ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ. ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ (ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΘΕΑΤΡΟ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ), ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ
Ο ελληνικός κινηματογράφος αποτελεί από τα σημαντικότερα κομμάτια του νεοελληνικού πολιτισμού, παρόλη τη μικρή ηλικία του και τα φτωχά μέσα της ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής. δημιούργησε αριστουργήματα της κινηματογραφικής τέχνης και ανέδειξε σημαντικούς σκηνοθέτες, σεναριογράφους, διευθυντές φωτογραφίας, συνθέτες και ηθοποιούς. 3
4
Διακρίνεται σε 3 περιόδους: Την προπολεμική. Που περιλαμβάνει τις πρώτες απόπειρες για τη δημιουργία ντόπιας κινηματογραφικής παραγωγής. Την μετακατοχική, που ξεκινάει ουσιαστικά στο τέλος της κατοχής με την ταινία "Χειροκροτήματα" του Γιώργου Τζαβέλλα. Και την μεταπολιτευτική, που ξεκινάει με την απελευθέρωση των καλλιτεχνικών δυνάμεων μετά την δικτατορία, με αφετηρία τον Θίασο του Θόδωρου Αγγελόπουλου. 5
Οι Αθηναίοι πρωτοβλέπουν κινηματογράφο το 1897. Η προβολή της κινούμενης εικόνας προκαλεί ζωηρές αντιδράσεις και το καινούργιο θέαμα γίνεται μόνιμο θέμα συζήτησης και αιτία πολλών δημοσιεύσεων. Ο ελληνικός αλλά και ο Βαλκανικός κινηματογράφος ξεκινάει το 1906 με τους αδερφούς Γιαννάκη και Μίλτο Μανάκια που αρχίζουν να κινηματογραφούν στην περιοχή της Μακεδονίας, όταν ακόμα βρίσκεται στην επικράτεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι Μανάκια δημιουργούν αρχείο με πάνω από 60 ταινίες. 6
Το 1907 ανοίγει ο πρώτος κινηματογράφος στην Αθήνα. Οι αίθουσες προβολών αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται και έκτακτες προβολές οργανώνονται στα θέατρα. Την χρονική περίοδο μεταξύ 1910-11 γυρίζονται ορισμένες βουβές κωμωδίες μικρού μήκους από τον σκηνοθέτη Ηθοποιό Σπύρο Δημητρακόπουλο. Το 1914 ιδρύεται η κινηματογραφική εταιρία "Αστυ Φιλμ" και αρχίζει η παραγωγή ταινιών μεγάλης διάρκειας.. Η πρώτη ελληνική ταινία μεγάλου μήκους παρουσιάζεται στην οθόνη από τον Κώστα Μπαχατώρη, διαρκεί περίπου μια ώρα και δέκα λεπτά, και γυρίζεται εξ ολοκλήρου σ' ένα φωτογραφικό στούντιο. Η ταινία έχει πολλά ελαττώματα και λάθη, αλλά ο κόσμος την αποδέχεται με ενθουσιασμό. 7
8
9
Κατά την διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου η κινηματογραφική παραγωγή περιορίζεται στα πολεμικά επίκαιρα. Ακόμα και τότε όμως αναδεικνύονται σημαντικοί έλληνες σκηνοθέτες (Γεώργιος Προκοπίου, Δημήτρης Γαζιάδης κ.α.). Η πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία έρχεται το 1920 με το φιλμ "Ο Βιλλάρ στα γυναικεία λουτρά του Φαλήρου". Αξιοσημείωτες είναι και οι προσπάθειες του Αχιλλέα Μαδρά που γυρίζει τον "Μάγο της Αθήνας" και τη "Μαρία Πενταγιώτισσα". 10
11
Το 1918 ιδρύεται η κινηματογραφική επιχείρηση "Νταγκ- Φιλμ" και ασχολείται με ιστορικές ταινίες και την κινηματογράφηση λογοτεχνικών έργων. Ξεχωρίζουν οι ταινίες "Δάφνις και Χλόη" (1931 σε σκηνοθεσία Ο. Λάσκου), "Έρως και κύματα" (1928 σε σκηνοθεσία Δ. Γαζιάδη). Στην ταινία "Δάφνις και Χλόη" εμφανίζεται το πρώτο γυμνό του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. 12
Η πρώτη περίοδος του ελληνικού κινηματογράφου, που καθορίζεται χρονολογικά από το 1906 ως το 1940, χαρακτηρίζεται από τη φιλότιμη αλλά σε χαμηλό επίπεδο δραστηριότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, την ανυπαρξία ειδικευμένων τεχνικών και καλλιτεχνών, την αδιαφορία του κράτους και την προχειρότητα των μηχανικών μέσων. Από δω και πέρα αρχίζει μια εποχή σοβαρότερης προσπάθεια οργάνωσης και συστηματοποίησης της κινηματογραφικής παραγωγής που όμως θα διακοπεί βίαια από τον πόλεμο. 13
Το 1942 ιδρύεται η Φίνος Φιλμ που σφραγίζει την ιστορία του Ελληνικού κινηματογράφου. Μέσα στην κατοχή γυρίζονται δύο σημαντικές ταινίες: «Η φωνή της καρδιάς» (1943, σε σκηνοθεσία Δ. Ιωαννόπουλου) και «Χειροκροτήματα» (1944, σε σκηνοθεσία Γ. Τζαβέλα). Το 1944 η μεγάλη τραγωδός Κατερίνα Παξινού, τιμάται με το Όσκαρ Β γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία "Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα". 14
15
16
Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τελειώνει το 1945, αλλά η Κανονική κινηματογραφική παραγωγή ξεκινάει τη δεκαετία του 50. Ο κινηματογράφος χαράζει μια σταθερά ανοδική πορεία και τραβάει το ενδιαφέρον του κοινού που γεμίζει τις αίθουσες. Ξεχωριστές ταινίες για το ελληνικό σινεμά που ανέδειξαν νέους δημιουργούς: Πικρό Ψωμί (1951 σε σκηνοθεσία Γ. Γρηγορίου), η Στέλλα, Το κορίτσι με τα μαύρα (1955,1956 σκηνοθεσία Μ. Κακογιάννη), Η κάλπικη λίρα (1955 σε σκηνοθεσία Γ. Τζαβέλα). 17
18
Την ίδια περίοδο ξεκινάει και η κανονική παραγωγή της Φίνος φιλμ. Την δεκαετία του 1960, ο ελληνικός κινηματογράφος μπαίνει σε μια περίοδο μεγάλης ακμής. Δημιουργούνται πολλές εταιρίες παραγωγής που ανεβάζουν τον αριθμό των ταινιών σε μεγάλο αριθμό, συγκρίσιμο με τις διεθνείς παραγωγές. Το 1960 ξεκινάει το φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, με σκοπό να αποτελεί ένα ετήσιο πανόραμα του ελληνικού σινεμά και να βραβεύει τους δημιουργούς του. Την ίδια χρονιά η Μελίνα Μερκούρη βραβεύεται για την ερμηνεία της στο "Ποτέ την Κυριακή" του Ντασέν στο φεστιβάλ των Κανών και ο Μάνος Χατζιδάκις παίρνει το Όσκαρ τραγουδιού για τα "Παιδιά του Πειραιά" για την ίδια ταινία. 19
Ο ελληνικός κινηματογράφος ανοίγει τα σύνορα του. Έλληνες ηθοποιοί γίνονται διεθνείς σταρ. Πολλές ελληνικές ταινίες βραβεύονται ή είναι υποψήφιες για μεγάλα βραβεία. Ο Νίκος Κούνδουρος παίρνει την Αργυρή Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου για τη σκηνοθεσία του στις "Μικρές Αφροδίτες", το 1963. Ο "Αλέξης Ζορμπάς " του Κακογιάννη, παίρνει 3 Όσκαρ. Όμως η πορεία αυτή, ανακόπτεται από τη δικτατορία. Πρώτα από όλα με τη λογοκρισία, αλλά και με την στασιμότητα που επικρατεί σε όλη την καλλιτεχνική παραγωγή. Πολλοί κινηματογραφικοί συντελεστές φεύγουν στο εξωτερικό. Οι μόνες μεγάλες παραγωγές που γίνονται αυτή τη περίοδο είναι του παραγωγού Τζείμς Πάρις που έχουν ιστορικά, πολεμικά, πατριωτικά θέματα και έχουν την αμέριστη συμπαράσταση της χούντας των συνταγματαρχών. 20
Μερικές από τις γυναικες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη η Μάρθα Καραγιάννη, η Άννα Φόνσου, η Ζωή Λάσκαρη,Τζένη Καρέζη κ.α. Ο τομέας των κωμικών ηθοποιών δεν υστέρησε. Από τους πρωταγωνιστές του θεάτρου διακρίθηκαν ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Ορέστης Μακρής, ο Κούλης Στολίγκας, ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Νίκος Σταυρίδης, ο Κώστας Βουτσάς, ο Ντίνος Ηλιόπουλος,ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Σωτήρης Μουστάκας, ο Θανάσης Βέγγος, ο Γιάννης Γκιωνάκης, ο Νίκος Ρίζος, ο Στάθης Ψάλτης Και από την πλευρά Ελληνίδων ηθοποιών της κωμωδίας πρέπει να αναφερθούν η Ρένα Βλαχοπούλου, η Γεωργία Βασιλειάδου, η Μάρω Κοντού, η Σαπφώ Νοταρά κ.α. 21
22
23
Ο ελληνικός κινηματογράφος Βγήκε... από τον Παράδεισο. Φόρεσε Κίτρινα Γάντια, αναζήτησε Κάτι να Καίει, παντρεύτηκε Αλά Ελληνικά. Εμπιστεύτηκε την ασφάλειά του στoν Ηλία του 16ου, έβαλε στους 'Ηρωες Παντούφλες, αγάπησε τη Θεία από το Σικάγο, αλλά και τη Στέλλα, τη Λόλα και τη Στεφανία. 'Εζησε την Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου, άναψε τα Κόκκινα Φανάρια, αλλά δεν ξέχασε ποτέ πως Μια ζωή την 'Εχουμε. 24
Κάποιες φορές επέδειξε... Διαγωγή Μηδέν και κόντεψε να πάρει τον Κατήφορο, κατάφερνε όμως πάντα να σωθεί χάρη στην αστείρευτη ζωντάνια του, το ταλέντο και την ευρηματικότητα των συντελεστών του. Αγαπήθηκε όμως για την καλλιτεχνική του αξία. Για τα δάκρυα από τα γέλια και τα... για γέλια δάκρυα. Για τους πληθωρικούς ανεπανάληπτους πρωταγωνιστές του, για τις αθάνατες ατάκες του, τα τραγούδια του. 25
Για την αυθεντικότητά του και πάνω από όλα για το ότι μας παρέδωσε άφθαρτη την εικόνα μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια και δεν θα πάψουμε ποτέ να νοσταλγούμε. 26
27
Γενικό Λύκειο Βασιλικού Α τετράμηνο 2013-2014 Συγγραφή:Ηρώ Κατσαρή Εποπτεία: κος Μάτσικας Θέμα Εργασίας: Ηθοποιοί του ελληνικού κινηματογράφου Κοντού Μάρω
Οι Έλληνες ηθοποιοί: Αν ο ελληνικός κινηματογράφος δεν έχει γενικά ηθοποιούς ειδικευμένους στο φακό, αυτό δεν σημαίνει ότι το καλλιτεχνικό υλικό που υπάρχει δεν είναι αξιόλογο. Αντίθετα, είναι βέβαιο πως οι Έλληνες ηθοποιοί διαθέτουν αναμφισβήτητο ταλέντο και ότι ένας καλός σκηνοθέτης έχει τη δυνατότητα να εκλέξει θαυμάσιο υλικό που θα συμβάλει στην επιτυχία της ταινίας. Η ειδίκευση άλλωστε - όταν υπάρχει το ταλέντο - είναι κάτι που αποκτάται με την πείρα και την κατάλληλη καθοδήγηση. Στον κινηματογράφο βέβαια προστίθεται και η ανάγκη της φωτογένειας και της κατάλληλης φωνής
ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ: Πραγματικό όνομα Μαριάθνη Κοντού Γέννηση 21 Ιουνίου 1935 (79 ετών) Κουκάκι, Αθήνα Εθνικότητα Ελληνική Υπηκοότητα Ελληνική Είδος Τέχνης Ηθοποιός, ζωγράφος Καλλιτεχνικά ρεύματα κωμωδία
Υπάρχει κάποιος ρόλος για τον οποίο είναι γνωστή η Κοντού; Η Μάρω Κοντού έπαιξε κυρίως σε ελληνικές κωμωδίες. Δεν υπήρχε ένας συγκεκριμένος ρόλος που ενσάρκωσε κατά τις ταινίες της. Απλά συνήθως έκανε την σύζυγο ή την ερωμένη κάποιου, ρόλοι συνηθισμένοι. Στις περισσότερές της ταινίες συμπρωταγωνιστεί με τον ηθοποιό Λάμπρο Κωνσταντάρας και με τον, επίσης ηθοποιό, Γιώργο Κωνσταντίνου.
Αλίκη Βουγιουκλάκη
Πραγματικό όνομα:αλίκη Σταματίνα Βουγιουκλάκη Γέννηση: 20 Ιουλίου 1934 Ελλάδα Θάνατος: 23 Ιουλίου 1996 (62 ετών) Αθήνα, Ελλάδα Εθνικότητα Ελληνική: Ελληνική Είδος Τέχνης: Κινηματογράφος, Θέατρο Βραβεύσεις: Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960 Βραβείο Ερμηνείας Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Μανταλένα
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη (20 Ιουλίου 1934-23 Ιουλίου 1996) ήταν μια από τις εμπορικότερες και ίσως η δημοφιλέστερη Ελληνίδα ηθοποιός και θεατρική επιχειρηματίας. Η Βουγιουκλάκη έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1953 με το έργο Κατά Φαντασίαν Ασθενής του Μολιέρου. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία Το Ποντικάκι. Ακολούθησαν 41 κινηματογραφικές ταινίες [συμπεριλαμβανομένης και της τουρκικής διασκευής της ταινίας "Χτυποκάρδια στο θρανίο" με τον τουρκικό τίτλο "Siralardaki Heyecanlar" (1963)], οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες και κατάφεραν να εκτινάξουν την καριέρα της στα ύψη και να της δοθεί ο χαρακτηρισμός "Εθνική Σταρ".
Το 1960, της απονεμήθηκε το Βραβείο ερμηνείας Α Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1960 για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου
Προσωπική Ζωή Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκε με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, συμφοιτητή της στη Δραματική Σχολή και στις 4 Ιουνίου 1969 γεννήθηκε ο γιος τους, Γιάννης. Μαζί πρωταγωνίστησαν σε πολλά κινηματογραφικά και θεατρικά έργα, από τα πιο εμπορικά και πετυχημένα στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Στις 5 Ιουλίου 1975, οι δύο ηθοποιοί πήραν διαζύγιο, επισήμως λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων[2]. Η επόμενη της σχέση αμέσως μετά τον πολύκροτο χωρισμό της με τον Παπαμιχαήλ ήταν με τον πολύ γνωστό εκδότη Νίκο Μομφεράτο, ο οποίος δολοφονήθηκε το Φλεβάρη του 1985 απο μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη.
ΚΑΡΙΕΡΑ Το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο. Ο πρώτος της θεατρικός ρόλος ήταν στο έργο Κατά Φαντασίαν Ασθενής του Μολιέρου το 1953 και η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση έγινε στην ταινία Το Ποντικάκι το 1954. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου συμμετείχε χωρίς άδεια της Σχολής στην παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
Κριτική αποδοχή Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν πολύ δημοφιλής ηθοποιός. Οι ρόλοι της είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό, το οποίο την στήριζε συνεχώς. Η ταινία «Υπολοχαγός Νατάσα» θεωρείται η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στον ελληνικό κινηματογράφο, ενώ η Αλίκη Βουγιουκλάκη πρωταγωνιστούσε στη δεύτερη και στη Τρίτη. Σήμερα θεωρείται μια από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου με ταινίες οι οποίες αγαπήθηκαν από τέσσερις διαφορετικές γενιές και συνεχίζουν να αποκτούν νέο κοινό, ακόμα και μετά τον θάνατό της. Με την πάροδο των χρόνων η Αλίκη Βουγιουκλάκη ξέφυγε από την σφαίρα του απλού ηθοποιού/καλλιτέχνη και έγινε το σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής
Θάνατος Τον Απρίλιο του 1996, την περίοδο που δίνονταν στη Θεσσαλονίκη οι παραστάσεις του τελευταίου θεατρικού της έργου "Η μελωδία της ευτυχίας", η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε έντονους πόνους στο στομάχι, τους οποίους πίστευε ότι προκαλούσαν τα πολλά αντιβιοτικά που πήρε εξαιτίας μιας βρογχίτιδας που την ταλαιπωρούσε εκείνο το διάστημα. Αφού έκανε εξετάσεις σε ένα ιατρικό διαγνωστικό κέντρο της Express Service στη Θεσσαλονίκη, διεγνώσθη κακοήθης όγκος στο ήπαρ. Μη έχοντας συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, συνέχισε για μια ακόμη εβδομάδα τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, τις οποίες τελικά διέκοψε στις 29 Απριλίου, οπότε δόθηκε και η τελευταία παράσταση του έργου.
Ένα αστέρι που έλαμψε για λίγο και ύστερα έσβησε Κατσαρή Αργυρώ του Δημ.
Κώστας Χατζηχρήστος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν γόνος πολύτεκνης οικογένειας, η οποία εγκαταστάθηκε στο Παγκράτι. Ο νεαρός Κώστας φοίτησε αρχικά στη Στρατιωτική Σχολή της Σύρου και τελείωσε τις σπουδές του στην Καβάλα. Εργάστηκε σε βαριετέ στο θέατρο "Μισούρι" του Πειραιά και στο θίασο της Νίτσας Γαϊτανάκη όπου έπαιξε στο "Στραβόξυλο" του Ψαθά. Από το 1945 έως το 1948 δούλεψε με το θίασο οπερέτας του Παρασκευά Οικονόμου και εμφανίστηκε στα βαριετέ "Πεύκα" με τον Γ. Οικονομίδη και "Όασις" με τον Μ. Τραϊφόρο. Την περίοδο 1949-50 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Κούλας Νικολαΐδου στο θέατρο "Βερντέν" της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Στο «Βερντέν» ο Χατζηχρήστος θα κάνει και την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο ρόλο του βλάχου Θύμιου, ένα ρόλο που εμπνεύστηκε ο αδελφός της συζύγου του, ο Κώστας Νικολαΐδης, της συγγραφικής τριάδας Νικολαΐδη Ελευθερίου - Λυμπερόπουλου. Από το 1953 έως το 1955 συνεργάζεται με την Καίτη Ντιριντάουα και τον Κούλη Στολίγκα. Το 1955, όταν ο θίασος ανεβάζει στο "Περοκέ" την επιθεώρηση "Κόκα-κόλα" των Γιαλαμά - Θίσβιου Πρετεντέρη, πλέκεται και το ειδύλλιό του με την Ντιριντάουα. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη. Ο γάμος τους έλαβε τέλος το 1975 και η Καίτη Οικονόμου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Ντιριντάουα, πέθανε το Φεβρουάριο του 1996. Στον κινηματογράφο, ο Χατζηχρήστος πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ταινία "Ο Πύργος των ιπποτών" των Γ. Ασημακόπουλου Ν. Τσιφόρου. Παράλληλα, σημείωσε τεράστια επιτυχία και στο θέατρο. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του ήταν ο "Ανθρωπος που γύρισε από τα πιάτα", που πρωτανέβηκε το χειμώνα του 1968-69 με συνθιασάρχες την Α. Φόνσου και τον Δ. Παπαγιαννόπουλο. Υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτης οκτώ. Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε απρόσκοπτη μέχρι το 1983. Μετά από μακρά περίοδο απουσίας επέστρεψε σ' αυτό την περίοδο 1994-95, παίζοντας στο δικό του χώρο (το "Θέατρο Χατζηχρήστου" στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους) την επιθεώρηση "Δεν ήξερες, δε ρώταγες" και την επόμενη χρονιά σε συνεργασία με τον Γ. Πάντζα το έργο του Κ. Παπαπέτρου "Τρελάθηκα και σώθηκα". Η δύσκολη περίοδος της ζωής του άρχισε όταν έχασε ξαφνικά την Ελένη Πανταζή, την τέταρτη του γυναίκα, μόλις στα 42 της χρόνια. Πέθανε υποφέροντας από οικονομικά προβλήματα.(2)
Μερικές από τις ταινίες που έχει πρωταγωνιστήσει ο Κ. Χατζηχρήστος είναι: Ο πύργος των ιπποτών(1952) Πιάσαμε την καλή (1955) Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955) Δολάρια και όνειρα (1956) Τα κωθώνια του Συντάγματος (1956) Οι 3 ντετέκτιβς (1957) Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959) Λαός και Κολωνάκι (1959) Ο Ηλίας του 16ου (1959) Η Λίζα το 'σκασε (1959) Το έξυπνο πουλί (1961) Ο σκληρός άνδρας (1961) Το παιδί της πιάτσας (1961) Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962) Ο ταξιτζής (1962) (2)
Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν (1957)
Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960)
Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962)
Μερικές ακόμα ταινίες είναι: Ο καζανόβας (1963) Ο ταυρομάχος προχωρεί (1963) Ο ανηψιός μου, ο Μανώλης (1963) Ένας ζόρικος δεκανέας (1964) Οι κληρονόμοι (1964) Όχι, κύριε Τζόνσον (1965) Φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις (1966) Ο Μελέτης στην άμεσο δράση (1966) Ο τετραπέρατος (1966) Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967) Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα (1969) Κακός ψυχρός κι ανάποδος (1969) Ο απίθανος (1970) Ένας χίπυς με τσαρούχια (1970) Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ άλλα (1970) (2)
Της κακομοίρας (1963)
Ο παράς κι ο φουκαράς (1964)
Ο θαλασσόλυκος (1964)
Ο Κώστας Χατζηχρήστος ήταν ηθοποιός (1921-3 Οκτωβρίου 2001), από τους σημαντικότερους κωμικούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Μερικές από τις καλύτερες ατάκες του Κ. Χατζηχρήστου Ατάκα από την ταινία Της Κακομοίρας Κώστας Χατζηχρήστος: Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την όμορφη! Κώστας Μεντής: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι! Κώστας Χατζηχρήστος: Γυναίκα σου; Δικιά σου; Κώστας Μεντής: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε! Κώστας Χατζηχρήστος: Σ' αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε; [Προς τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός; Γυναίκα: Ναι! Κώστας Χατζηχρήστος: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα! Ζήκος:... Πάω τα ψώνια της γιατρέσσας εγώ...το μεγάλο μιστό που με πληρώνεις και πληρώνω και τον ΙΚΑ. Ποιας είναι αυτός ο Ικας; Αφεντικό: "Αυτό όλοι το πληρώνουν". Ζήκος: "Δεν το πληρώνω εγώ.κι όλο μου λες υπομονή θ' αρρωστήσεις. Πότε θα αρρωστήσω εγώ;... Πάω 'γω. Που ανεβαίνω και κατεβαίνω τα σκαλιά κι έχω γίνει σαν σουβλί. Εσύ οχτακόσια κιλά αηδία, να σε παχαίνουμε να σε πιάσουμε πόρτα για το χειμώνα." Αφεντικό : "Άστο διάλο πήγαινε από δω."
Ατάκα από την ταινία Λαός και Κολωνάκι Ξενίδης: Αα δεν έχεις δίκιο. Η Καιτούλα είναι περίφημο κορίτσι Χατζηχρήστος: Ε, ναι είπα εγώ πως δεν είναι; Αλλά δεν κάνει για μένα Ξενίδης: Γιατί; Χατζηχρήστος: Τι γιατί ρε; Εγώ την γυναίκα την θέλω πολυκατοικία. Να είναι πολυώροφη. Να πιάνεις το μήκος, το πλάτος, το φάρδος. Με τις βεράντες της, με τα ρετιρέ της, με τα υπόγεια της. Να την βλέπω και να γεμίζει το μ ατι μου πατώματα. Ξενίδης: Δηλαδή στα μέτρα σου. Χατζηχρήστος: Δεν παρατάς τα δουλέματα. Είμαστε τώρα εμείς για γυναικάκια; Ατάκα από την ταινία Ηλίας του 16ου Κρεβατά: Τρέχτε, κύριε πόλισμαν. Χατζηχρήστος: Τι, να παραβγούμε στο τρέξιμο; Ατάκα από την ταινία Ο Θύμιος τα χει 400 (Μέσα στο τρένο) Επιβάτης: Τι θα γίνει επιτέλους με αυτές τις κότες κύριε; Χατζηχρήστος: Μα πως κάνεις έτσι; Πίτουρο είσαι και φοβάσαι να μη σε φάνε;
(1) http://el.wikipedia.org/wiki/%ce%95%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82_%ce% (2) http://el.wikipedia.org/wiki/%ce%9a%cf%8e%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%82_%ce%a7%ce%b1%cf%84%ce%b (3) http://www.pare-dose.net/712
Ελένη Ανουσάκη
Ελένη Ανουσάκη
Πρόλογος Επέλεξα την Ελένη Ανουσάκη γιατί εκτός από την καριέρα που έκανε ως ηθοποιός μου κέντρισε το ενδιαφέρον η πολιτική της δράση. Ο ενθουσιασμός μου αναπτύχθηκε όταν την πρωτοείδα στην ταινία «Μαριχουάνα στοπ» και ερμήνευσε τον ρόλο μια γαλλίδας.
Στην εργασία μου έχω αναφερθεί στη ζωή της ηθοποιού και στην πολιτική της δράση και επίσης έχω συμπεριλάβει ορισμένες ταινίες που ήταν στάση στην ζωή της και κάποιες θεατρικές παραστάσεις. Ελπίζω να σας αρέσει η εργασία μου και σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας!
Βιογραφικό Γεννήθηκε στην Αθήνα την 1 Μαΐου 1944. Γονείς της είναι η ηθοποιός Μαλαίνα Ανουσάκη και ο τενόρος της λυρικής και πρωταγωνιστής της επιθεώρησης, Ευάγγελος Ανουσάκης.
Ταινίες Η πιο γνωστές ταινίες της είναι: Μαριχουάνα στοπ (1971)... Ζωρζέτ Για μια χούφτα τουρίστριες (1971) Λατρεμένοι μου γείτονες (2007)..Φένια
Πολιτικές Δραστηριότητες Εξελέγη βουλευτής της Α Αθήνας με το ΠΑ.ΣO.Κ., στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989, του 1993 και του 1996. Μετέχει στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Το Δεκέμβριο του 1989 εξελέγη γραμματέας της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής για θέματα της Παιδείας.
Ορέστης Μακρής
Ορέστης Μακρής Γεννήθηκε στην Χαλκίδα στις 30 Σεπτεμβρίου 1898. Σπούδασε φωνητική μουσική στο «Ωδείο Αθηνών» και πρωτοτραγούδησε στην χορωδία Οικονομίδη στην γενέτειρά του. Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην Νικομήδεια της Μικρά Ασίας. Το 1925 τον ανακάλυψε ο θίασος της Ροζαλίας Νίκα που αναζητούσε τενόρο και έτσι ξεκίνησε τις επίσημες εμφανίσεις του μετέχοντας στην οπερέτα «Τρεις Αγάπες (1925)». Αργότερα μαθήτευσε στον δάσκαλο της ελληνικής οπερέτας Γ. Παπαιωάννου (1927-28) και συνέχισε τις εμφανίσεις στο είδος αυτό μέχρι το 1930. Τα επόμενα χρόνια πέρασε στην επιθεώρηση και τη μουσική κωμωδία όπου καθιερώθηκε και διέπρεψε επί 40 χρόνια, σκορπώντας το γέλιο με την ιδιότυπη δραματική ανάπτυξη των ρόλων του, χαρακτηριστικό της υποκριτικής ευφυΐας του. Το 1932 στην επιθεώρηση «Ο Παπαγάλος» ερμήνευσε για πρώτη φορά επί σκηνής τον τύπο του «Μεθύστακα», τον οποίο εμπνεύστηκε από ένα φίλο του αυθεντικό μπεκρή 68
69
70
Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1931 με την ταινία «Ο Μάγος της Αθήνας» του Αχ. Μαδρά. Είκοσι χρόνια αργότερα (1950) εμφανίστηκε στην μεγαλύτερη κινηματογραφική επιτυχία της δεκαετίας του 50, τον «Μεθύστακα». Αλλά και η συνέχεια ήταν εξίσου σημαντική, καθώς σχεδόν όλες οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε την δεκαετία του 50 έγιναν μεγάλες επιτυχίες, ερμηνεύοντας μοναδικά δραματικούς και κωμικούς ρόλους σε κλασικές ταινίες. Το 1955 απέδωσε τόσο αληθινά τον χαρακτήρα ενός μισητού ιδιοκτήτη, με αποτέλεσμα σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας να του επιτεθούν γιατί θεώρησαν ότι ήταν ο πραγματικός ιδιοκτήτης. Κάθε ταινία του Ορέστη Μακρή θεωρείται χωρίς υπερβολή και μια ξεχωριστή δημιουργία ρόλου που σήμερα αποτελούν όλοι πρότυπα θεατρικής μελέτης του είδους. 71
72
73
Έλαβε μέρος σε 37 ταινίες. Μερικές από αυτές είναι «Η κάλπικη λίρα (1955)», «Η θεία απ το Σικάγο (1957)», «Η κυρά μας η μαμή (1958)», «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο (1959)», «Ο Θύμιος τα 'κανε θάλασσα (1959)», «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα (1960)», «Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του (1964)», «Τα παλιόπαιδα(1964)» κ.α.. Για την γενικότερη προσφορά του τιμήθηκε από την πολιτεία με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικος. Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 1975. Η γενέτειρά του η Χαλκίδα τον τίμησε χαρίζοντας τ όνομά του στο ανοικτό θεατράκι στο «Πάρκο του Λαού», πίσω από το κτίριο της «Αρέθουσας» 74
75
ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ
Η Ρένα Βλαχοπούλου (* 1923 στην Κέρκυρα, 29 Ιουλίου 2004 στην Αθήνα) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε το 1923 (ποτέ, βέβαια, δεν της άρεσε να αναφέρεται στην ηλικία της) στην Κέρκυρα. Ο πατέρας της, Γιάννης Βλαχόπουλος, ανήκε στην αριστοκρατία του νησιού ενώ η μητέρα της, Καλλιόπη, ήταν κόρη κάποιας υπηρέτριας που εργαζόταν στο σπίτι των Βλαχόπουλων.
Μόλις δεκάξι χρονών, θα τραγουδήσει για πρώτη φορά σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Σπιανάδας, όπου το 1938 θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου. Θα έρθουν στην Αθήνα όπου θα παντρευτούν το καλοκαίρι του επόμενου έτους.
ο Πωλ Μενεστρέλ γράφει ένα τραγούδι ειδικά γι' αυτήν, το "Μικρή χωριατοπούλα" που θα γίνει επιτυχία και στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο θα διασκευαστεί στο "Κορόιδο Μουσολίνι" από τον Γιώργο Οικονομίδη
Τον χειμώνα του 1940 οι Ιταλοί βομβαρδίζουν την Κέρκυρα. Θα σκοτωθούν και οι δύο γονείς της. Ο γάμος με τον Βασιλείου δεν θα κρατήσει. Χωρίζουν και το 1942 παντρεύεται τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο.
Με πρωτοβουλία Τούρκου παραγωγού, θα γυρίσει την ταινία "Ανατολίτικες νύχτες", όπου θα ξαναπεί το "Θα σε πάρω να φύγουμε". Μόνο που την ταινία αυτή δεν την είδαμε ποτέ στην Ελλάδα Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ως ηθοποιού και όχι ως τραγουδίστριας με πρόταση της Σοφίας Βέμπο, έγινε στην επιθεώρηση "Σουσουράδα" με το νούμερο "Έλα πασά μου, κάνε μου τέτοια". Μαζί της ο Νίκος Σταυρίδης. Ήταν το καλοκαίρι του 1954.
Θα πει η ίδια αργότερα: "Ντρεπόμουν να βγω στη σκηνή με νούμερο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Απλώς έτυχε να με δουν. Πίστεψαν από την αρχή ότι ήμουν καλή. Εγώ δεν το πίστευα. Ρε συ, Μίμη, τι να σου πω! Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, λέω στον Τραϊφόρο. Ο κόσμος χειροκροτούσε να βγω στη σκηνή. Εγώ δεν έβγαινα. Ξαφνικά με πιάνει ο Τραϊφόρος και με σπρώχνει στη σκηνή. Βγήκα, το νούμερο χάλασε κόσμο. Στη συνέχεια μου έδωσαν κι άλλα νούμερα και καθιερώθηκα ως ηθοποιός".
Το 1956 ο Αμερικανός κινηματογραφικός παραγωγός Πίτερ Μέλας της προτείνει να παίξει στον κινηματογράφο σε ελληνική ταινία. Ο Γιάννης Πετροπουλάκης θα την σκηνοθετήσει στην ταινία "Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες", που θα είναι η ιστορία μιας Κερκυραίας που έρχεται στην Αθήνα Η ταινία θα έχει μεγάλη επιτυχία, φθάνοντας τα 100.000 εισιτήρια.
Το 1959, στο Πρώτο Φεστιβάλ Τραγουδιού του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, τραγουδά το "Είσαι η άνοιξη κι είμαι ο χειμώνας" των Κώστα Καπνίση - Θάνου Σοφού.
Είχε εξαιρετικό υποκριτικό ταλέντο, χόρευε, τραγουδούσε, στηριζόμενη κυρίως στον αυθoρμητισμό της. Διέθετε εξαιρετική εκφραστικότητα και ως πρόσωπο και ως σώμα. Δεν είχε άλλωστε κάνει ειδικές σπουδές, ήταν αυτοδίδακτη. Ποτέ δεν τυποποιήθηκε
Η παρακαταθήκη της μέσα σε 55 χρόνια δράσης είναι 105 παραστάσεις στο θέατρο από το 1939 έως το 1994 και 26 ταινίες από το 1951 έως το 1985. Στην ιδιωτική της ζωή παρέμεινε πρότυπο παραδοσιακής συζύγου, ήταν βαθιά θρησκευόμενη (τακτική προσκυνήτρια στον Άγιο Νεκτάριο της Αίγινας) Γενναιόδωρη με τους νέους ηθοποιούς, αγαπούσε τα ζώα, μανιώδης καπνίστρια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της την ταλαιπωρούσε το σάκχαρο.
Πέθανε στις 7 το απόγευμα της Πέμπτης 29 Ιουλίου 2004, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών. Είχε μπει στο Ιατρικό Κέντρο στις 16 Ιουλίου για να εγχειριστεί επειδή υπέστη διάτρηση στομάχου που οφειλόταν σε υποτροπή του σακχάρου. Το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε ως αιτία θανάτου αιφνίδια ανακοπή της καρδιάς. Κηδεύτηκε στο Α Νεκροταφείο με παρουσία πολλών συναδέλφων της και απλού κόσμου