ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΕ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΕ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΕ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ερεύ : Ε λογητ Θε µ ν, πάντοτε, ν ν, κα εί, κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. Ε λογήσαντο το ερέω λέγοµεν τ ν παρόντα ψαλµόν. Ψαλµ ρµβ (142). Κύριε ε σάκουσον τ προσευχ µου, νώτισαι τ ν δέησίν µου ν τ ληθεί σου, ε σάκουσόν µου ν τ δικαιοσύν σου κα µ ε σέλθη ε κρίσιν µετ το δούλου σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν σου π ζ ν. τι κατεδίωξεν χθρ τ ν ψυχήν µου, ταπείνωσεν ε γ ν τ ν ζωήν µου, κάθισε µ ν σκοτεινο νεκρο α νο κα κηδίασεν π' µ τ πνε µά µου, ν µο ταράχθη καρδία µου µνήσθην µερ ν ρχαίων, µελέτησα ν πάσι το ργοι σου, ν ποιήµασιν τ ν χειρ ν σου µελέτων. ιεπέτασα πρ σ τ χε ρά µου ψυχή µου γ νυδρο σοί. Ταχ ε σάκουσόν µου, Κύριε ξέλιπε τ πνε µά µου. Μ ποστρέψη τ πρόσωπόν σου π' µο κα µοιωθήσοµαι το καταβαίνουσιν ε λάκκον. κουστ ν ποίησον µο τ πρω τ λεό σου τι π σο λπισα. Γνώρισον µο κύριε δ ν ν πορεύσοµαι τι πρ σ ρα τ ν ψυχήν µου. ξελο µ κ τ ν χθρ ν µου, Κύριε, πρ σ κατέφυγον, δίδαξον µ το ποιε ν τ θέληµά σου τι σ ε Θεό µου. Τ πνε µά σου τ γαθ ν δηγήσει µ ν γ ε θεία. νεκεν το νόµατό σου, Κύριε, ζήσει µέ. ν τ δικαιοσύν σου ξάξει κ θλίψεω τ ν ψυχήν µου, κα ν τ λέει σου ξολεθρεύσει το χθρού µου. Κα πολε πάντα το θλίβοντα τ ν ψυχήν µου, τι γ δο λό σου ε µι. Κα ε θ τ Θε Κύριο, µετ τ ν στίχων α το ξ κάτερων τ ν χορ ν. Θε Κύριο, κα πέφανεν µίν, ε λογηµένο ρχόµενο ν νόµατι Κυρίου. Στίχ,. ξοµολογε σθε τ Κυρί, κα πικαλε σθε τ νοµα τ γιον α το. Θε Κύριο, κα πέφανεν µίν, ε λογηµένο ρχόµενο ν νόµατι Κυρίου. Στίχ. β. Πάντα τ θνη κύκλωσαν µέ, κα τ νόµατι Κυρίου µυναµην α τού, Θε Κύριο, κα πέφανεν µίν, ε λογηµένο ρχόµενο ν νόµατι Κυρίου. Στίχ. γ. Παρ Κυρίου γένετο α τη, κα στι θαυµαστ ν φθαλµο µ ν. Ε τα τ παρόντα τροπάρια. χο δ. ψωθε ν τ Σταυρ. ησο µου πολυέλεε Σ τερ, κδυσωπ σ ταπειν, ησο µου, τ ν γκληµάτων ρύσαι µ κα κάθαρον, ψυχήν µου τ ν τάλαιναν, µολυσµ ν ο σαν πλήρη, κα σ σον Πολυεύσπλαγχνε, το πυρό τη Γεένη, να θαρρούντω, Σ τερ ησο, δοξολογ σ δοξάζων σωζόµενο. όξα Πατρ κα Υ ω κα γίω Πνεύµατι. 2

πολυτίκιον το γίου του Ναο. Κα ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων, µ ν. Ο σιωπήσωµεν πότε, Θεοτόκε, τ δυναστεία σου λαλε ν ο νάξιοι (ε µ γ ρ σ προ στασο πρεσβεύουσα, τ µ ρρύσατο κ τοσούτων κινδύνων; Τ δ διεφύλαξεν ω ν ν λευθέρου ; Ο κ ποστ µεν, έσποινα, κ σού, σο γ ρ δούλου σώζει εί, κ παντοίων δειν ν. Ψαλµ ν (50). λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό σου κα κατ τ πλ θο τ ν ο κτιρµ ν σου ξάλειψον τ νόµηµά µου. π πλε ον πλ νον µ π τ νοµία µου κα π τ µαρτία µου καθάρισον µέ. τι τ ν νοµίαν µου γ γινώσκω, κα µαρτία µου νώπιόν µου στι δι παντό σο µόνω µαρτον κα τ πονηρ ν νώπιόν σου ποίησα πω ν δικαιωθ ν το λόγοι σου κα νικήση ν τ κρίνεσθαι σέ. δο γ ρ ν νοµίαι συνελήφθην κα ν µαρτίαι κίσσησεν µ µήτηρ µου. δο γ ρ λήθειαν γάπησα τ δηλα κα τ κρύφια τη σοφία σου δήλωσα µοί. Ραντιε µ σσώπω, κα καθαρισθήσοµαι, πλυνε µέ, κα π ρ χιόνα λευκανθήσοµαι. κουτιε µο γαλλίασιν κα ε φροσύνην, γαλλιάσονται στέα τεταπεινωµένα. πόστρεψον τ πρόσωπόν σου π τ ν µαρτι ν µου κα πάσα τ νοµία µου ξάλειψον. Καρδίαν καθαρ ν κτίσον ν µοί, Θεό, κα πνε µα ε θ γκαίνισον ν το γκάτοι µου. Μ πορρίψη µ π το προσώπου σου κα τ Πνε µα σου τ γιον µ ντανέλη π' µο. πόδο µο τ ν γαλλίασιν το σωτηρίου σου, κα πνεύµατι γεµονικ στήριξον µέ. ιδάξω νόµου τ δού σου, κα σεβε π σ πιστρέψουσιν. Ρύσαι µ ξ α µάτων, Θεό, Θε τ σωτηρία µου γαλλιάσεται γλ σσά µου τ ν δικαιοσύνην σου. Κύριε τ χείλη µου νοίξει, κα τ στόµα µου ναγγελε τ ν α νεσίν σου.,τι ε θέλησα θυσίαν, δωκα ν λοκαυτώµατα ο κ ε δοκήσει. Θυσία τ Θε πνε µα συντετριµµένον καρδίαν συντετριµµένην κα τεταπεινωµένην, Θε ο κ ξουδενώσει. γάθυνον, Κύριε, ν τ ε δοκί σου τ ν Σιων, κα ο κοδοµηθήτω τ τείχη ερουσαληµ. Τότε ε δοκήσει θυσίαν δικαιοσύνη ναφορ ν κα λοκαυτώµατα. Τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν σου µόσχου. Κα ρχόµεθα το κανόνο. δ. χο πλ. δ. Ε ρµ. γρ ν διοδεύσα σε ξηράν, κα τ ν α γυπτίαν µοχθηρίαν διαφυγ ν, σραηλίτη νεβόα, Τ Λυτρωτ κα Θε µ ν σωµεν. ησο γλυκύτατε τ µ, ψυχ τ δυστήνου σ θεράπευσον, ησο, τραύµατα δεινά, κα µαρτία, ησο, τού σου δούλου ξάλειψον. θελον, γλυκύτατε ησο, κρουνο τ ν δακρύων πληµµελήµατα τ µ, κπλύναι, Χριστέ, λλ πατ µ πονηρό, ο τ ν δόλων µ λυτρ σαι. Σ Σ τερ το σύµπαντο, ησο, ρύσαι τ ν σ ν δο λον κ παγίδων το πονηρο, κα ποίησον µέτοχόν τη δόξη, τ Ο ρανίου, Χριστέ µου γλυκύτατε. 3

λη, Κόρη, ο σα λη καλ, λη φαεσφόρο, Θεοφόρο τ κα λαµπρά, λάµπρυνον τ µµατα ψυχ µου, κα φωτοφόρον µ λον περγ σαι. δ γ. Ε ρµ. Σ ε τ στερέωµα, τ ν προστρεχόντων σο Κύριε, σ ε τ φ, τ ν σκοτισµένων, κα µνε σ τ πνε µά µου. πόδεξαι δέοµαι, ησο µου, τ ν δο λον σου, κα σ σον µ ν ν παθ ν κα κινδύνων, κα γεέννη πάλλαξον. Ν ν σ σον τ ν δο λον σου, ησο µου γλυκύτατε, κα τ σκληρ καταδίκη ρύσαι, τ ν κρίσει, Φιλάνθρωπε. Χριστέ µου τ ν δο λον σου, ν κατανύξει βοώντα σο, νόσων δειν ν κα θλίψεω πάση, ησο µου, διάσωσον.. Ρύσαι µ τ ν σωτον, µόνη Πανάχραντε, δέοµαι, σα µητρικα πρεσβείαι, κινδύνων κα παντοίων κακώσεων. ιάσωσον, π κινδύνων, γλυκύτατε ησο µου, το π τ ν Θείαν σκέπην Σου καταφεύγοντα, κα δώρησαι µαρτι ν τ ν συγγνώµην. πίβλεψον, ν ε µενεί, πανύµνητε Θεοτόκε, π τ ν µ ν χαλεπήν του σώµατο κάκωσιν, κα ασαι τ ψυχ µου τ λγο. ερε. λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό Σου, δεόµεθά Σου, πάκουσον κα λέησον. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ το ρχιεπισκόπου µ ν (δεινό ) κα πάση τη ν Χριστ µ ν δελφότητο. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ λέου, ζω, ε ρήνη, γεία, σωτηρία, πισκέψεω, συγχωρήσεω κα φέσεω τ ν µαρτι ν τ ν δούλων το Θεο, πάντων τ ν ε σεβ ν κα ρθοδόξων χριστιαν ν, τ ν κατοικούντων κα παρεπιδηµούντων ν τ (κώµ, πόλη) ταύτη, τ ν νοριτ ν, πιτρόπων, συνδοροµητ ν κα φιερωτ ν το γίου ναο τούτου. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ τ ν δούλων το Θεο, ( νόµατα). τι λεήµων κα φιλάνθρωπο Θε πάρχει, κα σο τ ν δόξαν ναπέµποµεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γί Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. Μετ δ τ ν κφώνησιν, τ πόµενον. Κάθισµα. χο β. Τ νω ζητ ν. Πρεσβεία θερµή, κα τε χο προσµάχητον, λέου πηγή, το κόσµου καταφύγιον, κτεν βο µεν σοί, Θεοτόκε έσποινα, πρόφθασον, κα κ κινδύνων λύτρωσαι µ, µόνη ταχέω προστατεύουσα. 4

δ δ. Ε ρµ. Ε σακήκοα, Κύριε, τ ο κονοµία σου τ µυστήριον, κατενόησα τ ργα σου, κα δόξασά σου τ ν θεόητα. ησο µου γλυκύτατε, πάθη τ δεινά µου θεράπευσον, κα το δράκοντο ξάρπασον τ ν χειρ ν, Χριστέ µου, τ ν ο κέτην σου. Σ Φιλάνθρωπε Κύριε, τ πεγνωσµένη ψυχ µου πέφυκα, ησο µου πολύτρωσι, δι πάση θλίψεω µ λύτρωσαι. Τ ν καιρ ν ν µο δέδωκα, Σ τερ ησο µου, κατεδαπάνησα, ε παράνοµα, κα δέοµαι, Σωτ ρ το κόσµου νακάλεσαι. λοφύροµαι, Πάναγνε, φέρων κατ νο ν τ πολλά µου πταίσµατα, δι δώρησαι µο φεσιν, δέοµαί σου, Κόρη, τα πρεσβε ε σου. δ. Ε ρµ. Φώτισον µ, το προστάγµασί σου, Κύριε, κα τ βραχίονί σου τ ψηλ, τ ν σ ν ε ρήνην, παράσχου µίν, φιλάνθρωπε. Ν ν λοσχερ, ησο µου τ ν πανάθλιον, κατατυραννούσι µ πάθη δεινά, δι κραυγάζω, ησο µου, σ διάσωσον. Τ ν σθενει ν, ησο µου, σ πάλλαξον, τ ν ν τ σκέπ σου προστρέχοντα, ησο µου, κα κινδύνων λευθέρωσον. Ο χ µαρτε ποτέ, ησο µου, λλο, ε σπλαγχνε, γώ, Χριστέ µου, θλιο, δι σ σ σον κα κολάσεω ξάρπασον. Ν ν Ναο Θεο, το ν σο Λόγου σκηνώσαντο, δε ξον ε σπλάγχω, Παρθένε γνή, το τ θερµ γκαυχωµένου προστασία Σου. δ. Ε ρµ. λάσθητι µο Σωτήρ, πολλα γ ρ α νοµίαι µου, κα κ βυθο τ ν κακ ν, νάγαγε δέοµαι, πρ σ γ ρ βόησα, κα πάκουσόν µου, Θε τ σωτηρία µου. Θεράπευσον, ησο ψυχ τ µµατα δέοµαι, τυφλώττοντα το ο κτρου, Θεέ µου, κα φώτισον θεία σου λαµπρότητι, να νυµν σέ, ησο µου πολυέλεε. λέησον µέ, Σ τερ, τ ν σωτον κα ταλαίπωρον, γλυκύτατε ησο, κα ρύσαι κακώσεω κα νόσων τ ν δο λον, σο κα τ ν το Βελίαρ τεχνασµάτων µ πάλλαξον. 5

πάθεσι χαλεποί, γκυλινδούµενο πάντοτε, γλυκύτατε ησο, πρ σ καταφεύγων ν ν, ζητ τ ν νάρρωσιν. Σ δέ, ησο, Σωτ ρ α τ ν µο δώρησαι. Νεκρ ν περγ σαι ν ν, τι ζ σαν, Πανάσπιλε, κακίαν µου, κα ψυχ τ ν νέκρωσιν ζώωσον, ζω γεννήσασα, χορηγ ν τ ν θε ον, να πόθω µεγαλύνω σέ. ιάσωσον, π κινδύνων, γλυκύτατε ησο µου, το π τ ν Θείαν σκέπην Σου καταφεύγοντα, κα δώρησαι µαρτι ν τ ν συγγνώµην. χραντε, δι λόγου τ ν Λόγον νερµηνεύτω, π' σχάτων τ ν µερ ν τεκο σα, δυσώπησον, χουσα µητρικ ν παρρησίαν. ερε. λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό Σου, δεόµεθά Σου, πάκουσον κα λέησον. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ το ρχιεπισκόπου µ ν (δεινό ) κα πάση τη ν Χριστ µ ν δελφότητο. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ λέου, ζω, ε ρήνη, γεία, σωτηρία, πισκέψεω, συγχωρήσεω κα φέσεω τ ν µαρτι ν τ ν δούλων το Θεο, πάντων τ ν ε σεβ ν κα ρθοδόξων χριστιαν ν, τ ν κατοικούντων κα παρεπιδηµούντων ν τ (κών, πόλη) ταύτη, τ ν νοριτ ν, πιτρόπων, συνδοροµητ ν κα φειρωτ ν το γίου ναο τούτου. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ τ ν δούλων το Θεο, ( νόµατα). τι λεήµων κα φιλάνθρωπο Θε πάρχει, κα σο τ ν δόξαν ναπέµποµεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γί Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. Μετ δ τ ν κφώνησιν. Κοντάκιον. χο β. Γλυκύτατε ησο, τ ν σωτον σώσα, κα τ ν Πόρνην προσδεξάµενο, ησο µου κα τ ν Α µόρρουν φ ασάµενο, καµέ, ησο µου, γλυκύτατε, τ ν σωτον, ο κτειρον κα ρύσαι κ πάντων τ ν βιωτικ ν πειρατηρίων κα θλίψεων, κα σ σον, ε εργέτα ησο, φιλάνθρωπο. Ε τα τ ντίφωνον τ ν ναβαθµ ν το δ χου. ντίφωνον. χο δ. κ νεότητό µου, πολλ πολεµε µ πάθη, λλ' α τ ντιλαβού, κα σ σον, Σωτήρ µου. (δί ). Ο µισο ντε Σι ν, α σχύνθητε π το Κυρίου, χόρτο γάρ, πυρ σεσθε πεξηραµµένοι. (δί ). γίω Πνεύµατι, πάσα ψυχ ζωο ται, κα καθάρσει ψο ται, λαµπρύνεται τ Τριαδικ µονάδι, εροκρυφίω. 6

γίω Πνεύµατι, ναβλύζει τ τ χάριτο ρε θρα, ρδεύοντα πασαν τ ν κτίσιν, πρ ζωογονίαν. Κα ε θ τ προκείµενον. σηµειώθη φ µ τ φ το προσώπου σου, Κύριε. Στίχ. Τί νταποδώσοµεν τ Κυρί περ πάντων ν νταπέδωκεν µίν. Τ φ το προσώπου σου, Κύριε, σηµειώθη φ µ. ερε : Κα π ρ το καταξιωθ ναι µ τ κροάσεω το γίου Ε αγγελίου, Κύριον τ ν Θε ν µ ν κετεύσωµεν. Χορ : Κύριε, λέησον (γ ). ερε : Σοφία. ρθοί, κούσωµεν το γίου Ε αγγελίου. ερε : Ε ρήνη πάσι. Χορ : Κα τ Πνεύµατί σου. ερε : κ το κατ Λουκ ν γίου Ε αγγελίου τ νάγνωσµα. ερε : Πρόσχωµεν. Χορ : όξα σοί, Κύριε, δόξα σοί. Ε αγγέλιον. κ το κατ Λουκ ν (κέφ. Θ 51-57 κα 22-24). Τ καιρ κείνω γένετο δ ν τ συµπληρο σθαι τ µέρα τ ναλήψεω α το κα α τ τ πρόσωπον α το στήριξεν το πορεύεσθαι ε ερουσαλήµ. Κα πέστειλεν γγέλου πρ προσώπου α το κα πορευθέντε ε σ λθον ε κώµην Σαµαρειτ ν στε τοιµ σαι α τ. Κα ο κ δέξαντο α τόν, τι τ προσ πον α το ν πορευόµενον ε ερουσαλήµ. δόντε δ ο µαθητα α το άκωβο κα ωάννη, ε πον. Κύριε, θέλει ε πωµεν π ρ καταβ ναι π το ο ρανο, κα ναλ σαι α τού, κα λία ποιησε; Στραφε δέ, πετίµησεν α τοί, κα ε πεν. Ο κ ο δατε ο ου πνεύµατο στε µε, γ ρ Υ το νθρώπου ο κ λθε ψυχ νθρώπων πολέσαι, λλ σ σαι. Κα πορεύθησαν ε τέραν κώµην. γένετο δ πορευοµένων α τ ν ν τ δ λεγε το κολουθούσιν α τ. Πάντα µο παρεδόθη π το Πατρό µου, κα ο δε γινώσκει τ στιν Υ ό, ε µ Πατ ρ κα τ στιν Πατήρ, ε µ Υ ό, κα ν βούληται Υ ποκαλύψαι. Κα στραφε πρ το Μαθητ κατ δ αν ε πε. Μακάριοι ο φθαλµο ο βλέποντε βλέπετε, λέγω γ ρ µ ν τι πολλο προφ ται κα βασιλε θέλησαν δε ν µε βλέπετε, κα ο κ ε δον, κα κο σαι κούετε κα ο κ κουσαν. Κα διεπορεύετο κατ πόλει κα κώµα διδάσκων, κα πορείαν ποιούµενο ε ερουσαλήµ. Χορ : όξα σοί, Κύριε, δόξα σοί. χο β. Πάτερ, Λόγε, Πνε µα, Τρι ν Μονάδι, ξάλειψον τ πλήθη, τ ν µ ν γκληµάτων. Τα τ Θεοτόκου, πρεσβείαι, λε µον, ξάλειψον τ πλήθη, τ ν µ ν γκληµάτων. 7

Στίχ. λέησον µέ, Θεό, κατ τ µέγα λεό σου, κα κατ τ πλ θο τ ν ο κτιρµ ν σου ξάλειψον τ νόµηµά µου. χο πλ. β. λην ποθέµενοι. ησο γλυκύτατε, τ ν ρθοδόξων τ κλέο, ησο µακρόθυµε, ησο µου, σ σον µ τ ν ο κέτην σου, ησο, ρύσαι µ σθενεία πάση, ησο µου ραιότατε, τ ν προσιόντα σοί, κα πρ σέ, Σωτ ρ καταφεύγοντα, κα µόνο φιλάνθρωπο, τ χειρ το δράκοντο µ ξάρπασον, παθ ν κα κινδύνων, Σωτήρ µου ησο λευθερ ν, κα το θεσµοί σου προσέχειν µέ, ησο, ξίωσον. τερα Θεοτοκία. Ο δε προστρέχων π σο, κατησχυµένο πό σου κπορεύεται, γν Παρθένε Θεοτόκε, λλ' α τε ται τ ν χάριν, κα λαµβάνει τ δώρηµα, πρ τ συµφέρον τ α τήσεω. Μεταβολ τ ν θλιβοµένων, παλλαγ τ ν σθενούντων πάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε, σ ζε πόλιν κα λαόν, τ ν πολεµουµένων ε ρήνη, τ ν χειµαζοµένων γαλήνη, µόνη προστασία τ ν πιστ ν. ερε : Σ σον, Θεό, τ ν λαόν σου, κα ε λόγησον τ ν κληρονοµίαν σου: πίσκεψαι τ ν κόσµον σου ν λέει κα ο τιρµοί : ψωσον κέρα Χριστιαν ν ρθοδόξων, κα κατάπεµψον φ µ τ λέη σου τ πλούσια: πρεσβείαι τ παναχράντου, εσποίνη µ ν, Θεοτόκου κα ειπαρθένου Μαρία : δυνάµει το τιµίου κα ζωοποιο Σταυρο, προστασίαι τ ν τιµίων πουρανίων υνάµεων σωµάτων, κεσίαι το τιµίου, νδόξου, προφήτου προδρόµου κα βαπτιστο ωάννου, τ ν γίων, νδόξων, κα πανευφήµων ποστόλων. τ ν ν γίοι Πατέρων µ ν, µεγάλων εραρχ ν, κα Ο κουµενικ ν ιδασκάλων, Βασιλείου το Μεγάλου, Γρηγορίου το Θεολόγου κα ωάννου το Χρυσοστόµου, θανασίου κα Κυρίλλου, ωάννου το λεήµονο, πατριαρχ ν λεξανδρεία : Νικολάου το ν Μύροι τ Λυκία, Σπυρίδωνο πισκόπου Τριµυθο ντο, κα Νεκταρίου τ Πενταπόλεω, τ ν θαυµατουργ ν. τ ν γίων νδόξων µεγαλοµαρτύρων Γεωργίου το Τροπαιοφόρου, ηµητρίου το Μυροβλύτου, Θεοδώρου το Τήρωνο, κα Θεοδώρου το Στρατηλάτου κα Μην το θαυµαρτουργο, τ ν εροµαρτύρων Χαραλάµπου κα λευθερίου: τ ν γίων, νδόξων, µεγάλων µαρτύρων Θέκλα, Βαρβάρα, ναστασία, Κυριακ Φωτην, Μαρίνη : Παρασκευ κα Ε ρήνη : τ ν γίων νδόξων κα καλλινίκων Μαρτύρων, τ ν σίων κα θεοφόρων Πατέρων µ ν, (ναο ), τ ν γίων κα δικαίων θεοπατόρων ωακε µ κα ννη, ( µέρα ), κα πάντων σου τ ν γίων. κετεύοµεν σέ, µόνε πολυέλεε Κύριε, πάκουσον µ ν τ ν µαρτωλ ν δεοµένων σου κα λέησον µ. Χορ : Κύριε, λέησον. ( β ). ερε : λέει, κα ο κτιρµοί, κα φιλανθρωπία το µονογενο σου Υ ο, µεθ ο ε λογητ ε, σ ν τ παναγί κα γαθ κα ζωοποίω σου Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. Χορ : µήν. ποπληρο µεν τ λοιπ δ το κανόνο 8

δ ζ. Ε ρµ. Πα δε βραίων ν καµίν, κατεπάτησαν τ ν φλόγα θαρσαλέω, κα ε δρόσον τ π ρ, µετέβαλον βο ντε. Ε λογητ ε Κύριε, Θε ε το α ώνα. Σ τερ το Κόσµου, ησο µου, τ ν ναίσθητον κα σωτον, ο κτίρµον, κατοικτείρησον ν ν κα λύτρωσαι γεέννη, πω ε δοξάζω σέ, Σωτήρα, ησο µου. χων µυρία µαρτία, ο τολµ ησο µου, ναβλέψαι, κα δε ν Ο ρανο τ ψο κ το φόβου, δι βο διάσωσον τ ν ο κτρον, ησο µου. Βέβηλον νο ν, ησο µου, περιφέρων, θερµ ναβο σοί, τ ψυχ µου, Χριστέ, το µώλωπα καθαρ, κ το βυθο µ λύτρωσαι τ κακία, ησο µου. Παναγία Θεοτόκε, ησο ν τ ν γλυκύτατον τεκο σα, το µνο ντα σ ν ν, περίσωζε λιταί σου, κ πάση περιστάσεω, κα κινδύνων δοκήτων. δ. Ε ρµ Τ ν Βασιλέα τ ν ο ραν ν, ν µνούσι στρατια τ ν γγέλων, µνε τε, κα περυψο τε ε πάντα του α ώνα.. Σ ησο µου, κδυσωπ, τ ν Πόρνην, σ πήλλαξα πολλ ν γκληµάτων, ο τω, ησο µου, κάθαρον τ ν ψυχήν µου. ν ψυχοφθόροι περιπεσ ν, ησο µου, τοπίαι πρ σ καταφεύγω, γειρον µ σ σον, γλυκύτατε Θεέ µου. Ρύσαι, Σ τερ τ το Σταυρο σου δυνάµει, τ ν προστρέχοντα πρ σ τ ν Θε ν Λόγον, κα λόγων πάντων παθ ν πάλλαξον µέ. χραντε Κόρη, λύσον δεσµ ν τ ν κακ ν µου, τ στοργ µ συνδέουσα το Λόγου, το κ σο τεχθέντο κα σ σον µ λιταί σου. δ θ. Ε ρµ Κυρίω Θεοτόκον, σ µολογο µεν, ο διά σου σεσωσµένοι, Παρθένε γνή, σ ν σωµάτων χορείαι, σ µεγαλύνοντε. Φιλάνθρωπε, τ ν δο λον, τ ν περβεβηκότα, τα τοπίαι Τελώνην κα σωτον, σ Θεό, ησο µου ο κτίρµον, σ σ σον µέ. Ε ωνύµου µοίρα, γλυκύτατέ µου Σ τερ, τ ν σ ν ο κέτην πάλλαξον δέοµαι, κα τ ν σ ν φραστον δόξαν δε ν ξίωσον. 9

ησο Σωτήρ µου, πάση πηρεία δαιµονικ τ ν σ ν δο λον διάσωσον, κα κ παθ ν κα κινδύνων µ λευθέρωσον. Μεµολυσµένον ντα τ ν νο ν µου, Παρθένε, τα µαρτίαι, σ µόνη µόλυντε, κλιπαρ, ποκάθαρον, ν ν τα πρεσβείαι σου. Κα ε θ τ : ξιον στιν ληθ, µακαρίζειν σ τ ν Θεοτόκον, τ ν ειµακάριστον κα παναµώµητον, κα Μητέρα το Θεο µ ν. Κα θυµι ερε τ θυσιαστήριον κα τ ν ναόν, τ ν ο κον, που ψάλλεται Παράκλησι, κα χορ ψάλλει τ παρόντα Μεγαλυνάρια. Τ ν τιµιωτέραν τ ν Χερουβείµ, κα νδοξοτέραν συγκρίτω τ ν Σεραφείµ, τ ν διαφθόρω Θε ν Λόγον τεκο σαν, τ ν ντω Θεοτόκον, σ µεγαλύνοµεν. ησο γλυκύτατε ησο, ησο Σωτήρ µου, τ ψυχ µου τ χαλεπ, άτρευσον νόσου, Θεέ µου, ησο µου, κα σ σον ησο µου τ ν σο προστρέχοντα. έοµαι γλυκύτατε ησο, δέξαι τ ν σ ν δο λον, περάγαθε ησο, σ σον, µ παρίδη τ ν σωτον, Θεέ µου, ο κτίρµον ησο µου ε σπλαγχνε Κύριε. Το τετειχισµένου τ σ Σταυρ, κα γκαυχωµένου το σο Πάθεσιν, ησο, στήριξον ν πέτρ, Χριστέ, τ ν ντολ ν σου, κα σ σον µου, περάγαθο. Σ ε, ησο µου, φωτισµό, τ ο κτρ ψυχ µου, φ το Κόσµου, ησο, σ λάµπρυνον ταύτην, τ θεαυγε φωτί σου, κα ρύσαι α ωνίου Χριστ κολάσεω. Π σαι τ ν γγέλων α στρατιαί, Πρόδροµε Κυρίου, ποστόλων δωδεκά, ο γιοι Πάντε, µετ τ Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, ε τ σωθ ναι µ. Τρισάγιον. γιο Θεό, γιο σχυρό, γιο θάνατο, λέησον µ. (γ ) Παναγία Τριά, λέησον µ. Κύριε, λάσθητι τα µαρτίαι µ ν. έσποτα, συγχώρησον τ νοµία µίν. γιε, πίσκεψαι κα ασαι τ σθενεία µ ν, νεκεν το νόµατό σου. Κύριε, λέησον. Κύριε, λέησον, Κύριε, λέησον. Πάτερ µ ν ν το ο ρανοί, γιασθήτω τ νοµά σου, λθέτω βασιλεία σου, γενηθήτω τ θέληµά σου, ν ο ραν, κα π τ γ. Τ ν ρτον µ ν τ ν πιούσιον δ µ ν σήµερον, κα φε µ ν τ φειλήµατα µ ν, κα µε φίεµεν το φειλέται µ ν. Κα µ ε σενέγκη µ ε πειρασµόν, λλ ρύσαι µ π το πονηρο. ερε : τι σου στιν βασιλεία το Πατρό, κα το Υ ο κα το γίου Πνεύµατο ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. χο β. 10

Τ ν χραντον Ε κόνα σου προσκυνο µεν, γαθέ, α τούµενοι συγχώρησιν τ ν πταισµάτων µ ν Χριστ Θεό, βουλήσει γ ρ η δόκησα, σαρκ νελθε ν ν τ Σταυρ, να ρύση ο πλασα κ τ δουλεία το χθρο, θεν ε χαρίστω βο µεν σοί, Χαρ πλήρωσα τ πάντα Σωτ ρ µ ν, παραγενόµενο ε τ σ σαι τ ν Κόσµον. τ παρόν. χο β. λκόµενον σέ, Κύριε, πρ τ πάθο το σταυρο, ρ ντε προσκυνο µεν σου τ ν χραντον µορφήν, Χριστ Θε µ ν. Βουλήσει γ ρ η δόκησα σαρκ παθε ν π ρ µ ν, να σώση τ ν κόσµον σου κ τ δουλεία το χθρο. όξα, τ ε σπλαγχνία σου Σωτήρ, δόξα, Πανάγαθε, τ µακροθυµία δυό, δόξα παµβασιεύ, τ συγκαταβάσει σου. χο πλ. β. λέησον µ, Κύριε, λέησον µ, πάση γ ρ πολογία πορο ντε, ταύτην σο τ ν κεσίαν, εσπότη, ο µαρτωλο προσφέροµεν, λε σον µ. Κύριε, λέησον µ, π σο γ ρ πεποίθαµεν, µ ργισθ µ ν σφόδρα, µηδ µνησθ τ ν νοµι ν µ ν, λλ' πίβλεψον κα ν ν, ε σπλαγχνο, κα λύτρωσαι µ κ τ ν χθρ ν µ ν, σ γ ρ ε Θε µ ν, κα µε λαό σου, πάντε ργα χειρ ν σου, κα τ νοµά σου πικεκλήµεθα. Τ ε σπλαγχνία τ ν πύλην νοιξον µίν, ε λογηµένη Θεοτόκε, λπίζοντε ε σέ, µ στοχήσωµεν, ρυσθείηµεν διά σου τ ν περιστάσεων, σ γ ρ ε σωτρηρία το γένου τ ν χριστιαν ν. ερε. λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό Σου, δεόµεθά Σου, πάκουσον κα λέησον. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ το ρχιεπισκόπου µ ν, (δεινό ) κα πάση τη ν Χριστ µ ν δελφότητο. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ λέου, ζω, ε ρήνη, γεία, σωτηρία, πισκέψεω, συγχωρήσεω κα φέσεω τ ν µαρτι ν τ ν δούλων το Θεο, πάντων τ ν ε σεβ ν κα ρθοδόξων χριστιαν ν, τ ν κατοικούντων κα παρεπιδηµούντων ν τ πόλ ταύτη, πιτρόπων, συνδροµητ ν κα φιερωτ ν το γίου ναο τούτου. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ τ ν δούλων το Θεο, ( νόµατα). τι δεόµεθα π ρ το διαφυλαχθ ναι τ ν γίαν κκλησίαν κα τ ν πόλιν ταύτην, κα πάσαν πόλιν κα χώραν π ργ, λοιµο, λιµο, σεισµο, καταποντισµο, πυρό, µαχαίρα, πιδροµ λλοφύλων, µφυλίου πολέµου, κα α φνιδίου θανάτου, π ρ τ ν λεων, ε µεν κα ε διάλακτον, γενέσθαι τ ν γαθ ν κα φιλάνθρωπον Θε ν µ ν, το ποστρέψαι καί, διασκεδ σαι πάσαν ργ ν κα νόσον, τ ν καθ' µ ν κινουµένην, κα ρύσασθαι µ κ τ πικειµένη δικαία α το πειλ, κα λέησαι µ. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα κα π ρ το ε σακο σαι Κύριον τ ν Θε ν φων τ δεήσεω µ ν τ ν µαρτωλ ν, κα λέησαι µ. Κύριε λέησον (γ ). πάκουσον µ ν, Θεό, Σωτ ρ µ ν, λπ πάντων τ ν περάτων τ γ κα τ ν ν θαλάσσ µακράν, κα λεω, λεω γενο µίν, έσποτα π τα µαρτίαι µ ν, κα λέησον µ. Κύριε λέησον (γ ). 11

τι λεήµων κα φιλάνθρωπο Θε πάρχει, κα σο τ ν δόξαν ναπέµποµεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γί Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. όξα σο Θεό, λπ µ ν, Κύριε, δόξα Σοί. Χριστ ληθιν Θε µ ν τα πρεσβείαι τ παναχράντου κα παναµώµου γία Α το µητρό, δυνάµει το τιµίου κα ζωοποιο Σταυρο, προστασίαι τ ν τιµίων πουρανίων υνάµεων σωµάτων, κεσίαι το τιµίου, νδόξου, προφήτου Προδρόµου κα Βαπτιστο ωάννου, τ ν γίων, νδόξων κα πανευφήµων ποστόλων, τ ν γίων νδόξων κα καλλινίκων Μαρτύρων, τ ν σίων κα θεοφόρων Πατέρων µ ν, (το Ναο ) τ ν γίων κα δικαίων θεοπατόρων ωακε µ κα ννη, (τ µέρα ) κα πάντων τ ν γίων, λέησαι κα σ σαι µ, γαθ κα φιλάνθρωπο κα λεήµων Θεό. Μετ' α τ ν δέ, νόσω ο δελφο σπάζονται τ ν ε κόνα τ Θεοτόκου, ψάλλονται τ παρόντα τροπάρια. χο β. τε κ το ξύλου. Σ σαι τ σ ν πλάσµα βουληθε, τ Ο κονοµία τ ντω µέγα Μυστήριον, χάριν ξεπλήρωσα, ησο γαθέ, κα τιµ ξηγόρασα τ ν σύµπαντα Κόσµον, Α µατο τιµίου Σου, Χριστ γλυκύτατε, θεν σου δεόµεθα πίστει, στήριξον µ ησο µου, ν τα ντολαί σου, περάγαθε. χο πλ. δ. λην ποθέµενοι. ησο γλυκύτατε, ψυχ µ θυµηδία, ησο κάθαρσι, το νοό µου έσποτα πολυέλεε, ησο σ σον µέ, ησο σωτήρ µου, ησο µου παντοδύναµε, µ καταλίπη µέ, σ τερ ησο µου παντοδύναµε, µ καταλίπη µέ, σ τερ ησο µ λέησον, κα λύτρωσαι κολάσεω, πάση ησο κα ξίωσον, τ τ ν σωζοµένων, µερίδο ησο κα τ χορ, τ ν κλεκτ ν σου µ σύναξον, ησο φιλάνθρωπε. ησο γλυκύτατε, τ ν ποστόλων δόξα, ησο µου καύχηµα, τ ν µαρτύρων έσποτα παντοδύναµε, ησο σ σον µέ, ησο σωτήρ µου, ησο µου ραιότατε, τ ν σο προστρέχοντα, σ τερ ησο µου λέησον, πρεσβείαι τ τεκούση σέ, πάντων ησο τ ν γίων σου, προφητ ν τ πάντων, σωτήρ µου ησο κα τ τρυφ, το παραδείσου ξίωσον, ησο πανάγαθε. ησο γλυκύτατε, τ ν µοναζόντων τ κλέο, ησο µακρόθυµε, σκητ ν ντρύφηµα κα καλλόπισµα. ησο σ σον µέ, ησο σωτήρ µου, σ τερ ησο µου το δράκοντο, κα τούτου τ ν παγίδων µέ, σ τερ ησο λευθέρωσον, λάκκου κατωτάτου, σωτήρ µου ησο ναγαγών, κα δεξιο συναρίθµησον, ησο προβάτοι µέ. Μ καταπιστεύση µέ, νθρωπίνη προστασία, Παναγία έσποινα, λλ δέξαι δέησιν το κέτου σου. Θλίψι γ ρ χει µέ, φέρειν ο δύναµαι, τ ν δαιµόνων τ τοξεύµατα. Σκέπην ο κέκτηµαι, ο δ πο προσφύγω θλιο, πάντοθεν πολεµούµενο κα παραµυθίαν ο κ χω πλήν σου. έσποινα το κόσµου, λπ κα προστασία τ ν πιστ ν, µή µου παρίδη τ ν δέησιν. Τ συµφέρον ποίησον. ερε : ι' ε χ ν τ ν γίων Πατέρων µ ν, Κύριε ησο Χριστέ Θεό λέησον κα σ σον µ. µήν 12