1 ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ «ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΑΘΛΗΣΗ» Σχ. Έτος: 2014-2015 ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ: ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΑΛΙΩΝ ΤΑΞΗ Β1-Β2 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ: ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΑΘΛΗΣΗ ΤΙΤΛΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ: Απολαμβάνω τη φύση παίζοντας!!! ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ ΝΙΚΗ ΠΕ11 ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Σκοπός του θέματος ήταν: 1. Να έρθουν κοντά στη φύση, να νιώσουν κομμάτι της, να αναγνωρίσουν την προσφορά της στη ζωή μας και τελικά να την σεβαστούν, να την αγαπήσουν και να αποκτήσουν οικολογική συνείδηση. 2. Να ενεργοποιήσουν τις αισθήσεις τους και να αντιληφθούν τη φύση μέσα από αυτές. 3. Να ασκηθούν και να υιοθετήσουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής. 4. Να παίξουν γνωστά παιχνίδια, να εμπνευστούν νέα παιχνίδια. 5. Να αναπτύξουν την ομαδικότητα, τη συνεργασία την επικοινωνία, την υπευθυνότητα, την αποδοχή διαφορετικών ανθρώπων. 6. Να αποκτήσουν γνώσεις για τα οφέλη της άσκησης και τους τρόπους άσκησης στο φυσικό περιβάλλον. 7. Να νοιώσουν θετικά συναισθήματα από το παιχνίδι και την άσκηση με τους φίλους και συμμαθητές τους, τα οποία έχουν καταλυτική επίδραση στις μορφές φυσικής δραστηριότητας που υιοθετούν οι άνθρωποι σ όλη τους τη ζωή.
2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΙΣΤΙΟΠΛΟÏΑ ΙΣΤΙΟΣΑΝΙΔΑ ΚΩΠΗΛΑΣΙΑ ΘΑΛΛΑΣΙΟ ΣΚΙ ΚΑΝΟΕ/ΚΑΓΙΑΚ ΟΡΕΙΝΗ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ ΟΡΕΙΝΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ
3 ΟΜΑΔΑ: παίζω στη φύση ΜΈΛΗ: Σοφία-Ιωάννα Περάκη Πολυξένη Ρωμανάκη Μαρία Συντιχάκη Γκέρι Μρούκου Τζάκ Ρέινολς ΙΣΤΙΟΠΛΟÏΑ: 1. Τι είναι; Που γίνεται; 2. Πόσα άτομα συμμετέχουν; 3. Κανονισμοί 4. Σε τι μπορεί να ωφελεί την υγεία μας; 5. Ποια είναι η ιστορία της; 6. Από τι είναι φτιαγμένα τα σκάφη της; 7. Νίκος Κακλαμανάκης 8. Ολυμπιακοί αγώνες 1. Τι είναι και που γίνεται; Η Ιστιοπλοΐα είναι η τέχνη του αρμενίσματος στο νερό ( σε θάλασσα ή σε λίμνη) χρησιμοποιώντας ως κύρια πηγή ενέργειας τον άνεμο. Το όνομά της είναι σύνθετο από το ιστίο + πλους, δηλαδή πλεύση με το πανί που τα παλιά χρόνια χρησιμοποιούσαν τα σκάφη για να ταξιδεύουν. Τα πανιά δένονταν στα κατάρτια (ιστούς), και με τη βοήθεια του αέρα τα σκάφη που ονομάζονταν ιστιοφόρα αρμένιζαν στις θάλασσες όλου του κόσμου. Και σήμερα ακόμη υπάρχουν πολλά τέτοια σκάφη, που όμως διατηρούν τις μηχανές ως βοηθητικές, σε περίπτωση που επικρατεί άπνοια, δηλαδή δεν φυσάει αέρας. Επίσης η ιστιοπλοΐα είναι ένα άθλημα που δεν χρειάζεται υπεραθλητές ή καλή σωματική διάπλαση και η φυσική ικανότητα δεν είναι το ζητούμενο για να ξεκινήσει κάποιος την ιστιοπλοïα. Και αυτό γιατί οι γνώσεις που αποκτούν σε συνδυασμό με τη θέληση και την μάθηση είναι τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ιστιοπλόου.
4 Γκερέ-Τζάκι 2. Πόσα άτομα μπορούν να συμμετέχουν; Στην ιστιοπλοΐα μπορούν να συμμετέχουν 1-3 άτομα. Αναλόγως το μήκος του σκάφους. Επίσης υπάρχει όριο kg ή και όριο ατόμων πάνω στα σκάφη. Μερικά σκάφη είναι το <<fin>> με μήκος 4.50, βάρος πληρώματος 85-95 kg, με ένα άτομο ανδρικό. Επίσης είναι το <<laser>> με μήκος 4,20, βάρος πληρώματος 75-85 kg, με ένα άτομο ανδρικό. Επίσης είναι το <<laser radial>> με μήκος 4,20 βάρος πληρώματος 70-80 kg, με ένα άτομο γυναικείο. Επίσης είναι το <<star>> με μήκος 6,92, βάρος πληρώματος 160-180, με δύο άτομα ανδρικά. Επίσης είναι το <<470>> με μήκος 4,70, βάρος πληρώματος 130-140 kg, με δύο άτομα γυναικεία. Επίσης είναι το <<49err>> με μήκος 4,90, βάρος πληρώματος 140-150, με δύο άτομα. Επίσης είναι το <<Elliot 6m (match race)>> με μήκος 6m, βάρος πληρώματος 190-210kg, με τρία άτομα γυναικεία. Επίσης είναι το <<tornado (Καταμαράν)>> με μήκος 6,9m, βάρος πληρώματος 140-160kg, με δύο άτομα. 3. Κανονισμοί: Ολυμπιακή αγώνες Πολυξένη Οι κανονισμοί του αγωνίσματος της ιστιοπλοΐας σε σχέση με την βαθμολογία σχετίζεται με την τελική. Επίσης ο πρώτος κερδίζει ένα βαθμό, ο δεύτερος κερδίζει δύο βαθμούς και αντίστοιχα και οι άλλοι διαγωνιζόμενοι. Επιπλέον ο νικητής είναι αυτός του οποίου το άθροισμα όλων των ιστιοδρομιών έχουν χαμηλή βαθμολογία, αφού εξαιρεθούν οι χειρότερες βαθμολογίες του ή η χειρότερη βαθμολογία του. Οι κανονισμοί του αγωνίσματος της ιστιοπλοΐας σε σχέση με τον χώρο του αγωνίσματος αποτελείται από τέσσερις στίβους, που θέτουν τα όρια που πρέπει να διανύσουν οι διαγωνιζόμενοι. Επίσης οι διαδρομές καθορίζονται με τις σημαδούρες. Επιπλέον οι καιρικές συνθήκες παίζουν μεγάλο ρόλο στις ιστιοδρομίες. Επιπλέον ανάλογα με το άνεμο τοποθετούνται και οι σημαδούρες από την επιτροπή. Επίσης αγωνίζονται σκάφη τριγώνου (όμοια μεταξύ τους), ανοικτής θαλάσσης (ανόμοια μεταξύ τους). Επιπλέον υπάρχει ίδιο χρονικό όριο τερματισμού για όλα τα σκάφη. Επίσης στους αγώνες τριγώνου περιλαμβάνει τέσσερις έως έξι ημέρες αγώνων και τρεις ιστιοδρομίες την ημέρα αναλόγως τις καιρικές συνθήκες. Πολυξένη Αγώνες ανοικτής θήλασες
5 Οι αγώνες ανοικτής θαλάσσης του αγωνίσματος της ιστιοπλοΐας γίνονται σε συγκεκριμένη πορεία ανεξάρτητα από τον άνεμο. Επίσης αγωνίζονται μόνο σκάφη της ανοικτής θαλάσσης (ανόμοια μεταξύ τους). Επιπλέον υπάρχει χρονικό όριο τερματισμού για κάθε σκάφος ξεχωριστά. 4. Σε τι ωφελεί στην υγεία μας; Πολυξένη Η ιστιοπλοΐα ωφελεί στην υγεία μας πολλά πράγματα στο σώμα μας αλλά και στην ψυχή μας. Μπορούμε να ενδυναμώσουμε τους χαρακτήρες μας. Καλλιεργεί τη θέληση, την αυτοπεποίθησή μας και την αποφασιστικότητά μας. Επίσης την άθληση, την αναψυχή, την ομαδικότητα και την ανάπτυξη ικανοτήτων μας. Πολυξένη 5. Η ιστορία της ιστιοπλοΐας: Ο ιστορικός Παυσανίας αναφέρει στα «Κορινθιακά» ότι κατά τον 2ον π.χ. αιώνα στην Ερμιόνη στο ναό της Αφροδίτης, γίνονταν κολυμβητικοί και ιστιοπλοϊκοί αγώνες προς τιμή του Διονύσου Μελαιναίνεις. Ως άθλημα, η ιστιοπλοΐα έκανε την εμφάνισή του τον 17ο αιώνα στην Ολλανδία και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στη Μεγάλη Βρετανία. Το πρώτο ιστιοπλοϊκό έπαθλο, το κύπελλο Cumberland, καθιερώθηκε το 1715 και διεξάγεται μέχρι σήμερα. Ο πρώτος διεθνής αγώνας ήταν ο «Hundred Guineas Cup», που έγινε το 1851. Στη σύγχρονη εποχή αποκαλείται «America s Cup» και το όνομά του οφείλεται στο σκάφος «America», το οποίο κέρδισε τον πρώτο αγώνα. Το 1896 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας δεν έγιναν αγώνες στην Ιστιοπλοΐα γιατί δεν το επέτρεψαν οι καιρικές συνθήκες. H Ιστιοπλοΐα έγινε Ολυμπιακό άθλημα το 1900, στο Παρίσι. Διεξήχθησαν τρία αγωνίσματα (τρεις κατηγορίες σκαφών). Η πρώτη ελληνική εμφάνιση σε Ολυμπιακούς αγώνες πραγματοποιήθηκε το 1948 στο Λονδίνο, στην κατηγορία STAR με τους Γιώργο Καλαμπoκίδη, Χριστόφορο Καρόλου, Κώστα Ποταμιάνο και Νίκο Βλάγκαλη, οι οποίοι κατέλαβαν την 10η θέση σε σύνολο 17 συμμετοχών. Η Διεθνής Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία (IYRU και αργότερα ISAF - International Sailing Federation), ιδρύθηκε το 1907 και περιλαμβάνει 125 κράτη-μέλη με περισσότερους από 500.000 αθλητές και αθλήτριες. Η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία (ΕΙΟ) ιδρύθηκε το 1950 και έχει 180 εγγεγραμμένα σωματεία με περισσότερους από 15.000 αθλητές και αθλήτριες. 6. Ολυμπιακή ιστορία της ιστιοπλοΐας Αν και η Ιστιοπλοΐα άλλαξε τη διεθνή της ονομασία σε "sailing" στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϋ το 2000, αυτό συνέβαινε για πρώτη φορά στην Ολυμπιακή ιστορία,
6 εν τούτοις οι αγώνες της Ιστιοπλοϊας είναι από τα παλαιότερα αθλήματα. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, το 1996, το άθλημα που μέχρι τότε ήταν γνωστό ως "yachting", άλλαξε τη διεθνή του ονομασία από International Yacht Racing Union (IYRU) σε International Sailing Federation (ISAF). Οι πρώτοι αγώνες Ιστιοπλοΐας σε Ολυμπιακούς Αγώνες έγιναν στο Παρίσι το 1900, γιατί τέσσερα χρόνια πριν, στην Αθήνα, οι καιρικές συνθήκες δεν το επέτρεψαν. Στο Παρίσι, οι αγώνες έγιναν στον ποταμό Sein στο Μελάν, 32 χιλιόμετρα μακριά από τη γαλλική πρωτεύουσα. Υπήρχαν πέντε κλάσεις σκαφών, από 0.5 έως 10 τόνων, που οι αγώνες έγιναν στο Seine στο Μελάν και μια έκτη κλάση 10 έως 20 τόνων, που έγινε στο στόμιο του ποταμού, λόγω του μεγάλου όγκου των σκαφών, κοντά στη Χάβρη. Οι συμμετοχές έφθασαν τις 42. Οι Βρετανοί, Λόρν Κιούρι και Τζον Γκρίτον, νίκησαν με το ίδιο σκάφος δύο διαφορετικά αγωνίσματα και αυτό δεν έχει επαναληφθεί ξανά, λόγω και των κανονισμών που έχουν τροποποιηθεί από τότε, στην Ολυμπιακή Ρεγκάτα. Το 1904 οι Ολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ. Η ιστιοπλοΐα δεν μπήκε καθόλου στο πρόγραμμα για διάφορους λόγους. Οι πιο σημαντικοί ήταν η δυσκολία της μεταφοράς των σκαφών στο Σεντ Λούις αλλά και οι διαφορετικοί κανονισμοί που υπήρχαν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Το πρόβλημα αυτό θα έβρισκε λύση τρία χρόνια αργότερα (1907) όταν και επισήμως ιδρύθηκε η διεθνής ομοσπονδία της Ιστιοπλοΐας (IYRU-τότε, ISAF-τώρα). Το πιο σημαντικό βήμα έγινε στη διεθνή συνάντηση του Λονδίνου, το 1906, όπου στη βρετανική πόλη έγινε ουσιαστική συζήτηση και όσοι συμμετείχαν κατέληξαν στους κανονισμούς που έπρεπε να εφαρμοστούν και που έπρεπε να ήταν κοινοί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Τον Οκτώβριο του 1907, οι εκπρόσωποι των χωρών συναντήθηκαν ξανά, αυτή τη φορά στο Παρίσι, και έβαλαν τη «σφραγίδα» για την ιδρυτική διακήρυξη της διεθνούς ομοσπονδίας (IYRU). Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το 1908, για πρώτη φορά οι κλάσεις σκαφών διαχωρίστηκαν ανάλογα με τα μέτρα που είχαν. Υπήρχαν πέντε κλάσεις (6, 7, 8, 12 και 15 μέτρων) και συνολικά έλαβαν μέρος 13 σκάφη. Στην κλάση των 7-μέτρων υπήρχε μόνο ένα σκάφος ενώ στην κλάση των 15-μέτρων, καμιά χώρα δεν δήλωσε συμμετοχή. Και τα δύο σκάφη που έλαβαν μέρος στην κλάση 12-μέτρων ήταν βρετανικά. Για πρώτη φορά στην ιστιοπλοΐα κατέκτησε μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες γυναίκα αθλητής. Η Φράνσις Ρίβετ-Κάρνα ήταν μέλος του πληρώματος στο σκάφος της κλάσης των 7- μέτρων που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Οι κλάσεις των σκαφών των 12 και 15-μέτρων δεν διατηρήθηκαν για μεγάλο διάστημα στην Ολυμπιακή Ρεγκάτα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας, το 1920, φάνηκε για πρώτη φορά, ξεκάθαρα για το πως θα διαμορφώνονταν οι κατηγορίες στην ιστιοπλοΐα έτσι όπως αυτές έχουν ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια. Το 1928 ο πρίγκιπας της Νορβηγίας, Ολαφ, και το τριμελές πλήρωμά του κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κλάση των 6-μέτρων. Ο μελλοντικός βασιλιάς της Νορβηγίας έγινε, το 1958, πρόεδρος επί τιμή της IYRU και υπηρέτησε τη διεθνή ομοσπονδία από αυτό το πόστο μέχρι το 1991.
7 Οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 1932 έγιναν στο Λος Αντζελες και για πρώτη φορά διεξάγονται αγώνες Ιστιοπλοΐας έξω από τα... χωρικά ύδατα της Ευρώπης. Η Ολυμπιακή Ρεγκάτα πραγματοποιήθηκε στο Newport Beach και για πρώτη φορά έγινε αγώνας στην κλάση STAR. Αυτός ο τύπος σκαφών (STAR) είναι ο παλαιότερος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1948, οι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονται στο Λονδίνο, στην ευρωπαϊκή ήπειρο που προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμμια της μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στο Λονδίνο, θα εμφανιστεί για πρώτη φορά η «μυθική» μορφή της Ιστιοπλοΐας. Το όνομά του: Πάουλ Ελβστρομ. Ήταν μόλις 19 ετών ο Δανός ιστιοπλόος όταν κέρδισε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία Single-Handed Class (Μονοθέσιο Ανδρών). Δεν ήταν όμως το μοναδικό. Ο Ελβστρομ κατέκτησε συνολικά τέσσερα χρυσά μετάλλια, καθώς μετακινήθηκε στην κλάση FINN και στέφθηκε Ολυμπιονίκης το 1952 στο Ελσίνκι, το 1956 στη Μελβούρνη και το 1960 στη Ρώμη. Συνολικά εκπροσώπησε τη Δανία σε 8 Ολυμπιακές διοργανώσεις (1948, 1952, 1956, 1960, 1968, 1972, 1984, 1988), ενώ κατέκτησε και 11 φορές το χρυσό στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το 1960, ο διάδοχος του θρόνου της Ελλάδας, Κωνσταντίνος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, μαζί με τους Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και Γιώργο Ζαΐμη, στην κατηγορία Dragon, στη Νάπολι (τα υπόλοιπα αγωνίσματα διεξήχθησαν στη Ρώμη) της Ιταλίας και ήταν η πρώτη επιτυχία Ελλήνων αθλητών στην Ιστιοπλοΐα. Το 1964 στο Τόκιο θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση ο Αυστριακός ιστιοπλόος Χούμπερτ Ραουντάσλ. Αν και σε επίπεδο μεταλλίων σε όλη του την καριέρα θα περιοριστεί σε δύο ασημένια (1968, 1980), ωστόσο θα γράψει μια ξεχωριστεί ιστορία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς θα λάβει μέρος σε 9 διοργανώσεις (από το 1964 έως το 1996), τις περισσότερες από κάθε άλλο αθλητή οποιουδήποτε αθλήματος. Ένα ρεκόρ που κρατάει έως σήμερα και απλώς ισοφαρίστηκε το 2008 στο Πεκίνο από τον Καναδό ιππέα Ίαν Μίλαρ. Στην πόλη του Μεξικού, εκεί όπου έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1968, μία οικογένεια έγραψε ιστορία στο άθλημα. Ο Πέντερ Τζούνιορ Λούντε από τη Νορβηγία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην πρωτοεμφανιζόμενη κατηγορία, Flying Dutchman class. Ο πατέρας και η μητέρα του, Πέντερ και Βιμπέκε, κατέκτησαν ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία 5.5-μέτρων το 1956, ενώ ο παππούς του, ο Εγκεν Λούντε, είχε λάβει το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 6-μέτρων το 1924. Ένα άλλο μέλος της οικογένειας, η μεγάλη εγγονή του Εγκεν Λούντεν, η Ζανέτ Λούντε, έλαβε μέρος το 2000 στο Σύδνεϋ αλλά δεν κατέκτησε μετάλλιο. Το 1972 οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στο Μόναχο. Τα αγωνίσματα της ιστιοπλοΐας διεξήχθησαν στη Βαλτική Θάλασσα και πιο συγκεκριμένα στο Κίελο. Εκεί κατασκευάστηκε νέα μαρίνα η "Olympic Harbour" και σε αυτό το χώρο φιλοξενούνται μέχρι σήμερα αγωνίσματα και μάλιστα στο Κίελο γίνονται οι πιο σημαντικές συναντήσεις Ρεγκάτα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Σεούλ φιλοξένησε το 1988 τους
8 Ολυμπιακούς Αγώνες. Όμως η Ιστιοπλοΐα έγινε στο Πουσάν και για πρώτη φορά είχαμε αγώνισμα γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το πρώτο αγώνισμα γυναικών σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν η κλάση 470, και το χρυσό μετάλλιο κατέκτησαν οι Λιν Τζιούελ και Αλισον Τζολί από τις ΗΠΑ. Για πρώτη φορά το Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας ήταν μέρος του Ολυμπιακού Χωριού και αυτό συνέβη το 1992 στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Ακολούθησαν αλλαγές στους τύπους των σκαφών, προστέθηκαν νέα αγωνίσματα για τις γυναίκες, ενώ διατηρηθήκαν εκείνα που είχαν μεγαλύτερη δημοτικότητα. Σημείο αναφοράς για το άθλημα της Ιστιοπλοΐας στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι αυτοί που φιλοξενήθηκαν στο Σύδνεϋ. Τους αγώνες μπορούσαν να παρακολουθήσουν απ' όλο τον κόσμο μέσω του internet ενώ για πρώτη φορά έγιναν αγώνες για την κατηγορία 49er. Στο Σύδνεϋ επίσης για πρώτη φορά ήταν ζωγραφισμένα στα πανιά των σκαφών οι σημαίες των χωρών των αθλητών και τα ονόματά τους και για πρώτη φορά η Ιστιοπλοΐα χρησιμοποίησε τη νέα ονομασία της (sailing). Το 2004 στην Αθήνα, για πρώτη φορά στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων διεξήχθησαν 11 αγωνίσματα, αφού στα ήδη υπάρχοντα, προστέθηκε και η κλάση των Yngling, ενώ στο Πεκίνο, εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά, οι ιστιοσανίδες RSX, που πήραν τη θέση των Mistral. 7. Από τι είναι φτιαγμένα τα σκάφη της ιστιοπλοΐας; Σοφία-Ιωάννα Τα σκάφη της ιστιοπλοΐας είναι φτιαγμένα από πολυεστέρα, μέταλλο, ξύλο και μπετόν (ειδικές περιπτώσεις). Αρχικά φτιάχνουν τους εσωτερικούς χώρους, όπου τους χωρίζουν σε τμήματα αλλά οι αίθουσες διαθέτουν συγκεκριμένες θερμοκρασίας και υγρασίας. Στην πρώτη αίθουσα φτιάχνονται τα καλούπια για τη γάστρα, το κατάστρωμα και άλλα τμήματα. Επίσης οι στρώσεις από πολυεστέρα και των αλωνισμάτων γίνονται χειροποίητα από ειδικό προσωπικό. Επιπλέον για τα ξύλινα μέρη του σκάφους χρησιμοποιείται ξύλο, για το κατάστρωμα ανθεκτικό (teak) και για το εσωτερικό (φίνο ξύλο κερασιάς). Επίσης συναρμολογείται το σκάφος και συνεχόμενα γίνονται ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις. Επίσης στο τέλος τοποθετείται η καρίνα και ότι άλλο χρειάζεται σε σχέση με τον εξοπλισμό. Επιπλέον τα περισσότερα ιστιοπλοϊκά σκάφη έχουν μόνο ένα κατάρτι και πάνω του υπάρχουν δύο ή τρία τριγωνικά πανιά, το φλόκο και το κύριο ιστίο. Το τρίτο (σπίνακερ) πανί χρειάζεται μόνο σε ειδικές καιρικές συνθήκες, το σχήμα του είναι σαν μπαλόνι και φουσκώνει μπροστά από τον φλόκο σε περιπτώσεις ουριοδρομίας. Επίσης τα ιστιοπλοϊκά ταξινομούνται αναλόγως το σχήμα τους, τον αριθμό των πανιών τους, την τοποθεσία των πανιών τους και των αριθμό των καταρτιών τους. Τέλος χωρίζονται σε τρις κατηγορίες ανάλογα με το σχήμα του ιστίου τους:
9 Είναι το σχήμα τετράπλευρου επίδρομου (galfsail). Αυτό το σχήμα το βλέπουμε σε παλιά ιστιοπλοϊκά σκάφη. Είναι το σχήμα ωτοειδές (Gunter). Αυτό το σχήμα το συναντάμε σε μικρά ιστιοπλοϊκά σκάφη (dinghies). Είναι το σχήμα Βερμούδας (Bermudan). Αυτό το συναντάμε πολλές φορές σήμερα, διότι μας βοηθάει πιο πολύ. Πολυξένη Στην ιστιοπλόα υπάρχουν πολλά είδη πλεύσεων! α. Όταν ο άνεμος πνέει από την πίσω πλευρά του ιστιοφόρου προς την κάτω, σχηματίζοντας έτσι μια μικρή γωνία. β. Όταν ο άνεμος πνέει ευνοϊκά από την πλευρά που τέμνει ορθή γωνία γ.όταν ο άνεμος αν και έρχεται από μια πλευρά, καταλήγει στο πίσω μέρος του ιστιοφόρου. δ. Όταν ο άνεμος πνέει από το μπροστινό μέρος του ιστιοφόρου με γωνία μεγαλύτερη από 63 30 για τα ιστιοφόρα με σταυρωτά πανιά και μεγαλύτερο από 95 για τα ιστιοφόρα που έχουν τα πανιά κρεμασμένα κατά το διαμήκες. Τα πλοία της 2 ης κατηγορίας μπορεί να πλέουν με την τόκα μπουρίνα, δηλαδή να δέχονται τον άνεμο με γωνία περίπου μέχρι 35 από το μπροστινό μέρος του πλοίου. Είναι φανερό ότι η εκμετάλλευση του ανέμου για την ανάπτυξη ταχύτητας αυξάνει όσο αμβλύνεται η γωνία που σχηματίζει η διεύθυνση του ανέμου με το κάτω με το κάτω μέρος του ιστιοφόρο και η μεγαλύτερη ταχύτητα επιτυγχάνεται στη πλεύση με τον ευνοϊκό καιρό. Η πλεύση δεν επιτρέπει την επίτευξη μεγάλων ταχυτήτων, ωστόσο παρέχει την δυνατότητα στο σκάφος να λέει προσήνεμα, με πορεία που δεν σχηματίζει μεγάλη γωνία με την διεύθυνση του ανέμου. ΙΣΤΙΟΣΑΝΙΔΑ: 1. Τι είναι; Που γίνεται; 2. Πόσα άτομα συμμετέχουν; 3. Κανονισμός 4. Τι ωφελεί στην υγεία μας; 5. Ποια είναι η ιστορία; Σοφία-Ιωάννα
10 6. Από τι είναι φτιαγμένες οι ιστιοσανίδες; 7. Τι εξοπλισμός χρειάζεται; 8.Ολυμπιακοί αγώνες 1. Τι είναι και που γίνεται; Η ιστιοσανίδα ( windsurfing) είναι μια ειδική σανίδα σκάφος που επιπλέει και κινείται με τη βοήθεια ενός ελεύθερου πανιού. Ως ελεύθερο πανί θεωρείται ένα κατάρτι στερεωμένο σε ένα σταθερό σημείο που μπορεί να περιστρέφεται και να αλλάζει θέση κατά τη διάρκεια της ναυσιπλοΐας. Η ιστιοσανίδα επίσης μπορεί να θεωρηθεί μια μικρότερη εκδοχή του ιστιοφόρου, αλλά και επέκταση της σανίδας του σέρφ. Μπορεί να γίνει είτε σε ήρεμα νερά, είτε σε ταραγμένα, ακόμα και όταν έχει κύματα. Έτσι, διακρίνουμε δύο κατηγορίες ιστιοσανίδων, αυτές με πτερύγιο και τις funboard. 2. Πόσα άτομα μπορούν να συμμετέχουν; Γκέρι-Τζάκ Στην ιστιοσανίδα (windsurfing) μπορεί να συμμετέχει μόνο ένα άτομο. 2. Κανονισμοί: Οι κανονισμοί του αγωνίσματος της ιστιοσανίδας σε σχέση με την βαθμολογία σχετίζεται με την τελική. Επιπλέον ο νικητής είναι αυτός του οποίου το άθροισμα όλων των ιστιοδρομιών του έχουν χαμηλή βαθμολογία, αφού εξαιρεθούν οι χειρότερες βαθμολογίες του ή η χειρότερη βαθμολογία του. Οι κανονισμοί του αγωνίσματος σύμφωνα με τον χώρο είναι ότι μπορούν οι διαγωνιζόμενοι να κάνουν συγκεκριμένο αριθμό από γύρο σε γύρο. Ο Μαραθώνιος έχει προγραμματιστεί πάνω από μία ώρα να διαρκέσει. Επιπλέον σε ένα αγώνα expression οι ιστιοσανίδες κρίνονται από τη δεξιοτεχνία, δηλαδή είτε στα κύματα ή στο ελεύθερο στυλ ανάλογα με τα κύματα. Επίσης σε αγώνες ταχύτητας οι ιστιοσανίδες κρίνονται από την ταχύτητα, οι ιστιοσανίδες εναλλάσσονται ιστιοδρομώντας τη διαδρομή. 3. Σε τι ωφελεί στην υγείας μας; Η ιστιοσανίδα (windsurfing) ωφελεί στην υγεία μας πολλά πράγματα. Κυρίως στην φυσική μας κατάσταση. Βοηθάει στην ανάπτυξη των μυών του πάνω μέρους του σώματος (θωρακικοί, ραχιαίοι, τραπεζοειδείς) των πάνω άκρων (δικέφαλοι) αλλά και των κάτω άκρων (τετρακέφαλοι). Επίσης συμβάλει στην ελαστικότητα των αρθρώσεων των γονάτων. Τέλος βοηθάει στο κάψιμο θερμίδων.
11 Πολυξένη 4. Η ιστορία της ιστιοσανίδας: H ιστιοσανίδα είναι ένα σπορ της θάλασσας που συνδυάζει το surfing με την ιστιοπλοΐα. Αποτελείται από ένα σκάφος από 2 έως και 4 μέτρα μήκος, το οποίο τροφοδοτείται από τη παραγόμενη δύναμη ενός πανιού επιφάνειας 3τμ έως και 12τμ το οποίο εκμεταλλεύεται την δύναμη του αέρα. Το μέγεθος της επιφάνειας του πανιού εξαρτάται από τις συνθήκες, την ικανότητα του ιστιοπλόου άλλα και το είδος του σκάφους που χρησιμοποιεί. Η ιστορία του αθλήματος ξεκινά στο Susquehanna River της Αμερικής όταν ο Newman Darby εφεύρε την ιστιοσανίδα το 1948.Δημιούργησε μια πλατφόρμα που επέπλεε, πάνω της τοποθέτησε ένα πανί και το σύνολο έμοιαζε περισσότερο με καταμαράν παρά με windsurfing Αν και ο Darby δεν κατέχει την πατέντα του σπορ θεωρείται ο πατέρας της ιστιοσανίδας ή windsurfing όπως είναι και η διεθνής ονομασία του σπορ. Η μεγάλη καινοτομία του αθλήματος σε σχέση με το μέχρι τότε δημοφιλές surfing έγκειται στο ότι ο αθλητής, αναβάτης, στέκεται όρθιος. Ο έλεγχος και η πλεύση της ιστιοσανίδας γίνεται με συγχρονισμό των κινήσεων του πανιού και του σώματος, και η κίνηση επιτυγχάνεται με την εκμετάλλευση του μεγέθους της συνισταμένης των δυνάμεων που ενεργούν στο σύστημα. Στα μέσα της δεκαετίας του 60 ο Jim Drake, ένας κατασκευαστής αεροσκαφών, είχε την ιδέα για ένα είδος σκι το οποίο επέπλεε όταν στεκόσουν πάνω του και το μέσω πρόωσης είχε ένα είδος αετού τον οποίο κρατούσαν με τα χέρια. Έπειτα από προσπάθειες κατάλαβε πως ο αετός δεν ήταν η καλύτερη λύση και σκέφτηκε την ιδέα ενός πανιού συνδεδεμένο με το σκάφος. Με τον φίλο του Hoyle Schweitzer πήγαν στον ωκεανό με ένα πανί, μια σανίδα και μια μάτσα και άρχισαν τις προσπάθειες. Ονόμασαν την εφεύρεση τους theskate κατόπιν άλλαξαν το όνομα και το βάφτισαν Windsurfer.Αυτή ήταν η αρχή της δημιουργίας του windsurfing,και πολλοί θεωρούν πως τότε ήταν η γεννήθηκε το άθλημα. Το 1970 πατένταραν την ιδέα τους και ο Hoyle Schweitzer ξεκίνησε την μόνος του την προώθηση του windsurfer, αφού ο Jim Drake δεν έβλεπε πιθανότητες επιτυχίας της εφεύρεσής. Ο Hoyle, αντίθετα, είχε αντιληφθεί αυτή την πιθανότητα. Αργότερα με λίγες χιλιάδες δολάρια αγόρασε την πατέντα από τον φίλο του, άλλαξε το όνομα σε windsurfing, και κέρδισε εκατομμύρια. Στο τέλος του 70 το windsurfing είχε γίνει ένα πολύ δημοφιλές άθλημα στην Ευρώπη. Γεννήθηκαν νέες ιδέες για το άθλημα, πολλοί κατασκευαστές άρχισαν να ασχολούνται με αυτό, δημιουργώντας ομάδες με επαγγελματίες αθλητές να δοκιμάζουν τους εξοπλισμούς τους ανά τον κόσμο. Τότε ήταν που δημιουργήθηκε ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του windsurfing, το οποίο ήταν το επαγγελματικό windsurfing. Η ιστιοσανίδα μπορούμε να πούμε ότι ξεφεύγει από την νοοτροπία των surfsports και βασίζεται στους νόμους που διέπουν την ιστιοπλοΐα. Αν και θα μπορούσε να θεωρηθεί μια μινιμαλιστική εκδοχή ενός ιστιοπλοϊκού σκάφους, η ιστιοσανίδα προσφέρει εμπειρίες που δεν εμπίπτουν με κανένα άλλο είδος ιστιοπλοϊκού σκάφους. Με την ιστιοσανίδα ο αθλητής μπορεί να εκτελέσει άλματα και μανούβρες οι οποίες δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν με κανένα άλλο σκάφος. Το 1973 όπου και κατοχυρώθηκε στην Αμερική ο όρος Windsurfing έγινε η αρχή για την δημιουργία
12 OneDesign κατηγορίας παίρνοντας το έναυσμα από άλλες ιστιοπλοϊκές κατηγορίες όπως το Laser και το HobieCat. Οι οργανωμένοι αγώνες για τις αγωνιστικές κατηγορίες του αθλήματος ήταν θέμα χρόνου να ξεκινήσουν. Σε τέτοιες διοργανώσεις οι αθλητές χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν πανομοιότυπα σκάφη και πανιά έτσι ώστε να έχει μεγάλη σημασία η καλύτερη προετοιμασία τους πριν τον αγώνα,επειδή όλοι έχουν τα ίδια ακριβώς υλικά και δεν μπορούν να επωφεληθούν από της διαφορετικότητα του εξοπλισμού, άλλα παίζουν σημαντικό ρόλο οι ιστιοπλοϊκές γνώσεις, η γνώση του χειρισμού του σκάφους και όπως θα αναπτύξουμε στην συνέχεια η φυσική κατάσταση του αθλητή. 5. Από τι είναι φτιαγμένες οι ιστιοσανίδες; Σοφία-Ιωάννα Στις ιστιοσανίδες η σανίδα (board) φτιάχνεται σε διάφορα μεγέθη, χρώματα, ανάλογα με το επίπεδο του καθενός, επίσης ανάλογα με το είδος του windsurfing και άλλη για τους αρχάριους πιο μαλακή, ώστε να μην τραυματίζονται όταν πέφτουν και να μην γλιστράνε εύκολα. Επίσης την διακρίνουμε σε πέντε κατηγορίες όπου είναι οι (course, slalom, wave, speed και mistral). Στο μπροστινό μέρος της σανίδας υπάρχει ένα χερούλι που μπορεί να δεθεί ένα σχοινί για ρυμούλκηση. Επίσης στο πίσω μέρος της σανίδας υπάρχει ένα μικρό πτερύγιο (fin). Οι σανίδες πάνω από τρία μέτρα έχουν ένα μικρό πτερύγιο στο κέντρο τους, όπως και στα ιστιοφόρα, το πτερύγιο αυτό μετά το windsurfing αφαιρείται. Στις ιστιοσανίδες το πανί φτιάχνεται και αυτό σε διάφορα χρώματα, μάρκες, σχέδια, ανάλογα με τη δύναμη του ανέμου και το βάρος της σανίδας. Αλλά για τους αρχάριους πράτα μπαίνει ένα μικρό πανί (για τα παιδιά και τις γυναίκες 4,5τμ ή και μικρότερο και λίγο πιο μεγάλο για εύσωμους χρήστες). Επιπλέον το άλμπουρο (mast) είναι το κατάρτι της ιστιοσανίδας πάνω στηρίζονται το πανί και η μάτσα(boom). Η μάτσα (boom) είναι η λαβή αριστερά και δεξιά όπου χρησιμοποιείται για να μεταβάλλει τη θέση του πανιού σε σχέση με τον αέρα. Η θέση που αλλάζει το πανί σε σχέση με το σώμα καθορίζεται η ταχύτητα και κατεύθυνση της σανίδας. Επίσης στο μπροστινό μέρος της υπάρχει μία ειδική λαβή στερεώνεται πάνω στο άλμπουρο. Το πίσω μέρος της μπορεί να δένεται με σχοινιά με πίσω μέρος του πανιού, επίσης το πίσω μέρος μπορεί να επιμηκύνεται (για τη χρήση διαφορετικών πανιών). Στο κάτω μέρος του άλμπουρου υπάρχει μια υποδοχή στην οποία μπαίνει ο ειδικός σύνδεσμος. Όλα αυτά μαζί λέγονται rig, όταν το rig είναι έτοιμο τοποθετείται στην ειδική υποδοχή της ιστιοσανίδας και είναι έτοιμη η ιστιοσανίδα. Επιπλέον στις ιστιοσανίδες υπάρχει η δέστρα (harness) η οποία είναι μια ζώνη που με αυτή δένεται ο αθλητής και είναι δεμένη με σχοινιά πάνω στο άλμπουρο. Ο αθλητής τη χρησιμοποιεί για να στηρίζει το σώμα του στις διάφορες θέσεις του και ξεκουράζεται γιατί μέρος της δύναμης του αέρα μεταφέρεται από τα χέρια στο σώμα. Πολυξένη
13 6. Τι εξοπλισμός χρειάζεται; Γάντια Τα γάντια δεν πρέπει να επηρεάζουν τη λαβή (αίσθηση) των χεριών στη μάτσα. Ο ρόλος τους είναι να τα προστατεύουν από τις φουσκάλες και τα κοψίματα και να τα κρατούν ζεστά. Υπάρχουν γάντια τύπου ιστιοπλοΐας (είναι κομμένα στα δάχτυλα για την ευκολία των χειρισμών) και κανονικά (κλειστά). Τα δεύτερα χρησιμοποιούνται κυρίως τις μέρες που κάνει κρύο. Κουκούλα Είναι φτιαγμένη από συνθετικό ελαστικό (νεοπρένιο) και φοριέται κυρίως τις ημέρες που έχει κρύο. Υπάρχουν στο εμπόριο και ειδικά, πολύ ελαφριά προστατευτικά 'κράνη' από ελαστικό, για καλύτερη προστασία. Παπούτσια Ο αθλητής πρέπει να πατά σταθερά στη σανίδα. Ειδικά για το windsurfing, υπάρχουν πολύ ελαφριά παπούτσια με αντιολισθητικές σόλες, που, επιπλέον, προστατεύουν τα πόδια από μικροκοψίματα. Για τις πιο κρύες ημέρες, υπάρχουν ελαφριά μποτάκια από νεοπρένιο που κρατούν τα πόδια ζεστά. Στολή Οι στολές επιτρέπουν στους αθλητές να ασκούνται στο αγαπημένο τους σπορ ακόμα και τις κρύες μέρες του χειμώνα. Φτιαγμένες από σχεδόν αδιάβροχα υλικά, προστατεύουν τον αθλητή και τον κρατούν ζεστό. Πρέπει να εφαρμόζουν καλά στο σώμα, χωρίς όμως να εμποδίζουν τις κινήσεις του. Συνήθως έχουν ζωηρά χρώματα και σχέδια. Εκτός από τις ολόσωμες στολές υπάρχουν και παρόμοιου τύπου γιλέκα για ζεστότερα κλίματα. Ζώνες (δέστρες) Οι ζώνες αυτές φοριούνται στη μέση και δένονται με σχοινιά πάνω στο άλμπουρο. Βοηθούν στο να γίνει ο χειρισμός ευκολότερος και λιγότερο κουραστικός, γιατί μεταφέρουν μέρος της δύναμης του αέρα από τα χέρια στο σώμα του αθλητή. Γιλέκο-σωσίβιο Είναι ένα βοήθημα που ξεκουράζει τον αθλητή στο νερό και, όταν βρίσκεται πάνω στην ιστιοσανίδα του, τον προστατεύει από το κρύο. Εξοπλισμός ασφαλείας Για περιπτώσεις κινδύνου, όσοι κάνουν windsurfing πρέπει να έχουν μαζί τους φωτοβολίδες, σφυρίχτρα και σημαιούλα κινδύνου. Έτσι, μπορούν να ειδοποιήσουν από απόσταση και να καλέσουν βοήθεια. Αυτά μεταφέρονται σε ένα τσαντάκι ζώνης, που μπορεί ακόμα να περιέχει ένα σουγιαδάκι, μία πένσα, λίγο σχοινί, αδιάβροχη κολλητική ταινία και μερικά ανταλλακτικά για μικροεπισκευές, σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνουν στη θάλασσα.
14 Tη σανίδα (board) Υπάρχουν πέντε διαφορετικές κατηγορίες: course: είναι μεγαλύτερες τόσο σε μήκος όσο και σε χωρητικότητα (περισσότερα από 100 λίτρα). Όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος μιας ιστιοσανίδας, τόσο καλύτερα ταξιδεύει με λίγο αέρα. Τέτοιου τύπου σανίδες είναι εύκολες στο χειρισμό και απευθύνονται σε όσους ξεκινούν το άθλημα. slalom: είναι οι σανίδες που επιτυγχάνουν μεγάλες ταχύτητες σε ήρεμη θάλασσα. wave: είναι μικρότερες και ανθεκτικότερες σανίδες και χρησιμοποιούνται σε θάλασσα με ψηλό κυματισμό και άλματα σε συνθήκες δυνατών ανέμων. speed: είναι οι σανίδες που, λόγω κατασκευής (λεπτές και επιμήκεις), χρησιμοποιούνται σε ήρεμη θάλασσα και μπορούν να πετύχουν πολύ μεγάλες ταχύτητες. τύπου M, mistral: οι οποίες χρησιμοποιούν από τους αθλητές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Μερικές εταιρείες δέχονται να κατασκευάσουν και ειδικές παραγγελίες. Το άλμπουρο (mast) To κατάρτι της ιστιοσανίδας. Πάνω του στερεώνονται το πανί και η μάτσα. Στο κάτω μέρος του υπάρχει υποδοχή στην οποία μπαίνει ο ειδικός σύνδεσμος. Όλα αυτά μαζί λέγονται rig. Όταν είναι έτοιμο, το rig στερεώνεται πάνω στην ιστιοσανίδα στην ειδική υποδοχή και η ιστιοσανίδα είναι έτοιμη για πλεύση. Το πανί (sail) Το μέγεθος του πανιού κυμαίνεται από τρεισήμισι έως δέκα τετραγωνικά μέτρα, ανάλογα με τη χρήση του και τις καιρικές συνθήκες (θάλασσα και άνεμοι). Όπως και στην ιστιοπλοΐα, έτσι και στο windsurfing υπάρχουν πολλών ειδών πανιά. Βέβαια ο όρος 'πανί' δεν είναι απολύτως ακριβής, αφού σήμερα είναι κατασκευασμένα από διάφορα είδη μοντέρνων υλικών (συνθετικά). Συνήθως είναι διαφανή στη μεγαλύτερη επιφάνειά τους και έτσι διευρύνεται το οπτικό πεδίο του αθλητή, μειώνοντας την πιθανότητα ατυχημάτων. Το πανί 'φοριέται' στο άλμπουρο από την κορυφή. Το άλμπουρο, μαζί με το πανί, στερεώνεται στη σανίδα με ένα ειδικό σύνδεσμο που του επιτρέπει να περιστρέφεται προς όλες τις κατευθύνσεις, ελεύθερα αλλά ελεγχόμενα. Πάνω στο πανί υπάρχουν θήκες μέσα στις οποίες μπαίνουν πλαστικές μπανέλες που βοηθούν το πανί να έχει ένα σταθερό σχήμα. Το πανί δένεται και στερεώνεται πάνω στο άλμπουρο και τη μάτσα. Τη μάτσα (boom) Eίναι η λαβή (αριστερά και δεξιά) την οποία χρησιμοποιεί ο αθλητής για να μεταβάλλει τη θέση του πανιού σε σχέση με τον αέρα. Οι αλλαγές της θέσης του πανιού σε συνδυασμό με τις αλλαγές της θέσης του σώματος πάνω στη σανίδα επιτρέπουν στον αθλητή να ελέγχει την ταχύτητα και την κατεύθυνση της σανίδας. Στο μπροστινό μέρος της μάτσας υπάρχει ειδική λαβή που στερεώνεται ('κλειδώνει') πάνω στο άλμπουρο. Το πίσω μέρος της έχει τη δυνατότητα να επιμηκύνεται (για τη χρήση διαφορετικών πανιών) και δένεται και αυτό με σχοινιά στο πίσω μέρος του πανιού. Η μάτσα στερεώνεται στο ύψος του ώμου.
15 Τη δέστρα (harness) Είναι μία ζώνη που δένεται με σχοινί πάνω στο άλμπουρο και την οποία φορά ο αθλητής. Τη χρησιμοποιεί για να στηρίζει το σώμα του στις διάφορες θέσεις που χρειάζονται για το τιμόνεμα της ιστιοσανίδας του. Κάνει το χειρισμό πιο εύκολο και ξεκούραστο, γιατί μέρος της δύναμης του αέρα μεταφέρεται από τα χέρια στο σώμα του αθλητή. Προετοιμασία της ιστιοσανίδας : Πριν ρίξουμε την ιστιοσανίδα στο νερό πρέπει να 'συναρμολογήσουμε' το άλμπουρο, το πανί, και τη μάτσα, να τριμάρουμε το πανί και να στερεώσουμε το rig στη βάση του. - Ξεδιπλώνουμε το πανί και το 'φοράμε' στο άλμπουρο, περνώντας το μέσα από τις θήκες. Υπάρχει ειδική υποδοχή στο πάνω μέρος του πανιού, στην οποία μπαίνει και στερεώνεται η κορυφή του. Περνάμε και στερεώνουμε τις μπανέλες στις θήκες του πανιού. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας πρέπει να έχουμε τον άνεμο στην πλάτη μας. - Ετοιμάζουμε το μηχανισμό σύνδεσης του άλμπουρου και τον τοποθετούμε στο κάτω μέρος του. Μετά δένουμε και στερεώνουμε το κάτω μέρος του πανιού πάνω στις υποδοχές. Ασφαλίζουμε. - Το επόμενο βήμα είναι η τοποθέτηση της μάτσας. Καλό είναι να σημειώσουμε το σωστό σημείο στο οποίο πρέπει να βρίσκεται πάνω στο άλμπουρο με κολλητική ταινία. Η μάτσα στερεώνεται στο ύψος του ώμου. Κρατάμε το άλμπουρο με το πανί όρθιο, πάντα με τον άνεμο στην πλάτη μας για να βρούμε το σωστό σημείο. Περνάμε τη μάτσα και την ασφαλίζουμε. Μετά ρυθμίζουμε το πίσω μέρος της και το δένουμε πάνω στο πανί. - Τριμάρουμε το πανί, τραβώντας τα κατάλληλα σχοινιά. Το πανί δεν πρέπει να είναι πολύ σφικτό, αλλά ούτε και χαλαρό. Σηκώνουμε το rig και ελέγχουμε με τον άνεμο. Αν το πανί ακουμπά στη μάτσα, σημαίνει ότι είναι χαλαρό και χρειάζεται σφίξιμο. Όταν όλα είναι έτοιμα, μπορούμε να ρίξουμε την ιστιοσανίδα και το rig στο νερό και να στερεώσουμε την καρίνα και το rig στην υποδοχή του. Είμαστε έτοιμοι να σερφάρουμε. Μαρία Ο Νίκος Κακλαμανάκης είναι Έλληνας αθλητής της ιστιοπλοΐας και δύο φορές Ολυμπιονίκης. Γεννήθηκε στη Βάρκιζα στις 19 Αυγούστου 1968 και ξεκίνησε από πολύ μικρός την ιστιοπλοΐα και στην κατηγορία Μistral. Το 1986 συμμετέχει για πρώτη φορά σε διεθνή αγώνα και παίρνει την τρίτη θέση, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μistral νέων. Το 1989 παίρνει τη δεύτερη θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Φινλανδίας. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης παίρνει την ένατη θέση και στην Ατλάντα το 1996 κατακτά το χρυσό μετάλλιο, όπου παίρνει και την προσωνυμία γιος του ανέμου και ήταν και ο σημαιοφόρος της αποστολής. Στην επόμενη ολυμπιάδα το 2000 στο Σύδνεϋ πήρε την έκτη θέση και ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής. Το 2004 στην Αθήνα κατέκτησε το δεύτερο ολυμπιακό μετάλλιο, ασημένιο αυτή την φορά. Μάλιστα, στην Ολυμπιάδα της Αθήνας ήταν αυτός που άναψε την ολυμπιακή φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Το 1997 πάνω σε μια ιστιοσανίδα έκανε τον διάπλου του Αιγαίου από το Σούνιο στην Κρήτη σε δύο μέρες. Είναι αθλητής του Ν.Ο.Ε. Σοφία-Ιωάννα
16
17 ΚΩΠΗΛΑΣΙΑ 1. Τι ονομάζουμε κωπηλασία 2. Εξοπλισμός 3. Κωπηλασία ως Ολυμπιακό άθλημα 4. Ποιοί μπορούν να πάρουν μέρος 5. Τα οφέλη στην υγεία 6. Πόσο ασφαλής άσκηση είναι 1. Τι ονομάζουμε κωπηλασία; Κωπηλασία ονομάζουμε τον τρόπο κίνησης μια μικρής βάρκας πάνω σε υδάτινη επιφάνεια δηλαδή θάλασσα ή λίμνη ή ποταμό χρησιμοποιώντας ένα σταθερό κουπί ως μοχλό. Θεωρείται ένα από τα πιο αρχαία αθλήματα στον κόσμο αφού προήλθε από την ανάγκη του ανθρώπου να ξεπεράσει φυσικά εμπόδια στις μετακινήσεις του στο νερό. Οι τριήρεις αποτελούν την πιο αρχαία μορφή της κωπηλασίας, μάλιστα πρώτη αναφορά γίνεται στα Ομηρικά έπη όπου ο ελληνικός στόλος βασίζονταν στους κωπηλάτες ενώ στην Οδύσσεια ο ταλαίπωρος Οδυσσέας παρατήρησε ότι στην Κέρκυρα οι κάτοικοι ασχολούνταν με αυτό το άθλημα. Στην αρχαία Κέρκυρα η κωπηλασία ήταν ένα από τα αγωνίσματα των Φαιάκων και συνεχίζει να είναι μέχρι σήμερα. Υπάρχουν δυο είδη κωπηλασίας η παράκτια δηλαδή αυτή που γίνεται στην ανοικτή θάλασσα και η ολυμπιακή κωπηλασία. Η πρώτη είναι σαφώς πιο δύσκολη αφού ο αθλητής πρέπει να κωπηλατεί στη θάλασσα κατά μήκος της ακτής έχοντας και την αντίσταση του νερού και του αέρα ενώ στο κωπηλατοδρόμιο αγωνίζεσαι σε μια ευθεία γραμμή πολύ ήρεμη και χωρίς αέρα.
18 2. Τι εξοπλισμός χρειάζεται; 1. Κουπιά : Τα κουπιά (μικρά ή μεγάλα) χρησιμοποιούνται για την μετακίνηση του σκάφους μέσα στο νερό. 2. Σκαρμοί : ''Μπράτσα'' του σκάφους που πάνω τους στηρίζονται τα κουπιά. 3. Σελμα/ καρελο : Το κάθισμα του κωπηλάτη (ξύλινο) και μετακινείται προς τα πίσω ή προς τα μπρος πάνω σε δύο ράγες ανάλογα με την κίνηση που θα θέλει να κάνει ο κωπηλάτης. 4. Υποπόδια: Μια μεταλλική πλάκα που πάνω τους τοποθετούν τα πόδια τους, βοηθώντας το να είναι σταθεροί και να σπρώχνουν τα πόδια τους προς τ πίσω με ασφάλεια. 5. Πλώρη : Το μπροστινό μέρος της βάρκας. Στην άκρη της για ασφάλεια συνήθως υπάρχει ένα μπαλάκι. 6. Επίσκωπος : Είναι ο πρώτος κωπηλάτης στο σκάφος και είναι υπεύθυνος για το τέμπο (=ρυθμός) και το μήκος όλου του πληρώματος. 3. Κωπηλασία ως Ολυμπιακό άθλημα. Η κωπηλασία είναι ένα από τα βασικά ολυμπιακά αθλήματα. Στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες είχε προβλεφθεί όμως δεν πραγματοποιήθηκε λόγω κακού καιρού. Στους επόμενους όμως το 1900 στο Παρίσι πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά. Να σημειώσουμε ότι στους Ολυμπιακούς αγώνες που έγιναν στην Ελλάδα το 2004 στο άθλημα της κωπηλασίας είχαμε δυο Έλληνες Ολυμπιονίκες με χάλκινο μετάλλιο στα 2.000 μέτρα διπλού σκιφ ελαφρών βαρών. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η κωπηλασία προστέθηκε στο Παραολυμπιακό πρόγραμμα το 2005 και διοργανώθηκε για πρώτη φορά σε Παραολυμπιακό επίπεδο στους Αγώνες στο Πεκίνο το 2008.
19 4. Ποιοι μπορούν να πάρουν μέρος; Ανεξάρτητα από την ηλικία ή το φύλλο και το επίπεδο φυσικής κατάστασης, ο καθένας μπορεί να γυμναστεί κωπηλατώντας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα καλύτερα πανεπιστήμια σε όλο το κόσμο έχουν την κωπηλασία σαν κύρια εκγύμναση των φοιτητών. Η κωπηλατική άσκηση χρησιμοποιείται επίσης σαν βασική άσκηση αποκατάστασης από αθλητικούς τραυματισμούς άλλων αθλημάτων. Ο αριθμός των ατόμων μπορεί να είναι από 2 ή 4 ή 8. 5. Τα οφέλη στην υγεία. Η κωπηλασία αποτελεί μια άσκηση που γυμνάζει ολόκληρο το σώμα. Συνδυάζει τρεις βασικές ικανότητες του ανθρώπινου οργανισμού την αντοχή, τη δύναμη και την ευλυγισία και μάλιστα θεωρείται και ασφαλής άσκηση αφού δεν επιβαρύνει τις αρθρώσεις από σωματικό βάρος και τους κραδασμούς που δημιουργούνται εξαιτίας τους. Η αντίσταση του νερού από τη γρήγορη κίνηση γυμνάζει όλους τους μυς και η επιλογή του ρυθμού γίνεται από τη διάθεση του κωπηλάτη. Είναι ένα άθλημα που αυξάνει την πρόσληψη οξυγόνου βοηθώντας έτσι το καρδιοαναπνευστικό σύστημα. Έρευνες έχουν δείξει ότι η κωπηλασία είναι από τα πιο ωφέλιμα αθλήματα για τη λειτουργία της καρδιάς εξαιτίας της μεγάλης αντοχής που απαιτείται. Φυσικά όπως κάθε είδος γυμναστικής έτσι και η κωπηλασία δημιουργεί ευχάριστη διάθεση και γερά κόκαλα. 6. Πόσο ασφαλής άσκηση είναι; Η κωπηλατική θεωρείται από τις πιο ασφαλείς ασκήσεις για τους εξής λόγους: Είναι impract free, όπου σημαίνει ότι δεν επιβαρύνει τις αρθρώσεις από το σωματικό βάρος και τους κραδασμούς που δημιουργούν εξαιτίας τους. Γυμνάζει ταυτόχρονα όλους τους μυς, σε όλο το εύρος τους Η αντικατάσταση της άσκησης είναι ανάλογη της δύναμης, δηλαδή όσο πιο πολύ δύναμη βάζεις τόσο πιο δύσκολη γίνεται Η επιλογή του ρυθμού γίνεται από τον ίδιο τον ασκούμενο, ανάλογα με τις διαθέσεις του.
20 ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΣΚΙ ΟΜΑΔΑ- Δραστηριότητες στη φύση Περιεχόμενα: πληροφορίες για το θαλάσσιο σκι ( Χριστίνα Λέσι ) τα οφέλη ( Χριστίνα Λέσι ) τι είναι απαραίτητο για ένα παιδί ( Χριστίνα Λέσι ) ο εξοπλισμός ( Χενίλα Σέλε ) οι κανόνες ( Στάνκα Ντοντόρoβα) πόσο επικίνδυνο είναι ( Στάνκα Ντοντόρoβα ) η ιστορία του στην Ελλάδα ( Άνια Ντρέτσα ) πόσα άτομα συμμετέχουν ( Άνια Ντρέτσα ) 1. Πληροφορίες για το θαλάσσιο σκι Το θαλάσσιο σκι δημιουργήθηκε από μία παρέα νεαρών το 1900 οι οποίοι διασκέδαζαν στα νερά μιας λίμνης των Η.Π.Α. Έτσι σιγά-σιγά εξαπλώθηκε, ενώ με την εμφάνιση όλο και πιο δυνατών μηχανών στα σκάφη, αυξήθηκε η ταχύτητα, η δυσκολία αλλά και η δημοφιλία του αθλήματος. Η πρώτη μορφή του θαλάσσιου σκι ήταν η << θαλασσοδρομία>> όπου ο αθλητής γλιστρούσε στο νερό πάνω σε μια σανίδα δεμένη πίσω από ένα << ταχύπλοο>> σκάφος.στην Ελλάδα υπήρχαν στη περίοδο 1945-1946 στην περιοχή του Βόλου, με σκάφη του λιμενικού σώματος. 2. Τα οφέλη Το θαλάσσιο σκι είναι ένα από τα νεότερα αθλήματα της θάλασσας αλλά γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη αφού μπορεί να κάνει κάποιος σε πολλές οργανωμένες παραλίες της χώρας μας.είναι ένα άθλημα γρήγορο, διαρκεί λίγο, έχει εναλλαγές και δεν κουράζει.το θαλάσσιο σκι βοηθάει στην ανάπτυξη των μυών του πάνω μέρους του σώματος, των πάνω άκρων, αλλά και των κάτω άκρων. Επίσης συμβάλει στην ελαστικότητα των αρθρώσεων των γονάτων.( Μετά από 1 ώρα θαλάσσιο σκι θα έχουμε κάψει 350-500 θερμίδες )
21 3. Τι είναι απαραίτητο για ένα παιδί Ένα καλό μαγιό Η άδεια του κηδεμόνα Ένα χαρτί από κρατικό νοσοκομείο για το ιατρικό ιστορικό (Αν ένα παιδί θέλει να το πάρει πιο σοβαρά ) Ένα σωσίβιο 100 ευρώ Σκι από 500 ευρώ Μια στολή για το χειμώνα 100 ευρώ 4. Ο εξοπλισμός Συγκεκριμένα για το θαλάσσιο σκι χρειάζεται μια ολόσωμη λαστιχένια στολή όπου ο άνθρωπος μπορεί να κάνει σκι άνετα. Επίσης θέλει δύο επαγγελματικές σανίδες μικρές σε μέγεθος, επαγγελματικά γάντια, ένα σχοινί όπου ο άνθρωπος το κρατάει για να προχωρήσει. Αυτό το σχοινί συνδέεται με ένα σκάφος. Χρειάζεται να ξέρεις γνώσεις,ισορροπία και το κυριότερο αυτοπεποίθηση. 5. Οι κανόνες πρέπει να φοράμε σωσίβια ακόμα και αν ξέρουμε κολύμπι πρέπει να παρακολουθούμε μαθήματα σε σχολές πρέπει να χρησιμοποιούμε τον κατάλληλο εξοπλισμό πρέπει να πραγματοποιούμε απόσταση 200m. από τους κολυμβητές. 6.Πόσο επικίνδυνο είναι μπορεί να πέσεις από το σκι μπορεί να πνιγεί αν δεν ξέρει κολύμπι μπορεί να τραυματίσει τους άλλους ανθρώπους μπορεί να τρακάρει με άλλα σκι 7. Η ιστορία του στην Ελλάδα Το θαλάσσιο σκι ξεκίνησε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 50' στα νερά της
22 Βουλιαγμένης. Ο ναυτικός Όμιλος Βουλιαγμένης, αγκάλιασε την νέα δραστηριότητα που είναι οι βατήρες και στίβου σλάλομ που το ξεκίνησαν οι ΝΟΒ ξεκίνησε μια αγωνιστική ομάδα μαζί με τους μηχανικούς, ξυλουργούς, προπονητές, πιλότοι και εφευρέτες.οταν όλα άλλαξαν δηλαδή τα σκάφη χάλασαν, οι βατήρες του άλματος βούλιαζαν και οι μπάλες του σλάλομ αλλάζουν θέση τότε οι κριτές και οι πιλότοι μάθαιναν σε τουριστικές περιοχές θαλάσσιο σκι στην Βουλιαγμένη και αργότερα σε άλλες παραλίες που ήταν κοντά σε μεγάλα ξενοδοχεία. Το θαλάσσιο σκι γυμνάζει ψυχαγωγεί και είναι στη μόδα. Συνεχίζει σε άλλα νερά δηλαδή σε λίμνες όπως αυτή των Ιωαννίνων, του Κάιφα, του Πόρτο Χελιού, του Αγρίνιου κ.τ.λ. 8. Πόσα άτομα συμμετέχουν Στο θαλάσσιο σκι μπορούν να συμμετέχουν ένα ή δύο άτομα. Ο σκιέρ πρέπει να έχει δύο σκι, ένα για το δεξί και ένα για το αριστερό πόδι. Αν ο σκιέρ είναι επαγγελματίας μπορεί να χρησιμοποιήσει μόνο ένα σκι. Στο σκάφος πρέπει να είναι τουλάχιστον δύο άτομα, ο ένας να οδηγάει και ο άλλος πρέπει να κοιτάει τον σκιέρ. Στο σκάφος πρέπει να είναι ένα σκοινί για να τραβά
23 ΟΜΑΔΑ- ΤΑ ΣΑϊΝΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Β'2 Νικόλα Τρνινιτς Γιάννης Τζενάκης Κωνσταντίνος Πατελής Βασίλης Χατζηευθυμίου ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Τι εξοπλισμό χρειάζεται το κανόε/καγιάκ; 2. Που πραγματοποιείται το κανόε/καγιάκ; 3. Η ιστορία του κανόε/καγιάκ. 4. Που οφελεί στην υγεία μας; 5. Τι μέτρα ασφαλείας χρειάζεται; 6. Τι είναι το κανόε/καγιάκ; 7. Είναι το κανόε/καγιάκ επικίνδυνο; 8. Κανονισμοί. 9. Από τι υλικό είναι φτιαγμένη η βάρκα του κανόε/καγιάκ. 10. Το Κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά 11. Φωτογραφικό Υλικό. 1. τι εξοπλισμό χρειάζεται το κανόε / καγιάκ; στο κανόε / καγιάκ σλάλομ ο αθλητής φόρα σωσίβιο-γιλέκο και προστατευτικό κράνος. επίσης, έκτος από την ειδική στολή νεοπρένιο (προαιρετικά), φορά μια ειδική «ποδιά» στη μέση του, η όποια κουμπώνει πάνω στο σκάφος και εμποδίζει τα νερά να μπουν μέσα στη θεση που καθεται ο αθλητης. 2. Που πραγματοποιείται το κανόε / καγιάκ; Κωνσταντίνος Πατελής οι αγώνες πραγματοποιούνται σε κωπηλατοδρομιο και οι αθλητές αγωνίζονται στα 500 και 1.000 μέτρα αντίστοιχα (ολυμπιακές αποστάσεις). οι προκριματικές σειρές, οι ημιτελικοί και οι τελικοί καθορίζονται ανάλογα με τον αριθμό των συμμετεχόντων αθλητών. η μύτη της πλώρης του σκάφους που διασχίσει πρώτη τη γραμμή τερματισμού καθορίζει το νικητή, αθλητή η πλήρωμα. στα αγωνίσματα σπριντ με κανόε η καγιάκ, συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες, αλλά όχι μεικτά πληρώματα.
24 τα αγωνίσματα που συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα των ολυμπιακών αγώνων είναι: εννέα ανδρών στα 500 μέτρα (κ1, κ2, c1, c2) και 1,000 μέτρα (k1, k2, k4, c1, c2) τρία γυναικών στα 500 μέτρα (k1, k2, k4) Κωνσταντίνος Πατελής 3. Η ιστορία του κανόε / καγιάκ αναφορές γύρω από το άθλημα του κανιά/καγιάκ μπορεί να βρει κανείς ανατρέχοντας 5.000 χρονιά πίσω στην ιστορία της ανθρωπότητας. το άθλημα του κανιά/καγιάκ συναντάται στα προϊστορικά χρονιότητες που οι άνθρωποι διέσχιζαν με βάρκες τα ποτάμια και τις λίμνες. τα καγιάκ που χρησιμοποιούνται σήμερα προέρχονται από τα κλειστά καγιάκ των Εσκιμώων τα όποια φτιάχνονταν από δέρμα φωκιας, ενώ τα κανοε, από τα ανοιχτή κανόε των ινδιάνων του καναδα,φτιαγμενα απο φλούδα σημύδας. το άθλημα οφείλει την εξάπλωση του σε ένα βρετανό δικηγόρο, τον john mac gregor, που στα τέλη του 19ου αιώνα μελέτησε την κατασκευή των αρχαίων καγιάκ και κατασκεύασε ένα παρόμοιο σκαφος, για να χρησιμοποιείται ως μεταφορικό μέσο στα ποτάμια και στις λίμνες της Ευρώπης. το 1866 ίδρυσε τη βασιλική λέσχη κανόε, ενώ την ιδία χρονιά διοργανώθηκαν και οι πρώτοι αγώνες. το αγωνιστικό κανόε / καγιάκ σπριντ είναι ένα σχετικά νέο άθλημα. η διεθνής ομοσπονδία κανόε / καγιάκ (international canoeing federation - icf) ιδρύθηκε το 1924, ως το ανώτατο όργανο του αθλήματος σε διεθνές επίπεδο. την ιδία χρονιά το κανόε / καγιάκ σπριντ πρωτοεμφανίστηκε στο πρόγραμμα των θερινών ολυμπιακών αγώνων το 1924, στο Παρίσι ως άθλημα επίδειξης, με αμερικανούς και καναδούς αθλητές. τα αγωνίσματα κανόε / καγιάκ σπριντ ανδρών πρωτοεμφανίστηκαν σε ολυμπιακούς αγώνες το 1936 στο Βερολίνο, ενώ το 1948 στο Λονδίνο ενταθήκαν και τα αγωνίσματα των γυναικών. το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα διοργανώθηκε το 1933 στην Πράγα. το κανιά / καγιάκ σλάλομ πρωτοεμφανίστηκε σε ολυμπιακούς αγώνες το 1972 στο Μόναχο (augsburg). μετά από διακοπή 20 ετών, λέγω μεγάλου κόστους κατασκευής των τεχνητών καναλιών και των φραγμάτων, ξαναεμφανίστηκε το 1992 στην Βαρκελώνη. Οι πρώτοι όμως επίσημοι αγώνες κανιά/καγιάκ σλάλομ διοργανώθηκαν από τη διεθνή ομοσπονδία κανιά/καγιάκ (international canoe federation - icf) σε ένα ποτάμι της ελβετιας(γενευη,1949) και αποτέλεσαν και το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα του αγωνίσματος. 4. Η ιστορία του κανόε / καγιάκ στην Ελλάδα τα πρώτα σκάφη ήρθαν το 1983-4 με αφορμή τις διακρατικές αθλητικές ανταλλαγές με την πολώνια και τη βουλγαρικού 1986, η γενική γραμματεία αθλητισμού ενέταξε το κανοεκαγιακ στην ελληνικη κωπηλατικη ομοσπονδία φιλάθλων ναυτικών σωματείων( εκοφνς) ως ισότιμο μέλος της διεθνούς ομοσπονδίας (icf).το 1991 η ελλαδα,στο πλαίσιο των μεσογειακών αγώνων, διοργάνωσε το κανιά/καγιάκ σπριντ στη λίμνη των Ιωαννίνων. η ελληνική ομοσπονδία κανιά/καγιάκ (εοκκ) ιδρύθηκε το 1998 και ένα χρόνο αργοτερα,το 1999, ανέλαβε την προβολή και του κανιά/ καγιάκ σλάλομ στην ελλαδικοί
25 άθλημα αποκτά συνεχώς ολο και περισσοτερους οπαδους,ενω ήδη έχουν σημειωθεί οι πρώτες διεθνείς επιτυχίες. Γιάννης Τζενάκης 4. Που ωφελεί στην υγεία μας; το κανιά/καγιάκ γενικά μας βοηθού να γυμνάσουμε το πάνω μέρος του σώματος μας. αυτό γίνεται γιατί όταν τραβάμε το κουπί κόντρα στο νερο,πετυχενουμε την μεγίστη αντίσταση. με αυτή την άσκηση γυμνάζουμε τους ώμους, τους δικεφάλους, τους τρικέφαλους, την πλάτη και τον κορμό μας. Βασίλης Χατζηευθυμίου 5. Τι μέτρα ασφάλειας χρειάζεται; τα μέτρα ασφάλειας που χρησιμοποιούμε είναι τα έξης: και τρόφιμα) to σκάφος πρέπει να είναι πάντα σε καλή κατάσταση στο κανόε / καγιάκ πρέπει να ανεβαίνουν μονό όσα άτομα χωρεί το σκάφος και όχι παραπάνω πρέπει να φοράμε κατάλληλα ρούχα και σωσίβιο πρέπει να έχουμε πάντα μαζί μας εξοπλισμό ασφάλειας (δεύτερο εξοπλισμό, σφυρίχτρα, ράδιο, φακό, φαρμακείο, στέγνη Αλέξια, φωτοβολίδες, σχοινί, χάρτες, πυξίδα, αναπτήρα, και σπίρτα) και εφόδια (νερό κάλο θα ήταν έπεισες να πηγαίνουμε με μια ομάδα και όχι μονοί Βασίλης Χατζηευθυμίου 6. Τι είναι το κανόε / καγιάκ; το κανόε / καγιάκ είναι ένα αγώνισμα αντοχής, ταχύτητας και δύναμης. επίσης είναι πολύ συναρπαστικό. σκοπός του αγώνα είναι να διανυθεί μια συγκεκριμένη απόσταση χωρίς εμπόδια συμφωνά με τους κανονισμούς σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρόνο. απαραίτητη προϋπόθεση είναι να γνωρίζουν οι αθλητές/τριες κάλο κολύμπι Κωνσταντίνος Πατελής 7.Ειναι το κανόε / καγιάκ επικίνδυνο; φυσικά και όχι, αρκεί κάποιος να γνωρίζει τις δυνατότητες του και να πορεύεται βάσει αυτών. αυτό ισχύει με όλες τις δραστηριότητες στην φύση. με τον ίδιο τρόπο που είναι λογικό να μην περιμένει κάποιος έναν αρχάριο σκιέρ να κατέβει την πιο απότομη πίστα έτσι και ένας άπειρος kayaker θα πάει σε ποτάμια μικρού βαθμού δυσκολίας πάντα με τη συνοδεία των εκπαιδευτών του για την πρώτη φορά. οι βασικές αρχές που ακλουθούμε
26 είναι α. ότι σεβόμαστε το κάθε ποτάμι, ακόμα και το πιο, εύκολο - χωρίς να το φοβόμαστε -, β. γνωρίζουμε τους περιορισμούς που μας επιβάλλει η φυσική μας κατάσταση και η τεχνική μας ενώ παράλληλα γ. πάντοτε πηγαίνουμε για kayak με παρέα. σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι το kayak στο εξωτερικό θεωρείται από μερικούς «οικογενειακή» διασκέδαση. Νίκολα Τρνινιτς 8. Κανονισμοί αθλητής νοείται ο ερασιτέχνης αθλητής όπως αυτός καθορίζεται από την διεθνή ολυμπιακή επιτροπή. όπου στον παρόντα κανονισμό σε εγκυκλίους και προκηρύξεις αναφέρονται αθλητές, νοούνται και οι αθλήτριες, εκτός αν αναφέρονται ειδικά. οι μικρού ύψους παροχές για δαπάνες κινήσεως, βελτίωση διατροφής, αθλητικό εξοπλισμό κ.α, δεν θεωρούνται αμοιβές. ελληνική ομοσπονδία κενοί-καγιάκ κανονισμός αγώνων κάνοε-καγιάκ σπρίντ 2009 η ιδιότητα του αθλητή αποδεικνύεται με την κατοχή δελτίου αθλητικής ιδιότητας, που εκδίδεται από την ε.ο.κ.-κ βάσει του κανονισμού εγγραφών-μετεγγραφών και της αθλητικής νομοθεσίας. ως αθλητής, λογίζεται την επομένη από την ημέρα έκδοσης του δελτίου που σημαίνει και την εγγραφή του στα μητρώα αθλητών της ε.ο.κ.-κ. το δελτίο αθλητικής ιδιότητας εκδίδεται και ανανεώνεται από σωματείο-μέλος της ε.ο.κ.-κ. η ισχύς του δελτίου λήγει στις 31δεκεμβρίου κάθε έτους, μπορεί όμως να ανανεωθεί από το σωματείο για κάθε ημερολογιακό έτος. για την συμμετοχή σε αθλητικές διοργανώσεις είναι υποχρεωτικό να υπάρχει και ιατρικό δελτίο του αθλητή, το οποίο εκδίδεται με ευθύνη του σωματείου του και εκδίδεται και θεωρείται με βάση την εκάστοτε ισχύουσα αθλητική νομοθεσία. μόνο αθλητές σωματείων-μελών της ε.ο.κ.-κ, έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν σε πανελλήνιες και επίσημες διασυλλογικές διοργανώσεις. για την συμμετοχή αθλητών σε διεθνείς διοργανώσεις εκτός εθνικών ομάδων και τη συμμετοχή σε ανεπίσημες διοργανώσεις απαιτείται άδεια από την ε.ο.κ.-κ. σε περιπτώσεις διακρατικών συμφωνιών, σε πανελλήνιες διοργανώσεις, μπορεί να επιτραπεί και συμμετοχή άνευ συναγωνισμού. οι αθλητές κατατάσσονται στις παρακάτω κατηγορίες για τις πανελλήνιες και τις επίσημες διασυλλογικές διοργανώσεις: παίδων αρχαρίων - κορασίδων αρχαρίων: ο πρώτος ημερολογιακός χρόνος των 11ων γενεθλίων και ο ημερολογιακός χρόνος συμπλήρωσης του 12ου έτους του αθλητή (11-12 χρόνων). παμπαίδων παγκορασίδων : ο πρώτος ημερολογιακός χρόνος των 13ων γενεθλίων και ο ημερολογιακός χρόνος συμπλήρωσης του 14ου έτους του αθλητή (13-14χρόνων). παίδων κορασίδων : ο πρώτος ημερολογιακός χρόνος των 15ων γενεθλίων και ο ημερολογιακός χρόνος συμπλήρωσης του 16ου έτους του αθλητή (15-16 χρόνων). εφήβων νεανίδων: ο πρώτος ημερολογιακός χρόνος των 17ων γενεθλίων και ημερολογιακός χρόνος συμπλήρωσης του 18ου έτους του αθλητή (17-18 χρόνων).
27 ανδρών γυναικών: μετά το 18ο έτος κατατάσσεται στην κατηγορία αυτή (18 χρόνων και άνω). βετεράνων ανδρών - γυναικών : ο ημερολογιακός χρόνος συμπλήρωσης του 36ου έτους ηλικίας. προαγωνιστική αγοριών κοριτσιών: ο πρώτος ημερολογιακός χρόνος των 8ων γενεθλίων έως και ο ημερολογιακός χρόνος συμπλήρωσης του 10ου έτους του αθλητή (8-10 χρόνων)* * η κατηγορία αυτή αποτελεί δοκιμαστική κατηγορία και η συμμετοχή των αθλητών δεν τυγχάνει των προνομίων των άλλων κατηγοριών. οι ηλικιακές κατηγορίες για τις διεθνείς διοργανώσεις, που διεξάγονται με τους διεθνείς κανονισμούς είναι: εφήβων νεανίδων: ο ημερολογιακός χρόνος των 15ων γενεθλίων και ο ημερολογιακός χρόνος συμπλήρωσης του 18ου έτους (1518 χρόνων). ανδρών γυναικών: μετά το 18οέτος κατατάσσεται στην κατηγορία αυτή (18 χρόνων και άνω).για τις δοκιμασίες επιλογής αθλητών για τις εθνικές ομάδες ισχύουν οι διεθνείς ηλικιακές κατηγορίες, εκτός ειδικών περιπτώσεων, που θα αναφέρονται σε σχετικές εγκυκλίους της ε.ο.κ-κ. Κωνσταντίνος Πατελής 9. Από τι υλικό είναι φτιαγμένη η βάρκα του κανιά/καγιάκ; οι βάρκες του κανόε/καγιάκ είναι συνήθως φουσκωτές. kayak είναι το κανό (kanoe) των ινδιάνων. στην αρχική του µορφή ήταν ένα στέρεο πλαίσιο από κορµό δένδρου,περιτυλιγµένο µε δέρµατα ζώων, στενό µπροστά και πίσω, κλειστό από παντού και στην πλατύτερη µέση του είχε ένα άνοιγµα για να κάθεται ένας ή δύο επιβάτες που κινούσαν το kanoe µε κουπιά. από τους lνδιάνους το kanoe χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για τη µεταφορά ανθρώπων και αγαθών.σήµερα το kayak χρησιμοποιείται στο άθληµα της κατάβασης ποταµών που είναι ψυχαγωγικό άθληµα µε στοιχεία περιπέτειας ανάλογα µε την επικινδυνότητα των ρευµάτων και της φύσης της κοίτης των ποταµών. 10. Το Κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά Κωνσταντίνος Πατελής Το Κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2004 καθώς φιλοξένησε τα αγωνίσματα κωπηλασίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Συνολικού μήκους 2.250 μέτρων, χωρητικότητας 14.000 θέσεων επιχειρεί με δειλά βήματα τους τελευταίους μήνες να αποκτήσει ζωή, καθώς για έξι ολόκληρα χρόνια περιοριζόταν απλά στη διεξαγωγή αγώνων κωπηλασίας και καγιάκ, ενώ λειτουργούσε ως προπονητικό κέντρο των εθνικών ομάδων της Ελλάδος. Από το Μάρτιο του 2011 ξεκίνησε τη λειτουργία της η Μαραθώνια Ακαδημία Κωπηλασίας Καγιάκ, η οποία δίνει τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους να μυηθούν στα μυστικά του υπέροχου αθλήματος, ενώ στο χώρο διοργανώνονται διάφορα events ποδηλασίας, τριάθλου και κολύμβησης.
28 Διαθέτει ξενοδοχειακή εγκατάσταση, εστιατόριο, ειδικές αίθουσες γυμναστικής και φιλοξενεί ομάδες του εξωτερικού που επιθυμούν να πραγματοποιήσουν στην Ελλάδα προγράμματα προετοιμασίας. Αποτελεί κομμάτι του Εθνικού Πάρκου Σχοινιά ενώ τις εποχές της αποδημίας ένα μεγάλο πλήθος μεταναστευτικών πουλιών καταφθάνει σε έναν από τους μεγαλύτερους εναπομείναντες υδρότοπους της Νότιας Ελλάδος και προσελκύει τα βλέμματα των επισκεπτών. Το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο βρίσκεται δίπλα στην φημισμένη παραλία του Σχινιά. 11. Φωτογραφικό υλικό
29
30 ΟΡΕΙΝΗ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ Ομάδα Εργασίας: Αργυρού Μαρία Αρχοντάκη Μαρία Κανέτος Δημήτρης Κλώνου Ευφραιμία
31 ΤΙ ΕΙΝΑΙ; Η ορεινή ποδηλασία είναι το άθλημα στο οποίο ο αθλητής αναβάτης οδηγεί ένα ειδικά διαμορφωμένο ποδήλατο σε εκτός δρόμου διαδρομές, συχνά σε ανώμαλο έδαφος ειδικά σχεδιασμένα ποδήλατα βουνού (Mountain Bikes).Τα ποδήλατα βουνού έχουν αρκετές ομοιότητες με άλλα ποδήλατα ( π.χ. πόδι- Λατώ που χρησιμοποιούμε για μία βόλτα μέσα στην πόλη κ.λπ.) όμως στο συγκεκριμένο είδος ποδηλάτων ενσωματώνονται κάποια ειδικά χαρακτηριστικά τα οποία προσθέτονται για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας και της μεγαλύτερης απόδοσης του αναβάτη σε ανώμαλο έδαφος. Μαθήτρια :Αργυρού Μαρία Οι πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα: Βικιπαίδεια ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ; Η ορεινή ποδηλασία είναι ένα άθλημα το οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί σχεδόν παντού στη φύση. Η Ελλάδα προσφέρεται για ορεινή ποδηλασία σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου και ειδικότερα άνοιξη-φθινόπωρο -καλοκαίρι. Το ανάγλυφο της προσφέρει πληθώρα μονοπατιών και δασικών δρόμων, στους οποίους μπορεί να απολαύσει κάποιος ορεινή ποδηλασία, σε όλες τις κλίσεις και σε όλα τα εδάφη. Η ορεινή ποδηλασία πραγματοποιείται σε ποικιλόμορφο έδαφος με ανάβαση και κατάβαση, φυσικά εμπόδια σε όλες τις παραμέτρους, υπάρχει δράση. Ιδανικές διαδρομές είναι στην περιοχή της Αθήνας είναι ο Υμηττός πάνω από τον Καρέα και το μοναστήρι της Καισαριανής το 'Άλσος Συγγρού στο Μαρούσι, τα πρώην βασιλικά τμήματα του Τανταλίου και βέβαια η Πάρνηθα προσφέρουν ποικιλία διαδρομών για αρχάριους ή πεπειραμένους ποδηλάτες. Μαθήτρια :Αρχοντάκη Μαρία Οι πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα: Βικιπαίδεια
32 ΤΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤAI; Ο εξοπλισμός είναι πάρα πολύ σημαντικός για κάθε αναβάτη αποτρέπει και επιτρέπει την ανάβαση και την κατάβαση του αναβάτη. Το κράνος είναι πολύ βασικό εξάρτημα ατομικής προστασίας και πάντα απαραίτητο.το σακίδιο, μικρού όγκου και μεγέθους 10-15 λίτρων για την μεταφορά υλικών εργαλείων ρούχων. Ανταλλακτικά εργαλεία σε περίπτωση βλάβης τα οποία είναι η σαμπρέλα, τα κλειδιά Allen κατάλληλα για το ποδήλατο ώστε να διορθώνουμε τις τυχόν βλάβες. Το παγούρι με το νερό, το ατομικό φαρμακείο. Τρόφιμα snack όπως οι σοκολάτες και τα παστέλια, τα οποία προσφέρουν σταθερά τα επίπεδα της γλυκόζης και αύξηση της ενέργειας.αντιανεμικό και μπλούζα για αλλαγή καθώς και τα γυαλιά ηλίου είναι σημαντικά εξαρτήματα για κάθε αναβάτη. Μαθητής : Κανέτος Δημήτρης Οι πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα: Βικιπαίδεια
33 ΠΩΣ ΟΦΕΛΟΥΜΑΣΤΕ; Η ορεινή ποδηλασία απαιτεί αντοχή, σωματική δύναμη, ισορροπία καθώς επίσης και επιπλέον δεξιότητες για το χειρισμό του ποδηλάτου και η ικανότητα της αυτοδυναμίας είναι απαραίτητη για κάθε αναβάτη. Τα οφέλη της ορεινής ποδηλασίας είναι η άμεση επαφή του αναβάτη με τη φύση, η καλλιέργεια της αυτοδυναμίας, η αύξηση της σωματικής δύναμης. Επίσης, η ορεινή ποδηλασία αυξάνει την επιμονή και την υπομονή του αναβάτη-ποδηλάτη. Ακόμη, ο ποδηλάτης επεκτείνει τις δεξιότητες και τις ικανότητες του στην ορεινή ποδηλασία. Επιπλέον, μαθαίνει να επιδιορθώνει τις τυχόν μικροβλάβες που μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια της βόλτας περιήγησης άθλησης του. Μαθήτρια: Κλώνου Ευφραιμία Οι πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα : Βικιπαίδεια, www.mountain-sports.gr ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ; Ο τρόπος προστασίας ποικίλει σημαντικά σε κάθε ποδηλάτη και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως το περιβάλλον, το έδαφος, ο καιρός και τα πιθανά εμπόδια που μπορούν να προκύψουν κατά τη διάρκεια της περιήγησης του ποδηλάτη αθλητή. Ένα ειδικό κράνος, ειδικά προσαρμοσμένα γάντια τα οποία καλύπτουν όλο το χέρι είναι ένας καλός ελάχιστος εξοπλισμός για την πλειοψηφία των ποδηλατών. Η προστασία των πλευρών είναι πολλή σημαντική όταν αυξάνονται η ταχύτητα και οι τραχείς επιφάνειες και οι συντριβές γίνονται συχνές και επώδυνες. Κράνη που καλύπτουν ολόκληρο τοκεφάλι και θωρακισμένες στολές ή μπουφάν χρειάζονται περισσότερο στους κλάδους που σχετίζονται με την βαρύτητα και τον αέρα και οι οποίοι χρησιμοποιούν άλματα και πτώσεις,όπου ο επιπλέον όγκος και βάρος αντισταθμίζονται από τις μεγαλύτερες συγκρούσεις με χειρότερες συνέπειες. Τα γάντια μπορούν να προσφέρουν άνεση κατά
34 τη διάρκεια της ποδηλασίας του αμβλύνοντας-μειώνοντας -τη συμπίεση, την τριβή και την προστασία σε περίπτωση χτυπήματος στο πίσω μέρος του χεριού ή της παλάμης. Επίσης, τα γάντια προστατεύουν τα χέρια, τα δάκτυλα και τις αρθρώσεις από την τριβή σε τραχείς επιφάνειες. Ακόμη, υπάρχουν πολλά και διαφορετικά είδη γαντιών τα οποία κατηγοριοποιούνται με κριτήριο το μέγεθος της παλάμης, το μήκος των δακτύλων και την θωράκιση των χεριών. Τέλος, οι ποδηλάτες κουβαλούν κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας και κουτί πρώτων βοηθειών. Μαθήτρια : Κλώνου Ευφραιμία Οι πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα : Βικιπαίδεια ΘΕΜΑ: ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ ΟΝΟΜΑ ΜΑΘΗΤΩΝ: 1) Γεωργιακάκη Ελπίδα 2) Τζοάνα Λίκα 3) Μάριος Κασωτάκης 4) Εύα Κριτσωτάκη
35 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Τι είναι ορειβασία Που και πως γίνεται η ορειβασία Τι εξοπλισμό χρειαζόμαστε για να κάνουμε ορειβασία Είναι επικίνδυνη η ορειβασία-ποιά μέτρα ασφαλείας πρέπει να πάρουμε Σε τι ωφελεί η ορειβασία 1) Τι είναι ορειβασία; Η ορειβασία είναι ένα άθλημα. Χαρακτηρίζεται από τη μετακίνηση του ανθρώπου σε ορεινό περιβάλλον με στόχο την προσπάθεια ανάβασης σε κάποια κορυφή. Στα πλαίσια αυτής της δράσης του ανθρώπου, δεν χρησιμοποιούνται μηχανοκίνητα μέσα και η κίνηση παράγεται αποκλειστικά από τις φυσικές δυνάμεις και ικανότητές του. Όταν η κλίση του εδάφους είναι μικρή, η προώθηση γίνεται από τα πόδια και αυτό λέγεται ορεινή πεζοπορία. Όταν η κλίση του εδάφους είναι μεγάλη, τότε για την προώθηση είναι αναγκαία η χρησιμοποίηση όλου του σώματος και αυτό λέγεται αναρρίχηση. Η αθλητική αυτή δραστηριότητα είναι ανεπτυγμένη πλέον σε όλο τον κόσμο και έχει αρκετό κοινό, κοντά στους μεγάλους ορεινούς όγκους της κάθε ηπείρου. Γίνεται ομαδικά ή ατομικά. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον σαν δραστηριότητα, επειδή η κάθε διαδρομή σε οποιαδήποτε βουνό είναι πάντοτε διαφορετική εξαιτίας των μετεωρολογικών συνθηκών και της εποχής. Για το λόγο αυτό συμβάλλει στη σωματική και ψυχική ευεξία. Λίκα Τζοάνα 2) Πού και πώς γίνεται η ορειβασία; Η ορειβασία είναι ένα άθλημα που γίνεται σε βουνά. Στόχος των ορειβατών είναι η εξερεύνηση ενός βουνού ή να φτάσουν σε μια κορυφή. Η διαδρομή είναι ενδιαφέρων σαν δραστηριότητα, διαφορετική από τις υπόλοιπες, καθώς βοηθάει ψυχικά και σωματικά.ένας ορειβάτης πρέπει πάντα να κρατάει τον ειδηκό εξοπλισμό που χρειάζεται η συγκεκριμένη διαδρομή, να ξέρει τι κινδύνους μπορεί να συναντήσει, αλλά και να ξέρει και να μπορεί να τους αντιμετωπίσει. 3) Τι εξοπλισμό χρειαζόμαστε για να κάνουμε ορειβασία; Κριτσωτάκη Εύα Ο βασικός εξοπλισμός Οι μπότες: Πρέπει να συγκρατούν καλά το πόδι και να διευκολύνουν την κίνησή του. Υπάρχουν διαφορετικά μοντέλα ανάλογα με το είδος της πεζοπορίας που θα κάνουμε (π.χ. σε βουνό με πάγο, σε μονοπάτι χωρίς χιόνια κλπ.). Στο χιόνι και τον πάγο συνήθως χρειάζεται να προσθέσουμε κραμπόν στις σόλες (ένα ειδικό αξεσουάρ που «πιάνει» στον πάγο). Το σακίδιο: Τα ορειβατικά σακίδια ποικίλλουν σε μέγεθος ανάλογα με το είδος της ανάβασης. Σε μια πεζοπορία λίγων ωρών, για παράδειγμα, αρκεί ένα μικρό σακίδιο
36 (χωρητικότητας 20-30 λίτρων), στο οποίο βάζουμε το κολατσιό μας, ένα μπουκάλι νερό, ένα μικρό φαρμακείο (με γάζες, ιωδιούχο αντισηπτικό διάλυμα, απολυμαντικό, κρέμα για τσιμπήματα-εγκαύματα, αυτοκόλλητα έμπλαστρα κλπ.), δεύτερα γάντια και σκούφο. Αν πρόκειται για μια διήμερη εκδρομή με διανυκτέρευση σε καταφύγιο, τότε χρειαζόμαστε μεγαλύτερο σακίδιο (ώστε να χωράει μια αλλαξιά ρούχα, τρόφιμα και έναν υπνόσακο) χωρητικότητας40-50λίτρων. Οι γκέτες: Είναι από νάιλον και μπαίνουν πάνω από τις μπότες, για να εμποδίσουν το χιόνι να βρέξει τα πόδια μας. Είναι διαπνέουσες, ώστε να εξατμίζεται ο ιδρώτας του ποδιού. Τα θερμοεσώρουχα: Είναι συνθετικά και συνήθως έχουν αντιμικροβιακή επεξεργασία για την περίπτωση που τα φοράμε πολλές ημέρες. Περιλαμβάνουν μπλούζα, παντελόνι και κάλτσες. Η fleece μπλούζα: Είναι ένα ελαφρύ ρούχο από νάιλον που διατηρεί τη θερμότητα του σώματος. Ίσως χρειαστεί να φορέσουμε ένα ή δύο λεπτά fleece, ανάλογα με τη θερμοκρασία στο βουνό. Το τζάκετ: Μας προστατεύει από τον άνεμο, τη βροχή και το χιόνι. Πρέπει να είναι ελαφρύ, αδιάβροχο και διαπνέον, επειδή στην ορειβασία ιδρώνουμε πολύ. Το παντελόνι: Μπορεί να είναι fleece ή ειδικό κολάν. Τα αξεσουάρ: Σε αυτά ανήκουν ο σκούφος, τα γάντια, τα γυαλιά ηλίου και τα μπατόν. Τα τελευταία είναι πολύ χρήσιμα όταν έχουμε πρόβλημα στα γόνατα ή μεταφέρουμε πολύ βάρος. Κασωτάκης Μάριος 4) Είναι επικίνδυνη η ορειβασία;-ποιά μέτρα ασφαλείας πρέπει να πάρουμε; Η ορειβασία μπορεί να χαρακτηριστεί από κάποιους ως ένα εύκολο άθλημα, κι από άλλους ως ένα δύσκολο άθλημα. Σε οποιαδήποτε στιγμή όμως μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε κάποιος κίνδυνος και γι'αυτό πρέπει να είστε πάντα έτοιμοι. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι:να ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΕ ΑΦΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΘΟΥΝ. Αν όμως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, πρέπει τα προβλήματα να τα αντιμετωπίζετε ψύχραιμα, χωρίς περιττές και σπασμωδικές κινήσεις και προπαντός με λογική. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να κατατάξουμε τους κινδύνους σε δύο κατηγορίες: α) υποκειμενικούς και β) αντικειμενικούς. Α) Υποκειμενικοί : Είναι οι κίνδυνοι που προέρχονται από κάποιο σφάλμα καθαρά δικό σας. Τέτοια σφάλματα ξεκινούν πολλές φορές από υπερβολικό ενθουσιασμό και σιγουριά για τον εαυτό σας. Στους υποκειμενικούς κινδύνους εντάσσεται: 1) Η εξάντληση (σωματική, ψυχική ή πνευματική κούραση) και άσκοπη κατανάλωση δυνάμεων σε εύκολα ή δύσκολα περάσματα. Πρέπει, λοιπόν, να κρατάτε αποθέματα δυνάμεων, που πιθανόν να χρειαστείτε σε περίπτωση κινδύνου. 2) Η επιπολαιότητα : Πρέπει να ζυγίζετε τα πράγματα πολύ, πριν πάρετε την απόφασή σας για κάτι, να αναπτύξουμε τις ικανότητες της κρίσεως και της προνοητικότητας. Η σχολαστικότητα και η προσοχή πρέπει να είναι οι άξονες στους οποίους θα κινηθείτε. 3) Η έλλειψη απόστασης ασφαλείας : Κρατάτε, πάντα, αποστάσεις ασφαλείας, τόσο στο περπάτημα, όσο και στην ανάβαση.
4) Η έλλειψη ετοιμότητας : Πρέπει κάθε στιγμή να είστε σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσετε κάτι, αλλά και να προλάβετε να ειδοποιήσετε τους άλλους για ότι συμβεί. 5) Η άγνοια στοιχειωδών πραγμάτων : Σε σχέση με το περπάτημα, τη διατροφή, τις προμήθειες σε νερό, τρόφιμα, ενδυμασία, την προφύλαξη από τον καιρό. 6) Η νόσος του βουνού : Η απότομη μετάβαση από μικρό σε μεγάλο υψόμετρο, η έλλειψη οξυγόνου ή η κούραση, δημιουργεί συμπτώματα όπως: δύσπνοια, κεφαλαλγία, εμετούς, ταχυπαλμία και γενική κακουχία του σώματος. Χρειάζεται πολύ καλή προετοιμασία ( ψυχική και σωματική ) και αποφυγή από αλκοολούχα ποτά. 7) Η γενική υποθερμία Τα ακατάλληλα ή βρεγμένα ρούχα, η ανεπαρκής τροφή, η κούραση, ή ένας τραυματισμός δημιουργούν συμπτώματα όπως τρεμούλα, κρυάδες, υπνηλία, χαμηλό σφυγμό, χλώμιασμα, αργή αναπνοή, λιποθυμία. Η βοήθεια που θα πρέπει να δώσετε είναι προσφορά ζεστού ροφήματος ( σούπα - τσάι), και να μην τον αφήσετε να αποκοιμηθεί, αλλά να του προσφέρετε ζεστά ρούχα και συντροφιά ώσπου να συνέλθει. 8) Η ηλίαση : Η έκθεση επί πολλή ώρα στον ήλιο δημιουργεί ζαλάδες, βούισμα στ' αυτιά, αδιαθεσία, τάση για εμετό, λιποθυμία. Η προσπάθειά σας επικεντρώνεται στη μεταφορά του πάσχοντα σε σκιερό μέρος. Τον ξαπλώνετε και ανασηκώνετε το πάνω μέρος του σώματος του λασκάρετε τα ρούχα, τον δροσίζετε με κομπρέσες και του δίνετε να πιεί κρύα ποτά ( όχι αλκοόλ ). 9) Τα εγκαύματα : Είναι δερματικά και οφείλονται στον ήλιο και την έλλειψη προστατευτικών μέτρων ή οφθαλμικά, που οφείλονται πάλι στον ήλιο και την έλλειψη ειδικών γυαλιών. Χρειάζεται ο παθών κρύες κομπρέσες και επάλειψη με προστατευτική κρέμα. Μεταφορά του παθόντα σε σκιερό μέρος αν έχει πρόβλημα στα μάτια και τοποθέτηση ειδικού κολλύριου αν υπάρχει, αλλιώς το αντικαθιστάται πρόχειρα με μαύρο τσάι ή γάλα και τοποθέτηση γάζας γύρω από τα μάτια. Β) Αντικειμενικοί : η αβλεψία πάνω στα προηγούμενα δημιουργεί αντικειμενικούς κινδύνους. Τέτοιοι μπορεί να οφείλονται σε : 1) Κατολίσθηση : 'Όταν ξεκολλούν ολόκληρα κομμάτια βράχου και κατρακυλούν στην πλαγιά του βουνού. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι: α) Αποφυγή όσο μπορείτε από περιοχές που οι κατολισθήσεις είναι συνηθισμένες (όπως σχισμές). β) Διαλέξτε σίγουρα μονοπάτια και περάστε τα τις κατάλληλες ώρες της ημέρας. γ) Κατά την ανάβαση κρατάτε μικρές αποστάσεις από τους άλλους ορειβάτες και φροντίστε να βρίσκεστε έξω από τη γραμμή πτώσεως. δ) Αν αντιληφθείτε κάποια κατολίσθηση ειδοποιήστε αμέσως τους άλλους ορειβάτες 2) Η καταιγίδα, ο κεραυνός, η θύελλα : Τα σύννεφα της καταιγίδας δημιουργούν βροχή ή χαλάζι. Ο κεραυνός δημιουργείται κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας και είναι ένας σπινθήρας που εμφανίζεται ανάμεσα σε δύο σύννεφα ή ένα σύννεφο και τη γη. Τα φαινόμενα αυτά συνοδεύονται σχεδόν πάντα από σφοδρούς ανέμους. Στην περίπτωση αυτή: αποφύγετε τα επικίνδυνα σημεία και αναζητήστε ασφαλείς χώρους φορέστε έγκαιρα τα ρούχα που έχετε για τη βροχή. αποφύγετε καταρράκτες, μεμονωμένα δέντρα και συρματόσχοινα τοποθετείστε όλα τα μεταλλικά αντικείμενα και τα υγρά σχοινιά σε κάποια απόσταση επιλέξτε ένα σημείο δίπλα στο βράχο και μείνετε εκεί. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να καταφύγετε σε σπηλιές ή σχισμές. 3) Χιονοπτώσεις : Οι συνθήκες αλλάζουν εντελώς με το χιόνι, ο κίνδυνος μεγαλώνει πολύ. Αν έχετε βραχεί αλλάξτε ρούχα, αποφύγετε τα επικίνδυνα σημεία. Μπορείτε να 37
38 εξασκηθείτε στην ορειβασία κάτω από κακές καιρικές συνθήκες, πριν ξεκινήσετε για μια κανονική πορεία. 4) Ομίχλη : Η ομίχλη είναι ένα σύννεφο που σχηματίζεται στην επιφάνεια της γης από συμπυκνωμένους υδρατμούς, οι οποίοι όμως δεν μεταβάλλονται σε βροχή. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να χάσετε τον προσανατολισμό σας. Είναι απαραίτητο να γνωρίζετε καλά τη χρήση της πυξίδας και του χάρτη. Διαλέξτε ένα γνωστά δρόμο για την κατάβαση. Η ομάδα πρέπει να είναι μαζί, ο ένας ορειβάτης πολύ κοντά στον άλλον. 5) Σκοτάδι : Μια αργοπορημένη εκκίνηση έχει σαν αποτέλεσμα να καθυστερήσει κάποιος και να μην προλάβει να επιστρέψει πριν σκοτεινιάσει. Αν διαπιστώσετε ότι το επόμενο σημείο ασφάλειας είναι μακριά, καλύτερα να διανυκτερεύσετε επιτόπου. Η ομάδα είναι καλό να μείνει κι εδώ μαζί, όπως και στην ομίχλη, όσο εύκολη κι αν είναι η διαδρομή. Γνωρίζοντας όλες αυτές τις σημαντικές συμβουλές, μπορείτε να κάνετε ορειβασία χωρίς να έχετε τον φόβο μήπως έρθετε αντιμέτωποι με κάποιο κίνδυνο και δεν μπορέσετε να τον αντιμετωπίσετε. Γεωργιακάκη Ελπίδα 5) Σε τι ωφελεί η ορειβασία; Η ορειβασία συμβάλλει στην ενδυνάμωση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος, καθώς και στην εκγύμναση όλου του σώματος και ιδιαίτερα των ποδιών. Γεωργιακάκη Ελπίδα
39
40
41
42
43 https://www.youtube.com/watch?v=s4kndwxsime ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: Ποιός εξοπλισμός χρειάζεται; Τι είναι αναρρίχηση Ονόματα Ομάδας: Αλεξανδρίδης Μάριος, Αθανασάκη Αμαλία, Γραμματικάκης Αντώνης, Γουίλιαμς Ντάνιελ.
44 ΠΟΙΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ; Αναρριχητικό σχοινί (είναι ειδικό-ελαστικό και είναι είτε δίδυμο είτε μονό) Μποντριέ (ζώνη ασφαλείας για το σώμα) Καραμπινέρ (μεταλλικοί γάντζοι για διάφορες χρήσεις είτε απλά είτε μια ασφάλεια) Παπούτσια ειδικά Σκόνη μαγνησίας για τον ιδρώτα Κρίκοι για τα βράχια Σετάκια (σετ από δυο καραμπινέρ) Καρυδάκια-φρέντ-εξάγωνα-καρφιά(διάφορα μεταλλικά εξαρτήματα για να βάζεις στο βράχο) Καταβατήρες που περνάει το σκοινί για να κρατάς τον άλλον Κράνος Ιμάντες, σφυρίχτρες, τροχαλίες και σακίδια Αθανασάκη Αμαλία ΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ; Αναρρίχηση είναι η προώθηση σε απότομες πλαγιές με χρήση ειδικών κινήσεων.
45 Επίσης για την ασφάλεια του αναρριχητή χρησιμοποιούνται κάποια σχοινιά μόνο για την ασφάλεια και όχι για την στήριξη. Υπάρχει όμως και η ελεύθερη αναρρίχηση που δεν περιλαμβάνει σκοινιά. Κάποια είδη αναρρίχησης είναι: α. Αναρρίχηση σε βράχο β. Ορεινή αναρρίχηση γ. Αναρρίχηση σε πάγο δ. Αναρρίχηση με σκοινί Γραμματικάκης Αντώνης
46 OΡΕΙΝΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΝΕΤΑΚΗΣ ΣΤΑΘΗΣ ΚΛΩΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΤΡΕΞΙΜΟ; 2 ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ; 3 ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΟΡΕΙΝΟΥ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ; 4 ΤΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ;
47 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΤΡΕΞΙΜΟ; Το ορεινό τρέξιμο είναι ένα άθλημα το οποίο πραγματοποιείτε σε βουνό φέρνοντας μας σε άμεση επαφή με την φύση. Η ιστορία του αθλήματος συνδέεται με την αρχαιότητα και με την ιδιότητα του αγγελιοφόρου ο οποίος έπρεπε να μεταφέρει τα μηνύματα περνώντας δύσβατα μέρη όπως βουνά, λόφους, δάση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ταχύτητα. Το ορεινό τρέξιμο στον κλασικό αθλητισμό κατατασσόταν στον Ανώμαλο Δρόμο και στο Βάδην. Επίσης το ορεινό τρέξιμο εκφράζει ένα είδος πάλης μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης και το ένστικτο της επιβίωσης που γεννιέται μέσα από αυτό. Το ορεινό τρέξιμο έχει γίνει ευρέος γνωστό κυρίως στην Ευρώπη και συνεχίζει να προσελκύει λάτρεις του αθλητισμού τα τελευταία χρόνια. ΚΑΝΕΤΑΚΗΣ ΣΤΑΘΗΣ Οι παραπάνω πληροφορίες παρθήκαν από την ιστοσελίδα: www.mountainaction.info
48 ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΗΕΙΤΑΙ ΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΤΡΕΞΙΜΟ; Τα μέρη τα οποία πραγματοποιείται το ορεινό τρέξιμο είναι : 1 Σε αλπικές περιοχές και χιονοδρομικά κέντρα 2 Σε ορεινά χωριά και λόφους 3 Σε βουνά με μεγάλο υψόμετρο 4 Σε πλαγιές με απότομες κλίσεις ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ Οι παραπάνω πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα:www.timbertrail.gr ΤΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΤΡΕΞΙΜΟ;
49 Ο εξοπλισμός ο οποίος είναι αναγκαίος για την πραγματοποίηση του ορεινού τρεξίματος είναι: 1. Ειδικά προσαρμοσμένα παπούτσια για την καλύτερη απόδοση του αθλητή κατά την διάρκεια του αγώνα 2. Ισοθερμικά ρούχα για την διατήρηση της θερμοκρασίας του αθλητή κατά την διάρκεια του αγώνα 3. Γυαλιά ηλίου, αντηλιακό για την προστασία του αθλητή από τον ήλιο 4. Μπουκάλια νερού για την ενυδάτωση του αθλητή 5. Φορητό φαρμακείο για την περιποίηση τραυμάτων Οι πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα: en.wikipedia.org ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΛΩΝΟΣ TA OΦΕΛΗ ΤΟΥ ΟΡΕΙΝΟΥ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ Ένα από τα βασικά οφέλη του τρεξίματος αποτελεί η εκγύμναση του σώματος. Ακόμη χαρίζει διέξοδο στον οργανισμό από επιβλαβείς συνήθειες όπως το κάπνισμα, την καθιστική ζωή και την μη ισορροπημένη διατροφή κ.τ.λ. Επιπροσθέτως λόγω του χώρου στον οποίο διοργανώνεται μας χαρίζει αέρα πλούσιο σε οξυγόνο βοηθώντας να κατανοήσουμε την αξία της φύσης. Ένα ακόμη όφελος είναι ότι αν γυμναζόμαστε με φίλους ή την οικογένεια μας βοηθά να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Το ορεινό
50 τρέξιμο βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του καρδιοαναπνευστικού συστήματος. Μελέτες του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ έδειξαν ότι το ορεινό τρέξιμο μειώνει ως και 60%τον κίνδυνο εμφάνισης αρτηριακής πίεσης.επίσης προλαμβάνει τα σημάδια πρόωρης γήρανσης. Κλείνοντας πρέπει να αναφερθεί ότι με το ορεινό τρέξιμο ο οργανισμός καίει 1300 θερμίδες ενώ με το κοινό τρέξιμο ο οργανισμός καίει μόνο 922. Άρα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το ορεινό τρέξιμο ωφελεί τόσο την σωματική όσο και την ψυχολογική υγεία του ανθρώπου. ΚΛΩΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Οι παραπάνω πληροφορίες πάρθηκαν από την ιστοσελίδα :lepantorunners.gr ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Κανετάκης Γρηγόριος Βλάχος Νίκος Βεργέτης Γεώργιος ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Τι είναι το αλεξίπτωτο πλαγιάς; Τι χρειαζόμαστε για το αλεξίπτωτο πλαγιάς; Που γίνεται το αλεξίπτωτο πλαγιάς; Είναι επικίνδυνο; Ιστορία για το αλεξίπτωτο πλαγιάς
51 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ Το αλεξίπτωτο πλαγιάς (γνωστό και ως παραπέντε από την Γαλλική του ονομασία Parapente). Επίσης αποτελεί την νεώτερη και απλούστερη μορφή ατομικής ανεμοπορίας Είναι η πτήση με την χρήση ενός ειδικού αλεξίπτωτου και απογείωση από μια πλαγιά σε ύψος, με την εκμετάλλευση των ανοδικών ρευμάτων του άνεμου μπροστά από την πλαγιά. Το αλεξίπτωτο πλαγιάς ή αλλιώς παρά πέντε είναι ψυχαγωγικό και ανταγωνιστικό αεράθλημα περιπέτειας, για όσους θέλουν να ανεβάσουν την αδρεναλίνη τους στα ύψη! Για ελεύθερες πτήσεις και ξεκίνημα με την ώθηση των ποδιών, ο εξοπλισμός δε διαθέτει αυστηρή πρωτογενή δομή. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεγάλο λουρί στήριξης του πιλότου, κάτω από ένα μεγάλο υφασμάτινο φτερό, αλεξίπτωτο που αποτελείται από ένα μεγάλο αριθμό διασυνδεδεμένων επιμέρους κελιών - τμημάτων.
Το σχήμα του αλεξίπτωτου διατηρείται από τις γραμμές ανάρτησης, την πίεση του αέρα που μπαίνει στους αεραγωγούς στο μπροστινό τμήμα του και τις αεροδυναμικές δυνάμεις του αέρα, που ρέει πάνω στο εξωτερικό τμήμα. Παρά το γεγονός πως στο κλασσικό αλεξίπτωτο πλαγιάς δε χρησιμοποιείται μηχανή, οι πτήσεις μπορούν να διαρκέσουν πολλές ώρες και να καλύψουν μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις. Ο κανόνας συνήθως είναι η πτήση να διαρκεί 1 με 2 ώρες και να καλύπτει μερικές δεκάδες χιλιόμετρα. Με την σωστή εκμετάλλευση των ρευμάτων του αέρα, ένας πιλότος μπορεί να ανέβει σε υψόμετρο μερικών χιλιομέτρων. Τα αλεξίπτωτα πλαγιάς είναι μοναδικά μεταξύ των μηχανισμών που μπορούν να κουβαληθούν από έναν άνθρωπο, καθώς μεταφέρονται ιδιαίτερα εύκολα. Όλος ο εξοπλισμός μαζεύεται και χωράει σε ένα σακίδιο, το οποίο ο πιλότος μπορεί να μεταφέρει πολύ εύκολα στην πλάτη του. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα απλοποιεί τα πράγματα, καθώς δε χρειάζεται κάποιος να σκέφτεται πώς θα κουβαλήσει τον εξοπλισμό, να πρέπει να υπολογίσει τη διαδρομή και το πώς θα φτάσει στο κατάλληλο σημείο για απογείωση! 52
53 ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ Όσο καλοί πιλότοι αλεξιπτώτου πλαγιάς και αν ήμαστε, όσο πιστά και αν ακολουθούμε τους κανόνες μιας ασφαλής πτήσης, όσο συχνά πετάμε, όσο μικρή και αν είναι η πιθανότητα να πάθουμε ένα ατύχημα δεν παύει να είναι μία πιθανότητα. Και επειδή το προλαμβάνει εστί βέλτιστο του θεραπεύει πρέπει να είμαστε έτοιμοι και να έχουμε όλα τα απαραίτητα εφόδια στον εξοπλισμό μας για να αποφύγουμε ή αντιμετωπίσουμε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση. Γιατί όταν πάμε για πτήση εκτός από τον αξιόπιστο και ασφαλές βασικό εξοπλισμό μας που είναι η πτέρυγα μας, το εφεδρικό μας αλεξίπτωτο, το κάθισμά μας και την ενδεικνυόμενη για πτήση ενδυμασία μας που θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει κράνος, γυαλιά, αντιανεμική φόρμα, γάντια, μποτάκια, θα πρέπει να έχουμε. Το κινητό τηλέφωνο Ασύρματο Συσκευή GPS Κουτί πρώτων βοηθειών Νερό Φαγητό Σχοινί Πυξίδα Χάρτης Φακός Πολυεργαλείο Αναπτήρας Σφυρίχτρα http://epirusairsports.gr/main/media/downloads/eksoplismos_asfaleia_athanasiou_baggelhs.pdf
54 ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ Το παρά- πέντε είναι άθλημα που γίνεται στα βουνά. Χρειάζεται μια απογείωση στο βουνό και μια προσγείωση χαμηλά. Αν δεν υπάρχει χώρος για προσγείωση, μπορείς πάντα μακριά από καλώδια σε ένα χωράφι. Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Κρήτη, γίνεται στο ΑΒΔΟΥ. Ένα κακό του αθλήματος είναι πως πρέπει να έχεις κάποιον να σε ανεβάσει στο βουνό και να κατεβεί να σε πάρει. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ Το αλεξίπτωτο πλάγιας είναι λίγο επικίνδυνο αν δεν ξέρεις το μέρος και έτσι έχουν σκοτωθεί πολλοί ξένοι