Αφιέρωμα στην Τρίτη Ηλικία

Αφιέρωμα στην Τρίτη Ηλικία Οι μαθητές του τμήματος ένταξης, επισκέφτηκαν το ΚΑΠΗ των Αγίων Θεοδώρων, την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 20, για να μάθουν από τους μεγαλύτερους για τις συνήθειες, τα έθιμα του παρελθόντος καθώς επίσης και για τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Ο κος Μαρίνος Πάτρας μας καλωσόρισε στο χώρο του ΚΑΠΗ, μας κέρασαν και μας καλοδέχτηκαν. Οι μαθητές ετοίμασαν τις παρακάτω ερωτήσεις και συζήτησαν με τους μεγαλύτερους: Δ Àà 2 - ªμƒπ 20. Έρχονται τα Χριστούγεννα. Πώς αισθάνεστε για τις γιορτές; Ποιες είναι οι σκέψεις σας; - Η κα Χαρούλα και κα Σταυρούλα απαντούν: «Νιώθουμε χαρά, αγάπη για τους άλλους, τη ζεστασιά της οικογένειας, ευτυχία που έχουμε τα εγγόνια μας». «Λυπούμαστε που αντιμετωπίζουμε οικονομικές δυσκολίες και δεν μπορούμε να δώσουμε χρήματα στα εγγονάκια μας που τόσο τα αγαπούμε. - Ο κος Μαρίνος Πάτρας, μας καλωσόρισε στο ΚΑΠΗ, μας είπε: «νιώθουμε αγάπη για όλους παρόλο τις οικονομικές δυσκολίες, οι γιορτές είναι για τα παιδιά, πρέπει να είναι χαρούμενα, ευτυχισμένα, να ασχολούνται με τα μαθήματά τους και να κυλάει η ζωή τους όμορφα». 2. Μπορείτε να μας διηγηθείτε μερικές αναμνήσεις από γιορτές Χριστουγέννων; - Η Κα Λέζου Ειρήνη μας λέει: «Aυτές τις μέρες η μεγάλη μας χαρά ήταν να πάρουμε μια μοναδική δεκάρα από τα κάλαντα». «Ακόμη συνηθίζαμε να κάνουμε το ποδαρικό στον παππού και τη γιαγιά μας». συνέχεια στη σελίδα 2 2o 6/ π ª Δπ à π πø øƒø ƒ ªªÀø Δ.. 200 03 Δ /º Ã: 2740 68 08 e-mail: mail@2dim-ag-theod.kor.sch.gr

Αφιέρωμα στην Τρίτη Ηλικία - Ο κος Μαρίνος μας είπε: «Περιμέναμε τον Αι Βασίλη να μας φέρει δώρα, μαζευόμασταν σε παρέες και λέγαμε τα κάλαντα και στο τέλος μοιραζόμασταν τα χρήματα». - Η κα Ελένη Γρηγοράκου μας διηγήθηκε πως έκανε το ποδαρικό, μας λέει: «μας έβαζαν στα παπούτσια μας βαμβάκι, ζάχαρη και μπαίναμε στο σπίτι με το δεξί». 3. Τι κάνατε εσείς στις γιορτές; Ποιες ήταν οι συνήθειες των παιδιών εκείνη την εποχή; - Ο κος Μαρίνος Πάτρας μας είπε: «λέγαμε κάλαντα και μας έδιναν καρύδια, φρούτα, γλυκά, καραμελίτσες, σπάνια καμιά δεκάρα που τα μοιράζαμε». Μια άλλη κυρία μας είπε πως δεν είχαμε παπούτσια να φορέσουμε, ήμασταν ξυπόλυτοι και τα πόδια μας γέμισαν από αγκάθια, δεν είχαμε φαγητό ούτε καν μπομπότα για να φάμε. - Ο κος Σωτήριος, από το χωριό του Κολοκοτρώνη, Βάστα Αρκαδίας, μας λέει «συνηθίζαμε να τρώμε γουρούνι που το ταϊζαμε όλη τη χρονιά για να φαγωθεί στις γιορτές». Οι μεγαλύτεροι «τηγάνιζαν το «καρούτσο», το λάρυγγα», ότι έμενε από το γουρούνι το βράζανε σε καζάνια και μετά το έβαζαν στα κιούπια με μπόλικο λίπος για να συντηρείται τον επόμενο καιρό. - Η κα Γρηγοράκου μας είπε: «φτιάχναμε λακίδες (σαν τηγανίτες) σε πολύ καυτό λάδι. Πριν τις βάλουμε κάναμε το σταυρό», ο κος Γρηγοράκος συμπλήρωσε: «έφτιαχναν μια σαν σταυρό και την έριχναν στο λάδι, αν πήγαινε δεξιά, τότε όλα πήγαιναν καλά για την επόμενη χρονιά. Ενώ αν πήγαινε αριστερά τότε δε θα πήγαιναν όλα καλά». - Ο κος Πολυχρόνης Κωνσταντίνος από τη «Χρύσου Ευρυτανίας» μας διηγείται: περιμέναμε με αγωνία τα Χριστούγεννα για να φτιάξουμε το ιδανικό τόπι (μπάλα). Από το γουρούνι που σφάζαμε για τις γιορτές, βγάζαμε τη φούσκα τη φουσκώναμε και είχαμε μια πολύ καλή μπάλα για να παίζουμε». 4. Ποια μηνύματα και ευχές θέλετε να στείλετε για τις γιορτές στα τα παιδιά του 2ου 6/θέσιου ΔΣ Αγίων Θεοδώρων; Όλοι μας ευχήθηκαν καλές γιορτές, με αγάπη, χαρά, γέλιο, καλοσύνη. Ο κος Μαρίνος Πάτρας είπε στα παιδιά να αγαπούν και να σέβονται τους δασκάλους τους, να χαίρονται τη ζωή τους να έχουν όλα τα παιδιά αγάπη, φροντίδα, υγεία, οικογενειακή ζεστασιά. ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ Μια νιφάδα Χριστουγέννων Τα παιδιά διασκέδασαν με τα θεατρικά παιχνίδια των ηθοποιών.

Διαθεματική βιωματική προσέγγιση της μάθησης από τα παιδιά του Τμήματος Ένταξης Οι μαθητές του Τμήματος Ένταξης δημιουργούν σοκολατένιες λιχουδιές και παράλληλα αναπτύσσουν συνεργασία, κοινωνι-κότητα, υψηλά αισθήματα αυτοεκτίμησης, ψυχικής ισορροπίας. Με τη βιωματική μάθηση οι μαθητές μπορεί να διδαχθούν πολυαισθητηριακά «γλώσσα» όπως ανάγνωση των συσκευασιών των προϊόντων, της συνταγής, ονομασία των υλικών, διδασκαλία της φωνούλας «ζ» με αφορμή του μαθήματος «Ένα ζιζάνιο στη ζύμη». Επιπλέον διδάσκονται «μαθηματικά», ποσότητες υλικών, αναλογία υλικών κτλ. Το πιο σημαντικό είναι η ψυχική ευφορία των παιδιών Αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη από την Γ Τάξη Φέτος η Γ τάξη κάνει αφιέρωμα στον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη με μελοποιημένα ποιήματα, χειροτεχνίες για τη ζωή και το έργο του μεγάλου μας ποιητή. Σας αφιερώνει το παρακάτω ποίημά του: Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Δημήτρης Λάγιος Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Δημητράτος «ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΤΡΟΥΦΑΚΙΑ» 2 3 2 φακελάκι τρούφα σοκολάτας φακελάκι τρούφα πολύχρωμη κούπα ζάχαρη κούπα βούτυρο λιωμένο σακουλάκια σοκολάτας μπισκότα κουταλιές κακάο κουταλιά λεμόνι κουταλιές νερό ΕΚΤΕΛΕΣΗ Σε ένα κατσαρολάκι βράζουμε ζάχαρη, νερό και λεμόνι. Σε ένα μπολ χτυπάμε το βούτυρο με τη ζεστή ζάχαρη. Μετά προσθέτουμε τα μπισκότα, το κακάο και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι. Φτιάχνουμε με το σφιχτό μίγμα μπαλάκια που τα ρολάρουμε σε ένα μπολ με πολύχρωμες τρούφες. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!! ΜΗΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης Ετυμολογία: Δεκέμβριος από το Δέκα ως Δέκατος μήνας (στο ρωμαϊκό ημερολόγιο). Ο χρόνος για τους Ρωμαίους άρχιζε από τον Μάρτιο. Έτσι ο Δεκέμβριος ήταν ο Δέκατος μήνας του χρόνου. Αυτό ακριβώς σημαίνει και το όνομά του που προέρχεται από τη λατινική λέξη decem που σημαίνει δέκα. Δωδέκατος μήνας έγινε στο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Ο Δεκέμβριος αντιστοιχεί στο Αττικό ημερολόγιο με το μήνα Ποσειδεώνα (2 Δεκεμβρίου - 0 Ιανουαρίου). Ονομασία του μήνα Δεκέμβρη Ο λαός μας τον λέει και: Χριστιαννάρης Χριστουγεννάρης Χριστουγεννάς Χριστουγεννιάτης Αντριάς Βρωμαλίτης Δεκέμβρης Δεκέμπρης Καλικαντζαρόμηνας Χαμένος Χιονιάς Λαογραφία και παράδοση Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος να 'ν' ήμερος να 'ναι άκακος λίγο φαΐ λίγο κρασί Χριστούγεννα κι Ανάσταση κι όπου φωλιάσει και σταθεί κανείς να μην του φτάνει εκεί Μα ήρθαν αλλιώς τα πράματα τονε ξυπνάν χαράματα τον παν τον φέρνουν πίσω μπρος του τρώνε και το λίγο βιος κι από το στόμα την μπουκιά πάνω στην ώρα τη γλυκιά του τηνε παίρνουνε κι αυτή χαρά στους που 'ναι οι δυνατοί! Χαρά στους που 'ναι οι Δυνατοί γι' αυτούς δεν έχει χόρταση. Χριστούγεννα «Χριστός γεννιέται, σαν ήλιος φέγγει» (Κάλαντα Θράκης) Ο Δεκέμβριος μαζί με τον Ιανουάριο είναι οι πιο κρύοι μήνες του χρόνου. Ο λαός μας λέει: Γύρω γύρω του Χριστού, η κορφή του χειμωνιού. Το 354 μ.χ. ορίζεται στη Ρώμη η 25η Δεκεμβρίου -η γενέθλιος ημέρα του Μίθρα, του «αήττητου Ηλίου»- ως ημέρα εορτής των Χριστουγέννων, επειδή ο Χριστός λατρεύεται ως "ο φέρων το φως" το αληθινό, υποκαθιστώντας τους ηλιακούς θεούς της ειδωλολατρίας. Στην αρχαιότητα γιόρταζαν την ίδια μέρα τη γέννηση του Θείου Βρέφους Λικνίτη Διονύσου στους Δελφούς, του Θείου Βρέφους Αιώνα στην Αλεξάνδρεια, του Θείου Βρέφους Πλούτου στην Ελευσίνα (που συμβόλιζε τον πλούτο της σοδειάς), με πάνδημες γιορτές, διασκεδάσεις και ξεφαντώματα. Η νύχτα των Χριστουγέννων είναι η μεγαλύτερη και ιερότερη της χρονιάς, επειδή είναι κοντά στις χειμερινές τροπές του ήλιου. Μετά τη γέννηση «αύξει το φως και Ηλίου γενέθλιον».

Η ιστορία των καλικατζάρων (Λαϊκή παράδοση) Οι καλικάντζαροι ήταν κατάμαυρα, μαυριδερά, τριχωτά, με ουρά και μακριά χέρια μικροσκοπικά, περίεργα πλάσματα, σαν ξωτικά. Όντα πολύ άσχημα, με χοντρά ξυλοπάπουτσα ή ανθρωπόμορφοι με πόδια τράγου. Τους λένε και Παγανά ή Καλιοντζήδες ή Τσιλικρωτά ή Αερικά ή Λυκοκάντζαρους ή Καλλικαντζαραίους ή Σκαλλικαντζάρους ή Σκαντζάρια ή Κάντζα. Τους φαντάζονταν σαν μαυριδερά, ψηλά και κοκαλιάρικα κακάσχημα όντα, κάτι μεταξύ ζώου και ανθρώπου, που συνέχεια όλη την ώρα χοροπηδούσαν γκρινιάζοντας, φωνάζοντας και τραγουδώντας. Όλο το χρόνο βρίσκονταν κάτω από τη γη τρώγοντας τον κορμό της, στον κάτω κόσμο και ζήλευαν τον απάνω κόσμο. Μια παλιά ιστορία λέει πως μια γυναίκα αφού ετοίμασε τα γλυκά της, βασιλόπιτες, κουραμπιέδες, μελομακάρονα, είδε από το παράθυρο πως ξημέρωσε. Όμως είχε ξεγελαστεί από το φεγγάρι, γιατί όπως λένε: "του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο νά ναι μέρα". Έτρεξε λοιπόν αυτή η γυναίκα και ξύπνησε τα παιδιά της για να τα στείλει με τα γλυκά για ψήσιμο στο φούρνο. Τα παιδιά σηκώθηκαν πρόθυμα, πήρε το καθένα από ένα ταψί και ξεκίνησαν για το φούρνο. Όμως η αυγή αργούσε να έρθει και ξαφνικά μέσα από τα κοντινά στενά ακούστηκαν αγριοφωνάρες και δυνατά γέλια. Σε ελάχιστο χρόνο ο δρόμος γέμισε με καλικαντζαράκια. Άρπαξαν τα παιδιά, τους πετάξανε ό,τι κρατούσανε και άρχισαν έναν τρελό χορό χτυπώντας τα ταψιά και φώναζαν: "Ω! στραβά ταψιά, με τα ψεύτικα ψωμιά, άλλα με τα άσχημα, πηδάτε βρε μπαγάσικα". Την ώρα που λάλησε ο πρώτος πετεινός, εξαντλημένα τα καλικαντζαράκια αφήσανε τα ταψιά στα κεραμίδια ενός σπιτιού κι αρχίσανε να φεύγουν τρέχοντας με στριγκλιές και γέλια, βγάζοντας έξω τις γλώσσες τους που ήταν κατακόκκινες σαν τις γλώσσες της φωτιάς και κουνούσαν τις ουρές τους εδώ κι εκεί. Όταν ξημέρωσε και βγήκαν οι άνθρωποι να πάνε στις δουλειές τους, βρήκαν στο δρόμο τα τρία παιδιά μισολιπόθυμα, χωρίς να έχουνε δυνάμεις για να σηκωθούν. Τα κουνήσανε, τα ραντίσανε με αγιασμό και όταν συνήλθαν, διηγήθηκαν τι τους είχαν κάνει τα καλικαντζαράκια. Γι αυτό όλοι φοβόντουσαν να βγουν έξω από τα σπίτια τους πριν ξημερώσει, όλο το Δωδεκαήμερο.

Το καραβάκι των Χριστουγέννων Έθιμο πανάρχαιο της ναυτικής πατρίδας μας μαζί με τα κάλαντα, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, τα γλυκίσματα, τα δώρα και την λειτουργία στην εκκλησία, το καραβάκι σηματοδοτεί κι αυτό τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Το ελληνικό παραδοσιακό καραβάκι αποτελεί παράδοση των παλαιών εποχών της χώρας μας, που τα παιδιά με αγάπη, χαρά και δημιουργικό νου κατασκεύαζαν τα παιχνίδια τους. Αποτελούσε, όμως, και ένα είδος τιμής και καλωσορίσματος στους ναυτικούς, που επέστρεφαν από τα ταξίδια τους. Πριν από 50 χρόνια, δηλαδή έως και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, συναντούσαμε το καραβάκι σε πολλά ελληνικά σπίτια και στα χέρια των παιδιών που έλεγαν τα κάλαντα. Σήμερα, η παράδοση αυτή τείνει να εξαφανιστεί, μιας και έχει αντικατασταθεί από το ξενόφερτο έλατο. Εντούτοις, η Χίος, ένα κατά κύριο λόγο ναυτικό νησί, συνεχίζει να τηρεί το παλαιό αυτό έθιμο. Στον ξεχωριστό, τον λαμπρό διάκοσμο της γιορτινής ατμόσφαιρας των ημερών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, που έρχονται, το παραδοσιακό καραβάκι θα χαρίσει ένα ξεχασμένο άρωμα ελληνικότητας και θα κυριαρχήσει με τα χαρούμενα και ζωηρά χρώματά του στο ελληνικό σπίτι Οι Χριστουγεννιάτικες κάλτσες Οι κάλτσες κρέμονταν από την καμινάδα με την ελπίδα ότι θα περάσει και από κει ο Άγιος Βασίλης... Υπήρχε κάποτε ένας ευγενικός και καλόκαρδος κύριος όπου η γυναίκα του είχε πεθάνει από βαριά αρρώστια και τον είχε αφήσει απογοητευμένο με τρεις κόρες να μεγαλώσει. Μετά που έχασε όλα του τα χρήματα σε ανώφελες και κακές επενδύσεις, η οικογένειά του χρειάστηκε να μετακομίσει σε μια χωριάτικη καλύβα, ενώ οι τρεις του κόρες έκαναν μόνες τους το μαγείρεμα, το ράψιμο και το καθάρισμα του σπιτιού. Όταν ήρθε ο καιρός να παντρευτούν οι κόρες, ο πατέρας έπεσε σε μεγαλύτερη θλίψη εφόσον οι κόρες του δεν θα έβρισκαν να παντρευτούν χωρίς προίκα και χρήματα για να δώσουν στην νέα οικογένεια του συζύγου τους. Μία νύχτα, μετά που οι κόρες είχαν πλύνει και απλώσει τα ρούχα τους και τις κάλτσες τους στο τζάκι για να στεγνώσουν, έπεσαν για ύπνο. Ο Άγιος Βασίλης γνώριζε την απόγνωση και την ατυχία του πατέρα και σταμάτησε στο σπίτι του. Κοίταξε μέσα από το παράθυρο και είδε ότι η οικογένεια είχε πέσει για ύπνο. Είδε τις κάλτσες των κοριτσιών που κρέμονταν Παροιμίες για το μήνα Δεκέμβριο στο τζάκι. Πήρε από το πουγκί του τρία μικρότερα πουγκιά με χρυσό και τα πέταξε με προσοχή από την καμινάδα έτσι ώστε να πέσουν μέσα στις κάλτσες. Το επόμενο πρωί που ξύπνησαν οι κόρες, βρήκαν για μεγάλη τους έκπληξη τις κάλτσες τους να περιέχουν χρυσάφι. Έτσι ο ευγενής πατέρας τους θα κατάφερνε να δει τις κόρες του να ζουν. Τα παιδιά όλου του κόσμου συνέχισαν την παράδοση να κρεμούν κάλτσες τα Χριστούγεννα στο τζάκι τους με την ελπίδα να τους τις γεμίσει ο Άγιος Βασίλης. Στην Γαλλία τα παιδιά τις βάζουν δίπλα στο τζάκι, ενώ στην Ολλανδία τις γεμίζουν με άχυρο και καρότα για τα ελαφάκια του Άγιου Βασίλη. Στην Ουγγαρία τα παιδιά γυαλίζουν τα παπούτσια τους πριν τα βάλουν δίπλα στο τζάκι ή το παράθυρο. Στην Ιταλία τα παιδιά αφήνουν τα παπούτσια τους έξω κατά τα Θεοφάνια, για να τα βρει η καλή μάγισσα. Και τέλος, στο Πόρτο Ρίκο τα παιδιά βάζουν κάτω από τα κρεβάτια τους πρασινάδα και λουλούδια για τις καμήλες των τριών Μάγων. Σπαζοκεφαλιές Δεκέμβριος, Χριστού γέννηση και καλός μας Χρόνος. Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού. Να 'ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα. Αγια Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απεκρίθη : - Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί Αι - Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος. Δεκέμβρης μας επλάκωσε, το κρύο μας φαρμάκωσε. Όποιον καιρό κάνει τσ' Αγιάς Βαρβάρας θα τον κάνει όλο τον Δεκέμβρη. Τ' Αγίου Σπυρίδωνα η μέρα κερδίζει ένα σπυρί. Τ' Άη Νικολοβάρβαρα κάνει νερά και χιόνια. Τ' Άη Σάββα τρώνε φάβα. Του Δεκέμβρη η μέρα καλημέρα, καλησπέρα. Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά. Χριστούγεννα Χριστόχιονα.. Ο κύριος Τάκης ζητάει 7.000 για να κόψει έναν κορμό σε 2 κομμάτια. Πόσα χρήματα θα ζητήσει για να κόψει έναν ίδιου πάχους κορμό σε 6 κομμάτια; 2. Η μικρή Ελένη απάντησε όταν τη ρώτησαν πόσο χρονών είναι : Σε 2 χρόνια η ηλικία μου θα είναι διπλάσια από ότι ήταν πριν 5 χρόνια. Πόσο χρονών είναι ; 3. Ποια συνηθισμένη Ελληνική λέξη αρχίζει από τα γράμματα «ΟΣ» και τελειώνει με τα γράμματα «ΟΣ» ; 4. Κάποιος κύριος έχει δυο κέρματα με συνολική αξία 30 δρχ. Το ένα κέρμα δεν είναι δεκάρικο. Τι κέρματα έχει ο κύριος αυτός; 5. Μια υπερταχεία ηλεκτρική αμαξοστοιχία ταξιδεύει Νότια, Νότιο-ανατολικά με ταχύτητα 90 Km την ώρα. Ο άνεμος πνέει προς τα Δυτικά με ταχύτητα 30 km την ώρα. Προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίνει ο καπνός της μηχανής και τι ταχύτητα θα έχει ; 6. Ο Κύριος Τάκης άδειαζε την αποθήκη του. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα έβγαλε έξω κι ένα βαρέλι γεμάτο λάδι που ζύγιζε μαζί με το περιεχόμενο του 30 κιλά. Τι πρόσθεσε ο κύριος Τάκης στο βαρέλι και λίγο μετά αυτό είχε πολύ λιγότερο βάρος; 7. Υπάρχει 28η Οκτωβρίου στην Σαουδική Αραβία ; 7. Φυσικά και υπάρχει απλά δεν γιορτάζουν τίποτε συγκεκριμένο εκείνη την μέρα. 6. Μια τρύπα στο κάτω μέρος του. 5. Ποιος καπνός ; Είπαμε πως είναι ηλεκτρική. εικοσάρικο δεν είναι δεκάρικο) αλλά κανείς δεν είπε πως δεν είναι κανένα από τα δύο. 4. Ένα δεκάρικο και ένα εικοσάρικο. Στην εκφώνηση της ερώτησης λέμε «Το ένα κέρμα δεν είναι δεκάρικο» (το 3. Η λέξη ΟΣΟΣ 2. (2 + 2) = (2-5) Χ 2 είναι 2 χρόνων να έχει κανείς 6 κομμάτια.. 35.000 χιλιάδες. Αφού παίρνει 7.000 για κάθε «τομή» θα πάρει 7.000 Χ 5 όσες «τομές» δηλαδή χρειάζεται για Απαντήσεις

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ Να μουν του σταύλου έν' άχυρο (Κωστής Παλαμάς) Να μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι. Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του, το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του. Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι. Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία, που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία. Να μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι. Είδα χτες το βράδυ στ' όνειρό μου (Τέλλος 'Αγρας) Είδα χτες το βράδυ στ' όνειρό μου, το γεννημένο μας Χριστό, τα βόδια επάνω του εφυσούσαν, όλο το χνώτο τους ζεστό. Το μέτωπό του ήταν σαν ήλιος, και μέσα η φάτνη η φτωχική, άστραφτε πιο καλά από μέρα, με κάποια λάμψη μαγική. Στα πόδια του έσκυβαν οι Μάγοι, κι' έμοιαζε τ' άστρο από ψηλά, πως θα καθίσει σαν κορώνα, στης Παναγίτσας τα μαλλιά. Βοσκοί πολλοί και βοσκοπούλες, τον προσκυνούσαν ταπεινά, ξανθόμαλλοι άγγελοι εστεκόνταν, κι' έψελναν γύρω του «ωσαννά». Μα κι' από αγγέλους κι' από μάγους, δεν ζήλεψα άλλο πιο πολύ, όσο της Μάνας Του το στόμα, και το ζεστό - ζεστό φιλί. Χριστούγεννα του χωριού (Κωνσταντίνος Χατζόπουλος) Μες την αχνόφεγγη βραδιά πέφτει ψιλό-ψιλό το χιόνι, γύρω στην έρμη λαγκαδιά στρώνοντας κάτασπρο σεντόνι. Ούτε πουλιού γροικάς λαλιά, ούτ ένα βέλασμα προβάτου, λες κι απλωμένη σιγαλιά είναι κει ολόγυρα θανάτου. Μα ξάφνου πέρα απ το βουνό γλυκός σημάντρου ήχος γροικιέται, ωσάν βαθιά απ τον ουρανό μέσα στη νύχτα να σκορπιέται. Κι αντιλαλεί τερπνά-τερπνά γύρω στην άφωνη την πλάση, και το χωριό γλυκοξυπνά την Άγια μέρα να γιορτάσει Χριστούγεννα (Α. Κυριαζής) Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, τώρα Χριστός γεννιέται κι οπόχει μάνα κίνησε κι όλον τον κόσμο αρνιέται. Στο παραγώνι του τζακιού μια θέση που ήταν άδεια, ευκές και γέλια γιόμισε και στρώθηκε με χάδια. Κ η Παναγιά απ το κόνισμα σα σπιτικιά χαιρόταν σα μάνα καλωσόριζε σαν στον καιρό της, όταν τα παιδια τησ δ ταξησ σασ προκαλουν σε τεστ γνωσεων

ΕΘΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Σουηδία Το πρωί αυγή της 3ης Δεκεμβρίου η «Λουτσία» - σύμβολο του φωτός - συνήθως το μεγαλύτερο κορίτσι του σπιτιού, φορώντας ένα μακρύ λευκό χιτώνα και ένα στεφάνι από αναμμένα κεριά στα μαλλιά, πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι, προσφέροντας ζεστό καφέ και κουλουράκια, ενώ τραγουδά παλιά κάλαντα με τον σκοπό το λαϊκού ναπολιτάνικου τραγουδιού «Σάντα Λουτσία». Οι θρύλοι της Λουτσίας γεννήθηκαν στις Συρακούσες της Σικελίας περίπου κατά το έτος 300 μ.χ. Σε μερικές επαρχίες της Σουηδίας οι κάτοικοι των χωριών συνηθίζουν ανήμερα τα Χριστούγεννα να ρίχνουν έξω από τα σπίτια και τα χωράφια τους σιτάρι, για να γιορτάσουν μαζί τους και τα πουλιά. Γιουγκοσλαβία Οι Γιουγκοσλάβες νοικοκυρές έχουν ένα ασυνήθιστο, παρ όλα αυτά όμως ευγενικό, έθιμο: ραντίζουν τα τραπεζομάντιλά τους με κρασί, για να μη φέρουν τους φιλοξενούμενούς τους σε δύσκολη θέση, αν κατά λάθος λερώσουν κάποιο τραπεζομάντιλο. Ιταλία Στην Ιταλία, την παραμονή των Θεοφανίων, η καλή μάγισσα Μπεφάνα, πετάει με τη μαγική της σκούπα από σπίτι σε σπίτι και κατεβαίνοντας από την καμινάδα, γεμίζει με παιχνίδια τα παπούτσια των καλών παιδιών. Πιστεύεται ότι τα κακά παιδιά θα βρουν, αντί για το δώρο τους, ένα τσουβάλι κάρβουνα. Σικελία Οι χωρικοί βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και ραντίζουν τα ζώα τους, γιατί πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου. Σαρδινία Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρνει Αγγλία Σε κάποιες βρετανικές περιοχές, την παρα- την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του, αλλά και στους μονή των Χριστουγέννων, τηρούν το έθιμο του γλεντιού σε γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στου δικό κήπους με μηλιές, ως παραλλαγή ειδωλολατρικής τελετής. Αφού του. σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα, Πολωνία Στις αγροτικές περιοχές της Πολωνίας τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν πιστεύουν ότι τα νεαρά κορίτσια που αλέθουν την παραμονή των τα κακά πνεύματα και πριν από χρόνια άφηναν τριγύρω γλυκί- Χριστουγέννων, θα παντρευτούν σύντομα. Ένα άλλο χριστουγενσματα για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίσουν νιάτικο έθιμο θέλει τα ανύπαντρα κορίτσια να κρυφακούν τις καλή σοδειά. συζητήσεις των γειτόνων. Αν κατά την διάρκεια της συζήτησης ακούσουν την λέξη «πήγαινε» μπορούν να είναι σίγουρες ότι θα Γαλλία Την παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά παντρευτούν μέσα στον επόμενο χρόνο, αν όμως ακούσουν την αφήνουν τα παπούτσια τους στο τζάκι και περιμένουν τον Pere λέξη «κάθισε» αυτό σημαίνει ότι η μέρα του γάμου τους μάλλον θα Noel («Περ Νοέλ», Πατέρα των Χριστουγέννων) να τους τα γεμί- αργήσει αρκετά. σει με δώρα. Το πρωί βρίσκουν ακόμα γλυκά, φρούτα, καρύδια και μικρά δωράκια κρεμασμένα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ρωσία Οι ρώσικες οικόγενειες έχουν τη συνήθεια, Στους καθεδρικούς ναούς της Γαλλίας γίνεται αναπαράσταση της τη νύχτα των Χριστουγέννων, να ντύνουν στα άσπρα μια γέννησης του Χριστού τόσο με κούκλες, όσο και με ανθρώπους. κοπέλα του σπιτιού, η οποία και αναπαριστά την Παναγία. Στη νότια Γαλλία, ένα μεγάλο κούτσουρο καίει στο τζάκι από τα Χριστούγεννα μέχρι την Πρωτοχρονιά, έθιμο που συναντάμε και Κίνα τη χώρα μας, γνωστό ως «Χριστόξυλο». Οι Κινέζοι που πιστεύουν στον Χριστό στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα με πολύχρωμα στολίδια που έχουν κατασκευάσει από χαρτί, όπως λουλούδια, γιρλάντες Γερμανία Οι Γερμανοί δίνουν μεγάλο βάρος στη διακόκαι φαναράκια. Τα παιδιά κρεμάνε βαμβακερές κάλτσες, σμηση των σπιτιών τους την περίοδο των εορτών των περιμένοντας τον Λαμ Κουνγκ Κουνγκ, δηλαδή τον «Καλό γερόχριστουγέννων. Γύρω από τα παράθυρα βάζουν ηλεκτρικά κερά- πατέρα», να τους φέρει τα γλυκά και τα δώρα τους. κια ή λαμπιόνια και στα τζάμια τοποθετούν πολύχρωμες χριστουγεννιάτικες φιγούρες. Στα περισσότερα σπίτια κάτω από το Ιαπωνία δέντρο υπάρχει και η παραδοσιακή φάτνη. Οι Ιάπωνες περιμένουν την παραμονή των Επίσης στη Γερμανία συναντάται συχνά και το έθιμο του λεγόμε- Χριστουγέννων τον δικό τους Αϊ-Βασίλη, τον Χοτέισο που έχει νου «Αdventskranz». Πρόκειται για ένα κηροπήγιο με τέσσερις μάτια και πίσω από το κεφάλι του και κρατάει μια μεγάλη θέσεις, που συμβολίζει τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν τα σακούλα με παιχνίδια. Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή τοποθετούν ένα κερί στο κηροπήγιο αυτό, μετρώντας αντίστροφα το χρόνο που απομένει για τον ερχομό των Χριστουγέννων. ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ Υλικά Για το μέλωμα - - 2 κούπες μέλι - 2 κούπες ζάχαρη - 2 κούπες νερό /2 κούπα λάδι κούπα ζάχαρη 3/4 χυμό πορτοκαλιού /4 κονιάκ 2 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν πάουντερ κουταλάκι του γλυκού σόδα κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις Εκτέλεση Χτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε όλα τα υγρά μαζί. Ενώνουμε όλα τα υλικά μαζί και τέλος προσθέτουμε αλεύρι. Τα ψήνουμε για μισή ώρα στο φούρνο στους 80ο. Αφού έχουμε βράσει το σιρόπι τα μελώνουμε.

«Η ΤΩΝ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ GALLERY ΜΑΘΗΤΩΝ»