ΜΗΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ Ἔχων ἡμέρας 31 1. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ καί μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας. Σήμερον ἄγει τά ὀνομαστήριά του ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας κ. Βασίλειος. Τῇ Πέμπτῃ ἑ σπέ ρας: Θ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Ἡ γέννησίς σου Χριστέ». Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον τόν ὑπερούσιον». Ἀπόλυσις (μικρά): «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός Ψαλτήριον Ἑσπέρια: Τά 2 ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς εἰς 3 «Συγκαταβαίνων ὁ Σω τήρ» (δίς) καί «Οὐκ ἐ πῃ σχύν θη» (ἅπαξ) καί τά 3 Προσόμοια τοῦ Ἁγίου. Δόξα: Τοῦ Ἁγίου «Σοφίας ἐραστής». Τῆς ἑορτῆς «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...», τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα: Τά 3 ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου. Δόξα: Τοῦ Ἁ γί ου «Ὁ τήν χά ριν τῶν θαυ μά των». Τῆς ἑορτῆς «Οὐκ ἐπῃσχύνθη ὁ πανάγαθος». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον.
34 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1 Ἀπολυτίκια: Τοῦ Ἁ γί ου «Εἰς πᾶ σαν τήν γῆν», Δό ξα, Καί νῦν τῆς ἑορτῆς: «Μορφήν ἀναλλοιώτως». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ σαρκί περιτμηθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν Ψαλμόν, ἡ Λιτή, Τρισάγιον, «Μορφήν ἀναλλοιώτως» καί Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θε ός Κύ ρι ος...» «Εἰς πᾶ σαν τήν γῆν...», Δό ξα τό αὐ τό. Καί νῦν «Μορ φήν ἀναλλοιώτως...». Καθίσματα: Ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ κατά σειράν. Ἀναβαθμοί: Τό α Ἀντίφωνον τῶν Ἀναβαθμῶν τοῦ δ ἤχου «Ἐκ νεότητός μου». Προκείμενον: «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἁ γί ου: «Ἀ μήν, Ἀ μήν λέ γω ὑ μῖν, ὁ μή εἰσερχόμενος» (ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου εἰς τόν Ὄρ θρον). Ὁ Ν Ψαλ μός: (Χῦμα). Δόξα «Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου» Καί νῦν «Ταῖς τῆς Θεοτόκου», «Ἐλέησόν με ὁ Θεός... Ἐξεχύθη ἡ χάρις». Κανόνες: Τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε λαοί» μετά τῶν εἱρμῶν καί στί χου «Δό ξα σοι ὁ Θε ός ἡ μῶν» καί τοῦ Ἁ γί ου «Σοῦ τήν φω νήν» με τά στί χου «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ...». Ἀπό γ ᾨδῆς: Τά Καθίσματα «Ἐξανοίξας τό στόμα», Δόξα «Πᾶ σαν ἤρ δευ σας», Καί νῦν «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος». Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον, Οἶκος, Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: (Διπλαῖ) «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα» καί «Στείβει θαλάσσης».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1 35 Σημείωσις : Αἱ διπλαῖ Καταβασίαι ψάλλονται κατά τόν ἀκόλουθον τρόπον: ᾨδή α πεζή δεξιός χορός ἰαμβική ἀριστερός χορός ᾨδή γ πεζή δεξιός ἰαμβική ἀριστερός, τέλος δεξιός ᾨδή δ πεζή ἀριστερός ἰαμβική δεξιός, τέλος ἀριστερός ᾨδή ε πεζή δεξιός ἰαμβική ἀριστερός, τέλος δεξιός ᾨδή στ πεζή ἀριστερός ἰαμβική δεξιός, τέλος ἀριστερός ᾨδή ζ πεζή δεξιός ἰαμβική ἀριστερός, τέλος δεξιός ᾨδή η πεζή ἀριστερός ἰαμβική δεξιός καί ᾨδή θ πεζή δεξιός ἰαμβική ἀριστερός Ἀντί τῆς Τιμιωτέρας: Ἡ Θ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων, μετά τῶν Μεγαλυναρίων ὡς ἑξῆς: Α τῆς Ἑορτῆς 1. Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. «Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα». 2. Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν κατά τόν Νόμον, σαρκί περιτμηθέντα. «Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα». 3. Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐν τῇ ὀγδόῃ περιτομήν λαβόντα. «Ὑπερβάς τούς ὅρους Χριστός». 4. Σήμερον ὁ Δεσπότης, σαρκί περιετμήθη καί Ἰησοῦς ἐκλήθη. «Δεῦτε τοῦ Δεσπότου τά ἔνδοξα». Β τοῦ Ἁγίου 5. Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐν Ἱεράρχαις Βασίλειον τόν Μέγαν. «Τοῦ ἀρχιποίμενος ὡς πρόβατον». 6. Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐκ Καισαρείας Βασίλειον τόν Μέγαν. «Τό τῆς Ἐκκλησίας πανίερον». 7. Δόξα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου καί ἀδιαιρέτου θε ό τη τος τό κρά τος «Τῆς τῶν Ἀποστόλων καθέδρας». 8. Καί νῦν. Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. «Ὁ τά ὑπερῷα ἐν ὕδασι». - Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα» (Καταβασία). - Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. «Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν» (Καταβασία).
36 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1 Ἐξαποστειλάρια: Τοῦ Ἁγίου «Φιλοσοφίας ἔρωτι» καί τῆς ἑορτῆς: «Τήν σάρκα περιτέμνεται». Αἶνοι: Τά 4 στιχηρά προσόμοια τῆς ἑορτῆς καί τοῦ Ἁγίου. Δόξα: Τοῦ Ἁγίου «Ἐξεχύθη ἡ χάρις». Τῆς ἑορτῆς «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ». Δοξολογία: Μεγάλη καί Ἀπολυτίκιον: «Μορφήν ἀναλλοι ώτως». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ἀντίφωνα: Τῆς ἑορτῆς ὡς ἑξῆς: Ἀντίφωνον Α Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ. Ψάλατε δή τῷ ὀ νό μα τι αὐ τοῦ. Διηγήσασθε πάντα τά θαυμάσια αὐτοῦ. Εἴ πα τε τῷ Θε ῷ ὡς φο βε ρά τά ἔρ γα σου. Δόξα, Καί νῦν. Ἀντίφωνον Β «Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...». Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί καί ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ, ψάλατε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. Ἐκ Σι ών ἡ εὐ πρέ πει α τῆς ὡ ραι ό τη τος αὐ τοῦ. Ὁ Θε ός ἡ μῶν ἐν τῷ οὐ ρα νῷ καί ἐν τῇ γῇ, πάντα ὅσα ἠθέλησεν ἐποίησε. «Σῶσον ἡμᾶς Υἱέ Θεοῦ, ὁ σαρκί περιτμηθείς, ψάλλοντάς Σοι Ἀλληλούϊα». Δόξα, Καί νῦν «Ὁ Μο νο γε νής» Τά ἐ λέ η σου, Κύριε, εἰς τόν αἰῶνα ᾄσομαι. Ἀντίφωνον Γ «Μορφήν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην...».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1 37 Ἀπαγγελῶ τήν ἀλήθειάν σου ἐν τῷ στό μα τί μου. Ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν. «Μορφήν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην...». Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν ὁ σαρκί περιτμηθείς». Ἀπολυτίκια: «Μορφήν ἀναλλοιώτως», «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν»καί τό τοῦ Να οῦ. Κοντάκιον: «Ὁ τῶν ὅ λων Κύ ρι ος» (Ζή τει εἰς τά κα θίσματα με τά τήν γ ᾠδήν τῶν Κανόνων). Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συ λα γω γῶν...» (Κολ. β 8-12). Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας «Ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες» (Λουκ. β 20 21, 40 52). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως»: «Ἐπί σοί χαίρει». Εἰς τά Δίπτυχα: (Με τά τό «Καί πά ντων καί πα σῶν»), Tό Μεγαλυνάριον: Ἦχος β Τόν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ, μύστην τοῦ Δεσπότου, τόν φωστῆρα τόν φαεινόν, τόν ἐκ Καισαρείας καί Καππαδόκων χώρας, Βασίλειον τόν Μέγαν, πάντες τιμήσωμεν. Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε». Ἀ ντί τοῦ «Εἴ δο μεν τό φῶς»: «Μορφήν ἀναλλοιώτως». Ὀπισθάμβωνος εὐχή: «Ὁ θυσίαν αἰνέσεως». Ἀπόλυσις: Ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Τυπική Διάταξις Δοξολογίας ἐπί τῇ πρώτῃ τοῦ ἔτους Ὁ Διάκονος: «Εὐλόγησον Δέσποτα». Ὁ Ἀρχιερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν πάντοτε». Ὁ Α Χο ρός: «Μορφήν ἀναλλοιώτως». Ὁ Β Χο ρός: «Εἰς πᾶ σαν τήν γῆν».
38 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1 Ὁ Α Χο ρός: Τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἰνδίκτου: Ἦχος β «Ὁ πάσης Δημιουργός τῆς Κτίσεως, ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, εὐλόγησον τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου, Κύ ρι ε, φυ λάτ των ἐν εἰ ρή νῃ το ύς Βα σι λεῖς, καί τήν Πό λιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί σῶσον ἡμᾶς». Ὁ Β Χο ρός: Τό Κοντάκιον τῆς Ἰνδίκτου: Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθείς. «Ὁ τῶν αἰώνων ποιητής καί δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων, ὑπερούσιε ὄντως, τήν ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σώζων τῷ ἐλέει σου τῷ ἀπείρῳ οἰκτίρμον, πάντας τούς λατρεύοντάς σοι τῷ μόνῳ Δεσπότῃ καί ἐκβοῶντας φόβῳ, Λυτρωτά, εὔφορον πᾶσι τό ἔτος χορήγησον». Οἱ Χοροί: Τήν Δοξολογίαν. Ὁ Διάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον». Ὁ Α Χο ρός: «Κύριε ἐλέησον» (τρίς). Ὁ Διάκονος: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν». Ὁ Β Χο ρός: «Κύριε ἐλέησον» (τρίς). Ὁ Διάκονος: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Πατρός καί Ἀρχιεπι σκό που ἡ μῶν... καί πά σης τῆς ἐν Χρι στῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Ὁ Α Χο ρός: «Κύριε ἐλέησον» (τρίς). Ὁ Διάκονος: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ κατά ξηράν, θάλασσαν καί ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ καί σύμπαντος τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν γένους. Ὁ Β Χο ρός: «Κύριε ἐλέησον» (τρίς). Ὁ Διάκονος: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορί ας τῶν καρ πῶν τῆς γῆς καί και ρῶν εἰ ρη νικῶν καί ὑπέρ τοῦ εὐλογηθῆναι τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος Κυρίου». Ὁ Α Χο ρός: «Κύριε ἐλέησον» (τρίς).
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1 39 Ὁ Διάκονος: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν ἐκκλησίαν, τήν πόλιν καί νῆσον ταύτην...». Ὁ Β Χο ρός: «Κύριε ἐλέησον» (τρίς). Ὁ Διάκονος: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς». Ὁ Ἀρχιερεύς: «Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν...». Ὁ Διάκονος: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». Ὁ Ἀρχιερεύς: Τήν εὐχήν: Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, ὁ ἄναρχος καί ἀτελεύτητος καὶ ἐπέκεινα παντός χρόνου νοούμενός τε καί ὑπάρχων, ὁ πάσης ἐκτός μεταβολῆς τε τῶν ὄντων καί ἀλ λοι ώ σε ως, ὁ τόν πά ντα χρό νον τόν τε γε γο νό τα τόν τε ὄ ντα καί τόν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτόν εἰσελθεῖν αὐτός, πανάγαθε Δέσποτα, τήν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι εὐλόγησον ὄμβρους εἰρηνικούς πρός καρποφορίαν τῇ γῇ δώρησαι τούς ἀέρας ὑγιεινούς καί εὐκράτους ἀνθρώποις τε καί κτήνεσι κατασκεύασον δός ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ βεβαίᾳ τόν κύκλον αὐτοῦ διελθεῖν, τῷ στεφάνῳ τῆς δόξης τῶν ἀρετῶν κοσμουμένους, τῷ φωτί τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας. Τήν ἁγίαν ἡμῶν Ἐκκλησίαν καλῶς διαφύλαξον τό εὐσεβές ἡμῶν Ἔθνος τῇ δυνάμει σου κραταίωσον τούς Ἄρχοντας ἡμῶν καί τόν Στρατόν τῇ κραταιᾷ σου χειρὶ στερέωσον καί κράτυνον. Τήν νεότητα παιδαγώγησον, τό γῆρας περικράτησον, τούς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε, τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου Ἐκκλησίᾳ. Ἱλέῳ ὄμματι ἐπίβλεψον καί ἐπί τήν κάκωσιν τῆς ἰδιαιτέρας ἡμῶν πατρίδος Κύπρου. Σύντμησον τόν χρόνον τῆς δοκιμασίας ἡμῶν. Ἀποδίωξον ἀπό τῆς γῆς τῶν πατέρων ἡμῶν τόν ἀλλόθρησκον εἰσβολέα. Τούς αἰχμαλώτους ἐλευθέρωσον τούς ἀγνοουμένους ἐπανάγαγε καί σύναψον τοῖς οἰκείοις αὐτῶν. Ἐλθέτω δή ἐφ ἡμᾶς ἡ βασιλεία σου, βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων, βασιλεία χρηστότητος, δικαιοσύνης,
40 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1-3 καί εἰρήνης, καί ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ὑμνεῖν σε καί δο ξά ζειν τόν ἐν Τρι ά δι ἄ ναρ χον Θε όν καί αἰ ώ νι ον εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Εἶτα ἡ Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ.». 2. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Προεόρτια τῶν Φώτων. Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης, Θεαγένους Ἱερομάρτυρος, Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ ὁσίου. Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Ὁ προεόρτιος Ἑσπερινός κατά τήν διάταξιν τοῦ Μηναίου. Μετά τό «Νῦν ἀπολύεις» ψάλλεται ὁ προεόρτιος κανών «Τῷ τήν ἄβατον». Με τά τήν Θ ᾨ δήν ἐ πα να λαμ βά νε ται ὁ εἱρμός «Ἐμεγάλυνας Χριστέ», τό Τρισάγιον, τό Ἀπολυτίκιον «Ἑτοιμάζου Ζαβουλών» καί Ἀπόλυσις. Τῷ Σαβ βά τῳ πρω ΐ: Εἰς τόν Ὄρ θρον. Εἰς τό «Θε ός Κύ ρι ος» τό Ἀ πολυτίκιον «Ἑτοιμάζου Ζαβουλών», Δόξα, Καί νῦν, τό αὐτό. Κανόνες ὁ προ ε όρ τι ος «Τῷ τήν ἄβατον» καί ὁ τοῦ Ἱεράρχου. Με τά τό Μη νο λόγιον, ὁ εἱρμός τῆς Η ᾨδῆς καί στιχολογοῦμεν τήν Τιμιωτέραν. Ἐξαποστει λά ρι α: Τά προ ε όρ τια: «Φωνή βοῶντος...». Οἱ Αἶ νοι, «Σοί δό ξα πρέπει» καί τά Ἀ πό στι χα «Φαιδρότερον ἡλίου». Ἐν τῇ Λειτουργίᾳ: Κοντάκιον «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον» Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον τοῦ Σαββάτου πρό τῶν Φώτων. Κοινωνικόν «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω». «Εἴδομεν τό φῶς» καί Ἀπόλυσις. 3. ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ. Μαλαχίου Προφήτου, Γορδίου μάρτυρος. Ἦχος πλ. β, Ἑωθινόν Θ. Ἀπολυτίκιον: Κοντάκιον: Ἀπόλυσις: Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας Θ ΩΡΑ «Ἑτοιμάζου Ζαβουλών». «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον». (μικρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 3 41 ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός Ψαλτήριον Ἑσπέρια: Ἀναστάσιμα τοῦ πλ. β ἤχου 6 καί προεόρτια «Προεόρτια ᾄσματα» εἰς 4 (δευτερεύομεν τό α ) (ζή τει τῇ 2ᾳ Ἰ αν.) Δόξα: «Ἔρχεται πρός Ἰορδάνην» (2ᾳ Ἰαν.). «Τίς μή μακαρίσει σε». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...». Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δόξα, «Ἰωάννη βαπτιστά» (ζήτει τῇ 2ᾳ Ἰαν. εἰς τά Ἀπόστιχα τῶν Αἴνων). «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον Ἀπολυτίκια: Τό ἀναστάσιμον «Ἀγγελικαί Δυνάμεις» Δό ξα, Καί νῦν τό προ εόρ τι ον «Ἑτοιμάζου Ζαβουλών». Ἀπόλυσις: «Ὁ Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν ψαλ μόν ὁ Τριαδικός Κα νών τοῦ πλ. β ἤ χου καί τά Τριαδικά «Ἄξιόν ἐστιν». Τρισάγιον, τό Ἀπολυτίκιον «Ἑτοιμάζου Ζαβουλών...» καί ἀπόλυσις. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκια: «Ἀγγελικαί Δυνάμεις» Δό ξα τό αὐ τό, Καί νῦν «Ἑτοιμάζου Ζαβουλών...». Καθίσματα: Τά ἀναστάσιμα κατά σειράν. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ πλ. β ἤ χου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Θ ) Εὐαγγελίου 1*. * Σημείωσις: Διά τοῦ ὅρου «ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου», ἐν ταῖς ἐκτός τοῦ Τριῳδίου Κυριακαῖς ἐννοοῦμεν τήν ἀκόλουθον διάταξιν: Μετά τό Προκείμενον τῶν ἀναβαθμῶν ὁ διάκονος ἐκφωνεῖ «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν», ὁ Ἱερεύς «Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θε ός ἡμῶν καί ἐν ἁγίοις ἐπαναπαύῃ...», ὁ Χορός τό «Πᾶσα πνοή αἰνεσάτω τόν Κύριον» (τρίς). Ὁ Διάκονος «Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς... Σοφία ὀρθοί ἀκούσωμεν...»
42 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 3 Κανόνες: Ὁ ἀναστάσιμος καί ὁ Προεόρτιος «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» (ζή τει τῇ 3ῃ Ἰ αν.). Ἀπό γ ᾨδῆς: Τό Προεόρτιον Κάθισμα: «Ἀόρατε Θεέ» ἅπαξ (ζή τει τῇ 2ᾳ Ἰ αν. μετά τήν γ ᾨδήν). Ἀφ στ ᾨδῆς: Τό ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος καί τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Κα τα βα σί α «Μεγάλυνον ψυχή μου τήν τιμιωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. Ἀ πο ρεῖ πᾶσα γλῶσσα...» Ἐξαποστειλάρια: Τό Θ Ἀναστάσιμον «Συγκεκλεισμένων Δέσποτα» καί τό Προ εόρ τι ον «Πῶς ῥεῖ θρά σε ποτάμια» (2ᾳ Ἰαν.). (Ἐν ταῖς Κυριακαῖς τῶν Ἐξαποστειλαρίων προηγεῖται ὁ στίχος «Ἅγιος Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν» (δίς) καί τό: «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστι»). Αἶνοι: Ἀναστάσιμα 4 καί Προεόρτια 4 «Αἱ Ἀγγελικαί προπορεύεσθε δυνάμεις» (Αἶνοι 2ας Ἰ αν.) Εἰς τά δύο τελευταῖα μετά τῶν στίχων εἰς μέν τό α «Διά τοῦτο μνησθήσομαί σου ἐκ γῆς Ἰορδάνου καί Ἐρμωνιείμ», εἰς δέ τό β «Εἴδοσάν σε ὕδατα ὁ Θεός, εἴδοσάν σε ὕδατα καί ἐφοβήθησαν». Δόξα: Τό Θ Ἑωθινόν «Ὡς ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων...». «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: (Μεγάλη) καί τό «Σήμερον σωτηρία». Ὁ Ἱερεύς «Εἰρήνη πᾶσι... Ἐκ τοῦ κατά... Εὐαγγελίου τό ἀνάγνωσμα», ὁ Διάκονος «Πρόσχωμεν». Ὁ Ἱερεύς ἀναγινώσκει ἀπό τῆς Ἁγίας Τραπέζης τό Ἑωθινόν Εὐαγγέλιον. Μετά τό «Δόξα σοι Κύριε, δόξα σοι», τό «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...» και ψάλλεται ἐναλλάξ κατά στίχον ὑπό τῶν χορῶν ὁ Ν Ψαλμός. Ψαλλομένου τούτου, ὁ Ἱερεύς φέρει τό Εὐ αγ γέ λι ον εἰς τό μέ σον τοῦ Να οῦ καί προ σφέ ρει τοῦ το πρός προ σκύ νη σιν εἰς τούς πι στούς. Με τά τό πέ ρας τοῦ Ν Ψαλ μοῦ, ὁ δε ξι ός Χο ρός Δό ξα «Ταῖς τῶν 'Α πο στό λων...», ὁ ἀ ρι στε ρός Καί νῦν «Ταῖς τῆς Θε ο τό κου...» Ὁ δε ξι ός «Ἐ λέ η σόν με ὁ Θε ός... Ἀ ναστάς ὁ Ἰ η σοῦς...» Ὁ Δι ά κο νος «Σῶ σον ὁ Θε ός τόν λα όν σου...» καί ὁ Ἱ ε ρεύς «Ἐ λέ ει καί οἰκτιρμοῖς...».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 3-5 43 ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Τελεῖται ἡ Θεία λειτουργία Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀντίφωνα: Τῆς Κυριακῆς. Εἰς τό δεύτερον «ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν». Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν Ὁ ἀναστάς». Ἀπολυτίκια: «Ἀγγελικαί Δυνάμεις», «Ἑτοιμάζου Ζαβουλών», τοῦ Ἀπ. Βαρ νά βα καί τό τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον». Τρισάγιον Ἀπόστολος: Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων «Τέκνον Τιμόθεε, νῆ φε ἐν πᾶ σι» (Β Τιμ. δ 5-8). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων «Ἀρχή τοῦ Εὐαγγε λί ου Ἰ η σοῦ Χρι στοῦ» (Μάρ κ. α 1-8). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον». «Εἴδομεν τό φῶς» Ἀπόλυσις: «Ὁ Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν». 4. ΔΕΥΤΕΡΑ. Ἡ Σύναξις τῶν Ἁ γί ων Ο (70) Ἀ πο στό λων, Χρυ σάν θου μάρτυρος. 5. ΤΡΙΤΗ. Προεόρτια τῶν Φώτων. Θεοπέμπτου καί Θεωνᾶ τῶν μαρτύρων. Συγκλητικῆς Ὁσίας. Ἀπόλυτος Νηστεία Τῷ πρωΐ: Με τά τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Ὄρ θρου ἀ να γι νώ σκονται αἱ Με γάλαι Ὧραι τῶν Θεοφανείων, ὡς ἐξῆς: Ὥρα Α. Ὁ Ἱερεύς «Εὐ λο γη τός ὁ Θε ός Δό ξα Σοι ὁ Θε ός ἡ μῶν, δό ξα Σοι. Βασιλεῦ Οὐράνιε» Ὁ Ἀναγνώστης Τρισάγιον. «Ὅτι σοῦ ἐστιν». «Κύριε ἐλέησον» ιβ, Δόξα, Καί νῦν, «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» καί εὐθύς τούς ψαλμούς τῆς Α Ὥρας. Εἶτα «Δόξα, Καί νῦν», «Ἀλληλούϊα» γ, «Κύ ρι ε ἐ λέ η σον» γ, Δό ξα «Ἀπεστρέφετό ποτε», Καί νῦν «Τί σε κα
44 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 5 λέσωμεν ὦ Κεχαριτωμένη» καί οἱ χοροί ψάλλουσι τά ἰδιόμελα (ἄρχεται ὁ Α Χορός). Μετά τό Δοξαστικόν ἡ Προφητεία, ὁ Ἀπόστολος, τό Εὐαγγέλιον, «Τά διαβήματά μου» Τρισάγιον, Κοντάκιον «Ἐν τοῖς ῥείθροις» «Κύριε Ἐλέησον» (μ ), «Ὁ ἐν παντί καιρῷ», «Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς» καί ἡ Εὐχή «Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν» Ἀκολούθως ἐπισυνάπτεται ἡ Ὥρα Γ. Ὁ Ἀναγνώστης «Δεῦτε προσκυνήσωμεν», τούς 3 ψαλμούς τῆς Γ Ὥ ρας, Δό ξα «Ἀπεστρέφετό ποτε», Καί νῦν «Θε ο τό κε σύ εἶ ἡ ἄμπελος». Οἱ Χοροί τά Ἰδιόμελα (ἄρχεται ὁ Β Χορός). Ἡ Προφητε ία, ὁ Ἀπόστολος, τό Εὐαγγέλιον κλπ. ὡς ἀνωτέρω καί ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Ψαλλομένων τῶν Ἰδιομέλων ὁ Διάκονος (ἤ ἐν ἐλλείψει τούτου ὁ Ἱερεύς) θυμιᾷ τόν λαόν διά κατσίου. Τό αὐτό πράττει καί κατά τάς ἑπομένας ΣΤ καί Θ Ὥ ρας. Με τά τήν Εὐ χήν «Δέ σπο τα Θεέ» ἡ Ὥρα Στ. Ὁ Ἀναγνώστης «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» Οἱ τρεῖς ψαλμοί τῆς Στ Ὥ ρας, Δό ξα: «Ἀπεστρέφετό ποτε», Καί νῦν «Ὅ τι οὐκ ἔ χο μεν παρρησίαν», Οἱ Χοροί τά Ἰδιόμελα (ἄρχεται ὁ Α Χορός), ἡ Προφητεία, ὁ Ἀπόστολος, τό Εὐαγγέλιον κλπ. Μετά τήν Εὐχήν «Θεέ καί Κύριε τῶν Δυνάμεων» ἄρχεται ἡ Ὥρα Θ. Ὁ Ἀναγνώστης «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» Οἱ 3 ψαλμοί τῆς Θ Ὥ ρας, Δό ξα «Ἀπεστρέφετό ποτε» Καί νῦν «Ὁ δι ἡ μᾶς γεν νη θε ίς ἐκ Παρθένου...» Οἱ Χοροί τά Ἰδιόμελα: Ὁ Β Χορός «Θάμβος ἦν κατιδεῖν», ὁ Α Χο ρός «Ὅ τε πρός αὐ τόν», τό τέ λος τοῦ ὁ πο ί ου «σύν Πα τρί καί Ἁ γί ῳ Πνε ύ μα τι» ψάλ λει ὁ Β Χο ρός. Εἶ τα ὁ Α Χο ρός Δό ξα, ὁ Β Καί νῦν, καί ὁ Κανονάρχης στάς ἐν μέσῳ τοῦ Ναοῦ ἀναγινώσκει κατά τό ὕφος τοῦ Εὐαγγελίου τό Ἰδιόμελον: «Τήν χεῖρά σου τήν ἁψαμένην» Εἶτα οἱ Χοροί ψάλλουσι τοῦτο ἐναλλάξ κατά στίχον. Ἀκολουθοῦν ἡ προφητεία, ὁ Ἀπόστολος, τό Εὐαγγέλιον κλπ. Μετά τήν εὐχήν «Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ὁ Ἱερεύς ποιεῖ τήν συνήθη μικράν Ἀπόλυσιν. Ἐν συνεχείᾳ τελοῦνται ὁ Μέγας Ἑσπερινός τῶν Θεοφανείων καί ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 5 45 ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ (ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ) Ἄρχεται μέ τό «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρός...» Προοιμιακός Εἰρηνικά Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς εἰς 6. «Τόν φωτισμόν ἡμῶν» (δίς), «Τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν» (δίς), «Τά Ἰορδάνεια ῥεῖθρα» καί «Σῶσαι βουλόμενος». Δό ξα, Τό Ἰδιόμελον «Ὑπέκλινας κάραν τῷ Προδρόμῳ». Εἴσοδος: Μετά τοῦ Εὐαγγελίου. «Φῶς ἱλαρόν». Εὐθύς τό α Ἀνάγνωσμα «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός», μετ αὐ τό ὁ α Χο ρός τό τρο πά ρι ον «Ἐ πε φά νης ἐν τῷ κό σμῳ», (ζή τει τοῦτο μετά τό γ Ἀνάγνωσμα), ὁλόκληρον. Ἀκολούθως ὁ β Χορός καί ἐν συνεχείᾳ ἐναλλάξ οἱ Χοροί ψάλλουσι τό ἀκροτελεύτιον τοῦ τροπαρίου «Ἳνα φωτίσῃς τούς ἐν σκότει» πρό αὐτοῦ δέ ἀπαγγέλλονται ἐμ με λῶς οἱ ἐν τῷ Μη να ί ῳ 4 στί χοι τοῦ 66ου Ψαλ μοῦ. Εἶ τα ὁ β Χορός Δόξα, Καί νῦν τό αὐτό τροπάριον ὁλόκληρον. β) Τό ε Ἀνάγνωσμα «Εἶπεν Ἠλίας». Μετ αὐτό ἄρχεται ὁ β Χορός τοῦ τροπαρίου «Ἁμαρτωλοῖς καί τελώναις», (ζήτει τοῦτο μετά τό ς Ἀνάγνωσμα), ὁλόκληρον. Ἀκολούθως ὁ α Χορός καί ἐν συνεχείᾳ οἱ Χοροί ψάλλουσιν ἐναλλάξ τό ἀκροτελεύτιον τοῦ τροπαρίου «Ποῦ γάρ εἶχε τό φῶς Σου λάμψαι», ἀπαγγελλομένων ὡσαύτως ἐμμελῶς τῶν ἐν τῷ Μηνα ί ῳ 4 στί χων τοῦ 92ου Ψαλ μοῦ. Εἶ τα ὁ α Χο ρός Δό ξα, Καί νῦν, τό αὐ τό τροπάριον ὁλόκληρον. γ) Τό ς Ἀνάγνωσμα «Παρεγένετο Νεεμάν». Εἶτα «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν», «Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡμῶν...» καί ψάλλεται τό Τρισάγιον. Ὁ Ἀπόστολος (Α Κορ. θ 19 27) καί τό Εὐαγγέλιον (Λουκ. γ 1-18). Ὁ Χε ρου βι κός Ὕ μνος καί κα θ ἑ ξῆς ἡ Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον...». «Εἴδομεν τό φῶς...». Μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν ψάλλονται τά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγιασμοῦ «Φωνή Κυρίου ἐπί τῶν ὑδάτων» καί τελεῖται ὁ Ἁγιασμός κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ καί τῷ Ἱερατικῷ διάταξιν. Ἡ εὐχή «Τριάς Ὑπερούσιε» δέν ἀναγινώσκεται κατά τήν τέλεσιν τοῦ σημερινοῦ Ἁγιασμοῦ ἀλλά μόνον τήν κυριώνυμον ἡμέραν. Σήμερον ἀρχόμεθα ἀπό τοῦ «Μέγας εἶ
46 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 5-6 Κύριε». Κατά τήν κατάδυσιν καί ἀνάδυσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τό ὕδωρ ψάλλομεν «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου» Κοντάκιον (ὅταν ὁ ἱερεύς ῥαντίζῃ τόν λαόν): «Ἐν τοῖς ῥείθροις» Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός». 6. ΤΕΤΑΡΤΗ. ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν Ψαλ μόν, ἡ Λι τή, τά Ἀπόστιχα, ὡς μή ψαλέντα ἐν τῷ Ἑσπερινῷ, Τρισάγιον, Ἀπολυτίκιον «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου» καί Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκιον: Εἰς τό «Θεός Κύριος» τό «Ἐν Ἰορδάνῃ» (τρίς). Καθίσματα: Τά τῆς ἑορτῆς τῶν δύο στιχολογιῶν καί τό μετά τόν Πολυέλεον κατά σειράν. Ἀναβαθμοί: Τό α Ἀντίφωνον τῶν Ἀναβαθμῶν τοῦ δ ἤχου. Προκείμενον: «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». Στίχος: «Τί σοί ἐ στι θά λασ σα, ὅ τι ἔ φυ γες; καί σύ Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω;». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς ἑορτῆς «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπό Ναζαρέτ» (Μάρ κ. α 9-11). Ὁ Ν Ψαλ μός: (Χῦμα), Δόξα «Τά σύμπαντα σήμερον» Καί νῦν τό αὐ τό, «Ἐ λέ η σόν με ὁ Θε ός...» καί τό Ἰδιόμελον «Θεός Λόγος ἐπεφάνη ἐν σαρκί». Κανόνες: Οἱ δύ ο τῆς ἑ ορ τῆς με τά τῶν Εἱρ μῶν αὐ τῶν. Ἀπό γ ᾨδῆς: Ἡ Ὑπακοή «Ὅτε τῇ ἐπιφανείᾳ σου». Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τῆς Ἑορτῆς. Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: (Διπλαῖ) «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα» καί
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 6 47 «Στείβει θαλάσσης». Ἀντί τῆς Τιμιωτέρας: «Ἡ θ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων μετά τῶν Μεγαλυναρίων ὡς ἑξῆς: Διά τόν Α Κα νό να. 1. - Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν, τῶν ἄνω στρατευμάτων. «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...». 2. - Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐν Ἰορδάνῃ, ἐλθόντα βαπτισθῆναι. «Δαυΐδ, πάρεσο, Πνεύματι». 3. - Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ὑπό Προδρόμου, τό βάπτισμα λαβόντα. «Ὁ Ἡσαΐας λούσασθε». 4. - Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐκ τῆς πατρῴας φωνῆς μαρτυρηθέντα. «Συντηρώμεθα χάριτι, πιστοί καί σφραγῖδι». Διά τόν Β,Ἰαμβικόν Κανόνα 5. - Σή με ρον ὁ Δε σπό της, κλί νει τόν αὐ χέ να χει ρί τῇ τοῦ Προ δρό μου. «Ὤ τῶν ὑ πέρ νοῦν τοῦ τό κου σου θαυ μά των» 6. - Σήμερον Ἰωάννης, βαπτίζει τόν Δεσπότην ἐν ῥείθροις Ἰορδάνου. «Ὤ τῶν ὑ πέρ νοῦν». 7. - Δόξα Μεγάλυνον ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου, καί ἀδιαιρέτου, θε ό τη τος τό κρά τος. «Ἴδ μεν τά Μω σεῖ». 8. - Καί νῦν Με γά λυ νον ψυ χή μου, τήν λυ τρω σα μέ νην, ἡ μᾶς ἐκ τῆς κα τά ρας. «Χρίεις τελειῶν τήν βρότειον οὐσίαν». Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν, τῶν ἄνω στρατευμάτων «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα» (Καταβασία). Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. «Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν (Καταβασία)». Ἐξαποστειλάριον: «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ» (τρίς). Αἶνοι: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς «Φῶς ἐκ φω τός» εἰς 6. Δόξα: Τῆς ἑορτῆς «Νάματα Ἰορδάνεια». Τῆς ἑ ορ τῆς «Σήμερον ὁ Χρι στός» μέ χρι τοῦ «ἡμεῖς δέ, οἱ φωτισθέντες βοῶμεν».
48 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 6 Δοξολογία: Μεγάλη Ἀρχόμεθα ἀπό τοῦ: «Δόξα τῷ φανέντι Θε ῷ καί ἐ πί γῆς ὀ φθέ ντι καί φω τί σαντι τόν κόσμον». Ἀπολυτίκιον «Ἐν Ἰορδάνῃ». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Τελεῖται ἡ Θεία λειτουργία τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑ ορ τῆς με τά τῶν στί χων αὐ τῶν ὡς ἀκολούθως: Ἀντίφωνον Α Ἐν ἐξόδῳ Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου, οἴκου Ἰακώβ. Ἐγενήθη Ἰουδαία ἁγίασμα αὐτοῦ. Ἡ θάλασσα εἶδε, καί ἔφυγεν ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω. Τί σοί ἐ στι θά λασ σα, ὅ τι ἔ φυ γες καί σύ Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω; Δόξα, Καί νῦν. «Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...». Ἀντίφωνον Β Ἠγάπησα, ὅτι εἰσακούσεται Κύριος τῆς φω νῆς τῆς δε ή σε ώς μου. Ὅ τι ἔ κλι νε τό οὖς αὐ τοῦ ἐ μοί, καί «Σῶσον ἡμᾶς Υἱέ Θεοῦ, ἐν ταῖς ἡ μέ ραις μου ἐ πι κα λέ σο μαι. ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Πε ρι έ σχον με ὠ δῖ νες θα νά του Ἰωάννου. βαπτισθείς...». κίν δυ νοι ᾅ δου εὕ ρο σάν με. Ἐλεήμων ὁ Κύριος καί δίκαιος, καί ὁ Θεός ἡμῶν ἐλεεῖ. Δόξα, Καί νῦν «Ὁ Μο νο γε νής Υἱ ός».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 6 49 Ἀντίφωνον Γ Ἦ χος α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅ τι εἰς τόν αἰ ῶ να τό ἔ λε ος αὐ τοῦ. Εἰπάτω δή οἶκος Ἰσραήλ, ὅτι ἀγαθός, ὅ τι εἰς τόν αἰ ῶ να τό ἔ λε ος αὐ τοῦ. Εἰ πά τω δή οἶ κος Ἀ α ρών ὅ τι ἀ γα θός, ὅ τι εἰς τόν αἰ ῶ να τό ἔ λε ος αὐ τοῦ. Εἰπάτωσαν δή πάντες οἱ φοβούμενοι τόν Κύριον, ὅ τι ἀ γα θός, ὅ τι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῦ. «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε...» Εἰσοδικόν: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθείς ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα». Ἀπολυτίκιον: «Ἐν Ἰορδάνῃ». Κοντάκιον: «Ἐπεφάνης σήμερον». Ἀντί Τρισαγίου: «Ὅσοι εἰς Χριστόν». Ἀπόστολος: Τῆς ἑορτῆς «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ» (Τίτ. β 11-14, γ 4-7). Εὐαγγέλιον: Τῆς ἑορτῆς «Παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπό τῆς Γαλιλαίας» (Ματθ. γ 13-17). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον ψυχή μου τήν τιμιωτέραν καί ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων» «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα». Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις Ἀλληλούϊα». Ἀ ντί τοῦ «Εἴ δο μεν τό φῶς»: «Ἐν Ἰορδάνῃ». Μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν ψάλλονται τά Ἰδιόμελα «Φωνή Κυρίου ἐπί τῶν ὑδάτων» καί τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός ὡς διαλαμβάνεται ἐν τῷ Μηναίῳ καί τῷ Ἱερατικῷ. Σήμερον ἀναγινώσκεται καί ἡ εὐχή: «Τριάς Ὑπερούσιε» Κοντάκιον (Ὅταν ὁ ἱερεύς ῥαντίζῃ τόν λαόν): «Ἐπεφάνης σήμερον...». Ἀπόλυσις: Ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ.
50 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 7 7. ΠΕΜΠΤΗ. Ἡ Σύναξις τοῦ Τιμίου Ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Τῇ Τετάρτῃ ἑ σπέ ρας: Ἐν τῇ Θ Ὥ ρᾳ: Ἀπολυτίκιον «Ἐν Ἰορδάνῃ» Κοντάκιον: «Ἐπεφάνης σήμερον». Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ: Εἰς τό «Κύριε Ἐκέκραξα» ἱστῶμεν στίχους στ καί ψάλλομεν Ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς: «Τὸν φωτισμόν ἡμῶν»: 3 καί τοῦ Προδρόμου Προσόμοια «Πανεύφημε Πρόδρομε Χριστοῦ»: 3. Δόξα τοῦ Προδρόμου «Ἔνσαρκε λύχνε», Καί νῦν τῆς Ἑορτῆς: «Θεός Λόγος ἐπεφάνη ἐν σαρκί...» Εἴσοδος, Φῶς ἱλαρόν καί τό Μέγα Προκείμενον «Ὁ Θε ός ἡ μῶν ἐν τῷ οὐ ρα νῷ καί ἐν τῇ γῇ, πά ντα ὅ σα ἠ θέ λη σεν, ἐ πο- ίησε» με τά τῶν στί χων αὐ τοῦ, ὡς ἐν τῷ Μη να ί ῳ. Εἰς τά Ἀ πό στι χα, τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Μηναίου «Ὡς εἶδέ σε Δέσποτα» Δόξα «Ὡς τοῦ Πνεύματος ἐραστής», Καί νῦν «Δεῦτε μιμησώμεθα» Ἀπολυτίκια: «Ἐν Ἰ ορ δά νῃ», Δόξα «Μνή μη δι κα ί ου», Καί νῦν καί πά λιν «Ἐν Ἰ ορδάνῃ» Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου». Τῇ Πέμπτῃ πρωΐ: Ἐν τῷ Μεσονυκτικῷ: Με τά τόν Ν ψαλ μόν, Τό Τρι σάγιον, τό ἀπολυτίκιον τοῦ Προδρόμου «Μνήμη δικαίου» καὶ ἀπόλυσις. Ἐν τῷ Ὄρ θρῳ: Με τά τόν Ἑ ξά ψαλ μον, εἰς τό «Θε ός Κύ ρι ος», τά Ἀ πολυ τί κι α ὡς εἰς τόν Ἑ σπε ρι νόν καί τά Κα θί σμα τα ὡς ἐν τῷ Μη να ί ῳ. Ὁ Ν χῦμα. Κανόνες τῆς Ἑορτῆς «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε» μετά τοῦ στίχου «Δόξα σοι ὁ Θε ός» καί τοῦ Προ δρό μου «Βα πτι ζό με νον, τῷ τῶν πα θῶν μου κλύδωνι» μετά τοῦ στίχου «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ» Ἀπό γ ᾠδῆς τά καθίσματα: «Ὁ μέ γας ὑ ε τός», Δό ξα, καί νῦν «Ἑ κών κα τῆλ θεν ἐ πί γῆς» Ἀφ Στ ᾨδῆς Κοντάκιον καί Οἶκος τοῦ Προδρόμου, τό συναξάριον τῆς ἡμέρας καί αἱ Καταβασίαι: «Στείβει θαλάσσης». Ἀντί τῆς Τιμιωτέρας ψάλλεται ἡ Θ ᾨ δή τοῦ α Κα νό νος τῆς ἑ ορ τῆς «Ἀ πο ρεῖ πᾶ σα γλῶσ σα» με τά τῶν ἀντιστοίχων μεγαλυναρίων (ἴδε ἐχθεσινήν ἀκολουθίαν) καί ἐν συνεχείᾳ ἡ Θ ᾠ δή τοῦ Προ δρό μου «Ἐκ τῆς ἐ ρη μί ας, ἡ Πρό δρο μος φω νή» με τά τοῦ στί χου εἰς μέν τά δύ ο πρῶ τα «Ἅ γι ε τοῦ Θε οῦ», εἰς τό τρί τον: Δό ξα καί εἰς τό τέταρτον: Καί νῦν Ἀκολούθως «Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 7-10 51 λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας» καί ἡ Καταβασία «Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...». Ἐξαποστειλάρια τοῦ Προδρόμου «Προφήτην σε προέφησε...» καί τῆς ἑορτῆς «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...». Εἰς τούς Αἴνους τά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς ὡς χθές. Δόξα «Ἄγγελος ἐκ στειρωτικῶν ὠδίνων», Καί νῦν «Σήμερον ὁ Χριστός» Δοξολογία Μεγάλη καί τό «Μνήμη δικαίου». Εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν: Ἀντίφωνα καί Εἰσοδικόν τῆς Ἑορτῆς ὡς χθές. Μετά τήν Εἴσοδον Ἀπολυτίκια: «Ἐν Ἰορδάνῃ», «Μνήμη δικαίου...», καί τό τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον «Ἐπεφάνης σήμερον». «Ὅσοι εἰς Χριστόν», Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον τοῦ Προδρόμου. Εἰς τό Ἐξαιρέτως «Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν». Κοινωνικόν «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον» Ἀντί τοῦ «Εἴδομεν τό φῶς» τό «Ἐν Ἰορδάνῃ» Ἀπόλυσις «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου». 8. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Γεωργίου Χοζεβίτου ὁσίου, Δομνίκης ὁσίας. 9. ΣΑΒΒΑΤΟΝ (Μετά τά Φῶτα). Πολυεύκτου μάρτυρος. Εὐστρατίου ὁσίου. Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Στείβει θαλάσσης...». Μετά τήν Δοξολογίαν Ἀπολυτίκιον «Ἐν Ἰορδάνῃ...». Ἐν τῇ Λειτουργίᾳ: Ἀντίφωνα τῆς Ἑορτῆς. Εἰσοδικόν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...». Κοντάκιον «Ἐπεφάνης σήμερον...». Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον Σαββάτου μετά τά Φῶτα (Ἐφ. στ 10 17 καί Ματθ. δ 1 11). Κοινωνικόν «Μακάριοι, οὕς ἐξελέξω...». 10. ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ. Γρηγορίου ἐπισκόπου Νύσσης καί Δομετιανοῦ ἐπισκόπου Μελιτινῆς. Ἦχος βαρύς. Ἑωθινόν Ι. (Τ.Μ.Ε. Τυπ. Θεοφανείων, Περίπτ. Ε 37 καί Περίπτ. Α 8, 9, 10) Ἀπολυτίκιον: Κοντάκιον: Ἀπόλυσις: Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας Θ ΩΡΑ «Ἐν Ἰορδάνῃ». «Ἐπεφάνης σήμερον». (μικρά) «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ».
52 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 10 ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός Ψαλτήριον Ἑσπέρια: Ἀναστάσιμα στιχηρά 6 καί τῆς Ἑορτῆς «Τόν φωτισμόν ἡμῶν» 4 (ζή τει τῇ 6ῃ Ἰ αν.). Δόξα: «Κύριε, πληρῶσαι βουλόμενος» (Ζή τει Δόξα τῆς Λιτῆς τῶν Θεοφανείων). Τό α Θεοτοκίον τοῦ βαρέος ἤχου «Μήτηρ μέν ἐγνώσθης». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...». Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δό ξα, «Σήμερον ἡ κτίσις φωτίζεται» (ζή τει Καί νῦν τῆς Λιτῆς τῶν Θεοφανείων). «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον Ἀπολυτίκια: Τό Ἀναστάσιμον «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου», Δό ξα, Καί νῦν «Ἐν Ἰ ορ δά νῃ» Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν Ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός Κα νών τοῦ βαρέος ἤ χου καί τά τριαδικά «Ἄξιόν ἐστιν». Τρισάγιον, «Ἐν Ἰορδάνῃ» καί ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκια: «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου», Δό ξα τό αὐτό, Καί νῦν «Ἐν Ἰορδάνῃ...». Καθίσματα: Εἰς τήν α καί β στιχολογίαν τά Ἀναστάσιμα καί ἀντί Θεοτοκίων τά τῆς ἑορτῆς τοῦ Ὄρθρου τῆς 10ης Ἰαν. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ βαρέος ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Ι ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀ να στά σι μος καί ὁ α τῆς ἑ ορ τῆς «Βυθοῦ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 10 53 ἀνεκάλυψε πυθμένα...». Ἀπό γ ᾨδῆς: Τό Κά θι σμα «Τοῦ Ἰησοῦ γεννηθέντος» (ζήτει εἰς τά Καθίσματα μετά τήν γ ᾨ δήν τοῦ Κανόνος 10ῃ Ἰαν.). Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τά Ἀναστάσιμα, καί τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Στείβει θαλάσσης...». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Μεγάλυνον ψυχή μου τήν λυτρωσαμένην... Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...» Ἐξαποστειλάρια: Τό Ι Ἀναστάσιμον «Τιβεριάδος θάλασσα» καί τό τῆς ἑορτῆς «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...». Αἶνοι: Ἀ να στά σι μα 4 καί Μεθέορτα 4 «Νῦν ξένην ὁ Σωτήρ...» δευτεροῦντες τό α (ζήτει τῇ 10ῃ Ἰαν.). Εἰς τά δύο τελευταῖα μετά τῶν στίχων εἰς μέν τό α «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω», εἰς δέ τό β «Τί σοί ἐστι θάλασσα, ὅτι ἔφυγες καί σύ Ἰορδάνη ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω». Δόξα: Τό Ι Ἑ ω θι νόν «Μετά τήν εἰς ᾍδου κάθοδον...». «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑ ορ τῆς. Εἰς τό β : «Σῶ σον ἡ μᾶς ὁ ἐν Ἰορδάνῃ». Εἰς τό γ ἀντίφωνον: «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου». Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν Ὁ ἀναστάς». Ἀπολυτίκια: «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου», «Ἐν Ἰ ορ δάνῃ», τοῦ Ἀπ. Βαρ νά βα καί τό τοῦ Να οῦ. Κοντάκιον: «Ἐπεφάνης σήμερον». Τρισάγιον Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τά Φῶτα «Ἀδελφοί, ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν» (Ἐφεσ. δ 7 13). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς μετά τά Φῶτα «Ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ὅ τι Ἰ ω άν νης» (Ματ θ. δ 12 17).
54 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 10-14 Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον». «Εἴδομεν τό φῶς». Ἀπόλυσις: Ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. 11. ΔΕΥΤΕΡΑ. Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου. Ἡ ἀ κο λου θί α τοῦ Ὁσίου Θεοδοσίου ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Στείβει θαλάσσης». Ἀπόστολος τοῦ Ὁσίου (ζήτει τῇ 18ῃ Ἰαν., Ἑβρ. ιγ 7 16). Εὐ αγ γέ λι ον (ζήτει τῇ 5ῃ Δεκ. Ματ θ. ια 27-30). Εἰς τό «Ἐξαιρέτως...» «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοι νω νι κόν «Εἰς μνη μόσυνον αἰώνιον». 12. ΤΡΙΤΗ. Τατιανῆς μάρτυρος. Πέτρου Ἀβεσαλαμίτου μάρτυρος. 13. ΤΕΤΑΡΤΗ. Ἑρμύλου καί Στρατονίκου τῶν μαρτύρων. Ἀπόστολος: Καθ. Α Πέτρ. δ 1 11 (ζήτει τῇ Τετάρτῃ ΛΓ Ἐπιστολῶν), Εὐαγγέλιον: Μεθέορτον: Ἰωάν. ι 39 42 (Ζήτει τῇ 12ῃ Ἰαν.). 14. ΠΕΜΠΤΗ. Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων. Τῶν ἐν Σι νᾷ καί Ῥαϊθῷ ἀναιρεθέντων Ἁγίων Ἀββάδων, Ἁγνῆς μάρτυρος. Ἡ ἀκολουθία τελεῖται ὡς ἐν τῇ κυριωνύμῳ ἡμέρᾳ τῶν Θεοφανείων, μέ τάς ἀκολούθους μόνον διαφοράς: Εἰς τόν Ἑσπερινόν: Ἡ Εἴσοδος γίνεται μετά θυμιατοῦ, ψάλλεται τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί δέν ἀναγινώσκονται τά Προφητικά ἀναγνώσματα, οὔτε Ἀπόστολος, οὔτε Εὐαγγέλιον. Εἰς τόν Ὄρ θρον: Καταλιμπάνεται ὁ Πολυέλεος καί τό μετ αὐτόν Κάθισμα. Ἐπίσης καταλιμπάνεται τό Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου. Ἀντί τῆς Ὑπακοῆς λέγεται τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα: «Τά ῥεῖθρα ἡγίασας» καί με τά τό Κο ντά κι ον καί τόν Οἶ κον εἰς τό τέ λος τῆς στ ᾨ δῆς ἀναγινώσκεται τό Συναξάριον τῆς 14ης Ἰανουαρίου. Εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν: Τρισάγιον ἀντί τοῦ «Ὅσοι εἰς Χριστόν»,
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 14-17 55 Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον τῆς ἡμέρας (14ης Ἰαν.). Τά λοιπά, ἅπαντα ὡς ἐν τῇ Ἑορ τῇ (Λειτουργία Ἰωάννου Χρυσοστόμου). 15. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Παύλου τοῦ Θηβαίου καί Ἰωάννου Καλυβίτου ὁσίων. Σημείωσις: Ἀ πό τῆς σή με ρον μέ χρι καί τῆς 9ης Φε βρου α ρί ου ψάλ λονται αἱ Κα ταβασίαι τῆς Ὑπαπαντῆς «Χέρσον ἀβυσσοτόκον» καί Κοντάκιον «Ὁ μήτραν παρθενι κήν», ἐκτός τῆς 1ης Φεβρουαρίου, ὅτε ψάλλεται τό προεόρτιον Κοντάκιον «Ὡς ἀγκάλας σήμερον». 16. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Ἡ προσκύνησις τῆς τιμίας ἁλύσεως τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. Ἀναγνώσματα τῆς ἡμέρας (16ης Ἰαν.): Ἀπόστολος ζήτει τῷ Σαββάτῳ τῆς Δ Ἑβδ. τοῦ Πάσχα («Κατ ἐκεῖνον τόν καιρόν...»). Εὐαγγέλιον τό ΙΑ Ἑωθινόν. 17. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ΛΟΥΚΑ (10 Λεπρῶν). Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. Γεωργίου τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων, νεομάρτυρος. Ἦχος πλ. δ, Ἑωθινόν ΙΑ. (Τ.Μ.Ε. Τυπ. 17 ης Ἰ αν. 2, 3, 4) Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Θ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Τήν Ῥώμην μή λιπών» Κοντάκιον: «Τόν Κορυφαῖον καί πρῶτον» Ἀπόλυσις: (μικρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός...» ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός - Ψαλτήριον. Ἑσπέρια: Ἀ να στά σι μα τοῦ πλ. δ ἤ χου 6 καί τοῦ Ὁσίου «Ὁ φωτισθείς ταῖς τοῦ Πνεύματος...» 4. Δόξα: Τοῦ Ὁσίου «Τό κατ εἰκόνα...» Τό α Θε ο το κί ον τοῦ πλ. δ ἤ χου: «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν» Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...», τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας
56 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 17 «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...» καί τά Ἀναγνώσμα τα τοῦ Ὁσίου. Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δόξα: Τοῦ Ὁσίου «Τῶν μοναστῶν τά πλήθη...». «Ἀνύμφευτε Παρθένε» (ἴδε εἰς τήν Παρακλητικήν, τό Καί νῦν τῶν ἀποστίχων τοῦ πλ. δ ἤχου, Σαββάτῳ ἑσπέρας). «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: Τό Ἀναστάσιμον «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», Δό ξα, τοῦ Ὁσίου «Τόν Ζηλωτήν Ἠλίαν...», Καί νῦν τό Θε ο το κί ον «Τό ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον». Ἀπόλυσις: «Ὁ Ἀ να στάς ἐκ νε κρῶν». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός κα νών τοῦ πλ. δ ἤ χου, ἡ Λιτή τοῦ Ἁγίου, τά Τριαδικά «Ἄξιόν ἐστιν», τό Τρισάγιον, τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου «Τόν Ζηλωτήν Ἠλίαν...» καί Ἀ πό λυ σις. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκια: Ὡς ἐν τῷ Ἑ σπε ρι νῷ. Καθίσματα: Εἰς τήν α καί β στιχολογίαν τά Ἀναστάσιμα κα τά σει ράν. Εἰς τήν γ στι χο λο γί αν τό τοῦ Ὁσίου μετά τοῦ Θεοτοκίου. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοί τοῦ πλ. δ ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (ΙΑ ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀναστάσιμος καί ὁ τοῦ Ὁσίου. Ἀπό γ ᾨδῆς: Τά Καθίσματα τοῦ Ὁσίου μετά τοῦ Θεοτοκίου (ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ). Ἀφ στ ᾨδῆς: Κο ντά κι ον καί Οἶ κος τά Ἀναστάσιμα καί τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον» Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς Ἐν νόμῳ σκιᾷ».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 17-18 57 Ἐξαποστειλάρια: Τό ΙΑ Ἀ να στά σι μον «Μετά τήν θείαν ἔγερσιν...», καί τό τοῦ Ὁσί ου «Φωστήρ φωστήρων γέγονας...» μετά τοῦ Θεοτοκίου «Ἐλπίς τοῦ κόσμου ἀγαθή...». Αἶνοι: Ἀ να στά σι μα 4 καί τοῦ Ὁσί ου «Ὅσιε Πάτερ Ἀντώνιε...» 4. Εἰς τά δύο τελευταῖα μετά τῶν στίχων εἰς μέν τό α «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ», εἰς δέ τό β «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον». Δόξα: Τό ΙΑ Ἑωθινόν «Φανερῶν ἑαυτόν». «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία». ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ἀντίφωνα: Τῆς Κυριακῆς. Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν ὁ ἀναστάς». Ἀπολυτίκια: «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», «Τόν Ζηλωτήν Ἠλίαν...», τοῦ Ἀπ. Βαρ νά βα καί τό τοῦ Να οῦ. Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν». Τρισάγιον Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν» (Ἑ βρ. ιγ 17 21). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ΙΒ Λουκᾶ «Εἰσερχομένου τοῦ Ἰ η σοῦ εἴς τι να» (Λουκ. ιζ 12 19). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε». «Εἴδομεν τό φῶς» Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀ να στάς ἐκ νε κρῶν». 18. ΔΕΥΤΕΡΑ. Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Σήμερον ἄγει τά ὀνομαστήριά του ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιος. Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ὡς διαλαμβάνεται ἐν τῷ Μηναίῳ.
58 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 18-24 Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον» Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν». Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ἡμῶν» (Ἑ βρ. ιγ 7 16) Εὐ αγ γέ λι ον τῶν Ἁγίων: (Ματθ. ε 14 19) (18ῃ Ἰαν.). «Ἄξιόν ἐστιν» Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον». 19. ΤΡΙΤΗ. Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου καί Μακαρίου Ἀλεξανδρείας ὁσίων. Μάρκου ἐπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ. 20.ΤΕΤΑΡΤΗ. Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου, Ἁγνῆς μάρτυρος. Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Χέρσον ἀβυσσοτόκον», Κοντάκιον «Ὁ μήτραν παρθενικήν». Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον τοῦ Ὁσίου (Β Κορ. δ 6 15 καί Λουκ. στ 17 23). Κοινωνικόν «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον». 21. ΠΕΜΠΤΗ. Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ, Νεοφύτου μάρτυρος. Ἁγνῆς μάρτυρος, Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ. 22. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Τιμοθέου Ἀποστόλου καί Ἀναστασίου ὁσιομάρτυρος τοῦ Πέρσου. 23. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Κλήμεντος Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, Ἀγαθαγγέλου μάρτυρος, Διονυσίου Ὁσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ. Ἀναγνώσματα τοῦ Ἁγίου Κλήμεντος: Ἀπόστολος (ζήτει τῇ 24ῃ Νοεμβρίου) Εὐαγγέλιον (ζήτει τῷ Σαββάτῳ τῆς Α Ἑβδ. Νηστειῶν). 24. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ ΛΟΥΚΑ (ΤΥΦΛΟΥ). Ξένης Ὁσίας. Βαβύλα ἱερομάρτυρος καί τῶν Κυπρίων Φίλωνος ἐπισκόπου Καρπασίας τοῦ θαυματουργοῦ καί Θεοπρόβου ἐπισκόπου Καρπασίας. Ἀνάμνησις τῆς Θεοσημείας, ἤτοι τῆς θαυμαστῆς διασώσεως τοῦ Ἁγίου Νεοφύτου κατά τήν πτῶσιν αὐτοῦ ἐκ τῆς ἀνωτέρας Ἐγκλείστρας. Ἦχος α, Ἑωθινόν Α. Πανηγυρίζει ἡ Ἱερά Βασιλική καί Σταυροπηγιακή Μονή τοῦ Ἁγίου Νεοφύτου.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 24 59 Ὅπου ἄν ἑορτάζηται καί πανηγυρίζηται ἐπισήμως ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεοφύτου, τότε δύναται νά ψαλῶσιν καί τοῦ Ἁγίου κατά τήν ἑξῆς τυπικήν διάταξιν: Εἰς τά Ἑσπέρια: Ἀναστάσιμα 6 καί τοῦ Ἁγίου 4. Δόξα τῶν Ἑσπερίων τοῦ Ἁγίου, Καί νῦν «Τήν παγκόσμιον δόξαν...». Δόξα τῶν Ἀποστίχων τοῦ Ἁγίου, Καί νῦν τό Ὁμόηχον ἐκ τῆς Παρακλητικῆς. Ἐπίσης εἰς τά Ἀπολυτίκια, εἰς τό Δόξα τοῦ Ἑσπερινοῦ καί τοῦ Ὄρθρου. Τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου θα ψαλῇ καί εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν, μετά τήν Εἴσοδον, πρό τοῦ Ἀπολυτικίου τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα. Εἰς τούς Αἴνους θά ψαλῶσιν: Ἀναστάσιμα 4 καί τοῦ Ἁγίου 4. Ἐπίσης Ἀπόστολος δύναται νά ἀναγνωσθῇ τοῦ Ὁσίου (5ῃ Δεκεμβρίου). Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Θ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Κλῆμα ὁσιότητος». Κοντάκιον: «Τῆς ἀμπέλου γέγονας». Ἀπόλυσις: (μικρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός - Ψαλτήριον. Ἑσπέρια: Ἀ να στά σι μα τοῦ α ἤ χου 7 καί τοῦ Μηναίου 3. Δόξα, Τό α Θεοτοκίον τοῦ α ἤχου: «Τήν παγκόσμιον δόξαν». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...». Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δόξα, «Ἰδού πεπλήρωται». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον Ἀπολυτίκια: Τό ἀναστάσιμον «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δό ξα τοῦ Μηναίου «Ἐν σοί Μῆτερ...», Καί νῦν τό ὁμόηχον Θε ο το κί ον «Ὁ δι ἡμᾶς γεννηθείς». Ἀπόλυσις: «Ὁ Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός κα νών τοῦ α ἤ χου, τά Τρι α δι κά «Ἄξιόν ἐστιν», τό Τρισάγιον, ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου καί ἀπόλυσις.
60 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 24 ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θε ός Κύ ρι ος» ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Καθίσματα: Τά ἀναστάσιμα κατά σειράν. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ α ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Α ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀναστάσιμος καί ὁ τοῦ Μηναίου. Ἀπό γ ᾨδῆς: Τό Κάθισμα τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Θεοτοκίου. Ἀφ στ ᾨδῆς: Κο ντά κι ον καί Οἶ κος τά Ἀναστάσιμα καί τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς Ἐν νόμῳ σκιᾷ». Ἐξαποστειλάρια: Τό Α Ἀ να στά σι μον «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...», τοῦ Μηναίου «Ξενίαν τήν οὐράνιον...» καί τό Θε ο το κί ον «Ὡράθης ὑπερέχουσα». Αἶνοι: Τά Ἀναστάσιμα στιχηρά τοῦ α ἤχου. Δόξα: Τό Α Ἑωθινόν «Εἰς τό ὄρος». «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία». Ἀντίφωνα: Εἰσοδικόν: Ἀπολυτίκια: Κοντάκιον: ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Τῆς Κυριακῆς. «Δεῦτε προσκυνήσωμεν ὁ ἀναστάς». «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», «Ἐν σοί μῆτερ...», τοῦ Ἀπ. Βαρ νά βα καί τό τοῦ Να οῦ. «Ὁ μήτραν παρθενικήν». Τρισάγιον Ἀπόστολος: Κυριακῆς ΛΑ Ἐπιστολῶν «Τέκνον Τιμόθεε, πιστός ὁ λόγος...» (Α Τιμ. α 15 17). Εὐαγγέλιον: Κυ ρι α κῆς Ι Δ Λου κᾶ «Ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν... Ἰεριχώ» (Λουκ. ιη 35 43). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 24-27 61 Κοινωνικόν: Ἀπόλυσις: «Αἰνεῖτε». «Εἴδομεν τό φῶς». «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν». 25. ΔΕΥΤΕΡΑ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Σήμερον ἄγει τά ὀνομαστήριά του ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος. Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς διαλαμβάνεται ἐν τῷ Μηναίῳ, ἐξαιρουμένων τῶν ἐν τῷ Ἑσπερινῷ δευτέρων στιχηρῶν «Δεῦτε ἐν ἱεροῖς μέλεσιν...» τά ὁποῖα δέν ψάλλονται, ὡς μή ἐγκεκριμένα ὑπό τῆς Μ. Ἐκκλησίας. Καταβασίαι «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...». Κοντάκιον «Ὁ μή τραν παρ θε νι κήν». Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον τοῦ Ἁγίου (ζήτει ἀμφότερα τῇ 13ῃ Νοεμβρίου). «Ἄξιόν ἐστιν». Κοινωνικόν «Εἰς μνημόσυνον». 26.ΤΡΙΤΗ. Ξενοφῶντος ὁσίου καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. 27.ΤΕΤΑΡΤΗ. Ἀνακομιδή τῶν λειψάνων Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Δημητριανοῦ ἐπισκόπου Ταμασοῦ Κύπρου. Σήμερον ἄγει τά ὀνομαστήριά του ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος. Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ: Εἰς τό «Κύριε ἐκέκραξα» ψάλλομεν μόνον τά τρία προ σό μοι α «Τήν χρυ σή λα τον σάλ πιγ γα» εἰς 6 (Τά δεύτερα Στιχηρά «Δεῦτε ἐν ἱεροῖς μέλεσιν» δέν ψάλλονται, ὡς μή ἐγκεκριμένα ὑπό τῆς Μ.Ἐκκλησίας). Ἐν τῷ Ὄρ θρω: Καταβασίαι «Χέρσον ἀβυσσοτόκον». Ἐν τῇ Λειτουργίᾳ: Κοντάκιον «Ὁ μήτραν παρθενικήν», Ἀπόστολος καί Εἀγγέλιον τοῦ Ἱεράρχου (ζήτει τῇ 13ῃ Νοεμ.). Κοινωνικόν «Εἰς μνημόσυνον».
62 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 28-30 28. ΠΕΜΠΤΗ. Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, Παλλαδίου, Ἰακώβου ὁσίων. 29. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Ἀνακομιδή τῶν λειψάνων Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου. 30. ΣΑΒΒΑΤΟΝ. Τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς διαλαμβάνεται ἐν τῷ Μηναίῳ. Τῇ Παρασκευῇ ἑ σπέ ρας. Θ ΩΡΑ. Ἀπολυτίκιον: «Καί τρόπων μέτοχος». Κοντάκιον: «Ἐξ Ἑῴας σήμερον» (29ῃ Ἰαν.). Ἀπόλυσις: (μικρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός. Ἑσπέρια: Τά 4 στιχηρά προσόμοια τῶν Ἁγίων «Τά τῆς χάριτος ὄργανα» εἰς 6. Δόξα: «Τάς μυστικάς σήμερον». «Τίς μή μακαρίσει σε». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν», τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα: Τά τρία προσόμοια τῶν ἁγίων «Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ Τριάς». Δόξα: «Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι ᾀσμάτων». «Μακαρίζομέν σε». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον Ἀπολυτίκια: «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας» Δόξα «Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροποι», Καί νῦν «Τό ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον». Ἀπόλυσις: «Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν». Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ. Μετά τόν Ν, ἡ Λιτή τῶν Ἁγίων, Τρισάγιον καί Ἀπολυτίκιον «Τούς τρεῖς μεγίστους».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 30 63 ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκια: Ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Καθίσματα: Κατά τήν τάξιν τοῦ Μηναίου. Ἀναβαθμοί: Τό α Ἀντίφωνον τῶν ἀναβαθμῶν τοῦ δ ἤχου, μέ προκείμενον: «Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ἱεραρχῶν «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα» (Ἰωάν. ι 9-16). Ν ψαλμός: (χῦμα). Δόξα «Ταῖς τῶν Διδασκάλων» Καί νῦν «Ταῖς τῆς Θε ο τό κου» «Ἐ λέ η σόν με ὁ Θεός» καί τό Ἰδιόμελον «Ἐξεχύθη ἡ χάρις». Κανόνες: Τῆς Θεοτόκου καί οἱ δύο τῶν Ἱεραρχῶν. Ἀπό γ ᾨδῆς: Καθίσματα τά ἐν τῷ Μηναίῳ κατά σειράν. Ἀφ στ ᾨδῆς: Κοντάκιον καί Οἶκος τῶν ἁγίων καί τό συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἀ κο λο ύ θως ἡ Θ ᾠ δή τοῦ κα νό νος τῆς Θεοτόκου μετά στίχου «Ὑπεραγία Θεοτόκε» καί ἡ Θ ᾠ δή τῶν δύ ο κα νό νων τῶν ἁ γί ων μετά τῶν Μεγαλυναρίων αὐτῶν ὡς ἔχουσιν ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασία: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς Ἐν νόμῳ σκιᾷ». Ἐξαποστειλάρια: Τά δύ ο τῶν ἁ γί ων «Τά τοῦ φω τός δο χεῖ α» καί «Ἡ ἑνιαία θεότης» μετά τοῦ Θεοτοκίου «Χρυσοπλοκώτατε πύργε» Αἶνοι: Τά 4 στιχηρά «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασι». Δόξα: «Σήμερον αἱ ψυχαί τῶν γηγενῶν». Τό προεόρτιον Ἰδιόμελον: «Σήμερον ὁ Χριστός». Δοξολογία: Μεγάλη καί τό ἀπολυτίκιον: «Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροποι».
64 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 30-31 ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Εἴσοδος: Ἀπολυτίκιον «Τούς τρεῖς μεγίστους». Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός». Ἀπολυτίκια: «Το ύς τρεῖς με γί στους» καί τό τοῦ Να οῦ. Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν». Ἀπόστολος: Τῶν ἁγίων «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑ μῶν» (Ἑ βρ. ιγ 7-16). Εὐαγγέλιον: Τῶν ἁ γί ων «Ὑ μεῖς ἐ στε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε 14-19). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶ σαν τήν γῆν...». «Εἴδομεν τό φῶς» καί Ἀπόλυσις. 31. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ). Κύρου καί Ἰ ω άν νου τῶν Ἀναργύρων. Ἠλία Ἀρδούνη νεομάρτυρος. Ἦχος β, Ἑωθινόν Β. Ἀπολυτίκιον: Κοντάκιον: Ἀπόλυσις: Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Θ ΩΡΑ «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας». «Τούς ἱερούς καί θεοφθόγγους». (μικρά) «Χριστός ὁ ἀληθινός...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός - Ψαλτήριον. Ἑσπέρια: Ἀ να στά σι μα τοῦ β ἤ χου 6 καί τῶν Ἀναργύρων «Ἀθληταί γενναιότατοι...» εἰς 4. Δόξα: Τῶν Ἀναργύρων: «Δυάς Μαρτύρων...». Τό α Θεοτοκίον τοῦ β ἤχου: «Παρῆλθεν ἡ σκιά». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν...». Ἀπόστιχα: Τά Ἀναστάσιμα. Δόξα: Τῶν Ἀναργύρων: «Δεῦτε τῶν πιστῶν ὁ σύλλογος...».
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 31 65 Τό ὁμόηχον «Ὤ θαύματος καινοῦ». «Νῦν ἀπολύεις...», Τρισάγιον Ἀπολυτίκια: Τό ἀναστάσιμον «Ὅτε κατῆλθες», Δόξα τῶν Ἀναργύρων «Τά θαύματα τῶν Ἁγίων σου...», Καί νῦν τό Θε ο το κί ον «Χαῖρε πύλη Κυρίου». Ἀπόλυσις: «Ὁ Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Με τά τόν Ν ψαλ μόν, ὁ Τρι α δι κός κα νών τοῦ β ἤ χου, τά Τρι α δι κά «Ἄξιόν ἐστιν», τό Τρισάγιον, ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου καί ἀπόλυσις. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος Ἀπολυτίκια: Εἰς τό «Θε ός Κύ ρι ος» ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Καθίσματα: Τά ἀναστάσιμα κατά σειράν. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοί τοῦ β ἤχου καί ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ (Β ) Εὐαγγελίου. Κανόνες: Ὁ Ἀναστάσιμος καί ὁ τῶν Ἁγίων. Ἀπό γ ᾨδῆς: Τό Κά θι σμα τῶν Ἁγίων «Τάς χαμαιζήλους ἡδονάς...». Δόξα, Καί νῦν τό Θεοτόκιον «Μετά Θεόν ἐπί τήν σήν Θεοτόκε...». Ἀφ στ ᾨδῆς: Κο ντά κι ον καί Οἶ κος τά Ἀναστάσιμα καί τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον». Ἡ Τιμιωτέρα: Καί ἡ Καταβασία «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς Ἐν νόμῳ σκιᾷ». Ἐξαποστειλάρια: Τό Β Ἀ να στά σι μον «Τόν λίθον θεωρήσασαι...», τῶν Ἀναργύρων «Τῶν Ἀναργύρων ἔξαρχοι...» καί «Θαυματουργοί φωστῆρες...» καί τό Θε ο το κί ον «Σέ προστασίαν πάντες». Αἶνοι: Τά Ἀναστάσιμα στιχηρά τοῦ β ἤχου. Δόξα: Τό Β Ἑωθινόν «Μετά μύρων». «Ὑπερευλογημένη».
66 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 31 Δοξολογία: Μεγwάλη καί τό «Σήμερον σωτηρία». Ἀντίφωνα: Εἰσοδικόν: Ἀπολυτίκια: Κοντάκιον: ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Τῆς Κυριακῆς. «Δεῦτε προσκυνήσωμεν ὁ ἀναστάς». «Ὅτε κατῆλθες», «Τά θαύματα τῶν Ἁγίων σου...», τοῦ Ἀπ. Βαρ νά βα καί τό τοῦ Να οῦ. «Ὁ μήτραν παρθενικήν». Τρισάγιον Ἀπόστολος: Κυριακῆς ΛΒ Ἐπιστολῶν «Τέκνον Τιμόθεε, πιστός... εἰς τοῦτο γάρ...» (Α Τιμ. δ 9 15). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ΙΕ Λουκᾶ (Ζακχαίου) «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ δι ήρ χε το ὁ Ἰ η σοῦς» (Λουκ. ιθ 1 10). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε». «Εἴδομεν τό φῶς». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν».