ΣτΕ 417/2017 [Νόμιμη απόρριψη αιτήματος Δήμου για τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου]

ΣτΕ 417/2017 [Νόμιμη απόρριψη αιτήματος Δήμου για τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου] Περίληψη -Η τροποποίηση εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, με σκοπό την επαύξηση των κοινοχρήστων χώρων πλην άλλων με τη δημιουργία οδών ή πεζοδρόμων πρέπει να υπαγορεύεται από πολεοδομικούς λόγους που κατατείνουν στη βελτίωση του οικιστικού περιβάλλοντος. Από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η προταθείσα από τον αιτούντα Δήμο τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου δεν έγινε δεκτή από το ΣΧΟΠ και τον Νομάρχη Αθηνών, διότι κρίθηκε μεταξύ άλλων, ότι με την πρόταση του Δήμου θα προκύψει πεζοδρόμος, μεταβλητού πλάτους, γεγονος το οποίο και στο παρελθόν είχε οδηγήσει στην απόρριψη της σχετικής πρότασης του Δήμου και ότι η δημιουργία πεζοδρόμων πρέπει να υπαγορεύεται από πολεοδομικούς λόγους που κατατείνουν στη βελτίωση του οικιστικού περιβάλλοντος, ενώ για την επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ως προς την «ιδιωτική οδό Μαλτέζουυ, αρμόδια είναι τα πολιτικά δικαστήρια. -Εφόσον από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει η συνδρομή ειδικών πολεοδομικών λόγων που επιβάλλουν ή δικαιολογούν τη διάσπαση του Ο.Τ.450 και την έγκριση πεζοδρόμου μεταβλητού πλάτους και σε ένα σημείο ιδιαιτέρως μικρού πλάτους, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις αιτιολογούνται νομίμως και επαρκώς, όσα δε περίπου αντιθέτου προβάλλονται πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. Πρόεδρος: Κ. Σακελλαροπούλου Εισηγητής: Δ. Βασιλειάδης Βασικές σκέψεις 2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, η οποία ασκήθηκε ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς και με την 1212/2012 απόφασή του παραπέμφθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, λόγω αρμοδιότητας, ζητείται η ακύρωση α) της οικ. 13017/282/27.6.2008 πράξης του Νομάρχη Αθηνών, με την οποία αποφασίσθηκε να μην τροποποιηθεί το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο του αιτούντος Δήμου στο Ο.Τ. 450, για την έγκριση πεζοδρόμου και τη δημιουργία νέου Ο.Τ. 450α, και β) της 21314/ 30228+20174/29421+19707/29110/31.10.2008 απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή του αιτούντος Δήμου κατά της ανωτέρω νομαρχιακής απόφασης. 1 / 7

3. Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 283 παρ. 2 του ν. 3852/2010 (Α 87), η παρούσα δίκη, καθ ο μέρος προσβάλλεται η απόφαση του Νομάρχη Αθηνών, νομίμως συνεχίζεται αυτοδικαίως και χωρίς άλλη διατύπωση από την Περιφέρεια Αττικής. 4. Επειδή, με το από 15.3.2009 κοινό δικόγραφο οι Γεώργιος Μπαλάφας, Ειρήνη συζ. Γ. Μπαλάφα, Χρήστος Μπαλάφας και Θεοδοσία χήρα Νικολακάκη παρεμβαίνουν στη δίκη υπέρ του αιτούντος Δήμου και ζητούν την αποδοχή της αίτησης ακυρώσεως. 5. Επειδή, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 17 επ. του π.δ. 18/1989 (Α 8) σε συνδυασμό με τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 34 του ν. 1968/1991 (Α 150), σε περίπτωση παραπομπής ενδίκου βοηθήματος προς εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφαση τακτικού διοικητικού δικαστηρίου, η υπόθεση νομίμως συζητείται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, εφόσον κοινοποιηθεί στον αιτούντα ή τον πληρεξούσιο δικηγόρο του η παραπεμπτική απόφαση ή, κατ ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 21 του π.δ. 18/1989, η προβλεπόμενη πράξη ορισμού δικασίμου και εισηγητή (Σ.τ.Ε. 3907/2004 7μ., πρβλ. ΣτΕ 2529/2009 7μ. κ.ά.). 6. Επειδή, όπως προκύπτει από τα αποδεικτικά επιδόσεως που υπάρχουν στο φάκελο, επικυρωμένο αντίγραφο της προαναφερθείσας παραπεμπτικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς επιδόθηκε νομοτύπως στον αιτούντα Δήμο καθώς και στον δικηγόρο Β. Τσατσάνη που υπογράφει το δικόγραφο της παρέμβασης. Επομένως, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, νομίμως συζητήθηκε η υπόθεση, αν και δεν παρέστησαν ο αιτών Δήμος και οι παρεμβαίνοντες. 7. Επειδή, η υπέρ του αιτούντος Δήμου ασκηθείσα παρέμβαση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, προεχόντως, διότι οι παρεμβαίνοντες δεν νομιμοποίησαν την άσκηση της παρέμβασης με έναν από τους προβλεπόμενους στο άρθρο 27 του π.δ. 18/1989 τρόπους, αλλά και διότι κατά το άρθρο 49 του αυτού π.δ. παρέμβαση επιτρέπεται μόνο υπέρ της ισχύος της προσβαλλόμενης πράξης (ΣτΕ 2821/1999 κ.ά.). 8. Επειδή, η προσβαλλόμενη ρητή άρνηση της Διοίκησης να προωθήσει τη διαδικασία τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου κατόπιν αιτήματος του οικείου οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης είναι εκτελεστή και προσβάλλεται παραδεκτώς από την άποψη αυτή (ΣτΕ 1737/2012, 4346/2010, 3883/2007, 4315/2005 κ.ά.). Περαιτέρω, οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι συναφείς μεταξύ τους και παραδεκτώς πλήττονται με το αυτό δικόγραφο. 9. Επειδή, η υπό κρίση αίτηση ασκείται με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς από τον αιτούντα Δήμο. 10. Επειδή, από τον συνδυασμό των άρθρων 1 έως 3 και 70 του ν.δ. της 17.7.1923 (Α 228),τα οποία αποδίδονται στα άρθρα 152, 153 και 154 του κυρωθέντος με το από 14.7/27.7.1999 π.δ. (Δ 580) Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής 2 / 7

Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ) και των άρθρων 19 παρ. 3, 20 και 21 παρ. 2 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού [ΓΟΚ] 1929 (π.δ. από 3.4/22.4.1929, Α 155), που διατηρήθηκαν σε ισχύ με το άρθρο 31 παρ. 3 του ΓΟΚ 1985 (ν. 1577/1985 Α 210, βλ. άρθρα 153 και 154 του ως άνω ΚΒΠΝ), έχουν δε εν προκειμένω εφαρμογή δυνάμει του άρθρου 29 παρ. 1 περ. α του ν. 2831/2000 (Α 140), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3044/2010 (Α 197) και όπως οι ανωτέρω διατάξεις ίσχυαν τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης των προσβαλλόμενων πράξεων, προκύπτει ότι η έγκριση και η τροποποίηση των σχεδίων πόλεων διενεργούνται με διαδικασία που διασφαλίζει τη συμμετοχή του οικείου ο.τ.α. και των ενδιαφερόμενων ιδιοκτητών, οι οποίοι δύνανται να προβάλουν αντιρρήσεις ή προτάσεις σχετικά με τη σκοπούμενη ρύθμιση, πρέπει δε να αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση κοινής ανάγκης από άποψη υγιεινής, ασφάλειας, οικονομίας, κυκλοφορίας, αισθητικής κ.λπ. και στην αρτιότερη πολεοδομική διαρρύθμιση της πόλεως, την οποία προεχόντως συνιστά η δημιουργία ή η επαύξηση κοινοχρήστων χώρων. Εφόσον δε διαπιστώνεται από την οικεία έκθεση η συνδρομή των πολεοδομικών κριτηρίων, η ειδικότερη διαρρύθμιση του ρυμοτομικού σχεδίου, που πρέπει να είναι σύμφωνη προς τις αρχές της βιώσιμης οικιστικής ανάπτυξης, ανήκει κατά τα λοιπά στην ουσιαστική κρίση και εκτίμηση της Διοίκησης. Παράγοντες αναφερόμενοι στα ιδιωτικά δίκαια και συμφέροντα δύναται να λαμβάνονται υπόψη, αλλά μόνο επιβοηθητικώς, υπό την προϋπόθεση ότι δεν εμποδίζουν τη θεραπεία των πολεοδομικών αναγκών, χωρίς όμως να μπορούν να αποτελέσουν αποκλειστικό έρεισμα ρυμοτομικής ρύθμισης (ΣτΕ 1737/2012, 3574/2007, 3117/2004 7μ. κ.ά.). Η σχετική κρίση της Διοίκησης πρέπει να είναι νομίμως αιτιολογημένη, ιδίως όταν η τροποποίηση είναι εντοπισμένη, η αιτιολογία δε αυτή μπορεί να προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου. Εν όψει της χρονικής προοπτικής, της αλληλουχίας και της ενότητας των ρυθμίσεων που συγκροτούν το ρυμοτομικό σχέδιο, η τροποποίησή τους δικαιολογείται κατ αρχήν, αν διαπιστωθεί ότι δεν εξυπηρετείται ο γενικότερος σκοπός της θέσπισής τους, ή προκύψουν στην πορεία του χρόνου νέες πραγματικές καταστάσεις που επιβάλλουν την αναπροσαρμογή τους (ΣτΕ 1737/2012, 4146/2001, 5753/1996 κ.ά.), ή αν συντρέχει πλάνη περί τα πράγματα (ΣτΕ 1737/2012, 3579/1994, 3138/1993). Περαιτέρω, οι τροποποιήσεις ρυμοτομικών σχεδίων επιβάλλεται να αιτιολογούνται με βάση νόμιμα κριτήρια. Αν κατά τη διοικητική διαδικασία υποβληθούν ενστάσεις των ενδιαφερομένων με ειδικούς ισχυρισμούς, αναγομένους στην έλλειψη της συνδρομής νόμιμων κατ αρχήν κριτηρίων, η αιτιολογία, δυναμένη, όπως προαναφέρθηκε, να συμπληρώνεται και από τα στοιχεία του φακέλου, πρέπει να περιέχει ειδική απάντηση στους ισχυρισμούς αυτούς (ΣτΕ 4629/2013, 2054/2012, 3970/2008, 2086/2006 κ.ά.). 11. Επειδή, εν προκειμένω, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Με το από 11.3.1947 β.δ. (Α 47) αναθεωρήθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Αγίου 3 / 7

Δημητρίου Αττικής στα 15, 16, 16α, 17, 17α, 18, 19α, 20 και 21 τοπογραφικά φύλλα. Το έτος 1987 ο αιτών Δήμος, με την 220/1987 απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου, ζήτησε, μεταξύ άλλων, την τροποποίηση του σχεδίου στο Ο.Τ. 450 και την έγκριση ως πεζοδρόμου ιδιωτικής οδού, που συνδέει δια μέσου του εν λόγω οικοδομικού τετραγώνου την οδό Πελοπίδα με την οδό Μανδηλαρά. Με την 431602/1513/20.7.1990 απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς (Δ 591) έγινε εν μέρει δεκτή η πρόταση αυτή του Δήμου και εγκρίθηκε η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου στο Ο.Τ. 450 με χαρακτηρισμό μικρού τμήματος της ιδιωτικής οδού Μαλτέζου σε πεζόδρομο, όπως η σχετική ρύθμιση αποτυπώνεται στο σχετικό διάγραμμα υπό τα στοιχεία ΑΒΓΔΕΖΗΑ στο μέσον περίπου του Ο.Τ. 450 από την πλευρά της οδού Πελοπίδα. Μεταγενεστέρως, κάτοικος της περιοχής με αίτηση του προς τον Δήμο (αριθμ. πρωτ. 98/3.1.2006), ζήτησε την έγκριση πεζοδρόμου και στο υπόλοιπο τμήμα της ιδιωτικής οδού Μαλτέζου, σύμφωνα με προγενέστερη αίτησή του ιδίου προ 20ετίας. Το Δημοτικό Συμβούλιο του αιτούντος Δήμου με την 314/2006 απόφαση γνωμοδότησε υπέρ της τροποποίησης του σχεδίου σύμφωνα με την αίτηση του ενδιαφερομένου, όπως δε αναφέρεται στο ιστορικό που παρατίθεται στην ως άνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Δήμος είχε ζητήσει και στο παρελθόν την τροποποίηση του σχεδίου, διότι σε «διάγραμμα διανομής του 1949 της μηχανικού Χρ. Δαλαμάγκα παρουσιάζεται ιδιωτικός δρόμος πλάτους 6,00 μ. από Πελοπίδα έως Μανδηλαρά (νυν Μαλτέζου)...». Ακολούθως, κατά της 314/2006 απόφασης του Δ.Σ. του Δήμου άσκησαν ένσταση (αριθμ. πρωτ. 33408/31.10.2006) άλλοι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι ισχυρίσθηκαν ότι η πολεοδομική υπηρεσία, σε απάντηση σχετικής αίτησής τους το έτος 1989, τους ενημέρωσε ότι εντός του Ο.Τ. 450 δεν υφίσταται εγκεκριμένη οδός σύμφωνα με το από 11.3.1947 β.δ. (Α 47). Στη συνέχεια, η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου με το 36120/22.11.2006 έγγραφό της εισηγήθηκε την απόρριψη της ένστασης, με την αιτιολογία, μεταξύ άλλων, ότι κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, εντός του εν λόγω Ο.Τ. υπήρχε ιδιωτική οδός πλάτους 6,00 μ., η οποία είχε αφεθεί με τη θέληση του απώτερου ιδιοκτήτη της εδαφικής έκτασης, είχε τεθεί στην κοινή χρήση και ανήκει στον Δήμο κατά το άρθρο 28 του ν. 1337/1983. Το Δημοτικό Συμβούλιο του αιτούντος Δήμου με την 270/2007 απόφασή του, αποδέχθηκε την εισήγηση της Τεχνικής Υπηρεσίας και απέρριψε την ένσταση κατά της προτεινόμενης τροποποίησης του σχεδίου. Εν συνεχεία, ο φάκελος της τροποποίησης του σχεδίου διαβιβάσθηκε στη Νομαρχία Αθηνών. Το Τμήμα Πολεοδομικού Σχεδιασμού της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Νότιου Τομέα της Ν.Α. Αθηνών - Πειραιώς με το από 2.2.2008 έγγραφό του προς το ΣΧΟΠ του Νομού εισηγήθηκε τη μη τροποποίηση του σχεδίου. Ειδικότερα, κατά την εισήγηση του Τμήματος Πολεοδομικού Σχεδιασμού η πρόταση του Δήμου δεν πρέπει να γίνει δεκτή, για τους εξής λόγους: α) στην από 17.11.1989 γνωμοδότηση του ΣΧΟΠ που διατυπώθηκε 4 / 7

κατά την αρχική πρόταση τροποποίησης του σχεδίου, κατόπιν της οποίας χαρακτηρίσθηκε πεζόδρομος μικρό τμήμα της ιδιωτικής οδού με την απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς του έτους 1990, αναφέρεται ότι «η πρόταση τροποποίησης στην ιδιωτική οδό Μαλτέζου δεν τεκμηριώνεται όσον αφορά την ανάγκη που υπάρχει για έγκριση του χώρου ως κοινοχρήστου, πολύ περισσότερο αφού το μεταβλητό πλάτος που προτείνεται να εγκριθεί κυμαίνεται από 6,00 μ. προς την οδό Πελοπίδα μέχρι 1,5 μ. προς την οδό Μανδηλαρά», β) η υφιστάμενη κατάσταση, με εξαίρεση τις διαστάσεις της ιδιωτικής οδού μόνο στο πρόσωπο της ιδιοκτησίας 1, παραμένει ως είχε κατά την αρχική πρόταση και, ως εκ τούτου, με την έγκριση θα προκύψει πεζόδρομος μεταβλητού πλάτους, ο οποίος δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του πολεοδομικού ιστού, γ) επιπροσθέτως, σύμφωνα με το 199/2001 Πρακτικό Επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας η δημιουργία πεζοδρόμων πρέπει να υπαγορεύεται από πολεοδομικούς λόγους που κατατείνουν στη βελτίωση του οικιστικού περιβάλλοντος και όχι από λόγους που συνδέονται με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των παρόδιων ιδιοκτησιών και δ) τυχόν προβλήματα που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς πρέπει να επιλυθούν από τα πολιτικά δικαστήρια. Το ΣΧΟΠ αποδέχθηκε ομόφωνα την ως άνω εισήγηση και με το πρακτικό 2/2.4.2008 γνωμοδότησε αρνητικά ως προς τη συνδρομή των νόμιμων προϋποθέσεων τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου με την επέκταση της οδού Μαλτέζου σε εγκεκριμένο πεζόδρομο και τη δημιουργία νέου Ο.Τ. 450α. Μετά ταύτα, ο Δήμαρχος Αγίου Δημητρίου απέστειλε στον Νομάρχη Αθηνών το 19723/6.6.2008 έγγραφό του, με το οποίο ζήτησε να μην γίνει αποδεκτή η ανωτέρω γνωμοδότηση του ΣΧΟΠ, διότι η άποψη των μελών του ΣΧΟΠ, κατά την οποία η προτεινόμενη τροποποίηση δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του πολεοδομικού ιστού, είναι εσφαλμένη και δεν έχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Με την πρώτη προσβαλλόμενη οικ. 13017/ 282/27.6.2008 πράξη του, ο Νομάρχης Αθηνών αποφάσισε τη μη τροποποίηση του σχεδίου, με τις αιτιολογίες που παρέθεσε το Τμήμα Πολεοδομικού Σχεδιασμού στην από 2.2.2008 εισήγησή του και τις οποίες υιοθέτησε και το ΣΧΟΠ με το 2/2.4.2008 πρακτικό του. Ακολούθως, ο αιτών Δήμος άσκησε την από 2.9.2008 διοικητική προσφυγή ενώπιον του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία ισχυρίσθηκε ότι η απόφαση του Νομάρχη είναι αναιτιολόγητη και εκδόθηκε κατά παράβαση του νόμου, διότι από τα στοιχεία του φακέλου προέκυπτε ότι η επέκταση του πεζοδρόμου υπαγορεύεται από πολεοδομικούς λόγους, τους οποίους αγνόησε και παραμόρφωσε η νομαρχιακή απόφαση. Τέλος, με την δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής απορρίφθηκε η προσφυγή του αιτούντος Δήμου, με τη σκέψη ότι η απόφαση του Νομάρχη Αθηνών έχει την απαιτούμενη κατά τον νόμο αιτιολογία. 12. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις 5 / 7

εκδόθηκαν κατά παράβαση του άρθρου 3 παρ. 2 του ν.δ. της 17.7.1923 και του άρθρου 17 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999) και είναι πλημμελώς αιτιολογημένες, διότι, κατά τα προβαλλόμενα από τον αιτούντα Δήμο, το 2/2.4.2008 πρακτικό του ΣΧΟΠ, στο οποίο στηρίζονται οι προσβαλλόμενες αποφάσεις, στερείται αιτιολογίας, η δε αιτιολογία των προσβαλλομένων, σύμφωνα με την οποία η δημιουργία διαμπερούς πεζοδρόμου δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του πολεοδομικού ιστού, είναι αόριστη. 13. Επειδή, όπως εκτέθηκε (ανωτ. σκ. 10), η τροποποίηση εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου με σκοπό την επαύξηση των κοινοχρήστων χώρων, πλην άλλων, με τη δημιουργία οδών ή πεζοδρόμων πρέπει να υπαγορεύεται από πολεοδομικούς λόγους που κατατείνουν στη βελτίωση του οικιστικού περιβάλλοντος. Από τα προαναφερθέντα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η προταθείσα από τον αιτούντα Δήμο τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου δεν έγινε δεκτή από το ΣΧΟΠ και τον Νομάρχη Αθηνών, διότι κρίθηκε, μεταξύ άλλων,ότι με την πρόταση του Δήμου θα προκύψει πεζόδρομος μεταβλητού πλάτους, γεγονός το οποίο και στο παρελθόν είχε οδηγήσει στην απόρριψη της σχετικής πρότασης του Δήμου και ότι η δημιουργία πεζοδρόμων πρέπει να υπαγορεύεται από πολεοδομικούς λόγους που κατατείνουν στη βελτίωση του οικιστικού περιβάλλοντος, ενώ για την επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ως προς την «ιδιωτική οδό Μαλτέζου» αρμόδια είναι τα πολιτικά δικαστήρια. Εξάλλου, σύμφωνα με το σχετικό διάγραμμα του ρυμοτομικού σχεδίου που υπάρχει στον φάκελο, το Ο.Τ. 450 στοιχεί,κατά το σχήμα και τα όριά του, προς το έναντι αυτού (από την οδό Μανδηλαρά) Ο.Τ. 448,από το απόσπασμα δε του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου επί του τοπογραφικού διαγράμματος (Σεπτεμβρίου 2006), το οποίο υποβλήθηκε από τον αιτούντα Δήμο στο ΣΧΟΠ και συνοδεύει το 2/2.4.2008 πρακτικό του, προκύπτει ότι το Ο.Τ. 450 αποτυπώνεται ως ενιαίο οικοδομικό τετράγωνο, στο μέσον περίπου του οποίου εμφαίνονται δύο διακεκομμένες μαύρες γραμμές από την οδό Πελοπίδα έως την οδό Μανδηλαρά. Περαιτέρω, στο τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει την 431602/1513/1990 απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς, με την οποία είχε εγκριθεί μικρό μόνο τμήμα της «ιδιωτικής οδού» ως πεζόδρομος η εν λόγω δίοδος αποτυπώνεται πράγματι με πολύ μικρό πλάτος στο σημείο της συμβολής της με την οδό Μανδηλαρά, το στοιχείο δε αυτό δεν έχει μεταβληθεί, σύμφωνα με την προαναφερθείσα, από 2.2.2008, εισήγηση του Τμήματος Πολεοδομικού Σχεδιασμού της Ν.Α. Αθηνών - Πειραιώς. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και εφόσον από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει η συνδρομή ειδικών πολεοδομικών λόγων που επιβάλλουν ή δικαιολογούν τη διάσπαση του Ο.Τ. 450 και την έγκριση πεζοδρόμου μεταβλητού πλάτους και σε ένα σημείο ιδιαιτέρως μικρού πλάτους,οι προσβαλλόμενες αποφάσεις αιτιολογούνται νομίμως και επαρκώς, όσα δε περί του αντιθέτου προβάλλονται πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα (πρβλ. ΣτΕ 4629/2013 κ.ά.). 14. Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες αντίκεινται προς το άρθρο 6 / 7

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Νόμος και Φύση 3 παρ. 2 του ν.δ. της 17.7.1923 και πρέπει να ακυρωθούν, διότι, εφόσον τα αρμόδια για την τροποποίηση του σχεδίου όργανα έκριναν ότι δεν συντρέχει νόμιμη περίπτωση δημιουργίας πεζοδρόμου, όφειλαν να αποφανθούν για τη δημιουργία κανονικής δημοτικής οδού, ή να αιτιολογήσουν τον λόγο για τον οποίο απορρίπτουν και την περίπτωση αυτή. Όμως, όπως εκτέθηκε, με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση του Νομάρχη Αθηνών απορρίφθηκε η συγκεκριμένη πρόταση του αιτούντος Δήμου για τη δημιουργία πεζοδρόμου μεταβλητού πλάτους. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι παράλληλα με την ως άνω πρόταση ο αιτών Δήμος είχε προτείνει, διαζευκτικά, κατ επίκληση νομίμων κριτηρίων, τη δημιουργία δημοτικής οδού στο μέσον του Ο.Τ. 450. Ως εκ τούτου, δεν υπήρχε υποχρέωση του Νομάρχη Αθηνών να αποφανθεί επί του ζητήματος της δημιουργίας ή μη δημοτικής οδού με διάσπαση του Ο.Τ. 450, ο δε περί του αντιθέτου λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. 15. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση και η παρέμβαση πρέπει να απορριφθούν. 7 / 7