Ένα φανταστικό ταξίδι Μια µέρα πήγα στο µπάνιο για να πλύνω τα δόντια µου και µου φώναξε η µητέρα µου και µου είπε να πάω να φάω το φαγητό µου. Μόλις έφαγα µια λάµψη εµφανίστηκε έξω και εγώ πήγα να δω τι ήταν. Τότε µόλις έβαλα το χέρι µου στη λάµψη, κάποιος µε τράβηξε και µε πήρε σε ένα παράξενο µέρος! Μπροστά µου είδα ένα εξωγήινο που δεν µιλούσε καλά. -Ποιος ήρθε; Τι; -Εµένα µε λένε Ροζαλίνα. Εσένα; ρώτησα εγώ γεµάτη περιέργεια. -Τι! Πώς σε λένε; µε ρώτησε. -Πώς σε λένε; απάντησα στον εξωγήινο. -Α!... µε λένε Πλατυπόδα, µου απάντησε. -Ωραίο όνοµα, του είπα. -Σε ευχαριστώ, µου είπε. -Τίποτα, του απάντησα. -Είσαι όµορφη, µου είπε χαµογελώντας. -Όλοι οι φίλοι µου αυτό µου λένε. -Όλοι θα θελαν να σε παντρευτούν. -Σε ευχαριστώ. -Θέλεις να σου δείξω τους πλανήτες; -Μα και βέβαια ναι. -Θα ξεκινήσουµε µε τη γη. Η Γη είναι µεγάλη σαν µια τεράστια µπάλα και µόνο σ αυτή ζουν άνθρωποι. -Μα γιατί είναι µπλε;
-Γιατί στη γη υπάρχουν πολλές θάλασσες. -Τώρα που θα πάµε; -Θα πάµε στο φεγγάρι. Το φεγγάρι είναι γεµάτο τρύπες! -Ουαου! Είµαι περίεργη να το δω. -Να το φεγγάρι στα αριστερά σου. -Είναι πολύ µεγάλο και πράγµατι έχει πολλές τρύπες. -Μα τι είναι αυτό το φως που έρχεται; -Είναι ο ήλιος που µας δίνει φως. -Ας πάµε να τον δούµε από κοντά. Ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα στο σπίτι µου! Έτσι ζαλισµένη πήγα να κοιµηθώ, γιατί ήταν νύχτα και την άλλη µέρα έπρεπε να πάω σχολείο. Τότε ξάπλωσα αλλά συνέχισα να σκέφτοµαι πως βρέθηκα εκεί και αν είναι αλήθεια ή ψέµατα! Μικαέλλα Ευριπίδου Ο πλανήτης ΑΠΟΕΛ Μια φορά κι ένα καιρό µε τους φίλους µου Αλέξη, Βίκτωρ, Άγγελο, Νικόλα και Κυριάκο πήγαµε στο διαστηµόπλοιο για να φύγουµε από το πλανήτη γη και να πάµε στο πλανήτη ΑΠΟΕΛ για να παίξουµε τον αγώνα ΑΠΟΕΛ-ΤΣΕΛΣΗ για το κύπελλο. Έτσι µπήκαµε στο διαστηµόπλοιο, ξεκινήσαµε τη µηχανή και µε πολλή φωτιά φύγαµε από το πλανήτη γη και επιτέλους ήµασταν στο διάστηµα! Ταξιδεύαµε για 4 µήνες
-Εεεε! Παιδιά να εκεί ο πλανήτης ΑΠΟΕΛ φώναξε ο Κυριάκος. Ο πλανήτης ΑΠΟΕΛ είναι ένας τόσο όµορφος πλανήτης που χιλιάδες άνθρωποι θέλουν να πάνε εκεί! Ακόµα ο πλανήτης ΑΠΟΕΛ έχει ξενοδοχεία 140 µετρά ύψος και µοιάζει σαν ένα κρύσταλλο! -Άντε προσγείωσε το Νικόλα, τον διέταξα εγώ. -Εντάξει Νεόφυτε, µου απάντησε ο Νικόλας. Ξαφνικά όπως πήγαινε να το προσγειώσει άρχισε ένας δυνατός άνεµος που παράσυρε όλο το διαστηµόπλοιο. -Παιδιά, παιδιά να ένας άλλος πλανήτης µπροστά µας, µίλησε ο Αλέξης. -Νικόλα µπορείς να το προσγειώσεις εκεί, είπα εγώ. -Ναι, µπορώ, απάντησε ο Νικόλας. Έτσι ο Νικόλας προσγείωσε το διαστηµόπλοιο ώσπου να σταµατήσει ο δυνατός αέρας. Μόλις σταµάτησε ο άνεµος ο Νικόλας ξανά ξεκίνησε το διαστηµόπλοιο αλλά δεν προφτάσαµε να το απογειώσουµε γιατί µας σταµάτησαν οι Ιππόγυποι και µας οδήγησαν στο βασιλιά τους τον Άρη. Οι Ιππόγυποι ήταν τεράστιοι γύπες που τους οδηγούσαν άντρες. Η δουλειά τους ήταν να προστατεύουν τον πλανήτη Άρη από τους ανεπιθύµητους επισκέπτες! Μας πήραν στο βασιλιά τους τον Άρη και µας ρώτησε: -Μήπως είστε Έλληνες; -Ναι, απάντησα εγώ. -Και πως καταφέρατε να περάσετε όλο τον αέρα και να φτάσετε ίσαµε εδώ; µας ρώτησε.
Του εξηγήσαµε ακριβώς τι συνέβη µέχρι -Εεεε, παιδιά! Πλησιάζει η ώρα για τον αγώνα ΑΠΟΕΛ ΤΣΕΛΣΗ, είπε ο Νικόλας αγχωµένος. - Αρη µπορείς να µας οδηγήσεις έξω από τον πλανήτη σου γιατί πρέπει να πάµε στον αγώνα; ρώτησα εγώ. -Εντάξει θα σας οδηγήσουν οι Ιππόγυποι µου µην ανησυχείτε. Τον ευχαριστήσαµε και τελικά µας οδήγησαν έξω από τον πλανήτη τους ακριβώς στον πλανήτη του ΑΠΟΕΛ. Ο αγώνας έγινε και ευτυχώς κερδίσαµε! Έτσι ζήσανε αυτοί καλά και εµείς σίγουρα καλύτερα! Νεόφυτος ηµητρίου Ψηλά στον ουρανό! Μια ηλιόλουστη Τετάρτη βαριόµουνα πολύ και έτσι αποφάσισα να πάρω τη φίλη µου την Ευρυδίκη για να παίξουµε µε τις κούκλες της. Όµως τελικά σαράντα λεπτά µετά ήρθε και η Στυλιάνα και µαζί της
έφερε την αγαπηµένη της κούκλα. Έτσι παίξαµε και οι τρεις και µετά έφυγαν για το σπίτι. Μόλις έφυγαν οι φίλες µου ήρθε ένα διαστηµόπλοιο στην αυλή µου! Ένας εξωγήινος µε έπιασε στην αγκαλιά του και µε πήρε µαζί του στο διαστηµόπλοιο. Ξαφνικά προσγειωθήκαµε στο φεγγάρι και µετά βγήκαµε έξω και πατήσαµε στο έδαφός! Τότε προσέξαµε ένα παράξενο ζώο και πήγαµε να δούµε τι ήταν. Όταν πήγαµε κοντά καταλάβαµε ότι ήταν µια πανέµορφη, παράξενη και πολύχρωµη ζωγραφιά! Πάνω ήταν ζωγραφισµένο ένα εξωγήινο ζώο που τραγουδούσε και χόρευε! Εµείς πήραµε τη ζωγραφιά και τη βάλαµε στο συρτάρι που βρισκόταν κάτω από την καρέκλα του διαστηµοπλοίου και το ανοίγαµε και την κοιτάζαµε συνεχώς. -Τι λες να είναι ; ρώτησε ο εξωγήινος. - εν ξέρω τι είναι δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγµα, απάντησα εγώ σκεφτική. Εκείνη τη στιγµή το διαστηµόπλοιο τους άρχισε να κουνιέται περίεργα και να πηγαίνει πάνω κάτω! Εγώ φοβήθηκα πως θα εκραγεί και έκλεισα τα µάτια µου. Μόλις τα άνοιξα ήµουν στο κρεβάτι µου µε τη ζωγραφιά στα χέρια µου! Τι ωραία πέρασα στο φεγγάρι! Ελισάβετ Ζήνωνος
Το φανταστικό Σύµπαν! Επειδή βαρέθηκα να βλέπω όλο τα ίδια και τα ίδια στη γη αποφάσισα να πάω στο διάστηµα! Έτσι πήγα! Πέρασαν πολλές µέρες µέχρι να φτάσω! Στο διάστηµα είχε πολλά πάρα πολλά αστέρια και διάφορους πλανήτες. Μερικοί πλανήτες είχαν γύρω τους αµέτρητα χρώµατα. Ξαφνικά φοβήθηκα γιατί κουνιόταν το διαστηµόπλοιο. Φτάσαµε σε ένα σκοτεινό παράξενο πλανήτη. Μόλις κατέβηκα είδα ένα εξωγήινο και µου είπε: -Εσύ τι γυρεύεις εδώ; -Βαρέθηκα στη γη και πήρα το διαστηµόπλοιο µου για να γνωρίσω το διάστηµα. - Ωραία, πάµε να σου γνωρίσω τον πλανήτη µου. -Πώς λένε τον πλανήτη; -Κιτρινοµπλέ. Τότε ξεκινήσαµε! εξιά και αριστερά µου έδειξε ένα απ τους πιο ωραίους πλανήτες! Μου έδειξε τον πλανήτη Άρη και Αφροδίτη αλλά δεν είχαν τα δέντρα και τα σπίτια τους δεν ήταν µοντέρνα! Ξαφνικά µε περικύκλωσαν οι εξωγήινοι και τελικά ξύπνησα! Ήµουν ιδρωµένος και δεν ηρεµούσα µε τίποτα! Έτσι πήρα τηλέφωνο τους φίλους µου Νικόλα και Άγγελο και είδαµε το ποδόσφαιρο FIFA Champions 2010 που έπαιζε η ΑΕΛ και ηρέµησα! Αλέξης Αλεξάνδρου
Ο Χάρη Πότερ, εγώ και το διάστηµα! Επειδή είχα βαρεθεί τα ιδία και τα ιδία, αποφάσισα να πάω να βρω τον Χάρη Πότερ. Ξέρω ότι είναι επικίνδυνο, αλλά θα πάω, σκέφτηκα. Ελπίζω πώς θα είµαι υγιείς και ο Χάρη να µην µου κάνει κακό. Λοιπόν, έφτιαξα την τσάντα µου, έβαλα τα απαραίτητα αθλητικά παπούτσια, 120 σάντουιτς, πέντε πιστολιά, 1 αυτόµατο όπλο, 105 σφαίρες (για το κάθε όπλο), µια σκηνή και τη ντουλάπα µε τα ρούχα! Βρήκα έξω από την πόρτα αλλά δυστυχώς τα παιδιά της γειτονιάς όπως συνήθως µου έστησαν παγίδα, αλλά αυτή τη φορά ήταν πολύ καλή! Κατάφερα να ξεφύγω Τώρα ας συνεχίσουµε το ταξίδι µας, στο δρόµο συνάντησα ένα µινώταυρο! Ευτυχώς είχα τα ανταλλακτικά του αυτοκινήτου µου και έβαλα στη θέση τον τροχό που µου έφαγε. Εκτός αυτό ήταν το λιγότερο που έπαθα, αστό καλυτέρα να µην σας τα πω. Όµως κουτσά- στραβά φτάσαµε στο κάστρο του Χάρη Πότερ. Τικ τακ -Εµπρός ποιος είναι; ρώτησε ο Χάρη -Εγώ ο Ηρακλής! Να µπω µέσα ; -Ναι έλα! Τι θες; -Να πάω στο διάστηµα! -Εντάξει µπες στο αυτοκίνητο. -Αυτός ο πλανήτης δεν είναι ο Άβαταρ! -Ναι είσαι πολύ έξυπνος. Πού τα έµαθες αυτά τα πράγµατα ; -Είναι απλά.
- ες αυτό! Λαµπρά κάτασπρα! -Πω πω! Καλά µου είπαν οι φίλοι µου ότι είσαι µεγάλος µάγος! -Ναι κατά κάποιο τρόπο είµαι! -Μπορείς να µου µάθεις και µένα σε παρακαλώ Χάρη; -Άντε πάλι γιατί µε λέτε όλοι Χάρη; Ας συνεχίσουµε το ταξίδι µας! Μετά από µια ώρα, φανταστείτε ποδαρόδροµο επιτελούς καθίσαµε και -ΜΠΟΥ! Ξεφύτρωσαν από κάπου τρεις εξωγήινοι! Ήταν µπλε µε µαύρα µατιά, κόκκινα µαλλιά, άσπρα αυτιά και πράσινες µύτες! -Αααα! Ποιοι είστε εσείς; είπε ο Χάρη -Είµαστε η οµάδα Οµόνοια που αποτελείται από την Ferrari και από την Porsche! -Μετά από µια τούµπα ξύπνησα στο κρεβάτι µου και βρήκα το µυαλό µου! Νικόλας Παπαδηµητρίου