ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 14 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Transcript

1 way free press magazine ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 14 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΘΑΝΟΣ ΔΗΜΑΔΗΣ ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗ

2 ΔΕΥΤΕΡΑ - ΚΥΡΙΑΚΗ: 19:00-21:30

3 συνεντεύξεις index ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ Μαρία Κωνσταντάκη «Η γενιά μου, είναι η πιο άβουλη γενιά του κόσμου» Photoscope #51 γιώργος ΠΑΠΑ- ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «...ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ...» Photoscope #39 Ροκ είναι να μπορείς να γελάς και να είσαι χαρούμενος... ανδριάνα ΜΠΑΜΠΑΛΗ city then/now "ΤΟΥ ΑΞΟΤΗ", ένα σιδηρουργείο στου Ψυρρή αϖό το ΘΑΝΟΣ ΔΗΜAΔΗΣ Aπό το πολιτικό ρεπορτάζ στον «Στον Δαίδαλο των Μνημονίων» j cityway 3

4 ISSN: free press magazine way #20 Πανεπιστημίου 56, , Αθήνα τηλ.: , fax.: κιν.: url: Εκδότης ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ Υπεύθυνος Διαφημιστικού Τμήματος ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΣΙΛΟΓΛΑΝΙΔΗΣ Παραγωγή Διαφήμισης ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑΣ Αρχισυντάκτης ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ Ελεύθερο Ρεπορτάζ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΩΜΑΪΔΗΣ Συντάκτες - Συνεργάτες ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΡΕΛΗΣ ΠΑΡΗ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑ ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑ ΓΑΒΡΙΛΗ - ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΟΣ BAR MASTER, ΒRAINCO.GR, ΝΕΟPOLIS.GR, PARKOUR.GR, TRIPPIN.GR Αρθρογράφοι - Συνεργάτες ΚΙΡΚΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΗΡΩ ΚΙΣΣΑΝΔΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ ΕΡΓΑΤΙΔΗΣ ΑΝΤΖΥ ΝΟΜΙΚΟΥ, ΜΑΡΙΚΑΙΤΗ ΠΑΛΛΑ Web development Mελινικόν The Greek Pancake House ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ visit our new updated site join now χειροποίητα Pancakes που παρασκευάζουμε στην κουζίνα μας καθημερινά με αγνά υλικά σκουφά 37 κολωνάκι THΛ.: Melinikon-The Greek Pancake House 4 cityway

5 DWHITE

6 Πώς η «πραγματική» επικοινωνία έφτασε στο τέλος της! Γράφει η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΙΜΑΤΗ Διανύουμε την εποχή της απόλυτης τεχνολογικής εξέλιξης. Η κυριαρχία του smartphone, του ios, του Facebook, του Instagram και του διαδικτυακού «ψεύτικου» κόσμου. Εκεί όπου το χαμόγελο και μια αγκαλιά αντικαθίστανται με Like, Poke και Inbox. Ένας τεχνολογικός κατακλυσμός όπου ο εθισμός, η αποξένωση και η κατάρρευση της αληθινής επικοινωνίας είναι μονόδρομος. Αυτό ακριβώς το φαινόμενο προσπάθησαν φωτογράφοι ανά τον κόσμο, να απαθανατίσουν σε λίγες εικόνες καταγράφοντας απλούς καθημερινούς ανθρώπους να βρίσκονται μαζί αλλά στην ουσία να μην ανταλλάζουν ούτε ένα βλέμμα. Στο παρακάτω φωτογραφικό project και σίγουρα θα αναγνωρίσετε σε αυτούς τους ανθρώπους, τον δικό σας. 6 cityway

7

8 citynewswelike TΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 2014 Το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών» ένα φεστιβάλ του Αθηναϊκού καλλιτεχνικού δικτύου, πραγματοποιείται από τις 9 έως τις 19 Οκτωβρίου, στην ευρύτερη γειτονιά του κέντρου, κάτω από την πλατεία Ομονοίας, γύρω από την πλατεία Βάθη και την πλατεία Καραϊσκάκη, ως τον σταθμό Λαρίσσης, όπου πολλοί δρόμοι έχουν γαλλικά ονόματα (Μάρνη, Φαβιέρου, Μαιζώνος, Β.Ουγκώ, Σατωβριάνδου, Βερανζέρου κ.α). Θέατρο, μουσική, χορός, δράσεις και θέατρο δρόμου, εικαστικά, ζωγραφική δρόμου, σινεμά, μόδα, φόρουμ λαμβάνουν χώρα καθ όλη τη διάρκεια του δεκαημέρου. Για 10 ημέρες θα παρελάσουν πάνω από 500 καλλιτέχνες, δημιουργοί και άνθρωποι του πνεύματος, από 30 επιλεγμένα σημεία... ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΓΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΖΑΡΑΝ ΓΥΜΝΟΙ ΓΙΑ...ΚΑΛΟ ΣΚΟΠΟ! εξω από τα ρούχα τους βγήκαν φοιτητές κτηνιατρικής από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, όχι φυσικά γιατί ζεστάθηκαν, αλλά για τις ανάγκες ενός...οικολογικού ημερολόγιο για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Κορίτσια κι αγόρια πέταξαν τις λευκές στολές τους και πόζαραν όπως τους γέννησε η μάμα τους για το ημερολόγιο που φέρει τον εύστοχο τίτλο «Under the Overalls» (κάτω από τις φόρμες). Projects με γυμνό έχουμε δει πολλά. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, το ευφάνταστο της υπόθεσης είναι ο τρόπος με τον οποίο επέλεξαν να καλύψουν τα επίμαχα σημεία οι φοιτητές. Ως καλύμματα λοιπόν, χρησίμεψαν ζωάκια όπως άλογα, ψάρια και σκυλάκια, ακόμα κι οι κορμοί των δέντρων, εν ολίγοις η ίδια η φύση. Άλλωστε σκοπός της καμπάνιας είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη συγκέντρωση χρημάτων για το Greyhound Rescue. ΆΡΗΣ ΜΠΟΥΣΤΡΑΣ ΑΛΚΟΤΕΣΤ ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΜΠΡΕΛΟΚ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΟΠΟΤΕ ΕΧΕΤΕ ΠΙΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ... Tο όνομα της συσκευής είναι Breeze. Ο χρήστης φυσάει στο στόμιό της. Ακολούθως, τα δεδομένα μεταφέρονται μέσω Bluetooth στο «έξυπνο» κινητό του, όπου ειδική εγκατεστημένη εφαρμογή (με την ονομασία Breathometer, συμβατή τόσο με λειτουργικά συστήματα ios όσο και με Android) τον ενημερώνει για τα επίπεδα αλκοόλ που ανιχνεύθηκαν στο αίμα του. Στόχος της συσκευής είναι να προειδοποιήσει τους χρήστες της όποτε εκείνοι είναι έτοιμοι να υπερβούν το όριο πίνοντας ακόμη ένα ποτό, δήλωσε ο άνθρωπος που την εφηύρε, Τσαρλς Μάικλ Γιμ. Όπως είπε ο ίδιος, σε διαφορετική περίπτωση, όταν κάποιος έχει πιει παραπάνω από το επιτρεπτό όριο, η συσκευή αλκοτέστ Breeze τον ενημερώνει ότι δεν πρέπει να οδηγήσει. ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝ «ΟΔΥΣΣΕΑ» Σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με συντονιστή τον δημοσιογράφο κ. Σπύρο Χαριτάτο, δόθηκε η εκκίνηση του οδοιπορικού του «Οδυσσέα», του 1ου κινητού εργαστηρίου Ενημέρωσης, Εκπαίδευσης και Τεχνολογίας για παιδιά στην Ελλάδα. Παράλληλα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης επικαιροποιήθηκε, με την προσθήκη του «Οδυσσέα», το Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στο πλαίσιο των δράσεων που υλοποιεί ο οργανισμός σε όλα τα σχολεία της χώρας. Ο «Οδυσσέας» αποτελεί ένα μοναδικό «εργαλείο» απόλυτα ασφαλές για κάθε επισκέπτη, μικρό και μεγάλο, με απόλυτη αυτονομία και εξοπλισμένο με: τηλεφωνικό κέντρο, φωτοβολταϊκό σύστημα εναλλακτικής ενέργειας, δορυφορική κεραία, 10 εσωτερικές και εξωτερικές κάμερες, 35 θέσεις εργασίας με πρόσβαση στο internet, smart TVs, Laptops, Tablets και Smart phones. Μεταξύ άλλων παρέχει δυνατότητα διασύνδεσης του τηλεφωνικού του κέντρου με την «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS 1056» καθώς και με την «Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα παιδιά ». Οι βασικές δράσεις που θα υλοποιούνται στον «Οδυσσέα» είναι η ενημέρωση μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών για θέματα που αφορούν στα παιδιά, η κοινωνική και ψυχολογική στήριξη παιδιών και οικογενειών με προβλήματα διαβίωσης, η δυνατότητα αιμοδοσίας σε συνεργασία με τα τοπικά Νοσοκομεία / Κέντρα Υγείας, η δυνατότητα διαχείρισης κρίσεων, η συμμετοχή των παιδιών σε διαδικτυακές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές μέσω του YouSmile. DISCOVERYQ ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΠΟΡΤΡΈΤΟ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ ΣΤΟ ΨΗΦΙΔΩΤΌ; Το ψηφιδωτό που αποκαλύφθηκε στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης με την αναπαράσταση της Αρπαγής της Περσεφόνης τράβηξε τα βλέμματα όλου του κόσμου, με τους απανταχού ειδικούς να προσπαθούν να το «ερμηνεύσουν» και να ξεκλειδώσουν το μυστήριο του «ενοίκου». Ο Άντριου Τσαγκ μιλώντας στο Discovery εκτίμησε ότι η φιγούρα του Ερμή θα μπορούσε να είναι το καλύτερο πορτρέτο του νεαρού μεγάλου Αλεξάνδρου. 8 cityway

9 Χαμηλότερα ενοίκια για τους φοιτητές Σε τιμές που είναι μειωμένες κατά 10%-15% σε σχέση με τις αντίστοιχες περσινές ενοικιάζονται φέτος τα δυάρια και οι γκαρσονιέρες στους φοιτητές που αναζητούν κατοικία στην Αθήνα. Μετακόμιση τώρα με οικονομικά πακέτα που ξεκινούν από 50 ευρώ Η γενικότερη κατάρρευση των τιμών των ακινήτων αντικατοπτρίζεται και στα ενοίκια της φοιτητικής στέγης καθώς την τελευταία διετία η μείωση ξεπερνά το 20%. Πλέον, ένα ποσό της τάξης των ευρώ το μήνα αρκεί για την ενοικίαση ενός νεόδμητου δυαριού, με όλες τις ανέσεις, σε περιοχή που βρίσκεται κοντά στο πανεπιστήμιο. Ανάλογα, με την παλαιότητα και την απόσταση από το πανεπιστήμιο, το ενοίκιο για δυάρι μπορεί να πέσει ακόμα και στα 200 ευρώ τον μήνα. Η ιδιαιτερότητα της φετινής σεζόν είναι ότι, λόγω των οικονομικών συνθηκών, μεγάλος αριθμός φοιτητών επέλεξε να σπουδάσει στον τόπο καταγωγής του με αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά η ζήτηση. Από την άλλη, πολλοί ιδιοκτήτες επέλεξαν φέτος να κρατήσουν κλειστά τα διαμερίσματά τους εξαιτίας του φόβου τους ότι μπορεί να έχουν οικονομική ζημιά. Στην Αθήνα, μόνο κάποια δυάρια στου Ζωγράφου, τα οποία έχουν το προνόμιο να βρίσκονται κοντά στην Πανεπιστημιούπολη, ξεπερνούν τα 300 ευρώ το μήνα. Σε άλλες περιοχές αυτό το ποσό αποτελεί «ταβάνι», ενώ για τα παλιά δυάρια το ενοίκιο μπορεί να πέσει στα 200 ευρώ. Συγκεκριμένα, ένα δυάρι στου Ζωγράφου ενοικιάζεται από ευρώ, στους Αμπελοκήπους από , στα Εξάρχεια από , στο Παγκράτι από , στα Πετράλωνα από και στην Κυψέλη από ευρώ. Οι γκαρσονιέρες είναι περίπου 30% φθηνότερες. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα δύο χρόνια, φέτος υποχωρεί αρκετά και το φαινόμενο της συγκατοίκησης. Κύρια αιτία είναι το σοβαρό ρίσκο της οικονομικής αδυναμίας ενός από τους συγκατοίκους, κάτι που θα επιβαρύνει τον άλλο. Φέτος, πάντως, έχει κάνει την εμφάνισή της για πρώτη φορά μια τάση αγοράς μικρών διαμερισμάτων από οικογένειες που σπουδάζουν τα παιδιά τους σε άλλες πόλεις. Ετοιμάζεστε να αλλάξετε σπίτι και σκέφτεστε την μετακόμιση. Εμείς είμαστε εδώ για να σας δώσουμε τη λύση... Με σύγχρονα μέσα αναλαμβάνουμε την μεταφορά του νοικοκυριού σας σε όλη την Ελλάδα, με αμπαλάζ, αποθήκευση και επανατοποθέτησή τους στο νεο σας σπίτι με ανυψωτικό μηχάνημα χωρίς ζημιές και απώλειες. ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΤΗΡΗΣ Ο.Ε. ΤΗΛ.: ΚΙΝ.:

10 ΡΕΠΟΡΤΑΖ Διαδικτυακή πλατφόρμα Συν Αθηνά για τους πολίτες που ψάχνουν λύσεις για την Αθήνα μας,,, ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ με Ομάδες Πολιτών Ηδιαδικτυακή πλατφόρμα ( «Συν Αθηνά» είναι μια πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων για να στηρίξει και να διευκολύνει τις ομάδες πολιτών που με τις δράσεις τους βελτιώνουν την ποιότητα ζωής στην Αθήνα. Ο όρος «Ομάδες Πολιτών» αναφέρεται σε ομάδες κατοίκων που σχετίζονται μεταξύ τους γύρω από λύσεις και δράσεις για το καλό της γειτονιάς τους ή της πόλης. Μπορεί να είναι ΜΚΟ, ΑΜΚΕ ή και άτυπες ομάδες, ακόμη και μεμονωμένες πρωτοβουλίες. Μοναδικό κριτήριο δημοσίευσης της καταχώρησής τους αποτελεί η έμπρακτη εμπλοκή τους σε δραστηριότητες για το κοινό όφελος. 01 Η στέγη «Συν Αθηνά» είναι ένας χώρος συνάντησης, οργάνωσης και υλοποίησης δράσεων που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής στην πόλη. Ο χώρος προσφέρεται από το δήμο Αθηναίων στις δημιουργικές ομάδες της πόλης μας. Αυτό που εκφράζεται μέσα από τη διαδικτυακή πλατφόρμα «Συν Αθηνά», στο παλιό αυτό κτίσμα της πλατείας Βαρβακείου, αποκτά το φυσικό του χώρο. Όπως ακριβώς η πλατφόρμα δίνει βήμα στις δημιουργικές ομάδες που φροντίζουν την πόλη, έτσι τώρα η δημοτική αρχή της Αθήνας δίνει στέγη στις συλλογικές δράσεις των κατοίκων για να διευκολύνει την πραγματοποίησή τους. δίκτυα έχουν υλοποιηθεί δράσεις όπως η αξιοποίηση του δημοτικού περιπτέρου της Βαρβάκειου Πλατείας και η μετατροπή του στη στέγη συναθηνά, συνεργασίες με το ραδιοφωνικό σταθμό Εν Λευκώ, τέσσερα ανοιχτά καλέσματα, η συμμετοχή ως συνεργάτης στο πρόγραμμα "ΠΕΔΙΟ_ΑΓΟΡΑ" και το πρόγραμμα "Νύχτα Μέρα". 02 ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ Σε συνεργασία με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς όπως και αρχιτεκτονικά Επικοινωνία: Facebook: Instargam:SYNATHINA Youtube: Συν Αθηνά Πλατφόρμα 10 cityway

11 ΔΙΕΘΝHΣ ΔΙAΚΡΙΣΗ ΑΠO ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜO BLOOMBERG ΚΑΙ H ΑΞΙΟΠΟIΗΣΗ TOY ΧΡΗΜΑΤΙΚΟY ΕΠAΘΛΟΥ Η βραβευμένη πρόταση αφορά στην υλοποίηση καινοτόμων υποδομών με στόχο τη θεσμική συμμετοχή των πολιτών στην δημοτική διακυβέρνηση. Η πρόταση αποτελεί την εξέλιξη της πιλοτικής εφαρμογής του προγράμματος «συναθηνά». Η διεθνής αυτή διάκριση αποτελεί αποτέλεσμα της εμπιστοσύνης και της δημιουργικής συνεργασίας με τις ομάδες πολιτών στο Δήμο Αθηναίων. ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟI ΣΤOΧΟΙ Το πρόγραμμα θα αφορά σε ανάπτυξη τεχνολογικών εφαρμογών και συστημάτων που θα προάγουν την άμεση επικοινωνία, συνεργασία και αξιοποίηση της γνώσης των δημιουργικών πολιτών από τους δημοτικούς φορείς. Η στέγη «Συν Αθηνά» για τις δράσεις των ομάδων πολιτών επί της οδού Αθηνάς, απέναντι από την Βαρβάκειο Αγορά. Aπό τα γυρίσματα teaser που συμμετείχαν ΜΚΟ και Ομάδες Πολιτών (φωτογραφία: Χρήστος Αραζός) Εθελοντές της Glovo σε δράση φύτευσης των παρτεριών της στέγης ΣυνΑθηνά στη Βαρβάκειο Πλατεία Eγκαίνια της διαδικτυακής πλατφόρμας ΣυνΑθηνά στην ταράτσα του Δημαρχιακού Μεγάρου (φωτογραφία: Χρήστος Αραζός) H ανταλλακτική βιβιβλιοθήκη vivliothiki.org στο Δημαρχιακό Μέγαρο (φωτογραφία: Χρήστος Αραζός) O Άλλος Άνθρωπος και η Emfasis Foundaion στη στέγη ΣυνΑθηνά (φωτογραφία: Σόλωνας Μάλκας) cityway 11

12 city then/now Μένιος Λιοφάγος: Ο ήχος από τις σφυριές μου κρατάει συντροφιά 55 χρόνια... "ΤΟΥ ΑΞΟΤΗ", ένα σιδηρουργείο στου Ψυρρή από το 1948 Οι σφυριές αντηχούν μέσα στη σιωπή του σκοτεινού σιδηρουργείου, το χέρι με τη βαριοπούλα ανεβοκατεβαίνει με ορμή για να δώσει σχήμα στο πυρωμένο ατσάλι πάνω στο αμόνι. Φλογισμένα ρινίσματα πετάγονται και σαν ένα μικρό πυροτέχνημα, φωτίζουν το πρόσωπο του Μένιου Λιοφάγου. «Ο ήχος από τις σφυριές μου κρατά συντροφιά» λέει ο 65χρονος σιδεράς. Λιγομίλητος και αδύνατος, με σοβαρά προβλήματα υγείας από πολύ νέος, δουλεύει από τα δέκα του χρόνια... Το πρώτο του έργο, το εμπνεύστηκε από φωτογραφία με τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, που είχε δει σε περιοδικό όταν ήταν μικρό παιδί. «Στο τελείωμα από τα κάγκελα των ανακτόρων σχηματιζόταν το κεφάλι ενός δράκου», το φυλάει ακόμα στο σιδηρουργείο και το δείχνει, ενώ ένα νοσταλγικό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό του. Έμαθε την τέχνη κοντά στον πατέρα του, ο οποίος είναι παρών και σήμερα σε ηλικία 90 χρόνων, «τα σίδερα τα έχει για παιχνίδια» λέει γι αυτόν, χαριτολογώντας ένας γείτονας. Το σιδηρουργείο - μηχανουργείο που πέρασε όλη του τη ζωή, βρίσκεται στην περιοχή του Ψυρρή από το Η πινακίδα στην είσοδο γράφει «ΤΟΥ ΑΞΟΤΗ», η οικογένεια έχει καταγωγή από τη Νάξο και τα βήματα της την έφεραν σε αυτή τη γειτονιά της Αθήνας, που κατοικείτο εκείνη την εποχή κυρίως από Ναξιώτες. Κάποτε εργάζονταν σε αυτό 3-4 άνθρωποι όλη την ημέρα. Τώρα, είναι μόνος, οι παραγγελίες έχουν λιγοστέψει. Ο τελευταίος πελάτης του (λίγο πριν το καλοκαίρι που ετοιμάστηκε αυτό το αφιέρωμα) είναι από την Ύδρα, του ζήτησε να φτιάξει δέκα πόμολα, «πολύ παλιά, δεν υπάρχουν πια στο εμπόριο». 12 cityway

13 Το εσωτερικό του σιδηρουργείου, είναι γεμάτο παρελθόν που παραμένει όμως, ζωντανό σε ένα παρόν το οποίο έχει αλλάξει δραματικά. Ένα καμίνι, ένα αμόνι, οι τοίχοι γεμάτοι από σκαπτικά εργαλεία, σκαλιστήρια, τσάπες, μεγάλα ατσάλινα κλειδιά, πέδιλα που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι εναερίτες της ΔΕΗ για να σκαρφαλώσουν στις κολώνες, πολλές φωτογραφίες, μία με τον πατέρα του όταν ήταν 12 ετών με την ποδιά, δίπλα στον αρχιμάστορα και πιο κει ένα καντήλι αναμμένο στη φωτογραφία της μάνας. «Δεν υπάρχει άλλο παραδοσιακό σιδηρουργείο στην Αττική, ίσως και σε ολόκληρη την Ελλάδα, μόνο σε κανένα χωριό μπορεί να συναντήσει κανείς». Μιλάει για τον πατέρα του που δούλευε σε κινητό σιδηρουργείο και έφτιαχνε τα εργαλεία που χρειάζονταν, όταν άνοιγαν τον δρόμο από τη Βουλιαγμένη στο Σούνιο, ή στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Όταν ανάβει τη φωτιά στο καμίνι σταματάει να μιλάει. Απαντά μόνο αν γίνει κάποια ερώτηση. Κάνει προσάναμμα, σπάζοντας μικρά ξυλαράκια, ανάβει φωτιά και με τη βοήθεια του αέρα που μεταφέρει η φυσούνα, τα κάρβουνα μέσα στο καμίνι, πυρώνουν. Βάζει το κομμάτι από το ατσάλι μέσα στις φλόγες μέχρι να κοκκινίσει, να μαλακώσει, να γίνει εύπλαστο, η θερμοκρασία ξεπερνά τους βαθμούς Κελσίου, όπως εξηγεί, «αν ήταν σίδερο θα είχε λυγίσει». Λέει, ότι η φάση αυτή είναι η πιο δύσκολη μέχρι ο σιδεράς να του δώσει τη μορφή που θέλει. Στη συνέχεια κρατά το πυρωμένο ατσάλι στο αμόνι και το χτυπά με τη βαριά για να δημιουργήσει τη μύτη που θα το μετατρέψει σε καλέμι. Οι σφυριές είναι συνεχείς, η φωτιά υποχωρεί σιγά-σιγά, το σχήμα αρχίζει να εμφανίζεται. Ξανά στη φωτιά, ξανά το χτύπημα με τη βαριά στο αμόνι και μετά το λιμάρι που βοηθάει στο σχηματισμό της μύτης. Μια διαδικασία που επαναλαμβάνεται 2-3 φορές, μέχρι να βουτήξει το καλέμι μέσα σε ένα βαρέλι με νερό. Βγαίνει καπνός, η φωτιά σβήνει, το καλέμι παγώνει, σκληραίνει και είναι πλέον έτοιμο. «Παλιά σήκωνα βαριά που ζύγιζε δέκα κιλά και τη χρησιμοποιούσα για ώρες. Φοβόμουν ότι αν μάλωνα με κανέναν και σήκωνα χέρι, υπήρχε κίνδυνος να τον σκοτώσω...» Τον ευχαριστεί ότι δημιουργεί κάτι νέο με τα χέρια του. Όπως λέει με υπερηφάνεια, τα δημιουργήματά του «είναι χειροποίητα, δεν είναι έτοιμα, κλοπιμαία». Παρά το γεγονός ότι η υγεία του είναι κλονισμένη και αναγκάζεται να μπαινοβγαίνει σε νοσοκομεία, είναι κάθε μέρα στο σιδηρουργείο, «η δουλειά με αναζωογονεί, η ζωή μου όλη είναι εδώ. Αρκετές φορές μου κρατάει συντροφιά η γυναίκα μου και πολλοί φίλοι θα περάσουν να πουν ένα γεια». Ο κ. Λιοφάγος έχει τρία παιδιά, δύο κόρες και έναν γιο, που δεν ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του. Οι ανάγκες έχουν αλλάξει και πολλά επαγγέλματα που συναντούσε κανείς στην περιοχή του Ψυρρή έχουν εξαφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια. Θυμάται τον γαλατά, τον μανάβη με το φορτωμένο γαϊδουράκι, τον σαλεπιτζή, τον άνθρωπο που πουλούσε πάγο... Μας συνοδεύει στην έξοδο και καθώς μας αποχαιρετά, ένας φίλος που είχε να δει καιρό στέκεται να ανταλλάξουν καλημέρες. «Έλα να σου φτιάξω καφέ στη σόμπα» τον προσκαλεί, ενώ ο ήλιος λούζει αυτή την πανέμορφη γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. Πηγή: ΑΜΠΕ, Κωνσταντίνα Μίχα cityway 13

14 ΠΡΟΣΩΠΑ Μαρία Κωνσταντάκη «Η γενιά μου, είναι η πιο άβουλη γενιά του κόσμου» Από το Μάνα X ουρανού στο Εθνικό Θέατρο Η Μαρία Κωνσταντάκη μια από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, μιλάει σε πρώτο πρόσωπο αποκλειστικά για τους αναγνώστες του cityway. Φέτος είναι μια δυνατή χρονιά για την ίδια, καθώς συμπρωταγωνιστεί στο σήριαλ του Mega "Μάνα Χ ουρανού" στο οποίο κλέβει τις εντυπώσεις. Παράλληλα ετοιμάζεται για το επόμενο θεατρικό της χτύπημα και για την παράσταση: "Φιλουμένα, γάμος αλλά Ιταλικά" σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, που θα δούμε στο Εθνικό Θέατρο. 14 cityway

15 Σ τη σειρά ή ηρωίδα που υποδύομαι είναι η Έμυ, μια γυναίκα που μέσα της είναι εγκλωβισμένη η ψυχή και το πνεύμα μιας έφηβης. Είναι δηλαδή μια γυναίκα ώριμη με ευθύνες στη ζωή της, έχει κάνει ήδη ένα παιδί, έχει τη δουλειά της, έχει την οικογένειά της είναι ένα άτομο με τις υποχρεώσεις του, κάτι που η ίδια όμως δεν το αντιλαμβάνεται! Νομίζω πως το ιδανικό της θα ήταν να πάρει τρεις μήνες off να ανέβει σε ένα αυτοκίνητο και να κάνει ένα road trip. Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι και εγώ πολύ έφηβη εσωτερικά, παρόλο που αντιλαμβάνομαι ότι έχω ένα γυναικείο σώμα. Αυτή η αντίδραση μου βγαίνει στη μαμά μου λες και είμαι δεκαπέντε χρονών, ενδεχομένως και στα δεκαπέντε να ήμουν τόσο αντιδραστική! Τώρα δεν ξέρω αν η Έμυ με επηρέασε ή αν αυτό προ πήρχε είναι σαν την παροιμία: «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;». Πάντως η αλήθεια είναι πως αυτή την εποχή είμαστε πολύ κοντά με την Έμυ. Βασικό βέβαια, εγώ δεν έχω παιδί... Εν αρχήν είναι ο λόγος, νομίζω ότι όταν ο ηθοποιός έχει ένα πολύ κακό σενάριο δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, το πολύ-πολύ να είναι υποφερτό ή μέτριο αυτό που θα αποδώσει. Όταν έχεις ένα πάρα πολύ καλό σενάριο, θα πρέπει να είσαι πάρα πολύ ατάλαντος για να καταστρέψεις αυτό το καλό κείμενο. Το λέω γιατί το έχω ζήσει και με την Μυρτώ Κοντοβά και τώρα με το κείμενο του Γιώργου Φειδά. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ έχει ξεκινήσει τόσο σύντομα η σειρά, έχει αποκτήσει φανατικούς τηλεθεατές και έχουν γίνει σλόγκαν οι ατάκες. cityway 15

16 MAΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ Το σουρεαλιστικό με αυτή την δουλειά, Το σουρεαλιστικό με αυτή την δουλειά, είναι ότι γίνονται με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς τα γυρίσματα. Κάνουμε δυόμιση μέρες το επεισόδιο με τρομερή προσοχή και αγάπη, σα να γυρίζαμε εφτά μέρες το κάθε επεισόδιο. Το κλίμα είναι εξίσου ευχάριστο όπως θα ήταν αν είχαμε πραγματικά τον άπειρο χρόνο μπροστά μας. Τρέχουμε δηλαδή, αλλά ταυτόχρονα δεν τρέχουμε κιόλας, είναι λίγο σαν να χάνεται ο χρόνος μέσα στο studio, ίσως να φταίει και το γεγονός ότι είναι πλατό και δεν υπάρχει πολύ οξυγόνο. Πάντως τα πράγματα γίνονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς, και κατά έναν περίεργο λόγω γίνονται αναίμακτα υπάρχει μια πολύ ωραία τρέλα. Η άλλη μεγάλη ευτυχία αυτή την εποχή είναι το ότι συνεχίζω τη συνεργασία μου με το Εθνικό Θέατρο το χειμώνα. 1η Δεκεμβρίου ξεκινάω πρόβες με τον Νίκο Μαστοράκη στο «Φιλουμένα, γάμος αλλά Ιταλικά». Μετά τα «Βατράχια» που κάναμε με το Κακλέα συνεχίζω στο Εθνικό, με αυτή την νέα παράσταση. Ξυπνάω κάθε πρωί, κοιτάζομαι στον καθρέφτη με φτύνω όχι λόγω ομορφιάς αλλά καλής τύχης και λέω: «Φτού σου παιδάκι μου και κουνήσου από τη θέση σου». Πραγματικά νομίζω ότι φέτος επαγγελματικά-θεατρικά, ύστερα από έναν τόσο ταλαντούχο σκηνοθέτη, ετοιμάζομαι να συνεργαστώ με έναν ακόμα ταλαντούχο σκηνοθέτη καθώς και τους δυο τους θεωρώ μέσα στην πεντάδα των καλύτερων σκηνοθετών που έχουμε αυτή την στιγμή στην Ελλάδα. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς, πόσο τυχερή και ευγνώμων και πόσο με αγωνία αντιμετωπίζω την πρόκληση για ένα τόσο κλασικό έργο, με ένα τέτοιον εξαιρετικό θίασο: Ράντου, Κούρκουλος, Πιατάς, Μαλτέζου, Διακοπαναγιώτου, Αγγελή κ.α. Η ζωή τρέχει με χίλια Υπήρχε μια ταινία, ήταν στις αρχές του 2000 που λεγότανε fast food fast women, δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι ο τίτλος είχε σχέση με το story, πάντως αισθάνομαι πως η εποχή μας είναι αυτό ακριβώς. Είναι η εποχή που ευνοεί το πάρα πολύ γρήγορο. Λόγω των Junk food και το ότι κινούμαστε με έναν πολύ junk τρόπο στις σχέσεις μας, στη ψυχαγωγία μας, στη μόδα, αισθάνομαι ότι είναι λίγο σκουπίδι η όλη φάση. Τι εννοώ; Ότι τα πράγματα κινούνται με τόσο γρήγορους ρυθμούς που ενδεχομένως δεν μπορούμε και να τα απολαύσουμε, πως είναι το burger που θες να το καταβροχθίσεις και μπορεί να μην καταλαβαίνεις τη γεύση έχει; Έτσι ακριβώς νομίζω ότι κινούμαστε και στις σχέσεις. Βέβαια δεν είμαι σίγουρη ότι οι γονείς μας που ήταν σε ένα άλλο τρυπάκι και προσπαθούσαν πάρα πολύ για τις σχέσεις και δεν έπαιρναν διαζύγια, αν ήταν σε καλύτερη κατάσταση από εμάς. Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι προτιμότερο ή αυτό που ζούμε τώρα. Δεν πολύ ασχολούμαστε και πάμε κατευθείαν στο επόμενο φαγητό, στο επόμενο σήριαλ που θα κάνουμε zapping, στην επόμενη σχέση... Γενικά δεν είμαι σίγουρη για πολλά πράγματα σ αυτό το θέμα. Νομίζω ότι είναι σημεία των καιρών και, αυτός είναι ένας λόγος που ενδεχομένως φτάσαμε εδώ πέρα -καταγγέλλω και τον εαυτό μου- δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα και, μάλλον δεν πιέζουμε τον εαυτό μας για να σιγουρευτούμε. 16 cityway Μ αρέσει πολύ η κωμωδία! Κάποτε μου είχε πει ο Λάκη Λαζόπουλος σε μια ακρόαση, ότι ο καλός κωμικός είναι και καλός δραματικός ηθοποιός. Δεν ξέρω αν ισχύει, πάντως θα ήθελα πολύ να κάνω έναν δραματικό ρόλο. Βέβαια νομίζω δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλον η φιλοδοξία μου αυτή. Αν ήμουν στην Αμερική αυτή τη στιγμή, θα είχα βγάλει πάρα πολλά λεφτά από την κωμωδία και

17 SELFIE writeway Το στοιχείο της πρόκλησης είναι πολύ έντονο πλέον, στις σχέσεις μας προσπαθούμε να είμαστε λίγο πιο ανταγωνιστικοί και να προκαλέσουμε ο ένας τον άλλον. Στην ψυχαγωγία όπως και στις ταινίες υπάρχει πάρα πολύ αίμα, πάρα πολύ σεξ, πολύ βία. Είμαι γενικά πολύ κυνικό άτομο, ίσως από τα λιγότερα ρομαντικά. Μπορεί να ξεράσω αν με πάει ο άλλος βόλτα για να μου δείξει το ηλιοβασίλεμα, αλλά πραγματικά με ενοχλεί το ότι δεν υπάρχει πια αυτό το φλερτ, ο ρομαντισμός, αυτό το άγγιγμα που υπήρχε στο παρελθόν, που με κάποιον τρόπο δημιουργούσε τις πεταλούδες. Τώρα μέχρι να πας να αισθανθείς την πεταλούδα στο στομάχι, έχει ψοφήσει η πεταλούδα έχουν περάσει οι 24 ώρες ή οι 48-δεν ξέρω πόσες ζούνε οι πεταλούδες- και απλά ετοιμάζεσαι για την επόμενη κάμπια που θα γίνει πεταλούδα. Με αυτή την λογική πιστεύω πως η πρόσκληση υπάρχει και στη μόδα, νομίζω πια πως λίγα πράγματα μπορούν να ειπωθούν για να σοκάρουν. Υπάρχει τόσο πολύ πληροφόρηση και τόσο έντονες εικόνες, που όταν βλέπω ανθρώπους με καπέλα νομίζω ότι υπάγονται σε δυο κατηγορίες: ή αυτοί που προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή, ότι βάζω ένα καπέλο το οποίο μπορεί να είναι περίεργο, μπορεί να είναι κασκέτο πάντως προσπαθώ να προκαλέσω την προσοχή στο κεφάλι μου ή αυτοί που δεν θέλουν να προκαλέσουν την προσοχή διότι είναι αυτοί που μάλλον δεν έχουνε μαλλιά, οπότε προσπαθούν να μην τραβήξουν την προσοχή με την έλλειψη μαλλιών και βάζουν καπέλο. Αυτές οι δυο κατηγορίες νομίζω υπάρχουν. θα χρηματοδοτούσα ΜΟΝΗ ΜΟΥ την ταινία μου ή το σήριαλ μου το δραματικό, στο οποίο θα έκανα τη μοιραία γυναίκα που στο τέλος θα αυτοκτονούσε ή θα σκότωνε κάποιον κάτι αρκετά δραματικό, μια και τα απωθημένα είναι μαζεμένα. Στην Ελλάδα όμως του 2014 τίποτα απ όλα αυτά δεν θα συμβεί δεν πειράζει όμως καλό είναι να ονειρευόμαστε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ούτε καν η Lady Gaga δεν μπορεί πια να προκαλέσει όσον αφορά στιλιστικά. Το γυμνό πλέον δεν σοκάρει κανέναν, οπότε όλα αυτά τα δήθεν περίεργα όπως τα σκισμένα τζιν, τα μωβ μαλλιά τίποτα απ όλα αυτά δεν μπορεί να θεωρηθεί επανάσταση εκτός και αν είναι μια γιαγιά ογδόντα χρονών που τα κάνει. Ακόμα κι αυτό όμως, δεν ξέρω αν θα μπορούσε να θεωρηθεί επαναστατική κίνηση στη μόδα, μάλλον θα το αντιμετωπίσουμε λίγο γραφικά «...δες τη γιαγιά που δεν είναι συντονισμένη με την ηλικία της και δεν ξέρει που βρίσκεται». Οι άνθρωποι που φοράνε ρολόγια με τρομάζουν. Με τρομάζει γενικότερα ο χρόνος οπότε όταν βλέπω άνθρωπο με ρολόι και ειδικά κοπέλα, νομίζω ότι είναι control freaks. Είναι σαν θέλουν να έχουν πάντα τον έλεγχο στα χέρια τους και κοιτάνε συνέχεια την ώρα, για να μπορούν να τα ελέγχουν όλα. Αυτό το λέω γιατί όταν ήμουν μικρή και φορούσα ρολόι, το κοίταζα ανά πέντε λεπτά. Έχω πολλά στοιχεία control freak και νομίζω ότι κάνω μια ωραιότατη προβολή, που λέει και ο ψυχολόγος μου στη συγκεκριμένη περίπτωση, οπότε δεν φοράω ρολόι ακριβώς για αυτό το λόγο, γιατί παθαίνω εμμονή με την ώρα. Όταν έχω το κινητό δίπλα μου, πάλι την κοιτάζω συνέχεια άρα καλύτερα να το ξεχάσω κάπου. Αν το έχω ξεχασμένο δεν αγχώνομαι, αν όμως το έχω δίπλα μου πρέπει να κοιτάω συνέχεια την ώρα. Το πιο ιδανικό είναι στο πλατό που δεν πιάνει γιατί δεν έχει σήμα, το ξεχνάω και για ένα δεκάωρο ησυχάζει το κεφαλάκι μου. cityway 17

18 MAΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ Retro... Είναι περίεργο γιατί έχω ζήσει και την δεκαετία του 80, 90 και 00. Η δεκαετία που μου έχει μείνει πιο έντονα είναι του 80, δεν ξέρω αν ήταν η καλύτερη ή επειδή τότε έζησα τα παιδικάεφηβικά μου χρόνια, να είναι πιο έντονα τα πράγματα στο μυαλό μου, πάντως έχω πάρα πολλές εικόνες, πολύ έντονες και αγαπημένες. Θυμάμαι δηλαδή τη Δυναστεία, τον Michael Jackson, τη Madonna, τους Duran Duran. Θυμάμαι επίσης το θέατρο της Δευτέρας, τον Πάνο Μιχαλόπουλο και τον Σταμάτη Γαρδέλη, ήμουν πάντα της σχολής Πάνος Μιχαλόπουλος, αν και από ότι φαίνεται έκανα τεράστιο λάθος, όταν έπαιξα με τον Σταμάτη Γαρδέλη στο «Μίλα μου βρώμικα» γιατί είναι ένας πάρα πολύ ωραίος άντρας, ο οποίος παραμένει κούκλος ακόμα και τώρα. Βέβαια έχω καιρό να δω το κύριο Μιχαλόπουλο. Νομίζω ναι, η δεκαετία του 80 είναι η αγαπημένη μου. Μου άρεσε και η μουσική τότε, ήταν πολύ happy. Δεκαετίες 90 s καιι 00 s καλές ήταν αλλά σαν τα 80 s δεν έχει. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία Το κάθε πέρσι και καλύτερα είναι μια πολύ εύκολη φράση, μπορούμε πολύ εύκολα να το λέμε και να βολευόμαστε σ αυτό και να μην αναλαμβάνουμε κάποια ευθύνη. Είναι μια κάπως απαισιόδοξη φράση και επειδή είμαι άνθρωπος που κοιτάω το ποτήρι μισογεμάτο, χρησιμοποιώ μια άλλη φράση από μια ταινία που λέει: «όλα θα πάνε καλά στο τέλος, κι αν δεν πάνε δεν ήρθε το τέλος.» Και με αυτή τη φράση βέβαια μπορεί να βολευτείς. Έχω όμως την ανάγκη να πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, δεν ξέρω όμως αν θα πάνε καλύτερα από τον καναπέ μου ή ανοίγοντας στο delivery boy παραλαμβάνοντας πίτσες, αλλά ας κάνουμε μια προσπάθεια, γιατί η δική μας η γενιά είναι η πιο άβουλη γενιά του κόσμου, είναι η χειρότερη γενια! Έχω όμως ελπίδα στους νεότερους, όπως στα παιδιά που παίζουν τα ανιψιά μου στο σήριαλ, πιστεύω θα καταφέρουν περισσότερα από όσα κάναμε εμείς. 18 cityway

19

20 ΠΡΟΣΩΠΑ ΘΑΝΟΣ ΔΗΜAΔΗΣ Ο Θάνος Δημάδης σπούδασε στο τμήμα Δημοσιογραφίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Ως αριστούχος απόφοιτος συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές σε Αθήνα, Λονδίνο και Ουάσινγκτον. Έχει τρία μεταπτυχιακά διπλώματα. Το 2009 εργάστηκε για ένα χρόνο ως ανταποκριτής από το Λονδίνο. Το 2010, με την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, μετακομίζει στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ. Από τότε και για τα επόμενα δύο χρόνια κάλυψε ως ανταποκριτής για τον ΣΚΑΪ όλα τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν εκείνη την περίοδο. Σήμερα είναι προϊστάμενος πολιτικού ρεπορτάζ στον Alpha, ενώ πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το νέου βιβλίο με τίτλο «Στον Δαίδαλο των Μνημονίων» από τις εκδόσεις 8. «Το εφιαλτικότερο πράγμα για έναν δημοσιογράφο είναι να φοβάται να μεταδώσει την είδηση ή την πληροφορία που έχει, ως απόρροια άλλοτε της λογοκρισίας» cityway ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ

21 Το δελτίο ειδήσεων του Alpha έχει καταφέρει να ξεχωρίζει. Πόσο εύκολα επιτυγχάνεται η αντικειμενική ενημέρωση; Η "αντικειμενικότητα" είναι πολύ βαριά λέξη γιατί βαριά είναι η ευθύνη που την συνοδεύει. Ειδικά σε μία περίοδο που στη συνείδηση του κόσμου, το πολιτικό ρεπορτάζ είναι συνδεδεμένο με παιχνίδια συναλλαγής κάτω από το τραπέζι, μεταξύ πολιτικής και δημοσιογραφικής εξουσίας. Αυτό που πιστεύω, καταλαβαίνουν οι τηλεθεατές είναι ότι στον ALPHA μένουμε μακριά από τέτοια παιχνίδια διότι απλά δεν πιστεύουμε ότι η δημοσιογραφία δεν είναι για να παράγεις πολιτική, αλλά για να ελέγχεις την πολιτική. Όσο φυσικά δύσκολο είναι αυτό σε μία χώρα που ο σφιχτός εναγκαλισμός μεταξύ πολιτικής και δημοσιογραφικής εξουσίας είναι εδώ και δεκαετίες ισχυρός, και παραμένει έτσι μέχρι και σήμερα ακόμα δυστυχώς. Ως ανταποκριτής έχεις καλύψει σημαντικά γεγονότα. Υπη ρξε στιγμη που δυσκολεύτηκες να μεταδώσεις κάποια είδηση; Ηθική δυσκολία καμία. Άλλου τύπου όμως δυσκολίες αντιμετώπισα στο παρελθόν και είναι γνωστές, οδηγώντας με ακόμα και στην ανάγκη της παραίτησης. Το εφιαλτικότερο πράγμα για έναν δημοσιογράφο είναι να φοβάται να μεταδώσει την είδηση ή την πληροφορία που έχει, ως απόρροια άλλοτε της λογοκρισίας και άλλοτε- ακόμα χειρότερα- της αυτολογοκρισίας. Με το βιβλίο μου θέλω μεταξύ άλλων να εκπέμπψω το μήνυμα στους συναδέλφους της δικής μου γενιάς να μην φοβόμαστε να καταθέτουμε ελεύθερα την άποψή μας, να εκθέτουμε ανενόχλητα τις πληροφορίες μας στον κόσμο, να έχουμε το θάρρος της υπεράσπισης του ρεπορτάζ μας. Με τα ρεπορτα ζ σου στο Δ.Ν.Τ. έχεις καταγράψει την διαδρομή της Ελληνικής Κρίσης, σήμερα σε ποια κατάσταση θα έλεγες πως βρίσκεται η χώρα; Θα απαντήσω με μία παράγραφο από τον επίλογο του βιβλίου μου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις 8 με τίτλο "ΣΤΟΝ ΔΑΙΔΑΛΟ ΤΩΝ ΜΝΗ- ΜΟΝΙΩΝ: Εμπειρίες, ερμηνείες, γεγονότα από τα κέντρα λήψης αποφάσεων": "...Αδυνατώ να κάμψω το φόβο που νιώθω όταν κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να αντικρίσω τα χρόνια που έρχονται. Κυριαρχούμαι από την ανησυχία ότι η ιστορία, έστω και με επιμέρους παραλλαγές, μπορεί να επαναληφθεί. Ότι το γνωστό παιχνίδι μετάθεσης ευθυνών από την προηγουμένη στην >> Βρέθηκες ποτέ αντιμέτωπος με ειδήσεις που να σε δυσκόλεψαν να τις διαχειριστείς; Δυσκολεύομαι και έρχομαι σε μεγάλη αμηχανία όταν βλέπω τους ίδιους τους εκπροσώπους του πολιτικού μας συστήματος με την στάση τους, τα λεγόμενά τους, την συμπεριφορά του να ρίχνουν νερό στο μύλο της απαξίωσης των ίδιων και εν τέλει της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Αυτή την πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να την διαχειριστείς, ειδικά όταν ανησυχείς για το πού οδηγεί όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα.. επόμενη κυβέρνηση και το αντίστροφο θα συνεχίσει να παίζεται στην Ελλάδα μέχρις ότου η βραδυφλεγής βόμβα της σοβου σας ελληνικής κρίσης, που από το 2010 πετιέται από τον προηγούμενο στον επόμενο, σκάσει τελικά στα χέρια εκείνου, που σε μια δεδομένη στιγμή θα επιλεγεί ως εξιλαστήριο θύμα για να επιβαρυνθεί με το έργο της αποχρεώσης ευθυνών και λαθών εκ μέρους προσώπων εντο ς κι εκτός των τειχών της χώρας. Πραγματικά θύματα είναι εύκολο να υποτεθεί ποιοι θα είμαστε..". Τι πρέπει να αλλάξει κατά τη γνώμη σου στο πολίτικο σκηνικό, ώστε να νιώσουν «ασφαλείς» οι πολίτες και να βοηθηθεί η χώρα ώστε να βγει από αυτό το τέλμα; Σήμερα ο κοινοβουλευτισμός απαξιώνεται με τις διαδικασίες κοινοβουλευτικού έλεγχου να έχουν καταντήσει πλέον διακοσμητικε ς, τα πολιτικα κο μματα αποστεω νονται υπο τη σκια της αδιαφα νειας στην εσωτερικη τους λειτουργιά και στα οικονομικα τους, ο δημο σιος βιός ξεπε φτει κυριαρχου μενος απο τη διεφθαρμε νη και παρηκμασμε νη πολιτικη και κομματικη νομενκλατούραπου ει ναισυνυπευ θυνη για τη χρεοκοπιά της χω ρας, οι θεσμοί κλυδωνι ζονται απο το ε λλειμμα εμπιστοσύνης προς το ε ργο τους, τα μι ντια παραπαιόυν αυτοακυρω νοντας το ρο λο και το λο γο της υ παρξη ς τους και κα ποιοι νεοφασι στες με σα σε αυτο το σκηνικο νοσηρο τητας βρι σκουν την ευκαιριά να παρουσιαστου ν ως αυτο κλητοι προστα τες του ποδηγετημε νου ηθικου και της διαβρωμε νης υπερηφα νειας ενο ς μπερδεμε νου ε θνους" λέω στο βιβλίο μου. Όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν με τις ψευδαισθήσεις ότι "βγαίνουμε από τα μνημόνια" ή "ταδύσκολα είναι πίσω μας. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ «Στον Δαίδαλο των Μνημονίων» ο τίτλος του νέου σου βιβλίου. Τι πραγματεύεται και ποια η ώθηση για να το γράψεις; Τέσσερα και πλέον χρόνια έχουν περάσει από τότε που η Ελλάδα εισήλθε στα μνημόνια. Θολές εικόνες, αντιφατικές ειδήσεις και αποσπασματικές ερμηνείες μας εμποδίζουν να σχηματίσουμε μια καθαρή αντίληψη για όσα πραγματικά έχουν συμβεί έκτοτε. Σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζω τα όσα κατέγραψα ως ανταποκριτής από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσιγκτον και τα ευρωπαϊκά όργανα στις Βρυξέλλες κατά την κρίσιμη αυτή ιστορική συγκυρία. Περιγράφω τα κομβικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία της χώρας. Αναλύω και ερμηνεύω κίνητρα και συμπεριφορές των πρωταγωνιστών μέσα από συνεντεύξεις και συνομιλίες, μεταφέροντας την ατμόσφαιρα κρίσιμων συναντήσεων. Φωτίζω πολιτικές σκοπιμότητες και εξηγώ τους λόγους συγκε κριμένων πολιτικών αποφάσεων. Σκοπός της δημοσιογραφικής έρευνάς μου είναι να αναδείξω αθέατες πτυχές των γεγονότων και να συμβάλλω σε μια πλουραλιστική και διαυγή θεώρηση της πρόσφατης ιστορίας μας. Τι θα ήθελες να αλλάξει στην κοινωνιά μας; Να μάθουμε να σεβόμαστε τον διπλανό μας και να επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο τι κάνουμε εμείς και λιγότερο στο τι κάνουν οι άλλοι. cityway