ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ Ενότητα κι αγώνας! Υπάλληλοι, εργάτες, λαϊκά στρώματα όλοι μαζί! Μπορούμε να σταματήσουμε τα νέα μέτρα της σφαγής! Έχουμε τη δύναμη! Οργανωμένοι, συσπειρωμένοι στα πρωτοβάθμια Σωματεία, αλλάζουμε τους συσχετισμούς παντού, ισχυροποιούμε τα ταξικά ψηφοδέλτια! Συναδέλφισσες - συνάδελφοι, αντιπρόσωποι των συλλόγων στην ΟΣΕΑΔΕ Οι εκλογές ( 31-5-2013) για το Δ.Σ της Ομοσπονδίας και για αντιπροσώπους για την ΑΔΕΔΥ διεξάγονται σε συνθήκες πρωτοφανούς επίθεσης της συγκυβέρνησης ( ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ) και των συνοδοιπόρων της εναντίον των μισθωτών, συνταξιούχων, των αυτοαπασχολούμενων και των οικογενειών τους. Η επίθεση οδηγεί σε ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα που εκδηλώνεται με τη λεηλασία μισθών και συντάξεων, την αύξηση των φόρων, την κατάργηση των εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνεχώς χειροτερεύει. Η συντονισμένη προπαγάνδα παραπλάνησης του λαού από όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, δεν μπορεί να καλύψει την πραγματικότητα. Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ζούμε εδώ και καιρό την καταστροφή μας. Τα αστικά επιτελεία ορμούν στις λαϊκές συνειδήσεις, επιστρατεύουν καταφανέστατα ψεύδη, ισχυρίζονται ότι «η χώρα γλίτωσε την καταστροφή» και ότι «σε λίγο η χώρα δεν θα εξαρτάται από μνημόνια». Τα ελλείμματα και τα χρέη, χρησιμοποιήθηκαν ως προσχήματα για να περάσουν όλα τα βάρβαρα μέτρα πολύ γρήγορα, και τα περισσότερα με διαδικασίες fast - track. Τα ίδια μέτρα παίρνονται στο σύνολο σχεδόν των χωρών της Ε.Ε, είτε έχουν υψηλά είτε χαμηλά ελλείμματα και χρέη ( π.χ η Βουλγαρία έχει 0% έλλειμμα και 16% του ΑΕΠ δημόσιο χρέος), είτε είναι στην Ευρωζώνη είτε όχι, με ή χωρίς μνημόνια. Όλα τα μέτρα παίρνονται για να κάνουν πιο φθηνή την εργατική δύναμη για το κεφάλαιο, να διευρύνουν την ανταγωνιστικότητα των μεγάλων επιχειρήσεων της Ε.Ε., στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τους εμπορικούς εταίρους (Κίνα, Βραζιλία, Ινδία κ.λ.π). Άλλωστε αυτά τα μέτρα ήταν προαποφασισμένα από τη συνθήκη του Μάαστριχτ, της Λισσαβόνας και τις άλλες συνθήκες που έχουν εγκριθεί από την Κομισιόν, την ψήφιση της Λευκή Βίβλου, όπου προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη είναι η κατάργηση κάθε εργασιακού και κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος. Μόνο που αυτά αν και έχουν ψηφισθεί εδώ και χρόνια άργησαν να επιβληθούν στην Ελλάδα. 1
Ας μην ξεχνάμε ποια κόμματα και ποιες συνδικαλιστικές παρατάξεις ψήφισαν και στήριξαν αυτές τις συνθήκες, και ποιοι μας έλεγαν ότι ο δρόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μονόδρομος για την Ελλάδα! Μας λένε ψέματα ότι τα βάρβαρα μέτρα που πήραν και θα πάρουν είναι προσωρινά. Μας εξαπατούν όταν ζητούν θυσίες στο όνομα της μελλοντικής ανάπτυξης, με το ίδιο ή άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής. Η ανάπτυξη που θέλουν δεν έχει να κάνει με τις δικές μας ανάγκες: δεν αφορά ούτε την αντιμετώπιση της ανεργίας, ούτε τη βελτίωση της ζωής μας. Γι αυτό πρέπει να την απορρίψουμε. Είναι ανάπτυξη που υπηρετεί την κερδοφορία των λίγων, που στηρίζεται στα λεηλατημένα εισοδήματα και δικαιώματα μας, είναι κόλαση για το λαό. Για αυτό στόχος και επιδίωξη του κινήματος μας, των αγώνων μας δεν είναι η αναζήτηση της μιας ή της άλλης διαχείρισης του σάπιου συστήματος. Ούτε έως την Δευτέρα Παρουσία δεν πρόκειται να βρεθεί διαχείριση που θα κάνει τον καπιταλισμό φιλολαϊκότερο. Η βαρβαρότητα δεν εξανθρωπίζεται, ανατρέπεται! Η μεταρρύθμιση του αστικού κράτους, που θέλει η κυβέρνηση και η Ε.Ε., στόχο έχουν να φτιάξουν ένα μικρό, καθαρά επιτελικό κράτος και ταυτόχρονα πιο υποστηριχτικό στην ανταγωνιστικότητα και τις σύγχρονες ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων, των εφοπλιστών των τραπεζιτών. Εδώ στοχεύει και η αξιολόγηση των δημόσιων υπηρεσιών. Η αξιολόγηση αποτελεί ένα επιπλέον βήμα στην παραπέρα αντιδραστικοποίηση της κρατικής διοίκησης. Θα αξιοποιηθεί από την κυβέρνηση ως εργαλείο για τις καταργήσεις οργανικών θέσεων, για τη διαθεσιμότητα και την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων. Θύματα των αξιολογήσεων θα είναι και η συρρίκνωση, υποβάθμιση, εμπορευματοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών όπως παιδεία, υγεία, πρόνοια και κοινωνικών αγαθών όπως ενέργεια, νερό, περιβάλλον με την παράδοση των παραγωγικών δυνατοτήτων στους ιδιώτες. Συναδέλφισσες, συνάδελφοι Όλα αυτά τα χρόνια οι ηγεσίες σε ΑΔΕΔΥ και ΓΣΣΕ και οι περισσότερες Ομοσπονδίες, έβαλαν πλάτη για να περάσουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, με την συμμετοχή τους σε όλους 2
τους στημένους κοινωνικούς διαλόγους. Τελευταία η ΓΣΣΕ νιώθει και περήφανη γιατί «έσωσε» το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων, υπογράφοντας με τους κοινωνικούς εταίρους την κατάπτυστη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς να περιλαμβάνει το ύψος του μισθού, νομιμοποιώντας έτσι την μονομερή μείωσή του από την κυβέρνηση κατά 22% και 32%, ανάλογα με την ηλικία των εργαζομένων και ενώ για τα υπόλοιπα που υπέγραψαν δεν θα έχουν καθολικό χαρακτήρα, αφού δεσμεύουν μόνο τους εργοδότες που είναι μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων. Πολλοί μπορεί να πουν ότι δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στον ιδιωτικό τομέα. Ας μην ξεχνάμε ότι στο προοίμιο του 2 ου μνημονίου, υπάρχει ρητή διάταξη για την εξίσωση των αποδοχών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (φυσικά πάντοτε προς τα κάτω). Όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο μας είχαμε μία καθαρά κυβερνητική Ομοσπονδία η οποία με τη στάση της, τελικά κατάφερε να απαξιωθεί από όλους τους εργαζόμενους, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις από το Φλεβάρη του 2012 καλούσαν όλους τους Συλλόγους των Α.Δ. να καταγγείλουν και να μην αναγνωρίσουν την ΠΟΣΥΠ και το συνέδριο οπερέτα των 17 συνέδρων που έγινε το Φλεβάρη του 2012. Δυστυχώς το συνέδριο το νομιμοποίησαν με την παρουσία τους, τόσο η ΔΗΜΑΡ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και η συνδικαλιστική του παράταξη ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, οι οποίοι και χαιρέτησαν το συνέδριο. Στο εκφυλιστικό συνέδριο των 17 συνέδρων συμμετείχαν δυνάμεις της ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ (Α.Π). Οι δυνάμεις της Α.Π. που συμμετείχαν και στο Προεδρείο της ΠΟΣΥΠ, όταν στην πορεία είδαν ότι έχουν «εξαπατηθεί» από τις δυνάμεις της ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, ως απατημένοι σύζυγοι, αναγκάσθηκαν να παραιτηθούν από το Διοικητικό Συμβούλιο και να πορευτούν μαζί μας για νέα Ομοσπονδία. Η πρόσκληση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ προς όλους τους Συλλόγους για νέα Ομοσπονδία τελικά έγινε αποδεκτή από 8 Συλλόγους σε σύνολο 11, που είναι ενεργοί. Η δημιουργία της νέας Ομοσπονδία από μόνη της δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα, αν παραμείνουν οι ίδιοι συσχετισμοί που μας έφθασαν σήμερα στο σημείο να μην μπορούμε να σταθούμε όρθιοι, που οδήγησαν το συνδικαλιστικό κίνημα στον ιδεολογικό αφοπλισμό, στον οργανωτικό αφοπλισμό, που το κατέστησαν αδύναμο να αντισταθεί να αντεπιτεθεί. Αυτό που κρίνεται σήμερα στο συνέδριο της ΟΣΕΑΔΕ που αποτελεί ένα μικρό κρίκο στο όλο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι το τι Ομοσπονδία και τι κίνημα έχουμε ανάγκη. Κίνημα μαζικό, οργανωμένο, ταξικό, καλά προετοιμασμένο στη σύγκρουση με πλουτοκρατία, αστικό κράτος, κυβέρνηση, τρόικα, με αυτούς που καταδυναστεύουν τη ζωή μας. Κίνημα ικανό να ακυρώσει στην πράξη τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, τη λεγόμενη «αξιολόγηση», που δεν θα πέφτει στην παγίδα για μια «καλή» και «αντικειμενική» αξιολόγηση, αφού τέτοια δεν θα υπάρχει. 3
Κίνημα που δεν θα είναι το γρανάζι, ούτε θα βάζει πλάτες για να φύγει απ' τη μία πόρτα η σημερινή κυβέρνηση και να έρθει μια παραλλαγή της από την άλλη, μέσα πάλι στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου, με συνταγές Ομπάμα και συμμαχίες τύπου Καμμένου, για να διαχειρίζεται το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, να ασκεί εξίσου αντιλαϊκή πολιτική, βεβαίως με άλλο μείγμα διαχείρισης. Κίνημα που θα συνδέει και θα εξυψώνει την καθημερινή πάλη με την προοπτική της ανατροπής κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη όπου ο λαός θα είναι κυρίαρχος στον πλούτο που παράγει. Κίνημα που θα κάνει σαφές πως αν δεν απαλλαγούμε, αν δεν χειραφετηθούμε από την κυριαρχία των μονοπωλίων και της ΕΕ, άσπρη μέρα δεν πρόκειται να δούμε. Κίνημα, που επάνω του θα ακουμπούν όλοι οι εργαζόμενοι, ικανό να οργανώσει την πάλη των εργαζομένων, να βάλει εμπόδια στα σχέδια κυβέρνησης και τρόικας (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ). Κίνημα απαλλαγμένο από τους εργοδοτικούς - κυβερνητικούς συνδικαλιστές, κίνημα που θα στηρίζει και θα αναπτύσσει την κοινωνική συμμαχία όλων των εργαζομένων με τα λαϊκά φτωχά στρώματα της πόλης και του χωριού, που δεν θα παλεύει για επιμέρους βελτιώσεις, αλλά για το σύνολο των αναγκών της λαϊκής εργατικής οικογένειας. Κίνημα που θα παλεύει για μια ανάπτυξη που κριτήριο της δεν θα είναι το κέρδος, αλλά οι ανάγκες μας, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς, συντάξεις, ανάπαυση, ελεύθερο χρόνο, δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά μας, εξασφαλισμένη δωρεάν φροντίδα Υγείας για τις οικογένειές μας. Σήμερα με την μεγάλη ανάπτυξη της επιστήμης και της σύγχρονης τεχνολογίας υπάρχουν όλες οι δυνατότητες και προϋποθέσεις για μια τέτοια ανάπτυξη, για μια ζωή ποιοτική. Μόνο με αυτή τη γραμμή μπορεί να ανασυνταχθεί το κίνημα, να ζωντανέψουν τα πρωτοβάθμια σωματεία, να αντεπιτεθούμε, να γίνουν πιο αποτελεσματικοί οι αγώνες μας. Πάνω σε αυτή τη γραμμή και περιεχόμενο πάλης, επιδιώκουμε την ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των εργαζομένων στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, όλων των εργαζομένων, όλου του λαού, ανεξάρτητα από τις επιμέρους σήμερα ιδεολογικές πολιτικές προτιμήσεις τους. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, Με αυτές τις θέσεις, με αυτή την κατεύθυνση και τους στόχους επιδιώκουμε την ταξική συσπείρωση και την ενιαία δράση όλων των εργαζομένων. Με βάση αυτές τις θέσεις, αυτόν τον προσανατολισμό, ζητάμε τη συμμετοχή σου στους αγώνες, όπως και την ψήφο σου στις αρχαιρεσίες για το νέο ΔΣ στην ΟΣΕΑΔΕ και των νέων αντιπροσώπων στο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. Άλλαξε την κατάσταση και τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δώσε δύναμη στον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος. Ψήφισε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, 4
το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ Μάης 2013 5