Il.1.531 Il.1.532 Il.1.533 Il.1.534 Il.1.535 Il.1.536 Τώ γ ὣς βουλεύσαντε διέτμαγεν ἣ μὲν ἔπειτα εἰς ἅλα ἆλτο βαθεῖαν ἀπ αἰγλήεντος Ὀλύμπου, Ζεὺς δὲ ἑὸν πρὸς δῶμα θεοὶ δ ἅμα πάντες ἀνέσταν ἐξ ἑδέων σφοῦ πατρὸς ἐναντίον οὐδέ τις ἔτλη μεῖναι ἐπερχόμενον, ἀλλ ἀντίοι ἔσταν ἅπαντες. Ὣς ὃ μὲν ἔνθα καθέζετ ἐπὶ θρόνου οὐδέ μιν Ἥρη Il.1.537 ἠγνοίησεν ἰδοῦσ ὅτι οἱ συμφρά Il.1.538 ἀργυρόπεζα Θέτις θυγάτηρ ἁλίοιο γέροντος. Il.1.539 Αὐτίκα κερτομίοισι Δία Κρονίωνα προσηύ Il.1.540 τίς δ αὖ τοι δολομῆτα θεῶν συμφρά Il.1.541 Il.1.542 Il.1.543 Il.1.544 Αἰεί τοι φίλον ἐστὶν ἐμεῦ ἀπὸ νόσφιν ἐόντα κρυπτάδια φρονέοντα δικαζέμεν οὐδέ τί πώ μοι πρόφρων τέτληκας εἰπεῖν ἔπος ὅττι νοήσῃς. Τὴν δ ἠμείβετ ἔπειτα πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.545 Ἥρη μὴ δὴ πάντας ἐμοὺς ἐπιέ Il.1.546 Il.1.547 Il.1.548 Il.1.549 εἰδήσειν χαλεποί τοι ἔσοντ ἀλόχῳ περ ἐούσῃ ἀλλ ὃν μέν κ ἐπιεικὲς ἀκουέμεν οὔ τις ἔπειτα οὔτε θεῶν πρότερος τὸν εἴσεται οὔτ ἀνθρώπων ὃν δέ κ ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν ἐθέλωμι νοῆσαι Il.1.550 μή τι σὺ ταῦτα ἕκαστα διείρεο μηδὲ μετά Il.1.551 Il.1.552 Il.1.553 Il.1.554 Il.1.555 Il.1.556 Il.1.557 Il.1.558 Il.1.559 Il.1.560 Τὸν δ ἠμείβετ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες; Καὶ λ ην σε πάρος γ οὔτ εἴρομαι οὔτε μεταλλῶ, ἀλλὰ μάλ εὔκηλος τὰ φράζεαι ἅσσ ἐθέλῃσθα. Νῦν δ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα μή σε παρείπῃ ἀργυρόπεζα Θέτις θυγάτηρ ἁλίοιο γέροντος ἠερίη γὰρ σοί γε παρέζετο καὶ λάβε γούνων τῇ σ ὀΐω κατανεῦσαι ἐτήτυμον ὡς Ἀχιλῆα τ μήσῃς, ὀλέσῃς δὲ πολέας ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν. Τὴν δ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς
Il.1.561 Il.1.562 Il.1.563 Il.1.564 Il.1.565 Il.1.566 Il.1.567 Il.1.568 Il.1.569 Il.1.570 Il.1.571 Il.1.572 Il.1.573 Il.1.574 Il.1.575 Il.1.576 Il.1.577 Il.1.578 Il.1.579 Il.1.580 Il.1.581 Il.1.582 Il.1.583 Il.1.584 Il.1.585 Il.1.586 Il.1.587 Il.1.588 Il.1.589 Il.1.590 δαιμονίη αἰεὶ μὲν ὀ εαι οὐδέ σε λήθω πρῆξαι δ ἔμπης οὔ τι δυνήσεαι, ἀλλ ἀπὸ θ μοῦ μᾶλλον ἐμοὶ ἔσεαι τὸ δέ τοι καὶ ῥ γιον ἔσται. Εἰ δ οὕτω τοῦτ ἐστὶν ἐμοὶ μέλλει φίλον εἶναι ἀλλ ἀκέουσα κάθησο, ἐμῷ δ ἐπιπείθεο μ θῳ, μή νύ τοι οὐ χραίσμωσιν ὅσοι θεοί εἰσ ἐν Ὀλύμπῳ ἆσσον ἰόνθ, ὅτε κέν τοι ἀάπτους χεῖρας ἐφείω. Ὣς ἔφατ ἔ δεισεν δὲ βοῶπις πότνια Ἥρη, καί ῥ ἀκέουσα καθῆστο ἐπιγνάμψ σα φίλον κῆρ ὄχθησαν δ ἀνὰ δῶμα Διὸς θεοὶ Οὐρανίωνες τοῖσιν δ Ἥφαιστος κλυτοτέχνης ἦρχ ἀγορεύειν μητρὶ φίλῃ ἐπίηρα φέρων λευκωλένῳ Ἥρῃ ἦ δὴ λοίγια ἔργα τάδ ἔσσεται οὐδ ἔτ ἀνεκτά, εἰ δὴ σφὼ ἕνεκα θνητῶν ἐριδαίνετον ὧδε, ἐν δὲ θεοῖσι κολῳὸν ἐλαύνετον οὐδέ τι δαιτὸς ἐσθλῆς ἔσσεται ἦδος, ἐπεὶ τὰ χερείονα ν κᾷ. Μητρὶ δ ἐγὼ παράφημι καὶ αὐτῇ περ νοεούσῃ πατρὶ φίλῳ ἐπίηρα φέρειν Διί, ὄφρα μὴ αὖτε νεικείῃσι πατήρ, σὺν δ ἡμῖν δαῖτα ταράξῃ. Εἴ περ γάρ κ ἐθέλῃσιν Ὀλύμπιος ἀστεροπητὴς ἐξ ἑδέων στυφελίξαι ὃ γὰρ πολὺ φέρτατός ἐστιν. Ἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι καθάπτεσθαι μαλακοῖσιν αὐτίκ ἔπειθ λ ος Ὀλύμπιος ἔσσεται ἡμῖν. Ὣς ἄρ ἔφη καὶ ἀνα ΐξ ς δέπας ἀμφικύπελλον μητρὶ φίλῃ ἐν χειρὶ τίθει καί μιν προσέειπε τέτλαθι μῆτερ ἐμή, καὶ ἀνάσχεο κηδομένη περ, μή σε φίλην περ ἐοῦσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἴδωμαι θεινομένην, τότε δ οὔ τι δυνήσομαι ἀχνύμενός περ χραισμεῖν ἀργαλέος γὰρ Ὀλύμπιος ἀντιφέρεσθαι ἤδη γάρ με καὶ ἄλλοτ ἀλεξέμεναι μεμαῶτα
Il.1.591 Il.1.592 Il.1.593 Il.1.594 Il.1.595 Il.1.596 Il.1.597 Il.1.598 Il.1.599 Il.1.600 Il.1.601 Il.1.602 Il.1.603 Il.1.604 Il.1.605 Il.1.606 Il.1.607 Il.1.608 Il.1.609 Il.1.610 ῥῖψε ποδὸς τεταγὼν ἀπὸ βηλοῦ θεσπεσίοιο, πᾶν δ ἦμαρ φερόμην, ἅμα δ ἠελίῳ καταδύντι κάππεσον ἐν Λήμνῳ, ὀλίγος δ ἔτι θ μὸς ἐνῆεν ἔνθά με Σίντιες ἄνδρες ἄφαρ κομίσαντο πεσόντα. Ὣς φάτο, μείδησεν δὲ θε λευκώλενος Ἥρη, μειδήσ σα δὲ παιδὸς ἐδέξατο χειρὶ κύπελλον αὐτὰρ ὃ τοῖς ἄλλοισι θεοῖς ἐνδέξια πᾶσιν οἰνοχόει γλυκὺ νέκταρ ἀπὸ κρητῆρος ἀφύσσων ἄσβεστος δ ἄρ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσιν ὡς ἴδον Ἥφαιστον διὰ δώματα ποιπν οντα. Ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα δαίνυντ, οὐδέ τι θ μὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐ σης, οὐ μὲν φόρμιγγος περικαλλέος ἣν ἔχ Ἀπόλλων, Μουσ ων θ αἳ ἄειδον ἀμειβόμεναι ὀπὶ κ λῇ. Αὐτὰρ ἐπεὶ κατέδ λαμπρὸν φάος ἠελίοιο, οἳ μὲν κακκείοντες ἔβαν οἶκον δὲ ἕκαστος, ἧχι ἑκάστῳ δῶμα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις Ἥφαιστος ποίησεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσι Ζεὺς δὲ πρὸς ὃν λέχος ἤϊ Ὀλύμπιος ἀστεροπητής, ἔνθα πάρος κοιμᾶθ ὅτε μιν γλυκὺς ὕπνος ἱκ νοι Il.1.611 ἔνθα καθεῦδ ἀ ὰ δὲ όθρονος Ἥρη. Il.14.153 Ἥρη δ εἰσεῖδε χρ όθρονος ὀφθαλμοῖσι Il.14.154 στᾶσ ἐξ Οὐ λύμποιο ἀπὸ ῥίου αὐτίκα δ ἔγνω Il.14.155 τὸν μὲν ποιπν μάχην ἀνὰ κ άνειραν Il.14.156 αὐτοκασίγνητον καὶ δ έρα, χαῖρε δὲ θ ῷ Il.14.157 Ζῆνα δ ἐπ ἀκροτάτης κορυφῆς πολυπ Il.14.158 ἥμενον εἰσεῖδε, στυγερὸς δέ οἱ ἔπλετο θ ῷ. Il.14.159 Il.14.160 Μερμήριξε δ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη ὅππως ἐξαπάφοιτο Διὸς νόον αἰγιόχοιο Il.14.161 ἧδε δέ οἱ κατὰ θ ὸν ἀρίστη φαίνετο βουλὴ
Il.14.162 ἐλθεῖν εἰς εὖ ἐντ ἓ αὐτήν, Il.14.163 Il.14.164 Il.14.165 Il.14.166 Il.14.167 Il.14.168 εἴ πως μείραιτο παραδραθέειν φιλότητι ᾗ χροιῇ, τῷ δ ὕπνον ἀπήμονά τε λιαρόν τε χεύῃ ἐπὶ βλεφάροισιν ἰδὲ φρεσὶ πευκαλίμῃσι. Βῆ δ ἴμεν ἐς θάλαμον, τόν οἱ φίλος υἱὸς ἔτευξεν Ἥφαιστος, πυκιν ς δὲ θύρ ς σταθμοῖσιν ἐπῆρσε κληῗδι κρυπτῇ, τὴν δ οὐ θεὸς ἄλλος ἀνῷγεν Il.14.169 ἔνθ ἥ γ εἰσελθοῦσα θύρ ς ἐπέθηκε φαειν ς. Il.14.170 Il.14.171 Il.14.172 Il.14.173 Il.14.174 Il.14.175 Il.14.176 Il.14.177 Il.14.178 Il.14.179 Il.14.180 Il.14.181 Il.14.182 Il.14.183 Il.14.184 Il.14.185 Il.14.186 Il.14.187 Il.14.188 Il.14.189 Il.14.190 Il.14.191 Ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροὸς μερόεντος λ ματα πάντα κάθηρεν, ἀλείψατο δὲ λίπ ἐλαίῳ ἀμβροσίῳ ἑδανῷ, τό ῥά οἱ τεθυωμένον ἦεν τοῦ καὶ κ νυμένοιο Διὸς κατὰ χαλκοβατὲς δῶ ἔμπης ἐς γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν κετ ἀ τμή. Τῷ ῥ ἥ γε χρόα κ λὸν ἀλειψαμένη ἰδὲ χαίτ ς πεξαμένη χερσὶ πλοκάμους ἔπλεξε φαεινοὺς κ λοὺς ἀμβροσίους ἐκ κρ ατος ἀ θανάτοιο. Ἀμφὶ δ ἄρ ἀμβρόσιον ἑανὸν ἕσαθ, ὅν οἱ Ἀθήνη ἔξ σ ἀσκήσ σα, τίθει δ ἐνὶ δαίδαλα πολλά χρ σείῃς δ ἐνετῇσι κατὰ στῆθος περονᾶτο. Ζώσατο δὲ ζώνῃ ἑκατὸν θυσάνοις ἀραρυίῃ, ἐν δ ἄρα ἕρματα ἧκεν ἐϋτρήτοισι λοβοῖσι τρίγληνα μορόεντα χάρις δ ἀπελάμπετο πολλή. Κρηδέμνῳ δ ἐφύπερθε καλύψατο δῖα θε ων κ λῷ νηγατέῳ λευκὸν δ ἦν ἠέλιος ὥς ποσσὶ δ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο κ λὰ πέδ λα. Αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα περὶ χροῒ θήκατο κόσμον βῆ ῥ ἴμεν ἐκ θαλάμοιο, καλεσσαμένη δ Ἀφροδ την τῶν ἄλλων ἀπάνευθε θεῶν πρὸς μῦθον ἔειπε ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο φίλον τέκος ὅττι κεν εἴπω, ἦέ κεν ἀρνήσαιο κοτεσσαμένη τό γε θ μῷ,
Il.14.192 Il.14.193 Il.14.194 Il.14.195 Il.14.196 Il.14.197 Il.14.198 Il.14.199 Il.14.200 Il.14.201 Il.14.202 Il.14.203 Il.14.204 Il.14.205 Il.14.206 Il.14.207 Il.14.208 Il.14.209 Il.14.210 Il.14.211 Il.14.212 Il.14.213 Il.14.214 Il.14.215 Il.14.216 Il.14.217 Il.14.218 Il.14.219 Il.14.220 Il.14.221 οὕνεκ ἐγὼ Δαναοῖσι, σὺ δὲ Τρώεσσιν ἀρήγεις; Τὴν δ ἠμείβετ ἔπειτα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδ τη Ἥρη πρέσβα θε θύγατερ μεγάλοιο Κρόνοιο αὔδ ὅ τι φρονέεις τελέσαι δέ με θ μὸς ἄνωγεν, εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν. Τὴν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδ πότνια Ἥρη δὸς νῦν μοι φιλότητα καὶ μερον, ᾧ τε σὺ πάντας δαμνᾷ ἀθανάτους ἠδὲ θνητοὺς ἀνθρώπους. Εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης, Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν, οἵ μ ἐν σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ ἀτίταλλον δεξάμενοι Ῥεί ς, ὅτε τε Κρόνον εὐρύοπα Ζεὺς γαίης νέρθε καθεῖσε καὶ ἀτρυγέτοιο θαλάσσης τοὺς εἶμ ὀψομένη, καί σφ ἄκριτα νείκεα λ σω ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται εὐνῆς καὶ φιλότητος, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θ μῷ. Εἰ κείνω ἐπέεσσι παραιπεπιθοῦσα φίλον κῆρ εἰς εὐνὴν ἀνέσαιμι ὁμωθῆναι φιλότητι, αἰεί κέ σφι φίλη τε καὶ αἰδοίη καλεοίμην. Τὴν δ αὖτε προσέειπε φιλομειδὴς Ἀφροδ τη οὐκ ἔστ οὐδὲ ἔοικε τεὸν ἔπος ἀρνήσασθαι Ζηνὸς γὰρ τοῦ ἀρίστου ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαύεις. Ἦ, καὶ ἀπὸ στήθεσφιν ἐλ σατο κεστὸν ἱμάντα ποικίλον, ἔνθα δέ οἱ θελκτήρια πάντα τέτυκτο ἔνθ ἔνι μὲν φιλότης, ἐν δ μερος, ἐν δ ὀαριστὺς πάρφασις, ἥ τ ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων. Τόν ῥά οἱ ἔμβαλε χερσὶν ἔπος τ ἔφατ ἔκ τ ὀνόμαζε τῆ νῦν τοῦτον ἱμάντα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ ποικίλον, ᾧ ἔνι πάντα τετεύχαται οὐδέ σέ φημι ἄπρηκτόν γε νέεσθαι, ὅ τι φρεσὶ σῇσι μενοινᾷς.
Il.14.222 Il.14.223 Il.14.224 Il.14.225 Il.14.226 Il.14.227 Il.14.228 Il.14.229 Il.14.230 Ὣς φάτο, μείδησεν δὲ βοῶπις πότνια Ἥρη, μειδήσ σα δ ἔπειτα ἑῷ ἐγκάτθετο κόλπῳ. Ἣ μὲν ἔβη πρὸς δῶμα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδ τη, Ἥρη δ ἀΐξ σα λίπεν ῥίον Οὐ λύμποιο, Π ερίην δ ἐπιβᾶσα καὶ Ἠμαθίην ἐρατεινὴν σεύατ ἐφ ἱπποπόλων Θρῃκῶν ὄρεα νιφόεντα ἀκροτάτ ς κορυφ ς οὐδὲ χθόνα μάρπτε ποδοῖιν ἐξ Ἀθόω δ ἐπὶ πόντον ἐβήσετο κ μαίνοντα, Λῆμνον δ εἰσαφίκ νε πόλιν θείοιο Θόαντος. Il.14.231 Ἔνθ πνῳ ξύμβλητο κασιγνήτῳ Θανάτοιο, Il.14.232 Il.14.233 Il.14.234 Il.14.235 Il.14.236 Il.14.237 Il.14.238 Il.14.239 Il.14.240 Il.14.241 ἔν τ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ ἔφατ ἔκ τ ὀνόμαζεν πνε ἄναξ πάντων τε θεῶν πάντων τ ἀνθρώπων, ἠμὲν δή ποτ ἐμὸν ἔπος ἔκλυες, ἠδ ἔτι καὶ νῦν πείθευ ἐγὼ δέ κέ τοι ἰδέω χάριν ἤματα πάντα. Κοίμησόν μοι Ζηνὸς ὑπ ὀφρύσιν ὄσσε φαεινὼ αὐτίκ ἐπεί κεν ἐγὼ παραλέξομαι ἐν φιλότητι. Δῶρα δέ τοι δώσω κ λὸν θρόνον ἄφθιτον αἰεὶ χρ σεον Ἥφαιστος δέ κ ἐμὸς πάϊς ἀμφιγυήεις τεύξει ἀσκήσ ς, ὑπὸ δὲ θρῆνυν ποσὶν ἥσει, τῷ κεν ἐπισχοίης λιπαροὺς πόδας εἰλαπινάζων. Il.14.242 Τὴν δ ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε νήδυμος πνος Il.14.243 Il.14.244 Il.14.245 Il.14.246 Il.14.247 Il.14.248 Il.14.249 Il.14.250 Ἥρη πρέσβα θε θύγατερ μεγάλοιο Κρόνοιο ἄλλον μέν κεν ἔγωγε θεῶν αἰειγενετ ων ῥεῖα κατευνήσαιμι, καὶ ἂν ποταμοῖο ῥέεθρα Ὠκεανοῦ, ὅς περ γένεσις πάντεσσι τέτυκται Ζηνὸς δ οὐκ ἂν ἔγωγε Κρον ονος ἆσσον ἱκοίμην οὐδὲ κατευνήσαιμ, ὅτε μὴ αὐτός γε κελεύοι. Ἤδη γάρ με καὶ ἄλλο τεὴ ἐπίνυσσεν ἐφετμὴ ἤματι τῷ ὅτε κεῖνος ὑπέρθ μος Διὸς υἱὸς Il.14.251 ἔπλεεν λιόθεν Τρώων πόλιν ἐξαλαπάξ ς.
Il.14.252 Il.14.253 Ἤτοι ἐγὼ μὲν ἔλεξα Διὸς νόον αἰγιόχοιο νήδυμος ἀμφιχυθείς σὺ δέ οἱ κακὰ μήσαο θ μῷ Il.14.254 ὄρσ σ ἀργαλέων ἀνέμων ἐπὶ πόντον ἀήτ ς, Il.14.255 Il.14.256 Il.14.257 Il.14.258 Il.14.259 Il.14.260 καί μιν ἔπειτα Κόων δ εὖ ναιομένην ἀπένεικας νόσφι φίλων πάντων. Ὃ δ ἐπεγρόμενος χαλέπαινε ῥιπτάζων κατὰ δῶμα θεούς, ἐμὲ δ ἔξοχα πάντων ζήτει καί κέ μ ἄϊστον ἀπ αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ, εἰ μὴ Νὺξ δμήτειρα θεῶν ἐσάωσε καὶ ἀνδρῶν τὴν ἱκόμην φεύγων, ὃ δ ἐπαύσατο χωόμενός περ. Il.14.261 Ἅζετο γὰρ μὴ Νυκτὶ θοῇ ἀποθ μια ἕρδο. Il.14.262 Il.14.263 Il.14.264 Il.14.265 Il.14.266 Il.14.267 Il.14.268 Νῦν αὖ τοῦτό μ ἄνωγας ἀμήχανον ἄλλο τελέσσαι. Τὸν δ αὖτε προσέειπε βοῶπις πότνια Ἥρη πνε τί ἢ δὲ σὺ ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μενοινᾷς; Ἦ φῂς ὣς Τρώεσσιν ἀρηξέμεν εὐρύοπα Ζῆν ὡς Ἡρακλῆος περιχώσατο παῖδος ἑοῖο; Ἀλλ ἴθ, ἐγὼ δέ κέ τοι Χαρίτων μίαν ὁπλοτερ ων δώσω ὀπυιέμεναι καὶ σὴν κεκλῆσθαι ἄκοιτιν. Il.14.270 Ὣς φάτο, χήρατο δ πνος, ἀμειβόμενος δὲ προσηύδ Il.14.271 ἄγρει νῦν μοι ὄμοσσον ἀ τον Στυγὸς ὕ δωρ, Il.14.272 Il.14.273 Il.14.274 Il.14.275 Il.14.276 Il.14.277 Il.14.278 Il.14.279 Il.14.280 Il.14.281 Il.14.282 χειρὶ δὲ τῇ ἑτέρῃ μὲν ἕλε χθόνα πουλυβότειραν, τῇ δ ἑτέρῃ ἅλα μαρμαρέην, ἵνα νῶϊν ἅπαντες μάρτυροι ὦσ οἳ ἔνερθε θεοὶ Κρόνον ἀμφὶς ἐόντες, ἦ μὲν ἐμοὶ δώσειν Χαρίτων μίαν ὁπλοτερ ων Π σιθέην, ἧς τ αὐτὸς ἐέλδομαι ἤματα πάντα. Ὣς ἔφατ, οὐδ ἀπίθησε θε λευκώλενος Ἥρη, ὄμνυε δ ὡς ἐκέλευε, θεοὺς δ ὀνόμηνεν ἅπαντας τοὺς ὑποταρταρίους οἳ Τ τῆνες καλέονται. Αὐτὰρ ἐπεί ῥ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον, τὼ βήτην Λήμνου τε καὶ Ἴμβρου ἄστυ λιπόντε ἠέρα ἑσσαμένω ῥίμφα πρήσσοντε κέλευθον.
Il.14.283 Il.14.284 Il.14.285 δην δ κέσθην πολυπ δακα μητέρα θηρῶν Λεκτόν, ὅθι πρῶτον λιπέτην ἅλα τὼ δ ἐπὶ χέρσου βήτην, ἀκροτάτη δὲ ποδῶν ὕπο σείετο λη. Il.14.286 Ἔνθ πνος μὲν ἔμεινε πάρος Διὸς ὄσσε ἰδέσθαι Il.14.287 Il.14.288 Il.14.289 Il.14.290 Il.14.291 Il.14.292 Il.14.293 Il.14.294 Il.14.295 Il.14.296 Il.14.297 Il.14.298 Il.14.299 Il.14.300 Il.14.301 Il.14.302 Il.14.303 Il.14.304 Il.14.305 Il.14.306 Il.14.307 Il.14.308 Il.14.309 Il.14.310 Il.14.311 Il.14.312 εἰς ἐλάτην ἀναβ ς περιμήκετον, ἣ τότ ἐν δῃ μακροτάτη πεφυυῖα δι ἠέρος αἰθέρ ἵκ νεν ἔνθ ἧστ ὄζοισιν πεπυκασμένος εἰλατίνοισιν ὄρν θι λιγυρῇ ἐναλίγκιος, ἥν τ ἐν ὄρεσσι χαλκίδα κικλήσκουσι θεοί, ἄνδρες δὲ κύμινδιν. Ἥρη δὲ κραιπνῶς προσεβήσετο Γάργαρον ἄκρον δης ὑψηλῆς ἴδε δὲ νεφεληγερέτα Ζεύς. Ὡς δ ἴδεν, ὥς μιν ἔρως πυκιν ς φρένας ἀμφεκάλυψεν, οἷον ὅτε πρῶτόν περ ἐμισγέσθην φιλότητι εἰς εὐνὴν φοιτῶντε, φίλους λήθοντε τοκῆας. Στῆ δ αὐτῆς προπάροιθεν ἔπος τ ἔφατ ἔκ τ ὀνόμαζεν Ἥρη πῇ μεμαυῖα κατ Οὐ λύμπου τόδ ἱκ νεις; Ἵπποι δ οὐ παρέ σι καὶ ἅρματα τῶν κ ἐπιβαίης. Τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδ πότνια Ἥρη ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης, Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν, οἵ με σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ ἀτίταλλον τοὺς εἶμ ὀψομένη, καί σφ ἄκριτα νείκεα λ σω ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται εὐνῆς καὶ φιλότητος, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θ μῷ. Ἵπποι δ ἐν πρυμνωρείῃ πολυπ δακος δης ἑστᾶσ, οἵ μ οἴσουσιν ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρήν. Νῦν δὲ σεῦ εἵνεκα δεῦρο κατ Οὐ λύμπου τόδ ἱκ νω, μή πώς μοι μετέπειτα χολώσεαι, αἴ κε σιωπῇ οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυρρόου Ὠκεανοῖο. Τὴν δ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς
Il.14.313 Il.14.314 Il.14.315 Il.14.316 Il.14.317 Il.14.318 Il.14.319 Il.14.320 Il.14.321 Il.14.322 Il.14.323 Il.14.324 Il.14.325 Il.14.326 Il.14.327 Il.14.328 Il.14.329 Il.14.330 Il.14.331 Il.14.332 Il.14.333 Il.14.334 Il.14.335 Il.14.336 Il.14.337 Il.14.338 Il.14.339 Il.14.340 Il.14.341 Il.14.342 Ἥρη κεῖσε μὲν ἔστι καὶ ὕστερον ὁρμηθῆναι, νῶϊ δ ἄγ ἐν φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε. Οὐ γάρ πώ ποτέ μ ὧδε θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικὸς θ μὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν, οὐδ ὁπότ ἠρασάμην Ἰξ ονίης ἀλόχοιο, ἣ τέκε Πειρίθοον θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντον οὐδ ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης, ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν οὐδ ὅτε Φοίν κος κούρης τηλεκλειτοῖο, ἣ τέκε μοι Μ νων τε καὶ ἀντίθεον Ῥαδάμανθυν οὐδ ὅτε περ Σεμέλης οὐδ Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ, ἥ ῥ Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα ἣ δὲ Διών σον Σεμέλη τέκε χάρμα βροτοῖσιν οὐδ ὅτε Δήμητρος καλλιπλοκάμοιο ἀνάσσης, οὐδ ὁπότε Λητοῦς ἐρικ δέος, οὐδὲ σεῦ αὐτῆς, ὡς σέο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς μερος αἱρεῖ. Τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδ πότνια Ἥρη αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες. Εἰ νῦν ἐν φιλότητι λιλαίεαι εὐνηθῆναι δης ἐν κορυφῇσι, τὰ δὲ προπέφανται ἅπαντα πῶς κ ἔοι εἴ τις νῶϊ θεῶν αἰειγενετ ων εὕδοντ ἀθρήσειε, θεοῖσι δὲ πᾶσι μετελθὼν πεφράδοι; Οὐκ ἂν ἔγωγε τεὸν πρὸς δῶμα νεοίμην ἐξ εὐνῆς ἀνστᾶσα, νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη. Ἀλλ εἰ δή ῥ ἐθέλεις καί τοι φίλον ἔπλετο θ μῷ, ἔστιν τοι θάλαμος, τόν τοι φίλος υἱὸς ἔτευξεν Ἥφαιστος, πυκιν ς δὲ θύρ ς σταθμοῖσιν ἐπῆρσεν ἔνθ ἴομεν κείοντες, ἐπεί νύ τοι εὔαδεν εὐνή. Τὴν δ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς Ἥρη μήτε θεῶν τό γε δείδιθι μήτέ τιν ἀνδρῶν
Il.14.343 Il.14.344 Il.14.345 Il.14.346 Il.14.347 Il.14.348 Il.14.349 Il.14.350 Il.14.351 Il.14.352 Il.14.353 ὄψεσθαι τοῖόν τοι ἐγὼ νέφος ἀμφικαλύψω χρ σεον οὐδ ἂν νῶϊ διαδράκοι Ἠέλιός περ, οὗ τε καὶ ὀξύτατον πέλεται φάος εἰσοράασθαι. Ἦ ῥα καὶ ἀγκὰς ἔμαρπτε Κρόνου παῖς ἣν παράκοιτιν τοῖσι δ ὑπὸ χθὼν δῖα φύεν νεοθηλέα ποίην, λωτόν θ ἑρσήεντα ἰδὲ κρόκον ἠδ ὑάκινθον πυκνὸν καὶ μαλακόν, ὃς ἀπὸ χθονὸς ὑψόσ ἔεργε. Τῷ ἔνι λεξάσθην, ἐπὶ δὲ νεφέλην ἕσσαντο κ λὴν χρ σείην στιλπναὶ δ ἀπέπ πτον ἔερσαι. Ὣς ὃ μὲν ἀτρέμας εὗδε πατὴρ ἀνὰ Γαργάρῳ ἄκρῳ, ὕπνῳ καὶ φιλότητι δαμείς, ἔχε δ ἀγκὰς ἄκοιτιν Il.14.354 βῆ δὲ θέειν ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν νήδυμος πνος Il.14.355 Il.14.356 Il.14.357 Il.14.358 Il.14.359 Il.14.360 ἀγγελίην ἐρέων γαιηόχῳ ἐννοσιγαίῳ ἀγχοῦ δ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδ πρόφρων νῦν Δαναοῖσι Ποσείδ ον ἐπάμ νε, καί σφιν κῦδος ὄπαζε μίνυνθά περ, ὄφρ ἔτι εὕδει Ζεύς, ἐπεὶ αὐτῷ ἐγὼ μαλακὸν περὶ κῶμ ἐκάλυψα Ἥρη δ ἐν φιλότητι παρήπαφεν εὐνηθῆναι.