ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ρχ το ε αγγελίου ησο χριστο υ ο το ϑεο. ς γέγραπται 1, 2 ν το ς προφήταις δού γ ποστέλλω τ ν γγελόν µου πρ προσώπου σου ς κατασκευάσει τ ν δόν σου µπροσθέν σου. ϕων ο ντος ν 3 τ ρήµ τοιµάσατε τ ν δ ν κυρίου ε θείας ποιε τε τ ς τρίβους α το. γένετο ωάννης απτίζων ν τ ρήµ κα κηρύσσων άπτισµα 4 µετανοίας ε ς φεσιν µαρτι ν. κα ξεπορεύετο πρ ς α τ ν π σα 5 ουδαία χώρα κα ο εροσολυµ ται κα βαπτίζοντο πάντες ν τ ορδάν ποταµ π α το ξοµολογούµενοι τ ς µαρτίας α τ ν. ν δ ωάν- 6 νης νδεδυµένος τρίχας καµήλου κα ώνην δερµατίνην περ τ ν σφ ν α το κα σθίων κρίδας κα µέλι γριον. κα κήρυσσεν λέγων ρ- 7 χεται σχυρότερός µου πίσω µου ο ο κ ε µ καν ς κύψας λ σαι τ ν µάντα τ ν ποδηµάτων α το. γ µ ν βάπτισα µ ς ν δατι 8 α τ ς δ απτίσει µ ς ν πνεύµατι γί. κα γένετο ν κείναις τα ς 9 µέραις λθεν ησο ς π ναζαρ τ τ ς γαλιλαίας κα βαπτίσθη π ωάννου ε ς τ ν ορδάνην. κα ε θ ως ναβαίνων π το δατος ε δεν 10 σχιζοµένους το ς ο ρανο ς κα τ πνε µα σε περιστερ ν καταβα νον π α τόν. κα ϕων γένετο κ τ ν ο ραν ν σ ε υ ός µου γα- 11 πητός ν ε δόκησα. κα ε θ ς τ πνε µα α τ ν κβάλλει ε ς τ ν 12 ρηµον. κα ν κε ν τ ρήµ µέρας τεσσαράκοντα πειραζόµε- 13 νος π το σαταν κα ν µετ τ ν ϑηρίων κα ο γγελοι διηκόνουν 1 v.1 αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου [υιου ϑεου] υιου, του, ϑεου,. v.2 καθως ως, γεγραπται εν τω ησαια τω προφητη τοις, προφηταις, ιδου εγω, αποστελλω τον αγγελον µου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου, εµπροσθεν, σου. v.4 εγενετο ιωαννης [ο] απτιζων εν τη ερηµω και κηρυσσων απτισµα µετανοιας εις αφεσιν αµαρτιων. v.5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυµιται παντες και εβαπτιζοντο υπ αυτου παντες, εν τω ιορδανη ποταµω υπ, αυτου, εξοµολογουµενοι τας αµαρτιας αυτων. v.6 και ην δε, ο, ιωαννης ενδεδυµενος τριχας καµηλου και ωνην δερµατινην περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και µελι αγριον. v.8 εγω µεν, εβαπτισα υµας εν, υδατι αυτος δε απτισει υµας εν πνευµατι αγιω. v.9 και εγενετο εν εκειναις ταις ηµε- αις ηλθεν ιησους απο ναζαρεθ ναζαρετ,, της γαλιλαιας και εβαπτισθη υπο, ιωαννου, εις τον ιορδανην υπο ιωαννου. v.10 και ευθυς ευθεως, αναβαινων εκ απο, του υδατος ειδεν σχιζοµενους τους ουρανους και το πνευµα ως ωσει, περιστεραν καταβαινον εις επ, αυτον. v.11 και ϕωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος µου ο αγαπητος εν σοι ω, ευδοκησα. v.13 και ην εκει, εν τη ερηµω τεσσερακοντα ηµερας τεσσαρακοντα, πειραζοµενος υπο του σατανα και ην µετα των ϑηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω. 67

68 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 1:14 29 14 α τ. µετ δ τ παραδοθ ναι τ ν ωάννην λθεν ησο ς ε ς τ ν 15 γαλιλαίαν κηρύσσων τ ε αγγέλιον τ ς ασιλείας το ϑεο. κα λέγων τι πεπλήρωται καιρ ς κα γγικεν ασιλεία το ϑεο µετανοε τε 16 κα πιστεύετε ν τ ε αγγελί. περιπατ ν δ παρ τ ν ϑάλασσαν τ ς γαλιλαίας ε δεν σίµωνα κα νδρέαν τ ν δελφ ν α το άλλοντας µ- 17 ϕίβληστρον ν τ ϑαλάσσ σαν γ ρ λιε ς. κα ε πεν α το ς ησο ς 18 δε τε πίσω µου κα ποιήσω µ ς γενέσθαι λιε ς νθρώπων. κα ε - 19 ϑέως φέντες τ δίκτυα α τ ν κολούθησαν α τ. κα προβ ς κε θεν λίγον ε δεν άκωβον τ ν το εβεδαίου κα ωάννην τ ν δελφ ν α το 20 κα α το ς ν τ πλοί καταρτίζοντας τ δίκτυα. κα ε θε ς κάλεσεν α τούς κα φέντες τ ν πατέρα α τ ν εβεδα ον ν τ πλοί µετ τ ν 21 µισθωτ ν π λθον πίσω α το. κα ε σπορεύονται ε ς καπερναούµ 22 κα ε θε ς το ς σάββασιν ε σελθ ν ε ς τ ν συναγωγ ν δίδασκεν. κα ξεπλήσσοντο π τ διδαχ α το ν γ ρ διδάσκων α το ς ς ξου- 23 σίαν χων κα ο χ ς ο γραµµατε ς. κα ν ν τ συναγωγ α τ ν 24 νθρωπος ν πνεύµατι καθάρτ κα νέκραξεν. λέγων α τί µ ν κα σοί ησο ναζαρηνέ λθες πολέσαι µ ς ο δά σε τίς ε γιος το 25 ϑεο. κα πετίµησεν α τ ησο ς λέγων ϕιµώθητι κα ξελθε ξ 26 α το. κα σπαράξαν α τ ν τ πνε µα τ κάθαρτον κα κράξαν ϕω- 27 ν µεγάλ ξ λθεν ξ α το. κα θαµβήθησαν παντές στε συζητε ν πρ ς α το ς λέγοντας τί στιν το το τις διδαχ καιν α τη τι κατ ξουσίαν κα το ς πνεύµασιν το ς καθάρτοις πιτάσσει κα πακούου- 28 σιν α τ. ξ λθεν δ κο α το ε θ ς ε ς λην τ ν περίχωρον τ ς 29 γαλιλαίας. κα ε θέως κ τ ς συναγωγ ς ξελθόντες λθον ε ς τ ν ο v.14 µετα δε το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον της, ασιλειας, του ϑεου. v.16 και περιπατων, παραγων δε, παρα την ϑαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιµωνα και ανδρεαν τον αδελφον αυτου, του σιµωνος, αµφιβαλλοντας αλλοντας, αµφιβληστρον, εν τη ϑαλασση ησαν γαρ αλιεις. v.18 και ευθυς ευθεως, αφεντες τα δικτυα αυτων, ηκολουθησαν αυτω. v.19 και προβας εκειθεν, ολιγον ειδεν ιακωβον τον του εβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα. v.20 και ευθυς ευθεως, εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων εβεδαιον εν τω πλοιω µετα των µισθωτων απηλθον οπισω αυτου. v.21 και εισπορευονται εις καφαρναουµ καπερναουµ, και ευθυς ευθεως, τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν. v.23 και ευθυς ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευµατι ακαθαρτω και ανεκραξεν. v.24 λεγων εα, τι ηµιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ηµας οιδα σε τις ει ο αγιος του ϑεου. v.26 και σπαραξαν αυτον το πνευµα το ακαθαρτον και ϕωνησαν κραξαν, ϕωνη µεγαλη εξηλθεν εξ αυτου. v.27 και εθαµβηθησαν απαντες παντες, ωστε συζητειν προς εαυτους, αυτους λεγοντας τι εστιν τουτο τις, η, διδαχη η, καινη αυτη, οτι, κατ εξουσιαν και τοις πνευµασι πνευµασιν, τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω. v.28 και εξηλθεν δε, η ακοη αυτου ευθυς πανταχου εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιας. v.29 και ευθυς ευθεως, εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιµωνος και ανδρεου µετα ιακωβου και ιωαννου.

1:30 45 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 69 κίαν σίµωνος κα νδρέου µετ ακώβου κα ωάννου. δ πενθερ 30 σίµωνος κατέκειτο πυρέσσουσα κα ε θ ως λέγουσιν α τ περ α τ ς. κα προσελθ ν γειρεν α τ ν κρατήσας τ ς χειρός α τ ς κα φ κεν 31 α τ ν πυρετός ε θ ως κα διηκόνει α το ς. ψίας δ γενοµένης τε 32 δυ λιος φερον πρ ς α τ ν πάντας το ς κακ ς χοντας κα το ς δαιµονιζοµένους. κα πόλις λη πισυνηγµένη ν πρ ς τ ν ϑύραν. 33 κα θεράπευσεν πολλο ς κακ ς χοντας ποικίλαις νόσοις κα δαιµό- 34 νια πολλ ξέβαλεν κα ο κ φιεν λαλε ν τ δαιµόνια τι δεισαν α τόν. κα πρω ννυχον λίαν ναστ ς ξ λθεν κα π λθεν ε ς ρηµον τόπον 35 κ κε προσηύχετο. κα κατεδίωξάν α τ ν σίµων κα ο µετ α το. 36 κα ε ροντες α τ ν λέγουσιν α τ τι πάντες ητο σίν σε. κα λέγει 37, 38 α το ς γωµεν ε ς τ ς χοµένας κωµοπόλεις να κ κε κηρύξω ε ς το το γ ρ ξελήλυθα. κα ν κηρύσσων ν τα ς συναγωγα ς α τ ν ε ς λην 39 τ ν γαλιλαίαν κα τ δαιµόνια κβάλλων. κα ρχεται πρ ς α τ ν λε- 40 πρ ς παρακαλ ν α τ ν κα γονυπετ ν α τ ν κα λέγων α τ τι ν ϑέλ ς δύνασαί µε καθαρίσαι. δ ησο ς σπλαγχνισθε ς κτείνας τ ν 41 χε ρα ψατο α το κα λέγει α τ ϑέλω καθαρίσθητι. κα ε πόντος 42 α το ε θ ως π λθεν π α το λέπρα κα καθαρίσθη. κα µβρι- 43 µησάµενος α τ ε θ ως ξέβαλεν α τόν. κα λέγει α τ ρα µηδεν 44 µηδ ν ε π ς λ λ παγε σεαυτ ν δε ξον τ ερε κα προσένεγκε περ το καθαρισµο σου προσέταξεν µωσ ς ε ς µαρτύριον α το ς. δ 45 ξελθ ν ρξατο κηρύσσειν πολλ κα διαφηµίζειν τ ν λόγον στε µηκέτι α τ ν δύνασθαι ϕανερ ς ε ς πόλιν ε σελθε ν λλ ξω ν ρήµοις τόποις v.30 η δε πενθερα σιµωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθυς ευθεως, λεγουσιν αυτω περι αυτης. v.31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος αυτης, και αφηκεν αυτην ο πυρετος ευθεως, και διηκονει αυτοις. v.33 και ην ολη η πολις ολη, επισυνηγµενη ην, προς την ϑυραν. v.35 και πρωι εννυχα εννυχον, λιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερη- µον τοπον κακει προσηυχετο. v.36 και κατεδιωξεν κατεδιωξαν, αυτον ο, σιµων και οι µετ αυτου. v.37 και ευρον ευροντες, αυτον και λεγουσιν αυτω οτι παντες ητουσιν, σε ητουσιν. v.38 και λεγει αυτοις αγωµεν αλλαχου εις τας εχοµενας κωµοπολεις ινα και, εκει, κακει κηρυξω εις τουτο γαρ εξηλθον εξεληλυθα,. v.39 και ηλθεν ην, κηρυσσων εις εν, τας ταις, συναγωγας συναγωγαις, αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιµονια εκβαλλων. v.40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον [και γονυπετων] και, γονυπετων, αυτον, και λεγων αυτω οτι εαν ϑελης δυνασαι µε καθαρισαι. v.41 και ο, δε, ιησους, σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα ηψατο, αυτου ηψατο και λεγει αυτω ϑελω καθαρισθητι. v.42 και ευθυς ειποντος, αυτου, ευθεως, απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη. v.43 και εµβριµησαµενος αυτω ευθυς ευθεως, εξεβαλεν αυτον. v.44 και λεγει αυτω ορα µηδενι µηδεν ειπης αλλα αλλ, υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισµου σου α προσεταξεν µωυσης µωσης, εις µαρτυριον αυτοις. v.45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφηµιζειν τον λογον ωστε µηκετι αυτον δυνασθαι ϕανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω επ εν, ερηµοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν πανταχοθεν,.

70 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 2:1 14 ν κα ρχοντο πρ ς α τ ν πανταχόθεν. 2 κα πάλιν ε σ λθεν ε ς καπερναο µ δι µερ ν κα κούσθη τι ε ς 2 ο κον στίν. κα ε θ ως συνήχθησαν πολλο στε µηκέτι χωρε ν µηδ 3 τ πρ ς τ ν ϑύραν κα λάλει α το ς τ ν λόγον. κα ρχονται πρ ς 4 α τ ν παραλυτικ ν ϕέροντες α ρόµενον π τεσσάρων. κα µ δυνά- µενοι προσεγγίσαι α τ δι τ ν χλον πεστέγασαν τ ν στέγην που ν κα ξορύξαντες χαλ σιν τ ν κράββατον φ παραλυτικ ς κατέ- 5 κειτο. δ ν δ ησο ς τ ν πίστιν α τ ν λέγει τ παραλυτικ τέκνον 6 φέωνται σοι α µαρτίαι σου. σαν δέ τινες τ ν γραµµατέων κε 7 καθήµενοι κα διαλογιζόµενοι ν τα ς καρδίαις α τ ν. τί ο τος ο τως 8 λαλε λασφηµ ας τίς δύναται φιέναι µαρτίας ε µ ε ς ϑεός. κα ε θ ως πιγνο ς ησο ς τ πνεύµατι α το τι ο τως διαλογίζονται 9 ν αυτο ς ε πεν α το ς τί τα τα διαλογίζεσθε ν τα ς καρδίαις µ ν. τί στιν ε κοπώτερον ε πε ν τ παραλυτικ φέωνταί σοί α µαρτίαι 10 ε πε ν γειραι κα ρον σου τ ν κράββατον κα περιπάτει. να δ ε δ τε τι ξουσίαν χει υ ς το νθρώπου φιέναι π τ ς γ ς µαρτίας 11 λέγει τ παραλυτικ. σο λέγω γειραι κα ρον τ ν κράββατον σου κα 12 παγε ε ς τ ν ο κόν σου. κα γέρθη ε θ ως κα ρας τ ν κράββατον ξ λθεν ναντίον πάντων στε ξίστασθαι πάντας κα δοξάζειν τ ν ϑε ν 13 λέγοντας τι ο δέποτε ο τως ε δοµεν. κα ξ λθεν πάλιν παρ τ ν ϑά- 14 λασσαν κα π ς χλος ρχετο πρ ς α τόν κα δίδασκεν α τούς. κα παράγων ε δεν λευ ν τ ν το λφαίου καθήµενον π τ τελώνιον κα λέ- 15 γει α τ κολούθει µοι κα ναστ ς κολούθησεν α τ. κα γενέτο ν 2 v.1 και εισελθων παλιν, εισηλθεν, παλιν εις καφαρναουµ καπερναουµ, δι ηµερων και, ηκουσθη οτι εν εις, οικω οικον, εστιν. v.2 και ευθεως, συνηχθησαν πολλοι ωστε µηκετι χωρειν µηδε τα προς την ϑυραν και ελαλει αυτοις τον λογον. v.3 και ερχονται ϕεροντες προς αυτον παραλυτικον ϕεροντες, αιροµενον υπο τεσσαρων. v.4 και µη δυναµενοι προσενεγκαι προσεγγισαι, αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσι χαλωσιν, τον κραβαττον οπου κραββατον, εφ, ω, ο παραλυτικος κατεκειτο. v.5 και ιδων δε, ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται αφεωνται, σου σοι, αι αµαρτιαι σου,. v.7 τι ουτος ουτως λαλει λασφηµει λασφηµιας, τις δυναται αφιεναι αµαρτιας ει µη εις ο ϑεος. v.8 και ευθυς ευθεως, επιγνους ο ιησους τω πνευµατι αυτου οτι ουτως αυτοι διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει ειπεν, αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υµων. v.9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενται αφεωνται, σου, σοι αι αµαρτιαι η ειπειν εγειρε εγειραι, και αρον σου, τον κραβαττον σου κραββατον, και περιπατει. v.10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι αµαρτιας επι της γης αµαρτιας, λεγει τω παραλυτικω. v.11 σοι λεγω εγειρε εγειραι, και, αρον τον κραβαττον κραββατον, σου και υπαγε εις τον οικον σου. v.12 και ηγερθη ευθεως, και ευθυς αρας τον κραβαττον κραββατον, εξηλθεν εµπροσθεν εναντιον, παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον ϑεον λεγοντας οτι ουδεποτε, ουτως ουδεποτε ειδοµεν.

2:15 24 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 71 τ κατακε σθαι α τ ν ν τ ο κί α το κα πολλο τελ ναι κα µαρτωλο συνανέκειντο τ ησο κα το ς µαθητα ς α το σαν γ ρ πολλο κα κολούθησαν α τ. κα ο γραµµατε ς κα ο ϕαρισα οι δόντες 16 α τ ν σθίοντα µετ τ ν τελων ν κα µαρτωλ ν λεγον το ς µαθητα ς α το τι τι µετ τ ν τελων ν κα µαρτωλ ν σθίει κα πίνει. κα 17 κούσας ησο ς λέγει α το ς ο χρείαν χουσιν ο σχύοντες ατρο λλ ο κακ ς χοντες ο κ λθον καλέσαι δικαίους λλ µαρτωλούς ε ς µετάνοιαν. κα σαν ο µαθητα ωάννου κα ο τ ν ϕαρισαίων νη- 18 στεύοντες κα ρχονται κα λέγουσιν α τ διατί ο µαθητα ωάννου κα ο τ ν ϕαρισαίων νηστεύουσιν ο δ σο µαθητα ο νηστεύουσιν. κα 19 ε πεν α το ς ησο ς µ δύνανται ο υ ο το νυµφ νος ν νυµφίος µετ α τ ν στιν νηστεύειν σον χρόνον µεθ αυτ ν χουσιν τ ν νυµ- ϕίον ο δύνανται νηστεύειν. λεύσονται δ µέραι ταν παρθ π 20 α τ ν νυµφίος κα τότε νηστεύσουσιν ν κείναις τα ς µέρα ς. κα 21 ο δε ς πίβληµα άκους γνάφου πιρράπτει π µάτί παλαι ε δ µή α ρει τ πλήρωµα α το τ καιν ν το παλαιο και χε ρον σχίσµα γίνεται. κα ο δε ς άλλει ο νον νέον ε ς σκο ς παλαιούς ε δ µή 22 ήσσει ο νος νέος το ς σκούς κα ο νος κχε ται κα ο σκοί πόλο νται λλ ο νον νέον ε ς σκο ς καινούς λητέον. κα γένετο 23 παραπορεύεσθαι α τ ν ν το ς σάββασιν δι τ ν σπορίµων κα ρξαντο ο µαθητα α το δ ν ποιε ν τίλλοντες το ς στάχυας. κα ο ϕαρισα οι 24 λεγον α τ δε τί ποιο σιν ν το ς σάββασιν ο κ ξεστιν. κα α τ ς 25 v.15 και γινεται, εγενετο, εν, τω κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αµαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις µαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθουν ηκολουθησαν αυτω. v.16 και οι γραµµατεις των ϕαρισαιων και οι ϕαρισαιοι ιδοντες οτι αυτον εσθιει εσθιοντα µετα των τελωνων και αµαρτωλων και τελωνων ελεγον τοις µαθηταις αυτου τι οτι µετα των τελωνων και αµαρτωλων εσθιει και πινει. v.17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις [οτι] ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αµαρτωλους εις µετανοιαν. v.18 και ησαν οι µαθηται ιωαννου και οι ϕαρισαιοι των ϕαρισαιων νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια, τι, διατι οι µαθηται ιωαννου και οι µαθηται των ϕαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι µαθηται ου νηστευουσιν. v.19 και ειπεν αυτοις ο ιησους µη δυνανται οι υιοι του νυµφωνος εν ω ο νυµφιος µετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον µεθ εαυτων εχουσιν τον νυµφιον µετ αυτων ου δυνανται νηστευειν. v.20 ελευσονται δε ηµεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυµφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη, εκειναις τη, ταις ηµερα, ηµεραις. v.21 και ουδεις επιβληµα ακους αγναφου επιραπτει επιρραπτει επι ιµατιον ιµατιω παλαιον, παλαιω ει δε µη αιρει το πληρωµα απ αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισµα γινεται. v.22 και ουδεις αλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε µη ηξει, ησσει ο οινος ο νεος τους ασκους και ο οινος απολλυται εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους λητεον. v.23 και εγενετο παραπορευεσθαι αυτον εν τοις σαββασιν παραπορευεσθαι δια των σποριµων και ηρξαντο οι µαθηται αυτου ηρξαντο οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας. v.24 και οι ϕαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν εν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν.

72 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 2:25 3:10 λεγεν α το ς ο δέποτε νέγνωτε τί ποίησεν δαβίδ τε χρείαν σχεν κα 26 πείνασεν α τός κα ο µετ α το. π ς ε σ λθεν ε ς τ ν ο κον το ϑεο π βιαθ ρ το ρχιερέως κα το ς ρτους τ ς προθέσεως φαγεν ο ς ο κ ξεστιν ϕαγε ν ε µ το ς ερε σιν κα δωκεν κα το ς σ ν α τ 27 ο σιν. κα λεγεν α το ς τ σάββατον δι τ ν νθρωπον γένετο ο χ 28 νθρωπος δι τ σάββατον. στε κύριός στιν υ ς το νθρώπου κα το σαββάτου. 3 κα ε σ λθεν πάλιν ε ς τ ν συναγωγήν κα ν κε νθρωπος ξη- 2 αµµένην χων τ ν χε ρα. κα παρετήρουν α τ ν ε το ς σάββασιν 3 ϑεραπεύσει α τόν να κατηγορήσωσιν α το. κα λέγει τ νθρώπ 4 τ ξηραµµένην χοντι τ ν χε ρα γε ραι ε ς τ µέσον. κα λέγει α το ς ξεστιν το ς σάββασιν γαθοποι σαι κακοποι σαι ψυχ ν σ σαι 5 ποκτε ναι ο δ σιώπων. κα περιβλεψάµενος α το ς µετ ργ ς συλλυπούµενος π τ πωρώσει τ ς καρδίας α τ ν λέγει τ νθρώπ κτεινον τ ν χε ρα σου κα ξέτεινεν κα ποκατεστάθη χε ρ α το 6 γι ς ς λλη. κα ξελθόντες ο ϕαρισα οι ε θ ως µετ τ ν ρ - 7 διαν ν συµβούλιον ποίουν κατ α το πως α τ ν πολέσωσιν. κα ησο ς νεχώρησεν µετ τ ν µαθητ ν α το πρ ς τ ν ϑάλασσαν κα πολ πλ θος π τ ς γαλιλαίας κολούθησαν α τ κα π τ ς ου- 8 δαίας. κα π εροσολύµων κα π τ ς δουµαίας κα πέραν το ορδάνου κα ο περ τύρον κα σιδ να πλ θος πολύ κούσαντες σα 9 ποίει λθον πρ ς α τόν. κα ε πεν το ς µαθητα ς α το να πλοιά- 10 ιον προσκαρτερ α τ δι τ ν χλον να µ ϑλίβωσιν α τόν. πολλο ς γ ρ θεράπευσεν στε πιπίπτειν α τ να α το ψωνται σοι ε χον 11 µάστιγας. κα τ πνεύµατα τ κάθαρτα ταν α τ ν θεώρει προσέπιv.25 και λεγει αυτος, ελεγεν, αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ, δαβιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι µετ αυτου. v.26 πως εισηλθεν εις τον οικον του ϑεου επι αβιαθαρ του αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν ϕαγειν ει µη τους τοις, ιερεις ιερευσιν, και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν. v.27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον. 3 v.3 και λεγει τω ανθρωπω τω εξηραµµενην, εχοντι, την ξηραν χειρα εχοντι εγειρε εγειραι, εις το µεσον. v.4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθον ποιησαι αγαθοποιησαι, η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων. v.5 και περιβλεψαµενος αυτους µετ οργης συλλυπουµενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου, και εξετεινεν και απεκατεσταθη αποκατεσταθη, η χειρ αυτου υγιης, ως, η, αλλη,. v.6 και εξελθοντες οι ϕα- ισαιοι ευθυς ευθεως, µετα των ηρωδιανων συµβουλιον εδιδουν εποιουν, κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν. v.7 και ο ιησους ανεχωρησεν, µετα των µαθητων αυτου ανεχωρησεν προς την ϑαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας [ηκολουθησεν] ηκολουθησαν, αυτω, και απο της ιουδαιας. v.8 και απο ιεροσολυµων και απο της ιδουµαιας και περαν του ιορδανου και οι, περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουοντες ακουσαντες, οσα εποιει ηλθον προς αυτον.

3:11 28 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 73 πτεν α τ κα κραζεν λέγοντα τι σ ε υ ς το ϑεο. κα πολλ 12 πετίµα α το ς να µ α τ ν ϕανερ ν ποιήσωσιν. κα ναβαίνει ε ς 13 τ ρος κα προσκαλε ται ο ς θελεν α τός κα π λθον πρ ς α τόν. κα ποίησεν δώδεκα να σιν µετ α το κα να ποστέλλ α το ς κη- 14 ύσσειν. κα χειν ξουσίαν ϑεραπεύειν τ ς νόσους κα κβάλλειν τ 15 δαιµόνια. κα πέθηκεν τ σίµωνι νοµα πέτρον. κα άκωβον τ ν το 16 εβεδαίου κα ωάννην τ ν δελφ ν το ακώβου κα πέθηκεν α το ς νόµατα οανεργές στιν υ ο ροντ ς. κα νδρέαν κα ϕίλιππον 18 κα αρθολοµα ον κα µατθα ον κα ϑωµ ν κα άκωβον τ ν το λ- ϕαίου κα ϑαδδα ον κα σίµωνα τ ν κανανίτην. κα ούδαν σκαριώτην 19 ς κα παρέδωκεν α τόν κα ρχονται ε ς ο κον. κα συνέρχεται πάλιν 20 χλος στε µ δύνασθαι α το ς µήτε ρτον ϕαγε ν. κα κούσαντες 21 ο παρ α το ξ λθον κρατ σαι α τόν λεγον γ ρ τι ξέστη. κα ο 22 γραµµατε ς ο π εροσολύµων καταβάντες λεγον τι εελζεβο λ χει κα τι ν τ ρχοντι τ ν δαιµονίων κβάλλει τ δαιµόνια. κα προσκα- 23 λεσάµενος α το ς ν παραβολα ς λεγεν α το ς π ς δύναται σαταν ς σαταν ν κβάλλειν. κα ν ασιλεία φ αυτ ν µερισθ ο δύναται 24 σταθ ναι ασιλεία κείνη. κα ν ο κία φ αυτ ν µερισθ ο δύ- 25 ναται σταθ ναι ο κία κείνη. κα ε σαταν ς νέστη φ αυτ ν κα 26 µεµερίσται ο δύναται σταθ ναι λλ τέλος χει. ο δύναται ο δε ς 27 τ σκεύη το σχυρο ε σελθ ν ε ς τ ν ο κίαν α το διαρπάσαι ν µ πρ τον τ ν σχυρ ν δήσ κα τότε τ ν ο κίαν α το διαρπάσει. µ ν 28 λέγω µ ν τι πάντα φεθήσεται τ µαρτήµατα το ς υ ο ς τ ν νθρώπων κα λασφηµίαι σας ν λασφηµήσωσιν. ς δ ν λασφηµήσ 29, 17 v.11 και τα πνευµατα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρουν εθεωρει, προσεπιπτον προσεπιπτεν, αυτω και εκραζον εκραζεν, λεγοντες λεγοντα, οτι συ ει ο υιος του ϑεου. v.12 και πολλα επετιµα αυτοις ινα µη αυτον, ϕανερον αυτον ποιησωσιν. v.14 και εποιησεν δωδεκα [ους και αποστολους ωνοµασεν] ινα ωσιν µετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν. v.15 και εχειν εξουσιαν ϑεραπευειν, τας, νοσους, και, εκβαλλειν τα δαιµονια. v.16 [και εποιησεν τους δωδεκα] και επεθηκεν ονοµα τω σιµωνι ονοµα, πετρον. v.17 και ιακωβον τον του εβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις νοµατα ονοµατα, οανηργες οανεργες, ο εστιν υιοι ροντης. v.18 και ανδρεαν και ϕιλιππον και αρθολοµαιον και µαθθαιον µατθαιον, και ϑωµαν και ιακωβον τον του αλφαιου και ϑαδδαιον και σιµωνα τον καναναιον κανανιτην,. v.19 και ιουδαν ισκαριωθ ισκαριωτην, ος και παρεδωκεν αυτον. v.25 και εαν οικια εφ εαυτην µερισθη ου δυνησεται δυναται, σταθηναι, η οικια εκεινη σταθηναι. v.26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και εµερισθη µεµερισται, ου δυναται στηναι σταθηναι, αλλα τελος εχει. v.27 αλλ ου, δυναται, ουδεις δυναται τα, σκευη, του, ισχυρου, εισελθων, εις την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν µη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπαση διαρπασει,. v.28 αµην λεγω υµιν οτι παντα αφεθησεται τα, αµαρτηµατα, τοις υιοις των ανθρωπων τα αµαρτηµατα και αι λασφηµιαι οσα οσας, εαν αν, λασφηµησωσιν.

74 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 3:29 4:9 ε ς τ πνε µα τ γιον ο κ χει φεσιν ε ς τ ν α να λλ νοχός στιν 30, 31 α ωνίου κρίσεως. τι λεγον πνε µα κάθαρτον χει. ρχονται ο ν ο δελφο κα µήτηρ α το κα ξω στ τες πέστειλαν πρ ς α τ ν 32 ϕωνο ντες α τόν. κα κάθητο χλος περ α τ ν ε πον δ α τ δού 33 µήτηρ σου κα ο δελφοί σου ξω ητο σίν σε. κα πεκριθη α το ς 34 λέγων τίς στιν µήτηρ µου ο δελφοί µου. κα περιβλεψάµενος κύκλ το ς περ α τ ν καθηµένους λέγει δε µήτηρ µου κα ο δελ- 35 ϕοί µου. ς γ ρ ν ποιήσ τ ϑέληµα το ϑεο ο τος δελφός µου κα δελφ µου κα µήτηρ στίν. 4 κα πάλιν ρξατο διδάσκειν παρ τ ν ϑάλασσαν κα συνήχθη πρ ς α τ ν χλος πολύς στε α τ ν µβάντα ε ς τ πλο ον καθ σθαι ν τ 2 ϑαλάσσ κα π ς χλος πρ ς τ ν ϑάλασσαν π τ ς γ ς ν. κα δίδασκεν α το ς ν παραβολα ς πολλά κα λεγεν α το ς ν τ διδαχ 3, 4 α το. κούετε δού ξ λθεν σπείρων το σπε ραι. κα γένετο ν τ σπείρειν µ ν πεσεν παρ τ ν δόν κα λθεν τ πετειν το 5 ο ρανο κα κατέφαγεν α τό. λλο δ πεσεν π τ πετρ δες που ο κ ε χεν γ ν πολλήν κα ε θ ως ξανέτειλεν δι τ µ χειν άθος 6 γ ς. λίου δ νατείλαντος καυµατίσθη κα δι τ µ χειν ίζαν 7 ξηράνθη. κα λλο πεσεν ε ς τ ς κάνθας κα νέβησαν α κανθαι 8 κα συνέπνιξαν α τό κα καρπ ν ο κ δωκεν. κα λλο πεσεν ε ς τ ν γ ν τ ν καλήν κα δίδου καρπ ν ναβαίνοντα κα α ξανόντα κα 9 φερεν ν τριάκοντα κα ν ξήκοντα κα ν κατόν. κα λεγεν α το ς v.29 ος δ αν λασφηµηση εις το πνευµα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλα αλλ, ενοχος εστιν αιωνιου αµαρτηµατος κρισεως,. v.31 ερχονται, ουν, οι, αδελφοι, και ερχεται η µητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω στηκοντες εστωτες, απεστειλαν προς αυτον καλουντες ϕωνουντες, αυτον. v.32 και εκαθητο οχλος, περι αυτον οχλος και λεγουσιν ειπον, δε, αυτω ιδου η µητηρ σου και οι αδελφοι σου και αι αδελφαι σου [και αι αδελφαι σου] εξω ητουσιν σε. v.33 και αποκριθεις απεκριθη, αυτοις λεγει λεγων, τις εστιν η µητηρ µου και η, οι αδελφοι [µου] µου,. v.34 και περιβλεψαµενος κυκλω, τους περι αυτον κυκλω καθηµενους λεγει ιδε η µητηρ µου και οι αδελφοι µου. v.35 ος [γαρ] γαρ, αν ποιηση το ϑεληµα του ϑεου ουτος αδελφος µου και αδελφη µου, και µητηρ εστιν. 4 v.1 και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την ϑαλασσαν και συναγεται συνηχθη, προς αυτον οχλος πλειστος πολυς, ωστε αυτον εµβαντα, εις το, πλοιον εµβαντα καθησθαι εν τη ϑαλασση και πας ο οχλος προς την ϑαλασσαν επι της γης ησαν ην,. v.3 ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπειρων του, σπειραι. v.4 και εγενετο εν τω σπειρειν ο µεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα του ουρανου και κατεφαγεν αυτο. v.5 και αλλο δε, επεσεν επι το πετρωδες οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθυς ευθεως, εξανετειλεν δια το µη εχειν αθος γης. v.6 και οτε ανετειλεν ο ηλιος ηλιου, δε, ανατειλαντος, εκαυµατισθη και δια το µη εχειν ιζαν εξηρανθη. v.8 και αλλα αλλο, επεσεν εις την γην την καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανοµενα αυξανοντα, και εφερεν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον. v.9 και ελεγεν ος εχει αυτοις ο, εχων, ωτα ακουειν ακουετω.

4:10 24 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 75 χων τα κούειν κουέτω. τε δ γένετο καταµόνας ρώτησαν α τ ν 10 ο περ α τ ν σ ν το ς δώδεκα τ ν παραβολήν. κα λεγεν α το ς µ ν 11 δέδοται γν ναι τ µυστήριον τ ς ασιλείας το ϑεο κείνοις δ το ς ξω ν παραβολα ς τ πάντα γίνεται. να λέποντες λέπωσιν κα µ 12 δωσιν κα κούοντες κούωσιν κα µ συνι σιν µήποτε πιστρέψωσιν κα φεθ α το ς τ µαρτήµατα. κα λέγει α το ς ο κ ο δατε τ ν 13 παραβολ ν ταύτην κα π ς πάσας τ ς παραβολ ς γνώσεσθε. σπείρων 14 τ ν λόγον σπείρει. ο τοι δέ ε σιν ο παρ τ ν δ ν που σπείρεται 15 λόγος κα ταν κούσωσιν ε θ ως ρχεται σαταν ς κα α ρει τ ν λόγον τ ν σπαρµένον ν τα ς καρδίαις α τ ν. κα ο τοί ε σιν µοίως 16 ο π τ πετρώδη σπειρόµενοι ο ταν κούσωσιν τ ν λόγον ε θ ως µετ χαρ ς λαµβάνουσιν α τόν. κα ο κ χουσιν ίζαν ν αυτο ς 17 λλ πρόσκαιροί ε σιν ε τα γενοµένης ϑλίψεως διωγµο δι τ ν λόγον ε θ ως σκανδαλίζονται. κα ο τοί ε σ ν ο ε ς τ ς κάνθας σπειρόµενοι 18 ο τοί ε σιν ο τ ν λόγον κούοντες. κα α µέριµναι το α νος τούτου 19 κα πάτη το πλούτου κα α περ τ λοιπ πιθυµίαι ε σπορευόµεναι συµπνίγουσιν τ ν λόγον κα καρπος γίνεται. κα ο τοί ε σιν ο π τ ν 20 γ ν τ ν καλ ν σπαρέντες ο τινες κούουσιν τ ν λόγον κα παραδέχονται κα καρποφορο σιν ν τριάκοντα κα ν ξήκοντα κα ν κατόν. κα 21 λεγεν α το ς µήτι λύχνος ρχεται να π τ ν µόδιον τεθ π τ ν κλίνην ο χ να π τ ν λυχνίαν πιτεθ. ο γάρ στιν τί κρυπτ ν ν 22 µ ϕανερωθ ο δ γένετο πόκρυφον λλ να ε ς ϕανερόν λθ. ε 23 τις χει τα κούειν κουέτω. κα λεγεν α το ς λέπετε τί κούετε 24 v.10 και οτε δε, εγενετο καταµονας ηρωτων ηρωτησαν, αυτον οι περι αυτον συν τοις δωδεκα τας την, παραβολας παραβολην,. v.11 και ελεγεν αυτοις υµιν δεδοται, γνωναι, το µυστηριον δεδοται της ασιλειας του ϑεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις τα παντα γινεται. v.12 ινα λεποντες λεπωσιν και µη ιδωσιν και ακουοντες ακουωσιν και µη συνιωσιν µηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοις τα, αµαρτηµατα,. v.15 ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν ευθυς ευθεως, ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τον εσπαρµενον εις αυτους εν, ταις, καρδιαις, αυτων,. v.16 και ουτοι εισιν οµοιως, οι επι τα πετρωδη σπειροµενοι οι οταν ακουσωσιν τον λογον ευθυς ευθεως, µετα χαρας λαµβανουσιν αυτον. v.17 και ουκ εχουσιν ιζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενοµενης ϑλιψεως η διωγµου δια τον λογον ευθυς ευθεως, σκανδαλιζονται. v.18 και αλλοι ουτοι, εισιν οι εις τας ακανθας σπειροµενοι Αουτοι Αεισιν οι τον λογον ακουσαντες ακουοντες,. v.19 και αι µεριµναι του αιωνος τουτου, και η απατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυµιαι εισπορευοµεναι συµπνιγουσιν τον λογον και ακαρπος γινεται. v.20 και εκεινοι ουτοι, εισιν οι επι την γην την καλην σπαρεντες οιτινες ακουουσιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον. v.21 και ελεγεν αυτοις µητι ερχεται ο λυχνος ερχεται, ινα υπο τον µοδιον τεθη η υπο την κλινην ουχ ινα επι την λυχνιαν τεθη επιτεθη,. v.22 ου γαρ εστιν τι, κρυπτον ο, εαν µη ινα ϕανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα ελθη εις ϕανερον ελθη,. v.24 και ελεγεν αυτοις λεπετε τι ακουετε εν ω µετρω µετρειτε µετρηθησεται υµιν και προστεθησεται υµιν τοις, ακουουσιν,.

76 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 4:25 39 ν µέτρ µετρε τε µετρηθήσεται µ ν κα προστεθήσεται µ ν το ς 25 κούουσιν. ς γ ρ ν χ δοθήσεται α τ κα ς ο κ χει κα χει 26 ρθήσεται π α το. κα λεγεν ο τως στ ν ασιλεία το ϑεο ς 27 άν νθρωπος άλ τ ν σπόρον π τ ς γ ς. κα καθεύδ κα γείρηται νύκτα κα µέραν κα σπόρος λαστάν κα µηκύνηται ς ο κ ο δεν 28 α τός. α τοµάτη γ ρ γ καρποφορε πρ τον χόρτον ε τα στάχυν ε τα 29 πλήρη σ τον ν τ στάχυϊ. ταν δ παραδ καρπός ε θέως ποστέλλει 30 τ δρέπανον τι παρέστηκεν ϑερισµός. κα λεγεν τίνι µοιώσωµεν τ ν 31 ασιλείαν το ϑεο ν πο α παραβολ παραβάλωµεν α τ ν. ς κόκκ σινάπεως ς ταν σπαρ π τ ς γ ς µικρότερος πάντων τ ν σπερµάτων 32 στ ν τ ν π τ ς γ ς. κα ταν σπαρ ναβαίνει κα γίνεται πάντων τ ν λαχάνων µείζων κα ποιε κλάδους µεγάλους στε δύνασθαι π 33 τ ν σκι ν α το τ πετειν το ο ρανο κατασκηνο ν. κα τοιαύταις παραβολα ς πολλα ς λάλει α το ς τ ν λόγον καθ ς δύναντο κούειν. 34 χωρ ς δ παραβολ ς ο κ λάλει α το ς κατ δίαν δ το ς µαθητα ς α το 35 πέλυεν πάντα. κα λέγει α το ς ν κείν τ µέρ ψίας γενοµένης 36 διέλθωµεν ε ς τ πέραν. κα φέντες τ ν χλον παραλαµβάνουσιν α τ ν 37 ς ν ν τ πλοί κα λλα δ πλοιάρια ν µετ α το. κα γίνεται λα λαψ νέµου µεγάλη τ δ κύµατα πέβαλλεν ε ς τ πλο ον στε α τό 38 δη γεµίζεσθαι. κα ν α τ ς π τ πρύµν π τ προσκεφάλαιον καθεύδων κα διεγείρουσιν α τ ν κα λέγουσιν α τ διδάσκαλε ο µέλει 39 σοι τι πολλύµεθα. κα διεγερθε ς πετίµησεν τ νέµ κα ε πεν τ ϑαλάσσ σιώπα πεφίµωσο κα κόπασεν νεµος κα γένετο γαλήνη v.25 ος γαρ εχει αν εχη δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου. v.26 και ελεγεν ουτως εστιν η ασιλεια του ϑεου ως εαν ανθρωπος αλη τον σπορον επι της γης. v.27 και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ηµεραν και ο σπορος λαστα λαστανη και µηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος. v.28 αυτοµατη γαρ η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτα σταχυν ειτα πληρης πληρη σιτον εν τω σταχυι. v.29 οταν δε παραδοι παραδω ο καρπος ευθυς ευθεως αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο ϑερισµος. v.30 και ελεγεν πως τινι οµοιωσωµεν την ασιλειαν του ϑεου η εν τινι ποια παραβολη παραβαλωµεν αυτην παραβολη ϑωµεν. v.31 ως κοκκον κοκκω, σιναπεως ος οταν σπαρη επι της γης µικροτερον ον, µικροτερος, παντων των σπερµατων εστιν των επι της γης. v.32 και οταν σπαρη αναβαινει και γινεται µειζον, παντων των λαχανων µειζων και ποιει κλαδους µεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουν. v.33 και τοιαυταις παραβολαις πολλαις ελαλει αυτοις τον λογον καθως εδυναντο, ηδυναντο ακουειν. v.34 χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις ιδιοις, µαθηταις αυτου επελυεν παντα. v.36 και αφεντες τον οχλον παραλαµβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια δε πλοιαρια ην µετ αυτου. v.37 και γινεται λαιλαπς ανεµου µεγαλη ανεµου και τα δε κυµατα επεβαλλεν εις το πλοιον ωστε αυτο ηδη γεµιζεσθαι το πλοιον. v.38 και ην αυτος ην εν επι τη πρυµνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και εγειρουσιν διεγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου µελει σοι οτι απολλυµεθα.

4:40 5:13 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 77 µεγάλη. κα ε πεν α το ς τί δειλοί στε ο τως π ς ο κ χετε πίστιν. 40 κα φοβήθησαν ϕόβον µέγαν κα λεγον πρ ς λλήλους τίς ρα ο τός 41 στιν τι κα νεµος κα ϑάλασσα πακούουσιν α τ. κα λθον ε ς τ πέραν τ ς ϑαλάσσης ε ς τ ν χώραν τ ν γαδαρην ν. 5 κα ξελθόντι α τ κ το πλοίου ε θ ως πήντησεν α τ κ τ ν µνη- 2 µείων νθρωπος ν πνεύµατι καθάρτ. ς τ ν κατοίκησιν ε χεν ν το ς 3 µνήµείοις κα ο τε λύσεσιν ο δε ς δύνατο α τ ν δ σαι. δι τ α τ ν 4 πολλάκις πέδαις κα λύσεσιν δεδέσθαι κα διεσπάσθαι π α το τ ς λύσεις κα τ ς πέδας συντετρ φθαι κα ο δε ς α τ ν σχυεν δαµάσαι. κα διαπαντός νυκτ ς κα µέρας ν το ς ρεσιν κα ν το ς µνήµασιν ν 5 κράζων κα κατακόπτων αυτ ν λίθοις. δ ν δ τ ν ησο ν π µακρό- 6 ϑεν δραµεν κα προσεκύνησεν α τ. κα κράξας ϕων µεγάλ ε πεν 7 τί µο κα σοί ησο υ το ϑεο το ψίστου ρκίζω σε τ ν ϑεόν µή µε ασανίσ ς. λεγεν γ ρ α τ ξελθε τ πνε µα τ κάθαρτον κ το 8 νθρώπου. κα πηρώτα α τόν τί σοι νοµά κα πεκρίθη λέγων λεγε ν 9 νοµά µοι τι πολλοί σµεν. κα παρεκάλει α τ ν πολλ να µ α το ς 10 ποστείλ ξω τ ς χώρας. ν δ κε πρ ς τ ρη γέλη χοίρων µε- 11 γάλη οσκοµένη. κα παρεκάλεσαν α τ ν πάντες ο δαίµονες λέγοντες 12 πέµψον µ ς ε ς το ς χοίρους να ε ς α το ς ε σέλθωµεν. κα πέτρε- 13 ψεν α το ς ε θέως ησο ς κα ξελθόντα τ πνεύµατα τ κάθαρτα ε σ λθον ε ς το ς χοίρους κα ρµησεν γέλη κατ το κρηµνο ε ς τ ν ϑάλασσαν σαν δ ς δισχίλιοι κα πνίγοντο ν τ ϑαλάσσ. ο 14 v.40 και ειπεν αυτοις τι δειλοι εστε ουπω, ουτως, πως, ουκ εχετε πιστιν. v.41 και εφοβηθησαν ϕοβον µεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και ο ανεµος και η ϑαλασσα υπακουει υπακουουσιν αυτω. 5 v.1 και ηλθον εις το περαν της ϑαλασσης εις την χωραν των γερασηνων γαδαρηνων. v.2 και εξελθοντος εξελθοντι αυτου αυτω εκ του πλοιου ευθυς ευθεως υπηντησεν απηντησεν αυτω εκ των µνηµειων ανθρωπος εν πνευ- µατι ακαθαρτω. v.3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις µνηµασιν, µνηµειοις και ουδε αλυσει ουκετι ουτε αλυσεσιν ουδεις εδυνατο, ηδυνατο αυτον δησαι. v.4 δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετρι- ϕθαι και ουδεις αυτον ισχυεν αυτον δαµασαι. v.5 και δια, παντος, διαπαντος νυκτος και ηµερας εν τοις µνηµασιν ορεσιν και εν τοις ορεσιν µνηµασιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις. v.6 και, ιδων δε τον ιησουν απο µακροθεν εδραµεν και προσεκυνησεν αυτω. v.7 και κραξας ϕωνη µεγαλη λεγει, ειπεν τι εµοι και σοι ιησου υιε του ϑεου του υψιστου ορκιζω σε τον ϑεον µη µε ασανισης. v.9 και επηρωτα αυτον τι σοι ονοµα σοι και λεγει, απεκριθη αυτω, λεγων λεγιων, λεγεων ονοµα µοι οτι πολλοι εσµεν. v.10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα µη αυτα αυτους αποστειλη εξω της χωρας. v.11 ην δε εκει προς τω, τα ορει, ορη αγελη χοιρων µεγαλη οσκοµενη. v.12 και παρεκαλεσαν αυτον παντες οι δαιµονες λεγοντες πεµψον ηµας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωµεν. v.13 και επετρεψεν αυτοις ευθεως ο ιησους και εξελθοντα τα πνευµατα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρµησεν η αγελη κατα του κρηµνου εις την ϑαλασσαν ησαν δε ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη ϑαλασση.

78 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 5:14 29 δ όσκοντες το ς χοίρους φυγον κα νήγγειλάν ε ς τ ν πόλιν κα ε ς 15 το ς γρούς κα ξ λθον δε ν τί στιν τ γεγονός. κα ρχονται πρ ς τ ν ησο ν κα ϑεωρο σιν τ ν δαιµονιζόµενον καθήµενον κα µατισµέ- 16 νον κα σωφρονο ντα τ ν σχηκότα τ ν λεγε να κα φοβήθησαν. κα διηγήσαντο α το ς ο δόντες π ς γένετο τ δαιµονιζοµέν κα περ 17 τ ν χοίρων. κα ρξαντο παρακαλε ν α τ ν πελθε ν π τ ν ρίων 18 α τ ν. κα µβάντος α το ε ς τ πλο ον παρεκάλει α τ ν δαιµονι- 19 σθε ς να µετ α το. δ ησο ς ο κ φ κεν α τόν λλ λέγει α τ παγε ε ς τ ν ο κόν σου πρ ς το ς σούς κα νάγγειλον α το ς σα σοι 20 κύριός ποίησεν κα λέησέν σε. κα π λθεν κα ρξατο κηρύσσειν ν τ δεκαπόλει σα ποίησεν α τ ησο ς κα πάντες θαύµαζον. 21 κα διαπεράσαντος το ησο ν τ πλοί πάλιν ε ς τ πέραν συνήχθη 22 χλος πολ ς π α τόν κα ν παρ τ ν ϑάλασσαν. κα δο ρχεται ε ς τ ν ρχισυναγώγων νόµατι άειρος κα δ ν α τ ν πίπτει πρ ς το ς 23 πόδας α το. κα παρεκάλει α τ ν πολλ λέγων τι τ ϑυγάτριόν µου σχάτως χει να λθ ν πιθ ς α τ τ ς χε ρας πως σωθ κα ήσεται. 24 κα π λθεν µετ α το κα κολούθει α τ χλος πολύς κα συνέθλι- 25, 26 ον α τόν. κα γυν τις ο σα ν ύσει α µατος τη δώδεκα. κα πολλ παθο σα π πολλ ν ατρ ν κα δαπανήσασα τ παρ αυτ ς πάντα 27 κα µηδ ν φεληθε σα λλ µ λλον ε ς τ χε ρον λθο σα. κούσασα περ το ησο λθο σα ν τ χλ πισθεν ψατο το µατίου α το. 28, 29 λεγεν γ ρ τι κ ν τ ν µατίων α το ψωµαι σωθήσοµαι. κα ε θ ως ξηράνθη πηγ το α µατος α τ ς κα γνω τ σώµατι τι αται π 30 τ ς µάστιγος. κα ε θ ως ησο ς πιγνο ς ν αυτ τ ν ξ α το v.14 και οι δε, οσκοντες αυτους τους, χοιρους, εφυγον και απηγγειλαν ανηγγειλαν, εις την πολιν και εις τους αγρους και ηλθον εξηλθον, ιδειν τι εστιν το γεγονος. v.15 και ερχονται προς τον ιησουν και ϑεωρουσιν τον δαιµονιζοµενον καθηµενον και, ιµατισµενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγιωνα λεγεωνα, και εφοβηθησαν. v.16 και, διηγησαντο δε αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιµονιζοµενω και περι των χοιρων. v.18 και εµβαινοντος εµβαντος, αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιµονισθεις ινα η, µετ αυτου η. v.19 και ο, δε, ιησους, ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αναγγειλον, αυτοις οσα σοι, ο κυριος σοι πεποιηκεν, εποιησεν και ηλεησεν σε. v.21 και διαπερασαντος του ιησου [εν εν, τω πλοιω] πλοιω, παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την ϑαλασσαν. v.22 και ιδου, ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοµατι ιαιρος ιαειρος, και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου. v.23 και παρακαλει παρεκαλει, αυτον πολλα λεγων οτι το ϑυγατριον µου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης αυτη, τας χειρας αυτη ινα οπως, σωθη και ηση ησεται,. v.25 και γυνη τις, ουσα εν υσει αιµατος ετη, δωδεκα ετη. v.26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης, εαυτης παντα και µηδεν ωφεληθεισα αλλα µαλλον εις το χειρον ελθουσα. v.28 ελεγεν γαρ οτι εαν αψωµαι καν των ιµατιων αυτου αψωµαι, σωθησοµαι. v.29 και ευθυς ευθεως, εξηρανθη η πηγη του αιµατος αυτης και εγνω τω σωµατι οτι ιαται απο της µαστιγος.

5:30 6:2 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 79 δύναµιν ξελθο σαν πιστραφε ς ν τ χλ λεγεν τίς µου ψατο τ ν µατίων. κα λεγον α τ ο µαθητα α το λέπεις τ ν χλον συνθλί- 31 οντά σε κα λέγεις τίς µου ψατο. κα περιεβλέπετο δε ν τ ν το το 32 ποιήσασαν. δ γυν ϕοβηθε σα κα τρέµουσα ε δυ α γέγονεν π 33 α τ λθεν κα προσέπεσεν α τ κα ε πεν α τ π σαν τ ν λήθειαν. δ ε πεν α τ ϑύγατερ πίστις σου σέσωκέν σε παγε ε ς ε ρήνην κα 34 σθι γι ς π τ ς µάστιγός σου. τι α το λαλο ντος ρχονται π το 35 ρχισυναγώγου λέγοντες τι ϑυγάτηρ σου πέθανεν τί τι σκύλλεις τ ν διδάσκαλον. δ ησο ς ε θέως κούσας τ ν λόγον λαλούµενον λέγει 36 τ ρχισυναγώγ µ ϕοβο µόνον πίστευε. κα ο κ φ κεν ο δένα 37 α τ συνακολουθ σαι ε µ πέτρον κα άκωβον κα ωάννην τ ν δελ- ϕ ν ακώβου. κα ρχεται ε ς τ ν ο κον το ρχισυναγώγου κα ϑεωρε 38 ϑόρυβον κλαίοντας κα λαλάζοντας πολλά. κα ε σελθ ν λέγει α το ς 39 τί ϑορυβε σθε κα κλαίετε τ παιδίον ο κ πέθανεν λλ καθεύδει. κα 40 κατεγέλων α το δ κβαλ ν παντας παραλαµβάνει τ ν πατέρα το παιδίου κα τ ν µητέρα κα το ς µετ α το κα ε σπορεύεται που ν τ παιδίον νακείµενον. κα κρατήσας τ ς χειρ ς το παιδίου λέγει α τ 41 ταλιθα κο µι στιν µεθερµηνευόµενον τ κοράσιον σο λέγω γειραι. κα ε θ ως νέστη τ κοράσιον κα περιεπάτει ν γ ρ τ ν δώδεκα κα 42 ξέστησαν κστάσει µεγάλ. κα διεστείλατο α το ς πολλ να µηδε ς 43 γν το το κα ε πεν δοθ ναι α τ ϕαγε ν. κα ξ λθεν κε θεν κα λθεν ε ς τ ν πατρίδα α το κα κολου- 6 ϑο σιν α τ ο µαθητα α το. κα γενοµένου σαββάτου ρξατο ν 2 v.30 και ευθυς ευθεως, ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναµιν εξελθουσαν επιστρα- ϕεις εν τω οχλω ελεγεν τις µου ηψατο των ιµατιων. v.33 η δε γυνη ϕοβηθεισα και τρεµουσα ειδυια ο γεγονεν επ, αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν. v.34 ο δε ειπεν αυτη ϑυγατηρ ϑυγατερ, η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της µαστιγος σου. v.36 ο δε ιησους παρακουσας ευθεως, ακουσας, τον λογον λαλουµενον λεγει τω αρχισυναγωγω µη ϕοβου µονον πιστευε. v.37 και ουκ αφηκεν ουδενα µετ αυτου αυτω, συνακολουθησαι ει µη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου. v.38 και ερχονται ερχεται, εις τον οικον του αρχισυναγωγου και ϑεωρει ϑορυβον και, κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα. v.40 και κατεγελων αυτου αυτος ο, δε εκβαλων παντας, απαντας παραλαµβανει τον πατερα του παιδιου και την µητερα και τους µετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον ανακειµενον,. v.41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουµ κουµι, ο εστιν µεθερµηνευοµενον το κορασιον σοι λεγω εγειρε εγειραι,. v.42 και ευθυς ευθεως, ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν [ευθυς] εκστασει µεγαλη. v.43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα µηδεις γνοι γνω, τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη ϕαγειν. 6 v.1 και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται ηλθεν, εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι µαθηται αυτου. v.2 και γενοµενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη διδασκειν, και πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω αυτω, οτι και αι δυναµεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γινοµεναι γινονται,.

80 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 6:3 15 τ συναγωγ διδάσκειν κα πολλο κούοντες ξεπλήσσοντο λέγοντες πόθεν τούτ τα τα κα τίς σοφία δοθε σα α τ τι κα δυνάµεις 3 τοια ται δι τ ν χειρ ν α το γινόνται. ο κ ο τός στιν τέκτων υ ς µαρίας δελφ ς δ ακώβου κα ωσ κα ούδα κα σίµωνος κα ο κ ε σ ν α δελφα α το δε πρ ς µ ς κα σκανδαλίζοντο ν α - 4 τ. λεγεν δ α το ς ησο ς τι ο κ στιν προφήτης τιµος ε µ ν 5 τ πατρίδι α το κα ν το ς συγγενέσιν κα ν τ ο κί α το. κα ο κ δύνατο κε ο δεµίαν δύναµιν ποι σαι ε µ λίγοις ρρώστοις 6 πιθε ς τ ς χε ρας θεράπευσεν. κα θαύµαζεν δι τ ν πιστίαν α - 7 τ ν κα περι γεν τ ς κώµας κύκλ διδάσκων. κα προσκαλε ται το ς δώδεκα κα ρξατο α το ς ποστέλλειν δύο δύο κα δίδου α το ς ξου- 8 σίαν τ ν πνευµάτων τ ν καθάρτων. κα παρήγγειλεν α το ς να µηδ ν α ρωσιν ε ς δ ν ε µ άβδον µόνον µ πήραν µ ρτον µ ε ς τ ν ώ- 9 νην χαλκόν. λλ ποδεδεµένους σανδάλια κα µ νδύσησθε δύο 10 χιτ νας. κα λεγεν α το ς που ν ε σέλθητε ε ς ο κίαν κε µένετε 11 ως ν ξέλθητε κε θεν. κα σοι ν µ δέξωνταί µ ς µηδ κούσωσιν µ ν κπορευόµενοι κε θεν κτινάξατε τ ν χο ν τ ν ποκάτω τ ν ποδ ν µ ν ε ς µαρτύριον α το ς µ ν λέγω µ ν νεκτοτερον σται 12 σοδόµοις γοµόρροις ν µέρ κρίσεως τ πόλει κείνη. κα ξελ- 13 ϑόντες κήρυσσον να µετανοήσωσιν. κα δαιµόνια πολλ ξέβαλλον 14 κα λειφον λαί πολλο ς ρρώστους κα θεράπευον. κα κουσεν ασιλε ς ρ δης ϕανερ ν γ ρ γένετο τ νοµα α το κα λεγεν τι ωάννης απτίζων κ νεκρ ν γέρθη κα δι το το νεργο σιν α 15 δυνάµεις ν α τ. λλοι λεγον τι λίας στίν λλοι δ λεγον τι προ- 16 ϕήτης στίν ς ε ς τ ν προφητ ν. κούσας δ ρ δης ε πεν τι ν v.3 ουκ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της µαριας και αδελφος δε, ιακωβου και ιωσητος ιωση, και ιουδα και σιµωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ηµας και εσκανδαλι- οντο εν αυτω. v.4 και ελεγεν δε, αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιµος ει µη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις συγγενευσιν αυτου συγγενεσιν, και εν τη οικια αυτου. v.5 και ουκ εδυνατο ηδυνατο, εκει ποιησαι ουδεµιαν δυναµιν ποιησαι, ει µη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν. v.8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα µηδεν αιρωσιν εις οδον ει µη αβδον µονον µη πηραν, µη, αρτον µη πηραν µη εις την ωνην χαλκον. v.9 αλλα αλλ, υποδεδεµενους σανδαλια και µη ενδυσασθαι ενδυσησθε,, δυο χιτωνας. v.11 και ος οσοι, αν τοπος µη δεξηται δεξωνται, υµας µηδε ακουσωσιν υµων εκπορευοµενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υµων εις µαρτυριον αυτοις αµην, λεγω, υµιν, ανεκτοτερον, εσται, σοδοµοις, η, γοµορροις, εν, ηµερα, κρισεως, η, τη, πολει, εκεινη,. v.12 και εξελθοντες εκηρυξαν εκηρυσσον, ινα µετανοωσιν µετανοησωσιν,. v.14 και ηκουσεν ο ασιλευς ηρωδης ϕανερον γαρ εγενετο το ονοµα αυτου και ελεγον ελεγεν, οτι ιωαννης ο απτιζων εγηγερται εκ νεκρων ηγερθη, και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναµεις εν αυτω. v.15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης εστιν, η ως εις των προφητων.

6:16 29 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 81 γ πεκεφάλισα ωάννην ο τος στιν α τ ς γέρθη κ νεκρ ν. α τ ς 17 γ ρ ρ δης ποστείλας κράτησεν τ ν ωάννην κα δησεν α τ ν ν τ ϕυλακ δι ρ διάδα τ ν γυνα κα ϕιλίππου το δελφο α το τι α τ ν γάµησεν. λεγεν γ ρ ωάννης τ ρ δ τι ο κ ξεστίν σοι 18 χειν τ ν γυνα κα το δελφο σου. δ ρ δι ς νε χεν α τ κα 19 θελεν α τ ν ποκτε ναι κα ο κ δύνατο. γ ρ ρ δης φοβε το τ ν 20 ωάννην ε δ ς α τ ν νδρα δίκαιον κα γιον κα συνετήρει α τόν κα κούσας α το πολλ ποίει κα δέως α το κουεν. κα γενοµένης 21 µέρας ε καίρου τε ρ δης το ς γενεσίοις α το δε πνον ποίει το ς µεγιστ σιν α το κα το ς χιλιάρχοις κα το ς πρώτοις τ ς γαλιλαίας. κα ε σελθούσης τ ς ϑυγατρ ς α τ ς τ ς ρ διάδος κα ρχησαµένης 22 κα ρεσασης τ ρ δ κα το ς συνανακειµένοις ε πεν ασιλε ς τ κορασί α τησόν µε ν ϑέλ ς κα δώσω σοι. κα µοσεν α τ τι 23 άν µε α τήσ ς δώσω σοι ως µίσους τ ς ασιλείας µου. δ 24 ξελθο σα ε πεν τ µητρ α τ ς τί α τήσοµαι δ ε πεν τ ν κεφαλ ν ωάννου το απτίστου. κα ε σελθο σα ε θ ως µετ σπουδ ς πρ ς 25 τ ν ασιλέα τήσατο λέγουσα ϑέλω να µοι δ ς ξ α τ ς π πίνακι τ ν κεφαλ ν ωάννου το απτιστο. κα περίλυπος γενόµενος ασι- 26 λε ς δι το ς ρκους κα το ς συνανακειµένους ο κ θέλησεν α τήν θετ σαι. κα ε θ ως ποστείλας ασιλε ς σπεκουλάτωρα πέταξεν 27 νεχθ ναι τ ν κεφαλ ν α το δ πελθ ν πεκεφάλισεν α τ ν ν τ ϕυλακ. κα νεγκεν τ ν κεφαλ ν α το π πίνακι κα δωκεν α τ ν 28 τ κορασί κα τ κοράσιον δωκεν α τ ν τ µητρ α τ ς. κα κού- 29 v.16 ακουσας δε [ο] ο, ηρωδης ελεγεν ειπεν, οτι, ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος εστιν, αυτος, ηγερθη εκ, νεκρων,. v.17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν τη ϕυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα ϕιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαµησεν. v.20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα ηπορει εποιει, και ηδεως αυτου ηκουεν. v.21 και γενοµενης ηµερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου δειπνον εποιησεν εποιει, τοις µεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας. v.22 και εισελθουσης της ϑυγατρος αυτου αυτης, της, ηρωδιαδος και ορχησαµενης ηρεσεν και, αρεσασης, τω ηρωδη και τοις συνανακειµενοις ειπεν ο ασιλευς τω κορασιω αιτησον µε ο εαν ϑελης και δωσω σοι. v.23 και ωµοσεν αυτη [πολλα] οτι, ο τι εαν µε αιτησης δωσω σοι εως ηµισους της ασιλειας µου. v.24 και η, δε, εξελθουσα ειπεν τη µητρι αυτης τι αιτησωµαι αιτησοµαι, η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του απτιζοντος απτιστου,. v.25 και εισελθουσα ευθυς ευθεως, µετα σπουδης προς τον ασιλεα ητησατο λεγουσα ϑελω ινα εξαυτης µοι, δως µοι εξ, αυτης, επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του απτιστου. v.26 και περιλυπος γενοµενος ο ασιλευς δια τους ορκους και τους ανακειµενους συνανακειµενους, ουκ ηθελησεν αυτην, αθετησαι αυτην. v.27 και ευθυς ευθεως, αποστειλας ο ασιλευς σπεκουλατορα, σπεκουλατωρα επεταξεν ενεγκαι ενεχθηναι, την κεφαλην αυτου και. v.29 και ακουσαντες οι µαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωµα αυτου και εθηκαν αυτο εν τω µνηµειω.

82 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 6:30 41 σαντες ο µαθητα α το λθον κα ραν τ πτ µα α το κα θηκαν 30 α τ ν τ µνηµεί. κα συνάγονται ο πόστολοι πρ ς τ ν ησο ν κα 31 πήγγειλαν α τ πάντα κα σα ποίησαν κα σα δίδαξαν. κα ε πεν α το ς δε τε µε ς α το κατ δίαν ε ς ρηµον τόπον κα ναπαύεσθε λίγον σαν γ ρ ο ρχόµενοι κα ο πάγοντες πολλοί κα ο δ ϕα- 32 γε ν η καίρουν. κα π λθον ε ς ρηµον τόπον τ πλοί κατ δίαν. 33 κα ε δον α το ς πάγοντας ο χλοι κα πέγνωσαν α τ ν πολλοί κα πεζ π πασ ν τ ν πόλεων συνέδραµον κε κα προ λθον α τούς 34 κα συν λθον πρ ς α τ ν. κα ξελθ ν ε δεν ησο ς πολ ν χλον κα σπλαγχνίσθη π α το ς τι σαν ς πρόβατα µ χοντα ποιµένα 35 κα ρξατο διδάσκειν α το ς πολλά. κα δη ρας πολλ ς γενοµένης προσελθόντες α τ ο µαθητα α το λέγουσιν τι ρηµός στιν 36 τόπος κα δη ρα πολλή. πόλυσον α τούς να πελθόντες ε ς το ς κύκλ γρο ς κα κώµας γοράσωσιν αυτο ς ρτους τί γ ρ ϕάγωσιν 37 ο κ χουσιν. δ ποκριθε ς ε πεν α το ς δότε α το ς µε ς ϕαγε ν κα λέγουσιν α τ πελθόντες γοράσωµεν διακοσίων δηναρίων ρτους 38 κα δώµεν α το ς ϕαγε ν. δ λέγει α το ς πόσους ρτους χετε πά- 39 γετε κα δετε κα γνόντες λέγουσιν πέντε κα δύο χθύας. κα πέταξεν 40 α το ς νακλ ναι πάντας συµπόσια συµπόσια π τ χλωρ χόρτ. κα 41 νέπεσον πρασια πρασια ν κατ ν κα ν πεντήκοντα. κα λαβ ν το ς πέντε ρτους κα το ς δύο χθύας ναβλέψας ε ς τ ν ο ραν ν ε λόγησεν κα κατέκλασεν το ς ρτους κα δίδου το ς µαθητα ς α το 42 να παραθ σιν α το ς κα το ς δύο χθύας µέρισεν π σιν. κα φαv.30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα και, οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν. v.31 και λεγει ειπεν, αυτοις δευτε υµεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερηµον τοπον και αναπαυσασθε αναπαυεσθε, ολιγον ησαν γαρ οι ερχοµενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε ϕαγειν ευκαιρουν, ηυκαιρουν. v.32 και απηλθον εν τω πλοιω εις ερηµον τοπον τω, πλοιω, κατ ιδιαν. v.33 και ειδον αυτους υπαγοντας οι οχλοι και επεγνωσαν αυτον, πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραµον εκει και προηλθον αυτους και, συνηλθον, προς, αυτον,. v.34 και εξελθων ειδεν ο, ιησους, πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτους αυτοις, οτι ησαν ως προβατα µη εχοντα ποιµενα και ηρξατο διδασκειν αυτους πολλα. v.35 και ηδη ωρας πολλης γενοµενης προσελθοντες αυτω οι µαθηται αυτου ελεγον λεγουσιν, οτι ερηµος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη. v.36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωµας αγορασωσιν εαυτοις αρτους, τι γαρ, ϕαγωσιν ουκ, εχουσιν,. v.37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υµεις ϕαγειν και λεγουσιν αυτω απελ- ϑοντες αγορασωµεν διακοσιων δηναριων διακοσιων, αρτους και δωσοµεν δωµεν, αυτοις ϕαγειν. v.38 ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχετε υπαγετε και, ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας. v.40 και ανεπεσαν ανεπεσον, πρασιαι πρασιαι κατα ανα, εκατον και κατα ανα, πεντηκοντα. v.41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις µαθηταις [αυτου] αυτου, ινα παρατιθωσιν παραθωσιν, αυτοις και τους δυο ιχθυας εµερισεν πασιν.

6:42 56 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 83 γον πάντες κα χορτάσθησαν. κα ραν κλασµάτων δώδεκα κοφίνους 43 πληρεις κα π τ ν χθύων. κα σαν ο ϕαγόντες το ς ρτους σε 44 πεντακισχίλιοι νδρες. κα ε θ ως νάγκασεν το ς µαθητ ς α το 45 µβ ναι ε ς τ πλο ον κα προάγειν ε ς τ πέραν πρ ς ηθσαϊδάν ως α τ ς πολύσ τ ν χλον. κα ποταξάµενος α το ς π λθεν ε ς τ 46 ρος προσεύξασθαι. κα ψίας γενοµένης ν τ πλο ον ν µέσ τ ς 47 ϑαλάσσης κα α τ ς µόνος π τ ς γ ς. κα ε δεν α το ς ασανιζοµέ- 48 νους ν τ λαύνειν ν γ ρ νεµος ναντίος α το ς κα περ τετάρτην ϕυλακ ν τ ς νυκτ ς ρχεται πρ ς α το ς περιπατ ν π τ ς ϑαλάσσης κα θελεν παρελθε ν α τούς. ο δ δόντες α τ ν περιπατο ντα π 49 τ ς ϑαλάσσης δοξαν ϕάντασµά ε ναι κα νέκραξαν. πάντες γ ρ α τ ν 50 ε δον κα ταράχθησαν κα ε θ ως λάλησεν µετ α τ ν κα λέγει α το ς ϑαρσε τε γώ ε µι µ ϕοβε σθε. κα νέβη πρ ς α το ς ε ς τ πλο ον 51 κα κόπασεν νεµος κα λίαν κ περισσο ν αυτο ς ξίσταντο κα θαύµαζον. ο γ ρ συν καν π το ς ρτοις ν γ ρ καρδία α τ ν 52 πεπωρωµένη. κα διαπεράσαντες λθον π τ ν γ ν γενησαρέτ κα 53 προσωρµίσθησαν. κα ξελθόντων α τ ν κ το πλοίου ε θ ως πι- 54 γνόντες α τ ν. περιδραµόντες λην τ ν περίχωρον κείνην ρξαντο 55 π το ς κραββάτοις το ς κακ ς χοντας περιφέρειν που κουον τι κε στιν. κα που ν ε σεπορεύετο ε ς κώµας πόλεις γρο ς ν 56 τα ς γορα ς τίθουν το ς σθενο ντας κα παρεκάλουν α τ ν να κ ν το κρασπέδου το µατίου α το ψωνται κα σοι ν πτοντο α το σ ζοντο. v.43 και ηραν κλασµατα κλασµατων, δωδεκα κοφινων κοφινους, πληρωµατα πληρεις, και απο των ιχθυων. v.44 και ησαν οι ϕαγοντες [τους αρτους] τους, αρτους, ωσει πεντακισχιλιοι ανδρες. v.45 και ευθυς ευθεως, ηναγκασεν τους µαθητας αυτου εµ- ηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς ηθσαιδα ηθσαιδαν,, εως αυτος απολυει απολυση, τον οχλον. v.48 και ιδων ειδεν, αυτους ασανιζοµενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεµος εναντιος αυτοις και, περι τεταρτην ϕυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της ϑαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους. v.49 οι δε ιδοντες αυτον περιπατουντα, επι της ϑαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτι ϕαντασµα εστιν ειναι, και ανεκραξαν. v.50 παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν ο δε ευθυς και, ευθεως, ελαλησεν µετ αυτων και λεγει αυτοις ϑαρσειτε εγω ειµι µη ϕοβεισθε. v.51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεµος και λιαν [εκ εκ, περισσου] περισσου, εν εαυτοις εξισταντο και, εθαυµαζον,. v.52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην γαρ, αυτων, η καρδια αυτων πεπωρωµενη. v.53 και διαπερασαντες ηλθον, επι την γην ηλθον εις γεννησαρετ,, γενησαρετ και προσωρµισθησαν. v.54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθυς ευθεως, επιγνοντες αυτον. v.55 περιεδραµον περιδραµοντες, ολην την χωραν περιχωρον, εκεινην και ηρξαντο επι τοις κραβαττοις κραββατοις, τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι εκει, εστιν. v.56 και οπου αν εισεπορευετο εις κωµας η εις πολεις η εις αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν ετιθουν, τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιµατιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο ηπτοντο, αυτου εσωζοντο.

84 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 7:1 15 7 κα συνάγονται πρ ς α τ ν ο ϕαρισα οι καί τινες τ ν γραµµατέων 2 λθόντες π εροσολύµων. κα δόντες τιν ς τ ν µαθητ ν α το 3 κοινα ς χερσίν το τ στιν νίπτοις σθίοντας ρτους µέµψαντο. ο γ ρ ϕαρισα οι κα πάντες ο ουδα οι ν µ πυγµ νίψωνται τ ς χε - 4 ας ο κ σθίουσιν κρατο ντες τ ν παράδοσιν τ ν πρεσβυτέρων. κα πό γορ ς ν µ απτίσωνται ο κ σθίουσιν κα λλα πολλά στιν παρέλαβον κρατε ν απτισµο ς ποτηρίων κα ξεστ ν κα χαλκίων κα 5 κλιν ν. πειτα περωτ σιν α τ ν ο ϕαρισα οι κα ο γραµµατε ς δι τι ο µαθηταί σου ο περιπατο σιν κατ τ ν παράδοσιν τ ν πρεσβυτέρων 6 λλ νίπτοις χερσ ν σθίουσιν τ ν ρτον. δ ποκριθε ς ε πεν α το ς τι καλ ς προεφήτευσεν σαΐας περ µ ν τ ν ποκριτ ν ς γέγραπται ο τος λα ς το ς χείλεσίν µε τιµ δ καρδία α τ ν πόρρω πέχει π 7 µο. µάτην δ σέβονταί µε διδάσκοντες διδασκαλίας ντάλµατα ν- 8 ϑρώπων. φέντες γ ρ τ ν ντολ ν το ϑεο κρατε τε τ ν παράδοσιν τ ν νθρώπων απτισµο ς ξεστ ν κα ποτηρίων κα λλ παρόµοια τοια τα 9 πολλ ποιε τε. κα λεγεν α το ς καλ ς θετε τε τ ν ντολ ν το ϑεο 10 να τ ν παράδοσιν µ ν τηρήσητε. µωσ ς γ ρ ε πεν τίµα τ ν πατέρα σου κα τ ν µητέρα σου καί κακολογ ν πατέρα µητέρα ϑανάτ 11 τελευτάτω. µε ς δ λέγετε ν ε π νθρωπος τ πατρ τ µητρί 12 κορβ ν στιν δ ρον ν ξ µο φεληθ ς. κα ο κέτι φίετε α τ ν 13 ο δ ν ποι σαι τ πατρ α το τ µητρί α το. κυρο ντες τ ν λόγον το ϑεο τ παραδόσει µ ν παρεδώκατε κα παρόµοια τοια τα 14 πολλ ποιε τε. κα προσκαλεσάµενος πάντα τ ν χλον λεγεν α το ς 15 κούετέ µου πάντες κα συνίετε. ο δέν στιν ξωθεν το νθρώπου 7 v.2 και ιδοντες τινας των µαθητων αυτου οτι κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιουσιν τους εσθιοντας, αρτους εµεµψαντο,. v.4 και απ απο, αγορας εαν µη απτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν α παρελαβον κρατειν απτισµους ποτηριων και ξεστων και χαλκιων [και και, κλινων] κλινων,. v.5 και επειτα, επερωτωσιν αυτον οι ϕαρισαιοι και οι γραµµατεις δια, τι, διατι ου περιπατουσιν οι µαθηται σου ου, περιπατουσιν, κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα κοιναις ανιπτοις, χερσιν εσθιουσιν τον αρτον. v.6 ο δε αποκριθεις, ειπεν αυτοις οτι, καλως επροφητευσεν προεφητευσεν, ησαιας περι υµων των υποκριτων ως γεγραπται [οτι] ουτος ο λαος τοις χειλεσιν µε τιµα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εµου. v.8 αφεντες γαρ, την εντολην του ϑεου κρατειτε την παραδοσιν των αν- ϑρωπων απτισµους, ξεστων, και, ποτηριων, και, αλλα, παροµοια, τοιαυτα, πολλα, ποιειτε,. v.9 και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του ϑεου ινα την παραδοσιν υµων στησητε τηρησητε,. v.10 µωυσης µωσης, γαρ ειπεν τιµα τον πατερα σου και την µητερα σου και ο κακολογων πατερα η µητερα ϑανατω τελευτατω. v.12 και, ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι αυτου, η τη µητρι αυτου,. v.14 και προσκαλεσαµενος παλιν παντα, τον οχλον ελεγεν αυτοις ακουσατε ακουετε, µου παντες και συνετε συνιετε,. v.15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευοµενον εις αυτον ο δυναται αυτον, κοινωσαι αυτον αλλα τα εκ του ανθρωπου εκπορευοµενα απ, αυτου, εκεινα, εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον.