ΜΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν

276 ΙΟΥΛΙΟΣ ΙουΛιοσ 27 7 29 ΜΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν 1. ΔΕΥΤΕΡΑ. Ἡ Πρόοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Τῶν ἑπτά Μακκαβαίων Παίδων, τῆς μητρός αὐτῶν Σολομονῆς καί τοῦ διδασκάλου αὐτῶν Ἐλεαζά ρου. Παύλης ὁσίας τῆς Ῥωμαίας. Ἀπό σήμερον ἄρχεται ἡ νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Σταυρόν χα ρά ξας...». Ἀ πο λυ τί κι ον πρό τῆς Εἰσόδου «Σῶσον Κύριε τόν λαόν σου...». Με τά τήν Εἴ σο δον «Σῶ σον Κύ ρι ε τόν λα όν σου...», «Τάς ἀλ γη δόνας τῶν ἁ γί ων...» καί τό τοῦ Να οῦ. Κο ντά κι ον «Ὁ ὑ ψω θείς...». Τρισάγιον Ἀπόστολος (Ἑβρ. ια 33 ιβ 2) «Οἱ Ἅγιοι πάντες...» (ζήτει τῇ Κυριακῇ τῶν Ἁ γί ων Πά ντων). Εὐ αγ γέ λι ον «Ἰ δού ἐ γώ...» (Ματ θ. ι 16 22) (ζήτει τῇ Τετάρτῃ Γ Ἑβδομάδος Ματθαίου). «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Ἐσημειώθη ἐφ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε. Ἀλληλούϊα». «Εἴδομεν τό φῶς...». Ἀπόλυσις. Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Ψάλλεται ὁ Ἑσπερινός διά τήν ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Στε φά νου ἐκ τοῦ Μη ναί ου καί μετά τό «Νῦν ἀ πο λύ εις...» ψάλ λε ται ὁ Μικρός Παρακλητικός Κανών πρός τήν Θεοτόκον κατά τήν ἀκόλουθον τυπικήν διάταξιν: Ὁ Μικρός Παρακλητικός Κανών. Μετά τό «Νῦν ἀπολύεις...», ὁ Προεστώς ἀναγινώσκει τόν Ψαλμόν

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1 277 «Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου...» καί εἶτα ψάλλεται ὑπό τῶν Χορῶν τό «Θεός Κύριος...» τετράκις. Ἀμέσως «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν...», Δόξα τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ, Καί νῦν «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκε...» καί ὁ Ν Ψαλμός χῦμα. Εἶτα ψάλλεται ὁ Κανών τῆς μικρᾶς Παρακλήσεως ἄνευ τῶν Εἱρμῶν, μετά τοῦ στίχου «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς», εἰς δ τροπάρια ἐν ἑκάστῃ ᾨδῇ. Ἀπό γ ᾨδῆς ψάλλεται τό «Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί «Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ...». Ὁ Ἱερεύς «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...», «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν...», «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Πατρός...», «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς...», «Ὅτι ἐλεήμων...». Εἶ τα τό «Πρε σβεί α θερ μή...» καί ἄρ χε ται ὁ β Χο ρός τῆς δ ᾨ δῆς. Μετά τήν στ ᾨδήν τό «Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί τό «Ἄχραντε ἡ δι ά λό γου...» καί πά λιν ὁ Ἱ ε ρεύς «Ἐ λέ η σον ἡ μᾶς ὁ Θε ός...» κλπ. ὡς ἀνωτέρω. Ἀκολουθεῖ τό Κοντάκιον «Προστασία τῶν Χριστιανῶν...» καί εὐθύς οἱ Χοροί τό Προκείμενον «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου...», καί τό Εὐαγγέλιον «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...». «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι», Δό ξα «Πά τερ, Λό γε, Πνεῦ μα...», Καί νῦν «Ταῖς τῆς Θε ο τό κου...», ὁ στί χος «Ἐ λέ η σόν με ὁ Θε ός...» καί τά: «Μή κα τα πι στεύ σῃς με...», «Οὐδείς προστρέχων ἐπί σοί...», «Μεταβολή τῶν θλιβομένων...». Ὁ Ἱερεύς «Σῶ σον ὁ Θε ός τόν λα όν σου...», οἱ Χο ροί τό «Κύ ρι ε ἐ λέ η σον» ιβ, ὁ Ἱ ε ρεύς «Ἐ λέ ει καί οἰ κτιρ μοῖς...» καί ψάλ λε ται ἡ ζ, η, καί θ ᾨ δή τοῦ Κανόνος. Μετά τήν θ ᾨδήν ἐπισυνάπτονται καί τά Μεγαλυνάρια «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς...». Ψαλλομένων τῶν Μεγαλυναρίων ὁ Ἱερεύς θυ μι ᾷ τήν εἰ κό να τῆς Θε ο τό κου ὡς καί τάς ἄλ λας εἰ κό νας καί τόν λα όν. Μετά τό «Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί...» τό Τρισάγιον καί ἀκολούθως τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Στεφάνου «Βασίλειον διάδημα...», Δόξα, Καί νῦν τό ἀντίστοιχον Θεοτοκίον. (Κατά τάς ἄλλας ἡμέρας τά ἀντίστοιχα Ἀπολυτίκια καί Θεοτοκία). Ὁ Ἱερεύς αὖθις «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...» κλπ. «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι...», «Ἐπάκουσον ἡμῶν ὁ Θεός...», «Σοφία Ὁ Ὤν εὐ λο γη τός...» καί ποι εῖ τήν ἀ πό λυ σιν. Πρό τοῦ «Δι εὐ χῶν...» ψάλλονται τά 4 Ἐξαποστειλάρια «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...».

278 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1-4 Σημείωσις: Ὁ Μέγας καί ὁ μικρός Παρακλητικός Κανών ψάλλονται ἐναλλάξ καθ ἑκάστην ἑσπέραν ἐκτός Σαββάτου καί τῆς παραμονῆς τῆς ἑ ορ τῆς τῆς Με τα μορ φώ σε ως τοῦ Σω τῆ ρος, ἕως καί τῆς 13ης τοῦ μηνός ὡς ἑξῆς: Τῇ 1ῃ Αὐγούστου ὁ Μικρός, τῇ 2ᾳ Αὐγούστου ὁ Μέγας, ἀπό δέ τῆς πρώτης Κυριακῆς καί ἐφεξῆς οὕτως: Ὁ Μέγας: ΚΥΡΙΑΚΗΝ, ΤΡΙΤΗΝ, ΠΕΜΠΤΗΝ. Ὁ Μικρός: ΔΕΥΤΕΡΑΝ, ΤΕΤΑΡΤΗΝ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΝ. 2. ΤΡΙΤΗ. Ἡ Ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καί Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Φωτεινῆς τῆς Θαυματουργοῦ (Ἁγίας Φωτοῦς) τῆς Κυπρίας. Ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Στεφάνου ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Χοροί Ἰσραήλ». Κοντάκιον «Ἐπί τοῦ ὄρους». Κοινωνικόν «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν». Τῷ ἑσπέρας: Μεγάλη Πα ρά κλη σις, κατά τήν ὁποίαν ἀντί τοῦ Ἀπολυτικίου τῶν Ἁγίων ὡς μή ἐχόντων Δοξαστικόν, ψάλλονται τά τρία κατανυκτικά τροπάρια «Ἐλέησον ἡμᾶς...», Δόξα «Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς...», Καί νῦν «Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην...». 3. ΤΕΤΑΡΤΗ. Δαλμάτου, Φαύστου, Ἰσαακίου, Θεοκλήτου Ὁσίων, Σαλώμης Μυροφόρου. Τῷ ἑσπέρας: Μικρά Παράκλησις, κατά τήν ὁποίαν ἀντί τοῦ Ἀπολυτικίου τῶν Ἁγίων, ὡς μή ἐχόντων Δοξαστικόν, ψάλλονται τά τρία Κατανυκτικά Τροπάρια «Ἐλέησον ἡμᾶς», Δόξα «Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς», Καί νῦν «Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην...». 4. ΠΕΜΠΤΗ. Τῶν ἐν Ἐ φέ σῳ Ἑ πτά Παί δων. Τῷ ἑσπέρας: Μεγάλη Παράκλησις. Ἀπολυτίκιον «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...».

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 5-6 279 5. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰ η σοῦ Χρι στοῦ. Εὐσιγνίου μάρτυρος, Εὐγενίου τοῦ Αἰτωλοῦ, Νόννας μητρός τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Ἡ Ἀκολουθία ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Κοντάκιον «Ἐν τῇ θείᾳ σήμερον...» (ζήτει μετά τήν Στ ᾨδήν τοῦ Κανόνος)ι. Ἀπόστολος Προεόρτι ος (Α Πέ τρου α 1 β 10). Εὐ αγ γέ λι ον τῆς ἡ μέ ρας (Τετάρτης Ι Ἑ βδομά δος Ματ θαί ου α 1 25, β 1 10). Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας «Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι...». 6. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Η ΜΕ ΤΑ ΜΟΡ ΦΩ ΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥ ΡΙ ΟΥ ΚΑΙ ΘΕ ΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Πανηγυρίζει ὁ Μητροπολιτικός Ναός Σωτῆρος Λάρνακος, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κιτίου. (Τ.Μ.Ε. Τυπ. 6ης Αὐγούστου 1, 2, 3) Κατάλυσις ἰχθύος. Τῇ Παρασκευῇ ἑ σπέ ρας: Θ Ω ΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Χριστοῦ τήν μεταμόρφωσιν...». Κοντάκιον: «Ἐν τῇ θείᾳ σήμερον...». Ἀπόλυσις: (μι κρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός. Ἑσπέρια: Τά Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς «Πρό τοῦ Σταυ ροῦ σου...» εἰς 6. Δό ξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς «Προτυπῶν τήν ἀνάστασιν...» Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...», τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα τῆς ἑορτῆς. Ἀπόστιχα: Τά 3 Ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς «Ὁ πάλαι τῷ Μωσεῖ...».

280 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 6 Δό ξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς «Πέτρῳ καί Ἰωάννῃ...». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον. Ἀπολυτίκιον: Τῆς ἑορτῆς «Μετεμορφώθης...» ἐκ τρίτου. Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς ἐν δόξῃ ἐνώπιον τῶν Ἁγίων αὐτοῦ Μαθητῶν καί Ἀποστόλων, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». (Ἡ Ἀπόλυσις αὕτη λέγεται καθ ἑκάστην μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς). Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν Ψαλ μόν, ἡ Λι τή τῆς ἑ ορ τῆς, τό Τρι σά γι ον, τό Ἀ πο λυτίκιον «Μετεμορφώθης...» καί Ἀπόλυσις. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θε ός Κύ ρι ος...» ὡς ἐν τῷ Ἑ σπε ρι νῷ. Καθίσματα: Τά τῆς ἑορτῆς, δίς ἕκαστον. Ἀναβαθμοί: Τό α Ἀ ντί φω νον τῶν Ἀ να βαθμῶν τοῦ δ ἤ χου. Προκείμενον: «Θα βώρ καί Ἑρ μών ἐν τῷ ὀ νό μα τί σου ἀ γαλλιάσονται». Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου: Τῆς ἑ ορ τῆς «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς...» (Λουκ. θ 28-36). Ὁ Ν Ψαλ μός: (χῦμα). Δόξα «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...», Καί νῦν «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...», «Ἐλέησόν με ὁ Θε ός... Ὁ φω τί σου ἅ πα σαν...» (ζή τει εἰς τήν Λιτήν). Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς ἄνευ στίχων. Ἀπό γ ᾨδῆς: Κάθισμα τῆς ἑορτῆς «Ἐπί τό ὄρος...». Ἀφ στ ᾨ δῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τῆς ἑορτῆς καί τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...». Ἀντί τῆς Τιμιωτέρας: Ἡ Θ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 6 281 καί ἡ Καταβασία «Μυστικός εἶ Θεοτόκε...». Ἐξαποστειλάριον: Τό τῆς ἑορτῆς «Φῶς ἀναλλοίωτον...» τρίς. Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς ἑορτῆς «Πρό τοῦ τι μί ου...» εἰς 4. Δό ξα, Καί νῦν: Τῆς ἑορτῆς «Παρέλαβεν ὁ Χριστός...». Δοξολογία: Μεγάλη «Μετεμορφώθης...» ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς ἑορτῆς ὡς ἀκολούθως: Ἀντίφωνον Α Μέ γας Κύ ρι ος καί αἰ νε τός σφό δρα ἐν πό λει τοῦ Θε οῦ ἡ μῶν. Ἑ τοι μά ζων ὄ ρη ἐν τῇ ἰ σχύϊ αὐ τοῦ. Ὁ ἀ να βαλ λό με νος φῶς ὡς ἱ μά τι ον. Τά ὄ ρη ἀ γαλ λι ά σο νται ἀ πό προ σώπου Κυρίου Δό ξα, Καί νῦν. Ἀντίφωνον Β Οἱ θε μέ λι οι αὐ τοῦ ἐν τοῖς ὄ ρε σι τοῖς ἁγίοις. Ἀ γα πᾷ Κύ ρι ος τάς πύ λας Σι ών, ὑπέρ πάντα τά σκηνώματα Ἰακώβ. Δε δο ξα σμέ να ἐ λα λή θη πε ρί σοῦ ἡ πό λις τοῦ Θε οῦ. Μή τηρ Σι ών, ἐ ρεῖ ἄν θρω πος καί ἄνθρωπος ἐγεννήθη ἐν αὐτῇ. «Ταῖς πρε σβεί αις τῆς Θε ο τό κου...». «Σῶσον ἡμᾶς Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς, ψάλλοντάς Σοι Ἀλληλούϊα» Δόξα, Καί νῦν «Ὁ Μονογενής...». Ἀντίφωνον Γ Τά ἐ λέ η σου, Κύ ρι ε, εἰς τόν αἰ ῶ να ᾄσομαι. «Μετεμορφώθης Ἐ ξο μο λο γή σο νται οἱ οὐ ρα νοί ἐν τῷ ὄ ρει...». τά θαυμάσιά σου, Κύριε.

282 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 6 Μα κά ρι ος ὁ λα ός ὁ γι νώ σκων ἀ λα λα γμόν. Κύ ρι ε ἐν τῷ φω τὶ τοῦ προ σώ που σου πορεύσονται, καί ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται ὅλην τήν ἡμέραν. «Με τε μορ φώ θης ἐν τῷ ὄ ρει...». Εἰσοδικόν: «Ὅ τι πα ρά σοί πη γή ζω ῆς, Κύ ρι ε, ἐν τῷ φω τί σου ὀψόμεθα φῶς Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν τῷ ὄρει τό Θαβώρ μεταμορφωθείς, ψάλλοντάς σοι Ἀλληλούϊα». Ἀπολυτίκιον: «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». Κοντάκιον: «Ἐ πί τοῦ ὄρους...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Τῆς ἑορτῆς «Σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τήν κλῆ σιν...» (Β Πέ τρου α 10 19). Εὐαγγέλιον: Τῆς ἑορτῆς «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς...» (Ματ θ. ιζ 1 9). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως»: «Νῦν τά ἀνήκουστα ἠκούσθη...» (ζήτει εἰς τήν Ζ ᾨδήν τοῦ Κανόνος). Κοινωνικόν: «Ἐν τῷ φω τί τῆς δό ξης τοῦ προ σώ που σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τόν αἰῶνα. Ἀλληλούϊα». Ἀ ντί τοῦ «Εἴ δο μεν τό φῶς»: «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». Μετά τήν Ὀπισθάμβωνον Εὐχήν ψάλλεται τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς καί ἀναγινώσκεται ὑπό τοῦ Ἱερέως ἡ εὐχή εἰς τήν μετάληψιν σταφυλῆς. Αἱ σταφυλαί προτίθενται κάτωθεν τῆς εἰκόνος τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, ὅπου καί ἀναγινώσκεται ἡ Εὐχή Εἰς μετάληψιν σταφυλῆς τῆς ς Αὐγούστου. «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». «Εὐλόγησον, Κύριε, τόν καρπόν τοῦτον τῆς ἀμπέλου τόν νέον, ὅν δι ά τῆς τοῦ ἀ έ ρος εὐ κρα σί ας, καί τῶν στα γό νων τῆς βρο χῆς, καί τῆς τῶν καιρῶν γαλήνης εἰς ταύτην τήν ὡριμωτάτην στάσιν ἐλθεῖν εὐδόκησας, ἵνα ᾖ ἐν ἡμῖν τοῖς ἐξ αὐτοῦ τοῦ γεννήματος τῆς ἀμπέλου μεταλαμβάνουσιν,

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 6-7 283 εἰς εὐφροσύνην, καί τοῖς προσενέγκασι δῶρον, εἰς ἐξιλασμόν ἁμαρτιῶν, δι ά τοῦ ἱ ε ροῦ καί ἁ γί ου Σώ μα τος καί Αἵ μα τος τοῦ Χρι στοῦ σου με θ οὗ εὐλογητός εἶ σύν τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῷ, καί ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀ εί καί εἰς τούς αἰ ῶ νας τῶν αἰ ώ νων. Ἀ μήν.» «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». Ἀπόλυσις: Ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. 7. ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Κυριακή μετά τήν ἑορτήν τῆς Μεταμορφώσεως). Δομετίου τοῦ Πέρσου ὁσιομάρτυρος, Μικάλλου ὁσίου τοῦ ἐν Ἀκανθοῦ τῆς Κύπρου. Ἦχος πλ. β. Ἑωθινόν Ζ. (Τ.Μ.Ε. Τυπ. 6ης Αὐγούστου 7, 8, 9). Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...». Ἀπόλυσις: (μικρά) «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός Ψαλτήριον. Ἑσπέρια: Ἀναστάσιμα τοῦ πλ. β ἤχου 6 καί Μεθέορτα Προσόμοια «Πρό τοῦ τιμίου Σταυροῦ σου...» εἰς 4 (ζήτει εἰς τούς Αἴνους τῆς ἑορτῆς). Δόξα: Τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε ἀναβῶμεν...» (ζήτει εἰς τήν Λιτήν τῆς Ἑορτῆς). Καί νῦν: Τό α Θεο το κί ον τοῦ πλ. β ἤ χου «Τίς μή μακαρίσει σε...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον «Ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐν τῇ γῇ πάντα ὅσα ἠθέλησεν ἐποίησεν» μετά τῶν στίχων αὐτοῦ. Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δό ξα, Καί νῦν: Τῆς ἑορτῆς «Προτυπῶν τήν Ἀνάστασιν...» (ζήτει εἰς τό Δόξα, Καί νῦν τῶν Κεκραγαρίων τῆς ἑορτῆς).

284 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 7 «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: Τό Ἀναστάσιμον «Ἀγγελικαί δυνάμεις...», Δόξα, Καί νῦν «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄ ρει τῷ Θα βώρ με τα μορ φω θείς ἐν δόξῃ ἐνώπιον τῶν Ἁγίων αὐτοῦ Μαθητῶν καί Ἀποστόλων καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...» Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν Ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός Κα νών τοῦ πλ. β ἤχου καί τά Τριαδικά «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί Ἀπολυτίκιον «Μετεμορφώθης...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θεός Κύριος...» τό Ἀναστάσιμον «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». Δό ξα τό αὐ τό. Καί νῦν «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα καί ἀντί Θεοτοκίων τά Μεθέορτα (7ης Αὐγούστου). Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ πλ. β ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Ζ ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀναστάσιμος καί ὁ α τῆς Ἑορτῆς. Ἀπό γ ᾨδῆς: Τό Μεθέορτον Κάθισμα «Τῆς θείας δόξης σου...» ἅπαξ (7ῃ Αὐγούστου). Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τά ἀναστάσιμα. Τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Μυστικός εἶ Θεοτόκε...». Ἐξαποστειλάρια: Τό Ζ Ἀ να στά σι μον «Ὅτι ἦραν τόν Κύριον...» καί τό με θέ ορ τον «Πρό τοῦ Σταυ ροῦ σου Κύριε...» (7ῃ Αὐγ.). Αἶνοι: Ἀναστάσιμα Στιχηρά τοῦ πλ. β ἤχου 4 καί Προσόμοια Με θέ ορ τα (7ῃ Αὐ γ.) «Φύσιν τήν ἐξ Ἀδάμ...» εἰς 4.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 7-9 285 Δόξα: Τό Ζ Ἑ ω θι νόν «Ἰδού σκοτία καί πρωΐ...». Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία...». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς. Ἀπολυτίκιον Εἰσόδου: «Μετεμορφώθης...» Εἰσοδικόν: Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς...». Ἀπολυτίκια: «Ἀγγελικαί δυνάμεις...», «Μετεμορφώθης...», τοῦ Ἀπ. Βαρ νά βα καί τό τοῦ Να οῦ. Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Κυριακῆς Ζ Ἐπιστολῶν «Ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοί...» (Ρωμ. ιε 1 7). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς Ζ Ματθαίου «Παράγοντι τῷ Ἰησοῦ...» (Ματ θ. θ 27 35). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως»: «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...». «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». Ἀπόλυσις: Ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Ἀναγνώσματα καθημερινῶν: Ἀπόστολοι καί Εὐαγγέλια τῆς σειρᾶς Η Ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν καί Η Ἑβδομάδος Ματθαίου. Τῷ ἑσπέρας: Μεγάλη Παράκλησις. Ἀπολυτίκιον «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 8. ΔΕΥΤΕΡΑ. Αἰμιλιανοῦ Ἐπισκόπου Κυζίκου, Μύρωνος Ἐπισκόπου Κρή της. Εὐτυχίου ὁσίου, κτίτορος τῆς Μονῆς τῶν Ἱερέων. Τῷ ἑσπέρας: Μικρά Παράκλησις. Ἀπολυτίκιον «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 9. ΤΡΙΤΗ. Ματθία Ἀποστόλου, Ἀντωνίου Μάρτυρος. Τῷ ἑσπέρας: Μεγάλη Παράκλησις. Ἀπολυτίκιον «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...».

286 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 10-14 10. ΤΕΤΑΡΤΗ. Λαυρεντίου Ἀρχιδιακόνου, Ξύστου Πάπα Ῥώμης καί Ἱππολύτου τῶν μαρτύρων. Τῷ ἑσπέρας: Μικρά Παράκλησις. Ἀπολυτίκιον «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 11. ΠΕΜΠΤΗ. Εὔπλου διακόνου. Ἀνάμνησις τοῦ ὑπερφυοῦς θαύματος κατά τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ. Ἀπολυτίκιον ἑορτῆς θαύματος ἁγίου Σπυρίδωνος. Ἦχος δ. Ὡς τῶν ὀρθοδόξων ὑπέρμαχον, καί πάντων τῶν ἀπίστων ἀντίπαλον, παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε, καί δυσωποῦμέν σε φυλάττειν τήν πόλιν σου, πάσης ὁρμῆς βαρβάρων ἀμέτοχον. Τῷ ἑσπέρας: Μεγάλη Παράκλησις. Ἀπολυτίκιον «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 12. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Φωτίου καί Ἀνικήτου Μαρτύρων. Τῷ ἑσπέρας: Ψάλλεται ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως ἐπί τῇ ἀποδόσει τῆς ἑορτῆς ὡς ἐν τῇ κυ ρι ω νύ μῳ ἡ μέ ρᾳ, ἐξαιρουμένων τῶν Ἀ να γνω σμά των καί τῆς Λι τῆς. Μετά τό «Νῦν ἀπολύεις...» ψάλλεται ἡ Μικρά Παράκλησις. Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...» (τρίς). 13. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως. Μαξίμου Ὁ μο λο γη τοῦ, Εἰρήνης τῆς βασιλίσσης τῆς μετέπειτα Ξένης μοναχῆς. Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῇ κυριωνύμῳ ἡμέρᾳ τῆς Ἑορτῆς, πλήν τῶν Ἀναγνωσμάτων τοῦ Ἑσπερινοῦ καί τῆς Λιτῆς, τοῦ Πολυελέου καί τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου. Εὐαγγέλιον καί Ἀπόστολος εἰς τήν Λειτουργίαν: τά τῆς ἡμέρας. 14. ΚΥΡΙΑΚΗ Η ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Προεόρτια τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Μιχαίου Προφήτου, Μαρκέλλου Ἐπισκόπου Ἀπαμείας Ἱερομάρτυρος. Ἦχος βαρύς. Ἑωθινόν Η.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 14 287 (Τ.Μ.Ε. 14 Αὐγούστου 2, 3, 4) Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Μετεμορφώθης...». Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...». Ἀπόλυσις: (μικρά) «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός Ψαλτήριον. Ἑσπέρια: Ἀ να στά σι μα Στιχηρά τοῦ βαρέος ἤχου 6, καί Προεόρτια Προσόμοια «Ἐν κυμβάλοις ἠχήσωμεν...» εἰς 4. Δόξα: Τό Προεόρτιον «Τήν πάνσεπτόν σου Κοίμησιν...». Καί νῦν: Τό α Θεο το κί ον τοῦ βαρέος ἤ χου «Μήτηρ μέν ἐγνώσθης...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...». Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δό ξα, Καί νῦν: Τό Προεόρτιον «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: Τό Ἀναστάσιμον «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». Δό ξα, Καί νῦν τό Προεόρτιον «Λαοί προσκιρτήσατε...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν Ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός Κα νών τοῦ βαρέος ἤχου καί τά Τριαδικά «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί Ἀπολυτίκιον «Λαοί προσκιρτήσατε...». Ἀπόλυσις. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θεός Κύριος...» τό Ἀναστάσιμον

288 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 14 «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». Δό ξα τό αὐτό. Καί νῦν Προεόρτιον «Λαοί προσκιρτήσατε...». Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα καί ἀντί Θεοτοκίων τά Προεόρτια (14ῃ Αὐγ.). Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ βαρέος ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Η ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀ να στά σι μος καί ὁ Προεόρτιος μετά στίχου «Ὑπεραγία Θεοτόκε...». Ἀπό γ ᾨδῆς: Κά θι σμα Προεόρτιον «Τά προεόρτια τῆς μεταστάσεως...» ἅπαξ. Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τά ἀναστάσιμα. Τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου... ταύτης τήν Κοίμησιν» (ζήτει ἐν τῇ κυριωνύμῳ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, β κανών). Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Κα τα βα σί α «Ἅπας γηγενής... τήν ἱεράν μετάστασιν...». Ἐξαποστειλάρια: Τό Η Ἀ να στά σι μον «Δύο ἀγγέλους βλέψασα...» καί τό Προεόρτιον «Σοῦ τῆς σεπτῆς Κοιμήσεως...». Αἶνοι: Ἀναστάσιμα Στιχηρά τοῦ βαρέος ἤχου 4 καί Προεόρτια Προσόμοια «Δῆμος τῶν μαθητῶν...» εἰς 4. Δόξα: Τό Η Ἑ ω θι νόν «Τά τῆς Μαρίας δάκρυα...». Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία...». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς Κυριακῆς. Εἰσοδικόν: Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς...». Ἀπολυτίκια: «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...», «Λαοί προσκιρτήσατε...», τοῦ Ἀπ. Βαρ νά βα καί τό τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον: Προεόρτιον «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου...» (ζήτει

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 14-15 289 με τά τήν Στ ᾨ δήν τοῦ Κα νό νος τῆς 14ης Αὐγ.). Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Κυριακῆς Η Ἐπιστολῶν «Παρακαλῶ ὑμᾶς διά τοῦ ὀνόματος...» (Α Κορ. α 10 17). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς Η Ματθαίου «Εἶδεν ὁ Ἰησοῦς πολύν ὄχλον...» (Ματθ. ιδ 14 22). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως»: «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...». «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Ἀναγνώσματα καθημερινῶν: Ἀπόστολοι καί Εὐαγγέλια τῆς σειρᾶς Θ Ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν καί Θ Ἑβδομάδος Ματθαίου. 15. ΔΕΥΤΕΡΑ. Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Πανηγυρίζουσιν αἱ Ἱεραί Μοναί Χρυσορροϊατίσσης, Τροοδιτίσσης καί Τρικουκιωτίσσης. (Τ.Μ.Ε. Τυπ. 15ης Αὐγ. 1, 2, 3.) Τῇ Κυριακῇ ἑ σπέ ρας: Θ Ω ΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Λαοί προσκιρτήσατε...». Κοντάκιον: «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου...». Ἀπόλυσις: (μικρά) «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός. Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...» εἰς 6. Δό ξα, Καί νῦν: Τῆς ἑορτῆς «Θεαρχίῳ νεύματι...» (ὀκτάηχον δίχορον).

290 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 15 Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...», τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα τῆς ἑορτῆς. Ἀπόστιχα: Τά 3 Ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν λαοί...». Δό ξα, Καί νῦν: «Ὅτε ἐξεδήμησας...». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον. Ἀπολυτίκιον: Τῆς ἑ ορ τῆς «Ἐν τῇ γεν νή σει...» (τρίς). Ἀπόλυσις: «Χριστός ὁ ἀληθινός...». Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν Ψαλμόν, ἡ Λιτή τῆς Ἑορτῆς. Τρισάγιον καί Ἀπολυτίκιον «Ἐν τῇ γεννήσει...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Ἀπολυτίκια: Τῆς ἑ ορ τῆς «Ἐν τῇ γεν νή σει...» (τρίς). Καθίσματα: Τῆς ἑορτῆς (δίς ἕκαστον). Ἀναβαθμοί: Τό α Ἀ ντί φω νον τῶν Ἀ να βαθμῶν τοῦ δ ἤ χου. Προκείμενον: «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ». Στίχος: «Ἄκουσον θύγατερ καί ἴδε καί κλῖνον τό οὖς σου καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καί ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεύς τοῦ κάλλους σου». Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου: «Ἀ να στᾶ σα Μα ριάμ...» (Λουκ. α. 39 56). Ὁ Ν Ψαλ μός: (Χῦμα). Δόξα «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» Καί νῦν «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...», «Ἐλέησόν με ὁ Θεός... Ὅτε ἡ μετάστασις...». Κανόνες: Οἱ δύο τῆς ἑορτῆς μετά στίχου «Ὑπεραγία Θεοτόκε...». Ἀπό γ ᾨδῆς: Ἡ Ὑπακοή τῆς ἑορτῆς «Μακαρίζομέν σε...». Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τῆς ἑορτῆς. Τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...».

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 15 291 Ἀντί τῆς Τιμιωτέρας: Ἡ Θ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων μετά τῶν Μεγαλυναρίων εἰς τόν α κανόνα: «Αἱ γενεαί πᾶ σαι, μα κα ρί ζο μέν σε...», εἰς δέ τόν β : «Ἄγγελοι τήν κοίμησιν τῆς Παρθένου...» καί ἡ Καταβασία «Αἱ γενεαί πᾶσαι... Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι...». Ἐξαποστειλάριον: «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...» (τρίς). Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς ἑορτῆς «Τῇ ἐνδόξῳ κοιμήσει σου...» εἰς 4. Δό ξα, Καί νῦν: «Τῇ ἀθανάτῳ σου Κοιμήσει...». Δοξολογία: Μεγάλη «Ἐν τῇ γεννήσει...». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς ἑορτῆς ὡς ἀκολούθως: Ἀντίφωνον Α Ἀ λα λά ξα τε τῷ Κυρίῳ πᾶ σα ἡ γῆ. Ἐ ξο μο λο γεῖ σθε αὐ τῷ, αἰ νεῖ τε τό ὄνομα αὐτοῦ. Ἐν πό λει Κυ ρί ου τῶν δυ νά με ων, ἐν πό λει τοῦ Θε οῦ ἡ μῶν. Ἐ γε νή θη ἐν εἰ ρή νῃ ὁ τό πος αὐ τοῦ καί τό κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιών Δό ξα, Καί νῦν. «Ταῖς πρε σβεί αις τῆς Θε ο τό κου...». Ἀντίφωνον Β Ἀ γα πᾷ Κύ ρι ος τάς πύ λας Σι ών, ὑ πέρ πάντα τά σκηνώματα Ἰακώβ. Δε δο ξα σμέ να ἐ λα λή θη πε ρί σοῦ ἡ πόλις «Σῶ σον ἡ μᾶς... τοῦ Θε οῦ. ὁ ἐν ἁ γί οις Ὁ Θε ός ἐ θε με λί ω σεν αὐ τήν εἰς τόν αἰ ῶ να. θαυμα στός...». Ἡ γί α σε τό σκή νω μα αὐ τοῦ ὁ Ὕ ψι στος. Δόξα, Καί νῦν «Ὁ Μονογενής...».

292 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 15-16 Ἀντίφωνον Γ Ἑ τοί μη ἡ καρ δί α μου ὁ Θε ός, ἑτοίμη ἡ καρδία μου. Τί ἀ ντα πο δώ σω τῷ Κυ ρί ῳ πε ρί πά ντων, ὧν ἀ ντα πέ δω κέ μοι; Πο τή ρι ον σω τη ρί ου λή ψο μαι καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι. «Ἐν τῇ γεν νή σει τήν παρ θε νί αν...». Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός...». Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῇ γεννήσει...». Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: «Τοῦ το φρο νεί σθω...» (Φι λιπ. β 5 11). Εὐαγγέλιον: «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι 38 42 καί ι α 27 28). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως»: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι...». Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...». «Εἴδομεν τό φῶς...». «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». Ἀπόλυσις: «Χριστός ὁ ἀληθινός...». 16. ΤΡΙΤΗ. Ἡ ἐξ Ἐδέσσης ἀνακομιδή τῆς ἀχειροποιήτου Εἰκόνος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου. Δημητριανοῦ μάρτυρος τοῦ Νέου, Διομήδους, Σταματίου, Ἀλκιβιάδου μαρτύρων. (Τ.Μ.Ε. Τυπ. 16ης Αὐγ. 7, 8, 9.) Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Τά 3 Στιχηρά «Ποίοις οἱ γηγενεῖς...» καί τά 3 τῆς ἑορτῆς «Ποίοις οἱ εὐτελεῖς χείλεσι...» (ζήτει ἐν τῷ Μικρῷ Ἑσπερινῷ τῆς 15ης Αὐ γού στου). Δό ξα, Καί νῦν: «Δεῦτε τήν παγκόσμιον Κοίμησιν...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα 16ης Αὐγούστου «Δῆμος τῶν μαθητῶν...». Δό ξα, Καί νῦν: «Ὅτε πρός τόν ἐκ σοῦ...». Ἀ πο λυ τί κι α: «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...», Δόξα, Καί νῦν «Ἐν τῇ γεννήσει...».

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 16-21 293 Τῇ Τρίτῃ τῷ πρωΐ: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ: Κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ διάταξιν. Καταβασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Αἱ γενεαί πᾶσαι... Νενίκηνται...». Ἐξαποστειλάρια τά τοῦ Μηναίου. Αἶ νοι: Τά 3 Προσόμοια τοῦ Ἑσπερινοῦ «Ποίοις οἱ γηγενεῖς...» εἰς 4. Δό ξα, Καί νῦν «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...» (Λιτή 15ης Αὐγούστου). Δο ξο λο γί α Με γά λη καί τό «Τήν ἄχραντον εἰκόνα σου...». Ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ: Μετά τήν Εἴσοδον «Τήν ἄχραντον εἰκόνα σου...», «Ἐν τῇ γεννήσει...» καί τό τοῦ Ναοῦ. Κο ντά κι ον: «Τήν ἐν πρε σβεί αις...». Ἀ πό στο λος τῆς ἡμέρας (ζήτει Σάββατον πρό τῶν Φώτων Α Τιμ. γ 13 δ 5). Εὐ αγ γέ λι ον τῆς ἡμέρας «Ἐγένετο ἐν τῷ συμπληροῦσθαι...» (Ματ θ. ιζ 14 23). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως» «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...». «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...» καί Ἀπόλυσις. 17. ΤΕΤΑΡΤΗ. Μύρωνος, Στράτωνος, Φιλίππου μαρτύρων. 18. ΠΕΜΠΤΗ. Φλώρου, Λαύρου, Λέοντος Μαρτύρων. 19. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Ἀν δρέ ου τοῦ Στρα τη λά του καί τῶν σύν αὐ τῷ 2593 μαρτύρων. 20. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Σαμουήλ Προφήτου, Ῥηγίνου καί Ὀρέστου Μεγαλομαρ τύ ρων. Λουκίου βουλευτοῦ μάρτυρος. 21. ΚΥΡΙΑΚΗ Θ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μετά τήν Ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Θαδ δαί ου Ἀ πο στό λου, Βάσ σης καί τῶν 3 τέ κνων αὐ τῆς Μαρτύρων. Ἦχος πλ. δ. Ἑωθινόν Θ. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῇ γεννήσει...». Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Ἀπόλυσις: (μι κρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός...».

294 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 21 ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός Ψαλτήριον. Ἑσπέρια: Ἀ να στά σι μα πλ. δ ἤχου 6 καί Μεθέορτα «Ποίοις οἱ εὐτελεῖς...» εἰς 4 (ζήτει εἰς τόν μικρόν Ἑσπερινόν τῆς 15ης Αὐγούστου). Δόξα: «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...» (ζήτει εἰς τήν Λιτήν τῆς Ἑορτῆς). Καί νῦν: Τό α Θεοτοκίον τοῦ πλ. δ ἤχου «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...». Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δό ξα, Καί νῦν: Τῆς Ἑορτῆς «ᾊσατε λαοί...» (ζήτει εἰς τήν Λιτήν τῆς 15ης Αὐγούστου). «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: Τό Ἀναστάσιμον «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...», Δό ξα, Καί νῦν τῆς ἑορτῆς «Ἐν τῇ γεν νή σει...». Ἀπόλυσις: «Ὁ Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...» Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν Ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός Κα νών τοῦ πλ. δ ἤ χου καί τά Τριαδικά «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον «Ἐν τῇ γεννήσει...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θεός Κύριος...» Τό Ἀναστάσιμον «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...», Δό ξα τό αὐτό, Καί νῦν τῆς ἑορτῆς «Ἐν τῇ γεν νή σει...». Καθίσματα: Τά Ἀ να στά σι μα τοῦ πλ. δ ἤχου καί ἀντί Θεοτοκίων τά Μεθέορτα (ζήτει τῇ 21ῃ Αὐγ.). Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ πλ. δ ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Θ ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀ να στά σι μος καί ὁ τῆς ἑορτῆς (15ης Αὐγ.) «Παρθένοι νεάνιδες...».

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 21 295 Ἀπό γ ᾨδῆς: Τό Κάθισμα «Ἐν χερσί τοῦ δι ἡμᾶς...» (Κάθισμα Ὄρθρου 17ης Αὐγ.). Ἀφ στ ᾨδῆς: Κο ντά κι ον καί Οἶ κος τά Ἀναστάσιμα. Τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Αἱ γενεαί πᾶσαι... Νενίκηνται τῆς φύ σε ως οἱ ὅ ροι...». Ἐξαποστειλάρια: Τό Θ Ἀναστάσιμον «Συγκεκλεισμένων Δέσποτα...» καί τό τῆς ἑορτῆς «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...» (ἅπαξ). Αἶνοι: Τά Ἀ να στά σι μα Στι χη ρά τοῦ πλ. δ ἤχου 4 καί Μεθέορτα «Μνήσθητι ἐκτενῶς...» εἰς 4 (21ῃ Αὐγ.). Δόξα: Τό Θ Ἑωθινόν «Ὡς ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων...». Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία...». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑ ορ τῆς. Εἰς τό β ἀ ντί φω νον «Ὁ ἀ ναστάς...». Ἀπολυτίκιον Εἰσόδου: «Ἐν τῇ γεννήσει...». Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς...». Ἀπολυτίκια: «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...», «Ἐν τῇ γεν νή σει...», τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα καί τό τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Κυριακῆς Θ Ἐπιστολῶν «Θεοῦ ἐσμέν συνεργοί...» (Α Κορ. γ 9-17). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς Θ Ματθαίου «Ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς...» (Ματ θ. ιδ 22 34). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως»: «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον...». «Εἴδομεν τό φῶς...». «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». Ἀπόλυσις: «Ὁ Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

296 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 21-25 Ἀναγνώσματα καθημερινῶν: Ἀπόστολοι καί Εὐαγγέλια τῆς σειρᾶς Ι Ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν καί Ι Ἑβδομάδος Ματθαίου. 22. ΔΕΥΤΕΡΑ. Ἀγαθονίκου καί τῶν σύν αὐτῷ. Ἀνθούσης καί Ἀθανασίου Ἐπισκόπου. 23. ΤΡΙΤΗ. Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Εἰρηναίου Ἐπισκόπου Λουγδούνου, Καλλινίκου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῇ κυριωνύμῳ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς, ἐξαιρουμένων τῶν Ἀναγνωσμάτων, τῆς Λιτῆς καί τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καθώς καί τοῦ Μηνολογίου, ἀντί τοῦ ὁποίου λέγεται τό Μηνολόγιον τῆς ἡμέρας (23ης Αὐγούστου). Εἰς τήν Λειτουργίαν Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον τῆς ἑορτῆς. Εἰς τό «Ἐξαιρέτως...» «Αἱ γενεαί πᾶσαι... Νενίκηνται...». Κοινωνικόν «Ποτήριον σωτηρίου...». «Εἴδομεν τό φῶς...». Ἀπόλυσις. Σημείωσις: Ἐφεξῆς μέ χρι καί τῆς 21ης Σε πτεμ βρί ου ψάλ λο νται Καταβασίαι «Σταυρόν χαράξας...» καί Κοντάκιον μέχρι καί τῆς 12ης Σεπτεμβρίου «Ἰωακείμ καί Ἄννα...», ἐξαιρουμένων τῆς 31ης Αὐγούστου, τῆς 1ης Σε πτεμ βρί ου καί τῆς 7ης Σε πτεμ βρί ου κα θ ἅς ψάλ λε ται τό Κοντάκιον τῆς ἡμέρας. 24. ΤΕΤΑΡΤΗ. Εὐτυχοῦς Ἱερομάρτυρος, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ νεομάρτυρος. Ἀνακομιδή τῶν λειψάνων Διονυσίου Αἰγίνης. Ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ εὑρίσκεται εἰς τό τέλος τῆς νέας ἐκδόσεως τοῦ Μηναίου τοῦ Αὐγούστου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας (μετά τήν 31ην Αὐγούστου). 25. ΠΕΜΠΤΗ. Τίτου Ἀποστόλου. Ἀνακομιδή τῶν λειψάνων Βαρθολομαί ου Ἀ πο στό λου. Κωνσταντίας ὁσίας τῆς ἐν Πάφῳ μαθητρίας γενομένης Ἱλαρίωνος τοῦ Μεγάλου.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 25-28 297 Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Κωνσταντίας. Ἦχος πλ. α. Τόν συνάναρχον Λόγον. Ἀσκητῇ τῷ μεγάλῳ διακονήσασα, ἐν Πάφου περιοικίδι, τῷ ἀσκουμένῳ σεπτῶς, Ἱλαρίωνι καί πίστει διαπρέψασα, ὤφθης κοσμήτωρ ἀληθῶς, καί προστάτις γυναικῶν, Παφίων ὦ Κωνσταντία, ἡμῖν Χριστόν ἡ ἀόκνως, ἱλεουμένη τοῖς τιμῶσι σε. 26. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Ἀδριανοῦ καί Ναταλίας Μαρτύρων. 27. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Χρυσοστόμου ἐπισκόπου Σμύρνης ἱερομάρτυρος (1922) (Ἡ μνήμη αὐτοῦ τελεῖται καί τήν Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως), Ποι μέ νος ὁσίου, Λιβερίου Πάπα Ῥώμης, Φανουρίου νεοφανοῦς Μάρτυρος. Ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Φανουρίου ψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος. Ζήτει ταύτην καί εἰς νεοεκδοθέντα Μηναῖα, μετά τήν 31ην Αὐγούστου. 28. ΚΥΡΙΑΚΗ Ι ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μωϋσέως τοῦ Αἰθίοπος, Ἄννης Προφήτιδος τῆς ἐν τῷ ναῷ παρευρεθείσης κατά τήν Ὑπαπαντήν τοῦ Κυρίου. Ἀρκαδίου ἐπισκόπου Ἀρσινόης. Ἦχος α. Ἑωθινόν Ι. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...». Κοντάκιον: «Τῶν λαμπρῶν ἀγώνων σου...». Ἀπόλυσις: (μικρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός Ψαλτήριον. Ἑσπέρια: Ἀ να στά σι μα τοῦ α ἤχου 7 καί τοῦ Μηναίου Προσόμοια «Μωσῆς ὁ πολυθρύλητος...» 3. Δό ξα, Καί νῦν: Τό α Θεο το κί ον τοῦ α ἤ χου «Τήν παγκόσμιον δόξαν...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...». Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα.

298 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 28 Δό ξα, Καί νῦν: «Ἰδού πελήρωται...». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: Τό Ἀναστάσιμον «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...», Δό ξα, Καί νῦν Θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν Ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός Κα νών τοῦ α ἤχου καί τά Τριαδικά «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θεός Κύριος...» τό Ἀναστάσιμον «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». Δό ξα τό αὐ τό. Καί νῦν «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ α ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Ι ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀ να στά σι μος καί ὁ τοῦ Μηναίου. Ἀπό γ ᾨδῆς: Τό Κά θι σμα τοῦ Μηναίου «Φέγγος ἄδυτον...» μετά τοῦ Θεοτοκίου «Θείας φύσεως...». Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τά ἀναστάσιμα. Τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Μυστικός εἶ Θεοτόκε...». Ἐξαποστειλάρια: Τό Ι Ἀναστάσιμον «Τιβεριάδος θάλασσα...» μετά τοῦ Θεοτοκίου. Αἶνοι: Ἀναστάσιμα Στιχηρά τοῦ α ἤχου. Δόξα: Τό Ι Ἑ ω θι νόν «Μετά τήν εἰς ᾍδου κάθοδον...». Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία...».

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 28-30 299 ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς Κυριακῆς. Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς...». Ἀπολυτίκια: «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...», τοῦ Ἀπ. Βαρνά βα καί τό τοῦ Να οῦ. Κοντάκιον: «Ἰωακείμ καί Ἄννα...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Κυριακῆς Ι Ἐπιστολῶν «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α Κορ. δ 9 16). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς Ι Ματθαίου «Ἄνθρωπός τις προσῆλθε...» (Ματ θ. ιζ 14 23). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως»: «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...». «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Ἀναγνώσματα καθημερινῶν: Ἀπόστολοι καί Εὐαγγέλια τῆς σειρᾶς ΙΑ Ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν καί ΙΑ Ἑβδομάδος Ματθαίου. 29. ΔΕΥΤΕΡΑ. Μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ. Νηστεία αὐστηρά καί ἀπόλυτος. Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Σταυρόν χαράξας...». Κοντάκιον «Ἰωακείμ καί Ἄννα...». Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον τοῦ Προδρόμου (Πράξ. ιγ 25 32) καί (Μάρκ. στ 14 30). Κοινωνικόν «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον...». 30. ΤΡΙΤΗ. Ἀλεξάνδρου, Παύλου καί Ἰωάννου Πατριαρχῶν Κωνσταντι νου πό λε ως, Φιλωνίδου ἐπισκόπου Κουρίου ἱερομάρτυρος. Βρυαίννης Ὁσίας.

300 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 31 31. ΤΕΤΑΡΤΗ. Ἡ κατάθεσις τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. Κα τα βασίαι: «Σταυρόν χαράξας...». Κοντάκιον: «Τήν θεοδόχον γαστέρα σου Θεοτόκε...». Ἀ πό στο λος: Τῆς Θεοτόκου «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή...» (Ἑβρ. θ 1 7). Εὐ αγ γέ λι ον: Τῆς Θεοτόκου «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι 38 42 ια 27 28). Εἰς τό «Ἐ ξαι ρέ τως»: «Ἄ ξι όν ἐ στιν...». Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...».