(Η ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ)

20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017 +ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Η ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ) Ἦχος β ἑωθινὸν ΙΑ ΕΙ ΣΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον,... υναπτὴ μεγάλη καὶ ἡ Ἐκφώνησις Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα... Ἦχος β' Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. ὁ β χορὸς τίχ, α'. Ἐξομολογεῖσθε τ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῡ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... τίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ὁ β χορὸς τίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... 1

ΑΠΟΛΤΣΙΚΙΑ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β. Ὅτε κατλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ᾅδην ἐνέκρωσας τῆ ἀστραπῆ τς θεότητος, ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον, Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι. Δόξα Πατρί... Ὅτε κατλθες πρὸς τὸν θάνατον,. Καὶ νῦν... Ἦχος α Ἐν τῆ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας. Ἐν τῆ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τς ζως, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν. υναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις Ὅτι σὸν τὸ κράτος... ΚΑΘΙΜΑΣΑ Μετὰ τὴν α τιχολογίαν. Ἦχος β Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ, εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καιν, κηδεύσας ἀπέθετο, ἀλλὰ τριήμερος ἀνέστης Κύριε, παρέχων τ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. Δόξα Πατρί... Σαῖς μυροφόροις Γυναιξί, παρὰ τὸ μνμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα. Τὰ μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστὸς δὲ διαφθορᾶς ἐδείχθη ἀλλότριος, ἀλλὰ κραυγάσατε. Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. Κάθισμα Ἦχος γ'σὴν ὡραιότητα Εἰς τὰ οὐράνια, ἡ νοερά σου ψυχή, εἰς τὸν Παράδεισον, ἡ καθαρά σου σκηνή, μετατεθεῖσα ἐκ φθορᾶς, ἀγάλλεται Παναγία. Ὅθεν ἀνταπέδωκε, τοῖς ἀνόμοις ὁ Κύριος δόλον γὰρ εἰργάσαντο, τ τιμίῳ Λειψάνῳ σου. Διὸ σὺν Ἀποστόλοις βοῶμεν Χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη. Μετὰ τὴν β τιχολογίαν, ἕτερα Σὸν λίθον τοῦ μνήματος, σφραγισθναι μὴ κωλύσας, τὴν πέτραν τς πίστεως, ἀναστὰς παρέσχες πᾶσι, Κύριε δόξα σοι. Δόξα Πατρί... Σῶν Μαθητῶν σου ὁ χορός, σὺν μυροφόροις Γυναιξίν, ἀγάλλεται συμφώνως, κοινὴν γὰρ ἑορτὴν σὺν αὐτοῖς ἑορτάζομεν, εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τς σς Ἀναστάσεως, καὶ δι' αὐτῶν, φιλάνθρωπε Κύριε, τ λα σου παράσχου τὸ μέγα ἔλεος. Κάθισμα Ἦχος δ' Κατεπλάγη Ἰωσὴφ Ἐν χερσὶ τοῦ δι' ἡμᾶς, ἐνανθρωπήσαντος ἐκ σοῦ, παραθεμένην τὴν ψυχήν, ὡς πλαστουργός σου καὶ Θεός, πρὸς τὴν ζωὴν τὴν ἀκήρατον μετέστησεν ὅθεν σε σεπτῶς μακαρίζομεν, τὴν 2

μόνην καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον, καὶ Θεοτόκον ἅπαντες κυρίως, ὁμολογοῦντες κραυγάζομεν Χριστὸν δυσώπει, πρὸς ὃν μετέστης, σῶσαι τὰς ψυχάς ἡμῶν. Σὰ ἀναστάσιμα εὐλογητάρια. Ἦχος πλ. α Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Σῶν Ἀγγέλων ὁ δμος, κατεπλάγη ὁρῶν σε, ἐν νεκροῖς λογισθέντα, τοῦ θανάτου δὲ Σωτήρ, τὴν ἰσχὺν καθελόντα, καὶ σὺν ἑαυτ τὸν Ἀδὰμ ἐγείραντα, καὶ ἐξ ᾅδου πάντας ἐλευθερώσαντα. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Σί τὰ μύρα, συμπαθῶς τοῖς δάκρυσιν, ὢ Μαθήτριαι κιρνᾶτε; ὁ ἀστράπτων ἐν τ τάφῳ Ἄγγελος, προσεφθέγγετο ταῖς Μυροφόροις, Ἴδετε ὑμεῖς τὸν τάφον καὶ ᾔσθητε, ὁ Σωτὴρ γὰρ ἐξανέστη τοῦ μνήματος. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Λίαν πρωἲ, Μυροφόροι ἔδραμον, πρὸς τὸ μνμά σου θρηνολογοῦσαι, ἀλλ' ἐπέστη, πρὸς αὐτὰς ὁ Ἄγγελος, καὶ εἶπε, θρήνου ὁ καιρὸς πέπαυται, μὴ κλαίετε, τὴν Ἀνάστασιν δέ, Ἀποστόλοις εἴπατε. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Μυροφόροι γυναῖκες, μετὰ μύρων ἐλθοῦσαι, πρὸς τὸ μνμά σου, Στερ ἐνηχοῦντο. Ἀγγέλου τρανῶς, πρὸς αὐτὰς φθεγγομένου. Τί μετὰ νεκρῶν, τὸν ζῶντα λογίζεσθε; ὡς Θεὸς γάρ, ἐξανέστη τοῦ μνήματος. Δόξα Πατρί... Σριαδικὸν Προσκυνοῦμεν Πατέρα, καὶ τὸν τούτου Υἱόν τε, καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὴν Ἁγίαν Τριάδα, ἐν μιᾷ τῆ οὐσίᾳ, σὺν τοῖς Σεραφείμ, κράζοντες τό, Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ, Κύριε. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Ζωοδότην τεκοῦσα, ἐλυτρώσω Παρθένε, τὸν Ἀδὰμ ἁμαρτίας, χαρμονὴν δὲ τῆ Εὔᾳ, ἀντὶ λύπης παρέσχες, ῥεύσαντα ζως, ἴθυνε πρὸς ταύτην δέ, ὁ ἐκ σοῦ σαρκωθείς Θεὸς καὶ ἄνθρωπος. Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. Δόξα σοι ὁ Θεός. Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. Δόξα σοι ὁ Θεός. Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. Δόξα σοι ὁ Θεός. υναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις Ὅτι ηὐλόγηταί σου... Ἡ Ὑπακοὴ Ἦχος β Μετὰ τὸ Πάθος πορευθεῖσαι ἐν τ μνήματι πρὸς τὸ μυρίσαι τὸ σῶμά σου αἱ γυναῖκες Χριστὲ ὁ Θεός, εἶδον Ἀγγέλους ἐν τ τάφῳ καὶ ἐξέστησαν, φωνς γὰρ ἤκουον ἐξ αὐτῶν, ὅτι ἀνέστη ὁ Κύριος, δωρούμενος τ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. ΑΝΑΒΑΘΜΟΙ Ἀντίφωνον Α 3

Ἐν τ οὐραν τὰ ὄμματα, ἐκπέμπω μου τς καρδίας, πρὸς σὲ Σωτήρ, σῶσόν με σῆ ἐπιλάμψει. Ἐλέησον ἡμᾶς τοὺς πταίοντάς σοι πολλὰ καθ' ἑκάστην ὥραν, ὢ Χριστέ μου, καὶ δὸς πρὸ τέλους τρόπους, τοῦ μετανοεῖν σοι. Δόξα Πατρί... Καὶ νῦν... Ἁγίῳ Πνεύματι, τὸ βασιλεύειν πέλει, τὸ ἁγιάζειν, τὸ κινεῖν τὴν κτίσιν, Θεὸς γὰρ ἐστιν, ὁμοούσιος Πατρὶ καὶ Λόγῳ. Ἀντίφωνον Β Εἰ μὴ ὅτι Κύριος ἦν ἐν ἡμῖν, τίς ἱκανὸς σος φυλαχθναι, ἐκ τοῦ ἐχθροῦ ἅμα, καὶ ἀνθρωποκτόνου; Σοῖς ὁδοῦσιν αὐτῶν, μὴ παραδς Σῶτερ τὸν σὸν δοῦλον, λέοντος τρόπον κατ' ἐμοῦ κινοῦνται, καὶ γὰρ οἱ ἐχθροί μου. Δόξα Πατρί... Καὶ νῦν... Ἁγίῳ Πνεύματι, ζωαρχία καὶ γέρας, πάντα γὰρ τὰ κτιστά, ὡς Θεὸς ὢν δυναμοῖ, συντηρεῖ ἐν Πατρὶ δι' Υἱοῦ δέ. Ἀντίφωνον Γ Οἱ πεποιθότες ἐπὶ Κύριον, ἐοίκασιν ὄρει τ ἁγίῳ, οἳ οὐδαμῶς σαλεύονται, προσβολαῖς τοῦ Βελίαρ. Ἐν ἀνομίαις χεῖρας αὐτῶν μὴ ἐκτεινάτωσαν οἱ θείως ζντες, οὐ γὰρ ἐᾷ Χριστός, τῆ ῥάβδῳ τὸν κλρον αὐτοῦ. Δόξα Πατρί... Καὶ νῦν... Ἁγίῳ Πνεύματι, προσπηγάζει πᾶσα σοφία, ἔνθεν χάρις Ἀποστόλοις, καὶ τοῖς ἄθλοις καταστέφονται Μάρτυρες,...... καὶ Προφται ὁρῶσι. Προκείμενον Ἐξεγέρθητι, Κύριε ὁ Θεός μου, ἐν προστάγματι ᾧ ἐνετείλω, καὶ συναγωγὴ λαῶν κυκλώσει σε. Ἐξεγέρθητι, Κύριε ὁ Θεός μου, ἐν προστάγματι ᾧ ἐνετείλω, καὶ συναγωγὴ λαῶν κυκλώσει σε. τίχ. Κύριε, ὁ Θεός μου, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα. Ἐξεγέρθητι, Κύριε ὁ Θεός μου, ἐν προστάγματι ᾧ ἐνετείλω,...... καὶ συναγωγὴ λαῶν κυκλώσει σε. Ἡ Σάξις τοῦ Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου 4

ὁ α χορὸς Ἦχος β Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. ὁ β χορὸς Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. ὁ α χορὸς Αἰνεσάτω πνοὴ πᾶσα τὸν Κύριον. ΕΨΘΙΝΟΝ ΙΑ Ἰωαν. (21,15-25) Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐφανέρωςεν ἑαυτὸν ὁ Ἰηςοῦσ τοῖσ μαιηταῖσ αὐτοῦ, ἐγεριεὶσ ἐκ νεκρῶν, καὶ λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ, Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶσ με πλέον τούτων; λέγει αὐτῷ, Ναὶ Κύριε, ςὺ οἶδασ ὅτι φιλῶ ςε. λέγει αὐτῷ, Βόςκε τὰ ἀρνία μου. λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον, Σίμων Ἰωνᾶ ἀγαπᾶσ με; Λέγει αὐτῷ, Ναί, Κύριε, ςὺ οἶδασ ὅτι φιλῶ ςε. λέγει αὐτῷ, Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον, Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖσ με; ἐλυπήιη ὁ Πέτροσ, ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖσ με; καὶ εἶπεν αὐτῷ, Κύριε, ςὺ πάντα οἶδασ, ςὺ γινώςκεισ ὅτι φιλῶ ςε. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰηςοῦσ, Βόςκε τὰ πρόβατά μου. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ςοι, ὅτε ἦσ νεώτεροσ, ἐζώννυεσ ςεαυτόν, καὶ περιεπάτεισ ὅπου ἤιελεσ, ὅταν δὲ γηράςῃσ, ἐκτενεῖσ τὰσ χεῖράσ ςου, καὶ ἄλλοσ ςε ζώςει, καὶ οἴςει ὅπου οὐ ιέλεισ. Τοῦτο δὲ εἶπε, ςημαίνων ποίῳ ιανάτῳ δοξάςει τὸν Θεόν. Καὶ τοῦτο εἰπών, λέγει αὐτῷ, Ἀκολούιει μοι. Ἐπιςτραφεὶσ δὲ ὁ Πέτροσ βλέπει τὸν μαιητὴν ὃν ἠγάπα ὁ Ἰηςοῦσ, ἀκολουιοῦντα, ὃσ καὶ ἀνέπεςεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ ςτῆιοσ αὐτοῦ καὶ εἶπε, Κύριε, τὶσ ἐςτιν ὁ παραδιδοὺσ ςε; τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτροσ λέγει τῷ Ἰηςοῦ, Κύριε, οὗτοσ δὲ τὶ; λέγει αὐτῷ ὁ Ἰηςοῦσ. Ἐὰν αὐτὸν ιέλω μένειν ἕωσ ἔρχομαι, τὶ πρὸσ ςὲ; ςφ μοι ἀκολούιει μοι. Ἐξῆλιεν οὖν ὁ λόγοσ οὗτοσ εἰσ τοὺσ ἀδελφούσ. Ὃτι ὁ μαιητὴσ ἐκεῖνοσ οὐκ ἀποινήςκει, καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰηςοῦσ, ὅτι οὐκ ἀποινήςκει' ἀλλ' ἐὰν αὐτὸν ιέλω μένειν ἕωσ ἔρχομαι, τὶ πρὸσ ςὲ; Οὗτὸσ ἐςτιν ὁ μαιητὴσ ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων, καὶ γράψασ ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληιὴσ ἐςτὶν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ. Ἔςτι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅςα ἐποίηςεν ὁ Ἰηςοῦσ, ἅτινα ἐὰν γράφηται και' ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόςμον χωρῆςαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Ὁ Προεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης: Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν, ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τ κόσμω. Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ. Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Καὶ εὐθὺς ὁ Ν Χαλμὸς εἰς ἦχον β Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλθος των οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διὰ παντὸς. οὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἂν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. 5

Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεὸς καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ Πνεῦμα σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεὸς, ὁ Θεὸς τς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἂν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τ Θε, πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῆ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Σότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Σότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους, καὶ ἐλέησόν με ὁ Θεός. Δόξα Πατρί... Ἦχος β Σαῖς τῶν Ἀποστόλων, πρεσβείαις Ἐλεμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. ὁ β χορὸς Καὶ νῦν... Σαῖς τς Θεοτόκου, πρεσβείαις Ἐλεμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. τίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Πεντηκοστάριον. Ἦχος ὁ αὐτὸς Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου, καθὼς προεῖπεν, ἔδωκεν ἡμῖν, τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ μέγα ἔλεος. Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαὸν σου...ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς... ΚΑΝΟΝΕ ὁ Ἀναστάσιμος εἰς δ ᾠδὴ α. Ἦχος β. Ὁ Εἱρμὸς Ἐν βυθ κατέστρωσε ποτέ, τὴν Φαραωνίτιδα, πανστρατιάν, ἡ ὑπέροπλος δύναμις, σαρκωθεὶς ὁ Λόγος δέ, τὴν παμμόχθηρον ἁμαρτίαν ἐξήλειψεν, ὁ δεδοξασμένος Κύριος, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων ἀγαθέ, ᾧ ἀπεγραψάμεθα, τῆ ἐντολῆ τῆ σῆ μὴ πειθαρχήσαντες, τ Σταυρ σου κέκριται, προσβαλὼν γὰρ σοι ὡς θνητ, περιπέπτωκε τ τς ἐξουσίας κράτει σου, καὶ ἀσθενὴς διήλεγκται. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Λυτρωτὴς τοῦ γένους τῶν βροτῶν, καὶ τς ἀκηράτου ζως ἀρχηγός, εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθας, τῆ γὰρ Ἀναστάσει σου, διεσπάραξας τοῦ θανάτου τὰ σπάργανα, ἣν δοξολογοῦμεν ἅπαντες, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται. 6

τίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον Ὑπερτέρα πέφηνας Ἁγνή, πάσης ἀοράτου τε, καὶ ὁρατς ἀειπάρθενε κτίσεως, τὸν γὰρ κτίστην τέτοκας, ὡς ηὐδόκησε σαρκωθναι ἐν μήτρᾳ σου, ᾧ σὺν παῤῥησίᾳ πρέσβευε, σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. ΣΗ ΕΟΡΣΗ Πανηγυριζέτωσαν οἱ θεόφρονες. Ποίημα τοῦ Κυρίου Κοσμᾶ. ᾠδὴ α Ἦχος α Ὁ Εἱρμὸς Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ, Ἀμφεπονεῖτο ἀΰλων τάξις, οὐρανοβάμων ἐν Σιὼν τὸ θεῖον σῶμά σου, ἄφνω δὲ συῤῥεύσασα, τῶν Ἀποστόλων ἡ πληθύς, ἐκ περάτων Θεοτόκε, σοὶ παρέστησαν ἄρδην μεθ ὧν ἄχραντε, σοῦ τὴν σεπτήν, Παρθένε μνήμην δοξάζομεν. Ἀμφεπονεῖτο ἀΰλων τάξις.. Δόξα Πατρί... Νικητικὰ μὲν βραβεῖα ἤρω, κατὰ τς φύσεως Ἁγνή, Θεὸν κυήσασα, ὅμως μιμουμένη δέ, τὸν ποιητήν σου καὶ Υἱόν, ὑπὲρ φύσιν ὑποκύπτεις, τοῖς τς φύσεως νόμοις, διὸ θνῄσκουσα, σὺν τ Υἱ ἐγείρῃ διαιωνίζουσα. ὁ β χορὸς Καὶ νῦν... Νικητικὰ μὲν βραβεῖα ἤρω, ᾠδὴ γ Ἦχος β. Ὁ Εἱρμὸς Ἐξήνθησεν ἡ ἔρημος, ὡσεὶ κρίνον Κύριε, ἡ τῶν ἐθνῶν στειρεύουσα, Ἐκκλησίᾳ τῆ παρουσίᾳ σου, ἐν ᾗ ἐστερεώθη ἡ καρδία μου. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Ἡ κτίσις ἐν τ πάθει σου, ἠλλοιοῦτο βλέπουσα, ἐν εὐτελεῖ προσχήματι, ὑπ' ἀνόμων, μυκτηριζόμενον, τὸν ἑδράσαντα πάντα θείῳ νεύματι. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Ἐκ χοὸς κατ' εἰκόνα με, τῆ χειρί σου ἔπλασας, καὶ συντριβέντα πάλιν δέ, εἰς χοῦν θανάτου δι' ἁμαρτίαν Χριστέ, συγκαταβὰς εἰς ᾅδην συνανέστησας. τίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον Σὰ τάγματα ἐξέστησαν, τῶν Ἀγγέλων Πάναγνε, καὶ τῶν ἀνθρώπων ἔφριξαν, αἱ καρδίαι ἐπὶ τ τόκῳ σου, διὸ σε Θεοτόκε, πίστει σέβομεν. ᾠδὴ γ 7

Ὁ Εἱρμὸς Ἡ δημιουργική Γυναῖκά σε θνητήν, ἀλλ ὑπερφυῶς καὶ Μητέρα, Θεοῦ εἰδότες Πανάμωμε, οἱ κλεινοὶ Ἀπόστολοι, πεφρικυίαις ἥπτοντο χερσί, δόξῃ ἀπαστράπτουσαν, ὡς θεοδόχον σκνος θεώμενοι. Γυναῖκά σε θνητήν,. Δόξα Πατρί Ὑπέφθασε χερσί, ταῖς ὑβριστικαῖς τοῦ αὐθάδους, τομὴν ἡ δίκη ἐπάξασα, τοῦ Θεοῦ φυλάξαντος, τὸ σέβας τῆ ἐμψύχῳ κιβωτ, δόξῃ τς θεότητος, ἐν ᾗ ὁ Λόγος σάρξ ἐχρημάτισε. Ὑπέφθασε χερσί, ὁ β χορὸς Καὶ νῦν υναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν,... Κάθισμα Σῆς Ἑορτῆς Ἦχος γ Σὴν ὡραιότητα Ἐν τῆ Γεννήσει σου, σύλληψις ἄσπορος, ἐν τῆ Κοιμήσει σου, νέκρωσις ἄφθορος, θαῦμα ἐν θαύματι διπλοῦν, συνέδραμε Θεοτόκε πῶς γὰρ ἡ ἀπείρανδρος, βρεφοτρόφος ἁγνεύουσα; πῶς δὲ ἡ Μητρόθεος, νεκροφόρος μυρίζουσα διὸ σὺν τ Ἀγγέλῳ βοῶμέν σοι Χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη. ᾠδὴ δ' Ὁ Εἱρμὸς Ἐλήλυθας ἐκ Παρθένου, οὐ πρέσβυς, οὐκ Ἄγγελος, ἀλλ' αὐτὸς ὁ Κύριος, σεσαρκωμένος καὶ ἔσωσας, ὅλον με τὸν ἄνθρωπον, διὸ κραυγάζω σοι, Δόξα τῆ δυνάμει σου Κύριε. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Παρίστασο ὡς κριτός, ὁ Θεός μου τ βήματι, οὐ κραυγάζων Δέσποτα, κρίσιν ἐνάγων τοῖς ἔθνεσιν, ἣν διὰ τοῦ πάθους σου, τῆ οἰκουμένῃ εἰργάσω, σωτηρίαν Χριστέ. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγία Ἀναστάσει σου, Κύριε. Σ πάθει σου τοῦ ἐχθροῦ, αἱ ῥομφαῖαι ἐξέλιπον, τῶν ὑπεναντίων δέ, ἐν τῆ εἰς ᾅδου καθόδῳ σου, πόλεις καθῃρέθησαν, καὶ τοῦ τυράννου τὸ θράσος καταβέβληται. τίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον ὲ λιμένα σωτηρίας, καὶ τεῖχος ἀκράδαντον, Θεοτόκε Δέσποινα, πάντες πιστοὶ ἐπιστάμεθα, σὺ γὰρ ταῖς πρεσβείαις σου, ἐκ τῶν κινδύνων λυτροῦσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. ᾠδὴ δ Ὁ Εἱρμὸς Ῥήσεις Προφητῶν 8

Ἴδετε λαοὶ καὶ θαυμάσατε, τὸ ὄρος γὰρ τὸ ἅγιον, καὶ ἐμφανέστατον Θεοῦ, τῶν ἐπουρανίων βουνῶν, ἐφύπερθεν αἴρεται, οὐρανὸς ἐπίγειος, ἐν ἐπουρανίῳ, καὶ ἀφθάρτῳ χθονὶ οἰκιζόμενος. Ἴδετε λαοὶ καὶ θαυμάσατε, Δόξα Πατρί Ζως ἀϊδίου καὶ κρείττονος, ὁ θάνατός σου γέγονε, διαβατήριον Ἁγνή, ἐκ τς ἐπικήρου πρὸς θείαν ὄντως καὶ ἄῤῥευστον, μεθιστῶν σε ἄχραντε, ἐν ἀγαλλιάσει, τὸν Υἱὸν καθορᾶν σου καὶ Κύριον. Καὶ νῦν Ἐπήρθησαν πύλαι οὐράνιαι, καὶ Ἄγγελοι ἀνύμνησαν, καὶ ὑπεδέξατο Χριστός, τὸ τς παρθενίας αὐτοῦ, μητρον κειμήλιον, Χερουβὶμ ὑπεῖξέ σοι, ἐν ἀγαλλιάσει Σεραφὶμ δὲ δοξάζει σε χαίροντα. ᾠδὴ ε' Ὁ Εἱρμὸς Μεσίτης Θεοῦ, καὶ ἀνθρώπων γέγονας, Χριστὲ ὁ Θεός, διὰ σοῦ γὰρ Δέσποτα, τὴν πρὸς τὸν ἀρχίφωτον Πατέρα σου, ἐκ νυκτὸς ἀγνωσίας, προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Ὡς κέδρος Χριστέ, τῶν ἐχθρῶν τὸ φρύαγμα συνέτριψας, ἑκουσίως Δέσποτα, ἐν τῆ κυπαρίσσῳ ὡς ηὐδόκησας, καὶ τῆ πεύκῃ καὶ κέδρῳ σαρκὶ συνανυψούμενος. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Ἐν λάκκῳ Χριστέ, κατωτάτῳ ἔθεντό σε, ἄπνουν νεκρόν, ἀλλ' οἰκείῳ μώλωπι, ἐπιλελησμένους τραυματίας Σωτήρ, τοὺς ἐν τάφοις ὑπνοῦντας, σεαυτ συνεξανέστησας. τίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον Δυσώπει τὸν σόν, Υἱὸν καὶ Κύριον, Παρθένε ἁγνή, αἰχμαλώτοις λύτρωσιν, τοῖς ἐξ ἐναντίας περιστάσεως, ἐπὶ σοὶ πεποιθόσιν, εἰρηνικὴν δωρήσασθαι. ᾠδὴ ε Ὁ Εἱρμὸς Σὸ θεῖον καὶ ἄῤῥητον Ὡς ἐπὶ νεφέλης Παρθένε, τῶν Ἀποστόλων ὁ δμος ὀχούμενος, πρὸς τὴν Σιὼν ἐκ περάτων λειτουργσαί σοι, τῆ νεφέλῃ τῆ κούφῃ ἠθροίζετο, ἀφ ἧς ὁ Ὕψιστος Θεός, τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ, δικαιοσύνης ἔλαμψεν ἥλιος. Ὡς ἐπὶ νεφέλης Παρθένε Δόξα Πατρί αλπίγγων θεόληπτοι γλῶσσαι, τῶν θεολόγων ἀνδρῶν εὐηχέστερον, τῆ Θεοτόκῳ ἐβόων τὸν ἐξόδιον, ἐνηχούμεναι ὕμνον τ Πνεύματι Χαίροις ἀκήρατε πηγή, τς τοῦ Θεοῦ ζωαρχικς, καὶ σωτηρίου πάντων σαρκώσεως. Καὶ νῦν αλπίγγων θεόληπτοι γλῶσσαι,.. ᾠδὴ ς' Ὁ Εἱρμὸς Ἐν ἀβύσσῳ πταισμάτων κυκλούμενος, τὴν ἀνεξιχνίαστον τς εὐσπλαγχνίας σου, ἐπικαλοῦμαι ἄβυσσον. Ἐκ φθορᾶς ὁ Θεός με ἀνάγαγε. 9

τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Ὡς κακοῦργος ὁ δίκαιος κέκριται, καὶ μετὰ ἀνόμων τ ξύλῳ προσήλωται, τοῖς ὑπευθύνοις ἄφεσιν, τ οἰκείῳ δωρούμενος αἵματι. τίχ. Δόξα τῆ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε. Δι' ἑνὸς μὲν ἀνθρώπου τοῦ πρώτου Ἀδάμ, πάλαι εἰς τὸν κόσμον εἰσλθεν ὁ θάνατος, καὶ δι' ἑνὸς Ἀνάστασις, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ πεφανέρωται. τίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον Ἀπειράνδρως Παρθένε ἐκύησας, καὶ διαιωνίζεις παρθένος ἐμφαίνουσα, τς ἀληθοῦς Θεότητος, τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου τὰ σύμβολα. ᾠδὴ ς Ὁ Εἱρμὸς Ἅλιον ποντογενές, Νέμει σοι τὰ ὑπὲρ φύσιν, Ἄναξ ὁ πάντων Θεός, ἐν γὰρ τ τίκτειν, Παρθένον ὥσπερ ἐφύλαξεν, οὕτως ἐν τάφῳ τὸ σῶμα διετήρησεν, ἀδιάφθορον, καὶ συνεδόξασε, θείᾳ μεταστάσει, γέρα σοι ὥσπερ Υἱὸς, Μητρὶ χαριζόμενος. Νέμει σοι τὰ ὑπὲρ φύσιν. Δόξα Πατρί Ὄντως σε ὡς φαεινὴν λυχνίαν, ἀΰλου πυρός, θυμιατήριον θείου χρύσεον ἄνθρακος, ἐν τοῖς Ἁγίων Ἁγίοις κατεσκήνωσε, στάμνον ῥάβδον τε πλάκα θεόγραφον, κιβωτόν ἁγίαν, τράπεζαν ἄρτου ζως, Παρθένε ὁ τόκος σου. Καὶ νῦν Ὄντως σε ὡς φαεινὴν λυχνίαν,. υναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις Σὺ γὰρ εἶ ὁ Βασιλεύς... Κοντάκιον Ἦχος β. Σὰ ἄνω ζητῶν Ἀνέστης Σωτήρ, ἐκ τάφου Παντοδύναμε ᾅδης ἰδών, τὸ θαῦμα ἐξεπλήττετο, καὶ νεκροὶ ἀνίσταντο, καὶ ἡ κτίσις ἰδοῦσα συγχαίρει σοι, καὶ ὁ Ἀδάμ συναγάλλεται, καὶ κόσμος ωτήρ μου ἀνυμνεῖ σε ἀεί. Οἶκος ὺ εἶ τὸ φῶς τῶν ἐσκοτισμένων, σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις πάντων καὶ ἡ ζωὴ τῶν βροτῶν καὶ πάντας συνανέστησας, τοῦ θανάτου τὸ κράτος Σωτὴρ σκυλεύσας, καὶ τοῦ ᾅδου τὰς πύλας συντρίψας Λόγε, καὶ οἱ θνητοὶ κατιδόντες τὸ θαῦμα ἐθαύμαζον, καὶ πᾶσα κτίσις συγχαίρει ἐν τῆ σῆ Ἀναστάσει, Φιλάνθρωπε. Διὸ καὶ πάντες δοξάζομεν, καὶ ὑμνοῦμεν τὴν σὴν συγκατάβασιν, καὶ κόσμος ωτήρ μου ἀνυμνεῖ σε ἀεί. υ ν α ξ ά ρ ι ο ν Σῆ Κ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Προφήτου Σαμουήλ. τίχοι Μύσας τελευτῆ καὶ Σαμουὴλ ὁ βλέπων, Τὸ ζῶν ἀεὶ φῶς καὶ τελευτήσας βλέπει. Β δ' ὁρόων μέλλοντα Σαμουὴλ εἰκάδι ἔνθεν. Σῆ αὐτῆ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων τριάκοντα ἑπτὰ μαρτύρων, τῶν ἐν Βιζύῃ τς Θράκης μαρτυρησάντων. 10

τίχοι Τρεῖς ἐνδέουσι πρὸς τὸ τοὺς κεκαυμένους. Χάριν Τριὰς σοῦ, τετράκις τελεῖν δέκα. Σῆ αὐτῆ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Σεβήρου καὶ Μέμνονος Κεντυρίωνος. τίχοι Ξίφει παθῶν Σεβρος εὗρεν ἀξίως, Ἐπαθλα λαμπρὰ τοῦ διὰ ξίφους πάθους. Ἐχει τὸ πῦρ σε πρὸς βραχὺν Μέμνον χρόνον, Μένει δὲ σε στέφανος ἐς ἀεὶ μένων. Σῆ αὐτῆ ἡμέρᾳ, μνήμη τς Ἁγίας μάρτυρος Φωτεινς, ἔξω τς πόρτης τῶν Βλαχερνῶν, καὶ τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Λουκίου τοῦ Βουλευτοῦ. τίχοι Βουλὰς ὅλας παρλθες τὰς Ἀχιτόφελ, Βουλῆ μιᾷ Λούκιος ἀθλήσας ξίφει. Σῆ αὐτῆ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Ἡλιοδώρου καὶ Δοσαῖ (ἥ Δοσᾶ ἥ Σοδᾶ). Σαῖς τῶν Ἁγίων σου πρεσβείαις, Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. ΚΑΣΑΒΑΙΑΙ ᾠδὴ α' Ἦχος α' Ὁ Εἱρμὸς Πεποικιλμένη τῆ θείᾳ δόξῃ, ἡ ἱερὰ καὶ εὐκλεὴς Παρθένε μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο, πρὸς εὐφροσύνην τοὺς πιστούς, ἐξαρχούσης Μαριάμ, μετὰ χορῶν καὶ τυμπάνων τ σ, ᾄδοντας Μονογενεῖ, ἐνδόξως ὅτι δεδόξασται. ᾠδὴ γ' Ὁ Εἱρμὸς Ἡ δημιουργική, καὶ συνεκτικὴ τῶν ἁπάντων, Θεοῦ σοφία καὶ δύναμις, ἀκλιν ἀκράδαντον, τὴν Ἐκκλησίαν στήριξον Χριστέ, μόνος γὰρ εἶ ἅγιος,......ὁ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος. ᾠδὴ δ' Ὁ Εἱρμὸς Ῥήσεις Προφητῶν καὶ αἰνίγματα, τὴν σάρκωσιν ὑπέφηναν, τὴν ἐκ Παρθένου σου Χριστέ, φέγγος ἀστραπς σου, εἰς φῶς ἐθνῶν ἐξελεύσεσθαι, καὶ φωνεῖ σοι ἄβυσσος, ἐν ἀγαλλιάσει, τῆ δυνάμει σου δόξα Φιλάνθρωπε. ᾠδὴ ε' Ὁ Εἱρμὸς Σὸ θεῖον καὶ ἄῤῥητον κάλλος, τῶν ἀρετῶν σου Χριστὲ διηγήσομαι ἐξ ἀϊδίου γὰρ δόξης συναἲδιον, καὶ ἐνυπόστατον λάμψας ἀπαύγασμα, Παρθενικς ἀπὸ γαστρός, τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ, σωματωθεὶς ἀνέτειλας ἥλιος. ᾠδὴ ς' 11

Ὁ Εἱρμὸς Ἅλιον ποντογενές, κητον ἐντόσθιον πῦρ, τς τριημέρου ταφς σου ἦν προεικόνισμα, οὗ Ἰωνᾶς ὑποφήτης ἀναδέδεικται, σεσωσμένος γὰρ ὡς καὶ προὐπέποτο, ἀσινής ἐβόα θύσω σοι μετὰ φωνς αἰνέσεως Κύριε. ᾠδὴ ζ' Ὁ Εἱρμὸς Ἰταμ θυμ τε καὶ πυρί, θεῖος ἔρως ἀντιταττόμενος, τὸ μὲν πῦρ ἐδρόσιζε τ θυμ δὲ ἐγέλα, θεοπνεύστῳ λογικῆ, τῆ τῶν ὁσίων τριφθόγγῳ λύρᾳ ἀντιφθεγγόμενος, μουσικοῖς ὀργάνοις ἐν μέσῳ φλογός ὁ δεδοξασμένος, τῶν Πατέρων καὶ ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. ᾠδὴ η τίχ. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καί προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον. Υλόγα δροσίζουσαν Ὁσίους, δυσσεβεῖς δὲ καταφλέγουσαν, Ἄγγελος Θεοῦ ὁ πανσθενής, ἔδειξε Παισί ζωαρχικὴν δὲ πηγὴν εἰργάσατο τὴν Θεοτόκον, φθορὰν θανάτου, καὶ ζωὴν βλυστάνουσαν τοῖς μέλπουσι τὸν Δημιουργὸν μόνον ὑμνοῦμεν, οἱ λελυτρωμένοι, καὶ ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Τὴν Θεοτόκον καὶ μητέρα τοῦ φωτὸς... ΣΙΜΙΨΣΕΡΑ (Ἦχος α ) τίχ. Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τ Θε τ σωτρί μου. Σὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. τίχ. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τς δούλης αὐτοῦ ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Σὴν Τιμιωτέραν... τίχ. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. Σὴν Τιμιωτέραν... τίχ. Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν. Σὴν Τιμιωτέραν... τίχ. Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς, πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς. Σὴν Τιμιωτέραν... τίχ. Ἀντελάβετο Ισραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τ Ἀβραὰμ καὶ τ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. Σὴν Τιμιωτέραν... Καταβασία 12

τίχ. Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν σε, τὴν μόνην Θεοτόκον. Νενίκηνται τς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε ἄχραντε, παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετὰ τόκον Παρθένος, καὶ μετὰ θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε, τὴν κληρονομίαν σου. υναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ δυνάμεις... ΕΞΑΠΟΣΕΙΛΑΡΙΑ Ἦχος β. Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν. Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν. Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ. Ὅτι ἅγιος ἐστι. Ἐξαποστειλάριον ΙΑ Μετὰ τὴν θείαν Ἔγερσιν, τρὶς τ Πέτρῳ, φιλεῖς με, πυθόμενος ὁ Κύριος τῶν ἰδίων προβάτων, προβάλλεται ποιμενάρχην, ὃς ἰδὼν ὃν ἠγάπα, ὁ Ἰησοῦς ἑπόμενον, ἤρετο τὸν Δεσπότην, Οὗτος δὲ τί; Ἐὰν θέλω, ἔφησε, μένειν τοῦτον, ἕως καὶ πάλιν ἔρχομαι, τί πρὸς σὲ φίλε Πέτρε; ὁ β χορὸς Ἦχος γ' Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανῆ τ χωρίῳ, κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα, καὶ σὺ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα. ΑΙΝΟΙ Ἦχος β. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τ Θε. Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕμνος τ Θε. τίχ. Σοῦ ποισαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον. Δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ. Πᾶσα πνοή, καὶ πᾶσα κτίσις, σὲ δοξάζει Κύριε, ὅτι διὰ τοῦ Σταυροῦ τὸν θάνατον κατήργησας, ἵνα δείξῃς τοῖς λαοῖς, τὴν ἐκ νεκρῶν σου Ἀνάστασιν, ὡς μόνος φιλάνθρωπος. τίχ. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τς δυνάμεως αὐτοῦ. Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι, πῶς οἱ στρατιῶται ἀπώλεσαν τηροῦντες τὸν Βασιλέα; διατὶ γὰρ ὁ λίθος οὐκ ἐφύλαξε τὴν πέτραν τς ζως; ἥ τὸν ταφέντα δότωσαν, ἥ ἀναστάντα προσκυνείτωσαν, λέγοντες σὺν ἡμῖν. Δόξα τ πλήθει τῶν οἰκτιρμῶν σου Σωτὴρ ἡμῶν δόξα σοι. 13

τίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλθος τς μεγαλωσύνης αὐτοῦ. Φαίρετε λαοί, καὶ ἀγαλλιᾶσθε, Ἄγγελος ἐκάθισεν εἰς τὸν λίθον τοῦ μνήματος, αὐτὸς ἡμᾶς εὐηγγελίσατο εἰπών, Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου, καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμπαντα εὐωδίας. Χαίρετε Λαοί, καὶ ἀγαλλιᾶσθε. τίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ. Ἄγγελος μὲν τὸ Χαῖρε, πρὸ τς σς συλλήψεως Κύριε, τῆ Κεχαριτωμένῃ ἐκόμισεν, Ἄγγελος δὲ τὸν λίθον τοῦ ἐνδόξου σου μνήματος, ἐν τῆ σῆ Ἀναστάσει ἐκύλισεν Ὁ μὲν ἀντὶ τς λύπης, εὐφροσύνης σύμβολα μηνύων, ὁ δὲ ἀντὶ θανάτου, Δεσπότην ζωοδότην κηρύττων ἡμῖν. Διὸ βοῶμέν σοι, Εὐεργέτα τῶν ἁπάντων, Κύριε δόξα σοι. Σῆς Θεοτόκου Ἦχος δ' τίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι Σῆ ἐνδόξῳ Κοιμήσει σου, οὐρανοὶ ἐπαγάλλονται, καὶ Ἀγγέλων γέγηθε τὰ στρατεύματα, πᾶσα ἡ γ δὲ εὐφραίνεται, ᾠδὴν σοι ἐξόδιον προσφωνοῦσα τῆ Μητρί, τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος, ἀπειρόγαμε, Παναγία Παρθένε, ἡ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ῥυσαμένη, προγονικς ἀποφάσεως. τίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Σῆ ἐνδόξῳ Κοιμήσει σου,... τίχ. Ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου, σὺ καὶ ἡ κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματός σου. Ἐκ περάτων συνέδραμον, Ἀποστόλων οἱ πρόκριτοι, θεαρχίῳ, νεύματι τοῦ κηδεῦσαί σε, καὶ ἀπὸ γς αἰρομένην σε, πρὸς ὕψος θεώμενοι, τὴν φωνὴν τοῦ Γαβριήλ, ἐν χαρᾷ ἀνεβόων σοι Χαῖρε ὄχημα, τς θεότητος ὅλης, χαῖρε μόνη, τὰ ἐπίγεια τοῖς ἄνω, τ τοκετ σου συνάψασα. τίχ. Ὤμοσε Κύριος τ ΔαυἹδ ἀλήθειαν, καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν ἐκ καρποῦ τς κοιλίας σου θήσομαι ἐπί τοῦ θρόνου σου. Σὴν ζωὴν ἡ κυήσασα, πρὸς ζωὴν μεταβέβηκας, τῆ σεπτῆ Κοιμήσει σου τὴν ἀθάνατον, δορυφορούντων Ἀγγέλων σοι, Ἀρχῶν καὶ Δυνάμεων, Ἀποστόλων Προφητῶν, καὶ ἁπάσης τς κτίσεως, δεχομένου τε, ἀκηράτοις παλάμαις τοῦ Υἱοῦ σου, τὴν ἀμώμητον ψυχήν σου, Παρθενομτορ Θεόνυμφε. Δόξα Πατρί... Ἦχος πλ. δ' Υανερῶν σεαυτόν, τοῖς Μαθηταῖς σου Σωτὴρ μετὰ τὴν Ἀνάστασιν,Σίμωνι δέδωκας τὴν τῶν προβάτων νομήν, εἰς ἀγάπης ἀντέκτισιν,τὴν τοῦ ποιμένειν φροντίδα αἰτῶν.διὸ καὶ ἔλεγε Εἰ φιλεῖς με Πέτρε, ποίμαινε τὰ ἀρνία μου,ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.ὁ δὲ εὐθέως ἐνδεικνύμενος τὸ φιλόστοργον,περὶ τοῦ ἄλλου Μαθητοῦ ἐπυνθάνετο.ὧν ταῖς πρεσβείαις Χριστέ,τὴν ποίμνην σου ιαφύλαττε,ἐκ λύκων λυμαινομένων αὐτήν. Καὶ νῦν... ἦχος β (πάντοτε) 14

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις, Θεοτόκε Παρθένε, διὰ γὰρ τοῦ ἐκ σοῦ σαρκωθέντος, ὁ ᾍδης ἠχμαλώτισται, ὁ Ἀδὰμ ἀνακέκληται, ἡ κατάρα νενέκρωται, ἡ Εὔα ἠλευθέρωται, ὁ θάνατος τεθανάτωται, καὶ ἡμεῖς ἐζωοποιήθημεν, διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν. Εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ οὕτως εὐδοκήσας, δόξα σοι. Δοξολογία Μεγάλη εἰς ἦχον β ( Ἀργή ἢ σύντομος ) Δόξα σοι τ δείξαντι τὸ φῶς. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θε, καὶ ἐπὶ γς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι, διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα. Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν. Καθ' ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῆ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν, ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα Κύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζως, ἐν τ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. 15

Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. καὶ πάλιν γεγονωτέρᾳ τῇ φωνῇ Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. καὶ εὐθύς τὸ παρόν Ἀναστάσιμον Σροπάριον Ἦχος.β. ήμερον σωτηρία τ κόσμῳ γέγονεν, ᾄσωμεν τ ἀναστάντι ἐκ τάφου καὶ ἀρχηγ τς ζως ἡμῶν καθελὼν γὰρ τ θανάτῳ τὸν θάνατον, τὸ νῖκος ἔδωκεν ἡμῖν, καὶ τὸ μέγα ἔλεος. ΕΙ ΣΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΣΟΤΡΓΙΑΝ ΑΝΣΙΥΨΝΑ Ἀντίφωνον Α τίχ. Ἀλαλάξατε τ Θε πᾶσα ἡ γ, δουλεύσατε τ Κυρίῳ ἐν εὐφροσύνῃ, εἰσέλθετε ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν ἀγαλλιάσει. Σαῖς πρεσβείαις τς Θεοτόκου, Σῶτερ σῶσον ἡμᾶς. τίχ.. Ἐξομολογεῖσθε αὐτ, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Σαῖς πρεσβείαις τς Θεοτόκου τίχ. Kαθάπερ ἠκούσαμεν, οὕτω καὶ εἴδομεν ἐν πόλει Κυρίου τῶν δυνάμεων, ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν Σαῖς πρεσβείαις τς Θεοτόκου τίχ.. Ἐγενήθη ἐν εἰρήνῃ ὁ τόπος αὐτοῦ, καὶ τὸ κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιών. Ταῖς πρεσβείαις τς Θεοτόκου Δόξα Πατρί Καὶ νῦν. Σαῖς πρεσβείαις τς Θεοτόκου Ἀντίφωνον Β Στίχ. Ἀγαπᾷ Κύριος τὰς πύλας Σιών, ὑπὲρ πάντα τὰ σκηνώματα Ἰακώβ. ῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι. Ἀλληλούϊα. τίχ.. Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περὶ σοῦ, ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ. ῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ 16

τίχ.. Ὁ Θεὸς ἐθεμελίωσεν αὐτὴν εἰς τὸν αἰῶνα. ῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ τίχ. Tοῦ ποταμοῦ τὰ ὁρμήματα εὐφραίνουσι τὴν πόλιν τοῦ Θεοῦ ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Υψιστος ῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ Δόξα Πατρὶ Καὶ νῦν Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων, καὶ καταδεξάμενος, διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθναι ἐκ τς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας, Εἷς ὢν τς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τ Πατρὶ καὶ τ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς. Ἀντίφωνον Γ Ἦχος α τίχ. Ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ Θεός, ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ᾄσομαι καὶ ψαλῶ ἐν τῆ δόξῃ μου. Ἐν τῆ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας. Ἐν τῆ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τς ζως, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν. τίχ.. Τί ἀνταποδώσω τ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκέ μοι; Ἐν τῆ Γεννήσει τὴν παρθενίαν τίχ. Ὦ Κύριε, ἐγὼ δοῦλος σός, ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τς παιδίσκης σου. διέρρηξας τοὺς δεσμούς μου, Ἐν τῆ Γεννήσει τὴν παρθενίαν Μικρὰ Εἴσοδος. Εἰσοδικὸν ( ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερουργούντων μόνον ὅταν τελεῖται συλλείτουργον) Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστ, σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. ( ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερουργούντων μόνον ὅταν τελεῖται συλλείτουργον) Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β. Ὅτε κατλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ᾅδην ἐνέκρωσας τῆ ἀστραπῆ τς θεότητος, ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον, Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι. Ἦχος α' Ἐν τῆ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας. Ἐν τῆ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τς ζως, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Σοῦ Ναοῦ ( ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερουργούντων μόνον ὅταν τελεῖται συλλείτουργον) Κοντάκιον Ἦχος πλ. β' Αὐτόμελον Σὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ὡς γὰρ ζως Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον. Σρισάγιον. 17

Απόστολος (Α Κορ. θ 2-12). Κυριακῆς ια ἑβδομάδος Επιστολῶν Προκείμενον ἦχος β. Ἰσχύς μου καὶ ὕμνησίς μου ὁ Κύριος. τίχ. Παιδεύων ἐπαίδευσέ με ὁ Κύριος. Πρὸς Κορινθίους Α Ἐπιστολς Παύλου τὸ ἀνάγνωσμα. Ἀδελυξί, ἡ ςυπαγίρ σῆρ ἐμῆρ ἀοξςσξλῆρ ὑμεῖρ ἐςσε ἐμ Κτπίῳ. Η ἐμὴ ἀοξλξγία σξῖρ ἐμὲ ἀμακπίμξτςίμ αὕση ἐςσί. Μὴ ξὐκ ἔφξμεμ ἐνξτςίαμ υαγεῖμ καὶ οεῖμ; μὴ ξὐκ ἔφξμεμ ἐνξτςίαμ ἀδελυὴμ γτμαῖκα οεπιάγειμ, ὡρ καὶ ξἱ λξιοξὶ ἀοόςσξλξι καὶ ξἱ ἀδελυξὶ σξῦ Κτπίξτ καὶ Κηυᾶρ; Ἢ μόμξρ ἐγὼ καὶ Βαπμάβαρ ξὐκ ἔφξμεμ ἐνξτςίαμ σξῦ μὴ ἐπγάζεςθαι; Τίρ ςσπασεύεσαι ἰδίξιρ ὀχψμίξιρ οξσέ; Τίρ υτσεύει ἀμοελῶμα καὶ σὸμ καποὸμ αὐσξῦ ξὐκ ἐςθίει; Ἢ σίρ οξιμαίμει οξίμμημ καὶ ἐκ σξῦ γάλακσξρ σῆρ οξίμμηρ ξὐκ ἐςθίει; Μὴ κασὰ ἄμθπψοξμ σαῦσα λαλῶ; Ἢ ξὐφὶ καὶ ὁ μόμξρ σαῦσα λέγει; Ἐμ γὰπ σῷ Μψϋςέψρ μόμῳ γέγπαοσαι «Οὐ υιμώςειρ βξῦμ ἀλξῶμσα». Μὴ σῶμ βξῶμ μέλει σῷ Θεῷ; Ἢ δι ἡμᾶρ οάμσψρ λέγει; Δι ἡμᾶρ γὰπ ἐγπάυη, «ὅσι ἐο ἐλοίδι ὀυείλει ὁ ἀπξσπιῶμ ἀπξσπιᾶμ, καὶ ὁ ἀλξῶμ σῆρ ἐλοίδξρ αὐσξῦ μεσέφειμ ἐο ἐλοίδι. Εἰ ἡμεῖρ ὑμῖμ σὰ ομετμασικὰ ἐςοείπαμεμ, μέγα εἰ ἡμεῖρ ὑμῶμ σὰ ςαπκικὰ θεπίςξμεμ; Εἰ ἄλλξι σῆρ ὑμῶμ ἐνξτςίαρ μεσέφξτςιμ, ξὐ μᾶλλξμ ἡμεῖρ; Αλλ ξὐκ ἐφπηςάμεθα σῇ ἐνξτςίᾳ σαύσῃ, ἀλλὰ οάμσα ςσέγξμεμ ἵμα μὴ ἐγκξοήμ σιμα δῶμεμ τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ. Ἀλληλούϊα (γ ) Ἦχος β Ἐπακούσαι σου Κύριος ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως. τίχ. Κύριε, σῶσον τὸν βασιλέα, καὶ ἐπάκουσον ἡμῶν Εὐαγγέλιον (Ματθ. ιη 23-35). Κυριακῆς ια ἑβδομάδος Ματθαίου Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον. Εἶπεν ὁ Κφριοσ τθν παραβολὴν ταφτην Ὡμοιώιη ἡ βαςιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνιρώπῳ βαςιλεῖ ὃσ ἠιέληςεν ςυνᾶραι λόγον μετὰ τῶν δούλων αὐτοῦ. Ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ ςυναίρειν προςηνέχιη αὐτῷ εἷσ ὀφειλέτησ μυρίων ταλάντων. Μὴ ἔχοντοσ δὲ αὐτοῦ ἀποδοῦναι ἐκέλευςεν αὐτὸν ὁ κύριοσ πραιῆναι καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ πάντα ὅςα ἔχει, καὶ ἀποδοιῆναι. Πεςὼν οὖν ὁ δοῦλοσ προςεκύνει αὐτῷ λέγων, Μακροιύμηςον ἐπ ἐμοί, καὶ πάντα ἀποδώςω ςοι. Σπλαγχνιςιεὶσ δὲ ὁ κύριοσ τοῦ δούλου ἐκείνου ἀπέλυςεν αὐτόν, καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. Ἐξελιὼν δὲ ὁ δοῦλοσ ἐκεῖνοσ εὗρεν ἕνα τῶν ςυνδούλων αὐτοῦ ὃσ ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια, καὶ κρατήςασ αὐτὸν ἔπνιγεν λέγων, Απόδοσ εἴ τι ὀφείλεισ. Πεςὼν οὖν ὁ ςύνδουλοσ αὐτοῦ παρεκάλει αὐτὸν λέγων, Μακροιύμηςον ἐπ ἐμοί, καὶ ἀποδώςω ςοι. Ὁ δὲ οὐκ ἤιελεν, ἀλλὰ ἀπελιὼν ἔβαλεν αὐτὸν εἰσ φυλακὴν ἕωσ ἀποδῷ τὸ ὀφειλόμενον. Ἰδόντεσ οὖν οἱ ςύνδουλοι αὐτοῦ τὰ γενόμενα ἐλυπήιηςαν ςφόδρα, καὶ ἐλιόντεσ διεςάφηςαν τῷ κυρίῳ ἑαυτῶν πάντα τὰ γενόμενα. Τότε προςκαλεςάμενοσ αὐτὸν ὁ κύριοσ αὐτοῦ λέγει αὐτῷ, 18

Δοῦλε πονηρέ, πᾶςαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά ςοι, ἐπεὶ παρεκάλεςάσ με οὐκ ἔδει καὶ ςὲ ἐλεῆςαι τὸν ςύνδουλόν ςου, ὡσ κἀγὼ ςὲ ἠλέηςα;καὶ ὀργιςιεὶσ ὁ κύριοσ αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖσ βαςανιςταῖσ ἕωσ οὗ ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον. Οὕτωσ καὶ ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιοσ ποιήςει ὑμῖν ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαςτοσ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν τὰ παραπτώματα αὐτῶν. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Καὶ καθεξῆς ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου Εἰς τό, Ἐξαιρέτως Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Κοινωνικὸν Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν. Ἀλληλούϊα Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες, αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν. Πληρωθήτω τό στόμα ἡμῶν αἰνέσεώς σου, Κύριε, ὅπως ὑμνήσωμεν τήν δόξαν Σου, ὅτι Ἠξίωσας ἡμᾶς μετασχεῑν τῶν ᾁγίων μυστηρίων Σου. στήριξον ἡμᾶς ἐν τῶ σῶ ᾁγιασμῶ ὅλην τήν ἡμέραν μελετᾶν τήν δικαιοσύνην Σου. ἈλληλουἸα, ἈλληλουἸα, Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (τρίς). Ἀπόλυσις «... Ο ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...» https://agioskosmasoaitolos.wordpress.com 19