Κάτω στα Ιεροσόλυμα εις του Χριστού τον Τάφο, εκεί οι Αγγέλοι λειτουργούν κι οι Αποστόλοι Ψάλλουν. Ψάλλουν το Άγιος ο Θεός και την Τιμιότερα κι εκεί δεντρό δεν ήτονε δεντρό εφανερώθει. Η ρίζα ήτον ο Χριστός κι η Παναγιά οι κλώνοι και τα ξωκλωναράκια του Αγγέλοι κι Αρχαγγέλοι κι όσοι ανθοί επέφτανε ήτονε μάρτυροί ντου. Οι μάρτυροι ελέγασι η του Χριστού τα Πάθη. Απού τονε σταυρώσανε οι χίλιοι οι γι' Οβραίοι και τα πιστά και τα σκυλιά κι οι τρεις αφορισμένοι. Το Φαραώ επέψανε να κάνει τρεις περόνες 1 / 8
κι εκείνος ο παράνομος πάει και κάνει πέντε -Συ Φαραέ που τση καμες πρέπει να μας διδάξεις: -Βάλετε δυο στα πόδια του και τσ' άλλες δυο στα χέρια, το πέμπτο το φαρμακερό βάλετε στην πλευρά του να χύσει αίμα και νερό να πικραθεί η καρδιά ντου. Η Δέσποινα ως τω 'κουσε έπεσε λιγωμένη. Σταμνιά νερό τση χύσανε και τρακαλιές το μόσκο και δέκα το ροδόσταμο ως το να συνηφέρει. Κι απίτις εσυνήφερε κι ήρθε ο λογισμός τση: Κλουθάτε μου γειτόνισσες οι πλια καλύτερές μου κι άλλες δε τση κλουθήξανε μόνο οι τρεις Παρθένες. 2 / 8
Η Μάρθα, η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα και παίρνουν ντη και πάνε ντη κι οι τέσσερις αντάμα. Κι επιάσαν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτι το μονοπάτι τση' βγαλε εις του ληστή την πόρτα Θωρεί την πόρτα σφαλιχτεί και τα κλειδιά παρμένα και τα πορτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα. Παίζει τση πόρτας μια σπρωξιά μέσα και όξω ευρέθη και άλλο δεν εγνώρισε μόνο τον Αϊ -Γιάννη. -Αϊ μου Γιάννη Αφέντη μου και Βαφτιστή του γιου μου δείξε μου τον εγέννησα για δε τονε γνωρίζω. -Θαμάζομαί σε Δέσποινα λόγια τα ροζονάρης εσύ που τονε γέννησες και δεν τονε γνωρίζεις 3 / 8
κι εγώ που τονε βάφτισα πώς να τονε γνωρίσω; Ποιος έχει στόμα να σου πει γλώσσα να σου μιλήσει ποιος έχει χεροπάλαμο για να σου τονε δείξει; Θωρείς τον κείνο το χλωμό τον παραπονεμένο όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτημένο; απού φορεί στην κεφαλή ακάνθινο στεφάνι κι οπού φορεί στη μέση του ολότριχο ζωνάρι; Κι απού βαστά στα χέρια του καρφιά να τον καρφώσουν; Εκείνοσάς είν' ο γιόκας σου και με ο Δάσκαλός μου -Άχι δε μου μιλάς παιδάκι μου δε μου μιλάς παιδί μου; Τι να σου πω μανούλα μου που διάφορο δεν έχει; 4 / 8
Μόνο το Μέγα Σάββατο που δα λαλήσει ο πετεινός σημαίνει η Γης σημαίνουν τα ουράνια σημαίνει κι η Αγια Σοφιά με τσι χρυσές καμπάνες. Μάνα μη δείξεις σκοτωμό, σκοτώνουνται οι μανάδες, και δείξε μια παρηγοριά να τηνε κάμουν οι άλλες. Βάλε κρασί στο μαστραπά κι αφράτο παξιμάδι κάλεσε τσι γειτόνους σου να το γευτείτε ομάδι και κάτσε παρηγόρησε τσι θλιβερές μανάδες. Η Αγιά Ελένη πέρασε κι εκατηγόρησέναι. -Ποιος είδε γυιό εις το Σταυρό και μάνα στο τραπέζι; -Άψαλτη κι αλειτούργητη να' σαι Αγιά Ελένη που δεν επαρηγόρησες τη μάνα τη θλιμμένη. 5 / 8
Κι ομπρός πηγαίνει ο Σαβαός και το χαρτί διαβάζει κι άγγελος τον ερώτηξε πουν τα μιστά που κάνει. -Εγώ ορφανό δεν έντυσα μουδέ και διψασμένο, μουδέ σαράντα λειτουργιές δε τσι βαστώ τ' Αφέντη. -Γιάγυρε οπίσω αμαρτωλέ τ' Αφέντη δε σε πάω. Σε πάω του πνευματικού να πεις τα κρίματά σου να πας να πεις ό,τι καμες κι ότι 'χεις καμωμένα. Στον πύρινο τον ποταμό τση τρίχας το γιοφύρι εκειά την πάνε την ψυχή, δεξά ζερβά ξανοίγει. Στον τόπο τον αγνώριμο κιανένα δε γνωρίζει. Κι εκειά βαστούν τη ζυγαριά Αγγέλοι και ζυάζουν, 6 / 8
τα κρίματα τα σφάλματα εκεί τα λογαριάζουν. Κλησία δεν εθέλανε ποτέ ντως να πατήσουν να κάμουν των καλών αντρών να πα να κοινωνήσουν Κι αν ήρθαν πια καμιά βολά δίχως την όρεξή ντως ετρώγαν κι επορνεύγανε κι εχάναν την ψυχή ντως Ετρώγαν και πορνεύανε, έπιναν και μεθούσαν, τ' αντίδωρο ετρώγασι και πάλι βλαστημούσαν Κι εβγάνανε το Σώμα μου και το τσαλαπατούσαν. Όποιος το λέει σώνεται και όποιος τ' ακούει αγιάζει κι όποιος το καλαφρουκαστεί Παράδεισο δα λάβει Παράδεισο και λίβανο 'πο Μέγα Μοναστήρι. Κι όποιος δοξάζει το Θεό και κάνει το Σταυρό ντου 7 / 8
πάντα είναι στο πλάι του και πάντα στο πλευρό ντου. Τον Αϊ-Γιώργη προσκυνώ, την Παναγιά δοξάζω, Που κάνει τα χατίρια μου και δεν αναστενάζω. Κρητικό Μοιρολόι 8 / 8