Ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς ἐμπιστευθῶ τὴν

ΘΕΛΩ ΝΑ Ω ΤΟΝ ΘΕΟ Ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς ἐμπιστευθῶ τὴν ἐπιθυμία μου: θέλω νὰ δῶ τὸν Θεό. Τὸ ξέρω πὼς κάποιοι θὰ γελάσουν μαζί μου καὶ θὰ ποῦν πὼς αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει, πὼς αὐτὸ εἶναι ἀδύνατο. Κάποιοι ἄλλοι ὅμως θὰ ποῦν, πὼς κι αὐτοὶ θέλουν νὰ δοῦν τὸ Θεό. Δὲν εἶμαι ἄπιστος γιὰ νὰ ζητῶ θαύματα, δὲν εἶμαι ὅμως καὶ τόσο πιστὸς γιὰ νὰ μὴν τὰ ζητῶ. Προτιμῶ νὰ πῶ μαζὶ μὲ τοὺς Ἀποστόλους στὸν Κύριο: Πρόσθεσέ μου πίστη (Λουκ. ιζ 5). Νὰ ὅμως πάλι ποὺ θέλω νὰ δῶ τὸν Θεό. Στὸ κάτω-κάτω γιατὶ ζήτησαν νὰ Τὸν δοῦν ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας; Γιὰ τὸ ὅτι εἶναι ἀδύνατον νὰ γίνει αὐτό, διαβάζω καὶ ξαναδιαβάζω, πὼς καὶ τότε ποὺ τὸ ζήτησαν δὲν ἔγινε τίποτε, δὲν Τὸν εἶδαν (Ἔξ. λγ 12-23, καὶ Γ Βασ. ιθ 4-12). Κάποτε ὅμως Τὸν εἶδαν, ἢ πιὸ σωστὰ τοὺς φανερώθηκε, ὄχι ὅπως αὐτοὶ ἤθελαν. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς μοῦ διαφεύγει, ἂν καὶ εἶμαι χρονικὰ πιὸ κοντὰ σ αὐτό, καὶ νομίζω πὼς ἐκεῖ βρίσκεται τὸ μυστικό. Πότε ἀλήθεια ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας εἶδαν τὸν Θεό; Μὰ σίγουρα (καὶ ὄχι νομίζω) στὴ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ (Ματθ. ιζ 1-13, Μάρκ. θ 2-13, Λουκ. θ 28-36). Ἐκεῖ Τὸν εἶδαν ἐπὶ τέλους καὶ οἱ δύο ὅπως τὸ ἐπιθυμοῦσαν. Τώρα, τί γίνεται μ ἐ - μένα καὶ μὲ ὅσους σὰν ἐμένα, θέλουμε νὰ δοῦμε τὸν Θεό, καὶ ἐπιμένουμε σ αὐτό; Κάτι πρέπει νὰ ξεχνοῦμε. Μὰ ναί: ξεχνοῦμε πὼς ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας Τὸν εἶδαν ἀφοῦ σαρκώθηκε, ἀφοῦ ἔγινε ἄνθρωπος. Ὄχι πιὸ μπροστά. Καὶ γιατὶ ἔπρεπε νὰ περιμένουν τόσα χρόνια; Ἔπρεπε νὰ ἔλθει τὸ «πλήρωμα τοῦ χρόνου» (Γαλ. δ 4), ὅπως αὐτὸ τὸ ὁρίζει ὁ Ἴδιος ὁ Θεὸς καὶ ὄχι οἱ δικές μας ἐπιθυμίες. Στὸ πρόσωπο, λοιπόν, τοῦ Χριστοῦ, ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας εἶδαν τὸν Θεό. Σαρκωμένον, γιατὶ ἀλλιῶς δὲν ΤΕΥΧΟΣ 27 - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2006

μποροῦσε νὰ γίνει. Ὁ ἀόρατος Θεὸς σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ὁρατός, εἴτε ἀναφερόμαστε στὸ παρελθόν, εἴτε στὸ μέλλον. Οἱ ἄνθρωποι Τὸν εἶδαν μόνον «ντυμένον» μὲ τὴν ἀνθρώπινη σάρκα. Χωρὶς αὐτὸ τὸ «ἔνδυμα» δὲν γίνεται τίποτε. Ὅμως πάλι μένω μὲ τὴν ἀπορία: Τὶ γίνεται μὲ ἐμένα καὶ τοὺς ἄλλους σὰν ἐμένα; Τὶ γίνεται ἀλήθεια; Κάτι γιὰ τὴν πίστη εἶπα πιὸ ἐπάνω. Ἢ μένω ἔξω ἀπὸ αὐτὴν καὶ ἡ ἐπιθυμία μου μένει ἀνεκπλήρωτη συνεχῶς, ἢ μέσα ἀπὸ αὐτήν, δηλαδὴ μέσα στὴν Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καὶ μὲ τὰ μάτια τῶν «αὐτοπτῶν» (Β Πέτρ. α 16, Α Ἰω. α 1-3) εἶδα τὸν σαρκωμένο πλέον Θεό. Ἀλλά, ἂν ἔχω αὐτὴ τὴ συναίσθηση ὡς γεγονός, ὅτι εἶμαι ζωντανὸ μέλος τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, τότε ὁ Χριστὸς εἶναι μέσα μου καὶ ἐγὼ μέσα Του. Ἐξωτερικὰ Τὸν εἶδαν οἱ «αὐτόπτες», ἐσωτερικὰ Τὸν βλέπω - ἂν βέβαια θέλω. Ἐσωτερικὰ Τὸν μεταλαμβάνω, Τὸν ζῶ, Τὸν ἔχω γιὰ ζωή μου. Ψάλλω μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας πολὺ συχνά: «Θεὸν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον, ὃν οὐ τολμᾷ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τὰ τάγματα διὰ σοῦ δὲ Πάναγνε ὡράθη βροτοῖς, Λόγος σεσαρκωμένος ὃν μεγαλύνοντες, σὺν ταῖς οὐρανίαις Στρατιαῖς, σὲ μακαρίζομεν» (Καταβασία Θ ὠδῆς πλ. β ἤχου). Ἂν ἔπαψα νὰ ἔχω σχέση μὲ τὴν κεφαλὴ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός, ἂν ἔπαψα νὰ παίρνω «ἐντολὲς» ἀπὸ τὴν Κεφαλὴ αὐτή, ὡς μέλος τοῦ Σώματος, καὶ ἔπαψα νὰ εἶμαι ζωντανὸ καὶ «βέβαιο πιστὸ» (Συμεὼν Νέος Θεολόγος) μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ἂν δὲν ἔχω ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα καὶ μυστηριακὴ ζωή, τότε θέλω καὶ μὲ τὰ σαρκικὰ μάτια νὰ δῶ τὸν Θεό, τότε δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἡ μαρτυρία τῶν «αὐτοπτῶν». Ἂν ὅμως συμβαίνει τὸ ἀντίθετο, τότε προσμένω τὰ Χριστούγεννα ὄχι γιὰ νὰ πιστέψω, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐνισχύσω τὴν πίστη μου, γιὰ νὰ διορθώσω τὴν πορεία ποὺ μοῦ ὅρισε ὁ Κύριός μου Ἰησοῦς Χριστός, ὁ σεσαρκωμένος Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἡ πορεία αὐτὴ ἡ ἐνδεδειγμένη μὲ ὁδηγεῖ στὴν κάθαρση, μὲ κάνει νὰ ἀκούω διαφορετικὰ καὶ μὲ πίστη τὰ λόγια Του: «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται» (Ματθ. ε 8). Καὶ αὐτὸς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, μὲ ὁδηγεῖ στὰ ὅσα διατύπωσε, ἕνας κεκαθαρμένος στὴν καρδιά, φωτιζόμενος στὸν νοῦ καὶ θεούμενος, ὁ ἀββᾶς Κασσιανός, τὰ ὁποῖα θέλω νὰ τὰ διαβάζω καὶ νὰ τὰ ξαναδιαβάζω συνεχῶς καὶ ἀδιακόπως μέχρι ποὺ θὰ Τὸν δῶ «πρόσωπον πρὸς πρόσωπον» (Α Κορ. ιγ 12), στὸ Πρόσωπο τοῦ σαρκωμένου Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Λέει ὁ ἅγιος Κασσιανός: «Ἡ θεωρία τοῦ Θεοῦ γίνεται μὲ διαφόρους τρόπους. Δὲν γνωρίζουμε, δηλαδή, τὸν Θεὸ μόνο μὲ τὸν θαυμασμὸ τοῦ ἀκαταλήπτου τῆς οὐσίας Του, ἡ κατανόηση τῆς ὁποίας ἀκόμη καὶ ὡς «ὑπεσχημένη ἐλπίδα» εἶναι «κεκρυμμένη», ἀλλά: Τὸν βλέπουμε καὶ μέσα στὸ μεγαλεῖο τῆς Δημιουργίας Του, στὴ δικαιοσύνη Του, καὶ στὴ συνεχῆ πρόνοιά Του γιὰ τὸν κόσμο. Τὸν βλέπουμε καὶ ὅταν σκεπτόμαστε μὲ καθαρὸ νοῦ τὶ προσέφερε ὁ Θεὸς σὲ ὅλες τὶς γενεὲς τῶν ἀνθρώπων μὲ τὴν παρουσία τῶν Ἁγίων. Τὸν βλέπουμε ὅταν μὲ βαθειὰ καὶ ἀπρόσμενη συγκίνηση θαυμάζουμε τὴ δύναμή Του, μὲ τὴν ὁποία κυβερνᾷ, κατευθύνει καὶ διοικεῖ τὸ σύμπαν, καθὼς ἐπίσης καὶ ὅταν ἀντιλαμβανόμαστε τὴν ἄπειρη σοφία Του καὶ τὸ θεῖο βλέμμα Του, ποὺ διεισδύει στὰ βάθη τῶν καρδιῶν. Τὸν βλέπουμε ὅταν σκεπτόμαστε τοὺς κόκκους τῆς ἄμμου καὶ τὰ κύματα τῆς θάλασσας, ποὺ Ἐκεῖνος γνωρίζει τὸν ἀριθμό τους. Τὸν βλέπουμε καὶ ὅταν μὲ θαυμασμὸ ἀναλογιζόμαστε ὅτι ὁ Θεὸς γνωρίζει πόσες εἶναι οἱ σταγόνες τῆς βροχῆς, ἢ οἱ ἡμέρες καὶ οἱ ὧρες ὅλων τῶν αἰώνων καὶ καθετὶ ποὺ ὑπῆρχε στὸ παρελθόν, ἢ ποὺ θὰ ὑπάρξει στὸ μέλλον. Τὸν βλέπουμε ὅταν ἀτενίζουμε μὲ θαυμασμὸ τὸ ἀπεριόριστο ἔλεος ποὺ δείχνει πρὸς ἐμᾶς, καὶ ὅτι ὑπομένει, χωρὶς νὰ κουράζεται, τὰ ἀμέτρητα σφάλματά μας, τὰ ὁποῖα διαπράττουμε συνεχῶς ἐνώπιόν Του. 2

Τὸν βλέπουμε καὶ ὅταν ζοῦμε συνειδητὰ τὴν κλήση ποὺ μᾶς ἔχει κάνει καὶ ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ ἄπειρου ἐλέους Του καὶ ὄχι ἀπὸ τὴ δική μας ἀξία. Τὸν βλέπουμε καὶ ὅταν συλλογιζόμαστε τὶς ἀναρίθμητες εὐκαιρίες γιὰ σωτηρία, τὶς ὁποῖες ὁ Θεὸς χαρίζει σὲ ὅσους υἱοθετεῖ καὶ τοὺς κάνει παιδιά Του. Τὸν βλέπουμε ὅταν φέρνουμε στὸν νοῦ μας τὸ γεγονός, ὅτι Ἐκεῖνος εὐδόκησε νὰ γεννηθοῦμε σὲ τέτοιες συνθῆκες, ὥστε νὰ γνωρίσουμε τὴ Χάρη καὶ τὸ Νόμο Του ἀπὸ τὴ βρεφική μας ἡλικία. Τὸν βλέπουμε ὅταν σκεπτόμαστε, ὅτι Ἐκεῖνος «συγκατέβη» γιὰ τὴ σωτηρία μας καὶ ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἔκανε γνωστὰ σὲ ὅλα τὰ ἔθνη τὰ θαυμαστὰ ἔργα Του. Ὑπάρχουν ἀκόμη ἀναρίθμητα πράγματα ποὺ ἔρχονται στὸν νοῦ μας, ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς τελειότητος τῆς ζωῆς μας καὶ τῆς καθαρότητας τῆς καρδιᾶς μας. Μὲ αὐτοὺς τοὺς τρόπους βλέπουμε τὸν Θεὸ μὲ καθαρὰ μάτια καὶ Τὸν κρατᾶμε μέσα μας. Αὐτοὶ ὅμως οἱ στοχασμοὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μείνουν γιὰ πολὺ χρόνο στὸν νοῦ μας, ἂν ὑπάρχει ἀκόμη μέσα μας σαρκικὸ φρόνημα. Γιατὶ ὁ Κύριος λέει: «Δὲν μπορεῖς νὰ δεῖς τὸ πρόσωπό μου. Γιατὶ εἶναι ἀδύνατον νὰ δεῖ κανεὶς τὸ πρόσωπό μου καὶ νὰ ἐξακολουθεῖ νὰ ζεῖ» (Ἔξοδ. λγ 20), δηλαδὴ νὰ παραμείνει ζωντανὴ μέσα του ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν κόσμο καὶ γιὰ τὰ γήινα πράγματα» (Ἀββᾶ Κασσιανοῦ, Συνομιλίες μὲ τοὺς Πατέρες τῆς ἐρήμου, τόμος Α, ἐκδ. «ΕΤΟΙ- ΜΑΣΙΑ». Καρέας 2004, σελ. 141-142). Καλὰ Χριστούγεννα, δηλαδὴ Χριστιανικὰ καὶ ὄχι κοσμικὰ Χριστούγεννα. Γεώργιος Μαυρομάτης, θεολόγος. ι. παρεκκλησιον αγ. αποστολων καναρη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ 2006-2007 Κυριακὴ 24/12 Πρὸ Χριστοῦ Γεννήσεως Δευτέρα 25/12 Ἡ κατὰ σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ 5.00π.μ. Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία Κυριακὴ 31/12 Πρὸ τῶν Φώτων Δευτέρα 1/1/2006 Περιτομὴ Κυρίου, Μεγ.Βασιλείου Εὐλογία Κοπὴ Βασιλόπιττας Σάββατο 6/1 Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια 7.00π.μ. Ὄρθρος, Θεία Λειτουργία καὶ ὁ Μέγας Ἁγιασμὸς Κυριακὴ 7/1 Ἁγ.Ἰωάννου Προδρόμου 3

ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΝΑΡΗ ακουσα ἀπὸ τοὺς γεροντότερους καὶ ἤδη µακαριστοὺς Ἱερεῖς-ἐφηµερίους τοῦ Ἱ. Ναοῦ µας: πατέρα Ἰωάννη Νοταρᾶ καὶ πατέρα Ἰωάννη Ράµφο, καθὼς καὶ ἀπὸ τὸν γηραιὸ νεωκόρο, ἀείµνηστο Λεωνίδα Ἀλβέρτη τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν ἐπιδηµία τῆς ἱσπανικῆς Γρίππης. Αὐτὴ ἐξαπλώθηκε σ ὅλη τὴν οἰκουµένη στὰ γνωστὰ χρόνια 1918 καὶ 1919 καὶ προξένησε τότε περισσότερους ἀπὸ ἕνα ἑκατοµµύριο θανάτους 1. Ἀπὸ τὴν θανατηφόρο αὐτὴ ἐπιδηµία δὲν ἐξαιρέθηκε οὔτε καὶ ἡ ὄµορφη πόλη µας, ἡ αἰώνια Ἀθήνα µας 2. Ἡ παράδοση γενικὰ καὶ οἱ πληροφορίες τῶν ἐξονοµασθέντων Ἱερέων καὶ τοῦ Νεωκόρου µᾶς διέ σωσαν τὴν πικρὴ πληροφορία ὅτι ἡ ἐπιδηµία αὐτὴ ἀποδεκάτιζε καθηµερινὰ τοὺς Ἀθηναίους, παρὰ τὰ µέτρα ποὺ ἐλάµβανε ἡ πολιτεία γιὰ τὴν ἀντιµετώπισή της. Τότε, παράλληλα πρὸς τὰ ἰατρικὰ καὶ τὰ φάρ- µακα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, χωρὶς βέβαια ἀντιβιωτικά, ἐπενέβη καὶ ἡ τοπική µας Ἐκκλησία. Ἡ ἱερά, δηλαδή, Μητρόπολις τῶν Ἀθηνῶν, ὅπως ἦταν ἡ ἐπωνυµία της τότε. Ἡ ἱερὰ λοιπὸν Μητρόπολη ἔκαµε κι αὐτὴ χρήση τῶν ἰδικῶν της πνευµατικῶν φαρµάκων καὶ µὲ τὴν ἑξῆς Ἐντολή: «ιαταγὴ τοῦ Σεβ. Τοποτηρητοῦ τῆς Μητροπόλεως Ἀθηνῶν Ἁγίου Θεσσαλιώτιδος κ. Εὐθυµίου ἐτελέσθησαν τὴν 4ην τρέχοντος γενικαὶ ἐν Ἀθήναις λιτανεῖαι κατὰ συνοικίας µετὰ τὴν Θ. Λειτουργίαν πρὸς κατάπαυσιν τῆς γρίππης» 3. Σύµφωνα µὲ τὴν Ἐντολὴ αὐτὴ πραγµατοποίησε καὶ ἡ ἰδική µας Ἐνορία (συνοικία) τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Κυψέλης Ἱερὰ Λιτανεία, ἡ ὁποία ἔφερε ἀµέσως τὸ προσδοκώµενο αἴτηµα. ηλαδή, τὸ σταµάτηµα ἀµέσως τοῦ µεγάλου κακοῦ. Πράγµατι ἡ θανατηφόρος ἐπιδηµία µετὰ τὴν Λιτανεία κόπηκε µὲ τὸ µαχαίρι. Ἡ προσευχὴ εἰσακούσθηκε... Ἀξιοσηµείωτο εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ προπάτορές µας στὴν λιτανεία αὐτή, ὡς προεξάρχουσα γιὰ τὴν εἰδικὴ αὐτὴ Προσευχή, χρησιµοποίησαν τὴν σεβασµία καὶ θαυµατουργὸ Εἰκόνα τῆς Ἁγίας Μεγαλοµάρτυρος Βαρβάρας. Ἡ θαυµατουργὸς αὐτὴ Εἰκόνα ἦταν ἀποκειµένη σὲ περίοπτη θέση-προσκύνηµα τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου τῆς ἐνορίας µας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ποὺ ἔκτισε τὸ εὐσεβέστατο ζεῦγος Κωνσταντίνου καὶ έσποινας Ἥρωα, Πυρπολητοῦ Ὑπουργοῦ τῶν Ναυτικῶν καὶ Πρω θυπουργοῦ Κανάρη, 1873 Ὑποθέτω, πὼς µετὰ τὴν θαυµατουργὸ ἔκβαση τῆς εἰδικῆς Προσευχῆς-Λιτανείας οἱ προπάτορές µας καθιέρωσαν τὴν ἐτήσια πανήγυρη στὴν ἱερὰ Μνή- µη τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, 4 εκεµβρίου, ποὺ γίνεται ἀνελλιπῶς σὲ ἀνάµνηση τοῦ θαύµατος αὐτοῦ τὰ χρόνια ἐκεῖνα, ψάλλοντες καὶ ἅδοντες τὸν παρατιθέ- µενο ὕµνο-µεγαλυνάριο τοῦ µακαριστοῦ ἁγιορείτου Ὑµνογράφου π. Γερασίµου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου ( ), ἔχοντα ὡς ἑξῆς: «Πατέρα λιποῦσα τὸν δυσσεβῆ, ἐδείχθης θυγάτηρ Βασιλέως τῶν οὐρανῶν, ὑπὲρ οὗ προθύµως, ἀθλήσασα Βαρβάρα, λυτροῦσαι πάσης νόσου, τοὺς προσιόντας σοί». Πρωτοπρ. Κων. Βαστάκης 1. ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ, τ. 5, σελ. 303, κ.ἄλ. 2. Ἐφ. «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», 12 Οκτ. 1918, σελ. 1, χαρακτηριζοµένη ἡ νόσος ὡς «Ἰµφλουέντσα» ἤ καὶ ὡς «Ἰνφλουέντσα», Ἐγκυκλ/κο καὶ Γλωσσικὸ Λεξικὸ τῆς Ἐγκυκλ/ας «ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ», σελ. 4021 καὶ 4043. Ἐπίσης βλ. καὶ σὲ ὅλο τὸν ἡµερήσιο καὶ περιοδικὸ τότε τύπο, κ.ἄλ. 3. Περί «Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες», Ἠθικοθρησκευ τικόν ἑβδοµαδιαῖον περιοδικόν, Ὄργανον τοῦ ἐνταῦθα Ὁµωνύµου Συλλόγου, ἔτ. 9, ἐν Ἀθήναις 14-28 Νοεµ. 1918, αρ.φ. 443-444, σελ. 160. Βλ. καὶ ἐφ. «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» 28 Ὀκτ., τῆς 4ης, 7ης, 9ης καὶ 11ης Νοεµβρίου 1918, σελ.1, µὲ τελευταῖο σχετικὸ σηµείωµα ὑπὸ τὸν τίτλο: «Ἡ Γρίππη ξεψυχᾶ», κ. ἀλλαχοῦ. Οἱ Ἱερεῖς, τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συµβούλιο, τὸ προσωπικὸ τοῦ Ναοῦ καὶ τοῦ Παρεκκλησίου µας, τὸ Δ.Σ. τοῦ Ε.Φ.Τ. καὶ τὸ προσωπικὸ τῆς Στέγης Γερόντων καθὼς καὶ τὸ Δ.Σ. τῆς Ἐνοριακῆς Νεανικῆς Ἑστίας εὔχονται σὲ ὅλους τοὺς ἐνορίτες µας εὐλογηµένες ἑορτὲς τοῦ Ἁγίου Δωδεκαηµέρου καὶ ὁ Κύριός µας νὰ ἁγιάζει τὸ νέο ἔτος 2007. 4

Ἁγία Βαρβάρα γεννήθηκε στὴν Ἡλιούπολη τῆς Συρίας, (σήμ. Μπάαλμπεκ στὸ Λίβανο), τὸ 290μ.Χ., ἐπὶ αὐτοκράτορος Ρώμης Διοκλητιανοῦ. Ὁ πατέρας της Διόσκουρος, ἦταν πολὺ πλούσιος τοπάρχης τῆς περιοχῆς καὶ ἔνθερμος εἰδωλολάτρης. Φεύγοντας γιὰ κάποιο μακρινὸ ταξίδι τὴν ἔκλεισε σὲ κάποιο παλάτι ἀπομονωμένο ἀπὸ τὸν κόσμο, μὲ γυναῖκες ποὺ τὴν φρόντιζαν, ἐπιθυμώντας νὰ διαφυλάξει τὴν σπάνια καὶ ἐξαίρετη ὀμορ φιά της. Ἔδωσε στὴν κόρη του τὴν καλύτερη ἀνατροφὴ καὶ μόρφωση. Ζῶντας μόνη της, ἄρχισε νὰ φιλοσοφεῖ καὶ νὰ διαπιστώνει ὅτι τὰ θαύματα τῆς φύσης γύρω της δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ἔφτιαξαν ξύλινοι καὶ πέτρινοι Θεοί, δημιουργήματα ἀνθρώπων. Κάποια ἀπὸ τὶς ὑπηρέτριές της, κρυφὴ Χριστιανὴ τῆς ἔλυσε τὴν ἀπορία της γιὰ τὸν Ἀληθινὸ Θεό, τὴν πῆγε κρυφὰ στὴν κατακόμβη, τὴν γνώρισε μὲ τὸν Ἱερέα ποὺ εἶχε ἔρθει ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια ὡς ἔμπορος, κατηχήθηκε καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ βαπτίστηκε. Πῆρε μάλιστα τὴν ἀπόφαση νὰ μείνει ἀνύπανδρη, νὰ γίνει νύμφη Χριστοῦ. Ὁ πατέρας της ὅταν ἔμαθε ἀπὸ τὴν ἴδια ὅτι εἶναι Χριστιανὴ ἐξοργίσθηκε τόσο πολὺ ποὺ ὁ ἴδιος τὴν παρέδωσε, ἀφοῦ πρῶτα τὴν ξυλοκόπησε ἄγρια καὶ τὴν ἔσυρε ἀπὸ τὰ μαλλιά, στὸν ἔπαρχο Μαρκιανό. Αὐτὸς προσπάθησε στὴν ἀρχὴ μὲ κολακευτικὰ λόγια γιὰ τὰ νιάτα της, τὴν ὀμορφιά της, τὴν καταγωγὴ καὶ τὴν μόρφωσή της νὰ τὴν μεταπείσει. Ἡ Βαρβάρα ὅμως ἔμενε ἀκλόνητη στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἴδια ἀκλόνητη πίστη στὸ Χριστὸ ἔδειξε καὶ ὅταν τὴν βασάνιζαν. Τὴν μαστίγωσαν καὶ ἔπειτα τῆς ἔτριψαν τὶς πληγὲς μὲ τρίχινα ὑφάσματα γιὰ νὰ αἰσθάνεται ἀνυπόφορους πόνους, τῆς ξέσκισαν τὶς σάρκες μὲ ἀτσαλένια νύχια, ἔκαψαν τὰ μέλη της μὲ ἀναμμένες λαμπάδες, χτυποῦσαν τὸ κεφάλι της μὲ σφυριά καὶ τέλος τῆς ἔκοψαν τοὺς μαστούς. Σὰν νὰ μὴν ἔφταναν ὅλα αὐτὰ ὁ Μαρκιανὸς διέταξε νὰ τὴν περιφέρουν στοὺς δρόμους γυμνή. Ἡ ἁγία ὅμως προσευχήθηκε στὸν Κύριο νὰ μὴν φανερωθεῖ ἡ γύμνια της καὶ ὁ Ἐκεῖνος ἔστειλε ἀγγέλους ποὺ τὴν ἔντυσαν μὲ λαμπρὴ στολή. Βλέποντας ὁ Μαρκιανὸς ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος νὰ τὴν νικήσει διέταξε νὰ τὴν ἀποκεφαλίσουν. Ὁ Διόσκουρος, ὁ πατέρας της ὅταν ἄκουσε τὴν καταδικαστικὴ ἀπόφαση γιὰ τὴν κόρη του δὲν συγκινήθηκε καθόλου, θέλησε μάλιστα νὰ τὴν θανατώσει ὁ ἴδιος. Στὸ δρόμο γιὰ τὸ βουνὸ τοῦ μαρτυρίου ἡ ἁγία Βαρβάρα βάδιζε μὲ χαρά, προσευχήθηκε μάλιστα στὸν Κύριο καὶ παρακάλεσε ὅποιος μνημονεύει τὸ μαρτύριό της Ἡ Ἁγία Βαρβάρα πρὸς δόξαν τοῦ Ἁγίου ὀνόματός Του, νὰ τὸν ἀξιώσει νὰ μὴν τὸν ἀγγίξει ποτὲ αὐτὸν καὶ τὴν οἰκογένειά του ἀσθένεια κολλητική, οὔτε θανατηφόρα. Ὅταν ἔφθασαν στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου ἀντὶ γιὰ δήμιο βλέπει ἡ Βαρβάρα τὸν πατέρα της νὰ ἁρπάζει τὸ ξίφος γιὰ νὰ τὴν θανατώσει ὁ ἴδιος. Μάταια τοῦ φώναξε νὰ μὴν κάνει αὐτὸ τὸ φοβερὸ ἁμάρτημα, ἀλλὰ αὐτὸς τὴν ἀποκεφάλισε. Ὁ Θεὸς τιμώρησε τὸν ἄκαρδο πατέρα της, ποὺ ἐνῶ κατέβαινε ἀπὸ τὸ βουνό, κεραυνὸς ἔπεσε καὶ τὸν κατέκαυσε χωρὶς νὰ ἀφήσει ἴχνη τῆς ὕπαρξής του. Ἀπὸ τὸν βίο της διαφαίνεται ὅτι ὁ Θεὸς δοξάζεται ἀπὸ τοὺς μάρτυρες, ὅπως ἀκοῦμε στὴν ὑμνολογία: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοὶς ἁγίοις αὐτοῦ» καὶ «τοὶς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ Αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος». Στὸ ἐρώτημα πῶς μπόρεσαν οἱ ἅγιοι καὶ ἄντεξαν τὰ φρικτὰ μαρτύρια, ἡ ἀπάντηση, ὅπως στὴν περίπτωση τῆς ἁγίας Βαρβάρας, βρίσκεται ἀφ ἑνὸς μὲν στὸ ὅτι εἶχαν γεμίσει τὴν καρδιά τους μὲ Χριστὸ μέχρις ἐκεῖ ποὺ δὲν ἔφτανε καὶ ἀφ ἑτέρου δὲν ἀγανακτοῦσαν μὲ τοὺς δήμιους οὔτε γόγγυζαν γιὰ τὸ μαρτύριό τους, δὲν εἶχαν δηλαδὴ ἄσχημους λογισμούς, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ Σαπρίκιου, ποὺ ἐπειδὴ δὲν δέχτηκε νὰ συμφιλιωθεῖ καὶ νὰ συγχωρέσει τὸν φίλο του Νικηφόρο τελικὰ ἀρνήθηκε τὸν Θεὸ καὶ δέχτηκε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα ἂν καὶ ἦταν ἱερέας τῶν Χριστιανῶν, γιατί ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν τὸν ἐγκατέλειψε καὶ τὴ θέση του πῆρε ὁ φίλος του Νικηφόρος, ποὺ ἡ ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμη του στὶς 9 Φεβρουαρίου. Ἡ 4η Δεκεμβρίου ἔχει ὁριστεῖ σὰν ἐπίσημος ἑορτὴ τοῦ Πυροβολικοῦ ἀπὸ τὸ 1829 καὶ ἑξῆς ἐξ αἰτίας τοῦ κεραυνοῦ ποὺ σκότωσε τὸν πατέρα τῆς ἁγίας Βαρβάρας, τὴν ὁποία τιμᾶ ὡς προστάτιδα. Ὅπως ἐπίσης τὴν τιμοῦν ὡς προστάτιδά τους καὶ οἱ πυροσβέστες, οἱ μεταλλωρύχοι, οἱ λατόμοι, οἱ οἰκοδόμοι καὶ οἱ ἀρχιτέκτονες. Ἐπίσης τὰ νοσοκομεῖα λοιμωδῶν νόσων καθὼς καὶ τὰ ἐπαγγέλματα ποὺ οἱ ἄνθρωποι δουλεύουν σὲ δύσκολες χειρονακτικὲς ἐργασίες. Ἰωάννης Παχῆς 5

ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ ΝΕΑ Ἡ Θεία Κοινωνία τῶν κατ οἶκον ἀσθενῶν θὰ γίνει κατόπιν συνεννοήσεως μετὰ τῶν ἐφημερίων μόνον τὴν Πέμπτη 21 καὶ τὸ Σάββατο 23 εκεμβρίου. Ἡµερολόγια 2007 Κυκλοφόρησαν τὰ Ἡμερολόγια τῆς Ἐνορίας μας γιὰ τὸ 2007 καὶ ἤδη διατίθενται στὸ Ναό μας. Πρόκειται γιὰ τὸ ἡμερολόγιο τοίχου, τὸ ὁποῖο μετὰ τὴν παρέλευση τοῦ ἔτους μπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθεῖ καὶ ὡς εἰκόνα, τὸ Ἁγιολόγιο, ὅπου περιέχονται σύντομοι βὶοι τοῦ κυριότερου ἑορταζομένου Ἁγίου τῆς ἡμέρας, καθὼς καὶ τὸ ἡμερολόγιο -σημειωματάριο. Τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὴν πώλησή τους θὰ διατεθοῦν γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῆς Ἐνοριακῆς Νεανικῆς μας Ἑστίας. Γιὰ πρώτη χρονιὰ ἡ Ἐνορία μας θὰ κυκλοφορήσει καὶ ἡμερολόγιο τσέπης, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένο στὴν Θεία Λειτουργία καὶ περιέχει σύντομη ἑρμηνεία της. Θὰ διανεμηθεῖ ὡς εὐλογία κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία τῆς Πρωτοχρονιᾶς μαζὶ μὲ τὴν ἁγιοβασιλόπιττα. Ἑορτὴ Ἁγ. Βαρβάρας Μὲ κατάνυξη καὶ λαμπρότητα ἑορτάσθηκε καὶ ἐφέτος ἡ Ἁγ. Βαρβάρα στὸ Παρεκκλήσιο τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη. Μετὰ δὲ τὴν Πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία καὶ πρὸ τῆς Λιτανείας τελέσθηκε τὸ Ἱ. Μνημόσυνο τῶν Κτιτόρων Κωνσταντίνου καὶ εσποίνης Κανάρη καθὼς καὶ τῶν ἀειμνήστων Εὐεργετῶν, ωρητῶν καὶ Ἀνακαινιστῶν του. Τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν προεξῆρχε ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Νικοπόλεως Πέτρος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας. Νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι σχεδὸν ὁλοκληρώθηκαν καὶ οἱ ἐργασίες ἐλαιοχρωματισμοῦ του, ἀπομένουν μόνον τὰ 4 στεφάνια, ποὺ ἀναφέρουν τὶς νικηφόρες ναυμαχίες τοῦ κτίτορός του Ναυάρχου Κανάρη. Ἐπίσης ἐπιχρυσώθηκαν ὅλα τὰ ἱερὰ σκεύη, κατασκευάστηκαν νέα ἑρμάρια ἀποκήρων καὶ μικροφωνικῆς ἐγκαταστάσεως καὶ ἐπισκευάστηκαν τὰ μόνα σωθέντα κειμήλια ἀπὸ τὸν καέντα προηγούμενο Ναὸ τοῦ Κανάρη, δηλαδὴ τὰ δυὸ μπρούτζινα μανουάλια. Ἐπίσης τοποθετήθηκαν καὶ ὅλες οἱ νέες ἁγιογραφημένες εἰκόνες ποὺ εἶχαν παραγγελθεῖ γιὰ τὸ ἱερὸ Βῆμα. Τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο εὐχαριστεῖ ὅλους ὅσοι συνέβαλαν καὶ σ αὐτὸν τὸν ἑορτασμό, ἰδιαιτέρως ἐκείνους ποὺ προσέφεραν χρήματα ἢ προσωπικὴ ἐργασία καθὼς καὶ τοὺς δωρητές τῶν Ἱ. Εἰκόνων. Ἤδη παραγγέλθηκαν δυὸ ἀκόμη ἁγιογραφημένες εἰκόνες τῆς Ἀναστάσεως καὶ τοῦ Μυστικοῦ είπνου, τὶς ὁποῖες προσφέρουν εὐλαβεῖς ἐνορίτες μας. Ἱ. Ἀγρυπνίες υὸ ἀκόμη Ἱ. Ἀγρυπνίες τελέσθηκαν κατὰ τὸν μήνα εκέμβριο στὴν Ἐνορία μας. Ἡ πρώτη τελέσθηκε στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου τὴν Παρασκευὴ 8 πρὸς Σάββατο 9 εκεμβρίου ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῆς Ἁγ. Ἄννης καὶ ἡ δεύτερη τὴν ευτέρα 11 πρὸς Τρίτη 12 εκεμβρίου στὸ Παρεκκλήσιο τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνος. Στέγη Γερόντων Στὶς 8 καὶ στὶς 9 Νοεμβρίου πανηγύρισε τὴν μνήμη τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου τὸ ὁμώνυμο Παρεκκλήσιο τῆς Στέγης Γερόντων τῆς Ἐνορίας μας, τὸ ὁποῖο βρίσκεται στὸν 1ο ὄροφο τοῦ κτιρίου της. Πολλοὶ ἐνορίτες καὶ φίλοι τῆς Στέγης μας παρευρέθηκαν σὲ ὅλες τις Ἱ. Ἀκολουθίες μαζὶ μὲ τοὺς κληρικούς μας, μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ Ἱδρυτής της π. Κων. Βαστάκης. Ἐπίσης μὲ ἐπιτυχία στέφθηκε ἄλλη μὶα ἐκδήλωση, ποὺ διοργάνωσε τὸ Ἐνοριακὸ Φιλόπτωχο Ταμεῖο μας στὴν αἴθουσα τῆς Στέγης Γερόντων μὲ σκοπὸ τὴν ἐνίσχυσή της. Κατ αὐτὴν συμμετεῖχε ὁ κ. Νικόλαος Καραγκιαούρης, ὁ ὁποῖος τραγούδησε γνωστὰ σὲ ὅλους μας παλαιὰ ὄμορφα τραγούδια. Τὸν συνόδευσε ὁ πιανίστας κ. Χρῆστος Μακρόπουλος. Καταξιωμένοι καλλιτέχνες στὸ χῶρο τους, γνωστοὶ καὶ οἱ δυὸ ἀπὸ παλαιότερη ἐκδήλωσή μας, οἱ ὁποῖοι μάλιστα καταχειροκροτήθηκαν ἀπὸ τοὺς φίλους μας, ποὺ εἶχαν γεμίσει τὴν αἴθουσα. Τὰ ἐδέσματα ποὺ προσφέρθηκαν ἦταν ὅλα δωρεὰ ἐνορίτισσάς μας, ποὺ ἀγαπᾶ τὴν Στέγη μας. Ἐπίσης ὅλα τὰ δῶρα τῆς λαχειοφόρου ἀγορᾶς προσφέρθηκαν ἀπὸ τοὺς ἐνορίτες μας. Τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὴν ἐκδήλωση καὶ τὴν λαχειοφόρο ἀγορὰ ἀνῆλθαν στὰ 2.686,00 εὐρώ. ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÏÑÉÁÓ ÁÃÉÏÕ ÃÅÙÑÃÉÏÕ ÊÕØÅËÇÓ ÅÐÉÌÅËÅÉÁ - ÕÐÅÕÈÕÍÏÓ: Ἀñ éµ. ÖÉËÏÈÅÏÓ Ì. ÍÉÊÏËÁÊÇÓ Ô.Ê. 113 61 ÊõøÝëç, Ôçë. 210-82.12.667 ÅÊÄÏÔÉÊÇ ÐÁÑÁÃÙÃÇ: ôçë. 210-34.76.090 ÄÉÁÍÅÌÅÔÁÉ ÄÙÑÅÁÍ 6

ιεροσ ναοσ αγ. γεωργιου κυψελησ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ 2006-2007 Παρασκευὴ 22/12 Ἁγ.Ἀναστασίας Φαρμακολυτρίας 7.00π.μ. Ὄρθρος καὶ οἱ Μεγάλες Ὧρες τῶν Χριστουγέννων ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Σάββατο 23/12 Ἁγ. 10 ἐν Κρήτῃ μαρτύρων 7.00π.μ. Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία Κυριακὴ 24/12 Πρὸ Χριστοῦ Γεννήσεως 7.00π.μ. Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία 5:30μ.μ. Μέγας Ἑσπερινός τῶν Χριστουγέννων Δευτέρα 25/12 Ἡ κατὰ σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ 5.00π.μ. Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία 8.30π.μ. Β Θεία Λειτουργία Τρίτη 26/12 Ἡ Σύναξις τῆς Θεοτόκου Τετάρτη 27/12 Ἁγ.Στεφάνου Σάββατο 30/12 Ἁγ.Ἀνυσίας Κυριακὴ 31/12 Πρὸ τῶν Φώτων Δευτέρα 1/1/2007 Περιτομὴ τοῦ Κυρίου - Μεγάλου Βασιλείου Εὐλογία Κοπὴ Βασιλόπιττας Παρασκευὴ 5/1 Παραμονὴ Θεοφανείων 6.00π.μ. Ὄρθρος, Μεγ.Ὧρες, Ἑσπερινός, Θ. Λειτουργία Μεγ. Βασιλείου καὶ ὁ Μέγας Ἁγιασμὸς Σάββατο 6/1 Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια 7.00π.μ. Ὄρθρος, Θεία Λειτουργία καὶ ὁ Μέγας Ἁγιασμὸς Κυριακὴ 7/1 Ἁγ.Ἰωάννου Προδρόμου Μουσικὴ ἐκδήλωση & τσάϊ... 2.686,00 Προσκύνηµα στὴ Μονὴ Ἁγ. Παρασκευῆς Βοιωτίας... 588,00 Δίσκοι Ι.Ν. Ἁγ. Γεωργίου Κυψέλης... 513,60 Δίσκοι Ἱ. Παρ/σίου Ἁγ./Ἀποστόλων Κανάρη 189,90 ΩΡΕΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΤΕΓΗ ΓΕΡΟ- ΝΤΩΝ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟ 30ό Λύκειο Ἀθηνῶν... 140,00 Ἀναστόπουλος Στυλιανός... 230,00 Ἀνδρώνη Ἑλένη... 100,00 Ἀνώνυµος... 50,00 Ἀνώνυµος... 100,00 Ἀργυροπούλου Μάρθα... 100,00 Βάχλα Εὐγενία... 50,00 Γεωργίτση Εἰρήνη... 50,00 Γιουρέλη Ἑλένη... 50,00 Γρηγορόπουλος Μιχαήλ... 100,00 Δηµητριάδης Δηµήτριος... 200,00 Δήµου Ἀµέρισσα... 120,00 Δουκουµοπούλου Ἀκυλίνη... 70,00 Δρακουλαράκου Μαρία... 50,00 Δρόση Ἀρετή... 100,00 Εpits Didden... 50,00 Ζαρµακούπης Νικόλαος... 50,00 Ζορµπᾶς Κωνσταντῖνος... 50,00 Καβουλάκου Νταίζη... 100,00 Καλούµενος Παναγιώτης... 250,00 Καραγιάννη Εὔη καὶ Τζίνη... 50,00 Κατσίγκρη Γρηγορία... 80,00 Κολέτσος Νικόλαος... 100,00 Κολέτσου Φωτεινή... 100,00 Κουρεπίνη Ἑλένη... 110,00 Κοψαχείλης Χαρίλαος... 50,00 Μάµαλη Ἀλεξάνδρα... 50,00 Μανώλου Ἰφιγένεια... 100,00 Μαρούγκα Ἑλένη... 50,00 Μόσχος Δηµήτριος... 50,00 Μπότης Χρῆστος... 100,00 Νικητιάδου Βενετία... 120,00 Νικολάου Γεώργιος... 50,00 Οἰκογ. Π. Περδίου... 100,00 Οἰκονοµίδου Οὐρανία... 50,00 Ὀρφανουδάκη Ἀγγελική... 60,00 Παπαλέξη Κωστούλα... 50,00 Παπανδρέου Ἀφροδίτη... 100,00 Παπαπαναγιώτου Δηµήτριος... 50,00 Πλέσσας Κωνσταντῖνος... 200,00 Πολυζώη Φωτεινή... 300,00 Σιούτης Χρῆστος... 300,00 Σκιαδᾶ Φωτεινή... 50,00 Σταµοπούλου Εὐρυδίκη... 100,00 Τσούτσουβα Ματίνα... 70,00 Φουντουκάκου Νταίζη... 300,00 Φυτουράκη Ἀργυρὼ... 50,00 Χαραλαµπόπουλος Βασίλειος... 100,00 Χατζάκου Μαρίκα... 50,00 Χατζῆ-Αὐγερινοπούλου Σταυρούλα... 300,00 Χολέβα Ἑλένη... 50,00 Χριστοδούλου Μαργαρίτα... 100,00 Διάφοροι δωρητές... 365,00 7

Πανήγυρις Ἁγ. Νεκταρίου Στέγης Γερόντων 9/11 Πανήγυρις Ἁγ. Βαρβάρας 4/12 Προσκύνηµα εἰς Ἱ.Μ. Ἁγ.Παρασκευῆς Σωληναρίου 19/11 Ἐκδήλωση Στέγης Γερόντων 12/11