Ισμήνη Χ. Μπάρακλη: «Ζήλεψα όσους συμπαραστάθηκαν στους πρόσφυγες στη Λέσβο» Πέμπτη, 06/07/2017 Συνεντεύξεις

Σχετικά έγγραφα
Σόφη Θεοδωρίδου: «Ζήσαμε και καλά χρόνια στη Μικρά Ασία με τους Τούρκους, πριν γίνουν όλα μαχαίρι και κρέας»

Η Λένα Μαντά στο Outnow: Το πιο δύσκολο είναι όταν πρέπει να γράψω το «τέλος»!

Για αυτό τον μήνα έχουμε συνέντευξη από μία αγαπημένη και πολυγραφότατη συγγραφέα που την αγαπήσαμε μέσα από τα βιβλία της!

Χάρτινη αγκαλιά. Σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου, Β Γυμνασίου

Μεταξία Κράλλη! Ένα όνομα που γνωρίζουν όλοι οι αναγνώστες της ελληνικής λογοτεχνίας, ωστόσο, κανείς δεν ξέρει ποια

Γιώτα Γουβέλη: Ως προς την ιστορική έρευνα, Η νύφη της Μασσαλίας ήταν το πιο απαιτητικό από όλα μου τα βιβλία

Θάλεια Ψαρρά συνομιλεί με την Βούλα Παπατσιφλικιώτη

Καλλιτεχνικό και πολιτιστικό βοσκοτόπι με αφετηρία τη Δυτική Μακεδονία

Η Πηνελόπη Κουρτζή κεντά τα δικά μας «Δεκατρία Μπαλώματα»

Μάνος Κοντολέων : «Ζω γράφοντας και γράφω ζώντας» Πέμπτη, 23 Μάρτιος :11

«Δεν είναι ο άνθρωπος που σταματάει το χρόνο, είναι ο χρόνος που σταματάει τον άνθρωπο»

31 Μάιος Στη Λαμία χθες η Λένα Μαντά Επιμέλεια MAG24 Team Κατηγορία Εκδηλώσεις

Χρήστος Τερζίδης: Δεν υπάρχει το συναίσθημα της αυτοθυσίας αν μιλάμε για πραγματικά όνειρα

«ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ»

Λένα Μαντά : «Προσπαθώ να μην πονέσω κάποιον, παρά να του οφείλω μια συγνώμη»

Θάλεια Ψαρρά: Η συγγραφή είναι σαράκι

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις.

Πένυ Παπαδάκη: «Οι άνθρωποι που αγαπούν το βιβλίο δεν επηρεάζονται από την κρίση» ΘΑΝΑΣΗΣ ΞΑΝΘΟΣ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017

Θεοφανία Ανδρονίκου Βασιλάκη: "Θέλω κάποια στιγμή να γράψω ένα μυθιστόρημα που να έχει όλα τα είδη"

Η Ισμήνη Μπάρακλη, απαντά στο «κουτσομπολιό» της αυλής!!!

Η κ.φιλομήλα Λαπατά μιλά στο Nikol s Way!

Πότε πήρατε την απόφαση να γράψετε το πρώτο σας μυθιστόρημα; Ήταν εξαρχής στα σχέδιά σας να πορευθείτε από κοινού ή ήταν κάτι που προέκυψε τυχαία;

Συζητώντας με τον Χρήστο Δημόπουλο

Σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου Το κορίτσι με τα πορτοκάλια Του Γιοστέιν Γκάαρντερ Λογοτεχνικό ανάγνωσμα Χριστουγέννων

Naoki HigasHida. Γιατί χοροπηδώ. Ένα αγόρι σπάει τη σιωπή του αυτισμού. david MiTCHELL. Εισαγωγή:

Victoria is back! Της Μαριάννας Τ ιρά η

Πηνελόπη Κουρτζή: Το βιβλίο είναι προέκταση του εαυτού μας

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

Αναστασία Μπούτρου. Εργασία για το βιβλίο «Παπούτσια με φτερά»

Φιλομήλα Λαπατά: συνέντευξη στην Μαρία Χριστοδούλου

Η συγγραφέας μίλησε για το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο "Πώς υφαίνεται ο χρόνος"

Τ ρ ί τ η, 5 Ι ο υ ν ί ο υ Το τελευταίο φως, Ιφιγένεια Τέκου

«Ο ξεχωριστός κόσμος των διδύμων», η Εύη Σταθάτου μιλά στο Mothersblog, για το πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα!

Λένα Μαντά: «Την πιο σκληρή κριτική στην μητέρα μου, την άσκησα όταν έγινα εγώ μάνα»

Όταν φεύγουν τα σύννεφα μένει το καθαρό

Ο συγγραφέας Θάνος Κονδύλης και το «Έγκλημα στην αρχαία Αμφίπολη Σάββατο, 10 Οκτωβρίου :2

Τίτσα Πιπίνου: «Οι ζωές μας είναι πολλές φορές σαν τα ξενοδοχεία..»

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ.

"Συζητώντας με την Ισμήνη Μπάρακλη"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την κα ΡΟΥΣΑΚΗ για το βιβλίο της «Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ»

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Συνέντευξη της Γιόλας Δαμιανού-Παπαδοπούλου: «Το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κανείς είναι να μην συγχωρεί» 25 Φεβρουαρίου

Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου! Είμαι παρόν στη ζωή. Εμπιστεύομαι τη ζωή! Είμαι εγώ και είμαι καλά. Επιλέγω να κοιτάζω με όμορφο τρόπο τον εαυτό μου

Κριτική για το βιβλίο της Άννας Γαλανού Όταν φεύγουν τα σύννεφα εκδ. Διόπτρα, από τη Βιργινία Αυγερινού

Ιόλη. Πως σας ήρθε η ιδέα;

β) Αν είχες τη δυνατότητα να «φτιάξεις» εσύ έναν ιδανικό κόσμο, πώς θα ήταν αυτός;

Το ψέμα είναι ένας εύκολος τρόπος να αποφύγεις την πραγματικότητα : συνέντευξη του Άγγελου Αγγέλου και της Έμης Σίνη στο elniplex

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ

Ο Κώστας Κρομμύδας στο KoolNews.gr: «Θέλω ο αναγνώστης να με "διαβάζει" με όλες τις αισθήσεις»

ο όνομά μου δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία. Το πιθανότερο είναι ότι η αναφορά του θα έκρυβε κινδύνους για μένα, για σένα, αγαπητέ αναγνώστη, καθώς

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

Στέφανος Δανδόλος : «Η συγγραφή είναι ένας έρωτας ζωής» Δευτέρα, 23 Ιανουάριος :00

Η Πένυ Παπαδάκη μας μιλά με αφορμή την επανέκδοση του βιβλίου της "Φως στις σκιές"

Εντυπώσεις μαθητών σεμιναρίου Σώμα - Συναίσθημα - Νούς

Πρόλογος. Καλή τύχη! Carl-Johan Forssén Ehrlin

Όταν είσαι χορεύτρια, ηθοποιός, τραγουδίστρια, καλλιτέχνης γενικότερα, είσαι ένα σύμπαν που φωτοβολεί.

Σόφη Θεοδωρίδου, μια κουβέντα με την Τίνα Πανώριου

Σόφη Θεοδωρίδου: "Αν δε συμπάσχεις με τους ήρωές σου, δεν είναι αληθινοί"

Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα Περιόδου Χριστουγέννων ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη και «Η πρώτη κυρία» Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου :21

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό.

Λένα Μαντά: «Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να νιώσει τίποτα αρνητικό»

Χάρτινη Αγκαλιά Συγγραφέας: Ιφιγένεια Μαστρογιάννη

Κλαίρη Θεοδώρου: Στην Ελλάδα ο διχασμός καλά κρατεί

σα μας είπε από κοντά η αγαπημένη ψυχολόγος Θέκλα Πετρίδου!

Ο Γιώργος Παπαδόπουλος Κυπραίος και τα 101 Διδάγματα Ζωής

[Συνέντευξη-Διαγωνισμός] Η Μεταξία Κράλλη και το βιβλίο της «Κάποτε στη Σαλονίκη»

Μάθημα 1. Ας γνωριστούμε λοιπόν!!! Σήμερα συναντιόμαστε για πρώτη φορά. Μαζί θα περάσουμε τους επόμενους

Ο Νίκος Πιλάβιος μιλάει στην Μαίρη Γκαζιάνη για τον «Παραμυθά» των βιβλίων του Πέμπτη, 07 Ιούνιος :11

γραπτα, έγιναν μια ύπαρξη ζωντανή γεμάτη κίνηση και αρμονία.

Γιώργος Δ. Λεμπέσης: «Σαν να μεταφέρω νιτρογλυκερίνη σε βαγονέτο του 19ου αιώνα» Τα βιβλία του δεν διαβάζονται από επιβολή αλλά από αγάπη

β) Αν είχες τη δυνατότητα να «φτιάξεις» εσύ έναν ιδανικό κόσμο, πώς θα ήταν αυτός;

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Ταξίδι στον κόσμο των παραμυθιών μέσα από την εικονογράφηση και επεξεργασία (σελίδα-σελίδα) ενός βιβλίου

Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα Περιόδου Χριστουγέννων

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: «Στόχος μου είναι να μάθω στους αναγνώστες μου, ότι η αγάπη συλλαβίζεται»

I N T E R V I E W S 1 3 / 1 2 / Ο Γιούνας Γιούνασον θέλει να πηδήξεις από το παράθυρο και να εξαφανιστείς

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α

Εφαρμόζοντας το Πρόγραμμα. Παρουσίαση από μαθητές της Στ τάξης του. Σχ.έτος

Σκέψεις για το μυθιστόρημα του Σωτήρη Σαμπάνη «Σκανταλόπετρα» από την Ιουλία Ιωάννου

11 Μαΐου 2016 Φιλομήλα Λαπατά στο klik: «Ο Έλληνας είχε πάντα τη νοοτροπία του θύματος»

Νάιμ. Μόνο η αγάπη. Λίγα λόγια για την ιστορία

Στα έργα της δίνει ένα κομμάτι της ψυχής της - Γιατί το επόμενο βιβλίο της θα είναι τόσο ιδιαίτερο;

Βούλα Μάστορη. Ένα γεμάτο μέλια χεράκι

Μανώλης Ισχάκης - Πνευματικά δικαιώματα - για περισσότερη εκπαίδευση

A READER LIVES A THOUSAND LIVES BEFORE HE DIES.

Έρωτας στην Κασπία θάλασσα

Eκπαιδευτικό υλικό. Για το βιβλίο της Κατερίνας Ζωντανού. Σημαία στον ορίζοντα

"Να είσαι ΕΣΥ! Όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι." Oscar Wilde

«Γκρρρ,» αναφωνεί η Ζέτα «δεν το πιστεύω ότι οι άνθρωποι μπορούν να συμπεριφέρονται έτσι μεταξύ τους!»

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης

Η Σόφη Θεοδωρίδου στο arive.gr

«Πώς υφαίνεται ο χρόνος»: Ένα μυθιστόρημα για το παρελθόν που επιστρέφει και...

6. '' Καταλαβαίνεις οτι κάτι έχει αξία, όταν το έχεις στερηθεί και το αναζητάς. ''

Εργασία του Θοδωρή Μάρκου Α 3 Γυμνασίου. στο λογοτεχνικό ανάγνωσμα. «ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΕ ΦΤΕΡΑ» της Μαρίας Παπαγιάννη

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το μυθιστόρημα «Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς» της Μαρούλας Κλιάφα

Η συγγραφέας Ισμήνη Μπάρακλη μιλάει για το νέο βιβλίο της «Το μυστικό της πεταλούδας» Κυριακή, 29 Μαΐου :05

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Συνέντευξη της κυρίας Ζώτου και του κύριου Καραγεωργίου! "Σαν τα φύλλα του καπνού"

Η συγγραφέας Πένυ Παπαδάκη και το «ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ» Σάββατο, 21 Νοεμβρίου :20

Ρένα Ρώσση Ζαΐρη: «Επιλέγω ένα ευχάριστο τέλος γιατί η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία»

Transcript:

Ισμήνη Χ. Μπάρακλη: «Ζήλεψα όσους συμπαραστάθηκαν στους πρόσφυγες στη Λέσβο» Πέμπτη, 06/07/2017 Συνεντεύξεις «Να γίνεσαι ευεργετικός για όλους είναι η σπουδαιότερη κοινωνική ικανότητα.»

«Η τύχη του δείνα είναι εν δυνάμει η δική μας κάτω από συνθήκες που δεν ορίζουμε.» Συνέντευξη της Ισμήνης Χ. Μπάρακλη στη Ράνια Μπουμπουρή Με αφορμή την επίσκεψη της Ισμήνης Χ. Μπάρακλη στη Μυτιλήνη για την παρουσίαση του νέου μυθιστορήματός της, Σμύρνη: Κυνήγι Μαγισσών (Εκδόσεις Ψυχογιός), που θα γίνει την Παρασκευή 7 Ιουλίου στις 8 το βράδυ, στο καφέ «Πανελλήνιον» (Π.Κουντουριώτου 17 και Ερμού), η δημοσιογράφος-συγγραφέας Ράνια Μπουμπουρή συζήτησε μαζί της για το τελευταίο της αυτό βιβλίο, για το αναγνωστικό ταξίδι μέσα από τη λογοτεχνία, καθώς και για το προσφυγικό ζήτημα με φόντο τη Σμύρνη του χθες και τη Λέσβο του σήμερα. Κυρία Μπάρακλη, το μυθιστόρημά σας Σμύρνη: Κυνήγι μαγισσών βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για το πώς έφτασε σ εσάς η ιστορία αυτή; Είναι μια οικογενειακή ιστορία που χρόνια τη γνώριζα, αλλά δεν την άγγιζα. Ώσπου ήρθε η ώρα της, καθώς οι ιστορίες είναι ιδιόρρυθμες, μυστήριες, θέλουν να επιλέγουν εκείνες τη χρονική στιγμή που θα αναδυθούν στο φως και όχι ο δημιουργός... Κατωπαναγιούσης ο παππούς μου, από την πλευρά της μητέρας μου, δώδεκα ετών πήδηξε απ τη φλεγόμενη προκυμαία της Σμύρνης, κυνηγώντας τη μάνα και τα αδέρφια του σε καΐκι αρόδο για τη Χίο και με μεγάλη τύχη τα κατάφερε. Η αδερφή του, η Αργυρώ, το πρόσωπο που μου ενέπνευσε αυτή την ιστορία, έπειτα από περιπέτεια βρέθηκε στην Αμερική, παντρεύτηκε κι έκλεισε εκεί τον κύκλο της ζωής της, με παιδιά κι εγγόνια. Το καλοκαίρι του 2015 με πλημμύρισε η ιστορία αυτή. Με ξυπνούσε αξημέρωτα, με καλούσε κοντά της για να με ταξιδέψει πίσω στον χρόνο. Την ακολούθησα. Ένιωσα την έντασή της, θαύμασα τη Σμύρνη, παρατήρησα τους διαβάτες στην προκυμαία, στην όπερα, στις λέσχες... αισθάνθηκα την ευδαιμονία τους. Και ύστερα είδα εκείνη. Την Αργυρώ, την ηρωίδα μου. Όλα στροβιλίζονταν γύρω από αυτήν. Και ίσως ο τόπος, οι άνθρωποι και η εποχή να μου διέγειραν τόσα συναισθήματα για έναν και μόνο λόγο... Το γύρισμα της μοίρας, το ζενίθ, λίγο πριν το ναδίρ. Με το βιβλίο σας, ο αναγνώστης ταξιδεύει σε διαφορετικές ηπείρους Αμερική, Ευρώπη, Ασία, Αφρική, διαφορετικές χρονικές περιόδους. Τι θα θέλατε κυρίως να κρατήσει από το ταξίδι αυτό; Πρωταγωνιστές σε τούτη την ιστορία είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι, εμείς, οι πράξεις μας, οι μοιραίοι ίσκιοι που κουβαλάμε στο πλάι μας. Όλη η ιστορία κινείται γύρω από την ιδέα της εκπλήρωσης του καθήκοντος, την εκμηδένιση του εγώ, σε όλα τα χρονικά επίπεδα. Ίσως, πάλι, όλη αυτή η ιστορία να γράφτηκε τελικά για ένα ανθρώπινο χούι, μια εμμονή, όχι εκείνη της Ειρήνης για τη διερεύνηση ενός επίμονου εφιάλτη, αλλά για τη δική μας εμμονή, για το δικό μας κυνήγι μαγισσών, το ακατάβλητο Να κρίνουμε χωρίς αγάπη, ποτέ όμως τον εαυτό μας. «Πάντα ουρανοκατέβατη ένιωθε εδώ μέσα, σαν να τη φύτεψαν από τη μια στιγμή στην άλλη. Σαν να ήταν η ίδια απόρροια μοντάζ. Ήταν σίγουρη. Η εικόνα της μέσα στη Νέα Υόρκη έμοιαζε με χειρίστης ποιότητας μοντάζ», γράφετε για την Ειρήνη. Μιλήστε μας λίγο για την αίσθηση του να μην ανήκει κάποιος κάπου. Θα μπορούσε ν αποτελέσει κινητήριο δύναμη για μια θεμελιώδη αλλαγή στη ζωή του;

Θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε μια δυναμική φάση της ζωής του και επιθυμεί μια ουσιαστική αλλαγή. Στην προκειμένη περίπτωση, η Ειρήνη θα παλέψει πρώτα με τους προσωπικούς της δαίμονες, τους φόβους της, τα συναισθήματά της και μέσα από αυτή τη διαδρομή θα οδηγηθεί σε φωτεινότερα μονοπάτια και θα επανατοποθετήσει την παρουσία της εκεί που νιώθει πως ανήκει, ελεύθερη πλέον από όσα τη δέσμευαν. «Αν δεν έχεις πονέσει, είσαι πονετικός μόνο για το πετσί σου», συνήθιζε να λέει ένα άλλο σημαντικό πρόσωπο του μυθιστορήματος. Λείπει, άραγε, η ενσυναίσθηση στις μέρες μας; Μέσω του πόνου και των δοκιμασιών αλλάζει ο άνθρωπος, προχωράει, συνειδητοποιεί την εύθραυστη φύση του. Ο πόνος, με κάποιο τρόπο, επιδρά θεραπευτικά, ωριμάζει, μαλακώνει την καρδιά. Ο πονεμένος άνθρωπος φαίνεται, συμπάσχει, συμμερίζεται τον πόνο του άλλου, έχει σπάσει το εγωκεντρικό του καβούκι, και έχει την ικανότητα να «απλώνεται», να γίνεται ευεργετικός για όλους. Η σπουδαιότερη κοινωνική ικανότητα.

Γράφετε με αγάπη όχι μόνο για τη Σμύρνη, αλλά και για την Καππαδοκία μιας άλλης εποχής. Έχετε ταξιδέψει στα μέρη αυτά; Ταξίδεψα μέσα από τις αράδες των ιστορικών βιβλίων και ένιωσα την ένταση της εποχής, τον πόνο, τα συναισθήματα. Δεν ήταν δύσκολο, καθώς την περίοδο που έγραφα το βιβλίο, όπου κι αν κοίταζες γύρω σου συναντούσες ίδια βλέμματα, κυνηγημένων ανθρώπων, ξεριζωμένων από τις πατρίδες τους που βρέθηκαν τυχαία στη δική μου. Η ιστορία είναι ίδια, δεν έχει αλλάξει, αλλάζει ο τόπος μόνο, ο ανθρώπινος πόνος παραμένει εκεί, στη δίνη της Ιστορίας, του χτες, του σήμερα. Έχετε επισκεφθεί άλλη φορά τη Λέσβο; Ποια είναι η εικόνα σας για το νησί; Τι σκέφτεστε για το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα;

Έχω έρθει στο παρελθόν, σε ανέφελες ημέρες, απολαμβάνοντας τις φυσικές ομορφιές του νησιού, που συνδυάζει όλα τα στοιχεία της φύσης, το κάλλος σε όλες τις μορφές, σε βουνά, ακρογιαλιές, ιαματικά νερά, πηγές, γραφικά χωριά. Ξεκίνησα το μυθιστόρημα Σμύρνη: Κυνήγι Μαγισσών το καλοκαίρι του 15, στο αποκορύφωμα του προσφυγικού-μεταναστευτικού που μετέτρεψε το Αιγαίο σε έναν υγρό τάφο. Φτάνοντας την ιστορία μου στη Μικρασιατική Καταστροφή, συνάντησα τους δικούς μας πρόσφυγες, αν και απεχθάνομαι τέτοιες εκφράσεις δικός μου, δικός σου... Κλείνοντας το βιβλίο, η ιστορία με έφτασε στην Αφρική, όπου ήρθα αντιμέτωπη με την εσωτερική μετανάστευση που μαστίζει την ήπειρο, για πολιτικούς λόγους ή για τα στοιχειώδη νερό, τροφή. Συνειδητοποίησα πως το γένος μας ανήκει σε ένα είδος που δεν διδάσκεται, δεν επιδέχεται μεγάλη βελτίωση, καθώς η ίδια η Ιστορία το έχει αποδείξει μέσα από τους κύκλους της, τις ατέρμονες επαναλήψεις. Η Μυτιλήνη βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, για άλλη μια φορά μέσα στην Ιστορία, και ομολογώ πως ζήλεψα όσους συμπαραστάθηκαν με όποιον τρόπο. Η προσφορά στον συνάνθρωπο δεν είναι τίποτα περισσότερο από προσφορά στον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι, ίσως, η ευκαιρία μας. Πιστεύετε ότι θα εξαλειφθούν ποτέ τα αίτια που γεννούν την ανθρώπινη εξαθλίωση; Όσο υπάρχει το ανθρώπινο στοιχείο, δεν θα σταματήσει ο πόνος αυτός. Λυπηρό πολύ, να μη μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Τουλάχιστον ας αντιληφθούμε πως είναι όλα κοινά, και η τύχη του δείνα είναι εν δυνάμει η δική μας κάτω από συνθήκες που δεν ορίζουμε και δεν επιλέγουμε. Επιλέγουμε όμως την ανθρωπιά, σαν αντίδραση και στάση ζωής. Αυτό τουλάχιστον είναι δική μας απόφαση. Υπάρχει κάτι που σας δίνει ελπίδα στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης; Ο άνθρωπος. Μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων που ζουν συνειδητά, με επίγνωση του έργου τους, σε όποιο μετερίζι. Ένας καλός δάσκαλος, ένας ασυμβίβαστος γιατρός, ένας αγρότης φυσικών σπόρων, ένας γραφιάς που γράφει για να εμπνεύσει έστω έναν. Και συμβαίνει συχνά, μέσα στον χυλό της κοινωνίας, εκεί που απογοητεύεσαι, σαν από μηχανής θεός να βρίσκεται πάλι ένας ν αναθαρρύνεις, να εμπνευστείς για το προσωπικό σου ταξίδι. Εσείς γράφετε για το ενήλικο κοινό, γράφετε όμως και για παιδιά. Αγαπάτε κάτι από τα δύο περισσότερο; Είναι και τα δυο είδη εξίσου σημαντικά και αγαπημένα. Εξάλλου, η σκοπιμότητα της λογοτεχνίας, είτε πρόκειται για παιδικό βιβλίο είτε για ενηλίκων, κατά τη γνώμη μου, παραμένει σταθερή: η ανάταση της ψυχής και η ημέρευση των συναισθημάτων. Σας ευχαριστούμε θερμά και σας ευχόμαστε καλή συνέχεια. Βρείτε το μυθιστόρημα Σμύρνη: Κυνήγι Μαγισσών εδώ