ὣς δ αὖ νῦν μοι ἄγασθε, θεοί, βροτὸν ἄνδρα παρεῖναι. τὸν δ ἄρα δεῦρ ἄνεμός τε φέρων καὶ κῦμα πέλασσε.

Od.5.121 Od.5.122 Od.5.123 Od.5.124 Od.5.125 Od.5.126 Od.5.127 Od.5.128 Od.5.129 Od.5.130 Od.5.131 Od.5.132 Od.5.133 Od.5.134 Od.5.135 Od.5.136 Od.5.137 Od.5.138 Od.5.139 Od.5.140 Od.5.141 Od.5.142 Od.5.143 Od.5.144 Od.5.145 Od.5.146 ὣς μὲν ὅτ Ὠρί ων ἕλετο ῥοδοδάκτυλος Ἠώς, τόφρα ο ἠγά ασθε θεοὶ ῥεῖα ζώοντες, ἕ ως μιν ἐν ρτυγίῃ χρυ σόθρονος Ἄρτεμις ἁγνὴ οἷσ ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν. ὣς δ ὁπότ Ἰ ασίωνι ἐϋπλόκαμος Δημήτηρ, ᾧ θυ μῶ εἴξα σα, μίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ νειῶ ἔνι τριπόλῳ οὐδὲ δὴν ἦεν ἄπυστος Ζεύς, ὅς μιν κατέπεφνε βαλὼν ἀργῆτι κεραυνῶ. ὣς δ αὖ νῦν μοι ἄγασθε, θεοί, βροτὸν ἄνδρα παρεῖναι. τὸν μὲν ἐγὼν ἐσάωσα περὶ τρόπιος βεβατα οἶον, ἐπεί ο νῆα θοὴν ἀργῆτι κεραυνῶ Ζεὺς ἐλάσας ἐκέασσε μέσῳ ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ. ἔνθ ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι, τὸν δ ἄρα δεῦρ ἄνεμός τε φέρων καὶ κῦμα πέλασσε. τὸν μὲν ἐγὼ φίλεόν τε καὶ ἔτρεφον ἠδὲ ἔφασκον θήσειν ἀ θάνατον καὶ ἀγήραον ἤματα πάντα. ἀλλ ἐπεὶ οὔ πως ἔστι Διὸς νόον αἰγιόχοιο οὔτε παρεξελθεῖν ἄλλον θεὸν οὔθ ἁλισαι, ἐρρέτω, εἴ μιν κεῖνος ἐποτρύ νει καὶ ἀνώγει, πόντον ἐπ ἀτρύγετον. πέμψω δέ μιν οὔ πῃ ἐγώ γε οὐ γάρ μοι πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι, οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ εὐρέα ντα θαλάσσης. αὐτά ρ ο πρόφρων ὑποθήσομαι οὐδ ἐπικεύσω, ὥς κε μάλ ἀσκηθὴς ἣν πατρίδα γαῖαν ἵκηται." τὴν δ αὖτε προσέειπε διάκτορος Ἀργεϊφόντης "οὕτω νῦν ἀπόπεμπε, Διὸς δ ἐποπίζεο μῆνιν,

Od.5.147 Od.5.148 Od.5.149 Od.5.150 Od.5.151 Od.5.152 Od.5.153 Od.5.154 Od.5.155 Od.5.156 Od.5.157 Od.5.158 Od.5.159 Od.5.160 Od.5.161 Od.5.162 Od.5.163 Od.5.164 Od.5.165 Od.5.166 Od.5.167 Od.5.168 Od.5.169 Od.5.170 Od.5.171 Od.5.172 μή πώς τοι μετόπισθε κοτεσσάμενος χαλεπήνῃ." ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κρατὺς Ἀργεϊφόντης ἡ δ ἐπ δυσσῆα μεγαλήτορα πότνια νύμφη ἤϊ, ἐπεὶ δὴ Ζηνὸς ἐπέκλυεν ἀγγελιά ων. τὸν δ ἄρ ἐπ ἀκτῆς εὗρε καθήμενον οὐδέ ποτ ὄσσε δακρυόφιν τέρσοντο, κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰὼν νόστον ὀδυ ρομένῳ, ἐπεὶ οὐκέτι ἥνδανε νύμφη. ἀλλ ἦ τοι νύκτας μὲν ἰαύεσκεν καὶ ἀνάγκῃ ἐν σπέεσι γλαφυροῖσι παρ οὐκ ἐθέλων ἐθελούσῃ ἤματα δ ἂμ πέτρῃσι καὶ ἠϊόνεσσι καθίζων [δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων] πόντον ἐπ ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων. ἀγχοῦ δ σταμένη προσεφώνεε δῖα θεά ων "κάμμορε, μή μοι ἔτ ἐνθάδ ὀδύ ρεο, μηδέ τοι αἰὼν φθινέτω ἤδη γάρ σε μάλα πρόφρασσ ἀποπέμψω. ἀλλ ἄγε δούρατα μακρὰ ταμὼν ἁρμόζεο χαλκῶ εὐρεῖαν σχεδίην ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ αὐτῆς ὑψοῦ, ὥς σε φέρῃσιν ἐπ ἠεροειδέα πόντον. αὐτὰρ ἐγὼ σῖτον καὶ ὕδωρ καὶ οἶνον ἐρυθρὸν ἐνθήσω μενοεικέ, ἅ κέν τοι λιμὸν ἐρύ κοι, εἵματά τ ἀμφιέσω πέμψω δέ τοι οὖρον ὄπισθεν, ὥς κε μάλ ἀσκηθὴς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι, αἴ κε θεοί γ ἐθέλωσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν, οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε." ὣς φάτο, ῥίγησεν δὲ πολύτλα ς δῖος δυσσεύς, καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα

Od.5.173 Od.5.174 Od.5.175 Od.5.176 Od.5.177 Od.5.178 Od.5.179 Od.5.180 Od.5.181 Od.5.182 Od.5.183 Od.5.184 Od.5.185 Od.5.186 Od.5.187 Od.5.188 Od.5.189 Od.5.190 Od.5.191 Od.5.192 Od.5.193 Od.5.194 Od.5.195 Od.5.196 Od.5.197 Od.5.198 "ἄλλό τι δὴ σύ, θεά, τόδε μήδεαι οὐδέ τι πομπήν, ἥ με κέλεαι σχεδίῃ περάαν μέγα λαῖτμα θαλάσσης, δεινόν τ ἀργαλέον τε τὸ δ οὐδ ἐπὶ νῆες ἐῖσαι ὠκύποροι περόωσιν, ἀγαλλόμεναι Διὸς οὔρῳ. οὐδ ἂν ἐγώ γ ἀέκητι σέθεν σχεδίης ἐπιβαίην, εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι μή τί μοι αὐτῶ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο." ὣς φάτο, μείδησεν δὲ Καλυψώ, δῖα θεά ων, χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τ ἔφατ ἔκ τ ὀνόμαζεν "ἦ δὴ ἀλιτρός γ ἐσσὶ καὶ οὐκ ἀποφώλια εἰδώς, οἷον δὴ τὸν μῦθον ἐπεφράσθης ἀγορεῦσαι. ἴστω νῦν τόδε γαῖα καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθε καὶ τὸ κατειβόμενον Στυγὸς ὕ δωρ, ὅς τε μέγιστος ὅρκος δεινότατός τε πέλει μακάρεσσι θεοῖσι, μή τί τοι αὐτῶ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο. ἀλλὰ τὰ μὲν νοέω καὶ φράσσομαι, ἅσσ ἂν ἐμοί περ αὐτῇ μηδοίμην, ὅτε με χρειὼ τόσον ἵκοι καὶ γὰρ ἐμοὶ νόος ἐστὶν ἐναίσιμος, οὐδέ μοι αὐτῇ θυ μὸς ἐνὶ στήθεσσι σιδήρεος, ἀλλ ἐλεήμων." ὣς ἄρα φωνήσασ ἡγήσατο δῖα θεά ων καρπαλίμως ὁ δ ἔπειτα μετ ἴχνια βαῖνε θεοῖο. ἷξον δὲ σπεῖος γλαφυρὸν θεὸς ἠδὲ καὶ ἀ νήρ καί ῥ ὁ μὲν ἔνθα καθέζετ ἐπὶ θρόνου, ἔνθεν ἀνέστη Ἑρμείας, νύμφη δ ἐτίθει πάρα πᾶσαν ἐδωδήν, ἔσθειν καὶ πίνειν, οἷα βροτοὶ ἄνδρες ἔδουσιν αὐτὴ δ ἀντίον ἷζεν δυσσῆος θείοιο,

Od.5.199 Od.5.200 Od.5.201 Od.5.202 Od.5.203 Od.5.204 Od.5.205 Od.5.206 Od.5.207 Od.5.208 Od.5.209 Od.5.210 Od.5.211 Od.5.212 Od.5.213 Od.5.214 Od.5.215 Od.5.216 Od.5.217 Od.5.218 Od.5.219 Od.5.220 Od.5.221 Od.5.222 Od.5.223 Od.5.224 τῇ δὲ παρ ἀμβροσίην δμῳαὶ καὶ νέκταρ ἔθηκαν. ο δ ἐπ ὀνείαθ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον. αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπησαν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, τοῖσ ἄρα μύ θων ἦρχε Καλυψώ, δῖα θεά ων "διογενὲς αερτιάδη, πολυμήχαν δυσσεῦ, οὕτω δὴ οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν αὐτίκα νῦν ἐθέλεις ἰέναι; σὺ δὲ χαῖρε καὶ ἔμπης. εἴ γε μὲν εἰδείης σῇσι φρεσίν, ὅσσα τοι αἶσα κήδε ἀναπλῆσαι, πρὶν πατρίδα γαῖαν κέσθαι, ἐνθάδε κ αὖθι μένων σὺν ἐμοὶ τόδε δμα φυλάσσοις ἀ θάνατός τ εἴης, μειρόμενός περ ἰδέσθαι σὴν ἄλοχον, τῆς τ αἰὲν ἐέλδεαι ἤματα πάντα. οὐ μέν θην κείνης γε χερείων εὔχομαι εἶναι, οὐ δέμας οὐδὲ φυήν, ἐπεὶ οὔ πως οὐδὲ ἔοικε θνητὰ ς ἀ θανάτῃσι δέμας καὶ εἶδος ἐρίζειν." τὴν δ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις δυσσεύς "πότνα θεά, μή μοι τόδε χώεο οἶδα καὶ αὐτὸς πάντα μάλ, οὕνεκα σεῖο περίφρων Πηνελόπεια εἶδος ἀκιδνοτέρη μέγεθός τ εἰσάντα ἰδέσθαι ἡ μὲν γὰρ βροτός ἐστι, σὺ δ ἀ θάνατος καὶ ἀγήρως. ἀλλὰ καὶ ὧς ἐθέλω καὶ ἐέλδομαι ἤματα πάντα οἴκαδέ τ ἐλθέμεναι καὶ νόστιμον ἦμαρ ἰδέσθαι. εἰ δ αὖ τις ῥαίῃσι θεν ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ, τλήσομαι ἐν στήθεσσιν ἔχων ταλαπενθέα θυ μόν ἤδη γὰρ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα κύ μασι καὶ πολέμῳ μετὰ καὶ τόδε τοῖσι γενέσθω."

Od.5.225 Od.5.226 Od.5.227 Od.5.228 Od.5.229 Od.5.230 Od.5.231 Od.5.232 Od.5.233 Od.5.234 Od.5.235 Od.5.236 Od.5.237 Od.5.238 Od.5.239 Od.5.240 Od.5.241 Od.5.242 Od.5.243 Od.5.244 Od.5.245 Od.5.246 Od.5.247 Od.5.248 Od.5.249 Od.5.250 ὣς ἔφατ, ἠέλιος δ ἄρ ἔδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν ἐλθόντες δ ἄρα τώ γε μυχῶ σπείους γλαφυροῖο τερπέσθην φιλότητι, παρ ἀλλήλοισι μένοντες. ἦμος δ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς, αὐτίχ ὁ μὲν χλαῖνάν τε χιτνά τε ἕννυτ δυσσεύς, αὐτὴ δ ἀργύφεον φᾶρος μέγα ἕννυτο νύμφη, λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετ ἰξυῖ καλὴν χρυ σείην, κεφαλῇ δ ἐφύπερθε καλύπτρην. καὶ τότ δυσσῆϊ μεγαλήτορι μήδετο πομπήν δκε μέν ο πέλεκυν μέγαν, ἄρμενον ἐν παλάμῃσι, χάλκεον, ἀμφοτέρωθεν ἀκαχμένον αὐτὰρ ἐν αὐτῶ στειλειὸν περικαλλὲς ἐλά ϊνον, εὖ ἐναρηρός δκε δ ἔπειτα σκέπαρνον ἐΰξοον ἦρχε δ ὁδοῖο νήσου ἐπ ἐσχατιήν, ὅθι δένδρεα μακρὰ πεφύ κει, κλήθρη τ αἴγειρός τ, ἐλάτη τ ἦν οὐρανομήκης, αὖα πάλαι, περίκηλα, τά ο πλώοιεν ἐλαφρς. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ δεῖξ ὅθι δένδρεα μακρὰ πεφύ κει, ἡ μὲν ἔβη πρὸς δμα Καλυψώ, δῖα θεά ων, αὐτὰρ ὁ τάμνετο δοῦρα θος δέ ο ἤνυτο ἔργον. εἴκοσι δ ἔκβαλε πάντα, πελέκκησεν δ ἄρα χαλκῶ, ξέσσε δ ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυ νε. τόφρα δ ἔνεικε τέρετρα Καλυψώ, δῖα θεά ων τέτρηνεν δ ἄρα πάντα καὶ ἥρμοσεν ἀλλήλοισι, γόμφοισιν δ ἄρα τήν γε καὶ ἁρμονίῃσιν ἄρασσεν. ὅσσον τίς τ ἔδαφος νηὸς τορνώσεται ἀ νὴρ φορτίδος εὐρείης, εὖ εἰδὼς τεκτοσυνά ων,

Od.5.251 Od.5.252 Od.5.253 Od.5.254 Od.5.255 Od.5.256 Od.5.257 Od.5.258 Od.5.259 Od.5.260 Od.5.261 Od.5.262 Od.5.263 Od.5.264 Od.5.265 Od.5.266 Od.5.267 Od.5.268 Od.5.269 Od.5.270 Od.5.271 Od.5.272 Od.5.273 Od.5.274 Od.5.275 Od.5.276 τόσσον ἐπ εὐρεῖαν σχεδίην ποιήσατ δυσσεύς. ἴκρια δὲ στήσας, ἀραρὼν θαμέσι σταμίνεσσι, ποίει ἀτὰρ μακρῇσιν ἐπηγκενίδεσσι τελεύτα. ἐν δ στὸν ποίει καὶ ἐπίκριον ἄρμενον αὐτῶ πρὸς δ ἄρα πηδάλιον ποιήσατο, ὄφρ ἰθύ νοι. φράξε δέ μιν ῥί πεσσι διαμπερὲς οἰσυΐνῃσι, κύ ματος εἶλαρ ἔμεν πολλὴν δ ἐπεχεύατο ὕ λην. τόφρα δὲ φά ρε ἔνεικε Καλυψώ, δῖα θεά ων, στία ποιήσασθαι ὁ δ εὖ τεχνήσατο καὶ τά. ἐν δ ὑπέρας τε κάλους τε πόδας τ ἐνέδησεν ἐν αὐτῇ, μοχλοῖσιν δ ἄρα τήν γε κατείρυσεν εἰς ἅλα δῖαν. τέτρατον ἦμαρ ἔην, καὶ τῶ τετέλεστο ἅπαντα τῶ δ ἄρα πέμπτῳ πέμπ ἀπὸ νήσου δῖα Καλυψώ, εἵματά τ ἀμφιέσασα θυώδεα καὶ λούσα σα. ἐν δέ ο ἀσκὸν ἔθηκε θεὰ μέλανος οἴνοιο τὸν ἕτερον, ἕτερον δ ὕδατος μέγαν, ἐν δὲ καὶ ᾖα κωρύκῳ, ἐν δέ ο ὄψα τίθει μενοεικέα πολλά οὖρον δὲ προέηκεν ἀπήμονά τε λιαρόν τε. γηθόσυνος δ οὔρῳ πέτασ στία δῖος δυσσεύς. αὐτὰρ ὁ πηδαλίῳ ἰ θύ νετο τεχνηέντως ἥμενος οὐδέ ο ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἔπι πτε Πληϊάδας τ ἐσορντι καὶ ὀψὲ δύοντα Βοώτην Ἄρκτόν θ, ἣν καὶ ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, ἥ τ αὐτοῦ στρέφεται καί τ Ὠρί ωνα δοκεύει, οἴη δ ἄμμορός ἐστι λοετρν Ὠκεανοῖο τὴν γὰρ δή μιν ἄνωγε Καλυψώ, δῖα θεά ων,

Od.5.277 Od.5.278 Od.5.279 Od.5.280 Od.5.281 Od.5.282 Od.5.283 Od.5.284 Od.5.285 Od.5.286 Od.5.287 Od.5.288 Od.5.289 Od.5.290 Od.5.291 Od.5.292 Od.5.293 Od.5.294 Od.5.295 Od.5.296 Od.5.297 Od.5.298 Od.5.299 Od.5.300 Od.5.301 Od.5.302 ποντοπορευέμεναι ἐπ ἀριστερὰ χειρὸς ἔχοντα. ἑπτὰ δὲ καὶ δέκα μὲν πλέεν ἤματα ποντοπορεύων, ὀκτωκαιδεκάτῃ δ ἐφάνη ὄρεα σκιόεντα γαίης Φαιήκων, ὅθι τ ἄγχιστον πέλεν αὐτῶ εἴσατο δ ὡς ὅτε ῥινὸν ἐν ἠεροειδέϊ πόντῳ. τὸν δ ἐξ Αἰθιόπων ἀνιὼν κρείων ἐνοσίχθων τηλόθεν ἐκ Σολύμων ὀρέων ἴδεν εἴσατο γάρ ο πόντον ἐπιπλείων. ὁ δ ἐχώσατο κηρόθι μᾶλλον, κινήσας δὲ κάρη προτὶ ὃν μυ θήσατο θυ μόν "ὢ πόποι, ἦ μάλα δὴ μετεβούλευσαν θεοὶ ἄλλως ἀμφ δυσῆϊ ἐμεῖο μετ Αἰθιόπεσσιν ἐόντος καὶ δὴ Φαιήκων γαίης σχεδόν, ἔνθα ο αἶσα ἐκφυγέειν μέγα πεῖραρ ὀϊζύος, ἥ μιν κά νει. ἀλλ ἔτι μέν μίν φημι ἅδην ἐλάαν κακότητος." ὣς εἰπὼν σύναγεν νεφέλας, ἐτάραξε δὲ πόντον χερσὶ τρίαιναν ἑλών πά σα ς δ ὀρόθυ νεν ἀέλλας παντοίων ἀνέμων, σὺν δὲ νεφέεσσι κάλυψε γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον ὀρώρει δ οὐρανόθεν νύξ. σὺν δ εὖρός τε νότος τ ἔπεσον ζέφυρός τε δυσα ὴς καὶ βορέης αἰθρηγενέτης, μέγα κῦμα κυλίνδων. καὶ τότ δυσσῆος λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ, ὀχθήσας δ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυ μόν "ὤ μοι ἐγὼ δειλός, τί νύ μοι μήκιστα γένηται; δείδω μὴ δὴ πάντα θεὰ νημερτέα εἶπεν, ἥ μ ἔφατ ἐν πόντῳ, πρὶν πατρίδα γαῖαν κέσθαι, ἄλγε ἀναπλήσειν τὰ δὲ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.

Od.5.303 Od.5.304 Od.5.305 Od.5.306 Od.5.307 Od.5.308 Od.5.309 Od.5.310 Od.5.311 Od.5.312 Od.5.313 Od.5.314 Od.5.315 Od.5.316 Od.5.317 Od.5.318 Od.5.319 Od.5.320 Od.5.321 Od.5.322 Od.5.323 Od.5.324 Od.5.325 Od.5.326 Od.5.327 Od.5.328 οἵοισιν νεφέεσσι περιστέφει οὐρανὸν εὐρὺν Ζεύς, ἐτάραξε δὲ πόντον, ἐπισπέρχουσι δ ἄελλαι παντοίων ἀνέμων νῦν μοι σς αἰπὺς ὄλεθρος. τρὶς μάκαρες Δαναοὶ καὶ τετράκις, οἳ τότ ὄλοντο Τροίῃ ἐν εὐρείῃ, χάριν Ἀτρεΐδῃσι φέροντες. ὡς δὴ ἐγώ γ ὄφελον θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν ἤματι τῶ ὅτε μοι πλεῖστοι χαλκήρεα δοῦρα Τρες ἐπέρριψαν περὶ Πηλεΐωνι θανόντι. τ κ ἔλαχον κτερέων, καί μευ κλέος ἦγον Ἀχαιοί νῦν δέ με λευγαλέῳ θανάτῳ εἵμαρτο ἁλναι." ὣς ἄρα μιν εἰπόντ ἔλασεν μέγα κῦμα κατ ἄκρης, δεινὸν ἐπεσσύμενον, περὶ δὲ σχεδίην ἐλέλιξε. τῆλε δ ἀπὸ σχεδίης αὐτὸς πέσε, πηδάλιον δὲ ἐκ χειρν προέηκε μέσον δέ ο στὸν ἔαξε δεινὴ μισγομένων ἀνέμων ἐλθοῦσα θύελλα τηλοῦ δὲ σπεῖρον καὶ ἐπίκριον ἔμπεσε πόντῳ. τὸν δ ἄρ ὑπόβρυχα θῆκε πολὺν χρόνον, οὐδὲ δυνάσθη αἶψα μάλ ἀνσχεθέειν μεγάλου ὑπὸ κύ ματος ὁρμῆς εἵματα γάρ ἑ βάρυνε, τά ο πόρε δῖα Καλυψώ. ὀψὲ δὲ δή ῥ ἀνέδυ, στόματος δ ἐξέπτυσεν ἅλμην πικρήν, ἥ ο πολλὴ ἀπὸ κρατὸς κελάρυζεν. ἀλλ οὐδ ὧς σχεδίης ἐπελήθετο, τειρόμενός περ, ἀλλὰ μεθορμηθεὶς ἐνὶ κύ μασιν ἐλλάβετ αὐτῆς, ἐν μέσσῃ δὲ καθῖζε τέλος θανάτου ἀλεείνων. τὴν δ ἐφόρει μέγα κῦμα κατὰ ῥόον ἔνθα καὶ ἔνθα. ὡς δ ὅτ ὀπωρινὸς βορέης φορέῃσιν ἀκάνθας

Od.5.329 Od.5.330 Od.5.331 Od.5.332 Od.5.333 Od.5.334 Od.5.335 Od.5.336 Od.5.337 Od.5.338 Od.5.339 Od.5.340 Od.5.341 Od.5.342 Od.5.343 Od.5.344 Od.5.345 Od.5.346 Od.5.347 Od.5.348 Od.5.349 Od.5.350 Od.5.351 Od.5.352 Od.5.353 Od.5.354 ἂμ πεδίον, πυκιναὶ δὲ πρὸς ἀλλήλῃσιν ἔχονται. ὣς τὴν ἂμ πέλαγος ἄνεμοι φέρον ἔνθα καὶ ἔνθα ἄλλοτε μέν τε νότος βορέῃ προβάλεσκε φέρεσθαι, ἄλλοτε δ αὖτ εὖρος ζεφύρῳ εἴξασκε διώκειν. τὸν δὲ ἴδεν Κάδμου θυγάτηρ, καλλίσφυρος Ἰνώ, ευκοθέη, ἣ πρὶν μὲν ἔην βροτὸς αὐδήεσσα, νῦν δ ἁλὸς ἐν πελάγεσσι θεν ἐξέμμορε τιμῆς. ἥ ῥ δυσῆ ἐλέησεν ἀλώμενον, ἄλγε ἔχοντα [αἰθυίῃ δ εἰκυῖα ποτῇ ἀνεδύ σετο λίμνης,] ἷζε δ ἐπὶ σχεδίης καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε "κάμμορε, τίπτε τοι ὧδε Ποσειδά ων ἐνοσίχθων ὠδύσατ ἐκπάγλως, ὅτι τοι κακὰ πολλὰ φυτεύει; οὐ μὲν δή σε καταφθείσει, μάλα περ μενεαίνων. ἀλλὰ μάλ ὧδ ἕρξαι, δοκέεις δέ μοι οὐκ ἀπινύσσειν εἵματα ταῦτ ἀποδὺς σχεδίην ἀνέμοισι φέρεσθαι κάλλιπ, ἀτὰρ χείρεσσι νέων ἐπιμαίεο νόστου γαίης Φαιήκων, ὅθι τοι μοῖρ ἐστὶν ἀλύξαι. τῆ δέ, τόδε κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τανύσσαι ἄμβροτον οὐδέ τί τοι παθέειν δέος οὐδ ἀπολέσθαι. αὐτὰρ ἐπὴν χείρεσσιν ἐφάψεαι ἠπείροιο, ἂψ ἀπολυσάμενος βαλέειν εἰς οἴνοπα πόντον πολλὸν ἀπ ἠπείρου, αὐτὸς δ ἀπονόσφι τραπέσθαι." ὣς ἄρα φωνήσασα θεὰ κρήδεμνον ἔδωκεν, αὐτὴ δ ἂψ ἐς πόντον ἐδύ σετο κυμαίνοντα αἰθυίῃ εἰκυῖα μέλαν δέ ἑ κῦμ ἐκάλυψεν. αὐτὰρ ὁ μερμήριξε πολύτλας δῖος δυσσεύς,

Od.5.355 Od.5.356 Od.5.357 Od.5.358 Od.5.359 Od.5.360 Od.5.361 Od.5.362 Od.5.363 Od.5.364 Od.5.365 Od.5.366 Od.5.367 Od.5.368 Od.5.369 Od.5.370 Od.5.371 Od.5.372 Od.5.373 ὀχθήσας δ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυ μόν "ὤ μοι ἐγώ, μή τίς μοι ὑφαίνῃσιν δόλον αὖτε ἀ θανάτων, ὅ τέ με σχεδίης ἀποβῆναι ἀνώγει. ἀλλὰ μάλ οὔ πω πείσομ, ἐπεὶ ἑκὰς ὀφθαλμοῖσι γαῖαν ἐγὼν ἰδόμην, ὅθι μοι φάτο φύξιμον εἶναι. ἀλλὰ μάλ ὧδ ἕρξω, δοκέει δέ μοι εἶναι ἄριστον ὄφρ ἂν μέν κεν δούρατ ἐν ἁρμονίῃσιν ἀρήρῃ, τόφρ αὐτοῦ μενέω καὶ τλήσομαι ἄλγεα πάσχων αὐτὰρ ἐπὴν δή μοι σχεδίην διὰ κῦμα τινάξῃ, νήξομ, ἐπεὶ οὐ μέν τι πάρα προνοῆσαι ἄμεινον." εἷος ὁ ταῦθ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυ μόν, ὦρσε δ ἐπὶ μέγα κῦμα Ποσειδά ων ἐνοσίχθων, δεινόν τ ἀργαλέον τε, κατηρεφές, ἤλασε δ αὐτόν. ὡς δ ἄνεμος ζαὴς ᾔων θημνα τινάξῃ καρφαλέων, τὰ μὲν ἄρ τε διεσκέδασ ἄλλυδις ἄλλῃ, ὣς τῆς δούρατα μακρὰ διεσκέδασ. αὐτὰρ δυσσεὺς ἀμφ ἑνὶ δούρατι βαῖνε, κέληθ ὡς ἵππον ἐλαύνων, εἵματα δ ἐξαπέδυ νε, τά ο πόρε δῖα Καλυψώ. αὐτίκα δὲ κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τάνυσσεν, Od.5.374 αὐτὸς δὲ πρηνὴς ἁλὶ κάππεσε, χεῖρε πετάσσα ς, Od.5.375 Od.5.376 Od.5.377 Od.5.378 Od.5.379 Od.5.380 νηχέμεναι μεμαώς. ἴδε δὲ κρείων ἐνοσίχθων, κινήσας δὲ κάρη προτὶ ὃν μυ θήσατο θυ μόν "οὕτω νῦν κακὰ πολλὰ παθὼν ἀλόω κατὰ πόντον, εἰς ὅ κεν ἀνθρώποισι διοτρεφέεσσι μιγήῃς. ἀλλ οὐδ ὧς σε ἔολπα ὀνόσσεσθαι κακότητος." ὣς ἄρα φωνήσας ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους,

Od.5.381 Od.5.382 Od.5.383 Od.5.384 Od.5.385 Od.5.386 ἵ κετο δ εἰς Αἰγά ς, ὅθι ο κλυτὰ δώματ ἔα σιν. αὐτὰρ Ἀθηναίη, κούρη Διός, ἄλλ ἐνόησεν ἦ τοι τν ἄλλων ἀνέμων κατέδησε κελεύθους, παύσασθαι δ ἐκέλευσε καὶ εὐνηθῆναι ἅπαντας ὦρσε δ ἐπὶ κραιπνὸν βορέην, πρὸ δὲ κύ ματ ἔαξεν, εἷος ὃ Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μιγείη Od.5.387 διογενὴς δυσεύς, θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξα ς. Od.5.388 Od.5.389 Od.5.390 Od.5.391 Od.5.392 Od.5.393 Od.5.394 Od.5.395 Od.5.396 Od.5.397 Od.5.398 Od.5.399 Od.5.400 ἔνθα δύω νύκτας δύο τ ἤματα κύ ματι πηγῶ πλάζετο, πολλὰ δέ ο κραδίη προτιόσσετ ὄλεθρον. ἀλλ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐϋπλόκαμος τέλεσ Ἠώς, καὶ τότ ἔπειτ ἄνεμος μὲν ἐπαύσατο ἠδὲ γαλήνη ἔπλετο νηνεμίη ὁ δ ἄρα σχεδὸν εἴσιδε γαῖαν ὀξὺ μάλα προϊδών, μεγάλου ὑπὸ κύ ματος ἀρθείς. ὡς δ ὅτ ἂν ἀσπάσιος βίοτος παίδεσσι φανήῃ πατρός, ὃς ἐν νούσῳ κεῖται κρατέρ ἄλγεα πάσχων, δηρὸν τηκόμενος, στυγερὸς δέ ο ἔχραε δαίμων, ἀσπάσιον δ ἄρα τόν γε θεοὶ κακότητος ἔλυ σαν, ὣς δυσῆ ἀσπαστὸν ἐείσατο γαῖα καὶ ὕ λη, νῆχε δ ἐπειγόμενος ποσὶν ἠπείρου ἐπιβῆναι. ἀλλ ὅτε τόσσον ἀπῆν, ὅσσον τε γέγωνε βοήσας, Od.5.401 καὶ δὴ δοῦπον ἄκουσε ποτὶ σπιλάδεσσι θαλάσσης Od.5.402 Od.5.403 Od.5.404 ῥόχθει γὰρ μέγα κῦμα ποτὶ ξερὸν ἠπείροιο δεινὸν ἐρευγόμενον, εἴλυτο δὲ πάνθ ἁλὸς ἄχνῃ οὐ γὰρ ἔσαν λιμένες νην ὀχοί, οὐδ ἐπιωγαί, Od.5.405 ἀλλ ἀκταὶ προβλῆτες ἔσαν σπιλάδες τε πάγοι τε Od.5.406 καὶ τότ δυσσῆος λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,

Od.5.407 Od.5.408 Od.5.409 Od.5.410 Od.5.411 Od.5.412 Od.5.413 Od.5.414 Od.5.415 Od.5.416 Od.5.417 Od.5.418 Od.5.419 Od.5.420 Od.5.421 Od.5.422 Od.5.423 Od.5.424 Od.5.425 Od.5.426 Od.5.427 Od.5.428 Od.5.429 Od.5.430 Od.5.431 Od.5.432 ὀχθήσας δ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυ μόν "ὤ μοι, ἐπεὶ δὴ γαῖαν ἀελπέα δκεν ἰδέσθαι Ζεύς, καὶ δὴ τόδε λαῖτμα διατμήξας ἐπέρησα, ἔκβασις οὔ πῃ φαίνεθ ἁλὸς πολιοῖο θύραζε ἔκτοσθεν μὲν γὰρ πάγοι ὀξέες, ἀμφὶ δὲ κῦμα βέβρυ χεν ῥόθιον, λισσὴ δ ἀναδέδρομε πέτρη, ἀγχιβαθὴς δὲ θάλασσα, καὶ οὔ πως ἔστι πόδεσσι στήμεναι ἀμφοτέροισι καὶ ἐκφυγέειν κακότητα μή πώς μ ἐκβαίνοντα βάλῃ λίθακι ποτὶ πέτρῃ κῦμα μέγ ἁρπάξαν μελέη δέ μοι ἔσσεται ὁρμή. εἰ δέ κ ἔτι προτέρω παρανήξομαι, ἤν που ἐφεύρω ἠϊόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε θαλάσσης, δείδω μή μ ἐξαῦτις ἀναρπάξα σα θύελλα πόντον ἐπ ἰχθυόεντα φέρῃ βαρέα στενάχοντα, ἠέ τί μοι καὶ κῆτος ἐπισσεύῃ μέγα δαίμων ἐξ ἁλός, οἷά τε πολλὰ τρέφει κλυτὸς Ἀμφιτρί τη οἶδα γὰρ ὥς μοι ὀδώδυσται κλυτὸς ἐννοσίγαιος." εἷος ὁ ταῦθ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυ μόν, τόφρα δέ μιν μέγα κῦμα φέρεν τρηχεῖαν ἐπ ἀκτήν. ἔνθά κ ἀπὸ ῥινοὺς δρύφθη, σὺν δ ὀστέ ἀράχθη, εἰ μὴ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκπις Ἀθήνη ἀμφοτέρῃσι δὲ χερσὶν ἐπεσσύμενος λάβε πέτρης, τῆς ἔχετο στενάχων, εἷος μέγα κῦμα παρῆλθε. καὶ τὸ μὲν ὣς ὑπάλυξε, παλιρρόθιον δέ μιν αὖτις πλῆξεν ἐπεσσύμενον, τηλοῦ δέ μιν ἔμβαλε πόντῳ. ὡς δ ὅτε που λύποδος θαλάμης ἐξελκομένοιο

Od.5.433 Od.5.434 Od.5.435 Od.5.436 Od.5.437 Od.5.438 Od.5.439 Od.5.440 Od.5.441 Od.5.442 Od.5.443 Od.5.444 Od.5.445 πρὸς κοτυληδονόφιν πυκιναὶ λά ϊγγες ἔχονται, ὣς τοῦ πρὸς πέτρῃσι θρασειά ων ἀπὸ χειρν ῥι νοὶ ἀπέδρυφθεν τὸν δὲ μέγα κῦμ ἐκάλυψεν. ἔνθά κε δὴ δύστηνος ὑπὲρ μόρον ὤλετ δυσσεύς, εἰ μὴ ἐπιφροσύνην δκε γλαυκπις Ἀθήνη κύ ματος ἐξαναδύς, τά τ ἐρεύγεται ἤπειρόνδε, νῆχε παρέξ, ἐς γαῖαν ὁρώμενος, εἴ που ἐφεύροι ἠϊόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε θαλάσσης. ἀλλ ὅτε δὴ ποταμοῖο κατὰ στόμα καλλιρόοιο ἷξε νέων, τῇ δή ο ἐείσατο χρος ἄριστος, λεῖος πετρά ων, καὶ ἐπὶ σκέπας ἦν ἀνέμοιο ἔγνω δὲ προρέοντα καὶ εὔξατο ὃν κατὰ θυ μόν "κλῦθι, ἄναξ, ὅτις ἐσσί πολύλλιστον δέ σ κά νω Od.5.446 φεύγων ἐκ πόντοιο Ποσειδά ωνος ἐνι πά ς. Od.5.447 Od.5.448 Od.5.449 Od.5.450 Od.5.451 Od.5.452 Od.5.453 Od.5.454 Od.5.455 Od.5.456 Od.5.457 Od.5.458 αἰδοῖος μέν τ ἐστὶ καὶ ἀ θανάτοισι θεοῖσιν, ἀνδρν ὅς τις ἵκηται ἀλώμενος, ὡς καὶ ἐγὼ νῦν σόν τε ῥόον σά τε γούναθ κά νω πολλὰ μογήσας. ἀλλ ἐλέαιρε, ἄναξ κέτης δέ τοι εὔχομαι εἶναι." ὣς φάθ, ὁ δ αὐτίκα παῦσεν ἑὸν ῥόον, ἔσχε δὲ κῦμα, πρόσθε δέ ο ποίησε γαλήνην, τὸν δ ἐσάωσεν ἐς ποταμοῦ προχοά ς. ὁ δ ἄρ ἄμφω γούνατ ἔκαμψε χεῖράς τε στιβαρά ς ἁλὶ γὰρ δέδμητο φίλον κῆρ ᾤδεε δὲ χρόα πάντα, θάλασσα δὲ κήκιε πολλὴ ἂν στόμα τε ῥῖνάς θ ὁ δ ἄρ ἄπνευστος καὶ ἄναυδος κεῖτ ὀλιγηπελέων, κάματος δέ μιν αἰνὸς ἵκανεν. ἀλλ ὅτε δή ῥ ἄμπνυτο καὶ ἐς φρένα θυ μὸς ἀγέρθη,

Od.5.459 Od.5.460 Od.5.461 Od.5.462 Od.5.463 Od.5.464 Od.5.465 Od.5.466 Od.5.467 Od.5.468 Od.5.469 Od.5.470 Od.5.471 καὶ τότε δὴ κρήδεμνον ἀπὸ ἕο λῦσε θεοῖο. καὶ τὸ μὲν ἐς ποταμὸν ἁλιμυ ρήεντα μεθῆκεν, ἂψ δ ἔφερεν μέγα κῦμα κατὰ ῥόον, αἶψα δ ἄρ Ἰνὼ δέξατο χερσὶ φίλῃσιν ὁ δ ἐκ ποταμοῖο λιασθεὶς σχοίνῳ ὑπεκλί νθη, κύσε δὲ ζείδωρον ἄρουραν. ὀχθήσας δ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυ μόν "ὤ μοι ἐγώ, τί πάθω; τί νύ μοι μήκιστα γένηται; εἰ μέν κ ἐν ποταμῶ δυσκηδέα νύκτα φυλάσσω, μή μ ἄμυδις στί βη τε κακὴ καὶ θῆλυς ἐέρση ἐξ ὀλιγηπελίης δαμάσῃ κεκαφηότα θυ μόν αὔρη δ ἐκ ποταμοῦ ψυ χρὴ πνέει ἠθι πρό. εἰ δέ κεν ἐς κλειτὺν ἀναβὰ ς καὶ δάσκιον ὕ λην θάμνοισ ἐν πυκινοῖσι καταδράθω, εἴ με μεθείη Od.5.472 ῥῖγος καὶ κάματος, γλυκερὸς δέ μοι ὕπνος ἐπέλθοι, Od.5.473 Od.5.474 Od.5.475 Od.5.476 Od.5.477 Od.5.478 Od.5.479 Od.5.480 Od.5.481 Od.5.482 Od.5.483 Od.5.484 δείδω μὴ θήρεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένωμαι." ὣς ἄρα ο φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι βῆ ῥ ἴμεν εἰς ὕ λην τὴν δὲ σχεδὸν ὕ δατος εὗρεν ἐν περιφαινομένῳ. δοιοὺς δ ἄρ ὑπήλυθε θάμνους ἐξ ὁμόθεν πεφυτας ὁ μὲν φυλίης, ὁ δ ἐλαίης. τοὺς μὲν ἄρ οὔτ ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων, οὔτε ποτ ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν, οὔτ ὄμβρος περάασκε διαμπερές ὣς ἄρα πυκνοὶ ἀλλήλοισιν ἔφυν ἐπαμοιβαδίς οὓς ὑπ δυσσεὺς δύ σετ. ἄφαρ δ εὐνὴν ἐπαμήσατο χερσὶ φίλῃσιν εὐρεῖαν φύλλων γὰρ ἔην χύσις ἤλιθα πολλή, ὅσσον τ ἠὲ δύω ἠὲ τρεῖς ἄνδρας ἔρυσθαι

Od.5.485 Od.5.486 Od.5.487 Od.5.488 Od.5.489 Od.5.490 Od.5.491 Od.5.492 ὥρῃ χειμερίῃ, εἰ καὶ μάλα περ χαλεπαίνοι. τὴν μὲν ἰδὼν γήθησε πολύτλα ς δῖος δυσσεύς, ἐν δ ἄρα μέσσῃ λέκτο, χύσιν δ ἐπεχεύατο φύλλων. ὡς δ ὅτε τις δαλὸν σποδιῇ ἐνέκρυψε μελαίνῃ ἀγροῦ ἐπ ἐσχατιῆς, ᾧ μὴ πάρα γείτονες ἄλλοι, σπέρμα πυρὸς σῴζων, ἵνα μή ποθεν ἄλλοθεν αὕοι, ὣς δυσεὺς φύλλοισι καλύψατο. τῶ δ ἄρ Ἀθήνη ὕπνον ἐπ ὄμμασι χεῦ, ἵνα μιν παύσειε τάχιστα Od.5.493 δυσπονέος καμάτοιο, φίλα βλέφαρ ἀμφικαλύψα ς.