Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων Αρχαίο Θέατρο Θάσου Κάστρο: Κεντρική Σκηνή Φυλακή Χώρος Προσευχής - Mεστζίτ

Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων Αρχαίο Θέατρο Θάσου Κάστρο: Κεντρική Σκηνή Φυλακή Χώρος Προσευχής - Mεστζίτ Θοδωρής Γκόνης Καλλιτεχνικός Διευθυντής Φεστιβάλ Φιλιππων-Θάσου ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ: ΔΗΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ Δήμος Θάσου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2 3

Με χαρά σας καλωσορίζω στο 55ο Φεστιβάλ Φιλίππων Θάσου. Η φετινή διοργάνωση έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Μέσα από αυτήν αντιστεκόμαστε στη δύσκολη συγκυρία που όλοι βιώνουμε. Μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό αναζητούμε το δρόμο προς την άνθηση. Συνοδοιπόρος μας για μια ακόμη χρονιά ο Δήμος Θάσου. Οι δεσμοί μεταξύ των δύο Δήμων είναι ισχυροί, οι πολιτισμικές αναφορές και ανησυχίες κοινές, και έχουν τις ρίζες τους στην πρώιμη ακόμη περίοδο του θεσμού, εκεί, μέσα στα αρχαία θέατρα των Φιλίππων και της Θάσου. Το φετινό φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στην ποίηση. Οι 7+2 ποιητές του θα ξεπροβάλλουν μέσα από τα σοκάκια της πόλης και θα μας οδηγήσουν στο δικό τους ταξίδι. Έτσι, λιτά και απέριττα αλλά ταυτόχρονα όμορφα και αρχοντικά. Το κόστος της διοργάνωσης ελαχιστοποιείται, η διάθεσή μας όμως να διατηρήσουμε και να αναδείξουμε το θεσμό παραμένει αμείωτη. Σας καλώ να αγκαλιάσουμε, όλοι μαζί, το φεστιβάλ μας για μια ακόμη χρονιά. Πάνε δέκα και χρόνια που κόψανε τα δέντρα. Κάτι βαλανιδιές αιωνόβιες, δυο πεύκα και μια αγριελιά. Ενοχλούσαν. Τους ανθρώπους φοβίζει η επιστροφή του δάσους. Σφιχταγκάλιαζαν με τις ρίζες τους τις κερκίδες του αρχαίου θεάτρου της Θάσου. Ταίριαζαν συγχορδίες οι πυκνές φυλλωσιές τους με τον Μαΐστρο και τον Μπάτη. Ατένιζαν το χρόνο, το πέλαγος και τα μακεδονικά και θρακικά παράλια απέναντι. Βίγλιζαν τα καράβια που περνούσαν. Μια μέρα, πριν εκατό χρόνια, αντίκρισαν από ψηλά τη «Λόγχη», τη «Θύελλα» και τον «Πέλοπα», τα πολεμικά του στόλου μας να καταπλέουν, ελευθερωτές στο νησί μας. Η Λευτεριά στη Θάσο μας, κλείνει φέτος τα εκατό της χρόνια και πάνω από τα μισά της χρόνια οι γιορτές του θεάτρου, στην πλαγιά του λόφου της ακρόπολης της αρχαίας πόλης, καλά κρατούν. Το θρόισμα της θείας βαλανιδιάς έσβησε απ τα αυτιά μας. Ο ψίθυρος έμεινε στη μνήμη μας για πάντα. Σαν το παραμύθι της γιαγιάς που έχει πεθάνει εδώ και χρόνια. Η νοσταλγία του δάσους, η επανάληψη της ιστορίας, η επιστροφή της μνήμης, η «δι ελέου και φόβου κάθαρσις». Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου 2012 και Θάσος 1912, αφιερωμένα φέτος στη λευτεριά, τη μνήμη και την απελευθέρωση. Ας γίνει ο καθένας μας ένα κομμάτι που θα συνθέσει την εικόνα του Φεστιβάλ. Ο Δήμαρχος Θάσου Κωνσταντίνος Χατζηεμμανουήλ Ο Δήμαρχος Καβάλας Κωνσταντίνος Σιμιτσής 4 5

6 Φεστιβάλ Φιλίππων Ιούλιος 7, 8 «Ιππής» του Αριστοφάνη ΚΘΒΕ - Θέατρο "Ακροπόλ" Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλή Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 11 «Με Ανοιχτά Φτερά» Συναυλία Μάριου Φραγκούλη Συναυλία Kάστρο Καβάλας 12, 13 «Αναζητώντας τον Αττίκ» του Λάμπρου Λιάβα Σκηνοθεσία: Σοφία Σπυράτου Μουσική Παράσταση Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 14, 15 «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη 5η ΕΠΟΧΗ - ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 20, 21 «Νεφέλες» του Αριστοφάνη Εθνικό Θέατρο Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 22 Από την Κάρμεν στην Τραβιάτα Σύλλογος «Οι Φίλοι της Μουσικής», σε συνδιοργάνωση με το 13ο Διεθνές Φεστιβάλ "Γιάννη Α. Παπαϊωάννου" & το 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου OPERA GALA Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 27, 28 «Όρνιθες» του Αριστοφάνη ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης Σκηνοθεσία-Απόδοση: Γιάννης Κακλέας Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 30, 31 «Έως όρθρου βαθέoς» Φεστιβάλ Φιλίππων Θάσου - Δύο ολονυχτίες με 7+2 ποιητές Θέατρο Kάστρο Καβάλας Δευτέρα 30 Ιουλίου Mίλτος Σαχτούρης: «To Bαπόρι» Περφόρμανς Mουσική-Εικόνα: Lost Bodies Ερμηνεία: Όλια Λαζαρίδου, Θάνος Κόης, Αντώνης Παπασπύρου Νίκος-Aλέξης Ασλάνογλου «Δεν μου ανήκει τίποτα» Παράσταση Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιάννης Ρήγας Συμμετέχουν οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Νίκος Καρούζος: «Η έλαφος των άστρων» Σκηνοθεσία και Ερμηνεία: Βασίλης Παπαβασιλείου Μανόλης Αναγνωστάκης: «Είμαι αριστερόχειρ ουσιαστικά» Παράσταση Δραματουργική επεξεργασία: Μισέλ Φάις Σκηνοθετική επιμέλεια: Αλεξία Καλτσίκη Ερμηνεία: Θανάσης Δόβρης Τρίτη 31 Ιουλίου Μάτση Χατζηλαζάρου: «Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε» Παράσταση Δραματουργική επεξεργασίασκηνοθεσία: Δήμητρα Κονδυλάκη Ερμηνεία: Δέσποινα Παπάζογλου Αργύρης Χιόνης: «Ακίνητος στου ποταμού την κοίτη» Παράσταση Σκηνοθεσία &ι Ερμηνεία: Μιχάλης Βιρβιδάκης Παρ/γή βίντεο παράστασης: Σταύρος Ψυλλάκης Σύνθεση ήχων: Δημήτρης Ιατρόπουλος Γιάννης Βαρβέρης: «...και μέχρι εκεί που πια δεν τον έβλεπε ούτε αυτή - η πολυθρόνα του» (από τη συλλογή Ο ΚΥΡΙΟΣ ΦΟΓΚ) H παρουσία του απόντος Γιάννη Βαρβέρη. Ποιήματα, κείμενα σαν ποιήματα και ένα τραγούδι των "Χειμερινών Κολυμβητών" από την Γεωργία Τριανταφυλλίδου. Συμμετέχει νεανικό μουσικό σχήμα με την Τότα Ευλαβή και την σύμπραξη του Αργύρη Μπακιρτζή. Ιωάννης Κωνσταντινίδης - Γ.Ξ. Στογιαννίδης: «Από τις επαναστατικές προπόσεις στις εξεγέρσεις της καρδιάς» Ένα πανόραμα ποιητών της Καβάλας στον 20ο αιώνα Επιμέλεια: Κοσμάς Χαρπαντίδης Αύγουστος 3, 4 «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη Θέατρο του Νέου Κόσμου Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδ ωρόπουλος Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 5 Φίλιππος Πλιάτσικας Ελεωνόρα Ζουγανέλη «Η συνάντηση του καλοκαιριού» Συναυλία Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 6 «Δον Ζουάνη επιστροφή» του Έντεν φον Χόρβατ Διασκευή - Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης Θέατρο Kάστρο Καβάλας 7, 8 «Άθλοι του Ηρακλή» της Κάρμεν Ρουγγέρη Culture Factory Παιδική Παράσταση Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 10 «Αμφιτρύων» του Μολιέρου Εθνικό Θέατρο Σκηνοθεσία: Λευτέρης Βογιατζής Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 12 «Το μεγάλο μας τσίρκο» τoυ Ιάκωβου Καμπανέλλη ΚΘΒΕ - Θέατρο Ακροπόλ Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 18 «Περικλής» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Εθνικό Θέατρο Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 24, 25 «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή Αρτivities - ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων Φεστιβάλ Θάσου Ιούλιος 20, 21 «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη 5η ΕΠΟΧΗ - ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Θάσου 27, 28 «Καταλόγια» Θέατρο Κύκλος Σκηνοθεσία: Θοδωρής Οικονομίδης Δρώμενο Αρχαίο Θέατρο Θάσου 30 «Ο Αίσωπος σαν μύθος», «Ο χορός της Σαλώμης» Θρακικό Θέατρο σκιών - «Μικρός Διάκοσμος» Θέατρο Σκιών Αρχαίο Θέατρο Θάσου Αύγουστος 4 «Δον Ζουάν - η επιστροφή» του Έντεν φον Χόρβατ Διασκευή - Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Θάσου 5 «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη Θέατρο του Νέου Κόσμου Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδ ωρόπουλος Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Θάσου 9 «Άθλοι του Ηρακλή» της Κάρμεν Ρουγγέρη Culture Factory Παιδική Παράσταση Αρχαίο Θέατρο Θάσου 10 «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» του Πέτρου Ζούλια Θέατρο Βασιλάκου - Θεατρική Διαδρομή Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Θάσου 11 «Το μεγάλο μας τσίρκο» τoυ Ιάκωβου Καμπανέλλη ΚΘΒΕ - Θέατρο "Ακροπόλ" Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης Θέατρο Αρχαίο Θέ ατρο Θάσου 16 «Αγγέλα Παπάζογλου» του Γιώργη Παπάζογλου Θέατρο Μεταξουργείο Σκηνοθεσία: Λάμπρος Λιάβας Άννα Βαγενά Θέατρο Αρχαίο Θέατρο Θάσου Παράλληλες εκδηλώσεις 11/8 «Την γλώσσα μού έδωσαν ελληνική» Οδυσσέα Ελύτη, «Άξιον Εστί» Ομάδα X-ΟΔΟΣ Λαϊκό Ορατόριο του Μίκη Θεοδωράκη. Με τη μικτή πολυφωνική χορωδία του Μορφωτικού, Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Περάμου Καβάλας. Ορατόριο Kάστρο Καβάλας 13/8 Tango Tango Ensemble Νuevo Tango για την μουσική του Αργεντίνου συνθέτη Astor Piazzolla Μουσική Kάστρο Καβάλας 7

«Είμαστε μονάχοι στο χάλυβα» Ν.Κ. Το φετινό μας ραντεβού, η φετινή μας δίψα είναι η ποίηση. Από κει θα κλέψουμε θάρρος, αναπνοή, βηματισμό, θάλασσα, βουνό, πίστη, νερό. Θα ξαναβρεθούμε στα εφτά σημεία του φεστιβάλ με εφτά+δύο ποιητές. Στους Φιλίππους, στην Καβάλα, στη Θάσο. Θα φτιάξουμε 7+2 προσωπογραφίες. 7+2 πορτρέτα ποιητών. Εφτά γιατί η Ποίηση είναι ένα από τα θαύματα του κόσμου και +δύο γιατί είναι η παντοτινή μας συντροφιά παρηγοριά. Θέλουμε να ακουστούν τα ονόματά τους σαν πυροβολισμός. Σαν ξόρκι. 1. Νίκος Καρούζος 2. Μανόλης Αναγνωστάκης 3. Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου 4. Μίλτος Σαχτούρης 5. Μάτση Χατζηλαζάρου 6. Γιάννης Βαρβέρης 7. Αργύρης Χιόνης 7+2. Ιωάννης Κωνσταντινίδης - Γ. Ξ. Στογιαννίδης. Δώσαμε το θέμα μας σε συγγραφείς, ποιητές, ηθοποιούς, συνθέτες, σκηνοθέτες, κινηματογραφιστές. Ο καθένας, έχει αναλάβει και μια προσωπογραφία. Οι παραγωγές μας αυτές είναι πολύ «φτωχές» - δεν έχουν καν τα μέσα να ψευτίσουν - όχι μόνο λόγω εποχής, αλλά και λόγω του θέματος, της φύσης του, της «απαίτησης» των ιδίων των ποιητών. Θοδωρής Γκόνης Καλλιτεχνικός Διευθυντής Φεστιβάλ Φιλιππων-Θάσου 8 9

Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 10 11

7 & 8 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 7 & 8 Ιουλίου ΕΝΑΡΞΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ «Ιππής» του Αριστοφάνη ΚΘΒΕ-Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Ακροπόλ Η ξεκαρδιστική, ιδιαιτέρως πολιτική, αλλά και δραματικά επίκαιρη κωμωδία του Αριστοφάνη, «Ιππής», είναι η φετινή καλοκαιρινή παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ), που παρουσιάζει σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Ακροπόλ σε όλη την Ελλάδα. Οι «Ιππής» περιγράφουν τον αγώνα για την εξουσία μεταξύ του Παφλαγόνα και του Αλλαντοπώλη, διακωμωδώντας τον τρόπο που ασκείται η πολιτική προκειμένου να αποκτηθεί η εύνοια των πολιτών. Καθοριστικό ρόλο στο ποιός θα υπερισχύσει στη σύγκρουση αυτή, παίζει ο χορός των Ιππέων. Καθώς ο Παφλαγόνας έρχεται αντιμέτωπος με τον Αλλαντοπώλη, η κωμωδία στηλιτεύει και χλευάζει τη δημαγωγία των πολιτικών και τη φαυλότητα της εξουσίας, τον λαϊκισμό και τη ρουσφετολογία, τα μικροκομματικά συμφέροντα αλλά και την αφέλεια που πολλές φορές διακρίνει την κοινή γνώμη. Πρόκειται για την πιο μαχητική ίσως σάτιρα του Αριστοφάνη, η οποία αν και αναφέρεται σε πρόσωπα και καταστάσεις του Πελοποννησιακού πολέμου, σχετίζεται απόλυτα με το σήμερα και τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος μας, μέσα όμως από την ανεπανάληπτα κωμική ματιά του μεγάλου μας ποιητή. Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής Σκηνικά: Μανώλης Παντελιδάκης Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη Xορογραφία: Μπέτυ Δραμισιώτη. Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος Παραγωγή: ΚΘΒΕ - Θέατρο Ακροπόλ Οργάνωση: Λευτέρης Πλασκοβίτης Ερμηνεύουν: Πέτρος Φιλιππίδης Γιάννης Ζουγανέλης Τάκης Παπαματθαίου Πυγμαλίων Δαδακαρίδης Γιώργος Καύκας Γιάννης Σαμσιάρης Χορός: Παναγιώτης Αργυριάδης Δημήτρης Διακοσάββας Γιάννης Καραούλης Γιώργος Κολοβός Δημήτρης Κοντός Νίκος Ορτετζάτος Γιώργος Παπαγεωργίου Χάρης Παπαδόπουλος Μιχάλης Σιώνας Χρίστος Στυλιανού Νίκος Τουρνάκης Γιάννης Τσιακμάκης Βαγγέλης Χαλκιαδάκης Χορεύει: ο Λάμε Έντγκεν 12 13

11 / 7 > Κάστρο Καβάλας 11 Ιουλίου «Με Ανοιχτά Φτερά» Συναυλία Μάριου Φραγκούλη Ο Μάριος Φραγκούλης τραγουδάει για πρώτη φορά ένα καθαρά ελληνικό πρόγραμμα, θέλοντας να δώσει ένα μήνυμα αγάπης στο κοινό του. Με τον δικό του μοναδικό τρόπο, θα ερμηνεύσει τραγούδια της δικής του δισκογραφίας καθώς και τραγούδια μεγάλων Ελλήνων συνθετών και ποιητών που έχουν σημαδέψει την ποιότητα και κληρονομιά της χώρας μας. Ο κόσμος θα σιγοτραγουδήσει μαζί του μερικά από τα ομορφότερα κομμάτια του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου. Από το πρόγραμμα δεν θα λείπουν πιο σύγχρονοι συνθέτες όπως ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Στέφανος Κορκολής καθώς και οι δημιουργοί της νέας γενιάς. Με Aνοιχτά Φτερά, ο Μάριος δίνει το μήνυμα της ελπίδας, και της αισιοδοξίας και εύχεται χαρά και δύναμη σε όλο τον κόσμο μέσα από ένα ταξίδι γεμάτο εικόνες και όμορφα συναισθήματα. Μαζί του συμπράτει στο πιάνο ο εξαίρετος σολίστ Θωμάς Κοντογιώργης. 14 15

12 & 13 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 12 & 13 Ιουλίου «Αναζητώντας τον Αττίκ» Μουσική Παράσταση του Λάμπρου Λιάβα Ένας 26μελής θίασος από εκλεκτούς ηθοποιούς, τραγουδιστές, μουσικούς και χορευτές με το έργο «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΤΤΙΚ», παρουσιάζει το ύφος και το ήθος μιας ολόκληρης εποχής, μέσα από μνήμες και αισθήσεις, κείμενα και τραγούδια που σφράγισαν την ευαισθησία μας. Μια αναδρομή χωρίς διάθεση «ρετρό», αλλά με πολύ χιούμορ, σαρκασμό, τρυφερότητα και συγκίνηση. Στο επίκεντρο μια χορταστική επιλογή από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Αττίκ και άλλων κορυφαίων συνθετών της εποχής. Μελωδίες και στίχοι που συντρόφεψαν γενιές ολόκληρες στους έρωτες, τις χαρές και τις λύπες τους, ενώ επηρέασαν όλους τους κατοπινούς δημιουργούς (Ζητάτε να σας πω, Παπαρούνα, Τα νιάτα, Το οργανάκι, Είδα μάτια, Τα τελευταία γιασεμιά κ.ά.). Η παράσταση προσκαλεί το σημερινό κοινό να αναβαπτιστεί στην ομορφιά των τραγουδιών που σημάδεψαν τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων και να ανακαλύψει τις αξίες ζωής και την καλλιτεχνική τόλμη μιας εποχής εξίσου δύσκολης και μεταβατικής, όσο η σημερινή. Η παράσταση παρακολουθεί το «έπος ζωής» του Κλέωνα Τριανταφύλλου-Αττίκ (1885-1944) και της γενιάς του. Ξεκινά από την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα του 1900, με τους περίπατους στο Ζάππειο, τις καντάδες και τις μουσικές βραδιές στο αρχοντικό της οικογένειας Τριανταφύλλου. Περνάει στο Παρίσι της Μπελ-επόκ, με την περίφημη Μιστενγκέ να μεσουρανεί στα Follies Bergères και τον νεαρό Κλέωνα στο Ωδείο, τα μουσικά θέατρα και τα καμπαρέ να αρχίζει την καριέρα του ως «Αττίκ» - τραγουδοποιός. Τον ακολουθούμε στις γεμάτες περιπέτειες περιοδείες του σ όλο τον κόσμο, από την Αμερική μέχρι και τη Ρωσία της επανάστασης των Μπολσεβίκων! Για να καταλήξουμε στην Αθήνα της εποχής του Μεσοπολέμου, με τα «βαριετέ» και την περίφημη «Μάντρα». Ο Αττίκ δίκαια θεωρείται γεννήτορας όλων των σύγχρονων Ελλήνων τροβαδούρων. Κοσμοπολίτης και βαθειά καλλιεργημένος, σπουδαίος συνθέτης και πιανίστας, τραγουδιστής, ποιητής, στιχοπλόκος, ηθοποιός, κονφερανσιέ, ταχυδακτυλουργός, χορευτής και ακροβάτης (!), υπήρξε μια πολύπλευρη και γοητευτική προσωπικότητα. Τα τραγούδια του, άμεσα και βιωματικά, με βαθύ ρομαντισμό, ευγενική μελαγχολία και λεπτό χιούμορ, έφεραν στο ελληνικό ρεπερτόριο ένα ξεχωριστό ύφος και ήθος και συχνά αποτελούν ολοκληρωμένα μουσικο-θεατρικά μονόπρακτα. Mουσική Έρευνα - Κείμενα: Λάμπρος Λιάβας Σκηνοθεσία - Χορογραφία: Σοφία Σπυράτου Στιχουργικά Ιντερμέδια: Γιάννης Ξανθούλης Σκηνικά - Κοστούμια: Λίλη Πεζανού Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος Ερμηνεύουν: Νίνα Λοτσάρη Ευαγγελία Μουμούρη Αλέξανδρος Μπουρδούμης Άγγελος Παπαδημητρίου Ιδιαίτερα τιμητική η παρουσία της Ζωζώς Σαπουντζάκη Μαζί τους οι Ζαφείρης Κουτελιέρης Νικορέστης Χανιωτάκης 10μελές μπαλέτο και ορχήστρα. Μουσική Διεύθυνση: Θόδωρος Κοτεπάνος 16 Άκης Σακελλαρίου 17

14 & 15 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 20 & 21 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Θάσου 14, 15, 20 & 21 Ιουλίου «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη 5η ΕΠΟΧΗ - σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας. Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ εν Αυλίδι ένα από τα κορυφαία κείμενα της αρχαίας ελληνικής πραγματείας, είναι ένα βαθύτατα πολιτικό κείμενο, ένα ειρωνικό και ταυτόχρονα τραγικό σχόλιο πάνω στο θέμα της πολιτικής σκοπιμότητας. Η Ιφιγένεια σύμβολο κάθε θυσίας, είναι το εξιλαστήριο θύμα των πολιτικών σκοπιμοτήτων της εποχής της. «Η παράσταση επιχειρεί μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση του κειμένου, μέσα σε ένα ποιητικό εικαστικό περιβάλλον, με την σύγχρονη μουσική επεξεργασία του Κωνσταντίνου Βήτα. Ένας πυροβολισμός. Σκοτάδι. Μια γυναίκα νεκρή. Κάπου κοντά σε μια παραλία. Ένα σύνολο γυναικών μάρτυρες του θανάτου, ανακρίνονται. Αυτοκτονία ή δολοφονία. Ο χορός αποκτά πρόσωπο, κάθε γυναίκα εκφράζεται διαφορετικά. Τα χορικά γίνονται το σημείο συνάντησης και αντιπαράθεσης με την ιστορία. Οι ήρωες αναζητούν καθένας τη δική του αλήθεια εκφράζοντας καθένας ένα διαφορετικό κόσμο, που αρνείται πεισματικά να συνυπάρξει με το αυτονόητο Η έννοια της θυσίας αποκτά πολλαπλές διαστάσεις. Συγγενεύει με τη δολοφονία» Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Θέμης Μουμουλίδης. Οι Έλληνες αποφασίζουν να εκστρατεύσουν στην Τροία. Τα πλοία μένουν καθηλωμένα στην Αυλίδα λόγω της άπνοιας που επικρατεί. Ο χρησμός λέει πως ο αρχιστράτηγος Αγαμέμνων πρέπει να θυσιάσει την κόρη του Ιφιγένεια Η θυσία αποφασίζεται! Η εκστρατεία θα ξεκινήσει Η ιστορία συνεχίζεται Mετάφραση: Κ. Χ. Μύρη Σκηνοθεσία-Επεξεργασία κειμένου: Θέμης Μουμουλίδης Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας Μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκόρου Φωτισμοί: Nίκος Σωτηρόπουλος Κινησιολογία: Έλενα Γεροδήμου Βοηθός σκηνοθέτης: Hλίας Ζερβός Βοηθός σκηνοθέτη: Σήφης Μάινας Διεύθυνση παραγωγής: Κρις Ραντάνοφ Νόρα Φαγά Art work: Γεωργία Αλεβιζάκη Ερμηνεύουν: Στέλιος Μάινας Μηνάς Χατζησάββας Αγγελος Μπούρας Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου Καρυοφυλλιά Καραμπέτη Ιωάννα Παππά Γιάννης Στάνκογλου Ιωάννα Παππά Γυναίκες: Ρίτα Αντωνοπούλου Λουκία Μιχαλοπούλου Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου Γιάννα Παπαγεωργίου Λένα Παπαληγούρα Αρετή Πασχάλη 18 19

20 & 21 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 20 & 21 Ιουλίου «Νεφέλες» του Αριστοφάνη Εθνικό Θέατρο Το Εθνικό Θέατρο ταξιδεύει και αυτό το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα με τη κωμωδία του Αριστοφάνη Νεφέλες σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη. Ο Στρεψιάδης, ένας απαίδευτος χωριάτης, πνιγμένος στα χρέη εξαιτίας της σπάταλης ζωή του γιου του αποφασίζει να φοιτήσει στη σχολή του Σωκράτη για να μυηθεί στην μαιευτική του μέθοδο και να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους δανειστές του στα δικαστήρια. Αποδεικνύεται όμως ανεπίδεκτος μαθήσεως και στη θέση του στέλνει το γιο του, μια απόφαση που θα στραφεί εναντίον του! Ο Αριστοφάνης στο πρόσωπο του Σωκράτη σατιρίζει τις «προοδευτικές» εκπαιδευτικές ιδέες που εισήγαγαν οι σοφιστές στην αρχαία Αθήνα. Σε μια εποχή κοινωνικών και ηθικών αναζητήσεων και έντονων ανακατατάξεων που τα όρια των ρευμάτων, των ιδεών και της προόδου βρίσκονται σε σύγχυση και υπό διαπραγμάτευση (όπως και το εκπαιδευτικό σύστημα!) το αριστοφανικό έργο αποδεικνύεται πιο επίκαιρο από ποτέ. Το νήμα του χθες και του σήμερα ενώνονται σε μια απολαυστική παράσταση που μιλάει απευθείας στον θεατή. Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Νίκος Μαστοράκης Μετάφραση: Κ.Χ Μύρης Στο κείμενο της παράστασης έχουν προστεθεί αποσπάσματα από Πλατωνικούς Διαλόγους Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκος Μαστοράκης Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος Κίνηση: Φωκάς Ευαγγελινός Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου Βοηθός σκηνοθέτη: Βίκυ Βολιώτη Μαντώ Αρμένη Ερμηνεύουν: Γιάννης Μπέζος Αλέξανδρος Μυλωνάς Μάκης Παπαδημητρίου Γιάννης Νταλιάνης Νίκος Ψαρράς Προμηθέας Αλειφερόπουλος Λαέρτης Μαλκότσης Όμηρος Πουλάκης Θάνος Τοκάκης Μιχάλης Οικονόμου Χορός: Τάνια Τρύπη Κατερίνα Λυπηρίδου Φοίβος Ριμένας Τζωρτζίνα Παλαιοθοδώρου Ιωάννης Παπαζήσης Κωνσταντίνος Γαβαλάς Αμαλία Τσεκούρα Χρήστος Σπανός Λήδα Μανουσάκη Νάντια Κοντογεώργη Μίνως Θεοχάρης Δανάη Κατσαμένη Γιωργής Τσουρής Σπύρος Κυριαζόπουλος 20 21

22 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 22 Ιουλίου OPERA GALA Από την Κάρμεν στην Τραβιάτα Συναυλία με ορχηστρικά και άριες από δημοφιλείς όπερες Κρατική Ορχήστρα Αθηνών Μουσική διεύθυνση: Ανδρέας Τσελίκας Σολίστ: Χριστίνα Πουλίτση (σοπράνο), Ινές Ζήκου (μέτζο σοπράνο), Διονύσης Σούρμπης (βαρύτονος) Η συναυλία διοργανώνεται με πρωτοβουλία του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων "Συναυλίες Εκτός Εδρας" Συνδιοργάνωση με το 13ο Φεστιβάλ "Γιάννη Α. Παπαϊωάννου" & το 55ο Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου. Ώρα έναρξης 21:00 ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Ο Σύλλογος Οι Φίλοι της Μουσικής ιδρύθηκε πριν από 60 περίπου χρόνια, έχοντας ως σκοπό την ανάπτυξη της αγάπης για τη μουσική και την ελληνική μουσική δημιουργία, την υποστήριξη της μουσικής εκπαίδευσης, τη δημιουργία αιθουσών κατάλληλων για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, τη διοργάνωση συναυλιών και άλλων πολιτιστικών εκδηλώσεων, την ίδρυση Μουσικής Βιβλιοθήκης και Μουσείου Μουσικής. Στα χρόνια που πέρασαν, ο Σύλλογος επέτυχε τη δημιουργία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, συνέβαλε στην ανέγερση του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και ανέπτυξε σειρά εκπαιδευτικών και πολιτιστικών δράσεων τόσο στην Αθήνα όσο και στην περιφέρεια, που συνάντησαν τη μεγάλη ανταπόκριση του κοινού. Μία από αυτές, ήταν και το τριετές εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Δράση Εκτός Έδρας», που φιλοξενήθηκε με επιτυχία σε 13 μεγάλες πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Καβάλα, σε συνεργασία με το Δημοτικό Ωδείο. Φέτος, το Δ.Σ. του Συλλόγου εγκαινιάζει τη νέα πρωτοβουλία «Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα με τους Φίλους της Μουσικής», που συνίσταται στη διοργάνωση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα. Με τον τρόπο αυτό, συνεχίζουμε τη συνεισφορά μας στην ανάπτυξη της πολιτιστικής ζωής της χώρας, δίνοντας την ευκαιρία στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και στους φιλοξενούμενους σε αυτές, να απολαύσουν επιλεγμένα μουσικά έργα και καλλιτέχνες υψηλού επιπέδου. Οι πρώτες εκδηλώσεις του νέου αυτού θεσμού πραγματοποιούνται τον Ιούλιο του 2012 σε τρία ιδιαίτερης ομορφιάς και ιστορικότητας τοπία: στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας, στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων και στο Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο της Σπάρτης. Στις συναυλίες συμπράττει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ανδρέα Τσελίκα και εμφανίζονται γνωστοί Έλληνες καλλιτέχνες του λυρικού τραγουδιού, που σπούδασαν με υποτροφία του Συλλόγου και με την υποστήριξή του σήμερα διαπρέπουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων περιλαμβάνει ιδιαίτερα αγαπητά έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών και δημοφιλείς άριες «Από την Κάρμεν στην Τραβιάτα». Η πρωτοβουλία αυτή των Φίλων της Μουσικής δεν θα ήταν ωστόσο δυνατό να επιτύχει χωρίς τη συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης και των τοπικών φορέων, οι οποίοι πρόθυμα αποδέχτηκαν την πρόσκλησή μας. Τους ευχαριστούμε για την ειλικρινή ανταπόκριση και προσβλέπουμε σε συνέχιση της συνεργασίας μαζί τους. Όσον αφορά την Καβάλα, όπου η εκδήλωση πραγματοποιείται στις 22 Ιουλίου σε συνεργασία με το 13ο Φεστιβάλ «Γιάννη A. Παπαϊωάννου» και το 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου, θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τον δραστήριο Δήμαρχο κ. Κωστή Σιμιτσή και τη ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ, τον Μουσικολόγο και καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ «Παπαϊωάννου» κ. Γεώργιο-Ιούλιο Παπαδόπουλο καθώς και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου κ. Θοδωρή Γκόνη. Η συμβολή των ίδιων και των συνεργατών τους στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης είναι πολύτιμη, όπως πολύτιμη είναι και η μακρόχρονη προσφορά τους στην ευρύτερη περιοχή της Καβάλας και στη Βόρειο Ελλάδα, μέσα από τις εκδηλώσεις που προσφέρουν κάθε χρόνο τα δύο επιτυχημένα Φεστιβάλ. Ιδιαίτερα στην εποχή μας, που όλοι και όλα δοκιμάζονται, πιστεύουμε ότι η συνένωση των δυνάμεων, ατομικών και συλλογικών, καθώς και η σύμπραξη μεταξύ φορέων είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί αποτελεσματικά να οδηγήσει στην ανάπτυξη και στη δημιουργία. Πάνος Δημαράς Πρόεδρος Δ.Σ. του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής 22 23

27 & 28 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 27 & 28 Ιουλίου «Όρνιθες» του Αριστοφάνη ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας για το καλοκαίρι του 2012 θα παρουσιάσει την κωμωδία του Αριστοφάνη «ΟΡΝΙΘΕΣ». Διδάχθηκε στα Μεγάλα Διονύσια του 414 και κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Θεωρείται η πληρέστερη και αρτιότερη κωμωδία του Αριστοφάνη και μάλλον υπαινίσσεται την τυχοδιωκτική Σικελική Εκστρατεία (415-413). Οι Αθηναίοι Ευελπίδης και Πισθέταιρος, για να απαλλαγούν από τους συκοφάντες και τους δημαγωγούς, πηγαίνουν να ζήσουν στη χώρα των πουλιών (στους Όρνιθας), που συγκροτούν το χορό, με σκοπό να ιδρύσουν εκεί την ιδανική πολιτεία. Τα πουλιά αρχικά τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία, αλλά ο Πισθέταιρος τους υπόσχεται να τους ξαναδώσει την εξουσία του κόσμου, που τους την έχουν υφαρπάσει οι θεοί. Ιδρύει τη Νεφελοκοκκυγία, επιβάλλει στους θεούς εναέριο αποκλεισμό και υποχρεώνει το Δία να του παραδώσει την εξουσία και την όμορφη Βασίλεια. Ένα ταξίδι στην επιθυμία για ένα κόσμο ελεύθερο, ένα κόσμο δίκαιο, με αίτημα την Ευτυχία είναι οι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη. Ο μεγάλος αυτός σατιρικός ποιητής μας διηγείται μια ιστορία ανατροπής μιας κοινωνίας διεφθαρμένης, παρακμιακής, μιας κοινωνίας που υποβαθμίζει την επιθυμία για Ζωή, σε αγωνιώδη προσπάθεια για Επιβίωση. Οι «Όρνιθες» είναι ένα κείμενο πολιτικό και ταυτόχρονα μια ποιητική παραβολή που καυτηριάζει ένα κόσμο απάνθρωπο και ονειρεύεται «μια κοινωνία πουλιών», δηλαδή μια κοινωνία με φαντασία, που υιοθετεί τις Αρχετυπικές αξίες του Δικαίου, της Αξιοκρατίας και της Διαρκούς Κίνησης. Μια κοινωνία που μπορεί να φαντάζει απραγματοποίητη αλλά που ο Άνθρωπος αν σταματήσει να την επιθυμεί κινδυνεύει με αφανισμό. Οι «Όρνιθες» είναι ένα έργο τόσο σύγχρονο όσο και η ανάγκη του ανθρώπου να πετάξει πάνω από τις ατομικές και κοινωνικές δεσμεύσεις του και να δημιουργήσει μια «άλλη» κοινωνία, χωρίς υποκρισία, φόβο, καταστροφική μανία και κοινωνική αδικία... Ουτοπικό; Από εμάς εξαρτάται! Γιάννης Κακλέας Σκηνοθέτης Σκηνοθεσία-Απόδοση: Γιάννης Κακλέας Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης Χορογραφίες: Κυριάκος Κοσμίδης Φωτισμοί: Γιώργος Tέλλος Μουσική επιμ./διδασκαλία: Αλέξιος Πρίφτης Γιώργος Χρυσοστόμου Βαγγέλης Χατζηνικολάου Σωκράτης Πατσίκας Αγορίτσα Οικονόμου Σταύρος Σιόλας Μάρα Βλαχάκη Προκόπης Αγαθοκλέους Χορευτές: Κοστούμια: Ερμηνεύουν: Ivan Svitailo Βάλια Μαργαρίτη - Βασίλης Χαραλαμπόπουλος Σοφία Μιχαήλ Μανόλης Παντελιδάκης Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος Alain Rivero Κώστας Μπερικόπουλος Συμμέτεχει ο τραγουδιστής: 24 Σταύρος Σιόλας 25

Αρχαίο Θέατρο Θάσου 26 27

27 & 28 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Θάσου 27 & 28 Ιουλίου «Καταλόγια» Θέατρο Κύκλος Θεατρική αναπαράσταση τεσσάρων ελληνικών παραλογών. Του νεκρού αδερφού: Ο αδερφός που σηκώνεται από τον τάφο για να φέρει την αδερφή του από τα ξένα πίσω στην μάνα τους. Της κακιάς πεθεράς: Η πεθερά που από ζήλεια και φθόνο σκοτώνει την νύφη της. Του γιοφυριού της Άρτας: Η θυσία της όμορφης γυναίκας του πρωτομάστορα για να σταθεί το γεφύρι. Της μάνας φόνισσας: Η ιστορία της μάνας που σκοτώνει το παιδί της επειδή την έπιασε με τον εραστή. Τέσσερα κλασσικά δημοτικά τραγούδια που αναπαριστώνται με βάση τους κώδικες της αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Τα συγκεκριμένα κείμενα εκτός από τέλειες συμπυκνωμένες τραγωδίες αποτελούν επίσης και τον μόνο συνδετικό κρίκο της νεοελληνικής λογοτεχνίας με την κλασσική εποχή. Το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη παραγωγή είναι η χρήση μασκών, κουκλοθεάτρου και θεάτρου σκιών, για την αναπαράσταση των βασικών ιστοριών. Οι βασικές ιστορίες έχουν πλαισιωθεί από κωμικά μέρη σε ιντερμεδιακή μορφή, ενώ την ώρα της παράστασης ο θεατής θα έχει τη δυνατότητα να ακούσει μοιρολόγια, πολυφωνικά τραγούδια και ρυθμικούς αυτοσχεδιασμούς, συνυφασμένα με τις πλοκές των ιστοριών. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Οικονομίδης Βοηθός σκηνοθέτη: Μελίσσα Κωτσάκη Ηθοποιοί: Δήμητρα Μητροπούλου Θοδωρής Οικονομίδης Μελίσσα Κωτσάκη Aγγελική Βλασοπούλου Φεβρωνία Ρεϊζίδου Iωάννα Μιχαλά. Παραγωγή: Θέατρο Κύκλος Μουσική: Θοδωρής Οικονομίδης Όργανα: Μαντολίνο Θ. Οικονομίδης Κιθάρα Μελίσσα Κωτσάκη Κατασκευή κούκλας: Ομάδα Κουκλοθεάτρου «Καραμπόλα» (Φεβρωνία Ρεϊζίδου και Χριστίνα Στουραϊτη) 28 29

30 / 7 > Αρχαίο Θέατρο Θάσου 30 Ιουλίου «Μικρός Διάκοσμος» Θρακικό Θέατρο σκιών - Γιάννη Βουλτσίδη Η φετινή παραγωγή περιλαμβάνει δυο μέρη. Το πρώτο και το πιο σύντομο «Ο Αίσωπος σαν μύθος» μια δουλειά που στηρίζεται στην αφήγηση, δεμένη με ζωντανή μουσική και σκιές. Και το δεύτερο, ένα καινούργιο έργο Καραγκιόζη «Ο χορός της Σαλώμης», πάλι με ζωντανή μουσική (σαντούρι-τζουράς-τραγούδι). Οι μύθοι του Αισώπου, ο Ναστραδίν Χότζας, ο Καραγκιόζης απευθύνονται σε μικρούς ἠ μεγάλους; Μάλλον σε μεγάλους, που σαν σε μυστική μήτρα κρατάνε την λυγεράδα στην ανταπόκριση της παιδικής ηλικίας, και σε μικρούς ορεξάτους, που θέλουν να μεγαλώσουν μαθαίνοντας και παθαίνοντας! Μπροστά στο φωτισμένο πανί του Καραγκιόζη λοιπόν, ο σοφός και το παιδί συναντιούνται ισότιμα, δένουν κύκλο. Στον χορό της Σαλώμης δύο θέματα πρωταγωνιστούν. Η εμπορευματοποίηση και η εκοσμίκευση της θρησκείας όταν και όπου γίνονται, και η γοητεία που ασκεί το άγριο-το ασυμβίβαστο [αν θέλετε ο προφήτης Ιωάννης σαν παράδειγμα], σ έναν κόσμο σαν αυτού του Ηρώδη και της Σαλώμης. Σκηνοθεσία-Παίξιμο: Γιάννης Βουλτσίδης Σκηνογραφία-Φιγούρες: Γεωργία Γιαννοπούλου 30 31

30 & 31 / 7 > Κάστρο Καβάλας 30, 31 Ιουλίου «Έως όρθρου βαθέoς» Δύο ολονυχτίες με 7+2 ποιητές Παραγωγή: Φεστιβάλ Φιλίππων - Θάσου Η ποίηση ως έρημος Με την ποίηση λοιπόν. Με την ποίηση για μια ακόμα φορά. Με την ποίηση για πάντα. Ίσως κι ακόμα μακρύτερα, αφού αυτό το «για πάντα» δεν ξέρεις που τελειώνει. Όπως δεν ξέρεις που τελειώνει η ποίηση, αν τελειώνει κάπου. Γιατί η ποίηση, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, είναι σαν την έρημο: ένα συντεταγμένο χάος που φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να είναι απέραντο. Ίσως και να φτιάχτηκε για τον λόγο που αναφέρει ο Σαίντ Εξπερύ στον «Μικρό Πρίγκιπα», ότι δηλαδή η έρημος αξίζει επειδή κάπου υπάρχει ένα πηγάδι. Η έρημος δηλαδή φτιάχτηκε γι αυτό το ένα πηγάδι. Όπως και να έχει χρειάζεται θάρρος και ελεύθερη απόφαση και αληθινή δίψα, ώστε να ταξιδέψεις ώσπου να βρεις το ωραίο νερό της δικής σου δίψας, το ποίημα που είναι δικό σου ποίημα. Έτσι κι αλλιώς η έρημος όπως και η ποίηση είναι πάντα εκεί: μια αυταξία κινδύνου, έτοιμη να σου δώσει «τ ωραίο ταξείδι». Γιατί η έρημος είναι το αντίθετο της ζούγκλας. Στη ζούγκλα χάνεσαι στην έρημο βρίσκεις. Και βρίσκεις διαρκώς. Βρίσκεις το ποίημα που δεν είχες δει, το ποίημα που είχες προσπεράσει, το ποίημα που κάποτε είχε θυμώσει μαζί σου και κρύφτηκε. Τώρα όμως είναι αλλιώς, «μες στη φοβερή ερημιά του πλήθους» όπως λέει ο Μανώλης Αναγνωστάκης. Τώρα το ποίημα ανθίζει αλλιώς μέσα στους ανθρώπους και γίνεται ύλη χειραψίας καμωμένη από αίμα και δέντρα αν πιστέψουμε και είναι ανάγκη πάσα να τον πιστέψουμε στις μέρες που ζούμε τον Μίλτο Σαχτούρη: «κάθε μου λέξη μια σταγόνα αίμα/ όλο μου το τραγούδι ένα δέντρο». Αυτό ακριβώς είναι το ποίημα. Ένα σκαιό δέντρο γεμάτο πουλιά όπως τα κυπαρίσσια στα νεκροταφεία, ένα «γαλάζιο αντικλείδι». Κι ο ποιητής; Ποιος είναι ο ποιητής; Άκου τον Νίκο Καρούζο: «Εκείνος που γράφει ποιήματα/ είναι ακριβώς εκείνος/ που περνά άφοβος από νεκροταφείο νύχτα». Κι αν πλησιάσεις προσεκτικά και μεγεθύνεις μέσα σου αυτό το «άφοβος» θα δεις την έρημο να πλημμυρίζει ανθρώπους και θα δεις ότι η ποίηση είναι μια αέναη δημιουργία γιατί οι άνθρωποι είναι για πάντα και θα δεις ότι το θάρρος είναι εκείνο που σε οδηγεί στην ποίηση, το θάρρος της δημιουργίας, δηλαδή της απέραντης χειρονομίας όπως το γράφει η Μάτση Χατζηλαζάρου: «Να φκιάσω χίλια μάτια πάντα διαφορετικά/ να εφεύρω ένα βράχο με κατσίκια όλο σκιρτήματα/ ν ανεβάσω στον ορίζοντα έναν τεράστιο ήλιο/ λουλακί σε σχήμα χεριού». Ιδού λοιπόν. Το θαύμα γίνεται. Το θαύμα υπάρχει: ένας λουλακί ήλιος σε σχήμα χεριού. Κι αμέσως ο κόσμος γίνεται κατανοητός ως πάμφωτη ελευθερία συνύπαρξης. Κανείς δεν γίνεται να μείνει έξω από το ποίημα της ανθρώπινης κατάστασης. Κι από την άλλη βέβαια αφού ο ήλιος είναι ταυτόχρονα και το σκοτάδι του ο κόσμος γίνεται κατανοητός ως σκοτεινή ελευθερία της συνύπαρξης. Ως φρέαρ τρόμου που πιδακίζει από τις λέξεις φτιάχνοντας και τις αγάπες, αν «αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους» (Μ. Αναγνωστάκης) και τις μυριάδες ανέγγιχτες ερημώσεις που λάμπουν (και λάμνουν) σαν δίκοπο σκοτάδι, όπως το περιγράφει ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου: «Είμαι η έρημη ασφαλτωμένη δημοσιά που αφήνεται/ σα μεθυσμένη, ανηφορίζοντας με τις μοτοσυκλέτες/ αισθαντικό, ολονύχτιο φως που αγρυπνά/ σ ερημικό πρατήριο βενζίνης». Ποίηση λοιπόν είναι και αυτεπίστροφη σιωπή, το τίμημα που πληρώνει η συνείδηση στην φρίκη. Όχι όμως στην φρίκη των θυμάτων, όχι στην πρώτη ανάγνωση της ύπαρξης. Αν ήταν έτσι, τότε η ποίηση θα καταντούσε γλυκασμός. Όμως όχι. Η ποίηση πάει πολύ πιο μέσα στην πληγή. Και φτάνει ακριβώς στην ώρα της. «Την ώρα που κοιμάται ο ήλιος», όχι της Μάτσης Χατζηλαζάρου, αλλά του Αργύρη Χιόνη. Άλλος ήλιος που ο ύπνος του ξυπνάει τους φονιάδες με το μαχαίρι του καιρού στα χέρια, δηλαδή μεταξύ «ούπω» (όχι ακόμα) και «μηκέτι» (ποτέ πια). Τότε που με «με φρίκη διαπιστώνει ο φονιάς ότι, σε λίγο,/ θα σκοτώσει μόνο πεθαμένους». Θα σκοτώνει δηλαδή αυτά τα θύματα της εθελούσιας άγνοιας τα θύματα της υποταγμένης αθωότητας. Γιατί αν η ποίηση είναι δικαίωμα, ένα δικαίωμα ακόμα και στην ερημιά, τότε η υποταγμένη αθωότητα είναι στέρηση δικαιώματος. Στέρηση δικαιώματος στο αχανές ταξίδι της ύπαρξης, ακόμα κι όταν το κάνεις χωρίς να κουνηθείς από την θέση σου όντας εξαρχής «αδιάφορος για κάθε μετακίνηση/ εραστής/ των εξαρχής χαμένων στοιχημάτων», καθώς ο υπέροχος «Κύριος Φογκ» του Γιάννη Βαρβέρη που σε άλλο ποίημα σε άλλη συλλογή του ίδιου ποιητή θα μπορούσε «να βάλει τα κλάματα και να μας πνίξει όλους». Γι αυτό εν τέλει η ποίηση είναι επιλογή. Γιατί η έρημος είναι πάντα εκεί. Ή εδώ. Μέσα μας. Δεν είναι επίνευση, είναι πραγματικότητα. Και είμαστε εμείς που έχουμε την ευθύνη της ερήμου, την ευθύνη της ποίησης. Δική μας η ευθύνη να μην αφήσουμε πίσω μας χρέη. «Θα πρέπει ν αποσυντεθώ/», γράφει ο Γ.Ξ. Στογιαννίδης «να δώσω ό,τι ξένο τη λάμψη ή τη μαυρίλα/ να πάρει ο λύκος, να πάρει ο άγγελος/ να μη χρεωστώ». Διαφορετικά, υπάρχει και ο μακρινός εκείνος Ιωάννης Κωνσταντινίδης, που υπογραμμίζει το λυγρόν του πράγματος: «Θέλεις βλέπει το μαύρον το φάσμα, όπου στέκεις, εμπρός σου να βγει, την φωνήν σου θ ακούεις, να τρέμεις, θα στενάζει, να καίει η γη». Κώστας Καναβούρης 32 * Συμμετέχουν νέοι του ΚΕ.ΘΕ.Α Κιβωτός με απαγγελίες ποιήματων. Μέρος των εσόδων των παραστάσεων 7+2 ποιητές θα διατεθούν στο ΚΕ.ΘΕ.Α Κιβωτός 33

30 / 7 > Κάστρο Καβάλας 30 / 7 > Κάστρο Καβάλας 30 Ιουλίου Mίλτος Σαχτούρης: «To Bαπόρι» 30 Ιουλίου Νίκος-Aλέξης Ασλάνογλου: «Δεν μου ανήκει τίποτα» Περφόρμανς βασισμένη σε ποιήματα του Μ. Σαχτούρη Mουσική-Εικόνα: Lost Bodies (Θάνος Κόης, Αντώνης Παπασπύρου) Ερμηνεία: Όλια Λαζαρίδου Θάνος Κόης Αντώνης Παπασπύρου Δραματική Σχολή Κ.Θ.Β.Ε. Mια παράσταση με αφορμή τον ποιητή Νίκο Αλέξη Ασλάνογλου Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιάννης Ρήγας Συμμετέχουν οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος: Καλομοίρη Στεφανία Κατσίκη Αγλαΐα Κολόι Γιάννης Μιχαλακίδης Μιχαήλ Νεράντζης Άγγελος - Προκόπης Παπαδόπουλος Τιμολέων Ρέστας Αθανάσιος Ζώρα Στεφανία Συκιώτη Αθηνά Μιχαλόπουλος Αντώνης 34 35

30 / 7 > Κάστρο Καβάλας 30 / 7 > Κάστρο Καβάλας 30 Ιουλίου Νίκος Καρούζος: «Η έλαφος των άστρων» 30 Ιουλίου Μανόλης Αναγνωστάκης: «Είμαι αριστερόχειρ ουσιαστικά» Σκηνοθεσία και Ερμηνεία: Βασίλης Παπαβασιλείου Παράσταση βασισμένη σε ποιήματα του Μ. Αναγνωστάκη. Ο Μανόλης Αναγνωστάκης υπήρξε ένας σατιρικός λυρικός της διάψευσης (όχι της «ήττας»), ένας σωματικός ποιητής της πολιτικής πράξης γι αυτό σιώπησε όταν γύρω του όλα προέβαλλαν αβάσταχτα νικηφόρα, αβάσταχτα αυτοεπιβεβαιωμένα, αβάσταχτα λαλίστατα αβάσταχτα ξένα της σαρκός που λαχταρά και θυμάται. Έχοντας ως βάση έναν μαγνητοφωνημένο, παλαιότερο μονόλογο του ποιητή, θρυμματίσαμε την αφηγημένη ζωή του και πνευματική διαδρομή του, με ποίηματα (δικά του ή ποιητών που τον διαμόρφωσαν), με σκέψεις του αλλά και ήχους, σκηνικές χειρονομίες και δράσεις, στην ανάγκη μας να «ακούσουμε» τη σιωπή του και να «αγγίξουμε» τη γυμνότητα της γραφής του. Νιότη, αμφισβήτηση, συλλογική μνήμη, ερωτισμός, σαρκασμός εμπλέκονται σ αυτόν τον λοξό διάλογο που ανοίγει ο ερμηνευτής με τον κόσμο του Αναγνωστάκη. Σκηνοθετική επιμέλεια: Αλεξία Καλτσίκη Η ΧΑΡΑ Να έχεις το κύμα να χάνεσαι στο στήθος έρημος ώς τα σπλάχνα δεν τραγουδάς ανοίγεσαι μέσ' στη λησμονιά κι ολοένα θυμάσαι χρόνος αδηφάγος οπού σε κάνει αυξανόμενο νεκρό. Να έχεις το κύμα να χάνεσαι στο στήθος ή ο λαιμός να καίγεταιποιος άλλος θρίαμβος των ηττημένων... Α η χαρά μας είναι τρομερή με τ' αστέρια κομματιασμένα σε δροσερό θάνατο. Κι ο ήλιος κάθε μέρα έρχεται μ' ένα παλιό όπλο και πολλές σφαίρες. ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ Δραματουργική επεξεργασία: Μισέλ Φάις Σκηνογραφική επιμέλεια: Εύα Γουλάκου Ηχητικός σχεδιασμός: Κωστής Κουσουλός Ερμηνεία: Θανάσης Δόβρης 36 37

31 / 7 > Κάστρο Καβάλας 31 / 7 > Κάστρο Καβάλας 31 Ιουλίου Μάτση Χατζηλαζάρου: «Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε» «Ίσως να είμαστε αθωότεροι κι από ένα καναρίνι, αγνοί όμως δεν είμαστε / Κι όλα τ άρμπουρα να λύσω, κι όλες τις μέδουσες να σκοτώσω, πάλι ο εαυτός μου θα ναι μια εξορία» ΜΧ Μάης Ιούνης και Νοέμβρης Πρέπει να έχεις συναίσθηση αυτής της αποξένωσης για να ριχτείς στην αναζήτηση του οικείου, εσωτερικού τόπου. Να υποπτεύεσαι τις συσσωρευμένες συμβάσεις, απαγορεύσεις, αποκρύψεις που σε κρατούν δέσμιο, για να επιδιώξεις την αγνότητα. Ο εαυτός ως εξορία είναι που κινητοποιεί την αναζήτηση του Άλλου ως πατρίδας, καθρέφτη, οικείας θάλασσας και ό,τι άλλο. Η συναίσθηση της τραγικότητας είναι που απελευθερώνει την επιθυμία για ζωή, τις αισθήσεις. «Το κύμα στην αμμουδιά δεν είναι σοβαρό, μα παίζει. Πέρα βέβαια η θάλασσα έχει μιαν απαλή τραγικότητα». Τίποτα δεν είναι αβίαστο. Αυτό κάνει την Μάτση ενδιαφέρουσα ως δραματικό πρόσωπο κι εδώ εντοπίζεται η σχέση της με το θέατρο: στην πάλη με τον εαυτό της. Η ποίηση της ΜΧ είναι ένα διαρκές παιχνίδι με τα αντίθετα, «εκεί πέρα εδώ», φως σκοτάδι, νεότητα γήρας, σώμα και σκέψη, εγγύτητα και απόσταση, Παρίσι Ελλάδα / Ελλάδα Παρίσι, χαρά και μελαγχολία. Εκρηκτική χαρά και εκρηκτική μελαγχολία. Έτσι και ο «έρωτας»: δεν είναι ούτε μόνο συναίσθημα, ούτε μόνο σώμα, και κυρίως όχι μόνο «σχέση» (δέσμευση, ευθύνη, διάρκεια ) Είναι ένα κλειδί κλειδί ψυχαναλυτικό και κλειδί ποιητικό, μια βουτιά με κρατημένη την αναπνοή που της επιτρέπει να διασχίσει τα παραπλανητικά στρώματα της πραγματικότητας για να φτάσει σ αυτό που πραγματικά είναι, στην υπερπραγματικότητα, μ όλη την υγρασία της κι όλους τους συνειρμούς της, μ όλες τις ικανοποιήσεις της κι όλες της τις ματαιώσεις, όλες της τις σιωπές κι όλους τους ήχους, τα ζώα, τα πουλιά, τα αντικείμενα και τον τρόπο που συνδέουν και φωτίζουν τις πιο μύχιες, δικές της και δικές μας, σκέψεις, παρασύροντάς μας στο μυστικό τοπίο που κρύβεται κάτω απ αυτό που ζούμε. Δήμητρα Κονδυλάκη 31 Ιουλίου Αργύρης Χιόνης: «Ακίνητος στου ποταμού την κοίτη» Παράσταση βασισμένη σε ποιήματα του Α. Χιόνη. Μονόλογος, ένα μοναχικό πλάνο 180 μοιρών, ανατολή - δύση, η μηχανή στερεωμένη πάνω σ ένα τρίποδο, σχεδόν ακίνητη, κινείται με το χέρι αργά, να χωρέσει σε μια ώρα τις λέξεις μιας ολόκληρης ζωής, λέξεις σπαρμένες στ ασπροχώματα της Κορινθίας, το θέρος βλάσταιναν ποιήματα, κρέμονταν στα καλάμια σαν τις ώριμες ντομάτες, ποιήματα ρόγες κίτρινες κεχριμπαρένιες, ποιήματα αποξηραμένα στον ήλιο σαν τα σύκα, ποιήματα μαρμελάδα τζάνερο, ποιήματα κόκκινο κρασί, η μηχανή προχωρά αργά, ξεχωρίζει ένα σπίτι, δυο τρεις ελιές, ο λαχανόκηπος, σε ποιον κουνά ο σκύλος την ουρά του, ένα καμένο κυπαρίσσι να θυμίζει την καταστροφή, Σταύρο, η μηχανή να προχωράει αργά, μη βιάζεσαι να φτάσεις, η θάλασσα με τα απέναντι βουνά κρυμμένα μες στα σύννεφα, ένας κότσυφας ήρθε και κάθισε μες στα κλαδιά, o σκύλος μυρίζει τώρα τον αέρα, μας κοιτάζει, αριστερά ο δρόμος στρίβει ανηφορικός, τ αμπέλια, κι άλλα αμπέλια στην κορφή του λόφου απέναντι, το κοιμητήρι. Όπως πάντα. Η παράσταση «Ακίνητος στου ποταμού την κοίτη» είναι μια παρουσίαση της ποίησης του Αργύρη Χιόνη, όμως πάνω απ όλα είναι μια απόδοση χρέους σ έναν φίλο που έφυγε. Μιχάλης Βιρβιδάκης Μάιος, 2012 Σκηνοθεσία - Ερμηνεία: Μιχάλης Βιρβιδάκης Παραγωγή βίντεο παράστασης: Σταύρος Ψυλλάκης Σύνθεση ήχων: Δημήτρης Ιατρόπουλος Δραματουργία - Σκηνοθεσία: Δήμητρα Κονδυλάκη Σκηνικό, κοστούμια: Φωτεινή Γεωργίου Ερμηνεία: Δέσποινα Παπάζογλου 38 39

31 / 7 > Κάστρο Καβάλας 31 / 7 > Κάστρο Καβάλας 31 Ιουλίου Γιάννης Βαρβέρης: «...και μέχρι εκεί που πια δεν τον έβλεπε ούτε αυτή - η πολυθρόνα του» (από τη συλλογή Ο ΚΥΡΙΟΣ ΦΟΓΚ) 31 Ιουλίου Γιάννης Κωνσταντινίδης Γ.Ξ. Στογιαννίδης: «Από τις επαναστατικές προπόσεις στις εξεγέρσεις της καρδιάς» H παρουσία του απόντος Γιάννη Βαρβέρη. Ποιήματα, κείμενα σαν ποιήματα και ένα τραγούδι των "Χειμερινών Κολυμβητών" από την Γεωργία Τριανταφυλλίδου Συμμετέχει νεανικό μουσικό σχήμα με την Τότα Ευλαβή και την σύμπραξη του Αργύρη Μπακιρτζή. Ένα πανόραμα ποιητών της Καβάλας στον 20 ο αιώνα. Επιμέλεια - Παρουσίαση: Κοσμάς Χαρπαντίδης 40 41

3 & 4 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 5 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Θάσου 3, 4 & 5 Αυγούστου «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη Θέατρο του Νέου Κόσμου Οι γυναίκες αξημέρωτα στην Εκκλησία του Δήμου, μεταμφιεσμένες σε άντρες βέβαια, σύμφωνα με το σχέδιο της Πραξαγόρας, πετυχαίνουν να δοθεί η εξουσία στις γυναίκες, τελευταία ελπίδα για να σωθεί η πόλη από το ναυάγιο. Πώς θα είναι η ζωή από δω κι εμπρός; Γλέντι, κοινοκτημοσύνη σε όλα, ακόμα και στον έρωτα, αφού ο νόμος παρεμβαίνει για να διορθώσει τη φύση, δίνοντας δικαιώματα στους μη προνομιούχους, ή καλύτερα στις μη προνομιούχες, τις γριές και τις άσχημες. Κάπως έτσι τραβάει το σχοινί ο Αριστοφάνης, σκορπίζοντας απλόχερα κωμικό υλικό μέσα στους αιώνες, χωρίς να ξέρουμε καλά καλά αν αγαπάει τις γυναίκες κι αν αντιδρά στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα της εποχής του. Τώρα που βουλιάζει το δικό μας πολιτικό σύστημα, είναι σειρά μας να μιλήσουμε για την πολιτική και για την πάλη των δύο φύλων με αφορμή τις «Εκκλησιάζουσες». Και να γελάσουμε όχι μόνο με τη μακρινή εποχή της αθωότητας, αλλά και με το κολασμένο σήμερα, αφού η δική μας Πραξαγόρα έχει ακόμα και μαντικές ικανότητες, που της επιτρέπουν να κινείται ελεύθερα μέσα στους αιώνες και να προσγειώνεται στο σήμερα. Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος Ελεύθερη απόδοση κειμένου: Βασίλης Μαυρογεωργίου Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Σκηνικά - Κοστούμια: Άγγελος Μέντης Χορογραφίες: Αγγελική Στελλάτου Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης Ερμηνεύουν: Δάφνη Λαμπρόγιαννη Κώστας Κόκλας Γιώργος Πυρπασόπουλος Παντελής Δεντάκης Νίκος Καρδώνης Στράτος Χρήστου Γεωργία Γεωργόνη Χορός: Μαίρη Σαουσοπούλου Ντίνη Ρέντη Πολυξένη Ακλίδη Ειρήνη Γεωργαλάκη Μαρία Γεωργιάδου Γεωργία Γεωργόνη Άντρη Θεοδότου Κατερίνα Μαούτσου Σωτηρία Ρουβολή Ειρήνη Φαναριώτη Έλενα Χατζηαυξέντη Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Πίτσος Δραματολόγος: Μαρία Παπαλέξη 42 Μουσική διδασκαλία: Θανάσης Αποστολόπουλος 43

4 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Θάσου 6 / 8 > Κάστρο Καβάλας 4 & 6 Αυγούστου «Δον Ζουάν - η επιστροφή» του Έντεν φον Χόρβατ Μία πικρή κωμωδία που περιγράφει έναν κόσμο, όπου οι αξίες έχουν νοθευτεί πλήρως, οι άνθρωποι νιώθουν χαμένοι, μπερδεμένοι, υποτιμημένοι και ακυβέρνητοι. Το χρήμα έχει χάσει κάθε αξία. Υπάρχει κοινωνική ανασφάλεια και κρίση ταυτότητας. Βρισκόμαστε στο απόγειο ενός, όχι μόνον οικονομικού, αλλά πάνω απ όλα συναισθηματικού πληθωρισμού. Πόσο διαφορετικές είναι οι συνθήκες απ αυτό που βιώνουμε σήμερα; Σ έναν τέτοιο τόπο, που καταρρέει, επιστρέφει ο Δον Ζουάν, ο κατ εξοχήν εκπρόσωπος της απελεύθερης νοοτροπίας και του κομφορμισμού, ηλικιωμένος και κουρασμένος απ όλες αυτές τις αδηφάγες προσπάθειες, που έχει κάνει, ώστε να μπορέσει να «ζήσει κάθε του επιθυμία». Συναντάται με όλες τις γυναίκες, που έχει καταστρέψει στο παρελθόν, δηλώνοντας, πως έχει αλλάξει και ζητώντας συγχώρεση. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη: κανείς δεν αλλάζει νοοτροπία και στάση ζωής, αν στην ουσία δε σέβεται και δεν αγαπάει την ίδια τη ζωή. Όχι μόνον τη δική του, αλλά και όλων των άλλων. Διασκευή - Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης Σκηνικά: Pawel Dobrzycki Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη Ερμηνεύουν: Γιώργος Κιμούλης Ταμίλα Κουλίεβα Φαίη Ξυλά Νίκη Παλληκαράκη Δήμητρα Παπαδήμα Βασιλική Μπισαράκη Νεφέλη Κουρή Δ/νση Παραγωγής: Λευτέρης Πλασκοβίτης 44 45

5 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 5 Αυγούστου Συναυλία Φίλιππος Πλιάτσικας Ελεωνόρα Ζουγανέλη «Η συνάντηση του καλοκαιριού» Ο Φίλιππος Πλιάτσικας και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες, ενώνουν τις δυνάμεις τους φέτος το καλοκαίρι και θα συναντήσουν μαζί, τους φίλους τους. Ένα πρόγραμμα που στηρίζεται σε 3 album Ο Μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες, Στίλβη και Omnia αλλά και στις πρόσφατες προσωπικές δισκογραφικές τους δουλειές Είπα στους φίλους μου και Προσοχή στο κενό. Ανοίγονται οι δρόμοι με μουσικές και τραγούδια, ξεκινάει το ταξίδι, μια διαδρομή και ένα ευχαριστώ ολόκληρο για όλους όσοι θα είναι εκεί. Η μουσική δε είναι μια ύπαρξη η ίδια, αλλά εμπειρία και δραστηριότητα. Η κίνηση προς την εμπειρία είναι επιλογή. Η επικοινωνία είναι επιλογή. Κάθε έξοδος είναι επιλογή. Καλό μας ταξίδι Φίλιππε στο μεγάλο ποτάμι της δημιουργίας που φέρνει και από τις δυο του όχθες, μια παραμυθένια ιστορία. Ελεωνόρα Ζουγανέλη Στίλβη, είναι η θαμπή λάμψη των αστεριών που το φώς τους ταξιδεύει για χρόνια μέχρι να φτάσει στα μάτια μας. Ένα τέτοιο ταξίδι στο χρόνο αποφασίσαμε να κάνουμε φέτος το καλοκαίρι με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη. 1 Ο Μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες, (1996) (Τώρα μη μιλάς η Ευρώπη είναι από πάνω σου) 2 Στίλβη (1998) (Η θαμπή λάμψη των αστεριών και το ταξίδι της στο χρόνο) 3 Omnia (Σημαίνει όλα. Οι πόλεμοι, η καταστροφή του περιβάλλοντος, ένα κλάμα, ένα γέλιο, η δυστυχία, η ευτυχία, από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο) Τα άλμπουμ αυτά θα παιχτούν αυτόνομα για να μας θυμίσουν όλες τις σημαντικές ή τις ασήμαντες μέρες που συνδέσαμε με τα λόγια και τις μουσικές τους, αλλά και να ανακαλύψουμε αν έχουν κάτι καινούργιο να μας πουν. Φυσικά θα συμπεριλάβουμε και τραγούδια από την πρόσφατη προσωπική μας δισκογραφία, απ το άλμπουμ «Είπα στους φίλους μου» της Ελεωνόρας Ζουγανέλη και απ το δικό μου «Προσοχή στο κενό», που είναι απαραίτητα για την σύνθεση των θεματολογικών ενοτήτων της παράστασης αυτής. Θέλω να πω ότι είναι εξαιρετικά πολύτιμο για μένα που την επαναπροσέγγιση αυτών των φορτισμένων συναισθηματικά άλμπουμ τη μοιράζομαι με την Ελεωνόρα, που είναι φίλη μου αγαπημένη και έρχεται σ αυτό το ταξίδι να καταθέσει τη βελούδινη φωνή της, αλλά πολύ περισσότερο την ξεκάθαρη ψυχή της Καλή ακρόαση λοιπόν και θα τα πούμε στις συναυλίες Φίλιππος Πλιάτσικας 46 47

7 & 8 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 9 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Θάσου 7, 8 & 9 Αυγούστου Παιδική Παράσταση «Άθλοι του Ηρακλή» της Κάρμεν Ρουγγέρη Culture Factory Παραμυθένια είναι η αντιμετώπισή μας αλλά συγχρόνως ακριβής. Βασισμένη πάνω σε ό,τι έχει γραφτεί για τον ήρωα και τη ζωή του έτσι ώστε τα παιδιά να σχηματίσουν μια σαφή εικόνα του Ηρακλή, του ήρωα των ηρώων, που με τους άθλους του έμεινε στην ιστορία ως ο πιο ονομαστός και αγαπητός ήρωας της ανθρωπότητας. Μέσα απ αυτή την παράσταση τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν: τη γέννηση του ήρωα τη ζωή του τους άθλους του την καθιέρωση των Ολυμπιακών αγώνων το θάνατό του και τέλος τη μετάβασή του στον Όλυμπο όπου θα απολαμβάνει όλες τις τιμές και θα ζήσει ανάμεσα στους δώδεκα θεούς ίσος με αυτούς. Κάρμεν Ρουγγέρη Την παράσταση υπογράφει η Κάρμεν Ρουγγέρη, με το μοναδικό της ταλέντο να εμπνέει στα παιδιά κάθε ηλικίας την αγάπη για το Θέατρο. Είναι μια αφορμή να ξαναθυμηθούμε τους ήρωες μας σε μια εποχή που τους έχουμε τόση πολλή ανάγκη! Κείμενο - Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη Σκηνικά - Κοστούμια: Χριστίνα Κουλουμπή Μουσική διασκευή Σύνθεση: Γιάννης Μακρίδης Κίνηση - Χορογραφία: Πέτρος Γάλλιας Στίχοι τραγουδιών: Ανδρέας Κουλουμπής Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Αλεξανδράκης Ευαγγελία Καρακατσάνη Πέτρος Κιοσσές Στέφανος Κοσμίδης Γιάννης Νικολάου Τάσος Παπαδόπουλος Σπύρος Περδίου Δέσποινα Πολυκανδρίτου Ελένη Ρουσσινού Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου Θανάσης Τσιδίμης Γιάννης Τσουρουνάκης Παραγωγή: Culture Factory Α.Ε. 48 49

10 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Θάσου 10 Αυγούστου «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» του Πέτρου Ζούλια Θέατρο Βασιλάκου - Θεατρική Διαδρομή Η Θεατρική Διαδρομή παρουσιάζει για την καλοκαιρινή περίοδο 2012 σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ της Ελλάδας το μουσικοθεατρικό έργο του Πέτρου Ζούλια «Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!...», σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, με πρωταγωνιστές τους Παύλο Χαϊκάλη, Ρένια Λουϊζίδου, Δημήτρη Μαυρόπουλο, Τζόυς Ευείδη και Έρση Μαλικένζου, που ενσαρκώνουν τους βασικούς χαρακτήρες. «Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!...» είναι ένα σπονδυλωτό έργο που παρουσιάζει, με μετεπιθεωρησιακό τρόπο την ιστορία της νεότερης Ελλάδας από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως τις μέρες μας, μέσα σε δύο ώρες. Το παρασκήνιο της ελληνικής ιστορίας, έτσι όπως διαδραματίζεται στα παρασκήνια μιας παράστασης, είναι ο βασικός άξονας του έργου. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι κομπάρσοι ηθοποιοί που παίζουν τον ελληνικό λαό. Έτσι, κατά τη διάρκεια του έργου, ποτέ δε βλέπουμε τους αληθινούς πρωταγωνιστές της Ιστορίας. Αντίθετα, παρακολουθούμε τους καθημερινούς ανθρώπους που πίστεψαν, πολέμησαν, διχάστηκαν, ταυτίστηκαν, έζησαν και πέθαναν για τους μεγάλους Έλληνες αρχηγούς, τα οράματα και την πολύπαθη πατρίδα. Το γέλιο εναλλάσσεται με τη συγκίνηση, το τραγούδι με την πρόζα, το χθες με το σήμερα, οι ήρωες με τους αντιήρωες, οι πρωταγωνιστές με τους ανώνυμους κομπάρσους-θιασώτες των ιδεών. Το παρασκήνιο διαδέχεται το προσκήνιο της Ιστορίας σε ένα σκηνικό ακροβατικό παιχνίδι, που στοχεύει στην εθνική αυτογνωσία, στη συνείδηση, αλλά και στον πατριωτικό αυτοσαρκασμό, γιατί «για να πάει κανείς μπροστά, πρέπει να κοιτάει και λίγο πίσω». Η παράσταση διατρέχει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού από το δημοτικό έως το σύγχρονο. Σκηνοθεσία: Ερμηνεύουν: Πέτρος Ζούλιας Παύλος Χαϊκάλης Ρένια Λουϊζίδου Σκηνικά - Κοστούμια: Δημήτρης Μαυρόπουλος Αναστασία Αρσένη Τζόυς Ευείδη Έρση Μαλικέντζου Μουσική: Πάνος Σταθακόπουλος Μάρω Θεοδωράκη Αλίνα Κωτσοβούλου Γεωργία Μαυρογεώργη Φωτισμοί: Τάσος Αλατζάς Ανδρέας Μπέλης Σταύρος Καραγιάννης Θοδωρής Αντωνιάδης Χορογράφος: Βασίλης Κετσιλής Φώτης Διαμαντόπουλος Ανδρέας Κωνσταντινίδης Παύλος Σαχπεκίδης Βίκυ Πάνου Εβελίνα Νικόλιζα 50 Γεωργία Μητροπούλου 51

10 / 8 > Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων 10 Αυγούστου «Αμφιτρύων» του Μολιέρου Εθνικό Θέατρο Ο Λευτέρης Βογιατζής επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο με ένα κλασικό αριστούργημα, τόσο ρηξικέλευθο όσο και απολαυστικό που θα παρουσιαστεί για περιορισμένες παραστάσεις, σε περιοδεία. Ο Μολιέρος εμπνέεται από την ελληνική μυθολογία, στηρίζεται δεξιοτεχνικά πάνω στον Αμφιτρύωνα του Πλαύτου και μεταπλάθει τον μύθο του Αμφιτρύωνα και της Αλκμήνης σε μια απολαυστική κωμωδία. Ο Δίας παίρνει τη μορφή του Αμφιτρύωνα για να τρυπώσει στο κρεβάτι της γυναίκας του Αλκμήνης και ο Ερμής τη μορφή του κωμικού υπηρέτη του Σωσία. Όταν όμως εμφανίζεται ο πραγματικός Αμφιτρύωνας, τη θεϊκή παρέμβαση θα ακολουθήσει το χάος: άλλοτε διασκεδαστικό και άλλοτε επικίνδυνο, γεμάτο ίντριγκες, ανατροπές, πάθη και εξωφρενικό χιούμορ! Γραμμένη το 1668, η κωμωδία του Μολιέρου παρουσιάζεται για δεύτερη φορά από το Εθνικό Θέατρο η πρώτη ήταν το 1948 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη. Ο Γάλλος κωμωδιογράφος θίγει έμμεσα τις ερωτικές περιπέτειες του Βασιλιά Λουδοβίκου 14ου ενώ σατιρίζει τον αμοραλισμό των ισχυρών και την δουλική συμπεριφορά όσων τους περιβάλλουν. Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη Σκηνοθεσία: Λευτέρης Βογιατζής Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη Κοστούμια: Ιωάννα Τσαμη Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός Ερμηνεύουν: Αμαλία Μουτούση Γιώργος Γάλλος Νίκος Κουρής Δημήτρης Ήμελλος Χρήστος Λούλης Εύη Σαουλίδου Στεφανία Γουλιώτη Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης Κωνσταντίνος Ασπιώτης Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος Ανδρέας Κωνσταντίνου Χάρης Φραγκούλης Νικόλας Χανακούλας Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος Βοηθοί σκηνοθέτη: Χάρης Φραγκούλης Ελένη Ευθυμίου 52 53