντο αλλ αυ τε ξου σι ως α να στας πα σι πι στοις πα ρε σχες την µυ στι κως ε πι σκι α ζου σαν α νω θεν του Πνε ευ µα τος ελ λαµ 41

ψιν Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Συ η τηρ Θε ου α συν δυ α α στως γε γε νη σαι του εξ α κη ρα του πα τρος εκ λαµ ψαν τος α νευ θεν ω δι νων µη τρι κων ο θεν σε Θε ο το κον σε σαρ κω µε νον γαρ ε κυ η σας Λο γον ορ θο δο ο ξως κη ρυτ το µεν 42

Ὁ ανὼν τῶν αρτύρων ᾨδὴ γ.ἦχος δ Τόξον δυνατῶν Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Β Ι ι σον τω Πα τρι και Πνευ µα α τι Λο γον εν στα δι ι ω ο µο λο γου ουν τες οι αρ τυ ρες τρι κυ µι αν την των βα σα α νων αν δρι κως ε να πε κρου σαν το Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Β Στη η σας α σφα λως τους πο δα ας σου αρ τυς ε πι πε ε τραν ο µο λο γι ι 43

ας και πι στεως ταις µα στι ξιν Ο νη σι φο ρε των α νο µων ου σε σα λευ σαι Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Β Ο ο λω τω νο ι µα κα ρι ι ε αρ τυς εκ δη µη η σας προς Χρι στο ον τον πο θου µε νον ουκ η σθα α νου των εκ µα στι γων αλ γη δο νων Παµ µα κα ρι στε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Θεοτοκίον Β ε ευ σον 44 Πα να γνε σω θη ναι

µε τον γαρ θει ω νευ µα τι το πα αν πε ρι α γοντα ε σω µα α τω σας Θε ον Λο γον υ περ λο γον και δι α νοι αν 45

Ὁ ανὼν τῆς Ὁσίας Ἦχος πλ. δ Γα Σὺ εἶ τὸ στερέωµα Α γι α του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Γ Ρα βδω θει ας πι στε ως πα θων δι ε τε µες θα λασ σαν θει αις ψυ χαις προ ο δο ο ποι ου σα την ευ θει αν δι α βα σιν Α γι α του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Γ Ω φθης εγ καλ λω πι σµα ο να ζου σων σα φως Παν σε µνε και ο να στων βι ον κτη η σα µε νη κα θα ρον και α µω µη τον 46

όξα... Γ ε κρω σιν εν δε δυ σαι φθο ρο ποι ων πα θων Εν δο ξε και τον εχ θρον δι α πο ο λι τει ας ευ σε βους α πε γυ µνω σας αὶ νῦν... Γ Η νω ται εν µη τρα σου ο πλα στουρ γος σαρ κι Πα να γνε µει νας ο ην ο πως το ο ευ ει ναι τοις αν θρω ποις δω ρη ση ται αι αι αι 47

άθισμα τῶν αρτύρων Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτὴρ Πυρὶ τοῦ θεϊκοῦ, ἀναπτόμενοι πόθου, πυρὸς τοῦ αἰσθητοῦ, τῇ προσψαύσει οὐδόλως, ακάριοι ἐφλέχθητε, τὴν δὲ πλάνην ἐφλέξατε, καὶ συρόμενοι ἀνηλεῶς Ἀθλοφόροι, τὸ ἀοίδιμον, καθυπεδέξασθε τέλος, καὶ δόξης ἐτύχετε. όξα... Τῆς Ὁσίας Ἦχος πλ. δ Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον Ἀνδρειοφρόνως λαθοῦσα τὰς τοῦ ἐχθροῦ, μεθοδείας ατρῶνα πρὸς τὴν ζωήν, χαίρουσα προσέδραμες, ἀληθῶς τὴν ἐν πνεύματι, καὶ ἀκλινῶς τὸν δρόμον, Θεόφρον τελέσασα, παρὰ Χριστοῦ ἐδέξω, τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος ὅθεν καὶ τὰ ῥεῖθρα, τῶν ἰαμάτων προχέεις, τοῖς πόθῳ γεραίρουσι, τὴν σὴν μνήμην ἀοίδιμε, οναζουσῶν τὸ καύχημα Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. αὶ νῦν... Θεοτοκίον Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς, ὡς ἡ χήρα ἐκείνη δύο λεπτά, προσφέρω σοι έσποινα, ὑπὲρ πασῶν τῶν χαρίτων σου σὺ γὰρ ὤφθης σκέπη, ὁμοῦ καὶ βοήθεια, πειρασμῶν καὶ 48

θλίψεων ἀεὶ με ἐξαίρουσα ὅθεν ὡς ἐκ μέσου, φλογιζούσης καμίνου, ῥυσθεὶς τῶν θλιβόντων με, ἐκ καρδίας κραυγάζω σοι, Θεοτόκε βοήθει μοι, πρεσβεύουσα τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναί μοι σὲ γὰρ ἔχω ἐλπίδα, ὁ ἀνάξιος δοῦλός σου. 49

οντάκιον Ἦχος Πλ. α ιμητὴς ὑπάρχων Πρὸς τὸν ᾍδην Σωτήρ μου συγκαταβέβηκας, καὶ τὰς πύλας συντρίψας ὡς παντοδύναμος, τοὺς θανόντας ὡς τίστης συνεξανέστησας, καὶ θανάτου τὸ κέντρον Χριστὲ συνέτριψας, καὶ Ἀδὰμ τῆς κατάρας ἐρρύσω Φιλάνθρωπε διὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. Ὁ Οἶκος Ἦχος Πλ. α Ἀκούσασαι αἱ Γυναῖκες τοῦ Ἀγγέλου τὰ ῥήματα, ἀπεβάλοντο τὸν θρῆνον, προσχαρεῖς γενόμεναι, καὶ σύντρομοι τὴν Ἀνάστασιν ἔβλεπον, καὶ ἰδοὺ Χριστὸς προσήγγισεν αὐταῖς, λέγων τό Χαίρετε, θαρσεῖτε, ἐγὼ τὸν κόσμον νενίκηκα, καὶ τοὺς δεσμίους ἐρρυσάμην σπουδάσατε οὖν πρὸς τοὺς αθητάς, ἀπαγγέλλουσαι αὐτοῖς, ὅτι προάγω ὑμᾶς, ἐν τῇ πόλει Γαλιλαίᾳ τοῦ κηρῦξαι. ιὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν 50

Τῇ Θ τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Ὀνησιφόρου καὶ Πορφυρίου. Στίχοι Ἵπποις Ὀνησιφόρε πρὸς Θεὸν τρέχων, Ἔχεις συνιππεύοντα καὶ τὸν ἱκέτην. ύσσης οὐρανίης ἐπέβητ ἐνάτῃ ὦ ἀθληταί. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῖς Ὁσίας ητρὸς ἡμῶν ατρώνης. Στίχοι Ζωῆς μελλούσης ἀξιοῦται ατρῶνα, Ὡς ἐν βίῳ ζήσασα ταύτης ἀξίως. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῆς Ὁσίας Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας. Στίχοι Λέσβου τὸ θρέμμα, παρθένος Θεοκτίστη, τίστῃ Θεῷ πρόσεισι νύμφη παγκάλη. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῶν Ἁγίων Γυναικῶν, Εὐστολίας καὶ Σωπάτρας. Στίχοι Ὅλη καλὴ σὺ πρὸς Θεὸν χωρεῖς Λόγον, Στολαῖς σταλεῖσα ψυχικαῖς Εὐστολία. Σωπάτρα Πατρὸς Πνεύματός τε καὶ Λόγου, Θρόνῳ παρέστη, δοῦσα γῇ τὸ σαρκίον. 51

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος Ἀντωνίου. Στίχοι Ἀντώνιον κτείνουσι τὸν θεῖον ξύλοις, Οἱ τὸ ξύλον τιμῶντες ὡς Θεὸν πλάνοι. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι Χριστοφόρος καὶ αῦρα ξίφει τελειοῦνται. Στίχοι Πλάνην ἀμαυροῖ αῦρα καρθεῖσα ξίφει Χριστοῦ δὲ τμηθεὶς φῶς ὁρᾷ Χριστοφόρος. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος, Ἰωάννης ὁ ολοβὸς ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι Ἰωάννην ἔκρυψε γῆς βραχὺς τόπος, Ὅς, κἂν βραχὺς τὸ σῶμα, τὴν πρᾶξιν μέγας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Ἑλλάδιος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι Εἰ καὶ μετέστης, Ἑλλάδιε, τοῦ βίου, Πίναξ ἔμεινας ἀρετῶν τοῖς ἐν βίῳ. Ὁ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Συμεὼν ὁ εταφραστὴς ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. 52

Οἱ Ὅσιοι καὶ θεοφόροι πατέρες ἡμῶν Εὐθύμιος καὶ εόφυτος, οἱ κτίτορες τῆς σεβασμίας μονῆς τοῦ οχειαρίου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν εκταρίου ητροπολίτου Πενταπόλεως τῆς ἐν Αἰγύπτῳ, τοῦ θαυματουργοῦ καὶ κτίτορος τῆς ἐν Αἰγίνῃ Ἱεράς ονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος τῶν οναζουσῶν, κοιμηθέντος ὁσίως κατὰ τὸ ἔτος 1920. Στίχοι έκταρ τῆς ζωῆς τῆς αἰωνίου πίνων, ᾶμα εκτάριε ἰάσεων βλύζεις. Ἀμφ' ἐνάτῃ εκταρίοιο ἐκ ῥεθέων θυμὸς ἤρθη. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 53

ᾨδὴ α αταβασίαι τῶν Εἰσοδίων Ἦχος Β Α Β νοι ξω το στο µα µου και πλη ρω θη Β σε ται Πνευ µα τος και λο γον ε ρευ ξο µαι τη Βα σι λι δι η τρι και ο Π φθη σο µαι φαι δρως πα νη γυ ρι ζων και Β α α σω γη θο µε νος τα αυ της την ει σο δον ᾨδὴ γ' Τους σου ους υ µνο λο γους Θε ο το κε η ζω ω σα και α φθο νος πη γη θι α σον συγ κρο τη σαν τας πνευ µα τι κον στε ρε ω ω σον καν τη σε πτη ει σο δω Ὁ α χορός σου στε φα νων δο ξης α ξι ω σον 54

ᾨδὴ δ' Την α νε ξι χνι α στον θει αν βου λην της εκ της Παρ θε ε νου σαρ κω σε ως σου του υ ψι στου ο Προ φη της Αβ βα κουµ κα τα νο ων ε κραυ γα ζε δο ξα τη δυ να µει σου υ ρι ε ᾨδὴ ε' Ε ξε στη τα συµ παν τα εν τη σε πτη ει σο δω σου συ γαρ α πει ρο γα µε Παρ θε νε εν δον ει σηλ θες εν τω να ω ω του Θε ου ως περ κα θα ρω τα τος να ος πα σι τοις υ µνου σι σε την ει ρη νην βρα βευ ου σα 55

ᾨδὴ στ' Την θει αν ταυ την και παν τι µον τε λουν τες ε ορ την οι θε ο φρονες της Θε ο µη το ρος δευ τε τας χει ρας κρο τη σω µεν τον εξ αυ της τε χθεν τα Θε ον δο ξα ζον τες ᾨδὴ ζ' Ουκ ε λα α τρευ σαν τη κτι σει οι θε ο φρο νες πα ρα τον κτι σαν τα αλ λα πυ ρος α πει λην αν δρει ως πα τη σαν τες χαι ρον τες ε ψαλ λον υ περ υ υ µνη η τε ο των Πα τε ρων υ ρι ος και Θε ος ευ λο γη τος ει 56

ᾨδὴ η' Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου ου µεν τον υ ρι ον Παι αι δας ευ α γεις εν τη κα µι νω ο το ο κος της Θε ο το κου δι ε σω σα το το τε µεν τυ που µε νος νυν δε εν ερ γου µε νος την οι κου µε νην α πα σαν α γει ρει ψαλ λου ου σαν τον υ ρι ον υ µνει τε τα ερ γα και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους αι ω ω να α α α ας 57

Τιµιωτέρα Ἦχος Στίχος α ε γα Β λυ νει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη Β ριµου Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 58

τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 59

εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και 60

εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε α θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα Π φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε 61

Β κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος στ Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα Π φειµ την Β α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο 62 το κον σε µε γα λυ

νο µεν Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή Α πας γη γε νης σκιρ τα τω τω πνευ µα τι λα µπα δου χου µε νος πα νη γυ ρι ζε τω ω δε α υ λων νο ω ων φυ σις γε ραι ρου σα τα ι ε ρα ει σο δι α της Θε ο µη το ο ρος και βο α α α α τω Χαι ροις παµ µα κα α ρι στε Θε ο το κε Α γνη α ει παρ θε νε ε ε ε ε 63

Ἅγιος ύριος ὁ Θεὸς ἡµῶν, Ἦχος ι η µων Α Α µη ην γι ος υ ρι ος ο ο Θε ο ος ίς Υ Β ψου τε υ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ο τι ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τά Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν ΙΑ Ἦχος ι ε τα τη ην θει ει αν ε 64

ε γερ σιν τρις τω Πε τρω ω φι λει εις µε πυ θο µε νο ος ο υ υ ρι ος των ι ι δι ω ων προ βα α των προ βαλ λε ται ποι οι µε να αρ χην ος ι ι δων ο ον η γα α πα ο Ι η η σου ους ε πο ο µε νον η ρε το το ο ον ε σπο ο την Ου τος δε ε τι ι ι ι ι ι ε αν θε λω ε φη σε µε ε νειν του ου τον ε ως και πα α λιν ε ερ χο µαι τι προς σε φι ι λε Πε ε τρε ε ε 65

Ἐξαποστειλάρια Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις Ἡ Ἐκκλησία ἀγάλλου, καὶ ᾆδε ᾄσματα καινά, τὸν σὸν υἱὸν εὐφημοῦσα καὶ ἱερὸν νυμφαγωγόν, εκτάριον τὸν ἀρτίως, ἡγιασμένον φανέντα. Ἕτερον ὅμοιον Θεοπρεπῶς βιώσας, ἐμεγαλύνθης θαυμαστῶς, εκτάριε Ἱεράρχα, παρὰ τοῦ πάντων Ποιητοῦ πηγὴ θαυμάτων γὰρ ὤφθη, ἡ τῶν λειψάνων σου θήκη. Θεοτοκίον Θεοχαρίτωτε όρη, ἱκέτευε διὰ παντός, τὸν σὸν Υἱὸν καὶ εσπότην, καὶ πολυεύσπλαγχνον Θεόν, πάσης ἀνάγκης, τοὺς εὐσεβεῖς Θεοτόκε. 66

Εἰς τοὺς αἴνους. Π Ἦχος Πα Πα α α α α σα α πνο ο η αι νε σα α τω ω τον υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι Π νει τε το ον υ ρι ι ι ον ου ου ρα α α νων αι εκ τω ω ων νει τε α αυ το ο Π ον εν τοι οις υ ψι ι ι ι στοις σοι Π πρε πει υ υ µνος τω Π ω Θε ε ω Αι νει ει ει ει ει τε α αυ τον πα α αν τε ες οι Α α αγ γε λοι οι α α αυ του αι νει ει ει ει ει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α α µει εις α α αυ του σοι πρε πει 67

υ υ µνος τω ω Θε ε ω Π Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι ι οις α α α αυ του Π υ ρι ι ε ε σφρα γι σµε νου του τα φου υ πο των πα ρα α νο ο ο µων προ η ηλ θες ε εκ τουου µνη η η η µα α α α τος κα θως ε τε χθης εκ της Θε ο ο το ο ο κου ουκ ε γνω σαν πως ε σα αρ κω ω ω θης Π οι α σω ω µα τοι οι σουου Α α α α αγ γε ε ε ε λοι ουκ η σθον το πο ο τε 68

α νε ε στης οι φυ λα ασ σο ον τε ες σε στρα α τι ι ι ω ω ω ω ται αµ φο τε ρα γαρ ε σφρα γι σται τοις ε ρε ευ νω ω ω σι πε φα νε ρω τε δε τα α θα αυ µα α τα α τοις προ σκυ νου σιν εν πι στει το µυ υ στη η η η η ρι ι ι ι ον ο ο α νυ υ υ µνου ου ου ου σιν α πο δος η µι ιν α γαλ λι ι α α σιν και αι το µε ε γα ε ε ε λε ος Π Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι Π οις αυ του Αι νει τε αυ τον εν στε ρε 69

ω µα τι της δυ να α α µε ω ως α α αυ του υ ρι ι ι ε τους µο χλους τους αι ω νι ι ους συ υν τρι ι ι ψας και δε σµα δι αρ ρη 3 ξας του µνη µα τος α νε ε στης κα τα λι πω ων σου τα ε εν τα α α α α φι ι ι ι α εις µαρ τυ υ ρι ι ον τη ης α α λη η θους τρι η η µε ε ε ρου τα φη η η ης σου και προ η γες εν τη Γα λι 3 λαι αι αι α ο εν σπη λαι αι ω ω τη ρου ου ου ου ου µε ε ε ε νος µε ε γα 70

σου ου ου το ε ε ε λε ε ε ε ος α 4 κα τα α λη η πτε ε Σω ω ω τηρ ε λε ε η σο ο ο ον η µας Π Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να Π στει αις αυ του Αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ υ υ νης α α αυ του υ υ ρι ι ι ε αι Γυ ναι κες ε δρα µον ε πι το ο µνη η η µα του ι δει ειν σε ε το ον Χρι ι ι στον τον δι η µα ας πα α α θο ο ο ον τα και προ σελ θου σαι ευ 71

ρον Αγ γε λον ε πι τον λι ι θον κα θη µε ε 3 νον τω ω φο βω κυ λι σθε ε εν τα και προς αυ τας ε βο ο ο ο η η σε ε ε λε ε ε ε γων α α νε στη ο υ υ υ ρι ι ι ι ος ει πα τε ε τοι οις µα α 3 θη ταις 4 ο τι α νε ε στη η ε εκ νε ε ε κρων ο σω ω ζων τα ας ψυ χα α ας η µων γος Π Αι Π Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ι ι ω και αι κι ι ι θα α α α ρα 72

Π υ ρι ι ε ω σπερ ε ξηλ θες ε σφρα γι Π σµε ε νου του ου τα α α α α φου ου τως ει σηλ θες και των θυ ρων κε κλει σµε νω ων προ ος τους α α α θη τα α α ας σου δει κνυ ων αυ Π τοις τα του σω ω µα το ος πα α α θη α περ κα τε δε ξω Σω ω τη ηρ µα κρο ο ο θυ µη η η η σας ως εκ σπερ µα τος α βιδ µω λω πας υ πη νε εγ κας ως υι ος δε ε του ου Θε ε ου ου κο σµον η η λευ θε ε ε ε ρω ω ω ω σας µε γα σου το ε λε ος α Π κα τα λη πτε Σω τηρ ε λε η η σον η η 73

µας Π Αι Εἶτα ψάλλοµεν καὶ τὰ ἑξῆς Προσόµοια τοῦ Ἁγίου εκταρίου. Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγµάτων νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ το ον εν χορ δαι αις και ορ γα α νω ᾈσματικῶς συνελθόντες πανηγυρίσωμεν, τὴν μνήμην τὴν ἁγίαν, εκταρίου τοῦ Θείου, τοῦ ἄρτι δοξασθέντος παρὰ Χριστοῦ, τῇ τοῦ βίου λαμπρότητι, τῶν ἰαμάτων ταῖς χάρισι θαυμαστῶς, εὐσεβῶν εἰς περιποίησιν. Π Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα τω 74

τον υ ρι ον Ἡ τῶν λειψανων σου θήκη Πάτερ εκτάριε, ὡς ἄλλη καθορᾶται, Σιλωὰμ κολυμβήθρα νοσήματα γὰρ παύει τὰ χαλεπά, καὶ ὑγείαν καὶ λύτρωσιν, τοῖς πρὸς αὐτὴν προσιοῦσι νέμει ἀεί, ἐνεργείᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος. Στίχος. Το στο µα µου λα λη σει σο φι αν και η µε λε τη της καρ δι ας µου συ νε σιν Τὶς ἐπαξίως ὑμνήσει τὰς δυναστείας σου, ὦ Ζῳοδότα Σῶτερ; ὅτι δέδωκας ἤδη, στῦλον καὶ ἑδραίωμα ἀρραγές, τῇ σεπτῇ Ἐκκλησίᾳ σου, τὸν θεηγόρον εκτάριον ἀληθῶς, τὸν ὁσίως σοι λατρεύσαντα. Στίχος. Στο µα δι και ου α πο στα ζει σο φι αν χει λη δε αν δρων ε πι σταν 75

ται χα ρι τας Ὑπὲρ ὀσμὴν ἀγροῦ πλήρους κατὰ τὴν θείαν φωνήν, ἡ εὐωδία πέλει τῶν σεπτῶν σου λειψάνων, εκτάριε τρισμάκαρ τῶν εὐσεβῶν, τὰς αἰσθήσεις εὐφραίνουσα ὅθεν ἡ Αἴγινα βλέπουσα τὴν ἐν σοί, θείαν χάριν μακαρίζει σε. 76

Ἑωθινὸν ΙΑ. Ἦχος η Β ο ο ο ο ξα Πα τρι Π ι ι ι και αι Υι ι ω ω ω ω και α γι ι ω ω Πνε ε ε ε ε ευ µα α α α α Nα α α τι Φα νε ρω ω ων ε α α αυ τον τοι οις µα θη ται αι αι αι αι αις σου Σω τη η ηρ µε τα α α α τη ην α α να Β α στα α σι ιν Σι ι µω νι ι ι δε ε ε δω ω κα ας την των προ βα α α α α τω ων νο ο µη η ην εις α γα α α α α α πης Π α αν τε ε κτι ι σι ιν την του ποι οι µε 77

Π ε ε ε ε νει ει ειν φρον τι ι ι ι δα αι αι τω ω ων δι ο και αι ε ε Γ λε ε γες ει ει φι λει εις µε ε ε Πε ε ε ε Β ε τρε ποι µαι νε τα α α αρ νι ι ι Π α α µου ου ποι οι οι µαι αι νε ε τα α προ ο ο βα τα α α α α α α α α α α µου ο ο δε ευ θε ως ε εν δει ει κνυ υ µε ε νο ος το φι ι ι λο ο 3 ο ο στο ορ γο ον πε ε ρι του α α αλ λου µα θη η του ου ε ε πυν θα α α α α νε ε ε ε το ω ων ταις πρε ε σβει ει ει 78

ει ει αις Χρι στε ε ε ε ε την ποι οι µνη ην σου δι α φυ υ υ υ υ υ υ υ λα α δι ι α α φυ υ λα α ατ τε εκ λυ Γ υ υ υ υ υ κω ων λυ Π µε νο µε ε ε ε ε ε ε ε νω ω ω ω ω ω ων α αυ τη η ην 79

ΟΕΒΡΙΟΣ Θ 2014 ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΕΗ Ἦχος η αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω νων α µην Υ περ ευ λο γη µε νη υ παρ χεις Θε ο το ο κε Παρ θε νε δι α γαρ του εκ σου ου σαρ κω θεν τος ο Α δης ηχ µα λω τι σται ο Α δαµ α να κε κλη ται η κα τα α ρα νε νε κρω ται η Ευ α η λευ θε ρω ται ο θα να τος τε θα να τω ται και η µεις ε ζω ο ποι η θη µεν δι ο α νυ µνουν τε ες βο ω ω ω µεν Ευ λο γη τος Χρι στος ο Θε ος η µων ο ου τως ευ δο κη σας δο ξα σοι 80

ο ΟΕΒΡΙΟΣ Θ 2014 ΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΓΑΛΗ ΗΧΟΣ ΠΛ. Ἦχος η ξα α σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν υ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε Πα τερ παν το κρα τωρ υ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 81

Πνευ µα υ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του Πα τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι αν του κο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο ο σµου Προ σδε ε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του Πα τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος υ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε 82

ου Πα τρος α µην αθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε ε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω ω νος α τα ξι ω σον υ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει υ ρι ε ο Θε ος των πα τε ε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου εις τους 83

αι ω ω νας α µην Γε ε νοι το υ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει υ ρι ε δι δα (τρίς) ξο ον µε τα δι και ω µα τα α σου υ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα υ ρι ε ε λε η σον µε ι ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ον σοι υ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξο ον 84

µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως Π Πα ρα τει ει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Π (τρίς) ο Πνευ µα τι ξα Πα τρι ι και Υι ω και α γι ω αι νυ υν και α ει και εις τους αι 85

ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Α α γι ο ος ο Θε ε ος Α α γι ο ος Ι σχυ υ ρος Α γι ι ι ος Α α θα α α α α Π να α α α α τος ε λε ε ε ε ε η σο ο ο ο ο ον η η µα α α α α α ας 86

ετά τήν οξολογία, ὅταν ὁ ἦχος εἶναι Πλάγιος α, Πλάγιος β, Βαρύς, & Πλάγιος δ. Ἦχος η Α να στα ας εκ του µνη µα τος και τα δε σµα δι αρ ρη\η ξας του Α δου ε λυ σας το κα τα κρι µα του θα να του υ ρι ε παν τας εκ των πα γι ι δων του εχ θρου ρυ σα µε νος εµ φα νι σας σε αυ τον τοις Α πο στο λοις σου ε ξα πε στει λας αυ τους ε πι το κη ρυγ µα και δι αυ των την ει ρη νην πα ρε ε σχες τη οι κου µε νη µο νε πο λυ ε λε ε ε ε ε 87

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η υ ρι ε ε λε ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον υρι ε ε λε ε ε η σον Π υ ρι ε ε λε ε ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε ε η σον υ υ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον υ ρι ε ε λε η η σον 88

υ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Π υ ρι ε ε λε ε η σον υ Γ υ υ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Γ υ ρι ε ε Π λε η σον υ ρι ε ε λε ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι υ ρι ε 89

Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Γ Α µη η ην Ευ λο γει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Ευ λο γει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 90

τερ σω σον η µας υ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η Βα σι Τὸ τρίτον λει α αυ του παν των δε σπο ζει Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Αι µη η ην νει η ψυ χη µου τον υ ρι ον αι νε σω υ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω 91

Γ Β Σω να στας Γ σον η µα ας Υι ε Θε ου εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι Γ ο α αλ λη λου ι α α κα ρι ος ου ο Θε ος Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου Γ ε πι υ ρι ον τον Θε ον αυ του Σω να στας Β σον η µα ας Υι ε Γ Θε ου εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι Γ ο α αλ λη λου ι α Βα σι λευ σει υ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α 92

αν και γε νε αν Γ Β Σω να στας σον η µα ας Υι ε Γ Θε ου εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι Γ ο α αλ λη λου ι α ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ µα τι Γ Β αι νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε 93

Β Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω Πα τρι και τω Γ Α γι ω Πνευ µα τι σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον Γ Ἀπολυτίκιο Ἀναστάσιµο Ἦχος ε Α α µην Αυ τη η η µε ρα υ 94

ρι ου α γαλ λι α σω ω µε θα και ευ φραν θω ω µεν εν αυ τη η Ἀπολυτίκιο Τον συ να ναρ χον λο γον Πα τρι και Πνευ µα τι τον εκ Παρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του ου ου ου 95

Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β σπε ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ ε σω ω µεν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Ἀπολυτίκιο Τον συ να ναρ χον λο γον Πα τρι και Πνευ µα τι τον εκ Παρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη 96

σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου εκταρίου Τῆς ἐρήµου πολίτης Ἦχος Πα Ση λυ βρι ας τον γο νον και Αι γι νης τον ε φο ρον τον ε σχα τοις χρο νοις φα νε εν 5 τα α ρε τη ης φι λον γνη σι ον 5 ε κτα ρι ον τι µη σω µεν πι στοι ως εν θε ον θε ρα πον τα Χρι στου α να βλυ υ ζεις γαρ ι α σεις παν 97

5 το δα πας τοις ευ λα βως κραυ γα ζου σι δο ο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ο ξα τω σε ε θαυ µα στω σαν τι δο ο ξα τω ε νερ \\γουν\\ τι δι α σου πα σιν ι ι α α µα α τα Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ 98

οντάκιον Ἦχος ι Β Ο κα θα ρω ω τα α τος να Β ος του Σω τη ρος η πο λυ τι ι µη η τος πα στας και Παρ θε νος το ι ε ρον θη σαυ ρι σµα της δο ξης του Θε ου ση µε ρον ει σα γε ται εν τω οι κω υ ρι ου την χα ριν Β συ νει σα γου σα την εν Πνευ µα τι θει ει ω ην α νυ µνου σιν Αγ γε λοι Θε ου Β αυ τη υ πα αρ χει σκη νη ε που ρα α νι ο ο ος 99

ΑΠΟΣΤΟΛΙΟ ΑΑΓΩΣΑ ΥΡΙΑΗΣ Β Προκείμενον. Ἦχος πλ. α Σύ, ύριε, φυλάξαις ἡμᾶς και διατηρήσαις ἡμᾶς Στίχ. Σῶσόν με ύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 6:11-18 Ἀδελφοί, ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. Ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ υρίου ἡμῶν Ιησοῦ Χριστοῦ, δι οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. αὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν Ισραὴλ τοῦ Θεοῦ. Τοῦ λοιποῦ κόπους 100

μοι μηδεὶς παρεχέτω ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ υρίου Ιησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω. Η χάρις τοῦ υρίου ἡμῶν Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί ἀμήν. Ἀλληλούϊα. Ἦχος πλ. α Τὰ ἐλέη σου, ύριε, εἰς τὸν αἰῶνα ᾄσομαι. Στίχ. Ὅτι εἶπας εἰς τὸν αἰῶνα ἔλεος οἰκοδομηθήσεται. Ἡ εταφορὰ ειµένων - αλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα Παπαδόπουλου www.melodos.com ἀπὸ τὸν Βασίλειο ιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου Γεωργίου ουλούρας Βέροιας. 101