Άγγελος Μιχαλόπουλος. 5 Απριλίου (Γιατί η λύπη είναι η φτωχότερη φτώχεια)

Transcript

1 Άγγελος Μιχαλόπουλος 5 Απριλίου (Γιατί η λύπη είναι η φτωχότερη φτώχεια) ΑΘΗΝΑ 2017

2 ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ Onelilo, Το κουτί με τα χαμόγελα, Είμαι το παιδί της ψυχής μου, Ανοίγοντας, η γροθιά ανακάλυψε ένα χάδι μέσα της, Ο άνθρωπος που έχει μόνο μια αλήθεια μέσα του, Ζώντας μια λύπη μακριά απ την ευτυχία, Απολαμβάνοντας τη λάθος λιακάδα, Το όνειρο που τόλμησε να γίνει άνθρωπος, Αήττητες ψυχές, λυπημένες ευτυχίες, Δύο αλήθειες και ένας τοίχος ανάμεσα, Πρόσκληση για την επανάσταση μιας ψυχής, Μικρότερος απ το μηδέν και μεγαλύτερος απ το άπειρο (Ζώντας κάτω απ τον ουρανό με τα γαλάζια σύννεφα), Βάλε εσύ τα ζάρια, θα βάλω εγώ την αγάπη (Ζώντας ανάμεσασε μία αγκαλιά και μία σπρωξιά), Οι σαγηνευτικοί θρίαμβοι του καναπέ (Ζώντας ανάμεσα στις ερωτήσεις της αβύσσου και στις απαντήσεις της κορυφής),

3 3

4 Copyright by Angelos Michalopoulos All rights reserved Άγγελος Μιχαλόπουλος, Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του συνόλου ή τμήματος του παρόντος έργου, με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, καθώς και η μετάφραση, η διασκευή, η προσαρμογή, η μετατροπή ή η εν γένει εκμετάλλευση αυτού με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης, χωρίς γραπτή άδεια του συγγραφέα. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας και της σελιδοποίησης, του εξωφύλλου και της εν γένει αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, για σκοπούς εκμετάλλευσης, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Ν. 2121/ Εκτύπωση - Βιβλιοδεσία: Nota All About Print, ISBN:

5 ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΝΙΚΟΛΑΣ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ

6

7 Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον επί της γης που συνεχίζει να κυνηγά την ευτυχία του ακόμα και όταν την πιάσει.

8 Είμαι ευτυχισμένος γιατί δεν νιώθω την ανάγκη να μισήσω κάποιον, ακόμα και αυτόν που μου έχει κάνει κακό. Είμαι γαλήνιος γιατί ξέρω από πόσο πολλή ασχήμια έχω φτιάξει την ομορφιά μου.

9

10 10

11 ΝΙΚΟΛΑΣ: Ευτυχία μου, πες μου, παρακαλώ, τι σου χρωστώ; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Πριν σου απαντήσω, σταμάτα να παλεύεις με τα μυστικά που έχεις εγκαταλείψει εδώ και χρόνια μες στην καρδιά σου. Σταμάτα να προσπαθείς να τα κρύψεις στη μία ανάσα που έχεις μέσα σου για την οποία είσαι σίγουρος ότι δεν θα θελήσει ποτέ να σε προδώσει και να βγει απ τα πνευμόνια σου. ΝΙΚΟΛΑΣ: Θες να με κάνεις να ψάξω να βρω ποιο κομμάτι της ευτυχίας μου χρωστάω στο γέλιο μου, ε; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Πες μου τι προτιμάς να είσαι, ο λυπημένος βασιλιάς ή ο πιο ασήμαντος αλλά ευτυχισμένος πολίτης; ΝΙΚΟΛΑΣ: Προτιμώ να είμαι κάποιος που δεν θα χρειάζεται να ρωτήσει την επιτυχία του για να του πει πόσο ευτυχισμένος είναι. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Τι κρίμα ο άνθρωπος να είναι μικρότερος απ την αλήθεια του Πάντως, πριν αρχίσεις να κάνεις τους υπολογισμούς σου, να ξέρεις δύο πράγματα. Πρώτον, θα με βρεις σε κάθε στιγμή της ζωής σου που, διασχίζοντας τη μέση του συναισθηματικού χειμώνα που ο ίδιος έχεις φτιάξει από κάθε στιγμή που κλείνεις τ αυτιά σου όταν σου μιλά η ψυχή σου, θ αποφασίσεις για πρώτη φορά μετά από καιρό ν ακούσεις επιτέλους αυτά που σου φωνάζει από μακριά το πάθος σου. Αμέσως θα κάνεις μία απότομη στροφή 11

12 δεξιά, καταφέρνοντας να χαθείς για λίγο, ελπίζοντας ότι έτσι θα μπορέσεις να βρεις σε ποια ημέρα του Φεβρουαρίου έχεις εσύ ο ίδιος κρύψει ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Δεύτερον, μη χρησιμοποιήσεις καθόλου το «1». Να ξέρεις ότι μισώ το «1», το μισώ! ΝΙΚΟΛΑΣ: Τα μαθηματικά της ευτυχίας αρνούνται να φιλοξενούν το «1» μέσα τους, ε; Σταμάτα να με κάνεις πάλι ν αρχίζω να φλερτάρω με τη μοναξιά μου. Δεν θα το καταφέρεις απόψε. Τώρα καταλαβαίνω γιατί πάντα ήσουν πιο φιλόδοξη από εμένα! Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Ίσως το πιστεύεις αυτό για τον ίδιο λόγο που πιστεύεις ότι η απληστία σου είναι ο φόρος που πρέπει να πληρώσεις στη δυστυχία σου για να σε κάνει να νιώσεις ότι δεν είσαι τόσο δυστυχής όσο νομίζεις. ΝΙΚΟΛΑΣ: Πώς στον διάβολο γίνεται όποια σκέψη αυτή τη στιγμή πάει να βγει απ το κεφάλι μου να σκέφτεται τη δική της επιτυχία, όχι τη δική μου; Ευτυχία μου, πες μου, σε ποιο κομμάτι του μέλλοντός μου ελπίζεις να προλάβεις να με κρύψεις μες σ όλα αυτά που σου έχω ζητήσει να μου δώσεις, πριν ξεκινήσω να ψάχνω να βρω ποιος θέλω να γίνω; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Έλα τώρα Αφού ξέρεις ότι κάθε άνθρωπος είναι κρυφά ερωτευμένος με τη μοναξιά του. ΝΙΚΟΛΑΣ: Δεν είναι περίεργο που τους μεγαλύτερους κεραυνούς που έχω μέσα μου τους κρατάω γι αυτούς που αγαπάω πιο πολύ! Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Για ρώτησε όποια καταιγίδα μεγαλώνεις ο ίδιος μέσα σου να σου εξηγήσει γιατί ευχαριστιέται τόσο πολύ να βλέπει τους ανθρώπους που αγαπάς να υποφέρουν. Έλα τώρα! Θα σταματήσεις επιτέλους να κρύβεσαι απ τα κομμάτια του εαυτού σου εκείνα που προσποιείσαι ότι ψάχνεις; Πες μου όμως, τι κερδίζεις πετώντας ο ίδιος τα σκουπίδια σου μπροστά ακριβώς στην κεντρική πύλη του παράδεισου μες στον οποίο θες να μπεις; 12

13 ΝΙΚΟΛΑΣ: Δεν ήμουν ποτέ ένας απ αυτούς που πετούσαν στα σκουπίδια όλα τα δώρα που τους έδινε ο ενθουσιασμός τους πριν καν τ ανοίξουν. Τι να πω; Μακάρι να μπορούσα να εξηγήσω στον εαυτό μου τα μαθηματικά που χρησιμοποιεί η λογική μου για να τον πείσω ότι, αφαιρώντας απ τις χαρές της ζωής μου όλες τις λύπες μου, αυτό που θα μείνει είναι κάτι που θα μπορώ να εξηγήσω στο νόημα της ζωής μου. Δύσκολο ν αγαπάς ό,τι δεν αφήνεις τον εαυτό σου να νιώσει. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Κρίμα που δεν ξέρεις πώς ν αγαπήσεις αυτό που αισθάνεσαι χωρίς να νιώθεις αναγκασμένος πρώτα να το καταλάβεις. ΝΙΚΟΛΑΣ: Γιατί, Θεέ μου, τόσο συχνά νιώθω ότι η ευτυχία μου είναι ο λογαριασμός που μου φέρνει η αυτοπεποίθησή μου να πληρώσω όταν δεν μπορώ να καταλάβω πόσο πολλά λάθη, που δεν έχω ακόμα κάνει, έχω αγοράσει απ το ίδιο το μέλλον μου; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Χτίσε έναν ουρανό κομμάτι κομμάτι απ όσο μεταχειρισμένο γκρι συνάντησες στη ζωή σου το οποίο πάντα αναζητούσε να βρει κάποια καρδιά για να του μάθει τι πρέπει να κάνει ώστε ν αρχίσει να μοιάζει πιο πολύ με γαλάζιο. ΝΙΚΟΛΑΣ: Μιλώντας στον εαυτό μου για σένα, συχνά νιώθω ότι γίνομαι σαν τον συγγραφέα ο οποίος γράφοντας δίνει στον εαυτό του μία δεύτερη ευκαιρία να νικήσει αυτούς απ τους οποίους έχασε στη ζωή του. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Κανένα προϊόν δεν καταναλώνεται πιο πολλές φορές στον κόσμο, ανά ημέρα, από τις ψεύτικες ελπίδες. Και ξέρεις γιατί ισχύει αυτό; Γιατί όχι μόνο τις μοιράζεις στους ανθρώπους γύρω σου, αλλά ακόμα πιο πολύ τις μοιράζεις στον ίδιο τον εαυτό σου. Πόση προσπάθεια καταβάλλεις στη ζωή σου μήπως και καταφέρεις να ξεγελάσεις την πραγματικότητα. Πόσο ανόητος είναι ο άνθρωπος πιστεύοντας ότι έχει τη δυνατότητα να ξεγελά την πραγματικότητα μες στην οποία ζει όποτε θελήσει 13

14 ΝΙΚΟΛΑΣ: Όπως η φύση χρειάζεται μόνο ένα σύννεφο για να ξεγελάσει τον ουρανό, έτσι και ο άνθρωπος χρειάζεται μία μόνο αυταπάτη για να ξεγελάσει την πραγματικότητα. Το απίστευτο, δε, είναι ότι εμένα δεν μ ενοχλεί πια να ξέρω ότι δεν θα μπορέσω να ξεγελάσω την πραγματικότητα αν πρώτα δεν καταφέρω να ξεγελάσω τον εαυτό μου, πείθοντας όποια επιχειρήματα μες στο μυαλό μου με πιστεύουν ακόμα να δώσουν μία και να κατατροπώσουν όση αθωότητα ζει ακόμα στην καρδιά μου. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Δεν σταματά ποτέ να μ εντυπωσιάζει πόσο σ αρέσει να βάζεις ο ίδιος τις σκέψεις σου να ξεγελούν το μυαλό σου. Γιατί; Γιατί σ αρέσει τόσο πολύ να κοροϊδεύεις το ίδιο το μυαλό σου; ΝΙΚΟΛΑΣ: Γιατί έχω ανάγκη να βρίσκω διαρκώς καινούριους τρόπους για να συνεχίζω να μη συνειδητοποιώ ποιος είμαι. (Παύση) Κάπου μες σ αυτή την προσπάθεια, στο κυνηγητό αυτό του ανθρώπου με το μυαλό του, ζει ένα περίεργο είδος δυστυχίας, ένα είδος το οποίο, με το που έρθεις σ επαφή μαζί του, συνειδητοποιείς ότι είναι μία ημιδιάφανη ευτυχία φτιαγμένη από δυστυχισμένες στιγμές, μία ακούσια ευτυχία φτιαγμένη από δάκρυα. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Αυταπάτες, αυταπάτες Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι ίσως δυστυχία είναι να φτάσεις στο σημείο να πιστεύεις ότι δεν χρειάζεσαι κανέναν στον κόσμο, ούτε καν την ίδια την ευτυχία σου; ΝΙΚΟΛΑΣ: Δεν είναι ωραίο κάθε φορά ν ανακαλύπτω απ την αρχή ότι η λύπη μου ζει μόνιμα μες στην αυτοκριτική μου. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Ναι, η αυτοκριτική είναι το μεγάλο όπλο που νομίζεις ότι πάντα δουλεύει για σένα αλλά συχνά, χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση, ξεγλιστρά μέσ από τα χέρια σου, πηγαίνει και στέκεται πέντε μέτρα μπροστά σου, κάνει επιτόπου στροφή και αρχίζει να σε πυροβολεί. 14

15 ΝΙΚΟΛΑΣ: Γιατί, π ανάθεμά με, νιώθω ότι η ασάφειά μου πάντα κρατούσε μέσα της το μεγάλο μυστικό που εσύ, η ευτυχία μου, δεν ήθελες ποτέ να μου πεις; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Δεν ξέρω αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι δεν γίνεσαι πιο σοφός αφαιρώντας απ τις ερωτήσεις που εδώ και καιρό θες τόσο πολύ να κάνεις στην ασάφειά σου τις απαντήσεις εκείνες που της έδινες κάθε φορά που κατάφερνε να σε στριμώξει ανάμεσα στη λύπη σου και στην πραγματικότητα. Δεν θα καταφέρεις να πείσεις την ασάφειά σου να σ αφήσει ήσυχο αν δεν της δώσεις ένα ολόκληρο κομμάτι του χαρακτήρα σου για να το ορίσει αυτή όπως θέλει. ΝΙΚΟΛΑΣ: Πού θες να καταλήξεις; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Πώς στον διάβολο ξυπνάς κάθε πρωί μοιράζοντας δουλειές σ όλους γύρω σου, δίνοντας σ εμένα να κάνω τη χειρότερη, την πιο δύσκολη απ όλες που έχεις να κάνεις; Δεν νομίζεις ότι αυτό είναι άδικο; Μου πετάς κάθε ημέρα στα μούτρα την υποχρέωση να έχω καταφέρει μέχρι τις δώδεκα το μεσημέρι να σε κάνω να νιώσεις ευτυχισμένος, να σε κάνω να νιώσεις τέλεια με τον εαυτό σου, χωρίς όμως να είσαι διατεθειμένος να κάνεις το παραμικρό για να με βοηθήσεις. ΝΙΚΟΛΑΣ: Για ευτυχία μάλλον είσαι κακοδιάθετη σήμερα! Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Ποιος σου είπε ότι οι ευτυχίες πρέπει να είναι διαρκώς ευτυχισμένες; ΝΙΚΟΛΑΣ: Αυτό να μου πεις Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Μη μου ζητάς ν ανακατεύω διαρκώς σαν τον καλό μάγειρα την κακομοίρα την ψυχή σου για να βρω όποια χαμόγελά σου δεν θυμούνται πια πώς ν ανακαλύψουν την αλήθεια που έχουν μέσα τους και να τ αρπάξω απ τ άκρα τους για να τρέξω, όσο πιο γρήγορα μπορώ, να 15

16 τα στερεώσω στο στόμα σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει διαρκώς να σε βοηθάω να τηρείς τις υποσχέσεις που δίνεις στον εγωισμό σου, ότι θα καταφέρεις να πείσεις αυτούς που δεν σε ξέρουν καλά ότι είσαι πραγματικά ευτυχισμένος. ΝΙΚΟΛΑΣ: Γιατί, δεν είναι αληθινά τα χαμόγελά μου; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Έλα τώρα! Αφού και εσύ ο ίδιος ξέρεις ότι με πίεσες αφόρητα να τα φτιάξω όσο πιο βιαστικά μπορούσα. ΝΙΚΟΛΑΣ: Δεν ήξερα ότι οι ευτυχίες γεννούν και χαμόγελα που είναι κακοφτιαγμένα! Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Ειδικά μ όλα αυτά που εσείς ο άνθρωποι μας βάζετε να κάνουμε ΝΙΚΟΛΑΣ: Γιατί λοιπόν, ευτυχία μου, επιμένεις να κρατάς ένα ημερολόγιο το οποίο, όσο και να προσπαθήσω, δεν μπορώ να διαβάσω χωρίς τη βοήθεια της λύπης μου; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Σ αρέσει, πονηρούλη, να πιστεύεις στο μεγαλείο του ελάχιστου, ε; Πες μου πώς γίνεται, όσο μεγαλώνει, ο άνθρωπος να γίνεται καλύτερος στο να ξεχνά το λόγο που γεννήθηκε; ΝΙΚΟΛΑΣ: Τι θες να πεις; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Ο άνθρωπος γεννιέται για να ζήσει μία ζωή όσο πιο ευτυχισμένη γίνεται, πραγματοποιώντας αυτά που κάνουν τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του ευτυχέστερο και καλύτερο. Συμφωνείς; ΝΙΚΟΛΑΣ: Συμφωνώ γιατί δεν μπορώ να πείσω τις πιο έντιμες λέξεις μου να διαφωνήσουν. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Ε τότε, πώς γίνεται, κάθε ημέρα που περνά, να γίνεσαι πιο σοφός, πιο εκλεπτυσμένος, πιο έμπειρος, αλλά να καταλήγεις ν απομακρύνεσαι απ την ευτυχία σου, 16

17 ξεχνώντας το λόγο που γεννήθηκες; Πώς γίνεται ν αφήνεσαι στα χέρια της απληστίας σου, που σε τραβά από εδώ, σε σέρνει από εκεί για να σε κάνει πιο πετυχημένο, έστω και αν καταλήγει να σε κάνει πιο δυστυχισμένο; Αλλά ας γίνω πιο συγκεκριμένη. Το πιο όμορφο χαρακτηριστικό της ευτυχίας είναι ότι δεν είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Δεν είναι όπως πολλά άλλα πράγματα που κάνουμε στη ζωή μας τα οποία αργά ή γρήγορα μεταλλάσσονται σ έναν αγώνα στο τέλος του οποίου, επειδή ο ένας κερδίζει, ο άλλος πρέπει να χάσει. Στην ευτυχία κερδίζουν όλοι. Γι αυτό και ένα μόνο αληθινό χαμόγελο μπορεί να γεμίσει μες σε μερικές στιγμές μία ολόκληρη σάλα με χαρά, μπορεί να γεννήσει χαμόγελα σε χίλια στόματα, να φωτίσει χίλιες ψυχές με τη λιακάδα του. Έχεις δοκιμάσει ποτέ να σταθείς απέναντι από έναν άνθρωπο και μ ένα ζεστό χαμόγελό σου να δεις στιγμιαία τα χείλη του να γεννούν ένα χαμόγελο και να το στήνουν απ άκρη σ άκρη στο στόμα του; Γιατί όμως αισθάνομαι ότι συχνά παλεύεις με το ίδιο το χαμόγελό σου; ΝΙΚΟΛΑΣ: Δεν θέλω να ζω στον παράδεισο που άλλοι έφτιαξαν για μένα, δεν θέλω όμως και να ζω στην κόλαση που εγώ ο ίδιος δεν ξέρω πια πώς να τελειώσω μόνος μου να φτιάχνω. Θέλω να βρω το σημείο του χαρακτήρα μου που κάθε σούρουπο το χαμόγελό μου καταλαβαίνει πάλι το σχήμα του και η αγκαλιά μου παίρνει στην αγκαλιά της, για να το φροντίσει, όποιο κομμάτι της ψυχής μου εγώ ο ίδιος τραυμάτισα στη διάρκεια της ημέρας. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Γιατί διαρκώς νιώθω ότι μου αντιστέκεσαι; Γιατί νιώθω ότι δεν έχεις τον παραμικρό ενδοιασμό να με προδώσεις; (Παύση) Κανέναν δεν έχεις προδώσει μέχρι τώρα στη ζωή σου πιο πολύ από εμένα, την ευτυχία σου. Γιατί; ΝΙΚΟΛΑΣ: Δεν Κανείς δεν μπορεί να παλέψει με το χαμόγελό του και να νικήσει. Κανείς Σίγουρα όχι εγώ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ (Διακόπτοντάς τον): Λες να είσαι φτιαγμένος να με ζηλεύεις; 17

18 ΝΙΚΟΛΑΣ: Για ποιο λόγο; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Γιατί ξέρεις ότι συχνά δεν μπορείς να με πείσεις να γίνω δική σου. Έτσι, όταν δεν μπορείς να μ αποκτήσεις, η αγάπη γίνεται μίσος και καταλήγεις να με ζηλεύεις. Δεν καταλαβαίνεις ότι δυστυχείς κάθε φορά που φτάνεις στο σημείο να μην ξέρεις πώς να ζητήσεις απ τα όνειρά σου να σου ανοίξουν την πόρτα της ευτυχίας που σου υποσχέθηκαν στο τέλος της νύχτας εκείνης που είχες αδειάσει τόσο πολύ την ψυχή σου, που ακόμα και τα όνειρά σου φοβόντουσαν να μπουν μέσα της; Δεν καταλαβαίνεις πόσο δυστυχισμένος νιώθεις κάθε φορά που συνειδητοποιείς ότι έχεις το θάρρος να μιλήσεις σ οποιονδήποτε άνθρωπο, αλλά δεν ξέρεις πια πώς να μιλήσεις στα όνειρά σου; Δεν καταλαβαίνεις ότι η κακία σου είναι πάντα σε επιφυλακή, μήπως και της κάνεις τη χάρη να την αφήσεις να γίνει ο πρόθυμος νεκροθάφτης της κάθε χαρούμενης στιγμής της ζωής σου δευτερόλεπτα αφού γεννηθεί; Και να ξέρεις. Αρέσει ω, ναι, αρέσει τόσο πολύ στις διάφορες κακίες σου να πιάνουν στα χέρια τους ευτυχισμένες στιγμές και να τις θάβουν ζωντανές μες σ ένα μέλλον που, κοιτάζοντάς σε για ώρα από την κορυφή μέχρι τα νύχια, θα διαλέξει να μη γίνει ποτέ δικό σου ΝΙΚΟΛΑΣ: Έλα τώρα. Ας είμαστε λίγο πιο επιεικείς μ εκείνους που πρέπει να ψάξουν απ άκρη σ άκρη την κακία τους για να βρουν το λόγο που θέλουν να γίνουν καλοί άνθρωποι. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Ναι, αλλά μην ξεχνάς όμως ότι αυτά που κατασκευάζει η κακία μόνο η αλήθεια μπορεί να τα γκρεμίσει. Και ξέρεις γιατί; Επειδή μισώντας κάποιον, αργά ή γρήγορα, θα καταλήξεις να μισείς το μέρος του εαυτού σου που γεννά το μίσος αυτό. Όσο και να είναι ο άνθρωπος υπερήφανος για το πόσο θαρραλέα, πόσο αποτελεσματική είναι η κακία του, όταν μείνει μόνος και ψάξει να βρει το κομμάτι του χαρακτήρα του που είναι διατεθειμένο ακόμα να έρθει κοντά του και να του κάνει παρέα, θα καταλάβει ότι το σημείο γέννησης της οργής του θα είναι απ τα πρώτα που 18

19 θα τρέξουν να τον βοηθήσουν να νιώσει ακόμα πιο μόνος απ ό,τι ήδη είναι. ΝΙΚΟΛΑΣ: Πόσο θα ήθελα να ήξερα πώς να έρθω σ επαφή μ αυτό που μένει απ την ευφυΐα μου όταν η πραγματικότητα τη διασχίσει για να μάθει από ποιες σκέψεις μου που δεν σκέφτηκα μέχρι το τέλος είμαι φτιαγμένος. Θα μάθω άραγε ποτέ πώς να εμπιστεύομαι παραπάνω την αθωότητά μου χωρίς να νιώθω ότι προδίδω τις μελλοντικές νίκες μου; Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να την εμπιστευθώ τόσο πολύ, ώστε να έριχνα πάνω στα μάτια μου τις δύο πιο υστερόβουλες σκέψεις μου, έτσι ώστε να μη βλέπω, και να την άφηνα να με οδηγήσει σ εσένα, την ευτυχία μου. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Πριν πάρεις την επόμενη ανάσα, μπορείς, σε παρακαλώ, να βρεις τη δύναμη να πετάξεις από πάνω σου όποια σκέψη νιώθει αναγκασμένη να μισήσει την ανθρωπιά σου πριν ξεκινήσει ν αγαπάει την κακία σου; ΝΙΚΟΛΑΣ: Αν ήξερα τι είναι αυτό που δεν μ αφήνει να φτάσω μέχρι τη γαλήνη μου, δεν θα εμπιστευόμουν τόσο πολύ τη λογική μου για να μου διαλέξει αυτή ένα καλύτερο αύριο. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Μπορεί η Ιστορία να ερωτοτροπεί μ όλους αυτούς που θέλουν να τη γράψουν, στο τέλος όμως θα πέσει στο κρεβάτι με την αλήθεια. Αρέσει στην Ιστορία να παίζει, να ερωτοτροπεί με αρκετά ψέματα πριν διαλέξει την αλήθεια που θα παντρευτεί. Παίζει διανοητικά με τον αναγνώστη της προσφέροντάς του διαφορετικές όψεις της όσο τη διαβάζει, αλλά στο τέλος θα είναι αυτή που θα διαλέξει την αλήθεια που ο ίδιος θα χρησιμοποιήσει για να πετάξει έξω απ το κεφάλι του όλα τα ψέματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή έχει διαβάσει. ΝΙΚΟΛΑΣ: Δυστυχώς το έχω ζήσει τόσο πολλές φορές αυτό! Στο τέλος της βραδιάς η κακομοίρα η ψυχή μου είναι αυτή που καταλήγει πάντα να πληρώνει το λογαριασμό που αφήνει η λογική μου, που μεθάει πίνοντας οτιδήποτε μοιάζει 19

20 πιο συναρπαστικό απ τη ζωή που έχω διαλέξει. (Παύση) Να σε ρωτήσω κάτι; Πάντα ήξερα πώς να κλέψω μέσ απ το τέλος κάθε ευτυχισμένης στιγμής της ζωής μου τα συναισθήματά μου εκείνα απ τα οποία ο ίδιος την έφτιαξα. Πάντα ήξερα πώς να κλέψω απ το ίδιο μου το στόμα τις λέξεις μου εκείνες που δεν πίστεψαν ποτέ στο νόημα που εγώ ο ίδιος τους έδωσα. Λες γι αυτό η μεγαλύτερη αμηχανία που νιώθω είναι όταν πέφτω πάνω στη σιωπή εκείνη που, επειδή, όσο και να ψάξω, δεν μπορώ να βρω μες στην ψυχή μου, καταλήγω να κάνω άνω κάτω τη λογική μου μπας και καταφέρω να τη βρω; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Δυστυχία είναι να μην μπορείς να καταλάβεις ότι αυτά που ψάχνεις να βρεις στη λογική σου έχουν από καιρό κρυφτεί μες στην ψυχή σου. ΝΙΚΟΛΑΣ: Γιατί; Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Επειδή ποτέ δεν άντεχαν να ζουν μες σε τόσο φως. Έτσι καταλήγεις να κάνεις άνω κάτω τη λογική σου χωρίς λόγο. Έτσι τρελαίνονται οι άνθρωποι. Πάντως, πρέπει να ομολογήσω ότι, εκτός από εσένα, δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να μπορεί μες σε δευτερόλεπτα ν αρπάξει και να κρύψει τις ίδιες τις λέξεις του μέσ απ το στόμα του χωρίς να τον καταλάβει η νοημοσύνη του. Θυμάσαι ότι κάποτε με είχες ρωτήσει πόσο ωραία μπορεί να γίνει μία ευτυχισμένη στιγμή; Θυμάσαι τι σου απάντησα; ΝΙΚΟΛΑΣ: Οποιαδήποτε στιγμή μιας ζωής μπορεί να γίνει τόσο ωραία όσο η συναισθηματική εντιμότητα του ιδιοκτήτη της. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ: Γιατί λοιπόν ζητάς διαρκώς ν αποκτήσεις όλο και περισσότερα για να νιώσεις ευτυχισμένος; Πώς γίνεται κάτι που θα σ έκανε ευτυχισμένο μόλις μερικές ημέρες πριν σήμερα να το θεωρείς ξεπερασμένο, σχεδόν ασήμαντο; Γιατί να θέλεις διαρκώς ένα πράγμα παραπάνω απ ό,τι είχες χθες για να νιώσεις ευτυχισμένος; Γιατί κάνεις τη ζωή σου διαρκώς όλο και πιο δύσκολη, ζητώντας απ την 20