ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ

ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ πα λος κλητ ς πόστολος ησο χριστο δι ϑελήµατος ϑεο κα 1 σωσθένης δελφός. τ κκλησί το ϑεο τ ο σ ν κορίνθ για- 2 σµένοις ν χριστ ησο κλητο ς γίοις σ ν π σιν το ς πικαλουµένοις τ νοµα το κυρίου µ ν ησο χριστο ν παντ τόπ α τ ν τε κα µ ν. χάρις µ ν κα ε ρήνη π ϑεο πατρ ς µ ν κα κυρίου ησο 3 χριστο. ε χαριστ τ ϑε µου πάντοτε περ µ ν π τ χάριτι το 4 ϑεο τ δοθείσ µ ν ν χριστ ησο. τι ν παντ πλουτίσθητε ν 5 α τ ν παντ λόγ κα πάσ γνώσει. καθ ς τ µαρτύριον το χριστο 6 βεβαιώθη ν µ ν. στε µ ς µ στερε σθαι ν µηδεν χαρίσµατι 7 πεκδεχοµένους τ ν ποκάλυψιν το κυρίου µ ν ησο χριστο. ς 8 κα εβαιώσει µ ς ως τέλους νεγκλήτους ν τ µέρ το κυρίου µ ν ησο χριστο. πιστ ς ϑε ς δι ο κλήθητε ε ς κοινωνίαν το 9 υ ο α το ησο χριστο το κυρίου µ ν. παρακαλ δ µ ς δελ- 10 ϕοί δι το νόµατος το κυρίου µ ν ησο χριστο να τ α τ λέγητε πάντες κα µ ν µ ν σχίσµατα τε δ κατηρτισµένοι ν τ α τ νο κα ν τ α τ γνώµ. δηλώθη γάρ µοι περ µ ν δελφοί µου π 11 τ ν χλόης τι ριδες ν µ ν ε σιν. λέγω δ το το τι καστος µ ν 12 λέγει γ µέν ε µι παύλου γ δ πολλ γ δ κηφ γ δ χριστο. µεµέρισται χριστός µ πα λος σταυρώθη π ρ µ ν ε ς τ νοµα 13 παύλου βαπτίσθητε. ε χαριστ τ ϑε τι ο δένα µ ν βάπτισα ε 14 µ κρίσπον κα γάϊον. να µή τις ε π τι ε ς τ µ ν νοµα βάπτισα. 15 βάπτισα δ κα τ ν στεφαν ο κον λοιπ ν ο κ ο δα ε τινα λλον βά- 16 πτισα. ο γ ρ πέστειλέν µε χριστ ς απτίζειν λ λ ε αγγελίζεσθαι ο κ 17 ν σοφί λόγου να µ κενωθ σταυρ ς το χριστο. λόγος γ ρ 18 το σταυρο το ς µ ν πολλυµένοις µωρία στίν το ς δ σ ζοµένοις 1 v.1 παυλος κλητος αποστολος ιησου χριστου ιησου δια ϑεληµατος ϑεου και σωσθενης ο αδελφος. v.2 τη εκκλησια του ϑεου τη ουση εν κορινθω ηγιασµενοις εν χριστω ιησου κλητοις αγιοις συν πασιν τοις επικαλουµενοις το ονοµα του κυριου ηµων ιησου χριστου εν παντι τοπω αυτων τε και ηµων. v.8 ος και εβαιωσει υµας εως τελους ανεγκλητους εν τη ηµερα του κυριου ηµων ιησου [χριστου] χριστου. v.14 ευχαριστω [τω τω ϑεω] ϑεω οτι ουδενα υµων εβαπτισα ει µη κρισπον και γαιον. v.15 ινα µη τις ειπη οτι εις το εµον ονοµα εβαπτισθητε εβαπτισα. v.17 ου γαρ απεστειλεν µε χριστος απτιζειν αλλα αλλ ευαγγελιζεσθαι ουκ εν σοφια λογου ινα µη κενωθη ο σταυρος του χριστου. 339

340 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 1:19 2:5 19 µ ν δύναµις ϑεο στιν. γέγραπται γάρ πολ τ ν σοφίαν τ ν σοφ ν 20 κα τ ν σύνεσιν τ ν συνετ ν θετήσω. πο σοφός πο γραµµατεύς πο συζητητ ς το α νος τούτου ο χ µώρανεν ϑε ς τ ν σοφίαν το 21 κόσµου τούτου. πειδ γ ρ ν τ σοφί το ϑεο ο κ γνω κόσµος δι τ ς σοφίας τ ν ϑεόν ε δόκησεν ϑε ς δι τ ς µωρίας το κηρύγµα- 22 τος σ σαι το ς πιστεύοντας. πειδ κα ουδα οι σηµε ον α το σιν κα 23 λληνες σοφίαν ητο σιν. µε ς δ κηρύσσοµεν χριστ ν σταυρωµένον 24 ουδαίοις µ ν σκάνδαλον λλησιν δ µωρίαν. α το ς δ το ς κλητο ς 25 ουδαίοις τε κα λλησιν χριστ ν ϑεο δύναµιν κα ϑεο σοφίαν. τι τ µωρ ν το ϑεο σοφώτερον τ ν νθρώπων στίν κα τ σθεν ς το 26 ϑεο σχυρότερον τ ν νθρώπων στίν. λέπετε γ ρ τ ν κλ σιν µ ν δελφοί τι ο πολλο σοφο κατ σάρκα ο πολλο δυνατοί ο πολλο 27 ε γενε ς. λλ τ µωρ το κόσµου ξελέξατο ϑε ς να το ς σοφούς καταισχύν κα τ σθεν το κόσµου ξελέξατο ϑε ς να καταισχύν 28 τ σχυρά. κα τ γεν το κόσµου κα τ ξουθενηµένα ξελέξατο 29 ϑεός κα τ µ ντα να τ ντα καταργήσ. πως µ καυχήσηται π σα 30 σ ρξ νώπιον α το. ξ α το δ µε ς στε ν χριστ ησο ς γενήθη 31 µ ν σοφία π ϑεο δικαιοσύνη τε κα γιασµ ς κα πολύτρωσις. να καθ ς γέγραπται καυχώµενος ν κυρί καυχάσθω. 2 κ γ λθ ν πρ ς µ ς δελφοί λθον ο καθ περοχ ν λόγου 2 σοφίας καταγγέλλων µ ν τ µαρτύριον το ϑεο. ο γ ρ κρινα το 3 ε δέναι τι ν µ ν ε µ ησο ν χριστ ν κα το τον σταυρωµένον. κα γ ν σθενεί κα ν ϕόβ κα ν τρόµ πολλ γενόµην πρ ς µ ς. 4 κα λόγος µου κα τ κήρυγµά µου ο κ ν πειθο ς νθρωπίνης σοφίας 5 λόγοις λλ ν ποδείξει πνεύµατος κα δυνάµεως. να πίστις µ ν v.20 που σοφος που γραµµατευς που συζητητης του αιωνος τουτου ουχι εµωρανεν ο ϑεος την σοφιαν του κοσµου τουτου. v.22 επειδη και ιουδαιοι σηµεια σηµειον αιτουσιν και ελληνες σο- ϕιαν ητουσιν. v.23 ηµεις δε κηρυσσοµεν χριστον εσταυρωµενον ιουδαιοις µεν σκανδαλον εθνεσιν ελλησιν δε µωριαν. v.25 οτι το µωρον του ϑεου σοφωτερον των ανθρωπων εστιν και το ασθενες του ϑεου ισχυροτερον των ανθρωπων εστιν. v.27 αλλα τα µωρα του κοσµου εξελεξατο ο ϑεος ινα καταισχυνη τους σοφους καταισχυνη και τα ασθενη του κοσµου εξελεξατο ο ϑεος ινα καταισχυνη τα ισχυρα. v.28 και τα αγενη του κοσµου και τα εξουθενηµενα εξελεξατο ο ϑεος και τα µη οντα ινα τα οντα καταργηση. v.29 οπως µη καυχησηται πασα σαρξ ενωπιον του ϑεου αυτου. v.30 εξ αυτου δε υµεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη ηµιν σοφια ηµιν απο ϑεου δικαιοσυνη τε και αγιασµος και απολυτρωσις. 2 v.1 καγω ελθων προς υµας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υµιν το µυστηριον µαρτυριον του ϑεου. v.2 ου γαρ εκρινα του ειδεναι τι ειδεναι εν υµιν ει µη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωµενον. v.3 καγω και εγω εν ασθενεια και εν ϕοβω και εν τροµω πολλω εγενοµην προς υµας. v.4 και ο λογος µου και το κηρυγµα µου ουκ εν πειθοις πειθοις ανθρωπινης σοφιας [λογοις] λογοις αλλ εν αποδειξει πνευµατος και δυναµεως.

2:6 3:5 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 341 µ ν σοφί νθρώπων λλ ν δυνάµει ϑεο. σοφίαν δ λαλο µεν 6 ν το ς τελείοις σοφίαν δ ο το α νος τούτου ο δ τ ν ρχόντων το α νος τούτου τ ν καταργουµένων. λλ λαλο µεν σοφίαν ϑεο ν 7 µυστηρί τ ν ποκεκρυµµένην ν προώρισεν ϑε ς πρ τ ν α ώνων ε ς δόξαν µ ν. ν ο δε ς τ ν ρχόντων το α νος τούτου γνωκεν ε 8 γ ρ γνωσαν ο κ ν τ ν κύριον τ ς δόξης σταύρωσαν. λλ καθ ς 9 γέγραπται φθαλµ ς ο κ ε δεν κα ο ς ο κ κουσεν κα π καρδίαν νθρώπου ο κ νέβη τοίµασεν ϑε ς το ς γαπ σιν α τόν. µ ν 10 δ ϑε ς πεκάλυψεν δι το πνεύµατος α το τ γ ρ πνε µα πάντα ρευν κα τ άθη το ϑεο. τίς γ ρ ο δεν νθρώπων τ το νθρώπου 11 ε µ τ πνε µα το νθρώπου τ ν α τ ο τως κα τ το ϑεο ο δε ς ο δεν ε µ τ πνε µα το ϑεο. µε ς δ ο τ πνε µα το κόσµου 12 λάβοµεν λλ τ πνε µα τ κ το ϑεο να ε δ µεν τ π το ϑεο χαρισθέντα µ ν. κα λαλο µεν ο κ ν διδακτο ς νθρωπίνης σοφίας 13 λόγοις λλ ν διδακτο ς πνεύµατος αγίου πνευµατικο ς πνευµατικ συγκρίνοντες. ψυχικ ς δ νθρωπος ο δέχεται τ το πνεύµατος το 14 ϑεο µωρία γ ρ α τ στιν κα ο δύναται γν ναι τι πνευµατικ ς νακρίνεται. δ πνευµατικ ς νακρίνει µ ν πάντα α τ ς δ π ο δεν ς 15 νακρίνεται. τίς γ ρ γνω νο ν κυρίου ς συµβιβάσει α τόν µε ς δ 16 νο ν χριστο χοµεν. κα γώ δελφοί ο κ δυνήθην λαλ σαι µ ν ς πνευµατικο ς λλ 3 ς σαρκικο ς ς νηπίοις ν χριστ. γάλα µ ς πότισα κα ο ρ µα 2 ο πω γ ρ δύνασθε λλ ο τε τι ν ν δύνασθε. τι γ ρ σαρκικοί στε 3 που γ ρ ν µ ν λος κα ρις κα διχοστασίαι ο χ σαρκικοί στε κα κατ νθρωπον περιπατε τε. ταν γ ρ λέγ τις γ µέν ε µι παύλου 4 τερος δέ γ πολλ ο χ σαρκικοί στε. τίς ο ν στιν πα λος τίς 5 v.7 αλλα λαλουµεν σοφιαν ϑεου σοφιαν εν µυστηριω την αποκεκρυµµενην ην προωρισεν ο ϑεος προ των αιωνων εις δοξαν ηµων. v.10 ηµιν δε απεκαλυψεν ο ϑεος απεκαλυψεν δια του πνευµατος αυτου το γαρ πνευµα παντα εραυνα ερευνα και τα αθη του ϑεου. v.11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει µη το πνευµα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του ϑεου ουδεις εγνωκεν οιδεν ει µη το πνευµα του ϑεου. v.13 α και λαλουµεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευµατος αγιου πνευµατικοις πνευµατικα συγκρινοντες. v.15 ο δε πνευµατικος ανακρινει [τα] µεν παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται. 3 v.1 καγω και εγω αδελφοι ουκ ηδυνηθην λαλησαι υµιν λαλησαι ως πνευµατικοις αλλ ως σαρκινοις σαρκικοις ως νηπιοις εν χριστω. v.2 γαλα υµας εποτισα και ου ρωµα ουπω γαρ εδυνασθε ηδυνασθε αλλ ουδε ουτε ετι νυν δυνασθε. v.3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υµιν ηλος και ερις και διχοστασιαι ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε. v.4 οταν γαρ λεγη τις εγω µεν ειµι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουκ ουχι ανθρωποι σαρκικοι εστε. v.5 τι τις ουν εστιν παυλος τις δε απολλως τι δε εστιν παυλος αλλ η διακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ως ο κυριος εδωκεν.

342 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 3:6 4:4 δέ πολλ ς λ λ διάκονοι δι ν πιστεύσατε κα κάστ ς κύριος 6 7 δωκεν. γ φύτευσα πολλ ς πότισεν λ λ ϑε ς η ξανεν. στε 8 ο τε ϕυτεύων στίν τι ο τε ποτίζων λλ α ξάνων ϑεός. ϕυτεύων δ κα ποτίζων ν ε σιν καστος δ τ ν διον µισθ ν λήψεται κατ τ ν 9 διον κόπον. ϑεο γάρ σµεν συνεργοί ϑεο γεώργιον ϑεο ο κοδοµή 10 στε. κατ τ ν χάριν το ϑεο τ ν δοθε σάν µοι ς σοφ ς ρχιτέκτων ϑεµέλιον τέθεικα λλος δ ποικοδοµε καστος δ λεπέτω π ς ποι- 11 κοδοµε. ϑεµέλιον γ ρ λλον ο δε ς δύναται ϑε ναι παρ τ ν κείµενον 12 ς στιν ησο ς χριστός. ε δέ τις ποικοδοµε π τ ν ϑεµέλιον το τον 13 χρυσόν ργυρον λίθους τιµίους ξύλα χόρτον καλάµην. κάστου τ ργον ϕανερ ν γενήσεται γ ρ µέρα δηλώσει τι ν πυρ ποκαλύπτεται 14 κα κάστου τ ργον πο όν στιν τ π ρ δοκιµάσει. ε τινος τ ργον 15 µενε πωκοδόµησεν µισθ ν λήψεται. ε τινος τ ργον κατακαήσεται 16 ηµιωθήσεται α τ ς δ σωθήσεται ο τως δ ς δι πυρός. ο κ ο δατε 17 τι να ς ϑεο στε κα τ πνε µα το ϑεο ο κε ν µ ν. ε τις τ ν να ν το ϑεο ϕθείρει ϕθερε το τον ϑεός γ ρ να ς το ϑεο γιός στιν 18 ο τινές στε µε ς. µηδε ς αυτ ν ξαπατάτω ε τις δοκε σοφ ς ε ναι ν 19 µ ν ν τ α νι τούτ µωρ ς γενέσθω να γένηται σοφός. γ ρ σοφία το κόσµου τούτου µωρία παρ τ ϑε στιν γέγραπται γάρ δρασσό- 20 µενος το ς σοφο ς ν τ πανουργί α τ ν. κα πάλιν κύριος γινώσκει 21 το ς διαλογισµο ς τ ν σοφ ν τι ε σ ν µάταιοι. στε µηδε ς καυχάσθω 22 ν νθρώποις πάντα γ ρ µ ν στιν. ε τε πα λος ε τε πολλ ς ε τε κη- ϕ ς ε τε κόσµος ε τε ω ε τε ϑάνατος ε τε νεστ τα ε τε µέλλοντα πάντα 23 µ ν στιν. µε ς δ χριστο χριστ ς δ ϑεο. 4 ο τως µ ς λογιζέσθω νθρωπος ς πηρέτας χριστο κα ο κονό- 2 µους µυστηρίων ϑεο. δ λοιπ ν ητε ται ν το ς ο κονόµοις να 3 πιστός τις ε ρεθ. µο δ ε ς λάχιστόν στιν να φ µ ν νακρι- 4 ϑ π νθρωπίνης µέρας λλ ο δ µαυτ ν νακρίνω. ο δ ν γ ρ µαυτ σύνοιδα λλ ο κ ν τούτ δεδικαίωµαι δ νακρίνων µε v.6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα αλλ ο ϑεος ηυξανεν. v.8 ο ϕυτευων δε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον µισθον ληµψεται ληψεται κατα τον ιδιον κοπον. v.10 κατα την χαριν του ϑεου την δοθεισαν µοι ως σοφος αρχιτεκτων ϑεµελιον εθηκα τεθεικα αλλος δε εποικοδοµει εκαστος δε λεπετω πως εποικοδοµει. v.11 ϑεµελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται ϑειναι παρα τον κειµενον ος εστιν ιησους ο χριστος. v.12 ει δε τις εποικοδοµει επι τον ϑεµελιον τουτον χρυσον αργυρον λιθους τιµιους ξυλα χορτον καλαµην. v.13 εκαστου το εργον ϕανερον γενησεται η γαρ ηµερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρ [αυτο] δοκιµασει. v.14 ει τινος το εργον µενει ο εποικοδοµησεν επωκοδοµησεν µισθον ληµψεται ληψεται. v.22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσµος ειτε ωη ειτε ϑανατος ειτε ενεστωτα ειτε µελλοντα παντα υµων εστιν. 4 v.2 ωδε ο δε λοιπον ητειται εν τοις οικονοµοις ινα πιστος τις ευρεθη.

4:5 21 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 343 κύριός στιν. στε µ πρ καιρο τι κρίνετε ως ν λθ κύριος 5 ς κα ϕωτίσει τ κρυπτ το σκότους κα ϕανερώσει τ ς ουλ ς τ ν καρδι ν κα τότε παινος γενήσεται κάστ π το ϑεο. τα τα δέ 6 δελφοί µετεσχηµάτισα ε ς µαυτ ν κα πολλ δι µ ς να ν µ ν µάθητε τ µ π ρ γέγραπται ϕρονε ν να µ ε ς π ρ το ν ς ϕυσιο σθε κατ το τέρου. τίς γάρ σε διακρίνει τί δ χεις ο κ λαβες 7 ε δ κα λαβες τί καυχ σαι ς µ λαβών. δη κεκορεσµένοι στέ 8 δη πλουτήσατε χωρ ς µ ν βασιλεύσατε κα φελόν γε βασιλεύσατε να κα µε ς µ ν συµβασιλεύσωµεν. δοκ γάρ τι ϑε ς µ ς το ς 9 ποστόλους σχάτους πέδειξεν ς πιθανατίους τι ϑέατρον γενήθη- µεν τ κόσµ κα γγέλοις κα νθρώποις. µε ς µωρο δι χριστόν 10 µε ς δ ϕρόνιµοι ν χριστ µε ς σθενε ς µε ς δ σχυροί µε ς νδοξοι µε ς δ τιµοι. χρι τ ς ρτι ρας κα πειν µεν κα διψ µεν 11 κα γυµνητεύοµεν κα κολαφιζόµεθα κα στατο µεν. κα κοπι µεν 12 ργαζόµενοι τα ς δίαις χερσίν λοιδορούµενοι ε λογο µεν διωκόµενοι νεχόµεθα. λασφηµούµενοι παρακαλο µεν ς περικαθάρµατα το 13 κόσµου γενήθηµεν πάντων περίψηµα ως ρτι. ο κ ντρέπων µ ς 14 γράφω τα τα λλ ς τέκνα µου γαπητ νουθετ. ν γ ρ µυρίους 15 παιδαγωγο ς χητε ν χριστ λλ ο πολλο ς πατέρας ν γ ρ χριστ ησο δι το ε αγγελίου γ µ ς γέννησα. παρακαλ ο ν µ ς 16 µιµηταί µου γίνεσθε. δι το το πεµψα µ ν τιµόθεον ς στίν τέκνον 17 µου γαπητ ν κα πιστ ν ν κυρί ς µ ς ναµνήσει τ ς δούς µου τ ς ν χριστ καθ ς πανταχο ν πάσ κκλησί διδάσκω. ς µ ρ- 18 χοµένου δέ µου πρ ς µ ς φυσιώθησάν τινες. λεύσοµαι δ ταχέως 19 πρ ς µ ς ν κύριος ϑελήσ κα γνώσοµαι ο τ ν λόγον τ ν πεφυσιωµένων λλ τ ν δύναµιν. ο γ ρ ν λόγ ασιλεία το ϑεο λλ 20 ν δυνάµει. τί ϑέλετε ν άβδ λθω πρ ς µ ς ν γάπ πνεύµατί 21 τε πρ ότητος. λως κούεται ν µ ν πορνεία κα τοιαύτη πορνεία τις ο δ ν 5 v.6 ταυτα δε αδελφοι µετεσχηµατισα εις εµαυτον και απολλων απολλω δι υµας ινα εν ηµιν µαθητε το µη υπερ α ο γεγραπται ϕρονειν ινα µη εις υπερ του ενος ϕυσιουσθε κατα του ετερου. v.9 δοκω γαρ οτι ο ϑεος ηµας τους αποστολους εσχατους απεδειξεν ως επιθανατιους οτι ϑεατρον εγενηθηµεν τω κοσµω και αγγελοις και ανθρωποις. v.11 αχρι της αρτι ωρας και πεινωµεν και διψωµεν και γυµνιτευοµεν γυµνητευοµεν και κολαφιζοµεθα και αστατουµεν. v.13 δυσφηµουµενοι λασφηµουµενοι παρακαλουµεν ως περικαθαρµατα του κοσµου εγενη- ϑηµεν παντων περιψηµα εως αρτι. v.14 ουκ εντρεπων υµας γραφω ταυτα αλλ ως τεκνα µου αγαπητα νουθετων νουθετω. v.17 δια τουτο επεµψα υµιν τιµοθεον ος εστιν τεκνον µου τεκνον αγαπητον και πιστον εν κυριω ος υµας αναµνησει τας οδους µου τας εν χριστω [ιησου] καθως πανταχου εν παση εκκλησια διδασκω. v.21 τι ϑελετε εν αβδω ελθω προς υµας η εν αγαπη πνευµατι τε πραυτητος πραοτητος. 5

344 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 5:1 6:4 2 το ς θνεσιν νοµάζεται στε γυνα κά τινα το πατρ ς χειν. κα µε ς πεφυσιωµένοι στέ κα ο χ µ λλον πενθήσατε να ξαρθ κ µέσου 3 µ ν τ ργον το το ποιήσας. γ µ ν γάρ ς π ν τ σώµατι παρ ν δ τ πνεύµατι δη κέκρικα ς παρ ν τ ν ο τως το το κατεργασάµε- 4 νον. ν τ νόµατι το κυρίου µ ν ησο χριστο συναχθέντων µ ν κα το µο πνεύµατος σ ν τ δυνάµει το κυρίου µ ν ησο χρι- 5 στο. παραδο ναι τ ν τοιο τον τ σαταν ε ς λεθρον τ ς σαρκός να 6 τ πνε µα σωθ ν τ µέρ το κυρίου ησο. ο καλ ν τ καύχηµα 7 µ ν ο κ ο δατε τι µικρ ύµη λον τ ϕύραµα υµο. κκαθάρατε ο ν τ ν παλαι ν ύµην να τε νέον ϕύραµα καθώς στε ζυµοι κα γ ρ 8 τ πάσχα µ ν π ρ µ ν τύθη χριστός. στε ορτάζωµεν µ ν ύµ παλαι µηδ ν ύµ κακίας κα πονηρίας λλ ν ζύµοις ε λικρινείας 9 κα ληθείας. γραψα µ ν ν τ πιστολ µ συναναµίγνυσθαι πόρ- 10 νοις. κα ο πάντως το ς πόρνοις το κόσµου τούτου το ς πλεονέκταις ρπαξιν ε δωλολάτραις πε φείλετε ρα κ το κόσµου ξελθε ν. 11 ν ν δ γραψα µ ν µ συναναµίγνυσθαι άν τις δελφ ς νοµαζόµενος πόρνος πλεονέκτης ε δωλολάτρης λοίδορος µέθυσος 12 ρπαξ τ τοιούτ µηδ συνεσθίειν. τί γάρ µοι καί το ς ξω κρίνειν 13 ο χ το ς σω µε ς κρίνετε. το ς δ ξω ϑε ς κρινε καί ξαρε τε τ ν πονηρ ν ξ µ ν α τ ν. 6 τολµ τις µ ν πρ γµα χων πρ ς τ ν τερον κρίνεσθαι π τ ν δί- 2 κων κα ο χ π τ ν γίων. ο κ ο δατε τι ο γιοι τ ν κόσµον κρινο σιν κα ε ν µ ν κρίνεται κόσµος νάξιοί στε κριτηρίων λα- 3 4 χίστων. ο κ ο δατε τι γγέλους κρινο µεν µήτι γε ιωτικά. ιωτικ µ ν ο ν κριτήρια ν χητε το ς ξουθενηµένους ν τ κκλησί τούv.1 ολως ακουεται εν υµιν πορνεια και τοιαυτη πορνεια ητις ουδε εν τοις εθνεσιν ονοµαζεται ωστε γυναικα τινα του πατρος εχειν. v.2 και υµεις πεφυσιωµενοι εστε και ουχι µαλλον επενθησατε ινα αρθη εξαρθη εκ µεσου υµων ο το εργον τουτο πραξας ποιησας. v.3 εγω µεν γαρ ως απων τω σωµατι παρων δε τω πνευµατι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαµενον. v.4 εν τω ονοµατι του κυριου [ηµων] ηµων ιησου χριστου συναχθεντων υµων και του εµου πνευµατος συν τη δυναµει του κυριου ηµων ιησου χριστου. v.5 παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευµα σωθη εν τη ηµερα του κυριου ιησου. v.7 εκκαθαρατε ουν την παλαιαν υµην ινα ητε νεον ϕυραµα καθως εστε αζυµοι και γαρ το πασχα ηµων υπερ ηµων εθυθη ετυθη χριστος. v.10 και ου παντως τοις πορνοις του κοσµου τουτου η τοις πλεονεκταις και η αρπαξιν η ειδωλολατραις επει ωφειλετε οφειλετε αρα εκ του κοσµου εξελθειν. v.11 νυν νυνι δε εγραψα υµιν µη συναναµιγνυσθαι εαν τις αδελφος ονοµαζοµενος η πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος η µεθυσος η αρπαξ τω τοιουτω µηδε συνεσθιειν. v.12 τι γαρ µοι και τους εξω κρινειν ουχι τους εσω υµεις κρινετε. v.13 τους δε εξω ο ϑεος κρινει εξαρατε και εξαρειτε τον πονηρον εξ υµων αυτων. 6 v.2 η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσµον κρινουσιν και ει εν υµιν κρινεται ο κοσµος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων.

6:5 7:2 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 345 τους καθίζετε. πρ ς ντροπ ν µ ν λέγω ο τως ο κ στιν ν µ ν σοφ ς 5 ο δ ε ς ς δυνήσεται διακρ ναι ν µέσον το δελφο α το. λλ 6 δελφ ς µετ δελφο κρίνεται κα το το π πίστων. δη µ ν ο ν 7 λως ττηµα ν µ ν στιν τι κρίµατα χετε µεθ αυτ ν δι τί ο χ µ λλον δικε σθε διάτί ο χ µ λλον ποστερε σθε. λλ µε ς δι- 8 κε τε κα ποστερε τε κα τα τά δελφούς. ο κ ο δατε τι δικοι 9 ασιλείαν ϑεο ο κληρονοµήσουσιν µ πλαν σθε ο τε πόρνοι ο τε ε δωλολάτραι ο τε µοιχο ο τε µαλακο ο τε ρσενοκο ται. ο τε κλέπται 10 ο τε πλεονέκται ο τε µέθυσοι ο λοίδοροι ο χ ρπαγες ασιλείαν ϑεο ο κληρονοµήσουσιν. κα τα τά τινες τε λλ πελούσασθε λλ 11 γιάσθητε λλ δικαιώθητε ν τ νόµατι το κυρίου ησο κα ν τ πνεύµατι το ϑεο µ ν. πάντα µοι ξεστιν λλ ο πάντα συµφέρει 12 πάντα µοι ξεστιν λλ ο κ γ ξουσιασθήσοµαι πό τινος. τ ρώ- 13 µατα τ κοιλί κα κοιλία το ς ρώµασιν δ ϑε ς κα ταύτην κα τα τα καταργήσει τ δ σ µα ο τ πορνεί λλ τ κυρί κα κύ- ιος τ σώµατι. δ ϑε ς κα τ ν κύριον γειρεν κα µ ς ξεγερε 14 δι τ ς δυνάµεως α το. ο κ ο δατε τι τ σώµατα µ ν µέλη χριστο 15 στιν ρας ο ν τ µέλη το χριστο ποιήσω πόρνης µέλη µ γένοιτο. 16 ο κ ο δατε τι κολλώµενος τ πόρν ν σ µά στιν σονται γάρ ϕησίν ο δύο ε ς σάρκα µίαν. δ κολλώµενος τ κυρί ν πνε µά στιν. 17 ϕεύγετε τ ν πορνείαν π ν µάρτηµα ν ποιήσ νθρωπος κτ ς το 18 σώµατός στιν δ πορνεύων ε ς τ διον σ µα µαρτάνει. ο κ ο δατε 19 τι τ σ µα µ ν να ς το ν µ ν γίου πνεύµατός στιν ο χετε π ϑεο κα ο κ στ αυτ ν. γοράσθητε γ ρ τιµ ς δοξάσατε δ τ ν ϑε ν 20 ν τ σώµατι µ ν κα ν τ πνεύµατι µ ν τινά στίν το ϑεο. περ δ ν γράψατε µοι καλ ν νθρώπ γυναικ ς µ πτεσθαι. δι 7 2 δ τ ς πορνείας καστος τ ν αυτο γυνα κα χέτω κα κάστη τ ν διον v.5 προς εντροπην υµιν λεγω ουτως ουκ ενι εστιν εν υµιν ουδεις σοφος ουδε εις ος δυνησεται διακριναι ανα µεσον του αδελφου αυτου. v.7 ηδη µεν [ουν] ουν ολως ηττηµα εν υµιν εστιν οτι κριµατα εχετε µεθ εαυτων δια τι διατι ουχι µαλλον αδικεισθε δια τι διατι ουχι µαλλον αποστερεισθε. v.8 αλλα υµεις αδικειτε και αποστερειτε και τουτο ταυτα αδελφους. v.9 η ουκ οιδατε οτι αδικοι ασιλειαν ϑεου ασιλειαν ου κληρονοµησουσιν µη πλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε µοιχοι ουτε µαλακοι ουτε αρσενοκοιται. v.10 ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ου µεθυσοι ου λοιδοροι ουχ αρπαγες ασιλειαν ϑεου ου κληρονοµησουσιν. v.11 και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλα αλλ εδικαιωθητε εν τω ονοµατι του κυριου ιησου χριστου και εν τω πνευµατι του ϑεου ηµων. v.16 [η] η ουκ οιδατε οτι ο κολλωµενος τη πορνη εν σωµα εστιν εσονται γαρ ϕησιν οι δυο εις σαρκα µιαν. v.20 ηγορασθητε γαρ τιµης δοξασατε δη τον ϑεον εν τω σωµατι υµων και εν τω πνευµατι υµων ατινα εστιν του ϑεου. 7 v.1 περι δε ων εγραψατε µοι καλον ανθρωπω γυναικος µη απτεσθαι.

346 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 7:3 17 3 νδρα χέτω. τ γυναικ ν ρ τ ν φειλοµένην ε νοιαν ποδιδότω 4 µοίως δ κα γυν τ νδρί. γυν το δίου σώµατος ο κ ξουσιά- ει λ λ νήρ µοίως δ κα ν ρ το δίου σώµατος ο κ ξουσιάζει 5 λ λ γυνή. µ ποστερε τε λλήλους ε µ τι ν κ συµφώνου πρ ς καιρ ν να σχολάζητε τ νηστεί κα τ προσευχ κα πάλιν π τ α τ συνέρχησθε να µ πειράζ µ ς σαταν ς δι τ ν κρασίαν µ ν. 6 7 το το δ λέγω κατ συγγνώµην ο κατ πιταγήν. ϑέλω γ ρ πάντας ν- ϑρώπους ε ναι ς κα µαυτόν λλ καστος διον χάρισµα χει κ ϑεο 8 ς µ ν ο τως ς δ ο τως. λέγω δ το ς γάµοις κα τα ς χήραις καλ ν 9 α το ς στιν ν µείνωσιν ς κ γώ. ε δ ο κ γκρατεύονται γαµησά- 10 τωσαν κρε σσον γάρ στιν γαµ σαι πυρο σθαι. το ς δ γεγαµηκόσιν παραγγέλλω ο κ γ λ λ κύριος γυνα κα π νδρ ς µ χωρισθ - 11 ναι. ν δ κα χωρισθ µενέτω γαµος τ νδρ καταλλαγήτω κα 12 νδρα γυνα κα µ φιέναι. το ς δ λοιπο ς γώ λέγω ο χ κύριος ε τις δελφ ς γυνα κα χει πιστον κα α τη συνευδοκε ο κε ν µετ α το 13 µ φιέτω α τήν. κα γυν τις χει νδρα πιστον κα α τ ς συνευδο- 14 κε ο κε ν µετ α τ ς µ φιέτω α τόν. γίασται γ ρ ν ρ πιστος ν τ γυναικί κα γίασται γυν πιστος ν τ νδρί πε ρα τ 15 τέκνα µ ν κάθαρτά στιν ν ν δ γιά στιν. ε δ πιστος χωρίζεται χωριζέσθω ο δεδούλωται δελφ ς δελφ ν το ς τοιούτοις ν δ 16 ε ρήν κέκληκεν µ ς ϑεός. τί γ ρ ο δας γύναι ε τ ν νδρα σώσεις 17 τί ο δας νερ ε τ ν γυνα κα σώσεις. ε µ κάστ ς µέρισεν ϑεός καστον ς κέκληκεν κύριος ο τως περιπατείτω κα ο τως ν v.3 τη γυναικι ο ανηρ την οφειλην οφειλοµενην ευνοιαν αποδιδοτω οµοιως δε και η γυνη τω ανδρι. v.4 η γυνη του ιδιου σωµατος ουκ εξουσιαζει αλλα αλλ ο ανηρ οµοιως δε και ο ανηρ του ιδιου σωµατος ουκ εξουσιαζει αλλα αλλ η γυνη. v.5 µη αποστερειτε αλληλους ει µητι µη τι αν εκ συµφωνου προς καιρον ινα σχολασητε σχολαζητε τη νηστεια και τη προσευχη και παλιν επι το αυτο ητε συνερχησθε ινα µη πειραζη υµας ο σατανας δια την ακρασιαν υµων. v.7 ϑελω δε γαρ παντας ανθρωπους ειναι ως και εµαυτον αλλα αλλ εκαστος ιδιον χαρισµα εχει χαρισµα εκ ϑεου ο ος µεν ουτως ο ος δε ουτως. v.8 λεγω δε τοις αγαµοις και ταις χηραις καλον αυτοις εστιν εαν µεινωσιν ως καγω. v.9 ει δε ουκ εγκρατευονται γαµησατωσαν κρειττον κρεισσον γαρ εστιν γαµησαι η πυρουσθαι. v.10 τοις δε γεγαµηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλα αλλ ο κυριος γυναικα απο ανδρος µη χωρισθηναι. v.12 τοις δε λοιποις εγω λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν µετ αυτου µη αφιετω αυτην. v.13 και γυνη ει τις ητις εχει ανδρα απιστον και ουτος αυτος συνευδοκει οικειν µετ αυτης µη αφιετω τον ανδρα αυτον. v.14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και ηγιασται η γυνη η απιστος εν τω αδελφω ανδρι επει αρα τα τεκνα υµων ακαθαρτα εστιν νυν δε αγια εστιν. v.15 ει δε ο απιστος χωριζεται χωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος η η αδελφη εν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκεν υµας ηµας ο ϑεος. v.17 ει µη εκαστω ως εµερισεν ο κυριος ϑεος εκαστον ως κεκληκεν ο ϑεος κυριος ουτως περιπατειτω και ουτως εν ταις εκκλησιαις πασαις διατασσοµαι.

7:18 36 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 347 τα ς κκλησίαις πάσαις διατάσσοµαι. περιτετµηµένος τις κλήθη µ 18 πισπάσθω ν κροβυστί τις κλήθη µ περιτεµνέσθω. περιτοµ 19 ο δέν στιν κα κροβυστία ο δέν στιν λλ τήρησις ντολ ν ϑεο. καστος ν τ κλήσει κλήθη ν ταύτ µενέτω. δο λος κλήθης µή 20 21 σοι µελέτω λλ ε κα δύνασαι λεύθερος γενέσθαι µ λλον χρ σαι. 22 γ ρ ν κυρί κληθε ς δο λος πελεύθερος κυρίου στίν µοίως καί λεύθερος κληθε ς δο λός στιν χριστο. τιµ ς γοράσθητε µ γίνεσθε 23 δο λοι νθρώπων. καστος ν κλήθη δελφοί ν τούτ µενέτω παρ 24 τ ϑε. περ δ τ ν παρθένων πιταγ ν κυρίου ο κ χω γνώµην δ 25 δίδωµι ς λεηµένος π κυρίου πιστ ς ε ναι. νοµίζω ο ν το το καλ ν 26 πάρχειν δι τ ν νεστ σαν νάγκην τι καλ ν νθρώπ τ ο τως ε ναι. δέδεσαι γυναικί µ ήτει λύσιν λέλυσαι π γυναικός µ ήτει γυνα κα. 27 ν δ κα γήµ ς ο χ µαρτες κα ν γήµ παρθένος ο χ µαρτεν 28 ϑλ ψιν δ τ σαρκ ξουσιν ο τοιο τοι γ δ µ ν ϕείδοµαι. το το δέ 29 ϕηµι δελφοί καιρ ς συνεσταλµένος τ λοιπ ν στίν να κα ο χοντες γυνα κας ς µ χοντες σιν. κα ο κλαίοντες ς µ κλαίοντες 30 κα ο χαίροντες ς µ χαίροντες κα ο γοράζοντες ς µ κατέχοντες. κα ο χρώµενοι τ κόσµ τούτ ς µ καταχρώµενοι παράγει γ ρ τ 31 σχ µα το κόσµου τούτου. ϑέλω δ µ ς µερίµνους ε ναι γαµος 32 µεριµν τ το κυρίου π ς ρέσει τ κυρί. δ γαµήσας µεριµν τ 33 το κόσµου π ς ρέσει τ γυναικί. µεµέρισται γυν κα παρθένος 34 γαµος µεριµν τ το κυρίου να γία κα σώµατι κα πνεύµατι δ γαµήσασα µεριµν τ το κόσµου π ς ρέσει τ νδρί. το το 35 δ πρ ς τ µ ν α τ ν συµφέρον λέγω ο χ να ρόχον µ ν πιβάλω λλ πρ ς τ ε σχηµον κα ε πρόσεδρον τ κυρί περισπάστως. ε 36 δέ τις σχηµονε ν π τ ν παρθένον α το νοµίζει ν πέρακµος κα v.18 περιτετµηµενος τις εκληθη µη επισπασθω εν ακροβυστια κεκληται τις εκληθη µη περιτεµνεσθω. v.22 ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλος απελευθερος κυριου εστιν οµοιως και ο ελευθερος κληθεις δουλος εστιν χριστου. v.24 εκαστος εν ω εκληθη αδελφοι εν τουτω µενετω παρα τω ϑεω. v.28 εαν δε και γαµησης γηµης ουχ ηµαρτες και εαν γηµη η παρθενος ουχ ηµαρτεν ϑλιψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοι εγω δε υµων ϕειδοµαι. v.29 τουτο δε ϕηµι αδελφοι οτι ο καιρος συνεσταλµενος εστιν το λοιπον εστιν ινα και οι εχοντες γυναικας ως µη εχοντες ωσιν. v.31 και οι χρωµενοι τον κοσµον τω κοσµω τουτω ως µη καταχρω- µενοι παραγει γαρ το σχηµα του κοσµου τουτου. v.32 ϑελω δε υµας αµεριµνους ειναι ο αγαµος µεριµνα τα του κυριου πως αρεση αρεσει τω κυριω. v.33 ο δε γαµησας µεριµνα τα του κοσµου πως αρεση αρεσει τη γυναικι. v.34 και µεµερισται και η γυνη η αγαµος και η παρθενος η αγαµος µεριµνα τα του κυριου ινα η αγια και τω σωµατι και τω πνευµατι η δε γαµησασα µεριµνα τα του κοσµου πως αρεση αρεσει τω ανδρι. v.35 τουτο δε προς το υµων αυτων συµφορον συµφερον λεγω ουχ ινα ροχον υµιν επιβαλω αλλα προς το ευσχηµον και ευπαρεδρον ευπροσεδρον τω κυριω απερισπαστως.

348 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 7:37 8:12 37 ο τως φείλει γίνεσθαι ϑέλει ποιείτω ο χ µαρτάνει γαµείτωσαν. ς δ στηκεν δρα ος ν τ καρδί µ χων νάγκην ξουσίαν δ χει περ το δίου ϑελήµατος κα το το κέκρικεν ν τ καρδί α το το τηρε ν 38 τ ν αυτο παρθένον καλ ς ποιε. στε κα κγαµίζων καλ ς ποιε 39 δ µ κγαµίζων κρε σσον ποιε. γυν δέδεται νόµ φ σον χρόνον ν ρ α τ ς ν δ κοιµηθ νήρ α τ ς λευθέρα στ ν ϑέλει 40 γαµηθ ναι µόνον ν κυρί. µακαριωτέρα δέ στιν ν ο τως µείν κατ τ ν µ ν γνώµην δοκ δ κ γ πνε µα ϑεο χειν. 8 περ δ τ ν ε δωλοθύτων ο δαµεν τι πάντες γν σιν χοµεν γν σις 2 ϕυσιο δ γάπη ο κοδοµε. ε δ τις δοκε ε δέναι τι ο δέπω ο δ ν 3 γνωκεν καθ ς δε γν ναι. ε δέ τις γαπ τ ν ϑεόν ο τος γνωσται π 4 α το. περ τ ς ρώσεως ο ν τ ν ε δωλοθύτων ο δαµεν τι ο δ ν ε δω- 5 λον ν κόσµ κα τι ο δε ς ϑε ς τερος ε µ ε ς. κα γ ρ ε περ ε σ ν λεγόµενοι ϑεο ε τε ν ο ραν ε τε π τ ς γ ς σπερ ε σ ν ϑεο πολλο 6 κα κύριοι πολλοί. λλ µ ν ε ς ϑε ς πατήρ ξ ο τ πάντα κα µε ς ε ς α τόν κα ε ς κύριος ησο ς χριστός δι ο τ πάντα κα µε ς δι α - 7 το. λλ ο κ ν π σιν γν σις τιν ς δ τ συνειδήσει το ε δώλου ως ρτι ς ε δωλόθυτον σθίουσιν κα συνείδησις α τ ν σθεν ς ο σα 8 µολύνεται. ρ µα δ µ ς ο παρίστησιν τ ϑε ο τε γ ρ ν ϕάγωµεν 9 περισσεύοµεν ο τε ν µ ϕάγωµεν στερούµεθα. λέπετε δ µήπως 10 ξουσία µ ν α τη πρόσκοµµα γένηται το ς σθενο σιν. ν γάρ τις δ σ τ ν χοντα γν σιν ν ε δωλεί κατακείµενον ο χ συνείδησις α το σθενο ς ντος ο κοδοµηθήσεται ε ς τ τ ε δωλόθυτα σθίειν. 11 κα πολε ται σθεν ν δελφ ς π τ σ γνώσει δι ν χριστ ς πέ- 12 ϑανεν. ο τως δ µαρτάνοντες ε ς το ς δελφο ς κα τύπτοντες α τ ν v.37 ος δε εστηκεν εδραιος εν τη καρδια αυτου εδραιος µη εχων αναγκην εξουσιαν δε εχει περι του ιδιου ϑεληµατος και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια καρδια αυτου του τη- ειν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει ποιει. v.38 ωστε και ο γαµιζων την εαυτου παρθενον εκγαµιζων καλως ποιει και ο δε µη γαµιζων εκγαµιζων κρεισσον ποιησει ποιει. v.39 γυνη δεδεται νοµω εφ οσον χρονον η ο ανηρ αυτης εαν δε και κοιµηθη ο ανηρ αυτης ελευθερα εστιν ω ϑελει γαµηθηναι µονον εν κυριω. 8 v.2 ει δε τις δοκει εγνωκεναι ειδεναι τι ουπω εγνω ουδεπω ουδεν εγνωκεν καθως δει γνωναι. v.4 περι της ρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαµεν οτι ουδεν ειδωλον εν κοσµω και οτι ουδεις ϑεος ετερος ει µη εις. v.5 και γαρ ειπερ εισιν λεγοµενοι ϑεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι [της] της γης ωσπερ εισιν ϑεοι πολλοι και κυριοι πολλοι. v.7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνηθεια συνειδησει του ειδωλου εως αρτι του ειδωλου ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσα µολυνεται. v.8 ρωµα δε ηµας ου παραστησει παριστησιν τω ϑεω ουτε γαρ εαν ϕαγωµεν περισσευοµεν ουτε εαν µη ϕαγωµεν υστε- ουµεθα ουτε εαν ϕαγωµεν περισσευοµεν. v.9 λεπετε δε µη πως µηπως η εξουσια υµων αυτη προσκοµµα γενηται τοις ασθενεσιν ασθενουσιν. v.11 απολλυται και γαρ απολειται ο ασθενων εν αδελφος επι τη ση γνωσει ο αδελφος δι ον χριστος απεθανεν.

8:13 9:14 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 349 τ ν συνείδησιν σθενο σαν ε ς χριστ ν µαρτάνετε. διόπερ ε ρ µα 13 σκανδαλίζει τ ν δελφόν µου ο µ ϕάγω κρέα ε ς τ ν α να να µ τ ν δελφόν µου σκανδαλίσω. ο κ ε µ πόστολος ο κ ε µ λεύθερος ο χ ησο ν χριστ ν τ ν κύ- 9 ιον µ ν ώρακα ο τ ργον µου µε ς στε ν κυρί. ε λλοις 2 ο κ ε µ πόστολος λλά γε µ ν ε µι γ ρ σφραγίς τ ς µ ς ποστολ ς µε ς στε ν κυρί. µ πολογία το ς µ νακρίνουσίν 3 α τη στιν. µ ο κ χοµεν ξουσίαν ϕαγε ν κα πιε ν. µ ο κ χοµεν 4 5 ξουσίαν δελφ ν γυνα κα περιάγειν ς κα ο λοιπο πόστολοι κα ο δελφο το κυρίου κα κηφ ς. µόνος γ κα αρναβ ς ο κ 6 χοµεν ξουσίαν το µ ργάζεσθαι. τίς στρατεύεται δίοις ψωνίοις 7 ποτέ τίς ϕυτεύει µπελ να κα κ το καρπο α το ο κ σθίει τίς ποιµαίνει ποίµνην κα κ το γάλακτος τ ς ποίµνης ο κ σθίει. µ 8 κατ νθρωπον τα τα λαλ ο χ κα νόµος τα τα λέγει. ν γ ρ τ 9 µωσέως νόµ γέγραπται ο ϕιµώσεις ο ν λο ντα µ τ ν ο ν µέλει τ ϑε. δι µ ς πάντως λέγει δι µ ς γ ρ γράφη τι π λπίδι 10 φείλει ροτρι ν ροτρι ν κα λο ν τ ς λπίδος α το µετέχειν π λπίδι. ε µε ς µ ν τ πνευµατικ σπείραµεν µέγα ε µε ς 11 µ ν τ σαρκικ ϑερίσοµεν. ε λλοι τ ς ξουσίας µ ν µετέχουσιν 12 ο µ λλον µε ς λλ ο κ χρησάµεθα τ ξουσί ταύτ λλ πάντα στέγοµεν να µή γκοπ ν τινα δ µεν τ ε αγγελί το χριστο. ο κ 13 ο δατε τι ο τ ερ ργαζόµενοι κ το ερο σθίουσιν ο τ ϑυσιαστηρί προσεδρεύοντες τ ϑυσιαστηρί συµµερίζονται. ο τως κα 14 κύριος διέταξεν το ς τ ε αγγέλιον καταγγέλλουσιν κ το ε αγγελίου ν. γ δ ο δεν χρησάµην τούτων ο κ γραψα δ τα τα να ο τως 15 9 v.1 ουκ ειµι ελευθερος αποστολος ουκ ειµι αποστολος ελευθερος ουχι ιησουν χριστον τον κυριον ηµων εορακα εωρακα ου το εργον µου υµεις εστε εν κυριω. v.2 ει αλλοις ουκ ειµι αποστολος αλλα γε υµιν ειµι η γαρ σφραγις µου της εµης αποστολης υµεις εστε εν κυριω. v.3 η εµη απολογια τοις εµε ανακρινουσιν αυτη εστιν αυτη. v.4 µη ουκ εχοµεν εξουσιαν ϕαγειν και πειν πιειν. v.6 η µονος εγω και αρναβας ουκ εχοµεν εξουσιαν του µη εργαζεσθαι. v.7 τις στρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τις ϕυτευει αµπελωνα και τον καρπον εκ του καρπου αυτου ουκ εσθιει η τις ποιµαινει ποιµνην και εκ του γαλακτος της ποιµνης ουκ εσθιει. v.8 µη κατα ανθρωπον ταυτα λαλω η ουχι και ο νοµος ταυτα ου λεγει. v.9 εν γαρ τω µωυσεως µωσεως νοµω γεγραπται ου κηµωσεις ϕιµωσεις ουν αλοωντα µη των οων µελει τω ϑεω. v.10 η δι ηµας παντως λεγει δι ηµας γαρ εγραφη οτι οφειλει επ ελπιδι οφειλει ο αροτριων αροτριαν και ο αλοων της ελπιδος αυτου µετεχειν επ ελπιδι του µετεχειν. v.12 ει αλλοι της εξουσιας υµων εξουσιας µετεχουσιν ου µαλλον ηµεις αλλ ουκ εχρησαµεθα τη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγοµεν ινα µη εγκοπην τινα εγκοπην δωµεν τω ευαγγελιω του χριστου. v.13 ουκ οιδατε οτι οι τα ιερα εργαζοµενοι [τα] εκ του ιερου εσθιουσιν οι τω ϑυσιαστηριω παρεδρευοντες προσεδρευοντες τω ϑυσιαστηριω συµµεριζονται.

350 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 9:15 10:4 γένηται ν µοί καλ ν γάρ µοι µ λλον ποθανε ν τ καύχηµά µου 16 να τις κενώσ. ν γ ρ ε αγγελίζωµαι ο κ στιν µοι καύχηµα νάγκη 17 γάρ µοι πίκειται ο α δέ µοί στιν ν µ ε αγγελίζωµαι. ε γ ρ κ ν 18 το το πράσσω µισθ ν χω ε δ κων ο κονοµίαν πεπίστευµαι. τίς ο ν µοί στιν µισθός να ε αγγελιζόµενος δάπανον ϑήσω τ ε αγγέλιον το χριστο ε ς τ µ καταχρήσασθαι τ ξουσί µού ν τ ε αγγελί. 19 λεύθερος γ ρ ν κ πάντων π σιν µαυτ ν δούλωσα να το ς πλείο- 20 νας κερδήσω. κα γενόµην το ς ουδαίοις ς ουδα ος να ουδαίους κερδήσω το ς π νόµον ς π νόµον να το ς π νόµον κερδήσω. 21 το ς νόµοις ς νοµος µ ν νοµος ϑε λλ ννοµος χριστ να κερ- 22 δήσω νόµους. γενόµην το ς σθενέσιν ς σθενής να το ς σθενε ς 23 κερδήσω το ς π σιν γέγονα τ πάντα να πάντως τιν ς σώσω. το το 24 δ ποι δι τ ε αγγέλιον να συγκοινων ς α το γένωµαι. ο κ ο δατε τι ο ν σταδί τρέχοντες πάντες µ ν τρέχουσιν ε ς δ λαµβάνει τ 25 ραβε ον ο τως τρέχετε να καταλάβητε. π ς δ γωνιζόµενος πάντα γκρατεύεται κε νοι µ ν ο ν να ϕθαρτ ν στέφανον λάβωσιν µε ς δ 26 φθαρτον. γ τοίνυν ο τως τρέχω ς ο κ δήλως ο τως πυκτεύω ς 27 ο κ έρα δέρων. λλ πωπιάζω µου τ σ µα κα δουλαγωγ µήπως λλοις κηρύξας α τ ς δόκιµος γένωµαι. 10 ο ϑέλω δ µ ς γνοε ν δελφοί τι ο πατέρες µ ν πάντες π 2 τ ν νεφέλην σαν κα πάντες δι τ ς ϑαλάσσης δι λθον. κα πάντες 3 ε ς τ ν µωσ ν βαπτίσαντο ν τ νεφέλ κα ν τ ϑαλάσσ. κα πάντες 4 τ α τ ρ µα πνευµατικ ν φαγον. κα πάντες τ α τ πόµα πνευ- µατικ ν πιον πινον γ ρ κ πνευµατικ ς κολουθούσης πέτρας δ v.15 εγω δε ου κεχρηµαι ουδενι εχρησαµην τουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται εν εµοι καλον γαρ µοι µαλλον αποθανειν η το καυχηµα µου ουδεις κενωσει ινα τις κενωση. v.16 εαν γαρ ευαγγελιζωµαι ουκ εστιν µοι καυχηµα αναγκη γαρ µοι επικειται ουαι γαρ δε µοι εστιν εαν µη ευαγγελισωµαι ευαγγελιζωµαι. v.18 τις ουν µου µοι εστιν ο µισθος ινα ευαγγελιζοµενος αδαπανον ϑησω το ευαγγελιον του χριστου εις το µη καταχρησασθαι τη εξουσια µου εν τω ευαγγελιω. v.20 και εγενοµην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιους κερδησω τοις υπο νοµον ως υπο νοµον µη ων αυτος υπο νοµον ινα τους υπο νοµον κερδησω. v.21 τοις ανοµοις ως ανοµος µη ων ανοµος ϑεου ϑεω αλλ εννοµος χριστου χριστω ινα κερδανω τους κερδησω ανοµους. v.22 εγενοµην τοις ασθενεσιν ως ασθενης ινα τους ασθενεις κερδησω τοις πασιν γεγονα τα παντα ινα παντως τινας σωσω. v.23 παντα τουτο δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωµαι. v.27 αλλα αλλ υπωπιαζω µου το σωµα και δουλαγωγω µη πως µηπως αλλοις κηρυξας αυτος αδοκι- µος γενωµαι. 10 v.1 ου ϑελω γαρ δε υµας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ηµων παντες υπο την νεφελην ησαν και παντες δια της ϑαλασσης διηλθον. v.2 και παντες εις τον µωυσην µωσην εβαπτισθησαν εβαπτισαντο εν τη νεφελη και εν τη ϑαλασση. v.3 και παντες το αυτο ρωµα πνευµατικον ρωµα εφαγον. v.4 και παντες το αυτο ποµα πνευµατικον επιον ποµα επινον γαρ εκ πνευµατικης ακολουθουσης πετρας η δε πετρα δε ην ο χριστος.

10:5 22 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 351 πέτρα ν χριστός. λλ ο κ ν το ς πλείοσιν α τ ν ε δόκησεν ϑεός 5 κατεστρώθησαν γ ρ ν τ ρήµ. τα τα δ τύποι µ ν γενήθησαν 6 ε ς τ µ ε ναι µ ς πιθυµητ ς κακ ν καθ ς κ κε νοι πεθύµησαν. µηδ ε δωλολάτραι γίνεσθε καθώς τινες α τ ν ς γέγραπται κάθισεν 7 λα ς ϕαγε ν κα πιε ν κα νέστησαν παίζειν. µηδ πορνεύωµεν 8 καθώς τινες α τ ν πόρνευσαν κα πεσον ν µι µέρ ε κοσιτρε ς χιλιάδες. µηδ κπειράζωµεν τ ν χριστόν καθώς κα τινες α τ ν πεί- 9 ασαν κα π τ ν φεων πώλοντο. µηδ γογγύζετε καθ ς κα τιν ς 10 α τ ν γόγγυσαν κα πώλοντο π το λοθρευτο. τα τα δ πάντα 11 τύποι συνέβαινον κείνοις γράφη δ πρ ς νουθεσίαν µ ν ε ς ο ς τ τέλη τ ν α ώνων κατήντησεν. στε δοκ ν στάναι λεπέτω µ πέσ. 12 πειρασµ ς µ ς ο κ ε ληφεν ε µ νθρώπινος πιστ ς δ ϑεός ς ο κ 13 άσει µ ς πειρασθ ναι π ρ δύνασθε λλ ποιήσει σ ν τ πειρασµ κα τ ν κβασιν το δύνασθαι µ ς πενεγκε ν. διόπερ γαπητοί µου 14 ϕεύγετε π τ ς ε δωλολατρείας. ς ϕρονίµοις λέγω κρίνατε µε ς 15 ϕηµι. τ ποτήριον τ ς ε λογίας ε λογο µεν ο χ κοινωνία το α µα- 16 τος το χριστο στιν τ ν ρτον ν κλ µεν ο χ κοινωνία το σώµατος το χριστο στιν. τι ε ς ρτος ν σ µα ο πολλοί σµεν ο γ ρ πάντες 17 κ το ν ς ρτου µετέχοµεν. λέπετε τ ν σρα λ κατ σάρκα ο χί 18 ο σθίοντες τ ς ϑυσίας κοινωνο το ϑυσιαστηρίου ε σίν. τί ο ν ϕηµι 19 τι ε δωλόν τί στιν τι ε δωλόθυτόν τί στιν. λλ τι ϑύει τά θνη 20 δαιµονίοις ϑύει κα ο ϑε ο ϑέλω δ µ ς κοινωνο ς τ ν δαιµονίων γίνεσθαι. ο δύνασθε ποτήριον κυρίου πίνειν κα ποτήριον δαιµονίων 21 ο δύνασθε τραπέζης κυρίου µετέχειν κα τραπέζης δαιµονίων. πα- 22 αζηλο µεν τ ν κύριον µ σχυρότεροι α το σµεν. πάντα µοι ξεστιν 23 v.7 µηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτων ωσπερ ως γεγραπται εκαθισεν ο λαος ϕαγειν και πειν πιειν και ανεστησαν παιζειν. v.8 µηδε πορνευωµεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσον εν µια ηµερα εικοσι τρεις εικοσιτρεις χιλιαδες. v.9 µηδε εκπειραζωµεν τον χριστον καθως και τινες αυτων επειρασαν και υπο των οφεων απωλλυντο απωλοντο. v.10 µηδε γογγυζετε καθαπερ καθως και τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου. v.11 ταυτα δε τυπικως συνεβαινεν παντα τυποι συνεβαινον εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ηµων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντηκεν κατηντησεν. v.13 πειρασµος υµας ουκ ειληφεν ει µη ανθρωπινος πιστος δε ο ϑεος ος ουκ εασει υµας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τω πειρασµω και την εκβασιν του δυνασθαι υµας υπενεγκειν. v.14 διοπερ αγαπητοι µου ϕευγετε απο της ειδωλολατριας ειδωλολατρειας. v.16 το ποτη- ιον της ευλογιας ο ευλογουµεν ουχι κοινωνια εστιν του αιµατος του χριστου εστιν τον αρτον ον κλωµεν ουχι κοινωνια του σωµατος του χριστου εστιν. v.18 λεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχ ουχι οι εσθιοντες τας ϑυσιας κοινωνοι του ϑυσιαστηριου εισιν. v.19 τι ουν ϕηµι οτι ειδωλοθυτον ειδωλον τι εστιν η οτι ειδωλον ειδωλοθυτον τι εστιν. v.20 αλλ οτι α ϑυουσιν ϑυει τα εθνη δαιµονιοις ϑυει και ου ϑεω [ϑυουσιν] ου ϑελω δε υµας κοινωνους των δαιµονιων γινεσθαι.

352 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 10:23 11:9 λλ ο πάντα συµφέρει πάντα µοί ξεστιν λλ ο πάντα ο κοδοµε. 24 25 µηδε ς τ αυτο ητείτω λλ τ το τέρου καστος. π ν τ ν µακέλ- 26 λ πωλούµενον σθίετε µηδ ν νακρίνοντες δι τ ν συνείδησιν. το 27 γ ρ κυρίου γ κα τ πλήρωµα α τ ς. ε δ τις καλε µ ς τ ν πίστων κα ϑέλετε πορεύεσθαι π ν τ παρατιθέµενον µ ν σθίετε µηδ ν 28 νακρίνοντες δι τ ν συνείδησιν. ν δέ τις µ ν ε π το το ε δωλόθυτόν στιν µ σθίετε δι κε νον τ ν µηνύσαντα κα τ ν συνείδησιν το 29 γ ρ κυρίου γ κα τ πλήρωµα α τ ς. συνείδησιν δ λέγω ο χ τ ν αυτο λλ τ ν το τέρου να τί γ ρ λευθερία µου κρίνεται π 30 λλης συνειδήσεως. ε δ γ χάριτι µετέχω τί λασφηµο µαι π ρ 31 ο γ ε χαριστ. ε τε ο ν σθίετε ε τε πίνετε ε τε τι ποιε τε πάντα ε ς 32 δόξαν ϑεο ποιε τε. πρόσκοποι γίνεσθε κα ουδαίοις κα λλησιν κα 33 τ κκλησί το ϑεο. καθ ς κ γ πάντα π σιν ρέσκω µ ητ ν τ µαυτο σύµφερον λλ τ τ ν πολλ ν να σωθ σιν. 11 2 µιµηταί µου γίνεσθε καθ ς κ γ χριστο. παιν δ µ ς δελ- ϕοί τι πάντα µου µέµνησθε κα καθ ς παρέδωκα µ ν τ ς παραδόσεις 3 κατέχετε. ϑέλω δ µ ς ε δέναι τι παντ ς νδρ ς κεφαλ χριστός 4 στιν κεφαλ δ γυναικ ς νήρ κεφαλ δ χριστο ϑεός. π ς ν ρ προσευχόµενος προφητεύων κατ κεφαλ ς χων καταισχύνει τ ν κε- 5 ϕαλ ν α το. π σα δ γυν προσευχοµένη προφητεύουσα κατακαλύπτ τ κεφαλ καταισχύνει τ ν κεφαλ ν αυτ ς ν γάρ στιν κα τ 6 α τ τ ξυρηµέν. ε γ ρ ο κατακαλύπτεται γυνή κα κειράσθω ε δ 7 α σχρ ν γυναικ τ κείρασθαι ξυρ σθαι κατακαλυπτέσθω. ν ρ µ ν γ ρ ο κ φείλει κατακαλύπτεσθαι τ ν κεφαλήν ε κ ν κα δόξα ϑεο 8 πάρχων γυν δ δόξα νδρός στιν. ο γάρ στιν ν ρ κ γυναικός 9 λλ γυν ξ νδρός. κα γ ρ ο κ κτίσθη ν ρ δι τ ν γυνα κα λλ v.23 παντα µοι εξεστιν αλλ ου παντα συµφερει παντα µοι εξεστιν αλλ ου παντα οικοδοµει. v.24 µηδεις το εαυτου ητειτω αλλα το του ετερου εκαστος. v.26 του γαρ κυριου γαρ η γη και το πληρωµα αυτης. v.27 ει δε τις καλει υµας των απιστων και ϑελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεµενον υµιν εσθιετε µηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν. v.28 εαν δε τις υµιν ειπη τουτο ιεροθυτον ειδωλοθυτον εστιν µη εσθιετε δι εκεινον τον µηνυσαντα και την συνειδησιν του γαρ κυριου η γη και το πληρωµα αυτης. v.30 ει δε εγω χαριτι µετεχω τι λασφηµουµαι υπερ ου εγω ευχαριστω. v.32 απροσκοποι γινεσθε και ιουδαιοις γινεσθε και ελλησιν και τη εκκλησια του ϑεου. v.33 καθως καγω παντα πασιν αρεσκω µη ητων το εµαυτου συµφορον συµφερον αλλα το των πολλων ινα σωθωσιν. 11 v.2 επαινω δε υµας αδελφοι οτι παντα µου µεµνησθε και καθως παρεδωκα υµιν τας παραδοσεις κατεχετε. v.3 ϑελω δε υµας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο ϑεος. v.5 πασα δε γυνη προσευχοµενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην αυτης εαυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρηµενη. v.7 ανηρ µεν γαρ ουκ οφειλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα ϑεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν.

11:10 26 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 353 γυν δι τ ν νδρα. δι το το φείλει γυν ξουσίαν χειν π τ ς 10 κεφαλ ς δι το ς γγέλους. πλ ν ο τε ν ρ χωρ ς γυναικ ς ο τε γυν 11 χωρ ς νδρ ς ν κυρί. σπερ γ ρ γυν κ το νδρός ο τως κα 12 ν ρ δι τ ς γυναικός τ δ πάντα κ το ϑεο. ν µ ν α το ς κρίνατε 13 πρέπον στ ν γυνα κα κατακάλυπτον τ ϑε προσεύχεσθαι. ο δ 14 α τ ϕύσις διδάσκει µ ς τι ν ρ µ ν ν κοµ τιµία α τ στιν. γυν δ ν κοµ δόξα α τ στιν τι κόµη ντ περιβολαίου δέδοται 15 α τ. ε δέ τις δοκε ϕιλόνεικος ε ναι µε ς τοιαύτην συνήθειαν ο κ 16 χοµεν ο δ α κκλησίαι το ϑεο. το το δ παραγγέλλων ο κ παιν 17 τι ο κ ε ς τ κρε ττον λ λ ε ς τ ττον συνέρχεσθε. πρ τον µ ν γ ρ 18 συνερχοµένων µ ν ν τ κκλησί κούω σχίσµατα ν µ ν πάρχειν κα µέρος τι πιστεύω. δε γ ρ κα α ρέσεις ν µ ν ε ναι να ο δόκιµοι 19 ϕανερο γένωνται ν µ ν. συνερχοµένων ο ν µ ν π τ α τ ο κ 20 στιν κυριακ ν δε πνον ϕαγε ν. καστος γ ρ τ διον δε πνον προλαµ- 21 άνει ν τ ϕαγε ν κα ς µ ν πειν ς δ µεθύει. µ γ ρ ο κίας ο κ 22 χετε ε ς τ σθίειν κα πίνειν τ ς κκλησίας το ϑεο καταφρονε τε κα καταισχύνετε το ς µ χοντας τί µ ν ε πω παινέσω µ ς ν τούτ ο κ παιν. γ γ ρ παρέλαβον π το κυρίου κα παρέδωκα µ ν 23 τι κύριος ησο ς ν τ νυκτ παρεδίδοτο λαβεν ρτον. κα ε χα- 24 ιστήσας κλασεν κα ε πεν λάβετε ϕαγετε το τό µού στιν τ σ µα τ π ρ µ ν κλώµενον το το ποιε τε ε ς τ ν µ ν νάµνησιν. σαύτως 25 κα τ ποτήριον µετ τ δειπν σαι λέγων το το τ ποτήριον καιν δια- ϑήκη στ ν ν τ µ α µατι το το ποιε τε σάκις ν πίνητε ε ς τ ν µ ν νάµνησιν. σάκις γ ρ ν σθίητε τ ν ρτον το τον κα τ ποτήριον 26 το το πίνητε τ ν ϑάνατον το κυρίου καταγγέλλετε χρις ο ν λθ. v.11 πλην ουτε ανηρ χωρις γυναικος ουτε γυνη χωρις ανδρος ουτε ανηρ χωρις γυναικος εν κυριω. v.14 η ουδε αυτη η ϕυσις αυτη διδασκει υµας οτι ανηρ µεν εαν κοµα ατιµια αυτω εστιν. v.15 γυνη δε εαν κοµα δοξα αυτη εστιν οτι η κοµη αντι περιβολαιου δεδοται [αυτη] αυτη. v.17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρεισσον κρειττον αλλα αλλ εις το ησσον ηττον συνερχεσθε. v.18 πρωτον µεν γαρ συνερχοµενων υµων εν τη εκκλησια ακουω σχισµατα εν υµιν υπαρχειν και µερος τι πιστευω. v.19 δει γαρ και αιρεσεις εν υµιν ειναι ινα [και] οι δοκιµοι ϕανεροι γενωνται εν υµιν. v.22 µη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της εκκλησιας του ϑεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους µη εχοντας τι υµιν ειπω υµιν επαινεσω υµας εν τουτω ουκ επαινω. v.23 εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υµιν οτι ο κυριος ιησους εν τη νυκτι η παρεδιδετο παρεδιδοτο ελαβεν αρτον. v.24 και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν λαβετε ϕαγετε τουτο µου εστιν το σωµα το υπερ υµων κλωµενον τουτο ποιειτε εις την εµην αναµνησιν. v.25 ωσαυτως και το ποτηριον µετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εµω αιµατι τουτο ποιειτε οσακις εαν αν πινητε εις την εµην αναµνησιν. v.26 οσακις γαρ εαν αν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον τουτο πινητε τον ϑανατον του κυριου καταγγελλετε αχρι αχρις ου αν ελθη.

354 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 11:27 12:12 27 στε ς ν σθί τ ν ρτον το τον πίν τ ποτήριον το κυρίου να- 28 ξίως νοχος σται το σώµατος κα α µατος το κυρίου. δοκιµαζέτω δ νθρωπος αυτόν κα ο τως κ το ρτου σθιέτω κα κ το ποτηρίου 29 πινέτω. γ ρ σθίων κα πίνων ναξίως κρίµα αυτ σθίει κα πίνει 30 µ διακρίνων τ σ µα το κυρίου. δι το το ν µ ν πολλο σθενε ς 31 κα ρρωστοι κα κοιµ νται κανοί. ε γ ρ αυτο ς διεκρίνοµεν ο κ 32 ν κρινόµεθα. κρινόµενοι δ π κυρίου παιδευόµεθα να µ σ ν τ 33 κόσµ κατακριθ µεν. στε δελφοί µου συνερχόµενοι ε ς τ ϕαγε ν 34 λλήλους κδέχεσθε. ε δ τις πειν ν ο κ σθιέτω να µ ε ς κρίµα συνέρχησθε τ δέ λοιπ ς ν λθω διατάξοµαι. 12 2 περ δ τ ν πνευµατικ ν δελφοί ο ϑέλω µ ς γνοε ν. ο δατε τι 3 θνη τε πρ ς τ ε δωλα τ φωνα ς ν γεσθε παγόµενοι. δι γνω- ίζω µ ν τι ο δε ς ν πνεύµατι ϑεο λαλ ν λέγει νάθεµα ησο ν κα 4 ο δε ς δύναται ε πε ν κύριον ησο ν ε µ ν πνεύµατι γί. διαιρέσεις 5 δ χαρισµάτων ε σίν τ δ α τ πνε µα. κα διαιρέσεις διακονι ν ε σιν 6 κα α τ ς κύριος. κα διαιρέσεις νεργηµάτων ε σίν δ α τ ς στίν 7 ϑεός νεργ ν τ πάντα ν π σιν. κάστ δ δίδοται ϕανέρωσις το 8 πνεύµατος πρ ς τ συµφέρον. µ ν γ ρ δι το πνεύµατος δίδοται 9 λόγος σοφίας λλ δ λόγος γνώσεως κατ τ α τ πνε µα. τέρ δ πίστις ν τ α τ πνεύµατι λλ δ χαρίσµατα αµάτων ν τ α τ 10 πνεύµατι. λλ δ νεργήµατα δυνάµεων λλ δ προφητεία λλ δ διακρίσεις πνευµάτων τέρ δ γένη γλωσσ ν λλ δ ρµηνεία γλωσ- 11 σ ν. πάντα δ τα τα νεργε τ ν κα τ α τ πνε µα διαιρο ν δί 12 κάστ καθ ς ούλεται. καθάπερ γ ρ τ σ µα ν στιν κα µέλη χει πολλ πάντα δ τ µέλη το σώµατος το νός πολλ ντα ν στιν σ µα 13 ο τως κα χριστός. κα γ ρ ν ν πνεύµατι µε ς πάντες ε ς ν σ µα v.27 ωστε ος αν εσθιη τον αρτον τουτον η πινη το ποτηριον του κυριου αναξιως του κυριου ενοχος εσται του σωµατος και του αιµατος του κυριου. v.29 ο γαρ εσθιων και πινων αναξιως κριµα εαυτω εσθιει και πινει µη διακρινων το σωµα του κυριου. v.31 ει δε γαρ εαυτους διεκρινοµεν ουκ αν εκρινοµεθα. v.32 κρινοµενοι δε υπο [του] κυριου παιδευοµεθα ινα µη συν τω κοσµω κατακριθωµεν. v.34 ει δε τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα µη εις κριµα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξοµαι. 12 v.2 οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθε απαγοµενοι. v.3 διο γνωριζω υµιν οτι ουδεις εν πνευµατι ϑεου λαλων λεγει αναθεµα ιησους ιησουν και ουδεις δυναται ειπειν κυριος κυριον ιησους ιησουν ει µη εν πνευµατι αγιω. v.6 και διαιρεσεις ενεργηµατων εισιν ο δε αυτος εστιν ϑεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν. v.9 ετερω δε πιστις εν τω αυτω πνευµατι αλλω δε χαρισµατα ιαµατων εν τω ενι αυτω πνευµατι. v.10 αλλω δε ενεργηµατα δυναµεων αλλω [δε] δε προφητεια αλλω [δε] δε διακρισεις πνευµατων ετερω δε γενη γλωσσων αλλω δε ερµηνεια γλωσσων. v.12 καθαπερ γαρ το σωµα εν εστιν και µελη εχει πολλα εχει παντα δε τα µελη του σωµατος του ενος πολλα οντα εν εστιν σωµα ουτως και ο χριστος.

12:13 13:2 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 355 βαπτίσθηµεν ε τε ουδα οι ε τε λληνες ε τε δο λοι ε τε λεύθεροι κα πάντες ε ς ν πνε µα ποτίσθηµεν. κα γ ρ τ σ µα ο κ στιν ν µέλος 14 λλ πολλά. ν ε π πούς τι ο κ ε µ χείρ ο κ ε µ κ το σώµατος 15 ο παρ το το ο κ στιν κ το σώµατος. κα ν ε π τ ο ς τι ο κ 16 ε µ φθαλµός ο κ ε µ κ το σώµατος ο παρ το το ο κ στιν κ το σώµατος. ε λον τ σ µα φθαλµός πο κοή ε λον κοή πο 17 σφρησις. νυν δ ϑε ς θετο τ µέλη ν καστον α τ ν ν τ σώµατι 18 καθ ς θέλησεν. ε δ ν τ πάντα ν µέλος πο τ σ µα. ν ν δ πολ- 19 20 λ µ ν µέλη ν δ σ µα. ο δύναται δ φθαλµ ς ε πε ν τ χειρί χρείαν 21 σου ο κ χω πάλιν κεφαλ το ς ποσίν χρείαν µ ν ο κ χω. λλ 22 πολλ µ λλον τ δοκο ντα µέλη το σώµατος σθενέστερα πάρχειν ναγκα ά στιν. κα δοκο µεν τιµότερα ε ναι το σώµατος τούτοις 23 τιµ ν περισσοτέραν περιτίθεµεν κα τ σχήµονα µ ν ε σχηµοσύνην περισσοτέραν χει. τ δ ε σχήµονα µ ν ο χρείαν χει λ λ ϑε ς 24 συνεκέρασεν τ σ µα τ στερουντι περισσοτέραν δο ς τιµήν. να µ 25 σχίσµα ν τ σώµατι λλ τ α τ π ρ λλήλων µεριµν σιν τ µέλη. κα ε τε πάσχει ν µέλος συµπάσχει πάντα τ µέλη ε τε δοξάζεται ν µέ- 26 λος συγχαίρει πάντα τ µέλη. µε ς δέ στε σ µα χριστο κα µέλη κ 27 µέρους. κα ο ς µ ν θετο ϑε ς ν τ κκλησί πρ τον ποστόλους 28 δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους πειτα δυνάµεις ε τα χαρίσµατα αµάτων ντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσ ν. µ πάντες πόστολοι 29 µ πάντες προφ ται µ πάντες διδάσκαλοι µ πάντες δυνάµεις. µ 30 πάντες χαρίσµατα χουσιν αµάτων µ πάντες γλώσσαις λαλο σιν µ πάντες διερµηνεύουσιν. ηλο τε δ τ χαρίσµατα τ κρείττονα κα τι 31 καθ περβολ ν δ ν µ ν δείκνυµι. ν τα ς γλώσσαις τ ν νθρώπων λαλ κα τ ν γγέλων γάπην δ 13 µ χω γέγονα χαλκ ς χ ν κύµβαλον λαλάζον. κα ν χω 2 προφητείαν κα ε δ τ µυστήρια πάντα κα π σαν τ ν γν σιν κα ν v.13 και γαρ εν ενι πνευµατι ηµεις παντες εις εν σωµα εβαπτισθηµεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντες εις εν πνευµα εποτισθηµεν. v.21 ου δυναται δε ο οφθαλ- µος ειπειν τη χειρι χρειαν σου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χρειαν υµων ουκ εχω. v.24 τα δε ευσχηµονα ηµων ου χρειαν εχει αλλα αλλ ο ϑεος συνεκερασεν το σωµα τω υστερουµενω υστερουντι περισσοτεραν δους τιµην. v.25 ινα µη η σχισµατα σχισµα εν τω σωµατι αλλα το αυτο υπερ αλληλων µεριµνωσιν τα µελη. v.26 και ειτε πασχει εν µελος συµπασχει παντα τα µελη ειτε δοξαζεται [εν] εν µελος συγχαιρει παντα τα µελη. v.28 και ους µεν εθετο ο ϑεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους δευτερον προφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναµεις επειτα ειτα χαρισµατα ιαµατων αντιληµψεις αντιληψεις κυβερνησεις γενη γλωσσων. v.31 ηλουτε δε τα χαρισµατα τα µειζονα κρειττονα και ετι καθ υπερβολην οδον υµιν δεικνυµι. 13 v.2 και εαν εχω προφητειαν και ειδω τα µυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν και εαν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη µεθισταναι µεθιστανειν αγαπην δε µη εχω ουδεν ουθεν ειµι.

356 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 13:3 14:7 χω π σαν τ ν πίστιν στε ρη µεθιστάνειν γάπην δ µ χω ο θέν 3 ε µι. κα ν ψωµίσω πάντα τ πάρχοντά µου κα ν παραδ τ σ µά 4 µου να καυθήσωµαι γάπην δ µ χω ο δ ν φελο µαι. γάπη µακροθυµε χρηστεύεται γάπη ο ηλο γάπη ο περπερεύεται 5 ο ϕυσιο ται. ο κ σχηµονε ο ητε τ αυτ ς ο παροξύνεται ο 6 λογίζεται τ κακόν. ο χαίρει π τ δικί συγχαίρει δ τ ληθεί. 7 8 πάντα στέγει πάντα πιστεύει πάντα λπίζει πάντα ποµένει. γάπη ο δέποτε κπίπτει ε τε δ προφητε αι καταργηθήσονται ε τε γλ σσαι 9 παύσονται ε τε γν σις καταργηθήσεται. κ µέρους γ ρ γινώσκοµεν 10 κα κ µέρους προφητεύοµεν. ταν δ λθ τ τέλειον τότε τ κ 11 µέρους καταργηθήσεται. τε µην νήπιος ς νήπιος λάλουν ς νήπιος φρόνουν ς νήπιος λογιζόµην τε δέ γέγονα νήρ κατήργηκα τ το 12 νηπίου. λέποµεν γ ρ ρτι δι σόπτρου ν α νίγµατι τότε δ πρόσωπον πρ ς πρόσωπον ρτι γινώσκω κ µέρους τότε δ πιγνώσοµαι καθ ς κα 13 πεγνώσθην. νυν δ µένει πίστις λπίς γάπη τ τρία τα τα µείζων δ τούτων γάπη. 14 διώκετε τ ν γάπην ηλο τε δ τ πνευµατικά µ λλον δ να προ- 2 ϕητεύητε. γ ρ λαλ ν γλώσσ ο κ νθρώποις λαλε λλ τ ϑε 3 ο δε ς γ ρ κούει πνεύµατι δ λαλε µυστήρια. δ προφητεύων ν- 4 ϑρώποις λαλε ο κοδοµ ν κα παράκλησιν κα παραµυθίαν. λαλ ν 5 γλώσσ αυτ ν ο κοδοµε δ προφητεύων κκλησίαν ο κοδοµε. ϑέλω δ πάντας µ ς λαλε ν γλώσσαις µ λλον δ να προφητεύητε µείζων γ ρ προφητεύων λαλ ν γλώσσαις κτ ς ε µ διερµηνεύ να κκλη- 6 σία ο κοδοµ ν λάβ. νυν δέ δελφοί ν λθω πρ ς µ ς γλώσσαις λαλ ν τί µ ς φελήσω ν µ µ ν λαλήσω ν ποκαλύψει ν 7 γνώσει ν προφητεί ν διδαχ. µως τ ψυχα ϕων ν διδόντα v.3 καν και εαν ψωµισω παντα τα υπαρχοντα µου και εαν παραδω το σωµα µου ινα καυχησωµαι καυθησωµαι αγαπην δε µη εχω ουδεν ωφελουµαι. v.4 η αγαπη µακροθυµει χρηστευεται η αγαπη ου ηλοι [η η αγαπη] αγαπη ου περπερευεται ου ϕυσιουται. v.8 η αγαπη ουδεποτε πιπτει εκπιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται. v.9 εκ µερους δε γαρ γινωσκοµεν και εκ µερους προφητευοµεν. v.10 οταν δε ελθη το τελειον τοτε το εκ µερους καταργηθησεται. v.11 οτε ηµην νηπιος ως νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζοµην ως νηπιος οτε δε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου. 14 v.2 ο γαρ λαλων γλωσση ουκ ανθρωποις λαλει αλλα τω ϑεω ουδεις γαρ ακουει πνευµατι δε λαλει µυστηρια. v.5 ϑελω δε παντας υµας λαλειν γλωσσαις µαλλον δε ινα προφητευητε µειζων δε γαρ ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαις εκτος ει µη διερµηνευει διερµηνευη ινα η εκκλησια οικοδοµην λαβη. v.6 νυν νυνι δε αδελφοι εαν ελθω προς υµας γλωσσαις λαλων τι υµας ωφελησω εαν µη υµιν λαλησω η εν αποκαλυψει η εν γνωσει η εν προφητεια η [εν] εν διδαχη. v.7 οµως τα αψυχα ϕωνην διδοντα ειτε αυλος ειτε κιθαρα εαν διαστολην τοις ϕθογγοις µη διδω δω πως γνωσθησεται το αυλουµενον η το κιθαριζοµενον.

14:8 25 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 357 ε τε α λ ς ε τε κιθάρα ν διαστολ ν το ς ϕθόγγοις µ δ π ς γνωσθήσεται τ α λούµενον τ κιθαριζόµενον. κα γ ρ ν δηλον ϕων ν 8 σάλπιγξ δ τίς παρασκευάσεται ε ς πόλεµον. ο τως κα µε ς δι τ ς 9 γλώσσης ν µ ε σηµον λόγον δ τε π ς γνωσθήσεται τ λαλούµενον σεσθε γ ρ ε ς έρα λαλο ντες. τοσα τα ε τύχοι γένη ϕων ν στιν ν 10 κόσµ κα ο δ ν α τ ν φωνον. ν ο ν µ ε δ τ ν δύναµιν τ ς 11 ϕων ς σοµαι τ λαλο ντι άρβαρος κα λαλ ν ν µο άρβαρος. ο τως κα µε ς πε ηλωταί στε πνευµάτων πρ ς τ ν ο κοδοµ ν τ ς 12 κκλησίας ητε τε να περισσεύητε. διόπερ λαλ ν γλώσσ προσευ- 13 χέσθω να διερµηνεύ. ν γ ρ προσεύχωµαι γλώσσ τ πνε µά µου 14 προσεύχεται δ νο ς µου καρπός στιν. τί ο ν στιν προσεύξοµαι 15 τ πνεύµατι προσεύξοµαι δ κα τ νοΐ ψαλ τ πνεύµατι ψαλ δ κα τ νοΐ. πε ν ε λογήσ ς τ πνεύµατι ναπληρ ν τ ν τόπον το 16 διώτου π ς ρε τ µήν π τ σ ε χαριστί πειδ τί λέγεις ο κ ο δεν. σ µ ν γ ρ καλ ς ε χαριστε ς λλ τερος ο κ ο κοδοµε ται. 17 ε χαριστ τ ϑε µου πάντων µ ν µ λλον γλώσσαις λαλ ν. λ λ ν 18 19 κκλησί ϑέλω πέντε λόγους δι το νοός µου λαλ σαι να κα λλους κατηχήσω µυρίους λόγους ν γλώσσ. δελφοί µ παιδία γίνεσθε 20 τα ς ϕρεσίν λλ τ κακί νηπιάζετε τα ς δ ϕρεσ ν τέλειοι γίνεσθε. ν 21 τ νόµ γέγραπται τι ν τερογλώσσοις κα ν χείλεσιν τέροις λαλήσω τ λα τούτ κα ο δ ο τως ε σακούσονταί µου λέγει κύριος. στε α 22 γλ σσαι ε ς σηµε όν ε σιν ο το ς πιστεύουσιν λλ το ς πίστοις δ προφητεία ο το ς πίστοις λλ το ς πιστεύουσιν. ν ο ν συνέλθ 23 κκλησία λη π τ α τ κα πάντες γλώσσαις λαλ σιν ε σέλθωσιν δ δι ται πιστοι ο κ ρο σιν τι µαίνεσθε. ν δ πάντες προφητεύω- 24 σιν ε σέλθ δέ τις πιστος διώτης λέγχεται π πάντων νακρίνεται π πάντων. κα ο τως τ κρυπτ τ ς καρδίας α το ϕανερ γίνε- 25 ται κα ο τως πεσ ν π πρόσωπον προσκυνήσει τ ϑε παγγέλλων v.8 και γαρ εαν αδηλον ϕωνην σαλπιγξ ϕωνην δω τις παρασκευασεται εις πολεµον. v.10 τοσαυτα ει τυχοι γενη ϕωνων εισιν εστιν εν κοσµω και ουδεν αυτων αφωνον. v.13 διο διοπερ ο λαλων γλωσση προσευχεσθω ινα διερµηνευη. v.14 εαν [γαρ] γαρ προσευχω- µαι γλωσση το πνευµα µου προσευχεται ο δε νους µου ακαρπος εστιν. v.16 επει εαν ευλογης ευλογησης [εν] τω πνευµατι ο αναπληρων τον τοπον του ιδιωτου πως ερει το αµην επι τη ση ευχαριστια επειδη τι λεγεις ουκ οιδεν. v.18 ευχαριστω τω ϑεω µου παντων υµων µαλλον γλωσσαις λαλω. v.21 εν τω νοµω γεγραπται οτι εν ετερογλωσσοις και εν χειλεσιν ετερων ετεροις λαλησω τω λαω τουτω και ουδ ουτως εισακουσονται µου λεγει κυριος. v.23 εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και παντες γλωσσαις λαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται η απιστοι ουκ ερουσιν οτι µαινεσθε. v.25 και ουτως τα κρυπτα της καρδιας αυτου ϕανερα γινεται και ουτως πεσων επι προσωπον προσκυνησει τω ϑεω απαγγελλων οτι οντως ο ϑεος οντως εν υµιν εστιν.