Εισήγηση του προέδρου του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, Τάσου Τσιαπλέ, στην σύσκεψη προετοιμασίας της πανεργατικής απεργίας στις 30/5/2018

Εισήγηση του προέδρου του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, Τάσου Τσιαπλέ, στην σύσκεψη προετοιμασίας της πανεργατικής απεργίας στις 30/5/2018 Εκ μέρους του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, σας καλωσορίζω στην αποψινή σύσκεψη που διοργανώνουμε με τα Δ.Σ, τους αντιπροσώπους των σωματείων, για την καλύτερη οργάνωση και προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας και της συγκέντρωσής μας την Τετάρτη 30 Μάη, στις 10.30 π.μ, στην Κ. Πλατεία. Στην απεργία αυτή, με το διεκδικητικό πλαίσιο που σας μοιράσαμε, το οποίο μπορεί να συμπληρωθεί σε κάθε κλάδο και από άλλα ιδιαίτερα αιτήματα, καλούμε να συμμετέχουν και οι μικρομεσαίοι αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, επιστήμονες, τους οποίους καλέσαμε και εκπρόσωποί τους βρίσκονται απόψε μαζί μας, με τους οποίους έχουμε βρεθεί επανειλημμένα σε κοινούς αγώνες, πέρα από αντικειμενικές διαφορές που έχουμε, κόντρα στην πολιτική των κυβερνήσεων και των μονοπωλιακών ομίλων, κόντρα στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Παλέψαμε στους αγώνες για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενάντια στα χαράτσια και τη φοροληστεία, για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος και της πρώτης κατοικίας, που από χθές είναι γεγονός ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας και στη Λάρισα, κόντρα στην οικονομική αφαίμαξη που δέχονται τα λαϊκά στρώματα και τους πλειστηριασμούς που επιβάλλουν η κυβέρνηση και οι τραπεζίτες. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, διαδηλώσαμε μαζί ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε, ενάντια στη βαθύτερη εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Επεμβάσεις που κλιμακώθηκαν με την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία και συνεχίζονται σήμερα με την κλιμάκωση της επιθετικότητας των ΗΠΑ και του Ισραήλ που εκφράζεται με την άγρια σφαγή του Παλαιστινιακού λαού που μάχεται για το δικαίωμά του να έχει την δική του ελεύθερη πατρίδα και να ζει ειρηνικά και να προκόψει. Διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες που κορυφώθηκαν στις μαζικές και μαχητικές συγκεντρώσεις του ΕΚΝΛ την Πρωτομαγιά και την πανθεσσαλική αντιπολεμική συγκέντρωση την περασμένη Κυριακή, που συνδιοργανώσαμε με την ΕΕΔΥΕ. Έχουμε αποκτήσει σημαντική πείρα, που είναι πολύτιμη στην οργάνωση των επόμενων βημάτων μας, στην οργάνωση της απεργίας στις 30 Μάη. Η απεργία για τις 30 Μάη, αποφασίστηκε από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που αποτελείται από τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ, οι οποίες όλες μαζί τον περασμένο Φλεβάρη στην συνεδρίαση του Γ.Σ της ΓΣΕΕ, με πρώτον και καλύτερο τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, υπερθεμάτιζαν ότι η απεργία σαν μορφή πάλης τέλειωσε και ότι πρέπει να σκεφθούμε άλλους τρόπους. Αυτές οι πλειοψηφίες, πεισματικά αρνήθηκαν να οργανώσουν την εργατική αντίσταση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Αρνήθηκαν να οργανώσουν την πάλη ενάντια στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων να χτυπήσουν τα συνδικαλιστικά και συλλογικά μας δικαιώματα, το δικαίωμα στην απεργία, αρνούμενοι πεισματικά να κηρύξουν απεργία στις 12 Γενάρη, παρά το αίτημα που διατύπωναν πολλά Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, ανάμεσά τους και του ΕΚΝΛ, αυτές έβαλαν πλάτη στην υλοποίηση της πολιτικής της κυβέρνησης και επιδίωξαν να εμποδίσουν την πραγματοποίηση της απεργίας. 1

Συνειδητά απέρριπταν τις προτάσεις των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για να οργανωθεί η πάλη για τις ΣΣΕ και για αυξήσεις στους μισθούς, για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ και την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Αυτοί πριν 2 μήνες υπέγραψαν στα κρυφά αρχικά, την διατήρηση των άθλιων μισθών των 586 ευρώ και 511 ευρώ μεικτά, παραβιάζοντας ακόμα και την απόφαση που πήρε το Γ.Σ της ΓΣΕΕ στις 1 Φλεβάρη για την διεκδίκηση της επαναφοράς του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και την υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ μ αυτό το μισθό. Πριν λίγο καιρό, συνυπέγραψαν κοινή δήλωση, με τις εργοδοτικές οργανώσεις, στο πλαίσιο της ΟΚΕ, που δείχνει με ποιόν είναι στην πράξη. Ακούστε ορισμένα σημεία: Η «ενίσχυση της εξωστρέφειας», δηλαδή ο ακόμα μεγαλύτερος προσανατολισμός των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στην διεθνή αγορά, η ένταση της εκμετάλλευσης και η εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για την ενίσχυση της θέσης τους στον διεθνή ανταγωνισμό τους. Η «προσέλκυση καινοτόμων επενδύσεων και βελτίωση του «επιχειρηματικού περιβάλλοντος». Για να υλοποιηθεί αυτός ο στόχος το κεφάλαιο θέλει να παρθούν και άλλα μέτρα που θα ενισχύουν την ευελιξία των εργασιακών σχέσεων, θα αφαιρεθούν ότι απέμεινε από εργατικό δικαίωμα, να χτυπηθεί η συλλογική δράση και τα συνδικάτα, ότι δηλαδή εμποδίζει την αύξηση της κερδοφορίας τους. Ο «εκσυγχρονισμός του παραγωγικού δυναμικού» και η «αναβάθμιση του ανθρώπινου κεφαλαίου και προσαρμογή των δεξιοτήτων στις σύγχρονες απαιτήσεις». Δηλαδή ακόμα μεγαλύτερη προσαρμογή της εκπαίδευσης και της κατάρτισης στις ανάγκες των μονοπωλίων. «Εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης», για την «προώθηση τη υγιούς και κοινωνικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητας». Την ώρα που οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαικά στρώματα έχουν γονατίσει και τα κονδύλια για την κάλυψη των εργατικών-λαικών αναγκών μειώνονται δραστικά, να στηριχθούν περισσότερο και όλα να δουλεύουν για τις ανάγκες των λεγόμενων υγειών επιχειρηματιών. «Βελτίωση της φορολογικής διοίκησης και διαμόρφωση απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος, ώστε να διευκολύνεται η επιχειρηματικότητα». Δηλαδή νέες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο και νέα φοροληστεία για τα εργατικά λαικά στρώματα. Αφού λοιπόν έβαλαν πλάτη να υλοποιηθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο της κυβέρνησης και να ψηφιστούν τα αντιλαϊκά μέτρα για το κλείσιμο της 3ης "αξιολόγησης", πριν λίγες μέρες, αυτές οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που έλεγαν ότι θα κάνουν «κάτι άλλο, μεγάλο», μια τον Μάρτη, μια τον Απρίλη, αποφάσισαν τελικά πανελλαδική απεργία για τις 30 Μάη, όχι γιατί θέλουν να αντιπαλέψουν την αντιλαική πολιτική, αλλά για να φθείρουν την απεργία και να οδηγήσουν στην αγκαλιά του μεγάλου κεφαλαίου, τους εργαζόμενους, όπως έκαναν πάντα άλλωστε. Αυτό φαίνεται καθαρά και από το πλαίσιο των αιτημάτων που συνυπέγραψαν με τις πλειοψηφίες της ΓΕΣΕΒΕ, ΕΣΕΕ, Επιστημονικών φορέων και ένα φάντασμα 2

Συνομοσπονδία Συνταξιούχων που δεν έχει καν σωματεία, ούτε έκανε ποτέ καμία κινητοποίηση, την οποία ονόμασαν με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Κοινωνική Συμμαχία». Πρόκειται για ένα πλαίσιο αιτημάτων, που δεν έχει ούτε λέξη για την κατάργηση των εκατοντάδων αντεργατικών-αντιλαϊκών και αντιασφαλιστικών νόμων που ψηφίστηκαν με τα 3 μνημόνια, καμία αναφορά στις ΣΣΕ, στην διεκδίκηση όσων μας έκλεψαν στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης από μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα, καμία κουβέντα για την στήριξη των ανέργων, την κατάργηση της φοροληστείας, του απεργοκτόνου νόμου. Τα αιτήματα τους, όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων και των φτωχών λαικών στρωμάτων, αλλά αποτελούν «αιτήματα» κομμένα και ραμμένα στις απαιτήσεις των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών, για μεγαλύτερη ευελιξία, φτηνότερη εργασία, μεγαλύτερη φοροληστεία, ισχυρότερη εκμετάλλευση. Αυτά δηλαδή που ζητά το μεγάλο κεφάλαιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ και η Ν.Δ, ως προϋποθέσεις για να προχωρήσει η καπιταλιστική ανάπτυξη, έφτασαν στο σημείο να ζητάνε και οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές! Η λεγόμενη «Κοινωνική Συμμαχία» των προθύμων, που στήθηκε με πρωτοβουλία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα εργαλείο ενσωμάτωσης και χειραγώγησης των εργαζομένων στη στρατηγική των επιχειρηματικών ομίλων. Στο στόχαστρό τους είναι ιδιαίτερα η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, οι νέοι επιστήμονες. Επιδιώκουν να στριμώξουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των νέων ανθρώπων, συνολικά του λαού μας, στη μέγγενη των θυσιών και των μειωμένων απαιτήσεων, στη λογική του μικρότερου κακού, στην αποδοχή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ως μονόδρομου. Σε καμία περίπτωση το ΕΚΝΛ, δεν αποδέχεται αυτό το πλαίσιο και την συμμαχία των προθύμων υπερασπιστών του εκμεταλλευτικού συστήματος και των πολιτικών στήριξης του. Αυτό πρέπει να κάνει και κάθε σωματείο, κάθε εργατοϋπάλληλος, συνταξιούχος, μικρός ΕΒΕ, αγρότης, επιστήμονας, που ζει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και των αντιλαϊκών πολιτικών. Τους λέμε ότι δεν θα τους περάσει. Κρίσιμο ζήτημα είναι η απεργία στις 30 Μάη να εκφράσει την καταδίκη των εργαζόμενων, ανέργων, συνταξιούχων και των φτωχών λαικών στρωμάτων στην αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων. Να καταδικαστεί η πολιτική της λιτότητας, της συρρίκνωσης δικαιωμάτων και κατακτήσεων που «ματώνουν» τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες. Να ξεσκεπαστεί ο ρόλος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζόμενους. Να είναι ένα βήμα μπροστά στον απεγκλωβισμό από τα νύχια του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικρομεσαίοι αγρότες και επαγγελματίες, επιστήμονες, νέοι και γυναίκες των λαικών στρωμάτων, δεν μπορούν να είναι μαζί με αυτούς που τους καταστρέφουν, δηλαδή τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τις κυβερνήσεις τους και τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που στηρίζουν αυτά τα συμφέροντα. Δεν πρόκειται να βάλουμε στα αιτήματα μας, πολιτικές που, όπως λέει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με τους άλλους φορείς που υπέγραψαν την κοινή δήλωση, «δεν θα αναπαράγουν την εκμετάλλευση, τη φτώχεια και τον αθέμιτο ανταγωνισμό των 3

επιχειρήσεων». Δηλαδή αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και πλήρη και σταθερή εργασία, με αξιοπρεπείς μισθούς, δικαιώματα και ΣΣΕ; Ποιόν νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν; Δεν πρόκειται να βάλουμε στα αιτήματά μας την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, δηλαδή την ένταση της εκμετάλλευσης, την συνέχιση της βαρβαρότητας της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ούτε οι ιδιωτικοποιήσεις να έχουν καλύτερο τίμημα. Στην απεργία στις 30 Μάη πρέπει να σηκώσουμε τη σημαία των δικών μας αναγκών. Των διεκδικήσεων που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Να κάνουμε ένα ακόμα βήμα εμπρός στην κοινή δράση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, διεκδικώντας: 1. Μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για την κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων με Ε.Ε, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. 2. Μόνιμη και πλήρη εργασία για όλους, με ΣΣΕ. Κανείς να μην αμείβεται κάτω από 751 ευρώ. Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας. 3. Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία και Ασφάλεια στη δουλειά, μέτρα προστασίας της μητρότητας, καμία απόλυση εγκύου εργαζόμενης. 4. Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας για όλο το διάστημα της ανεργίας. Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, φυσικού αερίου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους. Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους. 5. Απαγόρευση πλειστηριασμών για τις εργατικές-λαικές οικογένειες. Κατάργηση του νόμου που απελευθερώνει τις κατασχέσεις για χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο ακόμα για 500 ευρώ. Να ψηφιστεί τώρα νόμος που θα προστατεύει πλήρως την κύρια κατοικία. 6. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Όχι στη νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου. Ατομικό αφορολόγητο όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο +5.000 για κάθε παιδί. Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου. 7. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και κάλυψη των απωλειών σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. Να μην εφαρμοσθεί και να καταργηθεί ο νόμος «Κατρούγκαλου». Να μην γίνει ο επανυπολογισμός στις συντάξεις, να μην καταργηθεί η προσωπική διαφορά, να αποδοθούν χωρίς καθυστερήσεις, αιτήσεις και προαπαιτούμενα τα παρακρατηθέντα ποσά. Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και αγρότες, να μην ξεπερνούν τα 60 έτη για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, ενώ για όσους είναι στα ΒΑΕ, τα 55 και 50 αντίστοιχα. 8. Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στα μονοπώλια, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά. 9. Να γίνουν χιλιάδες προσλήψεις μόνιμων πλήρους απασχόλησης υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων (γιατροί, νοσηλευτές, κλπ) στα δημόσια νοσοκομεία, Κ.Υ, εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία, για να καλυφθούν οι μεγάλες ανάγκες. 4

Μονιμοποίηση των συμβασιούχων, επικουρικών, αναπληρωτών. Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας. Να λειτουργήσουν κανονικά τα δημόσια νοσοκομεία, κλινικές τους που υπολειτουργούν ή έκλεισαν λόγω περικοπών. Άμεσες προσλήψεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στο ΕΚΑΒ, σε κοινωνικές δομές και ιδρύματα πρόνοιας. Κατάργηση των περικοπών και των πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, στα φάρμακα, στα εμβόλια, στις φυσικοθεραπείες και στις ιατρικές επισκέψεις. Επαναφορά του επιδόματος τοκετού, χωρίς προϋποθέσεις. Να παρέχονται σε όλους δωρεάν με χρηματοδότηση από το κράτος, με επιστημονικά και όχι λογιστικά κριτήρια. Αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση. Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους σπουδαστές-φοιτητές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες. 10. Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους εκτός συνόρων. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια. Να πάψει η Ελλάδα να πληρώνει τα 4 δις. ευρώ ετησίως στο ΝΑΤΟ και να δίνονται αυτά στην Κοινωνική Ασφάλιση, την υγεία και παιδεία. Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της προετοιμασίας της απεργίας και της συγκέντρωσης στις 30 Μάη, πρέπει να δουλέψουμε καλά πάνω σε τρεις βασικούς άξονες, όσο το δυνατόν πιο πλατιά, μέσα στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα. Πρώτον: Έχουμε ευθύνη να αποκαλύψουμε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων και της καπιταλιστικής ανάπτυξης που υπόσχονται η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση και οι ενώσεις των μεγαλοεργοδοτών. Να εμποδίσουμε τα σχέδιά τους να καθυποτάξουν εργατικά και λαϊκά τμήματα στους στόχους του μεγάλου κεφαλαίου. Να αντιπαλέψουμε αποφασιστικά τη λογική του μικρότερου κακού και το κλίμα εφησυχασμού, που αποτελούν δηλητήριο για το λαό. Το άθλιο αντεργατικό καθεστώς που έχουν επιβάλει στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων, δεν σκοπεύουν να το πάρουν πίσω, ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που πήρε τα εύσημα του Γιούνκερ και των εργοδοτικών οργανώσεων, ούτε η Ν.Δ και τα άλλα κόμματα που ψήφισαν τα μνημόνια, αλλά θέλουν να το κάνουν πιο άγριο, έχοντας πολύτιμη στήριξη σ αυτή την προσπάθειά τους, από τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές. Με βάση τη μεγάλη πείρα που έχουμε πλέον, κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες ότι με την σημερινή ή όποια άλλη κυβέρνηση που υπηρετεί το κεφάλαιο, θα αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο. Ούτε τον ερχόμενο, ούτε κανέναν Αύγουστο, δεν θα τελειώσουν τα βάσανα της εργατικής τάξης, των μικρών αγροτών και ΕΒΕ, αν δεν οργανωθεί και δεν ξεσηκωθεί η πλειοψηφία που στέκει ακόμα παθητική, για να ανατρέψει όχι μόνο την σημερινή και κάθε άλλη αστική κυβέρνηση, αλλά και το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα. Το τέλος του προγράμματος, για το οποίο μιλά η κυβέρνηση, δεν σημαίνει το τέλος των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων. Αυτούς τους ψήφισαν για να μείνουν και θα προσθέτουν κι άλλους, για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των καπιταλιστών. Άλλωστε η κυβέρνηση, όπως και οι άλλες κυβερνήσεις των χωρών της Ε.Ε, έχουν συμφωνήσει με την Ε.Ε, ότι ως το 2060 θα είναι υπο την επιτροπεία της. 5

Την ώρα που μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια και για «δίκαιη ανάπτυξη», επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς σπιτιών εργατικών-λαικών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν τα τοκογλυφικά δάνεια στις τράπεζες και από την πρωτομαγιά τους επέκτεινε και στις καταθέσεις από μισθούς και συντάξεις και σε ακίνητη περιουσία, για όσους χρωστούν πάνω από 500 ευρώ στην εφορία, στο δήμο και στον ΕΦΚΑ. Από 1 Γενάρη 2019, όπως δήλωσε και ο αρμόδιος υφυπουργός κοινωνικής ασφάλισης, μπαίνει σε πλήρη εφαρμογή ο νόμος-λαιμητόμος «Κατρούγκαλου», που φέρνει μείωση όλων των συντάξεων από 5-30%, μεσοσταθμικά 18% με τον επανυπολογισμό τους με νέους χαμηλότερους συντελεστές, την κατάργηση του ΕΚΑΣ. Επίσης έρχεται η μείωση του αφορολόγητου από τα 8.636 σε 5.681 ευρώ, που θα επιφέρει νέες μειώσεις στους μισθούς και συντάξεις και να ψηφίσει άλλα 88 αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για την 4 η αξιολόγηση μέσα στον Ιούνη και το επόμενο μνημόνιο, το οποίο θα πλασαριστεί ως το «εθνικό στρατηγικό σχέδιο». Αποτελεί εμπαιγμό για την εργατική τάξη, το δήθεν ενδιαφέρον με δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης, του κ. Μητσοτάκη και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΕΒ, για κάποια αύξηση-κοροϊδία του κατώτερου μισθού, όπως στην Πορτογαλία 0,88 λεπτών την ημέρα, όταν αυτοί τον μείωσαν 22% & 32% και τον εφαρμόζουν χρόνια τώρα, μαζί με την κατάργηση των ΣΣΕ, αρνούμενοι, τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα άλλα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, να ψηφίσουν την πρόταση νόμου για την επαναφορά των ΣΣΕ, του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και των κλαδικών μισθών στα επίπεδα πριν την κρίση, την υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ, που καταθέσαμε στη Βουλή τον Οκτώβρη του 2016, το ΕΚΝΛ με άλλες 535 συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η ανάπτυξή τους, την οποία βαφτίζουν ξεδιάντροπα, ως «δίκαιη», δεν θα ωφελήσει τους εργάτες, αλλά την μεγαλοεργοδοσία. Το δείχνουν καθαρά οι κλάδοι που βρίσκονται σε ανάπτυξη εδώ και χρόνια (Τρόφιμα-Ποτά, Ιδιωτική Υγεία, Τουρισμός, Φάρμακο), που ενώ τα κέρδη των επιχειρηματιών αυτών των κλάδων έχουν τεράστια αύξηση, η πλειοψηφία των εργαζομένων αμείβεται με τα 586 και 511 ευρώ, χωρίς ΣΣΕ, απλήρωτοι σε αρκετές περιπτώσεις, με μεγάλη εντατικοποίηση και απολύσεις όσων διεκδικούν. Γι αυτό γυρίζουμε την πλάτη στην προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της Ν.Δ και των άλλων αστικών κομμάτων, να υποτάξουν το λαό στον δήθεν «εθνικό στόχο» της επιστροφής στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί, ζητούν από το να ανοίξει το ασφαλιστικό μέχρι και την επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια. Καμία ανοχή σ αυτές τις πολιτικές, καμία αυταπάτη και μείωση των απαιτήσεων, ούτε και απογοήτευση. Η μοιρολατρία, η λογική δεν γίνεται τίποτα, ο φόβος, δεν γλίτωσε κανέναν από τα χειρότερα. Αυτό το δείχνει η πείρα μας. Ποια είναι τα βασικά επιχειρήματα της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων που πρέπει να ξεσκεπαστούν πλατιά στο λαό μας: Ότι κατακτήσεις και δικαιώματα που αφαιρέθηκαν από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα τα χρόνια της κρίσης, διεκδικήσεις που κατακτήθηκαν με σκληρούς, πολλές φορές αιματηρούς ταξικούς αγώνες εδώ και πολλές δεκαετίες, δεν αποτελούν παρά βαρίδια για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Ότι οι αξιοπρεπείς μισθοί, οι ΣΣΕ, οι συνθήκες υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, ώστε να μη γυρνούν σακατεμένοι οι εργαζόμενοι στα σπίτια τους, η δημόσια Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Κοινωνική Ασφάλιση, αποτελούν παρωχημένα μοντέλα, που βάζουν εμπόδια στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο. 6

Τα λένε αυτά ενώ ξέρουν ότι πάνω από 1 εκ. παραμένουν άνεργοι, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν και δεν ξέρουν πότε θα πληρωθούν. Ότι σήμερα πάνω από το 1/3 των εργαζομένων φυτοζωεί με τους εξευτελιστικούς μισθούς των 300 ευρώ και 400 ευρώ. Ότι οι ελλείψεις στα νοσοκομεία, οδηγούν σε σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του λαού την ώρα που βάζουμε όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Δεν υπάρχει δηλαδή πτυχή της δουλειάς και της ζωής μας που να μην επιβεβαιώνεται ότι η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων χτίζονται στην εξαθλίωση και την εκμετάλλευσή τους. Σε αυτήν τη λογική δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε. Η περίοδος πριν από την καπιταλιστική κρίση ήταν και τότε περίοδος μεγάλης εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να χαρίσει τίποτα, πρέπει να πολεμήσουμε τη λογική περασμένα - ξεχασμένα. Τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος πρέπει να έχουν ως βάση ότι είχε κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες, την επιστροφή των απωλειών και να κάνουν βήματα εμπρός, με βάση την πρόοδο στην επιστήμη και στην παραγωγή, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Δεύτερον: Χρειάζεται να αποκαλύψουμε πλατιά το σχέδιο που έχει συμφωνηθεί στο πλαίσιο της ΟΚΕ, μεταξύ πλειοψηφίας ΓΣΕΕ, ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, το λεγόμενο σχέδιο εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Ένα σχέδιο που αφορά αποκλειστικά τους επιχειρηματικούς ομίλους. Η κυβέρνηση επιδιώκει να χειραγωγήσει το λαό μας, λέγοντας ότι είναι το δικό μας σχέδιο και όχι κάτι που επιβλήθηκε από τα μνημόνια. Ξεχνάει, βέβαια, η κυβέρνηση να πει ότι από αυτό το σχέδιο δεν ακυρώνεται ούτε ένας από τους πάνω από 600 αντιλαϊκούς -εφαρμοστικούς των τριών μνημονίων- νόμους που έχουν ψηφίσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τέτοια σχέδια οι κυβερνήσεις έφτιαξαν πολλά, πριν την κρίση, με μόνιμα θύματα τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Αυτό το σχέδιο θέτει ως βασικές προϋποθέσεις την επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι η υπονόμευση έως και η ουσιαστική συρρίκνωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, η γενίκευση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, η μείωση παραπέρα των μισθών και των συντάξεων, η ουσιαστική υπονόμευση των ΣΣΕ, οι ιδιωτικοποιήσεις. Οι περιβόητοι κοινωνικοί εταίροι πρόσφατα πανηγύρισαν για την επιτυχή έκβαση των stress tests στις τράπεζες και για το γεγονός ότι εξασφαλίζουν παχυλές χρηματοδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, την ίδια στιγμή που οι τραπεζίτες ετοιμάζουν 2.000 απολύσεις και η επίθεση στα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά, που οδηγεί ήδη σε χιλιάδες λουκέτα και κατασχέσεις, θα μεγαλώσει. Άλλωστε, οι υπουργοί της κυβέρνησης ομολογούν ότι στα δημόσια οικονομικά και στην ελληνική οικονομία θα υπάρχει μόνιμη εποπτεία που θα ενεργοποιεί αυτόματα το τσεκούρι σε δικαιώματα και κοινωνικές παροχές αν αποκλίνουν από τους στόχους του κεφαλαίου και τα δημοσιονομικά πλεονάσματα τα οποία είναι καθορισμένα έως το 2060. Οφείλουμε να δυναμώσουμε το μέτωπο στην κυβέρνηση και στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Δεν μπορεί να υπάρχει εφησυχασμός για τις εξελίξεις, όπως καλλιεργεί η κυβέρνηση. Η μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ και η έξοδός τους από τη συμφωνία με το Ιράν, η δολοφονική επίθεση του κράτους του Ισραήλ με θύματα πάνω από 60 Παλαιστίνιους αποτελούν νέο βήμα κλιμάκωσης των αντιθέσεων και των επεμβάσεων στην περιοχή. Οι εργαζόμενοι και ο λαός μας συνολικότερα δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τη σκληρή διαπάλη που διεξάγεται για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των 7

δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Η εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης που μεγαλώνει, η περιβόητη "γεωστρατηγική αναβάθμιση" δεν μπορεί να χρυσώσει το χάπι της πολιτικής του ιμπεριαλισμού που γεννά μόνο πόνο, πολέμους και προσφυγιά. Αυτή η συζήτηση πρέπει να ανοίξει πλατιά μέσα στην εργατική τάξη, στους χώρους δουλειάς. Τα σωματεία που βρισκόμαστε εδώ και όσοι ακόμα συμφωνούμε, πρέπει να οργανώσουμε καλά τη συζήτηση, αποκαλύπτοντας όχι μόνο την πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και την προσπάθεια που κάνει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός να στηρίξει αυτήν την πολιτική μέσα στην εργατική τάξη. Οι πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έχουν εγκληματικές ευθύνες για την κατάσταση του σ.κ, για το γεγονός ότι σε πλατιά τμήματα εργαζομένων καλλιεργείται η λογική του μικρότερου κακού, η λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων και της ανάθεσης. Η κωμικοτραγική εικόνα 30 περίπου ατόμων, ανάμεσά τους βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝ.ΑΛ, περιφερειάρχη, αντιδημάρχων και δημοτικών συμβούλων και μερικών κυβερνητικών-εργοδοτικών συνδικαλιστών στην πλατεία Νομαρχίας την Πρωτομαγιά, σε αντιδιαστολή με τη μαζική και μαχητική συγκέντρωση του ΕΚΝΛ, επιβεβαιώνουν ότι αυτές οι πλειοψηφίες έχουν χρεοκοπήσει στη συνείδηση σημαντικών τμημάτων εργαζομένων. Αυτό έγινε σε όλη τη χώρα Σε ορισμένους κλάδους και επιχειρήσεις, οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές, έχουν υπογράψει συμφωνίες πίσω από την πλάτη των εργαζομένων με την εργοδοσία, που οδηγούν σε μειώσεις μισθών, επιβάλλουν τις λεγόμενες οικειοθελείς παροχές της εργοδοσίας μέσα από ΣΣΕ, επιβάλλουν και διευρύνουν την ευελιξία και όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις στους εργαζόμενους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δεν έχουν οργανώσει, έστω για τα μάτια του κόσμου, μια κινητοποίηση ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Ενώ για τις ιδιωτικοποιήσεις εξαντλούν τις αντιδράσεις τους σε ανακοινώσεις και δικαστικές προσφυγές. Το ίδιο και για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση υιοθετώντας τα επιχειρήματα της κυβέρνησης. Φυσικά, η ζημιά που έχουν κάνει στο εργατικό κίνημα, η δουλειά που κάνουν σε πλατιές εργατικές μάζες, για να δεχτούν ως μονόδρομο τη στρατηγική του κεφαλαίου είναι μεγάλη. Γι αυτό απαιτείται να δυναμώσει το μέτωπό μας απέναντί τους, θέτοντας με αποφασιστικότητα σε πλατιά συζήτηση το πλαίσιο πάλης που έχουμε ως ΕΚΝΛ σε κάθε χώρο δουλειάς. Αυτή είναι και η τρίτη βασική προϋπόθεση. Να οργανώσουμε μια όσο πιο πλατιά δουλειά γίνεται μέσα στην εργατική τάξη γύρω από τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις που μπορούν σήμερα να αναχαιτίσουν έστω και προσωρινά ορισμένες από τις αρνητικές συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής. Μέσα στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς υπάρχει θυμός και αγανάκτηση για την κυρίαρχη πολιτική. Υπάρχουν αντικειμενικά σοβαρές προϋποθέσεις η δουλειά με το πλαίσιο πάλης που έχουμε διαμορφώσει ως ΕΚΝΛ να φτάσει πολύ πλατιά. Να γίνει αντικείμενο συζήτησης μέσα στους χώρους δουλειάς, με συγκεντρώσεις, συσκέψεις, με Γ.Σ. Να συζητηθεί ουσιαστικά σε κάθε Δ.Σ σωματείου, να δυναμώσει η διαπάλη με τη μοιρολατρία και τον συμβιβασμό. 8

Στην απεργία στις 30 του Μάη, κάθε σωματείο πρέπει να δώσει τη μάχη με τα αιτήματα των εργατών και όχι της εργοδοσίας. Κάθε τίμιος εργάτης, κάθε τίμιος συνδικαλιστής μπορεί και πρέπει να επιλέξει εάν θα κάνει το βήμα να παλέψει για τον ίδιο και τους συναδέλφους που εκπροσωπεί ή θα επιτρέψει να μετατραπεί έστω και με την απραξία του σε στήριγμα του κεφαλαίου. Τα ΕΚΝΛ, όπως και τα σωματεία, πρέπει να πρωτοστατήσουμε σε ένα τέτοιο καθήκον. Να απευθυνθούμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στην εργατική τάξη. Να επιδιώξουμε την όσο πιο πλατιά συζήτηση γίνεται μέσα στους χώρους δουλειάς. Να πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για την οργάνωση της απεργίας και της απεργιακής συγκέντρωσης μας στην Κεντρική Πλατεία, στις 10.30 π.μ. Ταυτόχρονα, δυναμώνουμε τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, για τους απλήρωτους συναδέλφους μας, για την άμεση πρόσληψη των 132 επιτυχόντων και μη προσληφθέντων εδώ και 15 μήνες στα νοσοκομεία της πόλης μας, για την διεκδίκηση των ΣΣΕ, για την ανεργία, την υγεία, την φοροληστεία, την λήψη μέτρων για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Στηρίζουμε τη δράση της Ομοσπονδίας και του Συνδικάτου Οικοδόμων για υπογραφή ΚΣΣΕ και την τήρηση των μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, τους αγώνες των συνταξιούχων, που μέσα από την Ομοσπονδία και τα σωματεία του ΙΚΑ και την Σ.Ε σχεδόν όλων των συνταξιουχικών οργανώσεων για την υπεράσπιση των συντάξεών τους, για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και της δημόσιας Υγείας. Τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να πυκνώσουν σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς και η απεργία στις 30 Μάη να είναι μια ενδιάμεση κορύφωσή τους. Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Η 30 του Μάη πρέπει να είναι μέρα όπου συνολικά οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαικά στρώματα, θα διαδηλώσουν ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και των μονοπωλιακών ομίλων. Ενάντια στα χαράτσια και στη φοροληστεία, ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Ήδη μέσα από την κοινή δράση εργατικών σωματείων και συλλόγων μικρών ΕΒΕ έχουν διαμορφωθεί ώριμα αιτήματα που σχετίζονται με την προστασία του εισοδήματος, την προστασία των ανέργων, για την προστασία της λαϊκής κατοικίας και των καταθέσεων των φτωχών εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών, για τη διεύρυνση των κοινωνικών παροχών και την ανάγκη για μαζικές προσλήψεις σε τέτοιους τομείς όπως η Υγεία και η Πρόνοια, για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Σ αυτούς τους άξονες συναντιόμαστε με το πλαίσιο πάλης του γυναικείου ριζοσπαστικού κινήματος, της ΟΓΕ αλλά και με τις διεκδικήσεις των σπουδαστικών συλλόγων και επιτροπών αγώνα, που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ. Ταυτόχρονα, να παλέψουμε ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στις αντιθέσεις που αναπτύσσονται στην ευρύτερη περιοχή από το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε, τη Ρωσία και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Να παλέψουμε ενάντια στις βάσεις και στην παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων έξω από τα σύνορα της χώρας. Να μην υπάρξει κανένας εφησυχασμός και να καταδικαστεί η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ και των άλλων κομμάτων που στηρίζουν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών. 9

Στο επίκεντρο των δικών μας διεκδικήσεων είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, σε αντίθεση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της Ε.Ε, με την πολιτική της κυβέρνησης. Σ αυτό το έδαφος και μέσα από την ενίσχυση της κοινή μας δράσης θα αναπτύσσεται μια πραγματικά κοινωνική συμμαχία όσων πλήττονται από την πολιτική της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που θα επιβάλει με τους αγώνες της την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών, των κυβερνήσεων και της ίδιας της πλουτοκρατίας, για να ανοίξουμε το δρόμο για μια άλλη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη προς όφελος του λαού και όχι των καπιταλιστών. Λάρισα 17.5.2018 10