Επίσκεψη - καταδυτική εκδρομή στην λίμνη Δόξα 20.02.2011 Το τμήμα εκδρομών και εξορμήσεων της Mη Κυβερνητικής Οργάνωσης "Υδροναύτες" & το Τμήμα Τεχνικής Κατάδυσης διοργάνωσαν επίσκεψη καταδυτική εκδρομή στην λίμνη Δόξα, στην περιοχή του Φενεού της ορεινής Κορινθίας την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος έρευνας, ανάδειξης και προστασίας των Ελληνικών λιμνών, "Άδηλα ύδατα" της ΜΚΟ Υδροναύτες. Το τμήμα εκδρομών και εξορμήσεων της Mη Κυβερνητικής Οργάνωσης "Υδροναύτες" & το Τμήμα Τεχνικής Κατάδυσης διοργάνωσαν επίσκεψη - καταδυτική εκδρομή στην τεχνητή λίμνη Δόξα, στην περιοχή του Φενεού της ορεινής Κορινθίας την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011. Η εκδρομή απευθύνθηκε μόνο στα εγγεγραμμένα μέλη των Υδροναυτών και λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών απαίτησε ιδιαίτερη προετοιμασία και προσοχή. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος έρευνας, ανάδειξης και προστασίας των Ελληνικών λιμνών, "Άδηλα ύδατα" της ΜΚΟ Υδροναύτες. Η τεχνητή λίμνη Δόξα βρίσκεται σε υψόμετρο 891 μέτρων και μαζί με τη θερμοκρασία της, που είναι ιδιαίτερα χαμηλή (γύρω στους 6 βαθμούς κελσίου), απαιτήθηκε προσεκτικός σχεδιασμός των καταδύσεων αλλά και κατάλληλο εξοπλισμό για την απόλυτη ασφάλεια μας. Η λίμνη Δόξα Η λίμνη δόξα είναι τεχνητή, αλλά η περιοχή στην οποία βρίσκεται αντιμετώπιζε πολλές φορές προβλήματα πλημμυρών καθώς όταν υπήρχαν έντονες βροχοπτώσεις, τα νερά των ορμητικών χειμάρρων Δόξα και Όλβιου κατέκλυζαν την πεδιάδα καταστρέφοντας τις καλλιέργειες. Μετά την ανθρώπινη αυτή παρέμβαση, η περιοχή απέκτησε την σημερινή της γαλήνη. Σε σχετικά κοντινή απόσταση, υπήρχε και η λίμνη Φενεού η οποία πολλές φορές συγχέεται με την τεχνητή λίμνη Δόξα. Η λίμνη του Φενεού κάλυπτε έκταση πολλών χιλιάδων στρεμμάτων και υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτήν από την αρχαιότητα. Η πίεση που ασκούσε ο υδάτινος αυτός όγκος στο υπέδαφος, δημιουργούσε καταβόθρες από τις οποίες κατά καιρούς άδειαζαν μεγάλες ποσότητες νερού από την λίμνη, ώσπου στα μέσα του 19ου αιώνα και μετά από μια μεγάλη
μεταβολή του υδάτινου όγκου της, αποφασίστηκε να γίνει αποστράγγιση της, η οποία ολοκληρώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ακόμα και σήμερα μπορούμε να δούμε εκτάσεις που πλημμυρίζουν τους χειμερινούς μήνες και ουσιαστικά θυμίζουν την ύπαρξη της λίμνης παλαιότερα. Η δημιουργία της λίμνης Δόξα στην μορφή που την ξέρουμε σήμερα, έγινε Το 1996 όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή φράγματος στο χείμαρρο Δόξα, χωρητικότητας 5,5 εκατ. κυβικών μέτρων στην περιοχή των Καλυβίων (Αρχαίας Φενεού), μπροστά στην ιστορική Μονή του Αγίου Γεωργίου. Η μονή κτίστηκε τον 14ο αιώνα και εγκαταλείφθηκε το 1693 όταν η στάθμη του νερού άρχισε να ανεβαίνει επικίνδυνα. Τα απομεινάρια της μονής διακρίνονται ακόμα, δίπλα ακριβώς από το υπάρχον εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου το οποίο ονομάζεται και «παλαιομονάστηρο» ακριβώς λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται. Στον δρόμο που οδηγεί στο εκκλησάκι έχουν γίνει έργα ενίσχυσης καθώς η διάβρωση του υπεδάφους είναι εξαιρετικά πιθανό στο μέλλον να εξαφανίσει τον υπάρχον δρόμο και να κάνει την πρόσβαση σε αυτό δυνατή μόνο με πλωτό μέσο. Από τον υπερχειλιστή του φράγματος, τα νερά καταλήγουν στον ποταμό Όλβιο και μέσω των διευρυμένων καταβοθρών τελικά στις πηγές του Λάδωνα. Η δημιουργία του φράγματος έγινε τόσο για την αύξηση της αρδευόμενης έκτασης του κάμπου, πέραν των υπαρχουσών γεωτρήσεων, όσο και για την ενίσχυση της αντιπλημμυρικής προστασίας. Η αξιοποίησή του όμως για αρδευτικούς σκοπούς είναι εντελώς περιορισμένη, καθώς υστερεί η κατασκευή κατάλληλου αρδευτικού δικτύου.
Η διαδρομή για την λίμνη. Για να βρεθούμε στην λίμνη Δόξα, θα πρέπει μέσω της εθνικής οδού Αθηνών Πατρών και στο ύψος του Κιάτου, να στρίψουμε προς την Στυμφαλία. Η διαδρομή είναι εκπληκτική, και θα αρχίσουμε να ανηφορίζουμε, περνώντας από την λίμνη Στυμφαλία και έχοντας στα αριστερά μας την κοιλάδα του Φενεού θα περάσουμε από τα χωριά Στυμφαλία, Καρτέρι, Μοσιά και Μεσινό μέχρι που θα στρίψουμε δεξιά προς τον αρχαίο Φενεό ώσπου θα φτάσουμε στην πανέμορφη λίμνη. Από μακριά θα δούμε το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, στο οποίο θα κατευθυνθούμε για να απολαύσουμε την λίμνη. Έχουμε την δυνατότητα να σταθμεύσουμε το αυτοκίνητο μας ακριβώς πλάι στο μικρό εκκλησάκι, οπότε μπορούμε να ξεφορτώσουμε τον καταδυτικό μας εξοπλισμό πολύ εύκολα. Τους χειμερινούς μήνες, είναι πολύ πιθανό να συναντήσουμε ομίχλη, αλλά και παγωμένο οδόστρωμα, οπότε συνιστάται μεγάλη προσοχή στην διαδρομή, καθώς ο δρόμος είναι σχετικά στενός και έχει συνεχείς στροφές. Στην διαδρομή θα συναντήσουμε πολλές παραδοσιακές ταβέρνες και το πιο συνηθισμένο έδεσμα που θα μας προτείνουν, είναι το γουρουνόπουλο σούβλας. Κατάδυση στην λίμνη
Δίπλα στο εκκλησάκι μας δίνεται η δυνατότητα να μπούμε με ευκολία μέσα στο νερό. Μια ξύλινη πλατφόρμα που είναι τοποθετημένη εκεί διευκολύνει ιδιαίτερα την προετοιμασία μας και μπορούμε να ξεκινήσουμε από εκεί την κατάδυση μας. Δίπλα μας θα δούμε τα ερείπια από το παλαιομονάστηρο βυζαντινού ρυθμού που κατασκευάστηκε τον 14ο αιώνα και λειτουργούσε μέχρι και τον 17ο αιώνα όταν η άνοδος της στάθμης των υδάτων ανάγκασε τους μοναχούς να το εγκαταλείψουν και να χτίσουν το νέο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου σε αρκετά μεγαλύτερο υψόμετρο. Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κομμάτι για να εντοπίσουμε είναι ένα μικρό εικονοστάσι το οποίο βρίσκεται βυθισμένο σε βάθος πέντε μέτρων. Αν είμαστε αρκετά προσεκτικοί και υπάρχει σχετικά καλή ορατότητα είναι πιθανό να διακρίνουμε τον σταυρό του, και να δούμε από κοντά αυτό το ασυνήθιστο θέαμα. Για να το βρούμε, θα πρέπει να κατευθυνθούμε προς την δεξιά πλευρά, παράλληλα με τον δρόμο που μας οδήγησε στο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Με λύπη διαπιστώσαμε πως στο εικονοστάσι κάποιοι "συνάδελφοι" μας είχαν φροντίσει να αφήσουν το "στίγμα" τους σχηματίζοντας πάνω του κάποια αρχικά, και αφιερώσαμε αρκετό χρόνο ώστε να το αποκαταστήσουμε, ευτυχώς με επιτυχία.
Ένα εξίσου όμορφο θέαμα, το οποίο αν είμαστε αρκετά τυχεροί και ακόμα περισσότερο παρατηρητικοί θα έχουμε την τύχη να θαυμάσουμε, είναι οι γαλάζιες καραβίδες που ανήκουν στους οργανισμούς που συναντώνται στην λίμνη. Επίσης στην λίμνη ζουν και βίδρες, οι οποίες όμως είναι αρκετά δύσκολο να πλησιάσουν τους αυτοδύτες όπως καταλαβαίνουμε, οπότε η παρατήρηση τους μπορεί να γίνει μόνο εκτός νερού.
Το μέγιστο βάθος της λίμνης κυμαίνεται κοντά στα 35 μέτρα, στο μέσο περίπου της απόστασης από την εξέδρα μέχρι και το φράγμα του φενεού. Η ορατότητα είναι η τυπική που συναντάται στις Ελληνικές λίμνες και απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει κάποιος να απολαύσει την κατάδυση του εκεί, είναι η πολύ προσεκτική ρύθμιση της πλευστότητας του λόγω της ύπαρξης του ιζήματος που προέρχεται από την οργανική αποσύνθεση, αλλά και των κλαδιών που υπάρχουν στον βυθό, με τα οποία οποιαδήποτε επαφή, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα και η χρήση πυξίδας αλλά και υποβρύχιου φωτιστικού είναι απαραίτητη. Η χρήση της στεγανής είναι απαραίτητη ειδικά αν θα γίνει μεγάλης διάρκειας κατάδυση.
Η εκδρομή μας Στην εκδρομή αυτή είχαμε την δυνατότητα όχι μόνο να απολαύσουμε την υπέροχη διαδρομή και το μαγευτικό τοπίο, αλλά να συμμετάσχουμε ενεργά στον σχεδιασμό των καταδύσεων συνυπολογίζοντας θέματα που αφορούν την φυσιολογία των καταδύσεων, των καταδύσεων σε υψόμετρο και σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας, εμπλουτίζοντας τις γνώσεις μας και ενισχύοντας την αίσθηση της ομαδικότητας μεταξύ των μελών της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Υδροναύτες» και αποτελώντας πρότυπο συνεργασίας μεταξύ των τομέων της οργάνωσης μας. Πάνω σε αυτή την αρχή λοιπόν θα ανακοινωθούν πολύ σύντομα και άλλες αντίστοιχες δραστηριότητες και οι συμμετέχοντες σε αυτές θα έχουν την δυνατότητα να ενισχύσουν και την εμπειρία τους, αλλά κυρίως και τις γνώσεις τους πάνω σε ένα ιδιαίτερα όμορφο αντικείμενο που αναδεικνύει τις πολυδιάστατες μορφές της αυτόνομης κατάδυσης στον πανέμορφο Ελληνικό χώρο. Η διαδρομή για την λίμνη.
Για να βρεθούμε στην λίμνη δόξα, θα πρέπει μέσω της εθνικής οδού Αθηνών Πατρών και στο ύψος του Κιάτου, να στρίψουμε προς την Στυμφαλία. Η διαδρομή είναι εκπληκτική, και θα αρχίσουμε να ανηφορίζουμε, περνώντας από την λίμνη Στυμφαλία, και έχοντας στα αριστερά μας την κοιλάδα του Φενεού θα περάσουμε από τα χωριά Στυμφαλία, Καρτέρι, Μοσιά και Μεσινό μέχρι που θα στρίψουμε δεξιά προς τον αρχαίο Φενεό ώσπου θα φτάσουμε στην πανέμορφη λίμνη. Από μακριά θα δούμε το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, στο οποίο θα κατευθυνθούμε για να απολαύσουμε την λίμνη. Έχουμε την δυνατότητα να σταθμεύσουμε το αυτοκίνητο μας ακριβώς πλάι στο μικρό εκκλησάκι, οπότε μπορούμε να ξεφορτώσουμε τον καταδυτικό μας εξοπλισμό πολύ εύκολα. Τους χειμερινούς μήνες, είναι πολύ πιθανό να συναντήσουμε ομίχλη, αλλά και παγωμένο οδόστρωμα, οπότε συνιστάται μεγάλη προσοχή στην διαδρομή, καθώς ο δρόμος είναι σχετικά στενός και έχει συνεχείς στροφές. Στην διαδρομή θα συναντήσουμε πολλές παραδοσιακές ταβέρνες και το πιο συνηθισμένο έδεσμα που θα μας προτείνουν, είναι το γουρουνόπουλο σούβλας. Οι τιμές ανά άτομο κυμαίνονται μεταξύ 20 και 25 Ευρώ. Κατάδυση στην λίμνη Δίπλα στο εκκλησάκι μας δίνεται η δυνατότητα να μπούμε με ευκολία μέσα στο νερό. Μια ξύλινη πλατφόρμα που είναι τοποθετημένη εκεί διευκολύνει ιδιαίτερα την προετοιμασία μας, και μπορούμε να ξεκινήσουμε από εκεί την κατάδυση μας. Δίπλα μας θα δούμε τα ερείπια από το παλαιομονάστηρο βυζαντινού ρυθμού που κατασκευάστηκε τον 14ο αιώνα και λειτουργούσε μέχρι και τον 17ο αιώνα όταν η άνοδος της στάθμης των υδάτων ανάγκασε τους μοναχούς να το εγκαταλείψουν και να χτίσουν το νέο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου σε αρκετά μεγαλύτερο υψόμετρο. Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κομμάτι για να εντοπίσουμε είναι ένα μικρό εκκλησάκι το οποίο βρίσκεται βυθισμένο σε βάθος πέντε μέτρων. Αν είμαστε αρκετά προσεκτικοί και υπάρχει σχετικά καλή ορατότητα είναι πιθανό να διακρίνουμε τον σταυρό του, και να δούμε από κοντά αυτό το ασυνήθιστο θέαμα. Για να το βρούμε, θα πρέπει να κατευθυνθούμε προς την δεξιά πλευρά, παράλληλα με τον δρόμο που μας οδήγησε στο εκκλησάκι. Ένα εξίσου όμορφο θέαμα, το οποίο αν είμαστε αρκετά τυχεροί και ακόμα περισσότερο παρατηρητικοί θα έχουμε την τύχη να θαυμάσουμε, είναι οι γαλάζιες καραβίδες που ανήκουν στους οργανισμούς που συναντώνται στην λίμνη. Επίσης στην λίμνη ζουν και βίδρες, οι οποίες όμως είναι αρκετά δύσκολο να πλησιάσουν τους αυτοδύτες όπως καταλαβαίνουμε, οπότε η παρατήρηση τους μπορεί να γίνει μόνο εκτός νερού. Το μέγιστο βάθος της λίμνης κυμαίνεται κοντά στα 35 μέτρα, στο μέσο περίπου της απόστασης από την εξέδρα μέχρι και το φράγμα του φενεού. Η ορατότητα είναι η τυπική που συναντάται στις Ελληνικές λίμνες και απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει κάποιος να απολαύσει την κατάδυση του εκεί, είναι η πολύ προσεκτική ρύθμιση της πλευστότητας του λόγω της ύπαρξης του ιζήματος που προέρχεται από την οργανική αποσύνθεση, αλλά και των κλαδιών που υπάρχουν στον βυθό, με τα οποία οποιαδήποτε επαφή, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Η διοργάνωση μας Στην εκδρομή αυτή, είχαμε την δυνατότητα όχι μόνο να απολαύσουμε την υπέροχη διαδρομή και το μαγευτικό τοπίο, αλλά να συμμετάσχουμε ενεργά στον σχεδιασμό των καταδύσεων συνυπολογίζοντας θέματα που αφορούν την φυσιολογία των καταδύσεων, των καταδύσεων σε υψόμετρο και σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας, εμπλουτίζοντας τις γνώσεις μας και ενισχύοντας
την αίσθηση της ομαδικότητας μεταξύ των μελών της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Υδροναύτες» και αποτελώντας πρότυπο συνεργασίας μεταξύ των τομέων της οργάνωσης μας. Πάνω σε αυτή την αρχή λοιπόν θα ανακοινωθούν πολύ σύντομα και άλλες αντίστοιχες δραστηριότητες στα πλαίσια του προγράμματος μας για την ανάδειξη, των Ελληνικών λιμνών και οι συμμετέχοντες σε αυτές θα έχουν την δυνατότητα να ενισχύσουν και την εμπειρία τους, αλλά κυρίως και τις γνώσεις τους πάνω σε ένα ιδιαίτερα όμορφο αντικείμενο που αναδεικνύει τις πολυδιάστατες μορφές της αυτόνομης κατάδυσης στον πανέμορφο Ελληνικό χώρο.