Β. Στρατηγική Ανάλυση

Β. Στρατηγική Ανάλυση Περιεχόμενα 1. Η ΞΑΦΝΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ... 2 2. Η ΕΥΑΛΩΤΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ... 4 3. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΜΗΛΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ... 6 4. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ... 8 5. ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΜΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ... 9 6. ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ... 9 7. ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΜΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ... 10 8. ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ, ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΣΟΔΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ... 11 9. ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ: ΓΙΑΤΙ ΝΔ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ... 11 10. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗΣ... 13 11. ΕΝΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ... 13 12. ΕΝΑΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ... 15 1

1. Η ΞΑΦΝΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Η κοινωνία αποφάσισε να μην δώσει μια 2 η ευκαιρία στον κ.τσίπρα, αλλά μια τελευταία ευκαιρία κυβερνητικής συνεργασίας στο τρέχον πολιτικό σύστημα. Γιατί συνέβη αυτό; Ο κ.τσίπρας παρότι διατείνεται στον πολιτικό του περίγυρο ότι στόχος του ήταν πάντα η μεταρρυθμιστική αριστερά, προκήρυξε εκλογές υλοποιώντας το σχέδιο ενός αριστερού αριβίστα που θέλει να ασκήσει αστικοδημοκρατική εξουσία με ιδεολογική ασυλία, βολονταριστική αισθητική, προστατευμένο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης από μια εισαγόμενη αστική τάξη και διαρκή άλλοθι το παλιό -συνομήλικο του ΣΥΡΙΖΑ- πολιτικό σύστημα, την απρόσωπη διαπλοκή και την ακατάγγελτη διαφθορά. Αν χρησιμοποιούσε, ως αριστερός, μαρξιστικά εργαλεία ανάλυσης της κοινωνίας στην οποία ήταν πρωθυπουργός, θα ανακάλυπτε ότι: η ελληνική κοινωνία συμπεριφέρεται από καιρό, σχεδόν αταξικά, ενσωματώνει σε προσωπικές δοξασίες τις πολιτικές συμπεριφορές και τα ιδεολογικά της βιώματα και δεν δεσμεύεται πλέον δια βίου με συνθήματα η ελληνική κοινωνία αναζητά διαρκώς βεβαιότητες - καταφύγια για να αντέξει και να προστατευθεί από την κρίση ή να εκτονώσει τις ψυχικές σωρεύσεις αυτές οι βεβαιότητες δε a. είναι συχνά αντιφατικές μεταξύ τους, παλινωδούν ανάμεσα στην οργή και το φόβο, το εθνικό και το προσωπικό συμφέρον, εναλλάσσουν διαρκώς το ψέμα που αγαπούν, με το ψέμα που δεν ανέχονται b. τις συναντάμε πάντα σε υψηλά ποσοστά μεταξύ 62% - 80% (ΟΧΙ στο μνημόνιο, ΝΑΙ στο ευρώ, αρχική δημοφιλία Τσίπρα, αποθέωση και αποδόμηση Βαρουφάκη, έγκριση και απόρριψη 2

ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, απογοήτευση για κυβερνητικές πολιτικές, καχυποψία για τις ελίτ και τα Media κλπ.). c. Τέλος, μέσα στην ερειπωμένη οικονομία, αυτές οι βεβαιότητες είναι αποσυνδεδεμένες από τους κοινωνικούς αυτοματισμούς μιας τυπικά ανεπτυγμένης δυτικής κοινωνίας, δεν ισορροπούν κινούμενες ανάμεσα σε παραγωγικά συμφέροντα, αλλά ταλαντεύονται σύμφωνα με το θυμικό εκκρεμές. Με βάση αυτά τα χαρακτηριστικά εξηγείται, γιατί αυτή η κοινωνία ανακάλυψε σαν έτοιμη από καιρό μετά το 3ο μνημόνιο και την προκήρυξη εκλογών, ότι ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν αποτελεί βεβαιότητα - καταφύγιό της, αντίθετα χρησιμοποιείται διαρκώς από αυτόν με δυσβάσταχτο τίμημα, για τις δικές του επιβεβαιώσεις. Ακόμη κι αν ο κ. Τσίπρας καταφέρει να είναι πρώτος με ένα ποσοστό στην περιοχή του 28-29%, δεν αλλάζει το συμπέρασμα, καθώς αυτό θα οφείλεται στην μνημονιακή αριθμητική του κατακερματισμένου πολιτικού συστήματος, στην αδράνεια του Ιανουαρίου κι όχι στην ηγεμονική του διάσταση. Ο κ. Τσίπρας θα είναι ένας ηττημένος πρώτος ή ένας απεγνωσμένος δεύτερος και σε κάθε περίπτωση θα έχει πάρει μια πολύ απλή λαϊκή εντολή: ΩΡΙΜΑΣΕ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΟΥ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΨΕ. Οι εκλογές έχουν κριθεί ως προς τούτο: Το νέο καταφύγιο» της ελληνικής κοινωνίας είναι η βεβαιότητα ότι μόνο μια οικουμενική κυβέρνηση με εθνικό και δημοκρατικό παρονομαστή μπορεί να τη διασώσει, οι πρώτες δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν μάλιστα ότι με απειλητική διάθεση ο μέσος πολίτης δεν συζητά άλλη εκδοχή, πόσο δε μάλλον που το εκλογικό σώμα έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Δεν θεωρεί ότι η βούλησή του παράγει πολιτική ή μπορεί να κινήσει την οικονομία. Θεωρεί ως μόνη του δυνατότητα να επιβάλλει μια κυβερνητική συνεργασία 4 κομμάτων: ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ. 3

2. Η ΕΥΑΛΩΤΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ Η προεκλογική αφήγηση της Νέας Δημοκρατίας οριοθετείται από μία αίσθηση δικαίωσης η οποία τροφοδοτείται από την αποτυχία του Σύριζα να «διώξει τα μνημόνια» καθώς και από αφηγήσεις για την οικονομική επιβάρυνση που προκάλεσε η διακυβέρνηση Σύριζα. Η αίσθηση αυτή ανατροφοδοτείται από την ρητορική της δυαδικής αντιπαράθεσης ΝΔ- Σύριζα, από την συγκρότηση μίας κεντρικής αντίθεσης η οποία μέσα στην περιδίνηση που παράγει απομυζά ψηφοφόρους από τα άλλα κόμματα παράγοντας λογικές χαμένης ψήφου. Εργαλεία σε αυτή την διαδικασία είναι η προσωποποίηση της εκστρατείας σε επίπεδο ηγεσιών (Βαγγέλης Vs. Αλέξης) συχνά με έμφαση σε αμιγώς προσωπικά στοιχεία (και όχι του πολιτικού ως προσωποποίηση ιδεολογικών προταγμάτων), η δημιουργία ενός διαδικαστικού διακυβεύματος πρωτιάς με άξονα το πριμ των 50 εδρών καθώς και ένα συνεχές παίγνιο προσδιορισμού του προβλήματος και απόδοσης ευθύνης. Βασικό πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι το διάστημα παραμονής της εκτός εξουσίας δεν ήταν επαρκές για να αποσυνδεθεί στο μυαλό της κοινής γνώμης από την ευθύνη των προβλημάτων. Η ψήφος στο ΟΧΙ κατά το δημοψήφισμα ήταν ουσιαστικά μία ψήφος προσωπικής απόρριψης στους υποστηρικτές του ΝΑΙ που είχαν διατελέσει μέλη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αυτή η αλήθεια δεν φαίνεται να έχει γίνει επαρκώς κατανοητή από τον σχεδιασμό της Νέας Δημοκρατίας και τους εκφραστές του δημόσιου λόγου της, οι οποίοι ναρκισσιστικά αναζητούν την δικαίωση (επιβεβαιώνοντας την ρήση του Έγκελου για την παλινόρθωση των Βουρβόνων: «τίποτα δεν έμαθαν, τίποτα δεν ξέχασαν». Η ρητορική της δικαίωσης ενέχει σημαντικούς κινδύνους για την Ν.Δ. Όταν έχει ρηγματωθεί η εικόνα σου και στα μάτια της κοινής γνώμης και υπάρχει η αντίληψη ότι «φταις» τότε πρέπει να ενεργοποιηθούν στρατηγικές απολογίας οι οποίες θα κατευνάσουν αυτή την αντίληψη. 4

Η Ν.Δ. αρνείται να μπει στην λογική της απολογίας. Θεωρεί ως βασική κατηγορία του Σύριζα ότι δεν ήρθε σε ρήξη με τα μνημόνια και στηρίζεται στο επιχείρημα ότι εφόσον ούτε ο Σύριζα κατάφερε να διώξει τα μνημόνια αυτή η επιλογή πολιτικής δεν υπήρχε ποτέ, και συνεπώς δεν έχει λόγο να απολογηθεί. Αυτή η λογική έχει ένα κενό, δεν ικανοποιεί τις ανάγκες του έλληνα πολίτη ο οποίος έχει υποστεί σημαντική ζημία από το μνημόνιο. Η πραγματικότητα της κρίσης και των μνημονίων έχουν δημιουργήσει αισθήματα ταπείνωσης και εξευτελισμού που με την σειρά τους παράγουν οργή. Ο Σύριζα εκτινάχθηκε από το περιθώριο στην εξουσία με βάση αυτή την οργή. Η διάψευση των προσδοκιών σε συνδυασμό με την ρητορική της δικαίωσης προσθέτει και το αίσθημα του εγκλωβισμού. Ουσιαστικά σε μία χύτρα που βράζει έχει κλείσει τελείως το καπάκι. Είναι σημαντικό για το ΠΟΤΑΜΙ να διεμβολίσει τις αφηγήσεις της Ν.Δ. μέσω της επαναοριοθέτησης του προβλήματος. Το πρόβλημα της Ν.Δ. δεν είναι ότι δεν προκάλεσε την ρήξη, αλλά ότι δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα διαχείρισης της κατάστασης ώστε να βγει η χώρα από το μνημόνιο. Ότι υπηρέτησε και αυτή και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τέλους τις παλαιοκομματικές λογικές που έφεραν την χώρα στο μνημόνιο και την διατήρησαν στο μνημόνιο. Με τον τρόπο αυτό συνταυτίζονται οι συγκυβερνήσεις ΝΔ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παράγοντας την αίσθηση του «όλοι ίδιοι είναι». Η αντιπαράθεση με αυτόν τον παλαιοκομματικό πολτό δομεί για το ΠΟΤΑΜΙ το unique selling proposal, την ειδοποιό διαφορά με βάση την οποία δομή την εικόνα του. 5

3. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΜΗΛΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ Γιατί δεν ανεβαίνει δημοκοπικά το ΠΟΤΑΜΙ και δεν επωφελείται από την αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ και τις ρηγματώσεις στην δημοφιλία του Τσίπρα; a. ΠΡΩΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Τα δυναμικά κοινά με πολιτικά, κοινωνικά και ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά που ταιριάζουν στο ΠΟΤΑΜΙ, υποβάθμισαν τον νεοτερισμό και τον πολιτικό ακτιβισμό του και προτεραιοποίησαν στη λίστα των θετικών εξελίξεων άλλα γεγονότα όπως: Η μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ και η παραμονή στο ευρώ Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ Η αποκάλυψη των δραχμιστών και των plan b Η έκθεση του Τσίπρα στο ψέμα Η αποδόμηση του τριγώνου Ζωή - Γιάννης - Λαφαζάνης Το διαφαινόμενο πολιτικό τέλος των ψεκασμένων και της λούμπεν δεξιάς (ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, Παλαιοδεξιοί κ.λ.π.) Ο απεγκλωβισμός του φιλοευρωπαϊκού τόξου από πρόσωπα με -δίκαιο ή άδικοσωρευμένο ανάθεμα όπως οι κ.κ. Σαμαράς - Βενιζέλος Ακόμα και οι συγκολλητικές προσπάθειες στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας Η παρουσία του ΠΟΤΑΜΙΟΥ ως το νέο και φρέσκο, δεν βρίσκεται στην κορυφή της λίστας για αυτά τα κοινά, όπως συνέβαινε όλο το 2014 και τις αρχές του 2015. Όλα αυτά συντελούν στον εύκολο επαναπατρισμό στο φυσικό τους χώρο, πολλών ψηφοφόρων που βρήκαν τον Μάιο του 2014 και τον Ιανουάριο του 2015 στο ΠΟΤΑΜΙ έναν αξιοπρεπή τρόπο να εκφραστούν ταυτόχρονα θετικά και αρνητικά. 6

b. ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Η ανησυχία έγκειται στο γεγονός ότι σ' αυτά τα θετικά γεγονότα για τον σχηματικά- κεντρώο χώρο, το ΠΟΤΑΜΙ παρότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο (αποκάλυψη Θεοχάρη για το δραχμικό σχέδιο, πρόθεση μομφής κατά Ζωής, ωρίμανση της συμφωνίας με ευρωπαϊκές συμμαχίες, έντονη παρουσία στο Δημοψήφισμα κτλ), δεν τα πιστώθηκε, δεν ενσωμάτωσε το 35% (ποσοστό αποσυσπείρωσης) των ανθρώπων που το βοήθησαν κατά τη γέννησή του. Αυτό σημαίνει ότι η δυναμική ίδρυσής του και η σχεδόν αυτόματη εγγραφή του στο πολιτικό σύστημα στις ευρωεκλογές του 2014 και τις εκλογές του Ιανουαρίου, δεν μεταβολίζεται πια τόσο εύκολα. ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΠΑΡΑΛΛΑΧΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΟΥ, αυτή η συζήτηση όμως δεν ανοίγει ποτέ εν μέσω εκλογών. c. ΤΡΙΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Το Ποτάμι εκπροσωπείται στην δημόσια κοινοβουλευτική, -και τηλεοπτική- ζωή της χώρας με σοβαρά, ικανά στελέχη, με επαγγελματική και πολιτική τεχνογνωσία, άνθρωποι που εύκολα πείθουν ότι μπορούν να κάνουν τη δουλειά. Η διαφορετικότητά τους κάνει το ΠΟΤΑΜΙ το λιγότερο πληκτικό κόμμα, αν όχι το πιο ευχάριστο. Παρά την διάχυσή τους στην κοίτη του Ποταμιού από διαφορετικές πολιτικές πηγές δίνουν την εικόνα ότι εκβάλλουν στην ίδια κομματική θάλασσα. Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν εμπεδώνουν στην κοινωνία, την εικόνα μιας ενιαίας ομάδας που είναι συνδεδεμένη με ένα επεξεργασμένο μεταρρυθμιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα και στηρίζεται από τις τεχνοκρατικές ομάδες εργασίας που το ΠΟΤΑΜΙ διατείνεται ότι διαθέτει. 7

Επίσης το γεγονός ότι οι εκλογές γίνονται με λίστα δεν ευνοεί το ΠΟΤΑΜΙ καθώς οι διακριτές προσωπικότητες των στελεχών του, αντικειμενικά δεν ενεργοποιούν το 100% των ψηφοφόρων που θα τους ήθελαν στη Βουλή. Γιατί μέχρι τώρα το ΠΟΤΑΜΙ ήταν μια ισοδύναμη σχέση ανάμεσα στο κόμμα που ήθελες να ψηφίσεις και στον υποψήφιο που ήθελες να σταυρώσεις. d. ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Το ΠΟΤΑΜΙ είναι συκοφαντημένο κόμμα κυρίως στις νέες γενιές που πιστεύουν το διαδίκτυο ως πηγή πληροφόρησης. Γι αυτό δυσκολεύεται να τους πείσει για την εναλλακτική του φυσιογνωμία, ο συντελεστής δυσκολίας μάλιστα αυξήθηκε από την στιγμή που επέδειξε υπευθυνότητα στην έξοδο της χώρας από την διαπραγματευτική περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης οι νεωτερισμοί στην οργανωτική του δομή και λειτουργία δεν συγκινούν τους νέους, οι οποίοι έχουν ελάχιστη σχέση με τις ιστορικότητες και την στρουκτούρα του ελληνικού κομματικού συστήματος, ώστε να κερδίσει από συγκριτικά μεγέθη. 4. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ Ο πολιτικός χρόνος μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου δεν επαρκεί για να λυθούν αυτά τα ζητήματα. Το ΠΟΤΑΜΙ οφείλει να επικεντρωθεί στο κορυφαίο ερώτημα των εκλογών: Ποιος πρωθυπουργός Ποια κυβέρνηση και για πόσο χρόνο Ποιο πρόγραμμα ανάπτυξης της οικονομίας και στήριξης της ελληνικής οικογένειας Ποιες μεταρρυθμίσεις θα δημιουργήσουν στην κοινωνία την βεβαιότητα - καταφύγιο, ώστε να επανέλθει γρήγορα η κανονικότητα στη χώρα. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να προετοιμάσει επιθετικές γραμμές άμυνας για να αντιμετωπίσει τις αιτιάσεις ότι είναι ένα κόμμα στρατευμένο σε προεπιλεγμένες πολιτικές αποφάσεις τρίτων, γι αυτό 8

θα υπέγραφε οποιαδήποτε συμφωνία θα συνεργαστεί με οποιονδήποτε πρώτο 5. ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΜΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ 1. Το ΠΟΤΑΜΙ έχει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Στο πλαίσιο αυτό ζητούσε μια συμφωνία εδώ και τώρα για να αποκρούσει και να σταματήσει το αυξανόμενο οικονομικό κόστος μιας ασχεδίαστης και εγκληματικής διαπραγμάτευσης την εξέλιξη του καταστροφικού δραχμικού σχεδίου, την εξύφανση του οποίου παρακολουθούσε από κοντά και όταν την τεκμηρίωσε την κατήγγειλε θεσμικά στη Βουλή τις συνέπειες μιας ανίκανης κυβερνητικής λειτουργίας που είχε τη σφραγίδα πολλών ανεπάγγελτων υπουργών. την τερατογένεση καθεστωτικών συμπεριφορών που απειλούσαν ευθέως την αστική δημοκρατία την αλαζονική πορεία προς το άγνωστο 6. ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ Το ΠΟΤΑΜΙ δεν πρέπει να απαντά καν στο ερώτημα αν θα συνεργαστεί με οποιοδήποτε κόμμα έλθει πρώτο. Η προτεινόμενη θέση είναι : ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΤΟΜΕΙΣ: 1. Διαχείριση ΕΣΠΑ και Αναπτυξιακή Πολιτική 2. Πολιτική αύξησης εσόδων και μείωσης κρατικών δαπανών 3. Υγεία 4. Ανεργία και Περιφερειακή Ανάπτυξη 9

5. Κόκκινα δάνεια και Τραπεζικό Σύστημα 6. Στήριξη ΜμΕ 7. Παιδεία 8. Μεταναστευτικό 9. Διοικητική Μεταρρύθμιση 10. Κόστος ζωής και διοδίων στο οδικό δίκτυο 11. Ανάπτυξη και Πολιτισμός 12. Ανάπτυξη και Φορολογική Δικαιοσύνη 13. Ψηφιακό Χάσμα και Τεχνοαναλφαβητισμός 14. Στήριξη της οικογένειας, κοινωνικός μισθός και ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα: Άξονες του νέου Κράτους Πρόνοιας. 7. ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΜΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Σ αυτούς τους τομείς το ΠΟΤΑΜΙ οφείλει να παρουσιάσει μια συνεκτική κυβερνητική ομάδα πολιτικών και τεχνοκρατών που μπορούν να υπηρετήσουν ένα εθνικό σχέδιο Η ομάδα αυτή κι όχι τα 5 χρόνια ένσημα- θα βάλει τον πήχη της κυβερνησιμότητας Πρέπει επίσης ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΙ ΜΙΑ ΣΚΙΩΔΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ THINK TANK ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Τα πρόσωπα και οι εφαρμοσμένες κυβερνητικές πολιτικές μπορούν να του δώσουν το χώρο και το ρόλο του, την ανάπτυξή του ως πολιτικού οργανισμού. Το ΠΟΤΑΜΙ είναι ένας νοήμων, ρεαλιστής και μαζί νεωτεριστής κυβερνητικός εταίρος. Όταν μάλιστα επανέλθει η κανονικότητα στην οικονομία και βρει τις γέφυρες του με τις παραγωγικές τάξεις που αντιστοιχούν στις πεποιθήσεις του, θα αναδειχθεί σε κυβερνητική και κοινωνική σταθερά. Το ΠΟΤΑΜΙ πρέπει να αναδείξει ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ που κάνουν τη ΔΟΥΛΕΙΑ. 10

Αυτός ο δρόμος θα διαυγάσει όλες τις γκρίζες ζώνες της πρώτης του πολιτικής περιόδου. Είναι ο μοναδικός τρόπος ανάπτυξής του. 8. ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ, ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΣΟΔΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Το ΠΟΤΑΜΙ πρέπει να προσδιοριστεί στην πολιτική, κοινωνική και αξιακή κλίμακα ως ο εκφραστής του μεταρρυθμιστικού κεντρώου χώρου τον 21ο αιώνα. Καθοριστική θα είναι η συνάντησή του με το ΠΑΣΟΚ και την σοσιαλδημοκρατία στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Είναι η ιστορική ευκαιρία του να εκφραστεί αυτός ο χώρος κάτω από ενιαίο αφήγημα, κάτω από την εμπράγματη στρατηγική των ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. Η επεξεργασία αυτής της στρατηγικής μπορεί πολύ γρήγορα να οδηγήσει σε νέους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς σε ένα πολιτικό τρικομματικό σύστημα νέου τύπου «3Χ25%». Το ΠΟΤΑΜΙ και το...μετάπασοκ πρέπει να γίνουν φυσικοί σύμμαχοι στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης συνεργασίας και να αναπτύξουν το πραγματικά νέο. Οι διεργασίες σ αυτόν το χώρο φαντάζουν ως μοναδικό ανάχωμα στον αδιέξοδο δικομματισμό ΣΥΡΙΖΑ ΝΔ. 9. ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ: ΓΙΑΤΙ ΝΔ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Η ΝΔ είναι ένα κόμμα που δύσκολα μεταρρυθμίζεται το ίδιο, γι αυτό δεν μπορεί να μεταρρυθμίσει την κοινωνία ακόμα κι αν κατά περιόδους το επιθυμεί ειλικρινά ή αναγκαστικά. Αρκεί να δει κανείς την αέναη εναλλαγή λαϊκιστών και κεντρώων στην ηγεσία της τα τελευταία 35 χρόνια: Ράλλης-Αβέρωφ- Μητσοτάκης-Έβερτ-Καραμανλής-Σαμαράς. Σήμερα ωστόσο, η μειοψηφική μεταρρυθμιστική της πτέρυγα αποτελείται από ορισμένα αξιόλογα και συγκροτημένα πολιτικά στελέχη με τα οποία το ΠΟΤΑΜΙ στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης συνεργασίας θα ένιωθε άνετα μαζί 11

τους μέχρι το σημείο που αυτά θα αφυπνούσαν τον λανθάνοντα νεοφιλελευθερισμό τους. Η πτέρυγα αυτή θα αναζητήσει πολιτικές συμμαχίες στο ΠΟΤΑΜΙ καθώς ο κ.μεϊμαράκης (ο οποίος θα διαδεχθεί στην προεδρία της ΝΔ τον μεταβατικό κ.μεϊμαράκη) δεν θα τους δώσει εξουσία αν είναι πρώτος, αλλά μία μεταρρυθμιστική εργολαβία. Ο κ. Μεϊμαράκης δεν παίζει με όρους μεταρρυθμίσεων, παίζει - προσαρμοσμένα στο ύφος του- με τους παμπάλαιους γενικούς και εύκολους όρους Ελλάδα και εξουσία. Γι αυτό έδωσε την δυνατότητα στον κ.τσίπρα να γίνει πρωθυπουργός αν ο ΣΥΡΙΖΑ έλθει πρώτο κόμμα, έχοντας δυο στόχους a. Να αναδείξει στον υπέρτατο βαθμό τον ρεαλισμό και την συναινετικότητα του που τον βοήθησε να γίνει το πρόσωπο των εκλογών b. Να δώσει αυτοδίκαια στον εαυτό του, το δικαίωμα να είναι ο ίδιος πρωθυπουργός (από το πουθενά) ή να ορίσει έναν τρίτο δικής του επιλογής, αν η ΝΔ είναι πρώτη. Αυτό δείχνει πρόδηλα -και η εσωτερική πληροφόρηση το επιβεβαιώνει- ότι στη ΝΔ, έχει ήδη ξεκινήσει η μάχη για την νομή της εξουσίας, καθώς η δουλειά θα ανατεθεί στους «μεταρρυθμιστές - υπεργολάβους». Ο κ.τσίπρας θα παίξει το χαρτί της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, χωρίς μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, με κόμμα αλλεργικό στη λέξη μεταρρυθμίσεις, αλλεργικό και απρόθυμο να επεξεργαστεί θέσεις γύρω από αυτές. Δεν είναι τυχαίο που μόνο ο βουλευτής Σάμου κ.σεβαστάκης μιλούσε από καιρό για έντιμες μεταρρυθμίσεις, λέξεις που εκστόμισε προσφάτως ο κ.τσίπρας στην συνδιάσκεψη μετά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ κι αφού χρειάστηκε να φύγει ο λογογράφος φίλος του, ο οποίος αρνούνταν να την αναφέρει στα πρωθυπουργικά κείμενα και κανείς δεν μπορούσε να του την επιβάλλει!!! Αν συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας, μπορεί βάσιμα να προβλέψει κάποιος ότι παρά τις αποστάσεις που κρατά προσώρας, θα αγκαλιάσει το ΠΟΤΑΜΙ προκειμένου να αποκτήσει μεταρρυθμιστικό αφήγημα. Δεν θα νοιώσει όμως ποτέ άνετα μαζί του, θα νιώθει ανασφαλής μακριά από τον 12

Καμένο και έξω από τη γυάλα του αντιμνημονιακού τυχοδιωκτισμού και της ριζοσπαστικής αλχημείας. 10. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗΣ Το ΠΟΤΑΜΙ όχι μόνο δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του διλλήματος «παλιόνέο» που θα υποκαταστήσει το «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», πρέπει να επιβάλλει το δικό του δίλλημα: Την αλήθεια και το ψέμα γύρω από τις μεταρρυθμίσεις, που αποτελούν το νέο κοινό παρονομαστή της κυβερνώσας κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς. Ο όρος «μεταρρυθμιστής» δεν αφορά σε κάποιο ιδιότυπο πολιτικό χάρισμα ή ηλικιακό πρόκριμα. Ούτε βέβαια είναι συνώνυμο του ανεφάρμοστου νεωτερισμού. Μεταρρυθμιστής είναι ο ρεαλιστής που σκέφτεται προοδευτικά, που δρα παραγωγικά στο πλαίσιο των πεποιθήσεων, των προθέσεων και των προτάσεων που έχει προς όφελος της κοινωνίας. Παράδειγμα: Ανάμεσα στους υποστηρικτές της επιστροφής στη δραχμή ο κ. Λαπαβίτσας είναι ένας πραγματικός μεταρρυθμιστής, εκλαϊκεύει γνώση, δομεί επιχειρήματα και μοχλεύει πολιτικοοικονομικά σχέδια επιστροφής σε εθνικό νόμισμα και δεν έχει καμιά σχέση με τον λαϊκισμό και τις ιδεολογικές ευκολίες του Λαφαζάνη. 11. ΕΝΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Τι πιστεύει ένας μεταρρυθμιστής για τους αγρότες. Προφανώς πιστεύει ότι πρέπει να φορολογηθούν όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες. Ταυτόχρονα όμως προτείνει: Ένα ποσοστό του πρωτογενούς πλεονάσματος να επενδύεται μέσω του ΠΔΕ σε υποδομές της υπαίθρου. Την κατάργηση της φοροελάφρυνσης στο πετρέλαιο και την αντικατάσταση της ωφέλειας, με φθηνό τιμολόγιο σε ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγεται από εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Τον προσανατολισμό του ΕΣΠΑ σε υψηλό ποσοστό επιδοτήσεων όσον αφορά πρόγραμμα για νέους αγρότες, την ανάπτυξη της μεταποίησης δίπλα στην παραγωγή, τη δημιουργία δικτύων προώθησης εξαγωγών. 13

Το σχεδιασμό ενός εθνικού προγράμματος, πχ. τον «Αγροκαλλικράτη» στο πλαίσιο του οποίου οι Περιφέρειες και οι τοπικές κοινωνίες δημιουργούν δυνατότητες εσωτερικής μετανάστευσης και εκπαίδευσης ανέργων στον πρωτογενή τομέα κλπ. 14

12. ΕΝΑΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ Μια πρωτόλεια ιδέα για την αποτύπωση ενός κυβερνητικού μοντέλου πολιτικής στον τομέα των μεταρρυθμίσεων. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ Υπουργική Επιτροπή Βουλή-Κόμματα Περιφέρειες-Δήμοι ΠΔΕ Προϋπολογισμός Συμφωνία με εταίρους Ανεξάρτητος φορέας Φορείς Πανεπιστήμια ΕΣΠΑ-πακέτο Ιδιωτικοποιήσεις Δεσμεύσεις Πρωθυπουργού Κοινωνικοί Εταίροι Διαδικτυακές Διαβουλεύσεις Κοινωνική Αποδοχή Διεθνείς καλές πρακτικές Συμπράξεις Μοχλεύσεις ευρωπαϊκών πόρων 15